Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.05 - Drukowanie cyfrowe i obróbka druków
Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 13:27
Data zakończenia: 30 maja 2025 13:44

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby zweryfikować dokładność wymiarów wydruków 3D, powinno się przeprowadzić pomiar

A. scannerem 3D

B. suwmiarką

C. mikroskopem

D. lupą

Lupa, skaner 3D i mikroskop to narzędzia, które w kontekście pomiarów wydruków 3D nie nadają się do oceny dokładności wymiarów. Lupa, choć może być użyteczna do oceny powierzchni i ewentualnych niedoskonałości, nie jest narzędziem pomiarowym. Nie dostarcza informacji o rzeczywistych wymiarach, co czyni ją niewłaściwym wyborem do weryfikacji tolerancji wymiarowych. Z kolei skanery 3D, mimo że oferują zaawansowane możliwości rekonstrukcji obiektów w formie cyfrowej, wymagają odpowiedniej kalibracji i analizy wyników, co w praktyce czyni je bardziej skomplikowanym rozwiązaniem w porównaniu do prostoty użycia suwmiarki. Dodatkowo, aby uzyskać dokładne wyniki, skanery 3D często wymagają obszernych danych i procesów obliczeniowych, co może prowadzić do opóźnień i skomplikowania procesu kontroli jakości. Mikroskop, na przykład, jest narzędziem przeznaczonym do analizy mikrostruktur, a nie do mierzenia wymiarów makroskalowych obiektów, jakimi są wydruki 3D. Użycie niewłaściwych narzędzi do pomiaru może prowadzić do błędnych wniosków o jakości wydruków, co z kolei może skutkować nieodpowiednim dostosowaniem parametrów druku oraz wpływać negatywnie na końcowy produkt. W przemyśle wymagającym wysokiej precyzji, jak np. medycyna czy inżynieria, kluczowe jest stosowanie właściwych narzędzi pomiarowych, aby uniknąć tego rodzaju błędów.

Pytanie 2

Jakiego typu nośnik barwiący powinien być zastosowany do drukowania cyfrowego na materiałach wystawionych na długotrwałe działanie czynników atmosferycznych?

A. Farba wodna

B. Taśma barwiąca

C. Tusz UV

D. Suchy toner

Tusz UV jest optymalnym rozwiązaniem do drukowania cyfrowego na materiałach narażonych na długotrwałe działanie czynników atmosferycznych. Jego kluczową zaletą jest odporność na promieniowanie UV, co sprawia, że wydruki zachowują swoją intensywność kolorów oraz trwałość w trudnych warunkach zewnętrznych. Tusze UV utwardzają się pod wpływem światła UV, co skutkuje tworzeniem twardej, wodoodpornej powłoki, odpornej na działanie wilgoci oraz zmiennych temperatur. Dzięki temu, materiały z nadrukiem UV są idealne do zastosowań na zewnętrzne reklamy, banery, czy oznakowania, które muszą wytrzymać różnorodne warunki pogodowe. Ponadto, tusze UV są stosowane w wielu branżach, od reklamy po przemysł, zgodnie z normami EN 71-3, które regulują bezpieczeństwo materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością. W praktyce, wiele firm korzysta z technologii druku UV, aby zaspokoić rosnące potrzeby klientów dotyczące trwałości i jakości wydruków.

Pytanie 3

Ploter o szerokości 5 metrów wykonuje wydruk z prędkością 5 metrów bieżących na godzinę. Ile minimalnie czasu potrzeba na wydrukowanie 100 m2 powierzchni?

A. 4 godziny

B. 8 godziny

C. 6 godziny

D. 2 godziny

Aby obliczyć czas potrzebny do wydrukowania 100 m² powierzchni za pomocą plotera o szerokości roli 5 metrów i prędkości druku wynoszącej 5 metrów bieżących w ciągu godziny, musimy najpierw określić, ile metrów bieżących potrzebujemy do wydruku tej powierzchni. Ponieważ ploter ma szerokość 5 metrów, to aby uzyskać 100 m², musimy wydrukować 100 m² / 5 m = 20 m bieżących. Skoro ploter drukuje 5 metrów bieżących w ciągu godziny, to do wydrukowania 20 m bieżących potrzebujemy 20 m / 5 m/h = 4 godziny. Jest to bardzo ważne dla efektywności procesu produkcji w branży poligraficznej, gdzie precyzyjne obliczenia czasowe wpływają na optymalizację kosztów oraz terminowość realizacji zleceń. Zastosowanie takich obliczeń pozwala uniknąć problemów związanych z planowaniem produkcji oraz zarządzaniem projektami, co jest kluczowe w branży.

Pytanie 4

Aby połączyć kartki w bindowanej oprawie, należy użyć

A. spirali

B. zszywek

C. kleju

D. termonici

Odpowiedź 'spirala' jest poprawna, ponieważ to właśnie ten element jest najczęściej stosowany do bindowania kartek w oprawie bindowanej. Bindery spiralne, zwane również spiralami plastikowymi lub metalowymi, pozwalają na trwałe połączenie wielu kartek w sposób estetyczny i funkcjonalny. Użycie spirali zapewnia, że strony mogą być swobodnie obracane, co jest szczególnie ważne w przypadku dokumentów, które muszą być często przeglądane, takich jak notesy czy materiały szkoleniowe. W praktyce, przy użyciu spirali, można bindować zarówno pojedyncze arkusze papieru, jak i złożone projekty wymagające większej ilości kart. Standardowe rozmiary spiral i odpowiednie narzędzia do bindowania są dostępne w sklepach biurowych, co czyni ten proces dostępnym dla każdego. Dobre praktyki w zakresie bindowania wskazują, że przed przystąpieniem do bindowania należy upewnić się, że wszystkie kartki są równo przycięte i dobrze ułożone, co zapewnia estetyczny i profesjonalny efekt końcowy.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Przy wymianie tuszów w wielkoformatowych drukarkach należy

A. wyłączyć zasilanie urządzenia

B. usunąć materiał drukowy z pojemnika

C. ponownie zainstalować oprogramowanie sterujące

D. założyć rękawice ochronne

Usunięcie podłoża drukowego z zasobnika podczas wymiany atramentów nie jest konieczne i może prowadzić do niepotrzebnych komplikacji w procesie drukowania. Podłoże drukowe, takie jak papier czy folia, powinno być odłączane jedynie w razie konieczności, na przykład w przypadku zmiany typu materiału lub jego uszkodzenia. W praktyce, usunięcie podłoża podczas wymiany atramentu może powodować, że maszyna nie będzie poprawnie funkcjonować, co wpłynie na jakość druku. Odłączenie zasilania urządzenia przed wymianą atramentów również nie jest zalecane, gdyż może prowadzić do błędów w oprogramowaniu lub uszkodzenia systemu. Warto pamiętać, że nowoczesne drukarki są zazwyczaj zaprojektowane tak, aby umożliwić wymianę zasobników przy aktywnym zasilaniu, co ułatwia pracę operatorów i minimalizuje ryzyko błędów. Co więcej, ponowna instalacja oprogramowania sterującego to proces skomplikowany, który zazwyczaj jest wymagany tylko w przypadku poważnych problemów systemowych, a nie podczas standardowej wymiany atramentów. Typowe błędy myślowe związane z tymi odpowiedziami polegają na niepełnym zrozumieniu procedur i funkcji maszyn drukujących, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania sprzętu oraz potencjalnych zagrożeń dla zdrowia użytkowników.

Pytanie 7

Który z programów nie pozwala na modelowanie obiektów do druku w technologii 3D?

A. Autodesk 123D

B. Blender

C. Adobe Dreamweaver

D. 3dMax

Adobe Dreamweaver to program zaprojektowany z myślą o tworzeniu i edytowaniu stron internetowych oraz aplikacji internetowych. Jego funkcjonalność koncentruje się na HTML, CSS i JavaScript, co czyni go nieodpowiednim narzędziem do modelowania obiektów dla druku 3D. W kontekście projektowania do druku 3D, kluczowe oprogramowanie takie jak Blender, Autodesk 123D oraz 3dMax oferują specjalistyczne narzędzia do tworzenia trójwymiarowych modeli, które są odpowiednie do eksportu w formatach wspierających druk 3D, takich jak STL czy OBJ. Przykładowo, Blender jest otwartym oprogramowaniem, które pozwala na zaawansowane modelowanie, teksturowanie oraz animację, a także na import i eksport plików 3D w różnych formatach. Zrozumienie różnic między tymi programami jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania narzędzi w odpowiednich zastosowaniach.

Pytanie 8

Aby zadrukować płytę PVC o powierzchni 8 m² za pomocą plotera do druku wielkoformatowego, konieczne jest zastosowanie

A. atramentu organicznego

B. lakieru dyspersyjnego

C. tuszu UV

D. farby offsetowej

Atramenty organiczne, farby offsetowe i lakier dyspersyjny mają różne właściwości, które sprawiają, że nie są one odpowiednie do zadrukowywania płyt PVC w kontekście druku wielkoformatowego. Atramenty organiczne, mimo że mogą oferować dobre kolory i są często stosowane w druku cyfrowym, mają tendencję do dłuższego czasu schnięcia i mogą prowadzić do problemów z przyczepnością na gładkich powierzchniach, takich jak PVC. Farby offsetowe, z kolei, są stosowane głównie w tradycyjnym druku offsetowym i wymagają odpowiedniego podłoża, co czyni je mniej uniwersalnymi w kontekście zadrukowywania materiałów syntetycznych. Lakier dyspersyjny, choć przydatny w aplikacjach ochronnych, nie nadaje się na właściwy materiał do trwałego zadruku, ponieważ jego głównym celem jest zabezpieczenie powierzchni, a nie nałożenie kolorowego obrazu. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że jakikolwiek rodzaj tuszu lub farby może być zastosowany do druku na PVC, lecz skuteczność druku zależy od specyfiki materiałów i technologii. Niewłaściwy wybór materiałów do druku na PVC może prowadzić do problemów z jakością, trwałością i estetyką finalnych produktów, co jest kluczowe w branży reklamowej i graficznej.

Pytanie 9

Na rysunku technicznym kontury obiektów, linie wymiarowe oraz pomocnicze zaznacza się linią cienką

A. punktową

B. ciągłą

C. falistą

D. kreskową

Widoczne zarysy obiektów, linie wymiarowe oraz pomocnicze na rysunku technicznym są istotnymi elementami wizualizacji, a ich prawidłowe zaznaczenie ma kluczowe znaczenie dla zrozumienia i interpretacji dokumentacji technicznej. Linie ciągłe, w tym linie wymiarowe, stosowane na rysunkach technicznych, są standardem zgodnym z normami takimi jak ISO 128, które określają zasady rysunku technicznego. Linie te są używane do przedstawiania krawędzi i konturów obiektów, umożliwiając jasną identyfikację ich formy oraz wymiarów. Przykładem zastosowania linii ciągłych może być rysunek mechaniczny detalu, gdzie każda linia odgrywa istotną rolę w określaniu parametrów geometrii. Ponadto, poprawne oznaczanie linii przyczynia się do zwiększenia czytelności dokumentacji i ułatwia komunikację między projektantami a wykonawcami. Zastosowanie linii ciągłych w połączeniu z innymi typami linii, jak np. kreskowe czy przerywane, pozwala na jednoznaczne przedstawienie różnych aspektów projektu, co jest niezbędne w profesjonalnym środowisku produkcyjnym.

Pytanie 10

Jaką technikę obróbki powierzchni wydruków należy zastosować, aby uzyskać produkt z tektury falistej pokrytej warstwą papieru zadrukowanego techniką offsetową?

A. Kaszerowanie.

B. Kalandrowanie.

C. Laminowanie.

D. Pokrywanie.

Wybór innych operacji technologicznych, takich jak powlekanie, laminowanie czy kalandrowanie, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące ich specyfiki i zastosowania w kontekście produkcji z tektury falistej z nałożoną warstwą papieru offsetowego. Powlekanie zazwyczaj polega na nanoszeniu cienkiej warstwy materiału na powierzchnię, co ma na celu zwiększenie jej odporności na czynniki zewnętrzne, jednak nie zapewnia takiego poziomu estetyki i jakości druku, jak kaszerowanie. Laminowanie, z kolei, to proces pokrywania powierzchni folią, co zwiększa jej wytrzymałość i odporność na działanie wody, ale nie jest to technika dedykowana do łączenia dwóch różnych materiałów, jak w przypadku zadrukowanego papieru i tektury falistej. Kalandrowanie jest procesem, który polega na przetwarzaniu materiałów poprzez ich przeprowadzanie przez zestaw walców, co ma na celu nadanie im odpowiedniej grubości i gładkości, ale nie jest procesem, który prowadzi do uzyskania pożądanej struktury kompozytowej, jaką daje kaszerowanie. Wybierając nieodpowiednią technikę, można nie tylko obniżyć jakość finalnego produktu, ale także zwiększyć koszty produkcji oraz wpłynąć na czas realizacji zamówień. Zrozumienie różnic między tymi procesami jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości w branży opakowań.

Pytanie 11

Termin kolorystyka druku 4 + 1 wskazuje, że drukowane odbitki będą posiadały

A. cztery kolory z obu stron

B. jednokolorowe z obu stron

C. cztery kolory z jednej strony, jeden kolor z drugiej strony

D. jeden kolor z jednej strony, dwa kolory z drugiej strony

Odpowiedź, że odbitki nakładowe będą zadrukowane czterema kolorami z jednej strony oraz jednym kolorem z drugiej strony, jest poprawna i odzwierciedla standardowy proces druku w technologii offsetowej. Oznaczenie 4 + 1 oznacza, że na stronie głównej projektu wykorzystuje się cztery podstawowe kolory: cyjan, magentę, żółty i czarny (CMYK), co pozwala na uzyskanie szerokiej gamy kolorystycznej. Z kolei na stronie odwrotnej zastosowanie jednego koloru, zazwyczaj czarnego, pozwala na ekonomiczne wykorzystanie tuszu oraz obniżenie kosztów produkcji. Takie podejście jest powszechnie stosowane w materiałach reklamowych, takich jak ulotki czy broszury, gdzie strona główna zazwyczaj wymaga pełnego druku kolorowego, a strona odwrotna może mieć prostszy, mniej kosztowny projekt. W praktyce, takie oznaczenie jest używane przez drukarnie do precyzyjnego określenia wymagań dotyczących druku, co sprzyja poprawności realizacji zleceń. Wiedza na temat oznaczeń kolorystyki w druku jest kluczowa dla projektantów graficznych oraz wszystkich osób związanych z produkcją materiałów drukowanych.

Pytanie 12

Gdzie powinny znajdować się ręce podczas przystosowywania stosu papieru do wymaganego formatu w krajarce jednonożowej?

A. W dowolnym bezpiecznym miejscu

B. Na blacie maszyny

C. Na przyciskach zwalniających noże

D. Na stosie katalogów

Trzymanie rąk na papierze w czasie pracy z krajarnią jednonożową to totalnie niebezpieczna sprawa. Jakby co, to możesz się łatwo zranić, bo ta maszyna przecież ma ścinać, a nie trzymać materiały. Jeśli ręce są w takim miejscu, to możesz stracić kontrolę nad cięciem, a to nie jest fajne. Lepiej trzymać się z daleka od ostrzy, bo nie chcesz zgarnąć jakiegoś urazu. Przykładem złego podejścia jest sytuacja, gdy operator trzyma ręce na papierze i przez to może wyjść mu krzywe cięcie albo nie daj Boże wypadek. A trzymanie rąk na blacie może sprawiać wrażenie bezpiecznego, ale też nie jest to mądry pomysł, bo w razie awarii możesz przypadkiem dotknąć ruchomych części. Krótko mówiąc, trzymanie rąk w odpowiednim miejscu to podstawa bezpieczeństwa i kontroli podczas pracy z krajarnią jednonożową.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Jaką czynność należy wykonać przed przystąpieniem do drukowania cyfrowego, aby potwierdzić, że w urządzeniu nie ma zużytych tonerów?

A. Wykonać wydruk stu arkuszy i ocenić ich jakość

B. Sprawdzić efektywność drukarki

C. Wydrukować stronę testową

D. Obliczyć dotychczasowy czas pracy drukarki

Wydrukowanie strony testowej przed rozpoczęciem procesu drukowania cyfrowego jest kluczowym krokiem w celu upewnienia się, że w urządzeniu nie ma zużytych tonerów. Strona testowa dostarcza istotnych informacji na temat stanu drukarki oraz jakość wydruku. Zawiera ona zazwyczaj różne elementy graficzne oraz tekst, co pozwala na ocenę ewentualnych problemów związanych z jakością druku, takich jak smugi, bladość lub zniekształcenia. W praktyce, jeżeli występują jakiekolwiek anomalie w wydruku, może to sugerować, że toner jest niewłaściwie zainstalowany, uszkodzony lub na wyczerpaniu. Dobrym podejściem jest także prowadzenie regularnego przeglądu wydajności tonerów, co jest zgodne z zaleceniami producentów sprzętu. Regularne sprawdzanie stanu tonerów pomaga w zminimalizowaniu przestojów w pracy oraz zapewnia efektywność. W ten sposób, użytkownik ma pełną kontrolę nad procesem drukowania oraz może natychmiast zareagować na ewentualne problemy, co jest fundamentalne w profesjonalnych środowiskach drukarskich.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Wskaż typ pliku, który można bezpośrednio wykorzystać jako bazę danych do generowania druków spersonalizowanych?

A. GIF

B. HTML

C. XLSX

D. MPEG

Odpowiedź XLSX jest poprawna, ponieważ jest to format pliku używany przez program Microsoft Excel, który jest powszechnie stosowany do przechowywania danych w postaci tabelarycznej. XLSX umożliwia organizację dużych zbiorów danych, co czyni go idealnym do tworzenia baz danych dla druków spersonalizowanych. Przykładowo, można w nim przechowywać informacje o klientach, ich preferencjach oraz zamówieniach, co pozwala na automatyczne generowanie dokumentów, takich jak faktury czy listy wysyłkowe. Wiele narzędzi do usprawniania procesu drukowania, takich jak systemy CRM czy dedykowane oprogramowanie do marketingu, integruje się z plikami XLSX, co zwiększa efektywność i oszczędza czas. Dodatkowo, format ten obsługuje formuły, które mogą być użyteczne do analizy danych przed ich wykorzystaniem w procesie personalizacji. W zastosowaniach biznesowych zgodność z formatem XLSX jest standardem, pozwalającym na łatwą wymianę danych między różnymi systemami i narzędziami, co czyni go fundamentalnym w pracy z bazami danych.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Akronim opisujący format zlecenia stworzony przez organizację CIP4, który pozwala na pełną specyfikację zadań, ulepszanie procesu produkcji oraz polepszanie komunikacji między urządzeniami różnych producentów brzmi W. W zaprezentowanym kodzie HTML, zgodnie z wytycznymi, użyłem znaczników HTML do formatowania treści oraz znacznikówdo dodawania obrazków, gdzie źródłem jest numer zadania. Tekst został sformatowany zgodnie z wymaganiami, zachowując strukturę i formatowanie analogiczne do oryginalnych zadań.

A. XML

B. EPS

C. JDF

D. PDF

Podczas analizy innych odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na ich zastosowanie oraz kontekst, w jakim są używane. XML, czyli Extensible Markup Language, jest formatem do przechowywania i przesyłania danych, ale nie został stworzony z myślą o specyfikacji zleceń w branży graficznej. Chociaż XML jest elastyczny i powszechnie używany do formatowania danych, jego struktura nie umożliwia zautomatyzowanej komunikacji między systemami produkcyjnymi, co czyni go mniej odpowiednim w kontekście pracy z urządzeniami różnych producentów. EPS (Encapsulated PostScript) to format pliku graficznego używany głównie do przechowywania grafik wektorowych oraz obrazów rastrowych. Jest to format stworzony głównie do drukowania i nie ma na celu specyfikacji zleceń ani ułatwienia komunikacji pomiędzy maszynami. PDF (Portable Document Format) to format dokumentów, który również nie jest zaprojektowany do zarządzania procesami produkcyjnymi w kontekście integracji z maszynami. PDF idealnie sprawdza się w dystrybucji i archiwizacji dokumentów, ale nie posiada mechanizmów do przekazywania informacji o zleceniach produkcyjnych w sposób, który umożliwiałby automatyzację. W kontekście branży poligraficznej, stosowanie niewłaściwych standardów może prowadzić do nieefektywności, błędów w komunikacji oraz opóźnień w produkcji, co wpływa negatywnie na całkowity proces pracy. Dlatego ważne jest, aby korzystać z odpowiednich narzędzi, takich jak JDF, które są opracowane specjalnie z myślą o tych potrzebach.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Ile czasu potrzeba na wydrukowanie 10 plakatów w formacie B1, mając wydajność plotera równą 14 m²/h?

A. 85 minut

B. 60 minut

C. 30 minut

D. 45 minut

Analizując niepoprawne odpowiedzi, warto zauważyć, że problemy mogą wynikać z niewłaściwego przeliczenia powierzchni lub błędnego zrozumienia wydajności plotera. Na przykład, podanie 85 minut sugeruje, że odpowiedź bazuje na założeniu znacznie wyższej powierzchni do wydrukowania lub niepoprawnego przeliczenia wydajności. Takie podejście może wynikać z nieprawidłowego rozumienia, że czas wydruku zależy tylko od liczby plakatów, bez uwzględnienia ich rzeczywistej powierzchni. Odpowiedzi takie jak 45 minut i 60 minut również świadczą o braku zrozumienia zasady wydajności i powierzchni. Często popełnianym błędem jest założenie, że czas druku wzrasta liniowo ze zwiększoną liczbą sztuk, podczas gdy kluczowe jest obliczenie całkowitej powierzchni do wydruku oraz umiejętność odczytania wydajności urządzenia. W praktyce, aby uniknąć takich pomyłek, projektanci i operatorzy druków powinni regularnie przekształcać jednostki, obliczać całkowite powierzchnie i analizować parametry techniczne urządzeń, z którymi pracują. Tego rodzaju wiedza jest niezbędna dla efektywnego zarządzania zleceniami w branży poligraficznej.

Pytanie 21

Ilość arkuszy netto w formacie A3 potrzebnych do wykonania zaproszeń o wymiarach netto 120 x 90 mm w ilości 180 sztuk wynosi

A. 100 szt.

B. 20 szt.

C. 10 szt.

D. 200 szt.

Wybór innej liczby arkuszy, takich jak 10 lub 100, wskazuje na brak zrozumienia zasad optymalizacji przestrzeni na arkuszu drukarskim oraz niewłaściwe podejście do kalkulacji. Na przykład, odpowiedź sugerująca 10 arkuszy błędnie implikuje, że na jednym arkuszu A3 można by pomieścić znacznie więcej zaproszeń, co jest fizycznie niemożliwe ze względu na ich wymiary. W rzeczywistości, przy obliczeniach nie uwzględniono kluczowego aspektu, jakim są marginesy cięcia i pełne wykorzystanie powierzchni arkusza. Z kolei odpowiedź 100 arkuszy sugeruje, że są znaczące nadwyżki w druku, co w praktyce prowadzi do znacznych strat materiałowych oraz wyższych kosztów produkcji. W kontekście przemysłowym, każdy arkusz powinien być wykorzystywany z maksymalną efektywnością, co obejmuje zarówno ilość, jak i sposób rozmieszczenia elementów na arkuszu. Standardy branżowe i dobre praktyki zalecają, aby proces drukowania był jak najbardziej efektywny, a wykorzystanie arkusza powinno być oparte na rzeczywistych wymiarach oraz zagospodarowaniu przestrzeni. Dlatego kluczowe jest, aby przed podjęciem decyzji o nakładzie czy formacie drukowanych materiałów, dokładnie obliczyć i uwzględnić wszystkie czynniki wpływające na finalny wynik, a nie opierać się na intuicji czy oszacowaniach.

Pytanie 22

Technologicznie poprawna rozdzielczość kolorowych, bitmapowych obrazów w oryginalnym rozmiarze, przeznaczonych do druku cyfrowego, powinna wynosić

A. 80 spi

B. 300 spi

C. 1200 lpi

D. 2400 dpi

Odpowiedzi 80 spi, 2400 dpi i 1200 lpi są błędne w kontekście optymalnej rozdzielczości dla bitmap przeznaczonych do druku cyfrowego. Rozdzielczość 80 spi jest zdecydowanie zbyt niska dla jakiegokolwiek profesjonalnego druku. Tego typu rozdzielczość może być akceptowalna w przypadku wyświetlania obrazów na ekranach komputerowych, ale nie w kontekście druku, gdzie wymagane są znacznie wyższe standardy, aby zapewnić odpowiednią jakość odwzorowania szczegółów. Rozdzielczość 2400 dpi, chociaż wyższa niż 300 spi, jest w większości przypadków zbędna dla typowych zastosowań druku. Wysoka rozdzielczość oznacza większe pliki, co może prowadzić do dłuższego czasu przetwarzania oraz wyższych kosztów produkcji. Ponadto, niektóre urządzenia drukarskie mogą nie być w stanie w pełni wykorzystać tej rozdzielczości, co w praktyce nie przynosi korzyści w postaci lepszej jakości. Podobnie, 1200 lpi odnosi się do linii na cal, co jest metryką stosowaną w kontekście rastrów drukarskich, ale nie jest to jednostka miary dla bitmap. Pomieszanie tych pojęć może prowadzić do nieporozumień w procesie przygotowania materiałów do druku. Warto zauważyć, że stosowanie niewłaściwych rozdzielczości może skutkować nie tylko obniżoną jakością, ale także frustracją wśród projektantów oraz klientów, którzy oczekują wysokiej klasy efektów wizualnych.

Pytanie 23

W jakim formacie powinna zostać stworzona baza danych, aby mogły być generowane spersonalizowane wydruki?

A. XLSX

B. JPEG

C. RMVB

D. HTML

Odpowiedź XLSX jest prawidłowa, ponieważ format ten jest standardem dla arkuszy kalkulacyjnych w programach takich jak Microsoft Excel oraz Google Sheets. Pliki w formacie XLSX pozwalają na składowanie danych w formie tabelarycznej, co jest kluczowe dla przygotowania baz danych do druków spersonalizowanych. Można w nich przechowywać różnorodne informacje, takie jak dane kontaktowe, preferencje klientów, a także zmienne do personalizacji dokumentów. Przykładowo, jeśli przygotowujemy drukowane materiały marketingowe, takie jak ulotki czy zaproszenia, możemy wykorzystać arkusz XLSX do zarządzania danymi klientów, co pozwoli na automatyczne wstawienie imion, adresów i innych spersonalizowanych informacji w odpowiednich miejscach drukowanych materiałów. Dobre praktyki branżowe sugerują, aby przed rozpoczęciem procesu wydruku, dokładnie sprawdzić dane w arkuszu kalkulacyjnym, aby zminimalizować błędy i zapewnić wysoką jakość finalnego produktu. Ponadto, format XLSX wspiera zaawansowane funkcje, takie jak formuły, które mogą być użyte do przygotowania bardziej złożonych zestawień danych, co czyni go jeszcze bardziej użytecznym w kontekście przygotowywania spersonalizowanych druków.

Pytanie 24

Jakie podłoże powinno być użyte do druku reklamy wielkoformatowej zakrywającej remontowany obiekt?

A. Siatkę mesh

B. Folię backlit

C. Płótno canvas

D. Papier blueback

Siatka mesh jest idealnym materiałem do wydruków reklamowych na budynkach, szczególnie w kontekście zasłaniania remontowanych obiektów. Jej struktura perforowana pozwala na swobodny przepływ powietrza, co minimalizuje ryzyko uszkodzeń spowodowanych wiatrem. Zastosowanie siatki mesh w takich sytuacjach jest zgodne z dobrymi praktykami w branży reklamy wielkopowierzchniowej, gdzie istotne jest nie tylko estetyczne wykonanie, ale również funkcjonalność. Dodatkowo, siatki mesh są często wykorzystywane na dużych powierzchniach, co pozwala na efektywne wykorzystanie przestrzeni i zwrócenie uwagi przechodniów. Warto również zauważyć, że siatki te są odporne na działanie warunków atmosferycznych, co sprawia, że reklama zachowuje swoją jakość przez dłuższy czas. Przykładem zastosowania siatki mesh mogą być różne projekty budowlane w miastach, gdzie zasłaniają one nieestetyczne miejsca i jednocześnie promują markę lub wydarzenie. W praktyce, użycie siatki mesh na budynkach staje się standardem, a jej zalety są doceniane przez wielu specjalistów w dziedzinie reklamy.

Pytanie 25

Jakie czynności trzeba wykonać, aby przygotować baner reklamowy do wystawienia?

A. Zgrzanie krawędzi, oczkowanie

B. Kalandrowanie szczotkowe, cięcie

C. Wybiórcze foliowanie, bigowanie

D. Lakierowanie zanurzeniowe, gumowanie

Kalandrowanie szczotkowe i cięcie to nie najlepsze metody, jeśli mówimy o przygotowywaniu banera reklamowego. Kalandrowanie szczotkowe to bardziej proces wygładzania materiałów, co nie ma dużego wpływu na ich trwałość czy funkcjonalność w przypadku banerów. Ta technika raczej wykorzystywana jest w innych branżach, jak produkcja papieru czy tekstyliów, a nie w reklamie na zewnątrz. Z kolei cięcie materiału to też nie to, co potrzebujemy, bo zostawia surowe brzegi, które mogą się strzępić pod wpływem różnorodnych warunków atmosferycznych. Folie i bigowanie to kolejne zastosowania, które nie są dla banerów, bo foliowanie głównie chroni druki, a bigowanie to zagięcia, które w tym kontekście są zbędne. Lakierowanie zanurzeniowe czy gumowanie są fajnymi technikami, ale nie przydadzą się do banerów, które potrzebują właściwych krawędzi i mocnych systemów mocowania. Łączenie tych metod z wymaganiami dla banerów to błąd i może prowadzić do ich szybkiego zużycia i małej efektywności w promocji.

Pytanie 26

Aby wydrukować pojedynczy egzemplarz plakatu w formacie A1 na podłożu z folii samoprzylepnej, jakiego sprzętu należy użyć?

A. drukarki laserowej

B. plotera solwentowego

C. offsetowej maszyny heatsetowej

D. drukarki termosublimacyjnej

Drukarka termosublimacyjna jest popularnym narzędziem w druku, ale lepiej nie używać jej do robienia plakatów na folii samoprzylepnej. Ta technologia działa tak, że tusz zmienia się w parę i osadza na podłożu, więc najlepiej działa z materiałami, które mają specjalną powłokę. Jak spróbujesz użyć termosublimacji na folii samoprzylepnej, to może być problem z trwałością i przyczepnością, przez co efekt końcowy może być kiepski. Z kolei drukarka laserowa też nie jest idealna do folii, bo tusz może się słabo przyczepiać do powierzchni. Maszyna offsetowa heatsetowa to już całkiem inna bajka, bo jest stworzona do drukowania dużych nakładów na papierze, a nie na foli. Używa ciepła do utwardzania tuszu, przez co folia nie może być zbyt elastyczna. Wybierając złą technologię, można stracić kasę na marnowanie materiałów i na kiepską jakość wydruków. Ważne jest, żeby dobrze zrozumieć, które podłoża najlepiej pasują do danych technologii druku, bo to fundament dla udanych projektów graficznych.

Pytanie 27

Jaką czynność należy wykonać przed pierwszym użyciem drukarki 3D?

A. Kalibracja pozycji stołu

B. Sprawdzenie przezroczystości stołu drukarki

C. Ustalenie maksymalnego czasu druku

D. Wyczyszczenie dysz drukarki

Skalibrowanie ustawienia stołu jest kluczowym krokiem przed pierwszym wydrukiem na drukarce 3D, ponieważ zapewnia, że dysze drukarki są właściwie ustawione względem stołu roboczego. Właściwa kalibracja wpływa na jakość wydruku, zapobiegając problemom takim jak nierównomierne przyleganie filamentów czy deformacje wydruków. Aby skalibrować stół, najczęściej korzysta się z metody kartkowej, polegającej na umieszczeniu kawałka kartki papieru pomiędzy dyszą a stołem. Wartości te należy dostosować do specyfikacji producenta, a także do rodzaju używanego filamentu. Praktyczne przykłady wskazują, że regularne kalibrowanie stołu, szczególnie po każdej wymianie filamentu czy po dłuższym okresie nieużytkowania drukarki, przyczynia się do uzyskania wysokiej jakości i precyzyjnych wydruków 3D. Dobrym standardem jest również korzystanie z systemów automatycznej kalibracji, które znacznie ułatwiają ten proces, a także zwiększają dokładność, co jest szczególnie ważne w zastosowaniach profesjonalnych.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Wykonanie banera reklamowego, który składa się z trzech elementów, wymaga kolejno zastosowania następujących procesów technologicznych:

A. drukowanie sitowe, oczkowanie, laminowanie i zgrzewanie pasów

B. drukowanie wielkoformatowe, zgrzewanie i zawijanie brzegów, oczkowanie

C. drukowanie offsetowe, foliowanie i oklejanie krawędzi, bindowanie

D. drukowanie tamponowe, zawijanie brzegów i sklejanie pasów, obszywanie brzegów

Wybór niepoprawnych opcji świadczy o nieporozumieniu w zakresie technologii produkcji banerów reklamowych. Przykładowo, drukowanie offsetowe, które pojawia się w jednej z odpowiedzi, jest procesem dedykowanym do druków wielonakładowych o mniejszych formatach i nie nadaje się do produkcji dużych banerów, gdyż nie oferuje elastyczności potrzebnej do pracy z różnorodnymi materiałami. Folie ochronne i oklejanie brzegów, choć mogą być stosowane w innych kontekstach, nie są standardowymi technikami dla banerów, gdzie wymagane jest zgrzewanie dla zapewnienia trwałości. Ponadto, bindowanie jest techniką stosowaną przy łączeniu stron i nie ma zastosowania w kontekście produkcji banerów. Kolejne odpowiedzi, w których pojawia się drukowanie sitowe, oczkowanie oraz laminowanie, również są niewłaściwe. Drukowanie sitowe jest używane głównie do mniejszych nakładów i nie jest przystosowane do produkcji dużych formatów. Laminowanie, chociaż poprawia odporność na warunki atmosferyczne, nie zastępuje kluczowych operacji, takich jak zgrzewanie. Zgrzewanie pasów i zawijanie brzegów, w kontekście niektórych odpowiedzi, mogą być mylnie zrozumiane jako etapy produkcji, ale nie są one wystarczające bez zastosowania oczkowania, które jest kluczowe dla mocowania. Dobrą praktyką w produkcji banerów jest stosowanie sprawdzonych metod, co zapewnia nie tylko estetykę, ale i długowieczność produktów reklamowych, co jest kluczowe w kontekście ich użycia w przestrzeni publicznej.

Pytanie 30

Jakiego materiału nie stosuje się do łączenia wkładu z okładką w oprawie prostej?

A. Nici

B. Kleju

C. Listwy

D. Zszywki

Odpowiedź 'Listwy' jest jak najbardziej trafna, bo w oprawie prostej nie używa się listew do łączenia wkładu z okładką. Tam zazwyczaj korzysta się z nici, kleju albo zszywek, które wykonują świetną robotę, jeśli chodzi o trwałe połączenie tych elementów. Listwy to raczej temat dla innych rodzajów opraw, jak twarda, gdzie działają jako sztywne wsparcie. W rzeczywistości, w oprawie prostej najczęściej stosuje się różne grubości nici, które przechodzą przez kilka warstw papieru. To zapewnia nie tylko stabilność, ale i estetyczny wygląd. Kleje są super, gdy potrzebujemy dodatkowej mocy, a zszywki to szybka i łatwa opcja na połączenie. Wiedza o tych technikach i ich zastosowaniu jest naprawdę ważna w introligatorstwie, zwłaszcza, że jakość i estetyka są na pierwszym miejscu.

Pytanie 31

Wskaż sposób łączenia wkładu z okładką w oprawie prostej zakrywającej?

A. Szycie drutem

B. Spiralowanie

C. Szycie nitkami

D. Klejenie

Klejenie jest najbardziej odpowiednią metodą połączenia wkładu z okładką w oprawie prostej zakrywającej, ponieważ zapewnia trwale i estetyczne połączenie, które jest kluczowe dla długowieczności publikacji. Technika ta pozwala na równomierne rozłożenie kleju na całej powierzchni, co minimalizuje ryzyko odklejania się wkładów w przyszłości. W praktyce, klejenie sprawdza się doskonale w przypadku książek o większej objętości, gdzie szycie mogłoby nie być wystarczająco mocne. Ponadto, klejenie pozwala na uzyskanie gładkiej i jednolitej linii grzbietu, co jest ważne z perspektywy estetycznej. W branży stosuje się różne rodzaje klejów, takie jak kleje poliuretanowe czy akrylowe, które charakteryzują się wysoką przyczepnością i odpornością na działanie czynników zewnętrznych. Klejenie jest zgodne z najlepszymi praktykami i standardami w produkcji książek, ponieważ dbałość o jakość połączenia wpływa na komfort użytkowania i trwałość wydania, co ma kluczowe znaczenie dla wydawców oraz użytkowników końcowych.

Pytanie 32

Aby skutecznie zarządzać kolorami podczas druku na ploterze wielkoformatowym, należy zastosować

A. kontroler z oprogramowaniem RIP

B. spektrofotometr do kalibracji monitora

C. oprogramowanie Adobe

D. skaner bębnowy

Zarządzanie kolorami w druku wielkoformatowym to nie jest taka prosta sprawa, jak by się mogło wydawać. Oprogramowanie Adobe na pewno daje wiele możliwości w edytowaniu grafik, ale to nie wystarczy. Potrzebne jest oprogramowanie RIP, które przekształca obrazy w dane, które drukarka zrozumie, a także pomaga w zarządzaniu kolorami. Skanery bębnowe są przydatne do skanowania, ale nie mają nic wspólnego z drukowaniem, ich zadaniem jest tylko digitalizacja. Z kolei spektrofotometr przydaje się do kalibracji monitorów, ale nie zastąpi RIP-a, który współpracuje z ploterami. Często ludzie myślą, że same programy do edycji obrazów wystarczą, ale to nieprawda, bo trzeba uwzględnić specyfikę technologii druku i to, jak obrazy są przetwarzane przez RIP. Bez względu na to, co się używa, ważne jest, żeby rozumieć, jak kluczową rolę odgrywa RIP w zarządzaniu kolorami, bo to fundament profesjonalnego druku.

Pytanie 33

Podaj sekwencję etapów druku elektrofotograficznego?

A. Naświetlanie, utrwalanie, nanoszenie tonera, przenoszenie tonera na podłoże, ładowanie

B. Naświetlanie, nanoszenie tonera, ładowanie, przenoszenie tonera na podłoże, utrwalanie

C. Naświetlanie, utrwalanie, nanoszenie tonera, przenoszenie tonera na podłoże

D. Naświetlanie, nanoszenie tonera, przenoszenie tonera na podłoże, utrwalanie

Wiele odpowiedzi zawiera błędne kolejności faz druku elektrofotograficznego, co prowadzi do nieporozumień w zrozumieniu całego procesu. Na przykład, umieszczanie ładowania przed przenoszeniem tonera na podłoże jest nieprawidłowe, ponieważ ładowanie bębna jest wstępnym krokiem, który powinien być zrealizowany przed naświetlaniem. Właściwe rozumienie procesu jest kluczowe, ponieważ każda faza wpływa na wynik końcowy druku. Proces elektrofotograficzny polega na tworzeniu obrazu na bębnie światłoczułym, który następnie przyciąga toner w określony sposób. Niewłaściwe umiejscowienie fazy nanoszenia tonera przed przenoszeniem może skutkować zrozumieniem, że toner jest nakładany na papier bezpośrednio, co jest technicznie nieprawidłowe. Należy również zauważyć, że utrwalanie, które powinno nastąpić na końcu, nie może być wykonane przed przeniesieniem, ponieważ toner musi najpierw zostać przeniesiony, aby jego cząsteczki mogły zostać trwale utrwalone na papierze. Błędy te mogą wynikać z mylnego przekonania, że procesy te są od siebie niezależne lub, że można je dostosowywać według własnych potrzeb, co jest sprzeczne z rzeczywistością technologiczną. Praktyczne zastosowanie tych zasad jest niezbędne w każdym kontekście druku, aby zapewnić odpowiednią jakość i efektywność pracy.

Pytanie 34

Techniki cyfrowego druku nie obejmują

A. elektrofotografia

B. jonografia

C. rotograwiura

D. ink-jet

Rotograwiura jest techniką drukarską, która nie należy do kategorii druku cyfrowego. W przeciwieństwie do technik takich jak ink-jet, jonografia czy elektrofotografia, które polegają na bezpośrednim generowaniu obrazu na podłożu w wyniku działań elektronicznych, rotograwiura opiera się na tradycyjnych metodach druku wypukłego. W tym procesie obraz jest wyryty w cylindrze, a farba jest przenoszona na papier za pomocą docisku. Technika ta jest powszechnie stosowana w produkcji dużych nakładów, takich jak magazyny, opakowania czy materiały reklamowe, gdzie kluczowa jest wysoka jakość druku i precyzja odwzorowania kolorów. Pomimo że rotograwiura oferuje wyjątkową jakość na dużych nakładach, wymaga znacznych nakładów początkowych oraz dłuższego czasu przygotowania, co czyni ją mniej elastyczną w porównaniu do technik cyfrowych, szczególnie w kontekście niskonakładowych projektów, gdzie dominują metody cyfrowe.

Pytanie 35

Na co głównie wpływa czas realizacji druku 3D w technologii FDM?

A. wysokości warstwy druku

B. współczynnika skurczu materiału

C. efektywności chłodzenia

D. temperatury platformy roboczej

Czas wykonania wydruku w technologii FDM nie jest bezpośrednio zależny od temperatury stołu roboczego, skuteczności chłodzenia ani współczynnika skurczu materiału, co może prowadzić do błędnych wniosków. Temperatura stołu roboczego, choć istotna dla jakości przyczepności pierwszej warstwy i zapobiegania deformacjom, nie wpływa znacząco na czas druku. Ustawienie właściwej temperatury może przyspieszyć proces, ale nie zmienia zasadniczo czasu trwania wydruku, ponieważ nie wpływa na liczbę warstw ani szybkość ekstrudera. Skuteczność chłodzenia jest równie ważna, zwłaszcza dla materiałów wrażliwych na ciepło, ale również nie wpływa na całkowity czas druku. Chłodzenie ma na celu stabilizację wydruku i zapewnienie jakości, a nie przyspieszenie procesu. Współczynnik skurczu materiału z kolei dotyczy zmiany objętości materiału podczas schładzania. Choć może wpływać na precyzję wymiarową i detali, nie jest czynnikiem decydującym o czasie wydruku. Zrozumienie, że te parametry wspierają jakość i efektywność produkcji, ale nie są bezpośrednio związane z czasem trwania druku, jest kluczowe dla optymalizacji procesu wytwarzania w technologii FDM.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Który z typów materiałów termoplastycznych podczas procesu drukowania 3D wydziela najmniejszą ilość oparów, które są mniej szkodliwe?

A. ABS

B. PLA

C. Nylon

D. Poliwęglan

PLA (kwas polimlekowy) jest bioplastikiem, który uzyskuje się z surowców odnawialnych, takich jak skrobia kukurydziana. Jego spalenie i rozkład produkuje znacznie mniej szkodliwych oparów w porównaniu do innych materiałów termoplastycznych. W trakcie drukowania 3D, PLA emituje głównie parę wodną oraz minimalne ilości substancji lotnych, co czyni go bezpieczniejszym wyborem, szczególnie w zamkniętych pomieszczeniach. W praktyce, wiele osób korzysta z PLA do prototypowania oraz produkcji modeli, które nie wymagają wysokiej wytrzymałości mechanicznej. Dzięki łatwości w druku oraz niskim wymaganiom temperaturowym, PLA jest popularnym wyborem w edukacji oraz hobbystycznym druku 3D. W branży zaleca się korzystanie z materiałów o niskiej emisji toksycznych oparów, co jest szczególnie istotne w kontekście ochrony zdrowia oraz przestrzegania standardów BHP w miejscu pracy oraz środowisku domowym.

Pytanie 39

W jakiej przestrzeni kolorów przygotowuje się materiały graficzne w celu realizacji druku wielkoformatowego?

A. CMYK

B. LAB

C. RGB

D. sRGB

Odpowiedź CMYK jest prawidłowa, ponieważ jest to standardowa przestrzeń barw używana w druku, zwłaszcza w procesach związanych z wydrukami wielkoformatowymi. Skrót CMYK odnosi się do kolorów: Cyan (Cyjan), Magenta (Magenta), Yellow (Żółty) i Key (Czarny), które są podstawowymi kolorami stosowanymi w druku czterokolorowym. Drukarki wykorzystujące tę przestrzeń barw konwertują obrazy RGB, które są bardziej odpowiednie dla wyświetlaczy, na CMYK, aby uzyskać jak najwierniejsze odwzorowanie kolorów na papierze. Przykładowo, projektowanie ulotek, banerów czy plakatów powinno odbywać się w przestrzeni CMYK, aby zapewnić, że kolory po wydruku będą zgodne z zamierzonymi. Ponadto, przestrzeń CMYK jest zgodna z międzynarodowymi standardami druku, takimi jak ISO 12647, co gwarantuje spójność i jakość w procesie produkcji druku. Zrozumienie różnicy między RGB a CMYK jest kluczowe dla każdego grafika, aby móc skutecznie współpracować z drukarnią.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej