Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 5 kwietnia 2025 13:25
Data zakończenia: 5 kwietnia 2025 13:37

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Wybierz odpowiedni sprzęt do przeprowadzania sztucznego unasienniania kozy, realizowanego bezpośrednio do rogów macicy?

A. Kateter Gedis, rozwieracz pochwy

B. Trokar, endoskop, pipeta inseminacyjna zakończona igłą

C. Pipeta inseminacyjna, rozwieracz pochwy

D. Pistolet inseminacyjny, słomka z nasieniem

No, tutaj niestety coś poszło nie tak z wyborem narzędzi. Wiesz, odpowiedzi takie jak 'Pipeta inseminacyjna, rozwieracz pochwy' nie do końca pasują do realiów inseminacji. Choć pipeta jest w porządku, to rozwieracz pochwy w tym kontekście nie jest potrzebny, bo przy inseminacji laparoskopicznej dostęp do narządów płciowych odbywa się trochę inaczej. Z kolei odpowiedź 'Pistolet inseminacyjny, słomka z nasieniem' to narzędzia z tradycyjnych metod, ale nie wystarczą do precyzyjnego umiejscowienia nasienia w rogach macicy. Pistolet sprawdza się przy inseminacji przez szyjkę macicy, co w naszym przypadku jest nie na miejscu. A jak już mówimy o 'Kateter Gedis, rozwieracz pochwy', to znowu to nie to. Kateter Gedis to narzędzie do innych zastosowań. Często ludzie nie znają różnicy między metodami inseminacji i ich wymaganiami technicznymi. Ważne, żeby zrozumieć, że skuteczne unasiennianie potrzebuje precyzyjnych narzędzi dostosowanych do konkretnej procedury. To pokazuje, jak istotna jest edukacja i nabieranie praktycznego doświadczenia w tej dziedzinie.

Pytanie 2

W żywieniu zwierząt zgodnym z zasadami ekologii można wykorzystywać

A. antybiotyki

B. kokcydiostatyki

C. dodatki mineralne

D. stymulatory wzrostu

Dodatki mineralne stanowią kluczowy element w ekologicznej diecie zwierząt, gdyż zapewniają niezbędne składniki odżywcze, które wspierają zdrowie i dobrostan zwierząt. W systemach ekologicznych, gdzie ogranicza się użycie syntetycznych substancji, takie jak dodatki mineralne pochodzenia naturalnego, odgrywają istotną rolę w zaspokajaniu potrzeb żywieniowych. Przykłady takich dodatków to wapń, fosfor, magnez oraz mikroelementy, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. W praktyce, stosowanie dodatków mineralnych może poprawić jakość mięsa, mleka oraz innych produktów pochodzenia zwierzęcego, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i wymogami certyfikacji ekologicznej. Dodatkowo, wprowadzenie odpowiednich minerałów do diety zwierząt może przyczynić się do zwiększenia odporności na choroby, co jest kluczowe w hodowli ekologicznej, gdzie unika się stosowania antybiotyków i innych substancji chemicznych. Dlatego też, ich zastosowanie jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ekologicznego żywienia zwierząt.

Pytanie 3

Prawidłowe warunki rozmrażania słomki z nasieniem buhaja to

Odpowiedź	Temperatura wody [°C]	Czas rozmrażania [sekunda]
A.	15÷17	20
B.	25÷27	30
C.	35÷37	40
D.	45÷47	60

A. B.

B. D.

C. C.

D. A.

Nieprawidłowe odpowiedzi często wynikają z błędnych przekonań na temat warunków rozmrażania nasienia buhajów. Wiele osób może myśleć, że wyższa temperatura rozmrażania jest korzystna, jednak to podejście jest błędne. Zbyt wysoka temperatura może prowadzić do denaturacji białek w komórkach nasiennych, co skutkuje ich uszkodzeniem i zmniejszoną zdolnością do zapłodnienia. Inny powszechny błąd to ignorowanie czasu rozmrażania; zbyt krótki lub zbyt długi czas mogą być równie szkodliwe. Na przykład, zbyt krótki czas może prowadzić do niepełnego rozmrożenia, co skutkuje dużym odsetkiem nieaktywnych komórek. Ponadto, wiele osób nie zdaje sobie sprawy z tego, że jakość wody używanej do rozmrażania ma również fundamentalne znaczenie. Woda powinna być wolna od zanieczyszczeń i stabilna pod względem temperatury, aby zapewnić równomierne rozmrażanie. Zastosowanie nieodpowiednich warunków rozmrażania jest jednym z głównych powodów niepowodzeń w inseminacji, co podkreśla znaczenie przestrzegania standardów branżowych i dobrych praktyk. Właściwe zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla skutecznego wykorzystania nasienia buhajów w hodowli.

Pytanie 4

Tężyczka pastwiskowa u bydła pojawia się z powodu niedoboru

A. fosforu

B. magnezu

C. wapnia

D. żelaza

Tężyczka pastwiskowa jest schorzeniem występującym najczęściej u bydła, które jest spowodowane niedoborem magnezu. Magnez odgrywa kluczową rolę w procesach metabolicznych, szczególnie w funkcjonowaniu układu nerwowego i mięśniowego. Niedobór tego pierwiastka prowadzi do nadmiernej pobudliwości układu nerwowego, co objawia się drgawkami, skurczami mięśni i innymi symptomami neurologicznymi. W praktyce, aby zapobiegać tężyczce pastwiskowej, hodowcy powinni regularnie monitorować poziom magnezu w diecie bydła, stosując odpowiednie suplementy, zwłaszcza w okresach intensywnego wzrostu trawy, kiedy zawartość magnezu w pożywieniu może być niska. Ponadto, stosowanie mineralnych dodatków paszowych, które zawierają magnez, stało się standardem w zarządzaniu zdrowiem bydła. Uwzględnienie magnezu w diecie jest zgodne z zaleceniami Instytutu Żywienia Zwierząt i jest kluczowe dla utrzymania zdrowia i wydajności produkcyjnej zwierząt.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Wskaź, który rodzaj ptaków ma samice składające największe jaja?

A. Indyki

B. Gęsi

C. Kaczki

D. Kury

Gęsi są ptakami, których samice znoszą największe jaja w porównaniu do innych wymienionych gatunków, takich jak kury, kaczki i indyki. Jaja gęsi charakteryzują się dużą wielkością, średnio ważą od 150 do 200 gramów, co czyni je znacząco większymi od jaj kurzych, które ważą przeciętnie od 50 do 70 gramów. Zastosowanie jaj gęsich w kulinariach jest szerokie; dzięki swojej wielkości i bogatemu smakowi, są one często wykorzystywane w ekskluzywnych potrawach oraz wypiekach. W kontekście hodowli, gęsi dostarczają nie tylko większe jaja, ale również wyższej jakości mięso, co jest ważne dla producentów i konsumentów. Ponadto, gęsi są znane z ich roli w ekosystemach, mogą pomagać w kontrolowaniu chwastów i insektów, co wpisuje się w praktyki zrównoważonego rolnictwa. Zrozumienie różnic w wielkości jaj między gatunkami ptaków jest istotne w kontekście ich hodowli oraz wyboru odpowiednich ras do konkretnych celów produkcyjnych.

Pytanie 8

Osoba świadcząca usługi związane ze sztucznym unasiennianiem lub hodowca, który przeprowadził zabieg sztucznego unasienniania krowy lub jałówki w swoim stadzie, powinna przechowywać kopię zaświadczenia przez okres

A. 5 lat

B. 2 lat

C. 4 lat

D. 3 lat

Odpowiedź, że podmiot wykonujący usługi w zakresie sztucznego unasienniania powinien przechowywać kopię zaświadczenia przez 5 lat, jest zgodna z obowiązującymi standardami i przepisami prawa. Przechowywanie dokumentacji przez ten czas umożliwia nie tylko zapewnienie pełnej przejrzystości procesów hodowlanych, ale także umożliwia ścisłą kontrolę nad zdrowiem zwierząt oraz jakością stosowanych materiałów genetycznych. W przypadku jakichkolwiek kontroli weterynaryjnych lub audytów, dostęp do stosownych dokumentów jest kluczowy dla potwierdzenia przeprowadzonych zabiegów oraz ich zgodności z normami. Dobre praktyki w branży hodowlanej zalecają, aby wszelkie dokumenty związane z sztucznym unasiennianiem były archiwizowane przez co najmniej 5 lat, co także może być pomocne przy monitorowaniu potencjalnych skutków ubocznych stosowanych preparatów. Utrzymywanie takiej dokumentacji jest nie tylko wymogiem prawnym, ale również świadczy o profesjonalizmie hodowcy oraz jego dbałości o dobrostan zwierząt.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Sierść strzyże się najczęściej u koni, które są wykorzystywane

A. wyścigowo

B. roboczo

C. pociągowo

D. rekreacyjnie

Strzyżenie sierści u koni wyścigowych ma na celu poprawę ich wydajności i komfortu. W przypadku koni użytkowanych w wyścigach, odpowiednia pielęgnacja sierści jest kluczowa dla zapewnienia optymalnej temperatury ciała, a także dla ich estetyki. Krótsza sierść ułatwia także dokładne monitorowanie stanu zdrowia konia, co jest istotne w kontekście osiąganych wyników. W praktyce, wielu właścicieli koni wyścigowych decyduje się na strzyżenie w okresie letnim, aby zredukować ryzyko przegrzania podczas intensywnych treningów. Dodatkowo, strzyżenie umożliwia lepszą wentylację skóry, co jest ważne podczas zawodów. Ponadto, wprowadzenie właściwych standardów pielęgnacji sierści, takich jak użycie odpowiednich narzędzi strzyżarskich, jest zgodne z praktykami branżowymi. Właściwe techniki strzyżenia mogą także wpłynąć na obniżenie ryzyka rozwoju chorób skórnych, co jest szczególnie istotne w przypadku koni wyścigowych, które są narażone na różnorodne stresory. Stąd wynika, że strzyżenie sierści jest integralnym elementem kompleksowego podejścia do dbania o zdrowie koni wyścigowych.

Pytanie 12

Jaką jednostką mierzy się natężenie dźwięku?

A. bar.

B. decybel.

C. luks.

D. herc.

Decybel (dB) jest jednostką miary intensywności dźwięku, która służy do oceny natężenia hałasu. Jest to logarytmiczna jednostka, co oznacza, że zmiana o 10 dB odpowiada dziesięciokrotnemu wzrostowi natężenia dźwięku. W praktyce, decybel jest używany w akustyce, inżynierii dźwięku oraz w ochronie środowiska, aby ocenić poziom hałasu w różnych środowiskach, takich jak miejsca pracy, drogi czy obszary mieszkalne. Przykładowo, normalna rozmowa ma poziom około 60 dB, podczas gdy hałas uliczny może osiągać 80 dB, co jest już uważane za nieprzyjemne dla ucha. W kontekście ochrony zdrowia, długotrwałe narażenie na dźwięki powyżej 85 dB może prowadzić do uszkodzenia słuchu. Zgodnie z normami ISO, pomiar hałasu powinien być przeprowadzany w określonych warunkach, aby uzyskać wiarygodne wyniki, co podkreśla znaczenie decybela w pomiarach akustycznych.

Pytanie 13

Którego gatunku samice mają najkrótszy czas ciąży?

A. Owce

B. Bydło

C. Kozy

D. Świni

Samice świń, w szczególności przedstawiciele gatunku Sus scrofa domesticus, mają średni okres ciąży wynoszący około 114 dni, co czyni je jednymi z gatunków o najkrótszym czasie trwania ciąży wśród zwierząt hodowlanych. Krótszy okres ciąży u świń ma istotne znaczenie praktyczne w hodowli, ponieważ pozwala na szybsze uzyskiwanie potomstwa, co jest kluczowe dla efektywności produkcji mięsnej. Wiele farm stosuje strategię tzw. intensywnej produkcji, gdzie prosięta są odchowywane w dużych ilościach, co przyczynia się do zwiększenia wydajności ekonomicznej. W praktyce, krótszy okres ciąży umożliwia także lepsze zarządzanie stadem oraz optymalizację cyklu reprodukcyjnego, co jest zgodne z aktualnymi trendami w dobrostanie zwierząt i zrównoważonym rozwoju hodowli. Zrozumienie biologii ciąży świń jest zatem kluczowe dla hodowców, którzy dążą do maksymalizacji produkcji zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Czym jest cross compliance?

A. zasady wzajemnej zgodności

B. kodeks dobrej praktyki rolniczej

C. właściwa kultura rolnicza

D. dobrostan zwierząt

Zasady wzajemnej zgodności, znane jako cross compliance, to ramy regulacyjne wprowadzone w Unii Europejskiej, które mają na celu zapewnienie, że rolnicy przestrzegają określonych standardów związanych z ochroną środowiska, zdrowiem publicznym oraz dobrostanem zwierząt w zamian za wsparcie finansowe. Te zasady są kluczowe, ponieważ łączą kwestie środowiskowe z polityką rolną, co sprzyja zrównoważonemu rozwojowi w sektorze rolnym. Przykładem zastosowania zasad wzajemnej zgodności jest wymóg, aby rolnicy stosowali odpowiednie praktyki ochrony gleby, takie jak rotacja upraw, aby ograniczyć erozję i utrzymać zdrowie gleb. Również, zgodnie z zasadami, muszą oni przestrzegać norm dotyczących użycia pestycydów oraz nawozów, co ma na celu minimalizację negatywnego wpływu na środowisko naturalne. Dostosowanie się do tych zasad nie tylko pozwala na uzyskanie dotacji, ale również wpływa na poprawę wizerunku gospodarstw rolnych, które stają się bardziej odpowiedzialne wobec społeczeństwa i przyrody. Ponadto, przestrzeganie zasad wzajemnej zgodności jest również elementem budowania zaufania między rolnikami a konsumentami, co jest niezbędne dla przyszłości sektora rolno-spożywczego.

Pytanie 17

Co to jest produkt uboczny uzyskany podczas ekstrakcji oleju z nasion roślin oleistych, który znajduje zastosowanie w karmieniu zwierząt?

A. młóto

B. makuchy

C. otręby

D. wywar

Wywar, otręby i młóto to różne produkty, które można mylnie utożsamiać z makuchami, jednak każdy z nich ma swoje unikalne cechy i zastosowanie. Wywar, na przykład, to produkt uboczny powstający w procesie gotowania, często stosowany w żywieniu zwierząt, ale nie jest to produkt związany bezpośrednio z pozyskiwaniem oleju. Otręby pochodzą z przemiału zbóż, takich jak pszenica czy żyto, i zawierają cenne składniki odżywcze, ale nie są produktem oleistym. Młóto z kolei jest pozostałością po ekstrakcji cukrów lub skrobi z surowców roślinnych, także nie mającą związku z procesem tłoczenia oleju. Typowe błędy myślowe prowadzące do takiego błędnego wnioskowania często wynikają z mylenia terminologii związanej z różnymi surowcami roślinnymi i ich przetwórstwem. W branży paszowej istotne jest, aby rozumieć różnice między tymi produktami, ponieważ każdy z nich ma inne właściwości odżywcze i zastosowania w żywieniu zwierząt. Dlatego zrozumienie, że makuchy są unikalnym produktem ubocznym procesu tłoczenia oleju, jest kluczowe dla wykorzystania ich potencjału w produkcji pasz.

Pytanie 18

Aby uniknąć wystąpienia tężyczki pastwiskowej, zwierzęta powinny otrzymać

A. karoten

B. magnez

C. żelazo

D. wapń

Magnez jest kluczowym minerałem, który odgrywa istotną rolę w metabolizmie zwierząt, a zwłaszcza w profilaktyce tężyczki pastwiskowej, która może wystąpić w wyniku niedoboru tego pierwiastka. Tężyczka pastwiskowa to stan spowodowany skurczami mięśni szkieletowych, często wywołany niskim poziomem magnezu we krwi. Magnez wpływa na przewodnictwo nerwowe i funkcjonowanie mięśni, w tym na regulację skurczów. W praktyce, aby zapobiec temu schorzeniu, zwierzęta hodowlane, szczególnie bydło, powinny otrzymywać suplementację magnezu, zwłaszcza w okresie intensywnego wzrostu traw na pastwiskach, kiedy ich zawartość magnezu może być obniżona. Dobre praktyki obejmują monitorowanie poziomu magnezu w diecie zwierząt oraz stosowanie preparatów wspomagających, takich jak sole magnezowe, które są łatwo przyswajalne. Właściwe zarządzanie paszami oraz ich składnikami odżywczymi jest kluczowe dla zdrowia i wydajności produkcyjnej zwierząt, a także dla ograniczenia ryzyka wystąpienia poważnych schorzeń, takich jak tężyczka pastwiskowa.

Pytanie 19

Opuchlizna powiek, niestabilność zadu, osłabienie, brak łaknienia, leżenie, obniżona temperatura ciała. Choroba ta zazwyczaj dotyczy odsadzonych prosiąt i warchlaków. Co może wskazywać na tę chorobę?

A. obrzękowej

B. nosoryjowej

C. smołowej

D. cementowej

Odpowiedź obrzękowa jest poprawna, ponieważ opisane objawy kliniczne, takie jak obrzęk powiek, chwiejność zadu, osłabienie, brak apetytu, pokładanie się oraz spadek temperatury ciała, wskazują na obrzęk, który jest typowy dla chorób zapalnych i infekcyjnych. Choroba obrzękowa, często związana z wirusami lub bakteriami, dotyka głównie młodych zwierząt, a zwłaszcza prosiąt i warchlaków, co odpowiada charakterystyce przedstawionej w pytaniu. Objawy te mogą prowadzić do znacznego osłabienia organizmu, a w przypadku nieleczonym do poważnych komplikacji, w tym śmierci. W praktyce weterynaryjnej kluczowe jest wczesne rozpoznanie choroby, co pozwala na wdrożenie odpowiednich działań profilaktycznych oraz terapeutycznych. Warto również zwrócić uwagę na aspekty bioasekuracji oraz odpowiednie żywienie, które mogą pomóc w zapobieganiu wystąpieniu takich chorób. Standardy hodowlane zalecają monitorowanie stanu zdrowia zwierząt oraz regularne konsultacje z lekarzem weterynarii, co jest niezbędne dla utrzymania zdrowia stada.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Zgodnie z zasadami dotyczącymi obrotu stadem bydła, przewidywany wskaźnik wycieleń krów z początkowego stanu szacuje się na 90%. Początkowa liczba krów wynosi 150 sztuk. Jak wiele cieląt uzyskamy "z urodzenia"?

A. 150

B. 45

C. 90

D. 135

Poprawna odpowiedź to 135 cieląt, co wynika z zastosowania planowanego wskaźnika wycieleń na poziomie 90% do stanu początkowego krów, który wynosi 150 sztuk. Aby obliczyć liczbę cieląt z urodzenia, należy pomnożyć liczbę krów przez wskaźnik wycieleń. Wzór wygląda następująco: 150 krów x 0,90 (90%) = 135 cieląt. Obliczenie to jest fundamentalne w zarządzaniu stadem bydła, ponieważ pozwala na przewidywanie liczby cieląt, co jest kluczowe w planowaniu produkcji mleka i mięsa. Przykładowo, jeśli gospodarstwo rolne planuje sprzedaż cieląt lub ich dalsze użytkowanie w produkcji, znajomość tego wskaźnika jest istotna dla podejmowania decyzji biznesowych oraz optymalizacji zasobów. Stosowanie takiej analizy pozwala na lepsze zarządzanie stanem zwierząt oraz poprawę efektywności produkcji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży hodowlanej.

Pytanie 22

Zastosowanie systemu NEL służy do oceny wartości energetycznej pasz dla

A. bydła

B. koni

C. świń

D. kóz

Zastosowanie systemu NEL do oceny wartości energetycznej pasz ogranicza się głównie do bydła, co czyni odpowiedzi dotyczące kóz, koni i świń błędnymi. W przypadku kóz, chociaż również wymagają one odpowiedniego zbilansowania diety, ich potrzeby energetyczne i metabolizm różnią się znacząco od bydła. Kóz nie można oceniać według tego samego standardu energetycznego, ponieważ ich zdolności do wykorzystania paszy są inne, co prowadzi do błędnych wniosków w kontekście diety. W przypadku koni, warto zauważyć, że ich metabolizm zasadniczo opiera się na wydajności energetycznej w inny sposób. Konie są bardziej wrażliwe na różnorodność paszy i ich dieta musi być dostosowywana do aktywności fizycznej, co sprawia, że stosowanie NEL nie jest wystarczające do oceny ich potrzeb żywieniowych. Jeśli chodzi o świnie, to ich potrzeby energetyczne są również zgoła odmienne. Dla trzody chlewnej bardziej odpowiednim podejściem jest wykorzystanie systemów oceny opartych na ilości energii z paszy, takich jak DE (Digestible Energy) czy ME (Metabolizable Energy), które bardziej precyzyjnie odzwierciedlają ich mechanizmy trawienne i energetyczne. Wnioskując, typowe błędy myślowe, które prowadzą do niepoprawnych wniosków dotyczących zastosowania NEL w ocenie pasz dla innych gatunków zwierząt, wynikają z ignorowania specyfiki każdego z tych gatunków oraz różnorodności ich potrzeb żywieniowych i metabolicznych.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

W oparciu o dane zamieszczone w tabeli oblicz, ile litrów EM Probiotyku potrzeba do jednorazowego opryskania pomieszczenia dla niosek o powierzchni 1 000 m²przy aplikacji raz na tydzień

Pomieszczenia	EM Probiotyk	Woda	Łączna ilość	Ilość aplikacji
1 m²	10 ml	40 ml	50 ml	Co 3 dni
1 m²	25 ml	75 ml	100 ml	1 x na tydzień
100 m²	1 litr	4 litry	5 litrów	Co 3 dni
100 m²	2,5 litra	7,5 litra	10 litrów	1 x na tydzień

A. 25 litrów

B. 10 litrów

C. 40 litrów

D. 75 litrów

Tak, 25 litrów to na pewno dobra odpowiedź. Z tabeli wynika, że na 100 m² potrzebujesz 2,5 litra EM Probiotyku, więc przy 1000 m² to już 2,5 litra razy 10, czyli 25 litrów. To ważne, żeby stosować odpowiednie dawki tego preparatu, bo jak dasz za mało, to nie zadziała tak, jak powinno, a jak za dużo, to może być nieekonomicznie. Trzymanie się tych zaleceń pomaga poprawić mikroflorę w hodowlach i wpływa pozytywnie na zdrowie niosek oraz jakość jaj. Swoją drogą, badania też pokazują, że probiotyki mają rzeczywiście dobry wpływ na zwierzęta, więc warto się w to zagłębić.

Pytanie 25

Najwyższy poziom dobrostanu dla zwierząt osiąga się przy chowie

A. intensywnym

B. ekstensywnym

C. kombinowanym

D. półintensywnym

Odpowiedź ekstensywny jest prawidłowa, ponieważ zapewnia najwyższy poziom dobrostanu zwierząt poprzez umożliwienie im swobodnego poruszania się w naturalnym środowisku oraz dostęp do naturalnych zasobów. Ekstensywny chów opiera się na wykorzystywaniu dużych przestrzeni, co pozwala na pielęgnację zachowań naturalnych zwierząt, takich jak pasienie się, kąpiel w błocie czy schronienie się w cieniu. Zgodnie z zasadami dobrostanu zwierząt, warunki te są kluczowe dla ich zdrowia psychicznego i fizycznego. Przykładem ekstensywnego chowu mogą być farmy, na których bydło wypasane jest na dużych łąkach, co nie tylko wpływa korzystnie na dobrostan zwierząt, ale również na jakość produktów, takich jak mięso i mleko. Standardy dobrostanu, takie jak te opracowane przez Europejską Organizację Bezpieczeństwa Żywności (EFSA), podkreślają znaczenie środowiska, w którym zwierzęta żyją, jako jednego z kluczowych aspektów ich dobrostanu. Dlatego ekstensywny chów jest coraz częściej promowany w praktykach rolniczych na całym świecie.

Pytanie 26

Celem krzyżowania różnych ras zwierząt jest osiągnięcie

A. heterozji

B. selekcji

C. korelacji

D. modyfikacji

Heterozja, znana również jako tzw. efekt hybrydowy, to zjawisko występujące w wyniku krzyżowania różnych ras zwierząt, które prowadzi do uzyskania potomstwa o lepszych cechach niż ich rodzice. Jest to szczególnie istotne w hodowli zwierząt, gdzie celem jest poprawa cech takich jak wydajność produkcyjna, zdrowotność czy adaptacyjność do warunków środowiskowych. Przykładem może być krzyżowanie różnych ras bydła mlecznego, co często prowadzi do wyższej wydajności mlecznej w rezultacie heterozji. W praktyce hodowcy stosują techniki takie jak selekcja masowa czy programy hodowlane oparte na genetyce, aby maksymalizować korzyści płynące z heterozji. Zgodnie z zasadami genetyki, heterozja jest efektem kombinacji genów różnych ras, co może prowadzić do zwiększonej zmienności fenotypowej. Dobre praktyki hodowlane wykorzystują te zjawiska, aby osiągnąć lepsze wyniki i zwiększyć efektywność produkcji zwierzęcej, co jest kluczowe w kontekście zrównoważonego rozwoju rolnictwa.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

W ramach krzyżowania towarowego świń w grupie loch rasy wielka biała polska nie powinno się stosować nasienia knurów rasy

A. duroc

B. puławska

C. pietrain

D. hampshire

Zastosowanie nasienia knurów rasy pietrain, duroc czy hampshire, choć może wydawać się atrakcyjne, nie jest optymalnym rozwiązaniem w przypadku wielkiej białej polskiej. Rasa pietrain, znana z dużej ilości mięsa, może wydawać się korzystna, jednak jej cechy genetyczne mogą prowadzić do nadmiernego spadku tłuszczu mięśniowego, co wpływa na smak i jakość końcowego produktu. Ponadto, krzyżowanie z rasą duroc, która ma tendencję do produkcji mięsa o wyższej wartości rzeźnej, nie zawsze jest najlepszym podejściem, gdyż może prowadzić do nieprzewidywalnych rezultatów genetycznych. Rasa hampshire, choć również ceniona w hodowli, jest w dużej mierze zbliżona pod względem właściwości do innych ras i w połączeniu z wielką białą polską może nie przynieść oczekiwanych rezultatów. W hodowli komercyjnej kluczowe jest dobieranie ras w taki sposób, aby maksymalizować pozytywne cechy i minimalizować negatywne efekty, a stosowanie ras, które nie są kompatybilne z cechami loch rasy wielka biała polska, może prowadzić do obniżenia wydajności produkcji i jakości mięsa. W związku z tym właściwe zrozumienie genetyki i doboru ras w hodowli jest kluczowe dla osiągnięcia sukcesu w branży mięsnej.

Pytanie 29

Terminowe usuwanie zawiązków rogów u cieląt polega na ich

A. wytrawianiu środkiem chemicznym

B. wypalaniu

C. wycinaniu

D. wymrażaniu przy użyciu ciekłego azotu

Wymrażanie ciekłym azotem, chociaż stosowane w medycynie dla różnych zabiegów, nie jest odpowiednią metodą usuwania zawiązków rogów u cieląt. Wymrażanie polega na ekstremalnie niskich temperaturach, które mogą wywołać stres i ból u zwierząt, co jest niezgodne z zasadami dobrostanu zwierząt. Ponadto, zastosowanie ciekłego azotu wymaga specjalistycznego sprzętu i wiedzy, co czyni tę metodę mniej dostępną w standardowej praktyce hodowlanej. Wycinanie, z drugiej strony, jest metodą bardziej inwazyjną, która wiąże się z większym ryzykiem krwawienia oraz powikłań związanych z chirurgią. Ponadto, wycinanie zawiązków rogów w młodym wieku może prowadzić do długotrwałego bólu oraz wpływać na zachowanie zwierząt. Wytrawianie środkiem chemicznym to metoda, która może być stosowana, ale często wiąże się z nieprzewidywalnymi skutkami ubocznymi, takimi jak oparzenia chemiczne czy reakcje alergiczne. Każda z tych metod jest obarczona ryzykiem i nie jest zalecana w standardowych praktykach hodowlanych, które stawiają na dobrostan i minimalizację stresu dla zwierząt. Właściwe podejście do usuwania zawiązków rogów powinno opierać się na metodzie wypalania, która jest uznawana za najbezpieczniejszą i najbardziej efektywną w kontekście dobrostanu zwierząt.

Pytanie 30

Połączenie rasy podstawowej z rasą mięsną, które prowadzi do uzyskania w pokoleniu F4 ponad 90% materiału genetycznego rasy mięsnej, określa się mianem krzyżowania

A. przemiennym

B. uszlachetniającym

C. wypierającym

D. towarowym

Odpowiedzi przemiennym, uszlachetniającym oraz towarowym są błędne, ponieważ nie oddają one w pełni istoty procesu krzyżowania, w którym dominującą rolę odgrywa rasa mięsna. Odpowiedź przemiennym mogłaby sugerować regularne zmiany ras w cyklu hodowlanym, co jednak nie odpowiada na pytanie o przewagę genów rasy mięsnej w pokoleniu F4. W praktyce, krzyżowanie przemienne jest bardziej skomplikowanym procesem, który zakłada naprzemienne stosowanie różnych ras, co nie prowadzi do tak wyraźnego wypierania cech genetycznych jednej rasy. Odpowiedź uszlachetniającym odnosi się zazwyczaj do procesu poprawy cech rasy, ale nie obejmuje aspektu dominacji genów mięsnych, co jest kluczowe dla zrozumienia opisywanego zjawiska. Uszlachetnianie często polega na dodawaniu nowych genów do populacji celem poprawy ogólnych cech, a nie na ich wypieraniu. Z kolei odpowiedź towarowym odnosi się do celów komercyjnych, które mogą obejmować różne aspekty hodowli, ale nie wyjaśniają mechanizmu, który prowadzi do osiągnięcia tak wysokiego poziomu genów rasy mięsnej. Te błędne odpowiedzi ujawniają typowe myślenie oparte na mylnej interpretacji terminów hodowlanych, które nie uwzględniają praktycznych aspektów krzyżowania oraz różnicy pomiędzy uszlachetnianiem a wypieraniem genów.

Pytanie 31

Zwierzęta nie powinny być wystawione na stały hałas o natężeniu przekraczającym

A. 65 dB

B. 75 dB

C. 55 dB

D. 85 dB

Odpowiedź 85 dB jest prawidłowa, ponieważ jest to maksymalny poziom hałasu, który powinien być tolerowany przez zwierzęta w dłuższej perspektywie czasowej, aby zminimalizować ryzyko negatywnego wpływu na ich zdrowie i samopoczucie. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz standardami Akredytacji dla Ochrony Zwierząt, poziomy hałasu powyżej 85 dB mogą prowadzić do chronicznego stresu u zwierząt, co z kolei może skutkować problemami behawioralnymi, a także problemami zdrowotnymi, takimi jak zaburzenia słuchu czy kardiologiczne. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest projektowanie przestrzeni, w których przebywają zwierzęta, takich jak schroniska czy hodowle, uwzględniające izolację akustyczną, aby zapewnić im odpowiednie warunki życia. Warto również zauważyć, że niektóre gatunki zwierząt, zwłaszcza te bardziej wrażliwe, mogą potrzebować jeszcze niższych poziomów hałasu, aby mogły funkcjonować w zdrowy sposób. Dlatego ważne jest monitorowanie hałasu w otoczeniu zwierząt oraz podejmowanie działań mających na celu jego ograniczenie, gdy przekracza zalecane poziomy.

Pytanie 32

Zwierzę hodowlane nie jest zwierzęciem zwierzęciem gospodarczym, gdy

A. jego zastosowanie jest uwzględnione w programie hodowlanym realizowanym dla danej księgi hodowlanej lub rejestru

B. jego przodkowie zostali zarejestrowani w księdze hodowlanej lub wpisani w tę księgę lub w rejestrze danej rasy lub ras, bądź linii hodowlanej

C. zostało wpisane, zarejestrowane lub spełnia kryteria do wpisu lub rejestracji w księdze hodowlanej lub rejestrze

D. posiada rodowód oraz orzeczenie weterynaryjne dotyczące zdrowia i zdolności do rozrodu

Niezrozumienie, dlaczego zwierzę gospodarskie jest uznawane za niehodowlane w przypadku braku rodowodu pochodzenia i orzeczenia o zdrowiu, może prowadzić do błędnych wniosków. Odpowiedzi, które mówią o wpisie do księgi hodowlanej czy rejestru, nie uwzględniają istotnych aspektów zdrowotnych i genetycznych zwierząt. Wpisanie zwierzęcia do księgi hodowlanej czy rejestru może mieć miejsce z różnych powodów, ale niekoniecznie odzwierciedla rzeczywistą jakość genetyczną i zdrowotną danego osobnika. Z kolei, programy hodowlane mogą obejmować szeroki zakres zwierząt, które niekoniecznie muszą spełniać rygorystyczne wymagania zdrowotne. Ostatecznie, posiadanie rodowodu oraz potwierdzenia zdrowia jest kluczowe, aby zapewnić, że zwierzęta mogą efektywnie uczestniczyć w procesie hodowlanym, co nie tylko wpływa na ich zdrowie, ale również na dobrostan przyszłego potomstwa. Ignorowanie tych aspektów może prowadzić do nieefektywnej hodowli i zwiększonego ryzyka wystąpienia chorób genetycznych w populacjach zwierząt gospodarskich.

Pytanie 33

Aby erytrocyty mogły być właściwie produkowane, niezbędna jest witamina

A. D3

B. B12

C. B1

D. E

Witamina D3, znana jako cholekalcyferol, ma fundamentalne znaczenie dla metabolizmu wapnia i fosforu w organizmie, wpływając na zdrowie kości oraz układ immunologiczny, ale nie jest bezpośrednio zaangażowana w produkcję erytrocytów. Jej brak może prowadzić do osteoporozy oraz osłabienia układu odpornościowego, co jest zupełnie inną kwestią niż wytwarzanie krwinek czerwonych. Witamina B1, czyli tiamina, także nie jest kluczowa dla produkcji erytrocytów. Jej rola skupia się na metabolizmie węglowodanów oraz funkcjonowaniu układu nerwowego. Jej niedobór może prowadzić do choroby beri-beri, ale nie wpływa bezpośrednio na produkcję czerwonych krwinek. Witamina E, będąca silnym przeciwutleniaczem, wspiera układ immunologiczny i chroni komórki przed uszkodzeniami oksydacyjnymi, lecz również nie jest związana z syntezą erytrocytów. Często błędnie interpretuje się rolę witamin w organizmie, co może prowadzić do nieprawidłowych wniosków dotyczących ich funkcji. Ważne jest, aby opierać swoje zrozumienie na solidnych podstawach naukowych oraz badaniach klinicznych, a nie na powszechnych mitach dotyczących suplementacji i diety. Edukacja w zakresie żywienia i suplementacji jest kluczowa dla uniknięcia niedoborów witamin i ich negatywnych skutków dla zdrowia.

Pytanie 34

Podczas karmienia kiszonkami konieczne jest dostarczanie zwierzętom

A. mocznika

B. probiotyków

C. zakwaszaczy

D. kredy pastewnej

Mocznik, zakwaszacze i probiotyki to nie są kluczowe dodatki w skarmianiu kiszonek, chociaż mogą się przydać w pewnych sytuacjach. Zakwaszacze, jak kwas mlekowy, często poprawiają fermentację paszy, ale nie dają minerałów, które są podstawą diety. Myślenie, że probiotyki mogą zastąpić minerały, jest błędne, bo one głównie wspierają florę bakteryjną w jelitach, co jest fajne, ale nie dostarcza wapnia. Mocznik to inna sprawa - jest źródłem azotu, ale trzeba uważać, żeby nie przesadzić, bo może być toksyczny. Używanie mocznika w kiszonkach nie uzupełnia niedoborów mineralnych i może wręcz szkodzić metabolizmowi, jeśli nie jest odpowiednio stosowane. Więc na pewno nie można myśleć, że te składniki zastąpią kredę pastewną. Zrozumienie, jak każde z tych dodatków działa, jest kluczowe dla zdrowia zwierząt i ich wydajności. Niezrozumienie tego tematu może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych i obniżenia wyników produkcyjnych.

Pytanie 35

Metoda bilansowa, która polega na określeniu ilości składnika pobranego z paszy oraz ilości tego składnika wydalonego z kałem, służy do ustalania

A. składu chemicznego paszy

B. zbilansowania paszy

C. kaloryczności paszy

D. strawności paszy

Metoda bilansowa, polegająca na określeniu ilości składnika pobranego w paszy i ilości tego składnika wydalonego w kale, jest kluczowym narzędziem do ustalania strawności paszy. Strawność odnosi się do zdolności organizmu do przyswajania składników odżywczych zawartych w paszy, co ma bezpośredni wpływ na wydajność zwierząt gospodarskich. Przykładem zastosowania tej metody jest analiza strawności białka, gdzie ustalamy, ile białka zostało zaabsorbowane przez organizm zwierzęcia w porównaniu do ilości białka, które znajduje się w wydalanym kale. Wyniki tych badań są niezbędne do optymalizacji diety zwierząt, co prowadzi do lepszej wydajności produkcyjnej oraz zdrowia zwierząt. W praktyce, poprawne ustalanie strawności paszy pozwala na dostosowanie składników diety do wymagań żywieniowych zwierząt, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt oraz standardami jakości pasz.

Pytanie 36

Jaką rośliną jest trudno uzyskać zakwas?

A. życzica

B. koniczyna

C. kupkówka

D. kukurydza

Koniczyna jest rośliną, która ma trudności z procesem kiszenia, co wynika z jej specyficznej budowy i składu chemicznego. W porównaniu do innych roślin, koniczyna charakteryzuje się wysoką zawartością białka i niską zawartością strukturalnych węglowodanów, co sprawia, że proces fermentacji w warunkach kiszenia przebiega niekorzystnie. Ponadto, koniczyna ma dużą ilość substancji fenolowych, które mogą hamować aktywność bakterii kwasu mlekowego, a te są kluczowe dla skutecznego kiszenia. Przykładowo, w praktyce rolniczej, podczas przygotowywania paszy z koniczyny, często stosuje się dodatki enzymatyczne lub bakterie probiotyczne, aby wspomóc proces fermentacji i poprawić jej jakość. W zgodzie z dobrą praktyką, zaleca się również mieszanie koniczyny z innymi roślinami, które lepiej się kisi, co może poprawić końcowy efekt w produkcie kiszonym.

Pytanie 37

Niedobór jodu w diecie zwierząt prowadzi do

A. zaburzeń krzepliwości krwi

B. niedoczynności tarczycy

C. niedokrwistości

D. łamliwości kości

Niedobór jodu w diecie zwierząt prowadzi do niedoczynności tarczycy, co jest stanem, w którym gruczoł tarczowy nie produkuje wystarczającej ilości hormonów tarczycy, takich jak tyroksyna (T4) i trijodotyronina (T3). Hormony te są kluczowe dla regulacji metabolizmu, wzrostu oraz rozwoju zwierząt. W przypadku niedoboru jodu, zwierzęta mogą doświadczać objawów, takich jak przyrost masy ciała, letarg, oraz obrzęki, w tym charakterystyczne powiększenie tarczycy, zwane wolem. Zastosowanie odpowiedniej suplementacji jodem w paszy jest standardową praktyką w hodowli zwierząt, aby zapobiec niedoborom oraz związanym z nimi problemom zdrowotnym. Warto wspomnieć, że w krajach, gdzie występują naturalne niedobory jodu w glebie, takie jak niektóre regiony górskie, kontrola poziomu jodu w diecie zwierząt jest kluczowa dla zapewnienia ich prawidłowego rozwoju i produkcji. Właściwe zarządzanie dietą zwierząt, w tym odpowiednia suplementacja jodu, jest zgodne z międzynarodowymi standardami weterynaryjnymi oraz zaleceniami organizacji zajmujących się zdrowiem zwierząt.

Pytanie 38

Jaką optymalną zawartość suchej masy powinna mieć skoszona trawa przeznaczona na sianokiszonkę, która będzie przechowywana w belach?

A. 35%

B. 20%

C. 45%

D. 65%

Wiele osób może mylnie sądzić, że niższa zawartość suchej masy, taka jak 20% czy 35%, jest wystarczająca do uzyskania dobrej jakości sianokiszonki. W rzeczywistości, zbyt mała zawartość suchej masy prowadzi do nadmiernej ilości soku roślinnego, co sprzyja rozwojowi niepożądanych mikroorganizmów. W takim przypadku fermentacja może przebiegać nieprawidłowo, a wynikająca z tego kiszonka może być niebezpieczna dla zwierząt gospodarskich, ponieważ może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak kwasica. Z kolei zbyt wysoka zawartość suchej masy, np. 65%, również jest niewłaściwa, ponieważ może powodować trudności w fermentacji, co skutkuje powstaniem słabej jakości kiszonki, a w skrajnych przypadkach może prowadzić do pleśnienia. Te błędne przekonania wynikają często z braku zrozumienia procesów fermentacyjnych oraz z niewłaściwego podejścia do kwestii zbiorów i przechowywania paszy. Dobrą praktyką jest monitorowanie zawartości suchej masy przed zbiorami i podczas ich trwania, aby móc dostosować działania do aktualnych warunków pogodowych i stanu roślin. Zrozumienie tej zależności jest kluczowe dla produkcji wysokiej jakości paszy, która zaspokoi potrzeby żywieniowe zwierząt i przyczyni się do ich efektywności produkcyjnej.

Pytanie 39

W diecie dla świń nie wykorzystuje się ziemniaków

A. gotowanych.

B. surowych.

C. gotowanych kiszonych.

D. suszonych.

Odpowiedź "surowych" jest jak najbardziej trafna. W hodowli świń nie powinno się podawać surowych ziemniaków, bo zawierają one solaninę, która jest dość toksyczna i może zaszkodzić zwierzakom. Surowe ziemniaki mogą wywołać problemy z trawieniem, a jakby zwierzaki zjadły ich za dużo, to może być naprawdę niebezpieczne. Z tego, co wiem, ziemniaki w diecie świń zazwyczaj są podawane w formie przetworzonej, na przykład parowane – to pozwala zredukować poziom solaniny i poprawić strawność. Parowane ziemniaki są często dodawane do paszy, bo świetnie dostarczają węglowodanów i poprawiają smak takiej paszy. W przemyśle hodowlanym podkreśla się, żeby unikać surowych surowców, bo zdrowie i wydajność świń to podstawa, a takie praktyki są zgodne z tym, co w hodowli uznaje się za najlepsze.

Pytanie 40

Jaką minimalną powierzchnię kojca należy zapewnić dla cielęcia utrzymywanego w grupie:
– do 150 kg masy 1,5 m²
– od 150 kg do 220 kg masy 1,7 m²
– powyżej 220 kg masy 1,8 m²
Ile cieląt o masie 100 kg może łącznie przebywać na powierzchni kojca wynoszącej 24 m²?

A. 14

B. 16

C. 10

D. 12

Odpowiedź 16 jest jak najbardziej trafna, bo trzeba pamiętać, że minimalna powierzchnia kojca dla cieląt ważących do 150 kg to 1,5 m² na jedno zwierzę. Dla cieląt o wadze 100 kg na tej powierzchni 24 m² zmieści się bez problemu 16 cieląt (24 m² dzielimy przez 1,5 m² i mamy 16). To bardzo ważne, żeby trzymać się tych norm, bo zdrowie i dobrostan zwierząt są kluczowe. Przestronność kojca ma spory wpływ na to, jak cielęta się zachowują, jak rosną i mniej się stresują, co jest istotne w hodowli bydła. Warto też pamiętać, żeby dostosowywać przestrzeń do indywidualnych potrzeb tych zwierzaków – to pozwala im na naturalne zachowania i zmniejsza ryzyko agresji. Dbanie o odpowiednią powierzchnię to także lepsze zarządzanie warunkami sanitarnymi, co ma ogromne znaczenie dla zdrowia stada. Dlatego trzymanie się tych standardów to nie tylko kwestia przepisów, ale też dobry pomysł na efektywną hodowlę.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej