Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik programista
  • Kwalifikacja: INF.04 - Projektowanie, programowanie i testowanie aplikacji
  • Data rozpoczęcia: 9 stycznia 2025 18:46
  • Data zakończenia: 9 stycznia 2025 19:04

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Metoda tworzenia algorytmu polegająca na dzieleniu go na dwa lub więcej mniejszych podproblemów, aż do momentu, gdy ich rozwiązanie stanie się proste, jest techniką

A. komiwojażera
B. najkrótszej ścieżki
C. dziel i zwyciężaj
D. heurystyczną
Strategia znana jako 'dziel i zwyciężaj' to sposób, w jaki można podejść do rozwiązywania problemów w algorytmice. Chodzi o to, żeby rozdzielić większy problem na mniejsze kawałki, które są już łatwiejsze do ogarnięcia. Robimy to, aż każdy z tych kawałków da się rozwiązać bez większego trudu. Jak już mamy rozwiązania tych mniejszych problemów, to je łączymy, żeby uzyskać odpowiedź na nasz pierwotny problem. Przykłady? No to mamy algorytm sortowania szybkiego (Quicksort) oraz Mergesort, które świetnie sobie radzą z porządkowaniem danych, dzieląc je na mniejsze części. Jak patrzy się na to z perspektywy analizy algorytmów, to ta strategia często prowadzi do lepszej złożoności obliczeniowej, co sprawia, że jest naprawdę przydatna w praktyce, zwłaszcza w informatyce. W książce Cormena i innych, 'Introduction to Algorithms', można znaleźć sporo informacji na temat tych metod i ich zastosowań, co czyni je naprawdę istotnymi w obszarze programowania i analizy danych.

Pytanie 2

W jakiej fazie cyklu życia projektu informatycznego następuje integracja oraz testowanie wszystkich modułów systemu?

A. Etap planowania
B. Faza analizy
C. Etap implementacji
D. Faza wdrożenia
Faza implementacji to etap cyklu życia projektu informatycznego, w którym następuje integracja i testowanie wszystkich modułów systemu. Po zakończeniu fazy projektowania i programowania, elementy aplikacji są łączone w jeden spójny system. Integracja polega na połączeniu komponentów, co umożliwia sprawdzenie ich współpracy oraz poprawności przepływu danych. Następnie przeprowadzane są testy integracyjne i systemowe, których celem jest wykrycie błędów w interakcji między modułami. Proces ten jest niezbędny, aby zapewnić stabilność aplikacji przed wdrożeniem do środowiska produkcyjnego. Skuteczna integracja minimalizuje ryzyko awarii i zwiększa niezawodność systemu.

Pytanie 3

Jakie cechy posiada kod dopełniający do dwóch?

A. Umożliwia reprezentację liczb ujemnych w systemie binarnym
B. Służy do przekształcania liczb binarnych na dziesiętne
C. Umożliwia konwersję systemu binarnego na szesnastkowy
D. Reprezentuje liczbę w odwrotnej formie binarnej
Kod uzupełnieniowy do dwóch jest powszechnie stosowany w systemach komputerowych do reprezentacji liczb całkowitych, w tym liczb ujemnych. W tym systemie najstarsza cyfra (bit) określa znak liczby, gdzie 0 oznacza liczbę dodatnią, a 1 liczbę ujemną. Aby uzyskać reprezentację liczby ujemnej w systemie binarnym, należy najpierw przedstawić jej wartość bezwzględną w postaci binarnej, a następnie odwrócić wszystkie bity i dodać 1 do wyniku, co daje nam liczbę w kodzie uzupełnieniowym do dwóch. Na przykład, aby uzyskać -5 w systemie 8-bitowym, zaczynamy od 5, co w postaci binarnej to 00000101. Następnie odwracamy bity, co daje 11111010, a dodając 1 uzyskujemy 11111011, co stanowi -5 w kodzie uzupełnieniowym do dwóch. Ta metoda umożliwia łatwe wykonywanie arytmetyki, ponieważ dodawanie i odejmowanie liczb ujemnych i dodatnich można realizować z użyciem tych samych operacji binarnych. Kod uzupełnieniowy do dwóch stał się standardem w większości architektur komputerowych, takich jak x86 czy ARM, dzięki swojej efektywności i prostocie.

Pytanie 4

Jakie korzyści płyną z użycia pseudokodu przy tworzeniu algorytmu?

A. Łatwość w zmianie kodu maszynowego
B. Generowanie dynamicznych struktur danych
C. Możliwość szybkie zrealizowania algorytmu w którymkolwiek języku
D. Zrozumiałość dla osób nieznających się na programowaniu
Szybkie wykonanie algorytmu w dowolnym języku wymaga faktycznego napisania kodu, a pseudokod jest jedynie opisem logicznym. Modyfikacja kodu maszynowego jest operacją niskopoziomową i nie ma bezpośredniego związku z pseudokodem. Tworzenie dynamicznych struktur danych to proces realizowany w językach programowania i nie jest celem samego pseudokodu – pseudokod jedynie opisuje sposób implementacji takich struktur na poziomie logicznym.

Pytanie 5

Jakie są główne różnice między środowiskiem RAD (Rapid Application Development) a klasycznymi IDE w odniesieniu do aplikacji mobilnych?

A. RAD nie obsługuje interfejsu użytkownika
B. RAD działa tylko na urządzeniach z systemem iOS
C. RAD pozwala na szybsze budowanie aplikacji dzięki narzędziom do wizualnego designu i automatycznego generowania kodu
D. RAD koncentruje się wyłącznie na procesie debugowania aplikacji
RAD (Rapid Application Development) umożliwia szybsze tworzenie aplikacji mobilnych dzięki narzędziom do wizualnego projektowania i automatycznego generowania kodu. RAD koncentruje się na iteracyjnym podejściu do rozwoju oprogramowania, w którym prototypy są budowane i testowane w krótkich cyklach, co pozwala na szybkie dostosowywanie aplikacji do zmieniających się wymagań użytkowników. W kontekście aplikacji mobilnych, RAD skraca czas tworzenia poprzez graficzne narzędzia do budowy interfejsów, gotowe komponenty oraz integrację z backendem. Frameworki RAD, takie jak OutSystems, Mendix czy Flutter, pozwalają na szybkie wdrażanie i modyfikację aplikacji mobilnych, co znacząco zwiększa efektywność programistów.

Pytanie 6

Jaką kategorię własności intelektualnej reprezentują znaki towarowe?

A. Autorskie prawa majątkowe
B. Dobra niematerialne
C. Własność przemysłowa
D. Prawa pokrewne
Znaki towarowe należą do kategorii własności przemysłowej. Ochrona znaków towarowych pozwala firmom na zabezpieczenie ich brandingu, logotypów oraz nazw produktów przed nieuprawnionym wykorzystaniem przez konkurencję. Rejestracja znaku towarowego daje właścicielowi prawo do wyłącznego używania go w celach komercyjnych i przeciwdziałania naruszeniom. Własność przemysłowa obejmuje także patenty, wzory przemysłowe i oznaczenia geograficzne, stanowiąc kluczowy element strategii ochrony marki oraz wartości firmy na rynku międzynarodowym.

Pytanie 7

Jakie środowisko developerskie służy do tworzenia aplikacji na platformę iOS?

A. Eclipse
B. Visual Studio Code
C. XCode
D. Studio Androida
XCode to oficjalne środowisko programistyczne (IDE) firmy Apple, które jest wykorzystywane do tworzenia aplikacji na systemy iOS, macOS, watchOS i tvOS. XCode oferuje pełne wsparcie dla języków Swift i Objective-C oraz narzędzia do projektowania interfejsów użytkownika (Storyboard), debugowania aplikacji, testowania wydajności i optymalizacji kodu. XCode posiada także symulatory urządzeń Apple, co umożliwia testowanie aplikacji na różnych modelach iPhone’ów, iPadów oraz Apple Watch. XCode jest niezbędnym narzędziem dla deweloperów tworzących aplikacje na ekosystem Apple i pozwala na łatwą publikację aplikacji w App Store.

Pytanie 8

Jakie zadanie wykonuje debugger?

A. Generowanie pliku wykonywalnego programu
B. Identyfikowanie błędów składniowych podczas kompilacji
C. Przekładanie kodu źródłowego na język maszynowy
D. Umożliwianie analizy działania programu krok po kroku
Tłumaczenie kodu źródłowego na język maszynowy to zadanie kompilatora, a nie debuggera. Wykrywanie błędów składniowych odbywa się podczas procesu kompilacji lub analizy statycznej, ale debugger zajmuje się błędami występującymi w trakcie wykonywania programu. Tworzenie pliku wykonywalnego jest funkcją kompilatora, nie debuggera. Debugger nie generuje kodu – jego zadaniem jest monitorowanie i analizowanie kodu, który już został skompilowany lub interpretowany.

Pytanie 9

Prezentowana metoda jest realizacją algorytmu

Ilustracja do pytania
A. odwracającego ciąg
B. wyszukującego literę w ciągu
C. sprawdzającego, czy dany ciąg jest palindromem
D. sortującego ciąg od znaku o najniższym kodzie ASCII do znaku o najwyższym kodzie
Fajnie, że zajmujesz się algorytmami! W tym przypadku chodzi o odwracanie napisu, czyli taki myk, żeby ostatni znak stał się pierwszym, a pierwszy ostatnim. To jedna z tych podstawowych rzeczy, które są przydatne w programowaniu. Wiesz, takie operacje na tekstach są przydatne w różnych sytuacjach, jak szyfrowanie czy nawet analiza danych. Trochę jak układanie puzzli, tylko z literami!

Pytanie 10

Testy mające na celu identyfikację błędów w interfejsach między modułami bądź systemami nazywane są testami

A. integracyjnymi
B. bezpieczeństwa
C. jednostkowymi
D. wydajnościowymi
Testy integracyjne mają na celu wykrycie błędów w interfejsach i połączeniach między modułami lub systemami. Głównym celem tych testów jest sprawdzenie, czy różne komponenty aplikacji współpracują ze sobą zgodnie z oczekiwaniami. Testy integracyjne są przeprowadzane po testach jednostkowych, ale przed testami systemowymi. W praktyce testy te obejmują scenariusze, w których kilka modułów wymienia dane lub współdziała w ramach wspólnego procesu. Integracja jest kluczowa dla zapewnienia, że cały system działa jako spójna całość, co minimalizuje ryzyko błędów na etapie produkcji i poprawia jakość końcowego produktu. Przykładem może być test komunikacji między modułem autoryzacji użytkowników a modułem płatności w aplikacji e-commerce.

Pytanie 11

Wykorzystując jeden z dwóch zaprezentowanych sposobów inkrementacji w językach z rodziny C lub Java, można zauważyć, że

Ilustracja do pytania
A. bez względu na zastosowany sposób, w zmiennej b zawsze uzyskamy ten sam rezultat
B. tylko przy użyciu pierwszego zapisu, zmienna a zostanie zwiększona o 1
C. drugi zapis nie jest zgodny ze składnią, co doprowadzi do błędów kompilacji
D. wartość zmiennej b będzie wyższa po użyciu drugiego zapisu w porównaniu do pierwszego
Drugi zapis nie jest niezgodny ze składnią – zarówno preinkrementacja, jak i postinkrementacja są w pełni zgodne z zasadami języka i nie powodują błędów kompilacji. Niezależnie od wybranego zapisu, zmienna zostanie zwiększona, lecz kluczowa różnica polega na tym, kiedy dokładnie to następuje. Twierdzenie, że w każdym przypadku wynik będzie taki sam, jest błędne – różnice pojawiają się podczas użycia tych operatorów w bardziej złożonych wyrażeniach. Zapis pierwszy (preinkrementacja) nie jest jedynym sposobem na zwiększenie wartości zmiennej, chociaż w wielu sytuacjach jest preferowany ze względu na efektywność.

Pytanie 12

Jakie środowisko deweloperskie jest powszechnie wykorzystywane do produkcji aplikacji webowych w języku Java?

A. Eclipse
B. PyCharm
C. Android Studio
D. XCode
XCode to środowisko programistyczne przeznaczone głównie do tworzenia aplikacji na systemy Apple, takie jak macOS, iOS, iPadOS, a nie do aplikacji webowych w języku Java. Android Studio jest dedykowane tworzeniu aplikacji mobilnych na system Android i nie jest używane w środowisku webowym dla Javy. PyCharm to narzędzie skoncentrowane na języku Python i nie posiada natywnego wsparcia dla programowania w Javie, co czyni go nieodpowiednim wyborem dla aplikacji webowych opartych na tym języku.

Pytanie 13

Pierwszym krokiem w procesie tworzenia aplikacji jest

A. opracowanie architektury systemu
B. wybór zestawu typów i zmiennych dla aplikacji
C. analiza wymagań klienta
D. stworzenie przypadków testowych
Analiza wymagań klienta to kluczowy, pierwszy etap tworzenia aplikacji. Pozwala na określenie potrzeb, funkcjonalności i założeń systemu, co jest podstawą do dalszego projektowania architektury oraz implementacji.

Pytanie 14

Na równoważnych pod względem funkcjonalnym listingach fragmentów aplikacji Angular oraz React.js utworzono listę punktowaną, która zawiera

Ilustracja do pytania
A. taką liczbę elementów, ile znajduje się w tablicy books, w każdym punkcie listy umieszczony jest jeden element tablicy
B. jedynie jeden element o treści Harry Potter
C. wyłącznie jeden element o treści Harry Potter, Hobbit, Władca pierścieni
D. tyle elementów, ile znajduje się w tablicy books, w każdym punkcie listy widnieje element o treści {book}
Lista punktowana nie zawiera wszystkich elementów w jednej pozycji listy, dlatego opcja przedstawiająca tylko jeden punkt z całą treścią (np. Harry Potter, Hobbit) jest błędna. Inna odpowiedź sugeruje, że treść wyświetlana jest jako {book}, co oznacza, że nie nastąpiła interpolacja zmiennych, co jest błędem składniowym lub logicznym.

Pytanie 15

Jaką komendę w języku C++ używa się do wielokrotnego uruchamiania tego samego bloku kodu?

A. while
B. break
C. switch
D. if
Instrukcja `while` w języku C++ i innych językach programowania pozwala na wielokrotne wykonanie tego samego fragmentu kodu, dopóki warunek logiczny jest spełniony. Przykład: `while (x < 10) { x++; }` będzie zwiększać zmienną `x` o 1, dopóki jej wartość nie osiągnie 10. Pętle `while` są przydatne, gdy liczba iteracji nie jest z góry znana i zależy od spełnienia określonego warunku w trakcie wykonywania programu.

Pytanie 16

Który z wymienionych terminów dotyczy klasy, która stanowi podstawę dla innych klas, lecz nie może być tworzona w instancji?

A. Klasa finalna
B. Klasa pochodna
C. Klasa abstrakcyjna
D. Klasa statyczna
Klasa abstrakcyjna to klasa, która nie może być instancjonowana i służy jako szablon dla innych klas. Definiuje ona ogólną strukturę oraz interfejs, który klasy pochodne muszą zaimplementować. Klasy abstrakcyjne mogą zawierać zarówno metody z ciałem (zdefiniowane), jak i metody czysto wirtualne (bez implementacji), które muszą być przesłonięte w klasach pochodnych. W C++ deklaracja czysto wirtualnej metody odbywa się za pomocą '= 0'. Klasa abstrakcyjna zapewnia spójność interfejsu i narzuca implementację określonych metod we wszystkich klasach dziedziczących, co prowadzi do bardziej przewidywalnego i bezpiecznego kodu.

Pytanie 17

Która z poniższych informacji o pojęciu obiekt jest prawdziwa?

A. obiekt pozwala na zdefiniowanie klasy
B. obiekt oraz klasa są identyczne
C. obiekt jest instancją klasy
D. obiekt to typ złożony
Obiekt to instancja klasy, co oznacza, że klasa działa jako szablon lub plan, a obiekt jest jej konkretnym przykładem. W programowaniu obiektowym klasa definiuje właściwości i metody, które mogą być wykorzystywane przez obiekty. Obiekty są podstawą manipulacji danymi i interakcji w aplikacjach obiektowych, co umożliwia enkapsulację, dziedziczenie i polimorfizm. Każdy obiekt ma swoją unikalną tożsamość, stan i zachowanie, co pozwala na modelowanie rzeczywistych bytów w kodzie.

Pytanie 18

Który z wymienionych elementów stanowi przykład złożonego typu danych?

A. struct
B. bool
C. int
D. char
Typ 'int' to taki prosty typ, który trzyma tylko jedną liczbę całkowitą, więc nie można go porównywać ze złożonymi typami, jak 'struct'. 'Char' to typ, który trzyma jeden znak, a nie grupuje różnych zmiennych. 'Bool' też jest prosty i tylko zapisuje 'prawda' albo 'fałsz', więc nie ma opcji przechowywania wielu typów w jednym. Złożone typy, jak 'struct', mają tę zaletę, że mogą trzymać różne dane w jednym miejscu, co wyróżnia je w porównaniu do prostych typów takich jak 'int' czy 'bool', które są dużo bardziej ograniczone.

Pytanie 19

Który z operatorów w Pythonie umożliwia sprawdzenie, czy dany element należy do listy?

A. ==
B. is
C. in
D. and
Operator `==` służy do porównywania dwóch wartości, ale nie sprawdza przynależności do listy czy zbioru. Operator `is` porównuje obiekty pod względem tożsamości (czy wskazują na ten sam obiekt w pamięci), co różni się od `in`, który porównuje wartości. Operator `and` to operator logiczny, który sprawdza, czy dwie wartości są prawdziwe (`True`), ale nie jest używany do wyszukiwania elementów w listach czy zbiorach. Każdy z tych operatorów pełni inną funkcję niż `in`, który jest dedykowany do sprawdzania przynależności elementów do kolekcji.

Pytanie 20

Sposób deklaracji Klasa2 wskazuje, że

Ilustracja do pytania
A. Klasa1 dziedziczy od Klasa2
B. Klasa2 stanowi klasę bazową
C. Klasa1 jest dzieckiem Klasy2
D. Klasa2 dziedziczy od Klasa1
Deklaracja Klasa2 jako klasy dziedziczącej po Klasa1 oznacza, że Klasa2 przejmuje wszystkie publiczne i chronione (protected) pola oraz metody klasy bazowej (Klasa1). Dziedziczenie to jeden z filarów programowania obiektowego, który umożliwia ponowne wykorzystanie kodu i rozszerzanie funkcjonalności istniejących klas. Dzięki temu Klasa2 może nie tylko korzystać z metod Klasa1, ale także nadpisywać je, co jest kluczowe dla implementacji polimorfizmu. Dziedziczenie pozwala na budowanie hierarchii klas, co prowadzi do lepszego zarządzania kodem i ułatwia jego skalowalność. Przykładem może być klasa Pojazd, z której dziedziczy klasa Samochod, rozszerzając jej funkcjonalność o dodatkowe cechy i metody specyficzne dla samochodów.

Pytanie 21

Jakie funkcje realizuje polecenie "git clone"?

A. Łączy dwa branche w repozytorium
B. Usuwa zdalne repozytorium
C. Rejestruje zmiany w historii repozytorium
D. Tworzy lokalną kopię już istniejącego repozytorium
Polecenie 'git clone' tworzy kopię lokalną istniejącego repozytorium, co pozwala programistom na szybkie rozpoczęcie pracy z projektem. Proces ten pobiera całą historię commitów oraz wszystkie gałęzie repozytorium, dzięki czemu użytkownik posiada pełną wersję projektu na swoim komputerze. Jest to podstawowe polecenie podczas rozpoczynania pracy nad nowym projektem, który znajduje się na platformach takich jak GitHub, GitLab czy Bitbucket. 'git clone' umożliwia również sklonowanie repozytoriów prywatnych, pod warunkiem posiadania odpowiednich uprawnień dostępu.

Pytanie 22

W jaki sposób można zmniejszyć liczbę danych zbieranych przez aplikacje mobilne?

A. Weryfikować i regulować uprawnienia aplikacji w ustawieniach
B. Nie blokować aplikacjom dostępu do lokalizacji oraz kontaktów
C. Używać aplikacji bez sprawdzania ich źródła
D. Udostępniać aplikacjom wszystkie niezbędne informacje
Dostosowanie uprawnień aplikacji w ustawieniach swojego telefonu to naprawdę dobry sposób na ograniczenie tego, co aplikacje mogą o nas wiedzieć. Wiele z nich, jak np. te do robienia zdjęć, prosi o dostęp do lokalizacji czy kontaktów, ale nie zawsze jest to potrzebne. Warto co jakiś czas sprawdzić, czy jakieś aplikacje nie mają za dużo uprawnień. Dzięki temu lepiej zabezpieczymy swoją prywatność i zmniejszymy ryzyko, że nasze dane wyciekną. Lepiej też unikać aplikacji z nieznanych źródeł, bo mogą one zbierać więcej informacji, niż byśmy chcieli.

Pytanie 23

W środowisku IDE przeznaczonym do tworzenia aplikacji okienkowych zdefiniowano okno Form1. Aby wprowadzić zmiany w ustawieniach, w kolejności: tytuł okna na górnym pasku, standardowy kursor na strzałkę oraz kolor tła okna, należy dostosować następujące pola w oknie Properties:

Ilustracja do pytania
A. Text, Cursor, BackColor
B. Text, UseWaitCursor, BackColor
C. (Name), Cursor, BackgroundImage
D. (Name), UseWaitCursor, BackgroundImage
Jak chcesz zmienić nazwę okna, kursor czy kolor tła w IDE, to trzeba popracować nad polami, czyli 'Text' (to jest nazwa), 'Cursor' (czyli kursor) i 'BackColor' (to kolor tła). Te ustawienia są kluczowe, bo dzięki nim możesz nadać swojemu oknu wygląd, który ci odpowiada, albo taki, który pasuje do wymagań projektu.

Pytanie 24

Które z wymienionych sytuacji jest przykładem hermetyzacji w programowaniu obiektowym?

A. Ograniczenie dostępu do pól klasy poprzez modyfikatory dostępu
B. Tworzenie klasy abstrakcyjnej
C. Wykorzystanie klasy nadrzędnej w innej klasie
D. Tworzenie wielu metod o tej samej nazwie w różnych klasach
Hermetyzacja (ang. encapsulation) to mechanizm programowania obiektowego, który polega na ukrywaniu wewnętrznych danych obiektu oraz udostępnianiu dostępu do nich tylko za pośrednictwem metod publicznych (gettery i settery). Dzięki hermetyzacji dane klasy są chronione przed bezpośrednią modyfikacją, co zwiększa bezpieczeństwo i stabilność kodu. Przykład w C++: `class Konto { private: double saldo; public: void wplata(double kwota) { saldo += kwota; } }` – saldo jest polem prywatnym, które można modyfikować tylko poprzez metody publiczne, co zapobiega nieautoryzowanemu dostępowi.

Pytanie 25

Które z wymienionych praw autorskich nie wygasa po pewnym czasie?

A. Prawa pokrewne
B. Autorskie prawa osobiste
C. Licencje wolnego oprogramowania
D. Autorskie prawa majątkowe
Autorskie prawa osobiste to rodzaj praw autorskich, które nie wygasają po upływie określonego czasu i są bezterminowe. Obejmują one prawo do autorstwa, oznaczania dzieła swoim nazwiskiem oraz sprzeciwiania się wszelkim zmianom, które mogłyby naruszać reputację twórcy. Prawa osobiste są niezbywalne, co oznacza, że nie można ich przenieść na inną osobę ani sprzedać. Nawet po śmierci twórcy, prawo do ochrony integralności jego dzieła jest respektowane. W praktyce oznacza to, że choć prawa majątkowe mogą wygasnąć (np. po 70 latach od śmierci autora), prawo do bycia uznanym za twórcę trwa wiecznie.

Pytanie 26

Które z wymienionych stwierdzeń najtrafniej charakteryzuje klasę bazową?

A. Klasa, która nie może być dziedziczona
B. Klasa, która zapewnia wspólne atrybuty i metody dla klas pochodnych
C. Klasa, która dziedziczy z klasy pochodnej
D. Klasa, która zawsze zawiera metody wirtualne
Klasa bazowa to klasa, która dostarcza wspólne pola i metody dla klas pochodnych. Definiuje ogólną funkcjonalność, która może być rozszerzana lub modyfikowana przez klasy dziedziczące. Dzięki temu programowanie obiektowe umożliwia wielokrotne wykorzystanie kodu, co prowadzi do jego większej modularności i czytelności. Klasa bazowa często zawiera metody wirtualne, które mogą być nadpisywane przez klasy pochodne, co pozwala na dostosowanie funkcjonalności do konkretnych potrzeb. Przykładem jest klasa 'Pojazd', która posiada metody takie jak 'Jedz()' czy 'Zatrzymaj()', a klasy pochodne, np. 'Samochód' lub 'Rower', rozszerzają tę funkcjonalność.

Pytanie 27

Jakie są główne cechy architektury klient-serwer?

A. Serwer pełni rolę pasywnego odbiorcy danych od klientów
B. Każdy klient funkcjonuje niezależnie od pozostałych
C. Dane są przechowywane i przetwarzane na serwerze, a klient wysyła żądania i odbiera odpowiedzi
D. Komunikacja odbywa się bezpośrednio między urządzeniami klienckimi
Architektura klient-serwer to model, w którym dane są przechowywane i przetwarzane na serwerze, a klient wysyła żądania i odbiera odpowiedzi. Model ten umożliwia centralizację zasobów, co prowadzi do łatwiejszego zarządzania aplikacjami i zwiększonego bezpieczeństwa. Klient-serwer jest podstawą działania aplikacji webowych, usług sieciowych oraz baz danych. Dzięki temu architektura ta umożliwia wielu użytkownikom jednoczesny dostęp do tych samych danych, co czyni ją wydajnym rozwiązaniem dla rozproszonych systemów informatycznych. Serwery mogą obsługiwać różne rodzaje klientów, takie jak przeglądarki, aplikacje mobilne czy urządzenia IoT, co sprawia, że jest to wszechstronny model stosowany w wielu branżach.

Pytanie 28

Jaką cechą odznacza się framework w porównaniu do biblioteki?

A. Framework zapewnia API do szerszego zestawu funkcji
B. Framework określa strukturę aplikacji i zapewnia jej fundament
C. Framework oferuje funkcje użyteczne w konkretnej dziedzinie problemu
D. Framework stanowi zbiór funkcji, które programista ma możliwość wykorzystania
Biblioteka to zestaw funkcji i klas, które programista może wykorzystywać według własnego uznania, ale to on decyduje o strukturze aplikacji. API dostarcza zestaw metod do komunikacji z innymi aplikacjami, ale nie narzuca architektury. Framework to coś więcej niż zbiór funkcji – określa cały proces tworzenia aplikacji, czego nie można powiedzieć o zwykłej bibliotece lub narzędziach użytkowych.

Pytanie 29

Celem mechanizmu obietnic (ang. promises) w języku JavaScript jest

A. zarządzanie przechwytywaniem błędów aplikacji
B. ulepszenie czytelności kodu synchronicznego
C. zarządzanie funkcjonalnością związaną z kodem asynchronicznym
D. zastąpienie mechanizmu dziedziczenia w programowaniu obiektowym
Mechanizm obietnic (Promises) w JavaScript umożliwia obsługę kodu asynchronicznego. Pozwala na efektywne zarządzanie operacjami, które mogą się zakończyć sukcesem lub błędem w przyszłości, np. pobieranie danych z API. Promisy umożliwiają unikanie tzw. 'callback hell' i poprawiają czytelność kodu.

Pytanie 30

Jakie elementy powinny być uwzględnione w scenariuszu testów aplikacji?

A. Strategia wdrożenia aplikacji w środowisku produkcyjnym
B. Zestaw kroków do testowania, oczekiwanych rezultatów oraz warunków początkowych
C. Dokumentacja techniczna oprogramowania
D. Dokładne wytyczne dotyczące realizacji kodu
Scenariusz testowy aplikacji powinien zawierać szczegółowy opis kroków testowych, oczekiwane wyniki oraz warunki wstępne, które muszą być spełnione przed rozpoczęciem testu. Scenariusz testowy to kluczowy dokument w procesie testowania oprogramowania, który pozwala na systematyczne i dokładne sprawdzenie, czy aplikacja działa zgodnie z oczekiwaniami. Uwzględnienie kroków testowych pozwala na replikację testów, a opis warunków wstępnych zapewnia, że test jest przeprowadzany w odpowiednim środowisku.

Pytanie 31

Który z komponentów interfejsu użytkownika umożliwia użytkownikowi wprowadzanie danych tekstowych?

A. Pasek narzędziowy
B. Dialog wyboru pliku
C. Przycisk
D. Pole tekstowe
Pole tekstowe to element interfejsu użytkownika, który pozwala użytkownikowi na wprowadzanie danych tekstowych. Jest to jeden z najczęściej używanych komponentów UI w aplikacjach desktopowych, mobilnych i webowych. Pole tekstowe umożliwia wprowadzanie haseł, adresów e-mail, wiadomości i innych danych. W nowoczesnych aplikacjach często zawiera walidację, która sprawdza poprawność wpisywanych danych w czasie rzeczywistym. Dzięki swojej elastyczności, pola tekstowe mogą być wykorzystywane w różnorodnych formularzach, ankietach i systemach rejestracji użytkowników, co czyni je nieodzownym elementem aplikacji o dowolnym przeznaczeniu.

Pytanie 32

Który z poniższych aspektów najdokładniej określa cel realizacji projektu?

A. Stworzenie harmonogramu działań
B. Zidentyfikowanie technologii, które mogą być zastosowane
C. Ocena postępów w czasie realizacji projektu
D. Określenie problemu i metody jego rozwiązania
Określenie problemu i sposobu jego rozwiązania to fundamentalny cel każdego projektu. Bez jasno zdefiniowanego problemu i sprecyzowanej metody jego rozwiązania, projekt może stać się chaotyczny i nieefektywny. Precyzyjna analiza problemu pozwala na wyznaczenie celów, które prowadzą do stworzenia wartościowego produktu lub usługi. Dzięki temu zespół może skupić się na kluczowych zadaniach i efektywnie zarządzać zasobami. Określenie problemu to pierwszy krok w metodykach Agile i Waterfall, który warunkuje sukces całego przedsięwzięcia.

Pytanie 33

Jakie jest przeznaczenie polecenia "git merge"?

A. Do usuwania zmian w repozytorium
B. Do łączenia zmian z różnych gałęzi
C. Do zakładania nowego repozytorium
D. Do pobierania aktualizacji zdalnego repozytorium
Polecenie 'git merge' służy do łączenia zmian z jednej gałęzi (branch) z inną. Najczęściej używane jest do scalenia gałęzi deweloperskich (feature branches) z gałęzią główną (main lub master). Git merge pozwala na integrację nowych funkcji z głównym kodem projektu, co jest kluczowe w pracy zespołowej. W przypadku konfliktów, Git wymaga ręcznego rozwiązania ich przed zakończeniem procesu scalania. Umożliwia to zachowanie porządku w kodzie i unikanie błędów, które mogłyby wyniknąć z niezgodnych zmian.

Pytanie 34

W języku C++, zakładając, że przedstawiony fragment kodu poprawnie się skompiluje i zostanie wykonany, to zmiennej liczba przypisana zostanie wartość

Ilustracja do pytania
A. dowolna pseudolosowa z przedziału typu int
B. równa 1OOO
C. rzeczywista podzielna przez 1OOO
D. pseudolosowa nie większa niż 999
Linia kodu int liczba = rand() % 1000; w języku C++ używa funkcji rand() do generowania liczby pseudolosowej. Funkcja ta zwraca liczbę całkowitą z zakresu od 0 do RAND_MAX zdefiniowanego w standardowej bibliotece C++. Obliczenie rand() % 1000 wykonuje operację modulo na wygenerowanej liczbie, co oznacza, że wynik zawsze będzie liczbą z zakresu od 0 do 999. Jest to powszechna technika używana do ograniczenia zakresu wartości zwracanych przez funkcję rand() do konkretnego przedziału. Takie podejście jest często wykorzystywane do generowania pseudolosowych wartości całkowitych w określonym zakresie, co jest przydatne w wielu zastosowaniach, od prostych programów testowych po bardziej złożone aplikacje symulacyjne. Należy pamiętać, że funkcja rand() generuje liczby pseudolosowe, co oznacza, że sekwencja liczb będzie się powtarzać przy każdym uruchomieniu programu, chyba że zostanie zainicjowana za pomocą funkcji srand() z unikalnym ziarnem. Jest to zgodne z dobrymi praktykami, aby zapewnić różnorodność w generowanych liczbach pseudolosowych, zwłaszcza w kontekście testowania i symulacji komputerowych.

Pytanie 35

Jakie z wymienionych czynności można zrealizować przy pomocy składnika statycznego danej klasy?

A. Zachowanie wartości wspólnych dla wszystkich instancji klasy
B. Wywołanie destruktora klasy bez jej usuwania
C. Tworzenie prywatnych kopii pól dla każdej instancji
D. Umożliwienie dzielenia pól klasy pomiędzy zaprzyjaźnione klasy
Tworzenie prywatnych kopii pól dla każdego obiektu to cecha pól niestatycznych – każda instancja klasy ma swoją własną kopię takich pól. Dzielenie pól klasy pomiędzy zaprzyjaźnione klasy nie odnosi się do mechanizmu statycznego – przyjaźń między klasami pozwala na dostęp do prywatnych składowych, ale nie oznacza współdzielenia pól między instancjami. Destruktory nie mogą być wywoływane w sposób statyczny – są one automatycznie uruchamiane w momencie usunięcia obiektu, a nie przez klasę jako całość.

Pytanie 36

Przedstawiono funkcjonalnie równoważne fragmenty kodu aplikacji Angular oraz React.js.

Ilustracja do pytania
A. wyświetlanie w konsoli przeglądarki danych pobranych z pól formularza w czasie rzeczywistym, gdy użytkownik je wypełnia
B. funkcję, która zapisuje do zmiennych f lub e dane z pola <input> formularza
C. obsługę zdarzenia przesłania formularza
D. funkcję, która wypełnia dane w formularzu podczas jego inicjalizacji
Błędne odpowiedzi wynikają z niepoprawnego zrozumienia, jak działa obsługa zdarzeń w obu frameworkach. W przypadku Angulara i React.js, kluczową rolą przedstawionego kodu jest obsługa zdarzenia zatwierdzenia formularza, a nie wypisywanie danych w czasie rzeczywistym. Odpowiedzi sugerujące wypisywanie danych w konsoli w czasie rzeczywistym mylnie interpretują mechanizm działania komponentów. Takie działanie wymagałoby implementacji dodatkowych funkcji, które nasłuchiwałyby na zmiany wprowadzane do pól formularza, np. za pomocą zdarzenia onChange w React.js. Kolejna błędna idea to przypisanie danych do zmiennych f lub e. W przedstawionych fragmentach kodu zmienne te służą do przechwytywania zdarzenia submit lub referencji formularza, a nie do przypisywania danych. Zrozumienie, że zmienne te są istotne dla obsługi zdarzeń, jest kluczowe. Ponadto zakładanie, że funkcje wypełniają dane podczas inicjacji formularza, jest niepoprawne. Takie działanie wiązałoby się z inicjalizacją wartości formularza, co w ukazanych przykładach nie ma miejsca, ponieważ celem jest przetwarzanie danych w momencie zatwierdzenia formularza. To typowy błąd wynikający z niepełnego zrozumienia przepływu danych i cyklu życia komponentów w nowoczesnych frameworkach JavaScriptowych.

Pytanie 37

Jakie są różnice pomiędzy środowiskiem RAD a klasycznym IDE w kontekście aplikacji webowych?

A. RAD nie wspiera żadnych języków backendowych
B. RAD umożliwia szybsze prototypowanie i rozwój aplikacji dzięki narzędziom wizualnym
C. RAD funkcjonuje tylko w systemach Windows
D. RAD koncentruje się wyłącznie na budowie frontendu aplikacji
Rapid Application Development (RAD) to metodologia, która koncentruje się na szybkim prototypowaniu i iteracyjnym tworzeniu aplikacji. Dzięki narzędziom wizualnym RAD umożliwia programistom i projektantom szybkie budowanie interfejsów użytkownika oraz testowanie funkcjonalności aplikacji na wczesnym etapie rozwoju. RAD skraca czas potrzebny na dostarczenie gotowego produktu, co czyni go idealnym rozwiązaniem w dynamicznie zmieniających się projektach webowych. Narzędzia RAD umożliwiają także automatyczne generowanie kodu, co znacznie przyspiesza proces programowania.

Pytanie 38

Zmienna o typie logicznym może mieć następujące wartości:

A. trzy dowolne liczby naturalne
B. 0 oraz każda liczba całkowita
C. 1, -1
D. true, false
Typ logiczny (boolean) może przyjąć jedynie dwie wartości: true (prawda) i false (fałsz). Jest to fundamentalna zasada w programowaniu, ponieważ zmienne logiczne są podstawą operacji warunkowych, pętli oraz sterowania przepływem programu. W językach takich jak C++, Java, Python i wielu innych, wartości logiczne pozwalają na budowanie złożonych struktur decyzyjnych. Dzięki nim programista może precyzyjnie kontrolować, które fragmenty kodu zostaną wykonane, co jest kluczowe w implementacji algorytmów oraz walidacji danych.

Pytanie 39

Jakie czynniki powinny być brane pod uwagę podczas organizacji zasobów ludzkich w projekcie?

A. Budżet projektu, bez uwzględnienia kompetencji zespołu
B. Umiejętności oraz doświadczenie członków zespołu
C. Wyłącznie techniczne wymagania projektu
D. Jedynie dostępność technologii
Podczas planowania zasobów ludzkich w projekcie kluczowe jest uwzględnienie umiejętności i doświadczenia członków zespołu. Odpowiednie dopasowanie kompetencji do wymagań projektu ma ogromny wpływ na jakość i tempo realizacji zadań. Zespół o różnorodnych umiejętnościach jest bardziej elastyczny i lepiej radzi sobie z napotkanymi wyzwaniami. Analiza umiejętności pozwala na efektywne przydzielanie zadań, co zwiększa produktywność i redukuje ryzyko opóźnień.

Pytanie 40

Algorytmu Euklidesa, przedstawionego na schemacie, należy użyć do obliczenia.

Ilustracja do pytania
A. Najmniejszej Wspólnej Wielokrotności
B. Największego Wspólnego Dzielnika
C. najmniejszej liczby pierwszej w danym zakresie
D. największego elementu w zbiorze liczb
Największy element zbioru liczb to zagadnienie, które nie ma związku z algorytmem Euklidesa. Wymaga to raczej prostego przeszukania zbioru, niż stosowania algorytmu opierającego się na operacjach arytmetycznych na dwóch liczbach. Z kolei najmniejsza liczba pierwsza w przedziale wymaga zastosowania zupełnie innych technik, jak na przykład sita Eratostenesa, które pozwala na znalezienie wszystkich liczb pierwszych mniejszych od określonej wartości. Algorytm Euklidesa nie jest w tym przypadku użyteczny, gdyż nie zajmuje się on pojęciem liczby pierwszej. Najmniejsza Wspólna Wielokrotność (NWW) to zagadnienie, które choć związane z NWD, wymaga innego podejścia. NWW można obliczyć mając już wyznaczony NWD dwóch liczb, korzystając ze wzoru NWW(a, b) = (a * b) / NWD(a, b). Dlatego algorytm Euklidesa może być pomocnym narzędziem w obliczaniu NWW, ale sam w sobie nie jest przeznaczony do bezpośredniego jej wyznaczania. Typowym błędem jest myślenie, że algorytmy matematyczne mają bardziej uniwersalne zastosowanie niż w rzeczywistości, co prowadzi do niewłaściwego użycia takich narzędzi. Algorytm Euklidesa jest wysoce wyspecjalizowany, dlatego warto zrozumieć jego ograniczenia i specyficzne zastosowania w kontekście matematyki i inżynierii komputerowej.