Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 8 czerwca 2025 23:03
Data zakończenia: 8 czerwca 2025 23:23

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W procesie druku solnego wykorzystuje się jako materiał światłoczuły

A. chlorek srebra

B. jodek srebra

C. azotan srebra

D. bromek srebra

Chlorek srebra (AgCl) jest jednym z kluczowych materiałów światłoczułych wykorzystywanych w procesie druku solnego. Jego zastosowanie wynika z właściwości fotochemicznych, które pozwalają na tworzenie obrazów w wyniku reakcji na światło. Gdy chlorek srebra jest naświetlany, jego struktura chemiczna ulega zmianie, co skutkuje powstawaniem nieodwracalnych śladów, które mogą być rozwijane w procesie chemicznym, umożliwiając uzyskanie wysokiej jakości odbitek. W praktyce, chlorek srebra jest często stosowany w procesach chemicznych, takich jak fotokopiowanie oraz w fotografii tradycyjnej. Warto również zauważyć, że standardy jakości w branży fotograficznej kładą nacisk na użycie materiałów światłoczułych, które charakteryzują się wysoką stabilnością i reprodukowalnością obrazów. Odpowiednie przygotowanie emulsji z chlorkiem srebra oraz właściwe techniki naświetlania są kluczowe dla uzyskania satysfakcjonujących rezultatów. Przykładem może być klasyczna fotografia czarno-biała, gdzie użycie chlorku srebra w emulsjach daje możliwość uzyskania subtelnych tonów i detali w obrazach.

Pytanie 2

Jaki plik można zapisać na nośniku, gdzie pozostało 1 MB przestrzeni, bez użycia kompresji?

A. Plik o rozmiarze 10 GB

B. Plik o rozmiarze 10 TB

C. Plik o rozmiarze 10 KB

D. Plik o rozmiarze 10 MB

Wybór plików o większych rozmiarach, takich jak 10 GB, 10 TB czy 10 MB, jest błędny z perspektywy dostępnej przestrzeni dyskowej. Na nośniku, na którym pozostaje tylko 1 MB wolnego miejsca, nie można zapisać plików przekraczających tę limitację. Przykładowo, plik o wielkości 10 GB jest 10 000 razy większy niż dostępna przestrzeń, co sprawia, że jest całkowicie nieodpowiedni do zapisu. Podobnie, plik o wielkości 10 TB jest 10 000 000 razy większy i również nie może być zapisany w tej sytuacji. Z kolei plik o wielkości 10 MB również przekracza dostępne 1 MB, co czyni go niewłaściwym wyborem. Powszechnym błędem jest niedostateczne uwzględnienie jednostek miary przy obliczeniach związanych z przestrzenią dyskową. Użytkownicy często zakładają, że niewielka różnica w rozmiarze pliku nie ma znaczenia, nie zdając sobie sprawy, że każda jednostka ma swoje granice. Kluczowe jest zrozumienie, że 1 MB to nieprzekraczalna granica i przed zapisaniem plików konieczne jest obliczenie całkowitego rozmiaru plików oraz dostępnej przestrzeni. W praktyce, umiejętność precyzyjnego określenia wymagań dotyczących przestrzeni dyskowej jest zasadnicza dla efektywnego zarządzania zasobami IT oraz planowania rozwoju infrastruktury informatycznej.

Pytanie 3

Minimalna rozdzielczość zdjęcia przeznaczonego do wydruku w formacie A4 (210×297 mm) z zachowaniem jakości 300 dpi wynosi

A. 1240×1754 pikseli

B. 800×600 pikseli

C. 1024×1200 pikseli

D. 2480×3508 pikseli

Rozważając błędne odpowiedzi, można zauważyć, że każda z nich nie spełnia wymogów dotyczących jakości druku. Odpowiedzi takie jak 1240×1754 pikseli, 1024×1200 pikseli czy 800×600 pikseli zakładają znacznie niższą rozdzielczość, co prowadzi do wielu problemów. W przypadku 1240×1754 pikseli, mamy odpowiednik 150 dpi, co jest minimalną jakością do druku, ale nie gwarantuje odpowiedniego odwzorowania szczegółów. Pozostałe wartości są jeszcze gorsze i nie nadają się do profesjonalnego wydruku. Typowym błędem myślowym jest założenie, że dla mniejszych formatów, jak A4, można stosować znacznie niższe rozdzielczości. W rzeczywistości, im większa jakość, tym lepszy rezultat, szczególnie w kontekście ostrości i detali obrazu. W branży graficznej standardem jest dążenie do 300 dpi, a każda rozdzielczość poniżej tej wartości może prowadzić do nieakceptowalnych efektów, takich jak pikselizacja czy rozmycie. Użytkownicy zbyt często zapominają, że druk to nie tylko same cyfrowe pliki, ale również fizyczna jakość, która wymaga szczególnej uwagi w kontekście przygotowania materiałów do druku.

Pytanie 4

Aby zminimalizować odbicia i zwiększyć kontrast cieni w fotografii studyjnej przedmiotów codziennego użytku, warto wykorzystać blendę z powierzchnią

A. białą

B. srebrną

C. czarną

D. złotą

Wybór białej, złotej lub srebrnej blendy do zniwelowania odblasków oraz pogłębienia cieni w fotografii przedmiotów użytkowych może prowadzić do niewłaściwych rezultatów. Biała blenda, choć często stosowana do odbicia światła, zwiększa jego intensywność i może powodować niepożądane odblaski, co jest szczególnie problematyczne w przypadku błyszczących powierzchni. Użycie białej blendy może zatem skutkować nadmiernym oświetleniem i zubożeniem detali, co jest niezgodne z zamierzonym celem. Z kolei złota blenda, która nadaje ciepłe tonacje, jest doskonała do portretów, jednak w kontekście fotografii produktowej może wprowadzać kolorystyczne zniekształcenia, które nie są pożądane. Złota tonacja może sprawić, że przedmioty stracą swój naturalny kolor, co wpłynie na ich atrakcyjność. Srebrna blenda, podobnie jak biała, odbija więcej światła, co może potęgować odblaski, zamiast ich eliminować. W kontekście profesjonalnej fotografii ważne jest, aby znać właściwości używanych narzędzi i ich wpływ na końcowy efekt. Częste błędy myślowe polegają na założeniu, że wszystkie blendy działają w ten sam sposób – w rzeczywistości ich zastosowanie musi być dostosowane do specyfiki obiektów oraz pożądanych efektów wizualnych. Dlatego konieczne jest, aby w przypadku fotografii przedmiotów użytkowych, szczególnie z błyszczącymi powierzchniami, zastosować czarną blendę, która skutecznie kontroluje światło i daje profesjonalne rezultaty.

Pytanie 5

Jakie minimalne znaczenie ma aktualnie współczynnik Color Rendering Index (CRI) dla profesjonalnego oświetlenia fotograficznego?

A. CRI minimum 70

B. CRI minimum 95

C. CRI minimum 80

D. CRI minimum 60

Współczynnik CRI to wskaźnik jakości oświetlenia, który mierzy zdolność źródła światła do wiernego odwzorowywania kolorów. Wybór wartości CRI na poziomie 80 lub 70 może wydawać się atrakcyjny, zwłaszcza dla osób, które nie zdają sobie sprawy z wpływu jakości światła na efekt końcowy fotografii. Jednak taki poziom CRI nie zapewnia wystarczającej wierności kolorów. Przy CRI na poziomie 80, znaczna część odcieni, zwłaszcza tych bardziej nasyconych, może być zniekształcona. W praktyce może to prowadzić do sytuacji, w której kolory na zdjęciach będą się różnić od rzeczywistych barw obiektów, co jest nieakceptowalne w profesjonalnej fotografii. Przy CRI 70 czy 60, odwzorowanie kolorów jest jeszcze gorsze, co może być szczególnie problematyczne w fotografii produktowej, gdzie dokładność kolorów jest kluczowa dla marketingu i sprzedaży. Oświetlenie o niższym CRI może również wpływać na emocjonalny odbiór zdjęć, ponieważ kolory mogą wydawać się mniej żywe i atrakcyjne. Dlatego wybór źródła światła o odpowiednim CRI jest kluczowy dla każdego, kto chce uzyskać wysokiej jakości efekty w swojej pracy fotograficznej.

Pytanie 6

W trakcie kopiowania metodą subtraktywną barwnego negatywu na wzornik barwnego pozytywu uzyskano dominację purpurową. Aby zlikwidować tę dominację, konieczne jest użycie filtru

A. purpurowego o wyższej gęstości optycznej

B. żółtego o niższej gęstości optycznej

C. purpurowego o niższej gęstości optycznej

D. niebiesko-zielonego o wyższej gęstości optycznej

Wybór filtra purpurowego o większej gęstości optycznej jest właściwy w kontekście subtraktywnego modelu kolorów, gdzie priorytetem jest usunięcie dominujących barw poprzez absorpcję. Filtr purpurowy absorbuje część widma światła, co pozwala na redukcję intensywności purpurowej dominacji. Zastosowanie filtra o większej gęstości optycznej skutkuje głębszym wchłanianiem promieniowania, co jest kluczowe w kontekście zrównoważenia kolorów. W praktyce, przy pracy z materiałami fotograficznymi, takie podejście jest zgodne z zasadami kolorymetrii, które sugerują, że aby zneutralizować pewne kolory, należy stosować filtry w kolorze przeciwnym na kole barw. W przypadku purpury, żółty jest kolorem komplementarnym, a zastosowanie filtra purpurowego o większej gęstości pozwala na efektywne zmniejszenie nasycenia tej barwy. Jest to praktyka powszechnie stosowana w fotografii, w druku oraz w przemyśle graficznym, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów ma kluczowe znaczenie.

Pytanie 7

Podczas robienia czarno-białych fotografii górskiego krajobrazu, aby osiągnąć efekt podkreślenia chmur, przyciemnienia nieba i uzyskania burzowego klimatu, należy wykorzystać filtr

A. niebieski

B. zielony

C. czerwony

D. szary

Filtry w fotografii dopełniają kompozycję, ale nie każde ich zastosowanie przynosi zamierzony efekt. Odpowiedzi niebieski i zielony są często mylone z filtrami, które mają za zadanie zmieniać nasycenie barw, a nie przyciemniać niebo. Niebieski filtr, na przykład, może wprowadzać zbyt wiele niebieskiego światła do zdjęcia, co nie pomaga w uzyskaniu dramatyzmu, a wręcz przeciwnie, sprawia, że niebo staje się bardziej jasne i mniej kontrastowe. Zielony filtr przyczynia się do wzmocnienia zieleni w krajobrazie, co w kontekście górskim, gdzie dominują szarości, nie jest skutecznym wyborem, jeśli celem jest uwydatnienie chmur. Z kolei szary filtr, który jest powszechnie stosowany w fotografii, służy głównie do kontrolowania ekspozycji i nie wpływa na kolory w taki sposób, aby wydobywać szczegóły chmur. Działanie takich filtrów opiera się na niepełnym zrozumieniu ich właściwości. Warto również zaznaczyć, że przeważnie filtry kolorowe stosuje się w specyficznych sytuacjach, a ich wybór powinien być przemyślany w kontekście zamierzonych efektów wizualnych, co w praktyce oznacza, że wybór filtra musi być dostosowany do konkretnej sceny fotograficznej.

Pytanie 8

Aby zrealizować zdjęcia w plenerze w zakresie podczerwieni, konieczne jest posiadanie aparatu małoobrazkowego z zestawem obiektywów, statywem oraz odpowiednim filtrem

A. IR i film czuły na promieniowanie długofalowe

B. IR i film ortochromatyczny

C. UV i film czuły na promieniowanie długofalowe

D. jasnoczerwony oraz film ortochromatyczny

Poprawna odpowiedź to wykorzystanie filtru IR oraz filmu czułego na promieniowanie długofalowe, co jest kluczowe w fotografii podczerwonej. Filtr IR blokuje widzialne światło, pozwalając jedynie na przenikanie promieniowania podczerwonego, które jest niewidoczne dla ludzkiego oka, ale rejestrowane przez odpowiednie urządzenia. Filmy czułe na promieniowanie długofalowe są zaprojektowane specjalnie, aby reagować na długości fal, które są odzwierciedlane w fotografii podczerwonej, co pozwala na uchwycenie unikalnych detali i kontrastów w plenerze. Użycie takiego sprzętu w fotografii przyrodniczej czy krajobrazowej może prowadzić do niezwykle interesujących efektów wizualnych, takich jak jasne, niemal fluorescencyjne liście na ciemnym tle nieba, co wynika z różnicy w odbiciu promieniowania podczerwonego przez różne materiały. Praktyczne przykłady zastosowania obejmują badania ekologiczne, monitorowanie stanu roślinności czy tworzenie artystycznych zdjęć, które podkreślają wyjątkowe cechy natury. Odpowiednia technika i zastosowanie filtrów oraz specjalnych filmów są zgodne z zaleceniami branżowymi dotyczącymi fotografii eksperymentalnej.

Pytanie 9

Jaką wartość ma temperatura barwowa światła emitowanego przez świeczkę?

A. 10 000 K

B. 5 600 K

C. 1 800 K

D. 3 200 K

Temperatura barwowa światła świeczki wynosi około 1800 K, co oznacza, że ma ciepły, żółty odcień. Wartość ta jest typowa dla źródeł światła, które emitują promieniowanie o niższej temperaturze, takich jak tradycyjne świece, lampy naftowe czy niektóre żarówki. Zrozumienie temperatury barwowej jest kluczowe w wielu dziedzinach, takich jak fotografia, oświetlenie architektoniczne oraz projektowanie wnętrz. Na przykład, w fotografii temperatura barwowa wpływa na postrzeganą kolorystykę obrazu i jego atmosferę, dlatego fotografowie często dostosowują balans bieli w zależności od źródła światła. Standardy takie jak ANSI/TIA-568 oraz CIE (Międzynarodowa Komisja Oświetleniowa) dostarczają wytycznych dotyczących oświetlenia, co pozwala na uzyskanie odpowiednich efektów wizualnych oraz komfortu użytkowania w przestrzeniach publicznych i prywatnych. W praktyce, wybór odpowiedniego źródła światła, uwzględniającego jego temperaturę barwową, jest istotny dla kreowania pożądanej atmosfery w danym pomieszczeniu lub podczas wydarzenia.

Pytanie 10

Technologia pixel shift w nowoczesnych aparatach cyfrowych służy do

A. redukcji szumów przy wysokich wartościach ISO

B. poprawy stabilizacji obrazu przy długich czasach naświetlania

C. zwiększenia rozdzielczości i jakości obrazu przez wykonanie serii zdjęć z minimalnym przesunięciem matrycy

D. zwiększenia szybkości działania autofokusa

Technologia pixel shift to zaawansowana metoda zwiększania rozdzielczości i jakości obrazu w aparatach cyfrowych. Opiera się na wykonywaniu serii zdjęć, gdzie matryca aparatu jest przesuwana o minimalne odległości pomiędzy ujęciami. Dzięki temu, każda piksel w finalnym obrazie jest następująco uzupełniany z różnych kątów, co pozwala na zebranie większej ilości informacji o kolorach i detalach. Przykładem zastosowania tej technologii mogą być sesje zdjęciowe w fotografii krajobrazowej, gdzie ważne są detale w różnych partiach obrazu. Wykorzystując pixel shift, można uzyskać znacznie wyższą jakość zdjęć, co jest szczególnie istotne w kontekście druku wielkoformatowego. W branży fotograficznej standardem staje się coraz częstsze stosowanie tej technologii, zwłaszcza w aparatach średnioformatowych, które mają na celu maksymalne wykorzystanie potencjału matryc. To podejście sprzyja także uzyskiwaniu efektu HDR (High Dynamic Range), przy odpowiednim przetwarzaniu zdjęć.

Pytanie 11

Określ nazwę zjawiska, które występuje w srebrowych warstwach materiałów światłoczułych na skutek intensywnego, krótkiego naświetlania?

A. Guma

B. Izohelia

C. Dagerotypia

D. Solaryzacja

Izohelia odnosi się do zjawiska związane z równomiernym oświetleniem w kontekście reprodukcji barw, a nie do efektów ciemnienia warstw światłoczułych pod wpływem intensywnego naświetlania. Zjawisko to jest często mylone z solaryzacją, ponieważ obie koncepcje dotyczą światła i jego oddziaływania z materiałami, ale mają różne zastosowania i mechanizmy. Izohelia była używana w kontekście analizy odbicia światła oraz w procesach kalibracji kolorów, jednak nie ma bezpośredniego związku z procesami chemicznymi, jakie zachodzą w srebrowych emulsjach. Dagerotypia to jedna z najwcześniejszych technik fotograficznych, polegająca na rejestrowaniu obrazu na metalowej płycie pokrytej jodkiem srebra. Choć dagerotypia wiąże się z naświetlaniem, nie opisuje zjawiska ciemnienia pod silnym światłem, a jej proces jest znacznie bardziej skomplikowany i nie dotyczy soli srebra w kontekście solaryzacji. W przypadku gumy, termin ten odnosi się do procesu gumy bichromate, który jest inną techniką fotograficzną, polegającą na naświetlaniu emulsji zawierającej gumę oraz chromian potasu. To zjawisko również nie jest związane z solaryzacją, ponieważ skupia się na innych aspektach tworzenia obrazu. Wniosek z tych niepoprawnych odpowiedzi jest często rezultatem mylenia różnych pojęć w dziedzinie fotografii oraz prób ich zastosowania w kontekście, w którym nie są one właściwe. Zrozumienie podstawowych różnic między tymi zjawiskami jest kluczowe dla prawidłowej analizy procesów fotograficznych i ich zastosowań.

Pytanie 12

W przypadku fotografii zbiorowej uzyskanie równomiernego, łagodnego i rozproszonego oświetlenia jest możliwe dzięki zastosowaniu

A. parasolki białe

B. beauty dish

C. parasolki srebrne

D. wrota

Jeśli wybierzesz parasolki srebrne, beauty dish albo wrota, to raczej nie osiągniesz miękkiego oświetlenia, które jest ważne przy zdjęciach grupowych. Srebrne parasolki chociaż mają mocne odbicie, to potrafią robić mocne cienie i kontrasty, co w grupie może być problematyczne. Można ich używać, gdy zależy ci na wyraźnych detalach, ale jak chodzi o grupy, to średnio to wychodzi. Beauty dish super wygląda na portretach, ale nie za bardzo nadaje się do większych ekip, bo daje zbyt skoncentrowane światło. Co do wrót, to one kierują światło, ale nie rozpraszają go, więc też nie dają efektu miękkości. Ogólnie rzecz biorąc, w fotografii grupowej musisz unikać mocnych cieni i nadmiernej intensywności, bo to może źle wpływać na wygląd skóry, a rezultaty będą dalekie od naturalnych.

Pytanie 13

Aby uzyskać efekt zatrzymania ruchu opadającej kropli wody, jaki powinien być ustawiony czas naświetlania?

A. 1/125 s

B. 1/500 s

C. 1/30 s

D. 1/2000 s

Odpowiedź 1/2000 s jest prawidłowa, ponieważ czas naświetlania na poziomie 1/2000 sekundy jest wystarczająco krótki, aby zarejestrować bardzo szybkie zjawiska, takie jak spadająca kropla wody. Przy tak krótkim czasie naświetlania, aparat jest w stanie 'zamrozić' ruch, co oznacza, że zarejestruje obraz z minimalnym rozmyciem. W praktyce, takie ustawienia są często stosowane w fotografii sportowej, gdzie szybko poruszające się obiekty muszą być uchwycone w pełnej ostrości. W przypadku fotografii przyrody, na przykład podczas dokumentowania spadających kropli deszczu czy wodospadów, krótki czas naświetlania pozwala uwiecznić detale, które normalnie mogłyby umknąć w wyniku ruchu. Dobrą praktyką jest również zrozumienie, że dla osiągnięcia podobnych efektów, można zastosować dodatkowe akcesoria, takie jak lampy błyskowe, które umożliwiają jeszcze szybsze zamrożenie ruchu. Warto zaznaczyć, że techniki te są zgodne z zasadami stosowanymi w profesjonalnej fotografii, gdzie precyzyjne ustawienia aparatu mają kluczowe znaczenie dla jakości uzyskiwanych obrazów.

Pytanie 14

Jakie ustawienia parametrów ekspozycji powinny być zastosowane w fotografii portretowej przy użyciu światła błyskowego, aby uzyskać efekt rozmytego tła?

A. f/11, 1/60 s

B. f/22, 1/125 s

C. f/5,6, 1/250 s

D. f/2,8, 1/125 s

Odpowiedź f/2,8, 1/125 s jest prawidłowa, ponieważ szeroka przysłona (f/2,8) pozwala na uzyskanie efektu małej głębi ostrości, co jest kluczowe w fotografii portretowej, szczególnie przy wykorzystaniu oświetlenia błyskowego. Szeroka przysłona wpuszcza więcej światła, co pozwala na zarejestrowanie szczegółów twarzy modela, jednocześnie rozmywając tło. Przy takiej wartości przysłony tło staje się mniej wyraźne, co podkreśla postać i przyciąga uwagę do jej cech. Czas ekspozycji 1/125 s jest odpowiedni, aby zminimalizować ryzyko ruchu, zarówno ze strony modela, jak i aparatu, zwłaszcza w warunkach oświetlenia błyskowego. Używając tej kombinacji parametrów, można uzyskać portret o estetycznym wyglądzie, gdzie tło nie odciąga uwagi od głównego obiektu.

Pytanie 15

Aby uzyskać srebrną kopię pozytywową z negatywu czarno-białego w skali odwzorowania 1:1, konieczne jest zastosowanie

A. kopiarki stykowej

B. skanera płaskiego

C. plotera laserowego

D. powiększalnika

Kopiarka stykowa jest idealnym urządzeniem do uzyskiwania srebrnej kopii pozytywowej z negatywu czarno-białego w skali odwzorowania 1:1, ponieważ jej konstrukcja pozwala na bezpośrednie nałożenie negatywu na materiał światłoczuły. W tej technice światło przechodzi przez negatyw, co umożliwia uzyskanie dokładnej reprodukcji obrazu na materiale, takiego jak papier fotograficzny. Przykładowo, w tradycyjnym procesie fotografii analogowej, kopiarki stykowe są wykorzystywane w darkroomach, gdzie zachowanie szczegółów i kontrastu obrazu jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wydruku. Użycie tej metody również zapewnia, że nie występują żadne zniekształcenia, które mogłyby wynikać z użycia innych urządzeń, takich jak skanery czy plotery, które mogą wprowadzać błędy w odwzorowaniu. Dobra praktyka wskazuje, że dla zachowania jakości archiwalnych negatywów, kopiowanie za pomocą kopiarki stykowej jest preferowane, ponieważ proces ten nie wymaga przetwarzania cyfrowego, które mogłoby wpłynąć na jakość finalnego obrazu.

Pytanie 16

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop służy do wygładzania skóry?

A. gumka

B. stempel

C. inteligentne wyostrzanie

D. separacja częstotliwości

Gumka, stempel oraz inteligentne wyostrzanie to narzędzia, które, choć mogą być używane w procesie edycji zdjęć, nie są odpowiednie do techniki wygładzania skóry. Gumka jest narzędziem, które pozwala na usuwanie obszarów z warstwy, co w przypadku retuszu skóry może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak szumy i niejednolitość. Użycie gumki w tym kontekście może skutkować zniszczeniem niektórych detali obrazu, a także trudnościami w uzyskaniu naturalnego wyglądu. Stempel, z kolei, kopiuje piksele z jednego miejsca w obrazie i wkleja je w inne, co przy nieostrożnym stosowaniu może wprowadzać widoczne powtórzenia oraz nienaturalne plamy na skórze, co jest niepożądanym efektem w procesie retuszu. Inteligentne wyostrzanie to narzędzie służące do poprawy ostrości obrazu, które może być użyteczne w kontekście podkreślenia detali, ale w przypadku wygładzania skóry może pogłębiać widoczność niedoskonałości, co prowadzi do nieestetycznego rezultatu. Kluczowym błędem jest mylenie tych narzędzi z techniką separacji częstotliwości, która bazuje na zaawansowanej obróbce częstotliwości, umożliwiającej precyzyjne wygładzanie bez utraty detali, co jest nieosiągalne przy użyciu wymienionych narzędzi. Właściwe podejście do retuszu skóry wymaga zrozumienia, że różne techniki mają swoje zastosowania, które powinny być dostosowane do zamierzonych efektów oraz specyfiki obrazu.

Pytanie 17

Jaki filtr świetlny powinien być użyty na planie zdjęciowym, aby żółty obiekt został uchwycony jako zielony?

A. Purpurowy

B. Czerwony

C. Szary

D. Niebieskozielony

Wybór filtra niebieskozielonego jest kluczowy w kontekście manipulowania percepcją kolorów w fotografii. Filtr ten działa na zasadzie absorbencji światła o określonej długości fali, co w przypadku żółtego obiektu, który składa się z fal świetlnych czerwonych i zielonych, prowadzi do zjawiska znanego jako 'kolorowe przesunięcie'. W efekcie, światło odbite od żółtego przedmiotu, przechodząc przez filtr niebieskozielony, traci część swojej intensywności w zakresie czerwonym, a intensywność zielonego zostaje uwydatniona, co skutkuje postrzeganiem danego obiektu jako zielonego. W praktyce, filtry o tym kolorze są powszechnie stosowane w fotografii krajobrazowej oraz portretowej, aby uzyskać bardziej nasycone i cieplejsze kolory, a także w pracy nad efektami artystycznymi. Użytkownicy korzystający z filtrów niebieskozielonych mogą również zauważyć poprawę kontrastu w sytuacjach o dużym oświetleniu słonecznym, co czyni je niezwykle użytecznymi w praktyce fotograficznej.

Pytanie 18

Na jakim nośniku danych można zapisać plik o rozmiarze 20 GB?

A. DVD

B. DVD-RW

C. HD DVD

D. CD-RW

HD DVD to format optyczny, który został zaprojektowany z myślą o przechowywaniu dużych ilości danych, co czyni go idealnym nośnikiem do zapisywania plików o wielkości 20 GB. Standard HD DVD pozwala na zapis do 30 GB danych na pojedynczej warstwie, a nawet do 51 GB na nośnikach dwuwarstwowych, co zdecydowanie przewyższa wymagania dotyczące przechowywania pliku tej wielkości. HD DVD był wykorzystywany głównie do przechowywania filmów w wysokiej rozdzielczości, gier oraz innych aplikacji multimedialnych. Jego wprowadzenie na rynek miało miejsce w czasach, gdy technologia DVD była już ustabilizowana, a zapotrzebowanie na wyższe pojemności danych rosyjską znaczenie. Z perspektywy branżowej, HD DVD jest doskonałym przykładem ewolucji nośników optycznych, które musiały dostosować się do rosnących potrzeb użytkowników, w tym standardów takich jak Blu-ray, które ostatecznie przejęły dominację na rynku. Dlatego wybór HD DVD jako nośnika dla pliku o wielkości 20 GB jest całkowicie uzasadniony i zgodny z obowiązującymi standardami.

Pytanie 19

Ile odcieni można uzyskać, zapisując obraz w 8-bitowej palecie kolorów?

A. 156

B. 256

C. 16

D. 18

Odpowiedź 256 jest jak najbardziej prawidłowa. W 8-bitowej palecie barw każdy piksel może mieć jeden z 256 kolorów. To dosyć niesamowite, bo te kolory są reprezentowane przez 8 bitów, co daje nam 2 do potęgi 8, czyli właśnie 256. Taki system świetnie sprawdza się w grafice komputerowej, zwłaszcza przy prostych obrazkach, jak ikony albo małe animacje. Na przykład, weźmy obrazy GIF – one właśnie korzystają z ograniczonej palety 256 kolorów. Oczywiście, dzisiaj mamy bardziej zaawansowane standardy, jak RGB czy CMYK, które dają miliony barw, ale znajomość 8-bitowych palet to mega ważna podstawowa wiedza dla programistów i grafików, żeby tworzyć fajne wizualizacje.

Pytanie 20

Z jakiej odległości powinien ustawić się fotograf, aby oświetlić obiekt, korzystając z lampy błyskowej o LP=42, przy ustawieniu ISO 100 i przysłonie f/8?

A. Około 15 m

B. Około 5 m

C. Około 1 m

D. Około 30 m

Wybór odpowiedzi wskazujących na inne odległości, takie jak 1 m, 15 m czy 30 m, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego charakterystyki działania lampy błyskowej oraz wpływu liczby przesłony i ISO na ekspozycję. Na przykład, oświetlenie obiektu z odległości 1 m jest niewystarczające, gdyż lampa błyskowa o liczbie przewodniej LP=42 w takim przypadku spowoduje znaczne prześwietlenie zdjęcia. To często prowadzi do efektu nadmiernego naświetlenia i utraty detali w jasnych obszarach. Z kolei ustawienie lampy na 15 m czy 30 m od obiektu będzie skutkować niedoświetleniem, ponieważ światło z lampy po tak dużej odległości traci intensywność, co może być szczególnie problematyczne w fotografii, gdzie precyzyjne doświetlenie obiektu gra kluczową rolę. Warto również pamiętać, że im większa odległość, tym większa utrata jakości światła, co może wpłynąć na ogólną estetykę zdjęcia. Błędy w doborze odległości mogą wynikać z braku znajomości zasad działania sprzętu fotograficznego, a także niewłaściwego rozumienia wpływu parametrów ekspozycji na uzyskiwany efekt. Dlatego ważne jest, aby przed przystąpieniem do sesji fotograficznej zrozumieć, jak różne ustawienia wpływają na jakość obrazu oraz jak prawidłowo obliczać odległość, aby uzyskać optymalne rezultaty.

Pytanie 21

Obiektyw o ogniskowej 80 mm jest typowy dla kadru o wymiarach

A. 18 × 24 mm

B. 24 × 36 mm

C. 45 × 60 mm

D. 60 × 60 mm

Wybór niewłaściwego formatu kadru, takiego jak 45 × 60 mm, 24 × 36 mm czy 18 × 24 mm, wskazuje na niepełne zrozumienie zależności pomiędzy ogniskową obiektywu a rozmiarem matrycy lub filmu. Obiektyw 80 mm nie jest standardowy dla formatu 24 × 36 mm, który preferuje ogniskowe zbliżone do 50 mm, co jest utożsamiane z tzw. "normalnym" obiektywem, który oddaje perspektywę zbliżoną do ludzkiego oka. W przypadku formatu 45 × 60 mm, stosowane są zazwyczaj obiektywy o dłuższej ogniskowej, ale 80 mm jest wciąż za długi, co prowadzi do zniekształcenia obrazu i nieadekwatnej głębi ostrości. Natomiast obiektyw 80 mm w formacie 18 × 24 mm daje efekt teleobiektywu, co nie jest optymalne dla tego formatu, ponieważ prowadzi do wąskiego kąta widzenia i ograniczonego kontekstu przestrzennego. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wyższa ogniskowa zawsze oznacza lepszą jakość obrazu, podczas gdy kluczowym czynnikiem jest dostosowanie ogniskowej do konkretnego formatu oraz zamierzonych efektów wizualnych. Takie nieprecyzyjne podejście może skutkować nieefektywnym wykorzystaniem sprzętu i niezadowalającymi rezultatami w praktyce fotograficznej. Właściwe zrozumienie relacji między ogniskową a formatem jest niezbędne dla osiągnięcia zamierzonych efektów artystycznych i technicznych w fotografii.

Pytanie 22

Do oświetlonego zdjęcia pejzażu wykorzystano czas naświetlania – 1/60 s oraz przysłonę – f/8. Jakie parametry ekspozycji należy ustawić w aparacie fotograficznym, aby uzyskać tę samą ilość światła padającego na matrycę?

A. 1/250 s, f/2,8

B. 1/30 s, f/1,4

C. 1/125 s, f/5,6

D. 1/15 s, f/2,8

Odpowiedź 1/125 s, f/5,6 jest poprawna, ponieważ zachowuje tę samą ilość światła padającego na matrycę aparatu, jak w przypadku oryginalnych ustawień 1/60 s i f/8. Zmiana czasu naświetlania na 1/125 s oznacza, że matryca będzie naświetlana krócej, co zmniejsza ilość światła docierającego do sensora. Aby zrekompensować tę stratę światła, musimy otworzyć przysłonę. Przysłona f/5,6 jest szersza w porównaniu do f/8, co pozwala na wpuszczenie większej ilości światła na matrycę. W praktyce, zrozumienie związku między czasem naświetlania a przysłoną jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej ekspozycji, a także dla kontrolowania głębi ostrości w zdjęciach. W fotografii, standardem jest dążenie do zrównoważenia tych parametrów, aby uzyskać pożądany efekt. Warto również pamiętać, że niektóre scenariusze mogą wymagać dodatkowej korekty ekspozycji, np. w warunkach silnego oświetlenia lub w cieniu, co wymaga umiejętności dostosowywania tych wartości w praktyce.

Pytanie 23

Aby zredukować drgania aparatu fotograficznego podczas długiego naświetlania, używa się

A. blendę.

B. mieszek.

C. statecznik.

D. monopod.

Choć wszystkie wymienione opcje mogą wpływać na jakość zdjęć, tylko monopod skutecznie eliminuje drgania aparatu w kontekście długich czasów naświetlania. Statecznik, który jest często używany w filmowaniu, ma na celu stabilizację ruchomych ujęć, a nie statycznych fotografii. Jego konstrukcja jest bardziej skomplikowana i nie zawsze nadaje się do statycznych sytuacji, gdzie kluczowe jest sztywne wsparcie aparatu. Blenda jest narzędziem używanym do kontrolowania światła wpadającego na obiekt, co może poprawić jakość zdjęcia, ale nie wpływa na drgania aparatu. Używanie blendy podczas długich naświetleń nie rozwiązuje problemu stabilności, co może prowadzić do poruszenia obrazu. Mieszek, z kolei, jest akcesorium stosowanym głównie w fotografii makro i nie ma zastosowania w eliminacji drgań. Może być użyty do regulacji odległości między obiektywem a matrycą, ale nie zapewnia stabilności aparatu. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie zastosowania odpowiednich akcesoriów w kontekście różnych technik fotograficznych. Każde z wymienionych narzędzi ma swoją specyfikę i zastosowanie, jednak tylko monopod spełnia wymogi stabilności i wsparcia w przypadku długich czasów naświetlania.

Pytanie 24

Który z wymienionych formatów plików graficznych pozwala na zapisanie animacji?

A. TIFF

B. PNG

C. PSD

D. GIF

Format GIF (Graphics Interchange Format) jest jednym z nielicznych formatów plików graficznych, który umożliwia zapisanie animacji. Dzięki temu, w jednym pliku można mieć sekwencję obrazów, które odtwarzane są w określonym czasie, tworząc wrażenie ruchu. To czyni go bardzo popularnym w Internecie, szczególnie w mediach społecznościowych oraz na stronach internetowych, gdzie krótkie animacje mogą przyciągać uwagę użytkowników. GIF-y wspierają maksymalnie 256 kolorów na obraz, co sprawia, że są idealne do prostych animacji, jak również do grafik z ograniczoną paletą barw. Warto zauważyć, że GIF-y są również szeroko stosowane do prezentacji prostych efektów wizualnych, jak przyciski, ikony czy emotikony. W kontekście standardów, GIF jest uznawany za jeden z podstawowych formatów w branży, zwłaszcza wśród designerów i twórców treści internetowych.

Pytanie 25

Kiedy fotografia podlega ochronie prawnej w zakresie praw autorskich?

A. jest traktowana jako zwykła informacja prasowa

B. jest duplikowana i rozpowszechniana w nieograniczony sposób

C. jest oryginalna i ukazuje indywidualną twórczość autora

D. stanowi formę przekazu bez wyraźnych cech osobistych

Fotografia jest przedmiotem prawa autorskiego, gdy wykazuje oryginalność oraz indywidualny charakter, co oznacza, że powinna być wynikiem kreatywnego procesu twórcy. Oryginalność w kontekście prawa autorskiego odnosi się do unikalności pracy, co oznacza, że zdjęcie nie może być jedynie kserokopią lub reprodukcją istniejącego dzieła. Przykładem mogą być zdjęcia artystyczne, które przejawiają osobisty styl fotografa, czy też dokumentacje unikalnych wydarzeń. Zgodnie z międzynarodowymi standardami ochrony praw autorskich, jak konwencja berneńska, kreatywne podejście do tematu, kompozycja oraz techniki fotograficzne wpływają na uznanie danego dzieła za chronione prawem autorskim. W praktyce oznacza to, że jeśli autor wytrwale pracuje nad swoimi zdjęciami, wprowadza unikalne elementy i techniki, to jego prace mogą być objęte ochroną prawną. Warto pamiętać, że każdy, kto planuje publikację lub sprzedaż swoich zdjęć, powinien być świadomy przysługujących mu praw oraz możliwości ich egzekwowania.

Pytanie 26

Umieszczenie fotografii dziecka z ceremonii inauguracji roku szkolnego w przedszkolu na witrynie internetowej placówki wymaga zgody

A. dyrektora przedszkola

B. koleżanek

C. dziecka

D. opiekuna prawnego dziecka

Jeśli chodzi o publikację zdjęć dzieci, to ważne, żeby mieć zgodę ich opiekunów. To jest zgodne z przepisami o ochronie danych osobowych, takimi jak RODO. No bo pamiętaj, że dziecko nie ma jeszcze pełnych praw do podejmowania decyzji. Dlatego rodzice muszą dbać o to, aby wizerunek ich pociech był bezpieczny. Zazwyczaj trzeba mieć pisemną zgodę od opiekuna, w której dokładnie opisane jest, jakie zdjęcia będą udostępniane i do czego. Na przykład, na początku roku szkolnego rodzice mogą wypełnić formularz, w którym wyrażają zgodę na publikację zdjęć w materiałach przedszkola. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami, bo pozwala na zachowanie prywatności dzieci i buduje zaufanie w instytucjach edukacyjnych.

Pytanie 27

W fotografowaniu obiektów transparentnych i półprzezroczystych technika cross polarization polega na

A. umieszczeniu filtrów polaryzacyjnych zarówno na źródle światła, jak i na obiektywie

B. zastosowaniu dwóch źródeł światła o przeciwnych temperaturach barwowych

C. fotografowaniu obiektu w dwóch różnych płaszczyznach polaryzacji

D. użyciu techniki HDR z filtrem polaryzacyjnym na obiektywie

Zastosowanie dwóch źródeł światła o przeciwnych temperaturach barwowych w fotografii nie ma związku z techniką cross polarization. Idea polega na świeceniu na obiekt jednym źródłem światła, które jest odpowiednio spolaryzowane przez filtr polaryzacyjny. Użycie dwóch źródeł światła nie tylko nie rozwiązuje problemu z odbiciami i przejrzystością, ale może wprowadzać dodatkowe komplikacje, takie jak niejednorodność oświetlenia i zmiany w kolorystyce zdjęcia. Z kolei fotografowanie obiektu w dwóch różnych płaszczyznach polaryzacji, chociaż może wydawać się ciekawe, w rzeczywistości nie odpowiada rzeczywistej zasadzie działania filtrów polaryzacyjnych. Ta metoda nie jest praktykowana, ponieważ nie zapewnia jednoznacznych rezultatów w kontekście analizy obiektów transparentnych. Technika HDR z filtrem polaryzacyjnym na obiektywie skupia się na łączeniu różnych ekspozycji, co z kolei nie odnosi się do problemu odbić i przejrzystości, które są kluczowe w przypadku cross polarization. To podejście może prowadzić do nieczytelnych zdjęć oraz utraty szczegółów w jaśniejszych i ciemniejszych partiach obrazu. W praktyce, wiele osób mylnie interpretuje różne techniki jako alternatywy dla cross polarization, nie zdając sobie sprawy, że kluczowym elementem tej ostatniej jest wykorzystanie odpowiednich filtrów, a nie tylko różnice w temperaturze barwowej czy techniki łączenia zdjęć.

Pytanie 28

Przednio-górno-boczne oświetlenie ma za zadanie oświetlać

A. kontrowego.

B. tła.

C. zasadniczego.

D. pomocniczego.

Odpowiedzi, które wskazują na kontrowe, pomocnicze lub tło oświetlenia, są nieprawidłowe, ponieważ nie oddają one funkcji i znaczenia oświetlenia przednio-górno-bocznego w pojazdach. Kontrowe oświetlenie zazwyczaj odnosi się do dodatkowych źródeł światła, które mają na celu zwiększenie widoczności w konkretnej sytuacji, ale nie są podstawowym źródłem. Pomocnicze oświetlenie z kolei wspiera zasadnicze systemy, ale nie może być traktowane jako ich zamiennik. Oświetlenie tła, natomiast, odnosi się do ogólnego oświetlenia, które nie ma kluczowego znaczenia dla bezpieczeństwa jazdy, co czyni je mało przydatnym w kontekście tego pytania. Typowym błędem myślowym jest zrozumienie oświetlenia jako jedynie dodatkowego elementu, zamiast jego kluczowej roli w zapewnieniu widoczności i bezpieczeństwa na drodze. Dobrą praktyką w edukacji motoryzacyjnej jest koncentracja na skuteczności różnych typów oświetlenia oraz ich wpływie na percepcję kierowcy i innych uczestników ruchu, co podkreśla znaczenie oświetlenia zasadniczego jako fundamentu bezpieczeństwa w ruchu drogowym.

Pytanie 29

Aby wyeliminować odblaski pojawiające się na uwiecznianym obiekcie, należy w trakcie rejestrowania obrazu zastosować

A. blendę

B. filtr kolorowy

C. filtr polaryzacyjny

D. strumienicę

Filtr polaryzacyjny to zaawansowane narzędzie stosowane w fotografii, które skutecznie redukuje refleksy i odblaski na powierzchniach takich jak woda, szkło czy błyszczące metale. Działa poprzez blokowanie światła spolaryzowanego, co pozwala na uchwycenie bardziej wyrazistych i nasyconych kolorów. Przykładowo, w fotografii krajobrazowej użycie filtru polaryzacyjnego może znacznie poprawić kontrast nieba, eliminując refleksy świetlne od wilgotnej ziemi lub wody. Ponadto, filtr ten przyczynia się do zwiększenia przejrzystości i detali w scenach, co jest szczególnie istotne w przypadku zdjęć wykonanych w trudnych warunkach oświetleniowych. Dobrym praktykom w fotografii zaleca się stosowanie filtru polaryzacyjnego także w fotografii portretowej, gdzie może on zredukować niepożądane odblaski na skórze modela. Ważne jest, aby pamiętać, że filtr polaryzacyjny wpływa również na ekspozycję, dlatego należy dostosować ustawienia aparatu w celu uzyskania optymalnych rezultatów.

Pytanie 30

Funkcja dual pixel AF w nowoczesnych aparatach fotograficznych oznacza

A. funkcję dublowania każdego piksela w celu redukcji szumów cyfrowych

B. matryca ma dodatkowy układ pikseli służący wyłącznie do pomiaru ekspozycji

C. każdy piksel matrycy może jednocześnie rejestrować obraz i dokonywać pomiaru ostrości

D. aparat wykorzystuje dwie matryce jednocześnie dla zwiększenia głębi kolorów

Nieprawidłowe odpowiedzi wskazują na pewne nieporozumienia w zakresie funkcjonowania matryc w aparatach fotograficznych. Odpowiedź sugerująca, że matryca ma dodatkowy układ pikseli służący wyłącznie do pomiaru ekspozycji, jest myląca, ponieważ pomiar ekspozycji nie jest realizowany przez oddzielne piksele, ale poprzez analizę całego obrazu zarejestrowanego przez matrycę. W nowoczesnych aparatach, pomiar ekspozycji jest często realizowany w sposób zintegrowany, co oznacza, że piksele matrycy pełnią rolę zarówno w rejestracji obrazu, jak i w analizie jego jasności. Z kolei stwierdzenie, że aparat wykorzystuje dwie matryce jednocześnie dla zwiększenia głębi kolorów, jest całkowicie niezgodne z rzeczywistością. W praktyce, większość aparatów wykorzystuje jedną matrycę, która może odczytywać różne kolory za pomocą filtrów Bayera. Funkcja dublowania każdego piksela w celu redukcji szumów cyfrowych także nie jest zgodna z zasadami działania nowoczesnych matryc. Szumy są redukowane głównie poprzez algorytmy przetwarzania obrazu, a nie poprzez dublowanie pikseli. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków to niedostateczne zrozumienie, jak działają matryce i systemy autofokusa, co może prowadzić do mylnych przekonań o ich funkcjonalności. Warto zaznaczyć, że technologie zastosowane w matrycach są oparte na zaawansowanych zasadach inżynieryjnych oraz standardach jakości, co sprawia, że nie można ich uprościć do kilku podstawowych funkcji bez zrozumienia ich kompleksowości.

Pytanie 31

W trybie priorytetu przysłony (A/Av) fotograf ustawia

A. czas naświetlania, a aparat dobiera wartość przysłony

B. balans bieli, a aparat dobiera pozostałe parametry ekspozycji

C. czułość ISO, a aparat dobiera czas naświetlania i przysłonę

D. wartość przysłony, a aparat dobiera czas naświetlania

W trybie priorytetu przysłony, jak wskazuje nazwa, głównym działaniem fotografa jest ustawienie przysłony, a nie czasu naświetlania. Często pojawiają się nieporozumienia związane z przypisaniem tych dwóch parametrów do trybów fotografowania. Czas naświetlania, czyli jak długo światło wpada do matrycy aparatu, jest regulowany automatycznie przez aparat po wybraniu wartości przysłony. Użytkownicy mogą być zdezorientowani, myśląc, że mogą ręcznie kontrolować dwa kluczowe parametry ekspozycji jednocześnie w tym trybie. Ważne jest, aby zrozumieć, że w innych trybach, takich jak tryb czasu (S/Tv), to właśnie czas naświetlania jest kluczowy, a przysłona jest dostosowywana automatycznie. Oprócz tego, istnieją też błędne wyobrażenia, że można w tym trybie ustawiać poziomy ISO bezpośrednio, co nie jest zgodne z jego definicją. W rzeczywistości, ISO jest regulowane w sposób niezależny od trybu priorytetu przysłony; jego wpływ na ekspozycję jest inny, a użytkownik powinien być świadomy, że zmiana wartości ISO wpłynie na ogólną jakość zdjęcia, w tym na szumy w obrazie. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe dla skutecznego posługiwania się aparatem i uzyskiwania pożądanych efektów w fotografii.

Pytanie 32

Do prawidłowego wykonania fotografii do biometrycznego paszportu stosuje się tło w kolorze

A. jasnym neutralnym

B. intensywnie zielonym

C. ciemnym granatowym

D. intensywnie czerwonym

Aby uzyskać prawidłową fotografię do biometrycznego paszportu, stosuje się tło w kolorze jasnym neutralnym. Tego typu tło pozwala na odpowiednie wyodrębnienie twarzy osoby fotografowanej, minimalizując jednocześnie ryzyko zakłóceń wizualnych. Zgodnie z międzynarodowymi standardami, takimi jak te określone przez Międzynarodową Organizację Lotnictwa Cywilnego (ICAO), tło powinno być jednolite, co sprawia, że jasne neutralne kolory, takie jak biel, szarość czy jasny beż, są najbardziej zalecane. Pozwalają one na lepszy kontrast z rysami twarzy, co jest kluczowe dla automatycznego rozpoznawania twarzy. Praktycznie rzecz biorąc, użycie takiego tła wpływa na jakość zdjęcia i jego akceptację przez instytucje zajmujące się wydawaniem dokumentów. Warto również pamiętać, że tło nie powinno zawierać żadnych wzorów ani tekstur, które mogłyby zakłócać odbiór obrazu. Przykładowo, jeśli fotografujemy osobę w białej koszuli, jasne tło zneutralizuje efekt zlewania się kolorów, co jest zalecane w kontekście formalnych dokumentów.

Pytanie 33

Podaj odpowiednią sekwencję kroków w procesie odwracalnym E-6.

A. Wywołanie pierwsze, wywołanie drugie, zadymianie, kondycjonowanie, odbielanie, utrwalanie, garbowanie

B. Wywołanie pierwsze, odbielanie, wywołanie drugie, kondycjonowanie, utrwalanie, zadymianie, garbowanie

C. Wywołanie pierwsze, wywołanie drugie, kondycjonowanie, zadymianie, utrwalanie, garbowanie, odbielanie

D. Wywołanie pierwsze, zadymianie, wywołanie drugie, kondycjonowanie, odbielanie, utrwalanie, garbowanie

Proces odwracalny E-6 to sekwencja etapów, które są kluczowe dla prawidłowego przetwarzania materiałów w branży garbarskiej. Właściwa kolejność to: wywołanie pierwsze, zadymianie, wywołanie drugie, kondycjonowanie, odbielanie, utrwalanie oraz garbowanie. Wywołanie pierwsze polega na uzyskaniu odpowiedniej reakcji chemicznej, która rozpoczyna proces obróbczy. Następnie zadymianie pozwala na nadanie cech fizycznych i estetycznych surowcowi, które są niezbędne do dalszej obróbki. Wywołanie drugie to etap, który umożliwia stabilizację zmian w strukturze materiału. Kondycjonowanie z kolei dostosowuje parametry wilgotności oraz elastyczności skóry, co jest istotne w dalszych procesach. Odbielanie, jako kolejny krok, ma na celu usunięcie niepożądanych zanieczyszczeń, a utrwalanie zapewnia długotrwałość efektów obróbczych. Ostatni etap, garbowanie, jest kluczowy dla nadania skórze właściwych właściwości chemicznych i mechanicznych, co czyni cały proces kompletnym. Praktyczne zrozumienie tej sekwencji jest istotne dla zapewnienia jakości ostatecznego produktu, co jest zgodne z obowiązującymi standardami jakości w przemyśle garbarskim.

Pytanie 34

Jakiego negatywowego materiału średnioformatowego należy użyć do wykonania zdjęć małemu dziecku w naturalnym świetle w pomieszczeniu o niskim natężeniu oświetlenia?

A. Typ 220 o czułości ISO 50

B. Typ 135 o czułości ISO 200

C. Typ 220 o czułości ISO 200

D. Typ 135 o czułości ISO 50

Wybór niewłaściwego materiału negatywowego wpływa na jakość uzyskiwanych zdjęć, szczególnie w trudnych warunkach oświetleniowych. Na przykład, wybór filmu typu 135 o czułości ISO 200 może wydawać się właściwy, jednak w kontekście fotografii dzieci w słabo oświetlonym pomieszczeniu, film o mniejszych wymiarach (135) ogranicza pole widzenia i jakość szczegółów, co jest kluczowe przy uchwyceniu dynamicznych i naturalnych momentów. Dodatkowo, użycie filmu o czułości ISO 50, niezależnie od formatu, jest niewłaściwe w warunkach niskiego oświetlenia, gdyż wymaga znacznie dłuższego czasu naświetlania, co zwiększa ryzyko poruszenia zdjęcia, zwłaszcza w przypadku dzieci, które są trudne do uchwycenia w statycznej pozycji. Przy fotografowaniu w takich warunkach, istotne jest, aby film miał odpowiednią czułość, co wiąże się z minimalizacją szumów oraz maksymalizacją detali. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do decyzyjnych błędów, które wpływają na końcowy rezultat. Warto zatem stosować filmy o wyższej czułości, w połączeniu z odpowiednim doborem formatu, aby uzyskać optymalne wyniki. Znajomość właściwości materiałów fotograficznych jest kluczowa w praktyce fotograficznej.

Pytanie 35

Zjawisko winietowania w obiektywie to

A. zniekształcenia geometryczne obrazu

B. rozszczepienie światła na różne długości fali

C. spadek jasności obrazu na brzegach kadru

D. zamazanie obrazu przy małych przysłonach

Zjawisko winietowania, znane również jako winietowanie krawędziowe, polega na spadku jasności obrazu w okolicy brzegów kadru. Jest to efekt, który można zaobserwować w wielu obiektywach, szczególnie w tych o dużych otworach przysłony. Winietowanie występuje często w wyniku konstrukcji obiektywu, gdzie światło padające na krawędzie soczewek może być mniej intensywne niż to, które dociera do centralnej części. W praktyce oznacza to, że podczas fotografowania, zwłaszcza przy szerokich otworach przysłony, zdjęcia mogą wyglądać na nieco ciemniejsze wokół krawędzi, co może być niepożądane w przypadku zdjęć krajobrazowych lub portretowych. Aby temu zaradzić, można używać filtrów ND (neutral density), które równomiernie rozpraszają światło na całym obrazie, lub stosować obiektywy o lepszej korekcji winietowania. Warto pamiętać, że w niektórych przypadkach winietowanie może być pożądanym efektem artystycznym, dodającym zdjęciu głębi i dramatyzmu.

Pytanie 36

Proces generowania modeli 3D na podstawie fotografii nazywany jest

A. skanowaniem laserowym

B. fotogrametrią

C. holografią

D. fotosyntezą

W kontekście podanych odpowiedzi, istotne jest zrozumienie, dlaczego inne terminy nie są poprawne w odniesieniu do generowania modeli 3D na podstawie fotografii. Fotosynteza to proces, w którym rośliny przekształcają energię słoneczną w energię chemiczną, co nie ma nic wspólnego z tworzeniem modeli 3D. Jest to koncepcja biologiczna, a nie technologiczna, więc nie może być zastosowana w kontekście fotogrametrii. Holografia z kolei to technika rejestracji i reprodukcji obrazu w trzech wymiarach poprzez użycie interferencji światła. Choć holografia ma swoje zastosowanie w technologii i nauce, nie bazuje na zdjęciach, lecz na zjawiskach optycznych, co czyni ją niewłaściwym terminem w tym przypadku. Z kolei skanowanie laserowe to technika, która wykorzystuje lasery do zbierania danych o otoczeniu w trzech wymiarach, ale jest to inna metoda niż fotogrametria, gdyż opiera się na pomiarze odległości, a nie na analizie zdjęć. Kluczowym błędem w podejściu do tego pytania może być mylenie metod opartych na obrazie z metodami opartymi na pomiarze, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Dobrze jest zrozumieć, że każda z technik ma swoje miejsce w różnych dziedzinach, a fotogrametria jest specyficzna dla analizy zdjęć i przekształcania ich w modele 3D.

Pytanie 37

Jakie promieniowanie o kolorze jest przepuszczane przez filtr purpurowy?

A. niebieskiej i czerwonej

B. zielonej i niebieskiej

C. zielonej

D. zielonej i czerwonej

Filtr purpurowy to urządzenie, które przepuszcza promieniowanie o określonych długościach fal, blokując pozostałe. W przypadku filtra purpurowego, przepuszcza on promieniowanie w zakresie długości fal odpowiadających barwom niebieskiej i czerwonej. Oznacza to, że światło o tych długościach fal przenika przez filtr, podczas gdy inne kolory, takie jak zieleń, są blokowane. Praktycznie, takie filtry są szeroko stosowane w fotografii oraz w technologii przetwarzania obrazu, gdzie istotne jest uchwycenie określonych barw dla uzyskania pożądanego efektu wizualnego. W fotografii, zastosowanie filtra purpurowego może zwiększyć nasycenie niebieskich i czerwonych tonów, co jest szczególnie przydatne w krajobrazie oraz portretach, gdzie te kolory mogą być kluczowe dla estetyki obrazu. Takie praktyki są zgodne z zasadami kolorymetrii, która jest nauką zajmującą się pomiarem i opisem koloru, oraz z metodami kalibracji kolorów w procesach produkcji graficznej.

Pytanie 38

Efekt chromatic aberration (aberracja chromatyczna) na zdjęciach cyfrowych objawia się jako

A. zwiększenie ziarnistości przy wysokich wartościach ISO

B. zniekształcenie geometryczne obiektów na brzegach kadru

C. kolorowe obwódki wzdłuż kontrastowych krawędzi

D. ogólne zmniejszenie ostrości całego obrazu

Podczas analizy niepoprawnych odpowiedzi warto zwrócić uwagę na kilka istotnych kwestii. Zmniejszenie ostrości całego obrazu nie jest charakterystycznym objawem aberracji chromatycznej, lecz może wynikać z innych problemów, takich jak niewłaściwe ustawienia ostrości czy nieodpowiednie warunki oświetleniowe. Ostry obraz jest kluczowy dla atrakcyjności zdjęć, więc ważne jest, aby nie mylić aberracji z innymi czynnikami wpływającymi na ostrość. Zwiększenie ziarnistości przy wysokich wartościach ISO to zjawisko związane z szumem cyfrowym, a nie aberracją chromatyczną. Ziarno to efekt działania sensora w trudnych warunkach oświetleniowych, a jego redukcja jest kwestią odpowiedniej konfiguracji aparatu i zastosowania technik postprodukcji, a nie problemu z optyką. Zniekształcenie geometryczne obiektów na brzegach kadru w rzeczywistości dotyczy aberracji sferycznej lub komatycznej, które są różnymi zjawiskami od aberracji chromatycznej, a związane są z błędami w konstrukcji obiektywu. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla właściwej interpretacji jakości obrazu oraz skutecznego korzystania z technik fotograficznych. W praktyce, aby uniknąć mylenia tych zjawisk, warto zainwestować czas w naukę o optyce i jej wpływie na fotografię.

Pytanie 39

Obiektyw, którego ogniskowa jest znacznie dłuższa niż przekątna matrycy, a kąt widzenia jest mniejszy od zakresu widzenia ludzkiego oka, nazywamy obiektywem

A. standardowym

B. szerokokątnym

C. wąskokątnym

D. zmiennoogniskowym

Obiektyw standardowy, choć powszechnie wykorzystywany w fotografii, ma długość ogniskowej, która jest zbliżona do przekątnej matrycy, co skutkuje kątem widzenia bliskim kątowi widzenia ludzkiego oka. Wybór nieodpowiedniego obiektywu, jak standardowy, w sytuacjach wymagających zbliżenia, może prowadzić do słabej jakości obrazu oraz zniekształceń. Z kolei obiektywy szerokokątne charakteryzują się krótką ogniskową, co pozwala na uchwycenie szerokiego kąta widzenia, ale nie nadają się do szczegółowego uchwycenia odległych obiektów. W praktyce, użycie obiektywu szerokokątnego w fotografii makro lub portretowej może prowadzić do zniekształceń i niekorzystnych efektów wizualnych. Obiektywy zmiennoogniskowe, chociaż funkcjonalne, nie są również odpowiednie do zadania, które wymaga obiektywu wąskokątnego, ponieważ ich konstrukcja pozwala na zmianę ogniskowej w szerszym zakresie, co wpływa na kąt widzenia. Wybór odpowiedniego obiektywu jest kluczowy w fotografii; zrozumienie tych różnic pozwala uzyskać pożądane efekty artystyczne oraz techniczne w różnych dziedzinach fotografii.

Pytanie 40

Jakie urządzenie reguluje natężenie strumienia świetlnego wpadającego do wnętrza aparatu fotograficznego?

A. przysłona

B. lampa zewnętrzna

C. osłona na słońce

D. migawka

Osłona przeciwsłoneczna, migawka i lampa zewnętrzna są często mylone w kontekście regulacji strumienia świetlnego wpadającego do aparatu, jednak każda z tych opcji pełni inną funkcję. Osłona przeciwsłoneczna jest akcesorium, które ma na celu ograniczenie wpływu niepożądanego światła, co może powodować odblaski i zmniejszać kontrast zdjęcia. Jej zadaniem jest ochrona obiektywu przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, ale nie ma wpływu na ilość światła, które dociera przez obiektyw do matrycy. Migawka to mechanizm, który kontroluje czas naświetlania, czyli jak długo światło może wpływać na matrycę. Chociaż migawka wpływa na jasność zdjęcia, nie reguluje samej wielkości strumienia światła, a jedynie czas jego działania. Lampa zewnętrzna, z kolei, jest źródłem dodatkowego światła, które może być używane w ciemnych warunkach, ale sama w sobie nie zmienia ilości światła wpadającego przez obiektyw. Te elementy są kluczowe w procesie fotografowania, ale nie spełniają roli przysłony, która jest jedynym komponentem pozwalającym na bezpośrednie ustawienie otworu w obiektywie. Właściwe zrozumienie funkcji każdego z tych elementów jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania aparatu i osiągania zamierzonych efektów w fotografii.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej