Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 10 lutego 2025 07:48
Data zakończenia: 10 lutego 2025 08:20

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Urządzenie pokazane na ilustracji ma na celu transportowanie

A. ładunków z statków na ciężarówki

B. towarów w magazynach wysokiego składowania

C. ładunków ponadnormatywnych na pojazdy drogowe

D. kontenerów do i z terminalu do pojazdów drogowych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź dotycząca przenoszenia kontenerów na i z terminalu na pojazdy drogowe jest prawidłowa, ponieważ urządzenia tego typu, jak na przykład wózki widłowe kontenerowe czy dźwigi portowe, są zoptymalizowane do efektywnego zarządzania kontenerami w terminalach transportowych. W praktyce, kontenery są standardowym rozwiązaniem w logistyce, umożliwiającym łatwe i bezpieczne transportowanie towarów. Terminale przeładunkowe wykorzystują zaawansowane technologie, takie jak systemy zarządzania ruchem i automatyzację, aby maksymalizować efektywność operacji. Zgodnie z międzynarodowymi standardami, jak ISO 3874, kontenery powinny być obsługiwane zgodnie z wytycznymi zapewniającymi bezpieczeństwo ich transportu i przeładunku. Dzięki zastosowaniu odpowiednich urządzeń, takich jak reach stackery i dźwigi bramowe, możliwe jest optymalne wykorzystanie przestrzeni oraz minimalizacja ryzyka uszkodzenia ładunku. Efektywność działania w terminalach jest kluczowa dla szybkiego i sprawnego przeładunku towarów, co przekłada się na konkurencyjność i rentowność operacji logistycznych.

Pytanie 2

Norma spalania paliwa w pojeździe na trasie o długości 100 km wynosi 12 litrów. Jakie będzie zużycie paliwa na odcinku 350 km?

A. 48 litrów

B. 42 litry

C. 36 litrów

D. 24 litry

Odpowiedź 42 litry jest poprawna, ponieważ norma zużycia paliwa wynosząca 12 litrów na 100 km oznacza, że każdy przejechany kilometr wymaga 0,12 litra paliwa. Aby obliczyć zużycie paliwa na trasie o długości 350 km, należy pomnożyć długość trasy przez zużycie paliwa na kilometr: 350 km * 0,12 l/km = 42 litry. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe dla zarządzania kosztami eksploatacji pojazdów, co ma istotne znaczenie w branży transportowej. W praktyce, znajomość norm zużycia paliwa pozwala na lepsze planowanie budżetu, optymalizację tras oraz poprawę efektywności energetycznej floty. Umożliwia to również przedsiębiorstwom podejmowanie świadomych decyzji dotyczących inwestycji w pojazdy bardziej ekologiczne, co jest zgodne z rosnącymi standardami ochrony środowiska. Warto zwrócić uwagę na to, że rzeczywiste zużycie paliwa może się różnić w zależności od obciążenia pojazdu, warunków drogowych i stylu jazdy kierowcy, dlatego istotne jest regularne monitorowanie tych parametrów.

Pytanie 3

Ile minimum opakowań DPPL o pojemności 600 litrów należy zastosować do przewozu 3 300 litrów materiału niebezpiecznego o temperaturze wrzenia 90°C?

Fragment Załącznika A umowy ADR – przepisy ogólne i przepisy dotyczące materiałów i przedmiotów niebezpiecznych
Temperatura wrzenia (początek wrzenia) materiału w °C	< 60	≥ 60 < 100	≥ 100 < 200	≥ 200 < 300	≥ 300
Stopień napełnienia opakowania w %	90	92	94	96	98

A. 5 cystern.

B. 8 cystern.

C. 7 cystern.

D. 6 cystern.

Aby przewieźć 3 300 litrów materiału niebezpiecznego o temperaturze wrzenia 90°C, zastosowanie opakowań DPPL o pojemności 600 litrów jest istotne ze względu na wydajność i bezpieczeństwo transportu. Zgodnie z obowiązującymi normami, dla materiału o tej temperaturze wrzenia obowiązuje stopień napełnienia wynoszący 92%, co pozwala na efektywne wykorzystanie pojemności opakowań. W rezultacie, efektywna pojemność jednego opakowania wynosi 552 litry (600 litrów x 0,92). Dzieląc 3 300 litrów przez 552 litry, otrzymujemy 5,98. Po zaokrągleniu do pełnych cystern otrzymujemy 6, co jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa i przepisami przewozu materiałów niebezpiecznych. Dlatego, aby zapewnić odpowiednie warunki transportu i zminimalizować ryzyko, poprawną odpowiedzią jest 6 cystern. Prawidłowe obliczenia i dobór odpowiednich opakowań są kluczowe dla zminimalizowania ryzyka wycieków i zapewnienia zgodności z regulacjami branżowymi.

Pytanie 4

Jak określa się naczepę ładunkową ro-ro o niskim podwoziu stosowaną w portach morskich?

A. Reachstacker

B. Combilift

C. Straddle Carrier

D. Rolltrailer

Rolltrailer to niskopodwoziowa naczepa ładunkowa, która została zaprojektowana specjalnie do transportu ładunków ro-ro (roll-on/roll-off) w terminalach morskich. Charakteryzuje się obniżoną wysokością podłogi, co umożliwia łatwe załadunek i rozładunek pojazdów oraz innych ciężkich ładunków. Rolltrailery są powszechnie wykorzystywane w portach, gdzie transportowane są samochody, kontenery i maszyny budowlane. W praktyce, dzięki zastosowaniu rolltrailera, operatorzy terminali mogą szybko i efektywnie zarządzać ruchem ładunków, co jest kluczowe w środowisku o wysokim natężeniu robót. Warto zauważyć, że rolltrailery często współpracują z innymi środkami transportu, takimi jak promy i statki, co czyni je integralnym elementem nowoczesnych systemów logistycznych. Użycie rolltrailera wpisuje się w dobre praktyki branżowe, które kładą nacisk na efektywność operacyjną oraz bezpieczeństwo podczas transportu ładunków.

Pytanie 5

Dokument sternika potwierdzający przyjęcie i załadunek towaru na statek jest podpisywany przez oficera nadzorującego proces załadunku oraz wręczany

A. załadowcy

B. agentowi celnemu

C. przewoźnikowi

D. dostawcy

Odpowiedzi, które wskazują na dostawcę, przewoźnika czy agenta celnego, są niepoprawne i wynikają z nieporozumienia dotyczącego ról w procesie transportu towarów. Dostawca to podmiot, który dostarcza towar do załadunku na statek, ale nie jest odpowiedzialny za dokumentację związana z załadunkiem. W praktyce dostawca może być osobą lub firmą, która sprzedaje towar, ale jego rola kończy się w momencie przekazania towaru załadowcy. Przewoźnik z kolei to podmiot, który zobowiązuje się do transportu towaru, a więc jego odpowiedzialność zaczyna się dopiero w momencie, gdy towar został załadowany i kwit sternika został wydany. Udzielanie kwitu sternika przewoźnikowi byłoby błędem, ponieważ dokument ten potwierdza jedynie, że towar został przyjęty na pokład przez załadowcę. Agent celny, odpowiedzialny za formalności celne, również nie otrzymuje kwitu sternika, ponieważ jego rola jest związana z odprawą celną towarów, a nie z samym procesem załadunku. Właściwe zrozumienie tych ról jest kluczowe, aby uniknąć nieporozumień w łańcuchu dostaw oraz zapewnić prawidłowe zarządzanie dokumentacją transportową. Wiedza o tym, kto powinien otrzymać kwit sternika, jest fundamentalna dla każdej osoby pracującej w logistyce i transporcie.

Pytanie 6

Zgodnie z regulacjami odnoszącymi się do czasu pracy kierowców, dozwolone jest dwa razy w tygodniu wydłużenie dobowego czasu jazdy do

A. 9 godzin

B. 10 godzin

C. 12 godzin

D. 11 godzin

Zgodnie z przepisami dotyczącymi czasu pracy kierowców, dopuszczalny maksymalny dobowy czas jazdy wynosi 9 godzin, jednak dwukrotnie w tygodniu można go wydłużyć do 10 godzin. Takie regulacje mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drodze oraz ochronę zdrowia kierowców. Przykładowo, w praktyce oznacza to, że kierowca, który realizuje dłuższą trasę, może skorzystać z tego wydłużenia, co pozwoli mu na efektywne planowanie czasu pracy i odpoczynku. Ważne jest, aby przestrzegać tych norm, aby uniknąć zarówno kar, jak i potencjalnych wypadków spowodowanych zmęczeniem. Zastosowanie tych zasad wymaga od pracodawców oraz kierowców znajomości i ścisłego przestrzegania przepisów, co jest kluczowe dla utrzymania wysokiego standardu bezpieczeństwa w transporcie drogowym.

Pytanie 7

Przedstawiony znak, umieszczony na środkach transportu, informuje o przewozie materiałów niebezpiecznych o właściwościach

A. radioaktywnych.

B. żrących.

C. trujących.

D. zakaźnych.

Wybór odpowiedzi, która nie odnosi się do substancji zakaźnych, wskazuje na niedostateczne zrozumienie klasyfikacji materiałów niebezpiecznych oraz ich właściwości. Substancje trujące, radioaktywne i żrące to różne kategorie materiałów niebezpiecznych, które wymagają odmiennego podejścia pod względem transportu i zarządzania. Substancje trujące mogą powodować poważne skutki zdrowotne poprzez zatrucie organizmu, ale nie każda substancja trująca jest klasyfikowana jako zakaźna. Z kolei materiały radioaktywne są oznaczane innymi symbolami i wymagają specjalnych procedur transportowych, aby zminimalizować ryzyko napromieniowania. Zrozumienie różnicy między tymi kategoriami jest kluczowe dla profesjonalistów zajmujących się transportem towarów niebezpiecznych, ponieważ każde z tych oznaczeń wiąże się z innymi wymaganiami prawnymi i procedurami bezpieczeństwa. Na przykład, podczas transportu materiałów żrących, takich jak kwasy czy zasady, konieczne jest stosowanie odpowiedniego sprzętu ochronnego oraz środków neutralizujących w przypadku wycieku. Mylenie tych kategorii może prowadzić do niewłaściwego postępowania w sytuacjach awaryjnych, co może skutkować poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi i środowiskowymi. Dlatego tak istotne jest, aby właściwie identyfikować i klasyfikować materiały niebezpieczne, co jest regulowane przepisami krajowymi i międzynarodowymi.

Pytanie 8

Którego z kontenerów dotyczą wymiary zamieszczone w tabeli, jeżeli 1 stopa = 30,48 cm?

Wymiary kontenera
Wymiary wewnętrzne [mm]	Długość	13556
	Szerokość	2334
	Wysokość	2695
Wymiary zewnętrzne [mm]	Długość	13716
	Szerokość	2435
	Wysokość	2896

A. Kontenera 45-stopowego

B. Kontenera 30-stopowego

C. Kontenera 40-stopowego

D. Kontenera 20-stopowego

Odpowiedź "Kontenera 45-stopowego" jest prawidłowa, ponieważ wymiary zewnętrzne kontenera 45-stopowego, zgodnie z międzynarodowymi standardami ISO, wynoszą około 13,7 metra długości, co odpowiada około 45 stopom. W kontekście transportu kontenerowego, wybór odpowiedniego kontenera jest kluczowy dla efektywności logistycznej. Kontenery 45-stopowe są zaprojektowane do przewożenia większej ilości towarów, co jest szczególnie korzystne w przypadku transportu objętościowego. Stosowanie kontenerów o odpowiednich wymiarach pozwala na optymalizację przestrzeni ładunkowej na statkach oraz w magazynach, co może znacząco wpłynąć na koszty transportu. Warto również zauważyć, że kontenery te często są wykorzystywane w transporcie międzynarodowym, co podkreśla ich uniwersalność i znaczenie w globalnej sieci dostaw.

Pytanie 9

Operator suwnicy portowej zaczął rozładunek statku o godzinie 6:00. Czas potrzebny na wyładunek jednego kontenera 20 ft wynosi 3 minuty, a kontenera 40 ft 5 minut. Po każdej 4-godzinnej pracy następuje przerwa 15 minut. O której godzinie najwcześniej zakończy się przeładunek 80 kontenerów 20 ft oraz 84 kontenerów 40 ft?

A. O godzinie 17:22

B. O godzinie 17:15

C. O godzinie 17:30

D. O godzinie 17:07

Odpowiedź 17:30 jest naprawdę trafna. Zobacz, rozładunek 80 kontenerów 20 ft zajmuje 240 minut, co daje równo 4 godziny, bo każdy z nich potrzebuje 3 minut. A jeśli chodzi o 84 kontenery 40 ft, to jest 420 minut, czyli 7 godzin, bo tam każdy to 5 minut roboty. Jak to wszystko zsumujesz, wychodzi 660 minut, co się równa 11 godzin. Pamiętaj, że są też te przerwy – po każdej 4-godzinnej pracy masz 15 minut na odpoczynek. W tym przypadku, zmieścisz jedną przerwę po 4 godzinach i jeszcze jedną po 8, więc masz łącznie 30 minut przerwy. Więc razem z przerwami wyjdzie 11 godzin i 30 minut, co prowadzi nas do 17:30 jako czas zakończenia pracy. A te obliczenia są naprawdę istotne w logistyce – trzeba umieć dobrze zaplanować czas, żeby wszystko działało jak należy.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Ile czasu po zarejestrowaniu nowego pojazdu należy przeprowadzić pierwsze badanie techniczne okresowe?

A. Przed upływem 2 lat

B. Przed upływem 4 lat

C. Przed upływem roku

D. Przed upływem 3 lat

Po zarejestrowaniu nowego pojazdu, kierowca ma obowiązek przeprowadzenia pierwszego okresowego badania technicznego w ciągu 3 lat. Jest to regulacja wynikająca z przepisów prawa, które określają cykl życia pojazdu oraz zapewniają jego bezpieczeństwo na drogach. Regularne przeglądy techniczne są kluczowe dla identyfikacji ewentualnych usterek oraz zapewnienia, że pojazd spełnia normy dotyczące emisji spalin i bezpieczeństwa. Przykładem praktycznym może być sytuacja, gdy właściciel nowego auta po trzech latach użytkowania zauważa, że w trakcie jazdy pojazd zmienia charakterystyki prowadzenia, co może sugerować problemy z zawieszeniem lub układem hamulcowym. W takim przypadku, przeprowadzenie badania technicznego nie tylko może zapobiec potencjalnym wypadkom, ale także zapewnić, że pojazd będzie spełniał aktualne standardy bezpieczeństwa i techniki jazdy. Zgodnie z zaleceniami branżowymi, regularne przeglądanie pojazdu nie tylko przedłuża jego żywotność, ale również wpływa na komfort i bezpieczeństwo podróżowania.

Pytanie 12

Załadunek węgla na wagony realizowany jest z użyciem 3 dźwigów. Jeden dźwig w ciągu godziny jest w stanie załadować 160 t. Jak długo potrwa załadunek 720 000 kg węgla?

A. 1 h 50 min

B. 4 h 30 min

C. 1 h 30 min

D. 4 h 50 min

W przypadku błędnych odpowiedzi często dochodzi do nieprawidłowych założeń dotyczących wydajności załadunku. Odpowiedzi wskazujące na dłuższe czasy, takie jak 4 h 30 min czy 4 h 50 min, mogą wynikać z błędnego obliczenia całkowitej wydajności żurawi lub nieprawidłowego przeliczenia masy węgla na tony. Niezrozumienie, że trzy żurawie pracujące równocześnie znacząco zwiększają wydajność, prowadzi do przewidywania znacznie dłuższego czasu załadunku. Ponadto, można również pomylić jednostki miary, co bywa istotnym czynnikiem w logistyce – 720 000 kg przelicza się na 720 ton, a nie na jakąkolwiek inną wartość. Zrozumienie zasad przeliczania jednostek oraz efektywności sprzętu jest kluczowe dla prawidłowego oszacowania czasu potrzebnego na załadunek. W praktyce, każdy operator sprzętu powinien mieć wiedzę na temat parametrów wydajnościowych używanych maszyn i być w stanie dokonać prostych obliczeń, które pomogą mu w planowaniu zadań. Dlatego warto zwrócić szczególną uwagę na te aspekty, aby unikać błędnych wniosków i planowania czasu pracy.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Technologia umożliwiająca bezkontaktową identyfikację obiektów za pomocą fal radiowych to

A. GS1

B. EDI

C. GPS

D. RFID

GS1 to organizacja, która zajmuje się tworzeniem globalnych standardów dla identyfikacji produktów i usług, ale sama nie jest technologią bezdotykowej identyfikacji. Jej głównym osiągnięciem jest system kodów kreskowych, który wymaga bezpośredniego widzenia i skanowania, co jest sprzeczne z ideą bezdotykowej identyfikacji. GPS, czyli Global Positioning System, to system nawigacji satelitarnej wykorzystywany do określania lokalizacji obiektów na powierzchni Ziemi, ale nie służy do identyfikacji jednostek ładunkowych w sposób bezdotykowy. Zastosowanie GPS w kontekście śledzenia przesyłek jest istotne, ale nie obejmuje identyfikacji towarów na poziomie jednostkowym. EDI (Electronic Data Interchange) to z kolei technologia wymiany danych pomiędzy systemami komputerowymi, która umożliwia automatyzację procesów biznesowych poprzez przesyłanie dokumentów w formie elektronicznej. Mimo że EDI może wspierać procesy logistyczne, nie odnosi się do identyfikacji jednostek ładunkowych, a tym bardziej do ich bezdotykowego rozpoznawania. Wybór niepoprawnych opcji często wynika z mylenia różnych technologii i ich zastosowań w obszarze logistyki i zarządzania informacją, dlatego ważne jest, aby zrozumieć, jak każda z tych technologii funkcjonuje oraz jakie mają różnice i specyfikę zastosowań.

Pytanie 15

Która z formuł handlowych Incoterms 2020 nakłada na sprzedającego obowiązek ubezpieczenia towaru podczas transportu w najszerszym zakresie ochrony, odpowiadającym warunkom ICC A?

A. FAS

B. CIP

C. DPU

D. EXW

Wybranie odpowiedzi takich jak FAS, EXW czy DPU może świadczyć o pewnych nieporozumieniach dotyczących tego, co dokładnie robi sprzedający w kontekście Incoterms 2020. FAS (Free Alongside Ship) oznacza, że sprzedający tylko dostarcza towar blisko statku, ale nie musi ubezpieczać ładunku i ryzyko na kupującego przechodzi w momencie, gdy towar jest w tym miejscu. EXW (Ex Works) to jeszcze bardziej ogranicza odpowiedzialność sprzedającego, bo oznacza, że dostarcza towar tylko ze swojego zakładu, a wszystkie koszty, w tym transport i ubezpieczenie, pokrywa kupujący od momentu odbioru. Natomiast DPU (Delivered at Place Unloaded) pokazuje, że sprzedający dostarcza towar do określonego miejsca, ale też nie musi go ubezpieczać na czas transportu. Często popełniany błąd to myślenie, że wszystkie formuły Incoterms wymagają ubezpieczenia, co nie jest prawdą, bo tylko CIP ma taki wymóg dla sprzedającego. Warto to zrozumieć, bo każda z formuł ma swoje specyficzne zastosowania i różne poziomy odpowiedzialności, co jest kluczowe w zarządzaniu ryzykiem w handlu międzynarodowym.

Pytanie 16

Pierwszą inspekcję techniczną nowego pojazdu ciężarowego o maksymalnej masie całkowitej do 3,5 t przeprowadza się

A. przed dokonaniem pierwszej rejestracji

B. przed upływem 3 lat od dnia pierwszej rejestracji

C. przed upływem 2 lat od dnia pierwszej rejestracji

D. rok po dniu pierwszej rejestracji

Wybór opcji 'przed pierwszą rejestracją' jest błędny, ponieważ pierwsze badanie techniczne nie jest wymagane przed rejestracją pojazdu. W rzeczywistości, nowe pojazdy, które nie były wcześniej zarejestrowane, nie przechodzą badania technicznego przed momentem ich rejestracji. Kolejną nietrafioną odpowiedzią jest stwierdzenie, że badanie należy wykonać 'po roku od dnia pierwszej rejestracji'. Taki pogląd prowadzi do nieporozumienia, ponieważ przepisy wymagają, aby pierwsze badanie techniczne miało miejsce przed upływem 3 lat od rejestracji, a nie po upływie roku. Wybór opcji 'przed upływem 2 lat od dnia pierwszej rejestracji' jest również błędny, ponieważ również w tym przypadku okres 2 lat nie jest zgodny z regulacjami. Użytkownicy często mylą terminy związane z badaniami technicznymi i rejestracją pojazdów, co może prowadzić do nieprzestrzegania przepisów prawnych. Ponadto, zrozumienie, kiedy należy przeprowadzić badanie techniczne, jest kluczowe dla zapewnienia, że pojazd nie tylko spełnia normy bezpieczeństwa, ale również jest zgodny z wymogami związanymi z rejestracją i ubezpieczeniem. Właściwa interpretacja przepisów oraz ich przestrzeganie przyczynia się do bezpieczeństwa na drogach, a także redukuje ryzyko związane z niesprawnymi technicznie pojazdami, co jest uznawane za najlepszą praktykę w branży transportowej.

Pytanie 17

Pojazd o niskiej prędkości może rozwijać maksymalną prędkość

A. 20 km/h

B. 25 km/h

C. 15 km/h

D. 23 km/h

Odpowiedź 25 km/h jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, pojazdy wolnobieżne to te, które nie mogą poruszać się z prędkością większą niż 25 km/h. Pojazdy te są używane w różnych kontekstach, od transportu rolniczego po pomoc drogową. W praktyce, pojazdy te często napotykają na ograniczenia, takie jak konieczność poruszania się po drogach lokalnych czy w obszarach, gdzie dozwolona prędkość jest niższa. Przykładem mogą być traktory, które z uwagi na swoją konstrukcję i przeznaczenie, ograniczone są do tego poziomu prędkości. Użycie pojazdów wolnobieżnych w systemie transportowym jest regulowane przepisami, co zapewnia bezpieczeństwo na drogach. Dlatego, znajomość tych norm jest istotna, nie tylko dla kierowców pojazdów wolnobieżnych, ale także dla innych uczestników ruchu drogowego oraz organów nadzoru.

Pytanie 18

Do której reguły Incoterms 2020 odnoszą się obowiązki sprzedającego i kupującego zapisane w tabeli?

Obowiązkiem sprzedającego jest dostarczenie towaru na statek w porcie załadunku. Od tego miejsca ryzyko przechodzi na kupującego, jednakże nadal sprzedający ma obowiązek zawrzeć umowę przewozu morskiego oraz ponieść koszty dostarczenia towaru do portu przeznaczenia.

A. CFR

B. FAS

C. DAP

D. EXW

Wybór reguł EXW, FAS czy DAP jest niewłaściwy w kontekście przedstawionego pytania, ponieważ każdy z tych terminów definiuje różne obowiązki sprzedającego i kupującego, które nie pokrywają się z warunkami CFR. Reguła EXW (Ex Works) oznacza, że sprzedający udostępnia towar w swoim zakładzie, a kupujący ponosi wszelkie koszty i ryzyko od momentu odbioru towaru. To podejście może prowadzić do nieporozumień, gdyż sprzedający nie jest zobowiązany do organizacji transportu, co wymaga od kupującego dużej samodzielności w logistyce. Reguła FAS (Free Alongside Ship) również nie jest odpowiednia, ponieważ sprzedający dostarcza towar obok statku, ale nie pokrywa kosztów transportu do portu przeznaczenia, co równie dobrze zmienia odpowiedzialność związaną z ryzykiem. Natomiast DAP (Delivered at Place) obliguje sprzedającego do dostarczenia towaru do określonego miejsca przeznaczenia, co jest sprzeczne z definicją CFR, gdzie ryzyko przechodzi na kupującego w momencie załadunku. Każda z tych reguł ma swoje zastosowanie, ale nie odpowiadają one na pytanie dotyczące obowiązków w ramach CFR, co może prowadzić do błędnych analiz w międzynarodowych transakcjach handlowych. Kluczowe jest zrozumienie różnic między tymi regułami, aby efektywnie zarządzać ryzykiem i obowiązkami w kontraktach handlowych.

Pytanie 19

Firma transportowa przeciętnie w ciągu miesiąca wykonuje pracę przewozową na poziomie 882 000 tonokilometrów (tkm). Do realizacji przewozów wykorzystuje 7 pojazdów, których ładowność jest wykorzystywana średnio w 70%. Jaką pracę wykona firma w ciągu miesiąca 7 pojazdami, na tych samych trasach, jeśli wykorzystanie ładowności wzrośnie do 80%?

A. 899 000 tkm

B. 1 008 000 tkm

C. 1 071 000 tkm

D. 945 000 tkm

Żeby obliczyć pracę przewozową przy ładowności na poziomie 80%, musisz najpierw zrozumieć, jak to zmienia całkowity wynik. Przykładowo, gdy firma wykonuje 882 000 tonokilometrów przy 70% ładowności i używa 7 pojazdów, to całkowita możliwa praca przy pełnym wykorzystaniu wynosi 1 260 000 tonokilometrów, obliczamy to 882 000 tkm / 0,7. Jak podniesiemy to do 80%, nowa praca przewozowa to 1 008 000 tkm, czyli widać, że efektywność wzrasta. W branży transportowej to ważne, bo optymalizacja ładowności pomaga zwiększyć zyski. W praktyce firmy chcą maksymalizować zasoby, co przekłada się na większe dochody i niższe koszty transportu. Dlatego zwiększanie poziomu wykorzystania pojazdów to kluczowy wskaźnik efektywności, o którym warto pamiętać.

Pytanie 20

Cross-docking to proces, który nie wymaga przechowywania towarów.

A. wzroście liczby samochodów na drogach, spowodowanym zatorami na niektórych odcinkach

B. przeładowaniu oraz wysyłce towarów do odbiorcy natychmiast po ich dostarczeniu do magazynu

C. oznakowywaniu produktów lub ich opakowań etykietą

D. transportowaniu towarów przez obszar jakiegoś państwa

Cross-docking to proces logistyczny, który polega na bezpośrednim przeładowaniu towarów z jednego środka transportu na inny, z pominięciem etapu składowania. W praktyce oznacza to, że towary dostarczone do magazynu są szybko sortowane i przekazywane do wysyłki do odbiorców. Taki model operacyjny przyczynia się do znacznego skrócenia czasu dostawy i obniżenia kosztów magazynowania. W wielu branżach, takich jak handel detaliczny czy dystrybucja, cross-docking jest kluczowym elementem efektywnego łańcucha dostaw. Przykładem zastosowania jest dystrybucja towarów spożywczych, gdzie świeże produkty muszą być dostarczane jak najszybciej do punktów sprzedaży, aby zapewnić ich jakość. Warto również zwrócić uwagę na standardy branżowe dotyczące logistyki, takie jak Lean Logistics, które kładą nacisk na eliminowanie marnotrawstwa i podnoszenie efektywności procesów logistycznych. Efektywne zarządzanie cross-dockingiem wymaga precyzyjnych systemów informacyjnych oraz doskonałej współpracy pomiędzy różnymi ogniwami łańcucha dostaw.

Pytanie 21

W systemie Ro-La (Rollende Landstrasse - ruchoma droga) pojazdy są załadowywane na wagony niskopodwoziowe zawsze w poziomie poprzez najazd z przodu pojazdu

A. przodem na rampę boczną

B. tyłem na rampę boczną

C. tyłem na rampę czołową

D. przodem na rampę czołową

Załadunek pojazdów tyłem na rampę czołową, przodem na rampę boczną oraz tyłem na rampę boczną są podejściami, które nie są zgodne z zasadami praktyki transportowej w systemie Ro-La. Załadunek tyłem na rampę czołową wiąże się z trudnościami w manewrowaniu, a także z problemami z widocznością, co zwiększa ryzyko wypadków i uszkodzeń. Tego rodzaju podejście jest niewskazane, ponieważ ogranicza kontrolę kierowcy nad pojazdem w trakcie wjazdu na wagon. Z kolei załadunek przodem na rampę boczną jest również niewłaściwy, ponieważ wiele wagonów Ro-La nie jest zaprojektowanych do obsługi takich manewrów. Rampy boczne nie zapewniają wystarczającej stabilności oraz przestrzeni do bezpiecznego wjazdu, co może prowadzić do nieprawidłowego umiejscowienia pojazdu na wagonie. Dodatkowo, załadunek tyłem na rampę boczną zwiększa ryzyko uszkodzenia części naczepy lub kontenera podczas manewrów. W praktyce, takie błędne podejścia mogą prowadzić do wydłużenia czasu załadunku oraz wyładunku, co jest nieefektywne z perspektywy operacyjnej. Niestety, często spotyka się mylne przekonania związane z różnymi metodami załadunku, które nie opierają się na rzetelnych standardach branżowych ani praktycznym doświadczeniu, co może prowadzić do niezamierzonych komplikacji.

Pytanie 22

Przewozy międzynarodowe drogowe dla towarów niebezpiecznych regulowane są przez Umowę

A. ADR

B. AETR

C. CMR

D. ATP

Umowy CMR, ATP i AETR, mimo że dotyczą transportu, nie regulują bezpośrednio przewozu towarów niebezpiecznych. CMR (Międzynarodowa Konwencja o Umowie Transportu Drogowego) dotyczy ogólnych zasad transportu towarów drogami międzynarodowymi, koncentrując się na odpowiedzialności przewoźnika i warunkach umowy. Nie uwzględnia ona specyficznych przepisów dotyczących towarów niebezpiecznych, co sprawia, że nie jest wystarczająca dla firm zajmujących się tym obszarem. Z kolei ATP (Umowa o międzynarodowym przewozie towarów wymagających szczególnego traktowania) koncentruje się na transporcie towarów wymagających chłodzenia, takich jak żywność i leki, ale również nie obejmuje towarów niebezpiecznych. AETR (Umowa europejska dotycząca pracy załóg pojazdów transportu drogowego) reguluje przepisy dotyczące czasu pracy kierowców, jednakże nie odnosi się do specyfiki transportu materiałów niebezpiecznych. Stosowanie tych umów w kontekście transportu towarów niebezpiecznych może prowadzić do poważnych błędów w interpretacji obowiązków i odpowiedzialności, co z kolei może wpływać na bezpieczeństwo przewozów i prowadzić do naruszeń prawa. Dlatego kluczowe jest, aby osoby zajmujące się transportem niebezpiecznych towarów znały i stosowały przepisy ADR, a nie opierały się na innych umowach, które nie są w stanie w pełni zabezpieczyć ich działań.

Pytanie 23

Maksymalny tygodniowy czas jazdy kierowcy, zgodnie z zamieszczonym fragmentem rozporządzenia, wynosi

Fragment Rozporządzenia 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z 15 marca 2006 r.
Art. 6
1. Dzienny czas prowadzenia pojazdu nie może przekroczyć 9 godzin. Jednakże dzienny czas prowadzenia pojazdu może zostać przedłużony do nie więcej niż 10 godzin nie częściej niż dwa razy w tygodniu.
2. Tygodniowy czas prowadzenia pojazdu nie może przekroczyć 56 godzin i nie może skutkować przekroczeniem maksymalnego tygodniowego czasu pracy ustalonego w dyrektywie 2002/15/WE.
3. Łączny czas prowadzenia pojazdu w ciągu dwóch kolejnych tygodni nie może przekroczyć 90 godzin.
Art. 7
Po okresie prowadzenia pojazdu trwającym cztery i pół godziny kierowcy przysługuje ciągła przerwa trwająca co najmniej czterdzieści pięć minut, chyba że kierowca rozpoczyna okres odpoczynku.
Przerwę tę może zastąpić przerwa długości co najmniej 15 minut, po której nastąpi przerwa długości co najmniej 30 minut, rozłożone w czasie w taki sposób, aby zachować zgodność z przepisami akapitu pierwszego.

A. 9 godzin.

B. 56 godzin.

C. 90 godzin.

D. 10 godzin.

Poprawna odpowiedź, 56 godzin, jest zgodna z przepisami zawartymi w Rozporządzeniu 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. Określa ono maksymalny czas prowadzenia pojazdu w cyklu tygodniowym, który nie może przekraczać 56 godzin. Takie regulacje mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa drogowego oraz zdrowia kierowców, którzy są narażeni na zmęczenie podczas długotrwałej jazdy. Przykładowo, w praktyce oznacza to, że kierowca ciężarówki pracujący 6 dni w tygodniu powinien planować swoje trasy w sposób umożliwiający mu przestrzeganie tego limitu, co jest kluczowe dla jego wydajności oraz bezpieczeństwa na drodze. Dodatkowo, przepisy te są zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, które promują odpowiedzialność w transporcie i pomagają w minimalizowaniu ryzyka wypadków spowodowanych zmęczeniem kierowców.

Pytanie 24

Nadawca przesyłki określił cztery równo ważne kryteria, które muszą być spełnione podczas transportu: koszt, bezpieczeństwo, punktualność oraz czas dostarczenia. Firma przewozowa nie spełniła jednego z tych wymogów. Określ, na jakim poziomie zrealizowano wymagania postawione przez nadawcę?

A. 95%

B. 85%

C. 75%

D. 65%

Ta odpowiedź 75% ma sens, bo pokazuje sytuację, gdzie nadawca ładunku ustalił cztery ważne wymagania: cena, bezpieczeństwo, terminowość i czas dostawy. Przewoźnik nie spełnił jednego z tych punktów, więc w sumie zrealizował tylko 3 z 4 kryteriów. Żeby policzyć poziom spełnienia wymagań, można użyć prostej formuły: (liczba spełnionych wymagań / całkowita liczba wymagań) * 100%. Czyli tutaj mamy (3/4) * 100% = 75%. W branży często się tak robi, że traktuje się wszystkie wymagania na równi, bo każde z nich ma wpływ na jakość usługi transportowej. Przykładem może być taka sytuacja, że firma transportowa ma niską cenę, ale nie dba o bezpieczeństwo przesyłek, co oczywiście może prowadzić do strat. Ważne jest, żeby zrozumieć, że spełnienie wymagań powinno być całościowe i żadnego z nich nie można lekceważyć.

Pytanie 25

Ile cystern o pojemności 1 600 litrów należy zorganizować do transportu 45 600 litrów cieczy niebezpiecznej, jeśli poziom napełnienia zbiornika dla tej substancji nie może przekraczać 95%?

A. 27 cystern.

B. 29 cystern.

C. 28 cystern.

D. 30 cystern.

Podczas analizy problemu związanego z przewozem cieczy niebezpiecznej, istotne jest zrozumienie nie tylko samego obliczenia liczby kontenerów, ale również kontekstu bezpieczeństwa i regulacji dotyczących transportu. Wybierając niewłaściwą liczbę kontenerów-cystern, można łatwo popełnić błąd, myśląc, że wystarczy zaokrąglić wynik obliczenia w dół. Na przykład, odpowiedzi 28 lub 29 kontenerów mogłyby sugerować, że liczba wymagana do skutecznego transportu cieczy została pomniejszona, co naruszałoby zasady bezpieczeństwa. W praktyce, każdy transport powinien być zaplanowany z uwzględnieniem marginesu bezpieczeństwa. Obliczenia powinny także uwzględniać wszelkie standardy branżowe, w tym normy dotyczące napełniania zbiorników. Zastosowanie zbyt małej liczby kontenerów może prowadzić do niebezpieczeństw związanych z przepełnieniem, co z kolei może skutkować poważnymi konsekwencjami dla środowiska i zdrowia publicznego. Ważne jest, aby przy takich obliczeniach brać pod uwagę również różnorodne czynniki, takie jak transport ładunków w trudnych warunkach atmosferycznych czy potencjalne awarie, które mogą wpłynąć na bezpieczeństwo przewozu. Działania te są zgodne z ogólnymi zasadami odpowiedzialności i dobrymi praktykami w branży transportowej, które zawsze stawiają bezpieczeństwo na pierwszym miejscu.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Który dokument prawny reguluje transport towarów niebezpiecznych w międzynarodowym lotnictwie?

A. COTIF - RID

B. Umowa ADN

C. Umowa ADR

D. IATA - DGR

Pozostałe odpowiedzi są nieprawidłowe, ponieważ dotyczą innych obszarów regulacji transportowych, które nie odnoszą się bezpośrednio do przewozu materiałów niebezpiecznych samolotami. Umowa ADN reguluje transport materiałów niebezpiecznych drogą wodną, a więc jej zastosowanie w kontekście transportu lotniczego jest niewłaściwe. Z kolei umowa ADR odnosi się do transportu drogowego materiałów niebezpiecznych, co również wyklucza jej zastosowanie w transporcie lotniczym. COTIF - RID dotyczy transportu kolejowego, a więc również nie ma zastosowania w omawianym kontekście. Wiele osób może mylić te regulacje z IATA - DGR, ze względu na podobieństwa w klasyfikacji materiałów niebezpiecznych. Kluczowe jest zrozumienie, że różne środki transportu wymagają różnorodnych regulacji, które są dostosowane do specyfiki każdego z nich. Ignorowanie tych różnic i stosowanie niewłaściwych regulacji może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym do niebezpieczeństwa dla życia ludzi oraz mienia. Przy transportowaniu materiałów niebezpiecznych każda branża ma swoje unikalne standardy, a ich przestrzeganie jest warunkiem skutecznego i bezpiecznego transportu.

Pytanie 28

Która umowa definiuje standardy, jakie powinny spełniać środki transportowe do przewozu szybko psujących się produktów spożywczych?

A. INTERBUS

B. AGN

C. ATP

D. SMGS

Odpowiedź ATP (Umowa europejska dotycząca międzynarodowego transportu drogowego towarów szybko psujących się się) jest prawidłowa, ponieważ definiuje normy i wymagania, które muszą być spełnione przez środki transportu używane do przewozu szybko psujących się artykułów żywnościowych. Dokument ten reguluje m.in. kwestie dotyczące temperatury transportu, sposobu pakowania oraz wymogów sanitarnych, aby zapewnić zachowanie świeżości i bezpieczeństwa produktów. Przykładem zastosowania norm ATP może być transport produktów mleczarskich, które wymagają utrzymania określonej temperatury, aby uniknąć ich zepsucia. Zastosowanie standardów ATP przyczynia się do minimalizacji strat żywności oraz zwiększenia zaufania konsumentów do jakości transportowanych produktów. Ważne jest również, aby firmy transportowe były świadome i przestrzegały tych norm, co ma kluczowe znaczenie dla całego łańcucha dostaw. Warto również zwrócić uwagę na to, że przestrzeganie umowy ATP wpływa na konkurencyjność przedsiębiorstw, które mają możliwość oferowania wysokiej jakości usług transportowych.

Pytanie 29

Firma posiada 3 zestawy transportowe do przewozu drewna. Każdy zestaw może jednorazowo przewieźć 25 m³ drewna. Ile kursów wykona każdy z zestawów transportowych, jeśli mają one wspólnie przewieźć 450 m³ drewna do jednego klienta, a każdy zestaw ma zrealizować równą ilość pracy przewozowej?

A. 3 kursy

B. 12 kursów

C. 6 kursów

D. 18 kursów

Aby obliczyć liczbę kursów, które każdy zestaw drogowy musi wykonać, najpierw ustalamy łączną pojemność przewozową wszystkich zestawów. Każdy zestaw transportowy może jednorazowo przewieźć 25 m³ drewna, a w sumie mamy 3 zestawy. Zatem łączna pojemność wynosi 3 zestawy x 25 m³ = 75 m³ drewna na jeden kurs. Aby przewieźć 450 m³ drewna, musimy obliczyć, ile kursów jest potrzebnych do zrealizowania tego zadania. Dzielimy 450 m³ przez 75 m³: 450 m³ / 75 m³ = 6 kursów. Ponieważ każdy zestaw ma wykonać taką samą ilość pracy, każdy z zestawów drogowych wykona 6 kursów. To podejście jest zgodne z zasadami efektywności transportu, które zakładają równomierne rozłożenie obciążenia pomiędzy dostępne zasoby. W praktyce, w branży transportowej, takie równomierne przydzielanie zadań do pojazdów poprawia efektywność operacyjną oraz pozwala zminimalizować przestoje.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Do atutów rynku usług transportu i spedycji możemy zaliczyć

A. liczne wąskie gardła w przepływie towarów

B. rozbudowany zasób istniejących sieci, węzłów i terminali drogowych

C. wysoki poziom zużycia infrastruktury transportowej

D. niska konkurencja wśród przewoźników lotniczych i morskich

Poprawna odpowiedź odnosi się do dużego zasobu istniejących sieci, węzłów i terminali drogowych, które są kluczowe dla efektywności rynku usług transportowo-spedycyjnych. Te elementy infrastruktury umożliwiają sprawne zarządzanie przepływem towarów, minimalizując czas transportu oraz koszty operacyjne. Na przykład, dobrze rozwinięta sieć drogowa pozwala na szybkie przemieszczanie się pojazdów, co jest istotne w logistyce just-in-time. Firmy spedycyjne i transportowe korzystają z technologii zarządzania flotą, aby optymalizować trasy i redukować zużycie paliwa, co jest możliwe dzięki istnieniu odpowiednich węzłów i terminali. Dodatkowo, standardy branżowe, takie jak ISO 9001 w zarządzaniu jakością, podkreślają znaczenie efektywnej infrastruktury dla zapewnienia wysokiej jakości usług. Wzrost liczby terminali i punktów przeładunkowych sprzyja również większej konkurencyjności na rynku, co prowadzi do innowacji i poprawy jakości świadczonych usług. Tego rodzaju zasoby są fundamentalne dla rozwoju zrównoważonego transportu, który odpowiada na potrzeby współczesnego rynku.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

Zgodnie z przedstawionym fragmentem ustawy Prawo o ruchu drogowym ładunek na pojeździe musi być umieszczony w taki sposób, aby

Fragment ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym

Art. 61. 1. Ładunek nie może powodować przekroczenia dopuszczalnej masy całkowitej lub dopuszczalnej ładowności pojazdu.

2. Ładunek na pojeździe umieszcza się w taki sposób, aby:

1) nie powodował przekroczenia dopuszczalnych nacisków osi pojazdu na drogę;

2) nie naruszał stateczności pojazdu;

3) nie utrudniał kierowania pojazdem;

4) nie ograniczał widoczności drogi lub nie zasłaniał świateł, urządzeń sygnalizacyjnych, tablic rejestracyjnych lub innych tablic albo znaków, w które pojazd jest wyposażony.

3. Ładunek umieszczony na pojeździe powinien być zabezpieczony przed zmianą położenia lub wywoływaniem nadmiernego hałasu. Nie może on mieć odrażającego wyglądu lub wydzielać odrażającej woni.

4. Urządzenia służące do mocowania ładunku powinny być zabezpieczone przed rozluźnieniem się, swobodnym zwisaniem lub spadnięciem podczas jazdy. (...)

A. utrudniał kierowanie pojazdem.

B. naruszał stateczność pojazdu.

C. nie ograniczał widoczności drogi.

D. przekroczył dopuszczalną ładowność pojazdu.

Odpowiedź "nie ograniczał widoczności drogi" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami zawartymi w ustawie Prawo o ruchu drogowym, ładunek na pojeździe musi być umieszczony w sposób, który nie wpłynie negatywnie na widoczność kierowcy. To oznacza, że ładunek nie może zasłaniać ważnych elementów widoku, takich jak znaki drogowe, sygnalizacje świetlne czy drogi. Przykładowo, w przypadku pojazdów dostawczych, często stosuje się specjalne siatki zabezpieczające ładunek, aby nie tylko zabezpieczyć go przed przesunięciem, ale także zapewnić dobrą widoczność. Oprócz tego, umiejscowienie ładunku w sposób zgodny z przepisami przyczynia się do bezpieczeństwa ruchu drogowego, ponieważ unika się sytuacji, w których kierowca mógłby nie zauważyć innych uczestników ruchu. Zasady te są kluczowe nie tylko dla ochrony zdrowia i życia, ale także dla zachowania integralności ładunku oraz pojazdu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży transportowej.

Pytanie 34

Na której ilustracji jest przedstawiona infrastruktura liniowa transportu kolejowego?

A. Na ilustracji 4.

B. Na ilustracji 3.

C. Na ilustracji 1.

D. Na ilustracji 2.

Analizując pytania testowe dotyczące infrastruktury transportu kolejowego, warto zrozumieć, jakie elementy składają się na tę złożoną strukturę. Kiedy jako odpowiedzi wybierasz inne ilustracje, takie jak ilustracja 1, 2 lub 4, możesz utknąć w powszechnych mylnych przeświadczeniach. Wiele osób myli pojmowanie infrastruktury kolejowej z innymi formami transportu, co prowadzi do błędnych wyborów. Na przykład, jeśli na ilustracji 1 przedstawiony jest most lub stacja, można sądzić, że są to elementy infrastruktury liniowej, jednak nie są one bezpośrednio związane z torowiskiem ani siecią trakcyjną, które są kluczowe dla transportu kolejowego. Ilustracja 2 może przedstawiać pociąg na torze, ale nie pokazuje samej infrastruktury, co jest istotnym błędem w rozumieniu pojęcia infrastruktury liniowej. Natomiast ilustracja 4 może przedstawiać elementy związane z infrastrukturą, ale niekoniecznie dotyczące transportu kolejowego, co może wprowadzać w błąd. Zrozumienie różnicy między infrastrukturą transportu a innymi elementami związanymi z transportem jest kluczowe, aby uniknąć pomyłek w odpowiedziach. Koncentruj się na tym, że infrastruktura liniowa zawiera tory, sieci trakcyjne i inne elementy, które są niezbędne do prowadzenia i zarządzania ruchem kolejowym.

Pytanie 35

Każda jednostka logistyczna posiada swój identyfikator, którym jest

A. ITF

B. SSCC

C. GLN

D. GS1

SSCC, czyli Serial Shipping Container Code, jest numerem identyfikacyjnym przeznaczonym do jednoznacznego identyfikowania jednostek logistycznych, takich jak palety czy kontenery, w łańcuchu dostaw. To kod składający się z 18 cyfr, który wspiera efektywną wymianę informacji między różnymi podmiotami zaangażowanymi w proces logistyczny. Dzięki SSCC możliwe jest śledzenie i zarządzanie jednostkami transportowymi w czasie rzeczywistym, co zwiększa przejrzystość i dokładność operacji logistycznych. Przykładem zastosowania SSCC jest jego użycie w systemach zarządzania magazynem (WMS) oraz w automatycznych systemach identyfikacji, takich jak skanery kodów kreskowych, które umożliwiają szybkie skanowanie i rejestrowanie towarów. SSCC jest częścią większego systemu standardów GS1, który promuje globalną wymianę danych i standardyzację w logistyce. Zastosowanie SSCC przyczynia się do optymalizacji procesów logistycznych oraz poprawy śledzenia produktów podczas transportu, co jest kluczowe w utrzymaniu wysokiej jakości usług w obszarze dostaw.

Pytanie 36

Z danych zawartych w tabeli wynika, że wskaźnik poprawnie wystawionych dokumentów transportowych w Przedsiębiorstwie TRANS wynosi

Zestawienie danych dotyczących Przedsiębiorstwa TRANS
Wyszczególnienie	Uzyskane wyniki
Liczba zrealizowanych dostaw	3 800
Liczba wystawionych listów przewozowych	4 000
Liczba terminowych dostaw	3 600
Liczba listów przewozowych z niekompletnymi informacjami	200
Liczba listów przewozowych z błędnymi danymi	100
Liczba dostaw z uszkodzonym ładunkiem podczas przewozu	70
Liczba zagubionych przesyłek	200

A. 7,5%

B. 5,0%

C. 92,5%

D. 95,0%

Wybór 5,0%, 7,5% lub 95,0% jako wskaźnika poprawnie wystawionych dokumentów transportowych jest wynikiem kilku powszechnych nieporozumień dotyczących obliczania takich wskaźników. Przede wszystkim, istotnym błędem jest brak właściwego zrozumienia, jak oblicza się wskaźnik poprawności. Nie można po prostu podawać wartości, które brzmią na tyle przekonująco, aby zadowolić intuicję. Kluczowe jest zrozumienie, że poprawny wskaźnik uzyskuje się poprzez skrupulatne zliczenie dokumentów, które są wolne od błędów i zagubień, a następnie podzielenie ich przez całkowitą liczbę dokumentów. Wybór 5,0% i 7,5% sugeruje, że respondent uznał bardzo niewielką liczbę poprawnych dokumentów, co jest sprzeczne z przedstawionymi danymi. Z kolei 95,0% może wydawać się na pierwszy rzut oka adaptacyjną wartością, jednak w kontekście podanej analizy wykracza poza realia, które jednoznacznie wskazują na 92,5%. Typowe błędy myślowe mogą obejmować błąd potwierdzenia, gdzie respondent może kierować się jedynie danymi, które potwierdzają jego wcześniejsze przekonania, a nie obiektywną analizą przedstawioną w zadaniu. Właściwe podejście do obliczania wskaźników jakości dokumentacji jest kluczowe dla zachowania standardów i dobrych praktyk w branży transportowej, a także w zarządzaniu jakością.

Pytanie 37

Który z przedstawionych rozkładów czasu pracy kierowcy jest zgodny z aktualnymi regulacjami?

A. 4 godziny jazdy, 15 minut przerwy, 5 godzin jazdy, 30 minut odpoczynku, 11 godzin odpoczynku

B. 4 godziny jazdy, 20 minut przerwy, 4 godziny jazdy, 25 minut odpoczynku, 1 godzina jazdy, 11 godzin odpoczynku

C. 4,5 godziny jazdy, 45 minut przerwy, 4,5 godziny jazdy, 11 godzin odpoczynku

D. 5 godzin jazdy, 45 minut odpoczynku, 4 godziny jazdy, 11 godzin odpoczynku

Harmonogramy przedstawione w pozostałych odpowiedziach nie spełniają wymogów dotyczących czasu pracy kierowców z różnych powodów, które są istotne dla zachowania bezpieczeństwa na drogach oraz zgodności z przepisami. W przypadku pierwszego z błędnych harmonogramów, czas jazdy wynoszący 4 godziny, a następnie 15 minut przerwy jest niewystarczający, ponieważ wymagana przerwa po 4,5 godzinach jazdy powinna wynosić przynajmniej 45 minut. Z kolei drugi harmonogram z 5 godzinami jazdy i tylko 30 minutową przerwą jest niezgodny z przepisami, ponieważ po pierwszej części jazdy kierowca powinien skorzystać z dłuższego odpoczynku. W przypadku trzeciego harmonogramu, 5 godzin jazdy z 45-minutową przerwą jest zgodne, ale brak jest odpowiedniego odpoczynku po tej serii, co skutkuje naruszeniem wymogu o kolejnym minimum 11-godzinnym odpoczynku. Odpoczynek jest kluczowy dla regeneracji kierowcy, a jego pominięcie może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji na drodze. Generalnie, wiele osób ma tendencję do minimalizowania przerw, sądząc, że dłuższy czas jazdy zwiększa efektywność, co jest mylnym przekonaniem. Długotrwała praca bez odpoczynku prowadzi do zmęczenia, które znacznie obniża zdolność do prowadzenia pojazdu, co zostało potwierdzone przez liczne badania dotyczące bezpieczeństwa drogowego.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Każdy środek transportu przewożący substancje niebezpieczne powinien być zaopatrzony w podstawowy zestaw ratunkowy, który zawiera

A. klin pod koła, dwa znaki ostrzegawcze stojące, kamizelkę ostrzegawczą, okulary i rękawice ochronne dla każdego członka załogi oraz przynajmniej jedną latarkę

B. dwa kliny pod koła, znak ostrzegawczy stojący, kamizelkę ostrzegawczą, rękawice oraz okulary ochronne dla każdego członka załogi

C. klin pod koła, dwa stojące znaki ostrzegawcze, co najmniej dwie kamizelki ostrzegawcze oraz latarkę dla każdego członka załogi

D. co najmniej jeden klin pod koła, dwa stojące znaki ostrzegawcze oraz dla każdego członka załogi: kamizelka ostrzegawcza, rękawice ochronne, okulary ochronne i latarka

W analizowanych odpowiedziach można dostrzec kilka kluczowych błędów, które wynikają z niepełnego zrozumienia wymogów dotyczących wyposażenia pojazdów przewożących materiały niebezpieczne. Przede wszystkim, niektóre z propozycji pomijają istotne elementy, które są konieczne do zapewnienia bezpieczeństwa. Na przykład, w przypadku braku latarki w zestawie awaryjnym, załoga może stanąć przed poważnymi trudnościami w identyfikacji zagrożeń w nocy lub w warunkach ograniczonej widoczności. Kolejnym problemem jest pomijanie minimalnych wymagań dotyczących ilości i rodzaju znaków ostrzegawczych, które powinny być obecne. Prawidłowe oznakowanie jest kluczowe dla zminimalizowania ryzyka wypadków, ponieważ informuje innych uczestników ruchu o specyfice transportowanego ładunku. W odpowiedziach, które sugerują mniejszą ilość klinów pod koła, można dostrzec typowy błąd polegający na niedocenianiu znaczenia stabilizacji pojazdu w sytuacjach awaryjnych. W kontekście transportu materiałów niebezpiecznych, każdy element wyposażenia musi być traktowany jako część całościowego systemu bezpieczeństwa, który ma na celu ochronę zarówno załogi, jak i osób postronnych. Zrozumienie tych wymogów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania ryzykiem i zgodności z przepisami prawnymi.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej