Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 5 czerwca 2025 08:44
Data zakończenia: 5 czerwca 2025 09:08

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Gdy roczna kwota podatku dochodowego od osób fizycznych, która została przedstawiona w deklaracji PIT-37 za rok 2017, wynosi 5 786,00 zł, a łączna suma zaliczek pobranych przez płatników w ciągu roku to 7 199,00 zł, to

A. podatnik powinien uiścić do urzędu skarbowego kwotę 1 413,00 zł

B. podatnikowi przysługuje zwrot podatku w wysokości 7 199,00 zł

C. podatnikowi przysługuje zwrot podatku w wysokości 1 413,00 zł

D. podatnik powinien uiścić do urzędu skarbowego kwotę 5 786,00 zł

Zwracając uwagę na podane dane, podatnik wykazał kwotę należnego rocznego podatku dochodowego w wysokości 5 786,00 zł, podczas gdy suma zaliczek, które zostały pobrane przez płatników w ciągu roku, wynosiła 7 199,00 zł. Aby obliczyć kwotę zwrotu podatku, należy od kwoty zaliczek (7 199,00 zł) odjąć kwotę należnego podatku (5 786,00 zł). Wynik tej kalkulacji to 1 413,00 zł, co oznacza, że podatnikowi przysługuje zwrot tej kwoty. Powinno to być zgodne z zasadami ogólnymi obowiązującymi w systemie podatkowym, w których nadpłacony podatek jest zwracany podatnikowi. W praktyce, zwrot podatku dochodowego często występuje w sytuacjach, gdy zaliczki na podatek przekraczają należny podatek obliczony w rocznej deklaracji. Warto również zauważyć, że uzyskanie zwrotu wymaga złożenia odpowiedniej deklaracji oraz spełnienia formalności związanych z rozliczeniem podatkowym.

Pytanie 2

Organizacją, która nie dąży do osiągania zysku w swojej działalności, a działa na zasadach non-profit, jest

A. spółdzielnia

B. stowarzyszenie

C. spółka partnerska

D. spółka komandytowa

Spółdzielnia, spółka partnerska i spółka komandytowa to formy organizacji, które różnią się zasadniczo od stowarzyszeń pod względem celu działalności oraz struktury prawnej. Spółdzielnia jest organizacją, która działa na rzecz swoich członków, często dążąc do wzrostu zysków, które są dzielone między członków, co wyklucza ją z kategorii organizacji non-profit. Celem spółdzielni jest nie tylko wspieranie lokalnych społeczności, ale także zaspokajanie potrzeb ekonomicznych, co implikuje dążenie do zysków. Spółka partnerska oraz spółka komandytowa to formy prawne przeznaczone do prowadzenia działalności gospodarczej, które również mają na celu generowanie zysków dla swoich właścicieli lub partnerów. Błędne zrozumienie różnicy między organizacjami non-profit a tymi nastawionymi na zysk może prowadzić do mylnych wniosków na temat ich funkcji i celów. Kluczowym błędem jest postrzeganie wszystkich form organizacji jako równoważnych, co prowadzi do nieprawidłowych wyborów w kontekście planowania działalności prospołecznej czy charytatywnej. Warto zwrócić uwagę na definicje i regulacje prawne dotyczące każdej z tych form, aby skutecznie angażować się w działalność non-profit oraz zrozumieć ich specyfikę i ograniczenia.

Pytanie 3

Wśród obowiązkowych ubezpieczeń społecznych, które są opłacane przez pracodawcę, znajdują się następujące składki:

A. emerytalne – 9,76%, rentowe – 6,5% oraz wypadkowe

B. emerytalne – 9,76%, rentowe – 8% oraz chorobowe

C. emerytalne – 9,76%, chorobowe – 2,45% oraz zdrowotne

D. emerytalne – 9,76%, rentowe – 1,5% oraz zdrowotne

Poprawna odpowiedź dotycząca obowiązkowych składek na ubezpieczenia społeczne finansowanych przez pracodawcę to składki emerytalne, rentowe oraz wypadkowe. Składka emerytalna wynosi 9,76%, natomiast składka rentowa to 6,5%. Dodatkowo pracodawcy zobowiązani są do opłacania składki wypadkowej, której wysokość zależy od liczby zatrudnionych pracowników oraz rodzaju wykonywanej działalności gospodarczej. Ubezpieczenia te są kluczowe z perspektywy zabezpieczenia społeczeństwa i zapewnienia pracownikom ochrony w razie zdarzeń losowych. W praktyce, składki te są potrącane z wynagrodzenia pracowników i opłacane do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS). Pracodawcy mają obowiązek terminowego regulowania tych zobowiązań, co jest regulowane przez ustawodawstwo dotyczące systemu ubezpieczeń społecznych. Dobre praktyki w zakresie zarządzania wynagrodzeniami wymagają stałej kontroli oraz monitorowania zmian w przepisach, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi normami i uniknąć kar finansowych.

Pytanie 4

Wartość brutto zegarka wynosi 1 230 zł. Towar podlega 23% stawce VAT. Jaka jest wartość netto tego zegarka?

A. 282,90 zł

B. 947,10 zł

C. 1 000,00 zł

D. 1 512,90 zł

Aby obliczyć wartość netto zegarka, należy skorzystać z podstawowego wzoru na obliczanie wartości netto z ceny brutto. Cena brutto obejmuje wartość netto towaru oraz dodany do niej podatek VAT. W przypadku tego zegarka, cena brutto wynosi 1 230 zł, a stawka VAT to 23%. Wzór na wartość netto (VN) można przedstawić jako: VN = Cena brutto / (1 + stawka VAT). Podstawiając dane: VN = 1 230 zł / (1 + 0,23) = 1 230 zł / 1,23 = 1 000 zł. W praktyce, znajomość tej metody jest niezbędna w działalności gospodarczej, szczególnie dla księgowych, sprzedawców i menedżerów, którzy muszą wystawiać faktury oraz rozliczać się z urzędami skarbowymi. Znajomość obliczania wartości netto i brutto jest kluczowym elementem w prowadzeniu działalności zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Wartość netto jest również istotna przy analizie kosztów, marż zysku oraz ustalaniu cen sprzedaży. Rozumienie tych pojęć pozwala na skuteczniejsze zarządzanie finansami przedsiębiorstwa oraz na lepsze podejmowanie decyzji biznesowych.

Pytanie 5

W jakiej jednostce dochód z działalności gospodarczej jest przeznaczony na realizację jej celów statutowych i nie może być dzielony pomiędzy członków?

A. Stowarzyszenie

B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

C. Spółdzielnia

D. Spółka komandytowa

Stowarzyszenie jest organizacją, której celem jest realizacja zadań określonych w statucie, a dochody z działalności gospodarczej są przeznaczane na te cele, a nie do podziału między członków. Zgodnie z polskim prawem, stowarzyszenia nie mogą dzielić zysku pomiędzy swoich członków, co jest zgodne z zasadą non-profit. Przykładem może być stowarzyszenie zajmujące się działalnością charytatywną, które wykorzystuje dochody z darowizn lub organizacji wydarzeń do finansowania projektów społecznych. Dobre praktyki branżowe wskazują, że transparentność finansowa oraz rzetelne zarządzanie funduszami są kluczowe dla budowania zaufania wśród członków oraz darczyńców. W praktyce, stowarzyszenia często sporządzają raporty finansowe, aby wykazać, w jaki sposób dochody przyczyniły się do realizacji ich statutowych celów, co jest zgodne z obowiązującymi regulacjami prawnymi i standardami etycznymi w sektorze III sektora.

Pytanie 6

Dokumenty potwierdzające kwalifikacje zawodowe do wykonywania określonej pracy powinny być złożone w tej samej części akt osobowych pracownika, co

A. umowa dotycząca zakazu konkurencji

B. wypowiedzenie warunków umowy o pracę

C. kopia wydanego świadectwa zatrudnienia

D. świadectwo ukończenia technikum

Świadectwo ukończenia technikum jest dokumentem, który potwierdza zdobycie określonych kwalifikacji zawodowych niezbędnych do wykonywania pracy na danym stanowisku. Zgodnie z przepisami prawa pracy oraz dobrymi praktykami w zarządzaniu kadrami, dokumenty potwierdzające kwalifikacje zawodowe powinny być zgromadzone w tej samej części akt osobowych, co inne dokumenty świadczące o wykształceniu pracownika. Potwierdzenie kwalifikacji zawodowych jest kluczowe dla pracodawców, którzy muszą mieć pewność, że zatrudniani pracownicy posiadają odpowiednie umiejętności i wiedzę, aby efektywnie realizować powierzone im zadania. Przykładowo, w branży technicznej, takie świadectwa są niezbędne do ustalenia, czy pracownik może obsługiwać konkretne urządzenia lub przeprowadzać zaawansowane procesy technologiczne. Pracodawcy powinni również pamiętać o tym, aby regularnie aktualizować akta osobowe, aby odzwierciedlały one bieżący stan kwalifikacji pracowników, co w dłuższej perspektywie wspiera rozwój organizacji i zwiększa jej konkurencyjność na rynku.

Pytanie 7

Jakie obciążenie podatkowe należy do lokalnych podatków i opłat?

A. Podatek od towarów i usług

B. Podatek dochodowy od osób fizycznych

C. Podatek od czynności cywilnoprawnych

D. Podatek dochodowy od osób prawnych

Podatek dochodowy od osób prawnych oraz podatek dochodowy od osób fizycznych są obciążeniami podatkowymi, które nie są zaliczane do lokalnych podatków. Oba te podatki mają charakter ogólnokrajowy i są regulowane przez przepisy prawa podatkowego na poziomie centralnym. Podatek dochodowy od osób prawnych dotyczy przychodów uzyskiwanych przez przedsiębiorstwa i jest obliczany na podstawie zysków. W Polsce stawka tego podatku wynosi 19%, a dla małych podatników 9%. Z kolei podatek dochodowy od osób fizycznych dotyczy przychodów osób prywatnych, a jego stawki są progresywne, co oznacza, że wzrastają wraz z dochodem. Te podatki są generalnie wykorzystywane do finansowania wydatków państwowych, takich jak obrona narodowa, edukacja czy zdrowie, a nie lokalnych inicjatyw. Podatek od towarów i usług (VAT) również nie jest podatkiem lokalnym, lecz ogólnopaństwowym, którego celem jest opodatkowanie konsumpcji. Zrozumienie różnicy między tymi podatkami a podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami osobistymi i przedsiębiorstwem. Wyciąganie niewłaściwych wniosków co do lokalnych obciążeń podatkowych może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym do niezrozumienia obowiązków podatkowych i potencjalnych sankcji za ich niedopełnienie.

Pytanie 8

W trakcie inwentaryzacji w magazynie odkryto braki w towarze. Komisja inwentaryzacyjna ustaliła, że
- braki o wartości 4 200 złotych były spowodowane zdarzeniami losowymi,
- braki wynoszące 800 złotych są skutkiem ubytków naturalnych w granicach norm,
- braki wynikające z zaniedbań obowiązków pracownika magazynowego o wartości 500 złotych.

Na podstawie tych informacji określono, że wartość niedoborów niezawinionych wynosi

A. 4 700 złotych

B. 5 000 złotych

C. 800 złotych

D. 4 200 złotych

Wybór którejkolwiek z pozostałych odpowiedzi wynika z nieprawidłowego zrozumienia kategorii niedoborów oraz ich klasyfikacji. Odpowiedź 4 200 złotych pomija fakt, że niedobory wartości 800 złotych są ubytkami naturalnymi, które należy uznać za niezawinione, ale nie mogą być rozpatrywane w oderwaniu od pozostałych wartości. Z kolei odpowiedź 4 700 złotych jest mylnym obliczeniem, które wyklucza 500 złotych związanych z zaniedbaniami, co jest kluczowe, aby zrozumieć różnice między ubytkami naturalnymi a tymi spowodowanymi błędami ludzkimi. Ostatnia odpowiedź 800 złotych całkowicie ignoruje znaczący wpływ zdarzeń losowych na całkowite niedobory, co prowadzi do poważnego niedoszacowania realnej wartości strat. Warto zauważyć, że klasyfikacja niedoborów jest kluczowa dla odpowiedniego raportowania w księgowości oraz audytach. Firmy powinny stosować standardy rachunkowości, które wymagają uwzględnienia wszystkich aspektów niedoborów, aby móc efektywnie zarządzać ryzykiem i kontrolować straty. W związku z tym, błędne podejście do klasyfikacji prowadzi do trudności w podejmowaniu właściwych decyzji zarządczych oraz operacyjnych w firmie.

Pytanie 9

Na podstawie zamieszczonego fragmentu oferty wskaż, na jakie stanowisko firma poszukuje pracownika.

FIRMA „TRANSA"

poszukuje kandydata na stanowisko .............

Od kandydata oczekujemy: wykształcenia wyższego kierunkowego, minimum 2-letniego doświadczenia w zakresie organizacji transportu ładunków niebezpiecznych, umiejętności tworzenia dokumentów z zakresu korespondencji w sprawach transportowych, obsługi sprzętu biurowego, obsługi klientów, znajomości języka angielskiego i niemieckiego w stopniu komunikatywnym, dyspozycyjności oraz zaangażowania.

Oferujemy pracę w młodym, dynamicznym zespole.

A. Spedytora.

B. Przedstawiciela handlowego.

C. Przewoźnika.

D. Specjalisty ds. kadr.

Wybór "Przedstawiciela handlowego" albo "Przewoźnika" nie jest najlepszy. Te stanowiska mają zupełnie inne obowiązki niż spedytor. Przedstawiciel handlowy skupia się na sprzedaży i budowaniu relacji z klientami, co nie ma za wiele wspólnego z tym, czego wymaga oferta. A przewoźnik to w zasadzie ktoś, kto transportuje towary, a nie organizuje ich przemieszczanie i dokumentowanie. Jeśli chodzi o "Specjalistę ds. kadr", to jego praca związana jest z obsługą ludzi, a nie z organizacją transportu czy obsługą klientów w logistyce. Widać, że niektóre niepoprawne odpowiedzi biorą się z tego, że nie do końca zrozumiałeś, jak działa branża transportowa. Czasami skupiamy się tylko na pojedynczych słowach w ofercie i gubimy szerszy kontekst, co prowadzi do błędnych wniosków. Na przykład, nawet jeśli w ofercie mowa o dokumentach transportowych, to nie znaczy, że trzeba być przedstawicielem handlowym. Ważne, aby zrozumieć, że spedytorzy zajmują się całym procesem logistycznym, a to obejmuje nie tylko organizację transportu, ale też koordynację działań różnych podmiotów w łańcuchu dostaw.

Pytanie 10

Osoby fizyczne, które zamierzają prowadzić działalność w formie spółki, składają wniosek o wpis do CEIDG.

A. partnerskiej

B. komandytowej

C. jawnej

D. cywilnej

Wniosek o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG) może składać osoba fizyczna, która planuje prowadzenie działalności w formie spółki cywilnej. Spółka cywilna, jako jedna z najprostszych form działalności gospodarczej, umożliwia dwóm lub większej liczbie osób współpracę w celu osiągnięcia wspólnych celów biznesowych. Osoby fizyczne w tej formie działalności zachowują pełną kontrolę nad zarządzaniem oraz podziałem zysków. Warto zauważyć, że spółka cywilna nie posiada osobowości prawnej, co oznacza, że wszelkie zobowiązania oraz prawa przysługują bezpośrednio wspólnikom. To sprawia, że układ zysków, strat oraz odpowiedzialności jest przejrzysty, ale również wiąże się z osobistym ryzykiem finansowym. Przykładem może być sytuacja, gdy dwie osoby postanawiają wspólnie prowadzić sklep internetowy; mogą zarejestrować swoją działalność jako spółkę cywilną, co pozwala na elastyczność w podejmowaniu decyzji i podział zysków. Zgodnie z dobrymi praktykami, warto również skonsultować się z doradcą prawnym lub księgowym przed podjęciem decyzji o formie działalności, aby dostosować ją do indywidualnych potrzeb oraz zminimalizować ryzyko.

Pytanie 11

Szczegółowa ewidencja dla konta "Materiały" jest realizowana na kontach

A. rozliczeniowych

B. wynikowych

C. syntetycznych

D. analitycznych

Ewidencja materiałów nie może być prowadzona na kontach rozliczeniowych, które służą do rejestracji operacji między różnymi podmiotami lub jako pośrednie konta między różnymi rodzajami aktywów i pasywów. Konta te nie dostarczają szczegółowych informacji o stanach magazynowych materiałów, co jest kluczowe dla zarządzania gospodarką magazynową. Takie podejście prowadzi do nieścisłości w danych i braku przejrzystości w zarządzaniu zapasami. Z kolei konta wynikowe są przeznaczone do rejestrowania przychodów i kosztów związanych z działalnością firmy, co nie ma zastosowania w kontekście ewidencji szczegółowej materiałów. Przekierowując uwagę na analizę wyników finansowych, pomijają one istotne aspekty związane z aktywami trwałymi. Wreszcie, konta syntetyczne, będące zbiorem informacji z kont analitycznych, nie powinny być jedynym źródłem ewidencji szczegółowej, ponieważ ich głównym celem jest przedstawienie ogólnej sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do tych niepoprawnych wniosków, obejmują mylenie poziomów ewidencji oraz brak zrozumienia roli, jaką pełnią różne typy kont w systemie rachunkowości. Prowadzenie ewidencji materiałów wyłącznie na kontach syntetycznych czy wynikowych uniemożliwia efektywne zarządzanie zapasami i może prowadzić do błędnych decyzji finansowych.

Pytanie 12

Kto przyznaje numer identyfikacyjny REGON?

A. Urząd Statystyczny.

B. Powiatowy Urząd Pracy.

C. Kasa Skarbowa.

D. Gmina.

Numer identyfikacyjny REGON, czyli Rejestr Gospodarki Narodowej, jest nadawany przez Urząd Statystyczny. REGON jest unikalnym identyfikatorem, który służy do klasyfikacji przedsiębiorstw oraz innych jednostek organizacyjnych. Jest to istotne narzędzie do prowadzenia statystyk oraz analiz gospodarczych w Polsce. Przykładowo, każda firma, która rozpoczyna działalność gospodarczą, musi uzyskać numer REGON, aby mogła być zarejestrowana w systemie statystycznym kraju. Dzięki temu możliwe jest monitorowanie struktury gospodarki oraz prowadzenie badań dotyczących rozwoju różnych sektorów. REGON jest również wykorzystywany przez różne instytucje publiczne, w tym banki, przy składaniu wniosków o kredyty, czy dotacje. Warto dodać, że numery REGON są regularnie aktualizowane, aby odpowiadały rzeczywistości rynkowej oraz zmianom w strukturze przedsiębiorstw.

Pytanie 13

Spółka akcyjna osiągnęła zysk netto w wysokości 100 000 zł. Kapitał zakładowy spółki wynosi 540 000 zł, a kapitał zapasowy 80 000 zł. Jaką kwotę zysku netto należy obowiązkowo przeznaczyć na podwyższenie kapitału zapasowego, aby sprostać wymogom zawartym w przepisach Kodeksu spółek handlowych?

Fragment Kodeksu spółek handlowych.

(…)

Art. 396. § 1. Na pokrycie straty należy utworzyć kapitał zapasowy, do którego przelewa się co najmniej 8% zysku za dany rok obrotowy, dopóki kapitał ten nie osiągnie co najmniej jednej trzeciej kapitału zakładowego.

(…)

A. 180 000 zł

B. 8 000 zł

C. 100 000 zł

D. 20 000 zł

Wybór kwoty 20 000 zł jako przeznaczonej na kapitał zapasowy jest błędny z kilku powodów. Po pierwsze, z ustawy wynika, że minimalna wartość do przeznaczenia na kapitał zapasowy wynosi 8% zysku netto, co w przypadku zysku wynoszącego 100 000 zł daje kwotę 8 000 zł. Wybierając 20 000 zł, można pomyśleć, że większa suma oznacza większe zabezpieczenie, jednak w kontekście prawa nie jest to uzasadnione. Wartość ta nie jest zgodna z wymogami prawnymi, co może prowadzić do nieprawidłowości w księgowości oraz ewentualnych sankcji ze strony organów nadzoru. Odpowiedzi 180 000 zł oraz 100 000 zł są jeszcze bardziej odległe od prawidłowego wyniku, gdyż sugerują przeznaczenie całego zysku netto lub jego znacznej części na kapitał zapasowy, co nie tylko narusza przepisy, ale również ogranicza możliwości inwestycyjne spółki. W praktyce przedsiębiorstwa powinny zrównoważyć obowiązki prawne z potrzebami rozwojowymi, a nadmierne przeznaczenie zysku na kapitał zapasowy może zablokować środki na inne ważne inwestycje. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami w spółce akcyjnej.

Pytanie 14

Która sekcja biznesplanu zawiera dane dotyczące zewnętrznego otoczenia firmy?

A. Opis procesu produkcyjnego

B. Charakterystyka wytwarzanego produktu

C. Analiza rynku i konkurencji

D. Ocena finansów oraz ich prognozowanie

Wiesz, analiza rynku i konkurencji to mega ważna część każdego biznesplanu. To tak jakbyś próbował zrozumieć, co się dzieje wokół Twojej firmy. W tej sekcji musisz spojrzeć, na jakim rynku chcesz działać, jakie są jego rozmiary, czy rośnie, a może jest w stagnacji? No i nie zapomnij o konkurencji, zbadaj, kto jest Twoim rywalem, jakie mają mocne i słabe strony oraz jakie strategie stosują. Fajnym przykładem może być to, żeby zobaczyć, kto dominuję w danym rynku i jaką mają pozycję. To pozwoli Ci lepiej dopasować swoje działania marketingowe. Nie zapomnij też o trendach oraz o tym, czego chcą klienci, bo to super ważne, żeby Twoja oferta odpowiadała ich potrzebom. Jak chcesz to wszystko ogarnąć, to polecam narzędzia takie jak analiza SWOT, PESTEL czy pięć sił Portera. Dzięki nim uzyskasz pełniejszy obraz tego, co się dzieje dookoła Twojego biznesu.

Pytanie 15

Kapitał rezerwowy oraz kapitał zapasowy to formy samofinansowania, które występują

A. w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością i spółce akcyjnej

B. w spółdzielni oraz przedsiębiorstwie państwowym

C. w spółce cywilnej i spółce z ograniczoną odpowiedzialnością

D. w przedsiębiorstwie państwowym i spółce akcyjnej

Kapitał zapasowy i kapitał rezerwowy są ważnymi elementami struktury kapitałowej zarówno spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, jak i spółek akcyjnych. Kapitał zapasowy jest tworzony z zysków netto, które nie zostały wypłacone jako dywidendy, a jego celem jest zabezpieczenie działalności przedsiębiorstwa przed ewentualnymi stratami. Z kolei kapitał rezerwowy może być używany do pokrycia nieprzewidzianych wydatków lub inwestycji. W praktyce, posiadanie odpowiedniego kapitału rezerwowego i zapasowego pozwala na zwiększenie elastyczności finansowej oraz stabilności spółki, co jest istotne w sytuacjach kryzysowych. Na przykład, spółka akcyjna może wykorzystać kapitał rezerwowy do sfinansowania rozwoju nowych produktów, co przyczynia się do jej konkurencyjności na rynku. Zgodnie z ustawą o rachunkowości, odpowiednie zarządzanie tymi kapitałami jest kluczowe dla utrzymania płynności finansowej i zaufania inwestorów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze zarządzania finansami.

Pytanie 16

Pierwszym krokiem w procesie planowania jest

A. określenie celów

B. przygotowanie harmonogramu realizacji zadań

C. ustalenie procedury realizacji działań

D. analiza aktualnej sytuacji

Określenie celów jest kluczowym etapem procesu planowania, jako że stanowi fundament dla wszystkich dalszych działań. Właściwie zdefiniowane cele umożliwiają skoncentrowanie zasobów i wysiłków na osiąganiu konkretnych rezultatów. W praktyce, przykładowo w zarządzaniu projektami, cele powinny być SMART - Specyficzne, Mierzalne, Osiągalne, Istotne i Czasowe. Daje to wyraźne ramy, w których zespół projektowy może działać. Cele mogą dotyczyć różnych aspektów projektu, takich jak budżet, terminy czy jakość, co pozwala na skuteczne monitorowanie postępów oraz dokonywanie modyfikacji w trakcie realizacji. Dobrą praktyką jest również zaangażowanie kluczowych interesariuszy podczas określania celów, co zwiększa ich akceptację oraz zaangażowanie w realizację projektu. Ponadto, dobrze sformułowane cele mogą być narzędziem do oceny efektywności i wydajności, co jest zgodne z metodologiami zarządzania, takimi jak PMBOK czy PRINCE2, które podkreślają znaczenie celowego planowania.

Pytanie 17

Klient nabył produkt z 3% zniżką, płacąc za niego 727,50 zł. Jaka była pierwotna cena produktu przed przyznaniem zniżki?

A. 750,00 zł

B. 749,33 zł

C. 706,31 zł

D. 705,67 zł

Osoby wybierające inne odpowiedzi mogą mieć trudności w zrozumieniu mechanizmu obliczania ceny po rabacie. W przypadku odpowiedzi 706,31 zł, błędne podejście może polegać na przyjęciu nieprawidłowego współczynnika rabatu lub błędnym obliczeniu procentu. Przykładowo, obliczenia mogły być wykonane z użyciem błędnego założenia, że rabat wynosi więcej niż 3%, co prowadzi do zaniżonej wartości. Z kolei wybór 749,33 zł może wynikać z niepoprawnego dodania rabatu zamiast jego odjęcia od całkowitej ceny. Osoby te mogą mylić kwoty rabatów, nie wiedząc, że należy od ceny towaru odjąć wartość rabatu, a nie dodawać. Wybór 705,67 zł z kolei może być efektem błędnego uznania, że kwota zapłacona przez klienta została pomniejszona o nieodpowiednią wartość rabatu lub zastosowanie niewłaściwego współczynnika. Takie błędne myślenie prowadzi do nieprawidłowych obliczeń, które mogą wpłynąć na decyzje zakupowe oraz na zarządzanie finansami w przedsiębiorstwie. Warto zatem przywiązywać dużą wagę do dokładności obliczeń oraz do zrozumienia zasad działania rabatów, aby uniknąć takich pomyłek w przyszłości.

Pytanie 18

Zasada bilansu równowagi wskazuje, że

A. bilans sporządza się w określonej formie

B. wszystkie elementy bilansu przedstawia się wartościowo

C. z jednej strony ujmowane są składniki aktywów, a z drugiej pasywów

D. wartość aktywów odpowiada wartości pasywów

Zasada równowagi bilansowej jest kluczowym elementem rachunkowości, który wskazuje, że suma wartości aktywów musi być równa sumie wartości pasywów. To oznacza, że wszystkie środki, które przedsiębiorstwo posiada (aktywa), są w równowadze z jego zobowiązaniami (pasywa). Na przykład, jeśli firma posiada środki pieniężne, wyposażenie i zapasy, to wartość tych aktywów powinna odpowiadać wartości kapitału własnego i wszelkich zobowiązań względem kredytodawców. Zasada ta jest fundamentem bilansu jako sprawozdania finansowego, które jest obligatoryjnie sporządzane na koniec każdego okresu sprawozdawczego zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF). Równowaga ta zapewnia, że wszystkie transakcje są poprawnie zaksięgowane, co jest kluczowe dla rzetelności finansowej i podejmowania decyzji w oparciu o wiarygodne dane. Dlatego też, każdy analityk finansowy powinien umieć interpretować bilans, zwracając szczególną uwagę na tę zasadę, aby ocenić stabilność finansową przedsiębiorstwa oraz jego zdolność do regulowania zobowiązań.

Pytanie 19

Firma podpisała umowę o dzieło z 40-letnim wykonawcą, który nie jest w stosunku pracy z przedsiębiorstwem. Jaką kwotę będzie stanowić podstawa opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu tej umowy, jeśli wynagrodzenie brutto wynosi 5 000 zł, a koszty uzyskania przychodu wynoszą 50%?

A. 300,00 zł

B. 5 000,00 zł

C. 7 500,00 zł

D. 2 500,00 zł

Wybór odpowiedzi, która nie uwzględnia zasady stosowania kosztów uzyskania przychodu, prowadzi do błędnych obliczeń. Na przykład, decyzja o tym, że podstawa opodatkowania wynosi 5 000,00 zł, ignoruje kluczowy aspekt obliczeń podatkowych, jakim są koszty. Warto zaznaczyć, że wynagrodzenie brutto to całkowita kwota, jaką wykonawca zarabia, ale nie jest to kwota, od której nalicza się podatek. W przypadku umowy o dzieło, obowiązujące przepisy zezwalają na odliczenie kosztów uzyskania przychodu, co jest standardem w praktyce podatkowej. Z kolei odpowiedź sugerująca, że podstawa opodatkowania wynosi 300,00 zł, błędnie interpretuje zasady obliczania dochodu, sugerując, że koszty uzyskania przychodu są nadmiernie obniżone. Ponadto, wybór 7 500,00 zł jest całkowicie nietrafiony, ponieważ przekracza kwotę wynagrodzenia brutto. Typowym błędem myślowym jest nieznajomość zasad obliczania podstawy podatku dochodowego, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. Ważne jest, aby przed podjęciem decyzji dotyczących podatków, zrozumieć zasady dotyczące kosztów oraz ich wpływ na obliczenia dochodu, co jest kluczowe dla właściwego zarządzania finansami osobistymi oraz zgodności z przepisami prawa.

Pytanie 20

Firma, która złożyła weksel obcy o wartości nominalnej 500 zł do redyskonta przed upływem terminu wykupu, uzyskała w banku 450 zł. Jaką kwotę odsetek straciła w wyniku redyskonta weksla?

A. 20 zł

B. 30 zł

C. 50 zł

D. 40 zł

Weksel obcy o nominale 500 zł, który został przekazany do redyskonta, oznacza, że przedsiębiorstwo przedłużyło termin otrzymania pełnej kwoty w zamian za natychmiastową gotówkę. Bank wypłacił przedsiębiorstwu 450 zł, co oznacza, że weksel został sprzedany z dyskontem, czyli z kwoty nominalnej została odjęta wartość odsetek, które oblicza się na podstawie różnicy między nominalną wartością weksla a kwotą otrzymaną w wyniku redyskonta. Możemy obliczyć utracone odsetki, odejmując kwotę otrzymaną (450 zł) od wartości nominalnej (500 zł). W rezultacie uzyskujemy 50 zł jako kwotę utraconych odsetek. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być ocena opłacalności korzystania z weksli obcych w transakcjach handlowych, gdzie przedsiębiorstwa muszą dokładnie analizować wszystkie koszty związane z finansowaniem, aby podejmować najlepsze decyzje finansowe. W praktyce, redyskonto weksli obcych jest stosowane przez przedsiębiorstwa jako szybki sposób na uzyskanie płynności finansowej, jednak wiąże się to zawsze z określonymi kosztami, które należy uwzględnić w planach finansowych.

Pytanie 21

Obliczona kwota podstawowej stawki VAT, w oparciu o wartość netto produktu, wynosi 1 150,00 zł. Jaką wartość netto ma ten towar?

A. 5 000,00 zł

B. 3 000,00 zł

C. 15 525,00 zł

D. 14 375,00 zł

Jak chcesz obliczyć wartość netto towaru, mając VAT w wysokości 1150,00 zł, użyj wzoru na podatek: VAT = wartość netto * stawka VAT. W Polsce podstawowa stawka VAT to 23%, więc robimy tak: 1150,00 zł = wartość netto * 0,23. Jak przekształcimy wzór, to dostaniemy wartość netto = 1150,00 zł / 0,23, co daje nam 5000,00 zł. Wartość netto to coś, co musisz znać, bo na jej podstawie potem obliczasz VAT. Przykładowo, dla przedsiębiorców znalazłoby to zastosowanie przy ustalaniu cen sprzedaży i przy rozliczeniach podatkowych z urzędami skarbowymi.

Pytanie 22

W bilansie firmy, oprogramowanie komputerowe, zakupione licencje oraz prawo do używania znaku towarowego są klasyfikowane jako

A. wartości niematerialne i prawne

B. aktywa obrotowe rzeczowe

C. długoterminowe inwestycje

D. aktywa trwałe rzeczowe

Odpowiedź 'wartości niematerialne i prawne' jest prawidłowa, ponieważ oprogramowanie komputerowe, nabyte licencje oraz prawo do używania znaku towarowego są klasyfikowane jako aktywa, które nie mają fizycznej postaci, ale przynoszą korzyści ekonomiczne przedsiębiorstwu. Wartości niematerialne i prawne odzwierciedlają prawa autorskie, patenty, znaki towarowe oraz inne formy własności intelektualnej, które są zgodne z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR) oraz Krajowymi Standardami Rachunkowości (KSR). Przykładami wartości niematerialnych mogą być licencje na oprogramowanie, które pozwalają przedsiębiorstwu na korzystanie z określonych technologii, czy też znak towarowy, który zwiększa rozpoznawalność marki. Z perspektywy praktycznej, prawidłowe klasyfikowanie tych aktywów jest kluczowe dla oceny sytuacji finansowej firmy oraz jej zdolności generowania przychodów w dłuższym okresie. Ponadto, ich amortyzacja jest istotnym elementem kosztów operacyjnych, co wpływa na rentowność firmy.

Pytanie 23

Konto Rozliczenie zakupów może posiadać saldo

A. kredytowe, co sygnalizuje towary w magazynie

B. kredytowe, co wskazuje na towary w drodze

C. debetowe, co oznacza towary w drodze

D. debetowe, co oznacza dostawy niefakturowane

Kiedy saldo konta Rozliczenie zakupu towarów jest kredytowe, może to sugerować, że firma ma nadwyżkę towarów w magazynie lub nieoczekiwanie zrealizowane dostawy, co jest niezgodne z założeniami dotyczącymi konta. Odpowiedzi, które wskazują na saldo kredytowe oznaczające towary w drodze, są mylące, ponieważ w praktyce powinny one wykazywać saldo debetowe, gdyż dotyczą aktywów w transporcie, które jeszcze nie dotarły do odbiorcy. Wprowadzenie kredytowego salda w tym kontekście błędnie sugeruje, że dostarczone towary zostały już sklasyfikowane jako dostępne, co narusza zasady uznawania przychodów. Koncepcja sald kredytowych dla towarów w magazynie także jest niepoprawna, gdyż towar, który znajduje się w magazynie, powinien być ujęty jako aktywo, a nie jako zobowiązanie. Zazwyczaj błędne interpretacje w tej kwestii wynikają z niezrozumienia podstawowych zasad rachunkowości i klasyfikacji aktywów. Księgowi muszą być świadomi, jak różne salda na kontach dotyczących zakupów wpływają na ogólny obraz finansowy firmy oraz jak ważne jest odpowiednie klasyfikowanie aktywów, aby uniknąć nieporozumień w raportowaniu finansowym.

Pytanie 24

W zamieszczonej tabeli opisano zadania czterech instytucji. Wskaż spośród nich tę, która jest urzędem skarbowym

Instytucja 1.	Instytucja 2.
– kieruje wykonaniem budżetu – kontroluje realizację dochodów i wydatków budżetowych – określa zasady gospodarki finansowej podmiotów sektora finansów publicznych	– ustala i pobiera podatki oraz niepodatkowe należności budżetowe – rejestruje podatników oraz przyjmuje deklaracje podatkowe – prowadzi dochodzenia w sprawach karnych skarbowych
Instytucja 3.	Instytucja 4.
– prowadzi nadzór nad urzędami skarbowymi – orzeka w drugiej instancji w sprawach podatkowych – wykonywanie kontroli skarbowej	– kontroluje przepływ dewizowych środków płatniczych – kontroluje rzetelność deklarowanych postaw opodatkowania – kontroluje celowość i legalność wydatkowania środków budżetowych

A. Instytucja 1

B. Instytucja 4

C. Instytucja 2

D. Instytucja 3

Instytucja 2 została poprawnie zidentyfikowana jako urząd skarbowy, ponieważ jej zadania dokładnie odpowiadają funkcjom, jakie pełnią te instytucje w Polsce. Urzędy skarbowe są odpowiedzialne za ustalanie wysokości zobowiązań podatkowych, a także ich pobieranie. Ważnym aspektem ich działalności jest rejestracja podatników, co umożliwia skuteczne zarządzanie systemem podatkowym. Urzędy skarbowe przyjmują również deklaracje podatkowe, co jest kluczowym elementem procesu podatkowego. Dodatkowo, prowadzenie dochodzeń w sprawach karnych skarbowych jest istotnym zadaniem, które pozwala na przeciwdziałanie oszustwom podatkowym. Przykładem dobrych praktyk w tej dziedzinie jest współpraca urzędów skarbowych z innymi instytucjami, co pozwala na skuteczniejsze wykrywanie i kontrolowanie nieprawidłowości w obszarze podatków. Te aspekty działalności urzędów skarbowych są kluczowe dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania systemu podatkowego w kraju.

Pytanie 25

W którym kwartale wystąpiło zjawisko nadpłynności finansowej ?

Składnik bilansu	I kwartał (w zł)	II kwartał (w zł)	III kwartał (w zł)	IV kwartał (w zł)
Aktywa obrotowe	20 000,00	25 000,00	30 000,00	35 000,00
Zobowiązania krótkoterminowe	22 000,00	15 000,00	17 000,00	10 000,00

A. W I kwartale.

B. W II kwartale.

C. W IV kwartale.

D. W III kwartale.

Wybór II, III lub I kwartału jako odpowiedzi na pytanie o zjawisko nadpłynności finansowej jest wynikiem nieprawidłowego zrozumienia wskaźników płynności oraz ich znaczenia w kontekście analizy finansowej. W każdym z tych kwartałów wskaźnik płynności finansowej nie osiągnął wartości 2,0, co jest krytycznym progiem dla oceny sytuacji finansowej firmy. W szczególności, wybór I kwartału może być związany z błędną interpretacją danych finansowych, gdzie mniejsze wskaźniki płynności mogą sugerować, że firma wciąż ma wystarczające środki na pokrycie bieżących zobowiązań. W rzeczywistości jednak wskaźniki te powinny być analizowane w kontekście długoterminowym. Przypisanie nadpłynności do III lub II kwartału również wskazuje na typowy błąd myślowy związany z niepełnym zrozumieniem cyklu operacyjnego firmy oraz zmienności wskaźników finansowych w czasie. Kluczowe jest, aby przy ocenie płynności brać pod uwagę nie tylko wskaźniki, ale także ich dynamikę oraz kontekst rynkowy. Ostatecznie, ignorowanie spadków wskaźników w wybranych kwartałach może prowadzić do błędnych wniosków i nieoptymalnych decyzji finansowych, co podkreśla znaczenie regularnej analizy finansowej oraz ciągłej edukacji w tym obszarze.

Pytanie 26

Przedsiębiorstwo, Tomato s.c. z Grudziądza, jako jedno z wielu przedsiębiorstw rodzinnych dostarcza pomidory do okolicznych sklepów. Na podstawie informacji zawartych w tabeli określ rodzaj modelu rynku, w ramach którego funkcjonuje to przedsiębiorstwo.

Modele struktur rynku
Nazwa rynku	Liczba przedsiębiorstw na rynku	Rodzaj produktu	Dostęp do rynku
Konkurencja doskonała	bardzo dużo małych przedsiębiorstw	jednorodne (identyczne)	wolny lub bardzo łatwy
Pełen monopol	jedna	tylko jeden produkt nie ma substytutu	może być zablokowany, są bariery wejścia
Konkurencja monopolistyczna	wiele	zróżnicowany, ale ma bliskie substytuty	łatwy, ale wysokie koszty reklamy
Oligopol	kilka	zróżnicowany, pod względem jakości i rodzaju	prawne i kapitałowe bariery wejścia

A. Pełnego monopolu.

B. Konkurencji monopolistycznej.

C. Konkurencji doskonałej.

D. Oligopolu.

Wybór odpowiedzi wskazującej na model pełnego monopolu jest błędny, ponieważ monopole występują w sytuacjach, gdy jedno przedsiębiorstwo dominująco kontroluje cały rynek, co nie ma miejsca w przypadku przedsiębiorstwa Tomato s.c. To przedsiębiorstwo działa na rynku, gdzie istnieje wiele innych dostawców pomidorów, co oznacza, że nie ma jednego dominującego gracza. Monopol mógłby występować, gdyby Tomato s.c. miało wyłączność na produkcję pomidorów w danym regionie, co jest mało prawdopodobne w branży rolniczej. Odpowiedź wskazująca na oligopol również nie jest trafna, gdyż oligopol charakteryzuje się niewielką liczbą producentów, co pozwala im na wzajemne oddziaływanie cenowe i strategiczne. W przypadku Tomato s.c. z Grudziądza mamy do czynienia z bardzo dużą liczbą małych producentów, co całkowicie wyklucza ten model. Konkurencja monopolistyczna z kolei występuje w sytuacjach, gdy różne przedsiębiorstwa oferują produkty, które są zróżnicowane, a nie identyczne. Pomidory są produktem jednorodnym, co z kolei wyklucza także ten model. Takie nieporozumienia często wynikają z błędnego rozumienia struktury rynków oraz z analizy przypadków, gdzie złożoność realiów rynkowych nie jest dostatecznie uwzględniana. Ważne jest, aby dokładnie rozumieć różnice pomiędzy różnymi modelami rynkowymi, co pozwoli na bardziej trafne analizy i podejmowanie decyzji strategicznych w przyszłości.

Pytanie 27

Jan Kowalski od stycznia do lutego poprzedniego roku podatkowego nigdzie nie pracował i nie osiągał żadnych dochodów. Przez pozostałe 10 miesięcy poprzedniego roku podatkowego był zatrudniony na podstawie umowy o pracę u jednego pracodawcy, którego siedziba znajduje się w jego miejscu zamieszkania. Którą kwotę kosztów uzyskania przychodów powinien wykazać pracodawca w PIT-11 dla Jana Kowalskiego za poprzedni rok podatkowy?

Wyciąg z Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Art. 22.

2. Koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej:
1) wynoszą 250 zł miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 3000 zł – w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;
2) nie mogą przekroczyć łącznie 4500 zł za rok podatkowy – w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;
3) wynoszą 300 zł miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 3600 zł – w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę;
4) nie mogą przekroczyć łącznie 5400 zł za rok podatkowy – w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.
(...)

A. 3 750,00 zł

B. 4 500,00 zł

C. 3 000,00 zł

D. 2 500,00 zł

Odpowiedź 2 500,00 zł jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z polskim prawem podatkowym, pracownicy mają prawo do kosztów uzyskania przychodów w wysokości 250 zł za każdy miesiąc pracy. W przypadku Jana Kowalskiego, który pracował przez 10 miesięcy, całkowita kwota kosztów uzyskania przychodów wynosi 2 500,00 zł (250 zł x 10 miesięcy). Koszty uzyskania przychodów mają na celu zmniejszenie podstawy opodatkowania, co jest istotne z punktu widzenia efektywności podatkowej. Z punktu widzenia praktyki księgowej i podatkowej, pracodawcy są zobowiązani do wykazania tych kosztów w formularzu PIT-11, co jest kluczowe dla prawidłowego rozliczenia pracownika. Należy również pamiętać, że w sytuacjach, gdy pracownik nie osiągał dochodów przez część roku, jak w przypadku Jana, należy odpowiednio uwzględnić tę sytuację w obliczeniach. Ujawnienie i prawidłowe rozliczanie kosztów uzyskania przychodów jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi i standardami rachunkowości, co przyczynia się do transparentności finansowej oraz zgodności z przepisami prawa.

Pytanie 28

Na podstawie którego dokumentu odbywa się przekazanie akt spraw zakończonych?

A. Protokołu zdawczo-odbiorczego

B. Spisu spraw

C. Protokołu kontroli

D. Wykazu akt

Protokół zdawczo-odbiorczy jest kluczowym dokumentem wykorzystywanym w procesie przekazywania akt spraw załatwionych. Jego podstawową funkcją jest formalne potwierdzenie przekazania dokumentacji pomiędzy organami lub jednostkami organizacyjnymi. W praktyce protokół ten zawiera szczegółowe informacje na temat przekazywanych akt, w tym ich rodzaj, ilość oraz daty złożenia. Dzięki temu stanowi ważne narzędzie zapewniające przejrzystość i odpowiedzialność w obiegu dokumentów. Stosowanie protokołu zdawczo-odbiorczego jest zgodne z obowiązującymi normami i regulacjami prawnymi, które nakładają na instytucje obowiązek prowadzenia dokumentacji w sposób umożliwiający jej późniejsze odnalezienie oraz kontrolę. Przykładem praktycznego zastosowania tego dokumentu może być sytuacja, w której jednostka administracyjna przekazuje akta do archiwum lub innej jednostki, co wymaga potwierdzenia ich stanu oraz kompletności. Dobrą praktyką jest również załączenie do protokołu dodatkowych informacji, takich jak adnotacje o ewentualnych brakach czy uwagach dotyczących przekazywanych akt, co znacznie ułatwia późniejszą ich weryfikację.

Pytanie 29

Komputerowy program finansowo-księgowy, który został zakupiony oraz wprowadzony do użytku, będzie klasyfikowany w bilansie przedsiębiorstwa w kategorii

A. rzeczowe aktywa trwałe

B. inwestycje długoterminowe

C. wartości niematerialne i prawne

D. zapasy

Zakupiony i przyjęty do użytkowania komputerowy program finansowo-księgowy stanowi wartość niematerialną i prawną, ponieważ jest to oprogramowanie, które nie ma materialnej formy, a jednocześnie wnosi wartość do działalności przedsiębiorstwa. W bilansie, wartości niematerialne i prawne obejmują m.in. patenty, licencje, znaki towarowe oraz programy komputerowe. Przykładowo, gdy firma nabywa oprogramowanie księgowe, to może je amortyzować w czasie, co wpływa pozytywnie na jej wynik finansowy. W praktyce, zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSFS), wartości niematerialne są ujmowane w bilansie według kosztu nabycia pomniejszonego o skumulowaną amortyzację oraz ewentualne straty z tytułu utraty wartości. Dzięki prawidłowemu ujęciu tego aktywa w bilansie, przedsiębiorstwo ma możliwość dokładnej analizy swoich zasobów oraz efektywności inwestycji w technologie wspierające działalność operacyjną.

Pytanie 30

Model zarządzania, w którym lider prowadzi całą jednostkę, a każda jednostka otrzymuje polecenia tylko od wyższego szczebla kierowniczego, określany jest mianem

A. funkcyjnym

B. liniowym

C. sztabowym

D. funkcjonalnym

Wybór funkcjonalny, funkcyjny lub sztabowy to trochę nieporozumienie, jeśli mówimy o strukturach zarządzania w firmach. System funkcjonalny to taki, w którym praca jest dzielona według specjalizacji, co czasem powoduje, że jeden pracownik ma kilku szefów w różnych działach. To zazwyczaj prowadzi do zamieszania w zadaniach i odpowiedzialnościach, a w efekcie może być chaos. Zresztą, system funkcyjny to prawie to samo co funkcjonalny, tylko że działy takie jak marketing czy produkcja są bardziej autonomiczne, co czasem utrudnia współpracę. Model sztabowy jeszcze to wszystko komplikuje, bo dodaje dodatkową warstwę zarządzania, co może spowolnić podejmowanie decyzji. W praktyce to oznacza, że liderzy nie mają pełnej kontroli nad swoimi zespołami, co może prowadzić do niejasności w odpowiedzialności i wolniejszego podejmowania decyzji. Wiele osób myli też hierarchię z odpowiedzialnością, co może źle wpłynąć na wybór struktury organizacyjnej, a to znów na wydajność i efektywność firmy.

Pytanie 31

Gdy pracodawca kończy umowę o pracę zawartą na czas nieokreślony z pracownikiem, którego nie zamierza zatrudnić ponownie, jest zobowiązany do wydania świadectwa pracy

A. w terminie 30 dni od daty rozwiązania umowy o pracę

B. na żądanie pracownika

C. w dniu rozwiązania umowy o pracę

D. po dokonaniu rozliczeń z pracownikiem

Odpowiedź "w dniu rozwiązania umowy o pracę" jest poprawna, ponieważ zgodnie z Kodeksem pracy, pracodawca ma obowiązek wydania świadectwa pracy pracownikowi niezwłocznie po rozwiązaniu umowy o pracę. Świadectwo pracy powinno zawierać informacje dotyczące okresu zatrudnienia, rodzaju wykonywanej pracy oraz innych istotnych danych, które mogą być istotne dla przyszłych pracodawców. Praktycznie oznacza to, że w momencie, gdy umowa o pracę wygasa, pracownik powinien otrzymać dokument potwierdzający jego doświadczenie zawodowe. Wydanie świadectwa pracy w tym terminie ma na celu ułatwienie pracownikowi poszukiwania nowego zatrudnienia, a także zapewnienie transparentności w relacjach pracodawca-pracownik. Należy również podkreślić, że opóźnienie w wydaniu świadectwa pracy może skutkować sankcjami dla pracodawcy oraz negatywnym wpływem na jego reputację na rynku pracy.

Pytanie 32

Na podstawie przepisów Kodeksu karnego skarbowego ustal, ile wynosi maksymalna kara grzywny wymierzona wyrokiem nakazowym przy założeniu, że minimalne wynagrodzenie wynosi 1 850,00 zł miesięcznie.

Fragment z Kodeksu karnego skarbowego
Art. 48. § 1. Kara grzywny może być wymierzona w granicach od jednej dziesiątej do dwudziestokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia, chyba że kodeks stanowi inaczej. § 2. Mandatem karnym można nałożyć karę grzywny w granicach nieprzekraczających podwójnej wysokości minimalnego wynagrodzenia. § 3. Wyrokiem nakazowym można wymierzyć karę grzywny w granicach nieprzekraczających dziesięciokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia.

Fragment z Kodeksu karnego skarbowego

Art. 48.
§ 1. Kara grzywny może być wymierzona w granicach od jednej dziesiątej do dwudziestokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia, chyba że kodeks stanowi inaczej.
§ 2. Mandatem karnym można nałożyć karę grzywny w granicach nieprzekraczających podwójnej wysokości minimalnego wynagrodzenia.
§ 3. Wyrokiem nakazowym można wymierzyć karę grzywny w granicach nieprzekraczających dziesięciokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia.

A. Minimalnie 18 500,00 zł.

B. Minimalnie 3 700,00 zł.

C. Maksymalnie 37 000,00 zł.

D. Maksymalnie 18 500,00 zł.

Wybór niewłaściwej odpowiedzi świadczy o niedostatecznej znajomości przepisów dotyczących kar grzywnych w Kodeksie karnym skarbowym. Wysokość kary grzywny określona w Kodeksie nie jest ustalana arbitralnie, lecz w oparciu o ściśle zdefiniowane zasady. Na przykład, odpowiedzi wskazujące na kwoty przekraczające 18 500,00 zł wskazują na niepoprawne zrozumienie zasady, że kara nie może być wyższa niż dziesięciokrotność minimalnego wynagrodzenia. Odpowiedź sugerująca „Maksymalnie 37 000,00 zł” nie tylko jest błędna, ale również wskazuje na brak wiedzy o tym, że minimalne wynagrodzenie jest bazą do obliczeń, a nie samodzielnym wskaźnikiem kary. Warto zauważyć, że kara grzywny powinna być adekwatna do popełnionego wykroczenia oraz sytuacji finansowej sprawcy, co oznacza, że sądy mają obowiązek stosować się do ram określonych przez Kodeks, co czyni kwoty powyżej 18 500,00 zł całkowicie nieuzasadnionymi. To podkreśla znaczenie znajomości przepisów oraz umiejętności ich stosowania w praktyce, co jest kluczowe dla osób pracujących w obszarze prawa karnego i skarbowego.

Pytanie 33

Jaką wartość ma norma zużycia materiału, jeśli firma produkcyjna w ciągu roku wykorzystała 150 000 kg surowca i wyprodukowała 6 000 sztuk gotowych wyrobów?

A. 30 kg/szt.

B. 25 szt./kg

C. 0,04 szt./kg

D. 25 kg/szt.

Poprawna odpowiedź wynosi 25 kg/szt., co oznacza, że na wyprodukowanie jednego wyrobu gotowego przedsiębiorstwo zużywa 25 kg materiału. Aby to obliczyć, wystarczy podzielić całkowite zużycie materiału (150 000 kg) przez liczbę wyprodukowanych wyrobów (6 000 szt.). Stąd 150 000 kg / 6 000 szt. = 25 kg/szt. W praktyce, znajomość norm zużycia materiałów jest kluczowa dla optymalizacji procesów produkcyjnych, a także dla zarządzania kosztami. Zastosowanie tej normy pozwala na planowanie zakupów surowców, a także na monitorowanie efektywności produkcji. W przemyśle często korzysta się z norm produkcyjnych, które są ustalane na podstawie wcześniejszych analiz i doświadczeń. Pomaga to w identyfikacji potencjalnych nieprawidłowości i wprowadzeniu ewentualnych korekt w procesie produkcyjnym, co w konsekwencji prowadzi do zwiększenia rentowności przedsiębiorstwa.

Pytanie 34

Osoba ucząca się w technikum (w wieku 18 lat) zatrudniona na podstawie umowy zlecenia otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 2 000,00 zł. Jaką kwotę zostanie potrąconą z jego wynagrodzenia jako zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych?

A. 298,00 zł

B. 0,00 zł

C. 340,00 zł

D. 272,00 zł

Wynagrodzenie ucznia technikum zatrudnionego na umowę zlecenia w wysokości 2 000,00 zł nie podlega potrąceniu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych (PIT) z uwagi na to, że student ma prawo do tzw. ulgi dla młodych. W Polsce osoby do 26. roku życia, które nie przekraczają określonego limitu dochodów, mogą korzystać z zwolnienia z podatku dochodowego. W 2023 roku limit ten wynosi 85 528 zł rocznie. W praktyce, w przypadku umowy zlecenia, wynagrodzenie nie przekraczające tej kwoty jest zwolnione od zaliczki na PIT, co oznacza, że w tym przypadku 2 000,00 zł nie będzie obciążone podatkiem. Ulgi te mają na celu wsparcie młodych ludzi na rynku pracy oraz ich aktywizację zawodową, a także ułatwienie zdobywania doświadczeń zawodowych bez obciążenia podatkowego.

Pytanie 35

Dokument, który wierzyciel wysyła do dłużnika w celu przypomnienia o niezapłaconej kwocie w ustalonym czasie to

A. wezwanie do zapłaty

B. prośba o przedłużenie terminu płatności

C. nota odsetkowa

D. oświadczenie dłużnika o poddaniu się egzekucji

Wezwanie do zapłaty jest formalnym dokumentem, który wierzyciel wysyła do dłużnika w celu przypomnienia o zaległej płatności, która nie została uregulowana w ustalonym terminie. Jest to kluczowy element procesu windykacji należności, który powinien być stosowany zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. W praktyce, wezwanie do zapłaty zawiera zazwyczaj szczegóły dotyczące kwoty zadłużenia, daty wymagalności oraz możliwych konsekwencji w przypadku dalszego opóźnienia w płatności. Dobrą praktyką jest również dołączenie informacji o możliwości złożenia reklamacji lub negocjacji warunków spłaty. Wysyłając wezwanie do zapłaty, wierzyciel wykazuje dobre intencje i chęć rozwiązania sytuacji polubownie, co może zredukować koszty związane z windykacją. Warto wiedzieć, że zgodnie z Kodeksem cywilnym, wezwanie do zapłaty jest niezbędne, aby dłużnik stał się w zwłoce, co pozwala na naliczanie odsetek za opóźnienie. Umiejętne sporządzanie i wysyłanie wezwań do zapłaty może znacząco wpłynąć na efektywność procesu odzyskiwania należności.

Pytanie 36

Przepisy Kodeksu spółek handlowych wymagają wniesienia kapitału zakładowego w wysokości minimum 100 000,00 zł do spółki

A. z ograniczoną odpowiedzialnością

B. akcyjnej

C. komandytowej

D. komandytowo-akcyjnej

Odpowiedź, którą zaznaczyłeś, jest zupełnie ok. Mówiąc prościej, w spółce akcyjnej, żeby ją założyć, musisz mieć przynajmniej 100 000 zł kapitału zakładowego. To wynika z Kodeksu spółek handlowych. Spółka akcyjna to taka forma działalności, która zbiera pieniądze od różnych inwestorów przez emisję akcji. To z kolei sprawia, że łatwiej jest obracać tymi akcjami na rynku. To znaczy, że jeśli chcesz założyć taką spółkę, musisz mieć te środki, żeby zapewnić, że wierzyciele dostaną swoje pieniądze. Co więcej, zarządzanie spółką akcyjną jest trochę bardziej skomplikowane, co wiąże się z różnymi obowiązkami sprawozdawczymi. Duże firmy często decydują się na tę formę prawną, bo łatwiej im zdobyć kapitał i ograniczyć własną odpowiedzialność do wartości akcji, które wnieśli.

Pytanie 37

Przedstawiony fragment to roczne zeznanie podatkowe dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych sporządzone dla Pana Kowalskiego. Pan Kowalski samodzielnie rozlicza się z podatku z urzędem skarbowym. Jaką kwotę i w którym polu powinien wpisać podatnik w tym zeznaniu podatkowym?

Obliczenie wysokości zobowiązania lub kwoty zwrotu (w zł)
Podatek należny	1. 10 500 zł
Suma zaliczek pobranych przez płatników	2. 9 800 zł
Różnica pomiędzy podatkiem należnym a sumą zaliczek pobranych przez płatników - do zapłaty	3.
Różnica pomiędzy podatkiem należnym a sumą zaliczek pobranych przez płatników, a podatkiem należnym - nadpłata	4.

A. 20 300 zł w polu nr 4 (nadpłata).

B. 20 300 zł w polu nr 3 (do zapłaty).

C. 700 zł w polu nr 3 (do zapłaty).

D. 700 zł w polu nr 4 (nadpłata).

Wybór innych odpowiedzi, które sugerują, że kwota 700 zł powinna być wpisana w polu nr 4 (nadpłata) lub w polu nr 3 (do zapłaty) z błędnymi kwotami, wskazuje na nieporozumienie dotyczące zasadności oraz interpretacji formularza rocznego zeznania podatkowego. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że pole nr 3 jest zarezerwowane dla kwot, które podatnik jest zobowiązany zapłacić, natomiast pole nr 4 dotyczy nadpłat, które są sytuacją, w której podatnik wpłacił więcej niż wynosi jego rzeczywiste zobowiązanie podatkowe. W przypadku Pana Kowalskiego, który ma do zapłaty 700 zł, wpisanie tej kwoty w pole nr 4 byłoby błędem, ponieważ oznaczałoby to, że podatnik ma nadpłatę, co nie jest zgodne z rzeczywistością. Ponadto, wybór odpowiedzi wskazujących na 20 300 zł w polu nr 3 jako do zapłaty sugeruje nieprawidłowe zrozumienie obliczeń podatkowych oraz pomija kluczowe kroki w prawidłowym rozliczeniu. Typowym błędem, który prowadzi do takich niepoprawnych wniosków, jest zbyt ogólna analiza danych oraz brak uwzględnienia szczegółów dotyczących zaliczek na podatek dochodowy oraz ich wpływu na całkowite zobowiązania podatkowe. W takiej sytuacji istotne jest, aby podatnik dokładnie analizował swoje dochody oraz wydatki, co pozwoli uniknąć pomyłek w przyszłych rozliczeniach.

Pytanie 38

Przygotowywanie oraz publikowanie prognoz demograficznych, jak również statystycznych prognoz dotyczących gospodarki i społeczeństwa to jedno z zadań

A. Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego

B. Ministra Sprawiedliwości

C. Prezesa Najwyższej Izby Kontroli

D. Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji

Prezes Głównego Urzędu Statystycznego (GUS) jest odpowiedzialny za opracowywanie i publikację prognoz demograficznych oraz statystycznych prognoz gospodarczych i społecznych. GUS działa na podstawie ustawy o statystyce publicznej, która określa jego rolę jako centralnego organu odpowiedzialnego za system statystyki publicznej w Polsce. Prognozy demograficzne są kluczowe dla planowania polityki społecznej, edukacyjnej oraz zdrowotnej, a także dla przewidywania potrzeb rynku pracy. Na przykład, prognozy te mogą pomóc w określeniu zapotrzebowania na usługi zdrowotne i edukacyjne w kontekście starzejącego się społeczeństwa. GUS korzysta z różnych narzędzi statystycznych oraz modeli ekonometrycznych, które są zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak te opracowane przez Organizację Narodów Zjednoczonych. Dzięki tej wiedzy instytucje publiczne, przedsiębiorstwa oraz organizacje pozarządowe mogą podejmować bardziej świadome decyzje, oparte na rzetelnych danych.

Pytanie 39

Piekarnia planuje wytworzyć 400 bochenków chleba w ciągu jednego miesiąca. Norma zużycia mąki na wyprodukowanie jednego bochenka wynosi 1 kg. Zaplanowany stan mąki na początku miesiąca to 10 kg. Ile kilogramów mąki trzeba nabyć, aby na koniec miesiąca w magazynie pozostało 6 kg?

A. 404 kg

B. 416 kg

C. 396 kg

D. 384 kg

Aby dobrze policzyć, ile mąki trzeba kupić, musimy wziąć pod uwagę nie tylko to, ile będziemy używać na produkcję, ale też ile chcemy mieć na zapas na koniec miesiąca. Na jeden bochenek przypada 1 kg mąki, więc na 400 bochenków potrzebujemy 400 kg. Do tego trzeba dodać zapas końcowy, który wynosi 6 kg. Mamy jeszcze 10 kg zapasu początkowego, więc liczymy: 400 kg (zużycie) - 10 kg (zapas) + 6 kg (zapasy końcowe) = 396 kg. Uważam, że to podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu zapasami. Ważne jest, żeby zbalansować potrzeby produkcyjne z poziomem zapasów, żeby uniknąć braków i dobrze zarządzać materiałami. W piekarni musi być to dopięte, bo ciągłość produkcji to podstawa, a efektywność działania też się liczy.

Pytanie 40

W zamieszczonej w tabeli przedstawiono poziom wydatków związanych z ochroną magazynów w poszczególnych kwartałach oraz wskaźniki dynamiki zmian wydatków w odniesieniu do kwartału poprzedniego. Dynamika wydatków na ochronę magazynów w okresie czterech kwartałów

Kwartał	Wydatki na ochronę magazynów (w zł)	Wskaźniki dynamiki (indeksy łańcuchowe)
I	3 000,00	—
II	3 300,00	110%
III	3 500,00	106%
IV	3 570,00	102%

A. zwiększała się i zmniejszała się.

B. zmniejszała się z kwartału na kwartał.

C. zwiększała się w równym tempie.

D. zwiększała się z kwartału na kwartał.

Dynamika wydatków na ochronę magazynów w analizowanym okresie rzeczywiście zmniejszała się z kwartału na kwartał. Oznacza to, że wydatki na ten cel maleją, co może być wynikiem różnych czynników, takich jak optymalizacja kosztów, wprowadzenie skuteczniejszych metod zabezpieczeń, czy zmniejszenie ryzyka utraty towarów. Przykładowo, zastosowanie nowoczesnych systemów monitoringu czy automatyzacji procesów magazynowych może prowadzić do redukcji wydatków. W branży logistyki i magazynowania istotne jest także regularne analizowanie efektywności ponoszonych kosztów oraz dostosowywanie strategii ochrony do zmieniających się warunków rynkowych. Praktyczne wnioski z tego analizy mogą przyczynić się do lepszego zarządzania budżetem oraz zabezpieczenia towarów w magazynach, co jest zgodne ze standardami zarządzania ryzykiem. W kontekście ochrony magazynów warto również zwrócić uwagę na standardy ISO dotyczące zarządzania bezpieczeństwem informacji, które mogą wspierać procesy decyzyjne w zakresie wydatków na ochronę.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej