Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 15 kwietnia 2025 19:46
Data zakończenia: 15 kwietnia 2025 20:01

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Który organ nadzoruje, czy gospodarstwo realizuje produkcję zwierzęcą zgodnie ze Zwykłą Dobrą Praktyką Rolniczą?

A. Inspekcja Weterynaryjna

B. Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa

C. Departament Ochrony Środowiska

D. Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi

Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARiMR) jest kluczowym organem odpowiedzialnym za kontrolę przestrzegania Zwykłej Dobrej Praktyki Rolniczej w gospodarstwach zajmujących się produkcją zwierzęcą. Jej zadania obejmują monitorowanie przestrzegania przepisów dotyczących dobrostanu zwierząt, ochrony środowiska oraz jakości produktów rolnych. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest konieczność prowadzenia dokumentacji dotyczącej zdrowia zwierząt, co ARiMR weryfikuje podczas kontroli. Zwykła Dobra Praktyka Rolnicza to zbiór zasad, które mają na celu zapewnienie efektywnej produkcji przy jednoczesnej ochronie środowiska i dobrostanu zwierząt. ARiMR wykorzystuje te standardy w swojej działalności, co pozwala na promowanie zrównoważonego rozwoju w rolnictwie. Wiedza na temat roli ARiMR jest istotna dla każdego rolnika, ponieważ pozwala na odpowiednie przygotowanie się do kontroli i wdrożenie najlepszych praktyk w gospodarstwie, co przekłada się na jakość produktów i zgodność z obowiązującymi przepisami.

Pytanie 2

Do pasz energetycznych zalicza się

A. siano łąkowe

B. mleko świeże

C. kiszonka z kukurydzy

D. śruta lniana

W kontekście żywienia zwierząt gospodarskich termin "pasze treściwe" odnosi się do pasz, które mają wysoką wartość energetyczną i białkową, a ich głównym celem jest wspieranie wzrostu i produkcji. Siano łąkowe, mimo że jest istotnym składnikiem diety zwierząt, kwalifikuje się jako pasza objętościowa, a nie treściwa. Zawiera głównie błonnik, który wspiera trawienie, ale nie dostarcza wystarczającej ilości energii i białka w porównaniu do pasz treściwych. Mleko świeże również nie zalicza się do pasz treściwych, ponieważ jest ono płynem, który ma inne zastosowanie w żywieniu, przede wszystkim jako źródło składników odżywczych dla młodych zwierząt. Kiszonka z kukurydzy, chociaż jest bardziej energetyczna niż siano, również nie jest klasyfikowana jako pasza treściwa, a raczej jako pasza objętościowa, która dostarcza energii, ale nie w wystarczających ilościach białka, które są kluczowe dla zdrowia i efektywności produkcyjnej zwierząt. Rozumienie klasyfikacji pasz jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnej diety i wydajności zwierząt, dlatego ważne jest, aby dokładnie różnicować pomiędzy różnymi typami pasz oraz ich właściwościami odżywczymi.

Pytanie 3

Eliminacja gryzoni w środowisku naturalnym zwierząt to

A. dekornizacja

B. dezynfekcja

C. dezynsekcja

D. deratyzacja

Deratyzacja to proces eliminacji gryzoni, który ma na celu ochronę zdrowia publicznego oraz zabezpieczenie mienia przed szkodami powodowanymi przez te zwierzęta. Gryzonie, takie jak szczury i myszy, mogą przenosić groźne choroby, w tym leptospiroza, hantawirusy czy salmonellę, które stanowią poważne zagrożenie dla ludzi i zwierząt. Praktyczne zastosowanie deratyzacji obejmuje nie tylko bezpośrednie działania zmierzające do zlikwidowania gryzoni, ale także prewencję, czyli zapobieganie ich pojawianiu się w określonych miejscach. Standardy branżowe w zakresie deratyzacji zalecają stosowanie odpowiednich pułapek oraz metod chemicznych, które są zgodne z regulacjami ochrony środowiska. Ważne jest, aby wszystkie działania były prowadzone przez wykwalifikowany personel, który posiada wiedzę na temat biologii gryzoni oraz metod ich zwalczania. Dobrą praktyką jest także regularne monitorowanie obszarów objętych deratyzacją oraz informowanie użytkowników o podejmowanych działaniach, co zwiększa skuteczność ochrony.

Pytanie 4

Rozmnażanie nasienia bydła mlecznego w sposób seksualny przeprowadza się przez 40-45 sekund w kąpieli wodnej o temperaturze

A. 29-31°C

B. 38-40°C

C. 32-34°C

D. 35-37°C

Wybór innych opcji temperatury, takich jak 38-40°C, 32-34°C czy 29-31°C, nie jest odpowiedni w kontekście inseminacji bydła mlecznego. Temperatura 38-40°C może być zbyt wysoka, prowadząc do uszkodzenia komórek plemnikowych. W temperaturach przekraczających 37°C istnieje ryzyko denaturacji białek oraz obniżenia motoryki plemników, co znacznie zwiększa ryzyko niepowodzenia inseminacji. Z kolei zbyt niska temperatura, jak 32-34°C i 29-31°C, również stanowi problem, ponieważ plemniki mogą nie osiągnąć odpowiedniego poziomu aktywności, co obniża ich zdolność do zapłodnienia komórki jajowej. W praktyce, zbyt niska temperatura może prowadzić do wydłużonego czasu reakcji plemników, co w przypadku inseminacji sztucznej jest krytyczne. Zrozumienie wpływu temperatury na jakość nasienia jest kluczowe dla hodowców, aby skutecznie planować i przeprowadzać inseminację. Standardy branżowe jasno wskazują, że utrzymanie odpowiedniego zakresu temperatury jest niezbędne, aby osiągnąć wysoką skuteczność rozrodu, co jest priorytetem w nowoczesnej hodowli bydła mlecznego.

Pytanie 5

Dla cieląt o masie do 150 kg, które są utrzymywane w grupie na ściółce, normą jest minimum 1,5 m2 na osobnika. Jaką największą liczbę cieląt ważących 120 kg można legalnie hodować w kojcu o powierzchni 24 m2?

A. 20 sztuk

B. 16 sztuk

C. 14 sztuk

D. 12 sztuk

Odpowiedź 16 sztuk jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi normami, dla cieląt o masie ciała do 150 kg, powierzchnia wymagana na jednego osobnika wynosi 1,5 m². W przypadku kojca o powierzchni 24 m², aby obliczyć maksymalną liczbę cieląt, należy podzielić całkowitą powierzchnię przez powierzchnię przypadającą na jedno cielę. Wykonując obliczenie: 24 m² / 1,5 m²/szt. = 16 sztuk. Takie podejście jest zgodne z zasadami dobrostanu zwierząt, które wskazują na konieczność zapewnienia odpowiedniej przestrzeni dla cieląt, co wpływa na ich zdrowie oraz rozwój. W praktyce, przestrzeń ta pozwala na swobodne poruszanie się zwierząt, co jest kluczowe dla ich dobrostanu. Warto również pamiętać, że utrzymywanie odpowiedniej gęstości cieląt w kojcu przyczynia się do zmniejszenia ryzyka wystąpienia stresu, który może negatywnie wpłynąć na ich wzrost oraz odporność na choroby. Dlatego przestrzeganie norm dotyczących powierzchni jest nie tylko wymogiem prawnym, ale również praktyką korzystną dla hodowców, którzy dbają o zdrowie i wydajność swoich zwierząt.

Pytanie 6

Jakie obciążenie pastwiska w DJP występuje, gdy na 1 ha pasie się równocześnie 20 krów o średniej masie ciała 5 dt?

A. 10

B. 15

C. 20

D. 25

Obliczanie obciążenia pastwiska w DJP wymaga dokładnego zrozumienia, jak masa ciała zwierząt wpływa na zasoby pastwiska. Niektóre odpowiedzi mogą wydawać się logiczne na pierwszy rzut oka, ale zawierają błędne założenia. Na przykład, podanie wartości 15 DJP może wynikać z błędnego obliczenia średniej masy ciała krów lub nieprawidłowego przeliczenia liczby zwierząt na jednostki paszowe. Warto zauważyć, że przyjęcie 10 DJP jako wyniku mogłoby wynikać z pomyłki w interpretacji jednostek miary, na przykład przy założeniu, że każda krowa obciąża pastwisko słabiej niż wynika to z ich rzeczywistej masy. Rezygnacja z pełnego przeliczenia masy na DJP może prowadzić do niedoszacowania potrzeby pastwiska, co w praktyce może skutkować nadmiernym wypasem i degradacją użytków zielonych. Wreszcie, uznanie 25 DJP jako prawidłowej odpowiedzi może być wynikiem nieprawidłowego zrozumienia skali, na której wykonywane są obliczenia, co prowadzi do przekroczenia zalecanej liczby zwierząt na 1 ha. Tego rodzaju błędy umiejscawiają nas w ryzykownej pozycji, jeśli chodzi o zarządzanie zasobami naturalnymi, wymagając znaczniejszej uwagi przy planowaniu wypasu, co powinno być zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt i zarządzaniu pastwiskami.

Pytanie 7

Do grupy zwierząt mięsnych zalicza się świnie, które

A. dojrzewają wcześnie i rosną szybko

B. dojrzewają późno i rosną szybko

C. dojrzewają późno i rosną wolno

D. dojrzewają wcześnie i rosną wolno

Wszystkie pozostałe odpowiedzi zawierają błędne koncepcje dotyczące cech użytkowych świń w kontekście ich przeznaczenia na mięso. Odpowiedzi wskazujące na wczesne dojrzewanie i szybki wzrost są mylące, ponieważ szybki wzrost powinien iść w parze z późnym dojrzewaniem w przypadku produkcji mięsnej. Wczesne dojrzewanie może skutkować wcześniejszym ubojem, co obniża całkowitą wydajność gospodarstwa, a także wpływa na jakość mięsa, które może nie osiągnąć optymalnych walorów smakowych i teksturalnych. Odpowiedzi sugerujące wolny wzrost są również niepoprawne, ponieważ wolno rosnące świnie nie są ekonomicznie opłacalne w intensywnej produkcji mięsnej, gdzie czas oraz zasoby mają kluczowe znaczenie. Użytkownicy często popełniają błąd w rozumieniu, jak różne czynniki wpływają na efektywność hodowli, co prowadzi do mylnych wniosków o pożądanych cechach. Właściwe podejście do hodowli świń mięsnych powinno zawsze uwzględniać synergistyczne połączenie późnego dojrzewania i szybkiego wzrostu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, mając na celu osiągnięcie optymalnych wyników zarówno ekonomicznych, jak i jakościowych.

Pytanie 8

Zespół stawowy obejmujący staw udowo-rzepkowy oraz staw udowo-piszczelowy określa się mianem stawu

A. stępu

B. udowym

C. kolanowym

D. piszczelowym

Zarówno staw udowy, jak i staw piszczelowy są terminami, które mogą wprowadzać w błąd. Staw udowy, w rzeczywistości, odnosi się do połączenia między kością udową a miednicą (staw biodrowy), a nie do stawu kolanowego. Użycie terminu 'staw piszczelowy' również jest mylące, ponieważ nie istnieje staw, który byłby nazywany w ten sposób, a rzeczywiste połączenia w obrębie goleni to staw skokowy oraz staw kolanowy, gdzie piszczel jest jedną z kości biorących udział w tworzeniu stawu kolanowego. Dodatkowo, staw stępu odnosi się do połączeń w stopie, co również nie ma związku z omawianym stawem kolanowym. Powszechny błąd w myśleniu o stawach polega na utożsamianiu ich nazw z ich lokalizacją w ciele, co może prowadzić do zamieszania w kwestii ich funkcji i anatomii. Zrozumienie, jakie dokładne stawy składają się na staw kolanowy oraz ich funkcje jest kluczowe dla każdego, kto zajmuje się medycyną sportową, rehabilitacją czy ortopedią. Wiedza ta pomaga uniknąć błędnych diagnoz oraz nieefektywnych strategii leczenia. Zamiast skupiać się na nazewnictwie, warto zwrócić uwagę na funkcje i mechanikę działania tych stawów, co jest niezbędne do prawidłowego zrozumienia ludzkiego ruchu.

Pytanie 9

Siano, owies oraz marchew to pasze wykorzystywane głównie w żywieniu

A. kóz

B. owiec

C. koni

D. świń

Siano, owies i marchew to pasze stosowane głównie w żywieniu koni, ponieważ te zwierzęta mają specyficzne potrzeby żywieniowe, których zaspokojenie jest kluczowe dla ich zdrowia i wydajności. Siano, szczególnie lucernowe lub łąkowe, jest bogate w błonnik, co sprzyja prawidłowemu funkcjonowaniu układu pokarmowego koni. Owies, jako źródło łatwostrawnych węglowodanów, dostarcza energii niezbędnej do wykonywania intensywnej pracy, co czyni go idealnym pokarmem dla sportowych koni. Marchew, natomiast, jest doskonałym źródłem witamin i składników odżywczych, które wspierają ich ogólne zdrowie. Warto zaznaczyć, że odpowiednie żywienie koni zgodnie z ich wymaganiami energetycznymi i zdrowotnymi jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli tych zwierząt i jest kluczowe dla zapobiegania problemom zdrowotnym, takim jak otyłość czy choroby metaboliczne.

Pytanie 10

W ekologicznym chowie zwierząt niedopuszczalne jest stosowanie w celach innych niż terapeutyczne

A. ziół.

B. preparatów homeopatycznych.

C. kokcydiostatyków.

D. probiotyków.

Kokcydiostatyki to takie chemiczne substancje, które są używane, żeby zwalczać kokcydiozę. To choroba pasożytnicza, która może naprawdę zaszkodzić zdrowiu zwierząt w hodowli. W ekologicznej hodowli to jest jasne, że używanie dodatków do paszy, które nie są zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju, jest całkowicie nietolerowane. Standardy ekologiczne, ustalone przez Unię Europejską, mówią, że hodowcy muszą korzystać z naturalnych metod leczenia i zapobiegania chorobom. Na przykład, zamiast kokcydiostatyków, lepiej postawić na zdrowe zarządzanie, jak rotacja paszy, dobrze zaplanowane szczepienia oraz probiotyki, które też można stosować w celach terapeutycznych. Co więcej, ekologiczny chów zwierząt stawia duży nacisk na dobrostan, więc chodzi też o to, żeby miały one zrównoważoną dietę i naturalne warunki życia, co w dłuższej perspektywie pójdzie na zdrowie i wydajność zwierząt.

Pytanie 11

Relacja osi ciała płodu do długiej osi ciała matki to

A. repozycja płodu

B. układ płodu

C. prezentacja płodu

D. położenie płodu

Poprawna odpowiedź to 'położenie płodu', ponieważ termin ten odnosi się do stosunku osi ciała płodu do długiej osi ciała matki. Położenie płodu jest kluczowym elementem oceny w trakcie ciąży i porodu, szczególnie w kontekście jego wpływu na przebieg porodu. W praktyce położenie płodu jest analizowane w celu określenia, czy poród może przebiegać naturalnie, czy też może być konieczne przeprowadzenie cesarskiego cięcia. Wyróżniamy kilka rodzajów położeń, takich jak położenie główkowe, miednicowe czy poprzeczne, z których każde wymaga innego podejścia do opieki położniczej. Uznanie znaczenia położenia płodu w diagnostyce prenatalnej i podczas porodu jest zgodne z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia, która podkreśla, jak istotna jest odpowiednia ocena położenia płodu w kontekście bezpieczeństwa matki i dziecka. Wiedza ta jest niezbędna dla wszystkich specjalistów zajmujących się położnictwem i ginekologią.

Pytanie 12

W procesie transportu tlenu z płuc do tkanek oraz dwutlenku węgla z tkanek do płuc uczestniczą

A. trombocyty

B. monocyty

C. erytrocyty

D. leukocyty

Monocyty, leukocyty i trombocyty nie pełnią roli w transporcie tlenu ani dwutlenku węgla, co może prowadzić do mylnych wniosków na temat ich funkcji. Monocyty to rodzaj białych krwinek odpowiedzialnych za odpowiedź immunologiczną organizmu oraz fagocytozę patogenów. Ich podstawowa rola polega na eliminowaniu obumarłych komórek i eliminacji infekcji, co jest zupełnie inny proces niż transport gazów. Leukocyty, będące głównie komórkami układu odpornościowego, także nie biorą udziału w transporcie gazów, a ich funkcje koncentrują się na obronie organizmu przed infekcjami i chorobami. Trombocyty, nazywane płytkami krwi, są kluczowe w procesach krzepnięcia krwi, ale również nie uczestniczą w transporcie tlenu ani dwutlenku węgla. Typowym błędem jest mylenie ich funkcji z rolą erytrocytów z powodu ich ogólnego udziału w systemie krwionośnym. Każda z tych komórek pełni wyspecjalizowane funkcje, które są odrębne i nie mogą być mylone z transportem gazów. Zrozumienie różnic między tymi komórkami jest fundamentalne, aby właściwie ocenić ich rolę w organizmie oraz unikać pomyłek, które mogą prowadzić do nieprawidłowych interpretacji funkcji układu krwionośnego.

Pytanie 13

Jakie urządzenie wykorzystuje się do mierzenia poziomu wilgotności w pomieszczeniach inwentarskich?

A. wakuometr

B. higrometr

C. anemometr

D. barometr

Higrometr to urządzenie, które służy do pomiaru wilgotności powietrza, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach, w tym w pomieszczeniach inwentarskich. Utrzymanie odpowiedniego poziomu wilgotności jest niezbędne dla zdrowia zwierząt oraz jakości przechowywanych produktów, takich jak pasze. Higrometry mogą działać na różnych zasadach, w tym na zasadzie zmian oporu elektrycznego, co pozwala na dokładny pomiar wilgotności względnej powietrza. Używanie higrometru w praktyce oznacza regularne monitorowanie warunków panujących w pomieszczeniach, co może zapobiec problemom takim jak rozwój pleśni czy bakterii. Standardy branżowe, takie jak normy ISO dotyczące jakości powietrza, wskazują na konieczność regularnego pomiaru wilgotności, co świadczy o profesjonalnym podejściu do zarządzania pomieszczeniami inwentarskimi. Właściwe wykorzystanie higrometru pozwala nie tylko na zapewnienie optymalnych warunków, ale także na lepsze zarządzanie zasobami i kosztami.

Pytanie 14

Żołądek wielokomorowy występuje

A. u konia.

B. u owcy.

C. u psa.

D. u świni.

Żołądek owcy ma ciekawą budowę, jest wielokomorowy i w sumie to musiało być sporo pracy, żeby tak się rozwinęło. Owce mają cztery komory: żwacz, czepiec, księgę i trawieniec. Dzięki temu mogą dobrze trawić celulozę, co jest super ważne, bo przecież jedzą głównie rośliny. Kiedy owca przeżuwa, to zmienia pokarm i przez to lepiej fermentuje w żwaczu. Tam bakterie rozkładają te trudne do strawienia włókna. To wszystko sprawia, że owce są w lepszej kondycji i zdrowieją, bo bardziej wykorzystują składniki odżywcze. Dla hodowców to też bardzo ważne, bo wiedząc, jak działa ten żołądek, mogą dobrać odpowiednie pasze i suplementy, co się przekłada na lepsze wyniki w hodowli.

Pytanie 15

Oksytocyna jest rodzajem hormonu

A. ulepszającym wydalenie płodu

B. hamującym wydzielanie mleka

C. przyśpieszającym proces owulacji

D. wspierającym przebieg ciąży

Odpowiedzi wskazujące na inne funkcje oksytocyny, takie jak hamowanie oddawania mleka, przyspieszanie owulacji czy podtrzymywanie ciąży, są nieprawidłowe i wynikają z niepełnego zrozumienia roli tego hormonu w organizmie. Oksytocyna nie hamuje oddawania mleka, lecz wręcz przeciwnie, wspomaga laktację poprzez stymulację skurczów mięśni gładkich w gruczołach mlekowych, co wspiera wypływ mleka. Również nie ma dowodów na to, że oksytocyna przyspiesza owulację; to zadanie spoczywa głównie na hormonach takich jak LH i FSH. Co więcej, oksytocyna nie pełni roli podtrzymującej ciążę; jej główna funkcja w tym kontekście to ułatwienie porodu. Pojęcie podtrzymywania ciąży odnosi się do innych hormonów, w tym progesteronu, który jest niezbędny do utrzymania ciąży. Nieprawidłowe interpretacje tych funkcji mogą prowadzić do błędnych wniosków w kontekście terapii hormonalnej i zarządzania ciążą, dlatego kluczowe jest zrozumienie, jakie są właściwe role poszczególnych hormonów w organizmie oraz ich interakcje, co ma istotne znaczenie w praktyce medycznej oraz w edukacji pacjentów.

Pytanie 16

Oryginalne zaświadczenie potwierdzające wykonanie zabiegu sztucznego unasienniania krowy, która jest oceniana pod względem wydajności mlecznej, znajduje się

A. u podmiotu dostarczającego nasienie

B. u posiadacza zwierzęcia

C. u podmiotu realizującego zabieg

D. w Związku Hodowców i Producentów mleka

Oryginał zaświadczenia wykonania zabiegu sztucznego unasienniania krowy powinien znajdować się u posiadacza zwierzęcia, co jest zgodne z regulacjami prawnymi dotyczącymi hodowli bydła i sztucznego unasienniania. Takie zaświadczenie dokumentuje przeprowadzony zabieg oraz jego wyniki, co jest kluczowe dla dalszej oceny użytkowości mlecznej krowy. Posiadacz zwierzęcia jest odpowiedzialny za prowadzenie dokumentacji dotyczącej zdrowia i reprodukcji zwierząt, co jest istotne zarówno z perspektywy zarządzania stadem, jak i w przypadku ewentualnych kontroli weterynaryjnych. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy polega na zapewnieniu, że wszelkie dokumenty są dostępne w przypadku audytów lub inspekcji, co może wpływać na ocenę stanu zdrowia stada oraz jego wydajności. Warto również zaznaczyć, że prawidłowe przechowywanie takich dokumentów jest elementem dobrej praktyki hodowlanej, która pomaga uniknąć ewentualnych problemów związanych z niewłaściwym zarządzaniem informacjami.

Pytanie 17

Do pasz o średniej zawartości białka (6-14%) należą

A. okopowe.

B. wysłodki buraczane.

C. ziarna zbóż.

D. nasiona roślin strączkowych.

Okopowe, takie jak ziemniaki czy marchew, są źródłem skrobi i węglowodanów, ale ich zawartość białka jest znacznie niższa niż w ziarnach zbóż. Typowym błędem jest utożsamianie tych pasz z białkiem, podczas gdy ich główną funkcją jest dostarczanie energii. Nasiona roślin strączkowych, jak soja czy groch, mają znacznie wyższą zawartość białka, często przekraczającą 20%, co czyni je nieodpowiednimi dla kategorii pasz o średniej zawartości białka. Użycie ich jako pasz wymaga zatem innego podejścia, aby zachować równowagę białkową w diecie zwierząt. Wysłodki buraczane, będące produktem ubocznym przemysłu cukrowniczego, również charakteryzują się niską zawartością białka, co czyni je mało przydatnymi w kontekście pasz o średnim białku. Kluczowe jest zrozumienie, że różne grupy pasz mają odmienne profile odżywcze i ich niewłaściwe klasyfikowanie może prowadzić do niezrównoważonej diety zwierząt, co w dłuższym czasie wpływa na ich zdrowie oraz wydajność produkcyjną. Dlatego istotne jest stosowanie się do standardów dotyczących żywienia zwierząt oraz właściwe mieszanie pasz, aby zapewnić ich optymalne wzrastanie i zdrowie.

Pytanie 18

Co zaliczamy do produktów wytwarzanych przez pszczoły?

A. bundz

B. kumys

C. pierzga

D. smuszka

Pierzga jest produktem pszczelarskim, który powstaje z pyłku kwiatowego zbieranego przez pszczoły oraz enzymów i substancji odżywczych, które pszczoły dodają podczas przetwarzania. Jest niezwykle cennym źródłem białka, witamin, minerałów oraz kwasów tłuszczowych. W pszczelarstwie pełni kluczową rolę jako pokarm dla młodych pszczół, co wpływa na ich rozwój i zdrowie całej kolonii. Pierzga jest używana także w medycynie naturalnej i suplementach diety ze względu na swoje właściwości wzmacniające odporność, regeneracyjne oraz wspomagające pracę układu pokarmowego. Warto również podkreślić, że zgodnie z normami jakości dla produktów pszczelarskich, pierzga powinna być starannie przetwarzana i przechowywana, aby zachować swoje wartości odżywcze, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży pszczelarskiej.

Pytanie 19

Selekcja w hodowli zwierząt oznacza

A. ocenę pokroju i kondycji zwierząt.

B. usuwanie starych i chorych zwierząt ze stada.

C. ocenę zmienności genetycznej zwierząt.

D. wybór najlepszych osobników na rodziców przyszłych pokoleń.

Selekcja w hodowli to nie jest taki prosty temat, jak się wydaje. To nie tylko ocenianie kondycji czy usuwanie starych zwierząt. Oczywiście, ocenianie zwierząt po ich wyglądzie jest coś, co możemy robić, ale to nie zawsze pokazuje ich wartość na przyszłość. Nie można myśleć o selekcji tylko w kategoriach eliminacji słabszych osobników. Choć usuwanie chorych zwierząt jest ważne, to nie chodzi o to, żeby po prostu pozbywać się tych, co się nie nadają. Dobrze jest wybierać te zwierzęta, które mają najlepsze cechy, a to już jest bardziej skomplikowane. Zrozumienie genotypów to ważna sprawa, ale nie możemy tego mylić z procesem selekcji. Trzeba połączyć te informacje z danymi na temat wydajności i zdrowia zwierząt, żeby hodowla była na dobrym poziomie.

Pytanie 20

Celem krzyżowania różnych ras zwierząt jest osiągnięcie

A. heterozji

B. selekcji

C. modyfikacji

D. korelacji

Heterozja, znana również jako tzw. efekt hybrydowy, to zjawisko występujące w wyniku krzyżowania różnych ras zwierząt, które prowadzi do uzyskania potomstwa o lepszych cechach niż ich rodzice. Jest to szczególnie istotne w hodowli zwierząt, gdzie celem jest poprawa cech takich jak wydajność produkcyjna, zdrowotność czy adaptacyjność do warunków środowiskowych. Przykładem może być krzyżowanie różnych ras bydła mlecznego, co często prowadzi do wyższej wydajności mlecznej w rezultacie heterozji. W praktyce hodowcy stosują techniki takie jak selekcja masowa czy programy hodowlane oparte na genetyce, aby maksymalizować korzyści płynące z heterozji. Zgodnie z zasadami genetyki, heterozja jest efektem kombinacji genów różnych ras, co może prowadzić do zwiększonej zmienności fenotypowej. Dobre praktyki hodowlane wykorzystują te zjawiska, aby osiągnąć lepsze wyniki i zwiększyć efektywność produkcji zwierzęcej, co jest kluczowe w kontekście zrównoważonego rozwoju rolnictwa.

Pytanie 21

Zgodnie z Zasadami Wzajemnej Zgodności w zakresie dobrostanu minimalny czas przebywania prosiąt z lochą, przy braku zagrożenia życia i zdrowia lochy lub prosiąt, wynosi

A. 14 dni.

B. 28 dni.

C. 21 dni.

D. 35 dni.

Odpowiedzi 14 dni, 21 dni oraz 35 dni są po prostu niepoprawne z różnych powodów. Czas spędzany przez prosięta z lochą wynoszący 14 dni to za mało. W takim młodym wieku prosięta nie mają szans na samodzielne adaptowanie się do nowego otoczenia, a to zwiększa ryzyko stresu czy problemów zdrowotnych. Gdyby prosięta były odłączane w tym czasie, mogłyby nie dostać wystarczająco dużo naturalnych przeciwciał, a to źle wpływa na ich odporność. Z kolei 21 dni to też nie to, czego potrzebują – to za krótko, by mogły w pełni korzystać z mleka i uczyć się od matki. Krótszy czas z matką może później prowadzić do różnych problemów behawioralnych. A 35 dni, no cóż, to już przesada w standardowych praktykach hodowlanych. Zbyt długie przebywanie prosiąt z lochą może wprowadzać dodatkowy stres, zwłaszcza w dużych hodowlach, gdzie miejsca dla matek jest mniej. Niektóre normy hodowlane mówią, że trzeba je oddzielać w odpowiednim momencie, by nie rywalizowały o zasoby z matką. Dlatego ten minimalny czas 28 dni jest tak istotny, bo wspiera dobrostan zwierząt i ogólną efektywność hodowli.

Pytanie 22

Jak powinien wyglądać prawidłowy grzbiet konia?

A. spadzisty

B. wklęśnięty

C. wypukły

D. prosty

Prawidłowo zbudowany grzbiet konia powinien być prosty, co oznacza, że jego struktura nie wykazuje ani nadmiernego wypuklenia, ani wklęsłości. Prosty grzbiet jest kluczowym elementem w ocenie budowy konia, ponieważ wpływa na jego zdolności jeździeckie oraz ogólną kondycję fizyczną. Taki kształt grzbietu umożliwia równomierne rozłożenie ciężaru jeźdźca, co przyczynia się do lepszego komfortu zarówno konia, jak i jeźdźca. W praktyce dobrze zbudowany grzbiet konia wpływa na jego ruchy, co ma kluczowe znaczenie w dyscyplinach takich jak ujeżdżenie czy skoki przez przeszkody. W standardach hodowlanych i oceny koni, takich jak te stosowane przez międzynarodowe organizacje jeździeckie, prosty grzbiet jest preferowany, ponieważ sprzyja zdrowiu kręgosłupa oraz ogólnej biomechanice ruchu konia, co jest kluczowe dla jego wydolności i długowieczności.

Pytanie 23

Wybierz parametry funkcjonowania systemu udojowego, które będą zgodne z zasadami w zawodzie doju krów?

A. Podciśnienie 42 – 48 kPa, liczba pulsów – 60

B. Podciśnienie 52 – 58 kPa, liczba pulsów – 80

C. Podciśnienie 20 – 28 kPa, liczba pulsów – 20

D. Podciśnienie 32 – 38 kPa, liczba pulsów – 40

Podciśnienie 42 – 48 kPa oraz liczba pulsów 60 to parametry, które zgodnie z aktualnymi standardami w hodowli bydła mlecznego zapewniają optymalne warunki dla zdrowia zwierząt oraz efektywności procesu udojowego. Przestrzeganie tych wartości minimalizuje ryzyko uszkodzenia tkanki sutka, co jest kluczowe dla utrzymania zdrowia krów i jakości mleka. W praktyce, ustawienie podciśnienia w tym zakresie pozwala na skuteczne usuwanie mleka przy jednoczesnym zachowaniu komfortu zwierzęcia. Liczba pulsów na poziomie 60 jest z kolei zgodna z zasadami pulsacji, co wpływa na skuteczność udoju oraz redukcję stresu u zwierząt. Ponadto, te parametry są rekomendowane przez organizacje takie jak International Dairy Federation, które podkreślają znaczenie odpowiednich ustawień w systemie udojowym dla uzyskania maksymalnej wydajności i zdrowia stada. Utrzymanie tych wartości przyczynia się także do długoterminowej opłacalności produkcji mleczarskiej.

Pytanie 24

Przy tworzeniu dawki pokarmowej dla bydła, pierwszym krokiem jest zbilansowanie

A. minerałów

B. pasz objętościowych soczystych

C. pasz treściwych

D. pasz objętościowych suchych

W kontekście układania dawki pokarmowej dla bydła pojawia się wiele nieporozumień dotyczących kolejności bilansowania różnych grup pasz. Niepoprawne podejście do tematów związanych z paszami treściwymi, związkami mineralnymi oraz paszami objętościowymi suchymi może prowadzić do suboptymalnych wyników w hodowli. Pasze treściwe, mimo że dostarczają cennych składników energetycznych, takich jak skrobia, powinny być stosowane w dalszych etapach bilansowania, gdyż ich nadmiar może prowadzić do problemów zdrowotnych u bydła, w tym do kwasicy. Związki mineralne, choć są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu zwierząt, również nie powinny być priorytetem w początkowych etapach bilansowania, ponieważ ich działanie jest uzależnione od odpowiedniej podaży pasz objętościowych, które tworzą bazę diety. Pasze objętościowe suche, takie jak siano, z kolei, nie są tak efektywne w dostarczaniu wilgoci oraz składników odżywczych, jak pasze soczyste, co czyni je mniej skutecznymi w kontekście podstawowych potrzeb pokarmowych bydła. Dlatego kluczowym błędem jest ignorowanie roli pasz objętościowych soczystych w pierwszej kolejności. Zrozumienie dynamiki żywienia bydła i ułożenie diety zgodnie z najlepszymi praktykami żywieniowymi jest fundamentem efektywnej produkcji zwierzęcej.

Pytanie 25

U ptaków nastroszenie piór, podnoszenie skrzydeł oraz szybszy oddech przy otwartym dziobie to zachowania świadczące

A. o zbyt małej wilgotności pomieszczenia.

B. o zbyt niskiej temperaturze pomieszczenia.

C. o zbyt dużej wilgotności pomieszczenia.

D. o zbyt wysokiej temperaturze pomieszczenia.

Zachowania takie jak nastroszenie piór, podnoszenie skrzydeł oraz przyspieszenie oddechu przy otwartym dziobie u ptaków są oznakami stresu termicznego, co najczęściej wskazuje na zbyt wysoką temperaturę otoczenia. Ptaki, w przeciwieństwie do ssaków, nie mają efektywnego sposobu na regulację temperatury ciała poprzez pocenie się. Aby schłodzić swoje ciało, ptaki mogą stosować różne mechanizmy, takie jak otwieranie dzioba w celu zwiększenia wentylacji płuc oraz unikanie nadmiernego wysiłku. Ponadto, nastroszenie piór może pomóc w zwiększeniu powierzchni ciała, co wspomaga odparowanie wody. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest istotne, zwłaszcza w kontekście hodowli ptaków i ich dobrostanu; zapewnienie odpowiednich warunków termicznych jest kluczowe dla ich zdrowia. W środowiskach hodowlanych należy stosować wentylację i systemy chłodzenia, aby uniknąć przegrzewania. Właściwa temperatura i wilgotność są zgodne z wytycznymi dotyczących dobrostanu zwierząt, co wzmacnia ich odporność na choroby oraz stres.

Pytanie 26

Wskaźnik proporcjonalności rozwoju przednich i tylnych ćwiartek wymienia u krowy ustala się na podstawie indeksu wymienia. Optymalne wymię powinno mieć ten wskaźnik na poziomie

A. 75%

B. 50%

C. 25%

D. 100%

Wybór odpowiedzi 25%, 75% lub 100% wskazuje na niepełne zrozumienie zasadności proporcjonalności w rozwoju wymienia krowy. Procenty te nie oddają rzeczywistego stanu, gdyż wymię krowy powinno mieć zharmonizowany rozwój przednich i tylnych ćwiartek. Przyjęcie 25% sugerowałoby, że przednie ćwiartki są zdecydowanie zdominowane przez tylne, co nie tylko obniża efektywność produkcji mleka, ale może również prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak zmniejszona wydajność laktacyjna czy ryzyko kontuzji. Odpowiedź 75% implikuje zbyt duży rozwój przednich ćwiartek, co może prowadzić do nieprawidłowej postawy zwierzęcia oraz problemów z dojeniem. Z kolei odpowiedź 100% sugerowałaby idealną symetrię, co w praktyce również jest niemożliwe do osiągnięcia. Mitem jest, że wymię krowy powinno być w równym stopniu rozwinięte w każdej ćwiartce, co nie uwzględnia naturalnych różnic w anatomii i fizjologii zwierząt. Hodowcy powinni dążyć do zachowania równowagi i dbać o to, aby wskaźnik wynosił około 50%, co sprzyja zdrowotności zwierząt oraz ich wydajności mlecznej. Zrozumienie tego aspektu jest kluczowe dla sukcesu w hodowli bydła mlecznego.

Pytanie 27

Pierwszy zabieg sztucznego unasienniania jałówek rasy holsztyńsko-fryzyjskiej przeprowadza się po osiągnięciu masy ciała

A. 400 kg i kondycji 3,25 - 3,5 punktów BCS

B. 300 kg i kondycji 2,25 - 2,5 punktów BCS

C. 500 kg i kondycji 3,75 - 4,0 punktów BCS

D. 450 kg i kondycji 4,50 - 5,0 punktów BCS

Odpowiedź wskazująca, że do pierwszego zabiegu sztucznego unasienniania jałówki rasy holsztyńsko-fryzyjskiej należy przygotować ją po osiągnięciu masy ciała 400 kg i kondycji 3,25 - 3,5 punktów BCS jest prawidłowa. Właściwe przygotowanie jałówki do unasienniania jest kluczowe, aby zapewnić jej odpowiednią zdolność do reprodukcji oraz zdrowie. W przypadku rasy holsztyńsko-fryzyjskiej, zalecana masa ciała na etapie pierwszego unasienniania wynika z potrzeby osiągnięcia dojrzałości płciowej, co jest związane z odpowiednim rozwojem narządów rozrodczych. Condycja BCS (Body Condition Score) w przedziale 3,25 - 3,5 wskazuje na optymalny poziom tkanki tłuszczowej i mięśniowej, co sprzyja prawidłowemu przebiegowi inseminacji i ciąży. Dobrą praktyką w hodowli bydła jest monitorowanie nie tylko masy ciała, ale także kondycji ciała, aby zminimalizować ryzyko problemów zdrowotnych i niepowodzeń w reprodukcji, co może prowadzić do strat ekonomicznych. Właściwe zarządzanie żywieniem i warunkami hodowli ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia tych parametrów.

Pytanie 28

Wybierz rasę królika przeznaczonego do pozyskiwania wełny?

A. Nowozelandzki

B. Castorex

C. Angorski

D. Holenderski

Rasa królika angorskiego jest uznawana za jedną z najważniejszych ras do produkcji wełny. Króliki te charakteryzują się długim, miękkim i gęstym futrem, które jest niezwykle cenione w przemyśle tekstylnym. Wełna angorska jest lekka, ciepła i ma doskonałe właściwości izolacyjne, co sprawia, że jest idealnym materiałem do produkcji odzieży i akcesoriów. W praktyce, hodowcy królika angorskiego stosują różne metody pielęgnacji zwierząt, aby zapewnić jak najwyższą jakość wełny. Regularne strzyżenie pozwala na uzyskanie z włosa większej ilości surowca oraz wpływa pozytywnie na zdrowie zwierząt. Warto zwrócić uwagę, że angorskie króliki wymagają odpowiednich warunków hodowlanych, takich jak przestronność klatek i dostęp do świeżego powietrza, co jest zgodne z zasadami dobrostanu zwierząt. Angorska wełna często jest mieszana z innymi włóknami, co zwiększa jej trwałość i elegancki wygląd. Dlatego wybór królika angorskiego do produkcji wełny jest najlepszym rozwiązaniem, które łączy jakość, tradycję oraz praktyczność w zastosowaniu.

Pytanie 29

Która z pasz zalicza się do tych o wysokiej zawartości białka?

A. Wysłodki buraczane

B. Śruta jęczmienna

C. Śruta poekstrakcyjna rzepakowa

D. Kiszonka z kukurydzy

Śruta poekstrakcyjna rzepakowa jest uznawana za wysokobiałkowy składnik pasz dla zwierząt, ponieważ jej zawartość białka wynosi przeciętnie około 36-38%. Jest to produkt uboczny powstający w wyniku ekstrakcji oleju z nasion rzepaku, co sprawia, że poza białkiem dostarcza również cennych aminokwasów, które są istotne dla prawidłowego wzrostu oraz rozwoju zwierząt. W przypadku zwierząt ruminujących, takich jak bydło, śruta ta może być stosowana jako dodatek do paszy w celu zwiększenia wartości odżywczej diety i poprawy produkcji mleka oraz przyrostów masy ciała. W praktyce, jej zastosowanie w mieszankach paszowych powinno być zgodne z zaleceniami dotyczącymi bilansowania pasz, tak aby zapewnić odpowiedni stosunek białka i energii. Dodatkowo, stosowanie wysokobiałkowych pasz, takich jak śruta poekstrakcyjna rzepakowa, jest również zgodne z trendami zrównoważonego rozwoju w przemyśle paszowym, ponieważ rzepak jest uprawą, która może być produkowana lokalnie, zmniejszając tym samym ślad węglowy związany z transportem pasz.

Pytanie 30

W żywieniu klaczy w okresie laktacji stosowana jest mieszanka mineralna w ilości 200 g/szt./dzień. Na ile dni wystarczy 15 kg opakowanie mieszanki mineralnej dla 5 klaczy przy tej samej dawce dziennej?

A. 20 dni.

B. 25 dni.

C. 30 dni.

D. 15 dni.

Odpowiedź 15 dni jest prawidłowa, ponieważ obliczenia są oparte na dokładnych danych dotyczących zapotrzebowania klaczy w okresie laktacji. Klacze w tym okresie wymagają specjalistycznej diety, w tym odpowiedniej dawki minerałów. W przypadku pięciu klaczy, każda z nich potrzebuje 200 g mieszanki mineralnej dziennie, co daje łącznie 1000 g (czyli 1 kg) dziennie dla wszystkich pięciu klaczy. Posiadając 15 kg mieszanki, dzielimy tę wartość przez dzienne zapotrzebowanie. 15 kg to 15000 g, więc 15000 g / 1000 g = 15 dni. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w praktyce hodowlanej, aby zapewnić zdrowie i wydajność zwierząt. Utrzymanie odpowiedniego poziomu witamin i minerałów w diecie klaczy w okresie laktacji jest niezbędne dla ich dobrego stanu zdrowia oraz jakości mleka, co ma bezpośredni wpływ na wzrost i rozwój źrebiąt. Warto zwrócić uwagę na to, że niedobory minerałów mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, dlatego precyzyjne obliczenia są nieocenione w praktyce żywienia zwierząt.

Pytanie 31

Jak określa się system żywieniowy dla krów o wysokiej produkcji mleka, który polega na podawaniu mieszanki paszy pełnoporcjowej, w której składniki są starannie odmierzone i dokładnie wymieszane?

A. TMR

B. PMR

C. DLG

D. INRA

TMR, czyli Total Mixed Ration, to system żywienia, który zapewnia krowom o wysokiej wydajności mlecznej zrównoważoną i kompleksową dietę. Mieszanka ta jest starannie przygotowywana, aby zawierała wszystkie niezbędne składniki odżywcze, takie jak białko, węglowodany, witaminy oraz minerały, w odpowiednich proporcjach. Dzięki precyzyjnemu odważaniu i dokładnemu mieszaniu, TMR pozwala na lepsze wykorzystanie paszy przez bydło, co przekłada się na większą produkcję mleka oraz poprawę ogólnego stanu zdrowia zwierząt. Przykładem zastosowania TMR może być stosowanie nowoczesnych mieszalników paszowych, które automatyzują proces przygotowania mieszanki, zapewniając jednocześnie spójność i jakość. Zgodnie z zaleceniami specjalistów, wdrożenie systemu TMR w hodowli krów mlecznych przyczynia się do zwiększenia efektywności produkcji oraz redukcji kosztów związanych z żywieniem, co jest kluczowe dla rentowności gospodarstw mleczarskich.

Pytanie 32

Podczas udzielania pierwszej pomocy krowie, która wykazuje objawy wzdęcia żwacza, co należy zrobić?

A. położyć na lewym boku

B. ustawić ją zadem wyżej

C. położyć na prawym boku

D. ustawić ją przodem wyżej

Ustawienie krowy przodem wyżej w przypadku wzdęcia żwacza jest kluczowe dla poprawy jej stanu zdrowia. Wzdęcie żwacza, znane również jako gazy żwaczowe, może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w tym do śmierci zwierzęcia, jeśli nie zostanie szybko rozwiązane. W przypadku wzdęcia, gaz gromadzi się w żwaczu, co powoduje ucisk na inne narządy wewnętrzne. Ułożenie krowy w takiej pozycji, aby jej przód był wyżej, pomaga w ułatwieniu odpływu gazów i płynów, a także pozwala na lepsze krążenie krwi, co jest istotne dla szybkiego powrotu do zdrowia. W praktyce, lekarze weterynarii często zalecają takie ustawienie, aby zminimalizować dyskomfort zwierzęcia i poprawić jego ogólny stan. Dodatkowo, przy pierwszej pomocy w przypadku wzdęcia, istotne jest również monitorowanie stanu krowy i ocena ewentualnej potrzeby dalszych interwencji, takich jak podanie leków przeciwbólowych czy wprowadzenie sondy żołądkowej.

Pytanie 33

Jaką witaminę należy stosować, aby zapobiec krzywicy u zwierząt?

A. E

B. D

C. K

D. B1

Witamina K, witamina B1 oraz witamina E odgrywają różne role w organizmach zwierząt, jednak ich funkcje nie są związane bezpośrednio z zapobieganiem krzywicy. Witamina K jest kluczowa dla procesów krzepnięcia krwi i metabolizmu kości, ale nie ma bezpośredniego wpływu na mineralizację kości w kontekście krzywicy. Niedobór witaminy K może prowadzić do osłabienia kości, ale nie do krzywicy. Z kolei witamina B1, znana jako tiamina, ma zasadnicze znaczenie dla metabolizmu energetycznego i układu nerwowego, a jej niedobór może powodować choroby neurologiczne, takie jak beri-beri, jednak nie ma związku z mineralizacją kości. Witamina E jest silnym antyoksydantem, który chroni błony komórkowe przed uszkodzeniami oksydacyjnymi, ale również nie ma bezpośredniego wpływu na rozwój krzywicy. W przypadku błędnych odpowiedzi, często spotykanym błędem jest pomieszanie funkcji witamin oraz przypisywanie im ról, których nie pełnią. Wiedza na temat funkcji witamin jest kluczowa w kontekście zdrowia zwierząt, w tym ich diety, a nieprawidłowe zrozumienie tych zależności może prowadzić do niewłaściwej suplementacji lub diety, co z kolei może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych.

Pytanie 34

Wskazaniem do wykonania zabiegu sztucznego unasiennienia suki nie jest

A. dysproporcja masy ciała zwierząt.

B. brak pierwszego potomstwa.

C. agresja zwierząt.

D. awersja suki do psów.

Awersja suki do psów, jej agresywność czy też różnice w masie ciała niekoniecznie powinny być traktowane jako powody do wykonania sztucznego unasiennienia. W rzeczywistości, mogą być to czynniki, które prowadzą do nieporozumień co do tego, kiedy taki zabieg jest naprawdę potrzebny. Jeśli suka nie chce mieć do czynienia z innymi psami, to częściej mamy do czynienia z problemami behawioralnymi lub zdrowotnymi a niekoniecznie z koniecznością sztucznego unoszenia. Agresja u psów zazwyczaj wskazuje na możliwe konflikty i wcale nie jest podstawą do sztucznego unoszenia, bo to może tylko zwiększyć stres u suki. A z tą dysproporcją masy ciała to w sumie też tak, może to sugerować problemy zdrowotne, ale to nie wystarczy, żeby od razu myśleć o sztucznym unasiennieniu. Ważne, by decyzje dotyczące rozmnażania zwierząt podejmować na podstawie solidnych podstaw medycznych i behawioralnych, a nie tylko na podstawie jednego aspektu, co może prowadzić do złych wniosków. Dobrze jest skonsultować się z weterynarzem, który może ustalić, co naprawdę jest problemem i podpowiedzieć, jak najlepiej podejść do reprodukcji, biorąc pod uwagę indywidualne potrzeby suki.

Pytanie 35

Pasze, jakie powinny stanowić podstawę żywienia letniego owiec, to

A. treściwe.

B. objętościowe soczyste.

C. objętościowe suche,

D. przemysłowe.

Wybór pasz przemysłowych, objętościowych suchych lub treściwych nie jest odpowiedni jako podstawowy składnik żywienia letniego owiec. Pasze przemysłowe często zawierają składniki, które mogą być zbyt skoncentrowane i nie dostarczać odpowiedniej ilości wody, co w upalne dni może prowadzić do odwodnienia oraz problemów trawiennych. Ponadto, pasze objętościowe suche, takie jak siano, chociaż mogą być stosowane, nie zapewniają wystarczającej ilości wilgoci, co jest kluczowe w letnich warunkach. Pasze treściwe, jak ziarna czy inne koncentraty, są bogate w energię, ale ich nadmiar może prowadzić do zaburzeń metabolicznych, takich jak kwasica żołądkowa. Właściwe zbilansowanie diety owiec powinno opierać się na jakości paszy, a nie tylko jej ilości. Typowe błędy myślowe polegają na przekonaniu, że każda forma paszy objętościowej może być stosowana zamiennie, co prowadzi do niedoszacowania znaczenia soczystych pasz w diecie. W praktyce, dobrym podejściem jest uwzględnienie w diecie owiec pasz soczystych w letnich miesiącach, co wspiera ich zdrowie i wydajność. Właściwe żywienie owiec w lecie powinno być zgodne z zaleceniami specjalistów ds. żywienia zwierząt, aby uniknąć negatywnych konsekwencji dla ich zdrowia.

Pytanie 36

Który organ kontroluje, czy gospodarstwo prowadzi produkcję zwierzęcą zgodnie ze Zwykłą Dobrą Praktyką Rolniczą?

A. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

B. Wydział Ochrony Środowiska.

C. Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.

D. Inspekcja Weterynaryjna.

Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, czyli ARiMR, odgrywa naprawdę ważną rolę w monitorowaniu tego, co dzieje się w rolnictwie, głównie w produkcji zwierzęcej. Zwykła Dobra Praktyka Rolnicza to zbiór zasad, które mają na celu zapewnienie jakości i bezpieczeństwa w produkcji rolniczej. ARiMR, jako instytucja, która pilnuje wdrażania polityki rolnej w Polsce, regularnie sprawdza gospodarstwa, aby ocenić, czy producenci stosują się do norm. Na przykład, kontrolując gospodarstwa, ARiMR zwraca uwagę na to, czy hodowcy zwierząt stosują odpowiednie metody żywienia i utrzymania tych zwierząt, a także dbają o ich zdrowie zgodnie z dobrą praktyką. Ważne jest, aby o to dbać, nie tylko dla dobrego samopoczucia zwierząt, ale też dla jakości produktów, co ma znaczenie na rynku. ARiMR też współpracuje z innymi instytucjami, jak Inspekcja Weterynaryjna. To pomaga w zapewnieniu lepszej kontroli i przestrzegania przepisów w sektorze rolnym, co jest istotne dla utrzymania zaufania konsumentów.

Pytanie 37

Przy kryciu naturalnym z ręki

A. możliwie jest określenie terminu krycia i znajomość ojcostwa rodzących się zwierząt.

B. brak znajomości terminu pokrycia i brak znajomości ojcostwa rodzących się zwierząt.

C. możliwie jest określenie terminu krycia i brak znajomości ojcostwa rodzących się zwierząt.

D. brak znajomości terminu pokrycia i znajomość ojcostwa rodzących się zwierząt.

Odpowiedź wskazująca na możliwość określenia terminu krycia oraz znajomość ojcostwa rodzących się zwierząt jest prawidłowa, ponieważ w procesie krycia naturalnego kluczowe jest zrozumienie cyklu rozrodczego zwierząt oraz odpowiednia identyfikacja osobników. Właściwe określenie terminu krycia pozwala na optymalizację czasu inseminacji, co z kolei zwiększa efektywność hodowli. W praktyce, hodowcy stosują różne metody monitorowania cyklu płciowego, takie jak obserwacja zachowań zwierząt, analizy hormonalne czy badania ultrasonograficzne. Dodatkowo, znajomość ojcostwa rodzących się zwierząt może pomóc w prowadzeniu programu hodowlanego, który uwzględnia pożądane cechy genetyczne. W kontekście standardów branżowych, organizacje hodowlane często wymagają dokumentowania rodziców zwierząt, co sprzyja lepszemu zarządzaniu populacją oraz unika problemów z inbredingiem. Przykłady dobrych praktyk obejmują prowadzenie dokładnych rejestrów kryć oraz regularne konsultacje z weterynarzami w celu zapewnienia najwyższej jakości hodowli.

Pytanie 38

Aby zapewnić właściwe warunki w kurniku, konieczne jest utrzymanie wilgotności względnej powietrza w zakresie

A. 20-30%

B. 60-70%

C. 85-95%

D. 45-55%

Utrzymanie wilgotności względnej powietrza w kurniku na poziomie 60-70% jest kluczowe dla zapewnienia dobrostanu ptaków. Zbyt niska wilgotność może prowadzić do problemów z układem oddechowym i podrażnień błon śluzowych, zwiększając podatność na choroby. Z kolei zbyt wysoka wilgotność, przekraczająca 70%, sprzyja rozwojowi pleśni, bakterii oraz pasożytów, co może prowadzić do dużych strat ekonomicznych. Przy odpowiedniej wilgotności, ptaki lepiej przyswajają pokarm, co wpływa na ich wzrost i produkcję jaj. Dobrymi praktykami są regularne pomiary wilgotności oraz stosowanie wentylacji mechanicznej lub naturalnej. Warto również zainwestować w systemy monitorowania, które pozwolą na automatyczne dostosowywanie warunków w kurniku do aktualnych potrzeb. Właściwe nawilżenie powietrza, osiągane często poprzez stosowanie nawilżaczy, wspiera także kontrolę temperatury, co jest istotne dla komfortu ptaków.

Pytanie 39

Właściciel bydła, owiec oraz kóz jest zobowiązany do zgłoszenia w biurze powiatowym ARiMR każdej zmiany lokalizacji zwierząt w ciągu

A. 30 dni od daty wystąpienia zdarzenia

B. 21 dni od daty wystąpienia zdarzenia

C. 7 dni od daty wystąpienia zdarzenia

D. 180 dni od daty wystąpienia zdarzenia

Odpowiedź 7 dni od daty zaistnienia zdarzenia jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi zwierząt gospodarskich, każdy posiadacz bydła, owiec i kóz ma obowiązek zgłosić wszelkie zmiany miejsca pobytu tych zwierząt w ciągu 7 dni. Przepisy te wynikają z potrzeby monitorowania i utrzymania zdrowia zwierząt, zapobiegania chorobom oraz zapewnienia odpowiednich warunków życia. Tak szybkie zgłaszanie zmian wpływa również na skuteczność działań weterynaryjnych oraz kontrolnych. Na przykład, w przypadku epidemii choroby zakaźnej, szybkie zlokalizowanie potencjalnych ognisk choroby wymaga aktualnych informacji o lokalizacji zwierząt. Dobra praktyka w hodowli zwierząt polega na regularnym aktualizowaniu dokumentacji oraz zgłaszaniu zmian, co wspiera efektywność systemów zarządzania zdrowiem zwierząt oraz promuje odpowiedzialność w branży rolniczej. Przestrzeganie tego terminu jest kluczowe dla ochrony zarówno zwierząt, jak i ludzi.

Pytanie 40

A. Na 25 dni.

B. Na 20 dni.

C. Na 30 dni.

D. Na 15 dni.

Odpowiedź "Na 15 dni" jest prawidłowa, ponieważ obliczenia związane z dawkowaniem mieszanki mineralnej dla klaczy w laktacji opierają się na prostych zasadach matematycznych. Klacze wymagają 200 g mieszanki mineralnej dziennie. Dla 5 klaczy dzienna dawka wynosi więc 5 klaczy x 200 g = 1000 g, co odpowiada 1 kg. Posiadając 15 kg mieszanki mineralnej, możemy obliczyć, na ile dni wystarczy ta ilość, dzieląc całkowitą ilość mieszanki przez dzienną dawkę: 15 kg / 1 kg/dzień = 15 dni. Warto pamiętać, że odpowiednie żywienie klaczy w okresie laktacji jest kluczowe dla zdrowia zarówno matki, jak i źrebaka, dlatego regularne monitorowanie spożycia suplementów mineralnych jest niezbędne. Utrzymanie zdrowej diety, bogatej w minerały, wspiera produkcję mleka oraz ogólny stan zdrowia klaczy. Standardy żywienia zwierząt gospodarskich, takie jak te opracowane przez amerykański Narodowy Komitet ds. Żywienia Zwierząt Gospodarskich, podkreślają znaczenie odpowiedniego bilansu składników odżywczych w diecie, co ma istotny wpływ na wydajność hodowli.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej