Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik programista
  • Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
  • Data rozpoczęcia: 12 maja 2025 13:30
  • Data zakończenia: 12 maja 2025 13:55

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Aby uzyskać rezultaty działania skryptu napisanego w języku PHP, który jest częścią strony WWW, musi on być

A. zinterpretowany po stronie klienta
B. skomponowany po stronie serwera
C. skomponowany po stronie klienta
D. zinterpretowany po stronie serwera
Żeby zobaczyć, jak działa skrypt w PHP, musi on być obrobiony przez serwer. PHP to język, który kręci się na serwerze, więc to serwer przetwarza ten kod, a nie nasza przeglądarka. Jak użytkownik wysyła coś do serwera, ten bierze skrypt PHP, robi swoje magiczne sztuczki, generuje HTML i przesyła gotową stronę do przeglądarki. Na przykład, weźmy jakąś stronę, która zaciąga informacje z bazy danych właśnie dzięki PHP. Skrypt łączy się z bazą, robi zapytanie i zwraca wyniki w HTML. Są też różne standardy, jak RFC 2616 dla HTTP, które mówią o tym, jak ważne jest przetwarzanie po stronie serwera przy wysyłaniu żądań i odpowiedzi. Dzięki temu, mamy dynamiczne treści, które są na bieżąco generowane z danych zapisanych na serwerze. Tak więc, PHP to kluczowy element w wielu nowoczesnych aplikacjach internetowych, i nie da się bez niego żyć w tym świecie programowania.

Pytanie 2

Kod ```$liczba2 = &$liczba1;``` wskazuje, że zmienna ```$liczba2``` jest

A. wskaźnikiem do ```$liczba1```
B. referencją do ```$liczba1```
C. negacją logiczną zmiennej ```$liczba1```
D. iloczynem logicznym ze zmienną ```$liczba1```
Zmienna \$liczba2 jest referencją do zmiennej \$liczba1, co w języku PHP oznacza, że obie zmienne odwołują się do tego samego miejsca w pamięci. Dzięki temu każda zmiana wartości w jednej z nich automatycznie wpływa na drugą. Użycie referencji jest przydatne w sytuacjach, gdzie potrzebujemy pracować z dużymi strukturami danych bez tworzenia ich kopii, co pozwala na oszczędność pamięci i zwiększenie wydajności. Standardowym sposobem tworzenia referencji w PHP jest użycie operatora ampersand (&) przed nazwą zmiennej, co widzimy w przedstawionym kodzie. Dobre praktyki programistyczne sugerują stosowanie referencji w sposób przemyślany, aby uniknąć trudności w debugowaniu kodu, które mogą wynikać z nieoczekiwanych zmian wartości zmiennych. Referencje są również często wykorzystywane w funkcjach, aby przekazać zmienne przez referencję, co pozwala na modyfikację oryginalnych wartości przesyłanych argumentów."

Pytanie 3

Która z pętli w PHP umożliwia przeprowadzenie operacji na wszystkich elementach tablicy z automatycznym nadawaniem indeksów jej elementom?

A. do...while
B. foreach
C. while
D. for
Prawidłowa odpowiedź to 'foreach', ponieważ jest to specjalna pętla w języku PHP, która została stworzona z myślą o iteracji po elementach tablicy. Umożliwia ona wykonanie operacji na każdym elemencie tablicy bez potrzeby manualnego zarządzania indeksami, co jest szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy nie znamy z góry liczby elementów w tablicy. Dzięki 'foreach' iteracja wygląda czytelnie i zwięźle, co znacząco poprawia czytelność kodu. Przykład zastosowania: jeśli mamy tablicę z nazwiskami, możemy użyć pętli 'foreach', aby wypisać każde nazwisko na ekranie. Dodatkowo, 'foreach' jest zgodne z najlepszymi praktykami programistycznymi, ponieważ ogranicza ryzyko wystąpienia błędów związanych z błędnymi indeksami i ułatwia utrzymanie kodu. Warto również zauważyć, że 'foreach' działa zarówno na tablicach numerycznych, jak i asocjacyjnych, co czyni ją elastycznym narzędziem dla programistów.

Pytanie 4

W języku JavaScript, aby uzyskać podciąg tekstu pomiędzy wskazanymi indeksami, należy skorzystać z metody

A. replace()
B. concat()
C. trim()
D. slice()
Metoda slice() w JavaScript jest używana do wydzielania części napisu na podstawie podanych indeksów. Przyjmuje dwa argumenty: indeks początkowy oraz indeks końcowy, co pozwala na uzyskanie fragmentu tekstu w określonym zakresie. Na przykład, jeśli mamy napis 'JavaScript' i zastosujemy slice(0, 4), otrzymamy 'Java'. Metoda ta nie zmienia oryginalnego napisu, co jest zgodne z zasadą niemodyfikowalności w JavaScript. Dobrą praktyką jest również pamiętanie, że indeks końcowy jest wyłączny, co oznacza, że znak na tym indeksie nie jest wliczany do wynikowego napisu. Ponadto, slice() może przyjmować wartości ujemne, co pozwala na łatwe wydzielanie fragmentów z końca napisu, co jest szczególnie przydatne w dynamicznych aplikacjach webowych. Warto również wiedzieć, że slice() jest preferowane do używania nad innymi metodami, gdyż jest bardziej intuicyjna i wydajna w kontekście manipulacji łańcuchami znaków.

Pytanie 5

Który z akapitów został sformatowany zgodnie z przedstawionym stylem, zakładając, że pozostałe właściwości akapitu mają wartości domyślne?

Ilustracja do pytania
A. Odpowiedź B
B. Odpowiedź D
C. Odpowiedź A
D. Odpowiedź C
Paragraf oznaczony jako C został poprawnie sformatowany według przedstawionego stylu CSS. Styl ten określa kilka kluczowych właściwości: padding na poziomie 20 pikseli, kolor tekstu jako niebieski, pogrubienie tekstu ustawione na 900 oraz obramowanie o grubości 1 piksela z pełną linią. Padding określa wewnętrzne wcięcie, które wpływa na zwiększenie odległości między tekstem a krawędzią kontenera, co widać w odpowiedzi C jako przestrzeń wokół tekstu. Kolor tekstu zmienia się na niebieski, co również jest zgodne z wyglądem tej odpowiedzi. Font-weight ustawiony na 900 oznacza, że tekst powinien być wyraźnie pogrubiony, co jest zauważalne w porównaniu do innych opcji. Obramowanie wokół tekstu jest delikatne, ale widoczne, co odpowiada deklaracji border: 1px solid. Te właściwości są zgodne z powszechnymi praktykami projektowania stron internetowych, gdzie czytelność i estetyka odgrywają kluczową rolę. Praktyczne zastosowanie takich reguł CSS można znaleźć w projektowaniu intuicyjnych interfejsów użytkownika, gdzie spójność stylów ułatwia nawigację.

Pytanie 6

W systemach bazodanowych, aby przedstawić dane, które spełniają określone kryteria, należy stworzyć

A. makropolecenie
B. raport
C. relację
D. formularz
Formularze, makropolecenia i relacje to różne rzeczy, które używamy w bazach danych, ale nie nadają się do tworzenia raportów. Formularz to narzędzie do wprowadzania danych, jego głównym celem jest to, żeby użytkownik mógł dodawać lub edytować informacje w bazie. Choć są przydatne do zbierania danych, to już do ich analizy czy prezentacji się nie nadają. Makropolecenia to z kolei instrukcje, które pomagają w automatyzacji powtarzalnych zadań, ale znowu – nie są do raportów. Użytkownicy mogą myśleć, że makropolecenia zastąpią raporty, ale to zupełnie inne rzeczy. Relacje dotyczą sposobu łączenia tabel w bazie danych, co jest ważne dla struktury, ale też nie ma to nic wspólnego z prezentacją danych. Warto wiedzieć, jakie są różnice między tymi pojęciami, bo to może pomóc w lepszym zarządzaniu danymi i uniknięciu nieporozumień.

Pytanie 7

Wskaż wszystkie symbole, które pozwalają na komentowanie kodu w języku PHP.

A.oraz //
B. tylko /* */
C. /* */ oraz
D. /* */ oraz // oraz #
Odpowiedź, która wskazuje na znaki /* */, // oraz # jako metody komentowania w PHP jest poprawna. W języku PHP istnieją różne sposoby na dodawanie komentarzy, co jest kluczowe dla dokumentacji kodu i ułatwiania jego późniejszego zrozumienia. Komentarze wieloliniowe otaczane są przez znaki /* i */. Umożliwiają one opisanie złożonych fragmentów kodu, co jest przydatne w przypadku długich wyjaśnień. Z kolei // umożliwia tworzenie komentarzy jednoliniowych, co jest idealne dla krótkich notatek czy opisów funkcji. Dodatkowo, znak # również pozwala na tworzenie komentarzy jednoliniowych, co czyni go użytecznym w kontekście skryptów PHP, szczególnie w połączeniu z plikami konfiguracyjnymi. Właściwe stosowanie komentarzy jest częścią dobrych praktyk programistycznych, które pozwalają na lepszą współpracę w zespole oraz przyszłą konserwację kodu. Przykładowo, użycie komentarzy do wyjaśnienia zastosowania konkretnej funkcji w kodzie może znacznie ułatwić pracę innym programistom, którzy będą musieli pracować z tym kodem w przyszłości.

Pytanie 8

W MySQL nadanie roli DBManager użytkownikowi pozwala na uzyskanie praw umożliwiających

A. wszelkie operacje na bazach danych serwera
B. tworzenie kont użytkowników na serwerze oraz przypisywanie im haseł
C. nadzorowanie serwera
D. wszystkie działania na bazach danych oraz użytkownikach serwera
Odpowiedź 'wszelkie operacje na bazach danych serwera' jest prawidłowa, ponieważ rola DBManager w MySQL przyznaje użytkownikowi pełne uprawnienia do zarządzania bazami danych. Obejmuje to możliwość tworzenia, modyfikowania i usuwania baz danych oraz tabel, a także wykonywania zapytań w tych bazach. Rola ta jest użyteczna w kontekście administracji bazami danych, gdzie administratorzy muszą mieć dostęp do wszystkich funkcji związanych z danymi. Przykładowo, administrator może wykorzystać tę rolę do optymalizacji wydajności baz danych poprzez indeksowanie tabel lub do tworzenia kopii zapasowych. Z perspektywy dobrych praktyk, nadawanie ról z odpowiednimi uprawnieniami powinno być przeprowadzane z rozwagą, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu i zapewnić integralność danych. Warto również pamiętać, że w MySQL można zastosować szczegółowe uprawnienia dla poszczególnych użytkowników, co pozwala na dostosowanie dostępu do konkretnych zadań w organizacji.

Pytanie 9

W SQL uprawnienie SELECT przydzielone za pomocą polecenia GRANT umożliwia użytkownikowi bazy danych

A. usuwanie danych z tabeli
B. generowanie tabeli
C. uzyskiwanie danych z tabeli
D. zmienianie danych w tabeli
Przywilej SELECT w języku SQL, przyznawany przy użyciu polecenia GRANT, umożliwia użytkownikowi baz danych na wykonywanie operacji odczytu danych z określonych tabel. Oznacza to, że użytkownik może pobierać informacje zapisane w tabelach bazy danych, co jest kluczowe dla większości aplikacji korzystających z danych. Na przykład, w kontekście aplikacji analitycznych, dostęp do danych pozwala na generowanie raportów i analiz, które wspierają podejmowanie decyzji. W praktyce, przyznanie przywileju SELECT jest standardową procedurą zabezpieczającą, ponieważ pozwala na kontrolowanie, którzy użytkownicy mogą zobaczyć dane w bazie, minimalizując ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Warto również zaznaczyć, że w bazach danych, takich jak MySQL, PostgreSQL czy Oracle, przywileje są zarządzane w sposób hierarchiczny, co oznacza, że użytkownik z przywilejem SELECT może dodatkowo dziedziczyć inne przywileje, co zwiększa elastyczność zarządzania dostępem.

Pytanie 10

W bazie danych znajduje się tabela artykuły z kolumnami: nazwa, typ, producent, cena. Jakie polecenie należy użyć, aby wyświetlić wszystkie nazwy artykułów tylko o typie pralka, których cena mieści się w przedziale od 1000 PLN do 1500 PLN?

A. SELECT nazwa FROM artykuły WHERE typ='pralka' AND cena BETWEEN 1000 AND 1500
B. SELECT nazwa FROM artykuły WHERE typ='pralka' OR cena BETWEEN 1000 AND 1500
C. SELECT nazwa FROM artykuły WHERE typ='pralka' OR cena BETWEEN 1000 OR 1500
D. SELECT nazwa FROM artykuły WHERE typ='pralka' AND cena FROM 1000 TO 1500
Jak chcesz wyciągnąć nazwy artykułów tylko dla pralek, które kosztują między 1000 a 1500 PLN, to musisz użyć polecenia SELECT z dobrymi warunkami. W SQL klauzula WHERE jest właśnie do tego, żeby określić, jakie dane chcesz wyciągnąć z tabeli. Ważne, żeby użyć operatora AND, bo musisz połączyć dwa warunki: typ musi być 'pralka', a cena musi mieścić się w tym przedziale. W tym wypadku operator BETWEEN będzie najlepszy, bo pozwala łatwo ustawić zakres wartości bez zawirowań z innymi operatorami. Takie zapytanie: SELECT nazwa FROM artykuły WHERE typ='pralka' AND cena BETWEEN 1000 AND 1500, zwróci wszystkie nazwy, które spełniają te kryteria. Dzięki BETWEEN masz pewność, że dolna i górna granica też są uwzględniane, co jest zgodne z zasadami SQL, a to z kolei sprawia, że przeszukiwanie danych jest efektywne. Dzięki temu zapytaniu dostajesz dokładne wyniki, co w zarządzaniu bazą danych jest mega ważne.

Pytanie 11

Jaką wartość zwróci funkcja empty($a); w języku PHP, gdy zmienna $a będzie miała wartość 0?

A. 0
B. NULL
C. FALSE
D. TRUE
Funkcja empty($a) w języku PHP zwraca TRUE, gdy zmienna $a jest uznawana za pustą. Zgodnie z definicją, pustą wartość w PHP mają zmienne, które są równoważne FALSE, co obejmuje m.in. wartość 0, pusty string, NULL oraz pustą tablicę. W przypadku, gdy zmienna $a przyjmuje wartość liczbową równą 0, funkcja empty() zwróci TRUE, ponieważ 0 jest interpretowane jako wartość uznawana za pustą. To zachowanie jest zgodne z zasadami silnej typizacji w PHP, które pozwalają na dynamiczne sprawdzanie typów zmiennych. W praktyce, funkcję empty() można wykorzystać do walidacji danych wejściowych, na przykład w formularzach, gdzie istotne jest, aby użytkownik wprowadził wartość. Zamiast porównywać zmienną z różnymi pustymi wartościami, wywołanie empty() pozwala na bardziej zwięzły i czytelny kod. Warto również pamiętać, że empty() nie generuje ostrzeżeń w przypadku nieistniejącej zmiennej, co czyni ją bezpieczniejszym wyborem niż inne metody sprawdzania wartości.

Pytanie 12

Na podstawie jakiego parametru oraz z ilu tabel będą zwrócone wiersze w wyniku podanego zapytania?

SELECT * FROM producent, hurtownia, sklep, serwis WHERE
producent.nr_id = hurtownia.nr_id AND
producent.wyrob_id = serwis.wyrob_id AND
hurtownia.nr_id = sklep.nr_id AND
sklep.nr_id = serwis.nr_id AND
producent.nr_id = 1;

A. Na podstawie parametru wyrob_id tylko dla trzech tabel
B. Na podstawie parametru wyrob_id tylko dla trzech tabel
C. Na podstawie parametru nr_id dla wszystkich tabel
D. Na podstawie parametru nr_id tylko dla trzech tabel
Zapytanie SQL w poleceniu jest skonstruowane tak by pobierać dane z czterech tabel: producent hurtownia sklep i serwis W warunku WHERE użyto klauzuli dotyczącej parametru nr_id co powoduje że połączenia między tabelami są realizowane na podstawie tego właśnie parametru Jest to typowe podejście w relacyjnych bazach danych gdzie klucz główny jednej tabeli jest kluczem obcym w innej umożliwiając łączenie danych Parametr nr_id pojawia się wielokrotnie w klauzuli WHERE jako kryterium dla różnych połączeń między tabelami To pozwala na uzyskanie spójnej listy wierszy które spełniają wszystkie zdefiniowane warunki Dzięki temu zapytanie zwraca wiersze dla wszystkich czterech tabel co jest zgodne z odpowiedzią numer 1 Takie podejście umożliwia tworzenie złożonych raportów i analiz danych branżowych Warto także zauważyć że użycie JOIN w taki sposób często optymalizuje wydajność zapytań co jest dobrą praktyką w zarządzaniu bazami danych SQL

Pytanie 13

W skrypcie JavaScript operatory: ||, && wchodzą w skład grupy operatorów

A. przypisania
B. arytmetycznych
C. bitowych
D. logicznymi
Operatory || (OR) i && (AND) w języku JavaScript są klasyfikowane jako operatory logiczne. Służą one do wykonywania operacji na wartościach boolowskich, które mogą przyjmować jedynie dwie wartości: true (prawda) oraz false (fałsz). Operator && zwraca true, jeśli oba operandy są prawdziwe, w przeciwnym przypadku zwraca false. Przykładem jest wyrażenie: true && false, które zwraca false. Operator || zwraca true, jeśli przynajmniej jeden z operandów jest prawdziwy. Na przykład, wyrażenie: false || true, zwraca true. Operatory te są powszechnie wykorzystywane w warunkach kontrolnych, takich jak instrukcje if, pętle oraz w kombinacjach z innymi operatorami. Dodatkowo, JavaScript posługuje się tzw. 'krótkim circuiting', co oznacza, że w przypadku operatora &&, jeśli pierwszy operand jest false, to nie sprawdza drugiego, ponieważ wynik będzie na pewno false. W kontekście standardów, JavaScript przestrzega specyfikacji ECMAScript, która definiuje zasady działania tych operatorów. Zrozumienie operatorów logicznych jest kluczowe dla efektywnego programowania i tworzenia złożonych warunków.

Pytanie 14

Mamy tabelę firm, która zawiera takie kolumny jak: nazwa, adres, NIP, obrot (obrót w ostatnim miesiącu), rozliczenie, status. Wykonanie zapytania SQL SELECT spowoduje wyświetlenie

SELECT nazwa, NIP FROM firmy WHERE obrot < 4000;

A. wszystkie dane o firmach, które w ostatnim miesiącu miały obrót na poziomie co najmniej 4000 zł
B. wszystkie informacje o firmach, które w minionym miesiącu osiągnęły obrót poniżej 4000 zł
C. tylko nazwę i numer NIP przedsiębiorstw, które w ostatnim miesiącu miały obrót mniejszy niż 4000 zł
D. tylko nazwę i numer NIP przedsiębiorstw, które w poprzednim miesiącu miały obrót wynoszący przynajmniej 4000 zł
Prawidłowa odpowiedź odwołuje się do kwerendy SQL SELECT która wybiera jedynie kolumny nazwa oraz NIP z tabeli firmy pod warunkiem że kolumna obrot jest mniejsza niż 4000 Kwerenda ta jest przykład zastosowania filtracji danych w celu wyodrębnienia specyficznych informacji z bazy danych co jest kluczowe w analizie biznesowej Dzięki tej operacji można uzyskać listę firm które w ostatnim miesiącu osiągnęły niski obrót co może być istotne dla działów finansowych i marketingowych w celu identyfikacji klientów wymagających dodatkowego wsparcia Tego rodzaju selektywne przetwarzanie danych jest częścią codziennej pracy analityków danych oraz specjalistów od zarządzania relacjami z klientami W praktyce w infrastrukturze bazodanowej tego typu zapytania mogą być stosowane do generowania raportów okresowych lub alertów biznesowych Przy projektowaniu kwerend SQL ważne jest aby precyzyjnie określać które kolumny i wiersze danych są interesujące co nie tylko zwiększa efektywność zapytań ale także pozwala na lepsze zarządzanie zasobami serwera Dobra praktyka polega na optymalizacji zapytań w celu minimalizacji czasów odpowiedzi oraz obciążenia systemów bazodanowych co jest kluczowe dla utrzymania wydajności i niezawodności w dużych systemach informatycznych

Pytanie 15

Zapis selektora wskazuje, że kolor tła będzie brązowy dla

input[type=number] { background-color: Brown; }

A. formularzy, gdy użytkownik wprowadzi w nie jakąkolwiek cyfrę
B. formularzy, które są typu numerycznego
C. wszystkich tekstów na stronie internetowej
D. wszystkich formularzy
Selekcja `input[type=number]` jest specyficzna i odnosi się wyłącznie do pól edycyjnych, które przyjmują liczby. Wybór odpowiedzi, że dotyczy to wszystkich pól edycyjnych, jest mylący, ponieważ sugeruje, że stylizacja obejmie również inne typy elementów formularza, takie jak pola tekstowe (`input[type=text]`) czy pola do wprowadzania dat (`input[type=date]`). To zrozumienie ilustruje klasyczny błąd związany z nadmiernym uogólnieniem, gdzie użytkownik stosuje logiczne myślenie do zakresu, który nie jest zgodny z zastosowanym selektorem. Odpowiedź mówiąca o wpływie na wszystkie teksty na stronie również zbacza z sedna, ponieważ nie odnosi się do typów input, lecz do całej zawartości HTML, co jest zupełnie innym zagadnieniem. Użytkownicy mogą również błędnie sądzić, że stylizacja zmienia się w zależności od zawartości pola, co jest nieprawdziwe. Styl CSS stosuje się do konkretnego elementu niezależnie od tego, co użytkownik wprowadza w danym momencie. Dlatego kluczowe jest zrozumienie specyfiki selektorów CSS, aby ich efekty były przewidywalne i zgodne z zamierzonymi celami projektowymi. Dobrą praktyką jest więc poznawanie i rozumienie zastosowania różnych typów selektorów i ich wpływu na elementy formularzy, co może znacząco wpłynąć na użyteczność i estetykę stron internetowych.

Pytanie 16

Bitmapa stanowi typ obrazu

A. rastrowym
B. interakcyjnym
C. wektorowym
D. analogowym
Bitmapa, znana również jako obraz rastrowy, jest jednym z najpopularniejszych formatów graficznych używanych w różnych aplikacjach komputerowych, takich jak edytory zdjęć czy programy graficzne. Obrazy rastrowe składają się z siatki pikseli, gdzie każdy piksel ma przypisaną określoną wartość koloru. Przykłady popularnych formatów bitmapowych to JPEG, PNG, oraz BMP. W kontekście praktycznym, bitmapy są idealne do przedstawiania zdjęć i szczegółowych ilustracji, ponieważ mogą zachować bogactwo detali i kolorów. Główne zastosowanie bitmap obejmuje grafikę internetową, projektowanie stron, a także obróbkę zdjęć. W branży graficznej stosuje się standardy, takie jak RGB i CMYK, które definiują, jakie kolory mogą być użyte w obrazach rastrowych. Aby uzyskać najlepszą jakość wizualną, ważne jest, aby dostosować rozdzielczość obrazów do przeznaczenia, co jest kluczowe w profesjonalnych projektach graficznych. Właściwe zrozumienie bitmap jest fundamentem dla każdego, kto zajmuje się grafiką komputerową czy projektowaniem wizualnym.

Pytanie 17

Jak częstość próbkowania wpływa na

A. jakość analogowego dźwięku
B. skalę głośności zapisywanego utworu
C. amplitudę fali dźwiękowej utworu
D. jakość cyfrowego dźwięku
Jakość analogowego dźwięku nie jest bezpośrednio uzależniona od częstotliwości próbkowania, ponieważ dźwięk analogowy jest rejestrowany w sposób ciągły, a nie dyskretny, jak ma to miejsce w przypadku sygnałów cyfrowych. W przypadku nagrań analogowych, takich jak taśmy magnetofonowe czy płyty winylowe, jakość dźwięku zależy od innych czynników, takich jak jakość użytych materiałów oraz techniki nagrywania. Amplituda fali dźwiękowej utworu odnosi się do wysokości fali dźwiękowej, a nie do częstotliwości próbkowania. Amplituda jest związana z głośnością dźwięku, a częstotliwość próbkowania nie wpływa na wysokość fali dźwiękowej, lecz na sposób jej cyfryzacji. Wreszcie, skala głośności zapisywanego utworu, mimo że jest istotna dla ogólnego postrzegania dźwięku, również nie jest bezpośrednio związana z częstotliwością próbkowania. Głośność utworu można regulować niezależnie od tego, w jakiej częstotliwości próbki są zbierane, ponieważ głośność jest kontrolowana przez parametry miksu, takie jak zastosowanie kompresji, EQ czy poziomy sygnału. Dlatego żadna z tych odpowiedzi nie oddaje wpływu częstotliwości próbkowania na jakość cyfrowego dźwięku.

Pytanie 18

Do czego wykorzystywany jest program debugger?

A. do analizy działającego programu w celu odnalezienia błędów
B. do badania kodu źródłowego w celu wykrycia błędów składniowych
C. do przetwarzania kodu napisanego w języku wyższego poziomu na język maszynowy
D. do interpretacji kodu w wirtualnej maszynie Java
Pomimo że niektóre odpowiedzi mogą wydawać się bliskie prawdy, należy zrozumieć istotne różnice między funkcjami debuggera a innymi narzędziami w ekosystemie programistycznym. Interpretacja kodu w wirtualnej maszynie Java nie jest zadaniem debuggera, lecz specyficzną funkcją maszyny wirtualnej, która wykonuje programy napisane w języku Java. Ta odpowiedź myli koncepcję uruchamiania kodu z jego analizą i diagnostyką. Z kolei analiza kodu źródłowego w celu odnalezienia błędów składniowych odnosi się do działania kompilatora, który sprawdza poprawność składniową przed uruchomieniem programu, podczas gdy debugger działa na już uruchomionym kodzie. Tłumaczenie kodu zapisanego w języku wyższego poziomu na język maszynowy to proces kompilacji, który ma miejsce przed wykonaniem programu. Debugger, zamiast tego, koncentruje się na dynamicznej analizie działania programu, co jest kluczowe podczas testowania i naprawiania błędów. Zrozumienie tych różnic jest niezbędne, aby poprawnie wykorzystać narzędzia dostępne w procesie tworzenia oprogramowania oraz aby unikać typowych błędów myślowych, takich jak mylenie etapu kompilacji z etapem wykonania.

Pytanie 19

Baza danych obejmuje tabelę artykuły, w której znajdują się pola: nazwa, typ, producent, cena. Jakie polecenie należy użyć, aby uzyskać wszystkie nazwy artykułów o typie pralka, których cena wynosi pomiędzy 1 000 PLN a 1 500 PLN?

A. SELECT nazwa FROM artykuły WHERE typ=,pralka' AND cena BETWEEN 1000 AND 1500;
B. SELECT nazwa FROM artykuły WHERE typ=,pralka' OR cena BETWEEN 1000 AND 1500;
C. SELECT nazwa FROM artykuły WHERE typ=,pralka' OR cena BETWEEN 1000 OR 1500;
D. SELECT nazwa FROM artykuły WHERE typ='pralka' AND cena FROM 1000 TO 1500;
W analizowanych odpowiedziach występują liczne błędy związane z użyciem syntaktyki SQL oraz logicznych operatorów. W przypadku pierwszej odpowiedzi, niepoprawne jest użycie frazy 'cena FROM 1000 TO 1500', ponieważ nie istnieje taki operator w SQL. Prawidłowym podejściem byłoby użycie 'BETWEEN'. W drugiej odpowiedzi błędnie zaimplementowano operator 'OR' zamiast 'AND'. Logika tego zapytania wprowadza zamieszanie, ponieważ operator 'OR' prowadziłby do zwrócenia wszystkich artykułów typu 'pralka' lub tych, które mieszczą się w zadanym przedziale cenowym, co nie odzwierciedla zamierzonego celu. Trzecia odpowiedź również zawiera błąd w używaniu operatora 'OR' w kontekście zapytania, co skutkuje niepoprawnym wynikiem zapytania, ponieważ łączy różne warunki w sposób, który nie spełnia założonych kryteriów. Warto również zauważyć, że niepoprawne jest użycie przecinków w warunku 'typ=,pralka', co może prowadzić do błędów składniowych. Te typowe błędy myślowe pokazują, jak istotne jest zrozumienie zasady działania operatorów logicznych oraz poprawnej składni SQL, co jest kluczowe w efektywnym zarządzaniu bazami danych. Zachowanie prawidłowej struktury zapytania jest fundamentalne dla uzyskania właściwych danych, co ma bezpośrednie przełożenie na efektywność operacyjną aplikacji bazodanowych.

Pytanie 20

W JavaScript zapis a++; można przedstawić w inny sposób jako

A. 1 += a
B. a << 1
C. a = a & 1
D. a = a + 1
Odpowiedź 'a = a + 1;' jest poprawna, ponieważ dokładnie odzwierciedla działanie operatora inkrementacji 'a++;'. Operator '++' w JavaScript zwiększa wartość zmiennej o 1. W przypadku użycia 'a = a + 1;', operacja ta jest explicite zapisana jako przypisanie aktualnej wartości 'a' powiększonej o 1. Taki zapis jest często stosowany w sytuacjach, gdy chcemy lepiej zrozumieć, co się dzieje w kodzie, szczególnie dla początkujących programistów. Przykładowo, jeśli mamy zmienną, która przechowuje liczbę, możemy użyć 'a = a + 1;' w pętli, aby zliczać ilość iteracji. Warto zauważyć, że użycie operatora '++' jest bardziej zwięzłe i często preferowane w profesjonalnym kodzie, jednak zrozumienie, jak działa to na poziomie podstawowym, jest kluczowe. Dobrą praktyką jest dbałość o przejrzystość kodu, zwłaszcza w zespołach, gdzie różne osoby mogą pracować nad tym samym projektem.

Pytanie 21

Aby obraz umieszczony na stronie www automatycznie dostosowywał się do rozmiaru ekranu, na którym strona jest wyświetlana, należy

A. nie zmieniać obu jego wymiarów przy użyciu stylów CSS
B. ustawić jeden z jego wymiarów w pikselach
C. ustawić jego szerokość w wartościach procentowych
D. ustawić oba jego wymiaru w pikselach
Ustalenie szerokości obrazu w procentach jest kluczowym krokiem w responsywnym projektowaniu stron internetowych. Pozwala to na automatyczne dopasowanie szerokości obrazu do szerokości kontenera, w którym się znajduje, co jest istotne w przypadku różnych rozmiarów ekranów, od komputerów stacjonarnych po urządzenia mobilne. Kiedy szerokość obrazu jest zadana w procentach, np. 'width: 100%;', obraz będzie zajmował 100% szerokości swojego rodzica, co umożliwia rozciąganie lub zmniejszanie obrazu w zależności od dostępnej przestrzeni. Jest to zgodne z zasadami responsywnego web designu (RWD), które zakładają elastyczność i dostosowanie UI do różnych warunków wyświetlania. Dodatkowo, stosowanie jednostek procentowych jest praktyką zalecaną przez W3C w kontekście utrzymania proporcji i jakości obrazu na różnych urządzeniach. Warto również dodać, że w przypadku używania CSS warto określić maksymalną szerokość obrazu (max-width), aby uniknąć nadmiernego rozciągania na dużych ekranach.

Pytanie 22

Która z metod komentowania kodu nie jest używana w PHP?

A. # komentarz
B. /* komentarz */
C.
D. // komentarz
Odpowiedźjest prawidłowa, ponieważ w PHP nie używa się tego rodzaju komentarzy w kodzie źródłowym. W PHP komentarze są oznaczane przy pomocy dwóch głównych metod: // dla komentarzy jednoliniowych oraz /* ... */ dla komentarzy wieloliniowych. Komentarze są niezwykle istotnym elementem programowania, ponieważ pozwalają na dokumentację kodu, co ułatwia jego zrozumienie i konserwację. Chociażjest składnią używaną w HTML do komentowania, w kontekście PHP nie jest ona rozpoznawana i nie będzie miała wpływu na kod. Używanie odpowiednich typów komentarzy w PHP jest zgodne z najlepszymi praktykami, ponieważ zapewnia czytelność kodu i ułatwia współpracę w zespole deweloperskim. Ważne jest również, aby unikać niepoprawnych praktyk, które mogą prowadzić do błędów w interpretacji kodu, szczególnie w projektach, gdzie HTML i PHP są łączone.

Pytanie 23

W relacyjnych systemach baz danych, gdy dwie tabele są powiązane przez ich klucze główne, mamy do czynienia z relacją

A. 1..n
B. n..n
C. n..1
D. 1..1
W relacyjnych bazach danych, relacja 1..1 oznacza, że każdemu rekordowi w pierwszej tabeli odpowiada dokładnie jeden rekord w drugiej tabeli, a odwrotnie. Gdy tabele są połączone kluczem głównym, zapewnia to unikalność powiązań między nimi. Przykładami takich relacji mogą być tabele 'Pracownicy' i 'Konta', gdzie każdy pracownik ma jedno konto, a każde konto należy do jednego pracownika. Relacja 1..1 jest typowa w sytuacjach, gdy jedna tabela zawiera szczegółowe informacje o obiektach reprezentowanych w drugiej tabeli. Z perspektywy projektowania baz danych, stosowanie relacji 1..1 pomaga w minimalizowaniu redundancji danych oraz zwiększa spójność informacji. Praktyczne podejście do projektowania bazy danych sugeruje, aby relacje 1..1 były wykorzystywane tam, gdzie konieczne jest zapewnienie jednoznacznego powiązania danych, co wspiera integralność danych zgodnie z normami ACID (Atomicity, Consistency, Isolation, Durability).

Pytanie 24

Zdefiniowano funkcję w języku PHP: ```function policz($Z) { while($Z < 5) { $Z += 2 * $Z + 1; } return $Z; }``` Funkcja policz została wywołana z parametrem $Z = 1. Jaki rezultat zostanie zwrócony?

A. 7
B. 1
C. 4
D. 13
Funkcja policz w języku PHP działa na zmiennej $Z, która jest inicjowana wartością 1. W pętli while sprawdzany jest warunek, czy $Z jest mniejsze niż 5. W przypadku, gdy $Z wynosi 1, warunek jest spełniony, a funkcja przechodzi do ciała pętli. Wewnątrz pętli $Z jest aktualizowane poprzez wyrażenie $Z += 2 * $Z + 1. Oznacza to, że do $Z dodawana jest wartość 2 * $Z + 1, co dla $Z = 1 daje 2 * 1 + 1 = 3. Po pierwszym kroku $Z osiąga wartość 4. Pętla while sprawdza ponownie warunek: 4 < 5, co również jest prawdą. W drugim kroku $Z = 4, więc $Z zostaje zaktualizowane do 4 + 2 * 4 + 1, co daje 4 + 8 + 1 = 13. Po tym kroku $Z staje się 13 i pętla while zakończy działanie, ponieważ 13 nie jest już mniejsze niż 5. Funkcja zwraca wartość 13, co czyni tę odpowiedź poprawną. Tego typu operacje są typowe w sytuacjach, gdzie potrzeba wielokrotnego aktualizowania wartości na podstawie obliczeń matematycznych, a ich zrozumienie jest kluczowe w programowaniu.

Pytanie 25

W jakim formacie zostanie przedstawiona data po wykonaniu podanego kodu?

A. 10, poniedziałek lipca 2017
B. Poniedziałek, 10th lipca 17
C. Poniedziałek, 10 lipca 2017
D. Poniedziałek, 10th lipca 2017
Przy analizie podanego kodu PHP, kluczowym elementem jest sposób, w jaki funkcja date() interpretuje format daty. W kodzie występuje błąd składniowy, ponieważ użycie funkcji date() powinno być w postaci date('format'). Zakładając, że błąd zostanie naprawiony na date('I, dS F Y'), funkcja ta zwraca datę w określonym formacie. 'I' oznacza pełną nazwę dnia tygodnia, 'dS' to dzień miesiąca z odpowiednim suffix, 'F' to pełna nazwa miesiąca, a 'Y' to rok w formacie czterocyfrowym. Przykładowe wyjście dla daty 10 lipca 2017 roku będzie wyglądać tak: 'Monday, 10th July 2017'. Użycie 'dS' generuje dodatek 'th' dla dni 10, 11 i 12 oraz 'st', 'nd', 'rd' dla innych dni, co jest zgodne z konwencją zapisu dat w języku angielskim. Warto podkreślić, że PHP korzysta z własnej biblioteki do zarządzania datami i czasem, co zapewnia dużą elastyczność w formatowaniu dat. Przykłady zastosowania tej funkcji można znaleźć w dokumentacji PHP, co czyni ją niezbędnym narzędziem w codziennym programowaniu.

Pytanie 26

pejzażZapisany został kod HTML, który wstawia obrazek na stronę. Jeśli rysunek.png nie zostanie znaleziony, przeglądarka

A. wyświetli w miejscu grafiki tekst "pejzaż"
B. w miejscu grafiki zasygnalizuje błąd wyświetlania strony
C. w miejscu grafiki pokaże tekst "rysunek.png"
D. nie załaduje strony internetowej
Kiedy przeglądarka internetowa napotyka na kod HTML, który zawiera element graficzny, w takim przypadku, jeśli wskazany plik nie jest dostępny, następuje zachowanie określone przez atrybut 'alt'. W omawianym przykładzie, gdy przeglądarka nie może znaleźć pliku 'rysunek.png', wyświetli tekst alternatywny 'pejzaż'. Atrybut 'alt' jest niezwykle ważny z perspektywy dostępności oraz SEO, ponieważ pozwala na dostarczenie informacji o obrazie osobom, które nie mogą go zobaczyć, takim jak osoby niewidome korzystające z czytników ekranu. Z punktu widzenia standardów W3C, atrybut 'alt' jest zalecany dla każdego elementu, aby poprawić użyteczność strony. W praktyce, dobrze skonstruowane opisy w atrybucie 'alt' mogą również wpłynąć pozytywnie na pozycjonowanie witryny w wyszukiwarkach, co czyni go kluczowym elementem podczas tworzenia treści na stronie internetowej. Z tego powodu umieszczanie informacyjnych i zrozumiałych opisów w tym atrybucie jest niezbędne nie tylko dla poprawy dostępności, ale także dla efektywnej optymalizacji SEO.

Pytanie 27

W PHP, aby poprawnie zakończyć połączenie z bazą danych MySQL, ostatnim krokiem powinno być użycie polecenia

A. mysqli_close
B. mysql_exit
C. die
D. exit
Aby prawidłowo obsłużyć połączenie z bazą danych MySQL w języku PHP, kluczowym krokiem jest zamknięcie tego połączenia po zakończeniu operacji na bazie danych. Najlepszą praktyką jest użycie funkcji mysqli_close. Ta funkcja jest częścią rozszerzenia MySQLi (MySQL Improved), które oferuje nowoczesne podejście do komunikacji z bazą danych, w tym zwiększone bezpieczeństwo i wydajność. Po wywołaniu mysqli_close, wszystkie zasoby związane z połączeniem są zwalnianie, co pozwala na uniknięcie potencjalnych wycieków pamięci. Przykładowe użycie: $connection = mysqli_connect('host', 'user', 'password', 'database'); // Po dokonaniu operacji na bazie danych mysqli_close($connection);. Ważne jest, aby zamykać połączenia, szczególnie w aplikacjach działających w środowisku produkcyjnym, aby zapewnić optymalne wykorzystanie zasobów serwera oraz bezpieczeństwo danych. Standardowe zalecenia dokumentacji PHP podkreślają znaczenie użycia mysqli_close w celu zakończenia sesji z bazą danych, co sprzyja stabilności i niezawodności aplikacji.

Pytanie 28

Atrybut value w elemencie formularza XHTML

 <input type="text" name="name" value="value">

A. określa domyślną wartość
B. ustawia pole jako tylko do odczytu
C. definiuje maksymalną długość pola
D. określa nazwę pola
Wiele osób może błędnie interpretować funkcję atrybutu 'value' w kontekście formularzy w XHTML, myląc go z innymi atrybutami lub funkcjami. Istnieje przekonanie, że 'value' może wskazywać nazwę pola, co jest nieścisłe, ponieważ nazwa pola jest definiowana przez atrybut 'name'. W rzeczywistości, atrybut 'value' nie ma wpływu na identyfikację pola, a jego jedyną rolą jest określenie wartości, która pojawia się w polu. Ponadto, niektórzy mogą myśleć, że atrybut ten ustawia pole tylko do odczytu, co również jest błędne. Pole do odczytu ustawia się za pomocą atrybutu 'readonly', natomiast 'value' jedynie definiuje zawartość początkową. Również koncepcja ograniczenia długości pola nie jest związana z 'value'; to zadanie spełnia atrybut 'maxlength'. Typowe błędy myślowe związane z tym zagadnieniem obejmują mieszanie funkcji atrybutów oraz nieznajomość specyfiki działania formularzy. Ważne jest, aby zrozumieć, jak atrybuty współdziałają w formularzach, aby poprawnie projektować interfejsy użytkownika, które są zarówno funkcjonalne, jak i intuicyjne. Zrozumienie różnic między tymi atrybutami jest kluczowe dla prawidłowego tworzenia aplikacji internetowych zgodnych z najlepszymi praktykami i standardami webowymi.

Pytanie 29

Co uzyskujemy po wykonaniu zapytania SQL?

Ilustracja do pytania
A. liczbę uczniów, których średnia ocen wynosi 5
B. całkowitą liczbę uczniów
C. suma ocen uczniów, których średnia ocen wynosi 5
D. średnią wszystkich ocen uczniów
Zapytanie SQL SELECT count(*) FROM Uczniowie WHERE srednia = 5; wykorzystuje funkcję agregującą count(*), która służy do zliczania liczby wierszy spełniających określone warunki. W tym przypadku warunkiem jest srednia = 5 co oznacza że zapytanie zlicza wszystkich uczniów których średnia ocen wynosi dokładnie 5. Jest to powszechna praktyka w analizie danych gdzie często potrzebujemy określić liczebność pewnych grup danych na przykład aby przeanalizować ich rozkład lub porównać je z innymi grupami. W profesjonalnej bazie danych zliczanie wierszy na podstawie kryteriów jest standardem co umożliwia generowanie raportów i podejmowanie decyzji na podstawie danych. Użycie count(*) bez dodatkowych parametrów jest zgodne z dobrymi praktykami ponieważ jest wydajne i łatwe w interpretacji. W praktyce stosowanie tego typu zapytań jest nieodzowne w działach analizy danych zarządzania relacjami z klientami czy w edukacji gdzie analizujemy wyniki uczniów.

Pytanie 30

Jakie imiona spełniają warunek klauzuli LIKE w zapytaniu

 SELECT imie FROM mieszkancy WHERE imie LIKE 'o_%_a'?

A. Oksana, Ola, Olga
B. Oktawia, Oktawian, Olga
C. Oda, Oksana, Oktawia
D. Oksana, Oktawia, Olga
Wybór imion Oda, Oksana, Oktawia jest błędny, ponieważ chociaż Oksana i Oktawia są poprawne, Oda nie spełnia wymagań klauzuli LIKE 'o_%_a'. Imię Oda zaczyna się na 'O', ale nie ma znaku, który by wypełniał miejsce reprezentowane przez '_' przed literą 'a', co oznacza, że nie ma żadnego znaku między 'O' a 'a'. Kluczowym błędem w analizie tego zapytania jest niedostrzeganie, że warunek LIKE wymaga, aby były przynajmniej dwa znaki w imieniu: jeden po 'o' oraz końcowy 'a'. Imiona Oktawian i Olga pojawiają się w różnych niepoprawnych odpowiedziach, ale nie są zgodne z wymaganiami, ponieważ nie wszystkie odpowiadają wzorowi. W przypadku imienia Oktawian, kończy się ono na 'n', a nie na 'a', co narusza klauzulę końcową. Zrozumienie zasadności stosowania klauzuli LIKE oraz jej składni jest kluczowe dla prawidłowego przetwarzania danych w zapytaniach SQL. Typowym błędem jest także pominięcie, że symbole wildcard muszą być stosowane z pełnym zrozumieniem ich funkcji w kontekście danych, co może prowadzić do niepoprawnych wyników w analizach i raportach.

Pytanie 31

Które z poniższego oprogramowania nie jest zaliczane do systemów zarządzania treścią (CMS)?

A. Joomla
B. Mambo
C. Apache
D. WordPress
Apache to popularny serwer HTTP, który jest odpowiedzialny za zarządzanie i dostarczanie stron internetowych do przeglądarek użytkowników. Choć Apache może być używany w połączeniu z systemami zarządzania treścią (CMS) takimi jak WordPress, Joomla czy Mambo, sam w sobie nie jest systemem CMS. Systemy zarządzania treścią, takie jak Joomla, WordPress i Mambo, są platformami, które umożliwiają użytkownikom łatwe tworzenie, edytowanie i zarządzanie treściami na stronach internetowych bez potrzeby posiadania zaawansowanej wiedzy programistycznej. Apache działa na poziomie serwera, obsługując żądania HTTP i wysyłając odpowiednie pliki, podczas gdy CMS zajmuje się strukturą treści, interfejsem użytkownika oraz zarządzaniem bazą danych. Ponadto, Apache zapewnia wsparcie dla różnych języków programowania oraz technologii webowych, ale nie oferuje funkcji zarządzania treścią, które są kluczowe dla systemów CMS. Dlatego odpowiedź na pytanie jest jednoznaczna – Apache nie jest systemem zarządzania treścią, lecz serwerem, który wspiera ich działanie.

Pytanie 32

Jednym z kluczowych identyfikatorów wpisu w bazie danych jest pole

A. numeryczne
B. klucza obcego
C. relacji
D. klucza podstawowego
Numeryczne identyfikatory, choć mogą być stosowane jako klucze podstawowe, nie są wystarczające, aby określić jednoznacznie rekord w bazie danych. Wiele rekordów może mieć ten sam identyfikator numeryczny, zwłaszcza w przypadku, gdy nie jest on unikalny. Klucze relacji odnoszą się do powiązań między tabelami, ale nie są bezpośrednio związane z jednoznacznym identyfikowaniem rekordu. Klucz obcy to atrybut w tabeli, który odnosi się do klucza podstawowego innej tabeli, co jest ważne dla zapewnienia spójności danych, ale nie identyfikuje bezpośrednio rekordu w tabeli, w której się znajduje. Ostatecznie klucz podstawowy jest jedynym elementem, który może jednoznacznie zidentyfikować rekordu w bazie danych, podczas gdy inne wymienione odpowiedzi mogą jedynie wspierać strukturę lub powiązania danych, ale nie spełniają fundamentalnej roli identyfikacyjnej. Mylne jest również myślenie, że klucz podstawowy może być dowolnym typem pól; klucz powinien być odpowiednio dobrany, by zapewnić unikalność i stabilność, co jest kluczowe dla integralności bazy danych.

Pytanie 33

Symbol, który pojawia się przed adresem w pasku adresowym przeglądarki internetowej lub przy tytule otwartej karty, określany jest mianem

A. webicon
B. emoticon
C. iConji
D. favicon
Favicon, czyli ikona ulubionej strony, to mały obrazek wyświetlany w przeglądarkach internetowych obok adresu URL, w zakładkach oraz na kartach przeglądarki. Favicon jest istotnym elementem identyfikacji wizualnej witryny, ponieważ pozwala użytkownikom na szybkie rozpoznawanie stron, które odwiedzają. Tworzenie faviconu wiąże się z określonymi standardami, ponieważ rozmiar pliku powinien wynosić 16x16 lub 32x32 pikseli. Można go zapisać w formacie .ico, .png, .gif, co zapewnia szeroką kompatybilność z różnymi przeglądarkami. Wdrożenie faviconu poprawia UX, zwiększa profesjonalizm strony i wpływa na jej rozpoznawalność. Dobrym przykładem zastosowania faviconu jest umieszczanie go na stronie głównej, co ułatwia zapamiętywanie marki oraz zwiększa szanse na powrót użytkowników do witryny. Właściwe przygotowanie faviconu oraz jego umiejscowienie w kodzie HTML (z wykorzystaniem tagu) to dobrych praktyk, które warto stosować w każdej nowoczesnej aplikacji webowej.

Pytanie 34

Kwerenda ma na celu w tabeli artykuly zmodyfikować strukturę kolumny cena na typ float?

A. zmienić typ na float dla kolumny cena
B. dodać kolumnę cena o typie float, jeśli nie istnieje
C. zmienić nazwę kolumny z cena na float
D. usunąć kolumnę cena typu float
Odpowiedzi, które sugerują usunięcie kolumny 'cena', zmiana jej nazwy albo dodanie nowej kolumny, nie są zgodne z rzeczywistym działaniem polecenia ALTER TABLE w kontekście przedstawionym w pytaniu. Usunięcie kolumny jest operacją destrukcyjną, która prowadzi do utraty wszystkich danych w tej kolumnie, co z reguły nie jest celem operacji zmiany typu danych. Zmiana nazwy kolumny na typ float również jest niewłaściwa, ponieważ typ danych nie powinien być nazwą kolumny; kolumny mają nazwy, a polecenie ALTER TABLE nie zmienia ich nazw na typy danych. Dodanie nowej kolumny 'cena' o typie float, jeśli nie istnieje, jest z kolei inną operacją, która nie odnosi się do modyfikacji istniejącej kolumny, a zamiast tego tworzy nową kolumnę, co jest całkowicie innym zamysłem. Kluczowe błędy myślowe w tych odpowiedziach wynikają z nieporozumienia dotyczącego podstawowego działania kwerend SQL i różnicy między modyfikacją a usuwaniem czy dodawaniem kolumn. W praktyce, przede wszystkim należy rozumieć, że ALTER TABLE jest używane do zmiany struktury tabeli, a nie do jej usuwania czy dodawania zbędnych elementów.

Pytanie 35

Błędy w interpretacji kodu PHP są rejestrowane

A. w dzienniku zdarzeń systemu Windows
B. pomijane przez przeglądarkę oraz interpreter PHP
C. w logu, o ile odpowiedni parametr jest ustawiony w pliku php.ini
D. w oknie edytora, w którym tworzony jest kod PHP
Błędy interpretacji kodu PHP są kluczowym zagadnieniem w procesie programowania w tym języku. Gdy wystąpi błąd, jego zapisanie w logu jest niezwykle istotne dla późniejszej analizy i debugowania. W celu umożliwienia takiej funkcjonalności, programista musi odpowiednio skonfigurować plik php.ini, który jest centralnym plikiem konfiguracyjnym dla PHP. Ustawienia związane z logowaniem błędów obejmują dyrektywy takie jak 'error_reporting', 'log_errors' oraz 'error_log'. Na przykład, aby włączyć logowanie błędów, należy ustawić 'log_errors' na 'On', a 'error_log' wskazuje lokalizację pliku, w którym błędy będą zapisywane. Przykładowo, ustawienie 'error_log = /var/log/php_errors.log' spowoduje, że wszystkie błędy będą trafiały do wskazanego pliku. To podejście jest zgodne z zaleceniami najlepszych praktyk w programowaniu, które wskazują na konieczność monitorowania i analizy błędów w aplikacjach. Takie logowanie może obejmować zarówno błędy krytyczne, jak i ostrzeżenia, co pozwala na lepszą kontrolę nad działaniem aplikacji i szybsze lokalizowanie problemów.

Pytanie 36

W języku PHP do zmiennej a przypisano tekst, w którym słowo Kowalski pojawia się wielokrotnie. Aby jednym poleceniem zamienić wszystkie wystąpienia słowa Kowalski na słowo Nowak, trzeba użyć polecenia

A. $a = str_replace('Kowalski','Nowak',$a);
B. $a = str_replace('Nowak', 'Kowalski',$a);
C. $a = str_replace('Nowak','Kowalski');
D. $a = str_rep('Kowalski','Nowak',$a);
Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ funkcja str_replace w PHP jest przeznaczona do zastępowania wszystkich wystąpień określonego ciągu znaków innym ciągiem w danym tekście. W tym przypadku, używając str_replace('Kowalski','Nowak',$a), zmieniamy każde wystąpienie słowa 'Kowalski' na 'Nowak' w zmiennej a. Działa to dla wszystkich instancji, co czyni to podejście bardzo efektywnym w przypadkach, gdy musimy dokonać masowych zmian w tekstach. Jest to dobra praktyka, aby używać str_replace do takich operacji, ponieważ jest to funkcja wbudowana, zoptymalizowana pod kątem wydajności i czytelności kodu. Warto również pamiętać, że pierwszym parametrem jest ciąg, który chcemy zastąpić, drugim jest ciąg, na który go zamieniamy, a trzecim jest tekst, w którym dokonujemy zmiany. Zastosowanie tej funkcji jest powszechne w wielu zastosowaniach, na przykład w systemach CMS, gdzie często zachodzi potrzeba masowej edycji treści.

Pytanie 37

Która z funkcji SQL nie przyjmuje żadnych argumentów?

A. now
B. upper
C. year
D. len
Funkcja SQL 'now' jest funkcją, która zwraca bieżącą datę i czas. Jest to przykład funkcji, która nie pobiera żadnych argumentów, co oznacza, że jej działanie jest niezależne od jakichkolwiek wartości wejściowych. W praktyce, użycie tej funkcji pozwala na uzyskanie aktualnego znacznika czasu w zapytaniach SQL, co jest szczególnie przydatne w kontekście logowania zdarzeń w bazach danych, generowania raportów lub wstawiania danych z bieżącą datą i czasem do tabeli. Na przykład, w poleceniu SQL 'INSERT INTO logi (data_czas) VALUES (now());' wstawiamy aktualny czas do kolumny 'data_czas'. Stosowanie funkcji, które nie wymagają argumentów, jak 'now', jest zgodne z najlepszymi praktykami, ponieważ upraszcza kod i minimalizuje ryzyko błędów związanych z przekazywaniem niepoprawnych argumentów.

Pytanie 38

W pliku CSS znajdują się poniższe style. Kiedy klikniemy na hiperłącze i wrócimy na stronę, jego kolor zmieni się na

a { color: Brown; }
a:link { color: Green; }
a:visited { color: Red; }
a:hover { color: Yellow; }

A. brązowy
B. żółty
C. zielony
D. czerwony
W stylach CSS dla hiperłączy istnieją różne pseudoklasy które określają ich wygląd w zależności od stanu. W tym przypadku kolor czerwony przypisany jest do pseudoklasy a:visited co oznacza że po odwiedzeniu i późniejszym powrocie na stronę hiperłącze przyjmie kolor czerwony. Pseudoklasa a:visited jest używana aby oznaczyć linki które użytkownik już odwiedził co jest przydatne w nawigacji i pozwala użytkownikom zidentyfikować które strony już odwiedzili. Dobre praktyki w projektowaniu stron internetowych zalecają użycie wyraźnych i kontrastujących kolorów aby użytkownicy mogli łatwo rozpoznać odwiedzone linki co poprawia doświadczenie użytkownika. Warto pamiętać że przeglądarki mają różne poziomy wsparcia dla pseudoklasy a:visited w kontekście stylizacji innych właściwości niż kolor co wynika z wymogów prywatności. Dlatego w standardowych przypadkach kolorowe oznaczenie linków przynosi pożądany efekt zapewniając zgodność z wytycznymi WCAG dotyczącymi dostępności stron internetowych. Bardzo ważne jest aby projektując strony internetowe dbać o klarowność i intuicyjność nawigacji co zwiększa satysfakcję z użytkowania serwisu.

Pytanie 39

Która z definicji tablicy asocjacyjnej w PHP jest składniowo poprawna?

A. $wiek = array("Anna"=35, "Ewa"=37, "Oliwia"=43);
B. $wiek = array([Anna, 35], [Ewa, 37], [Oliwia, 43]);
C. $wiek = array({"Anna", "35"}, {"Ewa", "37"}, {"Oliwia", "43"});
D. $wiek = array("Anna"=>"35", "Ewa"=>"37", "Oliwia"=>"43");
Definicja tablicy asocjacyjnej w języku PHP, przedstawiona jako $wiek = array("Anna"=>"35", "Ewa"=>"37", "Oliwia"=>"43");, jest poprawna składniowo. Tablice asocjacyjne to struktury danych, które pozwalają na przechowywanie wartości w parach klucz-wartość. Kluczami mogą być stringi lub liczby, a wartości mogą być różnego typu. Użycie operatora => jest kluczowe, ponieważ wskazuje, że dla danego klucza (np. "Anna") przypisana jest konkretna wartość (np. "35"). W praktyce tablice asocjacyjne są niezwykle użyteczne w wielu sytuacjach, takich jak przetwarzanie danych z formularzy, gdzie klucze odpowiadają nazwom pól, a wartości to wprowadzone przez użytkownika dane. Dzięki tablicom asocjacyjnym można z łatwością uzyskiwać dostęp do wartości, analizować je i manipulować, co czyni je standardowym narzędziem w programowaniu w PHP i praktycznym podejściem w tworzeniu aplikacji webowych.

Pytanie 40

Baza danych MySQL została uszkodzona. Które z poniższych działań NIE przyczyni się do jej naprawy?

A. Przywrócenie bazy z kopii zapasowej
B. Utworzenie nowej bazy oraz przeniesienie do niej tabeli
C. Zrealizowanie replikacji bazy danych
D. Wykonanie naprawy przy użyciu polecenia REPAIR
Wykonanie replikacji bazy danych, mimo że jest zaawansowaną funkcją MySQL, nie pomoże w naprawie uszkodzonej bazy. Replikacja polega na tworzeniu kopii danych z jednej instancji bazy danych na drugą w celu zapewnienia dostępności i skalowalności. W przypadku uszkodzenia bazy danych kluczowym krokiem jest przywrócenie danych z kopii bezpieczeństwa, co jest standardową praktyką w zarządzaniu bazami danych. Odtworzenie bazy z kopii bezpieczeństwa zapewnia, że wszystkie dane, które mogły zostać utracone lub uszkodzone, są przywracane do stanu sprzed awarii. Ponadto, użycie polecenia REPAIR jest techniką, która może pomóc w naprawie uszkodzonych tabel w MySQL. W przypadku gromadzenia danych w różnych tabelach, przeniesienie ich do nowej bazy może również stanowić skuteczną strategię naprawy, ale replikacja nie ma bezpośredniego wpływu na usunięcie uszkodzeń w oryginalnej bazie, a jedynie może skopiować problematyczne dane.