Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 5 kwietnia 2025 13:02
  • Data zakończenia: 5 kwietnia 2025 13:30

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Producent wyświetlacza LCD stwierdził, że spełnia on wymagania klasy II według normy ISO 13406-2. Na podstawie danych przedstawionych w tabeli określ, ile pikseli z defektem typu 3 musi wystąpić na wyświetlaczu o naturalnej rozdzielczości 1280x800 pikseli, aby uznać go za uszkodzony?

KlasaMaksymalna liczba dopuszczalnych błędów na 1 milion pikseli
Typ 1Typ 2Typ 3
I000
II225
III51550
IV50150500

A. 7 pikseli
B. 3 piksele
C. 4 piksele
D. 1 piksel
Analizując pytanie dotyczące defektów pikseli w matrycach LCD zgodnych z normą ISO 13406-2, należy zrozumieć klasyfikację jakościową, która określa maksymalne dopuszczalne liczby defektów dla każdej klasy jakości. Klasa II, na którą powołuje się pytanie, dopuszcza do 5 defektów typu 3 na milion pikseli, które są subpikselami stale włączonymi lub wyłączonymi. Błędne podejście polega na niedoszacowaniu dopuszczalnej liczby defektów na rozdzielczość 1280x800 pikseli. Przy tej rozdzielczości całkowita liczba pikseli wynosi 1024000, co oznacza, że dopuszczalna liczba defektów typu 3 pozostaje na poziomie do 5 według normy klasy II. Odpowiedzi sugerujące 3 czy 4 defekty wynikają z błędnej interpretacji normy, która jasno definiuje limity na milion pikseli, a nie w mniejszych jednostkach. Kluczowy błąd myślowy polega na mylnym założeniu, że liczba pikseli równoważna jest proporcjonalnym zmniejszeniem liczby dopuszczalnych defektów, co nie jest zgodne z interpretacją norm ISO. Dlatego ważne jest, aby dokładnie analizować specyfikacje techniczne i pamiętać, że normy jakościowe są ustalane dla standardowej jednostki miary, jaką jest milion pikseli, co ma bezpośrednie przełożenie na ocenę jakości urządzeń elektronicznych i ich zgodność z międzynarodowymi standardami. To pozwala uniknąć nieporozumień i błędnych ocen w kontekście standardów branżowych i zapewnić wysoką jakość produktów elektronicznych na rynku.

Pytanie 2

Proces, który uniemożliwia całkowicie odzyskanie danych z dysku twardego, to

A. niespodziewane usunięcie plików
B. zatarcie łożyska dysku
C. zerowanie dysku
D. zalanie dysku
Przypadkowe usunięcie plików nie jest procesem nieodwracalnym, ponieważ w wielu przypadkach istnieją narzędzia do odzyskiwania danych, które mogą przywrócić usunięte pliki. Po usunięciu pliku, system operacyjny oznacza przestrzeń, którą plik zajmował, jako dostępną do zapisania nowych danych, ale sam plik może być odzyskany, dopóki nowe dane go nie nadpiszą. Dlatego często użytkownicy mogą przywrócić przypadkowo usunięte pliki, co czyni ten proces mniej drastycznym. Z kolei zalanie dysku może prowadzić do fizycznego uszkodzenia komponentów, co w rzeczywistości nie oznacza utraty danych na poziomie logicznym. W takich przypadkach możliwe jest odzyskanie danych, choć może wymagać to profesjonalnej interwencji, a sama naprawa uszkodzonego dysku bywa kosztowna. Zatarcie łożyska dysku to kolejny przypadek, który prowadzi do awarii sprzętu, ale niekoniecznie wiąże się z nieodwracalnością danych. Zawiedzione łożyska mogą skutkować błędami odczytu i zapisu, co wpływa na dostępność danych, ale nie prowadzi do ich permanentnej utraty. W związku z tym, koncepcje te są mylne, ponieważ nie uwzględniają różnicy między usunięciem danych a ich fizyczną utratą, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących procesów skasowania informacji.

Pytanie 3

Administrator sieci komputerowej pragnie zweryfikować na urządzeniu z systemem Windows, które połączenia są aktualnie ustanawiane oraz na jakich portach komputer prowadzi nasłuch. W tym celu powinien użyć polecenia

A. netstat
B. tracert
C. arp
D. ping
Polecenie 'netstat' jest narzędziem diagnostycznym w systemie Windows, które umożliwia administratorom sieci komputerowych monitorowanie aktualnych połączeń sieciowych, otwartych portów oraz statystyk protokołów TCP/IP. Użycie tego polecenia pozwala na uzyskanie informacji o tym, które aplikacje nasłuchują na określonych portach oraz jakie połączenia są aktywne, co jest kluczowe w kontekście zarządzania bezpieczeństwem sieci. Na przykład, aby zobaczyć wszystkie aktywne połączenia TCP oraz porty, na których komputer nasłuchuje, można wykorzystać polecenie 'netstat -a'. W praktyce, administratorzy używają tego narzędzia do szybkiego identyfikowania nieautoryzowanych połączeń, co pozwala na wczesne wykrywanie potencjalnych zagrożeń. Ponadto, 'netstat' jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie monitorowania sieci, co czyni je niezbędnym elementem zestawu narzędzi każdego specjalisty IT.

Pytanie 4

Na ilustracji pokazano wtyczkę taśmy kabel)

Ilustracja do pytania
A. SAS
B. SCSI
C. ATA
D. SATA
SAS czyli Serial Attached SCSI to standard interfejsu używany w systemach serwerowych i stacjach roboczych. W przeciwieństwie do ATA wykorzystuje on połączenie szeregowe pozwalające na wyższe prędkości transmisji danych i większą niezawodność co czyni go odpowiednim dla zastosowań profesjonalnych i wymagających dużych przepustowości. Złącza SAS są znacznie różne od tradycyjnych złącz ATA co sprawia że pomylenie tych standardów może wynikać z braku znajomości specyfiki zastosowań biznesowych i infrastruktur sieciowych. SCSI to starszy standard interfejsu używany głównie w komputerach klasy serwer i stacjach roboczych. Jego złącza różnią się znacznie od złącz ATA zarówno pod względem wielkości jak i liczby styków. Wybór SCSI zamiast ATA mógłby wynikać z nieświadomości że SCSI to technologia starsza i bardziej skomplikowana a także mniej powszechna w komputerach osobistych co jest kluczowe dla zrozumienia różnic w zastosowaniach. SATA czyli Serial ATA to nowsza wersja standardu ATA która zastąpiła PATA w większości nowych komputerów osobistych. Choć SATA jest zgodna z ATA w kontekście funkcjonalności to używa innych złącz i kabli bazujących na transmisji szeregowej co znacząco różni się od pokazanej na obrazku taśmy ATA. SATA ma wiele zalet w tym większą przepustowość i mniejszy format jednak w kontekście tego pytania wybór SATA zamiast ATA mógłby wynikać z nieznajomości wizualnych różnic między złączami szeregowych i równoległych. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w edukacji technicznej i wyborze odpowiednich komponentów do komputerów osobistych i serwerowych.

Pytanie 5

Która funkcja przełącznika zarządzalnego pozwala na łączenie kilku przełączników fizycznych w jedną wirtualną linię, aby zwiększyć przepustowość łącza?

A. Port mirroring
B. Zarządzanie pasmem
C. Port trunk
D. Agregacja łączy
Agregacja łączy, znana również jako link aggregation, to technika, która pozwala na połączenie wielu portów sieciowych w jedną logiczną jednostkę, co zwiększa przepustowość i zapewnia redundancję. W praktyce oznacza to, że administratorzy sieci mogą łączyć kilka połączeń fizycznych, co pozwala na osiągnięcie większej przepustowości, niż oferuje pojedyncze połączenie. Agregacja łączy jest szczególnie przydatna w środowiskach, gdzie wymagania dotyczące przepustowości są wysokie, na przykład w centrach danych, gdzie wiele serwerów może wymagać jednoczesnego dostępu do dużych zbiorów danych. Standardy takie jak IEEE 802.3ad (Link Aggregation Control Protocol - LACP) definiują, jak te połączenia powinny być zestawione i zarządzane. Stosowanie agregacji łączy nie tylko zwiększa wydajność, ale także zapewnia większą niezawodność, ponieważ jeśli jedno z połączeń ulegnie awarii, pozostałe połączenia dalej utrzymują komunikację. Warto zauważyć, że odpowiednia konfiguracja switchy jest kluczowa dla efektywnego wykorzystania tej technologii.

Pytanie 6

Aby przygotować ikony zaprezentowane na załączonym obrazku do wyświetlania na Pasku zadań w systemie Windows, należy skonfigurować

Ilustracja do pytania
A. funkcję Pokaż pulpit
B. obszar powiadomień
C. obszar Action Center
D. funkcję Snap i Peek
Obszar powiadomień w systemie Windows, znany również jako zasobnik systemowy, jest częścią paska zadań, która wyświetla ikony dla uruchomionych aplikacji działających w tle oraz dostarcza użytkownikom istotnych informacji dotyczących systemu. W jego skład wchodzą między innymi ikony dotyczące ustawień sieciowych, głośności, zasilania i innych usług systemowych. Aby dostosować jego zawartość, użytkownik może przejść do ustawień paska zadań i skonfigurować, które ikony mają być widoczne. Takie podejście stanowi dobrą praktykę, ponieważ pozwala na szybki dostęp do często używanych funkcji i zwiększa efektywność pracy. Obszar powiadomień umożliwia również otrzymywanie powiadomień w czasie rzeczywistym, co jest szczególnie istotne w środowisku biznesowym, gdzie szybki dostęp do informacji jest kluczowy. Dodatkowo, możliwość dostosowania tego obszaru do indywidualnych potrzeb użytkownika jest zgodna ze współczesnymi standardami personalizacji w systemach operacyjnych, co daje większą kontrolę nad środowiskiem pracy.

Pytanie 7

Dokument mający na celu przedstawienie oferty cenowej dla inwestora dotyczącej przeprowadzenia robót instalacyjnych w sieci komputerowej, to

A. kosztorys ofertowy
B. specyfikacja techniczna
C. kosztorys ślepy
D. przedmiar robót
Kosztorys ofertowy to bardzo ważny dokument, który pokazuje inwestorowi szczegółową ofertę cenową na wykonanie konkretnych robót, jak na przykład instalacja sieci komputerowej. W takim kosztorysie są zawarte wszystkie prace, materiały i inne koszty związane z realizacją projektu. Moim zdaniem, to kluczowy element, kiedy przychodzi do przetargów, bo umożliwia porównanie ofert od różnych wykonawców. Oprócz samej ceny, warto, żeby taki dokument mówił też o terminach realizacji i warunkach płatności. W branży budowlanej dobrze jest, gdy kosztorys jest przygotowany zgodnie z aktualnymi regulacjami prawnymi i normami, bo wtedy można mu zaufać. Przykładowo, kiedy jest przetarg na sieć LAN w biurowcu, każdy wykonawca powinien dostarczyć swoją ofertę z kosztorysem, co ułatwia inwestorowi podjęcie świadomej decyzji.

Pytanie 8

Jakie informacje można uzyskać na temat konstrukcji skrętki S/FTP?

A. Każda para przewodów jest foliowana, a całość znajduje się w ekranie z folii i siatki
B. Każda para przewodów ma osobny ekran z folii, a całość nie jest ekranowana
C. Każda para przewodów ma osobny ekran z folii, a dodatkowo całość jest w ekranie z folii
D. Każda para przewodów jest pokryta foliowaniem, a całość znajduje się w ekranie z siatki
Odpowiedź wskazująca, że każda para przewodów jest foliowana i całość jest w ekranie z siatki, jest poprawna, ponieważ opisuje typową budowę skrętki S/FTP (Shielded Foiled Twisted Pair). W tej konstrukcji każda z par przewodów jest pokryta warstwą folii, co ma na celu zminimalizowanie zakłóceń elektromagnetycznych, które mogą wpływać na jakość sygnału. Dodatkowe ekranowanie całej skrętki siatką (zwykle ze stali lub miedzi) zapewnia jeszcze lepszą ochronę przed interferencjami zewnętrznymi, dzięki czemu skrętki S/FTP są idealne do zastosowań w środowiskach o wysokim poziomie zakłóceń, takich jak biura z dużą ilością urządzeń elektronicznych. W praktyce, takie okablowanie jest często wykorzystywane w sieciach komputerowych, gdzie stabilność połączenia i jakość przesyłanego sygnału są kluczowe. Standardy takie jak ISO/IEC 11801 definiują wymagania dotyczące okablowania strukturalnego, w tym typów ekranowania, co potwierdza wysoką jakość i niezawodność skrętki S/FTP w zastosowaniach profesjonalnych."

Pytanie 9

Informacja tekstowa KB/Interface error, widoczna na wyświetlaczu komputera podczas BIOS POST od firmy AMI, wskazuje na problem

A. rozdzielczości karty graficznej
B. baterii CMOS
C. pamięci GRAM
D. sterownika klawiatury
Zrozumienie, dlaczego inne odpowiedzi są błędne, wymaga znajomości podstawowych funkcji podzespołów komputera. Odpowiedź dotycząca rozdzielczości karty graficznej jest nieprawidłowa, ponieważ BIOS nie jest odpowiedzialny za ustawienia graficzne na etapie POST. Rozdzielczość i inne parametry wyświetlania są konfigurowane dopiero po zakończeniu fazy uruchamiania, kiedy system operacyjny przejmuje kontrolę nad sprzętem. Co więcej, błąd związany z kartą graficzną objawia się zazwyczaj innymi komunikatami lub artefaktami wizualnymi, a nie błędem klawiatury. W przypadku baterii CMOS, choć jej uszkodzenie może prowadzić do problemów z pamięcią ustawień BIOS, nie jest to przyczyna problemów z detekcją klawiatury. Komunikat KB/Interface error nie odnosi się do stanu baterii, ale do braku komunikacji z klawiaturą. Podobnie, odpowiedź dotycząca pamięci GRAM jest niepoprawna, ponieważ problemy z pamięcią RAM również nie wywołują tego konkretnego komunikatu. Pamięć RAM jest testowana w innym kontekście, a błędy pamięci objawiają się w sposób, który nie ma związku z funkcjonalnością klawiatury. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznej diagnozy problemów sprzętowych.

Pytanie 10

GRUB, LILO oraz NTLDR to:

A. programy rozruchowe
B. oprogramowanie dla dysku sieciowego
C. programy do aktualizacji BIOS-u
D. wersje podstawowego interfejsu sieciowego
GRUB (GRand Unified Bootloader), LILO (LInux LOader) oraz NTLDR (NT Loader) to przykłady programów rozruchowych, które pełnią kluczową rolę w procesie uruchamiania systemów operacyjnych na komputerach. Programy te są odpowiedzialne za inicjowanie i kierowanie procesem ładowania systemu operacyjnego, co jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania urządzeń. GRUB jest popularnym bootloaderem w systemach Linux, umożliwiającym uruchamianie różnych systemów operacyjnych z jednego menu. LILO, chociaż coraz mniej używany, również jest bootloaderem dla systemów Linux, jednak jego konfiguracja i obsługa są mniej elastyczne w porównaniu z GRUB. NTLDR z kolei jest bootloaderem dla systemów Windows NT i jego następnych wersji, odpowiedzialnym za załadowanie jądra systemu oraz wywołanie menedżera rozruchu. Znajomość tych programów jest istotna, szczególnie w kontekście zarządzania systemami operacyjnymi oraz diagnozowania problemów z uruchamianiem. W praktyce, administratorzy systemów często muszą konfigurować bootloadery, aby dostosować środowisko uruchomieniowe do potrzeb użytkowników oraz zapewnić zgodność z różnymi systemami operacyjnymi.

Pytanie 11

Aby poprawić bezpieczeństwo prywatnych danych sesji na stronie internetowej, zaleca się dezaktywację w ustawieniach przeglądarki

A. funkcji zapamiętywania haseł
B. bloku wyskakujących okienek
C. bloku uruchamiania skryptów
D. powiadamiania o wygasłych certyfikatach
Powiadamianie o wygasłych certyfikatach, blokada wyskakujących okienek oraz blokada uruchamiania skryptów, choć mogą wydawać się istotnymi funkcjami związanymi z bezpieczeństwem, nie są odpowiedziami, które bezpośrednio przyczyniają się do ochrony prywatnych danych sesji. Wygasłe certyfikaty są sygnałem, że strona internetowa może być niebezpieczna, jednak wyłączenie powiadomień o tym nie zmienia samego faktu, że certyfikat jest nieważny. Użytkownicy powinni być świadomi, że ignorowanie takich powiadomień może prowadzić do interakcji z oszukańczymi lub zainfekowanymi stronami. Blokada wyskakujących okienek jest pomocna w unikaniu niechcianych reklam, ale nie wpływa na bezpieczeństwo przechowywania danych. Co więcej, blokada uruchamiania skryptów, choć może ograniczać pewne działania na stronie, również nie jest rozwiązaniem dla ochrony sesji. Skrypty są integralną częścią funkcjonalności większości nowoczesnych stron internetowych, a ich blokada może prowadzić do niedostatecznego działania strony, co może wprowadzać w błąd użytkowników co do poziomu jej bezpieczeństwa. Użytkownicy często popełniają błąd, myśląc, że proste wyłączenie takich funkcji wystarczy do ochrony ich danych. W rzeczywistości, skuteczne zabezpieczenia wymagają bardziej złożonych rozwiązań, takich jak stosowanie silnych haseł, uwierzytelniania wieloskładnikowego oraz świadomego korzystania z menedżerów haseł, co pozwala na bezpieczne i efektywne zarządzanie danymi logowania.

Pytanie 12

Co należy zrobić przed przystąpieniem do prac serwisowych związanych z edytowaniem rejestru systemu Windows?

A. czyszczenie rejestru
B. kopia rejestru
C. defragmentacja dysku
D. oczyszczanie dysku
Wykonanie kopii rejestru systemu Windows przed przystąpieniem do jakichkolwiek modyfikacji jest kluczowym krokiem w zapewnieniu bezpieczeństwa i stabilności systemu. Rejestr systemowy zawiera krytyczne informacje dotyczące konfiguracji systemu operacyjnego, aplikacji oraz sprzętu. Zmiany wprowadzone w rejestrze mogą doprowadzić do nieprawidłowego działania systemu, a nawet do jego niestabilności. Dlatego przed przystąpieniem do jakiejkolwiek modyfikacji zaleca się utworzenie kopii zapasowej rejestru. Można to zrobić za pomocą narzędzia Regedit, które pozwala na wyeksportowanie całego rejestru lub jego wybranych gałęzi. W przypadku wystąpienia problemów po dokonaniu zmian, użytkownik może przywrócić poprzednią wersję rejestru, co minimalizuje ryzyko utraty danych i przywraca funkcjonalność systemu. Przykładowo, jeśli planujesz zainstalować nową aplikację, która wymaga zmian w rejestrze, a po instalacji system nie działa prawidłowo, przywrócenie kopii zapasowej rejestru może rozwiązać problem. Taki proces jest zgodny z najlepszymi praktykami zarządzania systemem operacyjnym, co czyni go nieodłącznym elementem odpowiedzialnego podejścia do administracji komputerowej.

Pytanie 13

Który instrument służy do pomiaru długości oraz tłumienności przewodów miedzianych?

A. Woltomierz
B. Reflektometr TDR
C. Omomierz
D. Miernik mocy
Omomierz nie jest odpowiednim przyrządem do pomiaru długości i tłumienności przewodów miedzianych, mimo że służy do pomiaru oporu elektrycznego. Jego zastosowanie ogranicza się głównie do określenia wartości oporu w obwodach elektrycznych, co może być użyteczne w diagnostyce uszkodzeń, ale nie dostarcza informacji o długości przewodów ani ich tłumienności. Woltomierz natomiast mierzy napięcie elektryczne, co również nie ma zastosowania w kontekście pomiarów długości kabli ani ich właściwości tłumiących. Miernik mocy, jak sama nazwa wskazuje, służy do pomiaru mocy elektrycznej w obwodach, co również nie ma związku z danymi parametrami przewodów. Zrozumienie, że każdy z tych przyrządów ma swoje specyficzne funkcje, jest kluczowe w pracy z systemami elektrycznymi. Pomylenie ich zastosowań może prowadzić do poważnych błędów w diagnostyce i konserwacji systemów. Dlatego ważne jest, aby przed wyborem odpowiedniego narzędzia dobrze zrozumieć jego funkcjonalność oraz zastosowanie w praktyce, co wpłynie na efektywność pracy oraz bezpieczeństwo całego systemu.

Pytanie 14

Na ilustracji procesor jest oznaczony liczbą

Ilustracja do pytania
A. 2
B. 5
C. 3
D. 8
Procesor, oznaczony na rysunku numerem 3, jest centralnym układem scalonym komputera odpowiadającym za wykonywanie instrukcji programowych. Procesory są kluczowym składnikiem jednostki centralnej (CPU), które przetwarzają dane i komunikują się z innymi elementami systemu komputerowego. Ich kluczową cechą jest zdolność do realizacji złożonych operacji logicznych oraz arytmetycznych w krótkim czasie. W praktyce procesory znajdują zastosowanie nie tylko w komputerach osobistych, ale także w urządzeniach mobilnych, serwerach oraz systemach wbudowanych. Standardy przemysłowe, takie jak architektura x86 czy ARM, definiują zestaw instrukcji procesorów, co pozwala na kompatybilność oprogramowania z różnymi modelami sprzętu. Dobre praktyki obejmują chłodzenie procesora poprzez systemy wentylacyjne lub chłodzenia cieczą, co zwiększa wydajność i trwałość urządzeń. Warto również pamiętać o regularnej aktualizacji sterowników, co zapewnia optymalne działanie i bezpieczeństwo systemu.

Pytanie 15

Protokół, który pozwala na ściąganie wiadomości e-mail z serwera, to

A. DNS
B. SMTP
C. POP3
D. FTP
POP3, czyli Post Office Protocol version 3, to standard, który pozwala na ściąganie wiadomości e-mail z serwera. Dzięki temu można mieć dostęp do swoich maili nawet offline, co jest mega przydatne. Ważne jest to, że po pobraniu wiadomości, zazwyczaj są one usuwane z serwera. To daje nam pełną kontrolę nad skrzynką i nie musimy się martwić o dostęp do internetu, żeby przeczytać swoje wiadomości. Poza tym, POP3 ma różne metody autoryzacji, co podnosi bezpieczeństwo. Wiele popularnych programów pocztowych, jak na przykład Outlook albo Thunderbird, korzysta z POP3 do obsługi maili. Łatwo jest też zastosować szyfrowanie, co zabezpiecza to, co przesyłamy. Z mojego doświadczenia, znajomość POP3 jest naprawdę ważna dla każdego, kto chce ogarniać swoją pocztę, czy to w życiu prywatnym, czy zawodowym.

Pytanie 16

Jakie oprogramowanie dostarcza najwięcej informacji diagnostycznych na temat procesora CPU?

A. Memtest86+
B. HD Tune
C. GPU-Z
D. HWiNFO
HWiNFO to zaawansowane narzędzie diagnostyczne, które dostarcza szczegółowych informacji o sprzęcie komputerowym, w tym o procesorze CPU. Program ten umożliwia monitorowanie parametrów pracy procesora, takich jak temperatura, obciążenie, napięcia oraz prędkość zegara. HWiNFO obsługuje wiele różnych platform sprzętowych i jest często wykorzystywane przez profesjonalistów w dziedzinie IT oraz entuzjastów komputerowych. Dzięki jego funkcjom, użytkownicy mogą szybko zidentyfikować potencjalne problemy z wydajnością, co pozwala na ich szybsze rozwiązanie. Na przykład, w przypadku przegrzewania się procesora, HWiNFO może wskazać, czy jest to spowodowane zbyt wysokim obciążeniem lub niewystarczającym chłodzeniem. Dodatkowo, HWiNFO dostarcza informacji o temperaturach innych komponentów systemowych, co jest kluczowe dla utrzymania stabilności i wydajności całego systemu. W kontekście standardów branżowych, HWiNFO spełnia wymagania profesjonalnego monitorowania i diagnostyki, co czyni go zaufanym narzędziem w wielu zastosowaniach, od diagnostyki po tunning komputerów.

Pytanie 17

Aby zrealizować iloczyn logiczny z uwzględnieniem negacji, jaki funktor powinno się zastosować?

A. EX-OR
B. AND
C. NAND
D. NOT
Odpowiedź 'NAND' to strzał w dziesiątkę! Funkcja NAND (czyli NOT AND) działa tak, że jej wynik jest prawdziwy, jeśli przynajmniej jedno z wejść jest fałszywe. To jest mega ważne w różnych układach cyfrowych, bo daje większą elastyczność w obliczeniach logicznych. Weźmy mikroprocesory jako przykład – tam NAND jest używana do budowy bramek logicznych i innych funkcji, takich jak AND czy NOT. Ogólnie rzecz biorąc, w inżynierii komputerowej funkcje NAND są bardzo popularne, bo pozwalają na realizację różnych bramek przy użyciu niewielkiej liczby komponentów. Kiedy projektujesz układy cyfrowe, korzystanie z NAND może naprawdę uprościć schematy oraz zmniejszyć liczbę potrzebnych elementów. To zgodne z najlepszymi praktykami projektowymi, więc fajnie, że to wyszło tak dobrze!

Pytanie 18

Jakim procesem jest nieodwracalne usunięcie możliwości odzyskania danych z hard dysku?

A. niezamierzone skasowanie plików
B. zalanie dysku
C. uszkodzenie łożyska dysku
D. zerowanie dysku
Zerowanie dysku to proces, w którym wszystkie dane na nośniku są usuwane poprzez nadpisywanie ich zerami lub innymi wzorcami. Jest to technika stosowana głównie w celu całkowitego zniszczenia informacji przed sprzedażą, przekazaniem lub utylizacją dysku twardego. Po tym procesie odzyskanie danych staje się praktycznie niemożliwe, nawet przy zastosowaniu zaawansowanych technologii do analizy danych. Zerowanie jest uznawane za standardową procedurę w zarządzaniu danymi, zwłaszcza w kontekście ochrony prywatności i zgodności z przepisami, takimi jak RODO. W praktyce, wiele organizacji stosuje oprogramowanie do zerowania dysków, które spełnia określone normy, takie jak DoD 5220.22-M, aby zapewnić bezpieczeństwo danych. Przykładami zastosowania tej metody są utylizacja sprzętu komputerowego oraz przygotowanie nośników do ponownego użycia w sposób, który nie naraża na wyciek wrażliwych informacji.

Pytanie 19

Wskaż symbol umieszczany na urządzeniach elektrycznych przeznaczonych do sprzedaży i obrotu w Unii Europejskiej?

Ilustracja do pytania
A. Rys. C
B. Rys. A
C. Rys. D
D. Rys. B
Oznaczenie CE umieszczane na urządzeniach elektrycznych jest świadectwem zgodności tych produktów z wymogami bezpieczeństwa zawartymi w dyrektywach Unii Europejskiej. Znak ten nie tylko oznacza, że produkt spełnia odpowiednie normy dotyczące zdrowia ochrony środowiska i bezpieczeństwa użytkowania ale także jest dowodem, że przeszedł on odpowiednie procedury oceny zgodności. W praktyce CE jest niezbędne dla producentów którzy chcą wprowadzić swoje produkty na rynek UE. Na przykład jeśli producent w Azji chce eksportować swoje urządzenia elektryczne do Europy musi upewnić się że spełniają one dyrektywy takie jak LVD (dyrektywa niskonapięciowa) czy EMC (dyrektywa kompatybilności elektromagnetycznej). Istotnym aspektem jest to że CE nie jest certyfikatem jakości ale raczej minimalnym wymogiem bezpieczeństwa. Od konsumentów CE oczekuje się aby ufać że produkt jest bezpieczny w użyciu. Dodatkowym atutem tego oznaczenia jest ułatwienie swobodnego przepływu towarów w obrębie rynku wspólnotowego co zwiększa konkurencyjność i innowacyjność produktów na rynku.

Pytanie 20

Użytkownik uszkodził płytę główną z gniazdem dla procesora AM2. Płytę z uszkodzeniami można wymienić na model z gniazdem, nie zmieniając procesora oraz pamięci

A. AM2+
B. FM2
C. AM1
D. FM2+
Odpowiedź AM2+ jest prawidłowa, ponieważ gniazdo AM2+ jest kompatybilne z procesorami AM2, co oznacza, że użytkownik nie musi wymieniać swojego procesora ani pamięci. Gniazdo AM2+ obsługuje te same procesory, co AM2, a dodatkowo wprowadza wsparcie dla szybszych pamięci RAM DDR2 oraz DDR3, co może zwiększyć wydajność systemu. W praktyce, jeśli użytkownik zdecyduje się na wymianę płyty głównej na model AM2+, uzyska możliwość przyszłej modernizacji, wykorzystując nowsze procesory, które mogą być stosowane w tym gnieździe. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, gdzie planowanie przyszłych ulepszeń jest kluczowe dla maksymalizacji wartości inwestycji w sprzęt komputerowy. Dobrą praktyką jest również dokładne sprawdzenie specyfikacji płyty głównej przed zakupem, aby upewnić się, że będzie ona wspierać pożądane komponenty.

Pytanie 21

Jakie narzędzie chroni komputer przed niechcianym oprogramowaniem pochodzącym z sieci?

A. Program sniffer
B. Protokół SSL
C. Program antywirusowy
D. Protokół HTTPS
Program antywirusowy jest kluczowym narzędziem w ochronie komputerów przed złośliwym oprogramowaniem, które często pochodzi z Internetu. Jego głównym zadaniem jest skanowanie, wykrywanie oraz usuwanie wirusów, robaków, trojanów i innych form malware'u. Dzięki wykorzystaniu sygnatur wirusów oraz technologii heurystycznych, programy antywirusowe są w stanie identyfikować nowe zagrożenia, co jest niezbędne w dzisiejszym szybko zmieniającym się środowisku cyfrowym. Przykładowo, wiele rozwiązań antywirusowych oferuje także zabezpieczenia w czasie rzeczywistym, co oznacza, że monitorują oni aktywność systemu i plików w momencie ich użycia, co znacząco zwiększa poziom ochrony. Rekomendowane jest regularne aktualizowanie bazy sygnatur, aby program mógł skutecznie rozpoznawać najnowsze zagrożenia. Ponadto, dobre praktyki zalecają użytkownikom korzystanie z dodatkowych warstw zabezpieczeń, takich jak zapory ogniowe, które współpracują z oprogramowaniem antywirusowym, tworząc kompleksowy system ochrony. Warto również pamiętać o regularnym wykonywaniu kopii zapasowych danych, co w przypadku infekcji pozwala na ich odzyskanie.

Pytanie 22

Zarządzanie partycjami w systemach operacyjnych Windows

A. przydzielają partycje na nośnikach
B. oferują podstawowe funkcje diagnostyczne, defragmentację oraz checkdisk
C. umożliwiają określenie maksymalnej wielkości przestrzeni dyskowej dla kont użytkowników
D. przydzielają etykietę (np. C) dla konkretnej partycji
Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich wprowadzają w błąd, dotyczące funkcji przydziałów dyskowych. Na przykład, stwierdzenie, że przydziały dyskowe przydzielają etykietę dla danej partycji, jest nieścisłe. Etykieta partycji to nazwa nadawana dyskom i partycjom w celu identyfikacji, ale nie jest to funkcja przydziałów dyskowych. Przydziały są bardziej związane z kontrolą zasobów niż z etykietowaniem. Inna koncepcja dotycząca przydzielania partycji na dyskach jest również myląca. Przydziały dyskowe nie są odpowiedzialne za tworzenie czy zarządzanie partycjami, co jest zadaniem administratora systemu operacyjnego oraz narzędzi do partycjonowania dysków. Funkcjonalności takie jak diagnostyka, defragmentacja i checkdisk dotyczą utrzymania i konserwacji systemu plików, ale nie są związane bezpośrednio z przydziałami dyskowymi. Wprowadzanie w błąd i mylenie tych pojęć może prowadzić do nieefektywnego zarządzania zasobami dyskowymi, co w dłuższym okresie może wpływać na wydajność systemu i zadowolenie użytkowników. Dlatego zrozumienie różnicy między tymi konceptami jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania systemami Windows.

Pytanie 23

Użytkownik o nazwie Gość należy do grupy o nazwie Goście. Grupa Goście jest częścią grupy Wszyscy. Jakie ma uprawnienia użytkownik Gość w folderze test1?

Ilustracja do pytania
A. Użytkownik Gość posiada tylko uprawnienia zapisu do folderu test1
B. Użytkownik Gość nie ma uprawnień do folderu test1
C. Użytkownik Gość ma uprawnienia tylko do odczytu folderu test1
D. Użytkownik Gość ma pełne uprawnienia do folderu test1
W zrozumieniu zarządzania uprawnieniami kluczowe jest pojęcie dziedziczenia i wykluczania uprawnień. Często błędnie zakłada się, że jeśli użytkownik należy do kilku grup, to uprawnienia się sumują. W rzeczywistości, jeżeli jedna z grup ma wyraźnie odmówione uprawnienia, to użytkownik, nawet należąc do innej grupy z odpowiednimi uprawnieniami, będzie miał ograniczony dostęp. W kontekście pytania, odpowiedź sugerująca, że Gość ma pełne uprawnienia jest niepoprawna, ponieważ nawet jeśli grupa Wszyscy ma przypisane uprawnienia odczytu, zapis czy pełną kontrolę, to grupa Goście może mieć te uprawnienia wykluczone, co ma pierwszeństwo przed innymi przypisaniami. Kolejnym błędem jest założenie, że użytkownik Gość ma uprawnienia zapisu czy odczytu, ponieważ brak wyraźnego przyznania tych uprawnień dla grupy Goście, w połączeniu z wykluczeniami, oznacza brak dostępu. Typowym błędem myślowym jest również nieprawidłowe zrozumienie mechanizmu odmowy uprawnień, który w systemach takich jak NTFS jest stosowany jako nadrzędny. Podstawowym założeniem jest, że odmowy mają zawsze pierwszeństwo przed zezwoleniami, co jest fundamentalne dla zrozumienia zarządzania uprawnieniami w sieciowych systemach operacyjnych. To podejście minimalizuje ryzyko przypadkowego przyznania zbyt szerokiego dostępu i umożliwia precyzyjne kontrolowanie uprawnień użytkowników w skomplikowanych środowiskach IT.

Pytanie 24

Na ilustracji zobrazowano

Ilustracja do pytania
A. patch panel
B. network card
C. hub
D. switch
Patch panel, czyli panel krosowy, to taki element w sieci, który naprawdę ułatwia życie, jeśli chodzi o okablowanie. Głównie używa się go w szafach serwerowych i telekomunikacyjnych. Dzięki patch panelowi, można łatwo zorganizować wszystkie kable, co w dłuższej perspektywie pozwala na ich lepsze zarządzanie. To urządzenie ma wiele portów, zazwyczaj RJ45, które są połączone z kablami, więc łatwo można je rekonfigurować lub zmieniać. W momencie, gdy coś w sieci się zmienia, wystarczy przepiąć kabel w odpowiednie miejsce, a nie trzeba wszystko od nowa podłączać. Dodatkowo chroni porty w urządzeniach aktywnych, jak przełączniki, przez co te nie zużywają się tak szybko. Jak projektujesz sieci, to warto pomyśleć o tym, ile portów powinno być na patch panelu, żeby nie było, że za mało albo za dużo. To naprawdę ważne, żeby dobrze to zaplanować.

Pytanie 25

Na ilustracji zaprezentowano kabel

Ilustracja do pytania
A. U/UTP
B. U/FTP
C. F/STP
D. S/FTP
Odpowiedź z S/FTP jest całkiem trafna, bo ten kabel ma pojedynczą folię wokół każdej pary przewodów i dodatkowe ekranowanie zbiorcze. Dzięki temu lepiej radzi sobie z zakłóceniami elektromagnetycznymi i zewnętrznymi przesłuchami. W praktyce kable S/FTP sprawdzają się świetnie w miejscach, gdzie niezawodność transmisji jest na pierwszym miejscu, na przykład w centrach danych czy różnych instalacjach przemysłowych. Tam, gdzie jest dużo urządzeń elektronicznych, te kable pomagają uzyskać lepszą jakość sygnału. Dodatkowo są zgodne z normami takimi jak ISO/IEC 11801 i EN 50173, które ustalają wymagania dla jakości kabli. Dzięki temu można liczyć na wysoką przepustowość i solidne połączenia sieciowe, co jest ważne w nowoczesnych aplikacjach wymagających szybkiego przesyłu danych. No i pamiętaj, że wybór odpowiednich kabli ekranowanych według dobrych praktyk ma duże znaczenie dla stabilności i wydajności sieci komputerowych.

Pytanie 26

Aby zwiększyć lub zmniejszyć rozmiar ikony na pulpicie, należy obracać kółkiem myszy, trzymając jednocześnie wciśnięty klawisz

A. SHIFT
B. TAB
C. CTRL
D. ALT
Przytrzymywanie klawisza CTRL podczas kręcenia kółkiem myszy jest standardowym sposobem na zmianę rozmiaru ikon na pulpicie w systemach operacyjnych Windows. Gdy użytkownik przytrzymuje klawisz CTRL, a następnie używa kółka myszy, zmienia on skalę ikon w systemie, co pozwala na ich powiększenie lub pomniejszenie. Taka funkcjonalność jest szczególnie przydatna, gdy użytkownik chce dostosować wygląd pulpitu do własnych potrzeb lub zwiększyć widoczność ikon, co może być pomocne dla osób z problemami ze wzrokiem. Zmiana rozmiaru ikon jest również zastosowaniem w kontekście organizacji przestrzeni roboczej, co jest zgodne z dobrą praktyką w zakresie ergonomii cyfrowej. Warto dodać, że możliwość ta jest częścią większego zestawu funkcji personalizacji, które można znaleźć w menu kontekstowym pulpitu, ale użycie klawisza CTRL sprawia, że ta operacja staje się bardziej intuicyjna i szybsza.

Pytanie 27

Ile sieci obejmują komputery z adresami IP i maskami sieci podanymi w tabeli?

Adres IPv4Maska
10.120.16.10255.255.0.0
10.120.18.16255.255.0.0
10.110.16.18255.255.255.0
10.110.16.14255.255.255.0
10.130.16.12255.255.255.0

A. 2
B. 3
C. 4
D. 5
Aby określić liczbę sieci, do których należą dane komputery, musimy przeanalizować adresy IP w kontekście ich masek sieciowych. Adresy IP, które dzielą tę samą część sieciową, są częścią tej samej sieci. Rozpocznijmy od pierwszych dwóch adresów IP: 10.120.16.10 i 10.120.18.16, obydwa z maską 255.255.0.0. Ta maska wskazuje, że identyfikator sieciowy składa się z pierwszych dwóch oktetów: 10.120.x.x, co oznacza, że oba adresy należą do tej samej sieci. Następnie mamy adresy 10.110.16.18 i 10.110.16.14 z maską 255.255.255.0. Tutaj identyfikatorem sieciowym są trzy pierwsze oktety, tj. 10.110.16.x, co sprawia, że te dwa adresy również należą do jednej sieci. Ostatni adres, 10.130.16.12 z maską 255.255.255.0, tworzy własną sieć. Łącznie mamy trzy różne sieci. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe w zarządzaniu adresacją IP, ponieważ optymalna alokacja adresów IP i masek wpływa na efektywność sieci, pozwala na lepsze zarządzanie ruchem sieciowym i zwiększa bezpieczeństwo poprzez segmentację.

Pytanie 28

Jaką liczbą oznaczono procesor na diagramie płyty głównej komputera?

Ilustracja do pytania
A. 1
B. 4
C. 3
D. 2
W rozważanym zagadnieniu prawidłowość odpowiedzi zależy od zrozumienia, jak komponenty na płycie głównej są ze sobą powiązane i jakie pełnią funkcje. Cyfra 1 nie jest poprawnym oznaczeniem procesora, ponieważ na standardowych schematach płyty głównej często oznacza się w ten sposób inne komponenty, takie jak chipset obsługujący szynę danych. Z kolei cyfra 3 często reprezentuje złącza RAM, które są odpowiedzialne za przechowywanie danych tymczasowych, a nie za przetwarzanie instrukcji jak procesor. Cyfra 4 może oznaczać inne układy scalone lub kontrolery na płycie głównej, które pełnią funkcje wspierające, jednak nie odpowiadają za główną moc obliczeniową systemu. Procesor jest centralną jednostką przetwarzającą, która wykonuje polecenia i zarządza przepływem danych w systemie komputerowym. Błędne zidentyfikowanie procesora może wynikać z niewłaściwego rozpoznania jego fizycznej lokalizacji na schemacie płyty głównej, co jest kluczowe dla osób zajmujących się składaniem i naprawą sprzętu komputerowego. Wiedza o rozmieszczeniu poszczególnych elementów na płycie głównej jest istotna przy diagnozowaniu problemów sprzętowych i optymalizacji konfiguracji systemu, dlatego zrozumienie tej topologii jest podstawą efektywnej pracy w dziedzinie informatyki i elektroniki użytkowej. Prawidłowe oznaczenie procesora jest kluczowe dla diagnozy i optymalizacji, co prowadzi do bardziej efektywnego zarządzania zasobami i wydajności komputera. Zrozumienie, jak poszczególne komponenty są ze sobą powiązane, jest nieocenione w kontekście rozwiązywania problemów i modernizacji sprzętu. Dopiero solidna wiedza na temat struktury płyty głównej pozwala na sprawne poruszanie się po zagadnieniach związanych z technologią komputerową i jej praktycznym zastosowaniem w codziennej pracy.

Pytanie 29

Diagnostykę systemu Linux można przeprowadzić za pomocą komendy

Ilustracja do pytania
A. pwd
B. whoami
C. lscpu
D. cat
Pozostałe polecenia whoami pwd i cat nie są odpowiednie do przeprowadzenia diagnostyki systemu dotyczącej architektury procesora. Polecenie whoami służy do wyświetlania nazwy użytkownika aktualnie zalogowanego do systemu co jest przydatne w kontekście zarządzania użytkownikami i prawami dostępu ale nie dostarcza żadnych informacji na temat zasobów sprzętowych. Z kolei pwd pokazuje bieżący katalog roboczy w którym użytkownik aktualnie się znajduje co jest użyteczne przy nawigacji po systemie plików jednak również nie ma związku z diagnostyką sprzętową. Polecenie cat jest używane do wyświetlania zawartości plików i może być pomocne w przeglądaniu dokumentów i logów czy też w operacjach na plikach tekstowych. Jednakże nie jest ono zaprojektowane do wyciągania informacji o sprzęcie komputerowym. Błędne użycie tych poleceń wynika z powszechnego niedopasowania ich funkcji do specyfiki zadania polegającego na analizie zasobów procesora co świadczy o nieporozumieniu co do ich podstawowego przeznaczenia. Warto zdawać sobie sprawę że każde z tych poleceń ma wyraźnie określony zakres działania i zastosowanie w kontekście administracji systemami Linux co pozwala na ich skuteczne wykorzystanie zgodnie z przeznaczeniem i uniknięcie niepotrzebnych błędów w praktyce zawodowej. Kluczowe jest zatem rozpoznanie narzędzi odpowiednich do konkretnych zadań administracyjnych co stanowi fundament efektywnego zarządzania systemem operacyjnym i zasobami sprzętowymi.

Pytanie 30

Osoba planuje unowocześnić swój komputer poprzez zwiększenie pamięci RAM. Zainstalowana płyta główna ma specyfikacje przedstawione w tabeli. Wybierając dodatkowe moduły pamięci, powinien pamiętać, aby

Parametry płyty głównej
ModelH97 Pro4
Typ gniazda procesoraSocket LGA 1150
Obsługiwane procesoryIntel Core i7, Intel Core i5, Intel Core i3, Intel Pentium, Intel Celeron
ChipsetIntel H97
Pamięć4 x DDR3- 1600 / 1333/ 1066 MHz, max 32 GB, ECC, niebuforowana
Porty kart rozszerzeń1 x PCI Express 3.0 x16, 3 x PCI Express x1, 2 x PCI

A. były to cztery moduły DDR4, o wyższej częstotliwości niż obecnie zainstalowana pamięć RAM
B. były to trzy moduły DDR2, bez systemu kodowania korekcyjnego (ang. Error Correction Code)
C. w obrębie jednego banku były ze sobą zgodne tak, aby osiągnąć najwyższą wydajność
D. dokupione moduły miały łączną pojemność przekraczającą 32 GB
Wybór zgodnych modułów pamięci RAM w obrębie jednego banku jest kluczowy dla osiągnięcia optymalnej wydajności systemu komputerowego. W przypadku płyty głównej H97 Pro4 z przedstawionymi parametrami, ilość banków pamięci pozwala na zainstalowanie czterech modułów DDR3 o maksymalnej pojemności 32 GB i częstotliwości do 1600 MHz. Kluczowe jest, aby moduły pamięci były kompatybilne między sobą, co oznacza, że powinny mieć tę samą prędkość, pojemność i najlepiej pochodzić od tego samego producenta, co minimalizuje ryzyko problemów z kompatybilnością i maksymalizuje wydajność. Stosowanie zgodnych modułów pozwala na pełne wykorzystanie trybu dual-channel, który znacznie przyspiesza transfer danych pomiędzy pamięcią a procesorem. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy w codziennym użytkowaniu komputera przejawia się w skróconych czasach ładowania aplikacji i lepszej wielozadaniowości systemu. Dobre praktyki branżowe wskazują także na regularne aktualizowanie biosu płyty głównej w celu uzyskania najnowszych rozwiązań kompatybilności pamięci.

Pytanie 31

Jakim interfejsem można przesyłać dane między płyta główną, przedstawioną na ilustracji, a urządzeniem zewnętrznym, nie zasilając jednocześnie tego urządzenia przez ten interfejs?

Ilustracja do pytania
A. PCI
B. PCIe
C. USB
D. SATA
Interfejs PCI jest starszą technologią służącą do podłączania kart rozszerzeń do płyty głównej. Nie jest używany do bezpośredniego podłączania zewnętrznych urządzeń peryferyjnych i co ważniejsze, sam w sobie nie prowadzi zasilania do zewnętrznych urządzeń. PCIe, czyli PCI Express, jest nowocześniejszym standardem służącym głównie do obsługi kart graficznych i innych kart rozszerzeń. Choć PCIe może przesyłać dane z dużą przepustowością, nie jest to typowy interfejs do łączenia zewnętrznych urządzeń peryferyjnych takich jak dyski zewnętrzne. USB, z kolei, jest najbardziej znamiennym interfejsem dla podłączania zewnętrznych urządzeń peryferyjnych, takich jak myszki, klawiatury, czy pamięci typu pendrive. Cechą charakterystyczną USB jest to że oprócz przesyłania danych, przesyła również zasilanie do podłączonego urządzenia, co czyni go nieodpowiednim zgodnie z treścią pytania które wyklucza interfejsy zasilające podłączone urządzenia. Myślenie, że PCI lub PCIe mogłyby pełnić rolę interfejsów do zewnętrznych urządzeń peryferyjnych tak jak USB jest błędne w kontekście praktycznego zastosowania i standardów branżowych które wyraźnie definiują ich role w architekturze komputerowej. Zrozumienie różnic w zastosowaniu i funkcjonalności tych interfejsów jest kluczowym elementem wiedzy o budowie i działaniu współczesnych systemów komputerowych co pozwala na ich efektywne wykorzystanie w praktycznych zastosowaniach IT.

Pytanie 32

Czym jest OTDR?

A. spawarka.
B. urządzenie światłowodowe dla przełącznika.
C. reflektometr.
D. tester kabli miedzianych.
W odpowiedziach, które wskazały inne urządzenia, występują istotne nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowań technologii w obszarze telekomunikacji. Spawarka, jako narzędzie, służy do łączenia włókien optycznych poprzez ich topienie, co jest niezbędne w procesie instalacji, ale nie ma zdolności do diagnostyki czy pomiaru strat sygnału. Użytkownicy mogą mylić spawarkę z OTDR, myśląc, że oba urządzenia pełnią podobne role, co jest nieprawdziwe, ponieważ spawarka nie wykrywa problemów ani nie dostarcza informacji o stanie linii. Kolejną niepoprawną odpowiedzią jest tester okablowania miedzianego, który jest przeznaczony wyłącznie do analizy kabli miedzianych, a więc nie dotyczy technologii światłowodowej. Wybór tego urządzenia w kontekście OTDR pokazuje brak zrozumienia różnic między różnymi rodzajami okablowania. Wreszcie przystawka światłowodowa do przełącznika nie jest instrumentem pomiarowym; jej funkcja polega na łączeniu urządzeń w sieci, a nie na diagnostyce. Te błędne odpowiedzi wskazują na typowe pomyłki związane z mieszaniem funkcji różnych narzędzi i technologii w systemach telekomunikacyjnych, co może prowadzić do niewłaściwych decyzji w zakresie zarządzania sieciami.

Pytanie 33

Który adres IP reprezentuje hosta działającego w sieci o adresie 192.168.160.224/28?

A. 192.168.160.225
B. 192.168.160.240
C. 192.168.160.239
D. 192.168.160.192
Adres IP 192.168.160.225 jest poprawnym adresem hosta w sieci o adresie 192.168.160.224/28, ponieważ ta sieć ma maskę podsieci 255.255.255.240, co oznacza, że z identyfikatora sieci można wydzielić 16 adresów IP. Adresy w tej podsieci to 192.168.160.224 (adres sieci), 192.168.160.225 (pierwszy adres hosta), przez 192.168.160.239 (ostatni adres hosta), a 192.168.160.240 to adres rozgłoszeniowy. W związku z tym, adres 192.168.160.225 jest pierwszym dostępny adresem hosta, co czyni go poprawnym wyborem. W praktyce, przydzielanie adresów IP w takiej sieci jest kluczowe w kontekście efektywnego zarządzania adresacją, a także w zapewnieniu, że każdy host w sieci ma unikalny adres. W standardach branżowych, takie podejście do adresacji IP jest zgodne z zasadami CIDR (Classless Inter-Domain Routing), które umożliwiają bardziej elastyczne podejście do podziału adresów IP i minimalizacji marnotrawstwa adresów.

Pytanie 34

Instalacja systemów Linux oraz Windows 7 przebiegła bez problemów. Oba systemy zainstalowały się prawidłowo z domyślnymi konfiguracjami. Na tym samym komputerze, o tej samej konfiguracji, podczas instalacji systemu Windows XP pojawił się komunikat o braku dysków twardych, co może sugerować

A. błędnie skonfigurowane bootowanie urządzeń
B. nieprawidłowe ustawienie zworek w dysku twardym
C. logiczne uszkodzenie dysku twardego
D. niedobór sterowników
Odpowiedź dotycząca braku sterowników jest prawidłowa, ponieważ system Windows XP jest starszą wersją systemu operacyjnego, która może nie mieć wbudowanej obsługi nowszych kontrolerów dysków twardych, takich jak SATA. W przypadku niezainstalowania odpowiednich sterowników, system operacyjny nie będzie w stanie rozpoznać dysków twardych, co skutkuje komunikatem o ich braku. Dobrym przykładem z praktyki jest sytuacja, w której użytkownik instaluje Windows XP na nowoczesnym komputerze, który wykorzystuje złącza SATA, a nie IDE, co wymaga uprzedniego załadowania odpowiednich sterowników podczas instalacji. Standardy branżowe sugerują, że przed rozpoczęciem instalacji starszych systemów operacyjnych warto sprawdzić, czy dostępne są odpowiednie sterowniki, a także czy system BIOS/UEFI jest skonfigurowany w trybie zgodności. W praktyce, wiele problemów ze zgodnością można rozwiązać przez załadowanie sterowników z płyty CD dostarczonej przez producenta płyty głównej, co jest często kluczowe dla pomyślnej instalacji. Zrozumienie tej kwestii jest niezbędne dla każdego, kto chce pracować z różnorodnymi systemami operacyjnymi.

Pytanie 35

Na podstawie analizy pakietów sieciowych, określ adres IP oraz numer portu, z którego urządzenie otrzymuje odpowiedź?

Ilustracja do pytania
A. 46.28.247.123:51383
B. 192.168.0.13:51383
C. 46.28.247.123:80
D. 192.168.0.13:80
Błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowego przypisania adresów IP i portów, które nie odpowiadają standardowemu schematowi komunikacji w sieci. Na przykład adres IP 192.168.0.13 jest typowym adresem z zakresu sieci lokalnej (LAN), co oznacza, że nie jest publicznie routowalny w Internecie i służy do identyfikacji hostów w prywatnych sieciach. Port 51383 w odpowiedziach sugeruje dynamiczny lub tymczasowy port, który jest zazwyczaj używany przez aplikacje klienckie do inicjowania połączeń z serwerami z użyciem portów standardowych, takich jak 80 dla HTTP. W przypadku analizy ruchu sieciowego, najczęstszym błędem jest pomieszanie ról źródłowego i docelowego adresu oraz portu. Serwery webowe zazwyczaj nasłuchują na standardowych portach, takich jak 80 dla HTTP i 443 dla HTTPS, co ułatwia standaryzację i optymalizację trasowania w sieci. Zrozumienie różnic między adresami publicznymi i prywatnymi oraz dynamicznymi i statycznymi portami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania sieciami komputerowymi. Bez tej wiedzy administratorzy mogą napotkać problemy z konfiguracją sieci, które prowadzą do błędów w komunikacji i zabezpieczeniach. Dlatego ważne jest, aby dokładnie interpretować dane z narzędzi do analizy ruchu sieciowego, takich jak Wireshark, gdzie adresy i porty muszą być prawidłowo zidentyfikowane, aby rozwiązać potencjalne problemy z siecią i zapewnić prawidłowe działanie usług sieciowych. Stosowanie się do dobrych praktyk w zakresie wykorzystania portów oraz adresów IP jest kluczowe dla bezpieczeństwa i wydajności sieciowej.

Pytanie 36

Aby zasilić najbardziej wydajne karty graficzne, konieczne jest dodatkowe 6-pinowe gniazdo zasilacza PCI-E, które dostarcza napięcia

A. +3,3 V, +5 V, +12 V
B. +3,3 V oraz +5 V
C. +5 V na 3 liniach
D. +12 V na 3 liniach
Wszystkie błędne odpowiedzi zawierają nieprawidłowe informacje dotyczące napięć oraz ich zastosowania w kontekście zasilania kart graficznych. Na przykład opcje dotyczące +3,3 V oraz +5 V są mylące, ponieważ te napięcia są typowe dla komponentów takich jak płyty główne, dyski twarde czy inne urządzenia peryferyjne, ale nie są wykorzystywane w kontekście zasilania kart graficznych. Karty graficzne, w szczególności te o wysokiej wydajności, wymagają wyższego napięcia, aby efektywnie zarządzać energią potrzebną do przetwarzania grafiki 3D oraz renderowania obrazów. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że wszystkie komponenty komputerowe mogą być zasilane tymi samymi napięciami, co prowadzi do nieporozumień w zakresie zasilania. W kontekście standardów, złącza PCI-E zaprojektowane są z myślą o dostarczaniu napięcia +12 V, co można znaleźć w dokumentacji technicznej, a ich ignorowanie może prowadzić do niewłaściwego doboru zasilaczy, co w efekcie może skutkować niestabilnością systemu czy nawet uszkodzeniem sprzętu. To kluczowe, aby użytkownicy mieli świadomość różnorodnych napięć i ich zastosowania, aby móc prawidłowo dobierać komponenty do swoich systemów komputerowych.

Pytanie 37

Podczas testowania kabla sieciowego zakończonego wtykami RJ45 przy użyciu diodowego testera okablowania, diody LED zapalały się w odpowiedniej kolejności, z wyjątkiem diod oznaczonych numerami 2 i 3, które świeciły równocześnie na jednostce głównej testera, natomiast na jednostce zdalnej nie świeciły wcale. Jaka mogła być tego przyczyna?

A. Pary odwrócone
B. Zwarcie
C. Nieciągłość kabla
D. Pary skrzyżowane
Zwarcie w kablu sieciowym oznacza, że żyły przewodu są ze sobą połączone w sposób, który nie jest zamierzony, co prowadzi do nieprawidłowego przesyłania sygnału. W przypadku testera diodowego, dwie diody zapalające się równocześnie wskazują na zwarcie między parami przewodów. Oznaczenie diod 2 i 3 wskazuje, że w tych żyłach doszło do nieprawidłowego połączenia, co uniemożliwia ich prawidłowe działanie. W standardzie T568A i T568B, żyły 2 i 3 odpowiadają za przesył danych, a ich zwarcie skutkuje brakiem komunikacji z jednostką zdalną. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być proces instalacji okablowania w biurach, gdzie przestrzeganie standardów RJ45 jest kluczowe dla zapewnienia sprawności sieci. W sytuacji, gdy tester wskazuje zwarcie, należy sprawdzić połączenia oraz zweryfikować, czy nie doszło do błędów w instalacji. Zrozumienie tej kwestii jest istotne dla każdej osoby zajmującej się tworzeniem i utrzymywaniem sieci komputerowych.

Pytanie 38

Dokumentacja końcowa dla planowanej sieci LAN powinna między innymi zawierać

A. kosztorys prac instalacyjnych
B. założenia projektowe sieci lokalnej
C. wykaz rysunków wykonawczych
D. raport pomiarowy torów transmisyjnych
Wielu profesjonalistów w dziedzinie IT może błędnie interpretować znaczenie dokumentacji powykonawczej sieci LAN, co prowadzi do pominięcia kluczowych elementów. Na przykład, założenia projektowe sieci lokalnej mogą być istotnym dokumentem, jednak nie odzwierciedlają one powykonawczego aspektu instalacji. Zdefiniowanie założeń projektowych jest etapem wstępnym, zajmującym się planowaniem i nie dostarcza informacji o rzeczywistym stanie zrealizowanej infrastruktury. Podobnie, spis rysunków wykonawczych może być przydatny, jednak nie zastępuje rzeczywistych wyników pomiarowych, które są kluczowe dla potwierdzenia, że sieć działa zgodnie z wymaganiami. Kosztorys robót instalatorskich także nie jest dokumentem kluczowym w kontekście powykonawczym, ponieważ koncentruje się na aspektach finansowych projektu, a nie na jego realizacji. Właściwe podejście do dokumentacji powykonawczej powinno skupiać się na wynikach pomiarowych, które potwierdzają funkcjonalność oraz jakość instalacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Bez dokładnych raportów pomiarowych, ryzykujemy wystąpienie problemów z wydajnością sieci, co może prowadzić do kosztownych przestojów i frustracji użytkowników końcowych.

Pytanie 39

Który z protokołów przesyła datagramy użytkownika BEZ GWARANCJI ich dostarczenia?

A. HTTP
B. ICMP
C. TCP
D. UDP
UDP (User Datagram Protocol) jest protokołem transportowym w zestawie protokołów internetowych, który nie zapewnia gwarancji dostarczenia datagramów. Jego podstawową cechą jest to, że przesyła dane w sposób bezpołączeniowy, co oznacza, że nie ustanawia żadnej sesji komunikacyjnej przed wysłaniem danych. To sprawia, że jest idealny do zastosowań, gdzie szybkość jest ważniejsza od niezawodności, takich jak transmisje wideo na żywo, gry online czy VoIP (Voice over Internet Protocol). W tych zastosowaniach opóźnienia mogą być bardziej krytyczne niż utrata niektórych pakietów danych. W praktyce, programiści często decydują się na użycie UDP tam, gdzie aplikacja może sama poradzić sobie z ewentualnymi błędami, np. przez ponowne wysyłanie zagubionych pakietów. W związku z tym, standardy RFC 768 definiują UDP jako protokół, który nie implementuje mechanizmów kontroli błędów ani retransmisji, co przyspiesza proces przesyłania danych i zmniejsza narzuty. Z tego powodu, UDP jest wszechobecny w aplikacjach wymagających niskich opóźnień i dużej przepustowości.

Pytanie 40

W jakim typie członkostwa w VLAN port może należeć do wielu sieci VLAN?

A. Dynamiczny VLAN
B. Port-Based VLAN
C. Multi-VLAN
D. Statyczny VLAN
Wybór innej odpowiedzi niż 'Multi-VLAN' pokazuje, że mogło być jakieś nieporozumienie w kwestii zarządzania VLAN-ami. Na przykład 'Statyczny VLAN' czy 'Dynamiczny VLAN' to różne modele przypisywania. Statyczny VLAN jest na stałe związany z portem, więc taki port może być tylko w jednym VLAN-ie. To proste, ale ma swoje ograniczenia, bo jak coś się zmienia w sieci, to trzeba to ręcznie poprawić. Z kolei Dynamiczny VLAN potrafi automatycznie przypisywać VLAN-y, ale też ogranicza port do jednego VLAN-u na raz. A 'Port-Based VLAN' to termin, który odnosi się do architektury przypisywania VLAN-ów do portów, ale nie oznacza to, że port może być w wielu VLAN-ach na raz. Wydaje mi się, że wybór błędnej odpowiedzi wynika z niejasności dotyczących tych pojęć i ich zastosowań. Zrozumienie tych różnic jest naprawdę ważne, żeby skutecznie projektować i zarządzać nowoczesnymi sieciami.