Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik elektronik
  • Kwalifikacja: ELM.02 - Montaż oraz instalowanie układów i urządzeń elektronicznych
  • Data rozpoczęcia: 22 kwietnia 2025 19:52
  • Data zakończenia: 22 kwietnia 2025 20:04

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Czujnik, który składa się z elementu wrażliwego na drgania mechaniczne oraz obwodu elektronicznego, to czujnik

A. magnetyczna
B. wibracyjna
C. zalania
D. ruchu
Wybór odpowiedzi dotyczącej czujek ruchu, zalania lub magnetycznych wskazuje na mylne zrozumienie funkcjonalności i zasady działania czujek wibracyjnych. Czujki ruchu, na przykład, są zaprojektowane do wykrywania obecności obiektów w ruchu w oparciu o zmiany w polu podczerwonym lub ultradźwiękowym, a nie na podstawie drgań mechanicznych. Te urządzenia reagują na ruch fizyczny, ale ich działanie z reguły opiera się na detekcji ciepła emitowanego przez obiekty w ruchu. Z kolei czujki zalania działają na zasadzie monitorowania obecności wody, co jest zupełnie odmiennym mechanizmem niż detekcja drgań, gdzie kluczowe jest wykrywanie zmian w wibracjach. Dodatkowo, czujki magnetyczne są stosowane głównie w systemach zabezpieczeń i działają na zasadzie detekcji zmian w polu magnetycznym, co również jest inne niż zasada działania czujek wibracyjnych. Dlatego ważne jest, aby w przypadku tego typu urządzeń rozumieć ich specyfikę i zastosowanie, unikając mylnych zinterpretacji ich funkcji. Wybór niewłaściwej czujki może prowadzić do nieefektywnego zabezpieczenia obiektów, co w dłuższej perspektywie może zwiększać ryzyko włamań czy uszkodzeń.

Pytanie 2

Jakie dodatkowe funkcje może pełnić rejestrator w systemach nadzoru?

A. Zasilanie kamer za pomocą BNC
B. Rozpoznawanie twarzy
C. Kontrola kamer z obrotnicą PTZ
D. Sterowanie dodatkowymi źródłami światła dla kamer
Wielu użytkowników może mylnie sądzić, że rejestrator w systemach monitoringu pełni funkcje takie jak zasilanie kamer przez BNC, sterowanie dodatkowym oświetleniem kamer lub wykrywanie twarzy. Zasilanie kamer przez BNC nie jest możliwe, ponieważ ten typ złącza służy głównie do przesyłania sygnału wideo, a nie do zasilania. Kamery zazwyczaj są zasilane przez osobne złącza, takie jak złącze DC lub PoE (Power over Ethernet), co jest standardową praktyką w branży, zapewniającą odpowiednią moc bezprzewodowego przesyłania danych i zasilania. Jeśli chodzi o sterowanie oświetleniem, wiele kamer wyposażonych jest w funkcje nocnego widzenia, które automatycznie dostosowują się do warunków oświetleniowych, co czyni dodatkowe oświetlenie niepotrzebnym. Wykrywanie twarzy jest zaawansowaną funkcją, która zazwyczaj zależy od algorytmów w kamerach, a nie od rejestratora. Źle zrozumiane funkcje rejestratora mogą prowadzić do nieefektywnego wykorzystania systemów monitoringu, dlatego ważne jest, aby operatorzy posiadali rzetelną wiedzę na temat możliwości oraz ograniczeń sprzętu, którego używają.

Pytanie 3

MAN to termin odnoszący się do typu sieci komputerowej

A. lokalnej
B. masowej
C. rozległej
D. miejskiej
Wybór odpowiedzi dotyczącej sieci masowej, rozległej czy lokalnej może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia definicji oraz zastosowań różnych typów sieci komputerowych. Sieć masowa, mimo że może wydawać się sensownym określeniem, nie odnosi się do standardowych terminów stosowanych w branży. W rzeczywistości nie istnieje formalna definicja sieci masowej w kontekście klasyfikacji sieci. Z kolei sieci rozległe (WAN) obejmują znacznie szersze obszary, często rozciągając się na obszary geograficzne, które wykraczają poza granice miast. WAN-y są projektowane z myślą o łączeniu lokalnych sieci (LAN) na dużych odległościach, co sprawia, że nie pasują do koncepcji MAN. Przykładem może być sieć łącząca oddziały firm w różnych miastach. Natomiast sieci lokalne (LAN) są projektowane do obsługi ograniczonych przestrzeni, takich jak pojedyncze budynki czy biura, co również nie odpowiada definicji MAN. Właściwe zrozumienie różnicy między tymi typami sieci jest kluczowe, aby móc efektywnie projektować i wdrażać rozwiązania sieciowe zgodne z potrzebami organizacji. Używanie terminów w sposób precyzyjny jest istotne dla komunikacji w branży IT oraz dla skuteczności projektów, które często zależą od odpowiedniego doboru technologii i architektury sieciowej.

Pytanie 4

W jakim celu nosi się opaskę antyelektrostatyczną na ręku podczas wymiany podzespołów lub układów scalonych w nowoczesnych urządzeniach elektronicznych?

A. Aby chronić montera przed porażeniem prądem elektrycznym z zasilenia urządzenia elektronicznego
B. Aby chronić układy scalone CMOS przed szkodliwym działaniem ładunków elektrostatycznych gromadzących się na ciele montera
C. Aby zabezpieczyć montera przed szkodliwym działaniem ładunków elektrostatycznych nagromadzonych w urządzeniu
D. Aby chronić układy scalone TTL przed niekorzystnym wpływem ładunków elektrostatycznych nagromadzonych na ciele montera
Wybór odpowiedzi dotyczącej zabezpieczenia układów scalonych TTL przed wpływem ładunków elektrostatycznych, porażenie prądem elektrycznym lub ochrony montera przed ładunkami zgromadzonymi w urządzeniu, jest niewłaściwy z kilku powodów. Po pierwsze, układy scalone TTL, mimo że również są wrażliwe na ładunki elektrostatyczne, nie są tak delikatne jak CMOS. Z tego powodu, w kontekście opasek antyelektrostatycznych, istotniejsza jest ochrona komponentów CMOS, które wymagają specjalistycznego podejścia. Po drugie, opaska nie chroni montera przed porażeniem prądem elektrycznym zasilającym urządzenie. Porażenie prądem jest zagrożeniem niezwiązanym z ładunkami elektrostatycznymi, a jego zapobieganiu służą inne środki, takie jak izolowane narzędzia, odpowiednia odzież ochronna oraz przestrzeganie procedur bezpieczeństwa. Wreszcie, ochrona przed ładunkami elektrostatycznymi zgromadzonymi w urządzeniu nie jest rolą opaski, lecz raczej odpowiednich praktyk przechowywania i transportu komponentów. Podsumowując, w kontekście zastosowania opasek antyelektrostatycznych, istotne jest zrozumienie specyfiki wrażliwości różnych typów układów scalonych oraz różnicy pomiędzy ochroną przed ładunkami elektrostatycznymi a innymi formami zagrożeń elektrycznych.

Pytanie 5

Jakim skrótem opisuje się modulację szerokości impulsów?

A. FSK
B. QAM
C. PWM
D. PSK
Modulacja szerokości impulsów (PWM) jest techniką, która pozwala na kontrolowanie wartości średniej mocy dostarczanej do obciążenia poprzez regulację szerokości impulsów w sygnale cyfrowym. W przeciwieństwie do innych metod modulacji, PWM nie zmienia częstotliwości sygnału, a jedynie jego czas trwania w cyklu pracy. Jest to szeroko stosowane podejście w wielu aplikacjach, takich jak regulacja prędkości silników elektrycznych, dimmery do oświetlenia LED, a także w systemach audio do modulacji sygnałów dźwiękowych. W kontekście standardów, PWM znajduje zastosowanie w różnych protokołach komunikacyjnych oraz w systemach sterowania automatyki, gdzie precyzyjna kontrola nad mocą jest kluczowa dla wydajności i niezawodności. Dzięki swojej prostocie i skuteczności, PWM jest istotnym narzędziem w inżynierii elektronicznej i automatyce, co czyni go fundamentem dla wielu nowoczesnych rozwiązań technologicznych.

Pytanie 6

Do styku oznaczonego jako TMP w czytniku kart umiejscowionym przy wejściu należy podłączyć

A. równolegle do zasilania czytnika
B. do zacisku uziemiającego w centrali
C. szeregowo do zasilania czytnika
D. do linii antysabotażowej systemu alarmowego
Odpowiedź wybierająca podłączenie styku TMP do linii antysabotażowej systemu alarmowego jest prawidłowa, ponieważ styk ten jest zaprojektowany w celu wykrywania prób sabotażu czytnika. Podłączenie do linii antysabotażowej zapewnia, że wszelkie nieautoryzowane manipulacje przy czytniku lub jego odłączenie zostaną natychmiast zasygnalizowane systemowi alarmowemu. Taka konfiguracja jest zgodna z dobrymi praktykami ochrony obiektów, która zakłada, że urządzenia zabezpieczające powinny być monitorowane pod kątem ich integralności. Na przykład, w przypadku, gdy ktoś spróbuje usunąć czytnik z miejsca montażu, linia antysabotażowa wykryje to zdarzenie, co pozwoli na natychmiastowe powiadomienie odpowiednich służb. Implementacja tego rozwiązania w systemach zabezpieczeń jest standardem w branży, co potwierdzają normy takie jak EN 50131, które regulują kwestie bezpieczeństwa instalacji alarmowych.

Pytanie 7

W oscyloskopie dwukanałowym do wejścia CH-B podłączono sygnał o znanej częstotliwości, natomiast do wejścia CH-A sygnał do analizy. W jaki sposób powinien być ustawiony oscyloskop, aby za pomocą krzywych Lissajous oszacować przybliżoną częstotliwość sygnału do badania?

A. SINGLE
B. X - Y
C. DUAL
D. ADD
Wybór trybów ADD, SINGLE oraz DUAL do analizy sygnałów w oscyloskopie dwukanałowym nie jest odpowiedni w kontekście określania częstotliwości sygnału badanego za pomocą krzywych Lissajous. Tryb ADD sumuje sygnały z obu kanałów, co uniemożliwia bezpośrednie porównanie ich relacji w czasie. Taki sposób prezentacji może być przydatny do analizy amplitudowej, ale nie dostarcza informacji o różnicach w częstotliwościach i fazach sygnałów. Z kolei tryb SINGLE pozwala na przechwycenie jednego sygnału na raz, co również ogranicza możliwości analizy porównawczej, istotnej dla krzywych Lissajous. Tryb DUAL, choć umożliwia jednoczesne wyświetlanie sygnałów z obu kanałów, nie dostarcza informacji o ich relacji w kontekście rysowania krzywych Lissajous, które wymagają specyficznego odchylania X-Y. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru błędnych trybów obejmują niepełne zrozumienie funkcji poszczególnych trybów w oscyloskopie oraz ich zastosowań w analizie sygnałów. Aby skutecznie korzystać z oscyloskopu do analizy sygnałów, ważne jest zrozumienie, że różne tryby odchylania mają różne zastosowania, a ich wybór powinien być uzależniony od konkretnego celu analizy.

Pytanie 8

Jaki klucz jest używany do luzowania śrub z walcowym łbem oraz sześciokątnym gniazdem?

A. Nasadowy
B. Oczkowy
C. Imbusowy
D. Płaski
Użycie niewłaściwego narzędzia przy odkręcaniu śrub z łbem walcowym z gniazdem sześciokątnym może prowadzić do różnych problemów. Klucz oczkowy, będący narzędziem przeznaczonym do odkręcania śrub o prostokątnym, sześciokątnym lub innym kształcie łba, nie jest odpowiedni w tym przypadku, ponieważ jego konstrukcja nie pasuje do gniazda sześciokątnego. Użycie klucza oczkowego może spowodować uszkodzenie elementów mocujących, a także utrudnić ich dalsze odkręcanie. Podobnie, klucz nasadowy, który został zaprojektowany do współpracy z nasadkami, nie działa w przypadku śrub z gniazdem imbusowym, ponieważ nie zapewnia odpowiedniego kontaktu z łbem śruby. Klucz płaski także nie spełnia wymogów, ponieważ nie jest w stanie dostosować się do kształtu gniazda sześciokątnego, co prowadzi do poślizgu i potencjalnego uszkodzenia. Użycie niewłaściwego klucza często wynika z braku znajomości typowych rozwiązań stosowanych w inżynierii, co może prowadzić do błędnych wniosków w doborze narzędzi. Ważne jest, aby przy każdej pracy stosować odpowiednie narzędzia, które są zgodne ze standardami branżowymi, aby uniknąć uszkodzeń, a także niepotrzebnych problemów podczas montażu i demontażu elementów.

Pytanie 9

TCP to protokół transmisyjny umożliwiający transfer pakietów danych

A. optycznego
B. telewizyjnego
C. internetowego
D. radiowego
TCP, czyli Transmission Control Protocol, to protokół komunikacyjny, który jest fundamentalnym elementem architektury Internetu. Jego główną rolą jest zapewnienie niezawodnego, uporządkowanego i kontrolowanego przesyłania danych pomiędzy urządzeniami w sieci. TCP działa na poziomie transportowym modelu OSI i jest szeroko stosowany w aplikacjach internetowych, takich jak przeglądarki internetowe, poczta elektroniczna czy protokoły transferu plików (FTP). Przykładowo, przy korzystaniu z przeglądarki internetowej, TCP zapewnia, że wszystkie pakiety danych są dostarczane w odpowiedniej kolejności oraz że żadne z nich nie zostaną utracone w trakcie transmisji. Dzięki mechanizmom takim jak retransmisja zgubionych pakietów oraz potwierdzenia odbioru, TCP jest standardem w wielu aplikacjach wymagających wysokiej niezawodności, co czyni go kluczowym w komunikacji internetowej. Zrozumienie działania TCP jest niezbędne dla każdego specjalisty w dziedzinie sieci komputerowych, ponieważ umożliwia to projektowanie i rozwiązywanie problemów związanych z transmisją danych w Internecie.

Pytanie 10

Ile żył jest potrzebnych do podłączenia unifonu, jeśli bramofon działa w systemie domofonowym 4+N?

A. 10
B. 4
C. 5
D. 8
Poprawna odpowiedź to 5 żył, ponieważ w systemie domofonowym 4+N unifon wymaga czterech przewodów do przesyłania sygnału audio oraz zasilania, a dodatkowy przewód, zwany N (neutralnym), jest niezbędny dla prawidłowego funkcjonowania systemu. Zastosowanie takiego układu przewodów umożliwia nie tylko komunikację z bramofonem, ale także zapewnia zasilanie i możliwość sterowania zamkiem elektromechanicznym. W systemach domofonowych zgodnych z tą specyfikacją, ważne jest, aby przewody były odpowiednio dobrane do długości instalacji oraz obciążenia, co zapewnia stabilność i niezawodność działania. Dobrą praktyką jest również stosowanie przewodów o odpowiednim przekroju, co zabezpiecza przed spadkami napięcia. W przypadku większych instalacji, rekomenduje się również użycie zasilacza o odpowiedniej mocy, aby zapewnić właściwą funkcjonalność wszystkich urządzeń w systemie. Takie podejście do instalacji pozwala na długotrwałe i bezawaryjne użytkowanie systemu domofonowego.

Pytanie 11

Urządzenie działające w sieci komputerowej, mające na celu powiększenie zasięgu transmisji przez odtworzenie pierwotnego kształtu sygnału, bez oceny poprawności przesyłanych informacji, to

A. bridge
B. repeater
C. hub
D. switch
Repeater, znany również jako wzmacniacz sygnału, jest urządzeniem, które działa na warstwie fizycznej modelu OSI. Jego głównym zadaniem jest odbieranie sygnałów sieciowych, a następnie ich regeneracja i ponowne przesyłanie, co pozwala na zwiększenie zasięgu transmisji. Przykład zastosowania repeatera można zobaczyć w dużych biurach lub na kampusach uniwersyteckich, gdzie dystans między urządzeniami sieciowymi może przekraczać standardowy zasięg sieci Ethernet. W takich przypadkach repeater pozwala na efektywne łączenie kilku segmentów sieci, eliminując utratę jakości sygnału. Repeater działa bez analizy danych, co oznacza, że nie filtruje ani nie interpretuje przesyłanych informacji, co czyni go idealnym rozwiązaniem do rozszerzenia zasięgu. Dobre praktyki zalecają umieszczanie repeaterów w miejscach, gdzie sygnał jest najsłabszy, by maksymalnie wykorzystać ich możliwości. Warto również pamiętać o stosowaniu repeaterów w sieciach Wi-Fi, gdzie mogą znacznie poprawić jakość sygnału w trudno dostępnych lokalizacjach.

Pytanie 12

Jakiego rodzaju układ scalony jest oznaczany symbolem UCY7400?

A. Cyfrowy wykonany w technologii CMOS
B. Cyfrowy wykonany w technologii TTL
C. Analogowy wykonany w technologii TTL
D. Analogowy wykonany w technologii CMOS
Odpowiedzi związane z technologią CMOS lub analogowymi układami scalonymi są błędne i wynikają z częstych nieporozumień na temat klasyfikacji układów scalonych. CMOS jest znany przede wszystkim z tego, że zużywa mało energii i często wykorzystuje się go w miejscach, gdzie potrzeba dużo bramek i bardziej złożonych układów, jak mikroprocesory czy układy pamięci. Niektórzy mogą mylić układy TTL z CMOS, bo obie technologie mogą występować w nowoczesnych systemach cyfrowych. Ale UCY7400 to jednoznacznie układ TTL, więc nie korzysta on z zalet CMOS. Dodatkowo, pomylenie układów analogowych z cyfrowymi, gdy mówimy o UCY7400, prowadzi do poważnych błędów w zrozumieniu ich funkcji. Układy analogowe pracują na sygnałach ciągłych i służą do amplifikacji sygnałów czy obróbki różnych sygnałów. UCY7400, jako układ cyfrowy, po prostu nie pasuje do tych zastosowań. Ważne jest, żeby znać różnice między tymi technologiami oraz ich zastosowaniami, szczególnie przy projektowaniu układów elektronicznych. Dlatego dobrze jest zapoznać się z ich właściwościami, żeby w przyszłości nie popełniać takich pomyłek.

Pytanie 13

Do podłączenia elementów systemu alarmowego używa się kabla

A. OMY
B. YTKSY
C. YTDY
D. UTP
Przewód YTDY jest odpowiedni do łączenia elementów systemu alarmowego ze względu na swoje właściwości. Posiada on podwójne ekranowanie, co zapewnia wysoką odporność na zakłócenia elektromagnetyczne, co jest kluczowe w systemach zabezpieczeń, gdzie jakość sygnału jest kluczowa dla prawidłowego działania. Dzięki zastosowaniu odpowiedniej izolacji przewodów, YTDY skutecznie minimalizuje ryzyko fałszywych alarmów spowodowanych zakłóceniami z innych urządzeń. W praktyce, zastosowanie tego typu przewodów w instalacjach alarmowych pozwala na długodystansowe połączenia, co jest istotne w większych obiektach. Przewody YTDY są również zgodne z normami branżowymi, co czyni je preferowanym wyborem w projektowaniu i wykonawstwie systemów alarmowych. Dzięki zastosowaniu tego typu przewodów, instalacje stają się bardziej niezawodne i efektywne.

Pytanie 14

Aby zestroić impedancję anteny z impedancją kabla, należy zastosować

A. zwrotnicę
B. detektor
C. symetryzator
D. głowicę UKF
Symetryzator to ważne urządzenie, które pozwala na dopasowanie impedancji anteny do impedancji przewodu. Dlaczego to jest takie istotne? Bo odpowiednie dopasowanie pomaga w lepszym przesyłaniu sygnału, co ma ogromne znaczenie w telekomunikacji. Zwykle impedancja anten wynosi 50 albo 75 omów, a nadajniki oraz odbiorniki też powinny mieć podobne wartości, żeby uniknąć strat sygnału. Symetryzatory, takie jak baluny czy transformator impedancji, przekształcają sygnały z symetrycznych na niesymetryczne i odwrotnie. To szczególnie przydatne w różnych zastosowaniach, np. w antenach dipolowych, które wymagają symetrycznego zasilania. W radiokomunikacji, dobrze dopasowana impedancja wpływa na zasięg i jakość sygnału, co z mojego doświadczenia jest mega istotne. Używanie symetryzatorów jest zgodne z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi, co z kolei prowadzi do lepszej efektywności energetycznej i mniejszych zakłóceń.

Pytanie 15

Brak uziemiającej opaski na nadgarstku pracownika podczas montażu układów CMOS może prowadzić do

A. porażenia prądem elektrycznym
B. poparzenia gorącym spoiwem
C. uszkodzenia sprzętu lutowniczego
D. uszkodzenia układów scalonych
Nie da się ukryć, że pomysł, że brak opaski uziemiającej może prowadzić do porażenia prądem, poparzenia spoiwem czy uszkodzenia sprzętu lutowniczego, to nieporozumienie. Porażenie prądem jest tu mało prawdopodobne, bo te układy działają na niskim napięciu, więc nie ma ryzyka wysokiego napięcia, które mogłoby zaszkodzić pracownikowi. Co do poparzenia gorącym spoiwem, to raczej dotyczy to lutowania, a nie ESD. Uszkodzenia sprzętu lutowniczego mogą się zdarzyć przez złe użytkowanie lub błędne ustawienia temperatury, a nie przez brak opaski. Często myli się te różne zagrożenia związane z ESD i innymi problemami w procesie lutowania. Ważne jest, żeby dobrze zrozumieć zagrożenia związane z ESD i ich wpływ na elektronikę, bo to klucz do zapewnienia jakości i bezpieczeństwa w laboratoriach czy na liniach produkcyjnych. Warto wprowadzać procedury ochrony przed ESD, żeby zminimalizować ryzyko uszkodzeń, co w efekcie wpływa na wydajność i jakość finalnych produktów.

Pytanie 16

Zawartość pamięci EPROM może zostać utracona w wyniku

A. niesprawnego układu odświeżającego
B. obniżenia napięcia zasilającego poniżej 2,5 V
C. braku napięcia zasilającego
D. bezpośredniego wpływu promieni słonecznych
Bezpośrednie działanie promieni słonecznych może prowadzić do uszkodzenia pamięci EPROM, ponieważ te układy są wrażliwe na promieniowanie UV. EPROM (Erasable Programmable Read-Only Memory) stosuje się w sytuacjach, w których potrzebne jest wielokrotne programowanie układu, a jego zawartość można usunąć poprzez naświetlanie promieniami UV. W praktyce oznacza to, że jeśli pamięć EPROM jest wystawiona na działanie intensywnego światła słonecznego, istnieje ryzyko, że dane zostaną przypadkowo usunięte. Z tego powodu w zastosowaniach przemysłowych i elektronicznych często stosuje się obudowy chroniące te pamięci przed bezpośrednim działaniem światła. Warto również zaznaczyć, że standardy dotyczące przechowywania urządzeń elektronicznych zalecają unikanie ekspozycji na silne źródła światła, aby zapewnić trwałość i wiarygodność przechowywanych danych. Zrozumienie tego zjawiska jest kluczowe dla inżynierów zajmujących się projektowaniem systemów elektronicznych, w których wykorzystuje się pamięci EPROM.

Pytanie 17

Maksymalny poziom natężenia dźwięku w biurze dla osoby zajmującej się projektowaniem układów elektronicznych, zgodnie z obowiązującymi normami, nie powinien przekraczać wartości

A. 25 dB
B. 35 dB
C. 45 dB
D. 55 dB
Odpowiedź 55 dB jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi ochrony zdrowia w miejscu pracy, poziom natężenia dźwięku w pomieszczeniach biurowych, w których wykonywane są zadania wymagające koncentracji, nie powinien przekraczać 55 dB. Wartość ta odnosi się do normy PN-EN ISO 11690-1, która określa na dopuszczalny poziom hałasu w środowisku pracy. W praktyce oznacza to, że w biurze, w którym projektowane są układy elektroniczne, powinno się dążyć do minimalizacji hałasu, aby zapewnić komfort i efektywność pracy. Przykłady działań, które mogą pomóc w osiągnięciu tego celu, to zastosowanie dźwiękoszczelnych paneli akustycznych, ograniczenie liczby urządzeń generujących hałas oraz optymalizacja układu biura w celu stworzenia cichych stref pracy. Utrzymanie poziomu hałasu poniżej 55 dB sprzyja nie tylko wydajności, ale również zdrowiu pracowników, co jest kluczowe w kontekście długotrwałego wpływu hałasu na samopoczucie oraz zdrowie psychiczne.

Pytanie 18

Klient zgłasza problem z zamontowanym systemem alarmowym, który składa się z 4 czujników PIR umieszczonych na wysokości 2,5 m, centrali alarmowej zainstalowanej na poddaszu oraz syreny zewnętrznej umieszczonej na wysokości 4 m. Jakie narzędzia są niezbędne do identyfikacji usterki systemu alarmowego w obiekcie?

A. Wiertarka, lutownica, zestaw wkrętaków, zestaw szczypiec, szukacz par przewodów
B. Drabina, multimetr, wiertarka, ściągacz izolacji
C. Drabina, multimetr, zestaw wkrętaków, zestaw szczypiec
D. Multimetr, wiertarka, lutownica, zestaw wkrętaków, szczypce boczne
Odpowiedź jest naprawdę trafiona. Do prawidłowej diagnostyki usterek w systemie alarmowym koniecznie potrzebne są odpowiednie narzędzia. Drabina to super pomocna rzecz, bo pozwala sięgnąć do czujek PIR, które często są zamontowane wysoko, a także do syreny, która jest jeszcze wyżej. Multimetr to też must-have, bo przy jego pomocy można zmierzyć napięcie, prąd czy oporność – dzięki temu można sprawdzić, czy wszystkie elementy elektroniczne działają jak należy. Zestaw wkrętaków jest niezbędny, bo zdarza się, że trzeba odkręcić jakieś złączki czy obudowy, co jest mega ważne podczas diagnostyki czy napraw. A zestaw szczypiec? Pomaga przy manipulacji przewodami, co jest kluczowe, gdy coś nie działa w połączeniach. Używając tych narzędzi zgodnie z dobrą praktyką, można szybko zlokalizować usterki i je naprawić, co w efekcie podnosi bezpieczeństwo obiektu.

Pytanie 19

Jaką rolę w systemie antenowym TV-SAT odgrywa konwerter?

A. Dostarcza antenie napięcie stałe.
B. Zwiększa i przekształca częstotliwość sygnału z anteny.
C. Dostarcza antenie napięcie przemienne.
D. Tłumi i zmienia częstotliwość sygnału antenowego.
Konwerter w instalacji antenowej TV-SAT pełni kluczową rolę, polegającą na wzmacnianiu i przetwarzaniu sygnału. Odbiera sygnały mikrofalowe z satelity, które są na bardzo wysokich częstotliwościach, a następnie przekształca je na niższe częstotliwości, które mogą być przesyłane przez kable do odbiornika. Zmiana ta jest niezbędna, ponieważ kable stosowane w instalacjach satelitarnych, takie jak kabel koncentryczny, mają ograniczenia dotyczące długości i pasma, co sprawia, że wyższe częstotliwości nie mogą być przesyłane efektywnie. W praktyce konwerter działa na zasadzie wzmocnienia sygnału, co zapewnia lepszą jakość odbioru. Dobre praktyki w instalacji konwertera obejmują jego właściwe umiejscowienie na antenie, co minimalizuje straty sygnału oraz użycie wysokiej jakości kabli, aby zredukować tłumienie. Warto również zwrócić uwagę na dobór konwertera, który odpowiada standardom DVB-S lub DVB-S2, aby zapewnić zgodność z nowoczesnymi systemami odbioru telewizyjnego.

Pytanie 20

Jakie substancje stosuje się do wytrawiania płytek PCB?

A. alkohol izopropylowy
B. topnik
C. pasta lutownicza
D. nadsiarczan sodowy
Nadsiarczan sodowy jest substancją chemiczną szeroko stosowaną w procesie wytrawiania płytek PCB (Printed Circuit Board). Jest to silny środek utleniający, który pozwala na efektywne usuwanie miedzi z powierzchni laminatu PCB, pozostawiając jedynie pożądane ścieżki przewodzące. Proces wytrawiania polega na umieszczaniu płytki w roztworze nadsiarczanu sodowego, co prowadzi do reakcji chemicznych, które skutkują usunięciem miedzi. W praktyce, nadsiarczan sodowy jest preferowany ze względu na swoją skuteczność oraz względnie niski koszt, co czyni go popularnym wyborem w przemyśle elektronicznym. Warto zaznaczyć, że podczas pracy z tym związkiem należy przestrzegać odpowiednich norm bezpieczeństwa, takich jak stosowanie rękawic ochronnych i okularów, aby zminimalizować ryzyko kontaktu z substancją. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które rekomendują stosowanie odpowiednich materiałów i technologii do uzyskania wysokiej jakości obwodów drukowanych.

Pytanie 21

Zgodnie z dyrektywą 2002/95/EC Parlamentu Europejskiego z dnia 27 stycznia 2003, w sprzęcie ogólnego przeznaczenia (z wyjątkiem wybranych urządzeń techniki komputerowej oraz systemów telekomunikacyjnych) zabrania się stosowania w stopach lutowniczych

A. ołowiu
B. kalafonii
C. pasty lutowniczej
D. cyny
Zgodnie z dyrektywą 2002/95/EC, znaną jako dyrektywa RoHS (Restriction of Hazardous Substances), stosowanie ołowiu w sprzęcie powszechnego użytku jest zabronione ze względu na jego potencjalnie szkodliwy wpływ na zdrowie ludzi i środowisko. Ołów jest substancją toksyczną, która może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w tym uszkodzenia układu nerwowego, szczególnie u dzieci. Dlatego dyrektywa RoHS ma na celu ograniczenie obecności niebezpiecznych substancji w produktach elektronicznych. Przykładowo, w produkcji lutowia stosuje się alternatywne materiały, takie jak lutowie bezołowiowe, które może zawierać cynę, srebro i miedź, aby spełniać wymagania środowiskowe i zdrowotne. Warto również zauważyć, że zgodność z dyrektywą RoHS jest kluczowym elementem procesów certyfikacji produktów elektronicznych, co przekłada się na ich akceptację na rynkach europejskich.

Pytanie 22

Zadaniem systemu jest ochrona przed dostępem osób nieupoważnionych do wyznaczonych stref w obiekcie oraz identyfikacja osób wchodzących i przebywających na terenie tych stref?

A. monitoringu wizyjnego
B. systemu alarmowego w razie włamania i napadu
C. kontroli dostępu
D. przeciwpożarowego
System kontroli dostępu to rozwiązanie, które ma na celu ograniczenie dostępu osób niepowołanych do określonych obszarów obiektu. Jego główną funkcją jest identyfikacja osób wchodzących oraz monitorowanie ich obecności w strefach o podwyższonej ochronie. Przykładami zastosowania systemów kontroli dostępu są karty magnetyczne, identyfikatory biometryczne oraz kodowe zamki elektroniczne. Te technologie są zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak ISO/IEC 27001, które skupiają się na zarządzaniu bezpieczeństwem informacji. Implementacja systemu kontroli dostępu zwiększa bezpieczeństwo obiektu, ograniczając ryzyko kradzieży, sabotażu czy nieautoryzowanego dostępu. W praktyce, systemy te często są zintegrowane z innymi systemami zabezpieczeń, tworząc kompleksowe rozwiązania do zarządzania bezpieczeństwem.

Pytanie 23

Jaki środek ochrony osobistej jest najczęściej używany podczas naprawy urządzeń elektronicznych w serwisie RTV?

A. Maska ochronna do twarzy
B. Szkła ochronne
C. Fartuch ochronny
D. Rękawiczki
Wybór innych środków ochrony indywidualnej, takich jak okulary, maski ochronne czy rękawice, może wydawać się logiczny, jednak nie adresują one najistotniejszych zagrożeń podczas wykonywania napraw w serwisach RTV. Okulary, mimo że chronią oczy przed drobnymi odłamkami czy kurzem, nie zapewniają ochrony całego ciała przed substancjami chemicznymi, które mogą być obecne w procesie naprawy. W przypadku maski ochronnej, jej zasadniczym celem jest ochrona dróg oddechowych, co jest istotne, lecz nie wystarcza do zabezpieczenia całego ciała przed ewentualnymi zagrożeniami. Rękawice, choć mogą chronić dłonie przed zranieniami czy chemikaliami, to wciąż pozostawiają inne części ciała nieosłonięte. Zastosowanie fartucha ochronnego jest szczególnie ważne, ponieważ łączy w sobie ochronę przed różnorodnymi zagrożeniami, co czyni go najbardziej wszechstronnym środkiem ochrony w tej sytuacji. Niezrozumienie tej zasady prowadzi do błędnych wniosków dotyczących bezpieczeństwa w miejscu pracy. Kluczowym jest holistyczne podejście do ochrony osobistej, które powinno obejmować stosowanie fartucha jako priorytetowego środka ochrony, a nie jedynie dodatku do pozostałych elementów wyposażenia ochronnego.

Pytanie 24

Przełącznik satelitarny pozwala na podłączenie

A. dwóch transponderów do jednej anteny satelitarnej
B. jednego transpondera do dwóch anten satelitarnych
C. dwóch konwerterów do jednego tunera
D. jednego konwertera do dwóch tunerów
Wybór opcji, która sugeruje podłączenie dwóch transponderów do jednej anteny satelitarnej, jest błędny. Transpondery są komponentami znajdującymi się bezpośrednio na satelitach, które odbierają sygnały radiowe z Ziemi i przesyłają je z powrotem. Antena satelitarna nie może obsługiwać dwóch transponderów jednocześnie, ponieważ transpondery działają na różnych częstotliwościach i mają swoje unikalne parametry sygnałowe. Podobna pomyłka występuje w przypadku opcji, która mówi o podłączeniu jednego konwertera do dwóch tunerów. Tuner to urządzenie, które odbiera sygnał od konwertera, a jeden konwerter jest w stanie obsługiwać tylko jeden tuner w danym momencie, chyba że użyje się specjalnych rozwiązań, jak multiswitch. Z kolei możliwość podłączenia jednego transpondera do dwóch anten satelitarnych jest technicznie nieosiągalna, ponieważ transponder nie wysyła sygnału w sposób, który pozwalałby na jednoczesne odbieranie przez różne anteny. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy komponent w systemie satelitarnym ma swoje specyficzne zadania i ograniczenia, a ich błędne zestawienie może prowadzić do degradacji jakości sygnału lub całkowitej jego utraty. Takie pomyłki mogą wynikać z niepełnego zrozumienia funkcji poszczególnych elementów systemu satelitarnego.

Pytanie 25

Jakie urządzenie cyfrowe powinno być użyte do porównania dwóch liczb zapisanych w określonym kodzie?

A. Comparator.
B. Adder.
C. Decoder.
D. Converter.
Komparator to układ cyfrowy służący do porównywania dwóch liczb zapisanych w danym kodzie, co czyni go idealnym narzędziem w zastosowaniach, gdzie istotna jest analiza relacji między dwoma wartościami, takich jak równość, większa lub mniejsza liczba. Komparatory są wykorzystywane w wielu dziedzinach, w tym w systemach cyfrowych, mikroprocesorach oraz w algorytmach przetwarzania sygnałów. Standardowe zastosowanie komparatorów obejmuje porównywanie wyników działań arytmetycznych, co może być kluczowe w aplikacjach takich jak kontrola jakości produkcji, systemy alarmowe oraz w automatyzacji procesów przemysłowych. Komparatory mogą działać na różnych poziomach, w tym jako prosty komparator bitowy, który porównuje pojedyncze bity, lub jako bardziej złożone układy, które analizują całe słowa binarne. Użycie komparatora w projektach cyfrowych pozwala na efektywną realizację operacji logicznych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami inżynierii oprogramowania i projektowania systemów cyfrowych.

Pytanie 26

Oznaczenie YLY 3×6 mm2 odnosi się do przewodu

A. 3-żyłowego, z żyłami miedzianymi w izolacji polwinitowej oraz powłoce polwinitowej
B. 6-żyłowego, z żyłami miedzianymi w izolacji polietylenowej oraz powłoce polietylenowej
C. 3-żyłowego, z żyłami aluminiowymi w izolacji polwinitowej oraz powłoce polwinitowej
D. 6-żyłowego, z żyłami aluminiowymi w izolacji polietylenowej oraz powłoce polietylenowej
Odpowiedź wskazująca na przewód 3-żyłowy, o żyłach miedzianych w izolacji polwinitowej i powłoce polwinitowej, jest poprawna, ponieważ oznaczenie YLY 3×6 mm² jednoznacznie wskazuje na cechy techniczne tego przewodu. Przewody te są powszechnie stosowane w instalacjach elektrycznych i charakteryzują się dobrą elastycznością oraz odpornością na czynniki mechaniczne. Użycie miedzi jako materiału przewodzącego zapewnia doskonałe właściwości przewodzenia prądu, co jest istotne w kontekście wydajności energetycznej instalacji. Izolacja polwinitowa zapewnia odpowiednią odporność na temperaturę oraz chemikalia, co czyni ten typ przewodu idealnym do zastosowań zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych, gdzie może być narażony na niekorzystne warunki atmosferyczne. Dodatkowo, zgodnie z normami IEC 60228 oraz PN-HD 60364, zastosowanie przewodów miedzianych w instalacjach elektrycznych znacznie podnosi bezpieczeństwo operacyjne oraz efektywność systemów energetycznych. W praktyce, przewody YLY 3×6 mm² są często stosowane w domowych instalacjach oświetleniowych oraz do zasilania urządzeń elektrycznych o średnim poborze mocy.

Pytanie 27

Jeśli po zainstalowaniu domofonu i podłączeniu zasilania w słuchawce słychać piski lub rozmowa jest cicho, co należy zrobić?

A. podnieść napięcie zasilania elektrozaczepu
B. dostosować napięcie w kasecie rozmownej
C. dostosować poziom głośności w zasilaczu
D. zwiększyć poziom głośności w unifonie
Wybór opcji związanej z podwyższeniem poziomu głośności w unifonie nie jest wystarczająco skuteczny, ponieważ w sytuacjach, gdy dźwięk jest słabo słyszalny lub słychać piski, problem często leży w zasilaczu. Unifon, jako urządzenie odbierające sygnał, może być zbyt czuły lub nie mieć możliwości skutecznej regulacji, jeśli zasilacz nie dostarcza odpowiedniego sygnału. Ponadto, podwyższenie napięcia zasilania elektrozaczepu nie ma wpływu na jakość dźwięku w słuchawce, ponieważ elektrozaczep odpowiada tylko za otwieranie drzwi i nie wpływa na przekaz audio. Regulacja napięcia w kasecie rozmownej także nie rozwiązuje problemu, ponieważ nie jest odpowiedzialna za głośność, lecz za ogólną funkcjonalność urządzenia. Niekiedy użytkownicy błędnie myślą, że wszelkie problemy z dźwiękiem można rozwiązać poprzez dostosowanie ustawień w odbiorniku, zapominając o kluczowej roli, jaką odgrywa zasilacz w całym systemie. Z tego powodu, ważne jest, aby przy instalacji domofonów zwracać uwagę na wszystkie komponenty systemu oraz ich wzajemne oddziaływanie. Właściwe zrozumienie funkcji oraz zależności między poszczególnymi elementami jest niezbędne dla efektywnej diagnostyki i naprawy występujących problemów.

Pytanie 28

W jaki sposób należy zrealizować połączenie uszkodzonego kabla koncentrycznego, który prowadzi do odbiornika sygnału telewizyjnego, aby miejsce złączenia wprowadzało minimalne tłumienie?

A. Łącząc żyłę sygnałową i ekran przy pomocy złącza typu F
B. Skręcając żyłę sygnałową i ekran w miejscu uszkodzenia
C. Lutując żyłę sygnałową i ekran w miejscu uszkodzenia
D. Łącząc żyłę sygnałową i ekran przy użyciu tulejek zaciskowych
Łączenie rdzenia i oplotu kabla koncentrycznego za pomocą złącza typu F to najskuteczniejszy sposób na minimalizację tłumienia sygnału telewizyjnego w miejscu przerwania. Złącza typu F zostały zaprojektowane z myślą o wysokiej jakości połączeniu, które zapewnia niską stratność sygnału. W przeciwieństwie do innych metod, takich jak lutowanie czy skręcanie, złącza te umożliwiają stabilne i trwałe połączenie, które jest odporne na działanie czynników zewnętrznych. Dodatkowo, złącza typu F są szeroko stosowane w instalacjach telewizyjnych, co czyni je standardem branżowym. W praktyce, instalatorzy często korzystają z tych złączy, aby zapewnić optymalne parametry sygnałowe, zwłaszcza w dłuższych odległościach od źródła sygnału. Użycie złącza typu F eliminuje również ryzyko korozji, która może występować w innych metodach łączenia, co dodatkowo przyczynia się do długotrwałej niezawodności instalacji. Kluczowe jest również, aby przed zastosowaniem złącza odpowiednio przygotować kabel, co obejmuje staranne usunięcie izolacji oraz prawidłowe ułożenie rdzenia i oplotu, co zapewnia ich właściwe zamocowanie w złączu.

Pytanie 29

Badanie złącza p-n w tranzystorze bipolarnym można przeprowadzić przy użyciu

A. watomierza
B. woltomierza
C. omomierza
D. amperomierza
Woltomierz, watomierz i amperomierz to fajne przyrządy, ale do badania oporu złącza p-n w tranzystorze bipolarnym się nie nadają. Woltomierz mierzy napięcie, ale w kontekście złącza p-n to nie da nam pełnego obrazu. Może zmierzymy napięcie na złączu, ale to za mało, by stwierdzić, czy działa sprawnie. Watomierz też nie jest pomocny, bo on mierzy moc, a nie opór. Może się przydać w innych sytuacjach, ale nie do oceny samego złącza. Amperomierz bada natężenie prądu i daje jakieś wieści o przepływie prądu przez złącze, ale bez znajomości napięcia jest ciężko stwierdzić, czy złącze działa jak należy. Wiele osób myli te pojęcia, przez co czasem sądzimy, że inne przyrządy nadają się do złącz p-n. Ważne jest, żeby wiedzieć, że do pomiaru oporu potrzebujemy omomierza, który jest jedynym słusznym wyborem w tej sprawie.

Pytanie 30

Jakiego sprzętu należy użyć podczas wymiany uszkodzonej diody w elektrozaczepie drzwi wejściowych?

A. Stacji lutowniczej
B. Lutownicy oporowej
C. Lutownicy transformatorowej
D. Stacji na gorące powietrze
Lutownica transformatorowa to naprawdę świetne narzędzie, jeśli chodzi o wymianę uszkodzonych diod w elektrozaczepach. Daje stabilne i kontrolowane źródło ciepła, co jest kluczowe dla elektroniki. Wiesz, że przegrzanie diody może ją trwale uszkodzić? Dlatego te lutownice są super, bo mają dużą moc i szybko się nagrzewają, więc można precyzyjnie lutować w krótkim czasie. Ich konstrukcja pozwala na lepszą kontrolę temperatury, co jest zgodne z tym, jak powinno się pracować w elektronice. Na przykład, wymieniając diody w systemach zabezpieczeń jak elektrozaczepy, warto mieć pewność, że łączone elementy będą trwałe i bezpieczne w użytkowaniu. W praktyce widziałem, że profesjonaliści w warsztatach preferują lutownice transformatorowe, bo precyzja jest tam mega ważna. Używając takiego narzędzia, ryzyko błędów maleje, a praca staje się bardziej efektywna.

Pytanie 31

W jakiej jednostce mierzy się stosunek poziomu sygnału do szumu MER w systemach telewizyjnych?

A. dBA
B. dBmV
C. dB
D. dBµV
Wykorzystanie jednostek takich jak dBA lub dBmV w kontekście pomiaru stosunku poziomu sygnału do szumu w instalacjach telewizyjnych jest niepoprawne. dBA to jednostka, która odnosi się do poziomu głośności sygnału z uwzględnieniem wrażliwości ludzkiego ucha na różne częstotliwości, co czyni ją nieadekwatną w kontekście pomiarów sygnału telewizyjnego. Z kolei dBmV to jednostka wyrażająca napięcie w miliwoltach w stosunku do 1 V, używana głównie w kontekście systemów telekomunikacyjnych i nie jest odpowiednia do mierzenia stosunku sygnału do szumu, który wymaga odniesienia do mocy. dBµV, choć również związane z napięciem, koncentruje się na poziomie sygnału w kontekście telekomunikacji, ale nie oddaje pełnego obrazu stosunku sygnału do szumu. Typowym błędem myślowym w tym kontekście jest utożsamianie różnych jednostek miary, co może prowadzić do nieporozumień w ocenie jakości sygnału. Właściwe rozumienie jednostek miary i ich zastosowania jest kluczowe w projektowaniu i diagnozowaniu systemów telewizyjnych, co podkreśla znaczenie edukacji w tym zakresie dla specjalistów w dziedzinie telekomunikacji.

Pytanie 32

Który sposób reperacji uszkodzonego kabla antenowego zapewni odpowiednią jakość przesyłu sygnału?

A. Zainstalowanie w miejscu uszkodzenia złączki typu F
B. Zlutowanie oraz zaizolowanie kabla w miejscu uszkodzenia
C. Połączenie przewodu za pomocą tulejek zaciskowych
D. Połączenie kabla przy użyciu kostki do przewodów elektrycznych
Zainstalowanie w miejscu uszkodzenia złączki typu F to najlepszy sposób na naprawę przerwanego kabla antenowego, gdyż złączki te są standardem w transmisji sygnału telewizyjnego i radiowego. Gwarantują one niskie straty sygnału oraz stabilne połączenie. Złączki typu F są zaprojektowane z myślą o minimalizacji refleksji sygnału, co jest kluczowe dla zachowania jakości odbioru. Przykładowo, gdy stosujemy złączkę F, zapobiegamy niepożądanym zakłóceniom, które mogą wystąpić przy innych metodach łączenia kabli. W instalacjach antenowych, standardem jest używanie kabli koncentrycznych, a zastosowanie złączek typu F pozwala na łatwe połączenie z urządzeniami, takimi jak dekodery czy telewizory. Warto również pamiętać o regularnym sprawdzaniu stanu połączeń i wymianie uszkodzonych elementów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami utrzymania instalacji RTV.

Pytanie 33

Aby przygotować przewód YLY do zamontowania w kostce zaciskowej, należy

A. odsłonięty z izolacji koniec przewodu umieścić bezpośrednio w kostce
B. odsłonięty z izolacji koniec posmarować pastą izolacyjną i umieścić w kostce
C. na odsłonięty z izolacji koniec przewodu założyć końcówkę tulejkową i włożyć do kostki
D. przewód włożyć do kostki bez usuwania izolacji oraz smarowania go pastą izolacyjną
Wprowadzenie do montażu przewodu YLY poprzez wkładanie go do kostki bez obierania izolacji lub smarowania go pastą izolacyjną jest niewłaściwe z kilku powodów. Przede wszystkim, pozostawienie izolacji na końcu przewodu skutkuje brakiem wystarczającego kontaktu elektrycznego. Izolacja może powodować, że prąd nie będzie mógł przepływać swobodnie, co prowadzi do oporu, a tym samym do nadmiernego nagrzewania się przewodu oraz potencjalnych zagrożeń pożarowych. W przypadku smarowania pastą izolacyjną, należy zauważyć, że taka praktyka nie poprawia jakości połączeń elektrycznych, a w niektórych sytuacjach może wręcz zaszkodzić, jeśli pasta nie będzie odpowiednia do zastosowania w instalacjach elektrycznych. Ponadto, wkładanie gołego końca przewodu do kostki bez odpowiedniego zacisku z użyciem tulejki zwiększa ryzyko luźnych połączeń, co jest niebezpieczne. Ważnym aspektem jest także, że nieprzestrzeganie dobrych praktyk przy przygotowywaniu przewodów może prowadzić do awarii instalacji, zwiększając koszty eksploatacji i konserwacji. W kontekście standardów branżowych, każda instalacja elektryczna powinna być wykonana zgodnie z zasadami bezpieczeństwa i najlepszymi praktykami, a nieodpowiednie podejście do montażu przewodów może skutkować poważnymi konsekwencjami. Dlatego zawsze kluczowe jest stosowanie się do wszystkich procedur związanych z przygotowaniem i montażem przewodów.

Pytanie 34

Na stanowiskach zajmujących się naprawą i konserwacją sprzętu elektronicznego nie jest wymagane

A. wyłączników różnicowoprądowych
B. uziemienia ochronnego
C. klimatyzacji
D. zerowania ochronnego
Klimatyzacja, choć może być korzystna w pewnych warunkach pracy, nie jest wymagana na stanowiskach do naprawy i konserwacji urządzeń elektronicznych. Kluczowe jest, aby urządzenia te były odpowiednio wentylowane, co można osiągnąć poprzez naturalną cyrkulację powietrza lub odpowiednie systemy wentylacyjne. Dobrą praktyką w tym zakresie jest zapewnienie, że temperatura w pomieszczeniu nie przekracza zalecanych norm, aby nie wpływać negatywnie na wrażliwe komponenty elektroniczne. Zastosowanie klimatyzacji może być korzystne w kontekście stabilizacji temperatury, ale nie jest to wymóg normatywny. Przykładem może być warsztat serwisowy, gdzie mechanicy stosują wentylację, aby utrzymać optymalne warunki pracy, ale niekoniecznie korzystają z klimatyzacji. Warto zaznaczyć, że odpowiednie warunki pracy, w tym temperatura, mają kluczowe znaczenie dla wydajności i trwałości sprzętu elektronicznego.

Pytanie 35

Aby podłączyć sygnalizator optyczno-akustyczny z syreną, należy zastosować złącze śrubowe. Mając na uwadze, że syrena działa na napięciu 24 V i zużywa prąd 3,45 A, wskaż odpowiednie złącze spełniające te parametry?

A. 12 V; 9 A; 0,75 mm2
B. 30 V; 9 A; 0,75 mm2
C. 230 V; 1,25 A; 0,4 mm2
D. 30 V; 3 A; 0,5 mm2
Złącze, które wybrałeś, czyli 30 V; 9 A; 0,75 mm2, jest całkiem spoko pod względem wymagań dla syreny. Ta syrena działa przy napięciu 24 V i bierze prąd 3,45 A. Chodzi o to, żeby prąd, który złącze przenosi, był co najmniej równy temu, co potrzeba, albo lepiej, żeby był większy. W tym przypadku 9 A daje nam zapas, co jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa i zapobiega przeciążeniom. Przewód 0,75 mm2 też jest w porządku, bo zgodnie z normami, powinno się dobierać przewody wg maksymalnego prądu, żeby zredukować straty energii i odpowiednio odprowadzić ciepło. Dobrym przykładem mogą być instalacje alarmowe, gdzie sygnalizatory muszą działać bez problemów, więc ważne jest, żeby wszystkie komponenty były dobrze dobrane do obciążeń. Moim zdaniem, lepiej mieć coś z zapasem, bo wtedy to wszystko dłużej posłuży i będzie bezpieczniejsze.

Pytanie 36

W trakcie prac serwisowych dotyczących wlutowywania elementów elektronicznych w wzmacniaczu akustycznym, pracownik powinien założyć

A. obuwie elektroizolacyjne
B. rękawice elektroizolacyjne
C. odzież ochronną
D. hełm ochronny
Wybór rękawic elektroizolacyjnych, hełmu ochronnego lub obuwia elektroizolacyjnego, mimo że są to elementy ochrony osobistej, nie jest adekwatny do konkretnego kontekstu prac serwisowych związanych z wlutowywaniem elementów elektronicznych we wzmacniaczu akustycznym. Rękawice elektroizolacyjne są zaprojektowane w celu ochrony przed porażeniem prądem elektrycznym, co jest istotne w sytuacjach pracy z napięciem, ale nie są one absolutnie wymagane w przypadku, gdy prace nie dotyczą elementów pod napięciem. Hełm ochronny ma zastosowanie w sytuacjach, gdzie istnieje ryzyko urazów głowy, jednak w typowym środowisku warsztatowym przy wlutowywaniu elementów, ryzyko to jest zminimalizowane. Obuwie elektroizolacyjne jest istotne w kontekście ochrony przed porażeniem, ale jego użycie nie jest konieczne, jeśli prace nie są wykonywane w obszarze zagrożonym wysokim napięciem. Niewłaściwe podejście do doboru środków ochrony osobistej może prowadzić do błędów w ocenie ryzyka, co z kolei zwiększa szansę na wystąpienie wypadków. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy rodzaj ochrony powinien być dostosowany do specyfiki pracy, a ogólna zasada mówi, że zawsze należy stosować odpowiednią odzież ochronną, aby zapewnić bezpieczeństwo w miejscu pracy. W praktyce, niezastosowanie odzieży ochronnej może prowadzić do kontaktu z substancjami szkodliwymi, co może skutkować poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi.

Pytanie 37

Podczas instalacji kabla krosowego w przyłączach gniazd nie można pozwolić na rozkręcenie par przewodów na odcinku większym niż 13 mm, ponieważ

A. kabel stanie się źródłem intensywniejszego pola elektromagnetycznego
B. nastąpi wzrost jego impedancji
C. zredukowana zostanie jego impedancja
D. może to prowadzić do obniżenia odporności na zakłócenia
Odpowiedź prawidłowa wskazuje, że rozkręcanie par przewodów na odcinku większym niż 13 mm może doprowadzić do zmniejszenia odporności na zakłócenia. W przypadku kabli krosowych, które są stosowane w systemach telekomunikacyjnych i sieciach komputerowych, ważne jest, aby zachować odpowiednią długość skręcenia przewodów w parze. Skręcenie przewodów w parze ma na celu zminimalizowanie wpływu zakłóceń elektromagnetycznych, które mogą pochodzić z otoczenia lub innych urządzeń. Dobre praktyki zalecają, aby długość rozkręcenia nie przekraczała 13 mm, ponieważ dłuższe odcinki mogą prowadzić do zwiększenia indukcyjności i zmniejszenia zdolności do tłumienia zakłóceń. W kontekście standardów, takich jak TIA/EIA-568, istotne jest, aby stosować się do takich wytycznych, aby zapewnić wysoką jakość transmisji danych i zminimalizować ryzyko utraty sygnału. Przykładem zastosowania tych zasad jest instalacja sieci LAN w biurze, gdzie właściwe skręcenie przewodów zapewnia stabilny i szybki transfer danych.

Pytanie 38

Element pasywny w sieciach telekomunikacyjnych oraz komputerowych, który posiada gniazda po stronie zewnętrznej oraz styki do montażu kabla od wewnątrz, określamy mianem

A. kanału kablowego
B. skréty
C. panelu krosowniczego
D. złączki
Panel krosowniczy to kluczowy pasywny element w infrastrukturze sieciowej, który pełni rolę centralnego punktu połączeń dla różnych segmentów sieci. Zewnętrzna strona panelu wyposażona jest w gniazda, które umożliwiają podłączenie kabli, natomiast wewnętrzna strona zawiera styki, do których przypina się przewody. Dzięki temu, panel krosowniczy umożliwia łatwe i elastyczne zarządzanie połączeniami w sieci, co jest niezwykle istotne w przypadku rozbudowy lub modyfikacji systemu. W praktyce, korzysta się z paneli krosowniczych w serwerowniach oraz w szafach rackowych, gdzie porządkowanie i organizacja kabli jest kluczowa dla efektywności operacyjnej. Zgodnie z normami TIA/EIA-568, zaleca się stosowanie paneli krosowniczych do zarządzania kablami z kategorii 5e, 6, a także wyższych, co zapewnia odpowiednią jakość połączeń oraz minimalizuje interferencje elektromagnetyczne. Dodatkowo, panele te pozwalają na zastosowanie technik takich jak „plug-and-play”, co znacząco ułatwia prace serwisowe i konserwacyjne.

Pytanie 39

Czym jest funkcja AF w radiu?

A. Odbieranie informacji drogowych
B. Automatyczna regulacja głośności
C. Automatyczne dostrajanie
D. Odbieranie lokalnych audycji
Nieprawidłowe odpowiedzi odnoszą się do różnych aspektów użytkowania odbiorników radiowych, które nie mają związku z funkcją AF. Odbiór komunikatów drogowych, chociaż istotny w kontekście radiowym, nie jest bezpośrednio związany z funkcją automatycznego dostrojenia. W rzeczywistości, komunikaty drogowe są zazwyczaj transmitowane na specjalnych częstotliwościach i mogą być odbierane niezależnie od jakości sygnału, niezależnie od tego, czy funkcja AF jest aktywna. Odbiór programów lokalnych również nie dotyczy automatycznego dostrojenia, ponieważ funkcja AF ma na celu poprawę jakości sygnału, a nie ograniczenie go do lokalnych nadajników. Automatyczna regulacja siły głosu, choć ważna w kontekście zarządzania poziomem dźwięku, nie ma związku z funkcją AF, która odnosi się stricte do jakości odbioru sygnału. W praktyce, błędem jest mylenie tych funkcji z automatycznym dostrojeniem, co może prowadzić do nieporozumień w temacie technologii radiowych. Użytkownicy powinni zrozumieć, że funkcja AF jest kluczowa dla zapewnienia ciągłości odbioru i jakości sygnału, a nie działa na zasadzie lokalizacji czy regulacji głośności.

Pytanie 40

Awaria telewizora, manifestująca się brakiem możliwości regulacji geometrii, balansu bieli oraz zniknięciem niektórych opcji w menu użytkownika (np. brakiem opcji zmiany systemu odbioru dźwięku) wskazuje na

A. zimnych lub przegrzanych lutach.
B. utracie z pamięci danych.
C. braku kontaktu w złączach typu wysuwanego.
D. pęknięciu ścieżek łączących.
Wybór odpowiedzi dotyczącej pęknięcia ścieżek połączeniowych wskazuje na błędne zrozumienie przyczyn problemów z regulacją geometrii oraz balansu bieli. Pęknięcia w ścieżkach mogą prowadzić do całkowitego braku sygnału, ale niekoniecznie powodują utratę funkcji w menu, jak w przypadku opisanego problemu. Zimne lub przegrzane luty są inną powszechną przyczyną awarii, jednak objawy, które opisano w pytaniu, są bardziej zgodne z uszkodzeniem pamięci niż z problemem lutowniczym. Zimne luty mogą powodować niestabilność w działaniu, ale nie prowadzą do całkowitej utraty danych z pamięci. Brak kontaktu w złączach typu wysuwanego może wprawdzie wpływać na odbiór sygnału, ale również nie powinien wpływać na funkcje w menu. Wybierając błędne odpowiedzi, można wpaść w pułapkę myślenia przyczynowo-skutkowego, gdzie błędnie interpretowane objawy prowadzą do niewłaściwych diagnoz. Kluczowe jest zrozumienie, że problemy z pamięcią mogą być wywołane przez kilka różnych czynników, a ich efekty będą się różnić od symptomów wskazujących na uszkodzenia fizyczne połączeń. Umiejętność poprawnego identyfikowania tych symptomów jest niezbędna w diagnostyce sprzętu RTV.