Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.12 - Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich
Data rozpoczęcia: 29 maja 2025 07:55
Data zakończenia: 29 maja 2025 08:14

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Odpady, które powstają w wyniku demontażu ścian działowych na piętrze w budynku, powinny być

A. składowane w jednym miejscu wewnątrz budynku

B. transportowane na zewnątrz przez okna do podstawionych pojemników

C. układane na stropach w sąsiedztwie okien

D. usuwane na zewnątrz, przy użyciu zbudowanych zsypów

Jasne, że usuwanie gruzu z budowy przez obudowane zsypy to świetny pomysł, zwłaszcza z punktu widzenia bezpieczeństwa i efektywności. Dzięki tym zsypom wszystko odbywa się w uporządkowany sposób. W praktyce to zmniejsza ryzyko, że coś się rozleci i będzie niebezpieczne na placu budowy. Można by powiedzieć, że to wręcz kluczowe, żeby wszystkie prace były dobrze zorganizowane, co z kolei jest zgodne z przepisami BHP. Warto też pomyśleć o przeszkoleniu pracowników, by wiedzieli, jak z tego korzystać, bo to na pewno pomoże uniknąć zagrożeń. No i wszyscy wiemy, że standardy dotyczące zarządzania odpadami są ważne, więc szybkie i bezpieczne usuwanie gruzu to na pewno dobry ruch. Generalnie, obudowane zsypy nie tylko pomagają w porządku, ale także przyspieszają transport materiałów, co wpływa na to, jak szybko skończymy robotę.

Pytanie 2

Zanim przystąpimy do otynkowania ściany z dwóch różnych materiałów, miejsce ich połączenia należy

A. wypełnić zaprawą cementową

B. pokryć preparatem gruntującym

C. pokryć siatką podtynkową

D. zaszpachlować gipsem

Pokrycie miejsca styku różnych materiałów siatką podtynkową jest kluczowym krokiem przed otynkowaniem, ponieważ zapewnia dodatkową stabilność i elastyczność w miejscach, gdzie mogą wystąpić różnice w rozszerzalności cieplnej i kurczeniu się materiałów. Siatka podtynkowa, zazwyczaj wykonana z włókna szklanego lub stali, umożliwia równomierne rozłożenie naprężeń na powierzchni, co minimalizuje ryzyko pęknięć i uszkodzeń tynku w dłuższym okresie. W praktyce, stosowanie siatki podtynkowej w narożach oraz w obszarach styku różnych materiałów, takich jak beton i cegła, jest zalecane przez wiele standardów budowlanych, takich jak PN-EN 13914-1. Dzięki tej metodzie można również uzyskać lepszą przyczepność tynku, co jest istotne dla trwałości i estetyki wykończenia. Warto również pamiętać, że po nałożeniu siatki należy starannie pokryć ją warstwą tynku, aby zapewnić pełne zamaskowanie siatki i uzyskanie gładkiej powierzchni. Zastosowanie siatki podtynkowej jest powszechną praktyką w budownictwie, co potwierdzają liczne publikacje i normy branżowe.

Pytanie 3

Jakiego rodzaju kruszywa należy użyć do stworzenia zaprawy, która będzie przeznaczona do wykonania tynku izolacyjnego?

A. Piasku rzecznego

B. Miału marmurowego

C. Piasku kwarcowego

D. Żużla wielkopiecowego

Żużel wielkopiecowy to materiał o wysokich właściwościach izolacyjnych, który znajduje zastosowanie w produkcji zapraw ciepłochronnych, w tym tynków. Jego unikalna struktura, która powstaje w procesie produkcji stali, sprawia, że jest lżejszy od tradycyjnych kruszyw, co przyczynia się do zmniejszenia masy tynku, a tym samym poprawia jego właściwości termiczne. Przykładem zastosowania żużla wielkopiecowego może być wykorzystanie go w systemach ociepleń budynków, gdzie jego dodatek do zaprawy pozwala uzyskać lepszą izolację termiczną, co jest szczególnie istotne w kontekście ochrony środowiska i oszczędności energii. W standardach budowlanych, takich jak europejska norma EN 998-1, podkreśla się znaczenie stosowania materiałów o odpowiednich właściwościach fizycznych i chemicznych, co czyni żużel wielkopiecowy odpowiednim wyborem. Dodatkowo, jego właściwości ognioodporne i odporność na działanie wielu chemikaliów sprawiają, że jest to materiał długowieczny, co jest korzystne z punktu widzenia ekonomiki budowy oraz trwałości zastosowanych rozwiązań.

Pytanie 4

Jaką cegłę należy zastosować do budowy murowanych ścianek działowych o grubości do 12 cm, aby uzyskać jak najniższy ciężar objętościowy?

A. ceramiczną pełną

B. klinkierową

C. wapienno-piaskową pełną

D. dziurawki

Dziurawki, czyli cegły ceramiczne o dużej liczbie otworów, charakteryzują się niskim ciężarem objętościowym, co czyni je idealnym materiałem do budowy ścianek działowych o grubości do 12 cm. Dzięki swojej strukturze, dziurawki nie tylko obniżają całkowity ciężar konstrukcji, ale również zapewniają dobrą izolacyjność akustyczną i termiczną. W praktyce, zastosowanie dziurek w budownictwie pozwala na optymalizację kosztów transportu oraz ułatwia prace murarskie, ponieważ są one lżejsze od cegły pełnej. Zgodnie z normami budowlanymi, cegły te powinny być używane tam, gdzie priorytetem jest redukcja masy konstrukcyjnej, a jednocześnie zachowanie wymagań dotyczących wytrzymałości i izolacji. Przykłady zastosowania obejmują budowę ścianek działowych w biurach, domach mieszkalnych oraz innych obiektach, gdzie ograniczenie ciężaru konstrukcji jest kluczowe.

Pytanie 5

Jaka jest proporcja objętościowa gipsu i piasku w zaprawie gipsowej M 4?

Marka zaprawy	Zaprawa gipsowa gips : piasek	Zaprawa gipsowo-wapienna gips : wapno : piasek
M1	1: 4	1: 1,5: 4,5
M2	1: 3	1: 1: 3
M3	1: 2	1: 0,5: 2
M4	1: 1	1: 0,5: 1

A. 1:2

B. 1:1

C. 1:4

D. 1:0,5

Proporcja objętościowa gipsu i piasku w zaprawie gipsowej M4 wynosi 1:1, co oznacza, że na jedną jednostkę objętości gipsu przypada jedna jednostka objętości piasku. Taki dobór składników jest kluczowy dla uzyskania optymalnych właściwości zaprawy, w tym jej wytrzymałości i elastyczności. W praktyce, równomierne połączenie tych dwóch materiałów pozwala na uzyskanie jednorodnej masy, która dobrze przylega do powierzchni oraz zapewnia odpowiednią trwałość. Zgodnie z normami budowlanymi, szczególnie tymi związanymi z wykończeniem wnętrz, zachowanie tej proporcji jest istotne dla efektywności procesu aplikacji oraz trwałości powłok gipsowych. Przykładowo, stosując tę proporcję w renowacji starych budynków, można uzyskać lepsze rezultaty estetyczne i funkcjonalne, niż w przypadku stosowania innych proporcji, co potwierdzają liczne badania i doświadczenia specjalistów w dziedzinie budownictwa.

Pytanie 6

Jakie materiały należy wykorzystać do wykonania lekkiej pionowej izolacji przeciwwilgociowej na ścianie w podziemiu?

A. jednej warstwy folii polietylenowej

B. dwóch warstw lepiku asfaltowego

C. jednej warstwy emulsji asfaltowej

D. dwóch warstw papy na lepiku asfaltowym

Jedna warstwa folii polietylenowej jest niewystarczająca do zabezpieczenia ścian podziemia przed wilgocią. Choć folia polietylenowa jest popularnym materiałem izolacyjnym, jej zastosowanie w pojedynczej warstwie nie zapewnia odpowiedniego poziomu ochrony. Folia może ulegać uszkodzeniom mechanicznym i łatwo przerywać się w wyniku ruchów podłoża, co prowadzi do powstawania mostków wilgotnościowych. Z kolei jedna warstwa emulsji asfaltowej, mimo iż jest to produkt wodochronny, również nie jest wystarczająca. Emulsje asfaltowe są stosowane zazwyczaj jako podkład lub preparat gruntujący, ale ich jednowarstwowe nałożenie nie oferuje odpowiedniej barierowości, ponieważ są bardziej podatne na uszkodzenia i mogą łatwiej ulegać degradacji na skutek działania wody i zmiennych warunków atmosferycznych. Dwie warstwy lepiku asfaltowego zapewniają lepszą szczelność oraz trwałość, gdyż ich struktura jest bardziej odporna na działanie ciśnienia hydrostatycznego oraz zmiany temperatury. Podczas wykonywania izolacji budynków warto kierować się zaleceniami producentów oraz normami budowlanymi, aby uniknąć powszechnych błędów, które mogą prowadzić do poważnych problemów związanych z wilgocią i degradacją budynku. Wykonywanie izolacji w sposób niewłaściwy może skutkować nie tylko uszkodzeniem konstrukcji, ale także wystąpieniem pleśni i grzybów, które negatywnie wpływają na zdrowie mieszkańców.

Pytanie 7

Na podstawie informacji podanych w instrukcji producenta oblicz, ile 25 kilogramowych worków zaprawy murarskiej należy przygotować do wymurowania 40 m² ściany o grubości 25 cm.

Instrukcja producenta
Grubość ściany (z cegły pełnej)	Zużycie zaprawy przy grubości spoiny ok. 1 cm
1/2 c	40 kg/m²
1 c	100 kg/m²

A. 64 worki.

B. 128 worków.

C. 160 worków.

D. 40 worków.

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ prawidłowo oblicza ilość zaprawy murarskiej potrzebnej do wymurowania ściany o powierzchni 40 m² i grubości 25 cm. Zgodnie z instrukcją producenta, zużycie zaprawy dla ściany o takiej grubości wynosi 100 kg/m². Wykonując obliczenia, mnożymy powierzchnię ściany przez zużycie zaprawy: 40 m² * 100 kg/m² = 4000 kg. Następnie dzielimy całkowitą masę zaprawy przez wagę jednego worka, co daje 4000 kg / 25 kg/worek = 160 worków. W praktyce, dokładne obliczenia ilości materiałów budowlanych są kluczowe dla uniknięcia niedoborów i opóźnień w projektach budowlanych. W branży budowlanej stosuje się standardy, które uwzględniają różne czynniki, takie jak rodzaj materiałów, grubość ścian i warunki klimatyczne, co sprawia, że precyzyjne obliczenia są niezbędne dla efektywności i bezpieczeństwa konstrukcji. Dobrą praktyką jest również uwzględnienie pewnego marginesu na straty materiałowe oraz ewentualne poprawki podczas pracy.

Pytanie 8

Ocena odchylenia powierzchni ściany od płaszczyzny polega na

A. weryfikacji pionowości i poziomości ściany z wykorzystaniem poziomnicy oraz łaty dwumetrowej

B. zmierzeniu prześwitu pomiędzy łatą o długości 2 m, umieszczoną na powierzchni ściany, a tą powierzchnią

C. zmierzeniu prześwitu pomiędzy łatą o długości 1 m, umieszczoną na powierzchni ściany, a tą powierzchnią

D. sprawdzeniu równości ściany za pomocą poziomnicy wężowej

Pomiar odchylenia muru z użyciem 2-metrowej łaty to naprawdę istotna rzecz w budownictwie. Dzięki takiemu narzędziu można lepiej ocenić, jak wyglądają nierówności, których nie da się dostrzec, gdy korzystamy z krótszych łat. Wydaje mi się, że to ma duże znaczenie, zwłaszcza zanim zaczniemy zakładać okna, drzwi czy inne elementy. Nawet małe nierówności mogą później narobić sporo problemów. Warto pamiętać, żeby przy budowie regularnie sprawdzać równość murów, bo to pozwala uniknąć wielu kłopotów. Z tych norm, które obowiązują w branży, wynika, że kontrola równości jest kluczowa, żeby ściany były trwałe i dobrze wyglądały. No i fajnie jest notować wyniki tych pomiarów, bo w razie jakichś kontroli czy odbiorów technicznych może się to przydać.

Pytanie 9

Ściana gotowa w systemie Thermomur jest zbudowana z 5 cm warstwy styropianu oraz

A. 15 cm betonu i 5 cm styropianu

B. 20 cm betonu i 5 cm styropianu

C. 15 cm betonu i 10 cm styropianu

D. 10 cm betonu i 5 cm styropianu

Poprawna odpowiedź to 15 cm betonu i 5 cm styropianu, co jest zgodne z zasadami budowy w systemie Thermomur. System ten łączy właściwości izolacyjne styropianu z wytrzymałością betonu, co czyni go efektywnym rozwiązaniem w budownictwie energooszczędnym. W przypadku tej ściany, 5 cm warstwy styropianu zapewnia dobrą izolację termiczną, natomiast 15 cm betonu gwarantuje odpowiednią nośność oraz trwałość konstrukcji. W praktyce, takie połączenie materiałów pozwala na osiągnięcie wysokiej efektywności energetycznej budynku, co jest kluczowe w kontekście coraz bardziej rygorystycznych norm dotyczących oszczędności energii. Ponadto, stosowanie tego typu konstrukcji wspiera zrównoważony rozwój dzięki mniejszemu zapotrzebowaniu na energię do ogrzewania i chłodzenia budynku. Warto zauważyć, że taka konfiguracja jest także rekomendowana w standardach budownictwa pasywnego, gdzie kluczowe są niskie straty ciepła oraz maksymalna efektywność energetyczna.

Pytanie 10

Ile maksymalnie godzin od momentu przygotowania należy wykorzystać zaprawę cementowo-wapienną?

A. 2 godzin

B. 5 godzin

C. 8 godzin

D. 3 godzin

Wybór odpowiedzi sugerującej dłuższy czas na wykorzystanie zaprawy cementowo-wapiennej opiera się na błędnym założeniu, że zaprawa może nadal być użyteczna po upływie 3 godzin. W rzeczywistości, każda zaprawa cementowa, w tym zaprawa cementowo-wapienna, ma ściśle określony czas otwarty, który nie powinien być przekraczany. Odpowiedzi sugerujące 8, 5 lub 2 godziny nie uwzględniają właściwości chemicznych cementu, który po dodaniu wody zaczyna proces hydratacji, prowadzący do twardnienia. Po upływie 3 godzin, w zależności od warunków otoczenia, zaprawa może znacznie utracić swoje właściwości robocze, co prowadzi do nieprawidłowego przyczepu i osłabienia struktury. Typowym błędem myślowym jest myślenie, że można „zatrzymać czas” i wykorzystać zaprawę po dłuższym okresie. Takie postrzeganie prowadzi do ryzykownych praktyk budowlanych i potencjalnych awarii konstrukcyjnych. Standardy budowlane, takie jak PN-EN 998-1, podkreślają znaczenie przestrzegania zaleceń producentów dotyczących czasu pracy zapraw, co ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa i jakości wykonania prac budowlanych. Właściwe planowanie i organizacja pracy są kluczowe dla uniknięcia marnotrawstwa materiałów oraz zapewnienia długowieczności budowlanych rozwiązań.

Pytanie 11

Jaką technikę powinno się zastosować do murowania na puste spoiny?

A. Na wycisk zaprawy cegłą

B. Na wycisk z podcięciem zaprawy kielnią

C. Z nakładaniem zaprawy na całą powierzchnię cegły

D. Na docisk zaprawy kielnią

Nieprawidłowe metody murowania, takie jak murowanie na docisk zaprawy kielnią, nie są zalecane, ponieważ mogą prowadzić do problemów związanych z jakością muru. Technika ta nie zapewnia odpowiedniego wypełnienia spoin, co skutkuje powstawaniem szczelin, które mogą negatywnie wpływać na trwałość i stabilność konstrukcji. Murowanie z użyciem kielni może prowadzić do nadmiaru zaprawy w spoinach, co z kolei przyczynia się do deformacji cegieł oraz może prowadzić do ich pęknięcia w dłuższym okresie użytkowania. Nakładanie zaprawy na całą powierzchnię cegły, choć może wydawać się wygodne, również nie jest zalecane, ponieważ może spowodować, że zaprawa będzie się wydobywać na zewnątrz, co wpływa na estetykę muru. W przypadku zastosowania wycisku z podcięciem zaprawy kielnią, może dochodzić do nieprzewidywalnych efektów związanych z przyczepnością, co jest niezgodne z aktualnymi standardami budowlanymi. Wszystkie te błędne podejścia często wynikają z niewłaściwego zrozumienia zasad murowania oraz zaniedbania w zakresie techniki, które są kluczowe dla stworzenia solidnej i estetycznej konstrukcji. Dlatego warto kłaść nacisk na odpowiednie metody, które są zgodne z najlepszymi praktykami w budownictwie.

Pytanie 12

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz ilość żwiru potrzebnego do wykonania 0,5 m³mieszanki betonowej klasy C 16/20.

Receptury robocze na 1 m³ mieszanki betonowej
klasa betonu	cement	żwir	piasek	woda
C 8/10	341 kg	661 l	367 l	216 l
C 12/16	362 kg	642 l	351 l	227 l
C 16/20	367 kg	770 l	426 l	223 l

A. 642 l

B. 213 l

C. 770 l

D. 385 l

Aby obliczyć ilość żwiru potrzebnego do wykonania 0,5 m³ mieszanki betonowej klasy C 16/20, należy skorzystać z proporcji podanej w tabeli dla 1 m³. Zgodnie z branżowymi standardami, dla mieszanki betonowej klasy C 16/20 typowe proporcje to: 1 część cementu, 2 części piasku i 4 części żwiru. Dzięki tym proporcjom można obliczyć, że dla 1 m³ mieszanki potrzeba 770 l żwiru. Skoro potrzebujemy jedynie 0,5 m³ mieszanki, musimy odpowiednio przeskalować wartość żwiru. Dlatego 770 l x 0,5 = 385 l, co jest poprawnym wynikiem. Tego typu kalkulacje są kluczowe w inżynierii budowlanej, aby zapewnić odpowiednie właściwości mieszanki betonowej, takie jak wytrzymałość i trwałość. Przykładowo, przy projektowaniu fundamentów budynków, dokładność w obliczeniach materiałowych wpływa na bezpieczeństwo konstrukcji. Znajomość proporcji oraz umiejętność ich przeskalowania do potrzeb projektu jest podstawą pracy każdego inżyniera budowlanego.

Pytanie 13

Na podstawie przedstawionej receptury roboczej oblicz ilość piasku potrzebną do wykonania 1,5 mieszanki betonowej.

Receptura robocza wykonania 1 m³ mieszanki betonowej
cement 42,5	430 kg
piasek	320 kg
żwir	578 kg
woda	267 l

A. 645 kg

B. 320 kg

C. 867 kg

D. 480 kg

Twoja odpowiedź jest poprawna! Ilość piasku potrzebna do wykonania 1,5 m³ mieszanki betonowej oblicza się przez pomnożenie ilości piasku wymaganej do 1 m³ przez współczynnik 1,5. Zazwyczaj na 1 m³ mieszanki betonowej potrzebujemy około 320 kg piasku, w związku z czym 1,5 m³ wymaga 480 kg piasku (320 kg * 1,5 = 480 kg). W praktyce stosowanie odpowiednich proporcji składników jest kluczowe dla uzyskania pożądanych właściwości betonu, takich jak wytrzymałość i trwałość. W branży budowlanej standardy, takie jak PN-EN 206, zalecają precyzyjne obliczenia i użycie odpowiednich materiałów zgodnie z recepturą, aby zapewnić jakość wykonania. Zrozumienie, jak obliczać proporcje składników, jest niezbędne dla każdego inżyniera budownictwa oraz technika, co przekłada się na efektywność pracy oraz bezpieczeństwo konstrukcji.

Pytanie 14

Czym charakteryzuje się tynk trójwarstwowy, który składa się z następujących po sobie warstw?

A. 1. obrzutka, 2. narzut, 3. gładź

B. 1. gładź, 2. obrzutka, 3. narzut

C. 1. narzut, 2. obrzutka, 3. gładź

D. 1. gładź, 2. narzut, 3. obrzutka

Tynk trójwarstwowy rzeczywiście składa się z trzech podstawowych warstw: obrzutki, narzutu oraz gładzi. Obrzutka, będąca pierwszą warstwą, ma za zadanie stworzyć odpowiednią przyczepność dla kolejnych warstw tynku. Zwykle jest wykonywana z materiałów o większej ziarnistości, co pozwala na lepsze związywanie się z podłożem. Następnie nakładany jest narzut, który jest warstwą o bardziej jednolitej strukturze, co zapewnia dodatkową izolację i estetykę powierzchni. Gładź, stanowiąca ostatnią warstwę, ma na celu wygładzenie powierzchni oraz nadanie jej odpowiednich właściwości dekoracyjnych. Przykładem zastosowania tynku trójwarstwowego może być renowacja budynków zabytkowych, gdzie zachowanie odpowiednich technik nakładania tynku jest kluczowe dla ochrony oryginalnych elementów architektonicznych. W praktyce, przestrzeganie tej kolejności warstw jest niezbędne do uzyskania trwałej i estetycznej powierzchni, co wpisuje się w standardy budowlane oraz zalecenia producentów materiałów budowlanych, które wskazują na konieczność stosowania się do powyższej technologii.

Pytanie 15

Na podstawie danych zawartych w tabeli określ maksymalną odległość, w której należy wykonać szczeliny dylatacyjne w ścianie jednowarstwowej wymurowanej z pustaków ceramicznych, o spoinach pionowych niewypełnionych.

Rodzaj muru	Odległości L_d między szczelinami dylatacyjnymi (w metrach) w ścianach
	szczelinowych		jedno- lub dwuwarstwowych o spoinach pionowych
	warstwa zewnętrzna	warstwa wewnętrzna	wypełnionych	niewypełnionych
Z elementów ceramicznych	12	40	30	25
Z innych elementów murowych	8	30	25	20

A. 25 metrów.

B. 20 metrów.

C. 30 metrów.

D. 12 metrów.

Wybór innej odległości, jak 20, 12, czy 30 metrów, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasad projektowania konstrukcji z pustaków ceramicznych. Odległość 20 metrów, mimo że może wydawać się odpowiednia, nie uwzględnia faktu, że dylatacje mają na celu nie tylko kompensację rozszerzalności cieplnej, ale także kontrolę naprężeń, które mogą prowadzić do uszkodzeń. Z kolei odległość 12 metrów nie jest zalecana, ponieważ prowadziłaby do nadmiaru dylatacji, co może osłabić integralność strukturalną i zwiększyć koszty budowy. Zastosowanie odległości 30 metrów z kolei przekracza normy branżowe, co może skutkować poważnymi problemami konstrukcyjnymi, takimi jak pęknięcia i osiadanie. Ważne jest, aby w każdym projekcie uwzględnić specyfikę materiałów oraz warunki lokalne, zwracając uwagę na standardy takie jak PN-EN 1996-1-1, które jasno określają optymalne odległości dylatacyjne. Typowym błędem myślowym jest błędne zakładanie, że większa odległość zwiększa stabilność, podczas gdy w rzeczywistości może to prowadzić do przeciążenia konstrukcji i poważnych konsekwencji. Dlatego kluczowe jest oparcie się na danych zawartych w tabelach i normach, które są wynikiem badań i praktyki inżynierskiej.

Pytanie 16

Do przygotowywania zapraw tynkarskich, bez wcześniejszych badań dotyczących składu i właściwości, można wykorzystać wodę

A. ze zbiorników podziemnych

B. z rzek i jezior

C. odzyskaną z produkcji betonu

D. z wodociągu

Woda z wodociągu to najlepsza opcja, jeśli chodzi o przygotowanie zaprawy tynkarskiej. Ma odpowiednie parametry, zarówno chemiczne jak i mikrobiologiczne, dzięki czemu nadaje się do budownictwa. Co ciekawe, regularnie ją badają, więc mamy pewność, że nie ma w niej żadnych szkodliwych substancji, które mogłyby zaszkodzić jakości tynków. Poza tym, są normy budowlane, jak PN-EN 1008, które jasno mówią, że woda do betonu musi być czysta i w ogóle bez zanieczyszczeń. W praktyce oznacza to, że używając wody z wodociągu, dostajemy lepszą stabilność i jednorodność zaprawy, co jest ważne przy dalszych etapach budowy. Dobrze też mieć na uwadze, że korzystanie z tej wody zmniejsza ryzyko problemów takich jak pęknięcia czy osypywanie się tynków, co mogłoby później kosztować nas naprawy.

Pytanie 17

Przed nałożeniem tynku na ścianę murowaną z bloczków gazobetonowych konieczne jest

A. zagruntowanie oraz pokrycie stalową siatką

B. pokrycie stalową siatką i zwilżenie wodą

C. usunięcie grudek zaprawy oraz zwilżenie wodą

D. oczyszczenie wodą z detergentem i porysowanie

Odpowiedź 'oczyścić z grudek zaprawy i zwilżyć wodą' jest prawidłowa, ponieważ przed otynkowaniem ścian murowanych z bloczków gazobetonowych kluczowe jest zapewnienie odpowiedniej przyczepności tynku. Oczyszczenie powierzchni ze zbędnych grudek zaprawy oraz innych zanieczyszczeń, takich jak kurz czy resztki materiałów budowlanych, pozwala uniknąć problemów z adhezją. Wilgotna powierzchnia nie tylko sprzyja lepszemu wiązaniu tynku, ale także zmniejsza ryzyko powstawania pęknięć i odspojenia się tynku w trakcie jego schnięcia. Praktyka ta jest zgodna z normami budowlanymi, które zalecają przygotowanie podłoża poprzez właściwe oczyszczenie i nawilżenie. Warto również wspomnieć, że przed przystąpieniem do tynkowania wiele ekip budowlanych przeprowadza próbę przyczepności, aby upewnić się, że przygotowane podłoże spełnia wymagania techniczne. Takie podejście zapewnia trwałość i estetykę wykończenia ścian budynku.

Pytanie 18

Z przedstawionego fragmentu rozporządzenia wynika, że budynek biurowy, który ma 9 kondygnacji nadziemnych o wysokości 3,00 m każda, a jego parter usytuowany jest 0,80 m nad poziomem terenu, należy do budynków.

Rozporządzenie ministra infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (fragment)

W celu określenia wymagań technicznych i użytkowych wprowadza się następujący podział budynków na grupy wysokości:
1. niskie (N) — do 12 m włącznie nad poziomem terenu lub mieszkalne o wysokości do 4 kondygnacji nadziemnych włącznie,
2. średniowysokie (SW) — ponad 12 m do 25 m włącznie nad poziomem terenu lub mieszkalne o wysokości ponad 4 do 9 kondygnacji nadziemnych włącznie,
3. wysokie (W) — ponad 25 m do 55 m włącznie nad poziomem terenu lub mieszkalne o wysokości ponad 9 do 18 kondygnacji nadziemnych włącznie,
4. wysokościowe (WW) — powyżej 55 m nad poziomem terenu.

A. średniowysokich.

B. niskich.

C. wysokich.

D. wysokościowych.

Budynek biurowy, który ma 9 kondygnacji i każda z nich mierzy 3 metry, osiąga całkowitą wysokość 27 metrów. To sprawia, że możemy go uznać za budynek wysoki według przepisów. Wysokie budynki to te, które mają więcej niż 25 metrów, ale mniej niż 55. Dlatego klasyfikacja budynków pod względem ich wysokości jest ważna, zwłaszcza przy projektowaniu lub budowie. Np. odpowiednie normy budowlane, jak PN-EN 1991-1-4, mówią o tym, jak budynek powinien znosić siłę wiatru, co jest mega istotne dla bezpieczeństwa. W przypadku wysokich budynków trzeba też zwrócić uwagę na ewakuację i instalacje przeciwpożarowe, a także na to, jak budynek jest zaprojektowany w kontekście ochrony środowiska czy efektywności energetycznej. Dobrze jest zrozumieć te zasady, bo pomagają one architektom i inżynierom w tworzeniu bezpiecznych i funkcjonalnych konstrukcji.

Pytanie 19

Do pomiaru objętościowego kruszywa oraz wody powinno się użyć

A. taczki

B. wiadra z podziałką

C. łopatę

D. czerpaka szufelkowego

Wybór wiadra z podziałką do objętościowego dozowania kruszywa i wody jest uzasadniony ze względu na precyzję oraz łatwość w użyciu. Wiadro z podziałką pozwala na dokładne odmierzenie objętości materiałów sypkich oraz cieczy, co jest kluczowe w procesach budowlanych i inżynieryjnych, gdzie precyzyjne proporcje są niezbędne do uzyskania pożądanych właściwości mieszanki betonowej. Przykładowo, przy przygotowywaniu betonu, niewłaściwe proporcje wody do kruszywa mogą prowadzić do obniżenia wytrzymałości i trwałości gotowego produktu. Zastosowanie wiadra z podziałką umożliwia również łatwe utrzymanie standardów jakości, co jest wymagane w wielu regulacjach budowlanych. Dobrą praktyką jest korzystanie z narzędzi, które zapewniają powtarzalność dozowania, co sprawia, że wiadro z podziałką spełnia te wymagania, a jego użycie może być dostosowane do różnych projektów budowlanych. Pozwala to na zachowanie spójności w mieszankach, co jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości konstrukcji.

Pytanie 20

Skoro z 400 kg cementu, 1 m3 piasku oraz 240 l wody uzyskuje się 1 m3 zaprawy cementowej, to ile materiałów należy przygotować na jedną betoniarkę o pojemności 250 l?

A. 200 kg cementu, 0,50 m3 piasku, 120 l wody

B. 100 kg cementu, 0,25 m3 piasku, 60 l wody

C. 100 kg cementu, 0,50 m3 piasku, 120 l wody

D. 300 kg cementu, 0,70 m3 piasku, 180 l wody

Odpowiedź 100 kg cementu, 0,25 m3 piasku oraz 60 l wody jest poprawna, ponieważ odpowiednio przelicza składniki zaprawy cementowej z jednostek na objętość betoniarki o pojemności 250 l. Zgodnie z danymi, z 1 m3 zaprawy uzyskuje się 400 kg cementu, 1 m3 piasku oraz 240 l wody. Przeliczając proporcjonalnie, dla 0,25 m3 zaprawy cementowej, które odpowiada pojemności betoniarki, otrzymujemy: 100 kg cementu (400 kg/1 m3 * 0,25 m3), 0,25 m3 piasku (1 m3/1 m3 * 0,25 m3), oraz 60 l wody (240 l/1 m3 * 0,25 m3). Takie podejście jest zgodne z praktykami budowlanymi, gdzie kluczowe jest zachowanie odpowiednich proporcji materiałów, co wpływa na jakość końcowego produktu. Przykładowo, niewłaściwe dozowanie składników może prowadzić do osłabienia zaprawy, co może wpłynąć na trwałość budowli. Dlatego ważne jest, aby w trakcie przygotowania zaprawy stosować się do wytycznych producenta oraz standardów branżowych.

Pytanie 21

Jakie materiały są wymagane do naprawy pojedynczych pęknięć w murze o głębokości przekraczającej 30 mm?

A. Klamry stalowe Ø15-18 mm oraz zaczyn cementowy

B. Cięgna z prętów stalowych i kątowniki mocujące

C. Klamry stalowe Ø6-8 mm oraz zaczyn gipsowy

D. Kotwy stalowe rozporowe gwintowane oraz mieszanka betonowa

Wybór klamr stalowych Ø15-18 mm oraz zaczynu cementowego do naprawy pęknięć muru o głębokości większej niż 30 mm jest uzasadniony ze względu na wysoką wytrzymałość materiałów oraz ich zdolność do zapewnienia stabilności strukturalnej. Klamry stalowe są stosowane w celu wzmocnienia połączeń w murze, co jest kluczowe w przypadku głębokich pęknięć. Dzięki odpowiedniej średnicy klamr, możliwe jest efektywne przeniesienie obciążeń na otaczające materiały. Zaczyn cementowy, z kolei, charakteryzuje się doskonałymi właściwościami wiążącymi oraz odpornością na działanie czynników atmosferycznych. W praktyce, taka kombinacja materiałów pozwala nie tylko na skuteczne wypełnienie pęknięć, ale także na ich długotrwałe zabezpieczenie przed dalszymi uszkodzeniami. Stosowanie klamr stalowych w połączeniu z zaczynem cementowym jest zgodne z dobrymi praktykami budowlanymi, które wskazują na konieczność używania wytrzymałych materiałów w przypadku napraw strukturalnych.

Pytanie 22

Do sporządzenia zaprawy cementowo-wapiennej odmiany E zaplanowano użycie 100 dm³ cementu. Korzystając z informacji zawartych w tabeli określ, ile pozostałych składników należy przygotować do jej wykonania.

Proporcje składników (mierzone objętościowo)		Symbol odmiany
Zaprawy cementowe	odmiana 1 : 2	A
	odmiana 1 : 3	B
	odmiana 1 : 4	C
Zaprawy cementowo-wapienne	odmiana 1 : 0,25 : 3	D
	odmiana 1 : 0,5 : 4	E
	odmiana 1 : 1 : 6	F
	odmiana 1 : 2 : 9	G
Zaprawy wapienne	odmiana 1 : 1,5	H
	odmiana 1 : 2	I
	odmiana 1 : 4	J

A. 50 dm3 piasku i 200 dm3 wapna.

B. 50 dm3 wapna i 200 dm3 piasku.

C. 50 dm3 wapna i 400 dm3 piasku.

D. 50 dm3 piasku i 400 dm3 wapna.

Poprawna odpowiedź to 50 dm3 wapna i 400 dm3 piasku, co jest zgodne z wymaganiami dla zaprawy cementowo-wapiennej odmiany E. W praktyce, proporcje składników w zaprawach cementowych mają kluczowe znaczenie dla uzyskania odpowiednich właściwości mechanicznych oraz wytrzymałości na czynniki zewnętrzne. W przypadku zaprawy E, stosunek cementu do wapna i piasku wynosi 1:0.5:4, co oznacza, że na każdą jednostkę cementu (100 dm3) przypada 50 dm3 wapna oraz 400 dm3 piasku. Proporcje te powinny być ściśle przestrzegane, aby zapewnić optymalną konsystencję i trwałość zaprawy. Prawidłowe użycie składników wpływa także na właściwości estetyczne, takie jak kolor i struktura powierzchni gotowego produktu. Warto zwrócić uwagę na jakość używanych materiałów, co również jest zgodne z dobrymi praktykami budowlanymi, ponieważ zanieczyszczenia mogą znacząco obniżyć wytrzymałość zaprawy. Przykładowo, w przypadku zastosowania niewłaściwych proporcji, możemy zaobserwować pęknięcia lub osłabienie strukturalne muru, co z kolei prowadzi do kosztownych napraw.

Pytanie 23

Tynk wewnętrzny, który odznacza się twardą i gładką powierzchnią przypominającą polerowany marmur, to

A. sztukateria

B. stiuk

C. sgraffito

D. sztablatura

Stiuk to technika wykończeniowa, która charakteryzuje się twardą i gładką powierzchnią, często stosowaną w architekturze wnętrz, aby naśladować wygląd polerowanego marmuru. Wykonanie stiuku polega na aplikacji specjalnych mieszanek gipsowych lub wapiennych, a następnie ich szlifowaniu oraz polerowaniu, co nadaje im charakterystyczny blask. Stiuk jest szczególnie popularny w stylu klasycznym, ale również w nowoczesnych aranżacjach, gdzie estetyka i elegancja odgrywają kluczową rolę. Przykłady zastosowania stiuku można znaleźć w luksusowych hotelach, rezydencjach oraz w obiektach użyteczności publicznej, gdzie wymagany jest efektowne wykończenie wnętrz. W kontekście branżowych standardów, stosowanie stiuku często związane jest z praktykami konserwatorskimi, gdzie przywraca się dawne techniki wykończeniowe, zachowując historyczny charakter obiektów. Warto również podkreślić, że stiuk jest materiałem o dobrych właściwościach akustycznych i termoizolacyjnych, co czyni go funkcjonalnym wyborem w projektowaniu wnętrz.

Pytanie 24

Pomierzono 4 otwory drzwiowe o przewidzianych w dokumentacji wymiarach 90 x 200 cm. Na podstawie podanych w tabeli dopuszczalnych odchyleń wskaż wymiary otworu wykonanego nieprawidłowo.

Dopuszczalne odchylenia wymiarów otworów w świetle ościeży
Wymiary otworu [mm]	Dopuszczalne odchylenie [mm]
Wymiary otworu [mm]	szerokość	wysokość
do 1000	+6 -3	+15 -10
powyżej 1000	+10 -5	+15 -10

A. 903 x 1990 mm

B. 897 x 1991 mm

C. 905 x 2012 mm

D. 896 x 2015 mm

Odpowiedź 896 x 2015 mm jest poprawna, ponieważ wymiary te są niezgodne z dopuszczalnymi odchyleniami dla otworów drzwiowych. Dokumentacja przewiduje szerokość otworu na poziomie 90 cm, co odpowiada 900 mm. Minimalne dopuszczalne odchylenie wynosi 900 mm - 3 mm = 897 mm, co oznacza, że szerokość otworu nie powinna być mniejsza niż 897 mm. W tym przypadku, szerokość 896 mm jest zbyt mała. Dodatkowo, wysokość otworu wynosi 2015 mm, co również wykracza powyżej maksymalnego dopuszczalnego odchylenia dla wysokości, które wynosi 200 cm + 3 mm = 2003 mm. W praktyce, przestrzeganie tych wymiarów jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego montażu drzwi, wpływa to na ich funkcjonalność oraz estetykę. Dobrą praktyką jest przeprowadzanie regularnych pomiarów otworów przed montażem i dostosowywanie ich do wymagań technicznych, co przyczyni się do zwiększenia trwałości oraz bezpieczeństwa użytkowania.

Pytanie 25

Z jakiego surowca wykonane są komponenty systemu YTONG?

A. Z gipsobetonowej masy

B. Z polistyrenu

C. Z betonu komórkowego

D. Z żelbetonu

Elementy systemu YTONG są wykonane z betonu komórkowego, znanego również jako beton porowaty. Ten materiał charakteryzuje się niską gęstością oraz dobrą izolacyjnością termiczną, co czyni go idealnym do zastosowań budowlanych, zwłaszcza w konstrukcjach ścian zewnętrznych i wewnętrznych. Beton komórkowy wykazuje również wysoką odporność na ogień oraz dobra akustykę, co przyczynia się do komfortu mieszkańców. Dzięki swojej strukturze, materiały YTONG są łatwe w obróbce, co umożliwia szybką i efektywną budowę. W praktyce, elementy YTONG są szeroko stosowane w budownictwie jednorodzinnym oraz wielorodzinnym, co potwierdzają liczne projekty budowlane, które spełniają normy europejskie dotyczące efektywności energetycznej. Dodatkowo, system YTONG wspiera ekologiczne podejście do budownictwa, dzięki możliwości recyklingu oraz niskiej emisji CO2 podczas produkcji.

Pytanie 26

Który z poniższych rodzajów tynków nie jest tynkiem mineralnym?

A. Akrylowy

B. Gipsowy

C. Cementowy

D. Silikatowy

Odpowiedź 'Akrylowy' jest prawidłowa, ponieważ tynki akrylowe nie są tynkami mineralnymi. Tynki mineralne, takie jak cementowe, gipsowe i silikatowe, są oparte na naturalnych składnikach, co sprawia, że mają różne właściwości fizyczne i chemiczne. Tynki akrylowe z kolei są wykonane na bazie żywic syntetycznych, co nadaje im elastyczność i odporność na warunki atmosferyczne. W praktyce tynki akrylowe stosuje się głównie do wykończeń zewnętrznych budynków, oferując szeroką gamę kolorów i faktur, co pozwala na dużą dowolność w aranżacji. Tynki mineralne są często stosowane w budownictwie ze względu na ich paroprzepuszczalność oraz zdolność do regulacji wilgotności, co jest kluczowe w zapewnieniu trwałości budowli. Tynki akrylowe nie posiadają tych właściwości, co czyni je mniej odpowiednimi do aplikacji w obiektach o wysokiej wilgotności lub w miejscach, gdzie wymagana jest dobra wentylacja. Ważnym aspektem jest także, że tynki akrylowe mogą być bardziej podatne na uszkodzenia mechaniczne i chemiczne, co również powinno być brane pod uwagę przy ich wyborze do konkretnego zastosowania.

Pytanie 27

Jeżeli w trakcie remontu czas pracy na wykonanie 100 m² tynku wynosi 35 r-g, to ile czasu będzie potrzebne na otynkowanie ścian pomieszczenia o wymiarach 5×6 m i wysokości 3 m?

A. 35,0 r-g

B. 31,5 r-g

C. 23,1 r-g

D. 10,5 r-g

Odpowiedź 23,1 r-g jest poprawna, ponieważ aby obliczyć czas potrzebny na otynkowanie ścian pokoju, należy najpierw określić powierzchnię tynku, którą trzeba pokryć. Pokój o wymiarach 5 m na 6 m i wysokości 3 m ma powierzchnię ścian równą: 2 * (5 m + 6 m) * 3 m = 66 m². Następnie, mając informację, że nakład robocizny na 100 m² tynku wynosi 35 r-g, możemy obliczyć czas potrzebny na pokrycie 66 m² tynku. Proporcjonalnie, czas na 1 m² wynosi 35 r-g / 100 m² = 0,35 r-g. Dlatego czas na 66 m² tynku to: 66 m² * 0,35 r-g/m² = 23,1 r-g. Tego typu obliczenia są kluczowe w praktyce budowlanej, ponieważ pozwalają na precyzyjne planowanie kosztów i czasu pracy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży budowlanej.

Pytanie 28

Na podstawie informacji zawartych w tabeli określ, która ilość składników odpowiada proporcji wagowej stosowanej przy wykonaniu zaprawy cementowej klasy M7.

Skład i marka zapraw cementowych w zależności od klasy cementu
Klasa cementu	Skład wagowy przy marce zaprawy
Klasa cementu	M4	M7	M12	M15
32,5	1 : 5,5	1 : 4,5	1 : 3,5	1 : 3

A. 200 kg cementu i 900 kg piasku.

B. 100 kg piasku i 450 kg cementu.

C. 100 kg cementu i 900 kg piasku.

D. 200 kg piasku i 900 kg cementu.

Odpowiedź "200 kg cementu i 900 kg piasku" jest poprawna, ponieważ odpowiada proporcji wagowej 1:4,5, którą zastosowano przy wykonaniu zaprawy cementowej klasy M7. Zgodnie z tą proporcją, na każdą jednostkę cementu przypada 4,5 jednostki piasku. W tym przypadku, 200 kg cementu wymaga 900 kg piasku, co w pełni spełnia wymagania dotyczące tej mieszanki. Takie proporcje są kluczowe, ponieważ wpływają na właściwości mechaniczne zaprawy, takie jak wytrzymałość na ściskanie i trwałość. W praktyce, stosując te proporcje, uzyskujemy dobrze zharmonizowaną zaprawę, która zapewnia odpowiednią przyczepność i stabilność. Warto również pamiętać, że stosowanie właściwych proporcji jest zgodne z normami budowlanymi, co przekłada się na bezpieczeństwo i jakość realizowanych prac budowlanych.

Pytanie 29

Cementowa zaprawa wyróżnia się wysoką

A. wytrzymałością na ściskanie

B. higroskopijnością

C. odpornością na skurcz

D. kapilarnością

Wybór odpowiedzi dotyczącej odporności na skurcz, kapilarności lub higroskopijności zaprawy cementowej wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące właściwości tego materiału. Odporność na skurcz odnosi się do zdolności materiału do minimalizacji deformacji w wyniku wysychania. Choć zaprawy cementowe mogą wykazywać pewne właściwości skurczowe, ich głównym atutem jest wytrzymałość na ściskanie. Kapilarność to zdolność materiału do transportowania wody w mikroskalowych porach, co jest ważne, ale nierzadko niekorzystne, gdyż może prowadzić do wilgoci w strukturach budowlanych. W kontekście zapraw cementowych, ich projektowanie powinno minimalizować ten efekt, aby zredukować ryzyko uszkodzeń. Natomiast higroskopijność odnosi się do zdolności materiału do wchłaniania wilgoci z otoczenia, co jest istotne w niektórych zastosowaniach budowlanych, jednak nie jest kluczowym parametrem dla zapraw cementowych. Ponadto, warto zauważyć, że wybór niewłaściwych właściwości jako kluczowych dla zapraw cementowych może prowadzić do błędnych decyzji projektowych oraz wykonawczych, co w ostateczności może wpłynąć na trwałość i bezpieczeństwo konstrukcji. Dlatego zrozumienie różnorodnych właściwości materiałów budowlanych oraz ich praktycznych implikacji jest kluczowe dla inżynierów i architektów.

Pytanie 30

Ile pojemników zawierających 25 kg tynku cienkowarstwowego akrylowego będzie potrzebnych do pokrycia dwóch ścian osłonowych budynku o wymiarach 12 m × 8 m każda, jeżeli zużycie wynosi 3,5 kg na 1 m² powierzchni ściany?

A. 27 pojemników

B. 14 pojemników

C. 42 pojemniki

D. 28 pojemników

Aby obliczyć liczbę wiader tynku cienkowarstwowego potrzebną do otynkowania dwóch ścian osłonowych o wymiarach 12 m × 8 m każda, najpierw należy obliczyć całkowitą powierzchnię tych ścian. Powierzchnia jednej ściany wynosi 12 m × 8 m = 96 m², więc dla dwóch ścian powierzchnia wynosi 2 × 96 m² = 192 m². Następnie, biorąc pod uwagę zużycie tynku wynoszące 3,5 kg na 1 m², obliczamy całkowite zużycie tynku: 192 m² × 3,5 kg/m² = 672 kg tynku. Tynk dostępny jest w wiaderkach po 25 kg, więc obliczając ilość wiader, dzielimy całkowitą wagę przez wagę jednego wiadra: 672 kg ÷ 25 kg/wiadro = 26,88 wiader. Ponieważ nie możemy mieć ułamkowej ilości wiadra, zaokrąglamy w górę do 27 wiader. W praktyce, przy takich obliczeniach zaleca się zawsze uwzględnić dodatkowy margines na straty materiałowe, które mogą wystąpić podczas pracy, jednak w tym przypadku 27 wiader jest dokładnie obliczoną wartością. Warto również zwrócić uwagę na różne rodzaje tynków i ich właściwości, co może wpłynąć na końcowy efekt estetyczny oraz trwałość powłoki.

Pytanie 31

Aby uzyskać zaprawę cementowo-wapienną M4, należy użyć składników w proporcjach objętościowych 1 : 1 : 6, co oznacza

A. 1 część cementu : 1 część wapna hydratyzowanego : 6 części piasku

B. 1 część cementu : 1 część wapna hydratyzowanego : 6 części wody

C. 1 część cementu : 1 część piasku : 6 części wapna hydratyzowanego

D. 1 część wapna hydratyzowanego : 1 część piasku : 6 części cementu

Proporcje objętościowe 1 : 1 : 6 w zaprawie cementowo-wapiennej M4 oznaczają, że do każdej części cementu przypada jedna część wapna hydratyzowanego oraz sześć części piasku. Taki skład jest zgodny z zaleceniami w branży budowlanej, które podkreślają znaczenie właściwego doboru proporcji, aby uzyskać optymalną wytrzymałość, plastyczność i trwałość zaprawy. Przykładowo, w praktyce budowlanej, odpowiednie przygotowanie zaprawy jest kluczowe przy murowaniu, gdzie właściwe proporcje zapewniają lepsze przyleganie cegieł oraz odporność na czynniki atmosferyczne. Warto zaznaczyć, że stosunek składników wpływa również na czas wiązania zaprawy, co jest istotne podczas wykonywania prac budowlanych w określonych warunkach. Standardy budowlane, takie jak PN-EN 998-1, podkreślają znaczenie właściwego stosowania zapraw w zależności od ich przeznaczenia, co w kontekście zaprawy M4 ma na celu zapewnienie wysokiej jakości i bezpieczeństwa konstrukcji budowlanych.

Pytanie 32

Rozbiórkę ręczną stropu trzeba zacząć od

A. skucia wypełnienia stropu

B. podstemplowania stropu

C. wycięcia belek wzdłuż ścian

D. skucia tynku z sufitu

Ręczna rozbiórka stropu wymaga staranności i właściwego podejścia, aby zapewnić bezpieczeństwo i minimalizować ryzyko uszkodzeń. Rozpoczęcie prac od skucia tynku z sufitu jest kluczowe, ponieważ tynk nie tylko pełni funkcję estetyczną, ale również może wpływać na stabilność całej konstrukcji. Usunięcie tynku pozwala na dokładną ocenę stanu stropu oraz na identyfikację ewentualnych uszkodzeń. Dobrą praktyką jest również zabezpieczenie przestrzeni roboczej przed opadami tynku, co zwiększa bezpieczeństwo pracy. Podczas wykonywania tego etapu warto stosować odpowiednie środki ochrony osobistej, takie jak kaski, okulary ochronne oraz maski przeciwpyłowe, aby zminimalizować ryzyko obrażeń. Warto również korzystać z narzędzi dostosowanych do danego materiału, co ułatwi pracę oraz poprawi jej efektywność.

Pytanie 33

Aby przygotować 1 worek (25 kg) zaprawy tynkarskiej, trzeba zastosować

A. wiertarkę z mieszadłem

B. agregat tynkarski

C. betoniarkę przeciwbieżną

D. betoniarkę wolnospadową

Wybierałeś wiertarkę z mieszadłem, więc super decyzja! To narzędzie idealnie nadaje się do mieszania zaprawy tynkarskiej, bo dzięki temu można uzyskać odpowiednią konsystencję. Wiertarka z mieszadłem jest stworzona do intensywnego mieszania różnych materiałów, co jest mega ważne przy tynkowaniu. Dzięki temu, że mamy mieszadło, można osiągnąć gładką i jednorodną masę, co serio wpływa na jakość tynku. W praktyce, takie wiertarki są często używane na budowach do przygotowywania różnych materiałów, jak tynki, kleje, czy farby. Używanie takiego sprzętu to standard w branży, bo dobrze przygotowane materiały oznaczają lepszą efektywność i trwałość. Pamiętaj jednak, że kluczowe jest zachowanie odpowiednich proporcji wody do suchego materiału. To ma duży wpływ na to, jak zaprawa się spisze podczas pracy!

Pytanie 34

Odpowiednia organizacja miejsca pracy przy wykonywaniu robót murarskich polega na podzieleniu go na

A. 3 prostopadłe do muru pasma: robocze, materiałowe, transportowe

B. 4 równoległe do muru pasma: robocze, materiałowe, transportowe, narzędziowe

C. 4 prostopadłe do muru pasma: robocze, materiałowe, transportowe, narzędziowe

D. 3 równoległe do muru pasma: robocze, materiałowe, transportowe

Właściwa organizacja stanowiska roboczego w robót murarskich jest kluczowa dla efektywności i bezpieczeństwa pracy. Podział stanowiska na trzy równoległe do muru pasma: robocze, materiałowe i transportowe, jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie organizacji pracy w budownictwie. Pasmo robocze to obszar, w którym wykonuje się główne czynności murarskie, co pozwala na płynne układanie materiałów budowlanych. Pasmo materiałowe powinno być zorganizowane w sposób umożliwiający łatwy dostęp do cegieł, zaprawy oraz innych niezbędnych materiałów, co zwiększa wydajność pracy. Pasmo transportowe natomiast powinno być wolne od przeszkód, co ułatwia przemieszczanie się i transportowanie materiałów do miejsca roboczego. Taki podział nie tylko zwiększa efektywność pracy, ale także minimalizuje ryzyko wypadków, ponieważ pozwala na lepszą kontrolę nad otoczeniem roboczym, a także umożliwia zachowanie porządku. Warto również pamiętać, że zgodnie z normami ISO oraz Kodeksem Pracy, odpowiednia organizacja stanowiska pracy jest kluczowa dla zachowania bezpieczeństwa pracowników.

Pytanie 35

W hurtowni "Bud-kom" sprzedaż bloczków z betonu komórkowego odbywa się wyłącznie w pełnych paletach. Zgodnie z potrzebami do budowy ścian budynku wymagane jest 375 sztuk bloczków o wymiarach 480×199×599 mm. Na jednej palecie mieści się 24 bloczki o tych rozmiarach. Cena tych bloczków wynosi 631,00 zł za paletę. Jakie będą całkowite koszty zakupu bloczków w tej hurtowni zgodnie z wymaganiami?

A. 10 096,00 zł

B. 9 750,00 zł

C. 10 125,00 zł

D. 9 465,00 zł

Aby obliczyć koszty zakupu bloczków z betonu komórkowego w hurtowni 'Bud-kom', musimy najpierw ustalić, ile palet bloczków jest potrzebnych do zaspokojenia zapotrzebowania. Potrzebujemy 375 bloczków, a na jednej palecie mieszczą się 24 bloczki. Dlatego liczba potrzebnych palet wynosi: 375 podzielić przez 24, co daje 15,625. Ponieważ sprzedaż w hurtowni jest realizowana wyłącznie w pełnych paletach, zaokrąglamy tę liczbę w górę do 16 palet. Koszt jednej palety wynosi 631,00 zł, więc całkowity koszt zakupu będzie wynosił 16 palet pomnożone przez 631,00 zł, co daje 10 096,00 zł. Dzięki tej metodzie można szybko ocenić koszty materiałów budowlanych, co jest kluczowe dla harmonogramu i budżetu projektu budowlanego. W praktyce wiedza ta jest niezbędna do planowania zakupów i zarządzania finansami projektu budowlanego, a także do wspierania negocjacji z dostawcami, co może pozwolić na uzyskanie korzystniejszych warunków handlowych.

Pytanie 36

Aby połączyć mury, które były wznoszone w różnych okresach, należy użyć na długości muru

A. szczelinę dylatacyjną

B. strzępia schodkowe

C. spoinę zbrojoną

D. zaprawę plastyfikowaną

Strzępia schodkowe to rozwiązanie konstrukcyjne stosowane w przypadku połączeń murów, które zostały wzniesione w różnym czasie. Ich stosowanie jest uzasadnione w sytuacjach, gdy istnieje potrzeba utrzymania integralności strukturalnej budynku oraz zapewnienia właściwej odporności na różne obciążenia. Strzępia schodkowe działają jak dodatkowe wzmocnienie, które pozwala na lepsze połączenie murów, minimalizując ryzyko pęknięć czy uszkodzeń spowodowanych różnicami w osiadaniu lub ruchami konstrukcji. Praktyczne zastosowanie strzępi schodkowych można zaobserwować w budynkach historycznych, gdzie różne etapy budowy sprawiają, że mury mają inne właściwości. W takich przypadkach strzępia schodkowe nie tylko poprawiają estetykę połączenia, ale też zapewniają lepszą stabilność całej konstrukcji. W standardach budowlanych, takich jak Eurokod 6, podkreśla się znaczenie odpowiednich połączeń murów w celu zachowania bezpieczeństwa i trwałości budynków, co czyni strzępia schodkowe praktycznym i skutecznym rozwiązaniem.

Pytanie 37

Jakie kruszywo wykorzystuje się do produkcji ciepłochronnych zapraw murarskich?

A. Kruszywo piaskowe

B. Kruszywo żwirowe

C. Pospółka

D. Perlit

Perlit to materiał o doskonałych właściwościach izolacyjnych, który jest powszechnie stosowany do produkcji ciepłochronnych zapraw murarskich. Jego unikalna struktura, powstała w wyniku poddania wysokiej temperaturze naturalnego wulkanicznego szkła, sprawia, że perlit ma niską przewodność cieplną. Dzięki temu, zaprawy murarskie z dodatkiem perlitu skutecznie ograniczają straty ciepła, co jest istotne w kontekście budownictwa energooszczędnego. Przykłady zastosowania perlitu obejmują budowę domów pasywnych, gdzie kluczowe jest osiągnięcie jak najniższego zapotrzebowania na energię. Standardy branżowe, takie jak PN-EN 998-1, podkreślają znaczenie jakości izolacji w budynkach, a użycie perlitu w zaprawach murarskich jest zgodne z najlepszymi praktykami w tej dziedzinie. Warto dodać, że perlit jest materiałem ekologicznym, co dodatkowo zwiększa jego atrakcyjność w nowoczesnym budownictwie.

Pytanie 38

Do wykonywania prac na elewacjach wysokich budynków powinny być stosowane rusztowania

A. kozłowe

B. wiszące

C. ruchome

D. samojezdne

Rusztowania wiszące są specjalistycznymi konstrukcjami, które są szczególnie przydatne w robótkach elewacyjnych na budynkach wysokich. Umożliwiają one pracownikom swobodne poruszanie się wzdłuż elewacji, a ich konstrukcja pozwala na łatwe dostosowanie się do kształtów oraz wymagań budynku. Dzięki swoim właściwościom, rusztowania te minimalizują potrzebę zajmowania przestrzeni na gruncie, co jest istotne w gęsto zabudowanych obszarach miejskich. W praktyce, rusztowania wiszące są często wykorzystywane podczas malowania, czyszczenia elewacji, a także przy przeprowadzaniu prac remontowych, co pozwala na zwiększenie efektywności i bezpieczeństwa pracy. Warto również zwrócić uwagę, że zgodnie z normami PN-EN 12810 oraz PN-EN 12811, rusztowania muszą być odpowiednio zaprojektowane i użytkowane, aby zapewnić ich stabilność i bezpieczeństwo. Dobrze zaplanowane rusztowanie wiszące, z zastosowaniem odpowiednich mechanizmów blokujących, jest kluczowym elementem w zapewnieniu bezpieczeństwa pracowników na wysokości.

Pytanie 39

Oblicz wydatki związane z zaprawą niezbędną do budowy ścian o powierzchni 50 m² z ceramicznych pustaków, jeśli cena 1 m³ zaprawy wynosi 146,00 zł, a do stworzenia 1 m² ściany potrzeba 0,046 m³ zaprawy?

A. 230,00 zł

B. 671,80 zł

C. 730,00 zł

D. 335,80 zł

Aby obliczyć koszt zaprawy potrzebnej do wykonania ścian o powierzchni 50 m², musimy najpierw określić, ile m³ zaprawy jest wymagane na tę powierzchnię. Z danych wynika, że do wykonania 1 m² ściany potrzeba 0,046 m³ zaprawy. Zatem, dla 50 m² zaprawy potrzebujemy: 50 m² * 0,046 m³/m² = 2,3 m³ zaprawy. Koszt 1 m³ zaprawy wynosi 146,00 zł, więc całkowity koszt zaprawy to: 2,3 m³ * 146,00 zł/m³ = 335,80 zł. Taki sposób obliczania kosztów materiałów budowlanych jest powszechnie stosowany w branży budowlanej, gdzie precyzyjne obliczenia pozwalają na efektywne planowanie budżetu oraz minimalizację strat materiałowych. Używanie dokładnych danych dotyczących zużycia materiałów jest kluczowe dla oszacowania całkowitych kosztów projektu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w budownictwie.

Pytanie 40

Jakie narzędzie jest używane do aplikacji tynków cienkowarstwowych na ścianie?

A. paca stalowa z ząbkami

B. kaelnia trójkątna

C. paca ze stali nierdzewnej

D. kaelnia trapezowa

Paca ze stali nierdzewnej jest narzędziem specjalistycznym, które znajduje zastosowanie w nakładaniu tynków cienkowarstwowych na ściany. Wykonana ze stali nierdzewnej, charakteryzuje się odpornością na korozję oraz trwałością, co sprawia, że jest idealna do pracy z materiałami tynkarskimi, które mogą zawierać substancje chemiczne. Jej gładka powierzchnia pozwala na równomierne rozprowadzanie tynku, co jest kluczowe dla uzyskania estetycznego i funkcjonalnego wykończenia. W praktyce, użycie pacy ze stali nierdzewnej umożliwia precyzyjne wygładzanie i formowanie tynku, co ma bezpośredni wpływ na jakość powierzchni ściany oraz jej trwałość. Zgodnie z najlepszymi praktykami w branży budowlanej, należy także pamiętać o regularnym czyszczeniu narzędzi, aby uniknąć zanieczyszczeń, które mogą wpłynąć na końcowy efekt pracy. Dodatkowa wiedza na temat różnorodnych rodzajów tynków oraz technik ich aplikacji może jeszcze bardziej usprawnić proces tynkowania, a odpowiedni dobór narzędzi jest kluczowy dla osiągnięcia pożądanych rezultatów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej