Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 16:50
Data zakończenia: 30 maja 2025 16:58

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W przypadku lochy, która została pokryta 1 kwietnia, kiedy przewiduje się poród?

A. 7 sierpnia

B. 30 czerwca

C. 24 lipca

D. 2 września

Prawidłowe określenie terminu porodu lochy wymaga dokładnego zrozumienia cyklu reprodukcyjnego i fizjologii świń. Odpowiedzi, które wskazują na inne daty, mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego długości ciąży u loch. W praktyce wiele osób myli się, sądząc, że ciąża trwa dłużej niż 114 dni, co prowadzi do błędnych obliczeń. Na przykład, odpowiedź sugerująca 2 września zakładałaby czas ciąży wynoszący niemal 152 dni, co znacznie przekracza standard. Z kolei 30 czerwca, sugerujący 90 dni ciąży, również jest zbyt krótkim okresem, co jest niemożliwe z punktu widzenia biologii świń. Odpowiedzi takie jak 7 sierpnia i 24 lipca mogą wynikać z błędów w liczeniu dni, gdzie przeskakiwanie dat lub mylenie ich z innymi cyklami może prowadzić do takich pomyłek. Ważne jest, aby hodowcy mieli świadomość, że przygotowanie do porodu to nie tylko kwestia daty, ale także stanu zdrowia lochy oraz odpowiednich warunków, które powinny być zapewnione. Właściwe monitorowanie cyklu i zdrowia zwierząt oraz prowadzenie dokumentacji są kluczowe, aby uniknąć takich mylnych obliczeń i wzmocnić efektywność stada.

Pytanie 2

Rośliny, które łatwo się kiszą, to

A. lucerna, żyto

B. kukurydza, ziemniaki

C. soja, wyka

D. łubin, seradela

Kukurydza i ziemniaki to rośliny, które charakteryzują się dużą zdolnością do fermentacji, co czyni je idealnymi do procesów kiszenia. Kiszenie to metoda konserwacji żywności, która polega na fermentacji mlekowej, co prowadzi do powstawania kwasu mlekowego, który działa jako naturalny konserwant. Kukurydza, bogata w skrobię, i ziemniaki, zawierające znaczne ilości skrobi i błonnika, są doskonałymi surowcami do produkcji kiszonek. Przykładem zastosowania tych roślin jest produkcja kiszonej kapusty na bazie kukurydzy, która jest popularna w wielu krajach. Standardy dotyczące kiszenia roślin często obejmują kontrolę pH, co wpływa na jakość i bezpieczeństwo końcowego produktu. Dobre praktyki w zakresie fermentacji zalecają również monitorowanie temperatury, aby optymalizować proces fermentacji, co przyczynia się do uzyskania wysokiej jakości kiszonek.

Pytanie 3

Gdzie należy zanotować numer buhaja oraz numer ejakulatu zastosowanego do inseminacji?

A. na karcie jałówki/krowy

B. w książce dotyczącej wykrywania rui

C. w notesie do obory

D. w rejestrze krów ocenianych

Numer buhaja oraz numer ejakulatu użytego do inseminacji należy zapisać w karcie jałówki lub krowy, ponieważ jest to kluczowe dla zachowania pełnej dokumentacji dotyczącej hodowli. Karta ta służy jako centralne źródło informacji, rejestrując wszystkie dane związane z reprodukcją danego zwierzęcia. Praktyka ta umożliwia łatwe śledzenie pochodzenia, a także ewentualnych problemów związanych z płodnością. Zapisanie tych informacji w karcie jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli bydła, co wpływa na poprawę zarządzania stadem oraz umożliwia precyzyjne planowanie inseminacji. Na przykład, w przypadku stwierdzenia trudności w reprodukcji, łatwy dostęp do takich danych pozwala na szybsze podejmowanie decyzji dotyczących dalszej strategii inseminacyjnej lub wyboru innych buhajów. Warto także pamiętać, że zgodnie z regulacjami dotyczącymi hodowli, odpowiednia dokumentacja jest obowiązkowa, co sprawia, że prowadzenie takich zapisów jest nie tylko dobrym zwyczajem, ale również wymogiem prawnym.

Pytanie 4

Jakie jest roczne zapotrzebowanie na kiszonkę z kukurydzy dla 20 krów, jeżeli dzienna dawka dla jednej krowy wynosi 25 kg, a rezerwa wynosi 20%?

A. 146 t

B. 365 t

C. 219 t

D. 182,5 t

Aby obliczyć całoroczne zapotrzebowanie na kiszonkę z kukurydzy dla 20 krów, należy najpierw określić dzienne zapotrzebowanie jednej krowy, które wynosi 25 kg. Pomnożenie tej wartości przez 20 krów daje 500 kg kiszonki dziennie. Następnie, aby uzyskać roczne zapotrzebowanie, należy pomnożyć dzienne zapotrzebowanie przez 365 dni, co daje 182 500 kg rocznie. Jednakże, w praktyce warto uwzględnić zapas na nieprzewidziane okoliczności oraz zmiany w diecie. Dlatego dodajemy 20% rezerwy, co oznacza, że całkowita ilość potrzebnej kiszonki wzrasta o 36 500 kg (czyli 20% z 182 500 kg), co prowadzi nas do całkowitego zapotrzebowania wynoszącego 219 000 kg, czyli 219 ton. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe dla zarządzania paszami w hodowli bydła, ponieważ zapewniają optymalną dietę, co wpływa na zdrowie zwierząt oraz wydajność produkcji mleka.

Pytanie 5

Zwierzęta hodowlane mogą być sprzedawane jako produkty ekologiczne, o ile są utrzymywane zgodnie z zasadami rolnictwa ekologicznego przez co najmniej:
- 12 miesięcy w przypadku bydła przeznaczonego do produkcji mięsa;
- 6 miesięcy w przypadku małych przeżuwaczy i świń;
- 6 miesięcy w przypadku zwierząt fakturowych;
- 10 tygodni w sytuacji drobiu do produkcji mięsnej;
- 6 tygodni dla drobiu przeznaczonego do jaj.

Jakie będzie najwcześniejsze spełnienie tego wymogu dla kóz hodowanych na mleko, jeśli chów tych zwierząt zgodnie z ekologicznymi zasadami rozpoczęto 1 marca?

A. 1 września

B. 1 marca następnego roku

C. 15 maja

D. 15 kwietnia

Odpowiedź "1 września" jest prawidłowa, ponieważ aby kozy przeznaczone do produkcji mleka mogły być sprzedawane jako produkty ekologiczne, muszą być chowane zgodnie z zasadami rolnictwa ekologicznego przez co najmniej 6 miesięcy. Chów rozpoczęto 1 marca, więc dodając 6 miesięcy, otrzymujemy 1 września. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest planowanie sprzedaży produktów mlecznych, takich jak sery czy mleko, gdzie producent musi uwzględnić termin uzyskania statusu ekologicznego dla swoich zwierząt. W kontekście standardów ekologicznych, ważne jest, aby producenci byli dobrze zaznajomieni z wymogami czasowymi, co pozwala im na zgodne z przepisami wprowadzenie na rynek swoich produktów. Ponadto, wiedza ta ma zastosowanie w przypadku dalszego rozwoju gospodarstwa, umożliwiając lepsze zarządzanie cyklami produkcyjnymi oraz planowanie przyszłych dostaw i sprzedaży.

Pytanie 6

Drożdże karmienne stanowią znakomite źródło

A. tłuszczów

B. węglowodanów

C. włókna

D. białka

Drożdże pastewne, mimo że mają wiele korzystnych właściwości, nie są dobrym źródłem węglowodanów. Węglowodany, takie jak skrobia, są głównym źródłem energii dla organizmów zwierzęcych, a drożdże pastewne zawierają ich stosunkowo niewiele w porównaniu z innymi składnikami paszowymi. Wybór drożdży jako źródła węglowodanów może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących ich wartości odżywczej oraz efektywności w produkcji pasz. Podobnie, drożdże nie są źródłem włókna pokarmowego. Włókno jest istotne dla zdrowia przewodu pokarmowego zwierząt, a jego głównymi źródłami są rośliny, takie jak siano, słoma czy śruty roślinne. Używanie drożdży jako alternatywy dla tych źródeł może prowadzić do problemów trawiennych oraz obniżenia ogólnej kondycji zwierząt. Kolejnym błędnym podejściem jest postrzeganie drożdży jako źródła tłuszczów. Drożdże pastewne nie są znaczącym źródłem lipidów, które są niezbędne w diecie zwierząt, a ich niedobór może prowadzić do problemów z metabolizmem oraz ogólnym stanem zdrowia. Wnioskując, choć drożdże pastewne mają swoje miejsce w dietetyce zwierzęcej, ich rolą nie jest zastępowanie kluczowych składników odżywczych, takich jak węglowodany, włókno czy tłuszcze, ale raczej uzupełnianie diety w wysokiej jakości białko i inne korzystne mikroskładniki.

Pytanie 7

Wskaż pasze, które należy dokupić.

Bilans paszowy przykładowego gospodarstwa (w dt)
Wyszczególnienie	Zielonki	Kukurydza na kiszonkę	Siano	Pasze treściwe
Zapotrzebowanie	7,076	5,922	38	333
Produkcja	7,250	8 100	28	0
Nadwyżka (+)
Niedobór (-)

A. Siano i kukurydza.

B. Kukurydza i pasze treściwe.

C. Zielonki i kukurydza.

D. Siano i pasze treściwe.

Poprawna odpowiedź to siano i pasze treściwe, ponieważ te składniki paszowe są niezbędne dla prawidłowego bilansu pokarmowego zwierząt. W analizowanym bilansie paszowym występuje wyraźny niedobór siana oraz pasz treściwych, co może prowadzić do problemów zdrowotnych u zwierząt, takich jak niedobory witamin czy minerałów. Siano stanowi ważne źródło błonnika, które wspomaga procesy trawienne, a pasze treściwe są bogate w energię i białko, co jest niezbędne w okresach intensywnego wzrostu czy laktacji. Przykład praktyczny: w hodowli bydła mlecznego niewystarczająca podaż siana i pasz treściwych może prowadzić do obniżenia wydajności mlecznej, co w konsekwencji wpływa na rentowność całego gospodarstwa. Warto również pamiętać, że odpowiednia kombinacja pasz w diecie zwierząt jest kluczowa dla zachowania ich zdrowia i efektywności produkcji.

Pytanie 8

Jakim narządem nieparzystym charakteryzują się przeważnie ptaki?

A. nerka

B. jądro

C. jajnik

D. nasieniowód

Odpowiedź "jajnik" jest poprawna, ponieważ u większości ptaków samice mają tylko jeden jajniki, co czyni go narządem nieparzystym. Jajniki są odpowiedzialne za produkcję komórek jajowych oraz hormonów płciowych, co jest kluczowe dla reprodukcji. W odróżnieniu od wielu innych kręgowców, ptaki wykazują adaptacje, które pozwalają im na redukcję masy ciała, co jest istotne dla ich zdolności do lotu. Na przykład, samice ptaków mogą produkować jednocześnie wiele jaj, co zwiększa ich szanse na reprodukcję. Jajniki ptaków mogą różnić się pod względem wielkości i funkcji w zależności od gatunku, a ich rozwój jest ściśle regulowany przez cykle hormonalne. Zrozumienie budowy i funkcji jajników u ptaków jest nie tylko kluczowe dla biologii ewolucyjnej, ale ma także praktyczne zastosowanie w hodowli ptaków i ochronie gatunków, gdzie rozmnażanie odgrywa kluczową rolę.

Pytanie 9

W przypadku udzielania pierwszej pomocy owcy, u której występują poważne objawy wzdęcia żwacza, należy wykonać

A. przepędzanie

B. cewnikowanie

C. trokarowanie

D. masowanie

Trokarowanie jest kluczową procedurą stosowaną w nagłych przypadkach wzdęcia żwacza u owiec. Wzdęcie żwacza, zwane również tympanizmem, jest stanem potencjalnie zagrażającym życiu, w którym gromadzi się nadmierna ilość gazów, co prowadzi do rozszerzenia żwacza i może powodować ucisk na inne narządy wewnętrzne. Trokarowanie polega na wprowadzeniu trokara, czyli specjalnego narzędzia chirurgicznego, przez ścianę żwacza, co umożliwia uwolnienie nagromadzonego gazu. To szybkie działanie może uratować życie zwierzęcia, ponieważ pozwala na natychmiastowe złagodzenie ciśnienia. Praktyczne zastosowanie trokarowania wymaga znajomości anatomii owcy oraz umiejętności szybkiej oceny stanu zdrowia zwierzęcia. Właściwe miejsce wkłucia oraz technika wykonania procedury są kluczowe dla jej skuteczności i bezpieczeństwa. W sytuacjach krytycznych, takich jak silne wzdęcia, trokarowanie powinno być przeprowadzone zgodnie z obowiązującymi standardami weterynaryjnymi, aby zminimalizować ryzyko powikłań oraz zapewnić efektywne uwolnienie gazów.

Pytanie 10

Końcowym etapem porodu jest

A. wydalenie wód płodowych

B. wydzielanie siary

C. wyparcie łożyska

D. wyparcie płodu

Wydalenie wód płodowych to trochę inna sprawa. To nie jest ostatni etap porodu, ale coś, co dzieje się wcześniej. Wody płodowe, które otaczają malucha w brzuchu mamy, jak odchodzą, to znaczy, że akcja porodowa się zaczyna. Kiedy wody płodowe pękają przed skurczami, mówimy, że błony płodowe pękły, i czasem trzeba będzie działać medycznie. Ważne jest, żeby wiedzieć, że wyciek wód płodowych nie kończy porodu, tylko go zapowiada. Wyparcie płodu to już inna sprawa - to drugi etap, kiedy skurcze prowadzą do narodzin dziecka. No i jeszcze wydzielanie siary, które zaczyna się po narodzinach, ale zaczyna się na kilka dni przed i po porodzie, i jest mega istotne dla noworodka. Zrozumienie tego wszystkiego jest ważne, żeby nie mylić tych kroków i ich znaczenia w opiece okołoporodowej. Często błędne rozumienie etapów porodu może prowadzić do sytuacji, które są niebezpieczne, zwłaszcza kiedy trzeba szybko reagować.

Pytanie 11

Krew, która opuszcza serce, jest rozprowadzana po całym organizmie zwierzęcia przez

A. żyły

B. tętnice

C. naczynia chłonne

D. naczynia włosowate

Choć odpowiedzi związane z żyłami, naczyniami chłonnymi i naczyniami włosowatymi mogą wydawać się logiczne, każda z nich ma inną rolę w układzie krwionośnym, co czyni je nieodpowiednimi w kontekście tego pytania. Żyły odpowiedzialne są za transport krwi z powrotem do serca, co oznacza, że ich funkcja jest odwrotna do funkcji tętnic. W związku z tym, ich obecność nie jest w stanie wyjaśnić, jak krew dociera od serca do reszty organizmu. Naczynia chłonne pełnią zupełnie inną rolę, ponieważ są częścią układu limfatycznego i zajmują się transportem limfy oraz ochroną organizmu przed infekcjami, a nie krwi. To prowadzi do nieporozumienia, ponieważ niektórzy mogą mylić ich funkcję z funkcją naczyń krwionośnych. Naczynia włosowate są najmniejszymi naczyniami krwionośnymi, które umożliwiają wymianę substancji między krwią a tkankami, ale nie transportują krwi z serca. Wszelkie błędne przypisania funkcji naczyń krwionośnych mogą wynikać z braku zrozumienia ich roli w organizmie oraz struktury układu krwionośnego. Zrozumienie, jak każdy typ naczynia krwionośnego przyczynia się do funkcjonowania całego układu, jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji jego działania i zapewnienia zdrowia układu krążenia.

Pytanie 12

Posługując się kalendarzem, określ termin porodu lochy unasienionej 17 lipca.

Kalendarz pokryć i oproszeń loch
Pokrycie	Wyproszenie	Pokrycie	Wyproszenie	Pokrycie	Wyproszenie
10.04	02.08	30.05	21.09	01.07	23.10
20.04	12.08	01.06	23.09	10.07	01.11
30.04	22.08	10.06	02.10	20.07	11.11
10.05	01.09	20.06	12.10	30.07	21.11
20.05	11.09	30.06	22.10	10.08	02.12

A. 23 października.

B. 22 sierpnia.

C. 2 grudnia.

D. 8 listopada.

Poprawna odpowiedź to 8 listopada, ponieważ termin porodu lochy unasienionej można obliczyć, dodając 114 dni do daty unasienienia, czyli 17 lipca. W praktyce, ustalanie terminu porodu jest kluczowym elementem zarządzania hodowlą świń, ponieważ umożliwia planowanie opieki nad lochą oraz przygotowanie odpowiednich warunków dla nowonarodzonych prosiąt. W przypadku świń, okres ciąży wynosi średnio 114 dni, co zostało potwierdzone przez wiele badań i praktyk hodowlanych. Dla porównania, jeśli locha byłaby unasieniona 10 sierpnia, termin porodu przypadałby na 2 grudnia. Obliczenia takie mają ogromne znaczenie dla efektywności produkcji w chowie trzody chlewnej, ponieważ pozwalają na lepsze zarządzanie zasobami i planowanie działań związanych z opieką nad lochami oraz ich potomstwem. Warto również zaznaczyć, że prawidłowe obliczenie terminu porodu wpływa na zdrowie zarówno lochy, jak i prosiąt, co jest kluczowe w hodowlach komercyjnych.

Pytanie 13

Który sposób hodowli kur umożliwia osiągnięcie najwyższego standardu dobrostanu ptaków?

A. Hodowla bateriowa

B. Hodowla w klatkach

C. Hodowla intensywna

D. Hodowla ekstensywna

Chów ekstensywny kur jest uznawany za najbardziej sprzyjający dobrostanowi ptaków z kilku kluczowych powodów. W systemie tym kury mają dostęp do przestronnych wybiegów, co pozwala im na naturalne zachowania, takie jak grzebanie w ziemi, picie wody z naturalnych źródeł oraz kontakt z innymi ptakami. Dobre praktyki w chowie ekstensywnym obejmują zapewnienie odpowiedniej ilości przestrzeni, co wpływa na redukcję stresu i agresji wśród ptaków. Zgodnie z zaleceniami organizacji takich jak World Animal Protection oraz Humane Society International, minimum 4 m² na kurę na wybiegu jest uznawane za standard, który wspiera ich zdrowie oraz komfort. Dodatkowo, w chowie ekstensywnym kury są mniej narażone na choroby, co przekłada się na mniejsze wykorzystanie antybiotyków. Takie podejście jest zgodne z coraz bardziej popularnym modelem zrównoważonego rolnictwa, które kładzie nacisk na integrowanie dobrostanu zwierząt z produkcją ekologiczną.

Pytanie 14

Następną mieszanką stosowaną w żywieniu tuczników po mieszance typu "grower" jest mieszanka

A. super prestarter

B. prestarter

C. starter

D. finiszer

Mieszanka finiszer jest odpowiednia do żywienia tuczników w końcowej fazie ich wzrostu, po etapie 'grower'. Celem mieszanki finiszer jest maksymalizacja przyrostów masy mięśniowej oraz optymalizacja wydajności konwersji paszy. To kluczowy etap, w którym dieta powinna być bogata w składniki odżywcze, a szczególnie białko, aby zaspokoić zwiększone potrzeby energetyczne zwierząt. Przykładowe składniki tej mieszanki to wysokiej jakości ziarna, tłuszcze roślinne oraz koncentraty białkowe. Dobrze zbilansowana mieszanka finiszer może przyczynić się do osiągnięcia lepszej jakości mięsa, co jest istotne z perspektywy rynku i oczekiwań konsumentów. W praktyce wykorzystania tej mieszanki, hodowcy mogą również obserwować poprawę zdrowia zwierząt oraz ich zdolności do szybkiego osiągania masy rzeźnej, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży produkcji trzody chlewnej.

Pytanie 15

Różnice występujące pomiędzy poszczególnymi osobnikami tego samego gatunku, spowodowane zmianami w kodzie genetycznym, określa się mianem

A. rekombinacją

B. postępem hodowlanym

C. odziedziczalnością

D. zmiennością genetyczną

Zmienność genetyczna to termin odnoszący się do różnic w kodzie genetycznym, które występują pomiędzy osobnikami tego samego gatunku. Te różnice mogą wynikać z mutacji, rekombinacji genetycznej oraz innych procesów biologicznych. Zmienność genetyczna jest kluczowa dla ewolucji i adaptacji organizmów do zmieniającego się środowiska. Przykładem może być zmienność kolorów futra u zwierząt, która pozwala im lepiej kamuflować się w ich naturalnym środowisku. W hodowli roślin i zwierząt, zrozumienie zmienności genetycznej umożliwia wybór osobników o pożądanych cechach, co jest podstawą nowoczesnych praktyk hodowlanych. Zgodnie z zasadami genetyki, wyższa zmienność genetyczna w populacji jest często korzystna, ponieważ zwiększa szanse na przetrwanie gatunku. W kontekście biologii i ekosystemów, zmienność genetyczna jest fundamentem zdrowia populacji i ich zdolności do przystosowania się do zmian środowiskowych.

Pytanie 16

Najwięcej pęcherzyków jajnikowych rozwija się równocześnie

A. u suki

B. u maciorki

C. u krowy

D. u lochy

Locha, czyli samica świni, jest znana z wyjątkowej zdolności do jednoczesnego dojrzewania wielu pęcherzyków jajnikowych. U loch może dojrzewać nawet 20-25 pęcherzyków w jednym cyklu estralnym, co jest niezwykle korzystne z praktycznego punktu widzenia w hodowli świń. Taki mechanizm pozwala na zwiększenie szans na zapłodnienie oraz produkcję większej liczby prosiąt w jednym miocie. W praktyce, hodowcy zwracają szczególną uwagę na cykle estralne loch, by maksymalizować wydajność reprodukcyjną i efektywność produkcji mięsa. Warto zaznaczyć, że umiejętność monitorowania i zarządzania cyklami reprodukcyjnymi jest kluczowa w nowoczesnej hodowli trzody chlewnej, co odpowiada standardom w branży zwierzęcej, takimi jak bioasekuracja oraz odpowiednie żywienie, które wpływają na zdrowie samic i ich zdolności rozrodcze.

Pytanie 17

Jak długo trwa ciąża u kotki?

A. 30-32 dni

B. 42-44 dni

C. 72-74 dni

D. 63-64 dni

Okres ciąży u kotki trwa zazwyczaj od 63 do 64 dni, co jest średnią wartością w przypadku większości ras. Warto zaznaczyć, że ciąża kotki, zwana także kocięciem, trwa nieco dłużej niż u wielu innych zwierząt domowych. Właściwe zrozumienie tego okresu jest kluczowe w kontekście opieki nad ciężarną kotką, a także dla przyszłych właścicieli kociąt. W praktyce, wiedza na temat długości ciąży pozwala na odpowiednie przygotowanie się do narodzin kociąt. Należy również pamiętać, że w tym czasie kotka wymaga szczególnej troski, w tym odpowiedniej diety, regularnych wizyt u weterynarza i komfortowego miejsca do rodzenia. W przypadku podejrzeń o problemy w trakcie ciąży, takich jak nietypowe objawy, warto niezwłocznie skonsultować się z lekarzem weterynarii, co jest standardem w odpowiedniej opiece nad zwierzętami.

Pytanie 18

W jakim dniu cyklu rui, który trwa 4-7 dni, powinno się przeprowadzić pierwsze krycie klaczy?

A. 2-3

B. 6-7

C. 1

D. 4-5

Odpowiedź 2-3 dni jest poprawna, ponieważ w tym okresie klacz znajduje się w fazie owulacji, co oznacza, że jest najbardziej podatna na zapłodnienie. Ruja klaczy trwa zazwyczaj od 4 do 7 dni, a moment owulacji przypada na 24-48 godzin przed końcem rui. Z tego powodu, aby osiągnąć wysoką skuteczność krycia, należy planować pierwsze krycie w dniach 2-3 rui. Dobrym przykładem zastosowania tej wiedzy jest monitorowanie zachowań klaczy oraz prowadzenie notatek dotyczących objawów rui, takich jak zwiększona aktywność, gotowość do parzenia się i zmiany w zachowaniu. W praktyce hodowlanej stosuje się również metody takie jak ultrasonografia, aby dokładniej określić moment owulacji, co zwiększa szansę na skuteczne zapłodnienie i zdrowe potomstwo. Dobre praktyki w hodowli koni obejmują również regularne kontrole weterynaryjne oraz odpowiednią dietę, co może wpłynąć na cykle reprodukcyjne klaczy.

Pytanie 19

Pierwsza pomoc, jaką rolnik powinien udzielić psu po użądleniu przez pszczołę, polega na wyjęciu żądła

A. i nalaniu na miejsce użądlenia strumienia ciepłej wody

B. i delikatnym wymasowaniu obszaru użądlenia

C. i nałożeniu zimnego okładu

D. i przygotowaniu ciepłego okładu z octu lub kwasku cytrynowego

Odpowiedź dotycząca usunięcia żądła i zrobienia zimnego okładu jest prawidłowa, ponieważ jest zgodna z zaleceniami pierwszej pomocy w przypadku użądlenia przez pszczoły. Po pierwsze, usunięcie żądła jest kluczowe, ponieważ pozostawienie go w skórze może prowadzić do dalszego uwalniania toksyn, co nasila reakcję zapalną oraz ból. Po usunięciu żądła, zastosowanie zimnego okładu znacząco zmniejsza opuchliznę oraz łagodzi ból poprzez zwężenie naczyń krwionośnych i redukcję przepływu krwi do miejsca użądlenia. To działanie jest zgodne z zasadami pierwszej pomocy, które zalecają stosowanie zimnych kompresów w celu zmniejszenia stanów zapalnych. Praktyczne przykłady to użycie lodu owiniętego w kawałek materiału lub specjalnych dwustronnych kompresów żelowych, które można schłodzić przed nałożeniem. Dobrą praktyką jest również monitorowanie stanu zdrowia psa, aby zauważyć ewentualne reakcje alergiczne, które mogą wymagać natychmiastowej interwencji weterynaryjnej.

Pytanie 20

Wpis do księgi hodowlanej loch następuje na podstawie wniosku

A. pracownika ARiMR

B. zootechnika

C. hodowcy

D. osoby upoważnionej przez prowadzącego księgi

Odpowiedź "hodowcy" jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami dotyczącymi hodowli zwierząt, to hodowca jest osobą odpowiedzialną za zgłaszanie lochy do księgi hodowlanej. W praktyce oznacza to, że hodowca musi dostarczyć odpowiednie dokumenty oraz informacje dotyczące zwierzęcia, takie jak jego pochodzenie, status zdrowotny oraz dane dotyczące użytkowania w hodowli. Księga hodowlana jest kluczowym elementem w systemie zarządzania hodowlą, ponieważ pozwala na monitorowanie cech genetycznych zwierząt oraz prowadzenie odpowiednich działań selekcyjnych. Przykładem może być hodowla świń, gdzie właściwe prowadzenie księgi hodowlanej wpływa na jakość produkcji mięsnej oraz zdrowotność populacji. Warto również zaznaczyć, że zgodność z normami prowadzenia ksiąg hodowlanych jest istotna dla uzyskania certyfikatów jakości oraz wsparcia finansowego w ramach funduszy unijnych.

Pytanie 21

Czy obcinanie części ogona u prosiąt bez użycia znieczulenia może być przeprowadzane?

A. w pierwszym miesiącu życia

B. maksymalnie do siódmego dnia życia

C. do 2 tygodnia życia

D. tylko w pierwszym dniu życia

Odpowiedź "maksymalnie do siódmego dnia życia" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z zaleceniami weterynaryjnymi oraz przepisami dotyczącymi dobrostanu zwierząt, obcinanie ogonów u prosiąt powinno być przeprowadzane w pierwszym tygodniu życia. W tym okresie prosięta są jeszcze na etapie najintensywniejszego wzrostu i rozwijającego się układu nerwowego, co sprawia, że wykonanie tego zabiegu w tym czasie minimalizuje ból i stres. W praktyce, obcinanie ogonów jest stosowane w celu zapobiegania urazom oraz problemom z zachowaniem, które mogą wystąpić w przypadku, gdy prosięta zaczynają się gryźć nawzajem. Warto zaznaczyć, że zabieg ten powinien być wykonywany przez wykwalifikowany personel, który zna najlepsze praktyki i standardy związane z przeprowadzaniem tego typu procedur. Zastosowanie znieczulenia nie jest wymagane w przypadku zabiegów przeprowadzanych w tym krótkim okresie życia, jednak w miarę możliwości powinno się stosować metody minimalizujące ból, co jest zgodne z zasadami dobrostanu zwierząt.

Pytanie 22

Kości w obrębie nadgarstka to kości

A. płaskie

B. długie

C. krótkie

D. długie łukowate

Kości nadgarstka, znane również jako kości carpale, klasyfikowane są jako kości krótkie. Jest to grupa ośmiu kości, które są zorganizowane w dwie grupy po cztery kości. Ich krótka forma i bliskość do siebie umożliwiają dużą ruchomość w nadgarstku, co jest niezbędne do wykonywania precyzyjnych ruchów rąk, takich jak chwytanie czy pisanie. Kości te odgrywają kluczową rolę w stabilizacji oraz umożliwiają złożone ruchy, co jest istotne w kontekście biomechaniki ręki. W praktycznych zastosowaniach, zrozumienie struktury i funkcji kości nadgarstka jest kluczowe dla specjalistów z zakresu rehabilitacji oraz ortopedii, ponieważ kontuzje w tej okolicy są powszechne. W kontekście medycznym, identyfikacja urazów związanych z kośćmi krótkimi nadgarstka, takimi jak złamania czy zwichnięcia, ma istotne znaczenie w procesie diagnozy oraz leczenia, co podkreśla znaczenie ich właściwej klasyfikacji.

Pytanie 23

Wskaźnik proporcjonalności rozwoju przednich i tylnych ćwiartek wymienia u krowy ustala się na podstawie indeksu wymienia. Optymalne wymię powinno mieć ten wskaźnik na poziomie

A. 75%

B. 50%

C. 100%

D. 25%

Wybór odpowiedzi 25%, 75% lub 100% wskazuje na niepełne zrozumienie zasadności proporcjonalności w rozwoju wymienia krowy. Procenty te nie oddają rzeczywistego stanu, gdyż wymię krowy powinno mieć zharmonizowany rozwój przednich i tylnych ćwiartek. Przyjęcie 25% sugerowałoby, że przednie ćwiartki są zdecydowanie zdominowane przez tylne, co nie tylko obniża efektywność produkcji mleka, ale może również prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak zmniejszona wydajność laktacyjna czy ryzyko kontuzji. Odpowiedź 75% implikuje zbyt duży rozwój przednich ćwiartek, co może prowadzić do nieprawidłowej postawy zwierzęcia oraz problemów z dojeniem. Z kolei odpowiedź 100% sugerowałaby idealną symetrię, co w praktyce również jest niemożliwe do osiągnięcia. Mitem jest, że wymię krowy powinno być w równym stopniu rozwinięte w każdej ćwiartce, co nie uwzględnia naturalnych różnic w anatomii i fizjologii zwierząt. Hodowcy powinni dążyć do zachowania równowagi i dbać o to, aby wskaźnik wynosił około 50%, co sprzyja zdrowotności zwierząt oraz ich wydajności mlecznej. Zrozumienie tego aspektu jest kluczowe dla sukcesu w hodowli bydła mlecznego.

Pytanie 24

Wskaż produkt uboczny, który powstaje w trakcie warzenia piwa i jest stosowany w karmieniu krów mlecznych?

A. Młóto

B. Ekspelery

C. Makuchy

D. Śruta poekstrakcyjna

Młóto jest produktem ubocznym powstającym w trakcie procesu warzenia piwa, przede wszystkim podczas ekstrakcji substancji czynnych z słodu jęczmiennego. Jest to bogate źródło białka, błonnika oraz składników mineralnych, co sprawia, że znajduje szerokie zastosowanie w żywieniu krów mlecznych. W praktyce, młóto może być stosowane jako pasza, która wpływa korzystnie na wydajność mleczną krów oraz ich zdrowie. Dzięki wysokiej zawartości energii i dobrej strawności, młóto sprzyja poprawie kondycji zwierząt, a także ich reprodukcji. Wprowadzenie młóta do diety bydła może przyczynić się do zwiększenia efektywności produkcji mleka, co jest zgodne z zaleceniami Instytutu Zootechniki w zakresie żywienia zwierząt. Dodatkowo, zastosowanie młóta w paszach pozwala na efektywne wykorzystanie surowców ubocznych z przemysłu piwowarskiego, co jest zgodne z ideą zrównoważonego rozwoju w rolnictwie.

Pytanie 25

W żywieniu stosowane są jednostki wartości energetycznej pasz JPM oraz JPŻ

A. koni.

B. kotów.

C. świń.

D. bydła.

Jednostki wartości energetycznej pasz JPM (jednostki paszowe mega) oraz JPŻ (jednostki paszowe żywieniowe) są kluczowe w żywieniu bydła, ponieważ pomagają w precyzyjnym obliczaniu zapotrzebowania energetycznego tych zwierząt. W przypadku bydła, szczególnie bydła mięsnego i mlecznego, odpowiednie dobieranie paszy o określonej wartości energetycznej jest niezbędne dla zapewnienia ich zdrowia oraz optymalizacji produkcji. Na przykład, pasze dla bydła mlecznego muszą być dostosowane do ich wysokiego zapotrzebowania na energię w okresie laktacji, co można osiągnąć poprzez stosowanie pasz o wysokiej wartości JPM i JPŻ. Ważne jest, aby stosować te wartości w kontekście zaleceń żywieniowych oraz norm produkcyjnych, takich jak normy opracowywane przez Komitet Żywienia Zwierząt Polskiej Akademii Nauk, co zapewnia efektywność produkcji oraz zdrowie zwierząt. Ponadto, znajomość jednostek JPM i JPŻ umożliwia także lepsze zarządzanie kosztami pasz, co jest kluczowe dla rentowności produkcji zwierzęcej.

Pytanie 26

Które pomieszczenie inwentarskie zapewnia optymalne warunki utrzymania koni?

Parametry mikroklimatyczne	Pomieszczenie 1	Pomieszczenie 2	Pomieszczenie 3	Pomieszczenie 4
Temperatura (°C)	0-16	5-20	(-5)-25	10-28
Wilgotność (%)	85	80	75	80

A. Pomieszczenie 2

B. Pomieszczenie 4

C. Pomieszczenie 1

D. Pomieszczenie 3

Pomieszczenie 2 zostało wybrane jako poprawna odpowiedź, ponieważ jego warunki są najbardziej zbliżone do optymalnych dla utrzymania koni. Właściwa temperatura w zakresie od 5 do 15 stopni Celsjusza oraz wilgotność powietrza od 55% do 75% są kluczowe dla zdrowia i komfortu tych zwierząt. Pomieszczenie 2, z temperaturą od 5 do 20 stopni Celsjusza i wilgotnością na poziomie 80%, zapewnia stosunkowo dobre warunki, mimo że wilgotność jest nieco wyższa niż zalecana. W praktyce, odpowiednia wilgotność i temperatura wpływają na samopoczucie koni, ich zdolność do wydajnego oddychania oraz ogólną kondycję zdrowotną. Zarządzanie mikroklimatem w stajniach powinno opierać się na regularnym monitorowaniu tych parametrów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie hodowli koni. Warto również pamiętać, że utrzymanie koni w optymalnych warunkach przyczynia się do ich lepszej wydajności, mniejsze ryzyko chorób oraz wyższej jakości życia.

Pytanie 27

Rasa bydła mięsnego pochodząca z Włoch. Waga dorosłego buhaja wynosi od 900 do 1000 kg, natomiast krowy osiągają masę około 600 kg. Wysokość w kłębie wynosi 140-145 cm. Krowy mają umaszczenie siwo-białe, czasem jasnobeżowe, z ciemniejszymi pigmentami na śluzawicy, uszach, rogach oraz racicach. Umaszczenie buhajów jest ciemniejsze, z czarnym podpalaniem na głowie i rogach. Wyróżniają się stosunkowo małą głową, zwartym tułowiem, delikatnym kościołem oraz świetnym umięśnieniem zadu. Rasa dojrzewa średnio wcześnie; pierwsze krycie jałówek odbywa się w wieku 16-18 miesięcy. Krowy w okresie laktacji produkują około 2000 kg mleka o wysokiej zawartości białka ogólnego, które jest wykorzystywane do produkcji sera – parmezanu.

A. hereford

B. piemontese

C. charolaise

D. salers

Wybór odpowiedzi 'hereford', 'salers' lub 'charolaise' wskazuje na niezrozumienie kluczowych cech ras bydła, które różnią się znacznie od opisanego w pytaniu bydła rasy piemontese. Hereford to rasa bydła mięsnego pochodząca z Anglii, znana z czerwonego umaszczenia i białych akcentów na głowie, różni się od opisanego siwo-białego umaszczenia krów piemontese. Rasa ta ma również inne wymiary ciała, z buhajami ważącymi mniej niż 900 kg. Salers to rasa z Francji, która charakteryzuje się ciemnym umaszczeniem i większymi rogami, a także innymi parametrami anatomicznymi, co sprawia, że nie pasuje do opisanego profilu. Charolaise, również francuska, jest znana z białego umaszczenia i dużej masy ciała, ale brakuje jej cech typowych dla piemontese, takich jak doskonałe umięśnienie i specyficzne wymiary ciała. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do wyboru tych ras, to skupienie się na ogólnych cechach bydła mięsnego, a nie na specyficznych detalach, które definiują każdą rasę. Zrozumienie różnic między rasami jest kluczowe w hodowli, ponieważ pozwala na wybór odpowiednich zwierząt w zależności od celów produkcyjnych, takich jak jakość mięsa czy wydajność mleczna.

Pytanie 28

Jaja do inkubacji powinny być

A. w kształcie kulistym

B. jak największe

C. świeże

D. wyczyszczone

Umycie jaj wylęgowych może wydawać się praktyką higieniczną, jednak nie jest to zalecane w kontekście jakości jaj do wylęgu. Umycie może prowadzić do usunięcia naturalnej warstwy ochronnej, zwanej kutikulą, która chroni przed wnikaniem bakterii i innymi patogenami. Z tego powodu jaja, które zostały umyte, mogą być bardziej narażone na infekcje, co obniża ich jakość i zdolność do wylęgu. Kwestia kształtu jaj również nie ma znaczenia w kontekście wylęgu; jaja nie muszą mieć idealnego okrągłego kształtu, aby były zdolne do wylęgu. Okrągłe jaja mogą być bardziej atrakcyjne wizualnie, ale nie mają wpływu na ich wewnętrzną jakość czy zdolność do wylęgu. Ponadto, twierdzenie, że jajka powinny być jak największe, jest kolejnym nieporozumieniem. W rzeczywistości, rozmiar jaj nie jest kluczowym czynnikiem; znacznie ważniejsze jest, aby były one zdrowe i świeże. Kiedy hodowcy koncentrują się na dużych jajkach, mogą zaniedbać inne aspekty, takie jak genetyka, zdrowie ptaków czy warunki ich hodowli, co ma dużo większe znaczenie dla jakości wylęgu. Często dochodzi wówczas do błędnych wniosków, że rozmiar bezpośrednio przekłada się na jakość, co jest mylnym podejściem w hodowli drobiu.

Pytanie 29

Jaką minimalną liczbę sztuk świń musi mieć rolnik planujący ich hodowlę, aby zarejestrować siedzibę stada?

A. 2 sztuki

B. 3 sztuki

C. 4 sztuki

D. 1 sztuka

Odpowiedź, że minimalna liczba sztuk świń, od której rolnik musi zarejestrować siedzibę stada, wynosi 1 sztuka, jest poprawna. W Polsce, zgodnie z przepisami prawa weterynaryjnego, każdy rolnik, który planuje hodowlę świń, musi zarejestrować swoje stado, niezależnie od jego wielkości. Oznacza to, że już przy posiadaniu jednej sztuki, rolnik ma obowiązek zgłoszenia stada do właściwego inspektoratu weterynarii. Praktyczne aspekty tej regulacji mają na celu zapewnienie skutecznej kontroli sanitarno-weterynaryjnej, co jest kluczowe dla zapobiegania rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych. Rejestracja stada pozwala również na monitorowanie zdrowia zwierząt oraz ewentualne wprowadzenie działań profilaktycznych. Ponadto, w przypadku wystąpienia chorób, takich jak ASF (afrykański pomór świń), wczesna rejestracja umożliwia szybkie reagowanie i ograniczenie strat. Dlatego każda osoba planująca hodowlę świń powinna być świadoma tego obowiązku, niezależnie od skali planowanej produkcji.

Pytanie 30

Jeżeli ruję u krowy zauważono o godzinie 7:00, to kiedy należy ją unasiennić?

A. 19. tego samego dnia

B. 14. następnego dnia

C. 10. następnego dnia

D. 16. tego samego dnia

Odpowiedź 19. tego samego dnia jest prawidłowa, ponieważ umasienienie krowy powinno odbywać się w odpowiednim oknie czasowym, aby zwiększyć szanse na zapłodnienie. Krowy wchodzą w ruję średnio co 21 dni i są płodne przez około 12 do 18 godzin. Kluczowe jest, aby unasiennienie odbyło się w szczytowym okresie rui, co zazwyczaj ma miejsce od 12 do 16 godzin po zauważeniu pierwszych objawów. W przypadku, gdy ruję zauważono o godzinie 7 rano, najlepszym czasem na unasiennienie będzie późniejsza część dnia, co oznacza, że godzina 19 tego samego dnia jest idealna. Praktyka ta jest zgodna z zaleceniami weterynaryjnymi i hodowlanymi, które podkreślają znaczenie precyzyjnego harmonogramu unasiennienia w celu optymalizacji wskaźników płodności. Dobrą praktyką jest również prowadzenie dziennika obserwacji, co ułatwia monitorowanie cykli rujowych i planowanie następnych działań hodowlanych.

Pytanie 31

Najwyższy poziom dobrostanu dla zwierząt osiąga się przy chowie

A. półintensywnym

B. ekstensywnym

C. intensywnym

D. kombinowanym

Odpowiedź ekstensywny jest prawidłowa, ponieważ zapewnia najwyższy poziom dobrostanu zwierząt poprzez umożliwienie im swobodnego poruszania się w naturalnym środowisku oraz dostęp do naturalnych zasobów. Ekstensywny chów opiera się na wykorzystywaniu dużych przestrzeni, co pozwala na pielęgnację zachowań naturalnych zwierząt, takich jak pasienie się, kąpiel w błocie czy schronienie się w cieniu. Zgodnie z zasadami dobrostanu zwierząt, warunki te są kluczowe dla ich zdrowia psychicznego i fizycznego. Przykładem ekstensywnego chowu mogą być farmy, na których bydło wypasane jest na dużych łąkach, co nie tylko wpływa korzystnie na dobrostan zwierząt, ale również na jakość produktów, takich jak mięso i mleko. Standardy dobrostanu, takie jak te opracowane przez Europejską Organizację Bezpieczeństwa Żywności (EFSA), podkreślają znaczenie środowiska, w którym zwierzęta żyją, jako jednego z kluczowych aspektów ich dobrostanu. Dlatego ekstensywny chów jest coraz częściej promowany w praktykach rolniczych na całym świecie.

Pytanie 32

Cechy takie jak delikatny szkielet, słabo rozwinięte mięśnie, cienka skóra oraz niewielka ilość owłosienia charakteryzują konia o typie konstytucji

A. limfatycznej

B. suchej

C. słabej

D. mocnej

Wybór odpowiedzi, które sugerują inne typy konstytucji, nie oddaje rzeczywistej charakterystyki koni z delikatnym kościem i wątłym umięśnieniem. Odpowiedź "limfatycznej" odnosi się do koni, które mają tendencję do nadwagi i gromadzenia tkanki tłuszczowej, co jest zupełnie przeciwne do opisanego przypadku. W praktyce, konie z konstytucją limfatyczną są zwykle bardziej masywne i silniejsze, co nie zgadza się z wątłym opisem. Odpowiedź "mocnej" sugeruje konia o solidnej, dobrze rozwiniętej muskulaturze oraz mocnej strukturze kostnej. Takie konie są z reguły łatwiejsze w treningu i lepiej radzą sobie w pracy, w przeciwieństwie do koni o słabej konstytucji. Wybór "suchej" również jest mylny, ponieważ konie o suchej konstytucji charakteryzują się bardziej wyrazistą muskulaturą, dobrze rozwiniętą skórą oraz odpowiednim owłosieniem, co również nie odzwierciedla podanego opisu. Kluczowym błędem w myśleniu jest zatem nieodpowiednie powiązanie cech morfologicznych z typami konstytucji, co prowadzi do błędnych wniosków o zdolności i wydolności koni w różnych warunkach.

Pytanie 33

Jaką rolę pełni żołądek gruczołowy u zwierząt przeżuwających?

A. pełni żwacz.

B. pełnią księgi.

C. pełni trawieniec.

D. pełni czepiec.

Wybór odpowiedzi wskazującej na funkcję innych komór żołądkowych, takich jak czepiec, żwacz czy księgi, jest nieuzasadniony. Czepiec odpowiada głównie za wchłanianie wody i elektrolitów, co nie jest związane z procesem trawienia, ale raczej z regulacją gospodarki wodnej zwierzęcia. Jego nieodpowiednia interpretacja może prowadzić do błędnych wniosków na temat ogólnych procesów trawienia w układzie pokarmowym przeżuwaczy. Żwacz, z kolei, to głównie miejsce, w którym następuje mechaniczne rozdrabnianie paszy oraz fermentacja, jednak to nie on pełni kluczową rolę w chemicznym trawieniu, które zachodzi w trawieńcu. Księgi, będąc jednocześnie komorą, również nie zajmują się fermentacją na poziomie, na którym odbywa się to w trawieńcu. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie roli różnych komór żołądkowych, co może prowadzić do nieprawidłowego postrzegania całego procesu trawienia. Zrozumienie specyficznych funkcji każdej z komór, a zwłaszcza roli trawieńca w procesach fermentacyjnych, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania dietą przeżuwaczy oraz dla zapewnienia ich zdrowia i wydajności. Wiedza ta ma istotne znaczenie w kontekście dobrych praktyk hodowlanych oraz w opracowywaniu strategii żywieniowych, które maksymalizują wykorzystanie składników pokarmowych.

Pytanie 34

Rasa owiec, z której pozyskuje się wełnę mieszaną charakteryzującą się typowo kożuchowym układem frakcji włosów, to

A. wrzosówka

B. texel

C. suffolk

D. merynos polski

Odpowiedzi takie jak suffolk, merynos polski i texel, choć są znane, nie są rasami, z których pozyskuje się wełnę o typowo kożuchowym układzie frakcji włosów. Suffolk to rasa, która jest w szczególności ceniona za mięso, a jej wełna nie odpowiada wymaganiom dotyczącym kożuchowego ułożenia. Merynos polski, znany z produkcji wełny o doskonałej jakości, również nie ma charakterystyki kożuchowej; jego wełna jest bardziej gładka i delikatna, co sprawia, że jest preferowana w odzieży wysokiej jakości, ale nie spełnia norm dla wełny kożuchowej. Texel, z kolei, jest rasą, która skupia się głównie na najlepszej jakości mięsa, a jego wełna ma tendencję do bycia krótką i grubą, nieodpowiednią do produkcji kożuchów. Często popełnianym błędem jest mylenie rasy owiec z ich zastosowaniem w produkcji wełny lub mięsa bez uwzględnienia specyficznych cech, które determinuje ich wartość w danym kontekście. Właściwe zrozumienie, która rasa owiec odpowiada za konkretne rodzaje produktów, jest kluczowe dla skutecznej hodowli i przetwórstwa.

Pytanie 35

Jakie działania należy podjąć w przypadku udzielania pierwszej pomocy koniowi wykazującemu objawy ochwatu?

A. owijaniu i ogrzewaniu mięśni zadu konia

B. wykonaniu zimnych okładów na kopyta

C. schładzaniu mięśni zadu konia

D. stosowaniu ciepłych okładów na kopyta

Odpowiedzi sugerujące ochładzanie lub ogrzewanie mięśni zadu konia są nieprawidłowe z kilku powodów. Po pierwsze, ochwat jest schorzeniem bezpośrednio związanym z kopytami, a nie z mięśniami zadu, co oznacza, że jakiekolwiek działania skierowane na zadu nie mają wpływu na proces zapalny zachodzący w kopycie. Ogrzewanie mięśni zadu może wręcz pogorszyć stan konia, gdyż dodatkowe ciepło może zwiększyć stan zapalny w organizmie, co jest sprzeczne z celem pierwszej pomocy. Ponadto, ciepłe okłady na kopyta mogą prowadzić do dalszego pogorszenia sytuacji, ponieważ ciepło sprzyja rozszerzaniu naczyń krwionośnych i zwiększeniu przepływu krwi do uszkodzonych tkanek, co może prowadzić do nasilenia bólu. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie ogólnych zasad pierwszej pomocy, które sprawdzają się w innych przypadkach, z sytuacją ochwatu. W kontekście tej choroby, kluczowe jest zrozumienie, że kopyta są centralnym punktem problemu, a nie mięśnie, co wymaga zastosowania odpowiednich technik, takich jak zimne okłady, aby skutecznie zarządzać objawami i wspierać proces leczenia.

Pytanie 36

Która błona płodowa znajduje się najbliżej płodu?

A. omocznia

B. owodnia

C. pępowina

D. kosmówka

Owodnia to błona płodowa, która bezpośrednio otacza płód i wypełnia się płynem owodniowym. Płyn ten nie tylko amortyzuje ruchy płodu, ale również tworzy środowisko ochronne, które umożliwia swobodny rozwój. Owodnia odgrywa kluczową rolę w regulacji temperatury wewnętrznej oraz w ochronie przed urazami mechanicznymi. W praktyce, znajomość funkcji owodni jest istotna w kontekście monitorowania zdrowia płodu, zwłaszcza w czasie ciąży. Na przykład, zwiększona ilość płynu owodniowego może wskazywać na pewne patologie, takie jak zespół wielowodzia, co z kolei może prowadzić do komplikacji podczas porodu. W standardach opieki przedporodowej zwraca się uwagę na regularne badanie ilości płynu owodniowego, co jest kluczowe dla oceny dobrostanu płodu. Owodnia, jako integralna część systemu ochrony płodu, podkreśla znaczenie odpowiedniego monitorowania ciąży w kontekście zdrowia matki i dziecka.

Pytanie 37

Te konie są jedyną rodzinną, pierwotną rasą koni, która pochodzi bezpośrednio od dzikich tarpanów, wyróżniających się charakterystycznym myszatym umaszczeniem oraz ciemną pręgą biegnącą wzdłuż grzbietu. Cechują się dużą wytrzymałością, odpornością na choroby oraz łatwością w adaptacji do trudnych warunków życia. Opis dotyczy rasy

A. huculskiej

B. konik polski

C. wielkopolskiej

D. małopolskiej

Konik polski jest unikalną rasą koni, która wywodzi się bezpośrednio od dzikich tarpanów, co czyni ją jedyną rodzimą, pierwotną rasą w Polsce. Charakteryzuje się myszatym umaszczeniem oraz wyraźną ciemną pręgą biegnącą wzdłuż grzbietu, co stanowi istotny element identyfikacji tej rasy. Koniki polskie są znane z dużej wytrzymałości na trudne warunki atmosferyczne oraz choroby, co czyni je idealnymi do pracy w terenie i w różnych formach hodowli. Rasa ta została doceniona w kontekście ochrony bioróżnorodności, a jej hodowla przyczynia się do zachowania genetycznego dziedzictwa. Praktycznym zastosowaniem koników polskich jest nie tylko praca w rolnictwie, ale także turystyka, rekreacja oraz terapia z udziałem zwierząt, co pozwala na wszechstronne wykorzystanie tej rasy w różnych dziedzinach życia. Uznawane są za zwierzęta łatwe w obróbce, co czyni je doskonałym wyborem dla osób początkujących w jeździectwie, a ich natura sprawia, że są również doskonałymi towarzyszami dla dzieci.

Pytanie 38

Podmiot, który stosuje zarodki w hodowli zwierząt gospodarskich, po wykonaniu zabiegu przeniesienia zarodków wydaje

A. świadectwo przeniesienia zarodków

B. świadectwo kwalifikacji

C. zaświadczenie o przeniesieniu zarodków

D. zaświadczenie hodowlane

Wybór innej odpowiedzi wskazuje, że nie do końca rozumiesz, jak to wszystko działa. Zaświadczenie hodowlane to nie to, co potrzebujemy, bo dotyczy bardziej ogólnego stanu hodowli, a nie konkretnego przeniesienia zarodków. Świadectwo kwalifikacji jest o uprawnieniach ludzi, którzy wykonują zabiegi, ale to nie jest to samo, co dokument o przeniesieniu zarodków. Co do świadectwa przeniesienia, to choć może brzmieć podobnie, to nie jest uznawane za prawidłowy dokument w tej sytuacji. Ważne jest, żeby zrozumieć, że każdy z tych dokumentów ma inne zastosowanie, a ich mylenie to częsty błąd, który prowadzi do nieporozumień. Każdy hodowca powinien znać te różnice, bo odpowiednie dokumenty są nie tylko wymagane, ale też kluczowe dla dobrej hodowli.

Pytanie 39

Konserwanty są niezbędne w procesie zakiszania

A. słonecznika

B. liści buraczanych

C. lucerny

D. kukurydzy

Dodatki konserwujące są kluczowym elementem w procesie zakiszania lucerny, ponieważ pomagają w utrzymaniu jakości paszy oraz zapobiegają niepożądanym procesom fermentacyjnym. Lucerna, będąca cennym źródłem białka i składników odżywczych, wymaga precyzyjnego procesu zakiszania, aby zachować swoje właściwości odżywcze. Dodatki, takie jak kwas mlekowy, enzymy czy konserwanty, wspomagają fermentację beztlenową, co sprzyja lepszemu utrzymaniu jakości paszy. W praktyce dodatek soku z kiszonej kapusty jako źródła bakterii kwasu mlekowego może przyspieszyć proces fermentacji, co jest szczególnie przydatne w przypadku, gdy warunki zakiszania są nieoptymalne. Standardy branżowe sugerują, aby proces zakiszania był monitorowany pod kątem pH, co pozwala na szybsze wyłapanie ewentualnych nieprawidłowości, a stosowanie dodatków konserwujących zapewnia stabilność oraz dłuższą trwałość paszy. Dobre praktyki w zakiszaniu lucerny obejmują także odpowiednie przygotowanie surowca, jego wilgotności oraz warunków przechowywania, co razem z dodatkami konserwującymi przyczynia się do maksymalizacji wartości odżywczej paszy.

Pytanie 40

W jakim wieku dokonuje się ubojów kurczaków brojlerów?

A. 10÷12 tygodni

B. 5÷6 tygodni

C. 3÷4 tygodni

D. 8÷9 tygodni

Kurczęta brojlery, znane ze swojej szybkiej przyrostu masy, są zwykle ubijane w wieku 5-6 tygodni. W tym okresie osiągają optymalną wagę, która zazwyczaj wynosi około 2,5-3 kg. Jest to zgodne z praktykami stosowanymi w nowoczesnych fermach drobiarskich, gdzie celem jest maksymalizacja efektywności produkcji oraz zapewnienie zdrowia zwierząt. Wiek uboju jest zatem kluczowy dla jakości mięsa, ponieważ młodsze ptaki mają bardziej delikatne mięso i lepsze walory smakowe. Ponadto, hodowcy stosują różne metody żywienia i zarządzania stadem, aby osiągnąć te wyniki, zgodnie z zaleceniami takich organizacji jak Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt (OIE) oraz normami Unii Europejskiej dotyczącymi dobrostanu zwierząt. Zrozumienie cyklu życia kurcząt broilerów oraz optymalnych warunków ich chowu jest istotne nie tylko dla efektów ekonomicznych, ale także dla zapewnienia wysokiej jakości produktów mięsnych na rynku.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej