Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 15 maja 2025 14:17
  • Data zakończenia: 15 maja 2025 14:43

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W kawiarni, gdzie zastosowano marżę gastronomiczną na poziomie 25%, deser lodowy ma cenę 10 zł. Jaka jest cena gastronomiczna deseru bez uwzględnienia marży?

A. 12,5 zł
B. 25,0 zł
C. 8,0 zł
D. 7,5 zł
Cena gastronomiczna deseru lodowego bez marży można obliczyć, stosując wzór na marżę. Znając cenę końcową (10 zł) oraz marżę wynoszącą 25%, możemy stwierdzić, że cena gastronomiczna (C) i marża (M) są ze sobą powiązane w następujący sposób: C = Cena końcowa / (1 + Marża). W tym przypadku, C = 10 zł / (1 + 0,25) = 10 zł / 1,25 = 8 zł. Przykładowo, gdybyśmy mieli do czynienia z innym produktem o cenie końcowej 20 zł i marży również 25%, to cena gastronomiczna wyniosłaby 20 zł / 1,25 = 16 zł. Stosowanie marży gastronomicznej jest powszechną praktyką w gastronomii, która pozwala na ustalanie cen sprzedaży w sposób, który zapewnia odpowiedni zysk. Warto zaznaczyć, że prawidłowe obliczenia marż są kluczowe dla rentowności lokalu gastronomicznego, ponieważ niewłaściwe obliczenia mogą prowadzić do strat finansowych.

Pytanie 2

Usługa a'la carte polega na wyborze dań

A. z półmiska
B. z bufetu
C. zwózka
D. z karty
Serwis a'la carte to sposób obsługi gastronomicznej, który umożliwia gościom wybór potraw z menu, które jest zazwyczaj drukowane na kartach lub w formie elektronicznej. W odróżnieniu od innych metod serwowania, takich jak bufet czy półmisek, serwis a'la carte daje klientowi pełną dowolność w komponowaniu posiłków według własnych preferencji. Przykładem może być elegancka restauracja, w której goście mogą zamawiać dania główne, przystawki oraz desery z różnorodnej karty dań. W praktyce, kluczem do udanego serwisu a'la carte jest odpowiednie przeszkolenie personelu, aby potrafił dokładnie opisać potrawy, oferować sugestie oraz dbać o tempo serwowania, co znacząco wpływa na ogólne doświadczenie kulinarne. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, serwis a'la carte powinien również uwzględniać preferencje dietetyczne gości, a restauracje często dostosowują swoje menu do potrzeb klientów, co zwiększa satysfakcję oraz lojalność klientów.

Pytanie 3

W diecie o łatwej strawności zaleca się zupę

A. ziemniaczaną z zasmażką
B. cebulową z zasmażką
C. ziemniaczaną z dodatkiem śmietany
D. cebulową z dodatkiem śmietany
Zupa ziemniaczana zabielana śmietanką jest zalecana w diecie łatwo strawnej, ponieważ jej składniki są lekkostrawne i dobrze tolerowane przez osoby z problemami trawiennymi. Ziemniaki stanowią doskonałe źródło skrobi, która jest łatwo przyswajalna przez organizm. Dodatek śmietanki nie tylko wzbogaca smak potrawy, ale także dostarcza niezbędnych tłuszczy, które wspierają wchłanianie witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, takich jak witaminy A, D, E, K. W praktyce, przygotowanie takiej zupy polega na ugotowaniu ziemniaków, a następnie ich zmiksowaniu z bulionem i dodatkiem śmietany. Tego typu zupa nie obciąża układu pokarmowego, co czyni ją idealnym wyborem w diecie osób po operacjach, a także dla dzieci oraz osób starszych, które mogą mieć trudności z trawieniem bardziej złożonych potraw. Ponadto, zupa ta może być wzbogacona o zioła, co dodatkowo podnosi jej walory odżywcze i smakowe, zgodnie z zaleceniami żywieniowymi dostosowanymi do indywidualnych potrzeb pacjentów.

Pytanie 4

Kawa serwowana w szerokich filiżankach z uchwytem, tworząca z ciepłym mlekiem trójwarstwowy napój, to kawa

A. po brazylijsku
B. latte
C. po arabsku
D. espresso
Kawa latte to popularny napój kawowy, który powstaje z połączenia espresso z gorącym mlekiem oraz pianką mleczną. Charakteryzuje się wyraźnym podziałem na trzy warstwy: na spodzie znajduje się espresso, następnie mleko, a na wierzchu delikatna pianka mleczna. Takie podanie kawy jest estetyczne i przyciąga wzrok, co sprawia, że latte stało się ulubionym wyborem wielu koneserów kawy. Przygotowanie latte wymaga umiejętności spienienia mleka, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej tekstury i smaku. Zgodnie z dobrymi praktykami baristycznymi, mleko powinno być podgrzewane do temperatury około 60-65°C, aby zachować jego naturalny słodki smak, a jednocześnie nie doprowadzić do jego przypalenia. Używanie odpowiednich narzędzi, takich jak dzbanek do spieniania, a także znajomość technik wytwarzania latte art, może znacznie poprawić jakość serwowanej kawy.

Pytanie 5

Jaką metodę obróbki cieplnej uznaje się za najbardziej optymalną w dietetyce?

A. smażenie na tłuszczu
B. duszenie po wcześniejszym obsmażeniu
C. gotowanie w wodzie lub na parze
D. tradycyjne pieczenie
Gotowanie w wodzie lub na parze to jedna z najzdrowszych metod obróbki cieplnej, która pozwala zachować wartości odżywcze produktów. Proces ten umożliwia minimalizację strat witamin i minerałów, które mogą występować podczas innych metod, takich jak smażenie. W trakcie gotowania w wodzie czy na parze, substancje odżywcze w jedzeniu są zachowane w większym stopniu, ponieważ nie są one narażone na działanie wysokiej temperatury oraz tłuszczu. Przykłady zastosowania tej metody obejmują przygotowywanie warzyw na parze, ryb, a także gotowanie kasz czy ryżu. Warto także zauważyć, że gotowanie na parze pozwala na uzyskanie delikatniejszych i smaczniejszych potraw, ponieważ jedzenie nie wchodzi w bezpośredni kontakt z wodą, co pozwala na lepsze zachowanie aromatu i tekstury. Ta metoda jest zgodna z zaleceniami wielu organizacji zdrowotnych, które promują zdrowe nawyki żywieniowe i wskazują na korzyści płynące z ograniczenia tłuszczu w diecie, co jest szczególnie istotne w kontekście zapobiegania otyłości i chorobom sercowo-naczyniowym.

Pytanie 6

Jakie zmiany zachodzą w jajkach podczas ich długotrwałego przechowywania?

A. Dochodzi do zmniejszenia komory powietrznej
B. Białko traci galaretowatą strukturę
C. Skorupa staje się przezroczysta
D. Żółtko przyjmuje wypukły kształt
Odpowiedzi sugerujące, że skorupa jajka staje się przeświecająca, komora powietrzna zmniejsza się lub żółtko staje się wypukłe, opierają się na niepełnym zrozumieniu procesów zachodzących w jajach podczas przechowywania. Skorupa jajka jest porowata, co umożliwia wymianę gazów, a w miarę starzenia się jaja, powietrze przenika do środka, co może powodować, że skorupa stanie się bardziej przeświecająca, ale nie jest to główny proces zachodzący w białku. Komora powietrzna w rzeczywistości powiększa się podczas przechowywania, a nie zmniejsza, co jest efektem utraty wody i wzrostu ciśnienia wewnętrznego. Żółtko powinno pozostawać w formie kulistej, a jego wypukłość jest wynikiem zmniejszenia napięcia powierzchniowego, a nie naturalnej zmiany. Zrozumienie tych procesów jest kluczowe dla branży spożywczej, gdzie jakość i bezpieczeństwo produktów mają zasadnicze znaczenie. Typowe błędy myślowe, prowadzące do nieprawidłowych wniosków, często wynikają z mylenia objawów z przyczynami oraz braku wiedzy na temat właściwych zmian zachodzących w produktach spożywczych w trakcie ich przechowywania.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 8

Pracownik obsługujący kuter doznał porażenia prądem i stracił przytomność. Co powinno być wykonane w pierwszej kolejności?

A. zatelefonować po pomoc medyczną
B. odciąć zasilanie prądu do kutra
C. przywrócić świadomość pracownika zimną wodą
D. wykonać sztuczne oddychanie u pracownika
Odpowiedź odcięcia dopływu prądu do kutra jest nie tylko poprawna, ale także kluczowa w sytuacji, gdy pracownik został porażony prądem. W pierwszej kolejności należy zneutralizować źródło zagrożenia, aby zapobiec dalszym obrażeniom oraz umożliwić bezpieczne udzielenie pomocy poszkodowanemu. W praktyce oznacza to użycie wyłączników awaryjnych lub bezpieczników, które należy aktywować w sytuacjach zagrożenia. Standardy BHP oraz procedury zarządzania kryzysowego w pracy na morzu i w przemyśle stawiają bezpieczeństwo na pierwszym miejscu, co obejmuje natychmiastowe działanie w celu zapobiegania dalszym wypadkom. Przykładem może być sytuacja na kutrze rybackim, gdzie niezabezpieczone źródła prądu mogą prowadzić do tragicznych skutków. Właściwe szkolenie pracowników w zakresie postępowania w przypadku porażenia prądem, w tym znajomość schematów zasilania i lokalizacji wyłączników, jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa w miejscu pracy.

Pytanie 9

Na obiad w przedszkolu podano między innymi zupę kalafiorową w ilości 250 g. Korzystając z danych zawartych w tabeli, oblicz ile białka dostarczy ta potrawa. Zawartość składników odżywczych w 100 g potrawy:

Nazwa potrawyBiałko
w 100 g
Tłuszcz
w 100 g
Węglowodany
w 100 g
Zupa kalafiorowa1,6 g0,6 g4,9 g

A. 2,40 g
B. 4,80 g
C. 4,00 g
D. 3,20 g
Odpowiedź 4,00 g jest poprawna, ponieważ obliczenia oparte na danych z tabeli pokazują, że w 100 g zupy kalafiorowej znajduje się 1,6 g białka. Aby obliczyć ilość białka w 250 g zupy, należy pomnożyć 1,6 g przez 2,5 (250 g / 100 g). W wyniku tego mnożenia otrzymujemy 4,00 g białka. Takie obliczenia są istotne w kontekście żywienia, szczególnie gdy analizujemy skład posiłków w przedszkolach. W praktyce, znajomość wartości odżywczych potraw pozwala na lepsze planowanie diety dzieci, co jest zgodne z zaleceniami żywieniowymi dla najmłodszych. Standardy żywieniowe, takie jak te opracowane przez Instytut Żywności i Żywienia, podkreślają znaczenie białka w diecie dzieci, jako składnika niezbędnego do prawidłowego wzrostu i rozwoju. Dlatego umiejętność dokładnego obliczania wartości odżywczych z potraw, na przykład w zupach, jest kluczowa dla dietetyków oraz osób zajmujących się żywieniem w placówkach edukacyjnych.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 11

Kilka dni przechowywania owoców i warzyw w szczelnych plastikowych pojemnikach prowadzi do

A. rozwoju i aktywności drobnoustrojów
B. zachowania cech organoleptycznych
C. hamowania wzrostu drobnoustrojów
D. zwiększenia bezpieczeństwa żywności
Twoja odpowiedź na temat drobnoustrojów w zamkniętych opakowaniach jest całkiem trafna. I rzeczywiście, te pojemniki ograniczają dostęp tlenu, co sprzyja rozwojowi bakterii gnilnych oraz pleśni. Wysoka temperatura i wilgoć wewnątrz to idealne warunki dla tych mikroorganizmów. Na przykład, pokrojone owoce w szczelnym pojemniku mogą szybko zbrązowieć i zmienić smak, bo enzymy i mikroby działają na nie najszybciej. Moim zdaniem, warto pamiętać o takich technikach jak blanszowanie, żeby inaktywować te enzymy przed pakowaniem. Dobrze też korzystać z opakowań, które pozwalają na wymianę gazów, jak mikroperforowane. Pamiętaj, że przestrzeganie zasad higieny i kontrolowanie temperatury również mają kluczowe znaczenie dla jakości przechowywanych produktów.

Pytanie 12

Pęczak wytwarzany jest

A. z pszenicy
B. z jęczmienia
C. z owsa
D. z gryki
Pęczak jest rodzajem ziarna uzyskiwanego z jęczmienia, który jest poddawany procesowi obróbki. Po zbiorze ziarna jęczmienia, przechodzą one przez proces gromadzenia wody, co powoduje ich kiełkowanie, a następnie suszenie, co pozwala uzyskać pęczak. Ten proces, znany jako słodowanie, jest kluczowy, gdyż wpływa na smak oraz wartości odżywcze pęczaku. Pęczak jest bogaty w błonnik, witaminy z grupy B i minerały, przez co stanowi doskonały składnik diety. Może być używany w zupach, sałatkach, a także jako dodatek do mięs. Jego zastosowania w kuchni są zróżnicowane, a w ostatnich latach zyskał popularność wśród osób poszukujących zdrowych alternatyw dla tradycyjnych źródeł węglowodanów, takich jak ryż czy makaron. Ponadto, w kontekście rolnictwa, uprawa jęczmienia jest zgodna z zasadami zrównoważonego rozwoju, gdyż roślina ta dobrze przystosowuje się do różnych warunków glebowych i klimatycznych, co czyni ją istotnym elementem w systemie upraw ekosystemowych.

Pytanie 13

Który z wymienionych kanałów dystrybucji powinien wykorzystywać właściciel lokalu gastronomicznego, jako najbardziej opłacalny z perspektywy ekonomicznej?

A. Producent -> handel hurtowy -> handel detaliczny -> lokal gastronomiczny
B. Producent -> lokal gastronomiczny
C. Producent -> pośrednik -> lokal gastronomiczny
D. Producent -> handel hurtowy -> lokal gastronomiczny
Właściciel zakładu gastronomicznego, decydując się na bezpośrednią współpracę z producentem, zyskuje wiele korzyści ekonomicznych oraz operacyjnych. Taki kanał dystrybucji eliminuje pośredników, co pozwala na uzyskanie lepszych cen oraz bezpośredniego dostępu do produktów, co z kolei zwiększa świeżość oferowanych potraw. Bezpośrednia relacja z producentem umożliwia także negocjowanie warunków dostaw, co jest kluczowe w branży gastronomicznej, gdzie czas i jakość surowców mają ogromne znaczenie. Przykładem może być lokalna restauracja, która regularnie zamawia świeże warzywa i owoce od miejscowych rolników. Taki model współpracy nie tylko wspiera lokalną gospodarkę, ale również buduje wizerunek restauracji, która stawia na jakość i świeżość składników. Ponadto, eliminując pośredników, właściciel zakładu gastronomicznego może zredukować koszty operacyjne, co przekłada się na lepszą rentowność. Warto również zwrócić uwagę na aspekty związane z logistyką, które w przypadku bezpośrednich dostaw mogą być bardziej elastyczne, co jest istotne w dynamicznie zmieniającym się otoczeniu branży gastronomicznej.

Pytanie 14

W restauracji miejsce dla kelnerów powinno znajdować się pomiędzy

A. zmywalnią naczyń kuchennych oraz salą dla gości.
B. przygotowalnią, salą dla gości i zmywalnią naczyń.
C. salą dla gości, zmywalnią naczyń stołowych i kuchnią.
D. kuchnią, przygotowalnią oraz salą dla gości.
Odpowiedź wskazująca, że rozdzielnia kelnerska powinna znajdować się pomiędzy salą konsumencką, zmywalnią naczyń stołowych i kuchnią, jest prawidłowa z kilku powodów. Rozdzielnia kelnerska pełni kluczową rolę w organizacji pracy w zakładzie gastronomicznym, służąc jako miejsce, gdzie kelnerzy mogą odbierać zamówienia, przygotowywać je do serwisu i przekazywać na stół. Umiejscowienie jej pomiędzy tymi trzema strefami pozwala na efektywną komunikację oraz szybkie dostarczanie potraw do gości. Przykładowo, gdy kelnerzy mogą łatwo przechodzić pomiędzy kuchnią a salą konsumencką, zmniejsza to czas oczekiwania na serwis, co jest kluczowe dla satysfakcji klientów. Dobre praktyki wskazują, że rozdzielnia powinna być zlokalizowana w taki sposób, aby minimalizować ruch w obszarze sali konsumenckiej, co pozwala na zachowanie komfortu gości. Dodatkowo, umiejscowienie jej w pobliżu zmywalni naczyń stołowych ułatwia zarządzanie naczyniami używanymi podczas serwisu, co przyczynia się do sprawniejszego funkcjonowania restauracji i efektywności pracy personelu.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 16

Metoda biologicznego konserwowania ogórków opiera się na wykorzystaniu fermentacji?

A. kwasu octowego
B. kwasu fosforowego
C. kwasu mlekowego
D. kwasu sorbowego
Wybór kwasu fosforowego, sorbowego albo octowego do utrwalania ogórków nie jest dobry i to z kilku powodów. Kwas fosforowy, który znajdziesz w niektórych napojach gazowanych, w ogóle nie jest używany w fermentacji mlekowej, a jego stosowanie w żywności nie jest zbyt popularne, bo może podrażniać oraz nie ma wartości odżywczych. Kwas sorbowy jest konserwantem, który zapobiega pleśni, ale nie prowadzi do fermentacji, więc nie wspiera naturalnych procesów w warzywach. Kwas octowy z kolei, znany z octu, można używać do konserwacji, ale działa jako kwaszenie, a nie fermentacja. Zmienia smak i teksturę ogórków oraz może zabijać te dobre bakterie, które są ważne w fermentacji. Jak się wybiera złe metody konserwacji, można łatwo stracić wartości odżywcze, zmienić smak czy teksturę, a nawet wpłynąć na zdrowie przez syntetyczne dodatki. Niestety, takie wnioski biorą się z braku zrozumienia fermentacji i dobrych praktyk w utrwalaniu żywności.

Pytanie 17

Z mąki pszennej, margaryny bądź masła, jajek oraz wody należy przygotować ciasto?

A. kruche
B. maślane
C. zbijane
D. parzone
Ciasto parzone jest specyficznym rodzajem ciasta, które powstaje przez zagotowanie wody z tłuszczem (margaryna lub masło) i następnie dodanie mąki oraz jajek. Proces ten powoduje, że ciasto uzyskuje gładką, elastyczną konsystencję, co sprawia, że idealnie nadaje się do wypieku wyrobów takich jak eklery czy ptysie. Kluczowym etapem w przygotowaniu ciasta parzonego jest dokładne wymieszanie składników, co umożliwia uzyskanie odpowiedniej struktury. Ważne jest również, aby nie gotować ciasta zbyt długo, co może prowadzić do utraty jego elastyczności. W praktyce, wiele cukierni stosuje ciasto parzone w produkcji słodkich i słonych przekąsek, co czyni je podstawowym elementem w sztuce cukierniczej. Dlatego znajomość tej techniki jest niezbędna dla cukierników i pasjonatów wypieków.

Pytanie 18

Subtelny smak kapusty włoskiej osiąga się poprzez jej gotowanie

A. z mlekiem
B. z olejem
C. z masłem
D. z cukrem
Odpowiedź "z mlekiem" jest jak najbardziej trafna. Gotowanie kapusty włoskiej z mlekiem naprawdę sprawia, że potrawa zyskuje na delikatności i kremowości, co świetnie łączy się z jej naturalną słodyczą. Mleko ma w sobie laktozę, czyli naturalny cukier, który łagodzi smak kapusty. Dodatkowo, odrobina tłuszczu z mleka pomaga lepiej uwolnić aromaty z kapusty podczas gotowania. Kiedy gotujemy kapustę w mleku na wolnym ogniu, zachowuje ona swój kształt i nie rozgotowuje się za bardzo. To technika, którą często można zobaczyć w kuchni włoskiej, gdzie kapusta włoska świetnie pasuje do różnych potraw, jak zupy czy zapiekanki, bo zwiększa smak i wartości odżywcze. Warto dodać, że użycie mleka w gotowaniu warzyw to dobry sposób na dodanie daniom ciekawych akcentów smakowych.

Pytanie 19

Zgodnie z przepisem, z 0,6 kg buraków można przygotować 5 porcji sałatki. Ile porcji tej potrawy można wykonać z 6 kg buraków?

A. 50 porcji
B. 80 porcji
C. 30 porcji
D. 60 porcji
Wybór innej liczby porcji, jak 30, 60, czy 80, może wynikać z błędnych obliczeń lub zrozumienia zadania. Ważne jest, aby poprawnie zidentyfikować proporcje między wagą buraków a liczbą porcji, ponieważ każda nieprawidłowa interpretacja może prowadzić do poważnych błędów w procesie przygotowania posiłków. Na przykład, jeśli ktoś wybrałby 30 porcji, mógłby pomyśleć, że 6 kg buraków to tylko po dwie porcje na kilogram, co jest znaczącym niedoszacowaniem. Odpowiedź 60 porcji pochodzi być może z błędnego założenia, że każda porcja wymaga więcej niż 0,1 kg buraków, co jest sprzeczne z podanymi danymi. Z kolei 80 porcji zakładałoby, że z 6 kg buraków można uzyskać znacznie więcej porcji, co w praktyce nie ma podstaw matematycznych. Typowe błędy myślowe obejmują także nieuwzględnienie proporcji i założeń, które są kluczowe w takich obliczeniach. W gastronomii, gdzie precyzja jest kluczowa, nieodpowiednie planowanie może prowadzić do niedoborów lub nadmiarów, co jest nieefektywne i kosztowne. Dlatego znajomość podstaw matematyki i umiejętność przeliczania proporcji są niezbędne do skutecznego zarządzania procesem przygotowania potraw.

Pytanie 20

Jaką potrawę przygotowuje się przy użyciu metody duszenia?

A. Sandacz pod beszamelem
B. Szczupak po polsku
C. Karp w szarym sosie
D. Dorsz po nelsońsku
Dorsz po nelsońsku to potrawa, która rzeczywiście wymaga zastosowania techniki duszenia. Duszenie to metoda kulinarna, w której składniki są gotowane w niewielkiej ilości płynu, w zamkniętym naczyniu, co umożliwia ich równomierne dogotowanie i zachowanie soczystości. W przypadku dorsza po nelsońsku, ryba jest najpierw obsmażana, a następnie duszona z dodatkiem cebuli, marchwi i przypraw. Takie podejście pozwala na intensywne wydobycie smaku ryby, a także na uzyskanie kremowego sosu, który jest charakterystyczny dla tej potrawy. Zastosowanie techniki duszenia przyczynia się do uzyskania delikatnej i aromatycznej konsystencji dania, które jest zgodne z wysokimi standardami kulinarnymi. Warto również zauważyć, że duszenie jest często stosowane w kuchniach wielu kultur, jako sposób na przygotowanie potraw, które wymagają dłuższego czasu obróbki cieplnej, co pozwala na lepsze połączenie smaków i aromatów. Przykładowo, podobną technikę stosuje się w przygotowywaniu gulaszy czy potraw mięsnych, co czyni ją niezwykle uniwersalną.

Pytanie 21

Jak dokonuje się tamowania krwotoków oraz opatrywania ran?

A. pod strumieniem ciepłej wody
B. w jednorazowych rękawiczkach
C. przy użyciu waty oraz ligniny
D. z wykorzystaniem opaski z kabla lub sznurka
Rękawiczki jednorazowe są naprawdę istotne, gdy chodzi o tamowanie krwotoków i opatrywanie ran. Chyba każdy wie, że chronią zarówno pacjenta, jak i osobę, która udziela pomocy. Dzięki nim mamy mniejszą szansę na kontakt z krwią i innymi płynami, a to jest kluczowe, żeby nie złapać jakiegoś zakażenia. W takich sytuacjach, jak pierwsza pomoc, noszenie rękawiczek to praktycznie obowiązek – zmniejszamy ryzyko powikłań i dbamy o to, żeby rana została dobrze zaopatrzona. Moim zdaniem, użycie tych rękawiczek to nie tylko dobry pomysł, ale wręcz konieczność w nagłych wypadkach. Więc pamiętaj, za każdym razem, gdy może być ryzyko kontaktu z krwią lub innymi wydzielinami, sięgaj po rękawiczki. To nie jest tylko zalecenie Światowej Organizacji Zdrowia, ale też klucz do bezpiecznej pomocy.

Pytanie 22

Przy przygotowywaniu kremu beżowego, białka powinno się

A. zagotować.
B. zaparzyć.
C. schłodzić.
D. zmrozić.
Podczas nauki sporządzania kremów istotne jest rozróżnienie różnych technik obróbki białek. Zmrożenie białek prowadzi do ich uszkodzenia i znacznego pogorszenia jakości, co wyklucza je z użycia w delikatnych kremach. Proces zamrażania nie tylko zmienia strukturę białek, ale także eliminuje ich zdolność do tworzenia stabilnych pianek, co jest kluczowe w przypadku kremów. Z kolei schłodzenie białek, choć może wydawać się korzystne, nie zapewnia im odpowiedniej denaturacji, co jest konieczne do uzyskania pożądanej konsystencji. Podobnie, zagotowanie białek, chociaż skutkuje ich denaturacją, prowadzi do tworzenia twardej struktury, co czyni je nieodpowiednimi do kremów, które powinny być lekkie i puszyste. Użycie tej metody wprowadza ryzyko uzyskania nieprzyjemnej tekstury oraz braku odpowiedniej lepkosci, co jest istotne w kontekście emulsji. Takie błędne podejścia wynikają z niepełnego zrozumienia procesów chemicznych zachodzących w białkach i ich wpływu na końcowy produkt. Aby zrozumieć, dlaczego technika zaparzania jest preferowana, warto zgłębić zagadnienia związane z denaturacją białek oraz ich rolą w tworzeniu stabilnych emulsji w kuchni.

Pytanie 23

Zgodnie z zasadami ergonomii, długość miejsca pracy dla pojedynczego pracownika w dziale produkcyjnym w zakładzie gastronomicznym powinna wynosić

A. od 2,5 m do 3,0 m
B. od 1,0 m do 1,5 m
C. od 1,5 m do 2,0 m
D. od 0,5 m do 1,0 m
Wybór złej długości stanowiska pracy to poważna sprawa dotycząca ergonomii i bezpieczeństwa. Jak zaznaczasz odpowiedzi sugerujące, że przestrzeń jest za mała, czyli od 0,5 m do 1,0 m, to można się narazić na problemy. Taka przestrzeń nie daje możliwości luźnego operowania narzędziami czy poruszania się, a to prowadzi do urazów i zmęczenia. Choć długości od 1,5 m do 2,0 m czy od 2,5 m do 3,0 m mogą wydawać się okej, to w praktyce to może zaburzać efektywność miejsca pracy. Zbyt duża odległość między stanowiskami to utrudnienia w komunikacji, co nie sprzyja zespołowej pracy i wpływa na czas realizacji zadań. Normy ergonomiczne, takie jak PN-EN 614-1, mówią, że odpowiednie wymiary stanowisk roboczych muszą być zarówno fizycznie, jak i psychologicznie dopasowane do potrzeb. Zły wybór wymiaru stanowiska często wynika po prostu z braku zrozumienia zasad ergonomii, co jest naprawdę ważne w środowisku produkcyjnym.

Pytanie 24

Aby całkowicie zlikwidować mikroorganizmy w konserwowanej żywności, należy zastosować

A. solenie
B. pasteryzowanie
C. sterylizowanie
D. zamrażanie
Mrożenie, peklowanie oraz pasteryzowanie to metody, które, mimo że skuteczne w wielu zastosowaniach, nie osiągają poziomu, jaki zapewnia sterylizowanie w kontekście całkowitego zniszczenia drobnoustrojów. Mrożenie polega na obniżaniu temperatury, co spowalnia wzrost mikroorganizmów, ale ich nie eliminuje. Niektóre bakterie, jak np. Listeria monocytogenes, mogą przetrwać w niskich temperaturach i ponownie zacząć się namnażać po rozmrożeniu, co stanowi zagrożenie zdrowotne. Peklowanie, z kolei, to proces konserwacji żywności przy użyciu soli, azotanów lub azotynów, co może hamować rozwój niektórych drobnoustrojów, ale nie eliminuje ich całkowicie. To podejście jest bardziej skuteczne w przypadku mięsa, a jego zastosowanie wiąże się z ryzykiem powstawania szkodliwych związków. Pasteryzowanie natomiast to proces, który również zmniejsza liczbę drobnoustrojów, jednak nie jest w stanie ich całkowicie zniszczyć. Pasteryzacja polega na podgrzewaniu żywności do temperatury od 60°C do 85°C, co jest efektywne w eliminowaniu większości patogenów, lecz nie wszystkich przetrwalników. Dlatego, w kontekście zapewnienia maksymalnego bezpieczeństwa żywności, sterylizacja pozostaje najskuteczniejszą metodą, eliminującą wszelkie mikroorganizmy, co potwierdzają standardy branżowe dotyczące produkcji żywności.

Pytanie 25

W trakcie czyszczenia i konserwacji automatycznej krajalnicy do wędlin, po zakończeniu pracy urządzenia, jakie kroki należy wykonać?

A. odłączyć krajalnicę od zasilania, zdjąć osłonę, wszystkie elementy krajalnicy umyć gorącą wodą z detergentem, wypłukać, osuszyć
B. zdjąć osłonę, odłączyć krajalnicę od zasilania, wszystkie elementy krajalnicy umyć gorącą wodą z detergentem, osuszyć
C. zdjąć osłonę, wszystkie elementy krajalnicy umyć gorącą wodą, wypłukać, osuszyć
D. odłączyć krajalnicę od zasilania, zdjąć osłonę, wszystkie elementy krajalnicy umyć gorącą wodą, wypłukać, osuszyć
Wyłączenie krajalnicy z sieci przed rozpoczęciem jakiejkolwiek konserwacji jest kluczowym krokiem dla zapewnienia bezpieczeństwa użytkownika. Następnie zdjęcie osłony umożliwia dostęp do wszystkich części maszyny, co jest niezbędne do ich dokładnego umycia. Użycie gorącej wody z detergentem do mycia wszystkich części krajalnicy jest istotne, ponieważ detergent skutecznie usuwają wszelkie zanieczyszczenia, tłuszcze i resztki żywności, co ma ogromne znaczenie dla zachowania higieny w miejscu pracy. Po myciu, wypłukanie i osuszenie wszystkich elementów zapobiega powstawaniu korozji i gromadzeniu się bakterii, co jest zgodne z wytycznymi HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points). Przestrzeganie tej sekwencji działań pomoże utrzymać urządzenie w dobrym stanie technicznym, co z kolei przekłada się na jego dłuższą żywotność i bezpieczniejsze użytkowanie.

Pytanie 26

Wymień części półtuszy wołowej.

A. Comber i karkówka
B. Rozbratel i nerkówka
C. Rostbef i pachwina
D. Antrykot i szponder
Antrykot i szponder to takie dwa główne kawałki mięsa z półtuszy wołowej, które naprawdę warto znać, jak się gotuje. Antrykot, który często nazywamy ribeye, pochodzi z grzbietu bydła. Fajnie, że ma dużo marmurkowania, bo dzięki temu mięso jest takie soczyste i smaczne, gdy je przyrządzamy. Idealnie nadaje się na steki, bo jak tylko dobrze go przygotujesz, to zachowuje kruchość i pełen smak. Z drugiej strony szponder, który jest z okolicy łopatki, jest bardziej mięsisty. Mimo to też ma sporo tkanki tłuszczowej, co dodaje mu smaku. Ten kawałek świetnie pasuje do duszenia lub do potraw, które muszą się długo gotować, jak gulasz czy pieczeń. Jak wybierasz te kawałki, to możesz korzystać z dobrych praktyk kucharskich, które naprawdę podkreślają smak wołowiny i spełniają te wszystkie normy jakościowe w gastronomii.

Pytanie 27

Jaką wartość energetyczną ma 100 g filetów z dorsza podanych po grecku, w przypadku gdy zawierają 11 g białka, 11 g tłuszczu oraz 5 g węglowodanów?

A. 108 kcal
B. 163 kcal
C. 188 kcal
D. 243 kcal
Wartość energetyczna 100 g filetów z dorsza po grecku wynosi 163 kcal, co można obliczyć na podstawie zawartości makroskładników: białka, tłuszczu i węglowodanów. Białko dostarcza około 4 kcal na gram, tłuszcz 9 kcal na gram, a węglowodany również 4 kcal na gram. Obliczenia przedstawiają się następująco: (11 g białka * 4 kcal/g) + (11 g tłuszczu * 9 kcal/g) + (5 g węglowodanów * 4 kcal/g) = 44 kcal + 99 kcal + 20 kcal = 163 kcal. To podejście jest standardem w obliczaniu wartości energetycznej żywności, powszechnie stosowanym w dietetyce i żywieniu. Wiedza na temat wartości kalorycznej produktów spożywczych jest kluczowa dla osób dbających o zdrową dietę, zwłaszcza w kontekście kontrolowania masy ciała oraz bilansowania energii w diecie. Przykładowo, osoby odchudzające się powinny zwracać uwagę na kaloryczność poszczególnych składników, aby utrzymać deficyt kaloryczny, a z kolei sportowcy potrzebują odpowiedniej ilości energii do regeneracji i wysiłku.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 29

Którą potrawę można przygotować, wykorzystując wszystkie podane surowce i półprodukty?

Normatyw surowcowy na 5 porcji
Surowce/ półproduktyIlość
ziemniaki1700g
cebula100g
mąka pszenna50g
jaja2 szt.
olej150g
cukier150g
sóldo smaku

A. Bliny ziemniaczane.
B. Placki ziemniaczane.
C. Pyzy ziemniaczane.
D. Ziemniaki faszerowane.
Placki ziemniaczane to potrawa, która doskonale wpisuje się w podane składniki, takie jak ziemniaki, cebula, mąka pszenna, jaja, olej, cukier i sól. Są one tradycyjnym daniem, które można przygotować na wiele sposobów, ale podstawowy przepis opiera się na wymienionych surowcach. Ziemniaki stanowią bazę, a ich odpowiednie utarcie pozwala uzyskać odpowiednią konsystencję. Cebula dodaje smaku i aromatu, a mąka pszenna działa jako spoiwo, które pełni kluczową rolę w utrzymaniu formy placków podczas smażenia. Jaja są niezbędne do nadania plackom lekkości, a olej zapewnia odpowiednią temperaturę oraz chrupkość podczas smażenia. Cukier i sól regulują smak dania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi, gdzie balans smakowy jest kluczowy. Przygotowując placki ziemniaczane, możemy je serwować z różnymi dodatkami, takimi jak śmietana czy sosy, co czyni je wszechstronnym daniem.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 31

Ile ugotowanej wieprzowiny trzeba przygotować, aby przyrządzić zapiekankę z 3 kg makaronu, wiedząc, że do produkcji zapiekanki na 600 g makaronu używa się 150 g wieprzowiny?

A. 0,45 kg
B. 0,60 kg
C. 0,90 kg
D. 0,75 kg
Aby obliczyć ilość ugotowanej wieprzowiny potrzebnej do przygotowania zapiekanki z 3 kg makaronu, należy najpierw ustalić proporcję. W przepisie podano, że na 600 g makaronu przypada 150 g wieprzowiny. Można zatem obliczyć stosunek wieprzowiny do makaronu, który wynosi 150 g / 600 g = 0,25. Oznacza to, że na każdy kilogram makaronu przypada 250 g wieprzowiny. Dla 3 kg makaronu potrzebna będzie ilość wieprzowiny równająca się 3 kg * 250 g/kg = 750 g, co w przeliczeniu na kilogramy daje 0,75 kg. Tego typu obliczenia są istotne w gastronomii, gdzie precyzyjne proporcje składników mają kluczowe znaczenie dla smaku i jakości potraw. W praktyce zastosowanie takich proporcji umożliwia skalowanie przepisów w zależności od liczby porcji lub dostępnych składników. Warto zaznaczyć, że znajomość tych zasad jest niezbędna dla profesjonalnych kucharzy oraz osób zajmujących się cateringiem, aby zapewnić powtarzalność i stabilność produktów.

Pytanie 32

W placówkach zbiorowego żywienia typu zamkniętego, przez jaki czas przechowuje się próbki żywności?

A. 72 godziny
B. 24 godziny
C. 48 godzin
D. 12 godzin
Przechowywanie próbek żywności przez krótszy czas, jak 12 lub 24 godziny, może wydawać się wystarczające, ale w praktyce jest to nieodpowiednie dla zakładów żywienia zbiorowego. Taki okres nie zapewnia odpowiednich możliwości na przeprowadzenie kompleksowych badań mikrobiologicznych, które mogą być niezbędne w przypadku wykrycia zanieczyszczeń lub chorób przenoszonych przez żywność. Ustalenie długości przechowywania próbek na poziomie 48 godzin również nie jest wystarczające, ponieważ może to ograniczać zdolność do analizy ewentualnych problemów zdrowotnych, które mogą wystąpić kilka dni po spożyciu żywności. Standardy branżowe, takie jak HACCP (Analiza Zagrożeń i Krytyczne Punkty Kontroli), sugerują, że przechowywanie próbek przez przynajmniej 72 godziny zapewnia wystarczający czas na zidentyfikowanie potencjalnych zagrożeń. Kluczowym błędem jest przeświadczenie, że krótszy czas przechowywania nie wpłynie na jakość badań. W rzeczywistości, bez odpowiedniego okresu przechowywania, zakłady mogą nie być w stanie skutecznie reagować na sytuacje kryzysowe, co może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych dla konsumentów. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności oraz przestrzegania przepisów prawnych.

Pytanie 33

Płuczko-obieraczka to mechaniczne urządzenie, które ułatwia wstępną obróbkę zabrudzonych warzyw

A. rzepy i cebuli
B. marchewki i kalarepy
C. ziemniaków i selerów
D. porów i pietruszki
Płuczko-obieraczka to urządzenie mechaniczne, które ma na celu ułatwienie obróbki wstępnej warzyw, szczególnie tych, które mają skórkę, jak ziemniaki i selery. Proces płukania oraz obierania warzyw poprawia ich estetykę oraz jakość, co jest istotne w branży gastronomicznej. Płuczko-obieraczki działają na zasadzie mechanicznego tarcia i obiegu wody, co pozwala na skuteczne usunięcie zabrudzeń i nadmiaru skórki. Zastosowanie tego urządzenia jest szczególnie ważne w dużych kuchniach, restauracjach oraz zakładach przetwórstwa, gdzie ilość obrabianych warzyw jest znaczna. Użycie płuczek obieraczek zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi wpływa na redukcję czasu pracy, co przekłada się na większą efektywność i oszczędność. Warto również zwrócić uwagę na normy sanitarno-epidemiologiczne, które wymagają odpowiedniej obróbki warzyw przed ich serwowaniem, co czyni te urządzenia niezbędnym elementem wyposażenia każdej kuchni profesjonalnej.

Pytanie 34

Którego surowca brakuje w przedstawionym wykazie surowców, potrzebnych do sporządzenia pstrąga na niebiesko?

Surowiec
Pstrąg rzeczny
Włoszczyzna
Ziele angielskie
Pieprz
Gorczyca
Sól

A. Oleju.
B. Octu.
C. Piwa.
D. Mleka.
Prawidłowa odpowiedź to ocet, który jest naprawdę ważnym składnikiem w gotowaniu pstrąga na niebiesko. W tym daniu ryba jest gotowana w rosole z dodatkiem octu, co sprawia, że nabiera pięknego koloru i smaku. Wiesz, ocet nie tylko wpływa na smak, ale też zmienia pH, a to pomaga w denaturacji białek w rybie. Dzięki temu skóra pstrąga nabiera intensywnej, niebieskiej barwy. Takie rzeczy w kuchni są zgodne z tradycją, bo chemia składników ma tu kluczowe znaczenie. Warto też pamiętać, że są różne rodzaje octu, jak winny czy jabłkowy, co może zmienić ostateczny smak dania, więc ocet jest naprawdę uniwersalnym składnikiem w kuchni.

Pytanie 35

Jakiego urządzenia należy użyć, aby jednocześnie poddać obróbce cieplnej różne potrawy?

A. Kuchni indukcyjnej
B. Piec do pizzy
C. Piec konwekcyjny
D. Kuchni mikrofalowej
Kuchnia mikrofalowa nie jest urządzeniem, które można wykorzystać do równoczesnej obróbki wielu potraw w tym samym czasie. Działa na zasadzie emisji fal elektromagnetycznych, które podgrzewają jedynie te składniki, które są umiejscowione bezpośrednio w polu działania mikrofal. Oznacza to, że potrawy powinny być rozmieszczone w sposób, który nie blokuje fal, co ogranicza ich jednoczesne przygotowanie. Ponadto, kuchnia mikrofalowa jest zaprojektowana głównie do podgrzewania oraz krótkoterminowego gotowania, co w wielu przypadkach nie zapewnia odpowiedniego smażenia lub pieczenia. Jeżeli chodzi o kuchnię indukcyjną, jej działanie opiera się na generowaniu ciepła w naczyniach ferromagnetycznych, co oznacza, że nie ma możliwości jednoczesnego gotowania kilku potraw, chyba że zainwestujemy w kilka niezależnych pól grzewczych. Piec do pizzy jest skonstruowany do osiągania bardzo wysokich temperatur, co czyni go idealnym do pieczenia pizzy, ale nie jest przystosowany do jednoczesnego przygotowania różnych dań, które wymagają różnorodnych warunków termicznych. W kontekście standardów gastronomicznych, błąd polega na nieprawidłowym rozumieniu zasad obróbki cieplnej i funkcji poszczególnych urządzeń w kuchni, co może prowadzić do niezadowalających rezultatów kulinarnych oraz marnowania składników.

Pytanie 36

Wskaż składniki odżywcze, pomiędzy którymi zachodzą procesy Maillarda?

A. Węglowodany i białka
B. Woda i makroelementy
C. Barwniki oraz enzymy
D. Witaminy oraz tłuszcze
Reakcja Maillarda to skomplikowany proces chemiczny, który zachodzi pomiędzy aminokwasami (składnikami białek) a redukującymi cukrami (węglowodanami). W trakcie tej reakcji powstają różne związki, które wpływają na smak, zapach oraz kolor żywności, co jest kluczowe w przemyśle spożywczym. Przykładem zastosowania tej reakcji jest pieczenie chleba, gdzie skrobia przekształca się w cukry, które w kontakcie z białkami glutenu prowadzą do powstania złocistej skórki i charakterystycznego aromatu. W przemyśle mięsnym reakcja Maillarda jest odpowiedzialna za brązowienie mięsa podczas smażenia lub grillowania, co poprawia walory sensoryczne potraw. Zrozumienie tej reakcji jest niezwykle ważne dla technologów żywności, którzy dążą do optymalizacji procesów produkcyjnych, aby uzyskać produkty o pożądanych właściwościach organoleptycznych, a także przedłużyć ich trwałość. Warto również dodać, że reakcja Maillarda może zachodzić w różnych warunkach, takich jak temperatura i pH, co jest istotne dla projektowania procesów obróbczych w przemyśle spożywczym.

Pytanie 37

Jaja, woda oraz ocet to składniki, które trzeba zastosować do przygotowania jaj

A. po benedyktyńsku
B. po wiedeńsku
C. mollet
D. poszetowych
Jaja poszetowe to technika gotowania, w której jajka są gotowane w wodzie z dodatkiem octu. Woda, ocet i jaja to kluczowe składniki potrzebne do uzyskania pożądanej konsystencji. Proces polega na delikatnym gotowaniu jaj w wodzie, co pozwala na zachowanie ich struktury oraz smaku. Technika ta jest szeroko stosowana w profesjonalnych kuchniach, szczególnie w kontekście dań śniadaniowych i brunchowych. Przykładem zastosowania jaj poszetowych może być klasyczne danie Eggs Benedict, w którym jajka poszetowe są serwowane na angielskim muffinie z dodatkiem sosu holenderskiego. Warto zauważyć, że kluczowym elementem tej metody jest kontrola temperatury i czasu gotowania, co pozwala na uzyskanie idealnie miękkiego żółtka, co jest pożądane w tej technice kulinarnej.

Pytanie 38

W trakcie opieki nad pacjentem w domu nie powinno się

A. przegrzewać pacjenta
B. zapewniać pacjentowi odpowiednią ilość płynów
C. zmieniać pacjentowi bielizny osobistej oraz pościeli
D. sugerować pacjentowi stosowania odpowiedniej diety
Podawanie choremu odpowiedniej ilości płynów, zmiana bielizny osobistej i pościelowej oraz zalecanie odpowiedniej diety to kluczowe elementy pielęgnacji, które w żadnym przypadku nie powinny być pomijane. Odpowiednia ilość płynów jest niezwykle istotna, szczególnie w przypadku pacjentów z gorączką, gdyż odwodnienie może prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych, takich jak zaburzenia równowagi elektrolitowej. Wspieranie pacjenta w nawadnianiu nie tylko sprzyja regeneracji, ale również poprawia ogólny stan zdrowia. Zmiana bielizny osobistej oraz pościelowej ma na celu zapewnienie higieny i komfortu, co jest niezbędne w procesie leczenia. Czysta bielizna minimalizuje ryzyko infekcji oraz poprawia samopoczucie pacjenta. Przekazanie choremu odpowiedniej diety, dostosowanej do jego stanu zdrowia, jest równie ważne, ponieważ prawidłowe odżywianie wspiera odporność i procesy regeneracyjne organizmu. Niezrozumienie tych zasad prowadzi do typowych błędów myślowych, takich jak pomijanie podstawowych potrzeb chorych, co może skutkować pogorszeniem ich stanu zdrowia oraz wydłużeniem procesu rekonwalescencji. W opiece domowej niezwykle ważne jest zrozumienie, że każdy z tych aspektów pielęgnacji ma istotny wpływ na zdrowie pacjenta.

Pytanie 39

Solanina jest wynikiem niewłaściwego składowania

A. orzechów
B. jaj
C. ziemniaków
D. mleka
Solanina jest naturalnym alkaloidem, który powstaje w roślinach z rodziny psiankowatych, w tym w ziemniakach. Wytwarzanie solaniny jest mechanizmem obronnym rośliny, który ma na celu odstraszenie szkodników oraz patogenów. Niewłaściwe przechowywanie ziemniaków, zwłaszcza w warunkach wysokiej wilgotności i światła, prowadzi do ich rozkładu oraz zwiększonego wytwarzania solaniny. Przykładem dobrych praktyk w przechowywaniu ziemniaków jest trzymanie ich w ciemnych, chłodnych i suchych pomieszczeniach, co minimalizuje ryzyko ich kiełkowania i zwiększonej produkcji solaniny. Zrozumienie właściwości solaniny jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności, gdyż jej spożycie w dużych ilościach może prowadzić do objawów zatrucia, takich jak bóle głowy, wymioty, a w skrajnych przypadkach do uszkodzenia układu nerwowego. Dlatego ważne jest, aby konsumenci byli świadomi, jak prawidłowo przechowywać ziemniaki oraz jakie objawy mogą wskazywać na ich niebezpieczne stężenie.

Pytanie 40

Jakiego składnika używa się do przygotowania klasycznego befsztyku tatarskiego?

A. Marynowanych ogórków
B. Grillowanych bakłażanów
C. Smażonych pieczarek
D. Świeżych pomidorów
Odpowiedź 'Marynowane ogórki' jest prawidłowa, ponieważ są one tradycyjnym składnikiem befsztyku tatarskiego. To danie, często podawane jako przystawka lub przekąska, opiera się na surowym mięsie, które jest mielone i następnie doprawiane różnorodnymi składnikami. Marynowane ogórki dodają charakterystycznej kwasowości, co doskonale równoważy bogaty smak mięsa. W gastronomii, szczególnie w kuchni polskiej, ważne jest, aby stosować składniki, które harmonizują ze sobą, a ogórki w tej formie pełnią rolę nie tylko smakową, ale również estetyczną, wzbogacając danie o świeży kolor i teksturę. Warto zauważyć, że wpływ marynowania na składniki jest znaczący; ogórki stają się bardziej aromatyczne i miękkie, co doskonale komponuje się z mięsem. W kontekście standardów kulinarnych, użycie świeżych, starannie przygotowanych składników, takich jak marynowane ogórki, jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości potrawy, która zaspokaja zarówno aspekt smakowy, jak i wizualny.