Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.12 - Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich
Data rozpoczęcia: 24 maja 2025 18:25
Data zakończenia: 24 maja 2025 18:48

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na podstawie fragmentu instrukcji producenta oblicz, ile bloczków gazobetonowych o wymiarach
240×240×590 mm potrzeba do wymurowania trzech ścian grubości 24 cm, długości 12 m i wysokości 4,5 m każda.

Fragment instrukcji producenta
Zużycie bloczków gazobetonowych
Wymiary bloczków [mm]	Zużycie [szt./m²]
240×240×590	7
120×240×590

A. 756 sztuk.

B. 1134 sztuk.

C. 378 sztuk.

D. 2268 sztuk.

Fajnie, że wybrałeś 1134 bloczki gazobetonowe. To odpowiednia liczba, a żeby do tego dojść, trzeba było dobrze policzyć. Zaczynamy od obliczenia powierzchni jednej ściany. Mamy 12 m na 4,5 m, co daje nam 54 m². Potem bierzemy pod uwagę, że robimy trzy ściany, więc całkowita powierzchnia to 162 m². Aż się prosi, żeby policzyć, ile bloczków potrzeba na każdy metr kwadratowy – w tym przypadku to 7. Przemnażając, dostajemy 1134 bloczki. To bardzo ważna wiedza w budownictwie, bo dokładne obliczenia pozwalają oszacować materiały, co wpływa na koszty i czas budowy. Warto znać takie zasady, bo dobrze przeprowadzona kalkulacja zwiększa efektywność i pozwala lepiej zarządzać zasobami.

Pytanie 2

Betonową mieszankę tuż po umieszczeniu w formach należy

A. zagęścić

B. przykryć matami lub folią

C. nawilżyć mleczkiem cementowym

D. zwilżyć wodą

Zagęszczanie mieszanki betonowej zaraz po jej ułożeniu to mega ważny krok w budowlance. Dlaczego? Bo czyni beton gęstszym i lepszym pod względem mechanicznym, co z kolei sprawia, że konstrukcja staje się bardziej wytrzymała. Jak to działa? W sumie to proste – podczas zagęszczania usuwamy puste miejsce powietrzne, które mogą osłabiać beton i powodować, że nie będzie on jednorodny. W praktyce najczęściej korzysta się z wibratorów, zarówno ręcznych, jak i tych zmechanizowanych. Dzięki ich drganiom masa betonowa lepiej się układa w formie. No i to wszystko jest zgodne z normami budowlanymi, takimi jak PN-EN 206, które mówią o tym, jak ważne jest porządne zagęszczenie. Dodatkowo, wibracja pomaga lepiej wypełnić formy, co jest szczególnie ważne, gdy robimy coś skomplikowanego. W końcu, odpowiednie zagęszczenie ma ogromny wpływ na to, jak długo beton będzie trwały i odporny na różne czynniki zewnętrzne. To w budownictwie i inżynierii lądowej jest po prostu kluczowe.

Pytanie 3

Do zbudowania nadproża sklepionego (łęku) należy użyć cegły

A. pełnej

B. kratówki

C. szczelinówki

D. dziurawki

Nadproża sklepione, czyli te łuki, są mega ważne w budowlance, bo przenoszą ciężar z góry na boki. W tym przypadku cegła pełna jest wręcz niezbędna, bo ma super właściwości. Jest gęsta i naprawdę wytrzymała na ściskanie, idealna do robienia nadproży, które muszą wytrzymać sporo ciężaru. Cegła pełna daje też lepszą izolację akustyczną i cieplną w porównaniu do innych cegieł. Przykładem mogą być stare budynki, gdzie często spotykamy nadproża z cegły pełnej – to zgodne z zasadami ochrony naszego dziedzictwa kulturowego, a przy tym dobre dla budowlanych praktyk. Normy budowlane też mówią, że trzeba używać materiałów o odpowiednich parametrach wytrzymałościowych w takich konstrukcjach nośnych.

Pytanie 4

Ile maksymalnie godzin od momentu przygotowania należy wykorzystać zaprawę cementowo-wapienną?

A. 2 godzin

B. 5 godzin

C. 3 godzin

D. 8 godzin

Odpowiedź '3 godzin' jest prawidłowa, ponieważ zaprawa cementowo-wapienna powinna być zużyta w ciągu maksymalnie trzech godzin od momentu jej przygotowania. W tym czasie zachowuje odpowiednią konsystencję oraz właściwości robocze, co jest kluczowe dla osiągnięcia wymaganej wytrzymałości i trwałości. Po upływie tego terminu zaprawa zaczyna twardnieć, co skutkuje utratą zdolności do dalszego formowania i aplikacji. W praktyce, w przypadku wykonywania tynków, murów czy wypełnień, zachowanie tego czasu ma kluczowe znaczenie dla jakości finalnego produktu. Warto również pamiętać, że w warunkach wysokiej temperatury lub przy intensywnej wentylacji czas ten może być skrócony, dlatego zaleca się bieżące monitorowanie warunków pracy. Dobrą praktyką jest przygotowanie mniejszych ilości zaprawy, które można wykorzystać w pełni w wyznaczonym czasie, co minimalizuje straty materiałowe i zapewnia lepsze wyniki zastosowania. W zgodzie z normami PN-EN 998-1, które regulują zastosowanie zapraw murarskich, należy ściśle przestrzegać zalecanych terminów wykorzystania materiałów budowlanych.

Pytanie 5

Jeśli koszty robocizny związane z ręcznym nałożeniem tynku szlachetnego nakrapianego na ścianach wynoszą 99,70 r-g na 100 m2, a ustalona stawka godzinowa to 15,00 zł, to całkowity koszt robocizny za 300 m2 wynosi?

A. 4 486,50 zł

B. 1 495,50 zł

C. 4 500,00 zł

D. 1 500,00 zł

Obliczenie kosztu robocizny przy tynku szlachetnym nakrapianym można przeprowadzić na podstawie podanych danych. Jeśli nakłady robocizny wynoszą 99,70 zł na 100 m², to dla 300 m² koszt robocizny można obliczyć mnożąc tę stawkę przez trzy. Obliczenia wyglądają następująco: 99,70 zł * 3 = 299,10 zł. Następnie, aby uzyskać całkowity koszt robocizny, musimy policzyć liczbę godzin pracy. Przy stawce godzinowej wynoszącej 15,00 zł, całkowity koszt robocizny wynosi 299,10 zł * 15,00 zł = 4 486,50 zł. Taki sposób obliczania kosztów robocizny jest zgodny z praktykami branżowymi, które zalecają dokładne oszacowanie nakładów na podstawie jednostkowych stawek robocizny na określone powierzchnie. Zrozumienie tych obliczeń jest kluczowe w zarządzaniu kosztami i planowaniu budżetu w projektach budowlanych.

Pytanie 6

W przypadku tynków z klasy II i III maksymalne odchylenie promieni krzywizny powierzchni wnęki od zaplanowanego promienia nie może przekraczać

A. 7 mm

B. 5 mm

C. 10 mm

D. 30 mm

Wybór odpowiedzi 30 mm, 5 mm lub 10 mm jest niewłaściwy, ponieważ nie spełniają one wymogów dotyczących odchyleń promieni krzywizny dla tynków kategorii II i III. Odpowiedź 30 mm wprowadza poważny błąd, gdyż tak duże odchylenie może prowadzić do znacznych zaburzeń estetycznych oraz funkcjonalnych. W praktyce budowlanej, nadmierne odchylenia mogą skutkować zbieraniem się wody w zakamarkach, co z kolei prowadzi do degradacji tynku, a nawet korozji elementów budowlanych. Odpowiedź 5 mm, mimo że jest mniejsza niż 7 mm, również nie jest odpowiednia, ponieważ nie spełnia wymogów projektowych, które zostały jasno określone dla tynków tej kategorii. Tynki muszą być aplikowane z zachowaniem precyzyjnych wymiarów, aby zapewnić trwałość oraz estetykę wykonania. Przykłady nieprawidłowych podejść w aplikacji tynków mogą prowadzić do powstawania szczelin, pęknięć oraz innych defektów, które są nieakceptowalne w kontekście standardów budowlanych. Ostatecznie, wybór odpowiednich wartości odchyleń jest kluczowy dla osiągnięcia wysokiej jakości wykończenia oraz długotrwałej użyteczności, co jest istotne dla każdego projektu budowlanego.

Pytanie 7

Stalowe elementy, które mają służyć jako podłoże pod tynk, powinny być przygotowane na całej powierzchni

A. obłożyć listewkami drewnianymi

B. owinąć siatką stalową ocynkowaną

C. pokryć mleczkiem cementowym

D. wyłożyć matami trzcinowymi

Owinięcie elementów stalowych siatką stalową ocynkowaną jest najlepszym rozwiązaniem przed nałożeniem tynku, ponieważ zabezpiecza stal przed korozją oraz zapewnia odpowiednią przyczepność tynku do powierzchni. Siatka stalowa działa jako zbrojenie, które zwiększa wytrzymałość tynku, minimalizując ryzyko pęknięć oraz odspajania materiału od podłoża. Zastosowanie siatki ocynkowanej jest zgodne z zasadami dobrych praktyk budowlanych, które zalecają stosowanie materiałów odpornych na działanie wilgoci oraz chemikaliów. W praktyce, siatka powinna być przytwierdzona do elementów stalowych w sposób zapewniający jej stabilność, co dodatkowo można osiągnąć przez użycie specjalnych kołków montażowych. Przykład zastosowania to budowa ścianek działowych, gdzie stalowa konstrukcja wymaga trwałego i solidnego podłoża do nałożenia tynku, co jest istotne w kontekście długoterminowej eksploatacji budynku oraz jego estetyki.

Pytanie 8

Jeśli w murowanym obiekcie długość filarka międzyokiennego z zastosowaniem cegły ceramicznej pełnej wynosi 90 cm, to oznacza, że konieczne jest wymurowanie filarka o długości

A. 4,0 cegły

B. 2,5 cegły

C. 3,0 cegły

D. 3,5 cegły

Wybór niewłaściwej długości filarka międzyokiennego wskazuje na niezrozumienie podstawowych zasad dotyczących wymiarowania elementów murowanych. Opcje 3,0, 2,5 i 4,0 cegły zakładają błędne założenia co do wymagań projektowych. Na przykład, długość 3,0 cegły zakładałaby, że filarek o długości 90 cm mógłby być zbudowany z 3 cegieł, co jest niezgodne z rzeczywistością. Przyjęcie 2,5 cegły również mija się z celem, ponieważ nie można uzyskać takiej długości w standardowym murowaniu, a jakość i struktura muru mogłyby zostać poważnie naruszone. Wybór 4,0 cegły natomiast prowadziłby do nadmiernego zapasu materiału, co zwiększałoby koszty budowy i wpływało na efektywność wykorzystania zasobów. W praktyce wykorzystanie standardowych wymiarów cegły oraz uwzględnienie spoiny są kluczowe dla zapewnienia trwałości i stabilności konstrukcji. Zrozumienie tych aspektów jest fundamentalne dla każdego projektanta i wykonawcy w branży budowlanej, a merytoryczne podejście do obliczeń może znacząco wpłynąć na końcowy efekt budowlany.

Pytanie 9

Na podstawie informacji podanych w instrukcji producenta oblicz, ile kg suchej zaprawy należy wsypać do 25 dm³ wody, aby zachować właściwe proporcje składników mieszanki.

Instrukcja producenta
Proporcje mieszania woda/sucha mieszanka	0,2 dm³/kg
Wydajność	1,5 kg/m²/mm
Czas zużycia zaprawy	ok. 2 godzin

A. 112,5 kg

B. 50 kg

C. 37,5 kg

D. 125 kg

Poprawna odpowiedź to 125 kg, ponieważ zgodnie z instrukcją producenta, na każdy kilogram suchej zaprawy potrzeba 0,2 dm³ wody. Obliczając ilość potrzebnej suchej zaprawy, dzielimy objętość wody (25 dm³) przez proporcję wody do suchej zaprawy (0,2 dm³/kg). W ten sposób uzyskujemy 25 dm³ / 0,2 dm³/kg = 125 kg. Przykładowo, w praktycznym zastosowaniu, w branży budowlanej kluczowe jest przestrzeganie tych proporcji, aby uzyskać odpowiednią wytrzymałość i trwałość mieszanki. Niedopasowanie składników może prowadzić do osłabienia struktury, co w konsekwencji wpływa na bezpieczeństwo oraz jakość wykonanej pracy. Dobre praktyki zakładają zawsze dokładne przeliczenie ilości składników przed przystąpieniem do mieszania, aby uniknąć strat materiałowych oraz czasowych. Przestrzeganie tych zasad jest istotne nie tylko w budownictwie, ale także w innych dziedzinach przemysłu, gdzie precyzyjne proporcje składników mają kluczowe znaczenie dla uzyskania pożądanych właściwości finalnego produktu.

Pytanie 10

Aby przygotować betonową mieszankę o objętościowej proporcji składników 1:2:4, jakie składniki należy zgromadzić?

A. 1 część cementu, 2 części wody i 4 części żwiru

B. 1 część cementu, 2 części piasku i 4 części żwiru

C. 1 część piasku, 2 części żwiru i 4 części cementu

D. 1 część żwiru, 2 części cementu i 4 części wody

Wszystkie podane odpowiedzi nieprawidłowo interpretują proporcje składników niezbędnych do wykonania mieszanki betonowej o stosunku 1:2:4. W szczególności, pierwsza odpowiedź myli kolejność i rodzaj materiałów, sugerując użycie zbyt dużej ilości wody w porównaniu do innych składników. W betonowaniu stosuje się zasadę, że cement jest kluczowym spoiwem, a jego ilość powinna być zawsze odpowiednia do ilości piasku i żwiru. Ponadto, odpowiedzi, które zmieniają proporcje piasku i żwiru lub sugerują użycie cementu jako drugiego składnika, nie uwzględniają podstawowych zasad budowy mieszanki. Typowym błędem w analizie proporcji jest założenie, że każdy materiał może być dowolnie modyfikowany bez wpływu na końcowy efekt. Skutkuje to nie tylko obniżeniem wytrzymałości betonu, ale również jego podatnością na pęknięcia i degradację. Warto zwrócić uwagę na normy, takie jak PN-EN 206, które precyzyjnie określają wymagania dotyczące składu i właściwości betonu, w tym proporcje składników, co jest kluczowe dla uzyskania materiału o odpowiednich parametrach wytrzymałościowych. Dlatego, nieprzestrzeganie tych zasad i dobrych praktyk budowlanych prowadzi do poważnych problemów konstrukcyjnych oraz wytrzymałościowych w finalnej budowli.

Pytanie 11

Rozbiórkę budynku z murowanymi ścianami i dachowym stropem drewnianym należy rozpocząć od

A. rozbiórki ścianek działowych

B. demontażu stolarki okiennej i drzwiowej

C. rozbiórki konstrukcji więźby dachowej

D. demontażu urządzeń i instalacji sanitarnych

Demontaż urządzeń sanitarnych, zanim zaczniemy rozbiórkę budynku murowanego z drewnianym dachem, to naprawdę ważna sprawa. Dzięki temu dbamy o bezpieczeństwo i ułatwiamy sobie całą robotę. Te instalacje, jak rury wodociągowe czy systemy grzewcze, mogą sprawić kłopoty, jeżeli będą przypadkowo uszkodzone. Na przykład, jeśli najpierw pozbędziemy się tych instalacji, to zmniejszamy ryzyko wycieków wody, które mogłyby zniszczyć strukturę budynku, a to z kolei wiązałoby się z dodatkowymi kosztami napraw. W zgodzie z normami budowlanymi, jak chociażby PN-EN 16272, powinniśmy dokładnie sprawdzić, co mamy w budynku przed rozpoczęciem rozbiórki. Z mojego doświadczenia, dobre przygotowanie i wcześniejsze usunięcie urządzeń sanitarnych to nie tylko wymóg prawny, ale też mądra praktyka w budowlance. Dzięki temu rozbiórka idzie sprawnie i bez problemów.

Pytanie 12

Który z podanych tynków należy do tynków o cienkiej warstwie?

A. Akrylowy

B. Wypalony

C. Ciepłochronny

D. Ciągnięty

Tynki akrylowe zaliczają się do tynków cienkowarstwowych ze względu na ich charakterystyczną budowę i sposób aplikacji. Tynki te mają zazwyczaj grubość od 1 do 3 mm i są stosowane na zewnętrzne i wewnętrzne powierzchnie budynków. Ich główną zaletą jest elastyczność, co pozwala na odporność na pęknięcia wywołane ruchami podłoża oraz różnicami temperatur. Tynki akrylowe charakteryzują się dobrą przyczepnością do podłoża, co czyni je idealnymi do stosowania na różnych materiałach, takich jak beton, cegła czy płyty gipsowo-kartonowe. Przykładem zastosowania tynków akrylowych jest ich użycie w systemach ociepleń budynków, gdzie pełnią rolę zarówno estetyczną, jak i ochronną. Dzięki różnorodności kolorów i faktur, tynki akrylowe umożliwiają architektom oraz inwestorom uzyskanie pożądanych efektów wizualnych, nie rezygnując jednocześnie z funkcji użytkowych. Warto zauważyć, że tynki akrylowe są zgodne z normami europejskimi, co potwierdza ich wysoką jakość oraz bezpieczeństwo stosowania.

Pytanie 13

Korzystając z Warunków Technicznych Wykonania i Odbioru Robót Tynkarskich wskaż, dla której kategorii tynku niedopuszczalne są widoczne miejscowe nierówności powierzchni, pochodzące od zacierania packą.

Warunki Techniczne Wykonania i Odbioru Robót Tynkarskich (fragment)
Dla wszystkich odmian tynku niedopuszczalne są: - wykwity w postaci nalotu wykrystalizowanych na powierzchni tynku roztworów soli przenikających z podłoża, pleśń itp. - zacieki w postaci trwałych śladów na powierzchni tynków, - odstawanie, odparzenia, pęcherze spowodowane niedostateczną przyczepnością tynku do podłoża. Pęknięcia na powierzchni tynków są niedopuszczalne z wyjątkiem tynków surowych, w których dopuszcza się włoskowate rysy skurczowe. Wypryski i spęcznienia powstające na skutek obecności niezgaszonych cząstek wapna, gliny itp. są niedopuszczalne dla tynków pocienionych, pospolitych, doborowych i wypalonych, natomiast dla tynków surowych są niedopuszczalne w liczbie do 5 sztuk na 10 m² tynku. Widoczne miejscowe nierówności powierzchni otynkowanych wynikające z technik wykonania tynku (np. ślady wygładzania kielnią lub zacierania packą) są niedopuszczalne dla tynków doborowych, a dla tynków pospolitych dopuszczalne są o szerokości i głębokości do 1 mm oraz długości do 5 cm w liczbie 3 sztuk na 10 m² powierzchni otynkowanej.

Warunki Techniczne Wykonania i Odbioru Robót Tynkarskich (fragment)

Dla wszystkich odmian tynku niedopuszczalne są:
- wykwity w postaci nalotu wykrystalizowanych na powierzchni tynku roztworów soli przenikających z podłoża, pleśń itp.
- zacieki w postaci trwałych śladów na powierzchni tynków,
- odstawanie, odparzenia, pęcherze spowodowane niedostateczną przyczepnością tynku do podłoża.
Pęknięcia na powierzchni tynków są niedopuszczalne z wyjątkiem tynków surowych, w których dopuszcza się włoskowate rysy skurczowe. Wypryski i spęcznienia powstające na skutek obecności niezgaszonych cząstek wapna, gliny itp. są niedopuszczalne dla tynków pocienionych, pospolitych, doborowych i wypalonych, natomiast dla tynków surowych są niedopuszczalne w liczbie do 5 sztuk na 10 m² tynku.
Widoczne miejscowe nierówności powierzchni otynkowanych wynikające z technik wykonania tynku (np. ślady wygładzania kielnią lub zacierania packą) są niedopuszczalne dla tynków doborowych, a dla tynków pospolitych dopuszczalne są o szerokości i głębokości do 1 mm oraz długości do 5 cm w liczbie 3 sztuk na 10 m² powierzchni otynkowanej.

A. Dla tynku kategorii II

B. Dla tynku kategorii I

C. Dla tynku kategorii III

D. Dla tynku kategorii IV

Poprawna odpowiedź to kategoria IV, ponieważ zgodnie z Warunkami Technicznymi Wykonania i Odbioru Robót Tynkarskich, tynki doborowe charakteryzują się wysokimi wymaganiami estetycznymi, co oznacza, że wszelkie widoczne miejscowe nierówności, takie jak ślady wygładzania kielnią czy zacierania packą, są całkowicie niedopuszczalne. Praktycznie, oznacza to, że w przypadku tynków doborowych, wykonawcy muszą szczególnie dbać o precyzję wykonania i staranność, aby zapewnić jednolitą i gładką powierzchnię, co jest kluczowe w kontekście późniejszego malowania lub tapetowania. W branży budowlanej, tynki doborowe są często stosowane w obiektach o wysokich standardach wykończenia, takich jak budynki użyteczności publicznej czy ekskluzywne mieszkania. Nieprzestrzeganie tych norm może prowadzić do problemów estetycznych i funkcjonalnych, dlatego tak ważne jest stosowanie się do tych wytycznych.

Pytanie 14

Jaką minimalną długość powinno mieć oparcie nadproża L19 na murze?

A. 19 cm

B. 22 cm

C. 10 cm

D. 6 cm

Minimalna długość oparcia nadproża L19 wynosząca 10 cm jest zgodna z obowiązującymi normami budowlanymi oraz najlepszymi praktykami w zakresie projektowania konstrukcji. Oparcie nadproża jest kluczowym elementem w systemach murowych, ponieważ przenosi obciążenia z nadproża na ściany boczne, co zapewnia stabilność całej konstrukcji. W praktyce, stosowanie długości oparcia o wartości 10 cm zapewnia odpowiednią nośność, a jednocześnie minimalizuje ryzyko pęknięć i deformacji w budynku. Przykładem zastosowania tej wartości jest budowa ścian oporowych w obiektach mieszkalnych, gdzie nadproża są narażone na różnorodne obciążenia, w tym obciążenia dynamiczne. Warto również zwrócić uwagę, że przy projektowaniu nadproży należy uwzględniać dodatkowe czynniki, takie jak rodzaj materiału, z którego wykonane jest nadproże, oraz jego szerokość, co może wpływać na wymaganą długość oparcia. Zastosowanie 10 cm jako minimalnej długości oparcia nadproża jest zgodne z literaturą przedmiotu oraz standardami budowlanymi, co czyni tę odpowiedź poprawną.

Pytanie 15

Tynki, które nie są przeznaczone do malowania na całej powierzchni, powinny

A. posiadać jednolitą barwę, dopuszczalne są niewielkie plamy.

B. być wolne od smug i plam, dopuszczalne są niewielkie różnice w intensywności koloru.

C. posiadać jednolitą barwę, dopuszczalne są niewielkie smugi.

D. posiadać jednolitą barwę bez smug i plam.

Odpowiedzi sugerujące, że dopuszczalne są niewielkie plamy czy smugi, są błędne, ponieważ w kontekście tynków nieprzewidzianych do malowania, wszelkie niedoskonałości mogą negatywnie wpływać na końcowy efekt estetyczny. W przypadku tynków, których nie zamierzamy malować, powierzchnia powinna być jednolita, aby uniknąć problemów z odbiciem światła oraz zróżnicowaniem wizualnym. Smugi mogą wskazywać na problem w procesie aplikacji, takie jak stosowanie niewłaściwych technik nakładania tynku, co prowadzi do niejednorodności powierzchni. Z kolei niewielkie plamy mogą być wynikiem użycia materiałów o różnej jakości lub źle przygotowanej mieszanki tynkarskiej. Te niedoskonałości mogą prowadzić do większych problemów w przyszłości, takich jak utrzymywanie się wilgoci, co może spowodować uszkodzenia strukturalne lub rozwój pleśni. W branży budowlanej stosuje się standardy, które zalecają dbałość o każdy etap aplikacji materiałów, aby zapewnić trwałość i estetykę. Właściwe przygotowanie podłoża, odpowiednia technika aplikacji oraz użycie materiałów wysokiej jakości to kluczowe czynniki, które zapobiegają występowaniu smug i plam na powierzchni tynków.

Pytanie 16

Który typ cegieł charakteryzuje się wysoką odpornością na oddziaływanie warunków atmosferycznych?

A. Ceramiczne pełne

B. Poryzowane

C. Klinkierowe

D. Sylikatowe

Cegły poryzowane, ceramiczne pełne oraz sylikatowe nie oferują tak wysokiej odporności na czynniki atmosferyczne jak cegły klinkierowe. Cegły poryzowane, które zawierają wiele porów, mają wyższą nasiąkliwość, co oznacza, że łatwiej wchłaniają wodę. W rezultacie, w warunkach zmiennej pogody, mogą ulegać degradacji, a woda może powodować ich pęknięcia przy cyklach zamrażania i rozmrażania. Cegły ceramiczne pełne, chociaż są trwałe, nie są specjalnie projektowane z myślą o wysokiej odporności na warunki atmosferyczne. Ich wytrzymałość mechaniczna jest wysoka, ale z uwagi na większą nasiąkliwość w porównaniu do klinkierowych, mogą być narażone na uszkodzenia związane z wilgocią. Z kolei cegły sylikatowe, wykonane z piasku i wapna, również nie są tak odporne na działanie wody, a ich właściwości mechaniczne mogą ulegać pogorszeniu w kontakcie z wilgocią oraz szkodliwymi substancjami chemicznymi. W praktyce, wybór cegieł do zastosowań zewnętrznych powinien być podyktowany ich specyfiką techniczną oraz normami budowlanymi, które uwzględniają takie parametry jak nasiąkliwość, mrozoodporność i odporność na działanie soli czy innych agresywnych substancji. Właściwy dobór materiałów budowlanych jest kluczowy dla zapewnienia trwałości i bezpieczeństwa konstrukcji, a ignorowanie tych aspektów może prowadzić do poważnych problemów w przyszłości.

Pytanie 17

W czasie intensywnych upałów cegłę ceramiczną pełną należy przed wykorzystaniem do murowania

A. nakryć plandeką

B. zgromadzić pod zadaszeniem

C. zamoczyć w wodzie

D. zagruntować gruntownikiem

Zamoczenie cegły ceramicznej pełnej w wodzie przed jej użyciem do murowania jest kluczowym krokiem, szczególnie podczas upalnych dni. Cegły ceramiczne mają tendencję do absorbowania wilgoci z zaprawy murarskiej, co może prowadzić do tzw. 'wyciągania wody' z zaprawy, a tym samym do osłabienia jej właściwości wiążących. W wyniku tego proces murowania może być mniej skuteczny, a struktura muru może być osłabiona. Poprzez wcześniejsze zamoczenie cegły, zmniejszamy ryzyko nadmiernego wchłaniania wody z zaprawy, co pozwala na uzyskanie optymalnego połączenia między cegłami a zaprawą. W praktyce, stosując tę metodę, można również uniknąć pęknięć i innych uszkodzeń strukturalnych, które mogą wystąpić w wyniku nadmiernego wysychania na skutek wysokich temperatur. Dobrą praktyką jest zamoczenie cegły na co najmniej 30 minut przed rozpoczęciem murowania, co zapewni odpowiednią wilgotność cegły oraz zaprawy, co skutkuje mocniejszym i bardziej trwałym murem.

Pytanie 18

Jakie są zasady bezpiecznej rozbiórki muru według przepisów?

A. Mur należy rozbierać w pionowych pasach, a odzyskane cegły układać na stropie

B. Mur o wysokości kondygnacji należy przewrócić na strop, a pokruszone materiały spuszczać specjalną rynną

C. Mur należy rozbierać warstwami od góry do dołu, a cegły spuszczać zsypem

D. Pas muru o wysokości do 50 cm należy podciąć, a pokruszone fragmenty spuszczać za pomocą suwnicy pochyłej

Rozbiórka ściany warstwami od góry do podłogi jest najbezpieczniejszą i najbardziej zalecaną metodą, ponieważ minimalizuje ryzyko upadku materiałów i zapewnia lepszą kontrolę nad procesem demontażu. Pracownicy mogą od razu usuwać każdą warstwę, co pozwala na dokładne sprawdzenie struktury podczerwonej, eliminując ryzyko zawalenia się niekontrolowanych fragmentów. Zsyp do transportu cegieł dalej obniża ryzyko - umożliwia bezpieczne usuwanie materiałów bez potrzeby ich przenoszenia w sposób ręczny, co z kolei ogranicza ryzyko kontuzji. Tego typu technika jest zgodna z normami BHP i praktykami inżynieryjnymi, które zalecają ograniczenie kontaktu pracowników z opadającymi materiałami. Przykłady zastosowania tej metody można znaleźć w projektach renowacyjnych, gdzie kluczowe jest zachowanie bezpieczeństwa oraz ograniczenie uszkodzenia istniejącej struktury budynku, co jest szczególnie istotne w obszarach miejskich z gęstą zabudową.

Pytanie 19

W jakim momencie powinno się przeprowadzać odbiór robót murarskich?

A. Po zakończeniu tynków, lecz przed zamontowaniem ościeżnic okien i drzwi

B. Przed zakończeniem tynków, ale po zamontowaniu ościeżnic okien i drzwi

C. Po zakończeniu tynków oraz zamontowaniu ościeżnic okien i drzwi

D. Przed zakończeniem tynków i przed zamontowaniem ościeżnic okien i drzwi

Odpowiedzi wskazujące na odbiór robót murarskich po wykonaniu tynków lub przed osadzeniem ościeżnic okien i drzwi opierają się na niewłaściwym zrozumieniu sekwencji prac budowlanych. W przypadku przeprowadzenia odbioru robót murarskich dopiero po wykonaniu tynków, istnieje znaczne ryzyko, że ewentualne wady murów, takie jak pęknięcia, nierówności czy błędne wymiary, będą ukryte pod warstwą tynku. Takie podejście może prowadzić do konieczności przeprowadzania kosztownych poprawek w przyszłości, co jest niezgodne z zasadami efektywnego zarządzania projektem budowlanym. Dodatkowo, jeśli odbiór robót murarskich odbyłby się przed osadzeniem ościeżnic, nie byłoby możliwości oceny, czy otwory na okna i drzwi zostały prawidłowo przygotowane. To może z kolei prowadzić do problemów z ich montażem i wykończeniem. W branży budowlanej kluczowe jest przestrzeganie ustalonych procedur, które pozwalają na wczesne wykrywanie i eliminowanie błędów. Dlatego odbiór robót murarskich powinien odbywać się po osadzeniu ościeżnic, ale przed tynkowaniem, co jest zgodne z zasadami jakości oraz standardami budowlanymi.

Pytanie 20

Na podstawie tabeli oblicz ilości cementu portlandzkiego i piasku, potrzebne do wykonania 1,5 m³ zaprawy cementowo-wapiennej M2.

Orientacyjna ilość składników na 1 m³ zaprawy cementowo-wapiennej o konsystencji plastycznej
Proporcje cement : wapno : piasek	Marka zaprawy	Cement portlandzki CEM I [kg]	Wapno hydratyzowane [kg]	Piasek [m³]	Woda [dm³]
1 : 2,5 : 10,5	M2	107	124	0,94	316
1 : 1,25 : 6,75	M5	165	97	0,95	304
1 : 0,25 : 3,75	M20	293	34	0,93	284

A. 186,0 kg cementu, 1,425 m3 piasku

B. 107,0 kg cementu, 1,425 m3 piasku

C. 145,5 kg cementu, 1,410 m3 piasku

D. 160,5 kg cementu, 1,410 m3 piasku

Wybór innej odpowiedzi na pytanie dotyczące ilości cementu i piasku do zaprawy cementowo-wapiennej M2 wskazuje na typowe nieporozumienia związane z obliczeniami proporcji materiałów budowlanych. Wiele osób może mylnie przyjąć, że wystarczy podzielić lub pomnożyć ilości materiałów w sposób nieprzemyślany, nie uwzględniając specyficznych wymagań dotyczących zaprawy. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 145,5 kg cementu albo różne objętości piasku nie opierają się na rzeczywistych danych z tabeli, co prowadzi do błędnych wniosków. Często zdarza się, że osoby projektujące mieszanki nie mają wystarczającej wiedzy o standardach budowlanych oraz o właściwościach materiałów. Zrozumienie, że ilości materiałów muszą być proporcjonalne do zapotrzebowania objętościowego, jest kluczowe. Niekonsekwentne podejście do proporcji nie tylko wpływa na jakość zaprawy, ale również może prowadzić do poważnych konsekwencji konstrukcyjnych, takich jak pęknięcia, kruchość czy inne defekty. Dodatkowo, brak zrozumienia różnic w gatunkach cementu i rodzaju piasku, które mogą mieć ogromny wpływ na zachowanie zaprawy, może prowadzić do nieodpowiednich wyborów w trakcie realizacji projektów budowlanych. Dlatego tak ważne jest, aby zawsze stosować się do uznanych norm i dobrych praktyk w branży budowlanej oraz konsultować się z doświadczonymi specjalistami przed przystąpieniem do mieszania składników.

Pytanie 21

Na podstawie przedstawionej receptury roboczej oblicz, ile piasku należy dodać do sporządzenia mieszanki betonowej, jeżeli na jeden zarób użyto 50 kg cementu.

Receptura robocza
składniki 1 m³ mieszanki betonowej
Beton C8/10
cement:	250 kg
piasek:	410 dm³
żwir:	783 dm³
woda:	165 dm³

A. 165 dm3

B. 165 kg

C. 82 dm3

D. 82 kg

Poprawna odpowiedź, 82 dm3, wynika z zastosowania proporcji, co jest kluczowym podejściem w obliczeniach dotyczących mieszania materiałów budowlanych. W przypadku betonu, zachowanie odpowiednich proporcji między cementem, wodą, piaskiem i kruszywem jest niezbędne dla uzyskania optymalnej wytrzymałości mieszanki. Receptura wskazuje, że dla 250 kg cementu potrzebne jest 410 dm3 piasku. Skoro używamy tylko 50 kg cementu, co stanowi 1/5 tej ilości, również piasek powinien być zmniejszony proporcjonalnie, co daje 82 dm3. W praktyce budowlanej, precyzyjne obliczenia tego rodzaju są kluczowe, ponieważ zbyt mała lub zbyt duża ilość piasku może prowadzić do osłabienia struktury betonu, co wpływa na jego trwałość i odporność na warunki atmosferyczne. Proporcje materiałów powinny być zawsze dostosowywane do specyficznych warunków budowy oraz standardów, takich jak Eurokod 2, który określa zasady projektowania konstrukcji betonowych.

Pytanie 22

Zaprawę tynkarską produkowaną w zakładzie, oznaczoną symbolem R, wykorzystuje się do realizacji tynków

A. izolujących cieplnie

B. szlachetnych

C. jednowarstwowych zewnętrznych

D. renowacyjnych

Zaprawa tynkarska oznaczona symbolem R jest stosowana przede wszystkim do wykonywania tynków renowacyjnych, co jest ściśle związane z jej właściwościami. Renowacyjne tynki mają na celu przywrócenie estetyki oraz funkcjonalności powierzchni, które mogą być uszkodzone lub w złym stanie. Zaprawy te charakteryzują się wysoką przyczepnością do podłoża, elastycznością oraz odpornością na czynniki atmosferyczne, co czyni je idealnym rozwiązaniem w przypadku starszych budynków, gdzie istnieje ryzyko pęknięć lub kruszenia się tynku. W praktyce, podczas renowacji zabytków, stosuje się zaprawy R, aby zapewnić odpowiednią ochronę i trwałość elewacji, a także aby zachować tradycyjne metody budowlane. W kontekście standardów, zaprawy te powinny spełniać normy PN-EN 998-1 dotyczące zapraw do tynkowania, co gwarantuje ich wysoką jakość i odpowiednie właściwości użytkowe.

Pytanie 23

Jakie narzędzie wykorzystuje się do określenia zewnętrznych krawędzi układanych warstw muru?

A. kątownik murarski

B. poziomica murarska

C. pion murarski

D. sznur murarski

Pion murarski, poziomica murarska oraz kątownik murarski to narzędzia, które mają swoje specyficzne zastosowania, ale nie są one odpowiednie do wyznaczania zewnętrznych krawędzi układanych warstw muru. Pion murarski służy głównie do sprawdzania pionowości elementów budowlanych, co jest istotne w kontekście zapewnienia, że mury są proste w pionie, ale nie wyznacza on krawędzi w poziomie. Poziomica murarska natomiast ma na celu sprawdzanie poziomu powierzchni, co jest istotne dla równości poszczególnych warstw, ale nie pozwala na wytyczenie linii odniesienia wzdłuż całego muru. Kątownik murarski jest używany do tworzenia kątów prostych oraz do sprawdzania równoległości, lecz również nie nadaje się do wyznaczania długich linii poziomych, jak to robi sznur murarski. Często można spotkać błędne myślenie, że te narzędzia mogą zastąpić sznur murarski, co prowadzi do nieprecyzyjnych wyników i w konsekwencji do problemów w dalszym etapie budowy. W każdym przypadku, stosowanie narzędzi do ich przeznaczenia jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości wykonania prac budowlanych. Dlatego istotne jest, aby zrozumieć, że każde z tych narzędzi pełni swoją unikalną rolę, a ich umiejętne wykorzystanie w odpowiednich momentach jest kluczowe dla sukcesu projektu budowlanego.

Pytanie 24

Jakie narzędzia są niezbędne do wykonania tynku wypalanego?

A. Paca stalowa, kielnia tynkarska, młotek gumowy

B. Kielnia tynkarska, packa obłożona filcem, poziomnica

C. Kielnia tynkarska, łata murarska, młotek murarski

D. Paca stalowa, kielnia tynkarska, łata murarska

Prawidłowy zestaw narzędzi do wykonania tynku wypalanego to paca stalowa, kielnia tynkarska oraz łata murarska. Paca stalowa jest kluczowym narzędziem do wygładzania i formowania powierzchni tynkarskiej, co pozwala osiągnąć odpowiednią gładkość i estetykę. Kielnia tynkarska służy do nakładania tynku na powierzchnię, a także do precyzyjnego formowania krawędzi i dotykowych detali. Łata murarska, z kolei, umożliwia wyrównanie tynku na dużych powierzchniach, co jest niezbędne dla uzyskania jednolitej grubości i gładkości. Przy stosowaniu tynku wypalanego, ważne jest, aby narzędzia były wykonane z materiałów odpornych na wysoką temperaturę oraz chemikalia, co gwarantuje długotrwałość i skuteczność podczas pracy. W praktyce, dobór tych narzędzi zgodnie z branżowymi standardami jest kluczowy dla uzyskania trwałego i estetycznego wykończenia, spełniającego normy budowlane.

Pytanie 25

Ile bloczków gazobetonowych o wymiarach 24 x 24 x 59 cm, których zużycie wynosi 7 szt./m2, będzie potrzeba do postawienia 3 zewnętrznych ścian garażu wolnostojącego, przy założeniu, że wysokość ścian wynosi 2,5 m, a wymiary garażu w rzucie to 4,0 x 6,0 m?

A. 350 sztuk

B. 280 sztuk

C. 175 sztuk

D. 168 sztuk

Poprawna odpowiedź wynika z dokładnego obliczenia powierzchni trzech ścian garażu oraz przeliczenia na ilość potrzebnych bloczków gazobetonowych. Wymiary garażu to 4,0 m na 6,0 m, co oznacza, że dwie zewnętrzne ściany mają długość 6 m, a jedna 4 m. Wysokość wszystkich ścian wynosi 2,5 m. Powierzchnia każdej ze ścian wynosi odpowiednio: 2 ściany 6 m x 2,5 m (15 m²) oraz 1 ściana 4 m x 2,5 m (10 m²). Zatem łączna powierzchnia trzech ścian wynosi: 15 m² + 15 m² + 10 m² = 40 m². W przypadku bloczków gazobetonowych o wymiarach 24 x 24 x 59 cm, ich zużycie wynosi 7 sztuk na m², co oznacza, że do pokrycia 40 m² potrzeba 40 m² x 7 szt./m² = 280 sztuk. To podejście jest zgodne z normami budowlanymi oraz praktykami, które zalecają dokładne obliczanie materiałów budowlanych, aby uniknąć problemów w fazie realizacji. Takie dokładne planowanie jest kluczowe dla efektywności kosztowej oraz jakości wykonania budowli.

Pytanie 26

Aby przygotować zaprawę cementowo-wapienną, użyto 50 kg wapna. Jaką ilość cementu trzeba zastosować do tej zaprawy, jeśli proporcja objętościowa składników wynosi 1:2:4?

A. 25 kg

B. 100 kg

C. 150 kg

D. 50 kg

Aby obliczyć ilość cementu potrzebną do wykonania zaprawy cementowo-wapiennej, należy najpierw zrozumieć stosunek objętościowy składników, który wynosi 1:2:4. Oznacza to, że na każdą część cementu przypadają dwie części wapna i cztery części piasku. W tym przypadku, skoro przygotowano 50 kg wapna, to obliczamy ilość cementu w następujący sposób: jeśli 2 części to 50 kg, to 1 część (czyli cement) wynosi 25 kg (50 kg / 2 = 25 kg). Dodatkowo, dla zapewnienia właściwych właściwości zaprawy oraz trwałości konstrukcji, dobrym standardem jest stosowanie dokładnych proporcji, które zapewniają odpowiednią wytrzymałość i elastyczność mieszanki. Warto pamiętać, że w praktyce do wykonania zaprawy często korzysta się z gotowych mieszanek zapraw, które już mają zmierzone i dobrane składniki w odpowiednich proporcjach, co ułatwia pracę budowlaną.

Pytanie 27

Płaska pozioma przegroda wewnętrzna oddzielająca piętra budynku to

A. nadproże

B. ściana

C. stropodach

D. strop

Strop to element konstrukcyjny, który pełni kluczową rolę w budynku, dzieląc go na kondygnacje. Jest on płaską przegrodą poziomą, która przenosi obciążenia z wyższych poziomów na ściany lub inne elementy nośne. Stropy mogą być wykonane z różnych materiałów, w tym z betonu, stali lub drewna, w zależności od projektu budynku oraz wymagań konstrukcyjnych. W praktyce, stropy nie tylko tworzą poziome podłogi dla mieszkańców, ale również zapewniają izolację akustyczną i termiczną między kondygnacjami. Stosowanie odpowiednich materiałów oraz technologii wykonania stropów jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa konstrukcji oraz komfortu użytkowników. W branży budowlanej istnieją normy, takie jak Eurokod, które określają wymagania dotyczące projektowania i wykonania stropów, aby zapewnić ich odpowiednią nośność, sztywność oraz bezpieczeństwo. Dobrze zaprojektowany strop nie tylko spełnia funkcje konstrukcyjne, ale także wpływa na estetykę wnętrza, umożliwiając różnorodne aranżacje przestrzeni.

Pytanie 28

Na podstawie fragmentu instrukcji producenta oblicz, ile 25-kilogramowych worków suchej zaprawy murarskiej potrzeba do wymurowania trzech ścian o długości 5 m, wysokości 3 m i grubości 25 cm każda.

Fragment instrukcji producenta
Grubość ściany (z cegły pełnej)	Zużycie suchej zaprawy murarskiej przy grubości spoiny ok. 1 cm
½ c	75 kg/m²
1 c	150 kg/m²
1½ c	225 kg/m²
2 c	300 kg/m²

A. 540 worków

B. 405 worków

C. 135 worków

D. 270 worków

Aby obliczyć ilość worków suchej zaprawy murarskiej potrzebnej do wymurowania trzech ścian, należy najpierw obliczyć objętość muru. Ściany mają wymiary: długość 5 m, wysokość 3 m oraz grubość 0,25 m. Obliczamy objętość jednej ściany: 5 m x 3 m x 0,25 m = 3,75 m³. Ponieważ mamy trzy ściany, całkowita objętość wynosi 3 x 3,75 m³ = 11,25 m³. Standardowa zaprawa murarska ma gęstość około 1,6 t/m³, co oznacza, że do wymurowania 11,25 m³ zaprawy potrzebujemy: 11,25 m³ x 1,6 t/m³ = 18 t. Każdy worek ma masę 25 kg, więc ilość worków wynosi: 18 t / 0,025 t/worek = 720 worków. Jednakże, zakładając, że zaprawa straci część objętości podczas mieszania i aplikacji, przyjmuje się pewien margines, co pozwala na uzyskanie końcowego wyniku około 270 worków. Takie podejście uwzględnia praktyki branżowe dotyczące strat materiałowych.

Pytanie 29

Rozbiórkę ręczną stropu ceglanego wspieranego na belkach stalowych należy zacząć od

A. przycięcia belek wzdłuż ścian

B. usunięcia tynku z powierzchni stropu, czyli sufitu

C. usunąć wypełnienie stropu

D. demontażu wierzchniej warstwy stropu, czyli podłogi

Rozpoczęcie ręcznej rozbiórki stropu ceglanego od wycięcia belek przy ścianach jest podejściem niebezpiecznym i niezgodnym z zasadami dobrej praktyki budowlanej. Tego rodzaju działanie może prowadzić do destabilizacji konstrukcji, co stwarza poważne ryzyko zawalenia się stropu. Belek nie powinno się wycinać przed dokładnym zbadaniem i przygotowaniem całej konstrukcji, ponieważ belek stalowych nie można traktować jako elementów, które można usuwać w pierwszej kolejności w procesie demontażu. Ponadto, rozebranie wierzchu stropu przed usunięciem tynku prowadzi do wielu komplikacji, w tym do niekontrolowanego opadania luźnych materiałów i zwiększonego ryzyka dla pracowników. Prace demontażowe powinny być prowadzone w odwrotnej kolejności do ich konstrukcji, co oznacza, że najpierw należy zająć się warstwą tynku, następnie ewentualnymi wypełnieniami, a na końcu elementami nośnymi, takimi jak belki. Ignorowanie tej zasady może skutkować nie tylko uszkodzeniem konstrukcji, ale także zwiększeniem kosztów związanych z naprawą ewentualnych szkód. Oprócz tego, skucie wypełnienia stropu przed usunięciem tynku także może prowadzić do sytuacji, w której nie da się skutecznie ocenić stanu belek, co w perspektywie czasowej może przełożyć się na konieczność wykonania kosztownych napraw. Dlatego kluczowe jest przestrzeganie ustalonych procedur oraz norm bezpieczeństwa podczas rozbiórki, aby uniknąć poważnych konsekwencji.

Pytanie 30

Podczas budowy ściany o wysokości do 2,5 m konieczne jest użycie rusztowania

A. ramowego

B. wiszącego

C. na kozłach

D. na wysuwnicach

Odpowiedź 'na kozłach' jest poprawna, ponieważ rusztowania tego typu są najczęściej stosowane przy murowaniu ścian o wysokości do 2,5 m. Kozły zapewniają stabilność i umożliwiają swobodne poruszanie się pracowników podczas prac budowlanych. W przypadku murowania, gdzie precyzja i kontrola są kluczowe, kozły umożliwiają łatwe dostosowanie wysokości oraz zapewniają wystarczającą powierzchnię roboczą na materiał. Dobrze zbudowane kozły powinny posiadać odpowiednie certyfikaty zgodności z normami bezpieczeństwa, takimi jak PN-EN 12811, co gwarantuje ich wytrzymałość i bezpieczeństwo użytkowania. Przykładem zastosowania może być budowa domu jednorodzinnego, gdzie robotnicy mogą łatwo ustawiać kozły w różnych miejscach, co przyspiesza i ułatwia proces murowania. Dodatkowo, korzystając z kozłów, można efektywnie wykorzystać przestrzeń roboczą, co jest niezwykle istotne na małych placach budowy.

Pytanie 31

Do wykonywania prac na elewacjach wysokich budynków powinny być stosowane rusztowania

A. samojezdne

B. kozłowe

C. ruchome

D. wiszące

Rusztowania wiszące są specjalistycznymi konstrukcjami, które są szczególnie przydatne w robótkach elewacyjnych na budynkach wysokich. Umożliwiają one pracownikom swobodne poruszanie się wzdłuż elewacji, a ich konstrukcja pozwala na łatwe dostosowanie się do kształtów oraz wymagań budynku. Dzięki swoim właściwościom, rusztowania te minimalizują potrzebę zajmowania przestrzeni na gruncie, co jest istotne w gęsto zabudowanych obszarach miejskich. W praktyce, rusztowania wiszące są często wykorzystywane podczas malowania, czyszczenia elewacji, a także przy przeprowadzaniu prac remontowych, co pozwala na zwiększenie efektywności i bezpieczeństwa pracy. Warto również zwrócić uwagę, że zgodnie z normami PN-EN 12810 oraz PN-EN 12811, rusztowania muszą być odpowiednio zaprojektowane i użytkowane, aby zapewnić ich stabilność i bezpieczeństwo. Dobrze zaplanowane rusztowanie wiszące, z zastosowaniem odpowiednich mechanizmów blokujących, jest kluczowym elementem w zapewnieniu bezpieczeństwa pracowników na wysokości.

Pytanie 32

Tynk klasy 0, znany jako tynk rapowany, jest zaliczany do tynków

A. dwuwarstwowych

B. trójwarstwowych

C. cienkowarstwowych

D. jednowarstwowych

Tynk rapowany, zaliczany do kategorii 0, jest tynkiem jednowarstwowym, co oznacza, że jest aplikowany w jednej warstwie bez dodatkowych podkładów. Tynki jednowarstwowe charakteryzują się szybkim procesem aplikacji oraz wysoką efektywnością, co jest kluczowe w nowoczesnym budownictwie. Tynki tego typu są często stosowane na budynkach mieszkalnych i komercyjnych, gdzie ważne są zarówno walory estetyczne, jak i funkcjonalne. Do tynków rapowanych można stosować różne rodzaje materiałów, w tym produkty wykonane na bazie cementu, wapna czy gipsu. W praktyce, tynki jednowarstwowe zapewniają dobry poziom izolacji cieplnej oraz odporności na warunki atmosferyczne, co wpisuje się w aktualne standardy budowlane. Zastosowanie tynku rapowanego przyczynia się do redukcji kosztów robocizny oraz czasu realizacji budowy, co jest niezwykle istotne w kontekście współczesnych wymagań rynkowych. Dlatego znajomość tej kategorii tynków jest niezbędna dla profesjonalistów w branży budowlanej.

Pytanie 33

W przypadku strzępiów zazębionych należy zostawić pustkę o głębokości w co drugiej warstwie muru:

A. 1/4 cegły

B. 1/2 cegły

C. 2 cegieł

D. 1 cegły

Strzępia zazębione to technika budowlana, w której mur wykonany jest w sposób zapewniający lepszą stabilność i wytrzymałość konstrukcji. Pozostawienie pustek o głębokości 1/4 cegły w co drugiej warstwie muru jest zgodne z zasadami projektowania i budowy ścian, które mają na celu zminimalizowanie pęknięć oraz odkształceń w materiale. Pustki te działają jak kanały, które absorbują ruchy termiczne i wilgoci, co jest szczególnie istotne w obszarach o zmiennych warunkach atmosferycznych. Dodatkowo, zastosowanie pustek o takiej głębokości sprzyja lepszemu przewodnictwu cieplnemu, co wpływa na efektywność energetyczną budynku. W praktyce, technika ta jest często stosowana w budownictwie jednorodzinnym oraz w obiektach użyteczności publicznej, gdzie stabilność i trwałość są kluczowe. Wzorce budowlane i normy, takie jak PN-EN 1996, rekomendują zastosowanie strzępi zazębionych jako sprawdzonego rozwiązania w kontekście budowy ścian murowanych, co potwierdza ich skuteczność i ekonomiędność w długoterminowej perspektywie.

Pytanie 34

Tynk klasy IV wykonuje się

A. trójwarstwowo, wygładzając packą na gładko

B. dwuwarstwowo, wygładzając packą styropianową

C. dwuwarstwowo, wygładzając packą na ostro

D. trójwarstwowo, wygładzając packą obłożoną filcem

Tynk kategorii IV, który jest zacierany packą na gładko, charakteryzuje się wysoką jakością wykończenia, co jest istotne w przypadku powierzchni, które mają być estetyczne oraz funkcjonalne. Trójwarstwowe wykonanie tynku zapewnia odpowiednią grubość oraz stabilność, co jest kluczowe w kontekście izolacyjności termicznej i akustycznej budynku. Proces ten obejmuje nałożenie pierwszej warstwy, zwanej podkładem, która ma za zadanie stworzyć odpowiednią bazę dla kolejnych warstw. Następnie nakładana jest druga warstwa, która z kolei wygładza powierzchnię i przygotowuje ją do ostatecznego zacierania. Zastosowanie packi na gładko pozwala uzyskać jednorodną, estetyczną powierzchnię, która jest łatwa do malowania i ma wysoką odporność na uszkodzenia mechaniczne. Przykładem zastosowania tynku kategorii IV mogą być elewacje budynków mieszkalnych lub użyteczności publicznej, gdzie estetyka odgrywa kluczową rolę oraz na takich powierzchniach, jak klatki schodowe, gdzie trwałość i łatwość w utrzymaniu czystości są priorytetowe.

Pytanie 35

Przygotowanie kruszywa naturalnego do wytworzenia zaprawy tynkarskiej, która ma być użyta do nałożenia tynku zwykłego, polega na

A. przesianiu kruszywa przez sito o oczkach 5 mm

B. ustaleniu gęstości pozornej kruszywa

C. ustaleniu stopnia zagęszczenia kruszywa

D. przesianiu kruszywa przez sito o oczkach 2 mm

Przesianie kruszywa przez sito o oczkach 2 mm jest kluczowym etapem w przygotowaniu zaprawy tynkarskiej przeznaczonej do wykonania narzutu tynku zwykłego. Użycie sita o takiej wielkości oczek pozwala na usunięcie większych zanieczyszczeń oraz fragmentów kruszywa, które mogłyby negatywnie wpłynąć na właściwości mechaniczne i estetyczne gotowego tynku. Zastosowanie właściwego rozmiaru kruszywa jest zgodne z normami budowlanymi, które wskazują, że do zapraw tynkarskich powinno się używać kruszywa o odpowiednich uziarnieniach, aby zapewnić optymalną przyczepność i jednorodność zaprawy. Przesiewanie kruszywa ma także na celu poprawę jego jednorodności, co jest istotne dla uzyskania stabilnych właściwości tynków oraz zapobiega pojawianiu się pęknięć. W praktyce, w zależności od wymagań projektu, można przeprowadzać dodatkowe testy, aby określić, czy wybrane kruszywo spełnia normy jakościowe, co przyczynia się do długotrwałych i estetycznych efektów końcowych w budownictwie.

Pytanie 36

Jakie kruszywo wykorzystuje się do produkcji betonów lekkich?

A. Żwir

B. Pospółkę

C. Baryt

D. Keramzyt

Keramzyt jest materiałem, który idealnie nadaje się do produkcji betonów lekkich ze względu na swoje właściwości fizyczne. Jest to kruszywo pochodzenia naturalnego lub syntetycznego, charakteryzujące się niską gęstością i wysoką porowatością, co przekłada się na mniejsze obciążenie konstrukcji. Dzięki zastosowaniu keramzytu w betonie lekkim, możliwe jest uzyskanie właściwości termoizolacyjnych oraz akustycznych, co jest istotne w kontekście nowoczesnego budownictwa. W praktyce, betony lekkie z keramzytem są wykorzystywane w budownictwie mieszkalnym oraz przemysłowym, gdzie istotna jest redukcja masy konstrukcyjnej. Zgodnie z normą PN-EN 206, betony te mogą być stosowane w elementach nośnych oraz nie nośnych, co zapewnia ich wszechstronność w różnorodnych zastosowaniach budowlanych. Warto również zauważyć, że keramzyt jest materiałem ekologicznym, ponieważ jego produkcja często wykorzystuje odpady przemysłowe, co wpisuje się w zasady zrównoważonego rozwoju oraz ochrony środowiska.

Pytanie 37

Zalecana ilość domieszki napowietrzającej wynosi 0,5 kg na 1 m³ mieszanki betonowej. Jaką ilość domieszki trzeba dodać do 750 dm³ mieszanki betonowej?

A. 0,750 kg

B. 0,375 kg

C. 0,550 kg

D. 0,250 kg

Odpowiedź 0,375 kg jest w porządku, bo zużycie tej domieszki napowietrzającej to 0,5 kg na każdy metr sześcienny mieszanki betonu. Jak przeliczymy jednostki, to 750 dm³ wychodzi nam 0,75 m³ (bo 1 m³ to 1000 dm³). Żeby obliczyć potrzebną ilość domieszki, mnożymy objętość mieszanki przez to, co jest zalecane: 0,75 m³ razy 0,5 kg/m³ daje nam 0,375 kg. To podejście jest zgodne z tym, co stosuje się w budownictwie, gdzie dokładne dozowanie materiałów jest super ważne dla jakości betonu. Warto pamiętać, że te domieszki poprawiają też cechy betonu, takie jak odporność na mróz czy wodoszczelność, co jest istotne, szczególnie w naszym zmiennym klimacie. Dlatego ważne jest, żeby stosować odpowiednie dawki, bo to zapewnia lepszą wydajność i trwałość mieszanki. Ostatecznie wpływa to nie tylko na właściwości mechaniczne betonu, ale też na jego długowieczność i odporność na różne warunki atmosferyczne.

Pytanie 38

Analizę odchylenia tynku oraz jego brzegów od poziomu i pionu wykonuje się w tynkach klasy

A. 0

B. II

C. I

D. Ia

Badanie odchylenia powierzchni tynku i jego krawędzi od kierunku poziomego i pionowego jest kluczowe w tynkach kategorii II. Tynki te charakteryzują się większymi wymaganiami w zakresie estetyki i jakości wykonania, co wiąże się z koniecznością zachowania precyzyjnych wymiarów i kątów. W praktyce, podczas realizacji prac wykończeniowych, istotne jest, aby powierzchnie były idealnie równe oraz aby krawędzie były prawidłowo ustawione względem poziomu i pionu. W przypadku tynków kategorii II, tolerancje odchylenia są znacznie mniejsze niż w innych kategoriach, co oznacza, że ekipy budowlane muszą wykorzystywać narzędzia pomiarowe o wysokiej precyzji, takie jak poziomice laserowe czy tachymetry. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest kontrola jakości tynków w budynkach użyteczności publicznej, gdzie estetyka ma kluczowe znaczenie dla odbioru wnętrz przez użytkowników. Dobre praktyki w branży budowlanej zalecają regularne przeprowadzanie pomiarów oraz wdrażanie procedur kontroli jakości, aby zminimalizować błędy wykonawcze i zapewnić trwałość oraz atrakcyjność wykończeń.

Pytanie 39

Kiedy wykonuje się poziomą izolację przeciwwilgociową na ścianie fundamentowej?

A. z folii paroizolacyjnej

B. z papy asfaltowej

C. z polistyrenu ekstrudowanego

D. ze styropianu

Izolacja przeciwwilgociowa ściany fundamentowej jest niezbędna dla ochrony konstrukcji przed działaniem wody, jednak zastosowanie materiałów innych niż papa asfaltowa może być nieodpowiednie. Styropian, mimo że jest materiałem o dobrych właściwościach termoizolacyjnych, nie zapewnia wystarczającej ochrony przed wilgocią. Jego struktura jest porowata, co może prowadzić do absorpcji wody, a w efekcie do uszkodzeń fundamentów oraz osłabienia całej konstrukcji. Polistyren ekstrudowany, chociaż lepszy od styropianu pod względem trwałości i odporności na wilgoć, nie jest przeznaczony do stosowania jako materiał izolacyjny w bezpośrednim kontakcie z wodą gruntową. Użycie folii paroizolacyjnej w tym kontekście również jest niewłaściwe, ponieważ folia ma inne przeznaczenie – jej główną funkcją jest ochrona przed migracją pary wodnej, a nie wody gruntowej. Izolacja fundamentów musi być wykonana z materiałów odpornych na długotrwałe działanie wody, co wyklucza stosowanie nieodpowiednich produktów. Niewłaściwy dobór materiałów do izolacji fundamentów może prowadzić do poważnych problemów, takich jak infiltracja wilgoci, co z kolei może prowadzić do powstawania pleśni, rozwoju grzybów oraz uszkodzeń strukturalnych budynku. Dlatego kluczowe jest, aby zawsze stosować się do rekomendacji branżowych i standardów budowlanych przy wyborze materiałów do izolacji przeciwwilgociowej.

Pytanie 40

Maksymalna dopuszczalna ilość plastyfikatora w zaprawie murarskiej to 5% w stosunku do masy cementu. Jaką ilość tej domieszki można dodać do jednego zarobu zaprawy cementowej, w którym znajduje się 50 kg cementu?

A. 3 kg

B. 2kg

C. 4 kg

D. 5kg

Odpowiedź 2 kg jest poprawna, ponieważ maksymalna ilość plastyfikatora, jaką można dodać do zaprawy murarskiej, wynosi 5% w stosunku wagowym do cementu. W przypadku 50 kg cementu, obliczenia są proste: 5% z 50 kg to 0,05 × 50 kg = 2,5 kg. Jednakże, plastyfikatory są najczęściej stosowane w dawkach nieprzekraczających 5%, a w praktyce zaleca się użycie 4% dla uzyskania lepszych właściwości zaprawy. W rezultacie, dodanie 2 kg plastyfikatora do 50 kg cementu jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają zachowanie równowagi między plastycznością a wytrzymałością zaprawy. Plastyfikatory poprawiają zdolności robocze zaprawy, co jest szczególnie ważne w przypadku trudnych warunków aplikacyjnych, takich jak prace w niskich temperaturach, gdzie korzysta się z ich właściwości zmniejszających wodę zarobową. W praktyce budowlanej, przestrzeganie tych zasad jest kluczowe dla uzyskania trwałych i solidnych konstrukcji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej