Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 13 kwietnia 2025 20:43
Data zakończenia: 13 kwietnia 2025 21:03

Egzamin niezdany

Wynik: 14/40 punktów (35,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Surowiec, który w kuchni wymaga osobnego miejsca do przechowywania, to

A. ziemniaki

B. jaja

C. mleko

D. sól

Ziemniaki, mleko i sól, choć są ważnymi surowcami w gastronomii, nie wymagają tak rygorystycznych warunków przechowywania jak jaja. Ziemniaki mogą być przechowywane w chłodnych, ciemnych i wentylowanych pomieszczeniach, co zapobiega kiełkowaniu i psuciu. Mleko, z kolei, wymaga chłodzenia, ale często jest przechowywane w standardowych lodówkach, które nie muszą być tak specjalistyczne jak te dla jaj. Sól to substancja, która nie wymaga specjalnych warunków przechowywania, gdyż jest stabilna i niepodatna na psucie, co oznacza, że nie stwarza zagrożeń zdrowotnych związanych z nieodpowiednim magazynowaniem. Błędem jest zatem przypisywanie wszystkim wymienionym surowcom takich samych zasad przechowywania jak jajom, które są produktem podlegającym dużemu ryzyku kontaminacji i wymagającym konkretnych norm sanitarnych. W gastronomii kluczowe jest zrozumienie różnic pomiędzy surowcami i dostosowanie warunków ich przechowywania do specyficznych potrzeb każdego z nich, co ma kluczowe znaczenie dla jakości potraw oraz bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 2

Przechowywanie schłodzonych produktów drobiowych nie powinno trwać dłużej niż 48 godzin od momentu produkcji w temperaturze

A. -5 do -2 °C

B. -1 do +2 °C

C. +3 do +6 °C

D. +7 do +10 °C

Odpowiedzi +3 do +6 °C, -5 do -2 °C oraz +7 do +10 °C są niepoprawne z kilku kluczowych powodów. Przechowywanie drobiowych elementów w zakresie +3 do +6 °C, choć może wydawać się akceptowalne, stwarza ryzyko szybszego rozwoju bakterii. W tym przedziale temperatury, mikroorganizmy mogą mnożyć się na tyle, że mogą zagrażać zdrowiu konsumentów. Z drugiej strony, zakres -5 do -2 °C, mimo że mieści się w niskich temperaturach, może prowadzić do zamrażania produktów, co w przypadku drobiu negatywnie wpływa na jakość mięsa i jego konsystencję po rozmrożeniu. Zbyt niska temperatura może również powodować uszkodzenia komórek mięśniowych, co prowadzi do utraty soczystości. Odpowiedź +7 do +10 °C jest zdecydowanie niewłaściwa, ponieważ w tym przedziale temperatury zachowanie świeżości drobiu jest niemal niemożliwe, a ryzyko rozwoju groźnych patogenów znacznie wzrasta. Podczas przechowywania produktów spożywczych, szczególnie tych wymagających szczególnej ostrożności, takich jak drób, należy przestrzegać rygorystycznych standardów sanitarno-epidemiologicznych, które wprowadzają zasady dotyczące optymalnych warunków przechowywania. Nieprzestrzeganie tych zasad może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych oraz kłopotów prawnych dla firm zajmujących się produkcją i dystrybucją żywności.

Pytanie 3

Proces przygotowania kaszy krakowskiej w formie sypkiej składa się z następujących etapów:

A. zacieranie jajem, obróbka cieplna

B. obróbka cieplna, zacieranie tłuszczem

C. obróbka cieplna, zacieranie jajem

D. zacieranie tłuszczem, obróbka cieplna

Zacieranie tłuszczem lub jajem oraz obróbka cieplna to kluczowe etapy przygotowania kaszy krakowskiej, jednak nie wszystkie kombinacje są poprawne. Na przykład, zacieranie tłuszczem jest podejściem, które nie jest standardowo stosowane w przygotowywaniu kaszy krakowskiej. Tłuszcz, jak masło czy olej, może być użyty jako dodatek do potrawy po ugotowaniu, jednak nie pełni funkcji wiążącej, jak w przypadku jaj. Użycie tłuszczu przed obróbką cieplną nie przyczyni się do osiągnięcia pożądanej sypkości. Ponadto, obróbka cieplna przed zacieraniem jajem jest błędem, ponieważ jaja wymagają kontaktu z surową kaszą, aby mogły skutecznie związać składniki. W praktyce, wiele osób może błędnie zakładać, że obróbka cieplna jest pierwszym krokiem, co prowadzi do uzyskania lepkiej i zbitej konsystencji kaszy. Kluczowe jest, aby pamiętać, że każde z tych podejść wymaga specyficznego procesu, który nie może być zmieniany bez konsekwencji na efekt końcowy. Dlatego też, korzystnie jest trzymać się sprawdzonych metod kulinarnych, które zapewniają optymalne rezultaty. Zrozumienie tych podstawowych zasad oraz ich praktyczne zastosowanie w kuchni pozwala na uniknięcie częstych błędów i uzyskanie idealnej kaszy krakowskiej.

Pytanie 4

Jedna porcja sztufady wołowej ma masę 0,1 kg. Ile mięsa należy przygotować na 60 porcji, biorąc pod uwagę, że podczas duszenia masa mięsa zmniejsza się o 40%?

A. 10 kg

B. 12 kg

C. 4 kg

D. 6 kg

Wybór niewłaściwej ilości mięsa do przygotowania sztufady wołowej może prowadzić do nieefektywności, a także niezadowolenia gości z restauracji. Na przykład, jeśli ktoś obliczy potrzebną ilość mięsa na podstawie jedynie liczby porcji, bez uwzględniania ubytku masy, może dojść do błędnych wniosków. Przykładowo, odpowiedzi takie jak 12 kg, 6 kg czy 4 kg mogą wydawać się logiczne, ale nie biorą pod uwagę kluczowego aspektu, jakim jest ubytek podczas gotowania. Osoby, które wybrały 12 kg, mogły błędnie pomyśleć, że biorąc pod uwagę 40% straty, potrzebują znacznie więcej surowca, co jest nadmiarowe i nieefektywne. Natomiast wybór 6 kg opierałby się na założeniu, że 6 kg to wystarczająca ilość, co jest również nieprawidłowe, ponieważ nie uwzględnia strat. Wybór 4 kg z kolei jest znacznie zaniżoną wartością, która nie pokryje wymogu 60 porcji, co prowadzi do ryzyka niewystarczającej ilości jedzenia dla gości. Kluczowe w takich obliczeniach jest zrozumienie, że przy każdym procesie kulinarnym zachodzi ubytek masy, dlatego przed przygotowaniem potraw należy zawsze przeprowadzić dokładne obliczenia, aby zapewnić odpowiednią ilość składników i zminimalizować straty. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do nieefektywnego zarządzania zapasami i niezadowolenia klientów.

Pytanie 5

Kombiwar to sprzęt wykorzystywany w kuchni do

A. przetwarzania termicznego produktów

B. przygotowywania koktajli alkoholowych

C. mielenia warzyw

D. ekstrakcji soku

Mimo że mieszanie koktajli alkoholowych, obróbka warzyw czy wyciskanie soku to ważne czynności w kuchni, nie są one bezpośrednio związane z funkcjonalnością kombiwaru. Kombiwar nie jest dostosowany do mieszania składników w sposób, w jaki robią to miksery czy shakery; jego działanie opiera się na obróbce termicznej, a nie na mechanicznej. W przypadku obróbki warzyw, chociaż można je w nim piec czy grillować, to jednak urządzenie nie pełni funkcji rozdrabniacza, a więc nie ma na celu ich cięcia czy siekania, co jest charakterystyczne dla narzędzi takich jak roboty kuchenne. Wyciskanie soku to kolejna czynność, do której nie jest przeznaczony kombiwar; do tego celu lepsze będą sokowirówki czy wyciskarki, które specjalizują się w oddzielaniu soku od miąższu. Typowym błędem myślowym jest więc przypisanie kombiwarowi funkcji, które są związane z innymi typami urządzeń kuchennych. Aby właściwie korzystać z kombiwaru, użytkownicy powinni skupić się na jego rzeczywistych możliwościach obróbczych, co z pewnością przyczyni się do efektywniejszego wykorzystania tego urządzenia w codziennym gotowaniu.

Pytanie 6

<i>Mruganie</i> stanowi metodę kulinarną

A. kompotu

B. szpinaku

C. szparagów

D. rosoju

Mruganie to technika kulinarna, która polega na szybkim gotowaniu produktów w gorącej wodzie, co jest szczególnie istotne w przypadku rosołu. Rosół, jako podstawa wielu zup i dań, wymaga delikatnego podejścia do składników, aby uzyskać klarowny wywar o intensywnym smaku. Proces mrugania polega na tym, że składniki, takie jak mięso czy warzywa, są na krótko zanurzone w wrzącej wodzie, co pozwala na ich szybkie zblanszowanie. Taki zabieg nie tylko poprawia smak i aromat rosołu, ale także zachowuje cenne wartości odżywcze. Przykładowo, podczas przygotowywania rosołu z kurczaka, szybkie mruganie warzyw, takich jak marchewka i cebula, sprawia, że stają się one bardziej aromatyczne, a jednocześnie zachowują swoją chrupkość. Technika ta jest często stosowana w profesjonalnych kuchniach, gdzie ważna jest jakość przygotowywanego jedzenia oraz estetyka serwowanych potraw.

Pytanie 7

Obiekt gastronomiczny oferujący dania z danego regionu to

A. punkt gastronomiczny

B. bar

C. restauracja folklorystyczna

D. bufet

Wybierając inne odpowiedzi, można wprowadzić się w błąd co do definicji i funkcji różnych typów zakładów gastronomicznych. Bufet to forma gastronomiczna, w której potrawy są prezentowane w sposób samodzielnej obsługi, co niekoniecznie oznacza, że oferowane dania są regionalne. W rzeczywistości bufet może serwować potrawy z różnych kuchni świata, a jego głównym celem jest szybkie i wygodne zaspokojenie potrzeb gości. Punkt gastronomiczny z kolei odnosi się do szerokiego pojęcia miejsca serwującego jedzenie, które może obejmować zarówno kawiarnie, jak i fast foody, gdzie oferta potraw nie jest ściśle związana z tradycjami regionalnymi. Bar to miejsce, w którym głównie serwowane są napoje, a jedynie sporadycznie przekąski, co również nie pasuje do opisu zakładu skupiającego się na potrawach regionalnych. Właściwe zrozumienie różnic między tymi kategoriami jest kluczowe dla branży gastronomicznej, a pomyłki mogą prowadzić do niezdolności do dostarczenia odpowiednich doświadczeń gościom. Dlatego ważne jest nie tylko zapoznanie się z rodzajami zakładów, ale także z ich rolą w promowaniu lokalnego dziedzictwa kulinarnego.

Pytanie 8

Przyprawy, które mają właściwości barwiące potrawy, to:

A. kurkuma, szafran

B. estragon, anyż

C. oregano, kardamon

D. imbir, jałowiec

Kurkuma i szafran to przyprawy, które mają zdolność do barwienia potraw, co jest wynikiem obecności w ich składzie substancji barwiących. Kurkuma, znana również jako 'żółty korzeń', zawiera kurkuminę, która nadaje charakterystyczny złoty kolor potrawom, szczególnie w daniach takich jak curry czy ryż. Szafran, z kolei, pozyskiwany z kwiatów krokusa, jest jedną z najdroższych przypraw na świecie, a jego intensywny, czerwono-żółty pigment, związany z obecnością krocyny, potrafi wyczarować wyjątkowe kolory w potrawach. Dzięki tym właściwościom, zarówno kurkuma, jak i szafran są stosowane nie tylko dla poprawy estetyki dań, ale również dla ich potencjalnych właściwości zdrowotnych, takich jak działanie przeciwzapalne i przeciwutleniające. W praktyce kulinarnej, ich zastosowanie jest szerokie – kurkuma często dodawana jest do dań wegetariańskich, a szafran do risotto czy zup, co potwierdza ich znaczenie w sztuce kulinarnej i przemysłowej.

Pytanie 9

Co powinno być podane na podwieczorek w diecie o łatwej strawności?

A. ciasto drożdżowe i napój owocowy

B. ciasto piaskowe oraz herbata ziołowa

C. francuskie ciasteczka i jogurt

D. pączki oraz słaba herbata

Wybór ciasta piaskowego i herbaty ziołowej, ciasteczek francuskich i jogurtu, czy pączków i słabej herbaty na podwieczorek w diecie łatwo strawnej wiąże się z różnymi błędami koncepcyjnymi. Ciasto piaskowe jest ciężkie i bogate w tłuszcze oraz cukry, co może obciążać układ pokarmowy, utrudniając jego prawidłowe funkcjonowanie. W przypadku diety łatwo strawnej zaleca się unikanie produktów, które mogą powodować uczucie ciężkości lub fermentację. Ciasteczka francuskie, podobnie jak pączki, są z reguły smażone lub pieczone z dużą ilością tłuszczu i cukru, co dodatkowo obciąża organizm. Jogurt, mimo że jest mlecznym źródłem białka, może być źródłem problemów dla osób z nietolerancją laktozy, a także zawierać dodatki, które mogą być trudne do strawienia. Słaba herbata, choć może być łagodna, nie dostarcza składników odżywczych, które są potrzebne organizmowi w tym przypadku. W kontekście diety łatwo strawnej kluczowe jest zrozumienie, że posiłki powinny być lekkie, łatwe do przetrawienia oraz dobrze zbilansowane, co z pewnością nie jest spełnione w przypadku wymienionych opcji. Ważne jest, aby unikać wysoko przetworzonych produktów oraz tłustych dań, które mogą powodować wzdęcia i inne problemy trawienne.

Pytanie 10

Jaką cenę gastronomiczną ma jedna porcja pierogów, jeśli koszt surowców do przygotowania 10 porcji wynosi 30 zł, a marża to 50%?

A. 2,50 zł

B. 3,00 zł

C. 3,50 zł

D. 4,50 zł

W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, istotne jest zrozumienie, gdzie wystąpiły błędy w myśleniu. Wiele osób może błędnie oszacować koszt jednostkowy, pomijając istotny krok, jakim jest podział całkowitego kosztu surowców przez liczbę porcji. Na przykład, niepoprawne odpowiedzi, takie jak 3,50 zł czy 2,50 zł, mogą wynikać z obliczeń, które nie uwzględniają całkowitego kosztu surowców lub błędnie przeliczają marżę. Często w takich przypadkach występuje pomylenie wartości kosztu z ceną sprzedaży, co prowadzi do niepełnej analizy. Ważne jest, aby pamiętać, że marża to nie tylko dodanie stałego procentu do kosztu, ale również uwzględnienie całkowitych wydatków, które restauracja ponosi. Zrozumienie struktury kosztów i marży jest kluczowe dla podejmowania świadomych decyzji w zakresie ustalania cen. Zawodowcy w branży gastronomicznej powinni być dobrze zaznajomieni z tymi zasadami, aby uniknąć nieefektywności finansowych oraz zapewnić rentowność swoich przedsięwzięć. Analiza kosztów i regularne monitoring cen surowców oraz marż są podstawą efektywnego zarządzania i powinny być integralną częścią strategii operacyjnej każdej restauracji.

Pytanie 11

Jakie dania powinno się serwować do pieczonego indyka?

A. puree z grochu oraz szpinak podsmażany

B. kasza gryczana oraz brokuły ugotowane

C. kopytka i duszona kapusta

D. frytki oraz sałatka po polsku

Puree z grochu i szpinak zasmażany, kopytka z kapustą zasmażaną oraz kasza gryczana z brokułami z wody to zestawy, które niekoniecznie będą dobrze komponować się z pieczonym indykiem. W pierwszym przypadku, puree z grochu, mimo że ma swoje walory, nie do końca harmonizuje z wyrazistym smakiem indyka. Dodatkowo, szpinak zasmażany może przytłaczać delikatność mięsa, co prowadzi do braku równowagi w potrawie. Kopytka z kapustą zasmażaną, chociaż stanowią typowo polski zestaw, są bardziej kaloryczne i cięższe, co może być problematyczne dla osób preferujących lżejsze dania. Kasza gryczana, choć jest smaczną i zdrową opcją, w połączeniu z brokułami z wody tworzy zbyt monotonną kompozycję, która nie podkreśla walorów pieczonego indyka. Zastosowanie tych dodatków może być wynikiem błędnych założeń dotyczących łączenia smaków i tekstur. Kluczowe jest, aby pamiętać, że każdy składnik potrawy powinien uzupełniać się nawzajem, a nie konkurować ze sobą. Dlatego tak ważne jest dostosowanie wyboru dodatków do głównego składnika, w tym przypadku do indyka, aby stworzyć zharmonizowane i smakowite danie.

Pytanie 12

Jaką cenę sprzedaży za jedną butelkę napoju ustala się w lokalu gastronomicznym, gdy koszt zakupu wynosi 3 zł, marża gastronomiczna to 200%, a stawka VAT wynosi 22%?

A. 9,00 zł

B. 9,66 zł

C. 6,66 zł

D. 10,98 zł

Poprawna odpowiedź to 10,98 zł, która wynika z zastosowania odpowiednich wzorów do obliczenia ceny sprzedaży napoju w zakładzie gastronomicznym. Cena zakupu jednej butelki wynosi 3 zł. Marża gastronomiczna wynosi 200%, co oznacza, że cena sprzedaży przed uwzględnieniem VAT jest obliczana jako: Cena zakupu + (Marża * Cena zakupu) = 3 zł + (2 * 3 zł) = 9 zł. Następnie, aby uzyskać ostateczną cenę sprzedaży z uwzględnieniem podatku VAT, należy dodać 22% do tej kwoty: 9 zł * 1,22 = 10,98 zł. Taki sposób obliczania cen sprzedaży jest zgodny z praktykami stosowanymi w branży gastronomicznej, gdzie marże są często wyrażane jako procent ceny zakupu. To podejście pomaga w zapewnieniu, że wszystkie koszty i podatki są uwzględnione, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania każdej działalności gastronomicznej.

Pytanie 13

Czarny kawior otrzymywany jest z ikry

A. halibutów

B. śledzi

C. tuńczyków

D. jesiotrów

Ikra śledzi, tuńczyka czy halibuta nie jest uznawana za kawior, co może prowadzić do powszechnych nieporozumień. Śledź, jako ryba o wysokiej wartości odżywczej, jest popularny w kuchni, ale jego ikra nie ma tych samych walorów smakowych ani nie jest objęta takimi samymi standardami jakości jak ikra jesiotrów. Ikra tuńczyka, chociaż cieszy się uznaniem w niektórych kulturach, również nie może być klasyfikowana jako kawior, ponieważ nie pochodzi z gatunków ryb uznawanych za źródło prawdziwego kawioru. Halibut, z kolei, jest dużą rybą płaską, której ikra jest rzadko używana w gastronomii i nie ma tak bogatego smaku jak ikra jesiotrów. Pojawiające się wątpliwości co do źródła kawioru mogą prowadzić do złych praktyk zakupowych, gdzie konsumenci mogą być zdezorientowani, co do prawdziwych walorów produktu. Kluczowe jest zrozumienie, że kawior ustanowiony jest przez specyfikę i jakość ikry pochodzącej z jesiotrów, co czyni go unikalnym przysmakiem na rynku spożywczym. Edukacja na temat pochodzenia i różnorodności ikry jest istotna dla zapewnienia, że konsumenci dokonują świadomego wyboru, wspierając zrównoważony rozwój rybołówstwa.

Pytanie 14

Aby przygotować medalion, należy zastosować

A. łat

B. karkówki

C. łopatki

D. schabu

Wybór mięsa do przygotowania medalionów jest kluczowy dla osiągnięcia pożądanej tekstury i smaku potrawy. Łaty, karkówka i łopatka, choć mogą być stosowane w innych potrawach, nie są idealnym wyborem do sporządzania medalionów. Łaty to fragment mięsa, który pochodzi z okolic łopatki i zawiera więcej tkanki łącznej, co czyni je mniej odpowiednim do szybkiego smażenia czy grillowania. Karkówka, choć soczysta i smaczna, ma wyższą zawartość tłuszczu, co może prowadzić do nierównomiernego gotowania i trudności w uzyskaniu odpowiedniej konsystencji medalionów. Łopatka z kolei, przeznaczona do długiego gotowania, traci swoje walory przy szybkiej obróbce, ponieważ twardsze włókna mięśniowe wymagają dłuższego czasu na zmięknięcie. Wybierając mięso do medalionów, warto zwrócić uwagę na jego marmurkowatość, jakość oraz odpowiednią metodę przygotowania, aby potrawa była nie tylko smaczna, ale i estetycznie podana. Zastosowanie nieodpowiednich rodzajów mięsa może prowadzić do błędów kulinarnych, takich jak nadmierna twardość czy brak soczystości, co z kolei wpływa na ogólne doświadczenie kulinarne. Dlatego kluczowe jest przestrzeganie zasad wyboru mięsa, aby zapewnić satysfakcjonujący efekt końcowy w kuchni.

Pytanie 15

Jakie artykuły spożywcze mają działanie alkalizujące na ludzki organizm?

A. Brukselka, śledzie, jabłka, brzoskwinie

B. Kapusta, pomidory, mleko, cytryny

C. Kasza jęczmienna, ryby, marchew, rzodkiewki

D. Migdały, sałata, jaja, buraki

Kapusta, pomidory, mleko i cytryny rzeczywiście mają działanie alkalizujące na organizm. Produkty te są bogate w składniki odżywcze, które wspierają równowagę kwasowo-zasadową w organizmie. Na przykład, kapusta jest źródłem witamin K i C, a także błonnika, co sprzyja zdrowiu jelit i wspiera procesy detoksykacji. Pomidory, z kolei, zawierają likopen, który ma działanie przeciwutleniające, a ich zasadowy charakter wspomaga utrzymanie pH organizmu w optymalnym zakresie. Mleko, mimo że zawiera pewne kwasy, po strawieniu działa alkalizująco, co czyni je cennym elementem diety. Cytryny, chociaż kwaśne w smaku, mają na organizm działanie alkalizujące po przetworzeniu. Te produkty mogą być łatwo włączone do codziennej diety, na przykład w postaci sałatek z kapusty i pomidorów, napojów na bazie mleka, czy lemoniady z cytryną. Warto pamiętać, że zrównoważona dieta oparta na różnych zasobach roślinnych i nabiale przyczynia się do utrzymania zdrowego pH organizmu, co jest zgodne z zasadami zdrowego żywienia.

Pytanie 16

Kucharz przygotowuje danie smażone "Warzywa na patelnię", używając mrożonych warzyw. Jak powinno się postąpić z mrożonymi warzywami w tej sytuacji?

A. Całkowicie rozmrozić i wrzucić na zimny tłuszcz

B. Częściowo rozmrozić i wrzucić na gorący tłuszcz

C. Nie rozmrażać i wrzucić na gorący tłuszcz

D. Umyć i wrzucić na ciepły tłuszcz

W przypadku przygotowywania potraw z mrożonych warzyw, najlepszą praktyką jest wrzucanie ich na gorący tłuszcz bez wcześniejszego rozmrażania. Takie podejście ma kilka kluczowych zalet. Po pierwsze, mrożone warzywa zawierają wodę, która podczas rozmrażania może wydobywać się i obniżać jakość smażenia. Wrzucone na gorący tłuszcz natychmiastowo zaczynają się smażyć, co pozwala na zminimalizowanie utraty ich naturalnej chrupkości oraz koloru. Po drugie, smażenie na gorącym tłuszczu sprawia, że warzywa są mniej podatne na wchłanianie tłuszczu, co może pomóc w zachowaniu zdrowszego profilu kalorycznego potrawy. W praktyce, aby uzyskać najlepsze rezultaty, należy upewnić się, że tłuszcz jest odpowiednio nagrzany przed dodaniem warzyw, co można sprawdzić, dodając do tłuszczu kilka kropli wody; jeśli skwierczą, temperatura jest właściwa. Tego rodzaju technika przyczynia się do uzyskania zarówno lepszego smaku, jak i tekstury potrawy, a także pomaga w zachowaniu wartości odżywczych warzyw, ponieważ ich krótki czas obróbki cieplnej minimalizuje utratę witamin.

Pytanie 17

Pomieszczenie, w którym panuje temperatura 0°C oraz wilgotność względna wynosi około 60%, stwarza idealne warunki do przechowywania

A. porów

B. sałaty

C. cebuli

D. marchwi

Sałata ma dość wysokie wymagania co do wilgotności i temperatury. Jak wilgotność jest za niska, jak te 60% przy 0°C, to traci chrupkość i może łatwiej zachorować. Dużo osób myśli, że sałata można przechowywać jak cebulę, ale to jest błąd. Sałata potrzebuje znacznie wyższej wilgotności, więc optymalne warunki to jakieś 95% wilgotności w temperaturze między 0 a 4°C. Por także nie lubi niskiej wilgotności ani zbyt zimnych miejsc, bo wtedy może uschnąć i stracić jakość. Z marchwią jest inaczej, bo dobrze się przechowuje w niższej temperaturze, ale też potrzebuje wyższej wilgotności, przynajmniej 80%, żeby była świeża. W praktyce nie ma co zakładać, że wszystkie warzywa chcą tego samego, bo to może prowadzić do strat i gorszej jakości. Ważne jest, żeby zrozumieć, że różne warzywa mają różne potrzeby i dostosować warunki do ich wymagań. Jak są odpowiednie warunki, to warzywa dłużej wytrzymują i są bezpieczniejsze do jedzenia. Fajnie jest też używać technologii, żeby ciągle kontrolować temperaturę i wilgotność w magazynach.

Pytanie 18

Prawidłowo przygotowany kotlet de volaille powinien charakteryzować się kształtem

A. okrągły

B. wrzecionowaty

C. prostokątny

D. ovalny

Prawidłowo uformowany kotlet de volaille powinien mieć kształt wrzecionowaty, co jest kluczowe dla zachowania równomiernego smażenia i estetyki potrawy. Kształt ten umożliwia skuteczne zgrzewanie brzegów, co z kolei pozwala na lepsze utrzymanie nadzienia, zazwyczaj składającego się z masła, ziół oraz przypraw, wewnątrz kotleta. W praktyce, formowanie kotleta w ten sposób ułatwia także jego obrót na patelni, co jest istotne w kontekście uzyskania chrupiącej skórki na całej powierzchni. W branży gastronomicznej, przestrzeganie tego standardu nie tylko wpływa na jakość potrawy, ale również na jej prezentację. Kotlet de volaille jest często serwowany w restauracjach jako danie główne, dlatego właściwa forma ma także znaczenie estetyczne. Dobrze uformowane kotlety wrzecionowate są więc bardziej atrakcyjne wizualnie i mogą skutkować lepszymi recenzjami ze strony gości. Dodatkowo, ten specyficzny kształt wspiera równomierne gotowanie, co przekłada się na lepszą teksturę i smak gotowego dania.

Pytanie 19

Do roślin warzywnych z jadalnymi ogonkami liściowymi możemy zaliczyć

A. szparagi

B. rabarbar

C. fenkuł

D. kukurydzę

Fenkuł, czyli Foeniculum vulgare, to roślina, której jadalne części to bulwy i liście, nie ogonki liściowe. Jego charakterystyczny smak anizowy sprawia, że często wykorzystuje się go w kuchni śródziemnomorskiej, ale nie pasuje do kategorii warzyw, które mają jadalne ogonki. Szparagi to też wartościowe warzywo, ale ich jadalną częścią są pędy. Kukurydza natomiast ma jadalne kolby, też nie ogonki. Widać, że doszło do pomyłki w rozumieniu terminologii w ogrodnictwie i kulinariach. Ludzie czasem mylą różne części roślin, co prowadzi do błędnych wniosków. Ważne, żeby wiedzieć, które części roślin można jeść, bo to jest kluczowe zarówno dla zdrowego żywienia, jak i wykorzystywania produktów rolnych w kuchni.

Pytanie 20

Które z poniższych warzyw jest warzywem liściastym?

A. szpinak

B. kapusta

C. rabarbar

D. jarmuż

Szpinak to naprawdę fajne warzywo liściowe i ma multum witamin i minerałów, więc warto go mieć w diecie. Należy do rodziny kompozytowych, co znaczy, że jest super zdrowy. Wiesz, zawiera witaminy A, C i K, do tego żelazo i kwas foliowy, więc to ważny składnik, zwłaszcza dla tych, co dbają o zdrowie. Można go używać w różnych daniach: w sałatkach, zupach, a nawet jako dodatek do dań głównych. Osobiście uważam, że regularne jedzenie szpinaku wspiera odporność i zdrowie oczu, więc warto go wprowadzić do codziennego jadłospisu. A jeśli chodzi o kalorie, to szpinak jest niskokaloryczny, także idealny dla tych na diecie! W dodatku świeży szpinak można znaleźć przez większość roku, co ułatwia jego dodawanie do posiłków.

Pytanie 21

Przygotowując wyroby z ciasta kluskowego, należy przesiać mąkę, a następnie wykonać następujące czynności:

A. zarabianie, formowanie i wyrabianie ciasta

B. wyrabianie, formowanie i zarabianie ciasta

C. zarabianie, wyrabianie i formowanie ciasta

D. wyrabianie, zarabianie i formowanie ciasta

Wybór innych odpowiedzi wskazuje na niekompletne zrozumienie procesu przygotowywania ciasta kluskowego. W przypadku odpowiedzi, w której jako pierwszy wymieniono wyrabianie, występuje istotny błąd, ponieważ bez wcześniejszego zarabiania nie można uzyskać odpowiedniej struktury ciasta. Zarabianie jest kluczowym etapem, który łączy składniki w jedną masę, co jest fundamentalne dla dalszych procesów. Nie można przeskoczyć tego etapu, ponieważ wyrabianie bez odpowiednio połączonych składników prowadzi do powstania grudek oraz utraty elastyczności, co negatywnie wpłynie na jakość klusek. Z kolei formowanie przed prawidłowym wyrobieniem ciasta może skutkować trudnościami w nadawaniu odpowiednich kształtów, ponieważ ciasto może być zbyt suche lub zbyt lepkie. Przy odpowiedziach, w których podano 'zarabianie' jako ostatni etap, pojawia się mylne przekonanie, że można zakończyć proces przygotowania przed uzyskaniem odpowiedniej struktury ciasta. Takie podejście jest sprzeczne z klasycznymi metodami, które kładą nacisk na sekwencyjne działanie. W praktyce kulinarnej, każdy z tych kroków musi być realizowany w określonym porządku, aby zapewnić doskonały smak i teksturę potraw.

Pytanie 22

Jakiego rodzaju mięso powinno się wykorzystać do przygotowania potrawy boeuf Stroganow?

A. Rozbratel

B. Szponder

C. Zrazową

D. Polędwicę

Rozbratel, szponder i zrazowa to elementy mięsne, które nie nadają się do przygotowania boeuf Stroganow z kilku istotnych powodów. Rozbratel pochodzi z przedniej części bydła i jest stosunkowo tłusty oraz twardy, co czyni go mniej odpowiednim do potraw, w których kluczowa jest delikatność i krótki czas obróbki. Przygotowanie dania z użyciem rozbratela wymagałoby długiego duszenia, co zmieniłoby charakterystyczną dla boeuf Stroganow kruchość mięsa. Szponder, z kolei, ma wysoką zawartość tkanki łącznej i tłuszczu, co również nie sprzyja szybkiemu smażeniu ani uzyskaniu pożądanej tekstury. Przygotowanie go w sposób wymagany w tej potrawie, skutkowałoby twardym i mniej apetycznym rezultatem. Zrazowa, podobnie jak szponder, pochodzi z grubszych partii mięsa, które wymagają dłuższego gotowania, aby zmiękczyć włókna mięśniowe. Użycie tych elementów w potrawie boeuf Stroganow może prowadzić do błędnych konkluzji dotyczących technik kulinarnych, gdzie delikatność i krótki czas obróbki termicznej są kluczowe dla sukcesu dania. Dlatego, w kontekście przygotowywania boeuf Stroganow, zastosowanie polędwicy jest nie tylko klasycznym rozwiązaniem, ale także zgodnym z zasadami profesjonalnej kuchni, które kładą nacisk na jakość mięsa oraz odpowiednią metodę gotowania.

Pytanie 23

Które urządzenie stosowane w zakładach do oczyszczania ścieków mieli odpady z gastronomii, umożliwiając ich bezpośrednie wprowadzenie do kanalizacji?

A. Separator tłuszczu

B. Młynek

C. Zbiornik osadowy

D. Separator skrobi

Osadnik to urządzenie odpływowe, które działa na zasadzie grawitacyjnej separacji cząstek stałych od cieczy w ściekach, jednak nie przystosowuje się do rozdrabniania odpadów gastronomicznych. Separator skrobi służy do oddzielania skrobi z odpadowych ścieków, co jest istotne w przypadku przemysłów spożywczych, lecz znowu nie ma on funkcji mielenia, co jest kluczowe dla przetwarzania odpadów organicznych. Separator tłuszczu ma na celu usuwanie tłuszczu i oleju ze ścieków, co zapobiega ich osadzaniu się w kanalizacji, ale również nie rozdrabnia resztek jedzenia. Wybór złych technologii do zarządzania odpadami może prowadzić do zatorów w rurach i zwiększenia kosztów utrzymania systemu kanalizacyjnego. W przypadku odpadów gastronomicznych kluczowe jest ich odpowiednie przetworzenie, aby nie tylko zminimalizować ich objętość, ale również zapobiec ich negatywnemu wpływowi na infrastrukturę. W praktyce, korzystanie z młynków jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które promują efektywne zarządzanie odpadami i minimalizację ich negatywnego wpływu na środowisko. Ignorowanie możliwości przetwarzania odpadów w młynkach może prowadzić do nieefektywnego zarządzania oraz naruszeń przepisów dotyczących ochrony środowiska.

Pytanie 24

Do sporządzenia vol-au-vent należy stosować ciasto

A. naleśnikowe.

B. francuskie.

C. drożdżowe.

D. makaronowe.

Wybór innego ciasta do vol-au-vent pokazuje, że nie do końca rozumiesz, jak działają podstawowe zasady kuchni francuskiej. Naleśnikowe ciasto, chociaż może być smaczne, jest za cienkie i nie trzyma dobrze nadzienia, więc do vol-au-vent się nie nadaje. Z kolei drożdżowe ciasto jest za ciężkie i ma zupełnie inną strukturę, przez co też nie pasuje do tego dania. Drożdże powodują fermentację i tworzą większe bąbelki powietrza - to nie jest to, co chcemy w vol-au-vent. A ciasto makaronowe, które używa się do ravioli czy lasagne, też nie ma sensu do tego dania. Kluczowe jest, żeby używać odpowiednich technik i składników, bo inaczej efekty mogą być rozczarowujące.

Pytanie 25

Cechy charakterystyczne mięs przygotowywanych na sposób angielski to

A. różowy sok i różowoczerwony przekrój

B. szarobrązowy sok i bladoróżowy przekrój

C. krwisty sok i szarobrązowy przekrój

D. krwisty sok i bladoróżowy przekrój

Odpowiedzi, które wskazują na "szarobrązowy przekrój" czy "różowy sok", nie tylko są nieprecyzyjne, ale także mogą prowadzić do nieporozumień dotyczących klasycznej obróbki mięs. Szarobrązowy kolor przekroju świadczy o przegrzaniu mięsa, co skutkuje utratą soczystości i smaku. Zjawisko to związane jest z denaturacją białek oraz ulatnianiem się naturalnych soków, co w efekcie prowadzi do suchego i mniej apetycznego produktu. Ponadto, różowy sok nie jest standardowo kojarzony z wysokiej jakości mięsem smażonym, a może być mylony z niewłaściwie przygotowanym lub surowym mięsem, co może budzić obawy o bezpieczeństwo żywności. Ważne jest zrozumienie, że różne mięsa mają różne standardy przygotowania: na przykład, mięso wołowe może być podawane w stanie bardziej krwistym niż wieprzowe. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków wynikają często z braku zrozumienia procesu gotowania oraz reakcji chemicznych zachodzących w mięsie. Edukacja na temat właściwych metod gotowania i oczekiwanego wyglądu potraw w zależności od techniki ich przygotowania jest kluczowa dla osiągnięcia sukcesu kulinarnego.

Pytanie 26

Który z wymienionych artykułów spożywczych został zakonserwowany za pomocą metody biologicznej?

A. Ogórki kiszone

B. Mleko pasteryzowane

C. Daktyle suszone

D. Powidła śliwkowe

Ogórki kiszone są przykładem produktu spożywczego, który został utrwalony metodą biologiczną, zwanej fermentacją. Proces ten polega na przekształcaniu cukrów przez mikroorganizmy, takie jak bakterie kwasu mlekowego, w kwas mlekowy, co powoduje zakwaszenie produktu. W przypadku ogórków kiszonych, świeże ogórki zanurza się w solance, co sprzyja rozwojowi pożądanych bakterii i hamuje rozwój mikroorganizmów patogennych. Fermentacja nie tylko przedłuża trwałość ogórków, ale również wzbogaca ich walory smakowe oraz odżywcze, dostarczając probiotyków. Warto zauważyć, że ogórki kiszone są cenione w diecie, jako źródło witamin i minerałów, a ich regularne spożycie może wspierać zdrowie jelit. Metoda ta jest szeroko stosowana w przemyśle spożywczym, zgodnie z normami HACCP, co zapewnia bezpieczeństwo żywności i wysoką jakość produktów fermentowanych.

Pytanie 27

Kuchnia, w której piwo, miody pitne oraz nalewki odgrywają istotną rolę, to

A. grecka

B. francuska

C. niemiecka

D. polska

Wybór kuchni francuskiej w kontekście piwa, miodów pitnych i nalewek jest nietrafiony, ponieważ gastronomia francuska bardziej koncentruje się na winach, a nie na tych konkretnych napojach. Choć Francja produkuje różne rodzaje alkoholi, piwo nie jest głównym elementem jej kultury kulinarnej; dominują wina, szczególnie z regionów takich jak Bordeaux czy Burgundia, które mają swoje unikalne charakterystyki i tradycje w produkcji. Podobnie, kuchnia grecka słynie z oliwy z oliwek i win, a nie z miodów pitnych i nalewek, mimo że miód jest tam wykorzystywany jako naturalny słodzik. Wreszcie, wybór kuchni niemieckiej również jest mylny, ponieważ choć Niemcy są znane z piwa, ich tradycje w zakresie miodów pitnych i nalewek są znacznie mniej rozwinięte w porównaniu do Polski. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do tych błędnych wniosków, obejmują mylenie ogólnych znanych napojów alkoholowych z ich specyfiką regionalną oraz nieznajomość głęboko zakorzenionych tradycji kulinarnych, które kształtują unikalność i różnorodność polskiej gastronomii. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla właściwego opanowania tematu i docenienia kulturowych walorów każdej kuchni.

Pytanie 28

Osoba jest nieprzytomna, oddycha i ma wyczuwalne tętno. Jakie działania należy podjąć przy udzielaniu jej pierwszej pomocy?

A. Ułożyć w pozycji bocznej bezpiecznej

B. Przeprowadzić resuscytację krążeniowo-oddechową

C. Wykonać sztuczne oddychanie

D. Podać szklankę zimnego napoju

Ułożenie osoby nieprzytomnej, ale oddychającej i mającej wyczuwalne tętno w pozycji bezpiecznej, jest kluczowym krokiem w udzielaniu pierwszej pomocy. Pozycja ta ma na celu zabezpieczenie dróg oddechowych oraz minimalizację ryzyka aspiracji, co jest niezwykle ważne w przypadku utraty przytomności. W tej pozycji, osoba leży na boku, co pozwala na swobodne oddychanie i zapobiega zablokowaniu dróg oddechowych przez ich ewentualne wymioty lub inne ciała obce. Ważne jest, aby podczas układania osoby w tej pozycji, odpowiednio stabilizować jej głowę i szyję, co może zapobiec urazom kręgosłupa w przypadku, gdyby doszło do upadku. Zgodnie z wytycznymi Europejskiej Rady Resuscytacji, postępowanie w przypadku osób nieprzytomnych, lecz oddychających, powinno obejmować także regularne monitorowanie ich stanu, co oznacza, że należy kontrolować oddech i tętno, a w razie zmian, być gotowym do podjęcia dalszych działań, takich jak resuscytacja krążeniowo-oddechowa. Przykład zastosowania tej wiedzy ma miejsce w sytuacjach nagłych, takich jak omdlenia, gdzie szybkie i prawidłowe działanie może być kluczowe dla dalszego zdrowia poszkodowanego.

Pytanie 29

Jakie rękawice powinien nosić kucharz, aby uniknąć wyślizgnięcia się żywej ryby z rąk podczas wstępnej obróbki?

A. Gumowe

B. Foliowe

C. Skórzane

D. Bawełniane

Wybór foliowych rękawic do obróbki ryb jest niewłaściwy, ponieważ materiał ten jest zbyt gładki, co prowadzi do ryzyka wyślizgnięcia się ryby z rąk. Foliowe rękawice, choć zapewniają pewną ochronę przed zanieczyszczeniami, nie oferują wystarczającej przyczepności, co jest kluczowe w przypadku obróbki śliskich elementów, jakimi są świeże ryby. Ponadto, są one często jednorazowe, co może prowadzić do zwiększonego odpadów, a ich niewłaściwe usuwanie może zagrażać środowisku. Skórzane rękawice także nie są adekwatnym rozwiązaniem, ponieważ skóra, mimo że oferuje dobrą ochronę, nie jest odporna na wilgoć i może oczywiście wchłaniać zapachy oraz zanieczyszczenia, co w kuchni profesjonalnej jest niepożądane. Gumowe rękawice mogą wydawać się odpowiednie, jednak ich gładka powierzchnia może sprawić, że ryba również będzie się z nich wyślizgiwać. Podsumowując, powszechnym błędem jest przekonanie, że jakiekolwiek rękawice jednorazowe czy materiałowe zapewnią odpowiednią kontrolę, co w rzeczywistości wymaga zastosowania specjalistycznych rękawic, takich jak bawełniane, które łączą w sobie funkcjonalność, komfort i bezpieczeństwo. Warto zawsze wybierać rękawice dostosowane do specyfikacji obróbki i materiału, co stanowi kluczowy element profesjonalnego podejścia do kulinariów.

Pytanie 30

Pierwsze kroki w udzielaniu pomocy konsumentowi, który stracił przytomność, powinny obejmować

A. zastosowanie resuscytacji oddechowej

B. poziome ułożenie ciała i uniesienie nóg w górę

C. powiadomienie kierownika sali

D. nałożenie zimnego okładu na szyję

Zastosowanie sztucznego oddychania, wezwanie kierownika sali oraz wykonanie zimnego okładu na kark to działania, które nie są odpowiednie w przypadku omdlenia. Sztuczne oddychanie jest techniką resuscytacyjną stosowaną w sytuacjach, gdy osoba przestaje oddychać lub nie ma pulsu. W przypadku omdlenia, osoba zazwyczaj oddycha, chociaż może być w stanie nieprzytomnym. Dlatego też podejmowanie działań związanych z sztucznym oddychaniem w tym kontekście może prowadzić do niepotrzebnego stresu dla poszkodowanego oraz opóźnienia w zastosowaniu odpowiednich działań. Wezwanie kierownika sali może być uzasadnione w sytuacjach, gdy konieczna jest dalsza opieka medyczna, ale nie powinno być to pierwszym krokiem w przypadku zemdlenia. Szybka interwencja, polegająca na umiejscowieniu osoby w odpowiedniej pozycji, jest kluczowa dla jej powrotu do zdrowia. Wreszcie, zimny okład na kark może przynieść ulgę, ale nie jest to rozwiązanie, które bezpośrednio adresuje przyczynę omdlenia. Tego rodzaju działania mogą odwrócić uwagę od najbardziej efektywnych metod pomocy, co może prowadzić do pogorszenia stanu poszkodowanego. Dlatego tak istotne jest przestrzeganie wytycznych dotyczących pierwszej pomocy, które kładą nacisk na odpowiednie ułożenie poszkodowanego jako kluczowego elementu w takich sytuacjach.

Pytanie 31

Jaką dodatkę powinno się serwować do zupy szczawiowej?

A. z krokietem ziemniaczanym

B. z ugotowanym jajem

C. z makaronem nitki

D. z groszkiem ptysiowym

Zupa szczawiowa, jako klasyczne danie kuchni polskiej, zyskuje na walorach smakowych i odżywczych, gdy podawana jest z ugotowanym jajem. Jajo dostarcza cennych białek oraz tłuszczy, które są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Dodatkowo, jego kremowa konsystencja i delikatny smak doskonale komponują się z kwaskowatością szczawiu, co zwiększa przyjemność z jedzenia. Podając zupę z ugotowanym jajem, stosujemy się do dobrych praktyk kulinarnych, które sugerują łączenie dań z ziołami i warzywami z produktami białkowymi, co sprzyja zrównoważonemu posiłkowi. Przykładem może być popularna w Polsce tradycja podawania zupy szczawiowej z jajkiem na twardo, co nie tylko zwiększa jej wartość odżywczą, ale także estetykę dania. Dodatkowo, zupa szczawiowa z jajkiem może być doskonałym rozwiązaniem na wiosenne obiady, gdy szczaw jest łatwo dostępny i świeży.

Pytanie 32

Która potrawa dostarcza po spożyciu najwięcej błonnika pokarmowego ?

A. Pierogi leniwe.

B. Surówka z kapusty.

C. Mleczko waniliowe.

D. Bulion wołowy.

Trzeba zrozumieć, że błonnik pokarmowy w diecie jest bardzo ważny dla zdrowia. Bulion wołowy to wywar z mięsa, który dostarcza białka i minerałów, ale błonnika w nim nie ma. Błonnik znajdziesz głównie w roślinach, jak warzywa, owoce, zboża czy strączki. Pierogi leniwe, które mogą być smaczne, zazwyczaj zawierają mąkę pszenną, która nie ma za dużo błonnika w porównaniu do mąki pełnoziarnistej. Mleczko waniliowe to kolejny produkt, który nie zawiera błonnika. Jak się nie rozumie, jak różne produkty wpływają na błonnik, to można wyciągnąć złe wnioski. Ważne jest, żeby w diecie były produkty bogate w błonnik, co można osiągnąć, jedząc regularnie owoce, warzywa i pełnoziarniste zboża. Dobra dieta to zróżnicowana dieta, bogata w błonnik, co naprawdę wspiera zdrowie jelit i całego organizmu. Często zapominamy o błonniku, a jego brak może prowadzić do różnych problemów zdrowotnych, jak zaparcia czy większe ryzyko chorób serca. Dlatego warto zwracać uwagę na to, co jemy i podejmować mądre decyzje zdrowotne.

Pytanie 33

Schab oraz biodrówka są częściami rozbioru tuszy

A. wieprzowej

B. cielęcej

C. wołowej

D. baraniej

Odpowiedzi dotyczące baraniny, wołowiny czy cielęciny są nieprawidłowe, ponieważ schab i biodrówka to wyłącznie elementy rozbioru tuszy wieprzowej. Baranina, pozyskiwana z owiec, charakteryzuje się innymi częściami mięsa, takimi jak łopatka czy udziec, które mają odmienną strukturę i smak. Wołowina, z kolei, obejmuje takie elementy jak antrykot czy rostbef, które są typowe dla bydła. Cielęcina, pochodząca z młodych cieląt, ma zupełnie inne cechy, a jej rozbiór koncentruje się na takich częściach jak karczek czy łopatka cielęca. Wiele osób może mylić różne rodzaje mięsa, co prowadzi do nieporozumień w kuchni i przemyśle spożywczym. Kluczowe jest zrozumienie różnic między tymi rodzajami mięsa, które wynikają z ich pochodzenia, struktury oraz zastosowań kulinarnych. Dobre praktyki w gastronomii wymagają znajomości tych niuansów, co pozwala na tworzenie wysokiej jakości potraw zgodnych z oczekiwaniami klientów. Przykładowo, niewłaściwe dobranie mięsa do przepisu może skutkować nie tylko gorszym smakiem, ale również wpływać na wartość odżywczą dania.

Pytanie 34

W trakcie przerwy uczeń zjadł 150 g chipsów oraz wypił 200 ml coca-coli. Oblicz całkowitą wartość energetyczną tego posiłku (wartość energetyczna 100 g chipsów - 552 kcal, 100 ml coca-coli - 42 kcal)?

A. 1188 kcal

B. 891 kcal

C. 912 kcal

D. 594 kcal

Podczas obliczania wartości energetycznej posiłku, kluczowe jest zrozumienie, jak przeliczać kalorie na podstawie masy produktów. Wiele osób może pomylić się, przyjmując błędne wartości dla chipsów lub coca-coli, co prowadzi do niedokładnych wyników. Na przykład, jeśli ktoś źle przeliczy wartość energetyczną chipsów, mogą uzyskać wynik, który nie odzwierciedla rzeczywistego spożycia kalorii. Inna typowa pomyłka to zbyt ogólne założenie, że suma wartości energetycznych poszczególnych produktów jest prostą operacją dodawania, bez uwzględnienia ich masy. Każdy z produktów zawiera inną wartość kaloryczną na 100 g lub 100 ml, co oznacza, że konieczne jest zastosowanie proporcji. Jeśli ktoś oblicza wartość energetyczną na podstawie całkowitej masy lub objętości, może dojść do nadmiernej lub niedostatecznej oceny wartości kalorycznej posiłku. Warto również zauważyć, że w obliczeniach nie uwzględnia się dodatkowych czynników, takich jak sposób przygotowania jedzenia czy dodatkowe składniki, które mogą wpłynąć na całkowitą wartość energetyczną. Zrozumienie tych podstawowych zasad obliczeń kalorycznych jest niezbędne w kontekście zdrowego odżywiania oraz planowania posiłków dostosowanych do indywidualnych potrzeb dietetycznych.

Pytanie 35

Aby przygotować krupniki, należy gotować kasze do odpowiedniej konsystencji?

A. gęstej rozklejonej

B. sypkiej

C. rzadkiej rozklejonej

D. półsypkiej

Wybór odpowiedzi sugerujących kaszę gotowaną do stanu gęstej, półsypkiej lub sypkiej jest błędny, ponieważ nie oddaje specyfiki krupnika jako potrawy. Gęsta konsystencja kaszy, jak w odpowiedzi o 'rozklejonej gęstej', prowadzi do uzyskania dania, które przypomina bardziej zapiekankę lub ryż z dodatkiem sosu, co nie jest zgodne z charakterem tej zupy. Półsypka konsystencja, jak w kolejnej odpowiedzi, również nie oddaje pożądanej struktury, ponieważ krupnik ma być daniem płynniejszym, w którym kasza jest komplementarna do bulionu, a nie stanowi jedynego składnika. Z kolei konsystencja sypka, jak w ostatniej opcji, jest całkowicie nieodpowiednia, ponieważ nie pozwala na odpowiednie połączenie kaszy z płynem, co jest kluczowe w przypadku krupnika. Podczas gotowania kaszy, ważne jest, aby kontrolować jej przesiąkliwość i czas gotowania, aby uzyskać idealny balans między ziarnami a płynem. Takie podejście pozwala na uzyskanie zupy, w której kasza jest widoczna, ale nie dominuje nad resztą składników, a całość tworzy harmonijną kompozycję smaków. Niestety, brak zrozumienia tych zasad prowadzi do nieprawidłowego wyobrażenia o tym, jak powinien wyglądać tradycyjny krupnik.

Pytanie 36

Krokiety z nadzieniem mięsnym powinny być formowane

A. w kopertę

B. w rulon otwarty

C. w rulon zamknięty

D. w chusteczkę

Formowanie krokietów z farszem mięsnym w rulon zamknięty to technika, która zapewnia odpowiednią konsystencję, kształt oraz łatwość w gotowaniu. W tym przypadku farsz jest umieszczany na cieście, które następnie jest zwijane w taki sposób, aby całkowicie zakryć nadzienie. Taka metoda formowania zapewnia, że farsz nie wypływa podczas smażenia, co jest kluczowe dla zachowania estetyki dania oraz dla jego smaku. Ponadto, zamknięty rulon pozwala na równomierne rozprowadzenie ciepła podczas obróbki termicznej, co skutkuje lepszymi walorami smakowymi. W praktyce, zamknięte krokiety można smażyć na złoty kolor, co sprzyja uzyskaniu chrupiącej skórki, a jednocześnie miękkiego i soczystego farszu wewnątrz. Ta technika jest standardem w kuchni, szczególnie w przypadku dań, które wymagają smażenia lub pieczenia, gdyż ogranicza to utratę wilgoci oraz zapewnia lepsze utrzymanie struktury dania. Warto również zauważyć, że zamykanie farszu w cieście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie przygotowywania potraw, co zwiększa ich atrakcyjność i satysfakcję dla konsumentów.

Pytanie 37

Delikatny smak kapusty włoskiej uzyskuje się dzięki gotowaniu jej

A. z cukrem.

B. z olejem.

C. z mlekiem.

D. z masłem.

Odpowiedź "z mlekiem" jest jak najbardziej trafna. Gotowanie kapusty włoskiej z mlekiem naprawdę sprawia, że potrawa zyskuje na delikatności i kremowości, co świetnie łączy się z jej naturalną słodyczą. Mleko ma w sobie laktozę, czyli naturalny cukier, który łagodzi smak kapusty. Dodatkowo, odrobina tłuszczu z mleka pomaga lepiej uwolnić aromaty z kapusty podczas gotowania. Kiedy gotujemy kapustę w mleku na wolnym ogniu, zachowuje ona swój kształt i nie rozgotowuje się za bardzo. To technika, którą często można zobaczyć w kuchni włoskiej, gdzie kapusta włoska świetnie pasuje do różnych potraw, jak zupy czy zapiekanki, bo zwiększa smak i wartości odżywcze. Warto dodać, że użycie mleka w gotowaniu warzyw to dobry sposób na dodanie daniom ciekawych akcentów smakowych.

Pytanie 38

Zastosowanie materiałów wtórnych to

A. odnowienie.

B. przywracanie.

C. recykling.

D. przetwarzanie.

Wykorzystywanie surowców wtórnych, definiowane jako recykling, jest kluczowym elementem zrównoważonego rozwoju i gospodarki cyrkularnej. Recykling polega na przetwarzaniu odpadów i materiałów, które już nie są potrzebne, w nowe produkty, co znacząco przyczynia się do zmniejszenia ilości odpadów oraz zużycia surowców naturalnych. Przykładem może być proces przetwarzania plastikowych butelek w nowe przedmioty, takie jak odzież lub materiały budowlane. Organizacje i przedsiębiorstwa podejmują działania zgodne z normami ISO 14001, które promują zarządzanie środowiskowe, w tym efektywne wykorzystanie recyklingu. Dobre praktyki branżowe obejmują stosowanie technologii, które zwiększają efektywność recyklingu oraz współpracę z lokalnymi społecznościami w celu promowania segregacji odpadów. Recykling nie tylko przyczynia się do ochrony środowiska, ale również wspiera gospodarki poprzez tworzenie nowych miejsc pracy w sektorze przetwarzania odpadów.

Pytanie 39

W zakładzie gastronomicznym magazyny żywności powinny być wyposażone

A. w komory chłodnicze i zamrażalnicze

B. w schładziarki szokowe

C. w witryny chłodnicze

D. w stoły chłodnicze i mroźnicze

Komory chłodnicze i zamrażalnicze są kluczowymi elementami wyposażenia magazynów środków spożywczych w zakładach gastronomicznych, ponieważ zapewniają odpowiednie warunki przechowywania produktów spożywczych. Prawidłowe przechowywanie żywności jest istotne dla zachowania jej świeżości oraz jakości, co bezpośrednio wpływa na bezpieczeństwo żywności. Komory chłodnicze służą do przechowywania produktów wymagających niskiej temperatury, takich jak mięsa, ryby, nabiał i warzywa. Z kolei komory zamrażalnicze umożliwiają długoterminowe przechowywanie żywności poprzez jej zamrażanie, co pozwala na zachowanie wartości odżywczych oraz ograniczenie rozwoju mikroorganizmów. Standardy HACCP i normy sanitarno-epidemiologiczne wymuszają na gastronomach odpowiednie procedury przechowywania żywności, co czyni komory chłodnicze i zamrażalnicze niezbędnym wyposażeniem każdej kuchni profesjonalnej. Przykładem ich zastosowania może być restauracja, która w regularnych odstępach czasu przyjmuje dostawy świeżych produktów, a ich przemieszczanie i przechowywanie w odpowiednich warunkach jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości serwowanych potraw.

Pytanie 40

Jaki zestaw przyborów i naczyń jest wymagany do sporządzenia 5 porcji kopytek?

A. Miska, kula drewniana, praska, nóż

B. Stolnica, wałek, trzepaczka, praska

C. Miska, kula drewniana, sito, trzepaczka

D. Stolnica, praska, nóż, sito

Wybór narzędzi zaproponowanych w innych odpowiedziach może prowadzić do nieprawidłowego przygotowania kopytek. Na przykład, odpowiedź sugerująca użycie trzepaczki jest niewłaściwa, ponieważ to narzędzie służy głównie do ubijania składników, a nie do wyrabiania ciasta. Kopytka wymagają intensywnego wyrabiania, co jest niemożliwe do osiągnięcia przy użyciu trzepaczki. Z kolei kula drewniana, mimo że może być używana do różnych zastosowań w kuchni, nie jest standardowym narzędziem do formowania ciasta kopytkowego. Użycie sita w połączeniu z praską oraz nożem jest właściwe, jednak nie ma ono sensu bez odpowiedniej powierzchni roboczej, jaką jest stolnica. Narzędzia powinny być dobierane zgodnie z ich funkcjonalnością, a każdy element w zestawie powinien pełnić istotną rolę w procesie kulinarnym. W przeciwnym razie, istnieje ryzyko, że ciasto nie osiągnie odpowiedniej konsystencji, co wpłynie na końcowy efekt smakowy i teksturalny kopytek. Ważne jest, aby zrozumieć, że każde narzędzie ma swoje specyficzne zastosowanie, a błędny dobór narzędzi prowadzi do nieefektywności w kuchni oraz nieudanych prób przygotowania potraw.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej