Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik rachunkowości
Kwalifikacja: EKA.07 - Prowadzenie rachunkowości
Data rozpoczęcia: 8 czerwca 2025 09:08
Data zakończenia: 8 czerwca 2025 09:49

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Transakcja gospodarcza WB - zapłata podatku dochodowego od osób prawnych z konta bankowego wpłynie na

A. wyłącznie w pasywach, nie modyfikując całkowitej sumy bilansowej

B. zarówno w aktywach, jak i pasywach, zmniejszając wartość bilansową

C. zarówno w aktywach, jak i pasywach, zwiększając wartość bilansową

D. jedynie w aktywach, nie zmieniając ogólnej wartości bilansu

Odpowiedź dotycząca zmiany w aktywach i pasywach, zmniejszając sumę bilansową, jest poprawna, ponieważ zapłata podatku dochodowego od osób prawnych z rachunku bankowego wiąże się z realnym transferem środków finansowych. Taka operacja skutkuje zmniejszeniem aktywów przedsiębiorstwa, ponieważ saldo rachunku bankowego ulega obniżeniu. Z drugiej strony, płacąc podatek, przedsiębiorstwo zwiększa swoje zobowiązania podatkowe, co wpływa na pasywa. Warto przy tym zaznaczyć, że zmiana ta nie wpływa na sumę bilansową, ponieważ zarówno aktywa, jak i pasywa zmieniają się o tę samą kwotę, co sprawia, że bilans pozostaje zrównoważony. Przykładowo, jeśli firma zapłaci 10 000 zł tytułem podatku, to na koncie bankowym pozostanie o te 10 000 zł mniej, a jednocześnie w pasywach wzrośnie zobowiązanie związane z podatkiem dochodowym. Takie operacje są zgodne z przyjętymi standardami rachunkowości, które podkreślają znaczenie rzetelnego ewidencjonowania transakcji oraz ich wpływu na bilans.

Pytanie 2

Ocena zdolności osoby do terminowego spłacania bieżących zobowiązań odbywa się na podstawie wskaźników

A. rentowności

B. efektywności działania

C. płynności finansowej

D. rotacji

Prawidłowa odpowiedź to płynność finansowa, która stanowi kluczowy wskaźnik oceny zdolności jednostki do regulowania bieżących zobowiązań w terminie. Płynność finansowa odnosi się do zdolności przedsiębiorstwa do przekształcania swoich aktywów w gotówkę w odpowiednim czasie, co jest niezbędne do spłaty zobowiązań. W praktyce, wskaźniki płynności, takie jak wskaźnik bieżący czy wskaźnik szybki, pomagają dostarczyć informacji na temat tego, jak dobrze przedsiębiorstwo zarządza swoimi środkami. Na przykład, jeśli wskaźnik bieżący wynosi 2, oznacza to, że na każdy 1 złoty zobowiązań, firma ma 2 złote aktywów bieżących, co potencjalnie sugeruje dobrą stabilność finansową. W branżowych standardach zarządzania finansami, monitorowanie płynności jest niezbędne dla uniknięcia problemów z płatnościami, co może prowadzić do utraty reputacji lub nawet bankructwa. Wiedza na temat płynności finansowej jest więc kluczowa dla wszystkich menedżerów i analityków, aby podejmować świadome decyzje finansowe oraz strategię operacyjną.

Pytanie 3

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oblicz koszt wytworzenia zlecenia nr 1, jeżeli koszty wydziałowe są rozliczane proporcjonalnie do płac bezpośrednich.

Tabela kalkulacyjna
Pozycje kalkulacyjne kosztów	Koszty ogółem w zł	Koszty przypadające na:
Pozycje kalkulacyjne kosztów	Koszty ogółem w zł	Zlecenie nr 1 w zł	Zlecenie nr 2 w zł
Materiały bezpośrednie	30 000,00	20 000,00	10 000,00
Płace bezpośrednie	20 000,00	15 000,00	5 000,00
Koszty wydziałowe	5 000,00
Koszt wytworzenia produkcji	55 000,00

A. 16 250,00 zł

B. 35 000,00 zł

C. 38 750,00 zł

D. 15 000,00 zł

Poprawna odpowiedź to 38 750,00 zł, co wynika z dokładnych obliczeń kosztów wytworzenia zlecenia nr 1. W pierwszej kolejności należy zsumować koszty bezpośrednie, które w tym przypadku wynoszą 35 000,00 zł. Następnie, do kosztów bezpośrednich należy dodać koszty wydziałowe, które są rozliczane proporcjonalnie do płac bezpośrednich. Całkowite koszty wydziałowe wynoszą 5 000,00 zł, a proporcjonalny udział zlecenia nr 1, który obliczamy na podstawie jego udziału w płacach, wynosi 3 750,00 zł. Suma tych dwóch wartości daje całkowity koszt wytworzenia zlecenia nr 1, czyli 38 750,00 zł. W praktyce, umiejętność precyzyjnego obliczania kosztów wytworzenia jest kluczowa w zarządzaniu finansami przedsiębiorstw, a także w podejmowaniu decyzji dotyczących wyceny produktów i usług. Standardy branżowe, takie jak IFRS, wymagają dokładnego ujmowania kosztów, co jest niezbędne do zapewnienia rzetelności informacji finansowych.

Pytanie 4

Czym jest konto aktywno-pasywne?

A. Rozliczenie kosztów operacyjnych

B. Rozliczenia przychodów za różne okresy

C. Rozliczenie zakupu towarów

D. Rozliczenie wydatków

Pozostałe odpowiedzi nie są kontami aktywno-pasywnymi, co wynika z ich charakterystyki oraz roli w księgowości. Rozliczenia międzyokresowe przychodów są kontem, które dotyczy przychodów uzyskanych, ale nie zrealizowanych w danym okresie, co czyni je kontem pasywnym. Funkcja tego konta polega na odzwierciedleniu sytuacji, w której firma już otrzymała należność, lecz nie wykonała jeszcze związanej z nią usługi lub nie dostarczyła towaru. Jest to przykład typowego błędu myślowego, gdyż można pomylić przychody przyszłe z aktywami posiadanymi obecnie. Rozliczenie kosztów oraz rozliczenie kosztów działalności również nie są kontami aktywno-pasywnymi. Te konta służą do gromadzenia informacji o wydatkach, które już zostały poniesione, i nie mają charakteru pasywów. W praktyce, mylenie tych kont z kontem aktywno-pasywnym może prowadzić do błędów w ocenie sytuacji finansowej firmy. Na przykład, rozliczenie kosztów działalności odnosi się do wydatków operacyjnych, które wpływają na wynik finansowy, ale nie są związane z aktywami. Zrozumienie różnicy między aktywami a pasywami, a także między kosztami a przychodami, jest kluczowe dla prawidłowego prowadzenia rachunkowości oraz sporządzania sprawozdań finansowych.

Pytanie 5

Na fakturze VAT klient zauważył błędy w ilości produktów. Jakie działanie podejmie sprzedawca, aby skorygować tę pomyłkę?

A. fakturę korygującą

B. notę korygującą

C. nową fakturę VAT

D. dowód Pz

Faktura korygująca to taki dokument, który pomaga naprawić błędy w wystawionych fakturach VAT. Jak odbiorca zauważy, że czegoś jest za dużo lub za mało, sprzedawca musi dać mu fakturę korygującą, żeby poprawić te wpisy. Zasadniczo, zgodnie z prawem, faktura korygująca musi mieć numer oryginalnej faktury, powód korekty i nowe, poprawione wartości. Na przykład, jeśli na fakturze jest 10 sztuk towaru, ale dostarczono tylko 8, to sprzedawca powinien wystawić fakturę korygującą, która obniży tę ilość w dokumentach. Taki dokument to nie tylko sposób na naprawienie błędów, ale też utrzymanie dobrej relacji między sprzedawcą a odbiorcą, a przy okazji zapewnienie, że wszystko jest zgodne z przepisami podatkowymi. W praktyce, faktura korygująca to kluczowy element zarządzania dokumentami i trzymania porządku w transakcjach.

Pytanie 6

Podczas realizacji swoich obowiązków zawodowych pracownik biura doznał porażenia prądem. Jaką czynność powinna najpierw wykonać koleżanka z pracy, która była obecna na miejscu zdarzenia?

A. Przeprowadzić sztuczne oddychanie

B. Zadzwonić po pogotowie

C. Odłączyć prąd

D. Zadzwonić po straż pożarną

Prawidłowa odpowiedź to wyłączenie prądu, ponieważ w przypadku porażenia prądem elektrycznym, pierwszym krokiem powinno być usunięcie źródła zagrożenia. W przeciwnym razie, nawet w przypadku udzielenia pierwszej pomocy, osoba poszkodowana może być nadal narażona na działanie prądu, co może prowadzić do dalszych obrażeń lub nawet śmierci. W standardach BHP oraz w wytycznych dotyczących pierwszej pomocy podkreśla się, że przed przystąpieniem do jakiejkolwiek interwencji należy zapewnić bezpieczeństwo zarówno dla poszkodowanego, jak i dla ratownika. Przykładem może być zastosowanie wyłączników różnicowoprądowych w instalacjach elektrycznych, które automatycznie rozłączają obwód w przypadku wykrycia nieprawidłowości. Dlatego kluczowe jest, aby każdy pracownik biura był świadomy, jak postępować w sytuacjach zagrożenia elektrycznego, w tym znajomość lokalizacji wyłączników prądu oraz umiejętność szybkiego reagowania na kryzysowe sytuacje.

Pytanie 7

Dokumentację operacji gospodarczej dotyczącej wprowadzenia do użytku zakupionej maszyny produkcyjnej należy wykonać przy użyciu dowodu księgowego o symbolu

A. PT

B. Pz

C. Pw

D. OT

Odpowiedź OT (Inwentaryzacja) jest poprawna, ponieważ dokumentowanie przyjęcia do użytkowania zakupionej maszyny produkcyjnej jest kluczowym elementem ewidencji środków trwałych. Zgodnie z obowiązującymi regulacjami, każda operacja związana z nabyciem lub wprowadzeniem do użytkowania środka trwałego musi być udokumentowana odpowiednim dowodem księgowym. Dowód OT jest stosowany do rejestracji wszelkich operacji związanych z inwentaryzacją, w tym przyjęcia nowego środka trwałego, co ma znaczenie dla rzetelnego prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz prawidłowego ustalania wartości aktywów przedsiębiorstwa. Przykładem praktycznego zastosowania może być sytuacja, gdy firma dokonuje zakupu nowej maszyny, a następnie wprowadza ją do ewidencji, co powinno być poparte dokumentem OT, aby skompletować pełną dokumentację dla celów audytowych oraz analizy finansowej. Prawidłowe dokumentowanie operacji gospodarczych w kontekście środków trwałych jest także zgodne z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR), co podkreśla znaczenie dokładności w prowadzeniu księgowości.

Pytanie 8

Do wydatków operacyjnych (rodzajowych) zaliczamy:

A. inne koszty, inne wydatki operacyjne, koszty finansowe

B. amortyzację, podatki i opłaty, inne wydatki operacyjne

C. koszty produkcji, koszty sprzedaży, koszty zarządzania

D. zużycie materiałów i energii, usługi obce, wynagrodzenia

Koszty operacyjne, znane również jako koszty rodzajowe, obejmują wydatki związane z bieżącą działalnością przedsiębiorstwa. Właściwą odpowiedzią są koszty związane z zużyciem materiałów i energii, usługami obcymi oraz wynagrodzeniami. Te elementy tworzą podstawową strukturę kosztów, które przedsiębiorstwo ponosi, by utrzymać swoją działalność. Przykładowo, w firmie produkcyjnej zużycie materiałów to koszty zakupów surowców do produkcji, a wynagrodzenia obejmują płace dla pracowników. Dobre praktyki w zarządzaniu kosztami operacyjnymi sugerują systematyczne monitorowanie tych wydatków, co pozwala na identyfikację obszarów, w których można wprowadzić oszczędności. Analiza kosztów operacyjnych jest również istotna przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych oraz podczas przygotowywania budżetu. Zastosowanie standardów, takich jak międzynarodowe standardy rachunkowości (MSR), zapewnia spójność w raportowaniu tych kosztów, co ma kluczowe znaczenie dla przejrzystości finansowej. Właściwe zarządzanie kosztami operacyjnymi nie tylko wpływa na rentowność przedsiębiorstwa, ale również wspiera długoterminowy rozwój organizacji.

Pytanie 9

Którą zasadę rachunkowości opisuje przedstawiony fragment ustawy o rachunkowości?

Fragment ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r.
Art. 6.	1. W księgach rachunkowych jednostki należy ująć wszystkie osiągnięte, przypadające na jej rzecz przychody i obciążające ją koszty związane z tymi przychodami dotyczące danego roku obrotowego, niezależnie od terminu ich zapłaty.

A. Zasadę ostrożnej wyceny.

B. Zasadę periodyzacji.

C. Zasadę memoriału.

D. Zasadę podmiotowości.

Zasada memoriału, opisana w ustawie o rachunkowości, jest fundamentalnym elementem rachunkowości finansowej. Nakłada ona obowiązek ujmowania przychodów i kosztów w momencie, kiedy te zdarzenia mają miejsce, a nie w momencie ich rzeczywistego wpływu na rachunki bankowe. Przykładem zastosowania tej zasady może być sytuacja, w której firma wystawia fakturę za wykonaną usługę w grudniu, ale płatność za nią otrzyma dopiero w styczniu. Zgodnie z zasadą memoriału, przychód z tej usługi powinien być ujęty w księgach za grudzień, co odzwierciedli rzeczywisty stan finansowy firmy w danym okresie. Taki sposób ujmowania przychodów i kosztów pozwala na lepsze monitorowanie wyników finansowych, co jest kluczowe dla podejmowania decyzji zarządczych. Ustawa o rachunkowości oraz Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) podkreślają znaczenie tej zasady dla prawidłowego obrazowania sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, co sprzyja przejrzystości i rzetelności informacji finansowych.

Pytanie 10

Czym jest rok obrotowy?

A. okres, za który firma dokonuje rozliczenia z organem podatkowym z uzyskanych przychodów

B. rok, w którym firma zaczyna działalność w zakresie towarów lub usług

C. czas, za który przygotowuje się raport finansowy

D. rok kalendarzowy lub inny okres trwający 12 następujących po sobie pełnych miesięcy kalendarzowych

Rok obrotowy jest definiowany jako okres trwający 12 kolejnych pełnych miesięcy kalendarzowych, co oznacza, że może pokrywać się z rokiem kalendarzowym lub być od niego odmienny. W praktyce, dla wielu jednostek gospodarczych rok obrotowy jest zgodny z rokiem kalendarzowym, co ułatwia analizę finansową i sprawozdawczość. Ustalenie roku obrotowego jest fundamentalne dla sporządzania rocznych sprawozdań finansowych, które mają na celu przedstawienie sytuacji finansowej firmy na koniec danego okresu. Na przykład, firma handlowa, która prowadzi swoją działalność od stycznia do grudnia, będzie sporządzać roczne sprawozdania finansowe na koniec grudnia, co jest zgodne z ogólnymi zasadami rachunkowości. Istnieją jednak przypadki, gdy przedsiębiorstwa decydują się na różne okresy obrotowe, np. w branżach sezonowych, gdzie rok obrotowy może kończyć się w innym miesiącu, co pozwala na lepsze dopasowanie danych do cyklu sprzedażowego. Dobrą praktyką jest, aby jednostki jasno określiły swój rok obrotowy w dokumentach formalnych i informowały o tym zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie, co sprzyja transparentności i ułatwia współpracę z inwestorami oraz organami podatkowymi.

Pytanie 11

Na kontach jakiego rodzaju księguje się miesięczny koszt związany z użytkowaniem środków trwałych?

A. Wn - "Amortyzacja", Ma - "Środki trwałe"

B. Wn - "Środki trwałe", Wn - "Amortyzacja"

C. Wn - "Umorzenie środków trwałych", Wn - "Amortyzacja"

D. Wn - "Amortyzacja", Ma - "Umorzenie środków trwałych"

Poprawna odpowiedź brzmi: Wn - "Amortyzacja", Ma - "Umorzenie środków trwałych". Księgowanie amortyzacji jest kluczowym elementem zarządzania kosztami związanymi z użytkowaniem środków trwałych. Wn - "Amortyzacja" oznacza, że zapisujemy koszt, który jest rozdzielany na określony czas użytkowania danego środka trwałego. Jest to zgodne z zasadą współmierności kosztów do przychodów, co jest fundamentalnym założeniem rachunkowości. Z drugiej strony, Ma - "Umorzenie środków trwałych" wskazuje, że wartość początkowa środka trwałego jest systematycznie zmniejszana w miarę jego użytkowania. Praktycznym zastosowaniem tego zapisu jest umożliwienie przedsiębiorstwom lepszego zarządzania swoimi aktywami, co wpływa na ich rentowność. Amortyzacja jest także istotna dla obliczeń podatkowych, ponieważ wpływa na wysokość podstawy opodatkowania. Zgodnie z polskimi przepisami podatkowymi, przedsiębiorstwa mają obowiązek stosować odpowiednie stawki amortyzacyjne, co również powinno być odzwierciedlone w księgach rachunkowych. Zrozumienie tego procesu jest niezbędne dla prawidłowego prowadzenia ewidencji finansowej i przygotowywania sprawozdań finansowych.

Pytanie 12

Odszkodowanie uzyskane za materiały zniszczone w wyniku pożaru magazynu zwiększy

A. pozostałe koszty operacyjne

B. straty nadzwyczajne

C. zyski nadzwyczajne

D. przychody finansowe

Przychody finansowe to coś innego, bo obejmują przychody z inwestycji, a nie z rekompensat za straty. Ludzie mogą się łatwo pogubić, gdy klasyfikują swoje przychody, bo często mylą je. Przychody finansowe powstają z inwestycji, a nie z odszkodowania za zniszczenia jak pożar. Straty nadzwyczajne to negatywne kategorie – to koszty, które firma ponosi przez nieprzewidziane wydarzenia, jak katastrofy, i to nie powinno się mylić z przychodami. Jeśli ktoś zakwalifikuje odszkodowanie jako stratę nadzwyczajną, to może to źle przedstawić sytuację finansową firmy. Jeszcze są inne koszty operacyjne, które dotyczą codziennej działalności, więc to też nie ma nic wspólnego z odszkodowaniem. Ważne jest, żeby precyzyjnie określać, jakie przychody i wydatki są w danym przypadku, żeby uniknąć błędów w analizach finansowych oraz nieporozumień w tych danych. Dobre podejście do klasyfikacji przychodów jest kluczowe dla oceny stanu finansowego firmy oraz dla zarządzania ryzykiem.

Pytanie 13

Na koncie pozabilansowym dla Środków trwałych w likwidacji zachodzi zasada

A. dwustronnego zapisu

B. powtórzonego zapisu

C. podwójnego zapisu

D. pojedynczego zapisu

Na koncie pozabilansowym Środki trwałe w likwidacji obowiązuje zasada pojedynczego zapisu, co oznacza, że ewidencjonowanie tych środków nie wymaga stosowania podwójnego zapisu jak w standardowej księgowości. Pojedynczy zapis polega na rejestracji danej operacji tylko raz, co znacząco upraszcza proces ewidencji i pozwala na szybsze zarządzanie danymi o środkach trwałych w likwidacji. W praktyce, kiedy środek trwały jest wycofywany z eksploatacji, jego wartość jest przekazywana na konto pozabilansowe, co ułatwia monitorowanie i raportowanie tych zasobów. Dobre praktyki w księgowości zalecają stosowanie takiej formy ewidencji w celu uproszczenia procedur oraz zwiększenia przejrzystości finansowej. Przykładowo, gdy firma decyduje się na likwidację maszyny, rejestracja tej operacji na koncie pozabilansowym pozwala uniknąć niepotrzebnych błędów oraz uprościć raporty finansowe, zwłaszcza podczas audytów.

Pytanie 14

Na początku roku przedsiębiorstwo dysponowało budynkiem magazynowym o wartości początkowej 400 000 zł oraz dotychczasowym umorzeniu wynoszącym 100 000 zł. W trakcie roku przeprowadzono kompleksowy remont magazynu, który kosztował 50 000 zł. Na koniec roku zrealizowano odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia magazynu w wysokości 8 000 zł. Wartość magazynu na koniec roku ustalona do celów bilansowych wynosi

A. 542 000 zł

B. 442 000 zł

C. 392 000 zł

D. 342 000 zł

Wartość bilansowa magazynu na koniec roku oblicza się poprzez uwzględnienie wartości początkowej, dotychczasowego umorzenia, kosztów remontu oraz odpisów amortyzacyjnych. Wartość początkowa budynku magazynowego wynosiła 400 000 zł, a dotychczasowe umorzenie wyniosło 100 000 zł, co daje wartość księgową netto budynku przed remontem równą 300 000 zł. Remont generalny w wysokości 50 000 zł podnosi wartość magazynu, co zwiększa jego wartość do 350 000 zł. Następnie, z tytułu amortyzacji, dokonano odpisów w wysokości 8 000 zł. Ostateczna wartość magazynu, po uwzględnieniu tych odpisów, wynosi 350 000 zł - 8 000 zł = 342 000 zł. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w rachunkowości, gdzie właściwe ustalanie wartości aktywów ma istotne znaczenie dla prezentacji sytuacji finansowej firmy oraz dla podejmowania decyzji inwestycyjnych. Ważne jest, aby praktycy rachunkowości regularnie aktualizowali swoje umiejętności na temat amortyzacji i wyceny aktywów zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości (MSSF).

Pytanie 15

Obowiązek przeprowadzania cyklicznych szkoleń dla pracowników zatrudnionych na pozycji technika rachunkowości w zakresie bhp w czasie pracy oraz na koszt pracodawcy wynika z zastosowania przepisów

A. Kodeksu pracy

B. regulaminu pracy

C. Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej

D. Kodeksu cywilnego

Kodeks pracy, jako podstawowy akt prawny regulujący stosunki pracy w Polsce, nakłada na pracodawców szereg obowiązków dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy (BHP). Zgodnie z artykułem 237^3 Kodeksu pracy, pracodawca jest zobowiązany do zapewnienia pracownikom szkoleń w zakresie BHP, a także do dostosowania tych szkoleń do specyfiki pracy oraz zagrożeń występujących w danym środowisku. W praktyce oznacza to, że technicy rachunkowości, zatrudnieni w firmach, muszą regularnie uczestniczyć w szkoleniach BHP, które są organizowane na koszt pracodawcy, w czasie pracy. Przykładowo, w firmach zajmujących się obsługą finansową, pracownicy powinni być świadomi nie tylko norm prawnych, ale także procedur wewnętrznych dotyczących bezpieczeństwa, co pozwala na minimalizację ryzyka wypadków. Dodatkowo, regularne szkolenia są ważne, aby utrzymać aktualną wiedzę o przepisach i najlepszych praktykach, co jest kluczowe w środowisku zawodowym.

Pytanie 16

Aby zabezpieczyć bazy danych księgowych przed nieautoryzowanym dostępem, jednostka gospodarcza

A. przygotowuje kopie zapasowe baz danych

B. ustosunkowuje konta użytkowników programu finansowo-księgowego hasłem

C. użytkuje program antywirusowy

D. tworzy archiwum ksiąg rachunkowych

Choć inne podejścia, takie jak korzystanie z programów antywirusowych, archiwizacja ksiąg rachunkowych oraz sporządzanie kopii bezpieczeństwa baz danych, mają swoje miejsce w strategii zabezpieczeń, są one niewystarczające jako główna metoda ochrony przed niepowołanym dostępem do baz danych księgowych. Programy antywirusowe przede wszystkim chronią przed złośliwym oprogramowaniem, które niekoniecznie jest bezpośrednim zagrożeniem dla dostępu do danych. Nieprzypadkowy dostęp do danych może mieć miejsce nawet w przypadku zainstalowanego oprogramowania zabezpieczającego, jeśli konta użytkowników są słabo zabezpieczone. Archiwizacja ksiąg rachunkowych oraz sporządzanie kopii bezpieczeństwa są kluczowe dla zapewnienia ciągłości działalności i ochrony przed utratą danych, ale nie eliminują ryzyka nieautoryzowanego dostępu. W rzeczywistości, archiwizacja danych może nawet prowadzić do ich nieautoryzowanego przeglądania, jeśli dostęp do archiwów nie jest odpowiednio kontrolowany. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że zabezpieczenie fizyczne lub programowe danych wystarczy do ochrony przed atakami. Zapewnienie bezpieczeństwa danych wymaga złożonego podejścia, które łączy różne metody ochrony, ale nie można pomijać podstawowych praktyk, takich jak silne hasła i kontrola dostępu. W kontekście standardów branżowych, kluczowe jest dostosowanie praktyk do wymagań norm takich jak PCI DSS czy ISO 27001, które podkreślają znaczenie zarządzania dostępem jako fundamentalnego elementu ochrony danych.

Pytanie 17

Operacja gospodarcza: "WB - przelew dotacji na wczasy dla pracownika z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych" jest

A. aktywo-pasywna zmniejszająca

B. aktywo-pasywna zwiększająca

C. pasywna

D. aktywna

Operacja gospodarcza określona jako "WB - przelew dofinansowania do wczasów pracownika z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych" jest klasyfikowana jako operacja aktywno-pasywna zmniejszająca. W tym przypadku, dochodzi do zmniejszenia aktywów, gdyż fundusze są wypłacane z zakładowego funduszu, a także jest to operacja pasywna, ponieważ wpływa na zobowiązania pracodawcy względem pracowników. W praktyce oznacza to, że fundusz, który był zasilany odpowiednimi składkami lub innymi środkami, ulega redukcji w wyniku przekazania środków na dofinansowanie wczasów. Prawidłowe zrozumienie tej operacji jest kluczowe dla poprawnego prowadzenia księgowości i zarządzania funduszami socjalnymi w firmach. Przykładem może być sytuacja, w której pracodawca organizuje wypoczynek dla pracowników i z funduszu świadczeń socjalnych finansuje część kosztów, co prowadzi do zmniejszenia aktywów funduszu. Takie działania są zgodne z przepisami prawa pracy oraz zasadami zarządzania funduszami socjalnymi.

Pytanie 18

Osoba pracująca w księgowości, wychodząc w celach służbowych z miejsca pracy w celu realizacji przelewów bankowych,

A. powinien poinformować o swoim wyjściu służbowym dowolnego pracownika

B. może opuścić zakład pracy nie informując nikogo

C. może opuścić zakład pracy jedynie po dokonaniu wpisu w rejestrze wyjść i wejść

D. powinien powiadomić kierownika działu oraz dokonać odpowiedniej adnotacji w rejestrze wyjść służbowych

Odpowiedź wskazująca na konieczność powiadomienia kierownika działu oraz dokonania adnotacji w rejestrze wyjść służbowych jest prawidłowa i zgodna z obowiązującymi procedurami w wielu organizacjach. Pracownicy zajmujący się księgowością, a także wszelkimi innymi działami, mają obowiązek informowania przełożonych o swoich działaniach, które mogą wpływać na funkcjonowanie firmy. Powiadomienie kierownika pozwala na bieżące monitorowanie pracy zespołu oraz zapewnia, że wszystkie obowiązki są realizowane na czas. Dodatkowo, dokonanie adnotacji w rejestrze wyjść jest kluczowe dla zachowania porządku w dokumentacji i umożliwia kontrolę obecności pracowników. Takie praktyki są zgodne z zasadami zarządzania zasobami ludzkimi oraz dobrymi praktykami w zakresie organizacji pracy. W sytuacjach audytowych, posiadanie szczegółowych zapisów o wyjściach pracowników może być niezbędne do potwierdzenia zgodności z regulacjami wewnętrznymi oraz zewnętrznymi, co chroni firmę przed ewentualnymi sankcjami. Warto pamiętać, że przestrzeganie tych zasad nie tylko wspiera efektywność operacyjną, ale także wzmacnia kulturę organizacyjną opartą na przejrzystości i odpowiedzialności.

Pytanie 19

Pracownik wykonując prace biurowe może zostać porażony prądem w sytuacji

A. korzystania z uszkodzonych dyskietek

B. zamknięcia otworów wentylacyjnych laminatora

C. czyszczenia na mokro sprzętu biurowego, który jest pod napięciem

D. dokładania papieru do drukarki, która jest pod napięciem

Czyszczenie na mokro urządzeń biurowych, będących pod napięciem, jest niezwykle niebezpieczne, ponieważ woda jest doskonałym przewodnikiem prądu elektrycznego. W sytuacji, gdy urządzenie biurowe, takie jak komputer, fax czy drukarka, jest podłączone do zasilania, a jednocześnie narażone na kontakt z cieczą, istnieje wysoka możliwość porażenia prądem zarówno dla osoby czyszczącej, jak i dla innych osób w otoczeniu. Standardy BHP oraz normy dotyczące bezpieczeństwa elektrycznego jasno wskazują, że przed jakimikolwiek pracami konserwacyjnymi czy czyszczeniem urządzeń elektrycznych, należy je zawsze odłączyć od zasilania. Działania takie mają na celu minimalizowanie ryzyka związanego z przypadkowym porażeniem prądem, co może prowadzić do poważnych obrażeń lub nawet śmierci. W praktyce, zaleca się stosowanie suchych metod czyszczenia, a także użycie specjalistycznych środków czyszczących przystosowanych do pracy z urządzeniami elektrycznymi. Zrozumienie i przestrzeganie tych zasad jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa w miejscu pracy.

Pytanie 20

Konto "Rozliczenie wyniku finansowego"

A. może jednocześnie wykazywać saldo Dt oraz Ct

B. może prezentować saldo Ct, które oznacza niepodzielony zysk

C. nie może prezentować salda

D. może wykazywać saldo Ct, które oznacza niepokrytą stratę

Konto 'Rozliczenie wyniku finansowego' pełni funkcję bilansowania wyników finansowych firmy, jednak nie jest prawdą, że może wykazywać jednocześnie saldo Dt i Ct. Saldo Dt zazwyczaj oznacza, że występują straty, co w praktyce nie jest zgodne z zasadami rachunkowości, ponieważ konto to powinno odzwierciedlać albo zysk, albo stratę, ale nie obie te wartości równocześnie. To może prowadzić do mylnych interpretacji sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, co jest szczególnie niebezpieczne dla inwestorów i zarządów, które korzystają z takich danych do podejmowania kluczowych decyzji. Saldo zerowe na tym koncie nie jest typowe, ponieważ oznaczałoby, że wyniki finansowe firmy są całkowicie zbalansowane, co jest rzadkością w dłuższej perspektywie czasowej. Dodatkowo, saldo Ct nie jest związane z niepokrytą stratą, lecz z zyskiem. Te niepoprawne interpretacje mogą wynikać z braku zrozumienia podstawowych zasad rachunkowości oraz struktury sprawozdań finansowych, co jest kluczowe dla prawidłowego raportowania oraz analizy finansowej.

Pytanie 21

Zysk i strata mogą być przedstawione poprzez

A. podział na przychody i wydatki

B. wariant kalkulacyjny i porównawczy

C. podział na aktywa i zobowiązania

D. metodę bezpośrednią i pośrednią

Prawidłowe sporządzanie rachunku zysków i strat wymaga zrozumienia, że nie każda z proponowanych odpowiedzi odnosi się do właściwych metod. Podział na przychody i rozchody, chociaż istotny w kontekście ogólnego zarządzania finansami, nie jest metodą sporządzania rachunku zysków i strat. W rzeczywistości, rachunek ten koncentruje się na przychodach oraz kosztach, a nie na typowym podziale wpływów i wydatków, co prowadzi do uproszczeń analizy finansowej. Ponadto, podział na aktywa i pasywa dotyczy bilansu, a nie rachunku zysków i strat. Ten rodzaj podziału jest kluczowy dla analizy struktury finansowej firmy, ale nie wpływa na ocenę rentowności. Użytkownicy często mylą te dwa pojęcia, co prowadzi do niepoprawnego rozumienia funkcji każdego sprawozdania finansowego. Metody bezpośrednia i pośrednia, z kolei, dotyczą sporządzania rachunku przepływów pieniężnych, a nie rachunku zysków i strat. Metoda bezpośrednia opiera się na rejestracji rzeczywistych wpływów i wydatków, podczas gdy metoda pośrednia zaczyna od zysku netto i dostosowuje go o różnice z działalności operacyjnej. Dlatego ważne jest, aby rozróżniać te różne dokumenty i metody finansowe, aby móc skutecznie analizować wyniki finansowe przedsiębiorstwa oraz podejmować świadome decyzje biznesowe.

Pytanie 22

Koszty projektów rozwojowych, które zakończyły się pozytywnym rezultatem, wchodzą w skład

A. inwestycji krótkoterminowych

B. kapitałów własnych

C. aktywów obrotowych

D. wartości niematerialnych i prawnych

Błędne odpowiedzi są oparte na nieprawidłowej klasyfikacji kosztów prac rozwojowych. Kapitały własne odnoszą się do finansowania przedsiębiorstwa przez właścicieli lub akcjonariuszy, a nie do inwestycji w rozwój. Koszty rozwoju nie są składnikiem kapitału, ponieważ nie stanowią bezpośredniego wkładu właścicieli, lecz są związane z wydatkami na innowacje, które mogą przynieść przyszłe zyski. Z kolei aktywa obrotowe obejmują zasoby, które są przewidziane do sprzedaży lub zużycia w ciągu roku, co nie ma związku z długoterminowymi inwestycjami w rozwój. Inwestycje krótkoterminowe dotyczą lokat, które mają na celu szybkie przyniesienie zysku, co również nie ma zastosowania do kosztów rozwoju, które są z definicji długoterminowe. Typowym błędem jest mylenie krótkoterminowych i długoterminowych aktywów, co może prowadzić do niewłaściwych decyzji finansowych. Zrozumienie tych kategorii jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami przedsiębiorstwa oraz zgodności z obowiązującymi regulacjami rachunkowymi.

Pytanie 23

Roczne, pełne sprawozdanie finansowe podmiotów zobowiązanych do corocznego audytu i publikacji sprawozdań składa się z:

A. bilans, rachunek zysków i strat, informacja dodatkowa, zestawienie zmian w kapitale własnym, zestawienie sald i obrotów

B. bilans, rachunek zysków i strat oraz informacja dodatkowa

C. bilans, rachunek zysków i strat, informacja dodatkowa oraz rachunek przepływów pieniężnych

D. bilans, rachunek zysków i strat, informacja dodatkowa, zestawienie zmian w kapitale własnym, rachunek przepływów pieniężnych

Istnieje szereg koncepcji, które mogą prowadzić do błędnych odpowiedzi w kontekście rocznego sprawozdania finansowego. Wśród typowych błędów jest pomijanie kluczowych elementów, które są niezbędne do pełnej analizy sytuacji finansowej jednostki. Na przykład, odpowiedzi, które nie uwzględniają rachunku przepływów pieniężnych, pomijają kluczowy aspekt, jakim jest zdolność jednostki do generowania gotówki w danym okresie. Rachunek ten dostarcza informacji na temat operacji, inwestycji i finansowania, co jest niezbędne dla kompleksowej oceny stabilności finansowej. Zestawienie zmian w kapitale własnym także odgrywa istotną rolę, gdyż obrazuje dynamiczne zmiany w strukturze kapitału, które mogą być wynikiem zysków zatrzymanych, dywidend czy emisji akcji. Odpowiedzi ograniczające się jedynie do bilansu oraz rachunku zysków i strat nie są wystarczające, ponieważ nie dają pełnego obrazu finansowego jednostki. Pominięcie informacji dodatkowej jest również poważnym błędem, gdyż te informacje dostarczają kontekstu i szczegółowych wyjaśnień dotyczących poszczególnych pozycji sprawozdań. Tego rodzaju uproszczenia mogą wynikać z braku zrozumienia roli poszczególnych elementów sprawozdań finansowych oraz ich współzależności. Zrozumienie pełnego obrazu finansowego wymaga holistycznego podejścia do analizy, które uwzględnia wszystkie te elementy.

Pytanie 24

W wyniku przejścia pracownika na emeryturę, hurtownia zatrudniła nową osobę na stanowisko magazyniera. Zmiana w osobie odpowiedzialnej za powierzone mienie wymaga przeprowadzenia inwentaryzacji.

A. ciągłej

B. okresowej

C. zdawczo-odbiorczej

D. nadzwyczajnej

Odpowiedź 'zdawczo-odbiorczej' jest poprawna, ponieważ w sytuacji zmiany osoby materialnie odpowiedzialnej za mienie, jaką jest magazynier, konieczne jest przeprowadzenie inwentaryzacji zdawczo-odbiorczej. Tego typu inwentaryzacja ma na celu dokładne ustalenie stanu wszystkich składników majątkowych, które przechodziły w zarząd nowego pracownika. Proces ten powinien być dokumentowany za pomocą protokołu, który potwierdza przekazanie odpowiedzialności za mienie. W praktyce, w przypadku hurtowni, może to obejmować zarówno sprawdzenie fizycznego stanu towarów, jak i ich zgodności z ewidencją magazynową. Dobrą praktyką jest również zorganizowanie tego procesu w obecności przełożonych oraz innych pracowników, aby zapewnić przejrzystość i rzetelność. Warto zauważyć, że taka inwentaryzacja jest wymaganiem prawnym, które może wynikać z regulacji dotyczących gospodarki magazynowej oraz prawa pracy. Dodatkowo, stosowanie inwentaryzacji zdawczo-odbiorczej służy jako zabezpieczenie przed ewentualnymi nieprawidłowościami oraz jako punkt wyjścia do dalszej pracy nowego pracownika.

Pytanie 25

Do kategorii przychodów finansowych firmy wlicza się

A. otrzymane dotacje, subwencje oraz dopłaty

B. przychody ze sprzedaży papierów wartościowych

C. wartość przyjętego aportu w formie majątkowego prawa autorskiego

D. dochody ze sprzedaży aktywów trwałych

Otrzymane dotacje, subwencje i dopłaty to formy wsparcia finansowego, które przedsiębiorstwa mogą uzyskać z różnych źródeł, w tym od rządu lub organizacji non-profit. Jednak, mimo że są one przychodami, nie klasyfikują się jako przychody finansowe, lecz raczej jako przychody operacyjne. Te środki mają na celu wsparcie działalności przedsiębiorstwa, a ich znaczenie tkwi w wspieraniu rozwoju i innowacji. Z kolei przychody ze sprzedaży środków trwałych dotyczą realizacji transakcji na aktywach operacyjnych, a nie finansowych. Sprzedaż takich aktywów, jak maszyny czy budynki, generuje przychody, które są ujmowane w innej kategorii rachunkowości, zazwyczaj jako przychody z działalności operacyjnej. Wartość przyjętego aportu w postaci majątkowego prawa autorskiego również nie stanowi przychodu finansowego, ponieważ aport to wprowadzenie aktywów do przedsiębiorstwa, a jego wartość jest ujmowana w inny sposób, na przykład poprzez zwiększenie kapitału zakładowego. Wnioskując, niepoprawne odpowiedzi bazują na błędnym zrozumieniu kategorii przychodów oraz ich klasyfikacji w kontekście działalności przedsiębiorstwa. Kluczowym błędem jest mylenie przychodów operacyjnych z finansowymi, co może prowadzić do nieprawidłowej prezentacji wyników finansowych w sprawozdaniach rachunkowych.

Pytanie 26

Dniem, kiedy dokonuje się bilansu, jest dzień, w którym jednostka

A. otwiera konta w księdze głównej

B. przygotowuje sprawozdanie finansowe

C. przygotowuje zestawienie obrotów oraz sald

D. otwiera konta w księgach pomocniczych

Dzień bilansowy to kluczowy moment w cyklu rachunkowości, w którym jednostka sporządza sprawozdanie finansowe, co ma kluczowe znaczenie dla oceny jej sytuacji finansowej. Sprawozdanie finansowe obrazujące aktywa, pasywa oraz wynik finansowy jednostki, jest niezbędne do podejmowania decyzji przez zarząd, inwestorów oraz inne zainteresowane strony. Zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości, takim jak IAS 1, jednostki muszą na dzień bilansowy przygotować zestawienie finansowe, które odzwierciedla rzeczywisty stan majątku i zobowiązań. Przykładowo, jeśli jednostka ma zakończyć rok obrachunkowy 31 grudnia, to wszystkie dane dotyczące transakcji, które miały miejsce do tego dnia, muszą być ujęte i zaktualizowane, aby możliwe było sporządzenie rzetelnego sprawozdania. Praktyczne zastosowanie tego zagadnienia w przedsiębiorstwie może obejmować przygotowanie raportów dla akcjonariuszy oraz analizy finansowe, które pomagają w planowaniu strategicznym i podejmowaniu decyzji inwestycyjnych.

Pytanie 27

Użycie metody pojedynczego zapisu powtórzonego przy rejestracji zakupu materiałów od różnych dostawców polega na zaksięgowaniu wartości transakcji na kontach

A. Ct Rozrachunki z dostawcami i Ct kont indywidualnych dostawców

B. Dt Rozrachunki z dostawcami i Dt kont indywidualnych dostawców

C. Dt Materiały i Dt kont indywidualnych dostawców

D. Ct Materiały i Dt kont indywidualnych dostawców

Poprawna odpowiedź wskazuje, że podczas ewidencji zakupu materiałów u kilku dostawców, należy wykazać operację na kontach jako Ct Rozrachunki z dostawcami oraz Ct kont indywidualnych dostawców. W praktyce oznacza to, że przy zakupie materiałów księgowane są zobowiązania wobec dostawców, co jest zgodne z zasadami rachunkowości. Księgowanie w ciężar konta rozrachunkowego pozwala na jednoczesne ujawnienie zarówno całości zobowiązania, jak i rozbicie go na poszczególnych dostawców, co jest kluczowe dla monitorowania płatności i zarządzania relacjami z dostawcami. Zastosowanie takich zapisów jest zgodne z dobrymi praktykami rachunkowości, które kładą nacisk na pełną przejrzystość finansową oraz dokładne ewidencjonowanie zobowiązań. Takie podejście umożliwia także lepsze zarządzanie płynnością finansową oraz ułatwia sporządzanie rzetelnych raportów finansowych, odzwierciedlających stan zobowiązań przedsiębiorstwa. Ponadto, zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR), prawidłowe ewidencjonowanie zobowiązań jest kluczowe dla zachowania zgodności z regulacjami prawnymi i finansowymi.

Pytanie 28

Obniżenie wartości wskaźnika ogólnego zadłużenia w kolejnych latach wskazuje na

A. zwiększenie finansowania aktywów firmy kapitałami zewnętrznymi

B. wzrost poziomu zadłużenia firmy

C. osłabienie niezależności finansowej firmy

D. wzrost niezależności finansowej firmy

Spadek poziomu ogólnego zadłużenia w kolejnych latach jest oznaką poprawy kondycji finansowej przedsiębiorstwa, co prowadzi do wzrostu jego samodzielności finansowej. W praktyce oznacza to, że firma jest w stanie finansować swoje aktywa w większym stopniu z kapitałów własnych, a nie z obcych, co z kolei zwiększa jej niezależność od wierzycieli. Dla inwestorów i analityków finansowych, stały spadek wskaźnika zadłużenia jest często postrzegany jako pozytywny sygnał, wskazujący na stabilność i zdolność przedsiębiorstwa do generowania własnych zasobów finansowych. Przykładem mogą być przedsiębiorstwa, które z sukcesem wdrażają strategie oszczędnościowe lub zwiększają rentowność, co prowadzi do akumulacji kapitału własnego i redukcji zadłużenia. Normy branżowe i analizy porównawcze również potwierdzają, że przedsiębiorstwa o niższym wskaźniku ogólnego zadłużenia są postrzegane jako mniej ryzykowne, co może prowadzić do lepszych warunków finansowania i większego zaufania ze strony inwestorów.

Pytanie 29

Analiza finansowa obejmuje między innymi

wstępną analizę bilansu analizę rachunku zysków i strat analizę wyniku finansowego i czynników go kształtujących	analizę produkcji analizę zatrudnienia analizę wydajności pracy
A.	B.
analizę makrootoczenia analizę otoczenia konkurencyjnego analizę postępu technicznego	analizę gospodarki materiałowej analizę efektywności pracy maszyn analizę wyposażenia
C.	D.

A. C.

B. D.

C. A.

D. B.

Analiza finansowa to kluczowy proces w ocenie kondycji finansowej przedsiębiorstwa. Odpowiedź A jest poprawna, ponieważ odnosi się bezpośrednio do badania dokumentów finansowych, takich jak bilans czy rachunek zysków i strat. Analizując te dokumenty, specjaliści mogą ocenić stabilność finansową firmy, jej płynność, rentowność oraz efektywność zarządzania kapitałem. Przykładem zastosowania analizy finansowej jest ocena zdolności kredytowej przedsiębiorstwa przed podjęciem decyzji o przyznaniu mu kredytu. Umożliwia to instytucjom finansowym zrozumienie ryzyka związanego z udzieleniem pożyczki, co jest zgodne z dobrymi praktykami w sektorze bankowym i finansowym. Ponadto, analiza danych finansowych pozwala na identyfikację obszarów wymagających poprawy oraz strategii optymalizacyjnych, co jest fundamentalne dla długoterminowego rozwoju i zrównoważonego wzrostu firmy.

Pytanie 30

Weryfikacja dowodu księgowego pod kątem formalnym polega między innymi na ustaleniu, czy

A. dowód potwierdza zasadność wykonania operacji gospodarczej

B. dowód zawiera wszystkie wymagane przez przepisy prawa cechy i elementy formalne

C. dane liczbowe umieszczone na dowodzie są poprawne

D. dowód odzwierciedla rzeczywisty przebieg oraz zakres przeprowadzonej operacji gospodarczej

Sprawdzenie dowodu księgowego pod względem formalnym jest kluczowym elementem zapewnienia prawidłowości dokumentacji finansowej. Odpowiedź dotycząca tego, że dowód musi zawierać wszystkie cechy i elementy formalne wymagane przez przepisy prawa, odnosi się do kodeksu cywilnego oraz przepisów dotyczących rachunkowości, które precyzują, jakie informacje powinny znaleźć się na dokumentach księgowych. Przykładowo, każdy dowód księgowy, taki jak faktura, musi zawierać datę wystawienia, numer dokumentu, dane sprzedawcy i nabywcy, opis towaru lub usługi oraz kwotę transakcji. Jeśli którykolwiek z tych elementów zabraknie, dowód może zostać uznany za nieważny, co w konsekwencji wpłynie na dokładność sprawozdań finansowych. Dobrze przygotowane dokumenty są nie tylko wymogiem prawnym, ale również stanowią podstawę do przeprowadzania audytów i kontroli wewnętrznych. Posiadanie pełnej i poprawnej dokumentacji jest również istotne dla utrzymania transparentności w działalności gospodarczej oraz budowania zaufania w relacjach z kontrahentami i instytucjami finansowymi.

Pytanie 31

W firmie przyjęto do magazynu wyroby gotowe "X" na podstawie poniższych dokumentów księgowych:
Pw nr 1 600 sztuk po 5 zł = 3 000 zł
Pw nr 2 400 sztuk po 6 zł = 2 400 zł
Zgodnie z Wz nr 1 wydano z magazynu 500 sztuk wyrobów gotowych "X". Jaką wartość ma rozchód wyrobów gotowych "X" wyznaczoną metodą LIFO?

A. 2 400 zł

B. 2 500 zł

C. 2 900 zł

D. 3 000 zł

Wartości rozchodu wyrobów gotowych 'X' przy zastosowaniu niektórych innych metod mogą prowadzić do błędnych wniosków. Na przykład, jeżeli przyjęcie wartości oparte byłoby na metodzie FIFO (First In, First Out), gdzie najstarsze zapasy są wydawane w pierwszej kolejności, mogłoby to dać inne wyniki. Wartość 2 500 zł mogłaby sugerować wycenę na podstawie jedynie wydania 500 sztuk z najstarszej partii, co jest błędne w kontekście zastosowania LIFO. Z kolei wartość 2 400 zł opierałaby się na założeniu, że całość wydania dotyczy tylko najnowszej partii, co jest również niezgodne z metodą LIFO. Istotne jest, aby przy wycenie rozchodu pamiętać, że metoda LIFO nie tylko wpływa na wartość zapasów, ale także na wynik finansowy przedsiębiorstwa poprzez obciążenie podatkowe. Zrozumienie mechaniki LIFO jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zapasami oraz podejmowania decyzji finansowych w przedsiębiorstwie. W praktyce zastosowanie niewłaściwej metody wyceny może prowadzić do znacznych różnic w wynikach finansowych i poziomie podatków, co pokazuje, jak ważne jest właściwe stosowanie tego typu metod w codziennej działalności gospodarczej.

Pytanie 32

Wnioski z przeprowadzonej inwentaryzacji w kwestii rozliczenia różnic inwentaryzacyjnych umieszcza się

A. w harmonogramie inwentaryzacji

B. w sprawozdaniu z kontroli spisu z natury

C. w protokole weryfikacji różnic inwentaryzacyjnych

D. w arkuszu spisu z natury

Protokół weryfikacji różnic inwentaryzacyjnych jest kluczowym dokumentem, który dokumentuje ustalenia komisji inwentaryzacyjnej dotyczące różnic pomiędzy stanem rzeczywistym a ewidencją. Zgodnie z obowiązującymi standardami, w tym z Ustawą o rachunkowości, protokół ten powinien zawierać szczegółowe informacje o ustalonych różnicach oraz rekomendacje dotyczące ich rozliczenia. Przykładowo, jeżeli komisja wykryje nadwyżki lub niedobory, to w protokole powinny być opisane przyczyny tych różnic oraz proponowane działania, takie jak korekty w ewidencji lub dodatkowe kontrole. Dobrą praktyką jest również dołączenie dowodów potwierdzających wyniki inwentaryzacji, co zwiększa transparentność i umożliwia łatwe odwołanie się do przyjętych wniosków. Ostatecznie, protokół weryfikacji różnic jest ważnym narzędziem w procesie zarządzania ryzykiem oraz w zapewnieniu zgodności z wymaganiami prawnymi i wewnętrznymi procedurami firmy.

Pytanie 33

Kto wydaje zarządzenie dotyczące przeprowadzenia inwentaryzacji?

A. główny księgowy

B. kasjer

C. kierownik jednostki

D. pracownik magazynu

Kierownik jednostki jest odpowiedzialny za koordynowanie i zarządzanie działalnością całej jednostki organizacyjnej, co obejmuje również przeprowadzanie inwentaryzacji. Inwentaryzacja to proces polegający na szczegółowym sprawdzeniu stanu posiadanych zasobów, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania i zarządzania gospodarką magazynową. Kierownik jednostki podejmuje decyzje w kwestii przeprowadzania inwentaryzacji, określa jej zakres, ustala harmonogram oraz nadzoruje cały proces. Z punktu widzenia dobrych praktyk, przeprowadzenie inwentaryzacji powinno być zaplanowane na regularnych zasadach, co pozwala na bieżące monitorowanie stanu zapasów i eliminowanie nieprawidłowości. Dodatkowo, kierownik powinien zapewnić odpowiednie szkolenie personelu uczestniczącego w inwentaryzacji, aby zapewnić jej rzetelność i dokładność. Wspierając zarządzanie ryzykiem, inwentaryzacja pozwala na identyfikację strat, kradzieży lub błędów w dokumentacji, co jest niezbędne dla utrzymania transparentności finansowej jednostki.

Pytanie 34

Który zbiór narzędzi odnosi się wyłącznie do analizy finansowej firmy?

A. Analiza bilansu, analiza zatrudnienia i płac, analiza wyniku finansowego

B. Analiza wyniku finansowego, wstępna analiza bilansu, analiza rachunku przepływów pieniężnych

C. Analiza rachunku przepływów pieniężnych, analiza zatrudnienia i płac, analiza płynności finansowej

D. Analiza produkcji, wstępna analiza bilansu, analiza rachunku zysków i strat

Właściwy zestaw instrumentów do analizy finansowej przedsiębiorstwa obejmuje analizę wyniku finansowego, wstępną analizę bilansu oraz analizę rachunku przepływów pieniężnych. Analiza wyniku finansowego pozwala na zrozumienie rentowności firmy, oceniając przychody i koszty, co jest kluczowe dla podejmowania decyzji o dalszym rozwoju. Wstępna analiza bilansu daje obraz sytuacji majątkowej przedsiębiorstwa, ukazując jego aktywa i pasywa, co jest niezbędne dla oceny stabilności finansowej. Z kolei analiza rachunku przepływów pieniężnych pozwala na monitorowanie płynności finansowej, co jest niezbędne do zapewnienia ciągłości działalności operacyjnej. Przykłady zastosowania tych narzędzi obejmują przygotowanie prognoz finansowych, ocenę inwestycji oraz analizę zmian w strukturze kapitału. Zastosowanie tych instrumentów jest zgodne z międzynarodowymi standardami rachunkowości (IFRS), które promują przejrzystość i rzetelność raportowania finansowego.

Pytanie 35

Firma to realizacja działalności gospodarczej

A. pod określoną nazwą

B. przez osobę fizyczną

C. przez osobę prawną

D. w formie spółki cywilnej

Firma jako podmiot gospodarczy jest definiowana jako jednostka organizacyjna prowadząca działalność gospodarczą pod określoną nazwą, co jest kluczowym aspektem identyfikacji i rozpoznawalności na rynku. Ta nazwa nie tylko odzwierciedla charakter działalności, ale również wpływa na marketing oraz branding. Przykładami mogą być znane marki, które dzięki swojej nazwie budują zaufanie i lojalność klientów, takie jak Apple czy Coca-Cola. W kontekście standardów, prowadzenie działalności pod nazwą handlową wymaga rejestracji w odpowiednich urzędach, co zapewnia legalność i formalność operacji. Ponadto, nazwa firmy może być chroniona prawnie jako znak towarowy, co zapobiega jej nieautoryzowanemu używaniu przez inne podmioty. Dlatego właściwe zarządzanie nazwą firmy jest nie tylko kwestią formalną, ale również strategiczną dla sukcesu na rynku.

Pytanie 36

Wykorzystanie stoma czerwonego jako metody korekty błędnego zapisu księgowego skutkuje tym, że konto przedstawia

A. zaniżone obroty i prawidłowe saldo

B. zawyżone obroty i zawyżone saldo

C. zawyżone obroty i prawidłowe saldo

D. prawidłowe obroty i prawidłowe saldo

Stosowanie stoma czerwonego to dość ważna technika w księgowości. Głównie chodzi o to, żeby poprawić błędy, które się zdarzyły w zapisach. Jak już zauważysz jakieś pomyłki, to użycie stoma czerwonego pozwala na ich korektę, a to z kolei sprawia, że obroty i saldo konta będą poprawne. W praktyce to oznacza, że transakcje są rejestrowane tak, jak powinny, a błędy wychodzą na jaw i są naprawiane. Warto regularnie przeglądać swoje zapisy, stosować stoma czerwonego, bo to pozwala na utrzymanie rzeczy na właściwym torze. Przykład? Jeśli sprzedaż towarów trafiła na złe konto, to dzięki stoma czerwonego da się to naprawić i przywrócić porządek w finansach firmy. W systemach księgowych zgodnych z MSSF używanie takich korekt to też gwarancja, że sprawozdania finansowe będą przejrzyste i wiarygodne.

Pytanie 37

Wynik finansowy brutto Przedsiębiorstwa Handlowego SIGMA sp. z o.o., obliczony na podstawie sald wybranych kont księgowych na koniec okresu sprawozdawczego, wynosi

Salda wybranych kont księgowych
Przychody ze sprzedaży towarów	50 000 zł
Wartość sprzedanych towarów	20 000 zł
Pozostałe przychody operacyjne	5 000 zł
Zyski nadzwyczajne	5 000 zł
Podatek dochodowy	7 500 zł

A. 72 400 zł

B. 30 000 zł

C. 40 000 zł

D. 22 400 zł

Wynik finansowy brutto jest wynikiem obliczeń, które wymagają starannego podejścia do przychodów i kosztów. W przypadku podanych odpowiedzi, niektóre z nich mogą być mylące, ponieważ na pierwszy rzut oka mogą wydawać się logiczne. Wybór 30 000 zł może wynikać z błędnego założenia, że wartość sprzedanych towarów powinna być odjęta od przychodów bez uwzględnienia dodatkowych przychodów operacyjnych i zysków nadzwyczajnych. Takie myślenie pomija kluczowe elementy, które stanowią o kompleksowości obliczeń finansowych. Na przykład, nie uwzględniając pozostałych przychodów, które są istotne dla całościowego obrazu finansowego firmy, można zaniżać rzeczywisty wynik finansowy. Odpowiedzi takie jak 22 400 zł oraz 72 400 zł są jeszcze bardziej problematyczne, ponieważ błędnie interpretują przychody lub nadmiernie zwiększają koszty. W przypadku 22 400 zł, można by spekulować, że błędnie uznano, iż wszystkie koszty zostały uwzględnione, co prowadzi do znacznego zaniżenia wyniku. Z kolei wybór 72 400 zł świadczy o fundamentalnym błędzie w zrozumieniu przychodów. Takie podejście ignoruje podstawowe zasady rachunkowości, w tym konieczność dokładnego rozróżnienia między przychodami, a kosztami. W praktyce księgowej kluczowe jest uwzględnienie wszystkich elementów, które wpływają na wynik finansowy, co pozwala na rzetelną analizę i podejmowanie świadomych decyzji zarządczych.

Pytanie 38

Otrzymane odszkodowanie z firmy ubezpieczeniowej w celu pokrycia strat w towarach spowodowanych przez powódź zwiększy

A. straty nadzwyczajne

B. zyski nadzwyczajne

C. pozostałe przychody operacyjne

D. przychody finansowe

Pojęcia straty nadzwyczajne oraz pozostałe przychody operacyjne są często mylone z zyskami nadzwyczajnymi. Straty nadzwyczajne odnoszą się do kosztów poniesionych przez przedsiębiorstwo w wyniku nieprzewidzianych zdarzeń, takich jak powódź, które mogą prowadzić do negatywnego wpływu na wynik finansowy, jednak nie są one źródłem przychodów. Z kolei pozostałe przychody operacyjne obejmują przychody generowane z działalności, która nie jest głównym przedmiotem działalności firmy, ale jest regularna i przewidywalna. Takie przychody nie mają charakteru jednorazowego i nie są związane z sytuacjami nadzwyczajnymi. Przez to, błędne jest klasyfikowanie odszkodowania jako tego rodzaju przychodu. Przychody finansowe natomiast dotyczą zysków z inwestycji i innych operacji finansowych, co również nie ma związku z rekompensowaniem strat wynikających z katastrof naturalnych. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowej analizy sytuacji finansowej przedsiębiorstwa oraz dla prawidłowego sporządzania sprawozdań finansowych. Podstawowe błędy w klasyfikacji tych kategorii mogą prowadzić do zniekształcenia obrazu stanu finansowego firmy oraz wprowadzenia w błąd zainteresowanych stron, dlatego tak ważne jest, aby stosować właściwe kategorie zgodnie z obowiązującymi standardami rachunkowości.

Pytanie 39

Księgowanie operacji gospodarczej oznaczonej jako LT - likwidacja całkowicie umorzonego środka trwałego powinno nastąpić na stronach kont

A. Dt konta Środki trwałe, Ct konta Umorzenie środków trwałych

B. Dt konta Środki trwałe, Dt konta Pozostałe koszty operacyjne, Ct konta Umorzenie środków trwałych

C. Dt konta Umorzenie środków trwałych, Ct konta Środki trwałe

D. Dt konta Umorzenie środków trwałych, Dt konta Pozostałe koszty operacyjne, Ct konta Środki trwałe

Odpowiedź 'Dt konta Umorzenie środków trwałych, Ct konta Środki trwałe' jest prawidłowa, ponieważ odzwierciedla zasady księgowania operacji związanych z likwidacją środka trwałego, który został całkowicie umorzony. W momencie likwidacji środka trwałego, należy znieść jego wartość z konta środków trwałych, co realizujemy poprzez stronę kredytową konta Środki trwałe. Równocześnie, umorzenie tego środka trwałego jest usuwane z konta Umorzenie środków trwałych, co odzwierciedlamy na stronie debetowej. Taki proces księgowy jest zgodny z ogólną zasadą, że księgowania związane z operacjami aktywów muszą skutkować równowagą między debetami a kredytami, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania systemu księgowego. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce jest sytuacja, gdy firma decyduje się na likwidację sprzętu komputerowego, który został całkowicie umorzony. Księgowanie tej operacji w odpowiedni sposób zapewnia, że bilans firmy pozostaje poprawny, a dane finansowe są rzetelne i zgodne z zasadami rachunkowości.

Pytanie 40

Transakcja gospodarcza o treści "Wb - uregulowanie zobowiązań z konta bieżącego" spowoduje modyfikację dwóch elementów

A. w pasywach bilansu

B. w aktywach bilansu

C. w aktywach i pasywach zmniejszająco

D. w aktywach i pasywach zwiększające

Operacja gospodarcza oznaczająca "Wb - spłata zobowiązań z rachunku bieżącego" rzeczywiście powoduje zmiany zarówno w aktywach, jak i pasywach bilansu, przy czym obie te zmiany są zmniejszające. W chwili dokonywania spłaty, przedsiębiorstwo dokonuje wypłaty środków finansowych, co prowadzi do zmniejszenia stanu środków pieniężnych (aktywa). Z drugiej strony, spłata zobowiązań związanych z kredytami lub innymi formami finansowania powoduje zmniejszenie zobowiązań (pasywa). Przykładowo, jeśli firma spłaca część kredytu bankowego, to jej saldo na rachunku bieżącym również maleje, a równocześnie zmniejsza się jej zobowiązanie wobec banku. Tego typu operacje są codziennością w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa i ilustrują, jak ważne jest utrzymanie równowagi finansowej oraz monitorowanie zarówno aktywów, jak i pasywów, zgodnie z zasadami rachunkowości i dobrych praktyk w zarządzaniu finansami.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej