Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 15 kwietnia 2025 09:28
Data zakończenia: 15 kwietnia 2025 09:41

Egzamin niezdany

Wynik: 15/40 punktów (37,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W cukrowni, miesięczne zużycie buraków cukrowych wynosi 42 000 kg, co odpowiada 30 dniom. Czasowy wskaźnik zapasu minimalnego to 7 dni, a maksymalnego 11 dni. Jaką wartość powinien mieć minimalny zapas buraków w kilogramach?

A. 12 600 kg

B. 9 800 kg

C. 15 400 kg

D. 1 400 kg

Aby obliczyć zapas minimalny ilościowy buraków cukrowych, należy najpierw ustalić, jakie jest dzienne zużycie tych surowców. Miesięczne zużycie buraków wynosi 42 000 kg, co daje nam średnie dzienne zużycie na poziomie 1 400 kg (42 000 kg / 30 dni). Wskaźnik czasowy zapasu minimalnego wynosi 7 dni, co oznacza, że zapas minimalny powinien zabezpieczać zużycie na ten okres. Zatem, mnożąc dzienne zużycie przez liczbę dni, otrzymujemy zapas minimalny równy 9 800 kg (1 400 kg * 7 dni). Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania zapasami, które zalecają utrzymanie odpowiednich poziomów zapasów, aby zminimalizować ryzyko przestojów w produkcji. Utrzymując zapas minimalny w tej wysokości, cukrownia ma pewność, że będzie w stanie zaspokoić swoje potrzeby przez cały okres wskaźnika czasowego, co jest kluczowe w kontekście ciągłości produkcji i stabilności operacyjnej.

Pytanie 2

Firma podpisała umowę o dzieło z 40-letnim wykonawcą, który nie jest w stosunku pracy z przedsiębiorstwem. Jaką kwotę będzie stanowić podstawa opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu tej umowy, jeśli wynagrodzenie brutto wynosi 5 000 zł, a koszty uzyskania przychodu wynoszą 50%?

A. 5 000,00 zł

B. 300,00 zł

C. 7 500,00 zł

D. 2 500,00 zł

Wybór odpowiedzi, która nie uwzględnia zasady stosowania kosztów uzyskania przychodu, prowadzi do błędnych obliczeń. Na przykład, decyzja o tym, że podstawa opodatkowania wynosi 5 000,00 zł, ignoruje kluczowy aspekt obliczeń podatkowych, jakim są koszty. Warto zaznaczyć, że wynagrodzenie brutto to całkowita kwota, jaką wykonawca zarabia, ale nie jest to kwota, od której nalicza się podatek. W przypadku umowy o dzieło, obowiązujące przepisy zezwalają na odliczenie kosztów uzyskania przychodu, co jest standardem w praktyce podatkowej. Z kolei odpowiedź sugerująca, że podstawa opodatkowania wynosi 300,00 zł, błędnie interpretuje zasady obliczania dochodu, sugerując, że koszty uzyskania przychodu są nadmiernie obniżone. Ponadto, wybór 7 500,00 zł jest całkowicie nietrafiony, ponieważ przekracza kwotę wynagrodzenia brutto. Typowym błędem myślowym jest nieznajomość zasad obliczania podstawy podatku dochodowego, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. Ważne jest, aby przed podjęciem decyzji dotyczących podatków, zrozumieć zasady dotyczące kosztów oraz ich wpływ na obliczenia dochodu, co jest kluczowe dla właściwego zarządzania finansami osobistymi oraz zgodności z przepisami prawa.

Pytanie 3

Dokument wydany na żądanie zatrudnionego, w którym pracodawca poleca go innym firmom, to

A. karta oceny pracy

B. świadectwo pracy

C. zaświadczenie o zatrudnieniu

D. referencja

W kontekście dokumentów wystawianych przez pracodawców, ważne jest zrozumienie różnicy między referencją a innymi typami dokumentów, takimi jak karta oceny pracy, zaświadczenie o zatrudnieniu czy świadectwo pracy. Karta oceny pracy to narzędzie wewnętrzne, które służy do regularnej oceny wydajności pracownika przez bezpośredniego przełożonego. Jej celem jest monitorowanie postępów oraz identyfikacja obszarów do poprawy, a nie rekomendacja dla przyszłych pracodawców. Zaświadczenie o zatrudnieniu natomiast potwierdza jedynie fakt zatrudnienia pracownika w danej firmie, nie zawiera jednak informacji o jego umiejętnościach czy osiągnięciach, co obniża jego wartość w kontekście poszukiwania nowej pracy. Świadectwo pracy jest dokumentem końcowym, który potwierdza zakończenie współpracy oraz zawiera informacje o przebiegu zatrudnienia, ale także nie ma na celu rekomendacji pracownika. Typowe błędy myślowe prowadzące do niewłaściwego przypisania tych dokumentów to mylenie ich funkcji i celów. Niezrozumienie różnicy między dokumentami mogą skutkować nieodpowiednim przygotowaniem siebie czy swoich pracowników do rekrutacji, co w dłuższej perspektywie negatywnie wpłynie na ich karierę zawodową.

Pytanie 4

Zasoby majątkowe przedsiębiorstwa są klasyfikowane do bilansu według zasady

A. malejącej użyteczności

B. wzrastającej płynności

C. malejącej wymagalności

D. wzrastającej wartości

Odpowiedź "wzrastającej płynności" jest poprawna, ponieważ zasoby majątkowe jednostki gospodarczej w bilansie są klasyfikowane według ich płynności, co oznacza, że elementy o najwyższej płynności, takie jak środki pieniężne, są ujęte na górze bilansu, a mniej płynne aktywa, takie jak nieruchomości czy maszyny, znajdują się poniżej. Praktyczne zastosowanie tej zasady polega na ułatwieniu analizy finansowej przedsiębiorstwa, ponieważ inwestorzy i kredytodawcy mogą szybko ocenić, jak łatwo firma może przekształcić swoje aktywa w gotówkę. Ponadto, zasada ta jest zgodna z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które kładą nacisk na rzetelność i przejrzystość informacji finansowych. Klasyfikacja według płynności jest szczególnie ważna w kontekście zarządzania płynnością finansową, co umożliwia przedsiębiorstwom lepsze planowanie swoich operacji i kontrolowanie ryzyka finansowego.

Pytanie 5

Kto rozstrzyga spory dotyczące roszczeń wynikających ze stosunku pracy?

A. sądy gospodarcze

B. sądy administracyjne

C. sądy pracy

D. urzędnicy inspektoratu pracy

Sądy pracy są specjalistycznymi jednostkami w polskim systemie wymiaru sprawiedliwości, które zajmują się rozstrzyganiem sporów dotyczących roszczeń ze stosunku pracy. Prawidłowość tej odpowiedzi wynika z tego, że sądy pracy mają kompetencje do rozpatrywania spraw związanych z zatrudnieniem, w tym kwestii dotyczących wynagrodzeń, wypowiedzeń umów o pracę oraz innych roszczeń pracowniczych. Przykładem może być sytuacja, gdy pracownik wnosi sprawę do sądu o niewypłacone wynagrodzenie; decyzja sądu pracy będzie istotna dla ochrony praw pracownika. Zgodnie z Kodeksem pracy, sądy pracy są również odpowiedzialne za ustalanie zasadności zwolnienia oraz ochronę praw osób zatrudnionych. Ponadto, sądy pracy stosują odpowiednie procedury i normy, co zapewnia sprawiedliwe i obiektywne rozstrzyganie sporów. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują mediacje oraz próby polubownego rozwiązania sporów przed skierowaniem sprawy do sądu, co może przyczynić się do szybszego i mniej stresującego rozwiązania konfliktu.

Pytanie 6

Do grupy zapasów właściwych zaliczają się zapasy:

A. rezerwowe, sezonowe i niepotrzebne

B. bieżące, sezonowe i rezerwowe

C. rezerwowe, nadmierne i bieżące

D. bieżące, niepotrzebne i nadmierne

Odpowiedź "bieżące, sezonowe i rezerwowe" jest jak najbardziej na miejscu! Te trzy rodzaje zapasów naprawdę są kluczowe, gdy mówimy o zarządzaniu łańcuchem dostaw. Tak, zapasy bieżące to te, które są nam potrzebne na co dzień, żeby zaspokoić popyt naszych klientów. Zapasy sezonowe z kolei pomagają nam przygotować się na zmiany popytu w trakcie roku. Na przykład, w branży odzieżowej czy spożywczej to bardzo ważne, bo w tych okresach różnie wygląda sprzedaż. A zapasy rezerwowe, one są jak taka poduszka bezpieczeństwa, na wypadek nieprzewidzianych sytuacji, jak opóźnienia w dostawach. Regularne przeglądanie zapasów i ich rotacji to dobra praktyka, która może pomóc nam zaoszczędzić i uniknąć strat. Co więcej, korzystanie z metody Just-in-Time to świetny sposób, żeby być jeszcze bardziej efektywnym i ryzykować mniej, jeżeli chodzi o nadmiar zapasów.

Pytanie 7

Przygotowując miejsce pracy na komputerze dla pracownika zgodnie z zasadami BHP, na co należy zwrócić szczególną uwagę?

A. odpowiednią wysokość biurka i krzesła

B. typ urządzeń peryferyjnych

C. typ okien i drzwi

D. pojemność dysku twardego

Właściwa wysokość stołu i krzesła jest kluczowa dla ergonomii stanowiska komputerowego, co ma bezpośredni wpływ na zdrowie i komfort pracy pracownika. Zgodnie z zasadami BHP oraz wytycznymi ergonomii, biurko powinno być ustawione na wysokości, która pozwala na swobodne ułożenie rąk w pozycji prostoliniowej, a stopy powinny swobodnie spoczywać na podłodze. Wysokość siedziska krzesła powinna być regulowana, aby umożliwić użytkownikowi dopasowanie do indywidualnych potrzeb. Przykładowo, biurka dla osób pracujących przy komputerze powinny być ustawione na wysokości od 70 do 80 cm, a wysokość siedziska krzesła powinna wynosić od 40 do 50 cm. Ponadto, ważne jest, aby krzesło miało odpowiednie wsparcie lędźwiowe, co zmniejsza ryzyko bólu pleców. Uwzględnienie tych aspektów nie tylko poprawia komfort pracy, ale również zmniejsza ryzyko wystąpienia schorzeń związanych z długotrwałym siedzeniem, takich jak zespół cieśni nadgarstka czy bóle kręgosłupa. Dobrze zaprojektowane stanowisko pracy zgodne z zasadami ergonomii wspiera również efektywność oraz wydajność pracowników.

Pytanie 8

Kto jest wystawcą weksla prostego?

A. akceptant

B. remitent

C. indosant

D. trasant

Wybór remitent, indosant czy akceptant jako określenie wystawcy weksla prostego wynika z nieporozumień dotyczących ról poszczególnych uczestników obrotu wekslowego. Remitent to osoba, na rzecz której weksel jest wystawiony, a więc nie ma on roli wystawcy, lecz odbiorcy płatności. Z kolei indosant to osoba, która dokonuje indosu, czyli przeniesienia praw z weksla na inną osobę, co także nie czyni jej wystawcą. Akceptant natomiast to osoba, która akceptuje weksel, co oznacza, że przyjmuje na siebie zobowiązanie do zapłaty, ale nie ma to miejsca w przypadku weksla prostego, gdzie to trasant jest odpowiedzialny za płatność. Takie mylenie ról prowadzi do błędnych interpretacji i może skutkować problemami prawnymi oraz finansowymi w obrocie gospodarczym. Kluczowe znaczenie ma zrozumienie, że weksel prosty jest dokumentem jednoznacznie określającym zobowiązania trasanta, a znajomość terminologii jest niezbędna dla prawidłowego stosowania tego narzędzia w praktyce.

Pytanie 9

W firmie, w której wprowadza się 40-godzinny tydzień pracy, zatrudnionych jest 10 pracowników produkcji, w tym 6 na pełny etat oraz 4 na pół etatu. Jeśli norma wydajności dla każdego pracownika wynosi 15 sztuk produktów na godzinę, to przewidywana ilość produkcji w miesiącu z 22 dniami roboczymi będzie wynosić

A. 21 120 sztuk

B. 26 400 sztuk

C. 3 300 sztuk

D. 2 640 sztuk

Aby obliczyć planowaną wielkość produkcji, należy uwzględnić zarówno pełnoetatowych pracowników, jak i tych zatrudnionych na pół etatu. W firmie zatrudnionych jest 6 pracowników na pełny etat, co przekłada się na 40 godzin pracy w tygodniu dla każdego z nich, co daje łącznie 240 godzin tygodniowo. Dodatkowo, 4 pracowników zatrudnionych na pół etatu pracują po 20 godzin tygodniowo, co daje dodatkowe 80 godzin. Łączny czas pracy w tygodniu wynosi zatem 320 godzin. W ciągu 22 dni roboczych, przy 5-dniowym tygodniu pracy, mamy 4,4 tygodni, co daje 140 godzin w miesiącu. Łączna wydajność pracy wynosi 15 sztuk na godzinę, co przy 320 godzinach pracy daje 4800 sztuk tygodniowo. Mnożąc przez 4,4 tygodnia, otrzymujemy planowaną wielkość produkcji wynoszącą 21 120 sztuk. Taki sposób kalkulacji jest standardem w zarządzaniu produkcją, ponieważ uwzględnia różne formy zatrudnienia oraz normy wydajności, co pozwala na efektywne planowanie i optymalizację procesów produkcyjnych.

Pytanie 10

Aby przedsiębiorcy mogli prowadzić działalność gospodarczą w obszarze ochrony osób i mienia, konieczne jest uzyskanie

A. pozwolenia

B. zgody

C. licencji

D. koncesji

Wybór odpowiedzi licencja, pozwolenie czy zgoda jako podstawy do prowadzenia działalności w zakresie ochrony osób i mienia jest błędny, ponieważ każda z tych form regulacji ma określone zastosowanie w innych dziedzinach. Licencja jest zazwyczaj wymagana w przypadku działalności regulowanej, takiej jak prowadzenie działalności w zakresie transportu czy działalności finansowej; jednak nie obejmuje ona działalności ochroniarskiej, która z racji specyfiki wymaga bardziej rygorystycznych norm, co znajduje odzwierciedlenie w potrzebie uzyskania koncesji. Pozwolenie to też forma zgody od instytucji publicznej, jednak nie odnosi się do działalności ochrony osób i mienia, gdzie kluczowe jest posiadanie koncesji, która potwierdza zdolność przedsiębiorcy do świadczenia tego typu usług. Zgoda, choć często mylona z pozwoleniem, w praktyce jest zbyt ogólnym pojęciem i nie spełnia formalnych wymogów prawnych dla działalności ochroniarskiej. Błędem jest zatem myślenie, że wystarczy mniej formalna regulacja, by świadczyć usługi związane z ochroną osób i mienia, co może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych dla osoby podejmującej taką działalność bez odpowiedniej koncesji. W praktyce, bez uzyskania koncesji, przedsiębiorca nie ma prawa prowadzić działalności w tym zakresie, co w konsekwencji może narażać na straty zarówno jego, jak i jego klientów.

Pytanie 11

Jakie aktualnie stawki VAT funkcjonują w Polsce?

A. 0%, 5%, 8%, 23%

B. 0%, 2%, 7%, 21%

C. 0%, 3%, 12%, 22%

D. 0%, 2%, 12%, 22%

Odpowiedź 0%, 5%, 8%, 23% jest prawidłowa, ponieważ są to aktualnie obowiązujące stawki podatku VAT w Polsce. Stawka 0% dotyczy m.in. eksportu towarów oraz niektórych usług związanych z transportem międzynarodowym, co ma na celu wsparcie konkurencyjności rodzimych przedsiębiorstw na rynkach zagranicznych. Stawka 5% jest stosowana głównie dla niektórych produktów spożywczych, takich jak pieczywo czy nabiał, co ma na celu obniżenie kosztów życia dla obywateli. Stawka 8% obejmuje usługi gastronomiczne oraz niektóre towary, co przekłada się na wspieranie lokalnych przedsiębiorstw. Najwyższa stawka 23% dotyczy większości towarów i usług, co jest standardowym mechanizmem w systemie VAT. Przykładem zastosowania stawki VAT jest sytuacja, gdy przedsiębiorca sprzedaje towar, naliczając odpowiednią stawkę VAT do ceny brutto, co wpływa na jego zobowiązania podatkowe oraz cenę końcową dla konsumenta.

Pytanie 12

W trakcie tworzenia analizy SWOT za jedną z słabości przedsięwzięcia można uznać

A. zmniejszenie popytu na rynku

B. niekorzystne przepisy podatkowe

C. obecność monopolisty na rynku

D. brak wykwalifikowanej kadry

W analizie SWOT każda z przedstawionych odpowiedzi wskazuje na różne czynniki zewnętrzne i wewnętrzne, które mogą wpływać na działalność przedsiębiorstwa, jednak nie wszystkie z nich należy traktować jako słabości. Niekorzystne prawo podatkowe i obecność monopolisty na rynku to zewnętrzne czynniki, które mogą wpływać na konkurencyjność i rentowność firmy, ale nie są bezpośrednio związane z jej wewnętrznymi słabościami. Prawo podatkowe może ograniczać działalność, ale przedsiębiorstwo może dostosować swoją strategię do zmieniającego się otoczenia prawnego, na przykład poprzez optymalizację kosztów czy zmianę struktury działalności. Spadek popytu na rynku również jest sygnałem zewnętrznym, wskazującym na zmieniające się preferencje konsumentów lub sytuację gospodarczą, co z kolei wymaga przemyślanej reakcji ze strony firmy, ale nie jest to wewnętrzna słabość. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie zewnętrznych wyzwań z wewnętrznymi deficytami. Właściwa analiza SWOT powinna koncentrować się na rozpoznaniu rzeczywistych słabości organizacji, takich jak brak kadry, które mogą ograniczać jej zdolność do adaptacji i innowacji, co czyni ją mniej elastyczną w obliczu zewnętrznych zagrożeń.

Pytanie 13

Zasada planowania, która polega na łączeniu konkretnych działań oraz koncentrowaniu się na tych, które najszybciej doprowadzą do osiągnięcia zamierzonych rezultatów, to zasada

A. elastyczności planowania

B. wariantowych rozwiązań

C. koncentracji

D. gospodarności

Zasada koncentracji w planowaniu zakłada, że kluczowe dla osiągnięcia efektywności jest skupienie się na najważniejszych zadaniach, które przyczyniają się do szybkiego uzyskania oczekiwanych rezultatów. W praktyce oznacza to, że zamiast rozpraszać zasoby i uwagę na wiele działań, należy zidentyfikować i priorytetyzować te, które mają największy potencjał wpływu na cel. Na przykład, w projekcie budowlanym, skupienie się na kluczowych etapach, takich jak uzyskanie pozwolenia na budowę oraz zamówienie materiałów, może znacznie przyspieszyć proces realizacji. W standardach zarządzania projektami, takich jak PMBOK, zasada koncentracji jest zgodna z podejściem do zarządzania zakresem, które koncentruje się na dostarczaniu maksymalnej wartości z minimalnym marnotrawstwem. Zastosowanie tej zasady sprzyja również efektywnej komunikacji w zespole, ponieważ wszyscy członkowie rozumieją, na czym powinni się skupiać, co minimalizuje ryzyko pomyłek i opóźnień.

Pytanie 14

Aby zwiększyć sprzedaż swoich obecnych produktów oraz umocnić swoją pozycję na istniejącym rynku, producent mrożonek podjął takie kroki jak: - obniżenie cen, - promowanie intensywnego spożycia mrożonek, - oferowanie specjalnych zachęt dla lojalnych klientów. Jaką strategię zastosował producent?

A. Rozwoju produktu

B. Rozwoju rynku

C. Dywersyfikacji produktu

D. Penetracji rynku

Wyboru strategii dywersyfikacji produktu nie można uznać za właściwy, gdyż polega ona na wprowadzaniu nowych produktów na rynek, co nie zostało przedstawione w opisie działań producenta. Dywersyfikacja skupia się na rozszerzeniu oferty o nowe linie produktów, co w tym przypadku nie ma miejsca. Rozwój produktu natomiast odnosi się do wprowadzania nowych lub znacząco ulepszonych produktów, co również nie jest zgodne z opisanymi działaniami. Producent nie wprowadził nowych produktów, a jedynie obniżył ceny oraz wprowadził zachęty do konsumpcji istniejących mrożonek. Strategia rozwoju rynku koncentruje się na wprowadzaniu istniejących produktów na nowe rynki, co również nie jest odzwierciedlone w podjętych działaniach. Aby skutecznie rozpoznać odpowiednią strategię, kluczowe jest zrozumienie, jakie cele są realizowane oraz jakie działania są podejmowane. W tym przypadku producent nie zmienia oferty ani nie wprowadza jej na nowe rynki, co prowadzi do błędnych wniosków. Prawidłowe rozpoznanie strategii jest istotne dla skutecznego planowania działań marketingowych i sprzedażowych, a błędne odpowiedzi mogą skutkować niewłaściwym przydzieleniem zasobów oraz niewłaściwą analizą sytuacji rynkowej.

Pytanie 15

Młoda para udała się do niewielkiego zakładu krawieckiego, aby zamówić suknię ślubną oraz garnitur według wzorów ustalonych z właścicielem zakładu. Jaką metodę kalkulacji dobierze wykonawca, żeby określić jednostkowy koszt produkcji strojów?

A. Podziałową prostą

B. Doliczeniową (zleceniową)

C. Podziałową ze współczynnikami

D. Doliczeniową asortymentową

Wybór niepoprawnych odpowiedzi, takich jak "Podziałowa ze współczynnikami", "Doliczeniowa asortymentowa" czy "Podziałowa prosta", wskazuje na nieporozumienie dotyczące koncepcji kalkulacji kosztów w kontekście produkcji na zamówienie. Metoda podziałowa ze współczynnikami jest stosowana głównie w sytuacjach, gdzie koszty są dzielone na ogólne jednostki produkcyjne, a nie odnoszą się bezpośrednio do konkretnego zlecenia. Taka metoda jest bardziej odpowiednia dla produkcji masowej, gdzie istnieje potrzeba rozdzielania kosztów stałych na wiele produktów, co w przypadku indywidualnych zamówień krawieckich nie ma sensu. Doliczeniowa asortymentowa również nie jest odpowiednia, ponieważ ta metoda odnosi się do grup produktów o podobnych cechach i nie uwzględnia specyfiki jednego, unikalnego zamówienia. Z kolei metoda podziałowa prosta, podobnie jak podziałowa ze współczynnikami, nie jest w stanie uwzględnić różnorodności i indywidualnych kosztów związanych z każdym zleceniem. Typowe błędy myślowe przy wyborze tych odpowiedzi często obejmują mylenie kalkulacji kosztów masowych z kalkulacjami dla zamówień indywidualnych, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat efektywności metod kalkulacyjnych w kontekście specyfiki produkcji odzieżowej na zamówienie.

Pytanie 16

Hurtownia nabyła damskie spodnie po cenie netto wynoszącej 100 zł/szt. Na moment przygotowania sprawozdania finansowego rynkowa wartość tych spodni to 80 zł/szt. Spodnie będą uwzględnione w bilansie w pozycji Towary w wysokości 80 zł/szt., zgodnie z zasadą

A. ciągłości bilansu.

B. kontynuacji działalności.

C. równowagi w bilansie.

D. ostrożnej wyceny.

Zasady takie jak kontynuacja działania, ciągłość bilansowa czy równowaga bilansowa, mimo że są istotnymi koncepcjami w rachunkowości, nie mają zastosowania w kontekście tego pytania. Kontynuacja działania odnosi się do założenia, że przedsiębiorstwo będzie kontynuować swoją działalność w dającej się przewidzieć przyszłości. Nie ma to związku z wyceną aktywów w kontekście ich wartości rynkowej. Z kolei zasada ciągłości bilansowej wskazuje na konieczność zachowania spójności w stosowaniu metod rachunkowości w kolejnych okresach, ale nie adresuje kwestii, jaką jest aktualizacja wartości aktywów w sytuacji ich spadku na rynku. Równowaga bilansowa z kolei dotyczy utrzymania równowagi między aktywami a pasywami, co w kontekście wyceny zapasów nie jest bezpośrednio relewantne. Błędne podejście do wyceny aktywów przy pomocy innych zasad rachunkowości może prowadzić do sytuacji, w której bilans przedsiębiorstwa nie będzie odzwierciedlał rzeczywistej sytuacji finansowej, co może wprowadzać w błąd interesariuszy. Utrzymywanie wartości aktywów na poziomie wyższym niż ich wartość rynkowa, wbrew zasadzie ostrożnej wyceny, może skutkować przeszacowaniem aktywów, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami rachunkowości i standardami sprawozdawczości finansowej.

Pytanie 17

Firma "AGRO" specjalizuje się w wytwarzaniu butelek. Wszystkie butelki są produkowane z identycznych surowców oraz przy zastosowaniu tych samych maszyn. W miesiącu styczniu stworzono: - 3 000 szt. butelek o pojemności litra, - 2 000 szt. butelek o pojemności półlitra. Koszty ich produkcji wyniosły 30 000 zł. Techniczne jednostkowe koszty produkcji butelek litrowych i półlitrowych wynoszą

A. 6,00 zł; 3,00 zł

B. 7,50 zł; 3,75 zł

C. 10,00 zł; 5,00 zł

D. 30,00 zł; 15,00 zł

Obliczenia związane z jednostkowymi kosztami wytworzenia butelek wymagają precyzyjnego podejścia opartego na zrozumieniu struktury kosztów oraz proporcji produkcyjnych. Wiele osób popełnia błąd, myśląc, że jednostkowe koszty są jedynie pochodną całkowitych kosztów, bez uwzględnienia struktury produkcji. Na przykład, gdy próbujemy obliczyć jednostkowy koszt butelek litrowych jako 30 000 zł / 3 000 butelek, ignorujemy fakt, że całkowite koszty muszą być również podzielone na różne typy produktów, co prowadzi do nieprawidłowych wyników. Inne podejścia, takie jak przypisywanie równych kosztów do każdej butelki bez uwzględnienia różnic w kosztach materiałów i czasu produkcji, mogą prowadzić do błędnych analiz finansowych i decyzji menedżerskich. Przykładowo, obliczanie jednostkowych kosztów wytworzenia butelek za pomocą metodologii 'średniej ważonej' może nie odzwierciedlać rzeczywistych wydatków związanych z różnymi produktami. Należy także pamiętać, że różne typy butelek mogą mieć różne wymagania technologiczne, co wpływa na ich koszt produkcji. Aby poprawnie obliczać jednostkowe koszty, niezbędne jest zastosowanie precyzyjnych metod kalkulacji, takich jak metoda kosztów bezpośrednich oraz analiza kosztów zmiennych i stałych w kontekście całkowitych kosztów produkcji. W ten sposób można unikać typowych pułapek i uzyskać dokładniejszy obraz sytuacji finansowej przedsiębiorstwa.

Pytanie 18

W spółce akcyjnej, na podstawie uchwały walnego zgromadzenia akcjonariuszy, część osiągniętego zysku netto została przeznaczona na pokrycie potencjalnej straty firmy oraz przekazana na

A. fundusz zasobowy

B. kapitał zapasowy

C. kapitał udziałowy

D. fundusz przedsiębiorstwa

Wybór odpowiedzi innych niż 'kapitał zapasowy' wskazuje na nieporozumienia związane z pojęciami funkcjonującymi w strukturze finansowej spółek akcyjnych. Fundusz przedsiębiorstwa nie jest bezpośrednio związany z przeznaczaniem zysku na pokrycie strat; jest to bardziej termin ogólny, który może odnosić się do różnych zasobów w firmie. Kapitał udziałowy odnosi się do wkładów akcjonariuszy w postaci kapitału, a jego przeznaczenie nie obejmuje zarządzania zyskiem. Rozpoznanie kapitału udziałowego jako celu przeznaczenia zysku jest błędne, ponieważ tego typu kapitał służy do finansowania podstawowych operacji i nie jest używany do pokrycia strat. Fundusz zasobowy również nie ma zastosowania w kontekście pokrywania strat; jest to fundusz przeznaczony do zarządzania zasobami materialnymi i nie jest tożsamy z zabezpieczeniem finansowym. Typowym błędem myślowym jest pomylenie terminologii związanej z różnymi funduszami i kapitałami, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat ich funkcji. W praktyce, zrozumienie, w jaki sposób różne elementy struktury kapitałowej spółek akcyjnych funkcjonują, jest kluczowe dla podejmowania odpowiednich decyzji finansowych oraz zarządzania ryzykiem.

Pytanie 19

Biorąc pod uwagę okres, na który tworzone są strategie w firmach, wyróżniamy plany

A. fragmentaryczne

B. całościowe

C. problematyczne

D. długookresowe

Odpowiedź długookresowe jest poprawna, ponieważ w kontekście planowania strategicznego w przedsiębiorstwach, plany długookresowe odnoszą się do działań i celów, które są zaplanowane na okres przekraczający zazwyczaj trzy lata. Takie plany są kluczowe dla wyznaczenia kierunków rozwoju firmy, umożliwiający długofalowe podejście do zarządzania. Przykładem może być strategia rozwoju firmy w obszarze innowacji technologicznych, która wymaga długoterminowego inwestowania w badania i rozwój. Długookresowe planowanie pozwala na identyfikację kluczowych zasobów, które będą niezbędne w przyszłości, oraz na prognozowanie zmian na rynku i w otoczeniu biznesowym. Praktyki te są zgodne z podejściem strategicznym zalecanym przez takie standardy jak Balanced Scorecard, które kładą nacisk na perspektywy długookresowe w zarządzaniu organizacją. Właściwe podejście do planowania długookresowego jest istotne, ponieważ pozwala na minimalizowanie ryzyk związanych z nieprzewidywalnymi zmianami w otoczeniu biznesowym.

Pytanie 20

W firmie produkcyjnej materiały rejestrowane w cenach zakupu stały się nieprzydatne gospodarczo z powodu niewłaściwego przechowywania. W bilansie zostały uwzględnione w kwocie pomniejszonej o odpis aktualizacyjny ich wartości. Jaką zasadę zastosowano przy ich wycenie bilansowej?

A. Ostrożności

B. Kontynuacji

C. Memoriału

D. Istotności

Zasady kontynuacji, memoriału i istotności są często mylone z zasadą ostrożności, jednak ich zastosowanie w opisanej sytuacji nie jest odpowiednie. Zasada kontynuacji dotyczy założenia, że przedsiębiorstwo będzie kontynuować swoją działalność w przyszłości, co nie ma zastosowania w przypadku materiałów, które utraciły swoją przydatność. W sytuacji, gdy materiały są uszkodzone, założenie kontynuacji działalności nie wpływa na ich wycenę w bilansie. Z kolei zasada memoriału polega na tym, że przychody i koszty powinny być ujmowane w okresach, do których się odnoszą, niezależnie od momentu przepływów pieniężnych. W przypadku uszkodzonych materiałów wycena powinna być dokonana na podstawie ich aktualnej wartości, co nie odnosi się do zasady memoriału. Wreszcie, zasada istotności mówi, że informacje finansowe powinny być przedstawiane w sposób, który nie wprowadza użytkowników w błąd, co również nie odnosi się bezpośrednio do analizy wartości materiałów w kontekście ich uszkodzenia. Typowym błędem jest mylenie tych zasad z podejściem ostrożności, co prowadzi do nieprawidłowej wyceny aktywów. W praktyce, efektywne zarządzanie materiałami i ich ewidencjonowanie powinno opierać się na zasadzie ostrożności, aby zapewnić przejrzystość i rzetelność informacji finansowych, co jest kluczowe dla podejmowania decyzji przez inwestorów oraz zarząd.

Pytanie 21

Na dzień 27.12.2019 r. saldo rachunku walutowego wynosiło 1 600,00 euro. W dniu 30.12.2019 r. spłacono zobowiązanie wobec zagranicznego kontrahenta, które po przeliczeniu według kursu 4,3110 PLN/1 EUR wyniosło 2 802,15 zł. Ile euro pozostało na rachunku walutowym po zrealizowanej transakcji?

A. 278,86 euro

B. 950,00 euro

C. 371,14 euro

D. 650,00 euro

Wybór błędnej odpowiedzi często wynika z nieprawidłowych założeń dotyczących przeliczeń walutowych i zrozumienia struktury operacji finansowych. Na przykład, niektórzy mogą zakładać, że wystarczy odjąć kwotę zobowiązania od salda rachunku walutowego bez wcześniejszego przeliczenia tej kwoty na odpowiednią walutę. Taki błąd prowadzi do niepoprawnych obliczeń. W przypadku odpowiedzi, w której podano 371,14 euro, kluczowym błędem było zignorowanie przeliczenia kwoty zobowiązania na euro, co jest niezbędne do dokładnego obliczenia stanu rachunku po transakcji. Z kolei odpowiedzi, które sugerują pozostałe kwoty euro, takie jak 278,86 euro, nie uwzględniają poprawnego podejścia matematycznego w kontekście kursów walutowych. Ważnym aspektem jest również zrozumienie, że kursy walutowe mogą ulegać zmianom, co ma wpływ na ostateczne obliczenia. Błędne podejścia mogą wynikać z nieuważności przy przeliczaniu oraz braku znajomości zasad dotyczących transakcji walutowych, co jest kluczowe dla osób zajmujących się finansami w międzynarodowym środowisku biznesowym. W praktyce, każdy błąd w przeliczeniach walutowych może prowadzić do poważnych konsekwencji finansowych, dlatego umiejętność dokładnego przeliczania walut oraz zrozumienie zasad rynków walutowych jest niezbędna w codziennym zarządzaniu finansami.

Pytanie 22

Jakim rodzajem podatku jest podatek pośredni?

A. od czynności cywilnoprawnych

B. od towarów i usług

C. od nieruchomości

D. od spadków i darowizn

Podatek od towarów i usług (VAT) jest klasyfikowany jako podatek pośredni, ponieważ obciąża konsumenta ostatecznego, ale jest pobierany przez przedsiębiorców na etapie obrotu towarami i usługami. W praktyce oznacza to, że sprzedawcy doliczają VAT do ceny sprzedaży, a następnie odprowadzają go do budżetu państwa. Przykładem zastosowania VAT jest każda transakcja handlowa w Polsce, np. zakup artykułów spożywczych lub elektroniki, gdzie sprzedawca zobowiązany jest do naliczenia odpowiedniej stawki VAT. Ważne jest również, że podatek pośredni nie jest bezpośrednio odprowadzany przez konsumenta, ale przez przedsiębiorców, co oznacza, iż to oni odpowiadają za obliczenie, pobranie i przekazanie tego podatku. Dobrą praktyką w zarządzaniu VAT-em jest prowadzenie dokładnej dokumentacji sprzedaży oraz regularne raportowanie do urzędów skarbowych, co pomaga unikać trudności związanych z kontrolami skarbowymi.

Pytanie 23

W listopadzie przychody sklepu wyniosły 18 000 zł, natomiast średni zapas wyniósł 3 000 zł. W grudniu, przy tym samym obrocie, średni zapas zmniejszył się do 2 250 zł. Z tego wynika poprawa w zakresie częstotliwości obrotu, która została obliczona za pomocą wskaźnika

A. struktury

B. rotacji

C. natężenia

D. dynamiki

Dynamika, struktura i natężenie to pojęcia, które, mimo że mogą być związane z zarządzaniem zapasami, nie odnoszą się bezpośrednio do wskaźnika rotacji. Dynamika zazwyczaj odnosi się do tempa zmian w danym obszarze, ale nie określa efektywności obrotów zapasów. Może być używana w kontekście oceny trendów sprzedaży w czasie, ale nie daje jednoznacznych informacji na temat wykorzystania zapasów. Struktura natomiast koncentruje się na analizie składników, które tworzą zapasy, a nie na ich obrocie. W kontekście zarządzania zapasami, struktura zapasów może dotyczyć klasyfikacji produktów, co ma znaczenie, ale nie jest wskaźnikiem efektywności rotacji. Natężenie to termin bardziej związany z intensywnością działań, które niekoniecznie przekładają się na wymianę zapasów. W praktyce, nieprawidłowe użycie tych pojęć może prowadzić do nieefektywnego zarządzania, ponieważ nie dostarczają one konkretnej miary efektywności wykorzystania zapasów. Rekomendowane jest korzystanie z jasno określonych wskaźników, takich jak rotacja zapasów, by uzyskać realny obraz stanu zarządzania zapasami i podejmować świadome decyzje biznesowe.

Pytanie 24

Do materiałów magazynowych niezgodnych, które przewyższają określone normy, zalicza się zapasy

A. Aktualne i sezonowe

B. Aktualne i zbędne

C. Nadmierne i zbędne

D. Nadmierne i sezonowe

Wybór odpowiedzi związanych z bieżącymi zapasami lub sezonowością materiałów nie odpowiada definicji zapasów nieprawidłowych, które przekraczają ustalone normy. Bieżące zapasy to te, które są niezbędne do zaspokojenia codziennych potrzeb operacyjnych, więc nie mogą być klasyfikowane jako zbędne lub nadmierne, jeśli są odpowiednio zarządzane. W kontekście sezonowości, materiały te mogą być normalnym elementem cyklu produkcyjnego, a ich posiadanie może być uzasadnione w obliczu zmiennego popytu. Utrzymywanie zapasów sezonowych niekoniecznie oznacza ich nadmiar, ponieważ przedsiębiorstwa często muszą dostosować swoje zasoby do zmieniających się potrzeb klientów w różnych porach roku. W związku z tym, zapasy bieżące i sezonowe mogą być uznawane za strategiczne, a ich gromadzenie często wpisuje się w dobre praktyki zarządzania łańcuchem dostaw. Typowym błędem jest mylenie zapasów nadmiernych z tymi, które są regularnie wykorzystywane w procesie produkcji. Na przykład, jeżeli firma posiada dużą ilość materiałów, które są często wykorzystywane, nie można ich uznać za zbędne, nawet jeżeli ilość przekracza standardowe normy. Dlatego kluczowe jest rozróżnienie pomiędzy zapasami, które są niezbędne do funkcjonowania firmy, a tymi, które rzeczywiście powinny być zredukowane lub wyeliminowane.

Pytanie 25

Model zarządzania, w którym lider prowadzi całą jednostkę, a każda jednostka otrzymuje polecenia tylko od wyższego szczebla kierowniczego, określany jest mianem

A. funkcyjnym

B. liniowym

C. sztabowym

D. funkcjonalnym

Wybór funkcjonalny, funkcyjny lub sztabowy to trochę nieporozumienie, jeśli mówimy o strukturach zarządzania w firmach. System funkcjonalny to taki, w którym praca jest dzielona według specjalizacji, co czasem powoduje, że jeden pracownik ma kilku szefów w różnych działach. To zazwyczaj prowadzi do zamieszania w zadaniach i odpowiedzialnościach, a w efekcie może być chaos. Zresztą, system funkcyjny to prawie to samo co funkcjonalny, tylko że działy takie jak marketing czy produkcja są bardziej autonomiczne, co czasem utrudnia współpracę. Model sztabowy jeszcze to wszystko komplikuje, bo dodaje dodatkową warstwę zarządzania, co może spowolnić podejmowanie decyzji. W praktyce to oznacza, że liderzy nie mają pełnej kontroli nad swoimi zespołami, co może prowadzić do niejasności w odpowiedzialności i wolniejszego podejmowania decyzji. Wiele osób myli też hierarchię z odpowiedzialnością, co może źle wpłynąć na wybór struktury organizacyjnej, a to znów na wydajność i efektywność firmy.

Pytanie 26

Pan Jan Agatowski wziął w banku kredyt na zakup lokalu, z terminem spłaty wynoszącym 15 lat. Zabezpieczeniem tego kredytu jest wspomniany lokal. Jakie to jest zabezpieczenie?

A. Obrotowy

B. Konsumpcyjny

C. Hipoteczny

D. Inwestycyjny

Jak wybrałeś odpowiedź inną niż hipoteczny, to może świadczyć o tym, że nie do końca rozumiesz, jakie są różne rodzaje kredytów i do czego się je używa. Kredyt inwestycyjny to coś zupełnie innego, bo zazwyczaj odnosi się do finansowania jakichś projektów, które przynoszą pieniądze, a nie do zakupu mieszkania dla siebie. Kredyt obrotowy, no to już w ogóle jest dla firm i służy do pokrywania codziennych wydatków, więc też nie ma co liczyć na hipotekę w tym przypadku. A kredyt konsumpcyjny to już w ogóle inna bajka – płacisz za rzeczy osobiste, jak sprzęt AGD, ale to też nie ma związku z nieruchomościami. Musisz pamiętać, że tylko kredyty hipoteczne są zabezpieczone na nieruchomościach i pozwalają kupić dom czy mieszkanie. Ważne, żeby zrozumieć te różnice, bo to ci pomoże mądrze podejmować decyzje finansowe. Czasem ludzie popełniają błąd, bo nie rozumieją, jak działają zabezpieczenia kredytów i myślą, że każdy kredyt można użyć do zakupu nieruchomości.

Pytanie 27

Czym zajmuje się analiza finansowa?

A. organizacja produkcji

B. efektywność pracy

C. kompozycja zatrudnienia

D. opłacalność aktywów

Rentowność majątku jest kluczowym wskaźnikiem w analizie finansowej, który pozwala ocenić, jak efektywnie przedsiębiorstwo wykorzystuje swoje aktywa do generowania zysku. Wskaźnik ten, często określany jako ROA (Return on Assets), jest obliczany poprzez podzielenie zysku netto przez całkowite aktywa. Dzięki temu przedsiębiorstwa mogą identyfikować obszary do poprawy i podejmować świadome decyzje inwestycyjne. Na przykład, przedsiębiorstwo o niskiej rentowności majątku może zainwestować w bardziej efektywne technologie produkcyjne lub zoptymalizować swoje procesy operacyjne, aby zwiększyć zwrot z posiadanych aktywów. W kontekście zarządzania finansami, śledzenie rentowności majątku jest niezbędne do utrzymania konkurencyjności na rynku. Ponadto, wskaźnik ten jest często śledzony przez inwestorów i analityków, jako miara efektywności działalności przedsiębiorstwa. Dobrym przykładem zastosowania jest branża technologiczna, gdzie innowacyjne rozwiązania mogą znacznie zwiększyć efektywność wykorzystania aktywów, prowadząc do wyższej rentowności.

Pytanie 28

Co jest tematem analizy finansowej?

A. rentowność majątku

B. struktura produkcji

C. wydajność pracy

D. struktura zatrudnienia

Analiza finansowa jest złożonym procesem, podczas którego istotne jest zrozumienie różnych wskaźników i ich zastosowań. Wskazanie struktury zatrudnienia jako przedmiotu analizy finansowej jest mylące. Struktura zatrudnienia odnosi się do rozkładu pracowników w firmie, ich kwalifikacji oraz wydajności, co ma znaczenie w kontekście zarządzania zasobami ludzkimi, ale nie jest bezpośrednio związane z analizą finansową. Podobnie, struktura produkcji, mimo że istotna dla efektywności operacyjnej, koncentruje się na procesach produkcyjnych i nie dostarcza pełnego obrazu kondycji finansowej przedsiębiorstwa. Wydajność pracy również nie jest kluczowym wskaźnikiem analizy finansowej, ponieważ odnosi się głównie do efektywności pracowników w realizacji zadań, a nie do analizy wyników finansowych. Przykładowo, przedsiębiorstwo może mieć wysoką wydajność pracy, ale niską rentowność, co wskazuje na nieefektywne zarządzanie kosztami. Dlatego kluczowym wskaźnikiem w analizie finansowej jest rentowność majątku, który dostarcza informacji na temat efektywności wykorzystania wszystkich aktywów przedsiębiorstwa do generowania zysków. Ostatecznie, nieprawidłowe podejście do analizy finansowej poprzez skupienie się na elementach niezwiązanych z rentownością może prowadzić do mylnych wniosków i błędnych decyzji zarządczych.

Pytanie 29

W ostatnim kwartale 2020 roku firma otrzymała dostawy materiałów w poniższych odstępach: 14 dni, 16 dni, 14 dni, 18 dni, 15 dni, 13 dni. Jaką wartość średniego cyklu dostaw otrzymamy, stosując metodę średniej arytmetycznej w IV kwartale 2020 roku?

A. 15 dni

B. 30 dni

C. 6 dni

D. 8 dni

Średni cykl dostaw oblicza się, sumując wszystkie czasy dostaw i dzieląc przez ich liczbę. W przypadku podanych danych: 14 dni, 16 dni, 14 dni, 18 dni, 15 dni, 13 dni, najpierw sumujemy te wartości, co daje 90 dni. Następnie dzielimy przez 6 (liczbę dostaw), co prowadzi do wyniku 15 dni. Taki średni czas dostaw jest istotny dla zarządzania łańcuchem dostaw, ponieważ pozwala na efektywne planowanie zapasów oraz optymalizację procesów logistycznych. W praktyce, znając średni czas dostaw, przedsiębiorstwa mogą lepiej prognozować potrzeby produkcyjne oraz minimalizować ryzyko braków towarowych. Dobre praktyki branżowe podkreślają znaczenie monitorowania cyklu dostaw, gdyż może on ulegać zmianom sezonowym lub związanym z innymi czynnikami. Właściwe zarządzanie tym procesem wpływa na zadowolenie klientów oraz efektywność kosztową operacji logistycznych.

Pytanie 30

Pierwszą sekcją biznesplanu jest

A. plan oraz harmonogram projektu

B. opis przedsiębiorstwa

C. streszczenie przedsięwzięcia

D. analiza rynku oraz konkurencji

Wybór opcji dotyczącej planu i harmonogramu przedsięwzięcia, opisu rynku i konkurencji oraz charakterystyki przedsiębiorstwa jako pierwszej części biznesplanu wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące struktury tego dokumentu. Plan i harmonogram to elementy, które powinny być rozwijane w dalszych częściach biznesplanu, ponieważ koncentrują się na wykonaniu i konkretnej realizacji pomysłu. Opis rynku i konkurencji dostarcza cennych informacji o tym, w jakim kontekście przedsiębiorstwo będzie funkcjonować, ale także powinien być umieszczony w środkowej części dokumentu. Charakterystyka przedsiębiorstwa również odgrywa ważną rolę, jednak jest to bardziej szczegółowy opis, który powinien być zaprezentowany po wprowadzeniu ogólnych założeń. Przykładowo, wiele przedsiębiorstw popełnia błąd, rozpoczynając swoje plany biznesowe od zbyt szczegółowych analiz, co może zniechęcić czytelników i potencjalnych inwestorów. Kluczowe jest zrozumienie, że streszczenie jest wizytówką i powinno dawać pełen obraz przedsięwzięcia, w tym jego celów oraz strategii, co nie jest możliwe, gdy skupiamy się na poszczególnych elementach. Odpowiednia struktura biznesplanu jest zgodna z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają zaczynanie dokumentu od streszczenia, które następnie prowadzi do bardziej szczegółowych analiz i planów działań.

Pytanie 31

Materiały, które zostały wydane z magazynu i wykorzystane w procesie produkcyjnym, mają dla firmy znaczenie w postaci

A. kosztu

B. zobowiązania

C. przychodu

D. wydatku

Klasyfikowanie wydania materiałów jako przychód, wydatek lub zobowiązanie jest fundamentalnie błędne. Przychód odnosi się do wpływów finansowych, które przedsiębiorstwo generuje ze sprzedaży towarów lub usług. Wydanie materiałów z magazynu nie generuje przychodu; zamiast tego zmienia klasyfikację wartości tych materiałów na koszty. Z kolei wydatek to termin ogólny, który odnosi się do wydania pieniędzy na różnorodne cele, ale nie zawsze jest związany z bezpośrednim wytwarzaniem produktów. Oznacza to, że wydatki mogą obejmować zakupy, które nie są bezpośrednio związane z produkcją, takie jak wydatki na marketing czy administrację, co nie jest zgodne z pojęciem kosztów produkcji. Ponadto, zobowiązanie to kwoty, które firma jest winna swoim wierzycielom, a nie odzwierciedla ono wartości zużytych materiałów. Kluczowym błędem w myśleniu jest pomylenie tych terminów, co prowadzi do niepoprawnej analizy finansowej i może skutkować błędnymi decyzjami strategicznymi. Aby skutecznie zarządzać finansami firmy, niezbędne jest zrozumienie różnic między tymi pojęciami oraz umiejętność właściwego przyporządkowania kosztów do odpowiednich kategorii w sprawozdaniach finansowych.

Pytanie 32

Możliwość przedsiębiorstwa do terminowego uiszczania zobowiązań można ocenić poprzez przeprowadzenie analizy

A. sprawności działania

B. rentowności

C. płynności finansowej

D. zadłużenia

Analiza płynności finansowej jest kluczowym narzędziem w ocenie zdolności przedsiębiorstwa do terminowego regulowania zobowiązań. Płynność finansowa odnosi się do zdolności firmy do pokrywania swoich krótkoterminowych zobowiązań przy pomocy dostępnych aktywów. W praktyce, ocena płynności najczęściej dokonuje się za pomocą wskaźników, takich jak wskaźnik bieżącej płynności (current ratio) czy wskaźnik szybki (quick ratio). Przykładowo, wskaźnik bieżącej płynności oblicza się, dzieląc aktywa bieżące przez zobowiązania bieżące, co pozwala ocenić, czy przedsiębiorstwo jest w stanie zrealizować swoje zobowiązania w krótkim okresie. Wysoka płynność oznacza, że firma ma wystarczające zasoby, aby sprostać swoim obowiązkom finansowym, co jest istotne dla utrzymania zaufania wśród inwestorów i kredytodawców. Ponadto, dobra płynność finansowa pozwala na elastyczne reagowanie na zmieniające się warunki rynkowe i możliwości inwestycyjne, co jest niezbędne w dynamicznym środowisku biznesowym.

Pytanie 33

Wartość brutto zegarka wynosi 1 230 zł. Towar podlega 23% stawce VAT. Jaka jest wartość netto tego zegarka?

A. 1 000,00 zł

B. 282,90 zł

C. 947,10 zł

D. 1 512,90 zł

Wybór wartości 947,10 zł jako wartości netto zegarka wynika z błędnego podejścia do obliczeń dotyczących podatku VAT. Przede wszystkim, kluczowym błędem jest nieprawidłowe zastosowanie wzoru na obliczenie wartości netto. Aby uzyskać wartość netto, musimy podzielić cenę brutto przez wartość 1 powiększoną o stawkę VAT, a nie odjąć podatku. Obliczenie netto jako różnicy między ceną brutto a jakąkolwiek kwotą, taką jak 23% z ceny brutto, prowadzi do zafałszowania rzeczywistej wartości netto. Koncepcja wartości netto odnosi się do wartości przed nałożeniem podatków, co oznacza, że powinno się ją obliczać na podstawie całości ceny brutto. Inne proponowane odpowiedzi, takie jak 1 512,90 zł i 282,90 zł, także wynikają z nieporozumień. Odpowiedź 1 512,90 zł sugeruje, że wartość netto byłaby wyższa od ceny brutto, co jest logicznie niemożliwe. Z kolei wartość 282,90 zł stanowiłaby jedynie kwotę podatku VAT, co również nie odpowiada pytaniu. W praktyce, dla osób zajmujących się finansami, błędy w obliczeniach VAT mogą prowadzić do problemów z rozliczeniami podatkowymi oraz nieprawidłowych raportów finansowych. Zrozumienie zasad obliczania wartości netto i brutto jest zatem niezbędne dla utrzymania zgodności z ustawodawstwem oraz właściwego zarządzania finansami w firmie.

Pytanie 34

Firma planuje wytworzyć 200 opakowań makaronu. Wymagana ilość mąki do wyprodukowania jednego opakowania wynosi 0,5 kg. Na początku miesiąca stan zapasu mąki wyniósł 0. Ile kilogramów mąki trzeba zakupić, aby na koniec miesiąca w magazynie pozostało 10 kg mąki?

A. 11 kg

B. 22 kg

C. 220 kg

D. 110 kg

W przypadku błędnych odpowiedzi, najczęściej obserwowanym błędem jest niepoprawne zrozumienie wymagań dotyczących zapasów na koniec okresu. Wiele osób może skupić się jedynie na potrzebach produkcyjnych i zignorować dodatkowe wymagania dotyczące zachowania minimalnych stanów magazynowych. Na przykład, w przypadku odpowiedzi 22 kg, może być to wynik obliczenia, które zignorowało konieczność pozostawienia zapasu na koniec miesiąca. Inni mogą błędnie zakładać, że wystarczy kupić jedynie ilość mąki równą zapotrzebowaniu produkcyjnemu, co prowadzi do niewłaściwych wniosków. Odpowiedzi takie, jak 220 kg, mogą wynikać z błędnego zrozumienia normy zużycia lub z nieprawidłowego dodania zapasu. Kluczowym elementem w zarządzaniu zapasami jest nie tylko umiejętność obliczenia potrzeb materiałowych, ale również uwzględnienie wszystkich czynników, takich jak czas dostawy, fluktuacje popytu oraz potrzeby magazynowe. Dobrym przykładam zastosowania tej wiedzy są techniki zarządzania zapasami, takie jak Just-in-Time (JIT), które polegają na minimalizacji zapasów przy jednoczesnym zapewnieniu ciągłości produkcji. Właściwe podejście do planowania zakupów jest zatem niezbędne dla efektywnego i ekonomicznego funkcjonowania przedsiębiorstw.

Pytanie 35

Właściciel sklepu nabył w hurtowni płaszcze po cenie netto 350,00 zł/szt. Marża detaliczna wynosi 20% ceny zakupu netto, a stawka VAT to 23%. Jaką cenę detaliczną brutto ma płaszcz?

A. 538,13 zł/szt

B. 420,00 zł/szt

C. 516,60 zł/szt

D. 437,50 zł/szt

Obliczenia dotyczące ceny detalicznej brutto są kluczowe dla każdego przedsiębiorcy. Wiele osób błędnie interpretuje pojęcie marży oraz jej zastosowanie w obliczeniach. Na przykład, jeśli ktoś uzna, że cena detaliczna powinna być obliczana bez uwzględnienia marży, może dojść do znacznego niedoszacowania wartości sprzedawanych produktów. W odpowiedziach, które nie zawierają prawidłowych obliczeń, można również zauważyć, że nie uwzględnia się podatku VAT jako składnika ceny brutto. Często pojawia się nieporozumienie dotyczące tego, czy marża powinna być liczona od ceny netto czy brutto. W przypadku podanych odpowiedzi, niektóre z nich mogą wynikać z błędnego dodawania lub mnożenia wartości, co prowadzi do nieprawidłowych wyników. Wartości takie jak 437,50 zł czy 538,13 zł mogą sugerować, że osoba obliczająca cenę nie zrozumiała zasadności dodawania podatku VAT do ceny detalicznej netto lub pomyliła wartości procentowe. Nieprawidłowe podejścia mogą prowadzić do wielu problemów, takich jak wyższe koszty operacyjne czy nieodpowiednie ustalanie cen, co ostatecznie wpływa na rentowność sklepu. Zrozumienie zależności pomiędzy ceną zakupu, marżą oraz podatkami jest niezbędne do skutecznego zarządzania finansami w handlu detalicznym.

Pytanie 36

Zakupu obligacji skarbowych na pięcioletni okres dokonuje się za pośrednictwem

A. Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych

B. Biura Maklerskiego

C. Giełdy Papierów Wartościowych

D. Komisji Papierów Wartościowych

Zakup 5-letnich obligacji skarbowych za pośrednictwem biura maklerskiego jest praktyką zgodną z obowiązującymi regulacjami rynkowymi. Biura maklerskie pełnią rolę pośrednika między inwestorami a rynkiem finansowym, umożliwiając dostęp do różnych instrumentów finansowych, w tym obligacji emitowanych przez skarb państwa. Inwestorzy, chcąc nabyć obligacje skarbowe, mogą skorzystać z oferty biur maklerskich, które oferują możliwość zakupu tych papierów wartościowych zarówno na rynku pierwotnym, jak i wtórnym. Na przykład, inwestor może zlecić swojemu doradcy inwestycyjnemu zakup konkretnego waloru za pośrednictwem biura maklerskiego, które zrealizuje transakcję zgodnie z aktualnymi cenami rynkowymi. Umożliwia to również korzystanie z profesjonalnych analiz i rekomendacji, co zwiększa bezpieczeństwo inwestycji. W związku z tym, korzystanie z usług biura maklerskiego jest najlepszym sposobem na efektywne zarządzanie portfelem obligacji skarbowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 37

Jaką maksymalną pojemność może mieć magazyn, jeśli jego powierzchnia składowa wynosi 200 m2, a norma składowania wynosi 450 kg/m2?

A. 9 000 kg

B. 90 000 kg

C. 45 000 kg

D. 4 500 kg

Maksymalna pojemność magazynu oblicza się poprzez pomnożenie powierzchni składowej przez normę składowania. W tym przypadku, powierzchnia magazynu wynosi 200 m², a norma składowania to 450 kg/m². Zatem obliczenie wygląda następująco: 200 m² * 450 kg/m² = 90 000 kg. To oznacza, że maksymalna pojemność magazynu wynosi 90 000 kg. Takie obliczenia są niezwykle ważne w logistyce i zarządzaniu magazynami, ponieważ pozwalają na optymalne planowanie przestrzeni składowej oraz efektywne zarządzanie zapasami. W praktyce, przedsiębiorstwa wykorzystują te dane do planowania i organizacji dostaw, co pozwala zminimalizować koszty magazynowania oraz zwiększyć efektywność operacyjną. Ważne jest również, aby znać i przestrzegać norm składowania, które mogą się różnić w zależności od rodzaju towarów oraz specyfiki branży, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania magazynem.

Pytanie 38

Firma akcyjna NEPTUN z siedzibą w Gdańsku dysponuje kapitałem akcyjnym wynoszącym 2 000 000 zł i emituje 4 000 akcji. W roku 2011 uzyskała zysk, z którego 160 000 zł przeznaczyła na wypłatę dywidendy. Pani Alicja Goździk, która posiada 200 akcji tej firmy, otrzyma dywidendę w wysokości

A. 6 000 zł

B. 8 000 zł

C. 60 000 zł

D. 16 000 zł

Obliczenie dywidendy na akcję oraz całkowitego zysku z posiadanych akcji wymaga zrozumienia podstawowych zasad związanych z podziałem zysku w spółkach akcyjnych. Wiele osób może błędnie odczytać dostępne dane lub źle zinterpretować sposób obliczania dywidendy. W niektórych odpowiedziach można by pomylić całkowitą kwotę dywidendy z kwotą przypadającą na akcję. Na przykład, oszacowanie dywidendy na poziomie 16 000 zł lub 60 000 zł mogłoby wynikać z błędnego pomnożenia liczby akcji przez zły wskaźnik dywidendy lub z mylnego pomysłu, że Pani Alicja ma większy wpływ na podział zysku niż pozwala na to liczba posiadanych akcji. Ponadto, odpowiedzi sugerujące 6 000 zł mogłyby wynikać z niepoprawnych obliczeń, gdzie dywidenda na jedną akcję mogłaby zostać źle oszacowana. Kluczowym błędem jest również zrozumienie, że dywidenda jest zawsze określona w odniesieniu do liczby akcji, które inwestor posiada, co oznacza, że niewłaściwe podejście do tego tematu może prowadzić do nieprawidłowych wniosków. Dobrą praktyką jest przyswojenie sobie wzorów na obliczanie dywidend oraz zrozumienie, jak przedsiębiorstwa podejmują decyzje o podziale zysków, co jest niezbędne dla każdego, kto planuje inwestycje w akcje.

Pytanie 39

Jednorazowa analiza ekonomiczna zlecona przez prezesa firmy w celu zidentyfikowania przyczyn nadmiernych zapasów konkretnego towaru, jest analizą

A. ciągłą

B. doraźną

C. okresową

D. wstępną

Analiza okresowa jest podejściem, które polega na regularnym przeglądaniu i ocenie wyników finansowych oraz operacyjnych w ustalonych interwałach czasu. Zwykle obejmuje ona całościowe raporty, które nie są bezpośrednio związane z konkretnymi problemami, jakie mogą wystąpić w danym momencie. Dlatego stwierdzenie, że analiza nadmiernych zapasów jest wynikiem analizy okresowej, jest błędne, ponieważ analiza ta nie jest odpowiedzią na pilną sytuację. Również analiza wstępna koncentruje się na badaniach wstępnych przed podjęciem decyzji o realizacji projektu, a nie na analizie już zidentyfikowanego problemu. Osoby myślące, że analiza ciągła, która zakłada monitorowanie i ocenę wyników w czasie rzeczywistym, jest odpowiednia w tym przypadku, mogą mylić jej zastosowania z działaniami doraźnymi. Warto zauważyć, że doraźne działania analityczne są kluczowe w zarządzaniu, ponieważ pozwalają na szybką identyfikację problemów i podejmowanie decyzji, co jest szczególnie istotne w dynamicznych branżach. Dlatego błąd w wyborze odpowiedzi może wynikać z nieznajomości różnic między tymi rodzajami analiz. Zrozumienie kontekstu, w jakim są stosowane, jest kluczowe dla skutecznego zarządzania zasobami i podejmowania decyzji opartych na rzetelnych danych.

Pytanie 40

Osoby pracujące w administracji firmy stanowią 20% całkowitej liczby zatrudnionych. W obliczeniach zastosowano wskaźnik

A. struktury.

B. rotacji.

C. fluktuacji.

D. dynamiki.

Wskaźnik rotacji nie jest odpowiedni do analizy struktury zatrudnienia, ponieważ dotyczy on częstotliwości zmian w składzie pracowników w danej organizacji. Rotacja mierzy, jak często pracownicy opuszczają firmę i jak często są zatrudniani nowi pracownicy. Chociaż rotacja jest istotna dla oceny stabilności zatrudnienia, nie dostarcza informacji o proporcjach różnych grup zawodowych, takich jak pracownicy administracyjni. Z kolei fluktuacja również koncentruje się na zmianach w zatrudnieniu, ale odnosi się bardziej do zmienności w liczbie pracowników w danym okresie. To podejście również nie pozwala na określenie struktury zatrudnienia, a jedynie na ocenę dynamiki zmian. Ostatnia z nieprawidłowych odpowiedzi, dynamika, dotyczy ogólnych zmian w organizacji, takich jak wzrost lub spadek liczby zatrudnionych, bez analizy ich struktury. Wiele osób myli te pojęcia, co prowadzi do błędnych wniosków. Niezrozumienie różnicy między tymi wskaźnikami może wpłynąć na decyzje menedżerskie, co w dłuższej perspektywie może mieć negatywne konsekwencje dla efektywności organizacji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej