Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 18 marca 2025 12:43
Data zakończenia: 18 marca 2025 13:07

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przedstawiony znak, umieszczony na opakowaniu transportowym, oznacza

A. "nie piętrzyć".

B. "nie chwytać w tym miejscu".

C. "nie przemieszczać przez toczenie".

D. "nie odwracać".

Odpowiedź "nie chwytać w tym miejscu" jest poprawna, ponieważ symbol umieszczony na opakowaniu transportowym jednoznacznie wskazuje na obszary, w których chwytanie może prowadzić do uszkodzenia zawartości lub samego opakowania. W praktyce, oznaczenie to jest stosowane w branży transportowej i logistycznej, aby zapewnić nie tylko bezpieczeństwo towarów, ale również efektywność procesu obsługi. Na przykład, przy transporcie delikatnych materiałów, takich jak szkło czy elektronika, niewłaściwe chwytanie może prowadzić do poważnych uszkodzeń, co generuje dodatkowe koszty. Zgodnie z międzynarodowymi standardami transportu, jak ISO 9001, właściwe oznaczenie opakowań jest kluczowe dla minimalizacji ryzyka uszkodzeń. Dbanie o to, aby osoby zajmujące się obsługą towarów były świadome znaczenia takich symboli, jest elementem szkoleń BHP oraz procedur operacyjnych. Dlatego znajomość tego rodzaju oznaczeń jest istotna dla każdego pracownika branży logistycznej.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Jaką stawką VAT obciążona jest usługa transportu towarów na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej?

A. 0%

B. 5%

C. 23%

D. 8%

Usługa przewozu rzeczy na terenie Rzeczypospolitej Polskiej objęta jest stawką VAT w wysokości 23%. Jest to standardowa stawka VAT, która dotyczy większości towarów i usług w Polsce. Zgodnie z przepisami ustawy o VAT, usługi transportowe są klasyfikowane jako usługi związane z działalnością gospodarczą, a ich opodatkowanie wynika z ogólnych zasad naliczania VAT. Praktycznym przykładem może być firma transportowa, która świadczy usługi przewozu towarów dla różnych klientów, takich jak sklepy, producentów czy hurtownie. W takim przypadku wszystkie usługi przewozowe powinny być fakturowane z naliczeniem stawki 23%. Warto również pamiętać, że w przypadku przewozu towarów poza granice Polski mogą występować inne stawki lub zwolnienia z VAT, dlatego przedsiębiorcy powinni być świadomi obowiązujących przepisów na poziomie europejskim oraz krajowym, aby prawidłowo naliczać podatek VAT na swoich fakturach.

Pytanie 4

Zleceniodawca powierzył przewoźnikowi transport 5 kontenerów o długości 20 stóp oraz jednego 40-stopowego. Jaki jest koszt usługi, jeśli stawka przewoźnika za 1 TEU wynosi 400,00 zł?

A. 2400,00 zł

B. 3000,00 zł

C. 2000,00 zł

D. 2800,00 zł

W przypadku błędnych odpowiedzi, kluczowym aspektem jest zrozumienie koncepcji TEU oraz sposobu, w jaki oblicza się całkowity koszt transportu. Odpowiedzi, które wskazują na kwoty takie jak 2400,00 zł, 2000,00 zł czy 3000,00 zł, mogą wynikać z nieprawidłowego zrozumienia liczby TEU lub mylnego przeliczenia stawki za transport. Na przykład, odpowiedź 2400,00 zł mogła powstać z błędnego przekonania, że łącznie mamy 6 TEU (co jest nieprawidłowe, ponieważ 5 kontenerów 20-stopowych to 5 TEU, a 1 kontener 40-stopowy to 2 TEU, co razem daje 7 TEU). Z drugiej strony, kwota 2000,00 zł może sugerować, że ktoś obliczył koszt tylko dla 5 TEU, nie uwzględniając 40-stopowego kontenera. Odpowiedź 3000,00 zł też jest błędna, ponieważ wynikłoby to z założenia, że stawka za TEU była wyższa lub że błąd w obliczeniach polegał na dodaniu dodatkowych kontenerów, co nie ma podstaw w podanych danych. Kluczowe w nauce o logistyce jest zrozumienie, jak jednostki miary i stawki wpływają na końcowy koszt, co jest fundamentalne dla efektywnego zarządzania transportem i budżetowymi analizami w firmach przewozowych.

Pytanie 5

Do atutów rynku usług transportu i spedycji możemy zaliczyć

A. liczne wąskie gardła w przepływie towarów

B. rozbudowany zasób istniejących sieci, węzłów i terminali drogowych

C. niska konkurencja wśród przewoźników lotniczych i morskich

D. wysoki poziom zużycia infrastruktury transportowej

Poprawna odpowiedź odnosi się do dużego zasobu istniejących sieci, węzłów i terminali drogowych, które są kluczowe dla efektywności rynku usług transportowo-spedycyjnych. Te elementy infrastruktury umożliwiają sprawne zarządzanie przepływem towarów, minimalizując czas transportu oraz koszty operacyjne. Na przykład, dobrze rozwinięta sieć drogowa pozwala na szybkie przemieszczanie się pojazdów, co jest istotne w logistyce just-in-time. Firmy spedycyjne i transportowe korzystają z technologii zarządzania flotą, aby optymalizować trasy i redukować zużycie paliwa, co jest możliwe dzięki istnieniu odpowiednich węzłów i terminali. Dodatkowo, standardy branżowe, takie jak ISO 9001 w zarządzaniu jakością, podkreślają znaczenie efektywnej infrastruktury dla zapewnienia wysokiej jakości usług. Wzrost liczby terminali i punktów przeładunkowych sprzyja również większej konkurencyjności na rynku, co prowadzi do innowacji i poprawy jakości świadczonych usług. Tego rodzaju zasoby są fundamentalne dla rozwoju zrównoważonego transportu, który odpowiada na potrzeby współczesnego rynku.

Pytanie 6

Jak często przeprowadza się badanie techniczne ciągnika siodłowego w stacji diagnostycznej?

A. Co sześć miesięcy

B. Raz na rok

C. Raz na dwa lata

D. Raz na trzy lata

Badanie techniczne ciągnika siodłowego w stacji kontroli pojazdów jest obowiązkowe raz w roku. Jest to zgodne z przepisami określonymi w Ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym oraz w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury. Regularne kontrole techniczne mają kluczowe znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa na drogach oraz minimalizacji ryzyka awarii pojazdów. Każde badanie techniczne obejmuje szereg testów, które mają na celu ocenę stanu technicznego pojazdu, w tym układu hamulcowego, oświetlenia, zawieszenia oraz emisji spalin. Przykładowo, niewłaściwy stan układu hamulcowego może prowadzić do poważnych wypadków drogowych, dlatego tak istotne jest, aby ciągniki siodłowe były regularnie kontrolowane przez wykwalifikowanych specjalistów. Warto również pamiętać, że niedopełnienie obowiązku wykonania badania technicznego może skutkować poważnymi konsekwencjami prawnymi oraz finansowymi, w tym mandatami oraz zakazami w ruchu.

Pytanie 7

Nadawca wysłał do transportu 800 opakowań zbiorczych na paletach. Maksymalna ilość opakowań zbiorczych na jednej palecie wynosi 8. Oblicz minimalną liczbę naczep potrzebnych do przeprowadzenia transportu, jeśli jedna naczepa może pomieścić maksymalnie 20 paletowych jednostek ładunkowych?

A. 5 naczep

B. 2 naczepy

C. 4 naczepy

D. 3 naczepy

Aby obliczyć minimalną liczbę naczep potrzebnych do przewozu 800 opakowań zbiorczych, zaczynamy od ustalenia, ile palet potrzeba. Skoro na jednej palecie może znajdować się maksymalnie 8 opakowań zbiorczych, to dzielimy 800 przez 8. Otrzymujemy zatem 100 palet. Następnie, mając już liczbę palet, musimy obliczyć, ile naczep jest wymagane, skoro do jednej naczepy można załadować 20 palet. Dzieląc 100 palet przez 20, uzyskujemy 5 naczep. Taki sposób obliczania jest typowy w logistyce, gdzie kluczowe jest planowanie transportu z uwzględnieniem ograniczeń przestrzennych. Praktycznym zastosowaniem takiego podejścia jest optymalizacja kosztów transportu i magazynowania, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży. Używając metod planowania, takich jak modelowanie procesów logistycznych, można efektywnie zarządzać łańcuchem dostaw, co pozwala na zwiększenie wydajności operacyjnej.

Pytanie 8

Czym jest Electronic Data Interchange?

A. bezpapierowa wymiana dokumentów oraz danych pomiędzy systemami informatycznymi współpracujących firm

B. system umożliwiający bieżące monitorowanie transportu ładunków

C. sieć połączeń systemów do śledzenia przepływów materiałów

D. elektroniczna współpraca między 'urzędem a obywatelem'

No więc, EDI, czyli Electronic Data Interchange, to naprawdę ważna sprawa w zarządzaniu łańcuchem dostaw. Dzięki temu, zamiast z papierami, możemy wymieniać różne dokumenty i dane między systemami informatycznymi firm. To super ułatwia życie, bo pozwala automatyzować różne procesy. W efekcie zamówienia przetwarzają się dużo szybciej, koszty maleją, a błędów robi się znacznie mniej, w porównaniu do tego, gdy korzysta się z tradycyjnych metod jak faks czy mail. Można to łatwo zobaczyć w handlu detalicznym – tam dostawcy dostają zamówienia w czasie rzeczywistym, co sprawia, że wszystko działa sprawniej i lepiej. EDI działa na podstawie ustalonych standardów, takich jak EDIFACT czy ANSI X12, które określają, jak mają wyglądać te dokumenty, więc różne systemy mogą ze sobą współpracować. W dzisiejszych czasach, gdy wszystko cyfryzujemy, EDI jest wręcz nieodzownym narzędziem dla firm, które chcą być na bieżąco w wyścigu rynkowym.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Oblicz największą liczbę palet ładunkowych, z których każda waży 600 kg, jakie można załadować na pojazd o ładowności 20 t, przy założeniu, że maksymalne wykorzystanie ładowności pojazdu nie przekracza 80%?

A. 34 palety

B. 24 palety

C. 26 palet

D. 27 palet

Jak się zdarza, że wybierasz złe odpowiedzi, to najczęściej chodzi o mylenie jednostek miary albo jakieś błędne obliczenia. To często bywa tak, że osoby, które zaznaczają złą liczbę palet, mogą nie uwzględniać górnych limitów ładowności i przez to szacują możliwości pojazdu na wyższą wartość niż jest w rzeczywistości. Przykładowo, jeśli wybierzesz 27 palet, to może się wydawać, że nie trzeba się martwić dolnym limitem ładowności, a to jest spory błąd. Takie podejście może prowadzić do problemów z bezpieczeństwem i naruszania przepisów. Innym błędem jest źle przeliczanie kilogramów na tony, co może prowadzić do złych wniosków na temat tego, ile naprawdę możemy załadować. Niektórzy mogą nie rozumieć, że maksymalne wykorzystanie ładowności to 80% pojemności całkowitej, co sprawia, że zdarza się wybierać za dużą wartość, bo nie myślą o tych wszystkich ograniczeniach. W logistyce wszystko ma znaczenie, a znajomość zasad obliczeń ładowności to klucz do dobrego planowania transportu.

Pytanie 13

Do podstawowych narzędzi rywalizacji na rynku usług transportowych zalicza się

A. oferowany zakres usług przewozowych

B. zapotrzebowanie na usługi przewozowe

C. elastyczność firm konkurencyjnych

D. różnorodność propozycji firm produkcyjnych

Zakres usług przewozowych to naprawdę ważna sprawa, jeśli chodzi o rynek transportowy. To, co firmy oferują, ma ogromny wpływ na to, czy klienci będą zadowoleni i czy wrócą po kolejne usługi. Firmy, które umieją dopasować swoją ofertę do potrzeb rynku, mają przeważnie większe szanse w walce z konkurencją. Na przykład transport multimodalny, który korzysta z różnych środków transportu, daje większą elastyczność i pozwala lepiej dostarczać towary. Warto też wspomnieć o standardach, jak na przykład ISO 9001, które zwracają uwagę na jakość usług. Oznacza to, że firmy muszą ciągle patrzeć na to, jak ich usługi się sprawdzają i jak mogą je poprawić. Dziś w transporcie ważne jest również umiejętne wykorzystanie nowości, jak śledzenie przesyłek na żywo, co podnosi konkurencyjność. Tak więc, szeroki wachlarz usług przewozowych nie tylko odpowiada na potrzeby klientów, ale też napędza rozwój całego sektora transportowego.

Pytanie 14

Oblicz minimalną liczbę wagonów Sgs niezbędnych do przewozu 10 kontenerów 40′ o wymiarach 12,2 × 2,4 × 2,6 m (dł. × szer. × wys.) i 10 kontenerów 20′ o wymiarach 6,1 × 2,4 × 2,6 m (dł. × szer. × wys.).

Dane techniczne wagonu Sgs
długość [mm]	19 900
długość ładunkowa [mm]	18 600
wysokość [mm]	1 251
powierzchnia ładunkowa [m²]	51
masa własna [kg]	22 000
granica obciążenia [t]	58

A. 9 wagonów.

B. 15 wagonów.

C. 10 wagonów.

D. 8 wagonów.

Odpowiedzi 9, 15 i 8 wagonów są błędne ze względu na niewłaściwe rozumienie zasad transportu kontenerowego. Wybierając 9 wagonów, zakłada się, że możliwe jest załadowanie mniejszej liczby wagonów niż faktyczna liczba wymaganych dla kontenerów 40′, co jest niemożliwe. Każdy kontener 40′ wymaga osobnego wagonu, a ich łączna liczba wynosi 10. Z kolei odpowiedź na 15 wagonów sugeruje, że istnieje potrzeba posiadania dodatkowych wagonów, co nie jest uzasadnione w kontekście podanych wymiarów kontenerów i ich liczby. W transportach multimodalnych, gdzie często transportuje się kontenery różnej długości, kluczowe jest zrozumienie, że załadunek nie może być zrealizowany w sposób, który zagraża stabilności lub bezpieczeństwu przewożonego ładunku. Typowymi błędami myślowymi, które prowadzą do błędnych odpowiedzi, są niedoszacowanie przestrzeni potrzebnej na jeden kontener lub nieprawidłowe założenie o możliwości łączenia kontenerów o różnych rozmiarach na tych samych wagonach. W rzeczywistości każdy typ kontenera ma swoje określone wymagania dotyczące transportu, co czyni te odpowiedzi niewłaściwymi w praktyce.

Pytanie 15

Co identyfikuje numer SSCC?

A. towary w sprzedaży detalicznej

B. pojedyncze jednostki logistyczne

C. towary w sprzedaży hurtowej

D. pojedyncze produkty

Numer SSCC (Serial Shipping Container Code) jest specyficznym kodem, który identyfikuje pojedyncze jednostki logistyczne, takie jak palety, kontenery czy opakowania zbiorcze. Umożliwia on efektywne zarządzanie łańcuchem dostaw, zapewniając unikalną identyfikację dla każdej jednostki, co jest kluczowe w obrocie towarami. Przykładowo, w przypadku transportu międzynarodowego, każdy kontener może być oznaczony unikalnym numerem SSCC, co ułatwia jego śledzenie w systemach logistycznych, a także podczas odpraw celnych. Standard ten jest zgodny z wytycznymi GS1, organizacji, która zajmuje się tworzeniem i utrzymywaniem globalnych standardów dla identyfikacji towarów. Dzięki zastosowaniu SSCC, firmy mogą zredukować błędy w zarządzaniu zapasami oraz poprawić wydajność operacyjną, co prowadzi do oszczędności kosztów i lepszego zarządzania ryzykiem w łańcuchu dostaw.

Pytanie 16

Jakie działania w procesie transportu obejmuje formowanie jednostek ładunkowych?

A. Wykonawcze, które mają miejsce przed przewozem

B. Organizacyjne, które mają miejsce przed przewozem

C. Wykonawcze, które mają miejsce w czasie przewozu

D. Organizacyjne, które mają miejsce w czasie przewozu

Formowanie jednostek ładunkowych jest kluczowym etapem procesu transportowego, który należy do działań wykonawczych występujących przed przewozem. W tym kontekście jednostki ładunkowe to zorganizowane partie towarów, które umożliwiają efektywną logistykę i transport. Przykłady obejmują palety, kontenery, czy zgrzewki, które są wykorzystywane w standardach takich jak ISO 668 dla kontenerów. Przygotowanie jednostek ładunkowych przed przewozem ma na celu optymalizację przestrzeni w środkach transportu oraz zapewnienie ich bezpieczeństwa podczas transportu. Właściwe formowanie jednostek ładunkowych umożliwia również lepsze zarządzanie ryzykiem uszkodzeń, a także ułatwia procesy celne i magazynowe. Dobrym przykładem zastosowania jest przemysł spożywczy, gdzie towar musi być odpowiednio zabezpieczony i sklasyfikowany, aby zminimalizować ryzyko zanieczyszczenia i zapewnić zgodność z przepisami. W praktyce, znajomość technik formowania jednostek ładunkowych jest kluczowa dla specjalistów zajmujących się logistyką, ponieważ wpływa na efektywność całego łańcucha dostaw.

Pytanie 17

Jakie działania wchodzą w skład procesu transportowego?

A. określenie trasy transportu

B. podpisanie umowy dotyczącej transportu

C. rozliczenie wykonanej usługi transportowej

D. zabezpieczenie ładunku na czas przewozu

Zabezpieczenie ładunku na czas przewozu jest kluczowym elementem procesu transportowego. Obejmuje ono różnorodne techniki i metody, które mają na celu zapewnienie, że ładunek dotrze do miejsca przeznaczenia w nienaruszonym stanie. Przykłady obejmują użycie odpowiednich materiałów opakowaniowych, takich jak folie stretch, taśmy, palety, oraz technik mocowania, które minimalizują ruch ładunku w trakcie transportu. W branży transportowej stosuje się procedury, które opierają się na standardach takich jak ISO 9001, które promują efektywność oraz bezpieczeństwo procesów. Zgodnie z praktykami branżowymi, właściwe zabezpieczenie ładunku nie tylko chroni towar przed uszkodzeniem, ale również minimalizuje ryzyko wypadków w trakcie transportu, co może prowadzić do strat finansowych, opóźnień, a nawet odpowiedzialności prawnej. Dlatego umiejętność zabezpieczania ładunku jest niezwykle istotna dla zapewnienia skuteczności i bezpieczeństwa całego procesu transportowego.

Pytanie 18

Która z międzynarodowych umów dotyczy transportu szybko psujących się produktów spożywczych?

A. ATP

B. ADN

C. ADR

D. AGC

ATP, czyli Umowa o międzynarodowym przewozie drogowym szybko psujących się artykułów żywnościowych, jest kluczowym dokumentem regulującym zasady transportu tych dóbr. Została ona stworzona, aby zapewnić, że artykuły żywnościowe, które szybko tracą swoje właściwości, są przewożone w odpowiednich warunkach, co jest niezwykle istotne dla zachowania ich jakości. Umowa ta określa wymagania dotyczące temperatury, wentylacji oraz rodzaju pojazdów, które powinny być używane do transportu żywności. Przykładowo, w przypadku transportu mięsa czy produktów mlecznych, ATP wymaga stosowania pojazdów przystosowanych do utrzymania niskiej temperatury przez cały okres przewozu, co jest niezbędne dla zapobieżenia rozwojowi bakterii. Z racji rosnącej globalizacji handlu, znajomość regulacji zawartych w ATP staje się szczególnie ważna dla przedsiębiorstw zajmujących się importem i eksportem żywności, aby uniknąć strat finansowych oraz zagrożeń dla zdrowia publicznego.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Firma transportowa obliczyła koszt przewozu jednej tony ładunku na dystansie jednego kilometra na 0,20 zł. Jaki procent zysku stosuje firma, jeśli cenę jednego tonokilometra (tkm) ustaliła na 0,28 zł?

A. 40,0%

B. 140,0%

C. 1,4%

D. 71,0%

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia pojęcia narzutu zysku oraz sposobu jego obliczania. Niektóre odpowiedzi mogą sugerować, że narzut jest bezpośrednio powiązany z ceną sprzedaży lub że należy porównywać zyski bezpośrednio z innymi parametrami, co jest mylne. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 71,0% czy 140,0% mogłyby wynikać z błędnego założenia, że kwoty te odnoszą się do całkowitych przychodów, zamiast do jednostkowych kosztów. W rzeczywistości narzut zysku jest wyrażany jako procent kosztów, które są bazą do obliczeń. Odpowiedź 1,4% byłaby odpowiednia tylko w przypadku, gdyby cena jednostkowa była znacznie niższa, co w tym kontekście jest nieprawdziwe. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do takich niepoprawnych wniosków, jest mylenie narzutu zysku z marżą zysku, co jest całkowicie odmienną miarą. Marża zysku odnosi się do zysku jako procentu całkowitych przychodów, podczas gdy narzut zysku odnosi się do zysku w stosunku do kosztów. Dlatego tak istotne jest zrozumienie różnicy między tymi pojęciami oraz umiejętność dokładnego stosowania wzorów w praktyce.

Pytanie 21

Pojazd o ładowności 10 ton transportuje 10 paletowych jednostek ładunkowych (pjł). Waga jednej pjł wynosi 700 kg. Oblicz, jaki będzie współczynnik wykorzystania ładowności tego pojazdu?

A. 0,30

B. 0,50

C. 0,90

D. 0,70

Współczynnik wykorzystania ładowności pojazdu oblicza się, dzieląc masę ładunku przez całkowitą ładowność samochodu. W tym przypadku, ładowność pojazdu wynosi 10 ton, co odpowiada 10 000 kg. Samochód przewozi 10 paletowych jednostek ładunkowych, z których każda waży 700 kg. Zatem całkowita masa przewożonego ładunku wynosi 10 * 700 kg = 7000 kg. Współczynnik wykorzystania ładowności obliczamy jako: 7000 kg / 10000 kg = 0,70. Oznacza to, że pojazd jest wykorzystywany w 70% swojej ładowności, co jest zgodne z dobrymi praktykami w logistyce. Optymalne wykorzystanie ładowności pojazdów transportowych jest kluczowe dla efektywności operacyjnej i redukcji kosztów transportu. Na przykład, w logistyce dąży się do maksymalizacji wykorzystania pojazdów, aby obniżyć emisję CO2 oraz zwiększyć rentowność operacyjną. Dlatego znajomość i umiejętność obliczania współczynnika wykorzystania ładowności jest niezbędna dla profesjonalistów w branży transportowej.

Pytanie 22

Jak określa się system organizacji przewozu towarów, w którym znajduje się seria punktów przeładunkowych, w których towary są przekładane na mniejsze środki transportu i dostarczane do odbiorcy?

A. Wahadłowy

B. Obwodowy

C. Promienisty

D. Sztafetowy

Wybór odpowiedzi obwodowy, promienisty czy wahadłowy jest nieprawidłowy, ponieważ nie odzwierciedlają one charakterystyki systemu organizacji transportu, który opiera się na punktach przeładunkowych i dostosowaniu środków transportu do wielkości towaru oraz jego przeznaczenia. System obwodowy koncentruje się na organizacji transportu wokół jednego centralnego punktu, co w praktyce może prowadzić do wydłużenia czasu dostawy, ponieważ wszystkie przesyłki muszą wracać do tego punktu, co jest niewłaściwe w kontekście efektywnego dostarczania towarów do klientów. Z kolei model promienisty, zakładający, że transport odbywa się w formie promieni wychodzących z centralnego punktu, nie przewiduje elastyczności w dostosowywaniu tras do potrzeb lokalnych oraz nie uwzględnia efektywności przeładunku. Wreszcie, system wahadłowy, który polega na regularnych kursach między dwoma punktami, nie oferuje możliwości dostosowania tras do zmieniających się potrzeb rynku oraz skutkuje ograniczoną możliwością obsługi licznych klientów. Wybory te ilustrują typowe błędy w myśleniu o logistyce, które mogą prowadzić do suboptymalnych rozwiązań. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego zarządzania łańcuchem dostaw oraz optymalizacji kosztów transportu.

Pytanie 23

Tablica przedstawiona na ilustracji informuje o przewozie

A. ładunków w ramach uproszczonych procedur celnych.

B. materiałów niebezpiecznych.

C. towarów szybko psujących się.

D. ładunków w ramach bimodalnego przewozu krajowego.

Tablica przedstawiona na ilustracji informuje o przewozie ładunków w ramach uproszczonych procedur celnych, co jest ściśle związane z systemem TIR. Skrót TIR oznacza "Transports Internationaux Routiers" i jest międzynarodowym systemem umożliwiającym przewóz towarów przez granice państw z minimalnymi kontrolami celnymi. Przykładowo, gdy towar transportowany jest z Europy do Azji, dzięki systemowi TIR, przewoźnik nie musi przechodzić szczegółowych kontroli na każdej granicy, co znacząco przyspiesza cały proces transportowy. Uproszczone procedury celne w ramach TIR są zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak Konwencja TIR z 1975 roku, która promuje współpracę pomiędzy państwami i usprawnienie wymiany towarów. Dzięki temu systemowi, przewoźnicy mogą zaoszczędzić czas i koszty, co jest kluczowe w dynamicznym świecie logistyki.

Pytanie 24

Na podstawie zestawienia wymiarów kontenerów morskich określ wysokość wewnętrzną kontenera
40-stopowego high cube.

Wymiary kontenerów morskich
Rodzaj kontenera	Wymiary wewnętrzne [mm]
Rodzaj kontenera	długość	szerokość	wysokość
20'	5919	2340	2380
40'DV	12045	2309	2379
40'HC	12056	2347	2684
20' OPEN TOP	5919	2340	2286
40' OPEN TOP	12043	2340	2272
20' REEFER	5428	2266	2240
40' REEFER	11628	2294	2509
20' FLAT RACK	5662	2438	2327
40' FLAT RACK	12080	2438	1950
45' HC	13556	2352	2698

A. 2 509 mm

B. 2 684 mm

C. 2 379 mm

D. 2 272 mm

Wysokość wewnętrzna kontenera 40-stopowego high cube wynosi 2684 mm, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla transportu większych ładunków. Kontenery te, w odróżnieniu od standardowych kontenerów 40-stopowych, są wyższe, co umożliwia efektywne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej. Przykładem zastosowania kontenerów high cube może być transport sprzętu budowlanego lub mebli, które wymagają dodatkowej wysokości, aby pomieścić się w całości, bez konieczności demontażu. W branży logistycznej i transportowej, znajomość wymiarów kontenerów jest kluczowa dla optymalizacji procesu załadunku i rozładunku. Właściwe wykorzystanie przestrzeni w kontenerze przyczynia się do zmniejszenia kosztów transportu oraz zwiększenia efektywności operacyjnej. Zgodnie z normami ISO, kontenery high cube oferują nie tylko zwiększoną pojemność, ale także zgodność z międzynarodowymi standardami transportowymi, co jest istotne dla przedsiębiorstw zajmujących się przewozem towarów na dużą skalę.

Pytanie 25

Nadwozia typu silos są wykorzystywane do transportu

A. cementu

B. węgla

C. gazu

D. benzyne

Silosy są naprawdę fajnym rozwiązaniem do transportu materiałów sypkich, jak na przykład cement. Cement to jeden z tych materiałów, który przewozi się najczęściej w budownictwie. Silosy mają hermetyczną budowę, co znaczy, że mogą bezpiecznie przechowywać i transportować cement, nie martwiąc się o wilgoć czy zanieczyszczenia. W sumie, to właśnie w branży budowlanej silosy są bardzo przydatne, bo używa się ich też do produkcji betonu. Dzięki nim straty materiałowe są minimalizowane, a transport staje się bardziej efektywny, co jest super ważne w naszej branży. No i nie można zapominać o tym, że transport cementu w silosach musi spełniać różne normy, żeby wszystko było bezpieczne dla ludzi i środowiska. Tak więc można powiedzieć, że silosy to kluczowy element w całym łańcuchu dostaw budowlanych, bo pozwalają na bezpieczne i sprawne przewozy.

Pytanie 26

Która dziedzina transportu pozwala na jednorazowy przewóz niezwykle dużej masy towaru na inny kontynent przy stosunkowo niskim kosztie jednostkowym przewozu?

A. Transport samochodowy

B. Transport morski

C. Transport kolejowy

D. Transport powietrzny

Transport morski to najefektywniejsza forma przewozu ładunków na długich dystansach, szczególnie gdy mówimy o dużych masach towarów. Statki frachtowe mogą pomieścić ogromne ilości kontenerów, co znacząco obniża jednostkowy koszt transportu. Przykładem mogą być kontenerowce, które są przystosowane do przewożenia ładunków między kontynentami, często w ramach międzynarodowych standardów, takich jak te określone przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO). W praktyce, przewóz ładunków drogą morską jest szczególnie korzystny dla przemysłów takich jak handel międzynarodowy, gdzie towary, takie jak elektronika, odzież czy surowce naturalne, są transportowane na dużą skalę. Dodatkowo, transport morski charakteryzuje się niskim wpływem na środowisko w porównaniu do transportu lotniczego, co czyni go bardziej zrównoważonym rozwiązaniem w kontekście globalnego handlu. Warto również zauważyć, że dzięki rozwojowi portów i infrastruktury morskiej, czas transportu staje się coraz bardziej konkurencyjny.

Pytanie 27

Zgodnie z przedstawionym fragmentem umowy ADR przewoźnik powinien dostarczyć załodze pojazdu przewożącego materiały niebezpieczne instrukcje pisemne stanowiące pomoc w razie zaistnienia wypadku podczas przewozu. Kierowcy powinni się z nią zapoznać

Fragment Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR)

Tom II Część 5 Procedury nadawcze

Dział 5.4 Dokumentacja

5.4.3 Instrukcje pisemne

5.4.3.1 W kabinie kierowcy, w miejscu łatwo dostępnym, powinny być przewożone instrukcje pisemne (...), stanowiące pomoc w razie zaistnienia wypadku podczas przewozu.

5.4.3.2 Przed rozpoczęciem przewozu przewoźnik powinien dostarczyć załodze pojazdu instrukcje sporządzone w języku(-ach), które każdy członek załogi pojazdu może przeczytać i zrozumieć przed rozpoczęciem przewozu. Przewoźnik powinien zapewnić, aby każdy członek załogi pojazdu, którego to dotyczy, rozumiał instrukcje i potrafił je prawidłowo wykonywać.

5.4.3.3 Przed rozpoczęciem przewozu, członkowie załogi pojazdu powinni dowiedzieć się jakie towary niebezpieczne są załadowane oraz sprawdzić w instrukcjach pisemnych, jakie czynności powinny być podjęte w razie zaistnienia wypadku lub zagrożenia.

A. przed przekazaniem ładunku odbiorcy.

B. przed wyjazdem z ładunkiem w trasę.

C. po zaistniałym wypadku drogowym.

D. po dostarczeniu ładunku odbiorcy.

Odpowiedź "przed wyjazdem z ładunkiem w trasę" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z Umową ADR, przewoźnik ma obowiązek dostarczenia instrukcji pisemnych załodze pojazdu przed rozpoczęciem transportu materiałów niebezpiecznych. To kluczowy element zapewniający bezpieczeństwo zarówno dla kierowców, jak i dla innych uczestników ruchu drogowego. Przygotowanie przed wyjazdem pozwala załodze nie tylko na zapoznanie się z potencjalnymi zagrożeniami związanymi z przewożonym ładunkiem, ale również na przyswojenie procedur działania w przypadku wystąpienia wypadku. W praktyce oznacza to, że kierowcy powinni mieć czas na zrozumienie wszystkich instrukcji, co może wpłynąć na ich reakcję w sytuacjach kryzysowych. Ponadto, zgodność z wymogami ADR nie tylko minimalizuje ryzyko wypadków, ale również chroni firmę przed konsekwencjami prawnymi związanymi z niewłaściwym przewozem materiałów niebezpiecznych.

Pytanie 28

Aktualny odczyt licznika całkowitego przebiegu pojazdu wynosi 128 720 km. Ostatni transport odbył się na trasie Bydgoszcz - Paryż - Bydgoszcz. Jaki był odczyt licznika przed wyjazdem z Bydgoszczy, jeśli dystans między Bydgoszczą a Paryżem to 1 424 km?

A. 125 872 km

B. 128 008 km

C. 127 296 km

D. 130 144 km

Błędne odpowiedzi można wyjaśnić poprzez analizę nieprawidłowych kalkulacji oraz podstawowych założeń dotyczących przebiegu. Pierwsza odpowiedź, 128 008 km, sugeruje, że nie uwzględniono przebytych kilometrów w trasie. Tego rodzaju myślenie może prowadzić do nieprawidłowego zarządzania flotą oraz błędnej oceny kosztów, co jest niezgodne z praktykami w branży transportowej, gdzie kluczowe jest ścisłe monitorowanie przebiegu. Kolejna odpowiedź, 127 296 km, wprowadza dodatkowy błąd, ponieważ wydaje się, że obliczenia bazują na założeniu, iż stan licznika zmniejsza się w innym kontekście. To pokazuje, jak istotne jest zrozumienie pełnej pętli transportowej. Ostatnia odpowiedź, 130 144 km, jest całkowicie nieprawidłowa, wskazując na mylne przyjęcie, że stan licznika wzrasta, co jest niemożliwe w kontekście podróży. Takie podejście odzwierciedla typowe błędy myślowe, jak ignorowanie podstawowych zasad arytmetyki oraz braku wiedzy na temat monitorowania przebiegu, co może prowadzić do wielu nieporozumień i problemów w logistyce. Efektywne zarządzanie flotą wymaga znajomości procedur ewidencyjnych i umiejętności kalkulacji na podstawie danych rzeczywistych.

Pytanie 29

Jakiego dokumentu przewozowego powinien użyć nadawca, wysyłając towar pociągiem z Polski do Mongolii?

A. SMGS

B. AWB

C. MAWB

D. HAWB

Wybór niewłaściwego dokumentu przewozowego w kontekście transportu kolejowego może prowadzić do licznych problemów logistycznych oraz prawnych. AWB, czyli 'Air Waybill', jest dokumentem używanym w transporcie lotniczym, a jego zastosowanie w transporcie kolejowym jest nieadekwatne. Dokument ten dotyczy przewozu towarów samolotami i nie jest akceptowany w transporcie kolejowym, co może skutkować opóźnieniami oraz komplikacjami w załatwianiu formalności transportowych. HAWB (House Air Waybill) jest pojęciem związanym z przewoźnikiem lotniczym i służy do trasy sub-przewozów. Z kolei MAWB (Master Air Waybill) jest dokumentem wyższego rzędu, również stosowanym w transporcie lotniczym. Zastosowanie tych dokumentów w kontekście transportu kolejowego jest błędne i może prowadzić do zastoju w procedurach celnych oraz problemów w odbiorze towarów. Warto zaznaczyć, że wybór odpowiedniego dokumentu przewozowego jest kluczowy w kontekście skuteczności całego procesu logistycznego. Niezrozumienie zasadności stosowania SMGS w międzynarodowym transporcie kolejowym i stosowanie dokumentów z innych środków transportu, takich jak lotnictwo, może prowadzić do kosztownych błędów w łańcuchu dostaw, które są nieodwracalne i mają wpływ na końcowego odbiorcę.

Pytanie 30

W kontekście obszaru geograficznego wyróżniamy transport

A. krajowy i międzynarodowy

B. osób i ładunków

C. poziomy i pionowy

D. bezpośredni i pośredni

Odpowiedź krajowy i międzynarodowy jest poprawna, ponieważ zasięg geograficzny transportu jest kluczowym kryterium jego klasyfikacji. Transport krajowy odnosi się do przewozu towarów i osób w ramach granic jednego kraju, na przykład przesyłki paczek kurierem z Warszawy do Krakowa. Natomiast transport międzynarodowy obejmuje przewozy transgraniczne, gdzie towary lub osoby przekraczają granice państwowe, jak w przypadku importu towarów z Chin do Polski. Klasyfikacja ta jest istotna w kontekście regulacji prawnych, które różnią się w zależności od charakterystyki transportu, takich jak przepisy celne, normy bezpieczeństwa czy wymagania dotyczące dokumentacji. W praktyce, zrozumienie różnicy między transportem krajowym a międzynarodowym jest niezbędne dla firm zajmujących się logistyką oraz planowaniem przewozów. Znajomość tych różnic pozwala na efektywne zarządzanie łańcuchem dostaw, co jest zgodne z najlepszymi praktykami stosowanymi w branży transportowej.

Pytanie 31

Europejskie śródlądowe szlaki wodne wymienione w Konwencji AGN zostały sklasyfikowane na

A. 4 klasy

B. 3 klasy

C. 5 klas

D. 7 klas

Odpowiedź wskazująca, że europejskie śródlądowe drogi wodne zostały podzielone na 7 klas, jest prawidłowa i oparta na Konwencji AGN (Europejska Konwencja o drobnych rzekach). Klasyfikacja ta ma kluczowe znaczenie dla planowania i rozwoju transportu wodnego w Europie, ponieważ umożliwia standaryzację oraz zapewnia odpowiednie warunki dla żeglugi. Każda klasa odpowiada określonym wymaganiom technicznym, które są niezbędne do utrzymania i rozwoju dróg wodnych. Na przykład, klasa I obejmuje drogi wodne o minimalnej głębokości 1,2 m, co czyni je odpowiednimi dla niewielkich jednostek pływających, podczas gdy klasa VII dotyczy dróg wodnych o głębokości powyżej 3,6 m, co umożliwia transport większych statków towarowych. Ta klasyfikacja wspiera integrację śródlądowego transportu wodnego z innymi modalnościami transportowymi, co jest zgodne z trendami zrównoważonego rozwoju i polityki transportowej Unii Europejskiej. Odpowiednia klasyfikacja pozwala także na lepsze zarządzanie wodami w kontekście ochrony środowiska, co jest kluczowe w dobie zmian klimatycznych.

Pytanie 32

Numer UN w przypadku transportu substancji niebezpiecznych wskazuje

A. na rodzaj zagrożenia, jakie niesie przewożony materiał

B. na ilość ładunku znajdującego się w cysternie

C. na typ przewożonego ładunku

D. na liczbę adresatów, do których kierowany jest ładunek

Niepoprawne odpowiedzi sugerują, że numer UN informuje o ilości ładunku, liczbie odbiorców lub rodzaju niebezpieczeństwa, co jest mylnym podejściem do tematu transportu materiałów niebezpiecznych. Po pierwsze, numer UN nie odnosi się do ilości ładunku umieszczonego w cysternie. Ilość ta jest zazwyczaj określana przez inne dokumenty przewozowe, takie jak list przewozowy czy deklaracja towaru. Nie ma bezpośredniego związku pomiędzy numerem UN a objętością transportowanej substancji, co może prowadzić do błędnych wniosków o bezpieczeństwie transportu. Po drugie, stwierdzenie, że numer UN informuje o liczbie odbiorców, jest również nieprawdziwe. Transport materiałów niebezpiecznych jest regulowany przepisami, które wymagają, żeby informacje o odbiorcach były zawarte w innych dokumentach, a nie w numerze UN. Ponadto, interpretacja numeru UN jako wskazania rodzaju niebezpieczeństwa, jakie stwarza przewożony materiał, jest myląca. Chociaż numer UN jest powiązany z rodzajem niebezpieczeństwa, jego główną funkcją jest jednoznaczna identyfikacja substancji, a nie klasyfikacja zagrożeń. Właściwe zrozumienie, że numer UN identyfikuje substancję, jest kluczowe dla bezpieczeństwa oraz zgodności z międzynarodowymi standardami, zwłaszcza w kontekście szkoleń i procedur bezpieczeństwa w branży transportowej.

Pytanie 33

Proces załadunku i wyładunku w systemie ruchomej drogi Ro-La jest realizowany poprzez

A. najazd tyłem na wózki wagonowe

B. przeładunek pionowy z użyciem suwnicy

C. najazd przodem za pomocą ruchomej lub stałej rampy czołowej

D. uniesienie ładunku za naroża zaczepowe

Załadunek i wyładunek w systemie ruchomej drogi Ro-La odbywa się poprzez najazd przodem przez ruchomą lub stałą rampę czołową, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w logistyce. System Ro-La (Rolling Highway) zapewnia efektywny transport intermodalny, w którym wykorzystuje się wagony kolejowe do przewozu zestawów drogowych, umożliwiając jednocześnie zachowanie ich integralności. Rampy czołowe, zarówno ruchome, jak i stałe, pozwalają na płynne wprowadzenie pojazdów na wagon, zwiększając bezpieczeństwo operacji oraz redukując czas załadunku. Przykładem zastosowania tej metody jest transport pojazdów ciężarowych na trasach między Europą a Azją, gdzie szybki i bezpieczny załadunek jest kluczowy dla efektywności łańcucha dostaw. Warto również zauważyć, że zgodnie z normami bezpieczeństwa, stosowanie ramp czołowych minimalizuje ryzyko uszkodzenia ładunku oraz pojazdów, co jest istotne w kontekście wysokich kosztów związanych z uszkodzeniami i opóźnieniami.

Pytanie 34

Liczba składająca się z dwóch lub trzech cyfr, umieszczona w górnej części tablicy ADR na pojeździe transportującym materiały niebezpieczne, informuje o

A. numerze identyfikacyjnym materiału

B. trasie transportu substancji

C. ilości transportowanej substancji

D. numerze identyfikacyjnym niebezpieczeństwa

Numer rozpoznawczy niebezpieczeństwa jest kluczowym elementem systemu oznakowania pojazdów transportujących substancje niebezpieczne. W ramach tablicy ADR, oznaczenia te składają się z cyfr, które wskazują na specyfikę zagrożenia, jakie dana substancja może stwarzać. Na przykład, numer 3 odnosi się do cieczy łatwopalnych, podczas gdy numer 8 oznacza substancje żrące. Użycie tych oznaczeń jest zgodne z Międzynarodową Konwencją o Transportach Drogowych Substancji Niebezpiecznych (ADR), której celem jest zapewnienie bezpieczeństwa w transporcie. Zrozumienie i prawidłowe odczytywanie tych numerów pozwala nie tylko na szybkie i skuteczne reagowanie w sytuacjach awaryjnych, ale także na odpowiednie przygotowanie i zabezpieczenie osób oraz mienia. W praktyce, kierowcy i służby ratunkowe muszą być świadomi tych oznaczeń, aby zminimalizować ryzyko i skutki związane z transportem substancji niebezpiecznych, co podkreśla znaczenie edukacji i szkolenia w tym zakresie.

Pytanie 35

Urządzenie do mechanizacji załadunku przepracowało 3 000 roboczogodzin. Zgodnie z zaleceniami producenta, szczegółowa kontrola urządzenia powinna być przeprowadzana co 240 roboczogodzin. Oblicz, ile maksymalnie roboczogodzin może pracować to urządzenie do następnej kontroli.

A. 80 roboczogodzin

B. 140 roboczogodzin

C. 120 roboczogodzin

D. 100 roboczogodzin

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów myślowych. Na przykład, część osób może pomylić się, obliczając, jak wiele roboczogodzin pozostało do następnej kontroli, nie uwzględniając, że kontrola odbywa się co 240 roboczogodzin. W przypadku, gdy ktoś podałby odpowiedź 100 roboczogodzin, mógłby błędnie pomyśleć, że pozostało mniej czasu niż w rzeczywistości. Dodatkowo, wybór 140 roboczogodzin może wynikać z błędnego założenia, że pozostały czas do kontroli można określić jako różnicę między 240 a dotychczas przepracowanymi roboczogodzinami. Taka kalkulacja nie uwzględnia pełnych cykli kontrolnych, które miały miejsce do tej pory, co prowadzi do niewłaściwych wyników. W kontekście zarządzania maszynami i ich konserwacją, kluczowe jest przestrzeganie ustalonych harmonogramów oraz dokładne rejestrowanie roboczogodzin. Zrozumienie tego mechanizmu jest niezwykle istotne, aby uniknąć nieprzewidzianych przestojów i kosztów wynikających z awarii sprzętu. Regularna kontrola nie tylko zwiększa efektywność operacyjną, ale także wpływa na bezpieczeństwo pracy oraz wydłuża żywotność urządzeń. Właściwe podejście do monitorowania stanu technicznego maszyn jest zgodne z normami branżowymi, które zalecają systematyczne przeglądy oraz konserwacje, co pozwala na optymalizację pracy i zwiększenie rentowności inwestycji w sprzęt.

Pytanie 36

Druga cyfra w kodzie EAN-13 identyfikuje

A. kod wytwórcy

B. cyfrę kontrolną

C. kod produktu

D. system numerowania

Podejście do analizy kodów EAN-13, które odnosi się do niepoprawnych odpowiedzi, wymaga uwzględnienia kilku istotnych aspektów. Kod produktu, na przykład, nie jest przypisany do drugiej grupy cyfr, ale jest zawarty w szerszym kontekście całego kodu. W rzeczywistości, kod produktu zajmuje kolejne cyfry po kodzie wytwórcy, co oznacza, że zrozumienie struktury kodu EAN-13 jest kluczowe dla jego prawidłowej interpretacji. Często mylnie sądzi się, że kod wytwórcy jest równocześnie kodem produktu, co może prowadzić do nieporozumień w zarządzaniu zapasami lub w obiegu towarów. Ponadto, system numerowania nie jest bezpośrednio związany z określaniem konkretnego wytwórcy, lecz odnosi się do ogólnych zasad struktury kodów kreskowych, które mają na celu unifikację procesów identyfikacyjnych. Warto również zaznaczyć, że cyfra kontrolna, która kończy kod EAN-13, jest używana do weryfikacji poprawności całego numeru, a nie identyfikacji konkretnego producenta. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla poprawnej obsługi i analizy kodów kreskowych w praktyce handlowej oraz w logistyce.

Pytanie 37

Stopień wykorzystania środków transportu w roku 2019 r. obliczony na podstawie danych zawartych w tabeli oraz zamieszczonego wzoru wynosi

Zestawienie danych przedsiębiorstwa transportowego
Wyszczególnienie	Uzyskany wynik
Wyszczególnienie	2018 r.	2019 r.	2020 r.
Wykorzystany czas pracy [h]	10 500	10 450	10 670
Dysponowany czas pracy [h]	10 800	10 800	10 800
Przewieziony ładunek rzeczywisty [t]	29 760	32 088	34 916
Ładunek możliwy do przewiezienia [t]	32 000	38 200	40 600
Liczba godzin pracy środków transportu [h]	9 960	9 980	10 000
Możliwa liczba godzin pracy środków transportu [h]	10 800	10 800	10 800
Stopień wykorzystania środka transportu = ^{przewieziony ładunek rzeczywisty [t]}/_{ładunek możliwy do przewiezienia [t]} × 100

A. 84%

B. 110%

C. 93%

D. 86%

Jak się przyjrzymy innym odpowiedziom, to widać, że mogą być pewne nieporozumienia z obliczeniami i interpretacją tych wyników. Procentowe wskaźniki wykorzystania mają pokazywać, jak efektywnie działa transport, a błędne ich zrozumienie może prowadzić do większych problemów. Jeśli ktoś wybrał 93% czy 110%, to widać, że nie za bardzo rozumie, jak to działa. To nie może przekraczać 100%, bo to znaczyłoby, że przewoźnik przewiózł więcej niż mógł, co jest niemożliwe. A 86% czy 93% mogą wynikać z błędnego zaokrąglania, co jest częstym błędem w obliczeniach procentowych. Ważne, by zawsze dokładnie odnosić się do danych i korzystać z odpowiednich wzorów. Również warto znać standardy w branży, które mówią o tym, jak efektywność transportu powinna być mierzona, żeby mieć wiarygodne dane do analizy. W praktyce często zdarza się skupić na niekompletnych danych lub nie mieć pełnego kontekstu, co prowadzi do błędnych wniosków.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

W przypadku ciągnięcia wieloosiowych przyczep o znacznej ładowności, najbardziej odpowiednie są ciągniki

A. rolnicze

B. balastowe

C. specjalne

D. siodłowe

Wybór ciągnika do transportu wieloosiowych przyczep o dużej ładowności wymaga przemyślenia kilku kluczowych aspektów, które niestety nie zostały uwzględnione w innych odpowiedziach. Ciągniki siodłowe, chociaż powszechnie używane w transporcie drogowym, nie są optymalnym rozwiązaniem dla bardzo ciężkich ładunków, jakimi są przyczepy balastowe. Ich konstrukcja jest bardziej dostosowana do przewozu standardowych kontenerów lub ładunków paletowych, a nie maszyn o dużej masie. Z kolei ciągniki specjalne są projektowane do specyficznych zadań, a ich użycie w transporcie balastowym może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania zasobów. Ciągniki rolnicze, mimo że są robustne, nie są przystosowane do transportu na drogach publicznych z dużymi prędkościami, co ogranicza ich uniwersalność w kontekście przewozu ciężkich ładunków. Właściwe zrozumienie zastosowania i specyfikacji technicznych różnych typów ciągników jest kluczowe, aby uniknąć błędów, które mogą wpłynąć na bezpieczeństwo i efektywność transportu. W przypadku ciągników balastowych, ich konstrukcja i większa masa pozwalają na lepsze radzenie sobie z wysokimi obciążeniami, co czyni je najbardziej odpowiednim wyborem w tej sytuacji.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej