Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 23 maja 2025 17:37
  • Data zakończenia: 23 maja 2025 17:58

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jeżeli wynagrodzenie zasadnicze pracownika wynosi 3 500,00 zł, dodatek motywacyjny 10%, a staż pracy u pracodawcy 25 lat, to wynagrodzenie brutto pracownika zgodnie z zamieszczonym regulaminem wynagradzania wyniesie

Fragment regulaminu wynagradzania
§ (...)
1.Po pięciu latach pracy przysługuje dodatek za wieloletnią pracę zwany „dodatkiem stażowym" w wysokości 5% wynagrodzenia zasadniczego, wzrastający o 1% za każdy następny rok przepracowany u pracodawcy.
2.Zaliczeniu do okresu wpływającego na wysokość dodatku stażowego podlegają także okresy wcześniejszego zatrudnienia u pracodawcy.
3.Maksymalna wysokość dodatku wynosi 20% wynagrodzenia zasadniczego.
4.Dodatek stażowy przysługuje pracownikowi za dni pracy, za które otrzymuje wynagrodzenie, oraz za dni nieobecności w pracy, za które otrzymuje wynagrodzenie i zasiłek z ubezpieczenia społecznego.

A. 4 550,00 zł
B. 4 620,00 zł
C. 4 200,00 zł
D. 4 725,00 zł
Wybór innej odpowiedzi może wynikać z nieporozumień związanych z obliczaniem wynagrodzenia brutto. Wiele osób może skupić się wyłącznie na wynagrodzeniu zasadniczym, a następnie błędnie obliczyć dodatek motywacyjny lub pominąć inne składniki wynagrodzenia. Na przykład, niektóre osoby mogą sądzić, że dodatek motywacyjny oblicza się od całkowitego wynagrodzenia brutto, a nie tylko od wynagrodzenia zasadniczego, co prowadzi do zawyżenia wartości. Inne odpowiedzi mogą wynikać z błędnych założeń dotyczących dodatku stażowego - niektórzy mogą nie uwzględniać go wcale lub stosować niewłaściwy procent, co również wpływa na końcowy wynik. Niezrozumienie struktury wynagrodzenia oraz pominięcie kluczowych składników, takich jak dodatek motywacyjny czy stażowy, to częste błędy, które przyczyniają się do nieprawidłowych kalkulacji. Również pomyłki w obliczeniach matematycznych mogą prowadzić do wyboru kwot, które nie są zgodne z rzeczywistym wynagrodzeniem. Dlatego tak ważne jest dokładne zrozumienie każdego z elementów wynagrodzenia oraz ich wpływu na końcową wartość brutto, a także stosowanie dobrej praktyki w analizy wynagrodzeń zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy.

Pytanie 2

Zaświadczenie o ukończonym szkoleniu, dostarczone przez pracownika, specjalista do spraw kadr umieści w dokumentacji osobowej pracownika

A. w sekcji C
B. w sekcji B
C. w sekcji A
D. w sekcji D
Zaświadczenie o odbytym szkoleniu z zakresu czynności wykonywanych w ramach stosunku pracy powinno być umieszczone w aktach osobowych pracownika w części B, która jest dedykowana dokumentom potwierdzającym kwalifikacje i umiejętności pracownika. Zgodnie z polskim prawodawstwem, w szczególności z Kodeksem pracy oraz odpowiednimi przepisami prawa oświatowego, pracodawcy mają obowiązek dokumentowania szkoleń, które pracownicy ukończyli w celu podnoszenia swoich kwalifikacji zawodowych. Umieszczanie takich zaświadczeń w odpowiedniej części akt osobowych jest kluczowe dla zarządzania kadrami, ponieważ pozwala to na łatwe monitorowanie kwalifikacji pracowników oraz ich rozwoju zawodowego. Przykładowo, w przypadku awansu lub zmian w zakresie obowiązków, pracodawca ma dostęp do informacji o dotychczasowych szkoleniach, co jest niezbędne do podejmowania świadomych decyzji personalnych. Dobrą praktyką jest również systematyczne aktualizowanie tych dokumentów, aby zapewnić, że dane w aktach są zawsze aktualne i zgodne z rzeczywistością.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 5

Tabela przedstawia system wyceny rzeczowych aktywów obrotowych stosowany przez przedsiębiorstwo produkcyjno - handlowe w ciągu roku obrotowego przez trzy lata. Jaką zasadę stosowało przedsiębiorstwo przy wycenie zapasów w ciągu roku obrotowego?

RokCeny ewidencyjne
materiałówtowarówwyrobów gotowych
2003cena zakupucena detalicznaplanowany koszt wytworzenia
2004cena zakupucena detalicznaplanowany koszt wytworzenia
2005cena zakupucena detalicznaplanowany koszt wytworzenia

A. Kontynuacji.
B. Memoriału.
C. Kosztu historycznego.
D. Ciągłości.
Wybór innych zasad wyceny, takich jak memoriał, kontynuacja czy koszt historyczny, może prowadzić do błędnych wniosków oraz niezgodności w raportowaniu finansowym. Zasada memoriału odnosi się do momentu ujęcia przychodów i kosztów, a nie do samej metodologii wyceny zapasów. Z kolei zasada kontynuacji działalności dotyczy perspektywy istnienia przedsiębiorstwa w dłuższej perspektywie i nie jest bezpośrednio związana z metodami wyceny aktywów. Koszt historyczny natomiast odnosi się do wartości zakupu aktywów, ale nie definiuje, jak powinny być one wyceniane w kolejnych latach. Stosowanie zmiennych metod wyceny bez uzasadnionej przyczyny może wprowadzać chaos w analizie finansowej i zaburzać stabilność informacji przedstawianych w sprawozdaniach. W praktyce, nawet jeśli firma zdecyduje się na różne metody wyceny zapasów, musi je ujawniać w notach do sprawozdań finansowych oraz wskazać przyczyny takiej zmiany, aby utrzymać przejrzystość i zgodność z zasadami rachunkowości. Dlatego, nieprzestrzeganie zasady ciągłości może prowadzić do trudności w ocenie wyników oraz porównania ich w czasie.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 7

W lutym firma wprowadziła do użytkowania samochód dostawczy o wartości początkowej 60 000 zł. Stopa amortyzacji wynosi 20%. Jaka jest wysokość miesięcznej amortyzacji obliczonej metodą liniową?

A. 1 000 zł
B. 500 zł
C. 12 000 zł
D. 1 200 zł
Kwota miesięcznej amortyzacji samochodu dostawczego obliczana metodą liniową jest wynikiem pomnożenia wartości początkowej aktywa przez stopę amortyzacji. W tym przypadku wartość początkowa wynosi 60 000 zł, a stopa amortyzacji to 20%. Aby obliczyć roczną amortyzację, wykonujemy mnożenie: 60 000 zł * 20% = 12 000 zł rocznie. Następnie, aby uzyskać kwotę miesięczną, dzielimy tę wartość przez 12 miesięcy: 12 000 zł / 12 = 1 000 zł. Metoda liniowa jest jedną z najpopularniejszych metod amortyzacji, pozwalającą na równomierne rozłożenie kosztów nabycia aktywa na cały okres jego użytkowania. Stosowanie tej metody jest zgodne z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) oraz Krajowymi Standardami Rachunkowości (KSR). Przykładowo, przedsiębiorstwa często stosują tę metodę dla pojazdów, maszyn czy budynków, co pozwala na stabilne planowanie wydatków oraz dokładne odzwierciedlenie kosztów w sprawozdaniach finansowych.

Pytanie 8

Z danych zamieszczonych w tabeli wynika, że w przedsiębiorstwie ADELA SA przeciętne wynagrodzenie brutto w roku 2018 w stosunku do roku poprzedniego

ADELA SA
LataPrzeciętne wynagrodzenie brutto
20173 700,00 zł
20183 996,00 zł
20194 396,00 zł

A. zmalało o 8%
B. zmalało o 10%
C. wzrosło o 10%
D. wzrosło o 8%
Wybór odpowiedzi wskazujących na spadek wynagrodzenia, takich jak "zmalało o 10%" czy "zmalało o 8%", oparty jest na nieprawidłowym rozumieniu danych zawartych w tabeli. Typowym błędem jest pomylenie analizy wzrostu z analizą spadku, co często prowadzi do fałszywych wniosków. Aby dokładnie ocenić zmiany w przeciętnym wynagrodzeniu, należy dokładnie przyjrzeć się wartościom z lat 2017 i 2018, obliczając procentową różnicę. W tym przypadku, przy obliczeniu wzrostu o 8%, można zauważyć, że wynagrodzenie nie tylko wzrosło, ale także wskazuje na pozytywne tendencje wzrostowe w przedsiębiorstwie. Odpowiedzi sugerujące spadek mogą wynikać z niewłaściwej interpretacji danych lub braku uwzględnienia kontekstu rynkowego, co jest kluczowe w analizie wynagrodzeń. Użycie błędnych wartości procentowych nie tylko wpływa na ocenę sytuacji w firmie, ale także może prowadzić do błędnych decyzji dotyczących polityki wynagrodzeń. Dlatego niezwykle istotne jest, aby przy podejmowaniu decyzji opierać się na dokładnych danych i analizach statystycznych, które potwierdzają wzrost lub spadek wynagrodzeń w sposób precyzyjny i uzasadniony.

Pytanie 9

Sklep z detaliczną sprzedażą, będący zarejestrowanym płatnikiem VAT, nabył w hurtowni skórzane torby po cenie brutto 184,50 zł/szt. Torby są objęte podstawową stawką VAT, a na ich sprzedaży sklep uzyskuje marżę detaliczną w wysokości 40% od ceny sprzedaży. Jaką kwotę zapłaci klientka za skórzaną torbę?

A. 250,00 zł
B. 258,30 zł
C. 307,50 zł
D. 210,00 zł
Aby obliczyć cenę sprzedaży skórzanej torebki, należy najpierw ustalić cenę netto torebki, z której następnie zostanie obliczona marża oraz dodany podatek VAT. Cena brutto torebki wynosi 184,50 zł, co oznacza, że zawiera już 23% VAT. Aby obliczyć cenę netto, należy podzielić cenę brutto przez 1,23: 184,50 zł / 1,23 = 150,00 zł. Na tej podstawie, marża detaliczna wynosząca 40% oblicza się w następujący sposób: 150,00 zł * 0,40 = 60,00 zł. Następnie, aby uzyskać cenę sprzedaży, dodajemy marżę do ceny netto: 150,00 zł + 60,00 zł = 210,00 zł. Należy jednak pamiętać, że od tej ceny znów zostanie naliczony VAT: 210,00 zł * 1,23 = 258,30 zł. W przypadku sprzedaży, jeśli sklep stosuje marżę w wysokości 40% od kwoty brutto, co jest rzadziej praktykowane, całkowita cena z VAT wynosi 307,50 zł. Warto mieć na uwadze, że obliczenia te są zgodne z obowiązującymi przepisami dotyczącymi VAT oraz zasadami kalkulacji marży detalicznej, co stanowi dobry przykład praktycznej aplikacji teorii podatkowej.

Pytanie 10

Szczegółowa ewidencja dla konta "Materiały" jest realizowana na kontach

A. analitycznych
B. rozliczeniowych
C. syntetycznych
D. wynikowych
Ewidencja materiałów nie może być prowadzona na kontach rozliczeniowych, które służą do rejestracji operacji między różnymi podmiotami lub jako pośrednie konta między różnymi rodzajami aktywów i pasywów. Konta te nie dostarczają szczegółowych informacji o stanach magazynowych materiałów, co jest kluczowe dla zarządzania gospodarką magazynową. Takie podejście prowadzi do nieścisłości w danych i braku przejrzystości w zarządzaniu zapasami. Z kolei konta wynikowe są przeznaczone do rejestrowania przychodów i kosztów związanych z działalnością firmy, co nie ma zastosowania w kontekście ewidencji szczegółowej materiałów. Przekierowując uwagę na analizę wyników finansowych, pomijają one istotne aspekty związane z aktywami trwałymi. Wreszcie, konta syntetyczne, będące zbiorem informacji z kont analitycznych, nie powinny być jedynym źródłem ewidencji szczegółowej, ponieważ ich głównym celem jest przedstawienie ogólnej sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do tych niepoprawnych wniosków, obejmują mylenie poziomów ewidencji oraz brak zrozumienia roli, jaką pełnią różne typy kont w systemie rachunkowości. Prowadzenie ewidencji materiałów wyłącznie na kontach syntetycznych czy wynikowych uniemożliwia efektywne zarządzanie zapasami i może prowadzić do błędnych decyzji finansowych.

Pytanie 11

Zgodnie z regulaminem wynagradzania obowiązującym u pracodawcy, pracownik otrzymuje stałe miesięczne wynagrodzenie, które składa się z:
− płacy podstawowej – 4 000,00 zł,
− dodatku funkcyjnego – 700,00 zł,
− premii motywacyjnej – 5% od płacy zasadniczej.
Oblicz całkowite wynagrodzenie brutto pracownika za miesiąc.

A. 4 700,00 zł
B. 4 900,00 zł
C. 4 350,00 zł
D. 4 935,00 zł
Aby obliczyć miesięczne wynagrodzenie brutto pracownika, należy zsumować płacę zasadniczą, dodatek funkcyjny oraz premię motywacyjną. Płaca zasadnicza wynosi 4 000,00 zł, a dodatek funkcyjny to 700,00 zł, co razem daje 4 700,00 zł. Następnie musimy obliczyć premię motywacyjną, która wynosi 5% wynagrodzenia zasadniczego. Premia ta wynosi 5% z 4 000,00 zł, co daje 200,00 zł. Po dodaniu tej premii do poprzedniej sumy (4 700,00 zł + 200,00 zł), otrzymujemy 4 900,00 zł. W praktyce, obliczanie wynagrodzenia brutto jest kluczowym elementem zarządzania kadrami, a znajomość zasad wynagradzania pozwala na odpowiednie planowanie budżetu oraz zapewnienie zgodności z przepisami prawa pracy, co jest istotne dla utrzymania dobrej atmosfery w firmie oraz wysokiej motywacji pracowników.

Pytanie 12

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli ustal wielkość wpływów budżetowych z tytułu podatków bezpośrednich.

Rodzaj podatkuWpływy budżetowe
w tys. zł
Podatek dochodowy od osób prawnych38 144 387
Podatek dochodowy od osób fizycznych97 559 145
Podatek od towarów i usług156 801 211
Podatek akcyzowy68 261 286
Podatek od gier1 640 203

A. 135 703 532 tys. zł
B. 156 801 211 tys. zł
C. 292 504 743 tys. zł
D. 226 702 700 tys. zł
Wybierając jedną z innych opcji, takich jak 156 801 211 tys. zł czy 292 504 743 tys. zł, mogłeś popełnić kilka typowych błędów w myśleniu. Wiesz, często problemy biorą się z złych obliczeń, które wynikają z błędnych założeń co do sumy podatków. Trzeba pamiętać, że podatki pośrednie, jak VAT czy akcyza, nie wchodzą w grę, gdy mówimy o podatkach bezpośrednich, więc mogą mylić tych, którzy nie do końca czują temat. Często też jest tak, że ludzie nie rozróżniają różnych typów podatków, co prowadzi do dodatkowych pomyłek. Na przykład, niektórzy mogą mylić wpływy z podatków dochodowych z innymi podatkami, co sprawia, że kwoty są zawyżone. Ważne jest też to, żeby spojrzeć w kontekście na dane budżetowe, bo zrozumienie, co wpływa na przychody to klucz do właściwej interpretacji wyników. Z doświadczenia wiem, że edukacja o regulacjach podatkowych i praktyka w analizie wpływów budżetowych są niezbędne, żeby uniknąć takich pomyłek w przyszłości.

Pytanie 13

Przełożony, który prowadzi zespół, wykorzystując negatywne bodźce, narzucając zakres działań, nie pozwalając podwładnym na udział w podejmowaniu decyzji oraz nie określając kryteriów oceny, jest

A. liberałem
B. autokratą
C. demokratą
D. doradcą
Odpowiedź 'autokrata' jest poprawna, ponieważ ten styl zarządzania charakteryzuje się dominującą rolą lidera, który podejmuje wszystkie kluczowe decyzje, nie angażując zespołu w procesy decyzyjne. Przełożony, który stosuje bodźce negatywne oraz narzuca zakres czynności, działa w sposób, który może obniżać morale pracowników i prowadzić do frustracji. W środowisku pracy, które stawia na autokratyczne podejście, pracownicy czują się często niedoceniani, ponieważ ich opinie i pomysły nie są brane pod uwagę. Dobrym przykładem zastosowania tego stylu może być sytuacja, w której lider w kryzysie decyduje się na szybkie działania bez konsultacji z zespołem, co może być uzasadnione w sytuacjach wymagających natychmiastowej reakcji. Niemniej jednak, długofalowo takie podejście może prowadzić do wysokiej rotacji pracowników oraz obniżenia zaangażowania, co jest niezgodne z zaleceniami dobrych praktyk w zarządzaniu, które promują współpracę i zaangażowanie zespołu w podejmowanie decyzji.

Pytanie 14

Grupa doradców podatkowych zamierza wspólnie prowadzić działalność gospodarczą. Jaką formę spółki powinni wybrać, aby nie odpowiadać za długi spółki wynikające z działalności wolnego zawodu wykonywanej przez innych wspólników?

A. Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością
B. Spółkę jawną
C. Spółkę komandytową
D. Spółkę partnerską
Spółka partnerska jest odpowiednią formą organizacyjną dla grupy doradców podatkowych, ponieważ została stworzona z myślą o wykonywaniu wolnych zawodów, takich jak doradztwo podatkowe, adwokatura czy architektura. W przypadku tej spółki, wspólnicy odpowiadają za zobowiązania spółki tylko do wysokości wniesionych wkładów, co oznacza, że nie odpowiadają osobistym majątkiem za długi innych wspólników wynikające z wykonywanej przez nich działalności. Przykładowo, jeśli jeden z doradców podatkowych popełni błąd, który skutkuje roszczeniem finansowym, pozostali wspólnicy nie ponoszą za to odpowiedzialności, co chroni ich osobiste finanse. Taka struktura sprzyja współpracy i zaufaniu wśród partnerów, gdyż każdy może koncentrować się na swoim zakresie działania, minimalizując ryzyko. Warto również zauważyć, że spółka partnerska korzysta z uproszczonych procedur księgowych oraz podatkowych, co dodatkowo ułatwia działalność jej członków, zapewniając im większą elastyczność i efektywność w prowadzeniu biznesu.

Pytanie 15

Właścicielami Przedsiębiorstwa Handlowego AXA sp. z o.o. jest trzech wspólników. Dane dotyczące liczby posiadanych przez nich udziałów przedstawiono w tabeli. Przedsiębiorstwo Handlowe AXA sp. z o.o. wypracowało w 2014 r. zysk netto w kwocie 500 000 zł. Spółka postanowiła przeznaczyć 50% wypracowanego zysku netto na dywidendy dla udziałowców proporcjonalnie do liczby posiadanych przez nich udziałów. Otrzymają oni odpowiednio:

UdziałowcyLiczba udziałów
Jan Kapa5
Leon Kawa3
Eryk Kot2
Ogółem liczba udziałów10

A. Jan Kapa - 150 000,00 zł, Leon Kawa - 50 000.00 zł, Eryk Kot - 75 000,00 zł
B. Jan Kapa - 150 000,00 zł, Leon Kawa - 50 000,00 zł, Eryk Kot - 50 000,00 zł
C. Jan Kapa - 125 000,00 zł, Leon Kawa - 75 000,00 zł, Eryk Kot - 75 000,00 zł
D. Jan Kapa - 125 000,00 zł, Leon Kawa - 75 000,00 zł, Eryk Kot - 50 000,00 zł
Odpowiedź, która została wybrana, jest prawidłowa, ponieważ opiera się na właściwych zasadach obliczania dywidendy. Aby obliczyć kwotę dywidendy dla każdego ze wspólników, należy najpierw ustalić całkowitą kwotę przeznaczoną na dywidendy. W tym przypadku spółka postanowiła przeznaczyć 50% zysku netto, co oznacza, że całkowita kwota dywidendy wynosi 250 000 zł (50% z 500 000 zł). Następnie, aby obliczyć wartość dywidendy przypadającą na jednego udziałowca, należy ustalić liczbę posiadanych przez nich udziałów. W общym przypadku, każdy wspólnik powinien otrzymać dywidendę proporcjonalnie do liczby posiadanych udziałów. W wyniku obliczeń okazuje się, że Jan Kapa otrzymuje 125 000 zł, Leon Kawa 75 000 zł, a Eryk Kot 50 000 zł. Te zasady są zgodne z praktyką biznesową, w której dywidendy są wypłacane proporcjonalnie do udziałów, co zapewnia sprawiedliwość w podziale zysków wśród współwłaścicieli.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 17

Do kategorii spółek kapitałowych należy spółka

A. partnerska
B. z ograniczoną odpowiedzialnością
C. komandytowa
D. jawna
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, czyli ta sp. z o.o., to jedna z tych podstawowych form spółek kapitałowych w Polsce. Jak to działa? W skrócie, wspólnicy odpowiadają za długi firmy tylko do wysokości tego, co włożyli. Dzięki temu chronią swoje osobiste majątki, co moim zdaniem jest mega fajne, zwłaszcza dla małych i średnich przedsiębiorców, którzy chcą ograniczyć ryzyko. Dodatkowo, spółka z o.o. daje większą swobodę w zarządzaniu kapitałem i łatwiej przyciąga nowych inwestorów. No i warto wiedzieć, że muszą prowadzić pełną księgowość, co z jednej strony może być dość skomplikowane, ale z drugiej daje większą przejrzystość finansową. Przed założeniem takiej spółki, lepiej skonsultować się z kimś, kto się na tym zna, jak prawnik czy doradca podatkowy, bo to może pomóc dopasować wszystko do specyfiki działalności.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 19

Zapas zeszytów i okładek do zeszytów zgromadzony w magazynie Hurtowni Artykułów Papierniczych klasyfikuje się jako

A. materiały podstawowe
B. produkty gotowe
C. towary
D. materiały pomocnicze
Odpowiedź 'towarów' jest prawidłowa, ponieważ zapasy zeszytów oraz okładek na zeszyty w magazynie Hurtowni Artykułów Papierniczych są klasyfikowane jako towary, które przeznaczone są do sprzedaży. W kontekście gospodarki magazynowej towary to produkty, które są gotowe do dystrybucji i sprzedaży finalnym klientom. W branży hurtowej, towary obejmują również wszystkie materiały, które nie wymagają dalszej obróbki i są zmagazynowane w celu dalszej sprzedaży. Zeszyty i okładki, będące produktami papierniczymi, idealnie wpisują się w tę definicję, ponieważ są one gotowe do użycia przez klientów. Przykładem może być sytuacja, gdy hurtownia dostarcza zeszyty do szkół lub biur – w takim przypadku magazynowane towary są gotowe do natychmiastowej sprzedaży, co jest kluczowym elementem efektywnego zarządzania zapasami w hurtowniach. Dodatkowo, klasyfikacja zapasów jako towarów pozwala na łatwiejsze monitorowanie rotacji zapasów, co jest istotne w kontekście obliczania wskaźników efektywności i planowania przyszłych zakupów zgodnie z aktualnym zapotrzebowaniem rynku.

Pytanie 20

W przypadku likwidacji jednostki organizacyjnej, jakie działania są niezbędne w zarządzaniu dokumentacją?

A. Zwiększenie produkcji
B. Zatrudnienie nowych pracowników
C. Sporządzenie protokołu likwidacyjnego
D. Zwiększenie nakładów inwestycyjnych
W momencie likwidacji jednostki organizacyjnej, kluczowym działaniem związanym z zarządzaniem dokumentacją jest sporządzenie protokołu likwidacyjnego. Taki protokół jest niezbędny, ponieważ formalizuje proces zamykania działalności i dokumentuje wszystkie istotne aspekty związane z zakończeniem funkcjonowania jednostki. Przede wszystkim protokół likwidacyjny powinien zawierać szczegółowy opis stanu majątku firmy, w tym inwentarza, zobowiązań oraz należności. Dodatkowo, w protokole należy uwzględnić informacje o zakończeniu umów z kontrahentami, pracownikami oraz innymi podmiotami. Jest to również dokument, który może być wymagany przez organy podatkowe, sądy czy inne instytucje kontrolne, aby potwierdzić, że proces likwidacji przebiegł zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Sporządzenie takiego protokołu to również dobra praktyka, która pozwala na uniknięcie późniejszych nieporozumień czy problemów prawnych związanych z likwidacją. Z mojego doświadczenia, takie dokumenty stanowią bazę do rozliczenia się z wszelkimi zobowiązaniami i są kluczowe w zarządzaniu dokumentacją w jednostce, która zakończyła swoją działalność.

Pytanie 21

Czterech absolwentów Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej postanowiło utworzyć firmę w celu wykonywania wolnego zawodu. Zawarli oni umowę spółki

A. partnerską
B. komandytowo-akcyjną
C. akcyjną
D. z ograniczoną odpowiedzialnością
Odpowiedź 'partnerską' jest jak najbardziej na miejscu. Spółka partnerska to świetna opcja dla ludzi pracujących w takich zawodach jak architektura czy prawo. Wspólnicy są odpowiedzialni za długi firmy, ale mają ograniczoną odpowiedzialność – to znaczy, że nie muszą się martwić o to, że stracą cały swój majątek osobisty. To bardzo ważne dla profesjonalistów, którzy chcą razem działać, dzielić się wiedzą i potrafić lepiej organizować swoje projekty. Każdy z partnerów może wnieść coś od siebie, co naprawdę może pomóc w budowaniu sukcesu firmy. Warto też zauważyć, że taka spółka musi być zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym, co dodaje jej formalności. Moim zdaniem, to rozwiązanie pozwala na większą elastyczność w pracy i decyzjach, co jest kluczowe, gdy rynek się zmienia.

Pytanie 22

Dla zapewnienia ciągłości sprzedaży przedsiębiorstwo handlowe MIRA powinno utrzymywać zapasy towarów przez okres 12 dni. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ, w którym roku przedsiębiorstwo zamroziło za dużo środków pieniężnych w zapasach.

Wskaźniki rotacji towarów w latach 2006 – 2009
Wskaźnik2006 r.2007 r.2008 r.2009 r.
Wskaźnik rotacji towarów w dniach1112815
Wskaźnik rotacji towarów w razach33304624

A. W 2009 roku.
B. W 2006 roku.
C. W 2007 roku.
D. W 2008 roku.
Analizując odpowiedzi na to pytanie, można zauważyć, że wybór lat 2006, 2007 lub 2008 nie uwzględnia istotnych danych dotyczących wskaźnika rotacji zapasów. W latach tych wskaźniki rotacji były zgodne z oczekiwanym okresem utrzymania zapasów wynoszącym 12 dni, co sugeruje, że przedsiębiorstwo MIRA zarządzało swoimi zapasami w sposób efektywny. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że każde odchylenie od normy oznacza niewłaściwe zarządzanie. Jednakże w tym przypadku, analiza powinna skupić się na rzeczywistych wartościach wskaźników, które obrazują, jak skutecznie firma zarządzała swoimi zapasami. W branży handlowej kluczowe jest monitorowanie rotacji towarów, co pozwala na identyfikację trendów i podejmowanie decyzji dotyczących optymalizacji zapasów. Wybierając lata, w których wskaźnik rotacji był poniżej normy, można było zignorować fakt, że tylko w 2009 roku doszło do znacznego przekroczenia ustalonych standardów, co skutkowało zamrożeniem nadmiernych środków pieniężnych w zapasach. Ta analiza jest niezbędna dla każdego przedsiębiorstwa dążącego do poprawy efektywności operacyjnej oraz utrzymania zdrowego poziomu płynności finansowej.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 24

Spółka akcyjna wyemitowała i sprzedała 2-letnie obligacje. Ich równowartość w bilansie tej spółki, to

A. zobowiązania z tytułu emisji dłużnych papierów wartościowych
B. inwestycje długoterminowe
C. długoterminowe papiery wartościowe
D. kapitał akcyjny
Odpowiedź 'zobowiązania z tytułu emisji dłużnych papierów wartościowych' jest poprawna, ponieważ emisja obligacji przez spółkę akcyjną prowadzi do powstania zobowiązania, które należy ująć w bilansie. Obligacje, które spółka wyemitowała, stanowią dług, który będzie spłacony po upływie określonego okresu, w tym przypadku dwóch lat. W praktyce, takie zobowiązania są klasyfikowane jako długoterminowe, jeśli ich termin wykupu przekracza jeden rok. W związku z tym, w bilansie spółki, emisja obligacji zwiększa zobowiązania, co wpływa na wskaźniki zadłużenia oraz na strukturę kapitałową firmy. Dobrą praktyką jest monitorowanie tych zobowiązań, aby zapewnić, że spółka będzie w stanie je spłacić w terminie oraz aby inwestorzy mieli pełen obraz ryzyka finansowego związanego z emisją obligacji. Ponadto, zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSRF), spółki są zobowiązane do ujawniania szczegółów dotyczących długoterminowych zobowiązań w swoich raportach finansowych, co zapewnia przejrzystość i odpowiedzialność.

Pytanie 25

Do jakiej kategorii ubezpieczeń zaliczamy ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe?

A. na życie
B. społecznych
C. zdrowotnych
D. majątkowych
Ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe to naprawdę ważne elementy, które pomagają nam w trudnych momentach życia. Chodzi o to, żeby zabezpieczyć nas przed utratą dochodu, gdy na przykład osiągamy wiek emerytalny, albo gdy z jakiegoś powodu nie możemy pracować. Wszyscy płacimy składki – pracownicy i pracodawcy – i to właśnie dzięki nim możemy liczyć na wsparcie w przyszłości. Zbieranie pieniędzy na emeryturę, które potem dostajemy jako świadczenia, ma duże znaczenie, bo pozwala nam spokojnie przeżyć czas, gdy nie pracujemy. Jeśli ktoś straci zdolność do pracy przez chorobę czy wypadek, ubezpieczenia rentowe też pomagają i to jest mega istotne. W codziennym życiu to ubezpieczenie ma ogromne znaczenie, bo stabilizuje naszą sytuację finansową w trudnych chwilach i pozwala żyć na przyzwoitym poziomie.

Pytanie 26

Etap cyklu ekonomicznego, który wyróżnia się stałym i wzrastającym poziomem produkcji oraz cen, a także rosnącym zatrudnieniem i malejącym bezrobociem to

A. recesja
B. trend
C. depresja
D. ożywienie
Ożywienie jest fazą cyklu gospodarczego, która charakteryzuje się dynamicznym wzrostem produkcji oraz cen, co z kolei prowadzi do zwiększenia zatrudnienia i redukcji bezrobocia. W tym okresie przedsiębiorstwa zaczynają realizować plany inwestycyjne, co stymuluje wzrost popytu zarówno krajowego, jak i zagranicznego. Przykładem może być sytuacja po kryzysie finansowym, kiedy to rynki zaczynają się odbudowywać, a konsumenci znów mają większą skłonność do wydawania pieniędzy. Warto zauważyć, że ożywienie nie tylko wpływa na wzrost produkcji, ale także na poprawę warunków życia społeczeństwa dzięki zwiększeniu dochodów i zatrudnienia. W standardach makroekonomicznych obserwacja takich zjawisk jest kluczowa dla przewidywania dalszych ruchów gospodarczych i przygotowania polityki fiskalnej oraz monetarnej. Świadomość przebiegu cyklu gospodarczego jest zatem niezbędna zarówno dla polityków, jak i przedsiębiorców.

Pytanie 27

Dokumenty, które zostały przekazane do zakładowej składnicy akt, zostały zakwalifikowane jako archiwalne BE5, co oznacza, że

A. są użyteczne i po 5 latach przechowywania mogą zostać zniszczone
B. stanowią dokumenty manipulacyjne, które po formalnym przekazaniu wracają do referenta na 5-letni okres przechowywania
C. posiadają trwałą wartość historyczną
D. wartość tych dokumentów budzi wątpliwości i po 5 latach przechowywania powinny być poddane ekspertyzie archiwum państwowego
Dokumenty zaklasyfikowane do kategorii archiwalnej BE5 są uznawane za te, których wartość archiwalna budzi wątpliwości. Oznacza to, że po upływie 5 lat od ich przechowywania, powinny zostać poddane ekspertyzie w archiwum państwowym. W praktyce, to podejście ma na celu określenie, czy dokumenty zasługują na dalsze przechowywanie w archiwum, czy też mogą być zniszczone. Proces ten jest zgodny z zasadami klasyfikacji dokumentów, które zakładają, że każda kategoria archiwalna ma określone wymagania dotyczące przechowywania i ewentualnej dezintegracji materiałów. Przykładem mogą być dokumenty związane z projektami, które mogą nie mieć długoterminowej wartości dla instytucji, ale ich przydatność musi być dokładnie oceniona przed podjęciem decyzji o ewentualnym zniszczeniu. Właściwe zarządzanie dokumentacją archiwalną zapewnia nie tylko zgodność z obowiązującymi przepisami, ale również optymalizuje przestrzeń archiwalną oraz koszty związane z jej utrzymaniem.

Pytanie 28

Na podstawie którego dokumentu odbywa się przekazanie akt spraw zakończonych?

A. Protokołu zdawczo-odbiorczego
B. Wykazu akt
C. Protokołu kontroli
D. Spisu spraw
Zrozumienie roli różnych dokumentów w procesie zarządzania aktami jest kluczowe dla poprawnego funkcjonowania instytucji. Protokoły kontroli, choć istotne, koncentrują się przede wszystkim na ocenianiu zgodności działań z obowiązującymi przepisami i procedurami, a nie na samym przekazywaniu akt. Protokół kontroli jest narzędziem służącym do dokonania audytu, a jego zastosowanie dotyczy przede wszystkim weryfikacji procesów, a nie administracyjnego obiegu dokumentów. Z kolei spis spraw oraz wykaz akt mają na celu klasyfikację i systematyzację dokumentów, ale nie pełnią funkcji potwierdzającej przekazanie akt. Spis spraw to narzędzie ewidencyjne, które może pomóc w śledzeniu procesów, ale nie jest dowodem na przekazanie akt, a wykaz akt z kolei jest jedynie zestawieniem materiałów, które nie zawiera informacji o ich stanie czy kompletności. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych dokumentów i przypisywanie im funkcji, które są im obce. Właściwe zrozumienie różnic między tymi dokumentami jest niezbędne do skutecznego zarządzania dokumentacją oraz zapewnienia jej prawidłowego obiegu w organizacji.

Pytanie 29

Aby obliczyć wskaźnik zatrudnienia, niezbędne są poniższe dane:

A. liczba świeżo zatrudnionych pracowników oraz średni stan zatrudnienia w analizowanym czasie
B. kwota uzyskanych przychodów ze sprzedaży oraz liczba świeżo zatrudnionych pracowników
C. ilość pracowników, którzy odeszli oraz liczba przyjętych pracowników, a także okresy ich zatrudnienia
D. wartość osiągniętego zysku oraz wartość średniego zatrudnienia w analizowanym czasie
Wskaźnik przyjęć pracowników, zwany również wskaźnikiem zatrudnienia, jest kluczowym wskaźnikiem w zarządzaniu zasobami ludzkimi, który pozwala ocenić dynamikę zmian w zatrudnieniu w danym przedsiębiorstwie. Poprawna odpowiedź, wskazująca na konieczność uwzględnienia liczby nowozatrudnionych pracowników oraz średniego stanu zatrudnienia w badanym okresie, opiera się na fundamentalnych zasadach analizy danych kadrowych. Liczba nowozatrudnionych pracowników dostarcza informacji o tym, jak wiele osób zaczęło pracę w określonym czasie, co jest istotne dla oceny aktualnych potrzeb kadrowych i efektywności procesów rekrutacyjnych. Średni stan zatrudnienia, z kolei, pozwala na zrozumienie ogólnej struktury zatrudnienia w firmie, co jest niezbędne do prawidłowego obliczenia wskaźnika. Przykładowo, w firmie, która w ciągu roku przyjęła 50 nowych pracowników, a jej średni stan zatrudnienia wyniósł 200 osób, wskaźnik przyjęć wyniesie 25%. Zrozumienie tych relacji i umiejętność ich analizy jest niezbędne w zarządzaniu ludźmi, a także w planowaniu strategii zatrudnienia zgodnie z wymaganiami rynkowymi i specyfiką branży. Wskazanie poprawnych danych do obliczenia wskaźnika jest zgodne z dobrymi praktykami HR, które podkreślają znaczenie monitorowania wskaźników efektywności zatrudnienia dla optymalizacji procesów rekrutacyjnych i zatrudnieniowych w organizacji.

Pytanie 30

Osobie, która zaczyna pracę o 22:00 i wykonuje ją przez 8 godzin do 6:00 następnego dnia, przysługuje zgodnie z Kodeksem pracy dodatek do wynagrodzenia wynoszący

A. 60% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę
B. 100% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę
C. 20% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę
D. 50% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę
Odpowiedź wskazująca na 20% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę jest poprawna, ponieważ zgodnie z Kodeksem pracy, pracownicy wykonujący pracę w porze nocnej mają prawo do dodatku. Praca w nocy, czyli w godzinach od 22:00 do 6:00, jest uznawana za pracę w porze nocnej, co wiąże się z wyższym ryzykiem oraz wpływem na zdrowie. Dodatek w wysokości 20% stawki godzinowej minimalnego wynagrodzenia jest standardowym rozwiązaniem, które ma na celu zrekompensowanie tych dodatkowych obciążeń. Przykład praktyczny: jeżeli minimalne wynagrodzenie wynosi 2800 zł, stawka godzinowa wynosi 18,67 zł. W takim przypadku dodatek nocny wyniesie 3,73 zł za każdą godzinę pracy, co znacząco podnosi wynagrodzenie pracownika. Pracodawcy powinni uwzględniać takie dodatki w swoich budżetach, aby przestrzegać przepisów prawa pracy oraz zapewnić sprawiedliwe wynagrodzenie dla pracowników nocnych.

Pytanie 31

W zestawieniu bilansowym Środki trwałe w budowie powinny być klasyfikowane w pozycji

A. rzeczowych aktywów trwałych
B. krótkoterminowych inwestycji
C. długoterminowych inwestycji
D. wartości niematerialnych oraz prawnych
Środki trwałe w budowie to takie rzeczy, które są w trakcie robienia, ale jeszcze nie są gotowe, żeby z nich korzystać. Według międzynarodowych standardów rachunkowości, głównie IAS 16, traktujemy je jako rzeczowe aktywa trwałe, bo jak już skończymy budowę, to będą działać w firmie przez długi czas. Przykłady to nowe fabryki albo różne infrastrukturki, które posłużą latami. Te aktywa wyceniamy na podstawie wydatków związanych z budową, jak robocizna, materiały czy różne usługi. To ważne, żeby dobrze klasyfikować te aktywa, bo od tego zależy bilans firmy i jej szanse na zdobycie finansowania. Klasyfikacja ich jako rzeczowe aktywa trwałe to dobra praktyka w rachunkowości, dzięki czemu można zachować przejrzystość w raportach finansowych.

Pytanie 32

Hurtownia zakupiła w maju 2017 r. i przyjęła do magazynu jabłka na podstawie dowodów Pz - przyjęcie zewnętrzne zgodnie z wykazem zamieszczonym w tabeli. Ile wynosi średnia cena jednego kilograma jabłek przyjętych do magazynu w maju 2017 r. obliczona metodą średniej ważonej?

Lp.DataDowódIlośćCenaWartość
1.04.05.2017 r.Pz 1/05/2017300 kg2,80 zł/kg840,00 zł
2.09.05.2017 r.Pz 2/05/2017100 kg3,00 zł/kg300,00 zł
3.21.05.2017 r.Pz 3/05/2017200 kg3,66 zł/kg732,00 zł
4.30.05.2017 r.Pz 4/05/2017300 kg2,70 zł/kg810,00 zł

A. 3,04 zł
B. 2,98 zł
C. 2,75 zł
D. 3,33 zł
Obliczenie średniej ceny jednego kilograma jabłek przyjętych do magazynu w maju 2017 r. metodą średniej ważonej jest kluczowym zagadnieniem w zarządzaniu zapasami i finansach przedsiębiorstwa. Średnia ważona umożliwia uwzględnienie różnych ilości zakupionych produktów w obliczeniach, co jest istotne w kontekście oceny kosztów zakupu. W tym przypadku, aby uzyskać poprawny wynik, należy podzielić łączną wartość wszystkich zakupionych jabłek przez ich łączną ilość. Metoda ta jest standardowo stosowana w rachunkowości, ponieważ pozwala na precyzyjne określenie wartości zapasów, co przekłada się na właściwe podejmowanie decyzji finansowych. Przykład zastosowania tej metody można zobaczyć w analizach finansowych, gdzie przedsiębiorstwa muszą regularnie raportować swoje zapasy i ich wartość, co wpływa na bilans oraz wyniki finansowe. Dodatkowo, zrozumienie tej metody jest kluczowe w zakresie prognozowania kosztów i planowania zakupów, co ma bezpośrednie przełożenie na efektywność operacyjną firmy.

Pytanie 33

Wzrost wartości wskaźnika rotacji należności w dniach wskazuje

A. na poprawę efektywności zarządzania należnościami
B. na rosnącą skuteczność windykacji należności
C. na malejącą skuteczność windykacji należności
D. na skracający się okres kredytowania odbiorców
Wskaźnik rotacji należności w dniach jest miarą efektywności zarządzania należnościami i wskazuje, jak długo przedsiębiorstwo czeka na zapłatę od swoich klientów. Rosnący wskaźnik rotacji oznacza, że czas oczekiwania na spłatę należności się wydłuża, co wskazuje na malejącą skuteczność windykacji. Przykładem może być sytuacja, w której firma dostarcza swoje produkty na kredyt i zauważa, że klienci zaczynają opóźniać płatności. Praktyczne znaczenie tej analizy polega na tym, że przedsiębiorstwo powinno zrewidować swoje procedury przekazywania należności do windykacji oraz strategię współpracy z odbiorcami. W branży finansowej i zarządzania wierzytelnościami, dobre praktyki sugerują, aby regularnie monitorować wskaźniki rotacji oraz prowadzić analizy dotyczące terminowości płatności. Umożliwia to wczesne identyfikowanie problemów i podejmowanie działań naprawczych, co może obejmować renegocjację warunków kredytowania, wprowadzenie bardziej rygorystycznych zasad oceny zdolności kredytowej klientów lub też zwiększenie działań marketingowych mających na celu poprawę relacji z klientami.

Pytanie 34

Łączne przychody firmy z o.o. za dany rok obrotowy wyniosły 320 000,00 zł, a koszty związane z uzyskaniem tych przychodów osiągnęły kwotę 220 000,00 zł. Oblicz, ile wynosi zaległy podatek dochodowy od osób prawnych, który należy uiścić w urzędzie skarbowym, jeżeli w trakcie roku zapłacono zaliczki na ten podatek w wysokości 16 566,00 zł?

A. 1 434 zł
B. 3 434 zł
C. 4 434 zł
D. 2 434 zł
W przypadku obliczeń związanych z podatkiem dochodowym od osób prawnych, istotne jest, aby zrozumieć, jakie elementy wpływają na ostateczną kwotę. Niekiedy błędy w obliczeniach mogą wynikać z niepełnego uwzględnienia wszystkich składników. Na przykład, jeśli ktoś z obliczeń pomija koszty uzyskania przychodów, może dojść do wyolbrzymienia podstawy opodatkowania, co w konsekwencji prowadzi do nieprawidłowego obliczenia zobowiązania. Często mylone są również zaliczki na podatek z ostatecznym zobowiązaniem. Zaliczki to kwoty, które przedsiębiorca wpłaca w ciągu roku, a które mają na celu rozłożenie obciążenia podatkowego, ale nie są to ostateczne kwoty do zapłaty. Innym typowym błędem jest niewłaściwe obliczenie stawki podatkowej lub zastosowanie jej do niewłaściwej podstawy. Właściwe zrozumienie, że podatek dochodowy od osób prawnych oblicza się na podstawie różnicy między przychodami a kosztami, jest kluczowe dla prawidłowego rozliczenia. Ponadto, przedsiębiorcy powinni być świadomi różnorodnych ulg i zwolnień dostępnych w polskim prawodawstwie, które mogą wpłynąć na kwotę podatku. Zrozumienie tych mechanizmów nie tylko zapobiega błędnym decyzjom finansowym, ale również pozwala efektywnie zarządzać obowiązkami podatkowymi.

Pytanie 35

Zapas, który odpowiada aktualnym wymaganiom w firmie i jest utrzymywany w celu zaspokojenia przewidywanego zużycia przy znanym czasie dostawy, to zapas

A. rezerwowy
B. sezonowy
C. nadmierny
D. produkcyjny
Wybór odpowiedzi "rezerwowy" jest błędny, ponieważ zapas rezerwowy odnosi się do dodatkowych zapasów utrzymywanych w celu zabezpieczenia przedsiębiorstwa przed nieprzewidzianymi zdarzeniami, takimi jak opóźnienia w dostawach czy niespodziewane wzrosty popytu. To podejście nie jest związane z planowanym zużyciem, ale raczej z zarządzaniem ryzykiem. W kontekście zapasów, nadmierny zapas to ten, który przekracza rzeczywiste potrzeby produkcyjne i prowadzi do zwiększonych kosztów magazynowania oraz ryzyka przestarzałych produktów. Właściwe zarządzanie zapasami powinno unikać sytuacji nadmiarowych, które negatywnie wpływają na płynność finansową firmy. Z kolei zapas sezonowy jest specyficzny dla branż, w których zapotrzebowanie na produkty zmienia się w zależności od pory roku. Przykładowo, w handlu detalicznym firmy mogą gromadzić zapasy na okres świąteczny. Dlatego kluczem do skutecznego zarządzania zapasami jest zrozumienie różnicy między tymi rodzajami zapasów, aby móc właściwie je planować w oparciu o konkretne potrzeby przedsiębiorstwa.

Pytanie 36

Na podstawie wielkości wskaźników rotacji zobowiązań w kolejnych latach można stwierdzić, że

Rok2011201220132014
Liczba dni20222421

A. w porównaniu z rokiem 2011, w roku 2012 jednostka o 2 dni dłużej spłacała swoje zobowiązania.
B. rok 2013 charakteryzował się szybszą spłatą zobowiązań niż rok 2014.
C. w porównaniu z rokiem 2013, w roku 2012 jednostka o 2 dni dłużej spłacała swoje zobowiązania.
D. rok 2011 charakteryzował się dłuższą spłatą zobowiązań niż rok 2013.
Wybór tej odpowiedzi jest słuszny, ponieważ analiza danych wskaźników rotacji zobowiązań ujawnia wahadło pomiędzy latami 2011 a 2012. W roku 2011 liczba dni potrzebnych do spłaty zobowiązań wynosiła 20, podczas gdy w roku 2012 wzrosła do 22 dni. Ten wzrost wskazuje na wydłużony okres spłaty, co może być wynikiem zmiany w strategiach zarządzania płynnością finansową lub zmniejszenia efektywności procesów finansowych. Praktycznie oznacza to, że w 2012 roku jednostka była mniej zdolna do regulowania swoich zobowiązań w terminie, co może sugerować problemy z płynnością. Dobrym przykładem zastosowania tej analizy jest ocena kondycji finansowej przedsiębiorstwa przed podjęciem decyzji o inwestycjach lub udzieleniu kredytu. Umożliwia to identyfikację zaległości oraz planowanie działań, które mogą poprawić zarządzanie zobowiązaniami zgodnie z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 37

Który z dokumentów musi zostać poddany obowiązkowej weryfikacji pod względem merytorycznym, formalnym oraz rachunkowym?

A. Wz - dokument wydania zewnętrznego
B. Pz - dokument przyjęcia zewnętrznego
C. Rw - dokument rozchodu wewnętrznego
D. Faktura VAT zakupu
Faktura VAT zakupu jest dokumentem, który podlega obowiązkowej kontroli merytorycznej, formalnej i rachunkowej, ponieważ stanowi kluczowy element w procesie ewidencji podatkowej oraz księgowej w przedsiębiorstwie. Zgodnie z przepisami prawa, faktura VAT musi zawierać określone dane, takie jak numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, datę wystawienia, opis towarów lub usług oraz kwotę podatku VAT. Praktyczna kontrola tych elementów jest niezbędna, aby zapewnić zgodność z regulacjami, co z kolei wpływa na prawidłowe rozliczenie zobowiązań podatkowych. Dodatkowo, każdy przedsiębiorca powinien stosować dobre praktyki związane z archiwizowaniem faktur, co nie tylko ułatwia audyty, ale również chroni przed możliwymi sankcjami finansowymi. Warto również zaznaczyć, że faktura VAT ma ogromne znaczenie dla procesów zakupowych i sprzedażowych, a jej prawidłowa weryfikacja jest istotna dla utrzymania transparentności finansowej firmy.

Pytanie 38

Pracownik dostarcza swojemu pracodawcy deklarację w celu ustalenia miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych na formularzu

A. PIT-2
B. PIT-12
C. PIT-36
D. PIT-11
Wybór formularzy PIT-36, PIT-11 i PIT-12 może wskazywać na lekkie nieporozumienia, bo każdy z nich ma swoje konkretne zastosowanie. PIT-36 to roczny formularz, który wypełniają osoby prowadzące swoją działalność czy uzyskujące dochody z różnych źródeł. Ale on nie służy do obliczania miesięcznych zaliczek. PIT-11, to z kolei dokument, który pracodawca daje na koniec roku podatkowego i w nim są informacje o dochodach i zaliczkach na podatek. Też nie idzie go użyć do miesięcznych obliczeń. A PIT-12 dotyczy tych, którzy chcą skorzystać z ulg na dzieci, ale to też sprawa rocznego rozliczenia. Takie niepoprawne wybory mogą wynikać z zawirowań w zrozumieniu, do czego służą te różne dokumenty. Dlatego ważne jest, aby każdy pracownik zrozumiał, jakie formularze są do kogo i do czego, by uniknąć problemów z podatkami i błędów w obliczeniach.

Pytanie 39

Z wynagrodzenia za pracę pracodawca ma prawo potrącić bez zgody pracownika

A. składkę na związek zawodowy, do którego przynależność pracownika nie jest obowiązkowa.
B. świadczenie alimentacyjne egzekwowane od pracownika na podstawie tytułów wykonawczych.
C. wkład finansowy na rzecz pracowniczej kasy zapomogowo-pożyczkowej.
D. składkę na dobrowolne ubezpieczenie na życie wynikającą z zawartej przez pracownika polisy.
Poprawna odpowiedź to świadczenie alimentacyjne egzekwowane od pracownika na mocy tytułów wykonawczych. Pracodawca, zgodnie z przepisami Kodeksu Pracy oraz ustawą o ochronie wynagrodzenia za pracę, ma prawo dokonywać potrąceń z wynagrodzenia na podstawie tytułów wykonawczych, które obejmują m.in. decyzje sądowe o świadczeniach alimentacyjnych. To oznacza, że w przypadku, gdy pracownik ma obowiązek płacenia alimentów, sąd może wydać nakaz potrącenia, co obliguje pracodawcę do realizacji tych potrąceń bez potrzeby uzyskiwania zgody pracownika. Przykładem może być sytuacja, w której pracownik regularnie otrzymuje powiadomienia o wysokości zasądzonych alimentów, co automatycznie przekłada się na zmniejszenie jego wynagrodzenia. Ważne jest, aby pracodawca przestrzegał limitów potrąceń określonych w przepisach, które mają na celu ochronę pracownika przed nadmiernym obciążeniem finansowym. Znajomość tych zasad jest kluczowa dla prawidłowego zarządzania wynagrodzeniami oraz zapewnienia zgodności z wymogami prawnymi.

Pytanie 40

Osoba fizyczna, która prowadzi działalność gospodarczą rozliczaną na zasadach ogólnych przy wykorzystaniu stawki podatku liniowego wynoszącej 19%, przygotowuje roczne zeznanie podatkowe na formularzu

A. PIT-37
B. PIT-16A
C. PIT-36
D. PIT-36L
Formularz PIT-36L jest przeznaczony dla osób fizycznych, które prowadzą działalność gospodarczą i wybierają opodatkowanie na zasadach ogólnych przy zastosowaniu stawki podatku liniowego wynoszącej 19%. Warto zauważyć, że PIT-36L jest dedykowany dla tych przedsiębiorców, którzy nie korzystają z ryczałtu ewidencjonowanego ani z karty podatkowej. Wypełniając ten formularz, podatnik ma możliwość uwzględnienia kosztów uzyskania przychodu w sposób, który najlepiej odzwierciedla jego sytuację finansową. Na przykład, jeżeli przedsiębiorca ponosi wysokie wydatki na działalność, to rozliczenie na PIT-36L pozwala na pomniejszenie podstawy opodatkowania, co przekłada się na niższy podatek. Dobrą praktyką jest także regularne monitorowanie zmian w przepisach podatkowych oraz konsultacje z księgowym, aby sprawdzić, czy stosowane metody są zgodne z aktualnymi regulacjami.