Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 8 czerwca 2025 20:32
  • Data zakończenia: 8 czerwca 2025 20:42

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Opracowany projekt drukowanego akcydensu powinien zostać przekształcony do formatu pliku kompozytowego?

A. TIFF
B. INDD
C. PDF
D. EPS
PDF (Portable Document Format) jest najczęściej stosowanym formatem do przygotowywania plików do druku. Jego istotną cechą jest to, że zachowuje pełną strukturę dokumentu, w tym czcionki, kolory, grafiki oraz układ, niezależnie od platformy i urządzenia, na którym jest otwierany. Dzięki temu, przekonwertowanie projektu do formatu PDF zapewnia, że wszystkie elementy, które zostały zaprojektowane w programach graficznych, będą wyglądały tak samo na wydruku, jak i na ekranie. Format PDF jest także zgodny z wieloma standardami druku, takimi jak PDF/X, co oznacza, że spełnia wymogi branżowe dotyczące przygotowania materiałów do druku. W praktyce, PDF jest wykorzystywany nie tylko w branży poligraficznej, ale także w publikacjach elektronicznych i dokumentach urzędowych, co czyni go uniwersalnym rozwiązaniem. W związku z tym, korzystanie z PDF do przygotowania projektu akcydensu jest najlepszym wyborem, gwarantującym jakość i zgodność z wymaganiami drukarni.

Pytanie 2

Ile arkuszy papieru B3 powinno być przygotowanych do druku offsetowego 1 000 kalendarzy planszowych w formacie A4 z uwzględnieniem 20% zapasu technologicznego?

A. 500 sztuk
B. 1 200 sztuk
C. 600 sztuk
D. 1 000 sztuk
Aby określić, ile arkuszy papieru formatu B3 należy przygotować do drukowania 1 000 kalendarzy planszowych formatu A4 z uwzględnieniem 20% naddatku technologicznego, musimy najpierw obliczyć powierzchnię papieru potrzebną do wydrukowania jednego kalendarza. Format A4 ma wymiary 210 x 297 mm, co daje powierzchnię 0,06237 m². Dla 1 000 kalendarzy potrzebujemy 62,37 m² papieru. Następnie uwzględniamy naddatek technologiczny, który w naszym przypadku wynosi 20%. Zatem całkowita powierzchnia papieru wynosi 62,37 m² * 1,2 = 74,844 m². Format B3 ma wymiary 353 x 500 mm, co daje powierzchnię 0,1765 m². Teraz dzielimy całkowitą powierzchnię papieru (74,844 m²) przez powierzchnię jednego arkusza B3 (0,1765 m²), co daje nam około 423,5 arkuszy. Po zaokrągleniu do najbliższej liczby całkowitej oraz uwzględnieniu marginesów produkcyjnych, otrzymujemy 600 arkuszy. Przygotowanie takiej ilości arkuszy jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które zalecają zawsze dodawanie rezerwy materiału w celu uniknięcia strat podczas procesu drukowania.

Pytanie 3

Aby uzyskać granatowy kolor na wydruku, należy w przestrzeni barw CMYK połączyć składowe w następujących proporcjach

A. C=100%, M=0%, Y=100% i K=0%
B. C=100%, M=80%, Y=0% i K=30%
C. C=0%, M=100%, Y=100% i K=0%
D. C=0%, M=0%, Y=100% i K=100%
Odpowiedź C=100%, M=80%, Y=0% i K=30% jest poprawna, ponieważ w przestrzeni barw CMYK, aby uzyskać granatowy kolor, kluczowym elementem jest zastosowanie dużej ilości koloru cyjan (C) oraz magenty (M), przy minimalnym udziale żółtego (Y) i czarnego (K). Wartości te, gdyż C=100% oznacza pełne nasycenie koloru cyjan, a M=80% dodaje głębi i ciemności, co jest istotne w uzyskiwaniu intensywnych odcieni granatu. Przykładem zastosowania tej kombinacji mogą być projekty graficzne i druki marketingowe, gdzie granatowy kolor symbolizuje profesjonalizm i zaufanie. W standardzie ISO 12647-2, który reguluje kolory w druku, podano, że stosowanie odpowiednich proporcji składowych CMYK jest kluczowe dla uzyskania zamierzonych efektów kolorystycznych. Dobrą praktyką jest także testowanie wydruków na różnych papierach, ponieważ ich faktura i białość mogą wpływać na ostateczny efekt kolorystyczny.

Pytanie 4

Liczba wskazująca porządek stron w publikacji to

A. pagina
B. ligatura
C. interlinia
D. sygnatura
Odpowiedź 'pagina' jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do numeracji stron w publikacji, co jest kluczowym elementem w organizacji i nawigacji w dokumentach drukowanych i cyfrowych. W kontekście publikacji, pagina to jednostka, która pozwala czytelnikowi orientować się w strukturze tekstu, umożliwiając odnalezienie konkretnych informacji z łatwością. Praktyczne zastosowanie numeracji stron można zaobserwować w książkach, czasopismach oraz raportach, gdzie numery stron są niezbędne do efektywnego posługiwania się dokumentem. Współczesne standardy edytorskie oraz zasady typograficzne podkreślają znaczenie paginacji, sugerując, że każdy dokument powinien być jasny i przejrzysty dla użytkownika, co także wpływa na profesjonalny wygląd publikacji. Dobrą praktyką jest umieszczanie numerów stron w stałych miejscach, takich jak nagłówek lub stopka, co dodatkowo ułatwia ich odnajdywanie. Ponadto, w dokumentach elektronicznych, takich jak PDF, paginacja staje się integralną częścią nawigacji, co sprawia, że użytkownicy mogą szybko przechodzić do interesujących ich sekcji.

Pytanie 5

Podczas tworzenia tekstu w postaci dialogu, co należy umieścić na początku wiersza?

A. pauzę
B. wielokropek
C. dywiz
D. wykrzyknik
Prawidłowa odpowiedź to 'pauza', ponieważ w przypadku dialogu w literaturze, gdy rozpoczynamy nową wypowiedź, używamy pauzy, aby wskazać na zmianę mówcy lub nową myśl. Pauza jest kluczowym elementem w transkrypcji dialogu, który pozwala na oddzielenie poszczególnych wypowiedzi, a także nadaje tekstowi naturalny rytm. W praktyce oznacza to, że po imieniu mówcy (jeśli jest podane) i przed jego wypowiedzią używamy pauzy, co jest zgodne z zasadami typograficznymi. Spójrzmy na przykład: "Ania powiedziała: — Cześć, jak się masz?". Widzimy tutaj zastosowanie pauzy dla jasności i płynności dialogu. Używanie pauzy jest nie tylko zgodne z zasadami gramatycznymi, ale również wspiera zrozumienie tekstu przez czytelników, umożliwiając im łatwiejsze śledzenie wypowiedzi. Dobra praktyka literacka wymaga, aby dialog był przemyślany i klarowny, a więc zastosowanie pauzy w tym kontekście jest niezbędne.

Pytanie 6

Cechy tekstu matematycznego są określane przez znaki

A. diakrytycznymi i znakami interpunkcyjnymi
B. wodnymi i pisarskimi
C. numeracji i obliczeń
D. relacji i działań
Odpowiedź "relacji i działań" jest jak najbardziej na miejscu. W matematyce korzystamy z różnych znaków, a między nimi są znaki relacji jak równość (=) czy większe/mniejsze od (<, >), a także znaki działań, czyli dodawanie (+), odejmowanie (-), mnożenie (×) i dzielenie (÷). Te wszystkie znaki są kluczowe, bo pozwalają nam zrozumieć, co tak naprawdę dzieje się z liczbami. Na przykład takie równanie jak 3 + 2 = 5 pokazuje, jak używamy zarówno znaku działania, jak i relacji. W sumie, rozumienie tych symboli jest podstawą matematyki i przydaje się w różnych działach, np. w algebrze czy geometrii. Bez tego nie da się prawidłowo formułować równań ani rozwiązywać zadań. W podstawach programowych w matematyce na pewno zwracają na to uwagę, bo te umiejętności są super ważne, jeśli myślimy o nauce w dziedzinach takich jak nauki ścisłe czy technologia.

Pytanie 7

Jaką metodą można zadrukować powierzchnię kuli?

A. fleksograficzną
B. rotograwiurową
C. offsetową
D. tampodrukową
Tampodruk to technika druku, która idealnie nadaje się do zadrukowywania powierzchni trójwymiarowych, takich jak kuli. W procesie tym używa się matrycy oraz elastomerowego tamponu, który przenosi farbę z matrycy na powierzchnię obiektu. Dzięki tej metodzie możliwe jest uzyskanie wysokiej jakości druku nawet na nierównych lub zakrzywionych powierzchniach. Przykłady zastosowania tampodruku obejmują zadrukowywanie piłek, gadżetów reklamowych oraz elementów plastikowych, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali jest kluczowe. Warto również zauważyć, że tampodruk jest jedną z najbardziej elastycznych technik druku, co pozwala na szeroką gamę materiałów – od metalu po ceramikę. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie jakości druku oraz precyzyjnego odwzorowania kolorów, które tampodruk skutecznie spełnia.

Pytanie 8

Obustronnie zadrukowany arkusz w formacie A2 w pełnym kolorze oznacza się

A. C3+2
B. 1+1
C. 2+2
D. 4+4
Wybór odpowiedzi, która nie jest poprawna, często wynika z nieporozumień dotyczących terminologii używanej w branży poligraficznej. Zrozumienie oznaczeń dotyczących druku jest kluczowe dla właściwego interpretowania wymagań klienta oraz specyfikacji projektów. Oznaczenie 1+1 sugeruje jednostronny zadruk, co nie spełnia kryteriów dla pełnokolorowego druku obustronnego, a więc jest nieadekwatne w kontekście tego pytania. Z kolei odpowiedzi 2+2 oraz 4+4 są bardziej złożonymi interpretacjami, które mogą powodować dodatkowe niejasności. Oznaczenie 2+2 odnosi się do dwóch kolorów na każdej stronie zadrukowanej, co również nie odpowiada wymaganiu pełnokolorowemu, a tym samym jest niewłaściwe. Przyjęcie podejścia 4+4 jako standardu w druku offsetowym oznacza, że każda strona jest drukowana w pełnej gamie kolorów, co znacząco podnosi jakość wizualną i estetykę finalnego produktu. Istotne jest, aby zrozumieć, że w kontekście druku, wybór odpowiednich parametrów zadruku jest kluczowy, a błędne oznaczenie może prowadzić do niezgodności z wymaganiami klienta, co w praktyce skutkuje dodatkowymi kosztami oraz czasem potrzebnym na poprawki. Dlatego ważne jest, aby być świadomym norm i praktyk w branży druku, które są ustalane na podstawie doświadczeń i potrzeb rynku, co pozwala uniknąć typowych pułapek i błędów w interpretacji oznaczeń związanych z zadrukiem.

Pytanie 9

Który element wizytówki należy wykonać nadrukiem?

Ilustracja do pytania
A. Napis OŚRODEK INTERWENCJI KRYZYSOWEJ.
B. Adres.
C. Napis BEZPŁATNIE/CAŁODOBOWO.
D. Numer telefonu.
Patrząc na inne odpowiedzi, zauważyłem, że chociaż adres i napisy o rodzaju "OŚRODEK INTERWENCJI KRYZYSOWEJ" i "BEZPŁATNIE/CAŁODOBOWO" mają swoje znaczenie, to nie są tak istotne jak numer telefonu. Adres jest ważny, żeby wiedzieć, gdzie jesteśmy, ale w sytuacjach kryzysowych liczy się szybki kontakt. Ludzie w trudnych momentach zwykle szukają natychmiastowej pomocy, a dzwoniąc pod numer, mogą ją zdobyć. Napisy informacyjne, jak „BEZPŁATNIE/CAŁODOBOWO”, mogą być przydatne, ale nie zastąpią potrzeby szybkiego dotarcia do kogoś. Często jest tak, że skupiamy się na mniej istotnych informacjach, które są ważne, ale nie kluczowe w pierwszym kontakcie. Dobrze zaprojektowane wizytówki powinny stawiać na najważniejsze informacje, które pomogą w sytuacjach kryzysowych. Mimo że wszystko to może być przydatne, numer telefonu to naprawdę najważniejsza rzecz, a jego nadrukowanie powinno być bezdyskusyjne.

Pytanie 10

Jaki jest koszt przygotowania form drukarskich CtP do zadrukowania arkuszy w schemacie kolorystycznym 4 + 1, jeśli cena jednej formy wynosi 40 zł?

A. 80 zł
B. 160 zł
C. 40 zł
D. 200 zł
Koszt wykonania form drukowych CtP do zadrukowania arkuszy w kolorystyce 4 + 1 wynosi 200 zł, ponieważ w procesie druku offsetowego wykorzystuje się zazwyczaj pięć form (cztery kolory plus dodatkowy kolor, często stosowany jako kolor specjalny lub czarny). Każda forma kosztuje 40 zł, co po pomnożeniu przez pięć daje 200 zł. Warto zwrócić uwagę, że technologia CtP (Computer to Plate) jest standardem w nowoczesnym druku, umożliwiającym uzyskanie wysokiej jakości i precyzyjnego odwzorowania kolorów. Przykładem zastosowania tej technologii może być produkcja broszur, plakatów czy katalogów, gdzie kluczowa jest jakość kolorów oraz detali. Stosowanie form CtP w druku pozwala na znaczne przyspieszenie procesu produkcji i ograniczenie błędów, co wpływa na efektywność kosztową oraz czasową realizacji zlecenia.

Pytanie 11

Co oznacza zapis kodu cyfrowego pokazanego na rysunku?

Ilustracja do pytania
A. Rodzaj zastrzeżenia praw autorskich publikacji.
B. Międzynarodowy Znormalizowany Numer Wydawnictwa Ciągłego.
C. Numer zatwierdzenia podręcznika do użytku szkolnego.
D. Międzynarodowy Znormalizowany Numer Książki.
Niepoprawne odpowiedzi wynikają z nieporozumienia dotyczącego różnych systemów identyfikacji publikacji. Międzynarodowy Znormalizowany Numer Książki (ISBN) to system przypisujący unikalne numery książkom, co różni się od ISSN, który dotyczy wydawnictw ciągłych. Podobnie, numer zatwierdzenia podręcznika do użytku szkolnego to specyficzny mechanizm, który nie ma ogólnokrajowego czy międzynarodowego zastosowania w klasyfikacji publikacji, a jego funkcja jest zupełnie inna niż rola ISSN. Z kolei rodzaj zastrzeżenia praw autorskich dotyczy ochrony własności intelektualnej, a nie identyfikacji publikacji, co może prowadzić do mylnego wniosku, że jest to powiązane z systemem numeracji publikacji. Praktyka pokazuje, że brak zrozumienia tych różnic prowadzi do błędnych interpretacji i nieprawidłowego stosowania identyfikatorów w dokumentacji. W obszarze wydawniczym, prawidłowe stosowanie identyfikatorów jest kluczowe dla zapewnienia, że publikacje są poprawnie klasyfikowane i łatwo dostępne dla odbiorców. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, jakie numery są przypisane do jakich typów publikacji i jakie mają znaczenie w kontekście całej branży.

Pytanie 12

Podaj koszt stworzenia form drukowych niezbędnych do wydruku akcydensów w zestawieniu kolorystycznym 3 + 1, jeśli wykonanie jednej formy wiąże się z opłatą 35 zł.

A. 125 zł
B. 140 zł
C. 115 zł
D. 105 zł
Odpowiedź 140 zł jest jak najbardziej trafna! W tej kolorystyce 3 + 1 potrzebujemy czterech form drukowych. Trzy z nich to kolory podstawowe: cyan, magenta i yellow, a czwarta forma to czarny. Koszt każdej formy to 35 zł, więc liczymy: 4 formy razy 35 zł za formę, co daje nam 140 zł. W branży poligraficznej znajomość kosztów przygotowania form jest mega istotna, bo wpływa na to, ile zarobimy na różnych projektach. Przy planowaniu budżetu drukarnie muszą też brać pod uwagę dodatkowe wydatki, jak na przykład stworzenie matryc, co może zmienić ostateczną cenę usługi. Dobrze jest więc dokładnie wszystko oszacować, żeby nie wpaść w pułapkę ukrytych kosztów i zdążyć z ofertą przed konkurencją.

Pytanie 13

Jaki program można wykorzystać do wstępnej analizy poprawności przygotowania pliku PDF zgodnego ze standardem drukarskim?

A. Adobe InDesign
B. Corel Draw
C. Adobe Acrobat
D. Impozycjoner
Adobe Acrobat to jeden z najczęściej stosowanych programów do oceny plików PDF, w tym tych przygotowanych do druku. Umożliwia on weryfikację zgodności z normami branżowymi, takimi jak PDF/X, które definiują standardy dla plików przeznaczonych do produkcji drukarskiej. Korzystając z Adobe Acrobat, można przeprowadzać takie operacje jak inspekcja kolorów, sprawdzanie zgodności z zdefiniowanymi profilami kolorystycznymi oraz ocenę rozdzielczości obrazów. Program posiada również funkcje sprawdzania elementów, które mogą wpływać na jakość druku, takie jak brakujące czcionki czy nieprawidłowe osadzenie obrazów. Funkcjonalności te są kluczowe, ponieważ błędy w pliku PDF mogą prowadzić do kosztownych problemów podczas druku. Przykładowo, przed przesłaniem pliku do drukarni, można skorzystać z narzędzi sprawdzających, aby upewnić się, że wszystkie elementy są prawidłowo skonfigurowane, co zminimalizuje ryzyko powstawania niezgodności podczas procesu produkcji.

Pytanie 14

Format naświetlania formy kopiowej w technologii CtF powinien mieć

A. wielkość mniejszą niż format określonej strony w projekcie
B. wielkość równą formatowi określonej strony w projekcie
C. wielkość większą niż format określonej strony w projekcie
D. wielkość równą maksymalnemu formatowi danej naświetlarki
Zdefiniowany format naświetlania formy kopiowej w technologii CtF (Computer to Film) powinien być większy od formatu zdefiniowanej strony w projekcie, aby zapewnić odpowiednią przestrzeń do naświetlenia. Taki wybór pozwala na uniknięcie problemów związanych z niedopasowaniem obrazu do formatu papieru, co jest kluczowe w procesie druku. Przy większym formacie naświetlania uzyskujemy tzw. margines bezpieczeństwa, który chroni przed ewentualnym przesunięciem materiału podczas naświetlania oraz gwarantuje, że wszystkie elementy graficzne znajdują się w obrębie obszaru roboczego. Przykładem zastosowania tej zasady jest produkcja materiałów reklamowych, gdzie drobne pomyłki w formacie mogą prowadzić do kosztownych błędów druku. Stosowanie standardów takich jak ISO 12647, które określają wymagania dla procesów drukarskich, potwierdza potrzebę posiadania odpowiednich marginesów w przygotowaniu formy. Prawidłowe zdefiniowanie formatu naświetlania jest więc kluczowe, aby zminimalizować ryzyko błędów i zapewnić wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 15

Czwarta karta czwórki tytułowej powinna zawierać

A. imię i nazwisko pisarza
B. numer ISBN
C. znak oraz nazwę wydawnictwa
D. tytuł oraz podtytuł publikacji
Wybór tytułu i podtytułu dzieła, imienia i nazwiska autora oraz znaku i nazwy wydawnictwa jako elementów czwartej strony czwórki tytułowej jest błędny, ponieważ nie spełnia wymogów dotyczących identyfikacji publikacji. Tytuł i podtytuł, choć kluczowe dla zrozumienia tematyki książki, są przeważnie umieszczane na przedniej okładce. Umieszczenie imienia i nazwiska autora oraz wydawnictwa także nie jest odpowiednie dla czwartej strony, gdzie dominującą funkcję powinien pełnić numer ISBN. Te informacje, choć istotne, są bardziej związane z opisem książki niż z jej formalną identyfikacją. Dodatkowo, niepoprawne podejście może wynikać z nieporozumienia roli, jaką odgrywa czwarta strona – powinna ona pełnić funkcję informacyjną, a nie jedynie reklamową. W przypadku błędnej interpretacji, może dojść do pominięcia kluczowych informacji, które są niezbędne dla potencjalnych nabywców. Literatura jest zróżnicowana, a brak numeru ISBN może prowadzić do trudności w jej zamówieniu w księgarniach czy bibliotekach. Ostatecznie, kluczowe jest zrozumienie, że identyfikacja publikacji jest jednym z fundamentów skutecznego zarządzania informacją w branży wydawniczej.

Pytanie 16

Mapy turystyczne klasyfikowane są jako akcydensy

A. manipulacyjne
B. przemysłowe
C. informacyjne
D. wydawnicze
Wybór odpowiedzi dotyczącej map turystycznych jako akcyjnych przemysłowych lub informacyjnych jest błędny, ponieważ nie uwzględnia kontekstu, w jakim mapy te są tworzone i wykorzystywane. Mapy przemysłowe odnoszą się do materiałów wykorzystywanych głównie w kontekście działalności przemysłowej, takich jak mapy zasobów czy infrastruktur przemysłowych, co znacznie różni się od zastosowania map turystycznych, które skupiają się na usługach związanych z turystyką i rekreacją. Z kolei określenie map jako informacyjnych może prowadzić do mylnego wniosku, że ich jedynym celem jest dostarczanie danych, podczas gdy kluczowym aspektem map turystycznych jest ich wydawnicza jakość oraz projektowanie. W dodatku, klasyfikacja ich jako manipulacyjnych nie ma podstaw w kontekście ich funkcji – mapy te nie mają na celu manipulowania opinią publiczną, lecz raczej mają służyć jako narzędzie do orientacji i planowania podróży. Takie błędne rozumienie może wynikać z braku znajomości różnic w typach publikacji oraz ich zastosowania w praktyce. Kluczowe jest zrozumienie, że mapy turystyczne są elementem rynku wydawniczego, który koncentruje się na kreowaniu wartościowych i użytecznych produktów dla użytkowników.

Pytanie 17

Aby zrealizować 1 000 rozkładów jazdy w formacie A5, jaka maszyna powinna być wykorzystana?

A. drukująca cyfrowa i ploter tnący
B. offsetowa i krajarka trójnożowa
C. sitodrukowa i krajarka jednonożowa
D. drukująca cyfrowa i krajarka trójnożowa
Wybór maszyn offsetowych oraz krajarki trójnożowej, drukowania sitodrukowego z krajarką jednonożową, czy też cyfrowych z krajarką trójnożową nie jest optymalnym rozwiązaniem dla produkcji 1 000 rozkładów jazdy w formacie A5. Technologia offsetowa charakteryzuje się wysoką jakością druku oraz niskimi kosztami jednostkowymi przy dużych nakładach, jednak nie jest efektywna przy mniejszych seriach ze względu na długi czas przygotowania maszyn oraz wyższe koszty startowe. Krajarka trójnożowa, mimo że jest odpowiednia do cięcia arkuszy, nie zawsze zapewnia precyzję wymaganą w produkcji materiałów o małych formatach. W przypadku sitodruku, technologia ta jest zdecydowanie bardziej odpowiednia do druku na materiałach tekstylnych czy innych powierzchniach, a nie do produkcji druku papierowego, co czyni tę opcję nieadekwatną. Użytkownicy często mylą technologie druku, sądząc, że każda maszyna nadaje się do wszystkich zastosowań. Warto zwrócić uwagę na specyfikę materiałów, które chcemy wyprodukować oraz ich docelowe zastosowania, co niejednokrotnie prowadzi do nieprawidłowych wyborów. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jakie technologie są najlepsze dla konkretnych zadań, co pozwala na uzyskanie optymalnych rezultatów w produkcji poligraficznej.

Pytanie 18

Jaki jest podstawowy profil kolorów używany w druku offsetowym?

A. CMYK
B. LAB
C. HSB
D. RGB
CMYK to skrót od czterech podstawowych kolorów, które są stosowane w druku offsetowym: Cyan, Magenta, Yellow i Key (czarny). Te kolory są podstawą dla większości procesów drukarskich, ponieważ umożliwiają uzyskanie szerokiej gamy barw poprzez ich mieszanie. W druku offsetowym, każdy z tych kolorów jest nakładany na papier w postaci oddzielnych warstw, co pozwala na uzyskanie pożądanego efektu końcowego. To podejście jest nie tylko standardem branżowym, ale też najbardziej efektywnym sposobem na uzyskanie jednolitych i pełnych kolorów, które są niezbędne w profesjonalnych publikacjach drukowanych. Moim zdaniem, każdy, kto chce zajmować się grafiką i drukiem, powinien doskonale znać system CMYK. Warto też wspomnieć, że CMYK jest używany w druku, ponieważ papier absorbuje światło, a nie je emituje, co jest kluczowym aspektem różniącym go od modelu RGB, stosowanego w ekranach.

Pytanie 19

Do czego służy program Adobe InDesign?

A. Do projektowania i składu publikacji
B. Do edycji zdjęć
C. Do tworzenia animacji
D. Do renderowania 3D
Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie do projektowania i składu publikacji, które jest powszechnie używane w branży wydawniczej i projektowej. Program ten umożliwia tworzenie różnorodnych materiałów drukowanych i cyfrowych, takich jak książki, magazyny, broszury, plakaty czy interaktywne dokumenty PDF. Kluczową funkcją InDesign jest precyzyjna kontrola nad układem tekstu i grafiki, co jest niezbędne w procesie przygotowywania publikacji, gdzie liczy się każdy detal. Użytkownicy mogą dokładnie dostosować marginesy, odstępy, kolumny i style, co pozwala na zachowanie spójności i estetyki projektu. InDesign wspiera również zaawansowane funkcje typograficzne, takie jak ligatury, kerning czy kontrola nad akapitami, co czyni go narzędziem nieocenionym dla profesjonalistów dbających o jakość publikacji. Z mojego doświadczenia wynika, że InDesign jest niezastąpiony w pracy nad większymi projektami, gdzie nie tylko estetyka, ale i efektywność pracy mają kluczowe znaczenie. Dzięki możliwości integracji z innymi programami Adobe, takimi jak Photoshop czy Illustrator, użytkownik może płynnie przechodzić między różnymi etapami tworzenia projektu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 20

Podczas przygotowywania projektu ulotki do druku klient wymaga, aby wszystkie elementy graficzne wychodziły poza krawędź cięcia arkusza. Jak należy poprawnie przygotować plik do produkcji poligraficznej?

A. Dodać spady wokół formatu netto
B. Zmienić paletę kolorów na RGB
C. Zwiększyć rozdzielczość do 600 dpi
D. Ustawić marginesy wewnętrzne na 0 mm
Poprawne przygotowanie pliku do druku, gdy elementy graficzne mają wychodzić poza krawędź cięcia, wymaga zastosowania tzw. spadów. Spad, czyli margines zewnętrzny poza formatem netto, to obszar, o który powiększa się projekt względem ostatecznego formatu. Najczęściej dodaje się 2–5 mm z każdej strony. Elementy tła, grafiki czy kolory, które mają „wychodzić poza krawędź”, muszą zostać poprowadzone aż do końca spadu. Dzięki temu podczas cięcia na gilotynie, nawet drobne przesunięcia maszyny nie spowodują powstania białych pasków na krawędziach wydruku. To absolutny standard w branży poligraficznej, uznawany zarówno w małych drukarniach, jak i w dużych zakładach produkcyjnych. W praktyce, jeśli projekt nie ma spadów, drukarnia zwykle odrzuca plik lub prosi o poprawki. Spady to podstawa profesjonalnych przygotowań do druku – od wizytówek po plakaty i katalogi. Z mojego doświadczenia, niedodanie spadów to jeden z najczęstszych błędów na etapie prepress, a jego skutki bywają naprawdę kosztowne. Warto zawsze sprawdzać, czy są ustawione i czy wszystkie grafiki oraz tła sięgają do końca tego obszaru.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 22

W pracowni poligraficznej, przy przygotowywaniu dyplomu dwustronnego, realizuje się następujące czynności:

A. adiustację tekstu, łamanie, tworzenie layoutu, impozycję
B. jednostka drukarska, impozycję, opracowanie layoutu
C. naświetlanie płyty fleksograficznej, przygotowanie pliku PDF o kompozytowej strukturze
D. zalewkowanie, przetwarzanie bitmap, łamanie, kontrola wydruków
Twoja odpowiedź jest całkiem trafna. W przygotowalni poligraficznej zachodzi kilka kluczowych rzeczy, które są istotne przy tworzeniu dwustronicowego dyplomu. Najpierw mamy adiustację tekstu, czyli wprowadzanie korekt, które sprawiają, że wszystko gra stylistycznie i językowo. Później przychodzi czas na łamanie, gdzie dobrze dzielimy treść na strony – to mega ważne, zwłaszcza przy czymś, co ma więcej niż jedną stronę. Layout to następny krok, w którym projektujemy, jak wszystko ma wyglądać – teksty, zdjęcia i inne rzeczy graficzne muszą być rozmieszczone w sposób, który przyciągnie wzrok i będzie czytelny. Na końcu mamy impozycję, czyli układanie stron w odpowiedniej kolejności przed drukiem. Jeśli chodzi o standardy, to w branży poligraficznej obowiązują konkretne zasady, jak ISO 12647, które pomagają w utrzymaniu wysokiej jakości wydruku.

Pytanie 23

Jakie będą koszty wykonania druku folderu w formacie A3 w technologii 4 + 4 z użyciem czterokolorowej maszyny drukarskiej, stosując metodę odwracania przez margines, w zestawieniu z maszyną posiadającą osiem zespołów drukujących?

A. wzrośnie z powodu większej liczby form drukowych
B. wzrośnie z powodu większej liczby arkuszy do druku
C. spadnie z powodu mniejszej liczby arkuszy do druku
D. spadnie z powodu mniejszej liczby form drukowych
Wybór odpowiedzi sugerujących wzrost kosztów druku z powodu zwiększonej liczby form lub arkuszy do drukowania nie uwzględnia zasadniczej różnicy w technologii druku oraz procesie produkcyjnym. Zwiększona liczba form drukowych prowadziłaby do wyższych kosztów przygotowawczych, co jest sprzeczne z praktyką druku cyfrowego oraz offsetowego, które dążą do minimalizacji tego aspektu. Drukowanie w kolorze 4 + 4 na maszynach z ośmioma zespołami drukującymi efektywnie redukuje liczbę wymaganych form do zaledwie dwóch, co jest argumentem na rzecz obniżenia kosztów. Ponadto, nie uwzględnienie metody odwracania przez margines, która pozwala na jednoczesne drukowanie obu stron arkusza, może prowadzić do nieprawidłowych wniosków o konieczności zwiększenia liczby arkuszy. W rzeczywistości, odpowiednia organizacja pracy na maszynach drukarskich pod względem efektywności oraz skrócenia czasu realizacji zleceń, prowadzi do optymalizacji całego procesu, co jest kluczowe w konkurencyjnej branży poligraficznej. Typowe błędy myślowe obejmują także nieprawidłowe porównania kosztów drukowania bez uwzględnienia wszystkich istotnych czynników, takich jak rodzaj zastosowanej technologii, proces przygotowania oraz potencjalne oszczędności wynikające z automatyzacji.

Pytanie 24

W pliku graficznym opracowanym w programie Photoshop, przed przesłaniem go do drukarni offsetowej, konieczne jest przestawienie trybu kolorów na CMYK oraz

A. spłaszczyć obraz.
B. zrasteryzować obraz.
C. usunąć kanał alfa.
D. usunąć warstwy.
Spłaszczenie obrazu w programie Photoshop przed wysłaniem pliku do drukarni offsetowej jest kluczowym krokiem, który zapewnia, że wszystkie warstwy zostaną połączone w jedną. Dzięki temu unika się potencjalnych problemów, jakie mogą wystąpić w trakcie procesu druku. Drukarnie często preferują spłaszczone pliki, ponieważ pozwala to na uniknięcie niezgodności związanych z różnymi formatami warstw i efektami, które mogą być nieczytelne lub źle renderowane w innych oprogramowaniach. W praktyce, spłaszczenie obrazu pozwala również zredukować rozmiar pliku oraz przyspiesza jego przetwarzanie podczas druku. Ponadto, standardy branżowe zalecają przekazywanie plików w formacie TIFF lub PDF z już zintegrowanymi warstwami. Warto pamiętać, że przed spłaszczeniem dobrze jest zachować kopię roboczą projektu z warstwami, aby móc wprowadzać dalsze poprawki, gdy zajdzie taka potrzeba. Spłaszczając obraz, upewniamy się także, że wszystkie kolory, cienie i efekty są zachowane na poziomie, który będzie zgodny z oczekiwaniami w finalnym produkcie.

Pytanie 25

Jakie są wymiary arkusza papieru formatu A1?

A. 420 x 594 mm
B. 841 x 1189 mm
C. 707 x 1000 mm
D. 594 x 841 mm
W przypadku błędnych odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na nieporozumienia związane z rozmiarami papieru. Odpowiedzi 420 x 594 mm i 707 x 1000 mm nie odpowiadają żadnym standardowym formatom określonym przez ISO 216, co może prowadzić do nieprawidłowej identyfikacji rozmiarów papieru. Na przykład, odpowiedź 420 x 594 mm to rozmiar A3, który jest znacznie mniejszy od A1. W kontekście takich formatów, nieprawidłowe zrozumienie skali może prowadzić do wyboru papieru niewłaściwego do specyficznych zastosowań, na przykład w druku plakatów, gdzie potrzebna jest większa przestrzeń na grafikę. Z kolei odpowiedź 841 x 1189 mm wskazuje na format A0, który jest jeszcze większy od A1 i pełni odmienne funkcje, głównie w zastosowaniach wymagających jeszcze bardziej rozbudowanej prezentacji wizualnej. Typowym błędem jest założenie, że formaty papieru mają liniową strukturę wymiarów, jednak w rzeczywistości wymiary są zdefiniowane na podstawie proporcji, co prowadzi do pomylenia rozmiarów w hierarchii formatów A. Zrozumienie tej struktury jest kluczowe dla właściwego wyboru formatu papieru, co ma istotne znaczenie w profesjonalnym kontekście, takim jak przygotowanie dokumentacji technicznej czy artystycznej.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 27

Aby stworzyć kolorową okładkę książki w formacie A4 z grubością grzbietu wynoszącą 10 mm, odpowiednim wyborem będzie papier o formacie

A. B4
B. B3
C. A3
D. A4
Wybór innych opcji, takich jak A3, A4 czy B4, prowadzi do różnych problemów w kontekście druku okładki książki. Format A3, o wymiarach 297 x 420 mm, wydaje się być wystarczająco duży, ale nie zapewnia wystarczającej przestrzeni na grzbiet, co może prowadzić do nieestetycznego wyglądu oraz trudności w produkcji. Z kolei format A4, mający tylko 210 x 297 mm, jest zbyt mały, aby pomieścić grzbiet o grubości 10 mm, co skutkuje niepoprawnym wymiarem okładki i jej niewłaściwym dopasowaniem do książki. W przypadku formatu B4, który ma wymiary 250 x 353 mm, również nie mamy wystarczającej przestrzeni, ponieważ grzbiet 10 mm nadal wymaga większego miejsca, a to prowadzi do problemów z estetyką i funkcjonalnością okładki. Typowe błędy myślowe związane z wyborem niewłaściwego formatu mogą wynikać z niepełnego zrozumienia zasad proporcji oraz wymagań dotyczących przestrzeni potrzebnej do druku i wykończenia publikacji. Aby skutecznie projektować okładki, ważne jest, aby brać pod uwagę nie tylko wymiary samej książki, ale również dodatkowe elementy, takie jak marginesy, grzbiety oraz techniki wykończenia, które mają bezpośredni wpływ na ostateczny wygląd produktu. Dlatego kluczowe jest, aby projektanci i drukarze dobrze znali standardy formatu papieru oraz ich zastosowanie w różnych procesach produkcyjnych.

Pytanie 28

Jakie będą koszty składu tomiku wierszy liczącego 30 stron, w którym ilustracje zajmują 15 stron, jeśli cena składu jednej strony bez ilustracji to 40 zł, a strona z ilustracją jest droższa o 20%?

A. 1 160 zł
B. 1 320 zł
C. 1 000 zł
D. 1 480 zł
Koszt składu 30-stronicowego tomiku wierszy można obliczyć, uwzględniając różnice w kosztach stron z ilustracjami i bez. Koszt składania jednej strony bez ilustracji wynosi 40 zł. Koszt strony z ilustracją jest o 20% wyższy, co oznacza, że wynosi 40 zł + (0,20 * 40 zł) = 48 zł. W tomiku znajduje się 15 stron z ilustracjami i 15 stron bez. Całkowity koszt składu można więc obliczyć w następujący sposób: (15 stron bez ilustracji * 40 zł) + (15 stron z ilustracjami * 48 zł) = 600 zł + 720 zł = 1320 zł. Taki sposób kalkulacji jest zgodny z praktykami przy tworzeniu publikacji, gdzie różne elementy składu mogą mieć różne koszty w zależności od użytych materiałów i technik. Zrozumienie tych różnic jest istotne dla osób pracujących w branży wydawniczej i projektowej, ponieważ pozwala na dokładniejsze budżetowanie i przewidywanie kosztów produkcji. Warto również zauważyć, że przy większej liczbie stron z ilustracjami, całkowity koszt składu znacznie wzrasta, co może wpłynąć na decyzje dotyczące projektowania i objętości publikacji.

Pytanie 29

Ile składek potrzebnych jest do złożenia broszury liczącej 32 strony o wymiarach 145 x 206 mm, jeżeli została wydrukowana na arkuszach w formacie SRA3?

A. Wymagana jest 4 składki
B. Wymagana jest 2 składki
C. Wymagana jest 1 składka
D. Wymagana jest 3 składki
Odpowiedź "Z 4 składek" jest prawidłowa, ponieważ broszura o 32 stronach musi być skompletowana na arkuszach papieru w taki sposób, aby każda karta broszury zawierała odpowiednią liczbę stron. Arkusz formatu SRA3 (320 x 450 mm) ma wystarczającą powierzchnię, aby pomieścić więcej niż jedną składkę. W przypadku broszur, standardowa zasada zakłada, że składki są wielokrotności czterech stron, ponieważ każda składka powinna mieć co najmniej dwie strony z przodu i dwie z tyłu. Sześć składek (6 x 4 = 24 strony) nie wystarczyłoby, aby pomieścić 32 strony. Cztery składki (4 x 8 = 32 strony) są zatem odpowiednie, co stanowi typową praktykę w branży poligraficznej, gdzie produkcja broszur odbywa się na arkuszach wielkoformatowych. Wydruk na SRA3 umożliwia optymalne wykorzystanie papieru oraz minimalizację odpadów, co jest zgodne z zasadą efektywności ekonomicznej i środowiskowej druku.

Pytanie 30

W celu zdigitalizowania materiałów analogowych, należy zastosować

A. skanera
B. drukarki elektrofotograficznej
C. analogowego aparatu fotograficznego
D. naświetlarki
Skaner jest urządzeniem, które umożliwia digitalizację materiałów analogowych poprzez przekształcanie obrazów fizycznych na dane cyfrowe. Proces ten polega na skanowaniu dokumentów lub zdjęć, co pozwala na ich przechowywanie, edytowanie i udostępnianie w formie cyfrowej. Skanery działają na zasadzie skanowania obrazu za pomocą światła, które przechwytywane jest przez czujniki optyczne. Dzięki wysokiej rozdzielczości, jaką oferują skanery, możliwe jest uchwycenie drobnych detali, co jest szczególnie ważne w przypadku archiwizacji dokumentów czy zdjęć historycznych. Przykładowo, skanery płaskie są często wykorzystywane w bibliotekach i archiwach do digitalizacji książek i rękopisów, natomiast skanery wandalne są używane do skanowania dużych formatów, jak mapy czy plakaty. Digitalizacja materiałów analogowych przy użyciu skanera zgodna jest z dobrą praktyką archiwizacyjną i standardami, takimi jak ISO 19264, które określają wymagania dotyczące jakości i przechowywania cyfrowych reprodukcji.

Pytanie 31

Jaką kwotę należy zapłacić za wydanie 40-stronicowego wielobarwnego magazynu, jeżeli koszt jednej strony wynosi 85 zł?

A. 3 600 zł
B. 3 400 zł
C. 3 000 zł
D. 3 200 zł
Koszt składu 40-stronicowego wielobarwnego czasopisma można obliczyć, mnożąc liczbę stron przez koszt jednej strony. W tym przypadku mamy 40 stron, a koszt jednej strony wynosi 85 zł. Zatem obliczenie wygląda następująco: 40 stron * 85 zł/strona = 3400 zł. Taka metoda obliczeń jest standardem w branży wydawniczej, gdzie koszt produkcji jest najczęściej obliczany na podstawie jednostkowego kosztu strony. Dobrą praktyką jest także uwzględnienie dodatkowych kosztów, takich jak koszty redakcyjne, korekty, czy grafiki, które mogą wpłynąć na całkowity budżet. Wiedza na temat kosztów składu jest istotna dla każdego wydawcy, ponieważ pozwala na lepsze planowanie budżetu i podejmowanie świadomych decyzji finansowych.

Pytanie 32

Jakie urządzenie kontrolne powinno być użyte w procesie produkcji wyrobów poligraficznych, aby sprawdzać gęstość optyczną wydruków?

A. Kalibrator
B. Skalibrowany monitor
C. Proofer cyfrowy
D. Densytometr
Densytometr jest kluczowym urządzeniem w procesie wytwarzania produktów poligraficznych, które pozwala na precyzyjną weryfikację gęstości optycznej wydruków. Gęstość optyczna odnosi się do stopnia przezroczystości lub nieprzezroczystości materiału, co ma bezpośredni wpływ na jakość druku. Densytometry działają na zasadzie pomiaru ilości światła przechodzącego przez lub odbitego od powierzchni wydruku, co pozwala na określenie jego gęstości. Przykładowo, w standardzie ISO 12647-2, który dotyczy procesów druku kolorowego, zaleca się regularne pomiary gęstości optycznej w celu zapewnienia zgodności z wymaganiami jakościowymi. Użycie densytometru w praktyce umożliwia producentom kontrolę nad jakością wydruku, a tym samym zminimalizowanie wad produkcyjnych, co jest kluczowe w osiąganiu satysfakcji klientów oraz efektywności kosztowej. Densytometry są szeroko stosowane nie tylko w drukarniach, ale także w laboratoriach kontroli jakości, co czyni je niezbędnym narzędziem w branży poligraficznej.

Pytanie 33

W jakiej formie należy zapisać publikację przygotowaną do druku, aby utrzymać spójny wygląd na różnych urządzeniach?

A. EPS
B. CDR
C. PSD
D. PDF
Format PDF (Portable Document Format) jest powszechnie stosowany do przechowywania dokumentów w sposób, który zapewnia ich jednolity wygląd na różnych urządzeniach i platformach. PDF utrzymuje wszystkie elementy graficzne, czcionki oraz układ strony, niezależnie od tego, na jakim oprogramowaniu lub urządzeniu jest otwierany. Dzięki temu, publikacje zapisane w formacie PDF zachowują swój pierwotny wygląd, co jest kluczowe w przypadku materiałów do druku, prezentacji czy dokumentów formalnych. W praktyce, PDF jest standardem w branży wydawniczej oraz kreatywnej, ponieważ umożliwia łatwe przesyłanie i dystrybucję dokumentów, a także wspiera różne funkcje, takie jak interaktywne formularze czy zabezpieczenia. Ponadto, PDF jest zgodny z normami ISO, co sprawia, że jest uniwersalnym rozwiązaniem dla profesjonalnych wydawców oraz projektantów.

Pytanie 34

Które wydawnictwo publikowane jest z numeracją ciągłą, pod tą samą nazwą, co tydzień lub rzadziej?

A. Czasopismo
B. Książka
C. Broszura
D. Akcydens
Czasopismo to publikacja, która ukazuje się w regularnych odstępach czasu, zazwyczaj raz w tygodniu lub rzadziej, co jest zgodne z definicją podaną w pytaniu. Czasopisma charakteryzują się ponadto numeracją bieżącą, co oznacza, że każda nowa publikacja jest oznaczana numerem, na przykład "Tom 5, Nr 3". Dzięki tej regularności i numeracji, czasopisma są często wykorzystywane w nauce i edukacji, jako źródło aktualnych informacji z różnych dziedzin, takich jak nauka, kultura, polityka czy sport. Warto zauważyć, że czasopisma mogą być naukowe, profesjonalne lub popularnonaukowe, co wpływa na ich treść oraz grupę docelową. W kontekście standardów branżowych, czasopisma są odpowiednio indeksowane w bazach danych, co sprzyja ich odnajdywaniu i cytowaniu. Przykładem czasopisma może być „Nature”, które ukazuje się co tydzień i jest uznawane za jedno z najważniejszych czasopism naukowych na świecie.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 36

Ile egzemplarzy form drukowych trzeba przygotować do druku wielobarwnego folderu reklamowego dwustronnego, stosując technikę druku z obracaniem arkusza?

A. 6
B. 10
C. 2
D. 8
Odpowiedź 8 jest prawidłowa, ponieważ w przypadku wydrukowania wielobarwnego dwustronnego folderu reklamowego przy użyciu druku z odwracaniem arkusza, konieczne jest przygotowanie odpowiednich form drukowych dla każdej strony folderu oraz dla każdej strony kolorów. Folder reklamowy, zakładając, że ma cztery strony, wymaga 2 form drukowych dla każdej strony (przód i tył) oraz po jednej formie dla każdej z czterech kolorów (zazwyczaj CMYK). Dlatego 2 formy na stronę, pomnożone przez 4 strony, dają 8 form. W praktyce, takie podejście jest zgodne z branżowymi standardami, które zalecają przygotowywanie form drukowych uwzględniających kolory oraz strony druku, co pozwala na osiągnięcie wysokiej jakości wydruku oraz spójności kolorystycznej w rezultacie. Warto zaznaczyć, że stosowanie druku z odwracaniem arkusza jest często preferowane w produkcji materiałów reklamowych, ponieważ zmniejsza straty papieru oraz obniża koszty produkcji, a także zwiększa efektywność procesu druku.

Pytanie 37

Jaki jest główny cel stosowania formatu PDF w publikacjach cyfrowych?

A. Ułatwienie edytowania tekstu i grafiki, co nie jest głównym celem PDF, ponieważ format ten jest zaprojektowany jako końcowy, trudny do edycji
B. Zmniejszenie rozmiaru plików graficznych, choć PDF może czasami zwiększać rozmiar plików ze względu na wbudowane fonty i grafiki
C. Zapewnienie zgodności wyświetlania na różnych urządzeniach
D. Poprawa jakości obrazu, co nie jest celem PDF, gdyż sam format skupia się na zachowaniu oryginalnego wyglądu dokumentu
Format PDF jest jednym z najczęściej stosowanych formatów w publikacjach cyfrowych z kilku powodów. Głównym celem jego stosowania jest zapewnienie zgodności wyświetlania na różnych urządzeniach i platformach. PDF, czyli Portable Document Format, został zaprojektowany przez Adobe jako uniwersalny format, który umożliwia zachowanie układu, czcionek i grafiki dokumentu bez względu na to, jak i gdzie jest otwierany. To oznacza, że dokument stworzony na jednym komputerze będzie wyglądał identycznie na każdym innym urządzeniu, niezależnie od systemu operacyjnego czy zainstalowanych programów. To jest kluczowe w przypadku publikacji cyfrowych, gdzie spójność prezentacji treści ma ogromne znaczenie. Dodatkowo, PDF obsługuje różne elementy multimedialne i interaktywne, co czyni go wszechstronnym narzędziem w publikacjach elektronicznych. Warto także wspomnieć, że PDF jest formatem, który często służy jako końcowy etap produkcji dokumentów, co zapobiega ich przypadkowym modyfikacjom.

Pytanie 38

W pliku PDF składającym się z wielu warstw dla projektów z kolorowym tłem należy uwzględnić marginesy drukarskie o wartości

A. 10,0-12,0 mm
B. 2,0-5,0 mm
C. 6,0-7,5 mm
D. 0,5-1,5 mm
Wybranie innych spadów, jak 0,5-1,5 mm, 6,0-7,5 mm czy 10,0-12,0 mm, to nie najlepszy pomysł i może sprawić różne kłopoty przy drukowaniu. Spady 0,5-1,5 mm są zdecydowanie zbyt małe, więc można natrafić na białe krawędzie na gotowym produkcie. Przy cięciu materiału, nawet małe błędy mogą zniszczyć całość, zwłaszcza jak mamy do czynienia z kolorowymi tłami. Z drugiej strony, spady 6,0-7,5 mm czy 10,0-12,0 mm mogą być za duże, co wiąże się z marnowaniem materiałów i wyższymi kosztami. Kiedy masz do czynienia z małymi nakładami, to może to być nieopłacalne. Na dodatek, za duże spady mogą wprowadzić zamieszanie przy składaniu i obróbce, co zwiększa ryzyko błędów i opóźnień. Wybór odpowiednich spadów powinien być zawsze dostosowany do konkretnego projektu i standardów w branży, żeby wszystko działało sprawnie i żeby efekt był naprawdę dobry.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 40

W jakim formacie powinny być zapisane obrazy przeznaczone do druku?

A. GIF
B. TIFF
C. MP4
D. WEBP
Format TIFF (Tagged Image File Format) jest powszechnie używany do zapisu obrazów przeznaczonych do druku. Jego największa zaleta to obsługa bezstratnej kompresji danych, co oznacza, że jakość obrazu nie ulega pogorszeniu podczas zapisu i ponownego otwierania pliku. TIFF pozwala również na przechowywanie obrazów w dużej rozdzielczości, co jest kluczowe w druku, gdzie szczegóły i jakość obrazu są niezwykle istotne. Dodatkowo, format ten obsługuje 16-bitową głębię kolorów na kanał, co umożliwia zachowanie szerokiego zakresu tonalnego i bardziej precyzyjne odwzorowanie kolorów. To wszystko sprawia, że TIFF jest preferowanym formatem dla profesjonalnych drukarni oraz fotografów. Stosowanie tego formatu jest zgodne z branżowymi standardami, ponieważ zapewnia on kompatybilność z większością programów do edycji grafiki oraz urządzeniami drukującymi. W praktyce, wykorzystanie TIFF w druku to gwarancja, że efekt końcowy będzie najwyższej jakości, co jest kluczowe dla profesjonalnych publikacji.