Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 31 maja 2025 17:03
  • Data zakończenia: 31 maja 2025 17:15

Egzamin zdany!

Wynik: 37/40 punktów (92,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Aby zidentyfikować, który program najbardziej obciąża CPU w systemie Windows, należy otworzyć program

A. msconfig
B. menedżer zadań
C. regedit
D. dxdiag
Menedżer zadań w systemie Windows to narzędzie, które umożliwia monitorowanie i zarządzanie uruchomionymi procesami oraz aplikacjami. Jest on szczególnie przydatny do oceny obciążenia procesora, ponieważ wyświetla bieżące zużycie CPU przez poszczególne procesy. Aby otworzyć Menedżera zadań, można użyć skrótu klawiszowego Ctrl + Shift + Esc lub prawym przyciskiem myszy kliknąć na pasku zadań i wybrać odpowiednią opcję. Po uruchomieniu Menedżera zadań, w zakładce 'Procesy' można sortować aplikacje według użycia CPU, co pozwala szybko zidentyfikować, które programy obciążają system najbardziej. W praktyce, korzystanie z Menedżera zadań jest kluczowe w diagnostyce problemów z wydajnością, ponieważ umożliwia użytkownikom natychmiastowe reagowanie na sytuacje, w których jeden z procesów może powodować spowolnienie systemu. Zgodnie z dobrą praktyką, regularne monitorowanie procesów pozwala na optymalizację wydajności systemu oraz zapobieganie problemom związanym z nadmiernym zużyciem zasobów.

Pytanie 2

Symbol umieszczony na obudowie komputera stacjonarnego wskazuje na ostrzeżenie dotyczące

Ilustracja do pytania
A. promieniowania niejonizującego
B. możliwego urazu mechanicznego
C. porażenia prądem elektrycznym
D. możliwości zagrożenia radiacyjnego
Symbol przedstawiony na obudowie komputera stacjonarnego to powszechnie znany znak ostrzegawczy przed porażeniem prądem elektrycznym. Jest to żółty trójkąt z czarną obwódką i czarnym symbolem błyskawicy wewnątrz, zgodnie z normami międzynarodowymi, takimi jak ISO 7010 oraz IEC 60417. Tego rodzaju oznaczenie ma na celu zwrócenie uwagi użytkownika na potencjalne zagrożenie wynikające z obecności napięcia elektrycznego, które może być niebezpieczne dla zdrowia lub nawet życia ludzkiego. W kontekście sprzętu komputerowego, porażenie prądem może wystąpić w wyniku usterki wewnętrznych komponentów zasilania, niepoprawnego uziemienia lub kontaktu z przewodami pod napięciem. Stosowanie tego typu oznaczeń jest kluczową praktyką w branży elektronicznej i elektrycznej, mającą na celu zwiększenie bezpieczeństwa pracy oraz ochronę użytkowników przed niebezpiecznymi sytuacjami. Jest to również ważny element edukacyjny, przypominający o konieczności przestrzegania zasad bezpieczeństwa podczas pracy z urządzeniami elektrycznymi, a także o znaczeniu regularnych przeglądów technicznych sprzętu.

Pytanie 3

Wykonanie polecenia fsck w systemie Linux będzie skutkować

A. zmianą uprawnień do pliku
B. weryfikacją integralności systemu plików
C. prezentacją parametrów plików
D. znalezieniem pliku
Polecenie fsck (file system check) jest narzędziem w systemie Linux, które służy do sprawdzania integralności systemu plików. Jego głównym zadaniem jest wykrywanie i naprawianie błędów w strukturze systemu plików, co jest kluczowe dla utrzymania stabilności i wydajności systemu. Regularne używanie fsck jest zalecane, zwłaszcza po nieprawidłowym zamknięciu systemu, np. w wyniku awarii zasilania. Dzięki fsck administratorzy mogą zidentyfikować uszkodzone sektory, które mogą prowadzić do utraty danych, a także naprawić niezgodności w metadanych systemu plików. Użycie fsck może również obejmować dodatkowe opcje, takie jak automatyczna naprawa wykrytych błędów, co czyni to narzędzie nieocenionym w zarządzaniu serwerami i systemami plików. W praktyce, aby uruchomić fsck, często używa się polecenia w formie: 'fsck /dev/sda1', gdzie '/dev/sda1' to partycja, która ma być sprawdzona. Należy jednak pamiętać, aby unikać jego używania na zamontowanych systemach plików, ponieważ może to prowadzić do dalszych uszkodzeń.

Pytanie 4

Zaprezentowany tylny panel płyty głównej zawiera następujące interfejsy:

Ilustracja do pytania
A. 2 x PS2; 1 x RJ45; 6 x USB 2.0, 1.1
B. 2 x HDMI, 1 x D-SUB, 1 x RJ11, 6 x USB 2.0
C. 2 x USB 3.0; 4 x USB 2.0, 1.1, 1 x D-SUB
D. 2 x USB 3.0; 2 x USB 2.0, 1.1; 2 x DP, 1 x DVI
Odpowiedź 3 jest prawidłowa, ponieważ przedstawiony panel tylny płyty głównej rzeczywiście posiada 2 porty USB 3.0, które charakteryzują się niebieskim wnętrzem, oraz 4 porty USB 2.0, 1.1, których wnętrza są zazwyczaj czarne lub białe. Dodatkowo znajduje się tam port D-SUB, znany również jako VGA, który jest używany do przesyłania analogowego sygnału wideo do monitorów lub projektorów. USB 3.0 to standard, który zapewnia prędkość przesyłania danych do 5 Gb/s, co jest około dziesięciokrotnie szybsze niż USB 2.0. Jest to istotne w przypadku przesyłania dużych plików lub korzystania z szybkich urządzeń zewnętrznych, takich jak dyski SSD na USB. Porty USB 2.0, choć wolniejsze, są nadal powszechnie używane do podłączania urządzeń peryferyjnych takich jak klawiatury, myszy, czy drukarki. Użycie portów D-SUB jest coraz rzadsze, ale nadal występuje w starszych monitorach i projektorach. Poprawne rozpoznanie i wykorzystanie tych interfejsów jest kluczowe dla efektywnej obsługi urządzeń komputerowych, zapewniając kompatybilność i optymalną wydajność.

Pytanie 5

Aby użytkownik laptopa z systemem Windows 7 lub nowszym mógł korzystać z drukarki przez sieć WiFi, musi zainstalować drukarkę na porcie

A. LPT3
B. WSD
C. Nul
D. COM3
Wybór portów Nul, LPT3 i COM3 do instalacji drukarki w systemie Windows jest nieprawidłowy z kilku powodów. Port Nul to wirtualny port, który nie może być używany do komunikacji z urządzeniem zewnętrznym, a jego funkcja polega głównie na przekierowywaniu danych do 'nikąd', co czyni go bezużytecznym w kontekście drukowania. Porty LPT3 oraz COM3 są portami równoległymi i szeregowymi, odpowiednio, które w przeszłości były używane do podłączenia drukarek, ale w dobie nowoczesnych technologii, takich jak USB i WiFi, ich zastosowanie stało się bardzo ograniczone. Współczesne drukarki zazwyczaj nie są wyposażone w złącza równoległe, a ich podłączenie przez port szeregowy wymaga specjalnych kabli i adapterów, co wprowadza dodatkowe komplikacje. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że starsze standardy komunikacji są wciąż aktualne w kontekście nowoczesnych urządzeń. Przy wyborze odpowiedniego portu do podłączenia drukarki niezbędne jest zrozumienie nowoczesnych protokołów komunikacyjnych oraz ich zastosowania w klasycznych systemach operacyjnych, co pozwoli uniknąć frustracji i problemów z konfiguracją.

Pytanie 6

Wskaż nieprawidłowy sposób podziału dysków MBR na partycje?

A. 2 partycje podstawowe oraz 1 rozszerzona
B. 1 partycja podstawowa oraz 2 rozszerzone
C. 1 partycja podstawowa oraz 1 rozszerzona
D. 3 partycje podstawowe oraz 1 rozszerzona
Odpowiedź wskazująca na utworzenie 1 partycji podstawowej i 2 rozszerzonych jest poprawna w kontekście standardowego podziału dysków MBR (Master Boot Record). W schemacie partycjonowania MBR można mieć maksymalnie cztery partycje podstawowe lub trzy partycje podstawowe i jedną rozszerzoną. Partycja rozszerzona z kolei może zawierać wiele partycji logicznych. Przykład zastosowania to sytuacja, w której użytkownik potrzebuje kilku systemów operacyjnych na jednym dysku – mógłby utworzyć jedną partycję podstawową dla głównego systemu, a następnie partycję rozszerzoną, w której umieści różne systemy operacyjne jako partycje logiczne. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania przestrzenią dyskową, co pozwala na elastyczne zarządzanie danymi oraz systemami operacyjnymi na jednym nośniku. Ważne jest, aby znać te zasady, aby skutecznie planować podział dysków, zwłaszcza w środowiskach serwerowych czy przy budowie własnych stacji roboczych.

Pytanie 7

Ile sieci obejmują komputery z adresami IP i maskami sieci podanymi w tabeli?

Adres IPv4Maska
10.120.16.10255.255.0.0
10.120.18.16255.255.0.0
10.110.16.18255.255.255.0
10.110.16.14255.255.255.0
10.130.16.12255.255.255.0

A. 5
B. 3
C. 4
D. 2
Aby określić liczbę sieci, do których należą dane komputery, musimy przeanalizować adresy IP w kontekście ich masek sieciowych. Adresy IP, które dzielą tę samą część sieciową, są częścią tej samej sieci. Rozpocznijmy od pierwszych dwóch adresów IP: 10.120.16.10 i 10.120.18.16, obydwa z maską 255.255.0.0. Ta maska wskazuje, że identyfikator sieciowy składa się z pierwszych dwóch oktetów: 10.120.x.x, co oznacza, że oba adresy należą do tej samej sieci. Następnie mamy adresy 10.110.16.18 i 10.110.16.14 z maską 255.255.255.0. Tutaj identyfikatorem sieciowym są trzy pierwsze oktety, tj. 10.110.16.x, co sprawia, że te dwa adresy również należą do jednej sieci. Ostatni adres, 10.130.16.12 z maską 255.255.255.0, tworzy własną sieć. Łącznie mamy trzy różne sieci. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe w zarządzaniu adresacją IP, ponieważ optymalna alokacja adresów IP i masek wpływa na efektywność sieci, pozwala na lepsze zarządzanie ruchem sieciowym i zwiększa bezpieczeństwo poprzez segmentację.

Pytanie 8

Protokół, który pozwala na ściąganie wiadomości e-mail z serwera, to

A. DNS
B. SMTP
C. FTP
D. POP3
POP3, czyli Post Office Protocol version 3, to standard, który pozwala na ściąganie wiadomości e-mail z serwera. Dzięki temu można mieć dostęp do swoich maili nawet offline, co jest mega przydatne. Ważne jest to, że po pobraniu wiadomości, zazwyczaj są one usuwane z serwera. To daje nam pełną kontrolę nad skrzynką i nie musimy się martwić o dostęp do internetu, żeby przeczytać swoje wiadomości. Poza tym, POP3 ma różne metody autoryzacji, co podnosi bezpieczeństwo. Wiele popularnych programów pocztowych, jak na przykład Outlook albo Thunderbird, korzysta z POP3 do obsługi maili. Łatwo jest też zastosować szyfrowanie, co zabezpiecza to, co przesyłamy. Z mojego doświadczenia, znajomość POP3 jest naprawdę ważna dla każdego, kto chce ogarniać swoją pocztę, czy to w życiu prywatnym, czy zawodowym.

Pytanie 9

Zamiana taśmy barwiącej wiąże się z eksploatacją drukarki

A. laserowej
B. atramentowej
C. termicznej
D. igłowej
Drukarki igłowe wykorzystują taśmy barwiące jako kluczowy element do reprodukcji tekstu i obrazów. W przeciwieństwie do drukarek laserowych czy atramentowych, które używają toneru czy atramentu, drukarki igłowe działają na zasadzie mechanicznego uderzenia igieł w taśmę barwiącą, co pozwala na przeniesienie atramentu na papier. Wymiana taśmy barwiącej jest konieczna, gdy jakość wydruku zaczyna się pogarszać, co może objawiać się niewyraźnym tekstem lub niedoborem koloru. Przykładem zastosowania drukarek igłowych są systemy księgowe, które wymagają wielokrotnego drukowania takich dokumentów jak faktury czy raporty, gdzie trwałość druku jest kluczowa. Dobre praktyki sugerują, aby regularnie kontrolować stan taśmy barwiącej oraz wymieniać ją zgodnie z zaleceniami producenta, co zapewnia optymalną jakość wydruków i wydajność sprzętu.

Pytanie 10

W systemie Linux narzędzie fsck służy do

A. eliminacji nieprawidłowych wpisów w rejestrze systemowym
B. wykrywania i naprawy uszkodzonych sektorów na dysku twardym
C. sprawdzania wydajności karty sieciowej
D. obserwacji stanu procesora
Program fsck, czyli 'file system check', jest narzędziem w systemie Linux służącym do analizy i naprawy systemów plików. Jego główną funkcją jest identyfikacja i naprawa uszkodzonych sektorów oraz błędów w strukturze systemu plików, co ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia integralności danych oraz stabilności systemu. Przykładowo, jeśli system operacyjny lub aplikacja zawiodą w trakcie zapisu danych, może dojść do uszkodzenia systemu plików. Użycie fsck w takich sytuacjach umożliwia użytkownikom przywrócenie pełnej funkcjonalności dysku, co jest niezbędne w przypadku systemów produkcyjnych, gdzie dostęp do danych jest krytyczny. W standardach branżowych, regularne używanie fsck jako części rutynowych zadań konserwacyjnych jest zalecane, aby uniknąć poważniejszych problemów z danymi w przyszłości. Narzędzie to może być także używane w trybie offline, co oznacza, że można je uruchomić podczas rozruchu systemu, aby naprawić błędy przed załadowaniem systemu operacyjnego.

Pytanie 11

Aby zweryfikować poprawność przebiegów oraz wartości napięć w układzie urządzenia elektronicznego, można zastosować

A. oscyloskop cyfrowy.
B. miernik uniwersalny.
C. tester płyt głównych.
D. watomierz.
Oscyloskop cyfrowy to naprawdę przydatne narzędzie, które pozwala nam zobaczyć, jak wygląda napięcie w czasie rzeczywistym. To mega ważne, gdy próbujemy zrozumieć, co się dzieje w różnych układach elektronicznych. Dzięki oscyloskopowi inżynierowie mogą dostrzegać różne problemy, jak zakłócenia sygnałów czy niestabilności napięcia. Przykładowo, jeśli testujesz zasilacz, oscyloskop pokaże ci, jakie napięcie dostarczane jest do obciążenia i czy są jakieś fluktuacje. Osobiście uważam, że korzystanie z oscyloskopu w laboratoriach to standard, bo precyzyjne pomiary są kluczowe, by zapewnić, że nasze urządzenia działają jak należy. Co więcej, dzisiejsze oscyloskopy mają fajne funkcje, jak automatyczne pomiary, co pozwala zaoszczędzić czas podczas diagnostyki i sprawia, że praca jest bardziej wydajna.

Pytanie 12

Jaką wartość liczbową reprezentuje zapis binarny 01010101?

A. 192
B. 85
C. 256
D. 170
Zapis binarny 01010101 to reprezentacja liczby dziesiętnej 85. Aby zrozumieć, jak to działa, należy przeanalizować system liczbowy binarny. W zapisie binarnym każda cyfra (bit) ma przypisaną wagę, która jest potęgą liczby 2. W przypadku 01010101, od prawej strony, mamy: 1*(2^0) + 0*(2^1) + 1*(2^2) + 0*(2^3) + 1*(2^4) + 0*(2^5) + 1*(2^6) + 0*(2^7), co daje 1 + 0 + 4 + 0 + 16 + 0 + 64 + 0 = 85. Umiejętność konwersji pomiędzy systemami liczbowymi jest kluczowa w programowaniu, inżynierii komputerowej oraz w wielu zastosowaniach związanych z elektroniką. Na przykład, w technologii cyfrowej, zrozumienie zapisu binarnego jest niezbędne przy projektowaniu obwodów logicznych oraz w algorytmach przetwarzania danych. W praktyce, często wykorzystuje się konwersje binarne w programowaniu niskopoziomowym oraz w systemach operacyjnych, co czyni tę wiedzę niezmiernie istotną.

Pytanie 13

W przypadku sieci strukturalnej rekomendowane jest zainstalowanie jednego punktu abonenckiego na obszarze wynoszącym

A. 10m2
B. 30m2
C. 20m2
D. 5m2
Odpowiedź 10m2 jest prawidłowa, ponieważ w sieciach strukturalnych, zgodnie z wytycznymi branżowymi, zaleca się umieszczanie jednego punktu abonenckiego na powierzchni 10m2. Takie rozplanowanie zapewnia optymalną jakość sygnału oraz odpowiednią ilość pasma, co jest kluczowe dla efektywności działania sieci. Przykładem zastosowania tej zasady może być projektowanie sieci lokalnych w biurach, gdzie każde biurko lub strefa pracy powinna mieć dedykowany punkt abonencki, aby zapewnić stabilne połączenie z siecią. Utrzymanie tej proporcji przyczynia się do prawidłowego funkcjonowania usług, takich jak VoIP czy przesył danych, co jest istotne w kontekście ciągłego rozwoju technologii komunikacyjnych. W praktyce, stosowanie się do tego standardu pozwala również na łatwiejsze planowanie rozbudowy sieci w przyszłości, co jest ważne w kontekście zmieniających się potrzeb użytkowników i rosnącego zapotrzebowania na pasmo. Warto również wspomnieć, że wiele organizacji bazuje na normach takich jak ISO/IEC 11801, które określają wymagania dotyczące projektowania sieci strukturalnych.

Pytanie 14

Protokół ARP (Address Resolution Protocol) służy do konwersji adresu IP na

A. nazwę domenową
B. nazwę komputera
C. adres IPv6
D. adres sprzętowy
Protokół ARP, to mega ważny element w świecie sieci komputerowych. Umożliwia on przekształcenie adresów IP na adresy MAC, co jest kluczowe, gdy komputer chce coś wysłać do innego urządzenia w sieci. Wyobraź sobie, że gdy komputer A chce rozmawiać z komputerem B, najpierw musi znać adres MAC B. To dlatego, że w komunikacji na poziomie warstwy łącza danych (czyli warstwy 2 w modelu OSI) używamy adresów sprzętowych. ARP działa w taki sposób, że kompy mogą same zdobywać te adresy MAC, bez potrzeby ręcznej konfiguracji, co jest spoko. Na przykład, komputer A wysyła zapytanie ARP, które rozsyła do wszystkich w sieci, a wtedy komputer B odpowiada swoim MAC. Taki mechanizm jest kluczowy dla działania sieci Ethernet i sprawnej komunikacji w większych strukturach IT. Fajnie też wiedzieć, że ARP jest standardowym protokołem, co potwierdzają dokumenty RFC, więc jest to powszechnie akceptowane w branży.

Pytanie 15

Urządzenie pokazane na ilustracji służy do

Ilustracja do pytania
A. dostarczenia zasilania po kablu U/UTP
B. rozdziału domen kolizji
C. monitorowania ruchu na porcie LAN
D. regeneracji sygnału
Urządzenie przedstawione na rysunku to tzw. injector PoE (Power over Ethernet). Jego główną funkcją jest dostarczanie zasilania do urządzeń sieciowych przez standardowy kabel Ethernet typu U/UTP. Technologia PoE jest szeroko stosowana w sieciach komputerowych, umożliwiając jednoczesne przesyłanie danych i energii elektrycznej do urządzeń takich jak punkty dostępowe WiFi kamery IP telefony VoIP czy urządzenia IoT. Standardy PoE definiują maksymalną moc, którą można przesłać kablem, co eliminuje potrzebę dodatkowych zasilaczy i kabli zasilających, upraszczając instalację i obniżając jej koszty. Istnieją różne standardy PoE takie jak 802.3af 802.3at (PoE+) oraz 802.3bt, które określają różne poziomy mocy. Zastosowanie PoE jest nie tylko praktyczne, ale także zwiększa elastyczność w rozmieszczaniu urządzeń sieciowych, ponieważ nie muszą one być zlokalizowane w pobliżu źródła zasilania. Injector PoE jest kluczowym elementem w wielu nowoczesnych infrastrukturach sieciowych, wspierając efektywność i skalowalność.

Pytanie 16

Który z komponentów nie jest zgodny z płytą główną MSI A320M Pro-VD-S socket AM4, 1 x PCI-Ex16, 2 x PCI-Ex1, 4 x SATA III, 2 x DDR4- maks. 32 GB, 1 x D-SUB, 1x DVI-D, ATX?

A. Karta graficzna Radeon RX 570 PCI-Ex16 4GB 256-bit 1310MHz HDMI, DVI, DP
B. Pamięć RAM Crucial 8GB DDR4 2400MHz Ballistix Sport LT CL16
C. Procesor AMD Ryzen 5 1600, 3.2GHz, s-AM4, 16MB
D. Dysk twardy 500GB M.2 SSD S700 3D NAND
Dysk twardy 500GB M.2 SSD S700 3D NAND nie jest kompatybilny z płytą główną MSI A320M Pro-VD, ponieważ ta płyta nie obsługuje złączy M.2 dla dysków SSD. Płyta główna MSI A320M Pro-VD posiada jedynie złącza SATA III, które są używane dla tradycyjnych dysków twardych i SSD w formacie 2.5 cala. W przypadku chęci użycia dysku SSD, należy skorzystać z dysków SATA, które są zgodne z tym standardem. Warto zwrócić uwagę, że kompatybilność z płytą główną jest kluczowym aspektem w budowie komputera, dlatego przed zakupem komponentów dobrze jest zapoznać się z dokumentacją techniczną płyty głównej oraz specyfikacjami poszczególnych podzespołów. W praktyce, korzystanie z dysków SSD SATA III może znacznie przyspieszyć czas ładowania systemu operacyjnego oraz aplikacji w porównaniu do tradycyjnych dysków HDD. Użytkownicy mają do dyspozycji wiele modeli SSD, które są zgodne z tym standardem, co pozwala na elastyczność w wyborze odpowiadającego im podzespołu.

Pytanie 17

Oprogramowanie, które wymaga zatwierdzenia na wyświetlanie reklam lub zakupu pełnej licencji, aby usunąć reklamy, jest dystrybuowane na licencji

A. Freeware
B. GNU GPL
C. Trial
D. Adware
Adware to rodzaj oprogramowania, które można używać za darmo, ale w zamian użytkownicy muszą znosić reklamy. Zazwyczaj zanim zaczniemy korzystać z takich aplikacji, musimy zgodzić się na to, że reklamy będą się pokazywać, lub wykupić pełną wersję, żeby ich uniknąć. Przykłady adware to różne przeglądarki internetowe, które wyświetlają banery reklamowe albo inne programy, które dołączają reklamy do aplikacji. Z technicznego punktu widzenia, adware może być sposobem na zarabianie na oprogramowaniu, co jest dość powszechne w tej branży. Warto jednak pamiętać, że niektóre formy adware mogą zbierać nasze dane osobowe bez naszej zgody, więc trzeba być ostrożnym. Fajnie jest, gdy twórcy oprogramowania jasno informują, jak wykorzystują nasze dane i dają możliwość rezygnacji z reklam, bo to buduje zaufanie i przejrzystość.

Pytanie 18

W systemie Linux polecenie chmod 321 start spowoduje przyznanie poniższych uprawnień plikowi start:

A. pełna kontrola dla użytkownika root, zapis i odczyt dla użytkownika standardowego, odczyt dla innych
B. zapis, odczyt i wykonanie dla użytkownika root, odczyt i wykonanie dla użytkownika standardowego, odczyt dla innych
C. odczyt, zapis i wykonanie dla właściciela pliku, zapis i wykonanie dla grupy oraz odczyt dla innych
D. wykonanie i zapis dla właściciela pliku, zapis dla grupy, wykonanie dla innych
Odpowiedź dotycząca nadania uprawnień za pomocą polecenia chmod 321 jest poprawna. Warto przypomnieć, że liczby używane w poleceniu chmod są interpretowane jako wartości ósemkowe, gdzie każda cyfra reprezentuje uprawnienia dla właściciela, grupy oraz pozostałych użytkowników. Wartość 3 (czyli binarnie 011) oznacza zapis (1) i wykonanie (1) dla właściciela pliku, co w praktyce umożliwia m.in. edytowanie i uruchamianie skryptu. Druga cyfra, 2, przyznaje grupie uprawnienie do zapisu (0b010), co pozwala na modyfikację pliku przez członków grupy. Ostatnia cyfra, 1, oznacza wykonanie (1) dla pozostałych użytkowników (0b001), co umożliwia im uruchamianie pliku, ale bez możliwości jego modyfikacji czy odczytu. To podejście jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa w systemach Unix/Linux, gdzie minimalizacja uprawnień jest kluczowa dla ochrony danych. Przykładem zastosowania tych uprawnień może być skrypt, który powinien być uruchamiany przez wszystkich użytkowników, ale tylko jego właściciel powinien mieć możliwość wprowadzania zmian.

Pytanie 19

Na podstawie danych z "Właściwości systemu" można stwierdzić, że na komputerze zainstalowano fizycznie pamięć RAM o pojemności

Komputer:
Intel(R) Pentium
(R)4 CPU 1.8GHz
AT/XT Compatible
523 760 kB RAM

A. 523 MB
B. 512 MB
C. 256 MB
D. 128 MB
Odpowiedź 512 MB jest prawidłowa, ponieważ oznaczenie 523 760 kB RAM z systemu właściwości komputerowych odnosi się do wartości około 512 MB. Przeliczając: 523 760 kilobajtów dzielimy przez 1024, co daje nam 511,25 MB. Zwykle producenci zaokrąglają tę wartość do najbliższej pełnej liczby, co w tym przypadku wynosi 512 MB. Pamięć RAM, znana również jako pamięć operacyjna, jest kluczowym komponentem wpływającym na szybkość i wydajność systemu komputerowego. Właściwe zarządzanie pamięcią RAM pozwala na uruchamianie wielu aplikacji jednocześnie i zapewnia płynne działanie systemu operacyjnego. W kontekście praktycznym zrozumienie pojemności pamięci RAM jest istotne przy planowaniu aktualizacji sprzętowych oraz poprawie wydajności komputera. Standardowa praktyka w branży IT to używanie pamięci RAM o pojemności, która pozwala na efektywne działanie wszystkich używanych aplikacji, co jest szczególnie ważne w środowiskach biznesowych i profesjonalnych, gdzie wydajność i niezawodność są kluczowe.

Pytanie 20

W systemie serwerowym Windows widoczny jest zakres adresów IPv4. Ikona umieszczona obok jego nazwy sugeruje, że

Ilustracja do pytania
A. pula adresów w tym zakresie została wyczerpana całkowicie
B. ten zakres jest aktywny
C. ten zakres jest nieaktywny
D. pula adresów w tym zakresie jest prawie w pełni wyczerpana
Ikona przy zakresie adresów IPv4 wskazuje, że zakres ten jest nieaktywny co oznacza że serwer DHCP nie będzie przydzielał adresów IP z tej puli. W praktyce może to być spowodowane celowym wyłączeniem zakresu na czas konserwacji lub konfiguracji serwera. Wyłączenie zakresu może być również stosowane w przypadku przekształcania struktury sieci gdzie zmienia się schemat adresacji IP. Wyłączenie to pozwala na tymczasowe wstrzymanie wydawania adresów co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania sieciami komputerowymi. W systemie Windows Server zarządzanie zakresami DHCP powinno odbywać się z zachowaniem wysokiej precyzji co minimalizuje ryzyko błędów sieciowych. Standardy branżowe zalecają regularne audyty konfiguracji w tym przegląd aktywności zakresów aby zapewnić niezawodność działania usług sieciowych. Aktywacja lub deaktywacja zakresów powinna być zawsze dokumentowana co ułatwia późniejsze analizy i ewentualne rozwiązywanie problemów. Właściwie zarządzane zakresy adresów to fundament stabilnej infrastruktury IT.

Pytanie 21

Jaką topologię fizyczną sieci komputerowej przedstawia rysunek?

Ilustracja do pytania
A. Gwiazd
B. Magistrali
C. Pierścienia
D. Siatki
Topologia siatki jest jedną z najbardziej rozbudowanych form organizacji sieci komputerowych. Charakteryzuje się tym, że każdy węzeł sieci jest połączony bezpośrednio z wieloma innymi węzłami, co zapewnia wysoki poziom redundancji i niezawodności. Dzięki temu, w przypadku awarii jednego z połączeń lub urządzeń, dane mogą być przesyłane alternatywnymi trasami, co zwiększa odporność sieci na uszkodzenia. Topologia siatki jest często stosowana w środowiskach, gdzie niezawodność i dostępność sieci są krytyczne, na przykład w centrach danych czy sieciach operatorskich. Standardy takie jak IEEE 802.11s definiują sposób wdrażania topologii siatki w sieciach bezprzewodowych, co umożliwia tworzenie rozległych, samokonfigurowalnych sieci. W praktyce, mimo że topologia ta wiąże się z wyższymi kosztami związanymi z większą liczbą połączeń i skomplikowaną konfiguracją, oferuje niezrównane korzyści w kontekście wydajności i niezawodności, które często przeważają nad wadami, szczególnie w krytycznych aplikacjach biznesowych.

Pytanie 22

Na schemacie pokazano sieć LAN wykorzystującą okablowanie kategorii 6. Stacja robocza C nie może nawiązać połączenia z siecią. Jaki problem warstwy fizycznej może być przyczyną braku komunikacji?

Ilustracja do pytania
A. Zła długość kabla
B. Błędny adres IP
C. Niewłaściwy typ switcha
D. Nieodpowiedni przewód
Zła długość kabla kategorii 6 może powodować problemy z łącznością w sieciach lokalnych. Kabel kategorii 6, zgodnie z standardami TIA/EIA, powinien mieć maksymalną długość 100 metrów, aby zapewnić prawidłowe działanie transmisji danych. W przypadku przekroczenia tej długości, sygnały mogą ulegać osłabieniu i zakłóceniom, prowadząc do utraty pakietów i braku możliwości komunikacji. Długość kabla wpływa na tłumienie sygnału oraz przesłuchy, co jest kluczowe w utrzymaniu odpowiedniego poziomu sygnału do szumu (SNR). Przy projektowaniu sieci należy uwzględniać te ograniczenia i stosować wzmacniacze sygnału lub przełączniki, aby utrzymać optymalne warunki pracy sieci. Przestrzeganie tych zasad jest istotne, aby zapewnić stabilność i wydajność sieci. W praktyce, w dużych instalacjach stosuje się również technologie GPON lub światłowodowe do pokonania ograniczeń długości miedzianych kabli sieciowych.

Pytanie 23

Jakie urządzenie jest przedstawione na rysunku?

Ilustracja do pytania
A. Switch.
B. Hub.
C. Bridge.
D. Access Point.
Punkt dostępowy to urządzenie, które umożliwia bezprzewodowy dostęp do sieci komputerowej. Działa jako most pomiędzy siecią przewodową a urządzeniami bezprzewodowymi, takimi jak laptopy, smartfony czy tablety. W praktyce punkt dostępowy jest centralnym elementem sieci WLAN i pozwala na zwiększenie jej zasięgu oraz liczby obsługiwanych użytkowników. Standardy takie jak IEEE 802.11 regulują działanie tych urządzeń, zapewniając kompatybilność i bezpieczeństwo. W zastosowaniach domowych oraz biurowych punkty dostępowe są często zintegrowane z routerami, co dodatkowo ułatwia zarządzanie siecią. Ich konfiguracja może obejmować ustawienia zabezpieczeń, takie jak WPA3, aby chronić dane przesyłane przez sieć. Dobre praktyki sugerują umieszczanie punktów dostępowych w centralnych lokalizacjach w celu optymalizacji zasięgu sygnału i minimalizacji zakłóceń. Przy wyborze punktu dostępowego warto zwrócić uwagę na obsługiwane pasma częstotliwości, takie jak 2.4 GHz i 5 GHz, co pozwala na elastyczne zarządzanie przepustowością sieci.

Pytanie 24

Który rodzaj pracy Access Pointa jest używany, aby umożliwić urządzeniom bezprzewodowym dostęp do przewodowej sieci LAN?

A. Most bezprzewodowy
B. Punkt dostępowy
C. Repeater
D. Tryb klienta
Odpowiedź "Punkt dostępowy" jest poprawna, ponieważ tryb ten jest kluczowy dla integracji sieci bezprzewodowej z przewodową. Punkt dostępowy (Access Point, AP) działa jako pomost, umożliwiając urządzeniom bezprzewodowym, takim jak laptopy, smartfony czy tablety, dostęp do zasobów sieci LAN. W praktyce, punkty dostępowe są używane w biurach, szkołach oraz w przestrzeniach publicznych, gdzie konieczne jest zapewnienie szerokiego zasięgu Wi-Fi. Działają one w oparciu o standardy IEEE 802.11, które definiują zasady komunikacji bezprzewodowej. Dzięki zastosowaniu punktów dostępowych, administratorzy sieci mogą lepiej zarządzać połączeniami, rozkładać obciążenie i zwiększać wydajność sieci. Dobrą praktyką jest strategiczne rozmieszczenie punktów dostępowych w celu zapewnienia optymalnego pokrycia sygnałem oraz minimalizacji martwych stref. Warto również zauważyć, że wiele nowoczesnych punktów dostępowych wspiera funkcje takie jak VLAN czy QoS, co pozwala na segregację ruchu oraz priorytetyzację pakietów w zależności od ich znaczenia dla użytkowników.

Pytanie 25

Impulsator pozwala na testowanie uszkodzonych systemów logicznych w komputerze, między innymi poprzez

A. odczytanie stanu wyjściowego układu
B. kalibrację mierzonych wartości elektrycznych
C. podanie na wejście układu sygnału wysokiego
D. analizę stanów logicznych obwodów cyfrowych
Odpowiedź dotycząca podania na wejście układu stanu wysokiego jest poprawna, ponieważ impulsatory, jako narzędzia diagnostyczne, są używane do symulowania różnych stanów logicznych w układach cyfrowych. W przypadku testowania uszkodzonych układów logicznych, podawanie stanu wysokiego (logicznego '1') na wejście układu pozwala na obserwację reakcji układu oraz weryfikację, czy odpowiednie sygnały wyjściowe są generowane zgodnie z założeniami projektu. To podejście jest kluczowe w procesie diagnostyki, ponieważ umożliwia identyfikację ewentualnych problemów w samym układzie. Przykładem praktycznego zastosowania może być testowanie bramek logicznych, gdzie poprzez podanie stanu wysokiego można sprawdzić, czy układ odpowiednio przetwarza sygnały i generuje właściwe wyjścia. W branży inżynieryjnej stosuje się także standardy, takie jak IEEE 1149.1 (JTAG), które opierają się na podobnych zasadach umożliwiających testowanie i diagnostykę układów elektronicznych.

Pytanie 26

W nowoczesnych panelach dotykowych prawidłowe działanie wyświetlacza zapewnia mechanizm rozpoznający zmianę

A. pola elektromagnetycznego
B. pola elektrostatycznego
C. położenia ręki dotykającej ekranu z zastosowaniem kamery
D. oporu pomiędzy przezroczystymi diodami wtopionymi w ekran
Wykrywanie dotyku w ekranach dotykowych można realizować za pomocą wielu różnych mechanizmów, jednak odpowiedzi, które wprowadziły Cię w błąd, opierają się na niepoprawnych założeniach dotyczących działania tych technologii. Na przykład, opór między przezroczystymi diodami wtopionymi w ekran nie jest podstawowym mechanizmem wykrywania dotyku. Dioda, działająca w sposób przewodnictwa, nie jest w stanie dostarczyć precyzyjnych informacji o lokalizacji dotyku; takie rozwiązania są zbyt mało czułe i nie są stosowane w nowoczesnych urządzeniach. Z kolei pola elektromagnetyczne, chociaż mogą być stosowane w niektórych urządzeniach, nie są standardem w ekranach dotykowych, które w większości polegają na interakcji z polem elektrostatycznym. Ponadto, zastosowanie kamery do wykrywania położenia ręki również nie jest powszechnym rozwiązaniem w ekranach dotykowych. Techniki oparte na obrazowaniu mogą wprowadzać dodatkowe opóźnienia oraz problemy z precyzją, co czyni je mniej pożądanymi w kontekście szybkiej reakcji, której oczekuje użytkownik. W praktyce, głównym celem ekranów dotykowych jest zapewnienie jak najszybszej i najdokładniejszej interakcji, co najlepiej osiąga się poprzez technologie pojemnościowe i wykrywanie zmian pola elektrostatycznego. Zrozumienie tych mechanizmów pozwala na lepsze dostosowanie się do dynamicznie rozwijającego się rynku technologicznym i zastosowań interaktywnych.

Pytanie 27

Jaką rolę odgrywa ISA Server w systemie operacyjnym Windows?

A. Stanowi system wymiany plików
B. Pełni funkcję firewalla
C. Rozwiązuje nazwy domenowe
D. Jest serwerem stron internetowych
ISA Server, czyli Internet Security and Acceleration Server, jest rozwiązaniem zaprojektowanym w celu zapewnienia zaawansowanej ochrony sieci oraz optymalizacji ruchu internetowego. Jako firewall, ISA Server monitoruje i kontroluje połączenia przychodzące oraz wychodzące, co pozwala na zabezpieczenie zasobów sieciowych przed nieautoryzowanym dostępem oraz atakami z sieci. Przykładem praktycznego zastosowania ISA Server jest organizacja, która korzysta z tego narzędzia do zapewnienia ochrony użytkowników przed zagrożeniami z Internetu, a także do umożliwienia dostępu do zewnętrznych zasobów w sposób bezpieczny. W kontekście najlepszych praktyk branżowych, ISA Server integruje się z innymi rozwiązaniami zabezpieczeń, takimi jak systemy detekcji włamań (IDS) oraz oprogramowanie do ochrony przed złośliwym oprogramowaniem, co zwiększa ogólny poziom bezpieczeństwa infrastruktury IT. Dodatkowo, ISA Server wspiera protokoły takie jak VPN, co pozwala na bezpieczny zdalny dostęp do zasobów sieciowych. W dzisiejszych czasach, gdy cyberzagrożenia stają się coraz bardziej złożone, zastosowanie ISA Server jako firewalla jest kluczowym elementem strategii zabezpieczeń każdej organizacji.

Pytanie 28

Który z protokołów NIE jest używany do ustawiania wirtualnej sieci prywatnej?

A. PPTP
B. SSTP
C. SNMP
D. L2TP
SNMP, czyli Simple Network Management Protocol, jest protokołem używanym do zarządzania i monitorowania urządzeń w sieciach komputerowych, takich jak routery, przełączniki, serwery oraz urządzenia końcowe. Protokół ten umożliwia zbieranie danych o wydajności, stanie oraz błędach w sieci. SNMP nie jest jednak protokołem stosowanym do konfiguracji wirtualnych sieci prywatnych (VPN), ponieważ jego głównym celem jest zarządzanie i monitorowanie, a nie tworzenie bezpiecznych tuneli komunikacyjnych. Protokóły VPN, takie jak PPTP, L2TP czy SSTP, są zaprojektowane z myślą o szyfrowaniu i bezpiecznym przesyłaniu danych przez publiczne sieci. Przykładem praktycznego zastosowania SNMP może być monitorowanie stanu urządzeń w dużych sieciach korporacyjnych, gdzie administratorzy mogą zdalnie śledzić wydajność i reagować na problemy bez konieczności fizycznej interwencji. Dobre praktyki w zarządzaniu siecią zalecają korzystanie ze SNMP w połączeniu z odpowiednimi narzędziami do analizy, co pozwala na zwiększenie efektywności zarządzania i proaktywne rozwiązywanie problemów.

Pytanie 29

Standard IEEE 802.11b dotyczy sieci

A. światłowodowych
B. telefonicznych
C. bezprzewodowych
D. przewodowych
Norma IEEE 802.11b jest standardem sieci bezprzewodowych, który został zatwierdzony w 1999 roku. Jest to jeden z pierwszych standardów z rodziny IEEE 802.11, który umożliwił bezprzewodową komunikację w sieciach lokalnych (WLAN). Standard 802.11b operuje w paśmie 2,4 GHz i może osiągnąć prędkości transmisji danych do 11 Mbps. Przykładem zastosowania 802.11b są domowe sieci Wi-Fi, które pozwalają na łączenie urządzeń takich jak komputery, smartfony czy drukarki bez potrzeby fizycznego okablowania. W praktyce, standard ten był szeroko wykorzystywany w pierwszych routerach Wi-Fi i stanowił podstawę dla dalszego rozwoju technologii bezprzewodowej, w tym nowszych standardów, jak 802.11g czy 802.11n. Zrozumienie roli 802.11b w kontekście ewolucji sieci bezprzewodowych jest kluczowe dla każdego, kto zajmuje się infrastrukturą IT lub projektowaniem systemów komunikacyjnych.

Pytanie 30

Sieć lokalna posiada adres IP 192.168.0.0/25. Który adres IP odpowiada stacji roboczej w tej sieci?

A. 192.168.0.192
B. 192.168.1.1
C. 192.160.1.25
D. 192.168.0.100
Adres IP 192.168.0.100 jest prawidłowym adresem stacji roboczej w sieci lokalnej z adresem 192.168.0.0/25. Podział taki oznacza, że pierwsze 25 bitów adresu jest przeznaczone na identyfikację sieci, co daje nam maskę 255.255.255.128. W takim przypadku dostępne adresy IP dla urządzeń w tej sieci mieszczą się w przedziale od 192.168.0.1 do 192.168.0.126. Adres 192.168.0.100 mieści się w tym przedziale, co oznacza, że jest poprawnym adresem stacji roboczej. Zastosowanie takiej struktury adresowej jest kluczowe w małych i średnich firmach oraz w domowych sieciach lokalnych, gdzie efektywne zarządzanie adresacją IP pozwala na lepsze wykorzystanie zasobów. W praktyce, przydzielanie adresów IP w sieciach lokalnych powinno być zgodne z zasadami DHCP, co znacznie ułatwia administrację i zmniejsza ryzyko konfliktów adresowych.

Pytanie 31

Jakie jest standardowe połączenie między skanerem a aplikacją graficzną?

A. OPC
B. USB
C. SCAN
D. TWAIN
Odpowiedź 'TWAIN' jest jak najbardziej trafna. To taki standard, który pozwala skanerom i programom graficznym bezproblemowo wymieniać dane. TWAIN, czyli 'Technologia Bez Interesującej Nazwy', jest otwartym standardem, co w praktyce ułatwia skanowanie, bo nie trzeba pisać na nowo sterowników dla każdego urządzenia. Dzięki niemu, programy graficzne mogą łatwo korzystać z funkcji skanera, jak ustawienia rozdzielczości czy format pliku. To naprawdę przyspiesza pracę. W praktyce oznacza to, że możesz skanować bezpośrednio z programu graficznego, co sprawia, że wszystko jest dużo prostsze, bo nie musisz przełączać się między różnymi aplikacjami. Ten standard jest szeroko stosowany i w sumie każdy, kto pracuje z grafiką, powinien go znać. Używanie TWAIN w sytuacjach, gdzie potrzebna jest łatwa integracja skanerów z oprogramowaniem, to naprawdę dobry pomysł.

Pytanie 32

Które z poniższych poleceń służy do naprawienia głównego rekordu rozruchowego dysku twardego w systemie Windows?

A. bootcfg
B. fixboot
C. fixmbr
D. bcdedit
Istnieją różne polecenia, które mogą być stosowane do zarządzania procesem rozruchu systemu Windows, ale nie wszystkie one służą do naprawy głównego rekordu rozruchowego. Na przykład, fixboot jest poleceniem używanym do zapisywania nowego kodu rozruchowego na partycji systemowej, co jest przydatne, gdy problem dotyczy sektora rozruchowego, a nie samego MBR. Bcdedit to narzędzie do zarządzania danymi rozruchowymi, co może obejmować ustawienia dotyczące sposobu uruchamiania systemu, ale nie naprawia fizycznych uszkodzeń MBR. Bootcfg, z kolei, jest używane w starszych wersjach Windows do konfigurowania ustawień rozruchu, ale nie jest odpowiednie do naprawy MBR. Wiele osób myli te polecenia, co prowadzi do nieefektywnych prób rozwiązania problemów z uruchamianiem. Kluczowym błędem jest założenie, że wszystkie te polecenia pełnią tę samą funkcję, co jest nieprawidłowe. Aby skutecznie rozwiązywać problemy z rozruchem, ważne jest, aby dobrze rozumieć różnice między tymi narzędziami oraz ich odpowiednie zastosowanie w różnych scenariuszach. Wiedza o tym, kiedy używać konkretnego polecenia, jest kluczowa dla efektywnej diagnostyki i naprawy systemów operacyjnych.

Pytanie 33

W przedstawionym zasilaczu transformator impulsowy oznaczono symbolami

Ilustracja do pytania
A. A
B. D
C. B
D. C
Transformator impulsowy w zasilaczu to naprawdę ważny element, który pozwala na przenoszenie energii między różnymi obwodami przy wyższych częstotliwościach. Ten element oznaczony jako A na obrazku to właśnie transformator impulsowy, więc można powiedzieć, że odpowiedź A jest jak najbardziej trafna. W przeciwieństwie do tych tradycyjnych transformatorów, które pracują na częstotliwości sieciowe, transformatory impulsowe działają na znacznie wyższych częstotliwościach, co pozwala na robienie mniejszych urządzeń. Tak naprawdę, dzięki nim, zasilacze impulsowe są bardziej efektywne i mniejsze od swoich starszych, liniowych wersji. W praktyce, jak to jest w zasilaczach komputerowych czy ładowarkach, to pozwala na spore zmniejszenie rozmiarów i lepszą wydajność energetyczną. Oczywiście, muszą być zgodne z normami bezpieczeństwa i efektywności energetycznej, co jest mega ważne w dzisiejszych czasach. Ich konstrukcja i działanie muszą trzymać się międzynarodowych standardów, jak te z IEC 61558, żeby mogły przekształcać napięcia z jak najmniejszymi stratami energii. Uważam, że to naprawdę istotna wiedza, szczególnie gdy przyglądamy się wymaganiom na rynku elektronicznym.

Pytanie 34

Na ilustracji przedstawiono symbol urządzenia cyfrowego

Ilustracja do pytania
A. demultipleksera priorytetowego
B. multipleksera priorytetowego
C. dekodera priorytetowego
D. kodera priorytetowego
Koder priorytetu to układ cyfrowy, który przekształca wiele sygnałów wejściowych w kodowany wynik na podstawie zdefiniowanej hierarchii priorytetów. Jest on używany tam, gdzie istnieje potrzeba obsługi wielu źródeł sygnałów, ale tylko jeden wynik może być przekazany dalej. Układ ten nadaje priorytet jednemu z aktywnych sygnałów wejściowych, ignorując inne, co jest niezwykle przydatne w systemach, gdzie wielozadaniowość wymaga selekcji najwyższego priorytetu. W praktyce koder priorytetu znajduje zastosowanie w systemach przerwań w komputerach, gdzie różne urządzenia mogą zgłaszać potrzebę obsługi, a układ selekcjonuje to o najwyższym priorytecie. Algorytmy kodowania priorytetowego są szeroko stosowane w zarządzaniu zasobami i optymalizacji przepływu danych, co czyni je kluczowym elementem w architekturach komputerowych. Standardy projektowe zalecają stosowanie takich koderów w systemach embedded, aby zapewnić skuteczne i szybkie przetwarzanie sygnałów przy minimalnym opóźnieniu, co jest istotne dla wbudowanych aplikacji czasu rzeczywistego.

Pytanie 35

Jakie polecenie uruchamia edytor polityk grup w systemach z rodziny Windows Server?

A. dcpromo.exe
B. regedit.exe
C. services.msc
D. gpedit.msc
Polecenie gpedit.msc uruchamia Edytor Zasad Grup, który jest kluczowym narzędziem w systemie Windows Server, umożliwiającym administratorom konfigurację i zarządzanie zasadami grup. Edytor ten pozwala na modyfikację ustawień polityki na poziomie lokalnym lub w ramach domeny, co jest niezbędne do zapewnienia odpowiedniej kontroli nad środowiskiem systemowym. Przykładowo, administrator może wykorzystać gpedit.msc do wprowadzenia restrykcji dotyczących korzystania z konkretnych aplikacji lub do skonfigurowania ustawień zabezpieczeń, takich jak polityki haseł czy ustawienia zapory. Zgodnie z najlepszymi praktykami w zarządzaniu IT, korzystanie z Zasad Grup jest zalecane w celu centralizacji i uproszczenia zarządzania komputerami w sieci. Dzięki temu można zapewnić jednolite standardy bezpieczeństwa oraz ułatwić administrację systemami operacyjnymi. Warto również zaznaczyć, że narzędzie to współdziała z Active Directory, co umożliwia aplikację polityk na wielu komputerach w sieci, co znacznie zwiększa efektywność zarządzania. Poznanie i umiejętność korzystania z gpedit.msc są podstawowymi umiejętnościami, które każdy administrator systemów Windows powinien posiadać.

Pytanie 36

Jakie złącze jest potrzebne do podłączenia zasilania do CD-ROM?

A. Molex
B. 20-pinowe ATX
C. Berg
D. Mini-Molex
Złącze Molex jest standardowym typem złącza stosowanym w zasilaniu komponentów komputerowych, w tym napędów optycznych takich jak CD-ROM. Złącze to, najczęściej w formacie 4-pinowym, dostarcza zasilanie 5V oraz 12V, co czyni je idealnym do zasilania różnych urządzeń. W praktyce, wiele zasilaczy PC posiada złącza Molex, co umożliwia łatwe podłączenie CD-ROM-a bez konieczności stosowania dodatkowych adapterów. Złącze Molex jest szeroko stosowane w branży komputerowej, co potwierdzają standardy ATX, które określają, że tego typu złącza powinny znajdować się w każdym zasilaczu PC. Oprócz napędów optycznych, złącza Molex są często używane do zasilania dysków twardych oraz wentylatorów, co czyni je wszechstronnym rozwiązaniem w budowie komputerów. Warto pamiętać, że złącze Molex ma różne wersje, a jego zastosowanie w nowoczesnych konstrukcjach komputerowych może być ograniczone przez rosnącą popularność złączy SATA, jednak dla tradycyjnych napędów optycznych pozostaje standardem.

Pytanie 37

Zastąpienie koncentratorów przełącznikami w sieci Ethernet doprowadzi do

A. zmiany w topologii sieci.
B. potrzeby zmiany adresów IP.
C. rozszerzenia domeny rozgłoszeniowej.
D. redukcji liczby kolizji.
Wymiana koncentratorów na przełączniki w sieci Ethernet prowadzi do znacznego zmniejszenia ilości kolizji. Koncentratory działają na zasadzie rozsyłania sygnału do wszystkich połączonych urządzeń, co zwiększa ryzyko kolizji danych, gdy wiele urządzeń próbuje jednocześnie wysłać dane. Przełączniki natomiast działają na poziomie warstwy drugiej modelu OSI i używają tabel MAC do kierowania ruchu do odpowiednich portów. Dzięki temu, gdy jedno urządzenie wysyła dane do innego, przełącznik przesyła je tylko na odpowiedni port, a nie do wszystkich urządzeń w sieci. To zastosowanie zmniejsza liczbę kolizji, a w efekcie zwiększa wydajność sieci. W praktyce, sieci z przełącznikami mogą obsługiwać większą liczbę jednoczesnych połączeń oraz oferują lepszą kontrolę nad ruchem sieciowym, co jest kluczowe w nowoczesnych środowiskach korporacyjnych, gdzie zasoby takie jak serwery i aplikacje wymagają stabilnych i szybkich połączeń.

Pytanie 38

Jaką maskę domyślną mają adresy IP klasy B?

A. 255.255.0.0
B. 255.255.255.255
C. 255.0.0.0
D. 255.255.255.0
Domyślna maska dla adresów IP klasy B to 255.255.0.0. Klasa B obejmuje adresy IP od 128.0.0.0 do 191.255.255.255 i jest przeznaczona głównie dla średnich do dużych sieci. Maska 255.255.0.0 pozwala na utworzenie 65 536 adresów IP w jednej sieci (2^16), co czyni ją odpowiednią dla organizacji wymagających dużej liczby hostów. W praktyce, ta maska używana jest w dużych korporacjach, instytucjach edukacyjnych i centrach danych, gdzie zarządzanie dużymi zbiorami urządzeń jest kluczowe. Warto również zauważyć, że zgodnie z konwencją CIDR (Classless Inter-Domain Routing), maska ta może być zapisywana jako /16, co ułatwia zrozumienie zakresu adresów w danej sieci. Odpowiednie przydzielanie i zarządzanie adresami IP jest fundamentalne dla efektywności działania sieci, a znajomość masek podsieci pozwala na lepsze planowanie infrastruktury sieciowej.

Pytanie 39

Poprawę jakości skanowania można osiągnąć poprzez zmianę

A. wielkości wydruku
B. rozdzielczości
C. formatu pliku źródłowego
D. rozmiaru skanowanego dokumentu
Poprawa jakości skanowania poprzez zwiększenie rozdzielczości jest kluczowym aspektem, który wpływa na szczegółowość obrazu. Rozdzielczość skanera, mierzona w dpi (dots per inch), określa, ile punktów obrazu jest rejestrowanych na cal. Wyższa rozdzielczość pozwala na uchwycenie większej ilości detali, co jest szczególnie istotne przy skanowaniu dokumentów tekstowych, grafik czy zdjęć. Na przykład, dla dokumentów tekstowych zaleca się ustawienie rozdzielczości na co najmniej 300 dpi, aby zapewnić czytelność i dokładność. Dla zdjęć lub materiałów graficznych warto rozważyć jeszcze wyższą rozdzielczość, na przykład 600 dpi lub więcej. Dobrą praktyką jest również przemyślenie wyboru rozdzielczości w kontekście przechowywania i edytowania obrazów; wyższa rozdzielczość generuje większe pliki, co może być problematyczne przy dużych ilościach danych. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie jakości obrazu w procesach druku i reprodukcji, co czyni umiejętność dostosowywania rozdzielczości niezbędną w pracy z dokumentami cyfrowymi.

Pytanie 40

Osoba korzystająca z komputera publikuje w sieci Internet pliki, które posiada. Prawa autorskie zostaną złamane, gdy udostępni

A. otrzymany dokument oficjalny
B. obraz płyty systemu operacyjnego Windows 7 Home
C. zrobione przez siebie fotografie obiektów wojskowych
D. swoje autorskie filmy z protestów ulicznych
Udostępnienie obrazu płyty systemu operacyjnego Windows 7 Home narusza prawa autorskie, ponieważ oprogramowanie jest chronione przepisami prawa. Właścicielem praw autorskich jest firma Microsoft, która zastrzega sobie wyłączne prawo do dystrybucji i udostępniania swoich produktów. Przykładem praktycznego zastosowania tych zasad jest konieczność posiadania licencji na korzystanie z oprogramowania, co jest standardem w branży IT. W przypadku nielegalnego udostępniania takich plików, użytkownik może ponieść konsekwencje prawne, łącznie z procesem sądowym. Użytkownicy powinni być świadomi, że nawet jeśli dany plik jest już w ich posiadaniu, jego rozpowszechnienie bez zgody właściciela praw autorskich jest niezgodne z prawem. Przykładem dobrych praktyk jest korzystanie z legalnych źródeł oprogramowania, takich jak oficjalne sklepy czy autoryzowani dystrybutorzy, aby zapewnić przestrzeganie przepisów prawa.
Strona wykorzystuje pliki cookies do poprawy doświadczenia użytkownika oraz analizy ruchu. Szczegóły