Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 18 kwietnia 2025 11:28
  • Data zakończenia: 18 kwietnia 2025 11:41

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Według zasad typografii, na końcu wersetu nie powinno się umieszczać

A. wielokropków.
B. dwukropków.
C. znaków łamania.
D. "wiszących" spójników.
Na końcu wiersza nie należy umieszczać "wiszących" spójników, ponieważ wpływa to na czytelność i estetykę tekstu. Wiersz powinien kończyć się w sposób naturalny, a spójniki pozostawione na końcu mogą zakłócać płynność czytania, a także wprowadzać zamieszanie co do struktury zdania. Przykładem może być zdanie: "Kiedy przyjdzie wiosna, zacznę uprawiać ogród, a". Zostawienie spójnika "a" na końcu wiersza sugeruje, że zdanie nie jest zakończone, co może być mylące dla czytelnika. W dobrych praktykach edytorskich i literackich unika się takich konstrukcji, aby zapewnić klarowność i logiczny układ myśli. Ponadto, w typografii i składzie tekstu, istnieją zasady mówiące o tym, że każde zdanie powinno mieć swój koniec, co sprzyja lepszemu odbiorowi tekstu. Zatem, aby zachować profesjonalizm i zgodność z przyjętymi normami, zawsze należy dążyć do unikania umieszczania "wiszących" spójników na końcu wiersza.
Pytanie 2

Kontrola kolorystyki wydruków w oparciu o analizę odbitki próbnej zrealizowanej na prooferze cyfrowym wymaga

A. wykonania odbitki z pliku przeznaczonego do druku bez skalowania pliku
B. przygotowania plików wektorowych i zwiększenia nasycenia kolorów
C. kalibracji kolorystyki z monitorem i oznaczania kolorów
D. skalowania pliku oraz druku na oddzielnych urządzeniach testowych oraz graficznych
Kalibracja kolorystyki z monitorem i markowanie kolorów, choć istotne w kontekście ogólnych praktyk w druku, nie są wystarczające do skutecznej weryfikacji kolorystycznej odbitki próbnej na prooferze. Kalibracja monitora ma na celu zapewnienie, że kolory wyświetlane na ekranie są zgodne z kolorami, które można uzyskać w druku, ale nie zastępuje ona potrzeby wykorzystania plików przeznaczonych do druku w ich oryginalnej formie. Markowanie kolorów natomiast, choć może być przydatne na etapie projektowania, nie eliminuje ryzyka błędów wynikających ze skalowania lub niepoprawnego przygotowania plików. Przygotowanie plików wektorowych z podbiciem kolorów także może wprowadzać nieścisłości, gdyż zmiany w kolorach mogą nie być odzwierciedlone w druku, jeśli plik nie jest odpowiednio przygotowany. Skalowanie pliku i drukowanie na różnych urządzeniach testowych wprowadza dodatkowe zmienności, co czyni ocenę kolorystyczną mało wiarygodną. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że jakiekolwiek działania podejmowane na etapie przygotowania plików są równoważne z wykonaniem odbitki z oryginalnego pliku. Bez tego kroku ocena kolorystyczna staje się subiektywna i podatna na błędy, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w branży.
Pytanie 3

Jaką liczbę arkuszy netto papieru o wymiarach 610 mm x 860 mm należy użyć do wykonania druku 32 000 ulotek w formacie A6?

A. 500
B. 2000
C. 1000
D. 900

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby obliczyć liczbę arkuszy netto papieru potrzebnych do wydrukowania 32 000 ulotek formatu A6, najpierw musimy określić, ile ulotek zmieści się na jednym arkuszu papieru formatu 610 mm x 860 mm. Format A6 ma wymiary 105 mm x 148 mm. Na arkuszu 610 mm x 860 mm można umieścić 8 ulotek A6, gdyż wzdłuż krótszej krawędzi zmieszczą się 4 ulotki (610 mm / 105 mm) i wzdłuż dłuższej krawędzi 5 ulotek (860 mm / 148 mm). Zatem z jednego arkusza otrzymujemy 4 x 5 = 20 ulotek. Skoro potrzebujemy 32 000 ulotek, to dzielimy tę liczbę przez 20, co daje 1600 arkuszy. Kolejnym krokiem jest uwzględnienie strat materiałowych oraz ewentualnych błędów w druku, co zwiększa zapotrzebowanie na arkusze. W rzeczywistości, przyjęcie współczynnika strat na poziomie 1,25 (25% więcej) pozwala na uzyskanie bardziej realistycznej liczby 2000 arkuszy. Zatem wybór odpowiedzi 1000 jest błędny, ponieważ nie uwzględnia strat oraz zapotrzebowania na dodatkowe kopie w praktyce.
Pytanie 4

Oprogramowanie używane do identyfikacji znaków w zeskanowanym dokumencie określa się akronimem

A. STL
B. SCT
C. CMS
D. OCR
OCR, czyli Optical Character Recognition, to technologia umożliwiająca przekształcanie zeskanowanych dokumentów na tekst cyfrowy, co jest niezwykle przydatne w wielu dziedzinach, takich jak archiwizacja dokumentów, automatyzacja biurowa oraz przetwarzanie danych. Dzięki OCR, firmy mogą digitalizować swoje zasoby, co pozwala na łatwiejszy dostęp do informacji oraz ich efektywne zarządzanie. Przykłady zastosowania obejmują skanowanie książek, przetwarzanie formularzy oraz masową archiwizację dokumentów. Standardy branżowe, takie jak ISO/IEC 19794-2, określają wymagania dotyczące jakości rozpoznawania tekstu i dokładności, co jest kluczowe dla zapewnienia wiarygodności wyników procesów OCR. Dobre praktyki obejmują stosowanie wysokiej jakości skanów oraz odpowiednie przygotowanie dokumentów przed ich zeskanowaniem, co znacząco wpływa na skuteczność rozpoznawania znaków.
Pytanie 5

Aby stworzyć ulotkę według projektu wydawniczego, sformatować tekst publikacji oraz umieścić w niej elementy graficzne, należy przeprowadzić

A. kaszerowanie
B. rastrowanie
C. łamanie
D. złamywanie
Odpowiedź 'łamanie' jest poprawna, ponieważ odnosi się do procesu przygotowania materiałów do druku, który obejmuje układ i formatowanie tekstu oraz grafik w odpowiedni sposób. Łamanie polega na rozmieszczaniu treści na stronie w taki sposób, aby była ona czytelna i estetyczna, co jest kluczowe w procesie projektowania ulotek. W praktyce oznacza to wykorzystanie odpowiednich programów graficznych, takich jak Adobe InDesign czy QuarkXPress, które pozwalają na precyzyjne dostosowanie rozmiaru, czcionki oraz układu elementów ilustracyjnych. Dobre praktyki wymagają również znajomości zasad typografii oraz kompozycji wizualnej, co pozwala na stworzenie atrakcyjnego i funkcjonalnego projektu. Na przykład, przy tworzeniu ulotki, projektant musi uwzględnić odpowiednie marginesy, kolumny oraz wyróżnienia, aby przyciągnąć uwagę odbiorcy i skutecznie przekazać zawarte informacje. Zastosowanie procesu łamania zgodnie z obowiązującymi standardami graficznymi zapewnia, że gotowy produkt będzie nie tylko estetyczny, ale również łatwy w odbiorze.
Pytanie 6

Jakie urządzenie kontrolno-pomiarowe powinno się zastosować do oceny gęstości optycznej form kopiowych typu diapozytyw?

A. Lupy
B. Kalibratora
C. Densytometru transmisyjnego
D. Densytometru refleksyjnego
Densytometr transmisyjny jest urządzeniem zaprojektowanym specjalnie do pomiaru gęstości optycznej materiałów, w tym diapozytywowych form kopiowych. Gęstość optyczna odnosi się do zdolności materiału do absorbowania lub transmitowania światła, co ma kluczowe znaczenie w procesach fotograficznych i reprograficznych. Użycie densytometru transmisyjnego pozwala na dokładne określenie, jak wiele światła przechodzi przez diapozytyw, co jest niezbędne do oceny jakości obrazu oraz do optymalizacji procesów kopiowania. W praktyce, gęstość optyczna jest mierzona w jednostkach zwanych stopniami, a optymalne wartości są kluczowe do uzyskania wysokiej jakości reprodukcji. Pomiar gęstości optycznej przy użyciu densytometru transmisyjnego jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży, które wymagają precyzyjnego i powtarzalnego pomiaru. Densytometry te są również często stosowane w laboratoriach fotograficznych oraz w procesach kontrolnych w druku, co podkreśla ich znaczenie w zapewnieniu wysokiej jakości wyników.
Pytanie 7

Impozycja to inaczej nazywana

A. montaż elektroniczny
B. rastrowanie obrazu ciągłotonalnego
C. korekcja barwna grafiki bitmapowej
D. wektoryzacja grafiki bitmapowej
Impozycja to proces wmontowywania różnych elementów graficznych w jeden spójny obraz, co jest kluczowe w montażu elektronicznym. W kontekście produkcji wideo oraz grafiki, impozycja odnosi się do łączenia warstw wizualnych w celu uzyskania finalnego efektu, na przykład w programach do edycji filmów, takich jak Adobe Premiere Pro czy Final Cut Pro. Jednym z zastosowań impozycji jest tworzenie efektów specjalnych, gdzie różne warstwy wideo są łączone w celu osiągnięcia pożądanego rezultatu wizualnego. Dobre praktyki w montażu obejmują umiejętność zarządzania tymi warstwami, co pozwala na uzyskanie estetycznych i funkcjonalnych rezultatów. Ponadto impozycja pozwala na precyzyjne dostosowanie parametrów takich jak przezroczystość, kolor czy rozmiar poszczególnych elementów, co jest niezbędne w profesjonalnej produkcji multimedialnej. Zrozumienie impozycji jest nie tylko istotne dla operatorów montażu, ale również dla grafików, którzy współpracują z wideo, aby zapewnić spójność wizualną i wysoką jakość końcowego produktu.
Pytanie 8

Jakie oznaczenie posiada plakat o wymiarach 594 x 841 mm?

A. A0
B. A6
C. A1
D. A3
Plakat o wymiarach 594 x 841 mm odpowiada formatowi A1 według międzynarodowego standardu ISO 216, który reguluje system formatów papieru. Format A1 jest dwukrotnie większy od formatu A2 oraz cztery razy większy od A3, co czyni go idealnym do zastosowań, gdzie wymagana jest wysoka czytelność i widoczność, na przykład w przypadku plakatów reklamowych, wystaw, czy prezentacji. W praktyce, format A1 jest często używany w architekturze, projektowaniu graficznym i edukacji, gdzie większe powierzchnie są preferowane do prezentacji informacji. Standard ISO 216 oparty jest na proporcjach 1:√2, co pozwala na łatwe przekształcanie między różnymi formatami, co jest szczególnie przydatne w drukarstwie oraz przy projektowaniu dokumentów. Dostałem również wiele informacji na temat odpowiednich zastosowań plakatów w różnych branżach, co wskazuje na ich wszechstronność w komunikowaniu wizualnym.
Pytanie 9

Aby zredukować efekt mory, kąty rastra dla kolorów w modelu CMYK zwykle różnią się o

A. 10°
B. 30°
C. 45°
D. 20°
Wybór niewłaściwych kątów rastra może prowadzić do powstawania mory, co jest szczególnie problematyczne w druku kolorowym. Kąty rastra dla różnych kolorów w technice CMYK muszą być starannie dobrane, aby uniknąć sytuacji, w której rastry nakładają się w sposób, który wywołuje interferencje optyczne. Odpowiedzi sugerujące kąty takie jak 20°, 45° czy 10° są niepoprawne, ponieważ nie odpowiadają standardowym praktykom w branży. Zastosowanie 20° na przykład, nie zapewnia wystarczającego rozróżnienia pomiędzy rastrami, co sprzyja powstawaniu wzorów mory na wydrukach. Z kolei kąt 45° jest często używany w różnych kontekstach, ale w przypadku druku CMYK nie jest to standardowa praktyka, ponieważ nie tworzy tak skutecznego rozdzielenia rastra jak 30°. Wybór kąta 10° jest również niewłaściwy, ponieważ jest zbyt bliski do siebie dla innych kątów, co może prowadzić do problemów z jakością. Takie błędne podejście może wynikać z niedostatecznego zrozumienia zjawisk związanych z optyką oraz nieznajomości standardów branżowych, co prowadzi do nieefektywnego zniwelowania mory oraz obniżenia jakości finalnych wydruków. Dlatego ważne jest, aby przy opracowywaniu projektów graficznych i przygotowywaniu do druku, kierować się sprawdzonymi praktykami oraz zaleceniami specjalistów w dziedzinie druku.
Pytanie 10

Jaką rozdzielczością powinno się zeskanować zdjęcie, przy założeniu, że podczas drukowania jego wymiary będą czterokrotnie większe?

A. 1 200 dpi
B. 2 400 dpi
C. 600 dpi
D. 300 dpi
Skanowanie fotografii z rozdzielczością 1200 dpi jest właściwym wyborem, gdy przewidujemy, że wymiary zdjęcia zwiększą się czterokrotnie podczas procesu drukowania. Rozdzielczość dpi (dots per inch) określa ilość punktów, które są używane do stworzenia obrazu w danym calu. Kiedy drukujemy obraz w większych wymiarach, musimy zadbać o to, aby jego jakość pozostała na odpowiednim poziomie. Przy zwiększeniu wymiarów czterokrotnie, jeżeli skan byłby realizowany w standardowej rozdzielczości 300 dpi, końcowy obraz miałby tylko 75 dpi, co jest niewystarczające dla uzyskania wysokiej jakości druku. Wybierając 1200 dpi, nie tylko zapewniamy sobie większą gęstość szczegółów w skanie, ale także przygotowujemy się na zachowanie ostrości i klarowności przy dużych formatach. Taka rozdzielczość jest powszechnie zalecana w przypadku skanów do druku artystycznego czy reprodukcji, gdzie każdy detal ma znaczenie. Przykładem może być drukowanie zdjęcia na płótnie, gdzie wysoka rozdzielczość zapewnia zachowanie detali i nasycenia kolorów.
Pytanie 11

W trakcie realizacji wysokiej jakości druku na podłożach powlekanych, wartość liniatury rastra na formie drukowej powinna wynosić

A. 100 lpi
B. 170 lpi
C. 900 lpi
D. 600 lpi
Wybór liniatury rastra w druku musi być starannie przemyślany, ponieważ niewłaściwie dobrana wartość może znacząco wpłynąć na jakość końcowego produktu. Na przykład, liniatura 900 lpi jest ekstremalnie wysoka i w większości zastosowań przekracza wymogi detali, prowadząc do zjawiska zwanego moiré, które jest niepożądane w druku. Wysoka liniatura nie zawsze przekłada się na wyższą jakość, zwłaszcza na papierach powlekanych, gdzie zbyt gęsty rastr może ograniczać przepuszczalność atramentu, co z kolei prowadzi do nieestetycznych efektów. Z kolei liniatura 100 lpi, będąca zbyt niską, może skutkować utratą detali oraz niewyraźnym obrazem, szczególnie w przypadku bardziej skomplikowanych grafiki. Ostatnia z proponowanych wartości, 600 lpi, podczas gdy może być użyteczna w wyspecjalizowanych zastosowaniach, również nie jest odpowiednia dla większości standardowych prac drukarskich, gdzie 170 lpi stanowi uniwersalne rozwiązanie. Wybór niewłaściwej liniatury często wynika z nieporozumień dotyczących technologii druku oraz efektywności zastosowanych materiałów, co prowadzi do błędnych założeń o ich wydajności czy jakości. Dlatego kluczowe jest zrozumienie specyfiki danego projektu oraz technologii druku, aby dokonać najlepszego wyboru w kontekście uzyskania optymalnego efektu wizualnego.
Pytanie 12

Co to za symbol lub wyrażenie, które jest umownym jednoczesnym znakiem pisarskim o ustalonym znaczeniu, na przykład: "$"?

A. abrewiatura.
B. digraf.
C. ligature.
D. opposite.
Abrewiatura to termin, który odnosi się do umownego znaku pisarskiego o stałym znaczeniu, który zastępuje słowo lub frazę. Przykładem może być symbolem waluty, takim jak '$', który oznacza dolara amerykańskiego. Abrewiatury są szeroko stosowane w różnych dziedzinach, w tym w ekonomii, matematyce, informatyce i komunikacji. Przy użyciu abrewiatur można zaoszczędzić miejsce i czas, co jest szczególnie istotne w dokumentach o ograniczonej przestrzeni lub w kontekście szybkiej komunikacji, jak na przykład w SMS-ach czy mediach społecznościowych. Dobrą praktyką w używaniu abrewiatur jest ich wcześniejsze zdefiniowanie w dokumentach, co pozwala uniknąć nieporozumień, zwłaszcza w kontekstach technicznych lub zawodowych. Używanie standardowych abrewiatur, takich jak „kg” dla kilogramów czy „km” dla kilometrów, jest powszechnie akceptowane. Odpowiednie stosowanie abrewiatur przyczynia się do klarowności i efektywności w komunikacji.
Pytanie 13

Jaką właściwość ma podłoże formatu A0?

A. Przekątna wynosi 1 m
B. Dłuższy bok ma długość 1 m
C. Krótszy bok ma długość 1 m
D. Powierzchnia to 1 m2
Podłoże formatu A0 jest określane przez jego powierzchnię wynoszącą dokładnie 1 m². Format A0 jest częścią systemu formatów papieru znormalizowanego przez międzynarodową normę ISO 216, która definiuje rozmiary papieru w oparciu o prostokątny układ, gdzie każdy następny format jest o połowę mniejszy od poprzedniego. Przykładem zastosowania formatu A0 może być produkcja plakatów, plansz reklamowych, czy wykładów, gdzie istotna jest duża powierzchnia do zaprezentowania informacji. W kontekście druku wielkoformatowego, format A0 jest często wykorzystywany w branży reklamowej oraz graficznej, co czyni go standardowym wyborem dla wielu profesjonalnych aplikacji. Znajomość tego formatu jest kluczowa w kontekście projektów graficznych oraz architektonicznych, gdzie precyzyjne wymiary są fundamentalne dla efektywnej komunikacji wizualnej.
Pytanie 14

Funkcja automatycznego ustawiania użytków na arkuszu drukowania pozwala na

A. Impozycjoner
B. Audacity
C. Blender
D. Artioscad
Impozycjoner to narzędzie stosowane w procesie przygotowania do druku, które umożliwia automatyczne rozmieszczenie użytków na arkuszu. Jego głównym zadaniem jest optymalizacja wykorzystania powierzchni arkusza papieru, co przekłada się na oszczędności materiałowe i czasowe. Dzięki funkcjom takim jak analiza krawędzi, rozkład wielkości użytków oraz automatyczne dopasowanie do wymogów maszyny drukarskiej, impozycjoner znacząco zwiększa efektywność produkcji. W praktyce, zastosowanie impozycjonera pozwala na zmniejszenie odpadów powstających podczas cięcia i większą precyzję w rozmieszczeniu elementów graficznych. Umożliwia to również łatwiejsze zarządzanie różnymi rodzajami użytków, jak np. karty, ulotki czy broszury, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, takimi jak standardy ISO 12647 dotyczące jakości druku.
Pytanie 15

Ile arkuszy A1 netto jest wymagane do wydrukowania 20 000 jednokolorowych zaproszeń w formacie A6?

A. 1125 sztuk
B. 875 sztuk
C. 625 sztuk
D. 1250 sztuk

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby obliczyć liczbę arkuszy A1 potrzebnych do wydrukowania 20 000 jednokolorowych zaproszeń formatu A6, zaczynamy od określenia, ile zaproszeń można uzyskać z jednego arkusza A1. Format A1 ma wymiary 594 mm x 841 mm, podczas gdy format A6 ma wymiary 105 mm x 148 mm. Na jednym arkuszu A1 można umieścić do 16 zaproszeń A6, ponieważ wzdłuż krótszego boku zmieszczą się 5 zaproszeń, a wzdłuż dłuższego boku 3 zaproszenia. Obliczając ilość arkuszy: 20 000 zaproszeń podzielone przez 16 zaproszeń z jednego arkusza A1 daje 1250 arkuszy A6. Jednakże, dla efektywności produkcji oraz minimalizacji strat materiałowych, zaokrąglamy tę wartość w górę, co prowadzi nas do potrzeby 625 arkuszy A1. W branży poligraficznej, obliczenia tego typu są kluczowe dla planowania produkcji oraz zarządzania zasobami.
Pytanie 16

Ile maksymalnie elementów o wymiarach 190 × 330 mm zmieści się na arkuszu drukowym w formacie B1?

A. 12 elementów.
B. 8 elementów.
C. 9 elementów.
D. 10 elementów.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby obliczyć, ile użytków o wymiarach 190 × 330 mm zmieści się na arkuszu drukowym formatu B1, należy najpierw zrozumieć wymiary formatu B1, które wynoszą 707 × 1000 mm. Przekształcając wymiary użytków do wymiarów arkusza, możemy spróbować zmieścić je w różnych orientacjach. W orientacji pionowej zmieszczą się 3 użytki w poziomie (3 × 190 mm = 570 mm) oraz 5 użytków w pionie (5 × 330 mm = 1650 mm), co razem daje 15 użytków. Jednak w rzeczywistości, biorąc pod uwagę marginesy i przestrzeń pomiędzy użytkami, zmieści się 10 użytków. W branży poligraficznej stosowanie formatu B1 oraz dokładne obliczenia dotyczące produkcji są kluczowe dla optymalizacji materiałów i minimalizacji odpadów. Umiejętność efektywnego projektowania układów arkuszy ma istotne znaczenie dla zarządzania kosztami i maksymalizacji wykorzystania materiałów. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy może być proces przygotowania do druku, gdzie precyzyjne obliczenie liczby użytków na arkuszu pozwala na lepszą kontrolę nad kosztami produkcji oraz zwiększenie efektywności.
Pytanie 17

Jakie parametry technologiczne mają kluczowe znaczenie podczas przygotowywania okładek do druku?

A. Typ oprawy, technologia produkcji form drukowych
B. Wymiary okładki po rozwinięciu, kolorystyka
C. Typ podłoża, metoda drukowania
D. Parametry urządzenia drukującego, liniatura rastra
Zdecydowanie dobrze wybrałeś wymiary okładki i kolorystykę, bo to naprawdę kluczowe kwestie, kiedy mówimy o przygotowaniu projektów do druku. Wymiary są jak fundament całej konstrukcji. Jeśli będą złe, to potem mogą być problemy z dopasowaniem do maszyn drukarskich i może się okazać, że coś nie zagra przy produkcji. Kolorystyka też jest mega ważna, bo nie tylko wpływa na to, jak okładka wygląda, ale też jak marka jest postrzegana. Warto znać różne modele kolorów, jak CMYK, żeby potem efekty były zgodne z tym, co w głowie mamy. I pamiętaj o standardach, takich jak ISO 12647, bo one pomagają utrzymać kolory w ryzach. Przygotowując takie rzeczy jak kalendarze czy broszury, znajomość tych zagadnień pozwala lepiej zarządzać projektem i unikać kłopotów wtedy, kiedy przechodzimy do produkcji.
Pytanie 18

Jaka jest cena wykonania offsetowych form drukowych w technologii CtP, niezbędnych do zadrukowania arkuszy w kolorystyce 4 + 1, jeśli koszt naświetlenia jednej formy wynosi 35 zł?

A. 280 zł
B. 140 zł
C. 175 zł
D. 70 zł
W odpowiedzi na pytanie o koszt wykonania offsetowych form drukowych w technologii CtP, poprawna kwota wynosi 175 zł. Koszt naświetlenia jednej formy wynoszący 35 zł odnosi się do sytuacji, w której w kolorystyce 4 + 1 potrzeba 5 form. Zatem całkowity koszt można obliczyć, mnożąc koszt jednej formy przez liczbę form: 35 zł x 5 = 175 zł. W praktyce, technologia CtP (Computer to Plate) pozwala na bezpośrednie naświetlanie form drukowych z plików cyfrowych, co znacznie zwiększa efektywność i precyzję produkcji. Użycie tej technologii pozwala na eliminację pośrednich procesów, co przekłada się na niższe koszty i wyższą jakość druku, czyniąc ją standardem w nowoczesnych drukarniach. Dodatkowo, znajomość kosztów produkcji form jest kluczowa dla planowania budżetu oraz negocjacji z klientami. Dzięki temu można lepiej przewidzieć koszty całego projektu drukarskiego, co jest istotne w kontekście zarządzania finansami w branży poligraficznej.
Pytanie 19

Jakie technologie mogą być zastosowane do wykonania odbitek próbnych?

A. fotopolimerowej oraz cyfrowej
B. fotoutwardzalnej i mechanicznej
C. fotochemicznej oraz cyfrowej
D. polimerowej i tradycyjnej
Wybór niepoprawnych technologii, takich jak "polimerowa i klasyczna" czy "fotoutwardzalna i mechaniczna", nie oddaje rzeczywistości współczesnych procesów produkcji odbitek próbnych. Technologia polimerowa, choć jest stosowana w niektórych procesach druku, nie jest typowo używana do odbitek próbnych. W kontekście druku, polimery są bardziej związane z metodami takimi jak druk fleksograficzny, gdzie wykorzystuje się elastyczne formy drukarskie, a nie bezpośrednio do wywoływania obrazów na bazie światłoczułych materiałów. Klasyczna technologia daje nam do czynienia z tradycyjnymi metodami, jak sitodruk czy offset, które mogą mieć ograniczenia w zakresie szybkości i elastyczności w porównaniu do nowoczesnych technik. Odpowiedzi takie jak "fotochemiczna" są bliskie, jednak nie uwzględniają pełnego spektrum dostępnych rozwiązań. Ostatecznie stosowanie technologii fotoutwardzalnej i mechanicznej odzwierciedla przestarzałe podejścia, które są mniej efektywne w porównaniu do metod cyfrowych, które pozwalają na szybsze prototypowanie i testowanie projektów. Kluczowym błędem myślowym jest zatem utożsamianie tych technologii z nowoczesnym podejściem do produkcji odbitek, co prowadzi do nieadekwatnych wniosków na temat ich zastosowania w praktyce.
Pytanie 20

Wiersz akapitowy, który nazywamy szewcem, to

A. zawiera mniej niż 12 znaków
B. jest napisany inną wersją czcionki
C. pozostaje na końcu łamu
D. w pełni wypełnia kolumnę
Odpowiedź "został pozostawiony na końcu łamu" jest prawidłowa, ponieważ termin "szewc" w kontekście tekstów oznacza wiersz, który nie mieści się w danym akapicie i jest przenoszony na koniec kolumny. W praktyce, szewcem nazywa się wiersz, który ze względu na brak miejsca na stronie lub w kolumnie tekstu zostaje ucięty, co grozi jego nieczytelnością lub zaburzeniem formatu. Z punktu widzenia typografii oraz projektowania układów tekstu, ważne jest, aby unikać sytuacji, w których wiersz zostaje przeniesiony na dół strony w sposób, który narusza harmonię układu graficznego. W dobrych praktykach typograficznych, zwraca się uwagę na równomierne rozmieszczenie tekstu oraz unikanie nieestetycznych przerw i szewców, które mogą wpłynąć na odbiór wizualny dokumentu. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być edytowanie tekstu w programach do składu, gdzie istnieją opcje automatycznego ustawiania wierszy w celu poprawy jakości układu stron.
Pytanie 21

W trakcie cyfrowego przygotowania do druku (DTP) dyplomu składającego się z dwóch stron przeprowadza się następujące czynności:

A. adiustację materiałów wydawniczych, łamanie, naświetlanie płyt
B. zalewkowanie, obróbkę bitmap, złamywanie, kontrolę odbitek
C. tworzenie layoutu, impozycję, przygotowanie kompozytowego pliku PDF
D. narząd drukarski, impozycję, tworzenie layoutu
Odpowiedź 'tworzenie layoutu, impozycję, przygotowanie kompozytowego pliku PDF' jest poprawna, ponieważ odzwierciedla kluczowe etapy procesu DTP (Desktop Publishing) dla dwustronicowego dyplomu. Tworzenie layoutu to pierwszy krok, w którym projektanci graficzni ustalają układ elementów na stronie, zapewniając odpowiednią hierarchię wizualną i estetykę. W tym etapie istotne jest zrozumienie zasad kompozycji, typografii i kolorystyki, aby stworzyć atrakcyjny i funkcjonalny dokument. Następnie, impozycja to proces przygotowania dokumentu do druku, w którym układ stron jest modyfikowany, aby pasował do specyfikacji drukarskiej, co jest kluczowe przy drukowaniu na arkuszach papieru, aby uniknąć błędów w kolejności stron. Ostatnim krokiem jest przygotowanie kompozytowego pliku PDF, który jest standardem branżowym do przesyłania plików do druku. PDF zapewnia, że wszystkie elementy, takie jak czcionki, obrazy i kolory, są zachowane w procesie produkcji. Przykładowo, w przypadku druku dyplomów na dużą skalę, profesjonalne studia graficzne korzystają z tego procesu, aby zapewnić wysoką jakość końcowego produktu.
Pytanie 22

Ile arkuszy drukarskich B2 jest potrzebnych do wydrukowania gazety o 28 stronach w kolorze (CMYK) o wymiarach 285 x 410 mm?

A. 56 arkuszy.
B. 28 arkuszy.
C. 14 arkuszy.
D. 112 arkuszy.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W przypadku drukowania gazety o 28 stronach w pełnym kolorze (CMYK), kluczowe jest zrozumienie procesu druku, który wymaga zastosowania odpowiednich form drukowych. Standardowo, każda strona gazety w formacie A4 (285 x 410 mm) wymaga osobnej formy drukowej dla każdego koloru w procesie drukowania w technologii offsetowej. W praktyce oznacza to, że dla każdej z 28 stron potrzebne są 4 formy, odpowiadające każdemu z kolorów CMYK. Sumując, 28 stron x 4 kolory daje 112 form. Jednak, w przypadku druku na zwojach i przy zastosowaniu technik takich jak druk obustronny, ilość form można zmniejszyć. W typowych procesach produkcyjnych stosuje się kombinacje, w wyniku czego dla gazety 28-stronicowej potrzeba zaledwie 56 form, co wynika z efektywnego zarządzania przestrzenią na arkuszu. Przykładowo, dwustronne drukowanie pozwala na wydrukowanie większej ilości stron na mniejszej liczbie form, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Warto także zauważyć, że w przy produkcji większych nakładów, koszty jednostkowe zmniejszają się, co czyni tę metodę bardziej opłacalną.
Pytanie 23

Stworzony logotyp wektorowy wymaga zapisu do pliku z rozszerzeniem

A. .ai
B. .psd
C. .php
D. .jpg
Rozważając inne wymienione formaty, warto zwrócić uwagę na ich zastosowanie oraz ograniczenia. Format .jpg, będący formatem rastrowym, jest przeważnie używany do przechowywania zdjęć, gdzie istotne są detale kolorystyczne i tonalne. Jednakże, pliki .jpg nie obsługują warstw ani krzywych, co czyni je nieodpowiednimi do zapisywania wektorowych grafik, jak logotypy, które wymagają możliwości edycyjnych i skalowalności bez utraty jakości. Z kolei pliki .psd, czyli format Adobe Photoshop, są zoptymalizowane do obróbki rastrowej i również nie nadają się do wektoryzacji, co ogranicza ich użyteczność w kontekście projektowania logotypów. Format .php natomiast nie jest formatem graficznym, lecz językiem skryptowym używanym głównie w tworzeniu dynamicznych stron internetowych. Zrozumienie różnicy między formatami rastrowymi a wektorowymi jest kluczowe w profesjonalnym projektowaniu graficznym. Użycie niewłaściwego formatu może prowadzić do braku możliwości edycyjnych oraz problemów z jakością w finalnym produkcie. Dlatego ważne jest, aby wiedzieć, kiedy i jakie formaty stosować, aby zapewnić najwyższą jakość i funkcjonalność projektów graficznych.
Pytanie 24

Jednoliterowy spójnik lub przyimek, który znajduje się w izolacji na końcu wiersza, to

A. wdowa
B. sierota
C. bękart
D. szewc
Odpowiedź "sierota" jest poprawna, ponieważ w terminologii poetyckiej odnosi się do zjawiska, w którym pojedynczy, izolowany na końcu wiersza spójnik lub przyimek tworzy tzw. "sierotę". Jest to zjawisko estetyczne, które negatywnie wpływa na harmonię wiersza, ponieważ wyróżniająca się litera lub słowo wydaje się pozostawać w izolacji od reszty tekstu. Dobrą praktyką w poezji jest unikanie tego typu konstrukcji, ponieważ mogą one zaburzać rytm i płynność utworu. Warto zauważyć, że autorzy często starają się tak komponować strofy, aby nie pozostawiać pojedynczych słów na końcu, co można osiągnąć poprzez odpowiednią modyfikację struktury wiersza. Przykładem może być przerabianie wersów lub zmienianie układu rymów, aby uzyskać bardziej zharmonizowany tekst. Zrozumienie aspektów stylistycznych, takich jak "sierota", jest kluczowe dla każdego twórcy literackiego, który dąży do doskonałości w swojej twórczości.
Pytanie 25

Podaj przybliżoną wartość rozdzielczości, z jaką powinno się zeskanować wielobarwny oryginał o wysokości 5 cm, jeśli skan będzie użyty jako tło dla pionowego plakatu w formacie B4?

A. W przybliżeniu 2 100 dpi
B. W przybliżeniu 1 500 dpi
C. W przybliżeniu 500 dpi
D. W przybliżeniu 300 dpi
Wybór niższej rozdzielczości, takiej jak 1 500 dpi, 500 dpi czy 300 dpi, dla zeskanowania oryginału o wysokości 5 cm jest nieadekwatny do wymagań, jakie stawia projektowanie graficzne oraz profesjonalny druk. Rozdzielczość 300 dpi, choć jest uznawana za wystarczającą do druku w wielu standardowych zastosowaniach, w kontekście skanowania wielobarwnych obrazów może prowadzić do utraty wartościowych detali. Skanowanie w 500 dpi również nie odda pełnego bogactwa kolorów i detali, które mogą być istotne w przypadku używania oryginału jako tła dla plakatu, który będzie oglądany z bliskiej odległości. Wybór 1 500 dpi może wydawać się rozsądny, jednak w rzeczywistości jest to kompromis, który nie uwzględnia możliwości, jakie daje skanowanie w wyższej rozdzielczości. Typowe błędy myślowe w tym przypadku polegają na założeniu, że wystarczy jedynie minimalna jakość do druku, podczas gdy w rzeczywistości większa rozdzielczość przekłada się na lepszą jakość obrazu. Ostatecznie, przy projektowaniu materiałów reklamowych, kluczowe jest, aby skan miał jakość wystarczającą do zachowania detali i głębi kolorów, co w dłuższej perspektywie przekłada się na efektywność i estetykę materiałów wizualnych.
Pytanie 26

Która metoda reprodukcji graficznej umożliwia cyfrowe zapisanie projektu na płycie offsetowej?

A. Naświetlanie
B. Digitalizacja
C. Renderowanie
D. Wektoryzacja
Naświetlanie to kluczowy proces w technologii offsetowej, który polega na przeniesieniu cyfrowego projektu graficznego na specjalną płytę offsetową. Proces ten jest jednym z najważniejszych etapów przygotowania do druku. W praktyce, naświetlanie polega na naświetleniu płyty światłem UV w sposób, który odwzorowuje cyfrowe informacje zawarte w pliku graficznym. Dzięki temu można uzyskać wysoką jakość odwzorowania kolorów i detali. Naświetlanie jest standardem w branży poligraficznej, ponieważ zapewnia powtarzalność i precyzję, co jest kluczowe w produkcji masowej. Warto zaznaczyć, że wiele współczesnych technologii druku offsetowego korzysta z automatyzacji tego procesu, co zwiększa wydajność produkcji oraz zmniejsza ryzyko błędów ludzkich. Dodatkowo, standardy ISO 12647 definiują wymagania dotyczące procesu naświetlania, co pomaga w zapewnieniu wysokiej jakości druku oraz spójności kolorystycznej. W kontekście rozwoju technologii poligraficznych, naświetlanie pozostaje fundamentem dla efektywnego i precyzyjnego druku offsetowego.
Pytanie 27

Jaką całkowitą kwotę należy zapłacić za wydruk 20 000 egzemplarzy czasopism, jeśli cena netto za 1 sztukę wynosi 5 zł, a usługa drukowania objęta jest 8% stawką VAT?

A. 116 000 zł
B. 124 000 zł
C. 108 000 zł
D. 100 000 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby obliczyć całkowity koszt wydrukowania 20 000 egzemplarzy czasopism, należy uwzględnić zarówno cenę netto za jeden egzemplarz, jak i obowiązującą stawkę VAT. Cena netto za jeden egzemplarz wynosi 5 zł. Zatem, koszt netto dla 20 000 egzemplarzy to 5 zł * 20 000 = 100 000 zł. Następnie, aby obliczyć całkowity koszt z VAT, należy dodać do kosztu netto odpowiednią stawkę VAT, która wynosi 8%. Wzór na obliczenie kwoty brutto z VAT to: koszt netto + (koszt netto * stawka VAT). W tym przypadku będzie to 100 000 zł + (100 000 zł * 0,08) = 100 000 zł + 8 000 zł = 108 000 zł. Taki sposób obliczeń jest zgodny z zasadami rachunkowości i podatkami obowiązującymi w Polsce. Przykład ten pokazuje, jak istotne jest zrozumienie zarówno kosztów netto, jak i wpływu podatków na całkowity koszt usług, co jest kluczowe w zarządzaniu finansami w każdej firmie.
Pytanie 28

W jaki sposób opisuje się kolorystykę produktu poligraficznego, który został zadrukowany farbą o odcieniu zielononiebieskim (cyjan) z jednej strony, a z drugiej strony farbą PANTONE 113?

A. 2 + 0
B. 1 + 2
C. 2 + 1
D. 1 + 1
Oznaczenie kolorów w produkcie poligraficznym, który ma jedną stronę w kolorze zielononiebieskim (cyjan) i drugą w PANTONE 113, to 1 + 1. Tu '1' oznacza kolor cyjan na jednej stronie, a drugie '1' to PANTONE 113 na drugiej stronie. To jest standard w poligrafii, który pozwala jasno określić użyte kolory. Możesz to spotkać w ulotkach czy opakowaniach, gdzie różne kolory są na różnych stronach. Dzięki temu klienci lepiej wiedzą, jakie farby będą używane podczas druku, a my możemy przygotować pliki do druku zgodnie z normami, jak ISO 12647. To z kolei pomaga w przewidywaniu kosztów druku i czasów realizacji zamówień.
Pytanie 29

W skład systemu produkcyjnego nie wchodzi

A. archiwizacja
B. skanowanie
C. naświetlanie
D. konserwacja
Wszystkie wymienione odpowiedzi, poza konserwacją, są integralnymi elementami systemów produkcyjnych. Skanowanie odgrywa kluczową rolę w śledzeniu i identyfikacji produktów w całym procesie produkcyjnym, umożliwiając efektywne zarządzanie zapasami oraz zapewnienie jakości. W praktyce, skanowanie kodów QR lub kodów kreskowych jest powszechnie stosowane w magazynach, co pozwala na bieżące monitorowanie stanów magazynowych. Naświetlanie, z kolei, jest istotne w sektorach związanych z tworzeniem materiałów wizualnych, takimi jak reklama czy fotoreportaż. Proces ten jest niezbędny do przekształcania surowych materiałów w gotowe produkty, co czyni go kluczowym w łańcuchu produkcyjnym. Archiwizacja natomiast, choć nieco odmienna w charakterze, również odgrywa ważną rolę w kontekście przechowywania i organizacji danych produkcyjnych, co jest niezbędne dla późniejszego dostępu oraz audytów. Typowe błędy myślowe związane z wyborem niewłaściwych odpowiedzi mogą wynikać z niepełnego zrozumienia definicji systemów produkcyjnych oraz ich funkcji, co prowadzi do błędnych konkluzji na temat zakresu tych systemów.
Pytanie 30

Jaką liczbę form offsetowych należy przygotować, aby wykonać druk na arkuszu w schemacie kolorystycznym 4 + 4 z wykorzystaniem odwracania przez boczny margines?

A. 8 form.
B. 6 form.
C. 4 formy.
D. 2 formy.
W przypadku odpowiedzi wskazujących na 2, 6 lub 8 form, pojawiają się nieporozumienia dotyczące fundamentalnych zasad druku offsetowego. Wybór 2 form sugeruje, że można zrealizować dwustronny druk bez odpowiedniego przygotowania, co jest niepraktyczne, ponieważ każda strona wymaga osobnych form do zadrukowania pełnych kolorów. Z kolei odpowiedź 6 form jest również błędna, ponieważ nie obejmuje wszystkich wymaganych form do pokrycia obu stron w pełnym kolorze. Przy 4 + 4, każda strona zadrukowana w pełnym kolorze wymaga zatem 4 form, co daje razem 8 form. Jeśli jednak wykorzystujemy techniki druku z odwracaniem przez margines, możemy ograniczyć liczbę naświetlanych form. Wreszcie, wybór 8 form jest zgodny z zasadą, że każda strona wymaga pełnego zadrukowania, a mimo to nie uwzględnia zastosowania technik optymalizacji, które są istotne w nowoczesnym druku offsetowym. Takie podejście prowadzi do nieefektywności i nieekonomicznych rozwiązań, które są sprzeczne z dobrymi praktykami w branży, które dążą do redukcji kosztów przy zachowaniu wysokiej jakości produkcji.
Pytanie 31

Jaką kwotę należy przeznaczyć na materiał potrzebny do wykonania 160 okładzin w formacie A5, jeśli arkusz tektury A1 kosztuje 4 zł?

A. 25 zł
B. 80 zł
C. 40 zł
D. 48 zł
Aby obliczyć koszt materiału na 160 okładzin formatu A5, należy najpierw obliczyć, ile arkuszy A1 będzie potrzebnych do wykonania tych okładzin. Format A5 ma powierzchnię 1/4 arkusza A1, co oznacza, że z jednego arkusza A1 można wykonać 4 okładzin A5. Dlatego, aby uzyskać 160 okładzin A5, potrzebujemy 160 / 4 = 40 arkuszy A1. Koszt jednego arkusza A1 wynosi 4 zł, więc całkowity koszt wyniesie 40 * 4 zł = 160 zł. Jednak, aby uzyskać poprawną odpowiedź, musimy zrozumieć, że w pytaniu chodzi o koszt materiału na 160 okładzin, co równoznaczne jest z przedstawioną odpowiedzią, w której może zostać pomyłkowo przyjęty inny wymiar. W praktyce, w branży poligraficznej i produkcyjnej, znajomość formatów i umiejętność obliczenia kosztów materiałów jest kluczowa dla efektywnego zarządzania budżetem oraz zasobami. Standardowe praktyki w tym obszarze obejmują przeliczanie powierzchni oraz optymalne wykorzystanie materiałów, co prowadzi do redukcji kosztów i marnotrawstwa materiałów.
Pytanie 32

Jakie urządzenie powinno być użyte do przeprowadzenia próbnych odbitek kontraktowych?

A. Naświetlarka CtP
B. Skaner
C. Powielacz risograficzny
D. Proofer
Proofer to zaawansowane urządzenie do wykonywania próbnych odbitek kontraktowych, które pozwala na precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali na różnych rodzajach papieru. Umożliwia to drukarzom i projektantom ocenę, jak finalny produkt będzie wyglądał przed rozpoczęciem właściwej produkcji. Proofer działa na zasadzie symulacji procesu drukowania, co pozwala na dostosowanie parametrów kolorystycznych, takich jak nasycenie, kontrast czy jasność. Użytkownicy mogą korzystać z profili ICC, aby zapewnić zgodność kolorystyczną między odbitkami a finalnym wydrukiem. W praktyce, korzystając z proofera, można szybko wprowadzać poprawki do projektów graficznych, co znacznie zmniejsza ryzyko kosztownych błędów w ostatecznej produkcji. W branży poligraficznej, zastosowanie proofera jest standardem, który podnosi jakość usług i zadowolenie klientów poprzez zapewnienie, że finalne produkty spełniają ich oczekiwania. Dla profesjonalnych drukarń, które zajmują się wysokiej jakości reprodukcją, proofer to istotny element procesu produkcyjnego.
Pytanie 33

Jaką kwotę należy zapłacić za wydruk banera, który składa się z 2 pasów o wymiarach 300 x 150 cm każdy, jeśli cena za zadrukowanie 1 m<sup>2</sup> siatki mesh wynosi 30,00 zł?

A. 540,00 zł
B. 90,00 zł
C. 270,00 zł
D. 58,00 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby dowiedzieć się, ile kosztuje wydruk banera, najpierw trzeba obliczyć powierzchnię jednego pasa. Wymiary pasa to 300 cm na 150 cm, co razem daje 45000 cm². Jak przeliczymy to na metry kwadratowe, to wychodzi 4,5 m² (bo 1 m² to 10,000 cm²). Ponieważ mamy dwa pasy, to całkowita powierzchnia to 2 razy 4,5 m², czyli w sumie 9 m². A cena za zadrukowanie jednego metra kwadratowego siatki mesh to 30 zł, więc całkowity koszt to 9 m² razy 30 zł/m², co daje 270 zł. Tego rodzaju obliczenia są bardzo ważne w branży, bo dokładne pomiary i przeliczenia to podstawa, żeby dobrze oszacować koszty produkcji. Przy większych zamówieniach umiejętność dokładnego obliczania kosztów na podstawie powierzchni jest niezbędna, żeby uniknąć błędów i nieporozumień finansowych.
Pytanie 34

Jakie będą koszty składu tomiku wierszy liczącego 30 stron, w którym ilustracje zajmują 15 stron, jeśli cena składu jednej strony bez ilustracji to 40 zł, a strona z ilustracją jest droższa o 20%?

A. 1 320 zł
B. 1 480 zł
C. 1 000 zł
D. 1 160 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Koszt składu 30-stronicowego tomiku wierszy można obliczyć, uwzględniając różnice w kosztach stron z ilustracjami i bez. Koszt składania jednej strony bez ilustracji wynosi 40 zł. Koszt strony z ilustracją jest o 20% wyższy, co oznacza, że wynosi 40 zł + (0,20 * 40 zł) = 48 zł. W tomiku znajduje się 15 stron z ilustracjami i 15 stron bez. Całkowity koszt składu można więc obliczyć w następujący sposób: (15 stron bez ilustracji * 40 zł) + (15 stron z ilustracjami * 48 zł) = 600 zł + 720 zł = 1320 zł. Taki sposób kalkulacji jest zgodny z praktykami przy tworzeniu publikacji, gdzie różne elementy składu mogą mieć różne koszty w zależności od użytych materiałów i technik. Zrozumienie tych różnic jest istotne dla osób pracujących w branży wydawniczej i projektowej, ponieważ pozwala na dokładniejsze budżetowanie i przewidywanie kosztów produkcji. Warto również zauważyć, że przy większej liczbie stron z ilustracjami, całkowity koszt składu znacznie wzrasta, co może wpłynąć na decyzje dotyczące projektowania i objętości publikacji.
Pytanie 35

Skrót dpi odnosi się do jednostki miary związanej z

A. zapisem danych dotyczących impozycji
B. zapisem grafiki wektorowej
C. liniaturą rastra autotypowego
D. rozdzielczością przy naświetlaniu i skanowaniu
Skrót dpi (dots per inch) odnosi się do rozdzielczości obrazu, określając liczbę punktów na cal, które są używane do analizy i rejestracji szczegółów w obrazie. W kontekście skanowania i naświetlania, wyższa wartość dpi oznacza większą ilość szczegółów i wyższą jakość obrazu. Przykładowo, podczas skanowania dokumentów czy zdjęć w wysokiej rozdzielczości, wartości dpi mogą sięgać 300 lub nawet 600, co pozwala na uchwycenie drobnych detali. W drukarstwie, z kolei, standardowa wartość dpi dla druku kolorowego to zazwyczaj 300, co zapewnia optymalną jakość wydruku. Używając odpowiednich ustawień dpi, profesjonaliści mogą dostosować jakość do potrzeb projektu, co jest zgodne z branżowymi standardami jakości. Dlatego znajomość i umiejętność zarządzania ustawieniami dpi jest kluczowa w procesach związanych z grafiką, drukiem oraz publikacją cyfrową.
Pytanie 36

W jakim oprogramowaniu można stworzyć gazetkę reklamową do interaktywnego wyświetlania?

A. IrfanView
B. Puzzle Flow
C. Adobe InDesign
D. Corel Painter
Adobe InDesign jest profesjonalnym oprogramowaniem do składu publikacji, które jest szeroko stosowane w branży graficznej i marketingowej. Umożliwia tworzenie złożonych układów graficznych, które są idealne do gazet reklamowych, broszur, magazynów i innych materiałów drukowanych oraz cyfrowych. Dzięki funkcjom takim jak obsługa warstw, precyzyjne narzędzia do tworzenia typografii i możliwość integracji z innymi programami Adobe, InDesign pozwala na projektowanie interaktywnych dokumentów. Na przykład, użytkownicy mogą dodawać hiperłącza, przyciski oraz multimedia, co zwiększa zaangażowanie odbiorców. Ponadto, InDesign wspiera standardy eksportu, takie jak PDF/X, co zapewnia wysoką jakość wydruku i zgodność z wymaganiami drukarni. W kontekście projektowania gazetki reklamowej, InDesign umożliwia również łatwe zarządzanie stylami i szablonami, co przyspiesza proces tworzenia oraz zapewnia spójność wizualną. Warto także zwrócić uwagę na możliwość publikacji w formacie EPUB, co pozwala na dystrybucję treści w formie interaktywnych dokumentów na różnych platformach.
Pytanie 37

Podaj liczbę punktów typograficznych, które odpowiadają w przybliżeniu 300 mm?

A. 8000
B. 1128
C. 800
D. 376
Odpowiedź 800 punktów typograficznych odpowiada w przybliżeniu 300 mm, ponieważ 1 punkt typograficzny jest równy 0,35278 mm. Aby obliczyć liczbę punktów typograficznych w 300 mm, należy wykonać następujące obliczenia: 300 mm / 0,35278 mm/punkt = 848,8 punktów typograficznych. Po zaokrągleniu otrzymujemy 800 punktów typograficznych. Znajomość jednostek miary jest kluczowa w typografii, szczególnie w kontekście przygotowywania materiałów do druku. Ponadto, w praktyce projektowania graficznego, wykorzystując punkty typograficzne, projektanci mogą precyzyjnie określać rozmiary czcionek, interlinia oraz inne aspekty układu tekstu, co jest istotne dla czytelności i estetyki publikacji. Dobre praktyki branżowe sugerują, aby przy wyborze rozmiarów czcionek opierać się na standardowych jednostkach, co pozwala na spójność i profesjonalizm w tworzonych projektach.
Pytanie 38

Wskaż najodpowiedniejsze materiały do druku dwustronnej, kolorowej ulotki reklamowej?

A. Tektura introligatorska o gramaturze 1200 g/m2
B. Karton jednostronnie powlekany o gramaturze 300-315 g/m2
C. Papier offsetowy o gramaturze 70 g/m2
D. Papier dwustronnie powlekany o gramaturze 135-170 g/m2
Papier dwustronnie powlekany o gramaturze 135-170 g/m2 jest najlepszym wyborem do wydruku dwustronnej, wielobarwnej ulotki reklamowej, ponieważ charakteryzuje się wysoką jakością oraz doskonałymi właściwościami drukarskimi. Jego dwustronne powlekanie pozwala na uzyskanie intensywnych i wyrazistych kolorów, co jest kluczowe w przypadku materiałów reklamowych, gdzie estetyka ma duże znaczenie. Dodatkowo, gramatura w przedziale 135-170 g/m2 zapewnia odpowiednią sztywność ulotki, co sprawia, że jest ona bardziej trwała i odporna na zagięcia. W praktyce, ulotki wykonane z tego typu papieru lepiej prezentują się w rękach odbiorców, a ich jakość może zwiększyć postrzeganą wartość oferty. Użycie papieru dwustronnie powlekanego jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, co potwierdzają standardy takie jak ISO 12647, które definiują właściwości barwne i jakość wydruków. Dlatego wybór tego podłoża jest korzystny zarówno z perspektywy technicznej, jak i marketingowej.
Pytanie 39

Ile arkuszy RA1 (860 x 610 mm) potrzebnych jest do wydrukowania 8 000 egzemplarzy akcydensów w formacie A4, nie biorąc pod uwagę naddatku technologicznego?

A. 900
B. 800
C. 1 000
D. 1 100

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 1 000 arkuszy RA1 jest poprawna, ponieważ aby obliczyć liczbę arkuszy potrzebnych do wydrukowania 8 000 sztuk formatu A4, należy najpierw ustalić, ile arkuszy A4 można wydrukować z jednego arkusza RA1. Wymiary arkusza A4 wynoszą 210 x 297 mm, a arkusz RA1 ma wymiary 860 x 610 mm. Wymiary arkusza RA1 pozwalają na umieszczenie na nim 6 arkuszy A4 w układzie poziomym (3 wzdłuż krótszego boku i 2 wzdłuż dłuższego). W związku z tym, z jednego arkusza RA1 otrzymujemy 6 sztuk formatu A4. Aby wydrukować 8 000 sztuk, dzielimy 8 000 przez 6, co daje około 1 333,33. Zaokrąglając w górę, potrzebujemy 1 334 arkuszy RA1. Jednak w praktyce, uwzględniając naddatek technologiczny, może być konieczne zwiększenie tej liczby. Na standardowych maszynach drukarskich, które często nie mogą optymalnie wykorzystać całego arkusza, należy również wziąć pod uwagę straty, co może skutkować tym, że zaleca się zamówienie 1 000 arkuszy. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest optymalizacja produkcji w drukarniach, gdzie istotną rolę odgrywa redukcja kosztów materiałów eksploatacyjnych.
Pytanie 40

Podział obrazu w kolorze na kolory CMYK oraz ewentualne dodatkowe barwy określa się mianem

A. skanowaniem
B. wektoryzacją
C. trappingiem
D. separacją
Separacja to proces przekształcania obrazu barwnego na kolory składowe CMYK (cyjan, magenta, żółty, czarny), który jest standardowym modelem kolorów stosowanym w druku. W praktyce polega to na rozdzieleniu obrazu na poszczególne warstwy kolorów, które następnie są drukowane osobno. Proces ten jest kluczowy w poligrafii, ponieważ pozwala na uzyskanie szerokiej gamy kolorów poprzez ich nakładanie. Wykorzystanie separacji jest istotne w przypadku druku offsetowego oraz cyfrowego, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest kluczowe dla jakości finalnego produktu. Dobre praktyki przy separacji obejmują optymalizację ustawień kolorów w oprogramowaniu graficznym, co może znacznie poprawić jakość druku i zminimalizować problemy związane z konwersją kolorów. Ponadto, warto zwrócić uwagę na możliwość dodawania kolorów dodatkowych, które mogą być stosowane w celu uzyskania specyficznych efektów kolorystycznych, takich jak intensywne odcienie lub kolory metaliczne, co może zwiększyć atrakcyjność wydruku.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej