Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik rachunkowości
Kwalifikacja: EKA.07 - Prowadzenie rachunkowości
Data rozpoczęcia: 13 stycznia 2025 16:49
Data zakończenia: 13 stycznia 2025 17:09

Egzamin zdany!

Wynik: 34/40 punktów (85,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Która kategoria wskaźników pozwala ocenić zdolność jednostki do regulowania zobowiązań krótkoterminowych w wymaganej wysokości oraz w ustalonym terminie?

A. Wskaźniki efektywności działania

B. Wskaźniki rentowności

C. Wskaźniki zadłużenia

D. Wskaźniki płynności finansowej

Wskaźniki płynności finansowej to kluczowy zestaw wskaźników używanych do oceny zdolności jednostki do regulowania zobowiązań krótkoterminowych. Do najczęściej stosowanych wskaźników płynności należą wskaźnik bieżącej płynności, wskaźnik szybkiej płynności oraz wskaźnik płynności gotówkowej. Wskaźnik bieżącej płynności oblicza się, dzieląc aktywa bieżące przez zobowiązania bieżące, co pozwala na ocenę, czy przedsiębiorstwo ma wystarczające środki na pokrycie swoich zobowiązań w krótkim okresie. Przykładowo, wskaźnik bieżącej płynności na poziomie 1,5 oznacza, że na każdą złotówkę zobowiązań firma posiada 1,5 złotówki aktywów bieżących. W praktyce, wskaźniki te są istotne dla inwestorów i kredytodawców, którzy pragną ocenić ryzyko finansowe jednostki. Dobrym standardem branżowym jest dążenie do utrzymania wskaźnika bieżącej płynności na poziomie 1,2 lub wyższym, co świadczy o stabilnej sytuacji finansowej firmy oraz jej zdolności do regulowania zobowiązań w wymaganym terminie.

Pytanie 2

Jednostka będąca czynnym podatnikiem VAT otrzymała fakturę i dokument celny SAD za zakupione z importu towary. Na podstawie danych w tabeli oblicz wartość w cenie zakupu towarów z importu przyjętych do magazynu.

Dokument	Kwota
Faktura importowa	1 000 USD
Dokument celny SAD: − wartość celna towarów: 1 000 USD x 3,7450 zł/USD − cło − podatek VAT 23%	3 745,00 zł 255,00 zł 920,00 zł

A. 3 745,00 zł

B. 4 000,00 zł

C. 4 665,00 zł

D. 4 410,00 zł

Odpowiedź 4 000,00 zł jest prawidłowa, ponieważ wartość w cenie zakupu towarów z importu przyjętych do magazynu obejmuje cenę celną oraz cło, ale nie uwzględnia podatku VAT. Czynni podatnicy VAT mają prawo do odliczenia VAT-u związanego z zakupami towarów, co oznacza, że nie jest on częścią kosztu zakupu, który należy zarejestrować w księgach. W praktyce, przy obliczaniu wartości towarów z importu, przedsiębiorcy powinni skoncentrować się na dokładnym uwzględnieniu wartości celnej oraz ewentualnych opłat celnych. Przykładowo, jeśli wartość celna towarów wynosi 3 800,00 zł, a cło wynosi 200,00 zł, to całkowita wartość w cenie zakupu wyniesie 4 000,00 zł. Warto również pamiętać o obowiązkowych dokumentach, takich jak faktura i dokument celny SAD, które należy archiwizować w celu weryfikacji przez organy skarbowe. Właściwe obliczenie wartości zakupu ma kluczowe znaczenie dla poprawności rozliczeń podatkowych oraz zarządzania kosztami przedsiębiorstwa.

Pytanie 3

Zasada podwójnego zapisu w księgowości polega na tym, że każda transakcja gospodarcza jest rejestrowana

A. po tych samych stronach kont aktywnych i pasywnych, w tej samej kwocie.

B. po przeciwnych stronach dwóch różnych kont w jednakowej kwocie.

C. podwójnie na tych samych stronach dwóch różnych kont.

D. w tej samej kwocie, raz na koncie syntetycznym i raz na koncie analitycznym.

Zasada podwójnego zapisu to kluczowy element rachunkowości, polegający na tym, że każda operacja gospodarcza musi być zarejestrowana w równoważny sposób na dwóch różnych kontach, co zapewnia spójność i równowagę w księgach. Odpowiedź wskazuje, że transakcje są rejestrowane po przeciwnych stronach kont, co oznacza, że każda operacja wpływa zarówno na konto debetowe, jak i kredytowe w tej samej kwocie. Przykładowo, jeśli firma zakupiła sprzęt za 1000 zł, to na koncie "Środki trwałe" zostanie odnotowany debet (wzrost aktywów), a na koncie "Kasa" lub "Zobowiązania" - kredyt (spadek aktywów lub wzrost zobowiązań). Ta metoda nie tylko umożliwia bardziej przejrzyste śledzenie finansów firmy, ale także ułatwia identyfikację błędów i nieprawidłowości. W praktyce stosowanie podwójnego zapisu wynika z międzynarodowych standardów rachunkowości (MSR) oraz dobrych praktyk, które nakładają obowiązek na organizacje prowadzenia rzetelnych i dokładnych ksiąg rachunkowych, co jest niezbędne do dostarczenia prawdziwego obrazu sytuacji finansowej przedsiębiorstwa.

Pytanie 4

W firmie w styczniu zarejestrowano w magazynie materiały X na podstawie poniższych dokumentów księgowych:
Pz 1 - przyjęto 200 kg materiału X po 10,00 zł/kg,
Pz 2 - przyjęto 100 kg materiału X po 9,00 zł/kg.
Oblicz wartość rozchodu z magazynu na produkcję 250 kg materiału X, jeśli do wyceny rozchodu materiałów firma stosuje metodę LIFO?

A. 2 400,00 zł

B. 2 450,00 zł

C. 2 250,00 zł

D. 2 500,00 zł

Wartość rozchodu z magazynu przy zastosowaniu metody LIFO (Last In, First Out) oznacza, że przy wycenie zużycia materiałów wykorzystywane są najpierw najnowsze dostawy. W omawianym przypadku przedsiębiorstwo przyjęło dwa różne stany magazynowe materiału X: 200 kg po 10,00 zł/kg oraz 100 kg po 9,00 zł/kg. W pierwszej kolejności do produkcji zostanie wykorzystane 100 kg z najnowszej dostawy, co daje 100 kg x 10,00 zł/kg = 1 000,00 zł. Następnie pozostałe 150 kg będzie pochodzić z wcześniejszej dostawy, co odpowiada 150 kg x 9,00 zł/kg = 1 350,00 zł. Sumując te wartości, otrzymujemy całkowity koszt rozchodu wynoszący 1 000,00 zł + 1 350,00 zł = 2 350,00 zł. Z uwagi na to, że przy wycenie rozchodu nie zastosowano całkowicie właściwego rozrachunku, poprawne wartości wyjściowe powinny być dokładnie zweryfikowane. W praktyce ważne jest, aby przedsiębiorstwa stosowały zwiększoną dokładność w rejestrowaniu przyjęć i rozchodów, co pozwala uniknąć błędów w wycenie. Warto też zwrócić uwagę na znaczenie doboru metody wyceny zapasów, gdyż może to wpłynąć na wyniki finansowe i podatkowe przedsiębiorstwa.

Pytanie 5

W firmie zajmującej się produkcją, która prowadzi ewidencję kosztów jedynie w zespole 5, zużyte materiały bezpośrednie powinny zostać zaksięgowane na koncie

A. Koszty wydziałowe

B. Koszty ogólnego zarządu

C. Koszty działalności podstawowej

D. Koszty działalności pomocniczej

Koszty działalności podstawowej to kategoria kosztów, która obejmuje wszystkie wydatki związane z bezpośrednią produkcją towarów lub świadczeniem usług w przedsiębiorstwie. Zgodnie z zasadami rachunkowości, wartość zużytych materiałów bezpośrednich, które są niezbędne do produkcji, powinna być zaksięgowana właśnie w tej kategorii, ponieważ mają one bezpośredni wpływ na koszty wytworzenia produktów. Przykładem może być fabryka produkująca meble, gdzie drewno, które jest bezpośrednio wykorzystywane do produkcji stołów i krzeseł, zostanie zaksięgowane jako koszt działalności podstawowej. Praktyka ta jest zgodna z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które podkreślają konieczność właściwego przyporządkowania kosztów do odpowiednich kategorii, co umożliwia rzetelną analizę rentowności działalności produkcyjnej. Dzięki temu przedsiębiorstwo może lepiej zarządzać swoimi zasobami, podejmować świadome decyzje finansowe i planować przyszłe inwestycje.

Pytanie 6

W przedsiębiorstwie, na podstawie spisu z natury, wykryto następujące różnice inwentaryzacyjne:
- brak materiału X w ilości 5 szt. po 10 zł/szt.,
- nadwyżkę materiału Y w ilości 10 szt. po 15 zł/szt.

Została przeprowadzona kompensata braków materiału X z nadwyżką materiału Y. Jaką wartość ma ta kompensata?

A. 100 zł

B. 45 zł

C. 75 zł

D. 50 zł

Wartość kompensaty to różnica pomiędzy wartością niedoboru a wartością nadwyżki. W przedstawionym przypadku niedobór materiału X wynosi 5 sztuk, a jego wartość to 10 zł/szt. Dlatego wartość niedoboru wynosi 50 zł. Z kolei nadwyżka materiału Y wynosi 10 sztuk, a jego wartość to 15 zł/szt., co daje łącznie 150 zł. W procesie kompensacji, niedobór kompensuje nadwyżkę, a w efekcie obie wartości zostają równoważone. Zazwyczaj w praktyce gospodarczej, w przypadku inwentaryzacji, stosuje się zasadę kompensacji, co przyczynia się do uproszczenia rozliczeń i minimalizacji strat. Odpowiednia dokumentacja oraz na bieżąco aktualizowane ewidencje pozwalają na zachowanie przejrzystości w zarządzaniu majątkiem przedsiębiorstwa, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania finansami.

Pytanie 7

Do jakiej kategorii zalicza się dodatnie różnice kursowe?

A. zysków nadzwyczajnych

B. przychodów finansowych

C. strat nadzwyczajnych

D. kosztów finansowych

Dodatnie różnice kursowe, które powstają w wyniku przeliczenia aktywów i pasywów w walutach obcych, zalicza się do przychodów finansowych, gdyż stanowią one zysk z tytułu korzystnych zmian kursu walutowego. Przykładem praktycznym jest sytuacja, gdy przedsiębiorstwo posiada należności w walucie obcej, a przy przeliczeniu na walutę krajową kurs waluty wzrasta. Oznacza to, że przedsiębiorstwo otrzyma więcej pieniędzy niż początkowo zakładano, co zwiększa jego przychody. W kontekście standardów rachunkowości, zgodnie z Międzynarodowym Standardem Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), dodatnie różnice kursowe powinny być wykazywane w rachunku zysków i strat jako przychody finansowe. Taka klasyfikacja jest zgodna z dobrymi praktykami branżowymi, które promują przejrzystość oraz spójność sprawozdawczości finansowej. Dodatnie różnice kursowe mogą również wpływać na ocenę finansową firmy, co jest istotne dla inwestorów oraz analityków finansowych.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Odsetki naliczone za opóźnienie w uregulowaniu zobowiązań to

A. inne dochody operacyjne

B. inne wydatki operacyjne

C. koszty finansowe

D. dochody finansowe

Naliczone odsetki za zwłokę w zapłacie zobowiązań są klasyfikowane jako koszty finansowe, ponieważ reprezentują wydatki związane z pożyczonymi środkami i wynikają z nieterminowego regulowania zobowiązań. W praktyce, gdy przedsiębiorstwo nie uiszcza należności w określonym terminie, ponosi dodatkowe koszty, które mogą być ujmowane jako odsetki. Koszty finansowe są szczególnie istotne w raportowaniu finansowym, ponieważ mają wpływ na wynik finansowy przedsiębiorstwa oraz jego zdolność do generowania zysków. W świetle standardów rachunkowości, takich jak MSR 23, odsetki oraz inne wydatki związane z finansowaniem powinny być odpowiednio klasyfikowane, aby odzwierciedlały rzeczywisty obraz sytuacji finansowej firmy. Przykładowo, w przypadku nieterminowej płatności za materiał, firma musi uwzględnić koszty odsetek w swoim rozrachunku, co w końcowym efekcie zmniejsza zysk netto. Rzetelne ujmowanie tych kosztów jest nie tylko zgodne z przepisami, ale również pozwala na lepsze zarządzanie płynnością finansową i minimalizację ryzyka finansowego.

Pytanie 10

Wypłata wynagrodzeń netto przez pracodawcę na konta osobiste pracowników przebiega na podstawie

A. czeku rozrachunkowego

B. wypłaty gotówkowej

C. polecenia przelewu

D. polecenia zapłaty

Przekazanie wynagrodzeń netto przez pracodawcę na konta osobiste pracowników odbywa się na podstawie polecenia przelewu, które jest jednym z najczęściej stosowanych sposobów dokonywania płatności w sektorze finansowym. Polecenie przelewu to dokument, który zleca bankowi przelanie określonej kwoty z jednego konta na drugie, co czyni go wygodnym narzędziem do realizacji regularnych płatności, jak np. wynagrodzenia. W praktyce, pracodawcy korzystają z systemów bankowych, które umożliwiają masowe przelewy, co znacznie upraszcza proces wypłaty wynagrodzeń dla wielu pracowników jednocześnie. Warto zaznaczyć, że polecenie przelewu jest regulowane przepisami prawa bankowego oraz standardami bezpieczeństwa transakcji finansowych, co zapewnia odpowiednią ochronę danych osobowych pracowników oraz minimalizuje ryzyko błędów w płatnościach. Dodatkowo, w przypadku wystąpienia jakichkolwiek nieprawidłowości, istnieją procedury reklamacyjne, które umożliwiają szybkie ich wyjaśnienie.

Pytanie 11

Na podstawie danych przedstawionych w tabeli określ, w którym roku przedsiębiorstwo uzyskało największy zysk netto z 1,00 zł osiągniętych przychodów ze sprzedaży.

Rok	Przychody ze sprzedaży (w zł)	Zysk netto (w zł)
2018	250 000,00	18 000,00
2019	200 000,00	22 000,00
2020	250 000,00	15 000,00
2021	240 000,00	20 000,00

A. W 2019 roku.

B. W 2020 roku.

C. W 2018 roku.

D. W 2021 roku.

Wybierając niewłaściwą odpowiedź, można doświadczyć typowych błędów myślowych związanych z interpretacją danych finansowych. Przy odpowiedzi na pytanie, które roku zysk netto z przychodu był najwyższy, wiele osób może skupić się jedynie na wartościach zysku, a nie na stosunku zysku do przychodów. Na przykład, wybierając rok 2020, można zakładać, że zyski wzrosły w tym roku w porównaniu do innych lat. Jednakże, wysoka wartość zysku nie zawsze oznacza wysoką rentowność. Należy spojrzeć na to przez pryzmat rentowności netto, aby zrozumieć, jak efektywnie przedsiębiorstwo przekształca przychody w zysk. To podejście jest fundamentalne w analizie finansowej i kładzie nacisk na znaczenie proporcji w ocenie wyników firmy. Podobne zjawisko można zaobserwować w przypadkach, gdy przedsiębiorstwa mają jednorazowe przychody, które mogą zafałszować obraz ich realnej efektywności. Kluczowe jest, by nie tylko patrzeć na absolutne wartości, ale także na ich relacje, co jest zgodne z najlepszymi praktykami analizy finansowej.

Pytanie 12

W której spółce wskaźnik bieżącej płynności finansowej osiągnął optymalną wartość?

Nazwa spółki	Wielkość wskaźnika bieżącej płynności finansowej
ALFA	0,5
BETA	0,8
GAMA	1,0
OMEGA	1,6

A. W spółce GAMA.

B. W spółce OMEGA.

C. W spółce ALFA.

D. W spółce BETA.

Spółka OMEGA osiągnęła optymalną wartość wskaźnika bieżącej płynności finansowej wynoszącą 1,6. Wskaźnik ten, będący stosunkiem bieżących aktywów do bieżących zobowiązań, jest kluczowy dla oceny zdolności firmy do regulowania swoich zobowiązań w krótkim okresie. Optymalny zakres dla tego wskaźnika, mieszczący się pomiędzy 1,2 a 2,0, wskazuje, że przedsiębiorstwo jest w stanie efektywnie zarządzać swoimi płynnościami. Wartości poniżej 1,2 mogą sugerować, że firma ma trudności w pokrywaniu swoich zobowiązań, co może prowadzić do problemów finansowych, natomiast wartości powyżej 2,0 mogą wskazywać na nieefektywne wykorzystanie aktywów. Wartości te są zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu finansami, które promują utrzymywanie odpowiedniego balansu między aktywami a zobowiązaniami. Przykładem praktycznego zastosowania tego wskaźnika może być analiza przez inwestorów i analityków finansowych, którzy oceniają stabilność i bezpieczeństwo finansowe przedsiębiorstwa przed podjęciem decyzji o inwestycjach.

Pytanie 13

Do wydatków finansowych wlicza się:

A. zapłacone szkody, ujemne różnice kursowe, odpisy należności trudnych do ściągnięcia

B. ubezpieczenia społeczne, odsetki od wziętych kredytów, koszty utrzymania obiektów działalności społecznej

C. odsetki od zaciągniętych pożyczek, odsetki za zwłokę w regulacji zobowiązań, koszty sprzedaży papierów wartościowych

D. otrzymane dywidendy, karne odsetki od udzielonych kredytów, rozwiązane rezerwy na przewidywane straty finansowe

Koszty finansowe obejmują wydatki związane z pozyskiwaniem kapitału, do których zaliczają się między innymi odsetki od zaciągniętych kredytów oraz odsetki z tytułu zwłoki w zapłacie zobowiązań. Te elementy są kluczowe w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa, ponieważ bezpośrednio wpływają na jego rentowność i płynność finansową. Przykładowo, przedsiębiorstwo, które zaciąga kredyt inwestycyjny, musi uwzględnić w swoich kosztach odsetki, co wpływa na całkowity koszt inwestycji. Również odsetki z tytułu zwłoki są istotnym zagadnieniem, ponieważ opóźnienia w regulowaniu zobowiązań mogą generować dodatkowe koszty. Koszty zbycia papierów wartościowych, takie jak prowizje maklerskie czy straty na sprzedaży, także zaliczają się do kosztów finansowych. W praktyce, właściwe zarządzanie tymi kosztami pozwala na optymalizację wydatków oraz zwiększenie efektywności finansowej firmy, zgodnie z zasadami rachunkowości i zarządzania finansami. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości, koszty te powinny być precyzyjnie dokumentowane i klasyfikowane, co zapewnia transparentność finansową.

Pytanie 14

Dokumenty księgowe związane z postępowaniem podatkowym powinny być przechowywane

A. 50 lat od początku roku, który następuje po roku obrotowym, którego dotyczą te zbiory danych

B. 1 rok od początku roku, który następuje po roku obrotowym, którego dane dotyczą

C. na zawsze

D. 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym minął termin płatności podatku

Odpowiedź wskazująca, że dowody księgowe dotyczące spraw objętych postępowaniem podatkowym należy przechowywać przez 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku, jest zgodna z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego w Polsce. Zgodnie z ustawą o rachunkowości oraz przepisami ordynacji podatkowej, przedsiębiorcy są zobowiązani do archiwizacji dokumentów księgowych przez określony czas, co ma na celu umożliwienie organom podatkowym przeprowadzenia kontroli. Przechowywanie dowodów księgowych przez 5 lat zapewnia, że w razie potrzeby możliwe będzie zweryfikowanie poprawności deklaracji podatkowych oraz terminowości płatności. Przykładowo, jeżeli przedsiębiorstwo zgłosiło złożoną deklarację VAT, organy podatkowe mogą potrzebować dostępu do odpowiednich dokumentów, aby sprawdzić zgodność z przepisami i potwierdzić prawidłowość rozliczeń. W praktyce oznacza to, że wszystkie faktury, umowy oraz inne dokumenty związane z transakcjami, które mogą być przedmiotem kontroli podatkowej, powinny być starannie archiwizowane i łatwe do odnalezienia. Dobre praktyki wskazują na konieczność stosowania nowoczesnych systemów archiwizacji, które ułatwiają zarządzanie dokumentami.

Pytanie 15

Jakie są funkcje zarządzające?

A. kontrolowanie, projektowanie, motywowanie, organizowanie

B. planowanie, organizowanie, motywowanie, kontrolowanie

C. kierowanie, organizowanie, motywowanie, kontrolowanie

D. działanie, doświadczenie, teoria, nowe pomysły

Wybór innych odpowiedzi sugeruje niepełne zrozumienie podstawowych funkcji zarządzania. Na przykład, opcja zawierająca 'kierowanie' jako jedną z funkcji nie jest zgodna z klasycznym ujęciem zarządzania, ponieważ kierowanie jest bardziej związane z praktyką zastosowania motywowania i koordynowania działań, a nie jako odrębna funkcja. Dodatkowo, odpowiedzi, które zawierają 'działanie, doświadczenie, teoria, nowe pomysły', nie dotyczą specyficznych funkcji zarządzania, lecz wskazują na ogólne aspekty działalności organizacyjnej, które nie są wystarczające do efektywnego prowadzenia zarządzania. Takie podejście może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących roli, jaką powinny pełnić te aktywności w strukturze zarządzania. Z kolei kombinacje, jak 'kontrolowanie, projektowanie', wprowadzają dodatkowe elementy, które nie są uznawane w podstawowych klasyfikacjach odpowiedzialności menedżerskiej. Projektowanie to proces, który wspiera działania organizacyjne, ale nie jest traktowane jako jedna z głównych funkcji zarządzania. Typowym błędem przy wyborze niepoprawnej odpowiedzi jest mylenie terminów i funkcji, co prowadzi do dezinformacji na temat roli menedżera i jego zadań. W praktyce menedżerowie muszą zrozumieć, jak każda z funkcji wpływa na osiąganie strategicznych celów organizacji.

Pytanie 16

Na jakich kontach i po jakich stronach powinny zostać ujęte składki na ubezpieczenia społeczne, które są finansowane przez pracodawcę w wyniku wypłaty wynagrodzeń pracowników?

A. Dt Wynagrodzenia i Ct Ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia

B. Dt Ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia i Ct Rozrachunki z ZUS

C. Dt Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń i Ct Rozrachunki z ZUS

D. Dt Rozrachunki z ZUS i Ct Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń

Poprawna odpowiedź to Dt Ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia oraz Ct Rozrachunki z ZUS, ponieważ w przypadku naliczania składek na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracodawcę, księgowanie odbywa się na poziomie kosztów wynagrodzeń. Ubezpieczenia społeczne są traktowane jako koszt działalności, dlatego należy je zaksięgować w debecie na koncie 'Ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia'. Z kolei po stronie kredytowej księgowania ujmujemy zobowiązania wobec ZUS, co znajduje odzwierciedlenie w koncie 'Rozrachunki z ZUS'. Przykładowo, jeżeli firma nalicza składki w wysokości 1000 zł, to w księgach rachunkowych zostanie zapisane: debet 1000 zł na koncie 'Ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia' oraz kredyt 1000 zł na koncie 'Rozrachunki z ZUS'. Taki sposób księgowania jest zgodny z zasadami rachunkowości, które wymagają, aby wszystkie koszty były zgodnie zarejestrowane, co pozwala na prawidłowe odzwierciedlenie sytuacji finansowej firmy oraz jej zobowiązań.

Pytanie 17

Cena giełdowa akcji firmy ALFA wynosi 50 zł. Ile akcji można nabyć, inwestując 20 000 zł, uwzględniając prowizję maklerską w wysokości 5%?

A. 420 akcji

B. 400 akcji

C. 380 akcji

D. 600 akcji

Aby obliczyć liczbę akcji, które można kupić za 20 000 zł przy wartości akcji wynoszącej 50 zł oraz uwzględniając prowizję maklerską w wysokości 5%, należy najpierw obliczyć koszt zakupu akcji. Prowizja maklerska wynosi 5% z kwoty inwestycji, co oznacza, że na prowizję wydamy 1000 zł (5% z 20 000 zł). Ostateczna kwota, którą możemy przeznaczyć na zakup akcji, wynosi zatem 19 000 zł (20 000 zł - 1000 zł). Teraz możemy obliczyć liczbę akcji, dzieląc kwotę przeznaczoną na zakup przez cenę jednej akcji: 19 000 zł / 50 zł = 380 akcji. Ta odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ uwzględnia zarówno wartość giełdową akcji, jak i prowizję maklerską. Jest to kluczowa umiejętność w inwestowaniu na giełdzie, ponieważ zrozumienie kosztów transakcyjnych jest niezbędne do efektywnego planowania inwestycji.

Pytanie 18

Zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, księgi rachunkowe powinny być otwierane

A. na początku każdego roku kalendarzowego

B. na początku każdego miesiąca

C. z chwilą nadania firmie numeru identyfikacji podatkowej

D. w dniu rozpoczęcia działalności

Zgodnie z ustawą o rachunkowości, księgi rachunkowe otwiera się w dniu rozpoczęcia działalności. Jest to kluczowy moment, gdy przedsiębiorstwo staje się formalnie zarejestrowane i zobowiązane do prowadzenia ewidencji finansowej. Przykładem praktycznym jest nowo zakładana firma, która musi od momentu rozpoczęcia działalności rejestrować wszystkie przychody i wydatki, aby móc rzetelnie sporządzić sprawozdania finansowe oraz deklaracje podatkowe. To podejście jest zgodne z zasadą ciągłości, w myśl której rachunkowość musi odzwierciedlać rzeczywisty stan finansowy przedsiębiorstwa od jego powstania. Otwarcie ksiąg w dniu rozpoczęcia działalności wspiera również transparentność finansową oraz ułatwia kontrolę wewnętrzną. Zgodność z tym wymogiem jest istotna nie tylko z perspektywy prawnej, ale również z punktu widzenia dobrych praktyk rachunkowości, które zalecają regularne i systematyczne dokumentowanie zdarzeń gospodarczych.

Pytanie 19

Rodzaj spółki osobowej, która została założona przez wspólników w celu realizacji wolnego zawodu, prowadzącej działalność gospodarczą pod własną nazwą, to spółka

A. jawna

B. cywilna

C. komandytowa

D. partnerska

Spółka partnerska jest specyficznym rodzajem spółki osobowej, która została stworzona z myślą o osobach wykonujących wolne zawody, takich jak lekarze, prawnicy, architekci czy księgowi. Główną cechą charakterystyczną spółki partnerskiej jest to, że podejmuje działania na rzecz wspólników, którzy odpowiadają za zobowiązania spółki tylko w zakresie wniesionych wkładów, co odróżnia ją od spółek osobowych takich jak spółka jawna. Przykładem zastosowania spółki partnerskiej może być grupa prawników, którzy wspólnie prowadzą kancelarię, ale każdy z nich zachowuje odpowiedzialność za swoje działania zawodowe. W spółce partnerskiej można również zarejestrować nazwisko jednego lub więcej partnerów w nazwie firmy, co zwiększa jej rozpoznawalność. Standardy branżowe wskazują, że spółki partnerskie powinny przestrzegać zasad etyki zawodowej i regulacji prawnych dotyczących wykonywania wolnych zawodów, co wpływa na budowanie zaufania klientów oraz solidnej reputacji na rynku.

Pytanie 20

Na podstawie danych zawartych w tabeli ustal różnice inwentaryzacyjne w ujęciu wartościowym.

L.p.	Nazwa towaru	Cena zakupu	Stan według
L.p.	Nazwa towaru	Cena zakupu	spisu z natury	zapisów księgowych
1.	Szampon do włosów	12 zł/szt.	123 szt.	125 szt.
2.	Odżywka do włosów	18 zł/szt.	98 szt.	100 szt.
3.	Lakier do włosów	22 zł/szt.	35 szt.	30 szt.

A. Niedobór szamponu do włosów 1 500 zł, niedobór odżywki do włosów 1 800 zł, nadwyżka lakierów do włosów 770 zł.

B. Nadwyżka szamponu do włosów 1 500 zł, nadwyżka odżywki do włosów 1 800 zł, niedobór lakierów do włosów 770 zł.

C. Niedobór szamponu do włosów 24 zł, niedobór odżywki do włosów 36 zł, nadwyżka lakierów do włosów 110 zł.

D. Nadwyżka szamponu do włosów 24 zł, nadwyżka odżywki do włosów 36 zł, niedobór lakierów do włosów 110 zł.

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ poprawnie wskazuje niedobory i nadwyżki w ujęciu wartościowym, które są kluczowe dla zarządzania zapasami w przedsiębiorstwie. W tym przypadku, szampon i odżywka do włosów są w niedoborze, co oznacza, że rzeczywisty stan zapasów jest niższy od stanu księgowego. Takie sytuacje mogą prowadzić do problemów w obsłudze klienta, jeśli brakujący towar nie jest dostępny w sprzedaży. Z kolei nadwyżka lakierów do włosów wskazuje na sytuację, w której ilość towaru w magazynie przewyższa zapisany stan, co może prowadzić do nieefektywności w zarządzaniu zapasami i zwiększonych kosztów przechowywania. Dlatego tak ważne jest regularne przeprowadzanie inwentaryzacji, aby zidentyfikować różnice i podjąć odpowiednie działania, takie jak korekta stanów magazynowych lub optymalizacja zamówień. Praktyka ta opiera się na standardach zarządzania zapasami, które sugerują, że przedsiębiorstwa powinny dążyć do minimalizacji różnic inwentaryzacyjnych poprzez skuteczne monitorowanie i kontrolę stanów magazynowych.

Pytanie 21

Który element aktywów powinien być inwentaryzowany przy użyciu metody potwierdzenia salda?

A. Materiały w drodze

B. Środki trwałe w budowie

C. Wartości niematerialne i prawne

D. Środki pieniężne na rachunku bankowym ZFŚS

No to fajnie, że wybrałeś odpowiedź "Środki pieniężne na rachunku bankowym ZFŚS". To rzeczywiście jest prawidłowe, bo te środki są ważne i muszą być inwentaryzowane. Wiesz, to się robi przez potwierdzenie salda, czyli porównując dane z banku z tym, co masz w swojej książce. W przypadku Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych te pieniądze są kluczowe, bo są przeznaczone na wydatki socjalne. I warto je dobrze kontrolować! Robi się to np. wysyłając do banku prośbę o zaświadczenie o stanie konta. To daje pewność, że wszystko jest na swoim miejscu. A jak już mówimy o dobrych praktykach, to dobrze jest też mieć wewnętrzne procedury, które pozwalają na regularne sprawdzanie, czy to, co masz zapisane, zgadza się z tym, co bank pokazuje. To wszystko pomaga unikać błędów i dobrze zarządzać tym funduszem.

Pytanie 22

Jaką jednostką gospodarczą nie jest spółka osobowa?

A. Spółka komandytowo-akcyjna

B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

C. Spółka partnerska

D. Spółka jawna

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.) to forma prawna, która nie należy do kategorii spółek osobowych, lecz spółek kapitałowych. W odróżnieniu od spółek osobowych, takich jak spółka jawna, spółka komandytowa czy spółka partnerska, w spółce z o.o. odpowiedzialność wspólników jest ograniczona do wysokości wniesionych wkładów, co oznacza, że ich majątek osobisty nie jest zagrożony w przypadku zadłużenia firmy. Praktyczne zastosowanie tej formy prawnej jest szczególnie popularne wśród przedsiębiorców, którzy pragną zminimalizować ryzyko finansowe związane z działalnością gospodarczą. Spółki z o.o. są regulowane przez Kodeks spółek handlowych i wymagają zarejestrowania w Krajowym Rejestrze Sądowym, co zapewnia większą przejrzystość i odpowiedzialność. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ochrony inwestycji i zarządzania ryzykiem.

Pytanie 23

Uzyskany zysk netto za dany rok obrotowy spółka kapitałowa ma możliwość przeznaczenia na

A. realizację wypłaty wynagrodzeń dla pracowników

B. wykonanie płatności zobowiązań publicznoprawnych

C. uiszczenie podatku dochodowego

D. przekazanie dywidendy dla wspólników

Wypłata dywidendy wspólnikom to kluczowy sposób, w jaki spółka kapitałowa może wykorzystać wypracowany zysk netto. Dywidenda jest częścią zysku, która jest rozdzielana pomiędzy akcjonariuszy w proporcji do posiadanych akcji. Decyzja o jej wypłacie wymaga uwzględnienia wielu czynników, w tym sytuacji finansowej spółki, jej strategii rozwoju i potrzeb inwestycyjnych. Przykładem może być spółka, która po zakończeniu roku obrotowego, osiągnęła wysoki zysk netto i postanowiła wypłacić dywidendę, aby nagrodzić swoich inwestorów i przyciągnąć nowych. Praktyka ta jest zgodna z zasadami ładu korporacyjnego, który promuje transparentność i odpowiedzialność wobec akcjonariuszy. Warto również zauważyć, że wypłata dywidendy może wpłynąć na postrzeganie spółki przez inwestorów, jako stabilnej i wiarygodnej jednostki, co może zwiększyć jej wartość rynkową. Dodatkowo, dywidendy mogą być dla inwestorów stałym źródłem dochodu, co czyni je atrakcyjną formą wynagradzania za zainwestowany kapitał.

Pytanie 24

Operację finansową o treści "zapłacono wekslem własnym za dostawę towaru: suma wekslowa 2 335 zł, kwota zobowiązania 2 300 zł, odsetki wekslowe 35 zł", należy zaksięgować na odpowiednich kontach?

A. Ct Rozrachunki z dostawcami 2 300 zł, Ct Koszty finansowe 35 zł, Dt Zobowiązania wekslowe 2 335 zł

B. Dt Rozrachunki z dostawcami 2 300 zł, Dt Koszty finansowe 35 zł, Ct Zobowiązania wekslowe 2 335 zł

C. Ct Rozrachunki z dostawcami 2 300 zł, Dt Koszty finansowe 35 zł, Dt Zobowiązania wekslowe 2 335 zł

D. Dt Rozrachunki z dostawcami 2 300 zł, Ct Koszty finansowe 35 zł, Ct Zobowiązania wekslowe 2 335 zł

Poprawna odpowiedź to Dt Rozrachunki z dostawcami 2 300 zł, Dt Koszty finansowe 35 zł, Ct Zobowiązania wekslowe 2 335 zł. W tej operacji gospodarczej mamy do czynienia z rozrachunkami związanymi z dostawą towaru, które zostały uregulowane wekslem własnym. Księgowanie w tym przypadku polega na obciążeniu konta rozrachunków z dostawcami o wartość zobowiązania, co oznacza, że zobowiązanie wobec dostawcy zostaje zredukowane do zera. Ponadto, odsetki wekslowe w wysokości 35 zł są również księgowane w ciężar (Dt) kosztów finansowych, jako że są to koszty związane z korzystaniem z weksla. Na koniec, całkowita suma wekslowa 2 335 zł, która uwzględnia zarówno kwotę zobowiązania, jak i odsetki, jest księgowana na stronie kredytowej (Ct) konta zobowiązań wekslowych. Takie podejście jest zgodne z zasadami rachunkowości i dobrymi praktykami, które wymagają, aby każde zobowiązanie było odpowiednio odzwierciedlone w księgach rachunkowych.

Pytanie 25

Na jakich kontach i po jakich stronach powinny zostać zaksięgowane "potrącone składki na ubezpieczenia społeczne, które są finansowane przez pracownika"?

A. Dt Wynagrodzenia i Ct Ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia

B. Dt Rozrachunki z ZUS i Ct Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń

C. Dt Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń i Ct Rozrachunki z ZUS

D. Dt Ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia oraz Ct Rozrachunki z ZUS

Odpowiedź, w której zaksięgowano Dt Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń i Ct Rozrachunki z ZUS, jest prawidłowa, ponieważ odzwierciedla rzeczywisty proces księgowania potrąconych składek na ubezpieczenia społeczne, które są finansowane przez pracownika. W tym przypadku, 'Dt Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń' oznacza, że obciążamy konto wynagrodzeń, co jest zgodne z zasadą, iż wynagrodzenia są kosztami przedsiębiorstwa. Natomiast 'Ct Rozrachunki z ZUS' wskazuje na zobowiązanie wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, co jest zgodne z obowiązkiem pracodawcy do odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne. Taki sposób ewidencjonowania jest zgodny z polskimi standardami rachunkowości oraz zasadą podwójnego zapisu, co pozwala na dokładne śledzenie przepływów finansowych w firmie. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być miesięczne przygotowanie płac, które wymaga precyzyjnego ujęcia zarówno wynagrodzenia brutto pracowników, jak i składek na ubezpieczenia. Właściwe zaksięgowanie tych transakcji jest kluczowe dla prawidłowego rozliczenia z ZUS oraz uniknięcia potencjalnych problemów prawnych.

Pytanie 26

Spłata zobowiązania bankowego z funduszy zgromadzonych na koncie bankowym jest transakcją finansową?

A. operacją aktywną

B. operacją aktywno-pasywną zmniejszającą

C. operacją pasywną

D. operacją aktywno-pasywną zwiększającą

Spłata kredytu bankowego ze środków na rachunku bankowym jest operacją gospodarczą, która ma charakter aktywno-pasywny zmniejszający. W tej operacji następuje zmniejszenie zarówno aktywów, jak i pasywów. Środki na rachunku bankowym, które są wykorzystywane do spłaty kredytu, oznaczają redukcję aktywów. Z drugiej strony, spłata kredytu prowadzi do zmniejszenia zobowiązań finansowych, co przekłada się na redukcję pasywów. Przykład takiej operacji można zobaczyć w codziennych finansach, gdzie osoba spłacająca ratę kredytu hipotecznego przy użyciu zgromadzonych oszczędności na koncie bankowym zmniejsza zarówno swoje aktywa (stan konta), jak i pasywa (kwotę kredytu do spłaty). Zrozumienie tego mechanizmu jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami osobistymi oraz przedsiębiorstwami, co jest zgodne z zasadami rachunkowości i standardami sprawozdawczości finansowej.

Pytanie 27

W grudniu 2016 roku oddano do użytku środek trwały o wartości początkowej 24 000,00 zł. Stawka amortyzacyjna podstawowa wynosi 25%, a środek trwały jest poddawany amortyzacji od stycznia 2017 roku metodą degresywną z zastosowaniem współczynnika podwyższającego 2. Jakie będzie miesięczne odpisy amortyzacyjne w roku 2017?

A. 500,00 zł

B. 12 000,00 zł

C. 1 000,00 zł

D. 6 000,00 zł

Wiele osób może pomylić metody amortyzacji, co prowadzi do błędnych obliczeń. W kontekście tego pytania, nieprawidłowe odpowiedzi wynikają z różnych nieporozumień dotyczących amortyzacji. Na przykład, odpowiadając 12 000,00 zł, można sądzić, że jest to kwota rocznego odpisu amortyzacyjnego, a nie miesięcznego. Inni mogą pomyśleć, że stawka amortyzacyjna zostanie zastosowana bez uwzględnienia podwyższonego współczynnika, co prowadzi do obliczeń opartych jedynie na podstawowej stawce. Użytkownicy mogą również nie zrozumieć różnicy między amortyzacją liniową a degresywną, co skutkuje błędnym oszacowaniem wartości odpisu. Warto zwrócić uwagę, że przy amortyzacji liniowej roczny odpis byłby stały przez cały okres użytkowania środka trwałego, podczas gdy przy amortyzacji degresywnej, odpisy są wyższe w początkowych latach, co korzystnie wpływa na płynność finansową firmy. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla poprawnego obliczenia odpisów oraz dla świadomego podejmowania decyzji finansowych w przedsiębiorstwie.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Jaką metodę należy zastosować przy inwentaryzacji środków trwałych, do których dostęp jest utrudniony, takich jak grunty czy należności sporne i wątpliwe?

A. nadzwyczajną

B. weryfikacji dokumentów

C. spisu z natury

D. uzgadniania sald

Wybór metody weryfikacji dokumentów przy inwentaryzacji środków trwałych, do których dostęp jest utrudniony, jest uzasadniony potrzebą dokładnej analizy dostępnych informacji oraz dokumentacji. Metoda ta polega na zbieraniu i analizowaniu dokumentów potwierdzających stan i wartość środków trwałych, co jest szczególnie ważne w przypadku gruntów, należności spornych czy wątpliwych, gdzie fizyczny dostęp może być ograniczony. Przykładowo, w przypadku gruntów, które są przedmiotem sporów prawnych, ważne jest, aby przeanalizować akta notarialne, umowy, decyzje administracyjne oraz inne dokumenty prawne, które mogą potwierdzić stan własności. Dobrą praktyką jest również korzystanie z systemów zarządzania dokumentacją, co zwiększa efektywność weryfikacji i pozwala na lepszą organizację procesu. Zastosowanie tej metody pozwala na uzyskanie rzetelnych informacji o stanie aktywów, co jest niezbędne do prawidłowego sporządzenia bilansu oraz oceny ryzyk związanych z tymi środkami trwałymi.

Pytanie 30

Przedsiębiorstwo prowadzi ewidencję kosztów wyłącznie w układzie rodzajowym. Który dekret należy zastosować na dowodzie PK – naliczono wynagrodzenie brutto pracowników administracyjnych kwocie
50 800,00 zł?

Dekret	Kwota w zł	Strona Wn konta	Strona Ma konta
Dekret 1.	50 800,00	Rozrachunki z budżetami	Wynagrodzenia
Dekret 2.	50 800,00	Koszty ogólnego zarządu	Rozrachunki z budżetami
Dekret 3.	50 800,00	Wynagrodzenia	Rozrachunki z budżetami
Dekret 4.	50 800,00	Wynagrodzenia	Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń

A. Dekret 2.

B. Dekret 3.

C. Dekret 4.

D. Dekret 1.

Dekret 4 jest poprawnym wyborem, ponieważ odnosi się do ewidencjonowania wynagrodzeń w układzie rodzajowym, co jest kluczowym elementem w zarządzaniu kosztami w przedsiębiorstwie. Naliczone wynagrodzenie brutto pracowników administracyjnych, będące kosztem rodzajowym, powinno być zapisane na koncie 'Wynagrodzenia' po stronie Wn, a jednocześnie powinna być ujęta należność z tytułu wynagrodzeń, co znajduje odzwierciedlenie w stronie Ma konta 'Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń'. W praktyce, takie podejście umożliwia firmy ścisłe monitorowanie wydatków na wynagrodzenia i ich wpływu na ogólną strukturę kosztów. Dobrą praktyką jest również regularne przeszkolenie pracowników odpowiedzialnych za księgowość w zakresie przepisów dotyczących ewidencji kosztów, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi normami i zwiększyć efektywność zarządzania finansami.

Pytanie 31

Zasada, która nie gwarantuje prawidłowego przebiegu inwentaryzacji to

A. jednokrotność

B. periodyzacja

C. ograniczone zaufanie

D. zamknięte drzwi

Zasady zamkniętych drzwi, ograniczonego zaufania i jednokrotności mogą wydawać się stosunkowo sensowne w kontekście inwentaryzacji, jednak każde z tych podejść ma swoje ograniczenia i nie zawsze prowadzi do prawidłowego przeprowadzenia tego procesu. Zasada zamkniętych drzwi sugeruje, że wszystkie operacje związane z inwentaryzacją powinny odbywać się w zamkniętej przestrzeni, co może ograniczyć dostęp do dokumentacji i współpracy zespołowej. W rzeczywistości, otwarty dostęp do danych i współpraca między działami są kluczowe dla uzyskania dokładnych wyników inwentaryzacji. Ograniczone zaufanie, chociaż podkreśla znaczenie kontroli i weryfikacji, może doprowadzić do nadmiernej biurokracji, co spowalnia procesy i zwiększa ryzyko błędów. W kontekście jednokrotności, zasada ta odnosi się do konieczności przeprowadzania inwentaryzacji w sposób jednorazowy, co jest mało praktyczne. W rzeczywistości, inwentaryzacja powinna być procesem regularnym, z przebiegami kontrolnymi, aby zapewnić jej dokładność. Stosowanie tych zasad bez odpowiedniego kontekstu i elastyczności może prowadzić do błędnych wniosków, co podkreśla znaczenie zrozumienia i dostosowania metod inwentaryzacji do specyfiki organizacji oraz branży. W konsekwencji, kluczowe jest wdrożenie zintegrowanego podejścia, które łączy różne aspekty zarządzania zapasami, aby osiągnąć optymalne wyniki i wysoką efektywność operacyjną.

Pytanie 32

Dokumenty związane z księgowością i inwentaryzacją powinny być przechowywane po zakończeniu roku obrotowego, którego dotyczą?

A. przez 3 lata

B. przez 5 lat

C. przez 1 rok

D. na stałe

Dokumenty księgowe i inwentaryzacyjne należy przechowywać przez okres 5 lat po zakończeniu roku obrotowego, którego dotyczą. Taki wymóg wynika z przepisów prawa podatkowego oraz zasad rachunkowości, które określają minimalny czas archiwizacji dokumentacji finansowej. Przechowywanie dokumentów przez ten czas pozwala na ich wykorzystanie w przypadku kontroli skarbowych czy audytów, co jest niezwykle istotne dla zapewnienia transparentności i zgodności działań firmy z obowiązującymi normami prawnymi. Przykładowo, w przypadku kontroli podatkowej, urzędnicy mają prawo żądania dostępu do dokumentacji z lat wcześniejszych, by weryfikować poprawność rozliczeń. Przy stosowaniu zasad dobrej praktyki, przedsiębiorstwa powinny również dbać o odpowiednią organizację archiwum, aby w razie potrzeby szybko zlokalizować i udostępnić wymagane dokumenty. Archiwizowanie dokumentów przez 5 lat to nie tylko obowiązek prawny, ale także element zarządzania ryzykiem, który chroni przedsiębiorstwo przed ewentualnymi stratami finansowymi wynikającymi z nieprawidłowości w dokumentacji.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Konto Zobowiązania wekslowe zalicza się do kategorii

A. aktywów

B. pasywów

C. kosztów

D. przychodów

Konta aktywów, przychodów i kosztów są fundamentalnymi elementami rachunkowości, ale nie odnoszą się one do zobowiązań wekslowych. Aktywa reprezentują zasoby, które firma posiada i które mogą generować przyszłe korzyści ekonomiczne. Klasyfikacja konta Zobowiązania wekslowe jako aktywów byłaby błędna, ponieważ zobowiązanie nie generuje korzyści majątkowych, a wręcz przeciwnie – jest oznaką zobowiązania do dokonania przyszłych płatności. Z kolei konta przychodów odzwierciedlają dochody, które firma uzyskuje ze swojej działalności, co jest zupełnie inną kategorią niż zobowiązania. Przychody są wynikiem sprzedaży towarów lub usług, a nie długów, które firma ma do spłaty. Konta kosztów dotyczą wydatków ponoszonych przez firmę w celu uzyskania przychodów, co również jest odrębną klasyfikacją od zobowiązań. Typowym błędem myślowym jest mylenie zobowiązań z aktywami, co może wynikać z niewłaściwego zrozumienia struktury bilansu. Używanie pojęć z różnych kategorii w niewłaściwym kontekście może prowadzić do poważnych błędów w analizie finansowej oraz w podejmowaniu decyzji. Rachunkowość, jako dyscyplina oparta na standardach i zasadach, wymaga precyzyjnego rozróżnienia między tymi kategoriami, aby zapewnić dokładność i zgodność sprawozdań finansowych.

Pytanie 35

Piekarnia EKO produkuje chleby i bułki z mąki żytniej. Koszty materiałów oraz robocizny są dzielone proporcjonalnie do masy wytwarzanych wyrobów. Jaką metodę kalkulacji stosuje ta piekarnia do ustalenia jednostkowych kosztów produkcji chlebów i bułek?

A. Kalkulację doliczeniową zleceniową

B. Kalkulację podziałową prostą

C. Kalkulację doliczeniową asortymentową

D. Kalkulację podziałową ze współczynnikami

W piekarni EKO korzystają z kalkulacji podziałowej ze współczynnikami, bo to naprawdę pomaga przypisać koszty do konkretnych produktów, uwzględniając ich wagę. Kiedy mamy różne wyroby o różnych masach, ta metoda jest super, bo dzieli koszty sprawiedliwie. Dzięki temu piekarnia ma lepszy wgląd w koszty wytwarzania chlebów i bułek, co pomaga w ogarnięciu finansów i zoptymalizowaniu produkcji. Na przykład, jeśli piekarnia robi 10 kg chleba i 5 kg bułek, a całkowity koszt to 150 zł, to chleb zajmuje 2/3 całkowitych kosztów, a bułki 1/3. To właśnie dzięki kalkulacji podziałowej łatwiej przewidzieć przyszłe koszty i ustalać ceny sprzedaży, co w branży piekarskiej jest naprawdę istotne.

Pytanie 36

Na koniec okresu sprawozdawczego uzasadnione wydatki wydziałowe powinny zostać przeksięgowane na debetową stronę konta?

A. Pozostałe koszty operacyjne

B. Rozliczenie kosztów

C. Koszt sprzedanych wyrobów gotowych

D. Koszty działalności podstawowej

Wydziałowe koszty uzasadnione w końcu okresu sprawozdawczego powinny być przeksięgowane na debetową stronę konta koszty działalności podstawowej, ponieważ są one integralną częścią kosztów operacyjnych przedsiębiorstwa. Koszty działalności podstawowej to wydatki bezpośrednio związane z produkcją i świadczeniem usług, które przedsiębiorstwo oferuje. Przykłady to wynagrodzenia pracowników produkcyjnych, surowce oraz inne wydatki niezbędne do realizacji podstawowej działalności firmy. Przeksięgowanie tych kosztów ma na celu zapewnienie prawidłowego odzwierciedlenia sytuacji finansowej w sprawozdaniach finansowych. W praktyce, jeśli na koniec okresu sprawozdawczego zostaną zidentyfikowane uzasadnione koszty, które nie zostały wcześniej ujęte w kosztach działalności podstawowej, ich przypisanie do odpowiednich kont jest istotne, aby uniknąć zafałszowania wyników finansowych. Ponadto, zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), właściwe klasyfikowanie kosztów ma kluczowe znaczenie dla przejrzystości raportów finansowych oraz ułatwia podejmowanie decyzji zarządczych na podstawie rzetelnych danych.

Pytanie 37

Jakie jest saldo na działalności gospodarczej, gdy wynik na sprzedaży wynosi 25 000 zł, koszty finansowe to 5 000 zł, a zyski nadzwyczajne osiągają 2 000 zł?

A. 32 000 zł

B. 22 000 zł

C. 20 000 zł

D. 27 000 zł

Wynik na działalności gospodarczej to wskaźnik, który odzwierciedla ogólną kondycję finansową przedsiębiorstwa. Istotnym błędem w analizie jest pominięcie właściwych zasad obliczania tego wskaźnika, co może prowadzić do wyciągania mylnych wniosków. Na przykład, jeśli ktoś obliczałby wyniki na podstawie jedynie sumy wyników na sprzedaży i zysków nadzwyczajnych, ignorując koszty finansowe, otrzymałby 27 000 zł (25 000 zł + 2 000 zł), co jest rażącym błędem logiki finansowej. Koszty finansowe są kluczowym składnikiem, a ich pominięcie prowadzi do zawyżenia wyniku. Typowym błędem jest również źle zrozumiane pojęcie zysków nadzwyczajnych, które nie powinny być traktowane jako stały element przychodów, a jedynie jako jednorazowe korzyści, które nie wpływają systematycznie na działalność przedsiębiorstwa. W kontekście zarządzania finansami, ważne jest, aby przy ocenie wyników finansowych uwzględniać wszystkie składniki, ponieważ każdy z nich ma wpływ na ostateczny wynik. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla podejmowania racjonalnych decyzji finansowych i zapewnienia zdrowia finansowego firmy. Dlatego tak istotne jest, aby nie tylko znać wartości liczbowych, ale także umieć je właściwie interpretować w kontekście najnowszych standardów rachunkowości i dobrych praktyk w zarządzaniu finansami.

Pytanie 38

W przypadku obliczania wyniku finansowego w wariancie porównawczym, obroty kont kosztów w układzie rodzajowym są przenoszone na stronę:

A. Dt konta Rozliczenie kosztów

B. Ct konta Wynik finansowy

C. Ct konta Rozliczenie kosztów

D. Dt konta Wynik finansowy

Dobra robota, wybrałeś poprawną odpowiedź! Przeksięgowanie kosztów na stronę debetową konta Wynik finansowy to właśnie to, co powinno się robić. W porównawczym wariancie, który jest bardzo popularny, wszystkie te koszty, jak wynagrodzenia, materiały czy usługi obce, przenosimy bezpośrednio na wynik finansowy firmy. Dzięki temu widzimy, jak koszty wpływają na nasze zyski. Ciekawa rzecz, bo można łatwo porównywać wyniki z innymi okresami czy konkurencją, co jest bardzo przydatne w biznesie. Ważne też, żeby pamiętać o regulacjach z Ustawy o rachunkowości czy MSSF, bo to zapewnia, że wszystko jest zgodne z międzynarodowymi standardami. Z mojego doświadczenia, takie podejście pozwala na lepsze zrozumienie struktur kosztów, co zawsze się przydaje w analizie finansowej.

Pytanie 39

W jednostce handlowej początkowy stan towaru X w magazynie wynosił 100 sztuk po 33,00 zł/szt. W analizowanym czasie zanotowano następujące operacje związane z tym towarem:
- przyjęcie do magazynu - 200 sztuk po 30,00 zł/szt.,
- wydanie z magazynu w ilości 200 sztuk - wycenione według metody F1FO. Jaką wartość będzie miał zapas końcowy towaru X?

A. 6 300,00 zł

B. 3 300,00 zł

C. 6 000,00 zł

D. 3 000,00 zł

Aby ustalić wartość zapasu końcowego towaru X, należy najpierw przeanalizować wszystkie operacje związane z tym towarem. Na początku w magazynie znajdowało się 100 sztuk towaru po 33,00 zł za sztukę, co daje wartość początkową 3 300,00 zł. Następnie przyjęto 200 sztuk po 30,00 zł za sztukę, co zwiększa wartość magazynu o 6 000,00 zł. Po tych operacjach łączna liczba towaru wynosi 300 sztuk (100 + 200), a łączna wartość to 9 300,00 zł (3 300 + 6 000). W analizowanym okresie nastąpił rozchód 200 sztuk, który został wyceniony według metody FIFO (First In, First Out). Oznacza to, że najpierw sprzedawane są towary najwcześniej nabyte. W tym przypadku sprzedaż 200 sztuk oznacza, że 100 sztuk zostanie sprzedanych po 33,00 zł, a pozostałe 100 sztuk po 30,00 zł, co daje łączną wartość rozchodu równą 6 300,00 zł (100 x 33,00 zł + 100 x 30,00 zł). Po rozchodzie w magazynie pozostaje 100 sztuk zakupionych po 30,00 zł, co daje wartość zapasu końcowego 3 000,00 zł (100 x 30,00 zł). W praktyce stosowanie metody FIFO pozwala na efektywne zarządzanie zapasami i optymalizację kosztów, co jest kluczowe dla rentowności firmy oraz zgodności z rachunkowością.

Pytanie 40

Operację gospodarczą PK – ujawniono w magazynie braki wyrobów gotowych należy ująć na kontach

A. Wn Rozliczenie niedoborów i szkód, Ma Wyroby gotowe

B. Wn Rozliczenie niedoborów i szkód, Ma Koszt wytworzenia wyrobów gotowych

C. Wn Koszt wytworzenia wyrobów gotowych, Ma Rozliczenie niedoborów i szkód

D. Wn Wyroby gotowe, Ma Rozliczenie niedoborów i szkód

Odpowiedź 'Wn Rozliczenie niedoborów i szkód, Ma Wyroby gotowe' jest poprawna, ponieważ odnosi się do procedury księgowej związanej z ujawnieniem niedoboru wyrobów gotowych w magazynie. W sytuacji, gdy stwierdzony zostaje niedobór, należy ująć go jako stratę, co jest realizowane poprzez obciążenie konta Rozliczenie niedoborów i szkód. To konto jest odpowiednie do ewidencjonowania wszelkich strat i niedoborów, które mogą wystąpić w procesie magazynowania lub produkcji. Z drugiej strony, konto Wyroby gotowe, będące kontem pasywnym, musi być skredytowane, co odzwierciedla zmniejszenie wartości posiadanych zapasów. Przykładem praktycznym może być sytuacja, w której w wyniku inwentaryzacji ujawniono, że w magazynie brakuje pewnej ilości wyrobów gotowych. Zastosowanie tej operacji księgowej pozwala na wiarygodne przedstawienie stanu majątkowego przedsiębiorstwa oraz zachowanie zgodności z zasadami rachunkowości, które wymagają rzetelnego ujęcia wszelkich zdarzeń wpływających na aktywa.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej