Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 11:30
Data zakończenia: 22 maja 2025 11:43

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Interlinia oznacza przestrzeń między sąsiadującymi

A. wierszami

B. łamami

C. kolumnami

D. wyrazami

Interlinia odnosi się do odległości pomiędzy kolejnymi wierszami tekstu, co jest kluczowym elementem w typografii i projektowaniu dokumentów. Właściwe ustawienie interlinii ma istotny wpływ na czytelność tekstu oraz ogólny wygląd dokumentu. Zbyt mała interlinia może prowadzić do wrażenia zagracenia, podczas gdy zbyt duża może rozpraszać uwagę czytelnika. Zazwyczaj przyjmuje się, że interlinia powinna wynosić od 1,15 do 1,5 wysokości czcionki, aby zapewnić optymalny komfort czytania. Przykładowo, w pracy akademickiej, często zaleca się stosowanie podwójnej interlinii, aby ułatwić dodawanie uwag i komentarzy. Użycie właściwej interlinii jest szczególnie ważne w dokumentach formalnych, takich jak CV czy raporty, gdzie estetyka i przejrzystość są kluczowe.

Pytanie 2

Aby stworzyć automatyczną numerację dla 16-stronicowego katalogu w programie Adobe InDesign, której strony należy użyć?

A. wzorcowej

B. parzystej

C. tytułowej

D. nieparzystej

Aby utworzyć automatyczną numerację w 16-stronnicowym katalogu w programie Adobe InDesign, należy skorzystać ze stron wzorcowych. Strony wzorcowe (master pages) w InDesign umożliwiają projektowanie układów, które mogą być jednocześnie stosowane na wielu stronach dokumentu. Kiedy dodasz numerację stron na stronie wzorcowej, automatycznie zaktualizuje się ona na wszystkich stronach, które korzystają z tego wzorca. Przykładem zastosowania może być stworzenie wzorca dla katalogu, gdzie numeracja jest umieszczona w rogu strony. Dzięki temu, zmieniając projekt jednej strony wzorcowej, wszystkie strony powiązane będą aktualizowane jednocześnie, co znacząco przyspiesza proces edycji. Zgodnie z dobrymi praktykami projektowania, stosowanie stron wzorcowych pozwala na efektywniejsze zarządzanie dużymi dokumentami i zapewnia spójność wizualną. Ponadto, automatyczna numeracja stron minimalizuje ryzyko pomyłek, które mogą występować podczas ręcznego wprowadzania numerów na poszczególnych stronach.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Podczas przygotowywania projektu ulotki do druku klient wymaga, aby wszystkie elementy graficzne wychodziły poza krawędź cięcia arkusza. Jak należy poprawnie przygotować plik do produkcji poligraficznej?

A. Dodać spady wokół formatu netto

B. Zwiększyć rozdzielczość do 600 dpi

C. Zmienić paletę kolorów na RGB

D. Ustawić marginesy wewnętrzne na 0 mm

Poprawne przygotowanie pliku do druku, gdy elementy graficzne mają wychodzić poza krawędź cięcia, wymaga zastosowania tzw. spadów. Spad, czyli margines zewnętrzny poza formatem netto, to obszar, o który powiększa się projekt względem ostatecznego formatu. Najczęściej dodaje się 2–5 mm z każdej strony. Elementy tła, grafiki czy kolory, które mają „wychodzić poza krawędź”, muszą zostać poprowadzone aż do końca spadu. Dzięki temu podczas cięcia na gilotynie, nawet drobne przesunięcia maszyny nie spowodują powstania białych pasków na krawędziach wydruku. To absolutny standard w branży poligraficznej, uznawany zarówno w małych drukarniach, jak i w dużych zakładach produkcyjnych. W praktyce, jeśli projekt nie ma spadów, drukarnia zwykle odrzuca plik lub prosi o poprawki. Spady to podstawa profesjonalnych przygotowań do druku – od wizytówek po plakaty i katalogi. Z mojego doświadczenia, niedodanie spadów to jeden z najczęstszych błędów na etapie prepress, a jego skutki bywają naprawdę kosztowne. Warto zawsze sprawdzać, czy są ustawione i czy wszystkie grafiki oraz tła sięgają do końca tego obszaru.

Pytanie 5

Jakie formaty są najczęściej wykorzystywanymi formatami e-booków?

A. RTF, BAT

B. EPUB, MOBI

C. JPG, MPEG

D. HTML, XLS

EPUB i MOBI to dwa najpopularniejsze formaty e-booków, które są szeroko stosowane w branży wydawniczej. Format EPUB (Electronic Publication) jest standardem międzynarodowym, który pozwala na tworzenie e-booków o elastycznym układzie, dostosowującym się do różnych rozmiarów ekranów i urządzeń. EPUB obsługuje multimedia, interaktywność oraz różne style, co czyni go idealnym do publikacji literatury, podręczników i materiałów edukacyjnych. MOBI, stworzony przez firmę Amazon, jest formatem zaprojektowanym głównie dla czytników Kindle. Oferuje podobne możliwości jak EPUB, jednak jest bardziej zoptymalizowany pod kątem ekosystemu Amazon, co sprawia, że jest preferowany przez użytkowników tych urządzeń. Warto zaznaczyć, że oba formaty wspierają metadane, co pozwala na lepsze zarządzanie zbiorami publikacji oraz ich wyszukiwanie. Używanie tych standardów jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi i umożliwia dotarcie do szerszej grupy odbiorców.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Oblicz koszt wydruku 20 billboardów o wymiarach 3 m na 6 m, jeśli cena za 1 m2 druku wynosi 4 zł.

A. 1 800 zł

B. 2 100 zł

C. 1 080 zł

D. 1 440 zł

Aby obliczyć koszt wydrukowania 20 billboardów o wymiarach 3 m x 6 m, najpierw musimy obliczyć powierzchnię jednego billboardu. Powierzchnia billboardu wynosi 3 m * 6 m = 18 m². Zatem powierzchnia wszystkich 20 billboardów to 20 * 18 m² = 360 m². Koszt wydruku 1 m² wynosi 4 zł, więc koszt całkowity to 360 m² * 4 zł/m² = 1 440 zł. Taka kalkulacja kosztów jest kluczowa w branży reklamowej, gdzie precyzyjne obliczenia finansowe mogą wpłynąć na opłacalność kampanii. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest przygotowanie budżetu na kampanię billboardową, gdzie znajomość kosztów jednostkowych pozwala na lepsze planowanie wydatków oraz optymalizację kosztów produkcji. Ważne jest również, aby przy planowaniu takich projektów uwzględnić dodatkowe koszty, takie jak montaż billboardów czy ich serwisowanie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 8

Jaką kolejność powinny mieć karty tytułowe w czwórce tytułowej?

A. Strona: redakcyjna, przedtytułowa, tytułowa, przytytułowa

B. Strona: przedtytułowa, przytytułowa, tytułowa, redakcyjna

C. Strona: przytytułowa, przedtytułowa, redakcyjna, tytułowa

D. Strona: tytułowa, redakcyjna, przedtytułowa, przytytułowa

Wybierając niewłaściwą kolejność stron, można wprowadzić czytelnika w błąd, co może prowadzić do nieporozumień dotyczących treści publikacji. Niekiedy mylnie zakłada się, że najpierw powinny pojawiać się strony redakcyjne bądź tytułowe, co jest sprzeczne z praktykami stosowanymi w profesjonalnym wydawnictwie. Użytkownicy mogą myśleć, że strona redakcyjna, która zazwyczaj zawiera kwestie formalne, powinna być na początku, jednak w praktyce jest ona ostatnim elementem struktury publikacji. Podobnie, umieszczając stronę tytułową przed stroną przytytułową, można sprawić, że kluczowe informacje, takie jak kontekst i cel pracy, zostaną pominięte, co zniekształca przekaz. Ważne jest, aby zrozumieć, że każda z tych stron pełni określoną rolę w prezentacji pracy, a ich kolejność ma na celu ułatwienie odbioru treści przez czytelnika. Dbanie o poprawną strukturę publikacji nie tylko zwiększa jej profesjonalizm, ale także wpływa na postrzeganą wartość merytoryczną. Dlatego znajomość i stosowanie dobrych praktyk w zakresie układu treści jest niezbędne w każdej dziedzinie wymagającej publikacji.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Kod cyfrowy pokazany na rysunku to

A. międzynarodowy znormalizowany numer wydawnictwa ciągłego.

B. numer zatwierdzenia podręcznika do użytku szkolnego.

C. rodzaj zastrzeżenia praw autorskich publikacji.

D. międzynarodowy znormalizowany numer książki.

Poprawna odpowiedź to międzynarodowy znormalizowany numer wydawnictwa ciągłego, znany jako ISSN (International Standard Serial Number). ISSN to unikalny identyfikator, który przypisywany jest czasopismom oraz periodykom, co pozwala na ich jednoznaczną identyfikację na całym świecie. Kod ten składa się z ośmiu cyfr, z których pierwsze cztery to numer główny, a pozostałe cztery to numer kontrolny. Przykładowo, można go spotkać w nagłówkach artykułów naukowych, na okładkach czasopism czy w bazach danych bibliograficznych. Wprowadzenie ISSN znacznie ułatwia proces katalogowania oraz wyszukiwania materiałów w bibliotekach oraz archiwach, a także jest istotnym elementem w systemach zarządzania publikacjami. Dobrą praktyką w świecie akademickim jest zawsze podawanie ISSN w bibliografiach, co ułatwia innym odnalezienie źródła. Warto także zaznaczyć, że ISSN jest standardem uznawanym przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO), co potwierdza jego znaczenie w globalnym kontekście.

Pytanie 11

Rozdzielczość plików z obrazami etykiet, które będą zadrukowywane metodą fleksograficzną, powinna mieścić się w zakresie

A. 50 ÷ 80 dpi

B. 220 ÷ 300 dpi

C. 150 ÷ 200 dpi

D. 70 ÷ 120 dpi

Odpowiedź 220 ÷ 300 dpi jest poprawna, ponieważ dla technologii fleksograficznej, która jest powszechnie stosowana w druku etykiet, istotne jest uzyskanie odpowiedniej jakości odwzorowania detali oraz wyrazistości kolorów. Rozdzielczość w tym przedziale zapewnia wystarczającą jakość druku, co jest kluczowe dla zachowania szczegółowości grafiki i tekstu na etykietach. W praktyce, drukarki fleksograficzne, które obsługują taką rozdzielczość, potrafią reprodukować złożone wzory, co jest istotne w kontekście branding’u i identyfikacji wizualnej produktu. Przykładem zastosowania tej rozdzielczości może być druk etykiet na butelki, gdzie konieczne jest zachowanie ostrości zarówno tekstu, jak i elementów graficznych na zadrukowanej powierzchni. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647, rekomendują właśnie takie parametry dla uzyskania optymalnej jakości druku w różnych technologiach, w tym fleksografii, co podkreśla znaczenie właściwego doboru rozdzielczości w procesie tworzenia etykiet.

Pytanie 12

Wkład skomponowany metodą "składka w składkę" oraz zszyty drutem z okładką, to oprawa

A. zakrywająca

B. złożona

C. zeszytowa

D. specjalna

Oprawa zakrywająca, chociaż może nawiązywać do metod stosowanych w poligrafii, nie jest zgodna z opisanym procesem. Tego typu oprawa zazwyczaj odnosi się do książek, które mają okładkę zakrywającą, co nie jest tożsame z oprawą zeszytową. W przypadku oprawy specjalnej, termin ten wskazuje na niezwykłe lub nietypowe metody oprawy, które nie są powszechnie stosowane, co nie pasuje do opisanego procesu zszywania drutem. Z kolei oprawa złożona to termin, który w poligrafii odnosi się do bardziej skomplikowanych metod łączenia materiałów, często wymagających użycia bardziej zaawansowanych technologii i materiałów. Zastosowanie tego terminu w kontekście prostego zszywania drutem jest mylące. Podejście do wyboru odpowiedniej metody oprawy często opiera się na rozpoznaniu, jakie potrzeby ma dany produkt, co w przypadku oprawy zeszytowej jest kluczowe. Błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieporozumień związanych z terminologią lub z braku znajomości praktycznych zastosowań poszczególnych metod oprawy. Wiedza na temat różnych typów opraw i ich zastosowań jest niezbędna w branży poligraficznej, by podejmować świadome decyzje podczas wyboru odpowiednich rozwiązań dla projektów. Ważne jest, aby unikać mylnych skojarzeń i dokładnie rozumieć, na czym polegają poszczególne metody oprawy, ich praktyczne zastosowanie oraz charakterystyki.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

W jaki sposób zmieni się cena jednostkowa druku ulotki metodą offsetową w przypadku zwiększenia nakładu?

A. Wzrośnie

B. Nie ulegnie zmianie

C. Spadnie

D. Nie można tego przewidzieć

Koszt jednostkowy wydrukowania ulotki techniką offsetową zmniejsza się wraz ze wzrostem nakładu z kilku powodów. Przede wszystkim w technice offsetowej mamy do czynienia z tzw. ekonomią skali. Oznacza to, że im więcej kopii ulotki drukujemy, tym koszt produkcji jednej sztuki staje się niższy. Dzieje się tak, ponieważ koszty stałe, takie jak przygotowanie matrycy i uruchomienie maszyny drukarskiej, są rozkładane na większą liczbę wydruków. Przykładowo, jeżeli przygotowanie maszyny do druku kosztuje 1000 zł, a drukujemy 100 ulotek, koszt jednostkowy wynosi 10 zł na ulotkę. Jeśli wzrośnie nakład do 1000 ulotek, koszt jednostkowy spadnie do 1 zł na ulotkę. Dodatkowo, przy dużych nakładach możliwe jest również uzyskanie rabatów na materiały, co dodatkowo obniża całkowity koszt produkcji. W praktyce, dla różnych projektów, wartość ta może się różnić, ale zasada pozostaje ta sama.

Pytanie 15

Bezpośrednie naświetlanie formy drukarskiej z pliku graficznego w poligrafii określane jest skrótem

A. CIP

B. CtF

C. CtP

D. CMS

Wybór odpowiedzi 'CMS' odnosi się do systemów zarządzania treścią, które nie mają bezpośredniego związku z naświetlaniem form drukowych. CMS służy głównie do tworzenia i zarządzania treściami w środowisku cyfrowym, co jest istotne w kontekście stron internetowych i publikacji elektronicznych, ale nie ma zastosowania w kontekście produkcji drukarskiej. 'CIP', z kolei, oznacza 'Color International Process', co dotyczy zarządzania kolorami w procesach poligraficznych, ale również nie odnosi się do naświetlania form. Takie pomyłki najczęściej wynikają z mylenia różnych terminów i ich zastosowań w branży. Wybór 'CtF' wskazuje na 'Computer to Film', czyli technologię, która jest starsza i mniej efektywna niż CtP, gdyż wymaga dodatkowego kroku w procesie produkcji, co zwiększa czas realizacji i generuje więcej odpadów. Kluczowe jest zrozumienie różnic między tymi technologiami oraz świadomość ich wpływu na efektywność produkcji w druku. Wybierając odpowiedzi, należy zwracać uwagę na kontekst i specyfikę zadania, co pozwoli uniknąć typowych błędów myślowych związanych z nieodpowiednim kojarzeniem terminów.

Pytanie 16

Ile oddzielnych kolorów trzeba przygotować do druku offsetowego w schemacie 2+4?

A. 2 oddzielne kolory

B. 6 oddzielnych kolorów

C. 3 oddzielne kolory

D. 8 oddzielnych kolorów

Odpowiedź wskazująca na 6 separacji barwnych w kontekście druku offsetowego w kolorystyce 2+4 jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do systemu kolorów używanego w tej technologii. W druku offsetowym najczęściej wykorzystuje się model kolorów CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Black), co daje 4 podstawowe barwy. Z kolei termin '2+4' sugeruje, że oprócz tych czterech kolorów, wykorzystuje się dodatkowe dwa kolory spotowe. Może to być na przykład kolor Pantone, który pozwala na dokładniejsze odwzorowanie specyficznych barw, które nie mogą być osiągnięte przez standardowe mieszanie CMYK. Stąd suma 4 kolorów podstawowych oraz 2 dodatkowych daje 6 separacji. W praktyce, takie podejście jest wykorzystywane w projektach, które wymagają większej precyzji w odwzorowaniu kolorów, takich jak materiały reklamowe, które muszą być zgodne z identyfikacją wizualną marki. Stosowanie separacji barwnych zgodnie z tą zasadą jest standardem w branży, co zapewnia wysoką jakość wydruku oraz zgodność z oczekiwaniami klientów.

Pytanie 17

Aby przygotować 2 000 plakatów o wymiarach 500 x 700 mm w kolorystyce 4 + 0, należy skorzystać z

A. półformatowej, 4-kolorowej maszyny offsetowej.

B. solwentowego plotera drukującego o szerokości zadruku 1,8 m.

C. cyfrowej maszyny drukarskiej o formacie SRA3.

D. szerokowstęgowej, 8-kolorowej maszyny fleksograficznej.

Półformatowa, 4-kolorowa maszyna offsetowa jest najlepszym wyborem do produkcji 2000 plakatów o wymiarach 500 x 700 mm w kolorystyce 4 + 0. Druk offsetowy charakteryzuje się wysoką jakością reprodukcji kolorów oraz dużą efektywnością przy dużych nakładach. W przypadku plakatu o takiej wielkości, offset pozwala na uzyskanie wyraźnych i intensywnych kolorów, co jest niezbędne w materiałach reklamowych. Dodatkowo, przy dużych zamówieniach, koszt jednostkowy druku offsetowego maleje, co czyni go bardziej opłacalnym rozwiązaniem. W praktyce, maszyny offsetowe używane do takich zleceń są w stanie zadrukować duże arkusze papieru, co również przyspiesza proces produkcji. Przykładowo, maszyny takie jak Heidelberg czy Komori są standardem w branży, umożliwiając jednoczesne nanoszenie czterech kolorów na arkusz. W przypadku plakatu 4 + 0, co oznacza cztery kolory zadruku i brak druku z tyłu, offset idealnie spełnia te wymagania, oferując możliwość zastosowania różnych rodzajów papieru, co zwiększa atrakcyjność finalnego produktu.

Pytanie 18

Kontrola kolorystyki wydruków w oparciu o analizę odbitki próbnej zrealizowanej na prooferze cyfrowym wymaga

A. przygotowania plików wektorowych i zwiększenia nasycenia kolorów

B. skalowania pliku oraz druku na oddzielnych urządzeniach testowych oraz graficznych

C. wykonania odbitki z pliku przeznaczonego do druku bez skalowania pliku

D. kalibracji kolorystyki z monitorem i oznaczania kolorów

Wykonanie odbitki z pliku przeznaczonego do druku bez skalowania pliku jest kluczowym krokiem w procesie weryfikacji kolorystycznej. Taki proces zapewnia, że kolory na odbitce odpowiadają tym, które będą reprodukowane na finalnym produkcie. Skalowanie pliku może prowadzić do zniekształcenia kolorów, co wpływa na dokładność oceny. Przykładem zastosowania tej zasady może być przygotowanie materiałów reklamowych, gdzie precyzyjna reprodukcja kolorów jest niezbędna dla zachowania spójności marki. Zgodnie z dobrymi praktykami w branży poligraficznej, wszelkie próbki powinny być drukowane z oryginalnych plików, a nie z ich skalowanych wersji, aby uniknąć błędów w kolorze. Kalibracja sprzętu, w tym monitora oraz proofera, jest również istotna, jednak to wykonanie odzwierciedlającej reprodukcji kolorystycznej na podstawie oryginalnych plików ma kluczowe znaczenie dla prawidłowej oceny. Przykłady standardów, takich jak ISO 12647, podkreślają znaczenie weryfikacji kolorystycznej w procesie druku.

Pytanie 19

Jakie są wymiary brutto foldera, gdy wymiary netto wynoszą A3, a spady wynoszą 3 mm z każdej strony?

A. 297 × 430 mm

B. 303 × 426 mm

C. 303 × 420 mm

D. 297 × 426 mm

Poprawna odpowiedź to 303 × 426 mm, ponieważ aby obliczyć format brutto, należy dodać do wymiarów formatu netto dodatkowe spady. Format netto A3 ma wymiary 297 × 420 mm. Przy zastosowaniu 3 mm spadów z każdej strony, należy dodać 6 mm do każdego wymiaru (3 mm z lewej i 3 mm z prawej strony). Dlatego długość wynosi 297 mm + 6 mm = 303 mm, a wysokość to 420 mm + 6 mm = 426 mm. Takie podejście jest zgodne z praktykami w druku, gdzie spady są niezbędne, aby uniknąć białych krawędzi na finalnym produkcie, szczególnie gdy projekt jest cięty na wymiar. Umożliwia to również dokładniejsze wykończenie krawędzi, co jest kluczowe w produkcji materiałów drukowanych. Dobrą praktyką jest zawsze uwzględnianie spadów w projektach graficznych, co jest szczególnie istotne w przypadku materiałów, które mają być intensywnie eksploatowane lub prezentowane w publicznych przestrzeniach.

Pytanie 20

Podczas drukowania materiałów reklamowych o wysokiej jakości w technologii offsetowej, jaka powinna być liniatura rastra?

A. 115 lpi

B. 600 lpi

C. 300 lpi

D. 150 lpi

Przy wyborze liniatury rastra do druku offsetowego, kluczowe jest zrozumienie, jak różne wartości wpływają na jakość końcowego produktu. Liniatura 600 lpi jest zazwyczaj stosowana w druku wysokiej jakości, jednak wymaga to wyjątkowo precyzyjnych maszyn i materiałów, co czyni ją niepraktyczną dla typowych materiałów reklamowych. Zbyt wysoka liniatura może prowadzić do problemów z wyrazistością i detali, ponieważ w przypadku standardowych mediów, takich jak papier powlekany, nie ma wystarczającej zdolności do rejestrowania tak drobnych detali. Odpowiedź 300 lpi, choć teoretycznie pozwala na lepszą jakość, w praktyce jest zbędna i nieekonomiczna dla większości zastosowań marketingowych. Z kolei 115 lpi, chociaż może być użyteczne w specyficznych przypadkach, takich jak druki z dużymi plamami koloru, nie oferuje wystarczającej jakości dla bardziej złożonych projektów, gdzie detale są istotne. Niezrozumienie tych różnic może prowadzić do wyboru niewłaściwej liniatury, co z kolei wpływa na estetykę i funkcjonalność materiałów reklamowych. Ponieważ każda linia i detal mają znaczenie w druku, ważne jest, aby dostosować liniaturę do specyficznych wymagań projektu, co powinno być zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają stosowanie 150 lpi jako optymalnego rozwiązania dla standardowych materiałów reklamowych.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Jakie oprogramowanie z pakietu Adobe pozwala na automatyczne zarządzanie zdjęciami oraz ich katalogowanie?

A. Media Encoder

B. Acrobat

C. Bridge

D. Widget Browser

Adobe Bridge jest zaawansowanym narzędziem do zarządzania zdjęciami oraz organizacji plików multimedialnych, które pełni kluczową rolę w ekosystemie aplikacji Adobe. Umożliwia użytkownikom katalogowanie, przeglądanie i sortowanie fotografii oraz innych elementów graficznych w sposób intuicyjny i efektywny. Dzięki funkcjom takim jak tworzenie kolekcji, oznaczanie metadanymi oraz możliwość przeglądania wstępnych podglądów różnych formatów plików, Bridge znacząco ułatwia pracę kreatywnym profesjonalistom. Przykładem zastosowania może być organizacja dużego zasobu zdjęć, które są następnie wykorzystywane w projektach graficznych w programach takich jak Photoshop czy InDesign. Umożliwia również integrację z Adobe Stock, co pozwala na łatwe dodawanie zasobów do istniejącego katalogu. W kontekście standardów branżowych, odpowiednie zarządzanie plikami multimedialnymi i ich metadanymi jest kluczowe dla efektywnego workflow w dziedzinie fotografii i projektowania graficznego, co czyni Adobe Bridge narzędziem niezbędnym w codziennej pracy.

Pytanie 23

Jaki znak należy umieścić pomiędzy członami słowa "polsko-angielski"?

A. Dywiz

B. Myślnik

C. Minus

D. Półpauzę

Wybór dywizu jako znaku oddzielającego człony w wyrazie "polsko-angielski" jest zgodny z polskimi normami ortograficznymi. Dywiz jest używany do tworzenia wyrazów złożonych, które składają się z dwóch lub więcej członów, z których każdy zachowuje swoją tożsamość. Stosowanie dywizu w kontekście przymiotników i nazw krajów jest powszechną praktyką, co można zaobserwować w wielu słownikach oraz publikacjach. Dzięki zastosowaniu dywizu, wyraz "polsko-angielski" stanowi spójną całość, wskazując na związek pomiędzy Polską a Anglią. Przykładem poprawnego użycia dywizu w innych kontekstach może być termin "franco-rosyjski" lub "turko-arabski", co również ilustruje, jak dywiz łączy różne kultury czy języki. Warto zwrócić uwagę, że niepoprawne jest użycie myślnika, ponieważ myślnik ma inne znaczenie i stosuje się go do wydzielania wtrąceń lub zaznaczania pauz w zdaniu. Znajomość tych zasad ortograficznych jest istotna dla poprawnej komunikacji w języku polskim, co podkreśla profesjonalizm w pisaniu tekstów oraz tworzeniu formalnych dokumentów.

Pytanie 24

Operacje związane z skalowaniem i kadrowaniem bitmap są typowe dla jakiego programu?

A. PuzzleFlow Organizer

B. Microsoft Word

C. Adobe Dreamweaver

D. Adobe Photoshop

Adobe Photoshop to zaawansowane oprogramowanie graficzne, które jest standardem w branży projektowania graficznego. Skalowanie oraz kadrowanie bitmap to kluczowe operacje, które umożliwiają edytowanie obrazów rastrowych. Skalowanie polega na zmianie wymiarów obrazu, co jest istotne w kontekście dostosowywania grafik do różnych formatów czy rozdzielczości. Dzięki funkcjom takim jak 'Transformacja' czy 'Skalowanie', użytkownicy mogą precyzyjnie dostosować wielkość obrazów, zachowując ich jakość. Z kolei kadrowanie pozwala na wycięcie niepotrzebnych elementów z obrazu, co jest przydatne w celu poprawy kompozycji wizualnej czy eliminacji zbędnych detali. W Photoshopie kadrowanie można zrealizować za pomocą narzędzia 'Crop', które oferuje dodatkowe opcje, takie jak zachowanie proporcji czy wprowadzenie konkretnego rozmiaru obrazu. Używanie Photoshop w projektach graficznych zgodnie z dobrymi praktykami zwiększa efektywność pracy oraz jakość końcowego produktu, co czyni go niezbędnym narzędziem dla profesjonalistów w branży.

Pytanie 25

Aby w druku zminimalizować problemy z dopasowaniem dwóch sąsiadujących elementów graficznych, powinno się na etapie cyfrowego przygotowania do druku zastosować

A. aplę

B. trapping

C. kerning

D. skalowanie

Zastosowanie technik takich jak skalowanie, kerning czy aplę w kontekście pasowania elementów graficznych w druku nie jest właściwe. Skalowanie to proces zmiany rozmiaru obiektów, który może być przydatny w niektórych kontekstach, lecz nie rozwiązuje problemu pasowania kolorów na granicach. Chociaż zwiększenie lub zmniejszenie rozmiaru elementów może w pewnych sytuacjach poprawić ich wzajemne dopasowanie, to jednak nie eliminuje ryzyka widocznych niedociągnięć wynikających z nieprecyzyjnego druku. Kerning, z kolei, to technika polegająca na dostosowywaniu przestrzeni między poszczególnymi znakami w tekście, co jest istotne w typografii, ale nie odnosi się do sytuacji, kiedy mamy do czynienia z kolorem granicznym. Nie dotyczy to również problemów wizualnych związanych z sąsiadującymi ze sobą elementami graficznymi. Apla to termin, który w kontekście druku odnosi się do tworzenia obszarów o różnych kolorach, ale znowu nie ma to związku z techniką trappingu, która jest specjalnie zaprojektowana do radzenia sobie z problemami pasowania. Przykłady tych błędnych koncepcji pokazują, jak ważne jest zrozumienie specyfiki technik stosowanych w druku, aby nie wprowadzać nieporozumień i błędów w procesie przygotowania do druku.

Pytanie 26

Który typ pliku jest używany jako wyjściowy do realizacji automatycznej impozycji użytków na arkuszu?

A. PDF

B. FLA

C. PNG

D. TIFF

PDF (Portable Document Format) jest standardowym formatem plików używanym w druku i publikacji cyfrowej, który doskonale sprawdza się w automatycznej impozycji. Jego główną zaletą jest to, że zachowuje oryginalne formatowanie, czcionki i kolory niezależnie od systemu operacyjnego czy oprogramowania, co jest kluczowe w procesach drukarskich. PDF umożliwia również osadzanie rozmaitych elementów, takich jak obrazy, teksty oraz grafiki wektorowe, co czyni go idealnym nośnikiem dla złożonych projektów graficznych. W praktyce, przygotowując dokument do druku, często konwertuje się pliki z programów graficznych (np. Adobe InDesign) do formatu PDF, co pozwala na łatwe i precyzyjne zarządzanie kompozycją stron. Standard PDF/X, stworzony specjalnie dla branży drukarskiej, zapewnia, że dokumenty są dostosowane do wymogów druku komercyjnego, co z kolei minimalizuje ryzyko błędów w procesie produkcyjnym. Dlatego PDF jest preferowanym formatem do wykonania automatycznej impozycji użytków.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Które zdanie złożone jest poprawne według zasad składni tekstów?

A. Tak , zwiedzałem to miasto już 3- 4 razy

B. Tak, zwiedzałem to miasto już 3-4 razy

C. Tak , zwiedzałem to miasto już 3 - 4 razy

D. Tak ,zwiedzałem to miasto już 3 - 4 razy

Odpowiedź "Tak, zwiedzałem to miasto już 3-4 razy." jest poprawna, ponieważ zgodnie z zasadami poprawnego składu tekstów, zapisywanie liczb w formie złączonej, bez spacji, jest zgodne z normami. W przypadku liczb złożonych, takich jak "3-4", nie stosujemy spacji, co sprawia, że całość wygląda estetycznie i jest bardziej zrozumiała. W praktyce, pisząc teksty, szczególnie te formalne, ważne jest przestrzeganie zasad gramatyki i interpunkcji, aby komunikować się w sposób jasny i profesjonalny. Przykładowo, w dokumentach akademickich czy raportach biznesowych, poprawne formatowanie liczb i ich zapisu wpływa na odbiór treści oraz uznawane jest za oznakę staranności i dbałości o szczegóły. Warto również pamiętać, że w zależności od kontekstu, niektóre style pisania mogą wprowadzać dodatkowe zasady, ale w ogólnej praktyce standardem jest unikanie zbędnych spacji w przypadku złożonych zapisów liczbowych.

Pytanie 30

Jakie są wymiary formatu A6?

A. 148 x 210 mm

B. 176 x 250 mm

C. 210 x 297 mm

D. 105 x 148 mm

Odpowiedź 105 x 148 mm jest zgodna z definicją formatu A6, który jest częścią międzynarodowego systemu formatów papieru ISO 216. Format A6 jest połową formatu A5, a A5 jest połową formatu A4, co oznacza, że każdorazowe dzielenie formatu na pół prowadzi do kolejnych rozmiarów w serii A. Przyjmuje się, że standardowe formaty papieru A są powszechnie stosowane w druku oraz biurach na całym świecie, co ułatwia ich zastosowanie w różnych projektach. Format A6 jest często używany do produkcji pocztówek, broszur oraz małych książek, co czyni go praktycznym wyborem w branży wydawniczej. Jego popularność wynika z optymalnych proporcji względem wielkości, co umożliwia efektywne wykorzystanie papieru w druku oraz łatwe przechowywanie. Dzięki takiej standaryzacji użytkownicy mogą mieć pewność, że każdy arkusz A6 będzie pasował do odpowiednich kopert i innych materiałów biurowych. Dodatkowo, stosowanie standardowych formatów sprzyja bardziej ekologicznym praktykom, ponieważ pozwala na minimalizację odpadów papierowych.

Pytanie 31

Który z poniższych materiałów graficznych nie jest poddawany digitalizacji?

A. Odbitka fotograficzna

B. Fotografia cyfrowa

C. Obwoluta książki

D. Obraz negatywowy

Fotografia cyfrowa to materiał graficzny, który został stworzony w formacie cyfrowym, co oznacza, że jest już w postaci, która nadaje się do dalszego przetwarzania i udostępniania w formie elektronicznej. Digitalizacja odnosi się do procesu przekształcania analogowych obrazów, takich jak negatywy czy odbitki, na format cyfrowy. W przypadku fotografii cyfrowej proces ten nie jest potrzebny, ponieważ obraz jest już zapisywany jako ciąg danych cyfrowych. Przykładem zastosowania fotografii cyfrowej może być publikacja zdjęć w mediach społecznościowych czy tworzenie cyfrowych archiwów zdjęć, które są zgodne z standardami takimi jak JPEG czy TIFF. Praktyki te są szeroko stosowane w branżach takich jak fotografia, marketing czy sztuka, gdzie ważne jest utrzymanie wysokiej jakości obrazu oraz łatwości w dostępie i udostępnianiu treści graficznych. Standardy te podkreślają znaczenie fotografii cyfrowej jako kluczowego elementu współczesnej komunikacji wizualnej.

Pytanie 32

Jednym ze sposobów na zapobieżenie komplikacjom związanym z nieobecnością fontów użytych w projekcie graficznym przeznaczonym do drukowania form jest zapis tekstów w postaci

A. gifów

B. glifów

C. krzywych

D. bitmap

Odpowiedź "krzywe" jest jak najbardziej na miejscu. Gdy zamieniamy teksty na krzywe w programach graficznych, to pozbywamy się problemów z brakiem fontów. Właściwie to przekształcamy każdy znak w wektorowy obiekt, co sprawia, że nie musimy się już martwić o to, czy dany font jest dostępny. To bardzo ważne, bo podczas drukowania albo naświetlania, nie chcemy, żeby nasz projekt wyszedł zupełnie inaczej, bo brakuje jakiejś czcionki. Takie podejście jest standardem w branży graficznej, zwłaszcza gdy korzystamy z programów jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW. Przed eksportem do PDF warto wszystkie teksty zamienić na krzywe, bo to daje gwarancję, że wszystko będzie wyglądało tak, jak powinno. Z mojego doświadczenia, to też daje możliwości do edytowania niektórych detali, jak kształt czy kolor liter, co może być mega przydatne w bardziej ambitnych projektach.

Pytanie 33

Jaki jest główny cel stosowania formatu PDF w publikacjach cyfrowych?

A. Poprawa jakości obrazu, co nie jest celem PDF, gdyż sam format skupia się na zachowaniu oryginalnego wyglądu dokumentu

B. Ułatwienie edytowania tekstu i grafiki, co nie jest głównym celem PDF, ponieważ format ten jest zaprojektowany jako końcowy, trudny do edycji

C. Zapewnienie zgodności wyświetlania na różnych urządzeniach

D. Zmniejszenie rozmiaru plików graficznych, choć PDF może czasami zwiększać rozmiar plików ze względu na wbudowane fonty i grafiki

Format PDF jest często mylnie rozumiany w kontekście jego zastosowań i właściwości. Jednym z powszechnych nieporozumień jest przekonanie, że stosowanie PDF ma na celu zmniejszenie rozmiaru plików graficznych. W rzeczywistości, choć PDF może kompresować zawartość, w wielu przypadkach może również zwiększać rozmiar plików z uwagi na wbudowywanie fontów i grafiki, aby zapewnić ich niezmienny wygląd na każdym urządzeniu. Innym błędnym przekonaniem jest to, że PDF ułatwia edytowanie tekstu i grafiki. W rzeczywistości, format ten został zaprojektowany jako końcowy format dystrybucji, co oznacza, że jest trudniejszy do edycji i często wymaga specjalistycznego oprogramowania do wprowadzenia zmian. To jest w przeciwieństwie do formatów takich jak DOCX czy ODT, które są przeznaczone do edycji. Kolejnym fałszywym rozumieniem jest przekonanie, że PDF poprawia jakość obrazu. Format PDF raczej koncentruje się na zachowaniu oryginalnego wyglądu dokumentu, w tym jakości obrazów, ale nie ma na celu poprawy ich jakości. W praktyce to autor dokumentu musi zadbać o to, aby materiały źródłowe były odpowiedniej jakości przed ich zapisaniem w formacie PDF. Te błędne koncepcje często wynikają z braku zrozumienia specyfikacji technicznych formatu PDF oraz jego pierwotnych celów i zastosowań.

Pytanie 34

Aby zredukować efekt mory, kąty rastra dla kolorów w modelu CMYK zwykle różnią się o

A. 10°

B. 45°

C. 30°

D. 20°

W kontekście druku kolorowego, zjawisko mory jest wynikiem interferencji dwóch lub więcej warstw rastra, co prowadzi do niepożądanych wzorów i artefaktów wizualnych. Aby zminimalizować ryzyko powstawania mory w druku CMYK, kluczowe jest różnicowanie kątów rastra dla poszczególnych kolorów. Standardowy rozkład kątów to 0° dla koloru C (cyjan), 30° dla M (magenta), 60° dla Y (żółty) oraz 90° dla K (czarny). Właściwe różnicowanie tych kątów powoduje, że rastry nie nakładają się na siebie w prosty sposób, co znacząco zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia mory. Przykładowo, stosując kąt 30° dla magenty, osiągamy efekt, który rozprasza potencjalne punkty zakłócające. Jest to praktyka szeroko stosowana w branży drukarskiej i jest zgodna z zaleceniami takich organizacji jak ISO w kontekście optymalizacji procesów drukarskich oraz zapewnienia wysokiej jakości wydruków.

Pytanie 35

Jaką szacunkową rozdzielczość należy zastosować przy skanowaniu wielokolorowego oryginału o wysokości 10 cm, aby móc go wykorzystać jako tło dla pionowego plakatu w formacie B3?

A. 1 500 spi

B. 500 lpi

C. 300 dpi

D. 2 100 ppi

Odpowiedź 1, czyli 1500 spi, jest poprawna, ponieważ oznacza to skanowanie z rozdzielczością 1500 punktów na cal, co jest zgodne z wymaganiami dla wielobarwnych materiałów, które mają być drukowane w formacie B3. W praktyce, aby uzyskać wysoką jakość druku, szczególnie w przypadku plakatów, zaleca się skanowanie w rozdzielczości co najmniej 300 dpi (punktów na cal) lub 600 dpi dla materiałów o dużym nasyceniu kolorów i szczegółach. Skanowanie w 1500 spi zapewnia znacznie większą precyzję, umożliwiając uzyskanie detali, które będą dobrze widoczne nawet po powiększeniu. W odniesieniu do standardów branżowych, takich jak ISO 12647, które dotyczą zarządzania jakością druku, ważne jest, aby zdjęcia sczytywane były z odpowiednią rozdzielczością, co wpływa na ostateczną jakość druku i wierność kolorów. Wybierając odpowiednią rozdzielczość skanowania, należy również brać pod uwagę docelowe zastosowanie grafiki oraz odległość, z jakiej będzie ona oglądana, ponieważ w przypadku plakatów oglądanych z pewnej odległości można zredukować wymagania dotyczące rozdzielczości. Zastosowanie wysokiej rozdzielczości wpływa również na możliwość późniejszej edycji i przetwarzania obrazu w programach graficznych.

Pytanie 36

Celem wykonania odbitki proof jest jej sprawdzenie pod względem

A. pasowania kolorów

B. kolorystyki druku

C. liniatury rastra

D. wymiarów podłoża

Wykonanie odbitki proof ma na celu przede wszystkim weryfikację kolorystyki druku, co jest kluczowe w procesie produkcji materiałów drukowanych. Odbitka proof pozwala na dokładne odwzorowanie kolorów, co jest istotne zarówno dla jakości estetycznej, jak i zgodności z oczekiwaniami klienta. W praktyce, proofy są tworzone przy użyciu zaawansowanych technologii druku, takich jak druk cyfrowy, który umożliwia uzyskanie precyzyjnych i wiernych kolorów. Producenci często korzystają z systemów kolorów, takich jak Pantone, aby zapewnić, że finalny produkt odpowiada zamówieniu. Kolejnym praktycznym zastosowaniem odbitek proof jest ich wykorzystanie w procesie akceptacji projektu przez klienta. Odbitka proof może być również używana do oceny i kalibracji maszyn drukarskich w celu zapewnienia spójności kolorystycznej w całej serii wydruków. Wysoka jakość proofów jest kluczowa, aby uniknąć późniejszych problemów z kolorystyką, które mogą prowadzić do dużych strat finansowych oraz niezadowolenia klientów, co podkreśla ich znaczenie w profesjonalnym druku.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Jaka liniatura rastra jest zalecana do druku wysokiej jakości materiałów promocyjnych w technologii offsetowej?

A. 170 lpi

B. 600 lpi

C. 1 200 lpi

D. 70 lpi

Liniatura rastra jest jednym z najważniejszych aspektów druku offsetowego, jednak odpowiedzi 70 lpi, 600 lpi i 1 200 lpi nie są odpowiednie dla wysokojakościowych materiałów reklamowych. Liniatura 70 lpi jest zbyt niska dla współczesnych standardów druku, co prowadzi do utraty szczegółowości i jakości obrazu. Tak niski poziom liniatury może być stosowany jedynie w przypadku druku prostych, mniej wymagających materiałów, gdzie jakość nie jest priorytetem. Natomiast 600 lpi, mimo że może wydawać się bardziej zaawansowaną opcją, jest w rzeczywistości zbyt wysoką liniaturą dla standardowych procesów offsetowych, co może prowadzić do problemów z odwzorowaniem kolorów i detali, a także do zatykania rastra i obniżenia jakości druku. Z kolei 1 200 lpi to ekstremalnie wysoka wartość, która w praktyce jest trudna do osiągnięcia w tradycyjnych procesach offsetowych, a ponadto wymaga specjalistycznych materiałów i technologii, które mogą nie być dostępne w standardowych drukarniach. Przyczyną takich pomyłek jest często brak zrozumienia, jak liniatura rastra wpływa na jakość druku oraz nieznajomość aktualnych standardów branżowych, które wyraźnie określają optymalne wartości liniatury dla różnych typów materiałów. Kluczowe jest zrozumienie, że dobór liniatury powinien być dostosowany do specyfiki projektu, a 170 lpi to powszechnie uznawana wartość dla profesjonalnych wydruków reklamowych.

Pytanie 39

Jak długo zajmie wydrukowanie 50 000 odbitek, jeśli wydajność maszyny drukującej to 10 000 odbitek na godzinę?

A. 5 h

B. 2 h

C. 3 h

D. 10 h

Aby obliczyć czas potrzebny do wydrukowania 50 000 odbitek przy wydajności maszyny drukującej wynoszącej 10 000 odbitek na godzinę, należy zastosować prostą formułę: czas = liczba odbitek / wydajność. W tym przypadku czas = 50 000 / 10 000, co daje 5 godzin. Taka kalkulacja jest kluczowa w branży poligraficznej, gdzie kontrola czasu produkcji ma istotne znaczenie dla efektywności operacyjnej. Przykładowo, w planowaniu produkcji, znajomość wydajności maszyn pozwala na lepsze zarządzanie harmonogramem i optymalizację procesów. Dodatkowo, zrozumienie tego procesu jest fundamentem w tworzeniu ofert dla klientów oraz w wycenie zleceń. Stosowanie tej metody obliczeń jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, gdzie precyzyjne prognozowanie czasów produkcji przekłada się na zadowolenie klientów oraz efektywne zarządzanie zasobami.

Pytanie 40

Którego modelu kolorów powinno się używać w materiałach przeznaczonych do druku offsetowego?

A. LAB

B. RGB

C. CMYK

D. HSB

Model barw CMYK jest standardem stosowanym w druku offsetowym, co wynika z jego zdolności do oddawania rzeczywistych kolorów przy pomocy czterech podstawowych atramentów: cyjanowego (C), magentowego (M), żółtego (Y) oraz czarnego (K). Druk offsetowy, który jest jedną z najpopularniejszych metod produkcji materiałów drukowanych, polega na nanoszeniu atramentu na papier w procesie, który wymaga precyzyjnej kontroli kolorów. Użycie modelu CMYK zapewnia, że kolory będą wyglądały tak, jak zaplanowano w projektach graficznych. Na przykład, przy projektowaniu broszur czy plakatów, ważne jest, aby kolory na papierze były spójne z tymi widocznymi na ekranie, dlatego przekształcanie modeli RGB do CMYK podczas przygotowywania plików do druku jest kluczowe. Warto także zaznaczyć, że różne programy graficzne, takie jak Adobe Photoshop czy Illustrator, umożliwiają konwersję kolorów i dobieranie ich w modelu CMYK, co jest niezbędnym krokiem w przygotowaniach do druku.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej