Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 19 marca 2025 08:55
Data zakończenia: 19 marca 2025 09:21

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakiej klasy adresów IPv4 dotyczą adresy, które mają dwa najbardziej znaczące bity ustawione na 10?

A. Klasy D

B. Klasy C

C. Klasy A

D. Klasy B

Adresy IPv4, których najbardziej znaczące dwa bity mają wartość 10, należą do klasy B. Klasa B obejmuje adresy, które zaczynają się od bitów 10 w pierwszym bajcie, co odpowiada zakresowi adresów od 128.0.0.0 do 191.255.255.255. Adresy tej klasy są wykorzystywane przede wszystkim w średnich i dużych sieciach, gdzie konieczne jest przydzielenie większej liczby hostów. W praktyce, klasa B pozwala na zaadresowanie do 65,534 hostów w jednej sieci, co czyni ją idealnym rozwiązaniem dla organizacji o większych potrzebach. W przypadku planowania sieci, administratorzy często korzystają z klasy B, aby zapewnić odpowiednią ilość adresów IP dla urządzeń w danej lokalizacji. Zrozumienie klas adresów IP jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i przydzielania zasobów sieciowych oraz dla unikania kolizji adresowych. Warto również zauważyć, że klasy adresów IPv4 są coraz mniej stosowane w erze IPv6, jednak ich znajomość jest nadal istotna dla historycznego kontekstu i niektórych systemów.

Pytanie 2

Kabel typu skrętka, w którym każda para żył jest umieszczona w oddzielnym ekranie z folii, a wszystkie przewody znajdują się w jednym ekranie, ma oznaczenie

A. S/FTP

B. F/FTP

C. S/UTP

D. F/UTP

Odpowiedź F/FTP jest prawidłowa, ponieważ oznacza ona kabel skrętkowy, w którym każda para przewodów jest osłonięta dodatkowym ekranem folii, a wszystkie przewody są umieszczone w ogólnym ekranie z folii. Takie rozwiązanie znacząco zwiększa odporność na zakłócenia elektromagnetyczne i umożliwia uzyskanie lepszej jakości sygnału, co jest szczególnie istotne w przypadku instalacji w środowiskach o wysokim poziomie zakłóceń, takich jak biura z dużą ilością urządzeń elektronicznych. Zastosowanie F/FTP zapewnia nie tylko ochronę przed zakłóceniami, ale również eliminuje wpływ crosstalku między parami. W praktyce, kable F/FTP są szeroko stosowane w nowoczesnych sieciach komputerowych, w tym w infrastrukturze gigabitowych sieci Ethernet, gdzie jakość sygnału jest kluczowa. Stosowanie tego typu kabli jest zgodne ze standardami TIA/EIA-568-B oraz ISO/IEC 11801, które definiują wymagania dotyczące kabli strukturalnych oraz ich zastosowania w różnych środowiskach sieciowych.

Pytanie 3

Ustawienie rutingu statycznego na ruterze polega na

A. określeniu adresu IP serwera DNS dostarczanego przez serwer DHCP

B. zarządzaniu jakością usług przez definiowanie priorytetu przesyłu dla poszczególnych portów urządzenia

C. przesyłaniu kopii informacji z wybranych portów rutera na określony port docelowy

D. wskazaniu adresu sieci docelowej z odpowiednią maską oraz podaniu adresu lub interfejsu do przesłania danych do wyznaczonej sieci

Konfiguracja rutingu statycznego na ruterze polega na precyzyjnym wskazaniu adresu sieci docelowej oraz jej maski, co jest kluczowe w procesie przesyłania pakietów danych. W przypadku rutingu statycznego administrator sieci ręcznie definiuje trasy, które ruter powinien wykorzystać do osiągnięcia określonych sieci. Przykładem może być sytuacja, gdy firma posiada różne lokalizacje i chce, aby dane z sieci lokalnej w biurze A były przesyłane do biura B. Administrator ustawia statyczny ruting, wskazując adres IP biura B i odpowiednią maskę. Dzięki temu ruter wie, gdzie przesyłać ruch, co zwiększa efektywność sieci i zmniejsza ryzyko błędów. W praktyce, dobre praktyki w zakresie rutingu statycznego zalecają dokumentację skonfigurowanych tras oraz ich regularne przeglądanie, aby upewnić się, że nadal odpowiadają potrzebom organizacji i bieżącej topologii sieci. To podejście jest zgodne z zasadami zarządzania siecią i zapewnia lepszą kontrolę nad ruchem danych.

Pytanie 4

Aby wymienić uszkodzony moduł pamięci RAM, najpierw trzeba

A. otworzyć obudowę komputera

B. odłączyć zasilanie komputera

C. zdemontować uszkodzony moduł pamięci

D. wyłączyć monitor ekranowy

Wymiana modułu pamięci RAM wymaga przestrzegania określonych procedur, jednak wybór odpowiednich działań w pierwszej kolejności jest kluczowy dla zapewnienia bezpieczeństwa i skuteczności. Zdemontowanie uszkodzonego modułu pamięci przed odłączeniem zasilania jest poważnym błędem. Takie działanie naraża zarówno sprzęt, jak i użytkownika na ryzyko uszkodzenia komponentów oraz porażenia prądem. W praktyce, gdyby zasilanie było podłączone, podjęcie prób demontażu mogłoby prowadzić do zwarcia, co skutkowałoby trwałym uszkodzeniem nie tylko uszkodzonej pamięci, ale także innych elementów na płycie głównej. Konsekwencją nieprzemyślanego podejścia jest również możliwość uszkodzenia danych przechowywanych w pamięci operacyjnej. Otwarcie obudowy komputera bez wcześniejszego odłączenia zasilania również nie jest zalecane. Choć może się wydawać, że jest to proste, nieumiejętne otwarcie obudowy w trakcie działania komputera stwarza ryzyko styku z niebezpiecznymi elementami. Wyłączenie monitora ekranowego nie ma wpływu na bezpieczeństwo operacji wymiany RAM, ponieważ monitor nie wpływa na działanie wewnętrznych komponentów komputera. W związku z tym, kluczowe jest, aby zawsze stosować się do podstawowych zasad bezpieczeństwa, zaczynając od odłączenia zasilania przed przystąpieniem do jakiejkolwiek pracy z wnętrzem komputera.

Pytanie 5

Nie jest możliwe wykonywanie okresowych kopii zapasowych dysków serwera na nośnikach wymiennych typu

A. karty SD

B. karty MMC

C. płyty CD-RW

D. płyty DVD-ROM

Płyty DVD-ROM to nośniki danych, które są zaprojektowane do przechowywania informacji w sposób stały, co oznacza, że nie można na nich ani zmieniać ani dodawać danych po ich zapisaniu. W kontekście tworzenia okresowych kopii zapasowych dysków serwera, kluczowe jest posiadanie nośników, które pozwalają na wielokrotne zapisywanie i aktualizowanie danych. Dobre praktyki w zakresie tworzenia kopii zapasowych zalecają używanie nośników, które umożliwiają regularne aktualizacje oraz łatwą wymianę danych, co jest szczególnie ważne w środowiskach produkcyjnych i serwerowych. Przykładem mogłyby być karty SD lub karty MMC, które są często wykorzystywane do przechowywania i transferu danych, ponieważ pozwalają na wielokrotne zapisywanie informacji. W przypadku płyty DVD-ROM, po zapisaniu danych, nośnik staje się statyczny, co uniemożliwia jego wykorzystanie w procesie regularnych kopii zapasowych. Właściwe podejście do przechowywania danych, zgodne z rekomendacjami ITIL oraz innymi standardami zarządzania danymi, wymaga stosowania nośników, które spełniają te wymagania.

Pytanie 6

W instrukcji obsługi karty dźwiękowej można znaleźć następujące dane: - częstotliwość próbkowania wynosząca 22 kHz, - rozdzielczość wynosząca 16 bitów. Jaką przybliżoną objętość będzie miało mono jednokanałowe nagranie dźwiękowe trwające 10 sekund?

A. 220000 B

B. 160000 B

C. 80000 B

D. 440000 B

Wielkość pliku dźwiękowego można obliczyć przy użyciu wzoru: wielkość pliku (B) = czas (s) × częstotliwość próbkowania (Hz) × liczba bitów na próbkę × liczba kanałów. W przypadku tego nagrania mamy: czas = 10 s, częstotliwość próbkowania = 22 kHz (czyli 22000 Hz), rozdzielczość = 16 bitów oraz liczba kanałów = 1 (mono). Podstawiając te wartości do wzoru: wielkość pliku = 10 s × 22000 Hz × 16 bity × 1 = 3520000 bitów. Ponieważ 1 bajt to 8 bitów, musimy podzielić przez 8, co daje 440000 B (3520000 bitów / 8). Obliczenia te pokazują, jak różne parametry wpływają na wielkość pliku audio, co jest istotne w kontekście przechowywania i przesyłania danych dźwiękowych. Zrozumienie tych obliczeń jest niezbędne dla profesjonalistów zajmujących się dźwiękiem, gdyż pozwala na efektywne zarządzanie przestrzenią dyskową oraz jakością nagrań.

Pytanie 7

Który z podanych adresów IPv4 stanowi adres publiczny?

A. 194.204.152.34

B. 172.16.32.7

C. 10.0.3.42

D. 192.168.0.4

Adres IPv4 194.204.152.34 jest przykładem adresu publicznego, co oznacza, że jest dostępny w Internecie i może być używany do komunikacji z zewnętrznymi sieciami. Adresy publiczne są unikalne w skali globalnej i są przydzielane przez organizacje takie jak ICANN (Internet Corporation for Assigned Names and Numbers) oraz regionalne rejestry, aby zapewnić, że nie występują konflikty adresowe w sieci. Przykładem zastosowania adresu publicznego może być hostowanie serwera WWW, który jest dostępny dla użytkowników z różnych lokalizacji. W praktyce, organizacje, które pragną zbudować swoją obecność w Internecie, muszą uzyskać adres publiczny, aby umożliwić dostęp do ich usług. Warto również wspomnieć, że adresy publiczne często są związane z dynamicznym lub statycznym przydzielaniem przez dostawców usług internetowych, co ma kluczowe znaczenie dla zarządzania infrastrukturą sieciową. W przeciwieństwie do adresów prywatnych, takich jak 10.0.3.42, 172.16.32.7 czy 192.168.0.4, które są używane wewnątrz sieci lokalnych i nie są routowane w Internecie, adres publiczny pozwala na globalną komunikację.

Pytanie 8

Zasady filtrowania ruchu w sieci przez firewall określane są w formie

A. serwisów.

B. reguł.

C. plików CLI.

D. kontroli pasma zajętości.

Odpowiedzi inne niż 'reguł' mogą sugerować, że nie do końca rozumiesz, jak działają firewalle i na czym polegają zasady ich filtracji. Serwisy to nie definicja reguł, tylko odnoszą się do różnych usług w sieci, które można kontrolować za pomocą tych reguł, ale same nie mówią o zasadach. Pliki CLI to narzędzia do konfiguracji, ale reguły muszą być dokładnie napisane w komendach, więc to trochę inne zagadnienie. Kontrola pasma zajętości to też coś innego, dotyczy zarządzania przepustowością, a nie bezpośredniego definiowania zasad filtracji. Z własnego doświadczenia wiem, że niewłaściwe zrozumienie tych terminów może prowadzić do błędów w administracji, co zwiększa ryzyko problemów z bezpieczeństwem. Ważne, żeby pamiętać, że reguły są podstawą działań związanych z bezpieczeństwem w kontekście firewalli, a inne pojęcia bardziej dotyczą ich ustawienia i zarządzania ruchem.

Pytanie 9

W systemie operacyjnym Linux, aby sprawdzić ilość dostępnego miejsca na dyskach, można użyć polecenia

A. du

B. mkfs

C. df

D. fstab

Polecenie 'df' w systemie operacyjnym Linux służy do raportowania ilości dostępnego miejsca na zamontowanych systemach plików. Przy jego użyciu można uzyskać informacje o całkowitej pojemności dysków, zajętym miejscu oraz wolnym miejscu, co jest niezwykle przydatne podczas zarządzania przestrzenią dyskową. Przykładowo, wpisując polecenie 'df -h', uzyskujemy czytelny wynik, w którym rozmiary są przedstawiane w formatach łatwych do zrozumienia (np. GB, MB). Jest to kluczowe dla administratorów systemów, którzy muszą monitorować użycie przestrzeni dyskowej, aby zapobiegać problemom z brakiem miejsca, co mogłoby wpłynąć na wydajność systemu. W praktyce, regularne sprawdzanie wolnego miejsca za pomocą 'df' może pomóc w planowaniu aktualizacji systemu, konserwacji lub rozbudowy infrastruktury IT. Przy użyciu opcji 'df -i' można również uzyskać informacje o wykorzystaniu inode'ów, co jest istotne w przypadku systemów plików z dużą liczbą małych plików. Zgodność z tymi praktykami jest kluczowa dla efektywnego zarządzania zasobami w środowisku Linux.

Pytanie 10

Urządzenie sieciowe, które widoczna jest na ilustracji, to

A. firewall

B. router

C. konwerter mediów

D. przełącznik

Pierwszym błędnym podejściem jest zaklasyfikowanie urządzenia jako konwertera mediów. Konwertery mediów są specjalistycznymi urządzeniami stosowanymi do zamiany jednego typu medium transmisyjnego na inny, np. z miedzianego przewodu Ethernet na światłowód. Nie zarządzają one ruchem sieciowym na poziomie IP, jak to robią routery. Konwertery mediów działają na warstwie fizycznej modelu OSI, co wyklucza ich jako odpowiedź w tym przypadku. Innym błędnym rozważaniem jest uznanie urządzenia za firewall. Firewalle działają na różnych poziomach modelu OSI, ale ich podstawowym zadaniem jest filtrowanie ruchu i ochrona sieci przed nieautoryzowanym dostępem. Chociaż niektóre nowoczesne routery mogą mieć wbudowane funkcje firewalla, ich główną funkcją jest routing, a nie zabezpieczanie sieci. Przełącznik natomiast operuje na drugiej warstwie modelu OSI i jego zadaniem jest przekazywanie ramek danych w obrębie jednej sieci lokalnej na podstawie adresów MAC. Przełączniki nie zarządzają ruchem między różnymi sieciami, co jest kluczową funkcją routera. Wybór innych odpowiedzi niż router wynika z nieporozumienia dotyczącego funkcji poszczególnych urządzeń sieciowych oraz ich miejsca w infrastrukturze sieciowej, co jest fundamentalną wiedzą w dziedzinie IT.

Pytanie 11

Do czego służy program firewall?

A. ochrony sieci LAN oraz systemów przed intruzami

B. zapobiegania przeciążeniu procesora przez system

C. ochrony dysku przed przepełnieniem

D. zabezpieczenia systemu przed błędnymi aplikacjami

Zastosowanie firewalla w kontekście zabezpieczeń systemów i sieci jest często mylone z innymi formami ochrony, co prowadzi do nieporozumień. Na przykład, twierdzenie, że firewall chroni dysk przed przepełnieniem, jest niepoprawne, ponieważ taki problem dotyczy głównie zarządzania przestrzenią dyskową i nie jest bezpośrednio związany z kontrolą dostępu do sieci. Również stwierdzenie, że firewall zabezpiecza systemy przed błędnymi programami, ignoruje istotę funkcji firewalla, który zajmuje się głównie filtracją ruchu sieciowego. Ochrona przed szkodliwym oprogramowaniem wymaga stosowania dodatkowych rozwiązań, takich jak oprogramowanie antywirusowe czy systemy wykrywania intruzów. Wreszcie, ochrona procesora przed przeciążeniem ze strony systemu odnosi się do optymalizacji zasobów systemowych i kontroli obciążenia, co jest całkowicie innym zagadnieniem niż zarządzanie bezpieczeństwem sieci. Typowe błędy myślowe w tym kontekście to pomieszanie funkcji różnych narzędzi zabezpieczających oraz niedostateczne zrozumienie ich działaniu w kontekście architektury bezpieczeństwa. Kluczowe jest zrozumienie, że firewall jest jednym z wielu elementów w systemie zabezpieczeń i jego zastosowanie powinno być rozpatrywane w szerszym kontekście strategii ochrony danych i infrastruktury IT.

Pytanie 12

Adres komórki pamięci został podany w kodzie binarnym 1110001110010100. Jak zapisuje się ten adres w systemie szesnastkowym?

A. E394

B. D281

C. 493

D. 7E+092

Adres binarny 1110001110010100 można przekształcić na system szesnastkowy, grupując bity w zestawy po cztery, począwszy od prawej strony. W tym przypadku, zapisując adres w grupach otrzymujemy: 1110 0011 1001 0100. Każda z tych grup odpowiada jednemu cyfrom w systemie szesnastkowym: 1110 to E, 0011 to 3, 1001 to 9, a 0100 to 4. Dlatego adres w systemie szesnastkowym to E394. Użycie systemów liczbowych, w tym konwersji między binarnym i szesnastkowym, jest kluczowe w programowaniu i inżynierii komputerowej, gdzie adresy pamięci są często przedstawiane właśnie w tych formatach. Dobra praktyka w programowaniu polega na znajomości konwersji systemów liczbowych, co ułatwia zrozumienie działania pamięci i procesorów. Wiele języków programowania, takich jak C czy Python, udostępnia funkcje do konwersji między tymi systemami, co jest niezwykle użyteczne w codziennym programowaniu.

Pytanie 13

Wykonanie polecenia net use Z:192.168.20.2data /delete spowoduje?

A. podłączenie zasobów komputera 192.168.20.2 do dysku Z:

B. podłączenie katalogu data do dysku Z:

C. rozłączenie katalogu data z dyskiem Z:

D. rozłączenie zasobów komputera 192.168.20.2 od dysku Z:

Niepoprawne koncepcje w odpowiedziach wskazują na niepełne zrozumienie działania komendy 'net use' oraz ogólnych zasad zarządzania zasobami sieciowymi. Przyłączenie zasobów hosta 192.168.20.2 do dysku Z: miałoby miejsce przy użyciu polecenia 'net use Z: \\192.168.20.2\data', jednak nie odnosiłoby się to do jego odłączenia. Odłączenie zasobów, jak sugeruje polecenie z '/delete', oznacza, że zasób, który wcześniej był przypisany do dysku Z:, zostaje usunięty z jego pamięci. Wiele osób myli pojęcia przyłączenia i odłączenia, co prowadzi do błędnych interpretacji działań systemowych. Ważne jest zrozumienie, że /delete w tym kontekście podkreśla eliminację dostępu do konkretnego katalogu, a nie jego przyłączenie. Ponadto, błędne odpowiedzi dotyczące przyłączenia katalogu 'data' do dysku Z: również wykazują nieprawidłowe rozumienie polecenia, które, jak wspomniano wcześniej, jest używane do odłączania, a nie przyłączania. W praktyce, prawidłowe stosowanie komendy 'net use' jest kluczowe dla wydajnego zarządzania zasobami sieciowymi oraz dla zapewnienia, że dostęp do danych jest kontrolowany i bezpieczny.

Pytanie 14

Wskaż rysunek ilustrujący symbol używany do oznaczania portu równoległego LPT?

A. rys. C

B. rys. A

C. rys. D

D. rys. B

Wskaźnik A przedstawia symbol USB który jest nowoczesnym interfejsem komunikacyjnym stosowanym w większości współczesnych urządzeń do transmisji danych i zasilania. W przeciwieństwie do portu LPT USB oferuje znacznie wyższą przepustowość, wsparcie dla hot-swappingu oraz uniwersalność. Symbol B z kolei ilustruje złącze audio powszechnie używane w urządzeniach dźwiękowych takich jak słuchawki czy głośniki. Złącza te nie są powiązane z komunikacją równoległą ani przesyłem danych typowym dla portów LPT. Natomiast C symbolizuje złącze FireWire, które jest interfejsem komunikacyjnym opracowanym przez Apple do szybkiego przesyłu danych głównie w urządzeniach multimedialnych. FireWire choć szybkie i wydajne zastąpiło porty równoległe w kontekście przesyłu dużych plików multimedialnych ale nie było używane w kontekście tradycyjnej komunikacji z drukarkami tak jak porty LPT. Błędne wybory mogą wynikać z mylenia nowoczesnych technologii z tradycyjnymi standardami. Rozpoznawanie odpowiednich symboli portów i ich kontekstu zastosowania jest kluczowe w zrozumieniu historycznego i technicznego rozwoju interfejsów komputerowych co pomaga w efektywnym rozwiązywaniu problemów sprzętowych.

Pytanie 15

Czym zajmuje się usługa DNS?

A. przekład nazw domenowych na adresy IP

B. weryfikacja poprawności adresów domenowych

C. weryfikacja poprawności adresów IP

D. przekład adresów IP na nazwy domenowe

Usługa DNS (Domain Name System) pełni kluczową rolę w internecie, umożliwiając translację nazw domenowych na adresy IP. Dzięki temu użytkownicy mogą wprowadzać przyjazne dla człowieka adresy, takie jak www.przyklad.pl, zamiast trudnych do zapamiętania ciągów cyfr. Proces ten odbywa się poprzez zapytania do serwerów DNS, które odpowiadają odpowiednim adresom IP, umożliwiając przeglądarkom internetowym łączenie się z odpowiednimi serwerami. Przykładowo, gdy wpisujesz adres www.example.com, twoje urządzenie wysyła zapytanie do serwera DNS, który zwraca adres IP, do którego należy ta strona. Istotne jest, że DNS nie tylko ułatwia korzystanie z internetu, ale również wspiera bezpieczeństwo poprzez różne mechanizmy, takie jak DNSSEC, które weryfikują autentyczność danych. Dobrą praktyką jest również korzystanie z rozproszonych serwerów DNS, co zwiększa odporność na awarie i ataki DDoS. Wzmacnia to wydajność i niezawodność połączeń sieciowych, co jest kluczowe w dzisiejszym świecie, w którym zaufanie do infrastruktury internetowej jest niezbędne.

Pytanie 16

Komputer powinien działać jako serwer w sieci lokalnej, umożliwiając innym komputerom dostęp do Internetu poprzez podłączenie do gniazda sieci rozległej za pomocą kabla UTP Cat 5e. Na chwilę obecną komputer jest jedynie połączony ze switchem sieci lokalnej również kablem UTP Cat 5e oraz nie dysponuje innymi portami 8P8C. Jakiego komponentu musi on koniecznie nabrać?

A. O szybszy procesor

B. O dodatkowy dysk twardy

C. O większą pamięć RAM

D. O drugą kartę sieciową

Komputer, żeby móc działać jako serwer i dzielić połączenie z Internetem, musi mieć dwie karty sieciowe. Jedna z nich służy do komunikacji w lokalnej sieci (LAN), a druga przydaje się do łączenia z Internetem (WAN). Dzięki temu można spokojnie zarządzać przesyłem danych w obie strony. Takie rozwiązanie jest super ważne, bo pozwala np. na utworzenie serwera, który działa jak brama między komputerami w domu a Internetem. Warto wiedzieć, że posiadanie dwóch kart sieciowych to dobra praktyka, zwiększa to bezpieczeństwo i wydajność. Jeżeli chodzi o standardy IT, to takie podejście pomaga też w segregowaniu ruchu lokalnego i zewnętrznego, co ma duże znaczenie dla ochrony danych i wykorzystania zasobów. Dodatkowo, sporo systemów operacyjnych i rozwiązań serwerowych, takich jak Windows Server czy Linux, wspiera konfiguracje z wieloma kartami.

Pytanie 17

W przypadku dysku twardego, w jakiej jednostce wyrażana jest wartość współczynnika MTBF (Mean Time Between Failure)?

A. w minutach

B. w godzinach

C. w latach

D. w dniach

Warto zauważyć, że w kontekście dysków twardych, podawanie współczynnika MTBF w jednostkach takich jak minuty, dni czy lata jest niewłaściwe i wprowadza w błąd. Minuty jako jednostka czasowa mogą sugerować, że awarie występują w bardzo krótkich odstępach czasu, co nie odpowiada rzeczywistości dla nowoczesnych dysków twardych, które są projektowane z myślą o długoterminowej niezawodności. Z kolei dni jako jednostka również nie oddaje pełnego obrazu, gdyż nowoczesne dyski mogą działać setki lub tysiące dni bez awarii, co czyni tę miarę nieadekwatną. Użycie lat w kontekście MTBF może być mylące, ponieważ w branży technologicznej standardem jest podawanie MTBF w godzinach, co umożliwia bardziej precyzyjne planowanie konserwacji i oceny ryzyka. Użytkownicy często mylą MTBF z inny wskaźnikami związanymi z żywotnością dysków, takimi jak MTTR (Mean Time To Repair), co może prowadzić do błędnych decyzji dotyczących zarządzania infrastrukturą IT. Aby uniknąć tych typowych błędów myślowych, ważne jest, aby zrozumieć definicje i koncepcje związane z MTBF oraz ich znaczenie w praktycznych zastosowaniach w inżynierii oprogramowania i zarządzaniu systemami informatycznymi.

Pytanie 18

Jak wiele domen kolizyjnych oraz rozgłoszeniowych można dostrzec na schemacie?

A. 1 domena kolizyjna i 9 domen rozgłoszeniowych

B. 4 domeny kolizyjne oraz 9 domen rozgłoszeniowych

C. 9 domen kolizyjnych oraz 4 domeny rozgłoszeniowe

D. 9 domen kolizyjnych oraz 1 domena rozgłoszeniowa

W schemacie sieciowym mamy różne urządzenia, jak przełączniki, routery i koncentratory, które razem tworzą naszą strukturę. Każdy przełącznik działa jak taki mały strażnik, który tworzy swoją własną domenę kolizyjną. Dzięki temu, kolizje są ograniczone tylko do jego segmentu. Widzimy, że mamy dziewięć przełączników, więc można powiedzieć, że mamy dziewięć różnych obszarów, gdzie te kolizje mogą się wydarzyć. Co do routerów, to one oddzielają domeny rozgłoszeniowe, ponieważ nie przepuszczają pakietów rozgłoszeniowych. W naszym schemacie mamy cztery routery, więc i cztery domeny rozgłoszeniowe. Myślę, że zrozumienie różnicy między tymi domenami jest mega ważne, szczególnie gdy projektujemy sieci, które mają być wydajne i łatwe do rozbudowy. Oddzielanie kolizji przez przełączniki i zarządzanie rozgłoszeniami przez routery to dobre praktyki. Pozwala to na lepsze wykorzystanie sieci i zmniejsza ryzyko kolizji oraz nadmiernego rozgłaszania pakietów.

Pytanie 19

Komputer jest połączony z myszą bezprzewodową, a kursor w trakcie używania nie porusza się płynnie, tylko "skacze" po ekranie. Możliwą przyczyną awarii urządzenia może być

A. uszkodzenie przycisku lewego

B. wyczerpywanie się akumulatora zasilającego

C. uszkodzenie mikroprzełącznika

D. brak akumulatora

Wyczerpywanie się baterii zasilającej to najczęstsza przyczyna problemów z działaniem myszek bezprzewodowych, co potwierdzają liczne badania dotyczące ergonomii i funkcjonalności urządzeń peryferyjnych. Gdy bateria w myszce zaczyna się wyczerpywać, sygnał wysyłany do odbiornika staje się niestabilny, co objawia się "skakaniem" kursora na ekranie. W praktyce, regularne sprawdzanie stanu baterii oraz ich wymiana co kilka miesięcy, zwłaszcza w przypadku intensywnego użytkowania, są kluczowymi elementami w dbaniu o sprawność urządzenia. Aby zapobiec takim problemom, warto zaopatrzyć się w myszki z funkcją automatycznego uśpienia lub z wskaźnikiem stanu naładowania baterii. Ponadto, standardy Ergonomics of Human-Computer Interaction, które sugerują optymalne warunki pracy z urządzeniami peryferyjnymi, podkreślają znaczenie dobrego stanu sprzętu, w tym zasilania. Utrzymując baterie w dobrej kondycji, można znacząco poprawić komfort pracy oraz wydajność komputerową.

Pytanie 20

Który z parametrów należy użyć w poleceniu netstat, aby uzyskać statystyki interfejsu sieciowego dotyczące liczby przesłanych oraz odebranych bajtów i pakietów?

A. -n

B. -o

C. -a

D. -e

Polecenie netstat z parametrem -e jest używane do wyświetlania statystyk interfejsów sieciowych, w tym liczby wysłanych i odebranych bajtów oraz pakietów. To ważne narzędzie dla administratorów sieci, pozwalające monitorować wydajność i zdrowie połączeń sieciowych. Parametr -e dostarcza szczegółowych informacji o stanie interfejsów, co jest nieocenione w kontekście diagnozowania problemów z siecią. Przykładowo, gdy administrator zauważa spowolnienie w działaniu aplikacji korzystających z sieci, może za pomocą netstat -e sprawdzić, czy interfejsy nie są przeciążone, analizując ilość przesyłanych danych. Informacje te są zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu infrastrukturą IT, gdzie monitorowanie i analizy wydajności są kluczowe dla zapewnienia jakości usług. Warto również zauważyć, że netstat jest dostępny na różnych systemach operacyjnych, w tym Windows i Linux, co czyni go uniwersalnym narzędziem dla specjalistów zajmujących się sieciami.

Pytanie 21

Na ilustracji zobrazowano okno ustawień rutera. Wprowadzone parametry sugerują, że

A. na komputerze z adresem MAC 44-8A-5B-5A-56-D0 skonfigurowano adres IP 192.168.17.30 przy użyciu Panelu Sterowania

B. komputer z adresem MAC 44-8A-5B-5A-56-D0 oraz adresem IP 192.168.17.30 nie będzie w stanie połączyć się z urządzeniami w tej sieci

C. komputerowi o adresie MAC 44-8A-5B-5A-56-D0 usługa DHCP rutera przydzieli adres IP 192.168.17.30

D. komputer z adresem MAC 44-8A-5B-5A-56-D0 oraz adresem IP 192.168.17.30 został usunięty z sieci

Niepoprawne odpowiedzi wynikają z niezrozumienia funkcji i mechanizmu rezerwacji DHCP. Na wstępie należy wyjaśnić że rezerwacja DHCP to proces w którym serwer DHCP przypisuje stały adres IP do urządzenia na podstawie jego unikalnego adresu MAC. W przeciwieństwie do ręcznego ustawiania adresu IP przez panel sterowania rezerwacja DHCP dzieje się automatycznie z poziomu rutera co wyklucza możliwość że adres IP na komputerze został ustawiony ręcznie co jest omówione w pierwszej opcji. Kolejna błędna koncepcja sugeruje że urządzenie z przypisanym adresem IP na zasadzie rezerwacji DHCP nie będzie mogło łączyć się z siecią. Jest to nieporozumienie gdyż rezerwacja DHCP nie ma na celu ograniczenia dostępu ale zapewnienie spójności adresów IP w sieci. Tego typu błędne myślenie może wynikać z nieznajomości zasad funkcjonowania protokołu DHCP który jest zaprojektowany w celu ułatwienia zarządzania adresacją IP w sieciach. Ostatnia niepoprawna odpowiedź sugeruje że komputer został wykluczony z sieci. Wykluczenie urządzenia z sieci jest procesem który wymaga zastosowania polityk firewall lub listy kontroli dostępu ACL co nie jest związane z rezerwacją DHCP. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe do efektywnego zarządzania siecią oraz unikania błędów konfiguracyjnych które mogą prowadzić do nieoczekiwanych problemów z łącznością i wydajnością sieciową. Kluczowe jest również zrozumienie że rezerwacja DHCP jest narzędziem które wspiera administratorów sieci w utrzymaniu porządku i przewidywalności w złożonych środowiskach sieciowych.

Pytanie 22

Jakie jest oznaczenie sieci, w której funkcjonuje host o IP 10.10.10.6 klasy A?

A. 10.10.10.255

B. 10.255.255.255

C. 10.0.0.0

D. 10.10.0.0

Adres 10.10.0.0 jest nieprawidłowym adresem sieci dla hosta o adresie IP 10.10.10.6, ponieważ sugeruje, że sieć ma maskę podsieci, która uwzględnia tylko pierwsze dwa oktety, co jest niezgodne z zasadami klasyfikacji adresów IP. W klasie A, adres IP 10.10.10.6 wskazuje, że cały pierwszy oktet (10) powinien być użyty do określenia adresu sieci, a nie dwóch. Adres 10.10.10.255 jest w ogóle adresem rozgłoszeniowym (broadcast), co oznacza, że nie może być traktowany jako adres sieci. Adresy rozgłoszeniowe są używane do jednoczesnego wysyłania danych do wszystkich urządzeń w danej sieci, co czyni je w pełni niewłaściwymi w kontekście adresów sieciowych. Ponadto, 10.255.255.255 jest adresem rozgłoszeniowym dla całej sieci klasy A, co również wyklucza go z możliwości bycia adresem sieci. Kluczowe błędy w myśleniu, które prowadzą do tych nieprawidłowych wniosków, obejmują pomylenie adresów sieciowych z adresami hostów oraz nieprawidłowe stosowanie maski podsieci. W rzeczywistości, aby dokładnie określić adres sieci, należy zawsze odnosić się do zasad klasyfikacji adresów oraz do standardów takich jak RFC 1918, które określają zasady używania adresów prywatnych. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i zarządzania sieciami.

Pytanie 23

Osoba korzystająca z systemu Windows zdecydowała się na przywrócenie systemu do określonego punktu. Które pliki utworzone po tym punkcie NIE zostaną zmienione w wyniku tej operacji?

A. Pliki aktualizacji

B. Pliki aplikacji

C. Pliki sterowników

D. Pliki osobiste

Pliki aktualizacji, aplikacji oraz sterowników są ściśle związane z funkcjonowaniem systemu operacyjnego i jego komponentów. Przywracanie systemu do wcześniejszego punktu oznacza cofnięcie wszelkich zmian wprowadzonych w systemie od momentu utworzenia tego punktu. W przypadku plików aktualizacji, takie operacje mogą prowadzić do wycofania poprawek zabezpieczeń i stabilności, co może stwarzać zagrożenia dla bezpieczeństwa. Użytkownicy często błędnie zakładają, że przywracanie systemu jest neutralne wobec wszystkich plików, jednak w rzeczywistości dotyczy to głównie plików systemowych, a nie danych osobistych. Pliki aplikacji mogą również zostać usunięte lub przywrócone do wcześniejszych wersji, co często prowadzi do problemów z ich działaniem. Użytkownicy mogą nie zdawać sobie sprawy, że zmiana wersji sterowników może powodować problemy z kompatybilnością, co może skutkować błędami w działaniu sprzętu. Aby uniknąć tych problemów, ważne jest, aby przed przywróceniem systemu wykonać pełną kopię zapasową wszystkich istotnych plików i zrozumieć, jak działa proces przywracania. Zrozumienie różnic między plikami osobistymi a systemowymi oraz ich rolą w architekturze systemu operacyjnego jest kluczowe w zarządzaniu danymi i bezpieczeństwem ich przechowywania.

Pytanie 24

Mechanizm, który pozwala na podłączenie urządzeń peryferyjnych do systemu komputerowego, w którym każde urządzenie jest identyfikowane przez przypisany mu numer, to

A. Plug and Play

B. Hot Swap

C. BootLoader

D. CrossFire

Wybór odpowiedzi CrossFire jest błędny, ponieważ odnosi się do technologii firmy AMD, która pozwala na łączenie kilku kart graficznych w celu zwiększenia wydajności. To rozwiązanie jest zatem związane z wydajnością grafiki i nie ma zastosowania do identyfikacji i konfiguracji urządzeń peryferyjnych. Z kolei Hot Swap dotyczy możliwości wymiany komponentów systemu, takich jak dyski twarde, bez potrzeby wyłączania zasilania. Choć to podejście zwiększa wygodę operacyjną w kontekście serwerów czy urządzeń sieciowych, nie jest ono związane z automatycznym rozpoznawaniem urządzeń. BootLoader z kolei jest programem uruchamiającym system operacyjny na komputerze, a jego funkcja nie ma nic wspólnego z podłączaniem urządzeń peryferyjnych. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wyborów to mylenie różnych mechanizmów i ich funkcji. Warto zauważyć, że prawidłowe rozpoznanie urządzeń poprzez mechanizm Plug and Play oszczędza czas użytkowników, eliminując konieczność ręcznego instalowania sterowników, co jest kluczowe w szybko zmieniającym się świecie technologii. Zrozumienie różnicy między tymi terminami jest istotne dla każdego, kto chce efektywnie zarządzać sprzętem komputerowym.

Pytanie 25

Jakie jest adres rozgłoszeniowy w podsieci o adresie IPv4 192.168.160.0/21?

A. 192.168.167.255

B. 192.168.7.255

C. 192.168.160.254

D. 192.168.255.254

W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, istnieje kilka kluczowych błędów w rozumieniu koncepcji adresacji IP i podsieci. Na przykład, adres 192.168.7.255 nie należy do podsieci 192.168.160.0/21, a jego użycie by sugerowało, że jest on związany z inną podsiecią, ponieważ adresacja IP 192.168.7.X i 192.168.160.X są oddzielne. Podobnie, 192.168.160.254, mimo że jest adresem możliwym do użycia w danej podsieci, nie jest adresem rozgłoszeniowym, który zawsze kończy się na `255` w danej klasie. Adres 192.168.255.254 również jest błędny, ponieważ nie mieści się w zakresie określonym przez podsieć /21 i jest w innej klasie adresów. Często mylące może być przyjmowanie, że adresy kończące się na `254` mogą być adresami rozgłoszeniowymi, gdyż są to zwykle adresy przydzielone dla hostów, a nie dla celów broadcastu. Kluczowym błędem jest też niezrozumienie, że adres rozgłoszeniowy jest ostatnim adresem w danej podsieci, co oznacza, że należy zawsze obliczać go na podstawie maski podsieci i zakresu adresów hostów, a nie zgadywać na podstawie końcówki adresu. W praktyce, zrozumienie tych zasad jest niezbędne do efektywnego projektowania sieci oraz do zapobiegania problemom związanym z adresacją i komunikacją w sieci.

Pytanie 26

Ile wynosi pojemność jednowarstwowej płyty Blu-ray?

A. 100GB

B. 25GB

C. 50GB

D. 25MB

Wybór odpowiadający 25MB wykazuje poważne nieporozumienie dotyczące pojemności nowoczesnych nośników danych. 25MB to zaledwie ułamek pojemności jednowarstwowej płyty Blu-ray, co czyni tę odpowiedź całkowicie błędną. W rzeczywistości, standardowe nośniki DVD mają pojemność wynoszącą 4.7GB dla jednowarstwowych i 8.5GB dla dwuwarstwowych, co sprawia, że 25MB jest niespotykane w kontekście nośników optycznych. Odpowiedź 50GB może być myląca, ponieważ odnosi się do pojemności dwuwarstwowej płyty Blu-ray, a nie jednowarstwowej, co wskazuje na pomyłkę w zrozumieniu różnych typów płyt. Z kolei wybór 100GB dotyczy trójwarstwowych płyt Blu-ray, które są stosowane w specyficznych zastosowaniach profesjonalnych, takich jak przechowywanie dużych zbiorów danych w archiwach. Pojęcie pojemności nośników optycznych powinno być oparte na zrozumieniu technologii zapisu, takich jak długość fali lasera i sposób układania ścieżek, a także na umiejętności rozróżnienia różnych typów nośników dostępnych na rynku. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania nośników danych w różnych kontekstach, takich jak produkcja filmów, dystrybucja gier czy przechowywanie danych.

Pytanie 27

W przedsiębiorstwie trzeba było zreperować 5 komputerów i serwer. Czas potrzebny na naprawę każdego z komputerów wyniósł 1,5 godziny, a serwera 2,5 godziny. Stawka za usługę to 100,00 zł za roboczogodzinę, a do tego doliczany jest podatek VAT w wysokości 23%. Jaka kwota brutto będzie należna za tę usługę?

A. 1230,00 zł

B. 2046,00 zł

C. 2460,00 zł

D. 1023,00 zł

W przypadku obliczeń związanych z kosztami usług naprawczych, wiele osób może popełnić błąd w szacowaniu całkowitego czasu pracy. Na przykład, niektórzy mogą błędnie zsumować czas naprawy komputerów bez uwzględnienia serwera, co prowadzi do zaniżenia całkowitego kosztu. Warto również zwrócić uwagę na to, że nieprawidłowe stosowanie stawki VAT może znacznie wypaczyć wyniki finansowe. Często zdarza się, że osoby obliczają VAT na całkowity koszt robót zamiast na podstawie kosztu przed opodatkowaniem. Typowym błędem jest także pomijanie istotnych elementów składowych wyceny, takich jak stawki za roboczogodzinę czy opłaty dodatkowe, które powinny być uwzględnione w końcowym rozrachunku. W kontekście prawidłowego obliczania należności za usługi, niezwykle ważne jest zrozumienie, jak wylicza się czas pracy oraz w jaki sposób te obliczenia przekładają się na ostateczną fakturę. W praktyce, nieprawidłowe podejście do obliczeń może prowadzić do konfliktów z klientami oraz problemów z płynnością finansową firmy, dlatego tak istotne jest przestrzeganie standardów i dobrych praktyk w branży.

Pytanie 28

Obudowa oraz wyświetlacz drukarki fotograficznej są bardzo zabrudzone. W celu ich oczyszczenia, należy zastosować

A. suchą chusteczkę oraz patyczki do czyszczenia

B. wilgotną ściereczkę oraz pianki do czyszczenia plastiku

C. mokrą chusteczkę oraz sprężone powietrze z rurką przedłużającą zasięg

D. ściereczkę nasączoną IPA oraz smar

Wilgotna ściereczka oraz pianka do czyszczenia plastiku to najlepszy sposób na usunięcie zabrudzeń z obudowy i wyświetlacza drukarki fotograficznej, ponieważ te materiały są odpowiednio delikatne i skuteczne. Pianka do czyszczenia plastiku została zaprojektowana w taki sposób, aby nie tylko usuwać brud, ale również nie uszkadzać powierzchni plastikowych ani szklanych, co jest kluczowe w przypadku sprzętu elektronicznego. Wilgotna ściereczka, zwłaszcza wykonana z mikrofibry, skutecznie zbiera kurz i zanieczyszczenia, a zarazem nie pozostawia smug. Warto również zwrócić uwagę na standardy czyszczenia sprzętu elektronicznego, które zalecają unikanie substancji chemicznych, mogących uszkodzić powłokę wyświetlacza. Użycie odpowiednich produktów do czyszczenia nie tylko przedłuża żywotność sprzętu, ale także zapewnia jego prawidłowe funkcjonowanie. Przykładem może być regularne czyszczenie drukarki fotograficznej, co zapobiega osadzaniu się kurzu, a w efekcie poprawia jakość wydruków. Dobre praktyki zalecają także unikanie stosowania materiałów, które mogą zarysować powierzchnię, takich jak szorstkie ściereczki czy gąbki.

Pytanie 29

Użycie skrętki kategorii 6 (CAT 6) o długości 20 metrów w sieci LAN wskazuje na jej maksymalną przepustowość wynoszącą

A. 100 Mb/s

B. 10 Gb/s

C. 10 Mb/s

D. 100 Gb/s

Skrętka kategorii 6 (CAT 6) jest powszechnie stosowana w sieciach lokalnych (LAN) i wspiera transmisję danych z maksymalną przepustowością do 10 Gb/s na dystansie do 55 metrów. W przypadku długości 20 metrów, zastosowanie takiego kabla w sieci LAN gwarantuje, że parametry transmisji będą na poziomie umożliwiającym wykorzystanie pełnych możliwości tej technologii. Skrętki CAT 6 charakteryzują się lepszą izolacją oraz większą odpornością na zakłócenia elektromagnetyczne w porównaniu do wcześniejszych standardów, takich jak CAT 5e. Praktyczne zastosowanie takiego kabla obejmuje budowy sieci w biurach, gdzie wymagana jest wysoka przepustowość do przesyłania dużych plików, streamingu wideo w wysokiej rozdzielczości oraz do łączenia serwerów w centrach danych. Zgodnie z normami TIA/EIA-568, użycie kabli CAT 6 jest zalecane w nowoczesnych instalacjach sieciowych, co zapewnia ich przyszłościowość i możliwość rozbudowy systemu bez potrzeby wymiany infrastruktury.

Pytanie 30

Aby monitorować stan dysków twardych w serwerach, komputerach osobistych i laptopach, można użyć programu

A. Packet Tracer

B. Acronis Drive Monitor

C. PRTG Network Monitor

D. Super Pi

Acronis Drive Monitor to zaawansowane narzędzie dedykowane do monitorowania stanu dysków twardych, które pozwala na bieżące śledzenie ich kondycji. Program ten wykorzystuje technologię SMART (Self-Monitoring, Analysis and Reporting Technology), co umożliwia identyfikację potencjalnych problemów z dyskami jeszcze przed ich wystąpieniem. Dzięki Acronis Drive Monitor użytkownicy mogą otrzymywać powiadomienia o krytycznych sytuacjach, takich jak spadek wydajności czy zbliżające się awarie. Przykładowo, jeśli program zidentyfikuje wzrost błędów odczytu, może zalecić wykonanie kopii zapasowej danych. W praktyce, stosowanie tego narzędzia w środowisku serwerowym czy w komputerach stacjonarnych pozwala na szybką reakcję i minimalizację ryzyka utraty danych. W kontekście dobrych praktyk w zarządzaniu infrastrukturą IT, regularne monitorowanie stanu dysków twardych jest kluczowym elementem strategii zarządzania ryzykiem oraz zapewniania ciągłości działania systemów informatycznych. Warto również zauważyć, że Acronis Drive Monitor jest częścią szerszego ekosystemu rozwiązań Acronis, które obsługują zarządzanie danymi i ochronę przed ich utratą.

Pytanie 31

Wykonanie polecenia fsck w systemie Linux będzie skutkować

A. weryfikacją integralności systemu plików

B. prezentacją parametrów plików

C. zmianą uprawnień do pliku

D. znalezieniem pliku

Polecenie fsck (file system check) jest narzędziem w systemie Linux, które służy do sprawdzania integralności systemu plików. Jego głównym zadaniem jest wykrywanie i naprawianie błędów w strukturze systemu plików, co jest kluczowe dla utrzymania stabilności i wydajności systemu. Regularne używanie fsck jest zalecane, zwłaszcza po nieprawidłowym zamknięciu systemu, np. w wyniku awarii zasilania. Dzięki fsck administratorzy mogą zidentyfikować uszkodzone sektory, które mogą prowadzić do utraty danych, a także naprawić niezgodności w metadanych systemu plików. Użycie fsck może również obejmować dodatkowe opcje, takie jak automatyczna naprawa wykrytych błędów, co czyni to narzędzie nieocenionym w zarządzaniu serwerami i systemami plików. W praktyce, aby uruchomić fsck, często używa się polecenia w formie: 'fsck /dev/sda1', gdzie '/dev/sda1' to partycja, która ma być sprawdzona. Należy jednak pamiętać, aby unikać jego używania na zamontowanych systemach plików, ponieważ może to prowadzić do dalszych uszkodzeń.

Pytanie 32

Jaką funkcję serwera trzeba dodać w systemach z rodziny Windows Server, aby było możliwe utworzenie nowej witryny FTP?

A. IIS

B. DHCP

C. RRAS

D. SSH

Aby utworzyć nową witrynę FTP w systemach z rodziny Windows Server, należy dodać rolę serwera IIS (Internet Information Services). IIS to zaawansowane oprogramowanie serwera webowego, które obsługuje protokół FTP oraz wiele innych funkcji związanych z hostowaniem stron internetowych. Po zainstalowaniu roli IIS, administratorzy mogą skonfigurować i zarządzać serwerem FTP, co umożliwia przesyłanie plików pomiędzy klientami a serwerem. Przykładem zastosowania tej technologii jest możliwość udostępniania zasobów dla zewnętrznych partnerów lub wewnętrznych użytkowników w firmie, co przyspiesza wymianę danych. Ponadto, IIS oferuje różnorodne opcje zabezpieczeń, takie jak autoryzacja użytkowników i szyfrowanie połączeń, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w zakresie ochrony danych. Warto również zauważyć, że konfiguracja FTP w IIS jest dokumentowana w oficjalnych materiałach Microsoft, co ułatwia administratorom wdrożenie oraz późniejsze zarządzanie serwerem FTP.

Pytanie 33

Awaria drukarki igłowej może być spowodowana uszkodzeniem

A. elektromagnesu.

B. elektrody ładującej.

C. dyszy.

D. termorezystora.

Zaznaczenie elektromagnesu jako przyczyny problemów z drukarką igłową to strzał w dziesiątkę. Elektromagnesy są naprawdę istotne, bo to dzięki nim igły w drukarce mogą się poruszać w odpowiednich kierunkach. Wiesz, drukarki igłowe działają tak, że igły uderzają w taśmę, żeby przenieść obraz na papier. Jak elektromagnesy się psują, to mogą być kłopoty z nadrukiem, a nawet mogą nie drukować wcale. W praktyce, znajomość tych komponentów to klucz do szybkiej diagnozy problemów. Regularne serwisowanie i wymiana zużytych elementów to coś, co każdy powinien robić, żeby dbać o swoje urządzenie. Jeśli już coś się zepsuje, najlepiej zadzwonić do serwisu, bo oni wiedzą, jak to naprawić. Z mojego doświadczenia, zrozumienie tych mechanizmów bardzo ułatwia życie, a także minimalizuje przestoje w pracy.

Pytanie 34

Jakie ustawienia otrzyma interfejs sieciowy eth0 po wykonaniu poniższych komend w systemie Linux?

A. adres IP 10.0.0.10, maskę /16, bramę 10.0.0.100

B. adres IP 10.0.0.10, maskę /24, bramę 10.0.0.255

C. adres IP 10.0.0.100, maskę /24, bramę 10.0.0.10

D. adres IP 10.0.0.100, maskę /22, bramę 10.0.0.10

Wybór błędnych odpowiedzi związany jest z nieporozumieniami dotyczącymi podstawowych pojęć związanych z adresacją IP i routingiem. W przypadku pierwszej odpowiedzi, która wskazuje na adres IP 10.0.0.10, maskę /24 oraz bramę 10.0.0.255, można zauważyć, że adres IP przypisany do interfejsu nie może być równy adresowi bramy. W rzeczywistości, adres bramy powinien znajdować się w tej samej podsieci, co adres IP interfejsu, co w tym przypadku nie ma miejsca. Kolejna odpowiedź sugerująca adres IP 10.0.0.10 oraz maskę /16 jest całkowicie niepoprawna, ponieważ maska /16 nie jest zgodna z założeniami podanymi w poleceniu, gdzie użyto maski /24. Ostatnia odpowiedź, która podaje adres IP 10.0.0.100, maskę /22 oraz bramę 10.0.0.10, również jest błędna, ponieważ maska /22 nie odpowiada podanym w poleceniu ustawieniom. Użytkownicy często mylą pojęcia związane z maskami podsieci i ich zastosowaniem, co prowadzi do nieprawidłowego ustawienia granic komunikacji w sieciach. Zrozumienie, jak działa adresacja IP i jak ustawiać odpowiednie maski oraz bramy, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami oraz eliminowania problemów z komunikacją w środowisku sieciowym.

Pytanie 35

Jakie są skutki działania poniższego polecenia ```netsh advfirewall firewall add rule name="Open" dir=in action=deny protocol=TCP localport=53```?

A. Blokowanie działania usługi DNS opartej na protokole TCP

B. Zaimportowanie ustawienia zapory sieciowej z katalogu in action

C. Wyłączenie reguły o nazwie Open w zaporze sieciowej

D. Otworzenie portu 53 dla protokołu TCP

Większość z pozostałych odpowiedzi jest po prostu błędna, bo źle interpretują to polecenie dotyczące reguły zapory. Sformułowanie 'otwarcie portu 53 dla TCP' to kompletne nieporozumienie, bo to polecenie nie otwiera, tylko blokuje port. Otwarcie portu oznacza, że ruch na nim jest dozwolony, a to sprzeczne z tym, co mówi akcja 'deny'. A ta odpowiedź, co mówi 'usunięcie z zapory reguły Open', też jest myląca. To polecenie dodaje nową regułę, a nie usuwa jakąkolwiek. To dość ważne, żeby to wiedzieć. Co do importowania ustawień zapory z katalogu in action, to w ogóle nie pasuje, bo to polecenie nie dotyczy importu, a tworzenia reguły. Sporo osób myli blokowanie ruchu z jego otwieraniem lub usuwaniem, co prowadzi do błędnego rozumienia mechanizmów zabezpieczeń. Uważam, że kluczowe jest, żeby przed jakimiś zmianami w ustawieniach zapory dobrze zrozumieć, co każda reguła robi, żeby nie zablokować czegoś ważnego w sieci.

Pytanie 36

Jakie polecenie w systemach z rodziny Windows Server umożliwia administratorowi przekierowanie komputerów do określonej jednostki organizacyjnej w ramach usług katalogowych?

A. dcdiag

B. redircmp

C. redirusr

D. dsrm

Odpowiedź 'redircmp' jest poprawna, ponieważ polecenie to służy do przekierowywania nowych komputerów, które są dołączane do domeny, do określonej jednostki organizacyjnej (OU) w Active Directory. Umożliwia to administratorom lepsze zarządzanie zasobami i politykami grupowymi, ponieważ komputery przypisane do konkretnej OU dziedziczą odpowiednie ustawienia polityki grupowej. Przykładowo, jeśli organizacja posiada różne jednostki, takie jak 'HR', 'IT' i 'Marketing', administrator może użyć redircmp, aby automatycznie przekierowywać nowe komputery użytkowników działu HR do odpowiedniej OU, co pozwala na nałożenie specyficznych polityk zabezpieczeń i dostępu. W praktyce, wykorzystanie redircmp wpisuje się w standardy zarządzania ITIL, gdzie kluczowym elementem jest efektywne zarządzanie konfiguracjami w środowisku IT. Dobrą praktyką jest regularne audytowanie OU oraz polityk, aby upewnić się, że nowe komputery są właściwie klasyfikowane i zarządzane.

Pytanie 37

Na przedstawionym panelu tylnym płyty głównej znajdują się między innymi następujące interfejsy:

A. 2 x PS2; 1 x RJ45; 6 x USB 2.0, 1.1

B. 2 x HDMI, 1 x D-SUB, 1 x RJ-11, 6 x USB 2.0

C. 2 x USB 3.0; 2 x USB 2.0, 1.1; 2 x DP, 1 x DVI

D. 2 x USB 3.0; 4 x USB 2.0, 1.1; 1 x D-SUB

Odpowiedź 2 jest prawidłowa, ponieważ przedstawiony panel tylny płyty głównej zawiera 2 porty USB 3.0, 4 porty USB 2.0 lub 1.1 oraz 1 port D-SUB. Porty USB 3.0, oznaczone zazwyczaj niebieskim środkiem, oferują wyższą przepustowość danych, co jest istotne przy podłączaniu zewnętrznych dysków twardych czy innych urządzeń wymagających szybkiego transferu danych. Porty USB 2.0, mimo niższej szybkości, są wciąż szeroko stosowane do podłączania klawiatur, myszy, czy drukarek. Port D-SUB, znany również jako VGA, jest analogowym złączem używanym do łączenia monitorów i projektorów, co jest przydatne w środowiskach biurowych i edukacyjnych, gdzie starsze monitory mogą być wciąż w użyciu. Dzięki tym interfejsom płyta główna zapewnia szeroką kompatybilność z różnorodnymi urządzeniami peryferyjnymi, co jest zgodne z dobrymi praktykami zapewniającymi elastyczność i wygodę użytkowania sprzętu komputerowego. Warto pamiętać, że wybór portów wpływa na możliwości rozbudowy i dostosowania komputera do specyficznych potrzeb użytkownika, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach zawodowych.

Pytanie 38

W systemie binarnym liczba 3FC7 będzie zapisana w formie:

A. 11111111000111

B. 01111111100011

C. 0011111111000111

D. 10111011110111

Liczba 3FC7 w systemie szesnastkowym reprezentuje wartość, która po konwersji na system dwójkowy staje się 0011111111000111. Aby to zobaczyć, należy najpierw przekonwertować każdą cyfrę szesnastkową na jej reprezentację binarną. Cyfry szesnastkowe 3, F, C i 7 przekładają się na binarne odpowiedniki: 0011, 1111, 1100 oraz 0111. Łącząc te sekwencje, otrzymujemy 0011111111000111. Zrozumienie konwersji pomiędzy różnymi systemami liczbowymi jest istotne w wielu dziedzinach informatyki, w tym w programowaniu, cyfrowym przetwarzaniu sygnałów oraz projektowaniu systemów komputerowych. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest optymalizacja algorytmów, które operują na różnych formatach danych, co jest kluczowe w kontekście wydajności oraz oszczędności pamięci. Rekomenduje się zrozumienie zasad konwersji pomiędzy systemami liczbowymi, co jest standardem w edukacji technicznej i inżynieryjnej.

Pytanie 39

Określenie najbardziej efektywnej trasy dla połączenia w sieci to

A. tracking

B. sniffing

C. routing

D. conntrack

Routing, czyli wyznaczanie optymalnej trasy dla połączenia sieciowego, jest kluczowym procesem w zarządzaniu ruchu w sieciach komputerowych. Proces ten polega na określaniu najefektywniejszej drogi, jaką dane powinny przejść od nadawcy do odbiorcy. Przykładem zastosowania routingu jest sieć Internet, gdzie różne protokoły, takie jak OSPF (Open Shortest Path First) czy BGP (Border Gateway Protocol), umożliwiają dynamiczne wyznaczanie tras w zależności od aktualnych warunków sieciowych. Routing nie tylko zwiększa efektywność przesyłania danych, ale także wpływa na niezawodność i wydajność całej infrastruktury sieciowej. Dobrym przykładem praktycznym jest sytuacja, gdy jedna z tras do serwera staje się niedostępna; protokoły routingu automatycznie aktualizują tablice routingu, aby znaleźć alternatywne połączenie. Zrozumienie koncepcji routingu oraz jego implementacji jest niezbędne dla każdego specjalisty w dziedzinie sieci komputerowych, a znajomość standardów branżowych, takich jak IETF, jest kluczowa dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami.

Pytanie 40

W jednostce ALU do akumulatora została zapisana liczba dziesiętna 240. Jak wygląda jej reprezentacja w systemie binarnym?

A. 11111110

B. 11111000

C. 11110000

D. 11111100

Reprezentacja binarna liczby dziesiętnej 240 to 11110000. Aby ją obliczyć, należy najpierw zrozumieć, jak działa konwersja z systemu dziesiętnego na binarny. Proces ten polega na ciągłym dzieleniu liczby przez 2 i zapisaniu reszt z tych dzielników. Dla liczby 240, dzieląc przez 2, otrzymujemy następujące wyniki: 240/2=120 (reszta 0), 120/2=60 (reszta 0), 60/2=30 (reszta 0), 30/2=15 (reszta 0), 15/2=7 (reszta 1), 7/2=3 (reszta 1), 3/2=1 (reszta 1), 1/2=0 (reszta 1). Zbierając reszty od ostatniego dzielenia do pierwszego, otrzymujemy 11110000. To przykład konwersji, która jest powszechnie stosowana w programowaniu komputerowym oraz w elektronice cyfrowej, gdzie liczby binarne są kluczowe dla działania procesorów i systemów operacyjnych. Dobra praktyka to zrozumienie nie tylko samego procesu konwersji, ale również tego, jak liczby binarne są używane do reprezentowania różnych typów danych w pamięci komputerowej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej