Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 27 maja 2025 20:37
  • Data zakończenia: 27 maja 2025 21:00

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Norma opisująca standard transmisji Gigabit Ethernet to

A. IEEE 802.3u
B. IEEE 802.3x
C. IEEE 802.3ab
D. IEEE 802.3i
Odpowiedź IEEE 802.3ab jest poprawna, ponieważ jest to standard definiujący Gigabit Ethernet, który działa z prędkością 1 Gbit/s. Standard ten został wprowadzony w 1999 roku i jest kluczowy dla nowoczesnych sieci lokalnych. IEEE 802.3ab określa technologię transmisji na skrętkach miedzianych, wykorzystującą złącza RJ-45 i standardowe kable kategorii 5e lub wyższe. Dzięki zastosowaniu technologii 1000BASE-T, Gigabit Ethernet umożliwia przesyłanie danych na odległość do 100 metrów w standardowych warunkach. W praktyce, standard ten jest szeroko stosowany w biurach, centrach danych oraz w aplikacjach wymagających dużej przepustowości, takich jak przesyłanie dużych plików, strumieniowanie wideo w wysokiej rozdzielczości oraz wirtualizacja. Zrozumienie tego standardu i umiejętność jego zastosowania jest kluczowe dla specjalistów IT, którzy projektują i utrzymują infrastrukturę sieciową, aby zapewnić optymalną wydajność oraz niezawodność połączeń.

Pytanie 2

Aplikacja komputerowa, która umożliwia zarządzanie plikami oraz folderami, to:

A. menedżer sprzętu
B. system plików
C. menedżer plików
D. edytor tekstu
Edytor tekstowy to narzędzie służące do tworzenia i edytowania plików tekstowych, które nie zajmuje się zarządzaniem ich strukturą. Użytkownicy edytorów tekstowych, takich jak Notepad czy Sublime Text, koncentrują się na pisaniu i formatowaniu tekstu, co nie ma nic wspólnego z organizacją plików czy katalogów. Z kolei system plików to pojęcie odnoszące się do sposobu, w jaki pliki są przechowywane i zarządzane przez system operacyjny, ale nie jest to program, którym posługuje się końcowy użytkownik. System plików definiuje strukturę danych, ale nie oferuje interfejsu do bezpośredniego zarządzania plikami. Menedżer urządzeń natomiast jest narzędziem administracyjnym używanym do zarządzania sprzętem komputerowym i jego sterownikami, a nie do zarządzania plikami. Często użytkownicy mylą funkcje tych narzędzi, co prowadzi do błędnych wniosków o ich zastosowaniu. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych programów ma swoje specyficzne przeznaczenie i zastosowanie, a zamiana jednego na drugie prowadzi do nieefektywnego zarządzania danymi i systemem.

Pytanie 3

Aby zmienić port drukarki zainstalowanej w systemie Windows, która funkcja powinna zostać użyta?

A. Preferencje drukowania
B. Menedżer zadań
C. Właściwości drukarki
D. Ostatnia znana dobra konfiguracja
Jak widzisz, odpowiedź "Właściwości drukarki" to strzał w dziesiątkę! W tym miejscu można zmieniać ustawienia drukarki, łącznie z portem, który służy do komunikacji. W systemie Windows zmiana portu jest dość prosta. Trzeba po prostu otworzyć Panel sterowania, iść do "Urządzenia i drukarki", kliknąć prawym przyciskiem myszy na drukarkę i wybrać "Właściwości drukarki". Potem w zakładce "Porty" zobaczysz wszystkie dostępne porty i możesz zmienić ten, na którym masz drukarkę. Na przykład, jeśli drukarka działa teraz na USB, a chcesz, żeby działała na sieci, to zrobisz to bez problemu. W biurach to dosyć istotne, bo jak jest dużo urządzeń w sieci, to dobrze skonfigurowane porty pomagają w utrzymaniu sprawnej komunikacji, no i ogólnej wydajności. Warto też zapisywać, jakie zmiany się robi, żeby potem łatwiej było rozwiązywać problemy, które mogą się pojawić.

Pytanie 4

W systemach operacyjnych Windows konto użytkownika, które ma najwyższe domyślne uprawnienia, należy do grupy

A. operatorzy kopii zapasowych
B. użytkownicy zaawansowani
C. administratorzy
D. goście
Odpowiedź 'administratorzy' jest poprawna, ponieważ konta użytkowników przypisane do grupy administratorów w systemie Windows mają najwyższe uprawnienia domyślne. Administratorzy mogą instalować oprogramowanie, zmieniać ustawienia systemowe oraz zarządzać innymi kontami użytkowników. Z perspektywy praktycznej, administratorzy są odpowiedzialni za zapewnienie bezpieczeństwa systemu, aktualizacje oraz ochronę danych użytkowników. W organizacjach, administratorzy pełnią kluczową rolę w zarządzaniu dostępem do zasobów, co jest zgodne z zasadami minimalnych uprawnień, które zalecają przyznawanie użytkownikom tylko tych praw, które są niezbędne do wykonywania ich zadań. Dobrym przykładem zastosowania tych uprawnień jest konfiguracja serwera, gdzie administratorzy mogą wprowadzać zmiany w ustawieniach bezpieczeństwa, dodawać nowe konta użytkowników oraz nadzorować logi systemowe. W praktyce administracja kontami użytkowników w Windows wymaga znajomości narzędzi, takich jak 'Zarządzanie komputerem', co pozwala na skuteczne i bezpieczne zarządzanie dostępem do zasobów systemowych.

Pytanie 5

Który z portów na pokazanej płycie głównej pozwala na podłączenie zewnętrznego dysku za pośrednictwem interfejsu e-SATA?

Ilustracja do pytania
A. 4
B. 2
C. 3
D. 1
Interfejs e-SATA, który jest przedstawiony pod numerem 2 na zdjęciu, jest specjalnym portem umożliwiającym podłączanie zewnętrznych dysków twardych oraz innych urządzeń pamięci masowej, oferując wyższe prędkości transferu danych niż standardowy USB. Standard e-SATA został zaprojektowany z myślą o zapewnieniu szybkiego i stabilnego połączenia z urządzeniami zewnętrznymi, co jest szczególnie korzystne w przypadku pracy z dużymi plikami czy w środowisku wymagającym wysokiej wydajności. W odróżnieniu od standardowego SATA, e-SATA zapewnia lepszą ochronę przed zakłóceniami elektromagnetycznymi, co jest kluczowe w sytuacjach, gdy urządzenia są podłączane i odłączane często. Warto zauważyć, że e-SATA nie dostarcza zasilania, w przeciwieństwie do niektórych wersji USB, co oznacza, że zewnętrzne dyski podłączane przez e-SATA często wymagają osobnego źródła zasilania. Jest to zgodne z praktykami branżowymi, gdzie e-SATA jest wykorzystywane w profesjonalnych rozwiązaniach do przechowywania danych, takich jak serwery NAS czy systemy do edycji video. Znajomość tego portu i jego zastosowań pozwala na lepsze projektowanie rozwiązań IT, które wymagają niezawodnego i szybkiego dostępu do danych.

Pytanie 6

Aby osiągnąć przepustowość wynoszącą 4 GB/s w obie strony, konieczne jest zainstalowanie w komputerze karty graficznej korzystającej z interfejsu

A. PCI-Express x 8 wersja 1.0
B. PCI-Express x 16 wersja 1.0
C. PCI-Express x 4 wersja 2.0
D. PCI-Express x 1 wersja 3.0
Wybór nieprawidłowego interfejsu PCI-Express wynika z nieporozumienia dotyczącego przepustowości oraz możliwości poszczególnych wersji. Na przykład, PCI-Express x1 wersja 3.0 oferuje 1 GB/s przepustowości w jedną stronę, co oznacza, że w obie strony nie osiągnie wymaganej wartości 4 GB/s. W przypadku PCI-Express x8 wersja 1.0, przepustowość wynosi tylko 2 GB/s w jedną stronę, a zatem również nie spełnia wymagania 4 GB/s. Jeszcze bardziej nieodpowiednia jest opcja PCI-Express x4 wersja 2.0, która dostarcza zaledwie 2 GB/s w obie strony, co całkowicie odbiega od wymagań. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z niepełnego zrozumienia, jak różne linie PCI-Express wpływają na całkowitą przepustowość. Kluczowe jest zrozumienie, że przepustowość jest iloczynem liczby linii i przepustowości na linię, co w kontekście wysokowydajnych zadań, takich jak obróbka grafiki czy przetwarzanie danych, jest krytyczne. Dlatego ważne jest, aby dokładnie analizować specyfikacje techniczne oraz być świadomym, które interfejsy są odpowiednie do danego zastosowania, aby uniknąć zawirowań w wydajności systemu.

Pytanie 7

Podczas testowania połączeń sieciowych za pomocą polecenia ping użytkownik otrzymał wyniki przedstawione na rysunku. Jakie może być źródło braku odpowiedzi serwera przy pierwszym teście, zakładając, że domena wp.pl ma adres 212.77.100.101?

Ilustracja do pytania
A. Nieprawidłowy adres IP przypisany do karty sieciowej
B. Nieobecność adresów serwera DNS w konfiguracji karty sieciowej
C. Brak domyślnej bramy w ustawieniach karty sieciowej
D. Brak przypisania serwera DHCP do karty sieciowej
Błędny adres IP przypisany karcie sieciowej nie miałby wpływu na możliwość rozpoznania nazwy domeny wp.pl ponieważ problem ten dotyczy procesu translacji nazw domen na adresy IP który jest realizowany przez serwery DNS. W przypadku błędnie przypisanego adresu IP karta sieciowa nie mogłaby w ogóle komunikować się z żadnym urządzeniem w sieci co objawiłoby się niemożnością nawiązania połączenia nawet po podaniu właściwego adresu IP serwera. Brak przypisanego karcie sieciowej serwera DHCP nie wpływa bezpośrednio na problem z tłumaczeniem nazwy domeny na adres IP choć może prowadzić do innych problemów sieciowych takich jak brak automatycznego przypisania adresu IP bramy czy właśnie serwerów DNS. Jednakże, w opisywanej sytuacji problem jest bardziej związany z bezpośrednią konfiguracją DNS niż z DHCP. Brak adresu domyślnej bramy w konfiguracji karty sieciowej uniemożliwiałby komunikację z sieciami zewnętrznymi co objawia się brakiem możliwości przesyłania danych do innych sieci niż lokalna. Jednakże w przypadku braku odpowiedzi serwera DNS problem ten nie występuje ponieważ komputer nie przechodzi nawet etapu translacji nazwy na adres IP. Dlatego też wszystkie inne odpowiedzi są nieprawidłowe i wskazują na problemy które nie dotyczą bezpośrednio procesu rozwiązywania nazw DNS.

Pytanie 8

Przypisanie licencji oprogramowania do pojedynczego komputera lub jego komponentów stanowi charakterystykę licencji

A. OEM
B. TRIAL
C. AGPL
D. BOX
Licencje BOX, AGPL oraz TRIAL różnią się od licencji OEM pod względem przypisania i użytkowania oprogramowania. Licencja BOX to forma licencji, która jest sprzedawana jako odrębny produkt, często z nośnikiem danych i dokumentacją. Może być przenoszona pomiędzy urządzeniami, co czyni ją bardziej elastyczną w porównaniu do licencji OEM, jednakże nie jest przypisana do konkretnego komputera. Niekiedy użytkownicy mylą licencje BOX z OEM, zakładając, że obydwie mają identyczne zastosowanie. Warto też zaznaczyć, że licencja AGPL (GNU Affero General Public License) jest licencją typu open source, która pozwala na modyfikowanie i dystrybucję oprogramowania, ale nie jest przypisana do konkretnego sprzętu. To prowadzi do błędnych wniosków, że oprogramowanie AGPL może być używane w dowolny sposób na różnych urządzeniach, co jest niezgodne z zasadami OEM. Z kolei licencja TRIAL jest formą licencji czasowej, która umożliwia użytkownikom testowanie oprogramowania przez ograniczony czas. Po upływie tego okresu konieczne jest nabycie pełnej wersji, co stawia ją w opozycji do trwałego przypisania licencji w modelu OEM. Zrozumienie różnic między tymi typami licencji jest kluczowe w kontekście legalności użytkowania oprogramowania oraz kosztów związanych z jego nabyciem i użytkowaniem.

Pytanie 9

Jak brzmi nazwa profilu użytkownika w systemie Windows, który jest zakładany podczas pierwszego logowania do komputera i zapisany na lokalnym dysku twardym, a wszelkie jego modyfikacje odnoszą się wyłącznie do maszyny, na której zostały przeprowadzone?

A. Obowiązkowy
B. Tymczasowy
C. Lokalny
D. Mobilny
Profil lokalny to typ konta użytkownika w systemie Windows, który jest tworzony podczas pierwszego logowania na danym komputerze. Główna cecha profilu lokalnego polega na tym, że jest on przechowywany na lokalnym dysku twardym, co oznacza, że wszelkie zmiany, takie jak zapisane ustawienia, aplikacje czy pliki, dotyczą tylko tego jednego komputera. Przykładem zastosowania profilu lokalnego jest sytuacja, gdy użytkownik instaluje określone oprogramowanie lub dokonuje personalizacji interfejsu użytkownika; zmiany te nie będą przenoszone na inne komputery, na których użytkownik loguje się przy użyciu tego samego konta. W praktyce, lokalne profile są często wykorzystywane w środowiskach domowych oraz małych biurach, gdzie użytkownicy nie potrzebują synchronizacji swoich danych między różnymi urządzeniami. Dobrą praktyką jest, aby administratorzy systemów regularnie tworzyli kopie zapasowe lokalnych danych użytkowników, aby zapobiec ich utracie w przypadku awarii sprzętu. Ponadto, lokalne profile mogą być w łatwy sposób zarządzane przez system Windows, co ułatwia ich konfigurację i utrzymanie.

Pytanie 10

Jaka jest podstawowa funkcja protokołu SMTP?

A. Przesyłanie plików
B. Przeglądanie stron WWW
C. Odbieranie wiadomości e-mail
D. Wysyłanie wiadomości e-mail
Protokół SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) jest jednym z kluczowych protokołów w świecie komunikacji e-mail. Jego podstawowym zadaniem jest wysyłanie wiadomości e-mail z jednego serwera na drugi. SMTP działa na zasadzie modelu klient-serwer, gdzie klient SMTP wysyła wiadomość do serwera SMTP odbiorcy. Protokół ten operuje na porcie 25, chociaż w niektórych przypadkach może być używany port 587 dla połączeń z autoryzacją. SMTP jest szeroko stosowany, ponieważ zapewnia niezawodność i zgodność między różnymi systemami pocztowymi. Warto zauważyć, że SMTP jest odpowiedzialny tylko za wysyłanie wiadomości, a nie za ich odbieranie. Odbieranie wiadomości jest zadaniem innych protokołów, takich jak POP3 czy IMAP. SMTP jest niezbędny w każdym systemie poczty elektronicznej i jest zgodny z wieloma standardami branżowymi, co czyni go uniwersalnym rozwiązaniem w dziedzinie komunikacji elektronicznej. Przykładowo, gdy wysyłasz e-mail z aplikacji pocztowej, używasz SMTP do przekazania wiadomości na serwer odbiorcy.

Pytanie 11

Która z licencji pozwala na darmowe korzystanie z programu, pod warunkiem, że użytkownik zadba o ekologię?

A. Donationware
B. Greenware
C. OEM
D. Adware
Greenware to rodzaj licencji oprogramowania, która pozwala na bezpłatne wykorzystanie programu, pod warunkiem, że użytkownik podejmuje działania na rzecz ochrony środowiska naturalnego. Ta forma licencji kładzie nacisk na odpowiedzialność ekologiczną, co oznacza, że użytkownicy mogą korzystać z oprogramowania bez ponoszenia kosztów, jeśli angażują się w działania na rzecz zrównoważonego rozwoju, takie jak recykling, oszczędzanie energii czy wsparcie dla inicjatyw ekologicznych. Przykładem może być program, który wymaga, aby użytkownik przesłał dowód na podjęcie działań ekologicznych, zanim uzyska pełen dostęp do funkcji. W praktyce, greenware motywuje użytkowników do świadomości ekologicznej, co jest zgodne z globalnymi trendami w zakresie zrównoważonego rozwoju i odpowiedzialności korporacyjnej. Warto także zauważyć, że takiego typu licencje wpisują się w ramy filozofii open source, gdzie dostępność i odpowiedzialność społeczna są kluczowe dla promowania innowacji oraz ochrony zasobów naturalnych.

Pytanie 12

Symbol graficzny przedstawiony na ilustracji oznacza złącze

Ilustracja do pytania
A. FIRE WIRE
B. HDMI
C. DVI
D. COM
Symbol przedstawiony na rysunku to oznaczenie złącza FireWire znanego również jako IEEE 1394 Interfejs FireWire jest używany do przesyłania danych między urządzeniami elektronicznymi najczęściej w kontekście urządzeń multimedialnych takich jak kamery cyfrowe i zewnętrzne dyski twarde FireWire charakteryzuje się wysoką przepustowością i szybkością transmisji danych co czyni go idealnym do przesyłania dużych plików multimedialnych w czasie rzeczywistym Standard IEEE 1394 umożliwia podłączenie wielu urządzeń do jednego kontrolera co ułatwia tworzenie rozbudowanych systemów multimedialnych bez potrzeby stosowania skomplikowanych ustawień Dzięki szerokiej zgodności z wieloma systemami operacyjnymi FireWire jest ceniony w branżach kreatywnych takich jak produkcja filmowa i dźwiękowa choć w ostatnich latach jego popularność nieco zmalała z powodu wzrostu zastosowań USB i Thunderbolt Mimo to zrozumienie jego użycia jest kluczowe dla profesjonalistów zajmujących się archiwizacją cyfrową i edycją multimediów szczególnie w kontekście starszych urządzeń które nadal wykorzystują ten standard

Pytanie 13

Jakie jest IPv4 urządzenia znajdującego się w sieci 10.100.0.0/18?

A. 10.100.192.254
B. 10.100.64.254
C. 10.100.128.254
D. 10.100.32.254
Adres 10.100.32.254 jest poprawny, ponieważ mieści się w zakresie podsieci 10.100.0.0/18. Podsieć ta ma maskę 255.255.192.0, co oznacza, że pierwsze 18 bitów jest zarezerwowanych dla identyfikacji sieci, a pozostałe 14 bitów można wykorzystać do identyfikacji hostów. Zakres adresów IP w tej podsieci wynosi od 10.100.0.1 do 10.100.63.254, co oznacza, że adres 10.100.32.254 jest jednym z adresów dostępnych dla urządzeń w tej sieci. Zastosowanie odpowiednich adresów IP w sieci lokalnej jest kluczowe dla efektywnej komunikacji między urządzeniami. Standardy takie jak RFC 1918 definiują zasięg adresów prywatnych, w tym adresy w klasie A, do której należy adresacja 10.x.x.x. W praktyce, wiedza na temat adresacji IP jest podstawą dla administratorów sieci, pozwala na skuteczne zarządzanie zasobami oraz odpowiednie skonfigurowanie urządzeń w sieci. Dodatkowo, umiejętność wyznaczania zakresów adresów IP jest istotna dla projektowania infrastruktury sieciowej oraz dla zapewnienia, że każdy host jest poprawnie adresowany i może komunikować się z innymi urządzeniami.

Pytanie 14

Jak dużo bitów minimum będzie potrzebnych w systemie binarnym do reprezentacji liczby heksadecymalnej 110h?

A. 4 bity
B. 3 bity
C. 9 bitów
D. 16 bitów
Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że do zapisania liczby heksadecymalnej 110h wystarczą 3 bity, jest błędny z kilku powodów. Przede wszystkim, w systemie heksadecymalnym każda cyfra może przyjmować wartości od 0 do 15, co oznacza, że do reprezentacji jednej cyfry heksadecymalnej konieczne są co najmniej 4 bity. Zatem stwierdzenie, że 3 bity są wystarczające, pomija podstawową zasadę konwersji, w której każda cyfra heksadecymalna wymaga 4 bitów. Odpowiedź sugerująca 4 bity jako właściwe rozwiązanie również jest myląca, ponieważ, mimo że jeden heksadecymalny digit można zapisać w 4 bitach, to łączna liczba bitów potrzebnych do całkowitego zapisania liczby 110h wynosi 12. Użycie 4 bitów do reprezentacji całej liczby jest niewystarczające, ponieważ nie obejmuje wszystkich cyfr heksadecymalnych w tej liczbie. Odpowiedzi 16 bitów nie można uznać za poprawną, ponieważ chociaż 16 bitów można by użyć do przechowywania większych liczb, w przypadku 110h uzyskujemy 12 bitów jako maksymalną wartość, co jest bardziej odpowiednie. W praktyce, zrozumienie, ile bitów jest potrzebnych do reprezentacji wartości liczbowych w różnych systemach, jest kluczowe w programowaniu niskopoziomowym oraz w projektowaniu systemów cyfrowych, gdzie efektywność pamięci jest istotna. Prawidłowe zrozumienie konwersji między systemami liczbowymi zapobiega błędom w obliczeniach oraz przyczynia się do lepszego projektowania algorytmów i struktur danych.

Pytanie 15

Które z urządzeń używanych w sieci komputerowej NIE WPŁYWA na liczbę domen kolizyjnych?

A. Server
B. Router
C. Hub
D. Switch
Zrozumienie ról różnych urządzeń w sieci komputerowej jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania ruchem danych. Ruter, jako urządzenie sieciowe, działa na poziomie warstwy sieci w modelu OSI i jest odpowiedzialny za przesyłanie pakietów między różnymi sieciami oraz zarządzanie ich trasowaniem. Przełącznik, z kolei, działa na poziomie warstwy łącza danych i może segmentować sieć na różne domeny kolizyjne, co pozwala na równoległe przesyłanie danych bez ryzyka kolizji. Koncentrator, będący urządzeniem działającym na poziomie fizycznym, przekazuje sygnały do wszystkich portów, co skutkuje tym, że wszystkie urządzenia podłączone do koncentratora należą do tej samej domeny kolizyjnej. W związku z tym, zarówno ruter, jak i przełącznik mają wpływ na liczbę domen kolizyjnych w sieci, co powoduje, że ich wybór i zastosowanie są istotne w kontekście projektowania efektywnych architektur sieciowych. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji serwera z funkcjami urządzeń, które zarządzają ruchem. Serwer nie zmienia liczby domen kolizyjnych, ponieważ jego rola ogranicza się do udostępniania zasobów. Właściwe zrozumienie tych ról i ich zastosowanie w praktyce jest kluczowe dla optymalizacji działania sieci oraz unikania problemów z wydajnością i dostępnością zasobów.

Pytanie 16

W dokumentacji płyty głównej podano informację "wsparcie dla S/PDIF Out". Co to oznacza w kontekście tej płyty głównej?

A. analogowe złącze sygnału wyjścia video
B. cyfrowe złącze sygnału audio
C. cyfrowe złącze sygnału video
D. analogowe złącze sygnału wejścia video
Odpowiedzi wskazujące na złącza sygnału video są niepoprawne, ponieważ S/PDIF jest ściśle związane z przesyłem sygnału audio, a nie video. Nie ma żadnych standardów ani praktyk inżynieryjnych, które sugerowałyby, że S/PDIF mogłoby być używane do przesyłania sygnału video. Cyfrowe złącze sygnału video, takie jak HDMI czy DisplayPort, służy do przesyłania obrazów i dźwięku, lecz S/PDIF koncentruje się wyłącznie na audio. Wybór analogowego złącza sygnału wyjścia lub wejścia video również wskazuje na nieporozumienie co do funkcji S/PDIF, które nie przesyła sygnałów w formacie analogowym. W kontekście audio, analogowe złącza, takie jak RCA, nie oferują tej samej jakości przesyłu sygnału, co S/PDIF, dlatego preferencje w profesjonalnych zastosowaniach często składają się na wybór cyfrowych rozwiązań. Zrozumienie różnic pomiędzy sygnałami audio i video oraz ich standardami jest kluczowe dla skutecznego projektowania i budowy systemów multimedialnych.

Pytanie 17

Jak można przywrócić domyślne ustawienia płyty głównej, gdy nie ma możliwości uruchomienia BIOS Setup?

A. ponownie uruchomić system
B. przełożyć zworkę na płycie głównej
C. zaktualizować BIOS Setup
D. doładować baterię na płycie głównej
Aktualizacja ustawień BIOS-u tak naprawdę nie pomoże, jeśli nie możesz dostać się do menu w ogóle. Zmiana BIOS-u to inna sprawa, to polega na instalacji nowej wersji oprogramowania, co ma poprawić działanie, ale nie zadziała, jeśli BIOS nie uruchamia się w pierwszej kolejności. W takich przypadkach najpierw trzeba odkryć, co blokuje dostęp, a nie po prostu próbować go aktualizować. Może się okazać, że restart systemu na chwilę przywróci działanie, ale to nie załatwi problemów sprzętowych czy błędów w konfiguracji, które mogą przeszkadzać w uruchomieniu BIOS-u. A co do ładowania baterii na płycie głównej, to też nie jest efektywna metoda przywracania ustawień do fabrycznych. Bateria jest po to, żeby zachować pamięć CMOS, która trzyma ustawienia BIOS-u, ale nie resetuje ich. Jak bateria się wyczerpie, to mogą być kłopoty z zapamiętywaniem ustawień, ale ładowanie jej samo w sobie nie jest rozwiązaniem na problem z dostępem do BIOS-u. Dlatego dobrze wiedzieć, że te wszystkie działania, które wymieniłem, nie sprawią, że BIOS wróci do ustawień domyślnych, co czyni je raczej niewłaściwymi w tej sytuacji. Ważne jest, żeby do problemu podchodzić z odpowiednią wiedzą o sprzęcie i zrozumieniem, jak różne komponenty współpracują ze sobą.

Pytanie 18

Narzędzie w systemie Windows umożliwiające monitorowanie prób logowania do systemu to dziennik

A. zabezpieczeń
B. System
C. Setup
D. aplikacji
Odpowiedź "zabezpieczeń" jest poprawna, ponieważ to właśnie dziennik zabezpieczeń w systemie Windows rejestruje wszystkie zdarzenia związane z bezpieczeństwem, w tym próby logowania. Dziennik ten zawiera informacje o skutecznych i nieudanych próbach logowania, co jest kluczowe dla monitorowania i analizy incydentów związanych z bezpieczeństwem. Administratorzy systemów mogą korzystać z tego dziennika do identyfikacji podejrzanych działań, takich jak wielokrotne nieudane próby logowania, które mogą wskazywać na próby włamania. Aby uzyskać dostęp do dziennika zabezpieczeń, można użyć narzędzia 'Podgląd zdarzeń', które pozwala na przeszukiwanie, filtrowanie i analizowanie zarejestrowanych zdarzeń. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie tego dziennika, co w połączeniu z innymi metodami zabezpieczeń, takimi jak stosowanie silnych haseł i autoryzacji wieloskładnikowej, może znacząco zwiększyć poziom ochrony systemu.

Pytanie 19

Bęben światłoczuły stanowi kluczowy element w funkcjonowaniu drukarki

A. igłowej
B. sublimacyjnej
C. atramentowej
D. laserowej
Bęben światłoczuły to naprawdę ważny element w drukarkach laserowych. Bez niego nie byłoby mowy o przenoszeniu obrazu na papier. Generalnie działa to tak, że bęben jest naładowany, a potem laser naświetla odpowiednie miejsca. Te naświetlone obszary tracą ładunek, przez co przyciągają toner, który potem ląduje na papierze. To wszystko ma ogromne znaczenie w biurach, gdzie liczy się jakość druku i koszt. W profesjonalnych drukarkach trwałość bębna przekłada się na to, jak dobrze drukarka działa. Warto też pamiętać, że są standardy, jak ISO/IEC 24712, które mówią o tym, jak ważna jest jakość obrazu i materiałów. To pokazuje, jak kluczowy jest bęben światłoczuły.

Pytanie 20

Norma EN 50167 odnosi się do rodzaju okablowania

A. pionowego
B. kampusowego
C. szkieletowego
D. poziomego
Norma EN 50167 dotyczy okablowania poziomego, które jest kluczowym elementem w infrastrukturze sieciowej budynków. Okablowanie poziome jest odpowiedzialne za przesyłanie sygnałów między punktami dostępowymi, takimi jak gniazda sieciowe, a urządzeniami końcowymi, na przykład komputerami czy telefonami. W praktyce, odpowiednie zastosowanie standardów dotyczących okablowania poziomego zapewnia wysoką jakość sygnału, minimalizując straty oraz zakłócenia. Norma ta precyzuje wymagania dotyczące instalacji, typów kabli, ich długości oraz sposobów prowadzenia, co jest kluczowe dla zapewnienia sprawności i niezawodności całego systemu. Dzięki wdrożeniu normy EN 50167, można zrealizować efektywne i bezpieczne instalacje sieciowe, które spełniają wymogi zarówno użytkowników, jak i regulacji prawnych. Przykładem zastosowania może być biuro, w którym okablowanie poziome łączy różne strefy robocze, umożliwiając pracownikom swobodny dostęp do zasobów sieciowych.

Pytanie 21

Aby zweryfikować poprawność przebiegów oraz wartości napięć w układzie urządzenia elektronicznego, można zastosować

A. tester płyt głównych.
B. oscyloskop cyfrowy.
C. miernik uniwersalny.
D. watomierz.
Wybór watomierza albo testera płyt głównych do analizy napięć w układach elektronicznych, to nie do końca dobry pomysł. Watomierz jest głównie do pomiaru energii, a nie do obserwacji sygnałów w czasie. Wiadomo, możemy monitorować moc, ale nie zobaczymy, jak napięcia się zmieniają w czasie, co jest ważne w diagnostyce. Tester płyt głównych, choć jest przydatny w sprawdzaniu komponentów, nie pokazuje nam przebiegów napięć na żywo. Zajmuje się raczej podstawowymi usterkami. Miernik uniwersalny też ma swoje ograniczenia, bo pokazuje tylko wartości statyczne, więc nie da rady zobaczyć dynamiki sygnału. Często ludzie myślą, że jeśli coś może mierzyć napięcie, to nadaje się do analizy sygnałów, co jest błędne. Tak naprawdę, jeśli chcemy robić poważną analizę elektryczną, oscyloskop to jedyne sensowne narzędzie, bo inne urządzenia nie dają takiej precyzji i informacji, jakich potrzebujemy.

Pytanie 22

Jaki typ routingu jest najbardziej odpowiedni w złożonych, szybko ewoluujących sieciach?

A. Lokalny
B. Zewnętrzny
C. Dynamiczny
D. Statyczny
Routing dynamiczny jest najodpowiedniejszym rozwiązaniem dla rozbudowanych i szybko zmieniających się sieci, ponieważ automatycznie dostosowuje ścieżki przesyłania danych na podstawie aktualnych warunków w sieci. W przeciwieństwie do routingu statycznego, który opiera się na ręcznie skonfigurowanych trasach, routing dynamiczny wykorzystuje protokoły routingu, takie jak OSPF (Open Shortest Path First) czy EIGRP (Enhanced Interior Gateway Routing Protocol), które umożliwiają routerom wymianę informacji o dostępnych trasach. Dzięki temu, w razie awarii lub zmiany topologii sieci, routery mogą błyskawicznie zaktualizować swoje tabele routingu, co minimalizuje przestoje i zapewnia optymalne trasy przesyłania danych. Przykładem praktycznym może być sieć przedsiębiorstwa, w której zmiany w infrastrukturze, takie jak dodanie nowego segmentu sieci lub zmiana lokalizacji serwera, mogą być natychmiastowo uwzględnione przez routery, co zapewnia ciągłość działania usług. Warto również podkreślić, że routing dynamiczny jest zgodny z nowoczesnymi standardami oraz najlepszymi praktykami branżowymi, umożliwiając efektywne zarządzanie dużymi i złożonymi sieciami.

Pytanie 23

Aby zwolnić adres IP przypisany do konkretnej karty sieciowej w systemie Windows, należy wykorzystać polecenie systemowe

A. ipconfig /release
B. ipconfig /displaydns
C. ipconfig /flushdns
D. ipconfig /renew
Wybór innych opcji, takich jak 'ipconfig /renew', 'ipconfig /flushdns' czy 'ipconfig /displaydns', nie wypełnia funkcji zwolnienia adresu IP dla karty sieciowej. 'Ipconfig /renew' służy do uzyskania nowego adresu IP od serwera DHCP, co jest procesem odwrotnym do zwolnienia adresu. Może to prowadzić do nieporozumień, ponieważ niektórzy użytkownicy mogą myśleć, że chcą jedynie odnowić przypisany adres, a w rzeczywistości potrzebują go zwolnić. Z kolei 'ipconfig /flushdns' i 'ipconfig /displaydns' są związane z zarządzaniem pamięcią podręczną DNS, a nie z adresami IP. Te polecenia są używane do usuwania lub wyświetlania zapisów DNS, co może prowadzić do poprawy wydajności przy rozwiązywaniu nazw, ale nie mają nic wspólnego z interfejsem TCP/IP oraz przypisanymi adresami IP. Typowym błędem jest więc mylenie funkcji związanych z DNS i IP, co jest zrozumiałe, ponieważ obie te technologie są istotne w zarządzaniu siecią. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych poleceń ma swoje ściśle określone zastosowanie, a ich niewłaściwe użycie może prowadzić do dezorganizacji w zarządzaniu siecią, a także do problemów z połączeniem i dostępnymi zasobami sieciowymi.

Pytanie 24

Czym dokonuje się przekształcenia kodu źródłowego w program do wykonania?

A. kompilator.
B. debugger.
C. emulator.
D. interpreter.
Wybór debugera, emulatora czy interpretera jako narzędzi do zamiany kodu źródłowego na program wykonywalny jest niepoprawny, ponieważ każde z tych narzędzi pełni inne funkcje w procesie tworzenia oprogramowania. Debuger jest narzędziem do analizy i naprawy błędów w kodzie, umożliwiając programiście monitorowanie wykonania programu oraz jego stanów. Nie wykonuje on jednak kompilacji kodu źródłowego ani nie przekształca go na kod maszynowy, a jedynie wspiera proces debugowania. Emulator z kolei naśladuje zachowanie sprzętu lub systemu operacyjnego, co pozwala na uruchamianie programów przeznaczonych na inne platformy, ale nie jest narzędziem do kompilacji. Interpreter jest narzędziem, które wykonuje kod źródłowy linia po linii w czasie rzeczywistym, co oznacza, że nie przekształca go w kod maszynowy przed jego uruchomieniem. Choć interpretery są użyteczne w wielu kontekstach, na przykład w językach skryptowych jak Python, nie generują one plików wykonywalnych, przez co ich zastosowanie w kontekście zamiany kodu źródłowego na program wykonywalny jest ograniczone. Wybór niewłaściwych narzędzi do kompilacji może prowadzić do nieporozumień w procesie programowania i powodować problemy z wydajnością oraz błędy w działaniu programów.

Pytanie 25

Proces zapisywania kluczy rejestru do pliku określamy jako

A. modyfikacją rejestru
B. edycją rejestru
C. kopiowaniem rejestru
D. eksportowaniem rejestru
Eksportowanie rejestru to proces, w którym klucze rejestru systemu Windows są zapisywane do pliku. Taki plik może być później wykorzystany do przywracania ustawień lub przenoszenia ich między różnymi systemami operacyjnymi. Eksportowanie rejestru odbywa się najczęściej za pomocą narzędzia Regedit, gdzie użytkownik ma możliwość zaznaczenia konkretnego klucza i wyboru opcji eksportu. Praktyczne zastosowania eksportowania rejestru obejmują przenoszenie konfiguracji programów, kopie zapasowe ustawień systemowych oraz ułatwienie migracji do nowego komputera. W kontekście dobrych praktyk, regularne eksportowanie kluczy rejestru przed wprowadzeniem zmian pozwala na szybkie przywrócenie poprzednich ustawień w przypadku wystąpienia problemów. Warto również podkreślić, że pliki rejestru mają rozszerzenie .reg, co pozwala na ich łatwe rozpoznanie i edytowanie w razie potrzeby. Zrozumienie procesu eksportowania rejestru jest kluczowe dla administratorów systemów, którzy muszą zarządzać konfiguracjami oraz zapewnić bezpieczeństwo i stabilność systemu.

Pytanie 26

Zgodnie z normą TIA/EIA-568-B.1 kabel UTP 5e z przeplotem powstaje poprzez zamianę lokalizacji w wtyczce 8P8C następujących par żył (odpowiednio według kolorów):

A. biało-zielony i zielony z biało-niebieskim i niebieskim
B. biało-zielony i zielony z biało-brązowym i brązowym
C. biało-pomarańczowy i pomarańczowy z biało-zielonym i zielonym
D. biało-pomarańczowy i pomarańczowy z biało-brązowym i brązowym
Zrozumienie, które pary przewodów powinny być zamienione w wtyczce 8P8C jest kluczowe dla prawidłowego zakończenia kabli UTP. Wybór pary biało-pomarańczowy i pomarańczowy z inną parą, jak biało-brązowy i brązowy, skutkuje niepoprawnym ułożeniem, które może prowadzić do zakłóceń w transmisji danych. Schematy kolorów w kablach UTP są zaprojektowane w taki sposób, aby zapewnić optymalną transmisję sygnału w danym standardzie. Zamiana par, które nie są przewidziane w normie, może powodować niewłaściwe współdziałanie sygnałów, co skutkuje degradacją jakości połączenia oraz zwiększeniem liczby błędów w transmisji. Takie błędy mogą prowadzić do spadku wydajności sieci oraz problemów z kompatybilnością urządzeń. W przypadku zastosowań, gdzie wymagana jest wysoka przepustowość, nieprawidłowe zakończenie kabli może być szczególnie problematyczne, jako że nawet niewielkie zakłócenia mogą prowadzić do znacznych opóźnień w przesyłaniu danych. Dlatego kluczowe jest przestrzeganie ustalonych norm i praktyk, aby zapewnić stabilność oraz niezawodność sieci teleinformatycznych.

Pytanie 27

Jak można skonfigurować sieć VLAN?

A. na koncentratorze
B. na moście
C. na regeneratorze
D. na przełączniku
Koncentratory, regeneratorzy i mosty nie są odpowiednimi urządzeniami do konfigurowania VLAN-ów, co wynika z ich podstawowych funkcji w sieci. Koncentratory działają jako proste urządzenia łączące, które nie mają możliwości analizowania pakietów ani segmentacji ruchu. Każdy pakiet przychodzący do koncentratora jest przesyłany do wszystkich portów, co sprawia, że nie są w stanie wspierać architektury VLAN, która wymaga kierowania ruchu na podstawie tagów przypisywanych do ramek. Regeneratorzy, z kolei, mają za zadanie wzmacnianie sygnału w sieciach rozległych, ale nie ingerują w logikę pakietów, co oznacza, że nie mogą realizować funkcji związanych z VLAN-ami. Mosty, mimo że mogą łączyć różne segmenty sieci, również nie są w stanie efektywnie zarządzać VLAN-ami, ponieważ nie implementują mechanizmów tagowania ramek. Często popełnianym błędem jest mylenie tych urządzeń z przełącznikami, które są specjalnie zaprojektowane do operowania na warstwie drugiej modelu OSI, co pozwala im na zarządzanie ruchem na poziomie pakietów. Dlatego kluczowe jest zrozumienie różnic pomiędzy tymi urządzeniami i ich rolą w architekturze sieciowej, co jest niezbędne do efektywnego planowania i konfigurowania nowoczesnych infrastruktur sieciowych.

Pytanie 28

Do jakiej grupy w systemie Windows Server 2008 powinien być przypisany użytkownik odpowiedzialny jedynie za archiwizację danych zgromadzonych na dysku serwera?

A. Użytkownicy pulpitu zdalnego
B. Użytkownicy domeny
C. Użytkownicy zaawansowani
D. Operatorzy kopii zapasowych
Przypisanie kogoś do grupy Użytkownicy domeny nie daje mu nic specjalnego, jeśli chodzi o archiwizację danych. Owszem, mają oni podstawowy dostęp do sieci w obrębie domeny, ale nie mogą tworzyć ani przywracać kopii zapasowych. Grupa Użytkownicy zaawansowani też nie daje konkretnych umiejętności związanych z archiwizowaniem danych. Ich uprawnienia są bardziej o zaawansowanej konfiguracji systemu, ale omijają kluczowe operacje związane z kopiowaniem danych. Użytkownicy pulpitu zdalnego mogą się logować do serwera zdalnie, co może być przydatne, ale również nie dają im dostępu do zarządzania kopiami zapasowymi. Często ludzie myślą, że jeśli mają dostęp do systemu, to automatycznie mają uprawnienia do ważnych zadań administracyjnych, co może prowadzić do luk w zabezpieczeniach oraz problemów z utratą danych w razie awarii. Dlatego to jest kluczowe, żeby osoby odpowiedzialne za archiwizację danych miały odpowiednie uprawnienia i podkreśla to znaczenie poprawnego przypisania ról w Windows Server.

Pytanie 29

Jaką pamięć RAM można użyć z płytą główną GIGABYTE GA-X99-ULTRA GAMING/ X99/ 8x DDR4 2133, ECC, obsługującą maksymalnie 128GB, 4x PCI-E 16x, RAID, USB 3.1, S-2011-V3/ATX?

A. HPE 16GB (1x16GB) Dual Rank x4 PC3-14900R (DDR3-1866) Registered CAS-13 Memory Kit
B. HPE 32GB (1x32GB) Quad Rank x4 DDR4-2133 CAS-15-15-15 Load Reduced Memory Kit, ECC
C. HPE 32GB (1x16GB) Dual Rank x4 PC3L-10600R (DDR3-1333) Registered CAS-9 , Non-ECC
D. HPE 32GB (1x32GB) Quad Rank x4 PC3-14900L (DDR3-1866) Load Reduced CAS-13 Memory Kit
Wszystkie pozostałe odpowiedzi zawierają pamięci RAM, które nie są kompatybilne z płytą główną GIGABYTE GA-X99-ULTRA GAMING z kilku powodów. Przede wszystkim, pamięci DDR3, takie jak HPE 32GB (1x32GB) Quad Rank x4 PC3-14900L oraz HPE 16GB (1x16GB) Dual Rank x4 PC3-14900R, nie będą działać z tą płytą, ponieważ płyta ta obsługuje tylko pamięci DDR4. Użycie pamięci DDR3 spowodowałoby fizyczne niekompatybilności i brak możliwości uruchomienia komputera. Dodatkowo, pamięci z serii PC3L-10600R, choć może być używana w systemach z pamięcią DDR3, również nie będzie odpowiednia ze względu na zbyt niską prędkość i standard, co może prowadzić do obniżenia wydajności systemu. Kolejnym aspektem jest brak obsługi technologii ECC w niektórych z tych pamięci, co ogranicza ich użyteczność w aplikacjach krytycznych dla stabilności systemu. Błąd w wyborze odpowiedniej pamięci RAM często wynika z braku zrozumienia różnic pomiędzy standardami DDR oraz technologiami ECC, co jest kluczowe dla zapewnienia odpowiedniej wydajności i niezawodności systemu.

Pytanie 30

Dostosowanie ustawień parametrów TCP/IP urządzenia na podstawie adresu MAC karty sieciowej jest funkcją protokołu

A. DNS
B. FTP
C. DHCP
D. HTTP
HTTP (Hypertext Transfer Protocol) jest protokołem stosowanym do przesyłania danych w Internecie, głównie w kontekście stron internetowych, jednak nie ma on nic wspólnego z przydzielaniem adresów IP czy konfigurowaniem ustawień sieciowych hostów. To powoduje, że nie można go pomylić z DHCP, który zajmuje się tymi zagadnieniami. DNS (Domain Name System) jest systemem, który tłumaczy nazwy domenowe na adresy IP, co jest kluczowe dla lokalizowania zasobów w Internecie, ale również nie ma związku z dynamicznym przypisywaniem adresów. FTP (File Transfer Protocol) to protokół służący do przesyłania plików pomiędzy komputerami w sieci, co również nie odpowiada funkcjonalności DHCP. Typowy błąd myślowy prowadzący do wyboru błędnej odpowiedzi polega na myleniu różnych protokołów z ich specyficznymi zastosowaniami. Użytkownicy mogą nie dostrzegać, że HTTP, DNS i FTP służą do zupełnie innych celów niż przydzielanie konfiguracji sieciowej, co z kolei może prowadzić do nieporozumień w kontekście zarządzania sieciami. Zrozumienie różnic między tymi protokołami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania i konfiguracji sieci.

Pytanie 31

W tabeli przedstawiono dane katalogowe procesora AMD Athlon 1333 Model 4 Thunderbird. Jaka jest częstotliwość przesyłania danych między rejestrami?

General information
TypeCPU / Microprocessor
Market segmentDesktop
FamilyAMD Athlon
CPU part numberA1333AMS3C
Stepping codesAYHJA AYHJAR
Frequency (MHz)1333
Bus speed (MHz)266
Clock multiplier10
GniazdoSocket A (Socket 462)
Notes on AMD A1333AMS3C
○ Actual bus frequency is 133 MHz. Because the processor uses Double Data Rate bus the effective bus speed is 266 MHz.

A. 266 MHz
B. 2666 MHz
C. 1333 MHz
D. 133 MHz
Wybór odpowiedzi 133 MHz lub 266 MHz jako częstotliwości realizacji przesłań międzyrejestrowych wynika z nieporozumienia dotyczącego terminologii i działania procesora. Częstotliwość 133 MHz odnosi się do rzeczywistej częstotliwości magistrali FSB jednak ze względu na technologię DDR efektywna częstotliwość magistrali wynosi 266 MHz. Wewnętrzna częstotliwość zegara procesora wynosi 1333 MHz i to ona determinuje szybkość z jaką procesor wykonuje instrukcje co jest kluczowym wskaźnikiem wydajności procesora. Błędne zrozumienie pojęć takich jak FSB i efektywna częstotliwość DDR może prowadzić do wyboru niewłaściwych wartości. Ważne jest aby rozróżniać między różnymi częstotliwościami: rzeczywistą magistrali efektywną magistrali oraz wewnętrzną częstotliwością procesora. Uświadomienie sobie różnic między tymi technologiami jest istotne dla zrozumienia jak różne komponenty komputera współpracują ze sobą aby osiągnąć optymalną wydajność. Wybór odpowiedzi 2666 MHz może wynikać z błędnego założenia że procesory w tej serii mogą osiągać tak wysokie częstotliwości co nie było możliwe w tamtym czasie. Rozważanie tych kwestii jest kluczowe dla prawidłowego interpretowania specyfikacji technicznych procesorów i innych komponentów komputerowych co z kolei ma wpływ na efektywne planowanie zasobów technologicznych w profesjonalnych i domowych zastosowaniach.

Pytanie 32

Po zainstalowaniu aplikacji VNC, używanej do obserwacji pulpitu konkretnego komputera, oprócz numeru portu należy wskazać jego

A. bramę domyślną
B. adres IP
C. adres rozgłoszeniowy
D. adres MAC
Adres IP jest kluczowym elementem w konfiguracji zdalnego dostępu do komputera przy użyciu protokołu VNC (Virtual Network Computing). Gdy instalujemy VNC, konieczne jest wskazanie adresu IP urządzenia, z którym chcemy się połączyć, ponieważ jest to unikalny identyfikator przypisany do każdego urządzenia w sieci. Adres IP umożliwia systemowi identyfikację i nawiązanie połączenia z odpowiednim komputerem w sieci lokalnej lub w Internecie. Przykładem praktycznego zastosowania jest sytuacja, gdy administrator systemu potrzebuje zdalnie zarządzać serwerem. W takim przypadku zna on adres IP serwera, co pozwala mu na połączenie się poprzez interfejs VNC i wykonanie niezbędnych czynności administracyjnych. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, zaleca się także stosowanie zabezpieczeń, takich jak tunelowanie SSH, aby chronić dane przesyłane przez VNC, co zwiększa bezpieczeństwo podczas zdalnego dostępu.

Pytanie 33

Aby stworzyć las w strukturze katalogów AD DS (Active Directory Domain Services), konieczne jest utworzenie przynajmniej

A. czterech drzew domeny
B. jednego drzewa domeny
C. dwóch drzew domeny
D. trzech drzew domeny
Zrozumienie struktury Active Directory jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami w organizacji. Twierdzenie, że do utworzenia lasu potrzebne są dwa, trzy lub cztery drzewa domeny wynika z mylnego postrzegania relacji między lasem a drzewem. Las w AD DS to zbiór jednego lub więcej drzew, z których każde może mieć własne domeny. Jednak nie oznacza to, że do założenia lasu konieczne jest posiadanie wielu drzew. Takie podejście jest nie tylko nieefektywne, ale także wprowadza zbędną komplikację w zarządzaniu. W praktyce, posiadanie wielu drzew domeny powinno być rozważane głównie w przypadku bardzo dużych organizacji, które posiadają złożone struktury operacyjne i wymagają większej separacji zasobów. Błąd w rozumieniu tej kwestii może prowadzić do nieefektywnego projektowania struktury AD oraz zarządzania nią, co w konsekwencji skutkuje problemami z dostępem do zasobów czy trudnościami w administracji. Właściwe podejście wymaga analizy potrzeb organizacji i dostosowania do nich struktury AD, co powinno uwzględniać zasady dotyczące centralizacji i decentralizacji w zarządzaniu sieciami. Wniosek, że więcej drzew jest lepszym rozwiązaniem, może prowadzić do niepotrzebnych kosztów oraz komplikacji operacyjnych w codziennej pracy administratorów systemów.

Pytanie 34

Medium transmisyjne oznaczone symbolem S/FTP wskazuje na skrętkę

A. z ekranem dla każdej pary oraz z ekranem z folii dla czterech par przewodów.
B. z ekranem z folii dla każdej pary przewodów oraz z ekranem z siatki dla czterech par.
C. bez ekranu.
D. tylko z ekranem z folii dla czterech par przewodów.
Odpowiedź wskazująca na medium transmisyjne o symbolu S/FTP jako skrętkę z ekranem z folii na każdej parze przewodów oraz ekranem z siatki na czterech parach jest poprawna, ponieważ dokładnie odzwierciedla strukturę tego typu kabla. S/FTP oznacza, że każda para przewodów w kablu jest ekranowana osobno folią, co redukuje zakłócenia elektromagnetyczne, a dodatkowo cały kabel jest osłonięty ekranem z siatki, co zapewnia wysoką odporność na zewnętrzne źródła zakłóceń. Tego rodzaju konstrukcja jest szczególnie cenna w zastosowaniach wymagających dużej wydajności i niezawodności, takich jak sieci o wysokiej przepustowości (np. 10 GbE) i w środowiskach przemysłowych. Zgodnie z normą ISO/IEC 11801, kable S/FTP są rekomendowane do zastosowań w biurach i centrach danych, gdzie zakłócenia mogą znacząco wpływać na jakość sygnału. W praktyce, stosowanie ekranów poprawia jakość transmisji danych, co jest kluczowe dla zapewnienia stabilnych połączeń sieciowych.

Pytanie 35

W dokumentacji powykonawczej dotyczącej fizycznej oraz logicznej struktury sieci lokalnej powinny być zawarte

A. wstępny kosztorys materiałów oraz robocizny
B. schemat sieci z wyróżnionymi punktami dystrybucji i gniazdami
C. plan prac realizacyjnych
D. umowa pomiędzy zlecającym a wykonawcą
Schemat sieci z oznaczonymi punktami dystrybucyjnymi i gniazdami jest kluczowym elementem dokumentacji powykonawczej, ponieważ stanowi wizualne odwzorowanie fizycznej i logicznej struktury sieci lokalnej. Umożliwia to przyszłym technikom szybkie zrozumienie układu sieci oraz lokalizacji urządzeń, co jest niezbędne podczas serwisowania, rozbudowy czy diagnostyki awarii. W praktyce, schemat ten powinien być zgodny z normami branżowymi, takimi jak ANSI/TIA-606-A, które określają najlepsze praktyki dotyczące oznaczania i organizacji infrastruktury kablowej. W przypadku awarii, schemat pozwala na szybkie zlokalizowanie i eliminację problemów w obrębie sieci. Dodatkowo, dobrym zwyczajem jest aktualizowanie schematu po każdej zmianie w infrastrukturze, co zapewnia jego ciągłą użyteczność. Właściwie przygotowany schemat nie tylko ułatwia pracę technikom, ale również zwiększa bezpieczeństwo i efektywność funkcjonowania sieci, co jest kluczowe w każdej nowoczesnej organizacji.

Pytanie 36

Na ilustracji pokazano końcówkę kabla

Ilustracja do pytania
A. typy skrętki
B. światłowodowego
C. koncentrycznego
D. telefonicznego
Złącza telefoniczne najczęściej odnoszą się do złączy RJ, takich jak RJ-11, które są używane głównie w tradycyjnych liniach telefonicznych. Nie wykorzystują one technologii światłowodowej, która jest kluczowa dla nowoczesnych, szybkich połączeń internetowych. Skrętka, czyli kabel typu twisted pair, to najpopularniejszy rodzaj okablowania używanego w sieciach komputerowych do przesyłania danych. Składa się z par przewodników skręconych ze sobą, co redukuje zakłócenia elektromagnetyczne. Jest to jednak technologia elektryczna, a nie optyczna, co czyni ją nieodpowiednią do opisu światłowodów. Kabel koncentryczny, z kolei, składa się z centralnego przewodnika, izolatora i oplotu przewodzącego, co czyni go odpornym na zakłócenia i przydatnym w transmisji sygnałów telewizyjnych oraz radiowych. Jednakże, podobnie jak skrętka, jest to medium elektryczne, które nie korzysta z optycznej transmisji danych. Wybór odpowiedniego rodzaju kabla jest kluczowy dla spełnienia określonych wymagań technologicznych, a pomylenie tych rodzajów może prowadzić do nieoptymalnej pracy sieci lub całkowitej awarii połączenia. Ważne jest, aby rozumieć różnice między tymi technologiami oraz ich zastosowania, aby skutecznie projektować i zarządzać nowoczesnymi systemami komunikacji.

Pytanie 37

Do przeprowadzenia ręcznej konfiguracji interfejsu sieciowego w systemie Linux konieczne jest użycie polecenia

A. ifconfig
B. eth()
C. route add
D. ipconfig
Odpowiedzi 'eth()', 'ipconfig' oraz 'route add' są niepoprawne z kilku powodów. Pierwsza z nich, 'eth()', to nieprawidłowe polecenie, ponieważ w systemach Linux nie istnieje funkcja ani polecenie o takiej nazwie. Użytkownicy mogą mylić to z interfejsem eth0, ale samo 'eth()' nie jest rozpoznawane przez system. 'ipconfig' to polecenie z systemu Windows, używane do konfiguracji interfejsów sieciowych w tym systemie. W Linuxie odpowiednikiem jest 'ifconfig' lub nowsze 'ip'. Używanie 'ipconfig' w systemach Linux nie przyniesie żadnych rezultatów, ponieważ to narzędzie nie jest dostępne w tym środowisku, co prowadzi do frustracji użytkowników, którzy próbują znaleźć znane im polecenia w innym systemie operacyjnym. Ostatnia z opcji, 'route add', jest poleceniem do dodawania tras w tablicy routingu, a nie do konfiguracji interfejsu sieciowego. Użytkownicy, którzy mylą te polecenia, mogą napotkać trudności w zarządzaniu siecią lub mogą wprowadzać nieprawidłowe konfiguracje, co prowadzi do problemów z połączeniem i komunikacją sieciową. Kluczowe jest zrozumienie, że różne systemy operacyjne mają różne narzędzia, a ich znajomość jest niezbędna do skutecznego zarządzania infrastrukturą sieciową.

Pytanie 38

Urządzeniem stworzonym do generowania etykiet oraz kodów kreskowych, które działa dzięki roztopieniu pokrywy specjalnej taśmy, co powoduje, że barwnik z taśmy przylega do materiału, na którym odbywa się drukowanie jest drukarka

A. termotransferowa
B. igłowa
C. laserowa
D. atramentowa
Drukarki igłowe, laserowe i atramentowe mają zupełnie inną zasadę działania niż termotransferowe, co niektórzy mogą mylić. Drukarki igłowe nie używają taśmy pokrytej barwnikiem, tylko przenoszą tusz na papier przez igły, więc do etykiet raczej się nie nadają, a bardziej do dokumentów. Ich rolą jest druki wielowarstwowe, a nie tworzenie etykiet, gdzie liczy się jakość i tożsamość marki. Zresztą, drukarki laserowe działają na zasadzie fuzji i nanoszą tonery na papier z wysoką temperaturą, co też nie zapewnia trwałości jak w termotransferowych. A drukarki atramentowe, mimo że potrafią robić ładne obrazy, często nie mają odpowiednich materiałów do druku etykiet, które muszą wytrzymywać różne warunki. Tak więc, jeśli ktoś wybiera te technologie do druku etykiet, to może mieć sporo problemów z jakością i trwałością, co w efekcie prowadzi do nieefektywności w logistyce. Dlatego lepiej przemyśleć, co się wybiera do druku etykiet.

Pytanie 39

Jaki system plików powinien być wybrany przy instalacji systemu Linux?

A. FAT32
B. NTFS
C. FAT
D. ext3
Wybór systemu plików podczas instalacji systemu Linux jest kluczowy dla wydajności oraz bezpieczeństwa danych. FAT (File Allocation Table) oraz FAT32, mimo że są powszechnie stosowane na urządzeniach przenośnych i w systemach Windows, nie są odpowiednie do użytku jako główne systemy plików dla Linuxa. FAT nie obsługuje dużych plików oraz nie zapewnia zaawansowanych funkcji, takich jak dziennikowanie, co czyni go mało odpornym na uszkodzenia. FAT32, chociaż lepszy od FAT, wciąż ogranicza maksymalny rozmiar pliku do 4 GB, co w dzisiejszych czasach jest niewystarczające dla wielu aplikacji. NTFS (New Technology File System) to system plików stworzony przez Microsoft, który oferuje zaawansowane funkcje, ale jego pełna obsługa w Linuxie może napotykać trudności, takie jak problemy z kompatybilnością oraz ograniczone wsparcie dla niektórych funkcji, co może prowadzić do problemów w przypadku dual bootu. W związku z tym, wybierając system plików dla Linuxa, należy unikać tych opcji, które nie zostały zaprojektowane z myślą o tym systemie operacyjnym. ext3, jako system plików dedykowany dla Linuxa, zapewnia odpowiednie wsparcie i funkcjonalności, które są kluczowe w kontekście stabilności oraz bezpieczeństwa danych.

Pytanie 40

Jakiego kodu numerycznego należy użyć w komendzie zmiany uprawnień do katalogu w systemie Linux, aby właściciel folderu miał prawa do zapisu i odczytu, grupa posiadała prawa do odczytu i wykonywania, a pozostali użytkownicy jedynie prawa do odczytu?

A. 765
B. 123
C. 654
D. 751
Odpowiedź 654 jest poprawna, ponieważ odpowiada wymaganym uprawnieniom w systemie Linux. Wartości kodu numerycznego są interpretowane w następujący sposób: pierwsza cyfra (6) reprezentuje uprawnienia właściciela folderu, druga cyfra (5) to uprawnienia grupy, a trzecia cyfra (4) dotyczy pozostałych użytkowników. Wartość 6 oznacza, że właściciel ma uprawnienia do odczytu (4) oraz zapisu (2), co daje łącznie 6. Grupa z wartością 5 ma uprawnienia do odczytu (4) i wykonania (1), co daje 5. Natomiast pozostali użytkownicy mają tylko uprawnienia do odczytu, reprezentowane przez wartość 4. Te zasady są zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania uprawnieniami w systemach Unix/Linux, gdzie ważne jest ograniczenie dostępu do danych oraz zapewnienie, że tylko osoby mające odpowiednie uprawnienia mogą modyfikować pliki. Aby zastosować tę zmianę, można użyć polecenia 'chmod 654 nazwa_folderu', co w praktyce zmieni uprawnienia do folderu zgodnie z wymaganiami.