Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Higienistka stomatologiczna
Kwalifikacja: MED.02 - Wykonywanie świadczeń stomatologicznych z zakresu profilaktyki i promocji zdrowia jamy ustnej oraz współuczestniczenie w procesie leczenia
Data rozpoczęcia: 6 czerwca 2025 19:38
Data zakończenia: 6 czerwca 2025 19:52

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Który typ próchnicy można zaobserwować u młodych ludzi, posiadających szerokie kanaliki zębinowe, u których nie nastąpiła jeszcze pełna mineralizacja szkliwa?

A. Atypowa

B. Wtórna

C. Ostra

D. Przewlekła

Odpowiedź "ostra" jest prawidłowa, ponieważ ostra postać próchnicy charakteryzuje się szybkim postępem i dużą agresywnością, co jest szczególnie zauważalne u młodych pacjentów. U osób z szerokimi kanalikami zębinowymi, które nie osiągnęły jeszcze pełnej mineralizacji szkliwa, tkanka zębowa jest bardziej podatna na działanie czynników demineralizujących, takich jak kwasy produkowane przez bakterie. W młodym wieku zęby są jeszcze w fazie rozwoju, co czyni je bardziej wrażliwymi na próchnicę. W praktyce dentystycznej, ostra próchnica często wymaga natychmiastowego leczenia, aby zapobiec dalszym uszkodzeniom. Kluczowe jest wczesne wykrywanie zmian próchnicowych i stosowanie odpowiednich środków profilaktycznych, takich jak fluoryzacja oraz edukacja pacjentów na temat higieny jamy ustnej. W zgodzie z aktualnymi wytycznymi WHO, profilaktyka i wczesne leczenie zmian próchnicowych mają kluczowe znaczenie w opiece stomatologicznej, szczególnie w przypadku dzieci i młodzieży, gdzie prawidłowe nawyki mogą wpłynąć na zdrowie jamy ustnej przez całe życie.

Pytanie 2

Płukanie jamy ustnej roztworami fluorków w grupach powinno być przeprowadzane pod kontrolą specjalisty u dzieci powyżej

A. 5 roku życia

B. 4 roku życia

C. 6 roku życia

D. 3 roku życia

Zbiorowe płukanie jamy ustnej roztworami fluorkowymi jest zalecane dla dzieci powyżej 6 roku życia ze względu na ich zdolność do odpowiedniego wykonania procedury oraz zrozumienia jej znaczenia. W tym wieku dzieci są bardziej świadome i potrafią samodzielnie płukać usta, co minimalizuje ryzyko przypadkowego połknięcia roztworu, co mogłoby prowadzić do niepożądanych efektów zdrowotnych. Fluorki stosowane w takich roztworach mają na celu wzmocnienie szkliwa zębów oraz ochronę przed próchnicą, co jest szczególnie istotne w okresie intensywnego rozwoju uzębienia. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia oraz krajowymi standardami stomatologicznymi, dzieci w tym wieku powinny regularnie uczestniczyć w programach profilaktycznych, które obejmują profesjonalne zastosowanie fluorków. Niezwykle ważne jest, aby te procedury były przeprowadzane w kontrolowanych warunkach przez wykwalifikowany personel, co zapewnia ich skuteczność oraz bezpieczeństwo.

Pytanie 3

Okresowo przeprowadzany biologiczny test kontrolujący proces sterylizacji, który informuje o eliminacji drobnoustrojów, to test

A. SPS

B. Helix

C. Bowie-Dick`a

D. Sporal A

Test Sporal A jest biologiczną metodą kontroli procesu sterylizacji, która polega na wykorzystaniu przetrwalników bakterii Bacillus atrophaeus jako wskaźników skuteczności procesu sterylizacji. Po przeprowadzeniu sterylizacji, kultury z przetrwalnikami są inkubowane, a wzrost mikroorganizmów wskazuje na ewentualne nieskuteczne działanie sterylizacji. Ten test jest szczególnie ceniony w środowiskach medycznych oraz przemysłowych, gdzie utrzymanie wysokiego poziomu aseptyki jest kluczowe. W praktyce zastosowanie testu Sporal A umożliwia regularne monitorowanie procesów sterylizacji w autoklawach, co jest zgodne z wytycznymi międzynarodowych standardów, takich jak ISO 11138. Regularne stosowanie testów biologicznych, takich jak Sporal A, zapewnia, że sprzęt medyczny i materiały są rzeczywiście wolne od drobnoustrojów, co jest niezbędne dla bezpieczeństwa pacjentów oraz skuteczności procedur medycznych.

Pytanie 4

Czym jest zabieg radektomii?

A. polega na usunięciu jednego z korzeni zęba wielokorzeniowego, bez uszkodzenia jego korony

B. związany jest z usunięciem patologicznych treści z kieszonki dziąsłowej

C. dotyczy wyłyżeczkowania zębodołu po przeprowadzeniu ekstrakcji zęba

D. obejmuje odcięcie 1/3 przywierzchołkowej części korzenia zęba wraz z występującymi zmianami okołowierzchołkowymi

Radektomia to taki zabieg w stomatologii, który polega na usunięciu jednego z korzeni zęba, ale korona zęba zostaje nienaruszona. Zwykle robi się to w sytuacjach, kiedy jeden z korzeni ma jakieś problemy, a pozostałe są zdrowe. Dzięki temu nie trzeba od razu usuwać całego zęba, co jest mega ważne, bo można zachować jego funkcję i wygląd. Na przykład, jeśli mamy ząb trzonowy z trzema korzeniami i tylko jeden z nich jest chory, to jego usunięcie pozwala na dalsze korzystanie z zęba. W stomatologii coraz częściej korzysta się z technik, które są mniej inwazyjne, żeby pacjent czuł się lepiej i szybciej dochodził do siebie. Warto też pamiętać, że radektomię można wspierać odpowiednim leczeniem endodontycznym, co zwiększa szansę na uratowanie zdrowego zęba.

Pytanie 5

Preparat dezynfekujący wykazujący działanie przeciwko wirusom ma oznaczenie

A. B

B. F

C. V

D. Tbc

Preparat dezynfekcyjny o działaniu wirusobójczym oznaczany literą V jest zgodny z normami i regulacjami dotyczącymi środków dezynfekcyjnych. W kontekście dezynfekcji, kluczowe jest, aby preparaty były skuteczne w eliminacji wirusów, co ma szczególne znaczenie w placówkach medycznych, gastronomicznych oraz w codziennych przestrzeniach publicznych. Preparaty oznaczone literą V są testowane zgodnie z normami europejskimi, takimi jak EN 14476, które określają metody oceny skuteczności wirusobójczej. Przykładem zastosowania takich preparatów może być dezynfekcja powierzchni w szpitalu po kontakcie z pacjentem zakaźnym, gdzie kluczowe jest szybkie i efektywne zneutralizowanie potencjalnych patogenów. Używanie preparatów wirusobójczych jest zalecane przez różne organizacje zdrowotne, w tym WHO, zwłaszcza w dobie pandemii, aby zminimalizować ryzyko zakażeń.

Pytanie 6

Zaleca się, aby ćwiczenie z płytką przedsionkową Schóenherra u 7-letniego dziecka wykonywać w ilości od 10 do 15 powtórzeń

A. 10 razy dziennie

B. 2-3 razy dziennie

C. 5 razy dziennie

D. raz dziennie

Odpowiedź 2-3 razy dziennie jest zgodna z zaleceniami dotyczącymi ćwiczenia z płytką przedsionkową Schóenherra u dzieci. Tego rodzaju ćwiczenia mają na celu poprawę koordynacji ruchowej oraz równowagi, co jest szczególnie istotne w przypadku dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Wykonywanie ćwiczeń 2-3 razy dziennie pozwala na stopniowe wzmocnienie mięśni stabilizujących i poprawę propriocepcji. W praktyce oznacza to, że rodzice czy opiekunowie powinni wprowadzić te ćwiczenia do codziennej rutyny dziecka, co nie tylko wpłynie korzystnie na jego rozwój fizyczny, ale także na samopoczucie psychiczne. Dodatkowo, wdrażanie takich ćwiczeń w ramach programu rehabilitacyjnego czy profilaktycznego powinno być monitorowane przez specjalistów, co jest zgodne z wytycznymi towarzystw pediatrycznych i fizjoterapeutycznych. Regularność i systematyczność ćwiczeń są kluczowe dla osiągnięcia pozytywnych efektów, dlatego zalecenia te koncentrują się na 2-3 sesjach dziennie, co jest optymalne w kontekście rozwoju dziecka oraz jego możliwości adaptacyjnych.

Pytanie 7

Każdy pojemnik przeznaczony na odpady musi być wyposażony w odpowiednie oznaczenia umieszczone w miejscu dobrze widocznym. Oznakowanie identyfikujące powinno zawierać kod odpadu oraz

A. datę zamknięcia, numer telefonu producenta odpadów

B. datę zamknięcia, NIP oraz REGON producenta odpadów

C. adres producenta odpadów, datę zamknięcia

D. adres producenta odpadów, godzinę zamknięcia

Odpowiedź "adres wytwórcy odpadów, datę zamknięcia" jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz standardami zarządzania odpadami, każde oznakowanie pojemnika na odpady powinno umożliwiać identyfikację zarówno miejsca powstania odpadów, jak i daty ich składowania. Adres wytwórcy odpadów jest kluczowy, ponieważ pozwala na szybkie zidentyfikowanie podmiotu odpowiedzialnego za odpady, co jest istotne w przypadku ewentualnych inspekcji lub konieczności zidentyfikowania źródła zanieczyszczeń. Data zamknięcia pojemnika informuje o tym, kiedy odpady zostały umieszczone w pojemniku, co ma znaczenie dla monitorowania ich stanu i zgodności z przepisami dotyczącymi przechowywania odpadów. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być sytuacja, w której inspektor ochrony środowiska sprawdza pojemniki na odpady podczas rutynowej kontroli – dostępność tej informacji znacząco ułatwia proces weryfikacji. Ponadto, odpowiednie oznakowanie jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie gospodarki odpadami, które promują przejrzystość i odpowiedzialność w zarządzaniu środowiskiem.

Pytanie 8

Który z wymienionych środków jest używany jako wkładka dozębodołowa w przypadku bólu poekstrakcyjnego?

A. Chloran

B. Dikamfen

C. Endosal

D. Kamfenol

Odpowiedzi, które wskazałeś, są związane z różnymi właściwościami farmakologicznymi, ale nie są stosowane w kontekście wkładek dozębodołowych w bólach poekstrakcyjnych. Chloran, na przykład, ma zastosowanie w dezynfekcji, ale nie jest lekiem, który łagodzi ból poekstrakcyjny. Jego działanie polega na eliminacji patogenów, co jest istotne w profilaktyce infekcji, ale nie wpływa na subiektywne odczucia bólowe pacjenta. Z kolei Endosal stosuje się głównie w endodoncji, jako środek do leczenia kanałowego, a jego działanie nie jest ukierunkowane na redukcję bólu po usunięciu zęba. Dikamfen również nie ma zastosowania w kontekście bólu poekstrakcyjnego i nie jest akceptowany w praktykach stomatologicznych jako środek przeciwbólowy. Wybierając leki na ból poekstrakcyjny, ważne jest, aby kierować się ich specyfiką działania oraz przeznaczeniem, co pozwoli na efektywną terapię i szybszy powrót do zdrowia. W przypadku nieodpowiedniego wyboru leków, pacjent może nie tylko odczuwać dyskomfort, ale również ryzykować powikłania związane z gojeniem się ran poekstrakcyjnych.

Pytanie 9

Do przeprowadzenia profilaktyki fluorkowej metodą Torella należy użyć roztworu fluorku sodu o stężeniu procentowym

A. 2%

B. 1%

C. 0,2%

D. 0,02%

Roztwór fluorku sodu o stężeniu 0,2% jest uznawany za optymalny do zabiegu profilaktyki fluorkowej metodą Torella. Stężenie to zapewnia efektywne działanie fluoru w zapobieganiu próchnicy, jednocześnie minimalizując ryzyko fluoroz, które może wystąpić przy zbyt wysokich stężeniach. W praktyce, fluorek sodu wykorzystywany jest w różnych formach, takich jak żele, pianki czy lakier, a jego stosowanie w stężeniu 0,2% jest zgodne z zaleceniami wielu instytucji zdrowotnych, w tym Światowej Organizacji Zdrowia oraz krajowych towarzystw stomatologicznych. Przy odpowiedniej aplikacji, fluorek sodu może skutecznie wzmocnić szkliwo zęba, co ma kluczowe znaczenie w profilaktyce chorób zębów, zwłaszcza u dzieci, które są bardziej podatne na rozwój próchnicy. Przykładowo, w gabinetach stomatologicznych, roztwór ten jest często nakładany na zęby pacjentów po profesjonalnym oczyszczeniu, co potęguje jego działanie i przynosi znaczne korzyści zdrowotne. Ponadto, stosowanie roztworu o stężeniu 0,2% jest zgodne z najlepszymi praktykami i standardami w dziedzinie stomatologii, co czyni ten zabieg bezpiecznym i efektywnym sposobem ochrony jamy ustnej.

Pytanie 10

Worek zawierający odpady medyczne, w którym znajdują się żywe patogeny lub ich toksyny, powinien być oznaczony kodem

A. 18 01 03

B. 18 01 06

C. 18 01 04

D. 18 01 01

Odpowiedź 18 01 03 jest trafiona, bo dotyczy odpadów medycznych, które mają w sobie materiały zakaźne, takie jak żywe drobnoustroje oraz ich toksyny. Według przepisów, odpady te wymagają specjalnego traktowania przez ich potencjalne zagrożenie dla zdrowia i środowiska. W praktyce ważne jest, aby worki z takimi odpadami były dobrze oznakowane, co pomaga w ich właściwym zarządzaniu – chodzi tu o transport, przechowywanie i późniejsze unieszkodliwianie. Można to zaobserwować w szpitalach, gdzie odpady zakaźne muszą być segregowane, żeby zmniejszyć ryzyko zakażeń. Oznaczenie odpowiednim kodem ułatwia też życie firmom zajmującym się ich utylizacją, co jest zgodne z dobrymi praktykami oraz lokalnymi przepisami, które mówią, jak postępować z takimi odpadami.

Pytanie 11

Jaką kategorię potrzeb terapeutycznych należy przypisać do kodu symptomów chorobowych wskaźnika CPITN oznaczonego symbolem 1?

A. Instruktaż higieny jamy ustnej

B. Badanie kontrolne za 3 miesiące

C. Skaling poddziąsłowy

D. Skaling naddziąsłowy

Wybór odpowiedzi 'Instruktaż higieny jamy ustnej' jako odpowiedzi na pytanie dotyczące wskazania dla kodu CPITN oznaczonego symbolem 1 jest poprawny z kilku powodów. Symbol 1 w systemie CPITN oznacza, że zęby nie wykazują oznak choroby, ale istnieje ryzyko rozwoju problemów związanych z utrzymaniem zdrowia jamy ustnej. Dlatego kluczowym działaniem w tym przypadku jest edukacja pacjenta w zakresie higieny jamy ustnej. Instruktaż higieny jamy ustnej powinien obejmować naukę prawidłowego szczotkowania zębów, nitkowania oraz ogólnych zasad dbania o jamę ustną. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy ma na celu zarówno prewencję, jak i poprawę stanu zdrowia jamy ustnej pacjenta. W kontekście standardów opieki stomatologicznej, regularne instruktaże higieniczne są zalecane przez organizacje takie jak American Dental Association i World Health Organization jako kluczowy element programów profilaktycznych. Właściwe wdrożenie tych zasad nie tylko wpływa na zdrowie zębów, ale również na ogólny stan zdrowia pacjenta, zmniejszając ryzyko wystąpienia chorób przyzębia czy próchnicy.

Pytanie 12

Informacje o pacjencie w poradni ortodontycznej zapisuje się w dokumencie z identyfikatorem

A. Mz/St-1

B. Mz/Ort-10

C. Mz/Ort-1

D. Mz/St-10

Odpowiedź Mz/St-10 jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi standardami w dokumentacji medycznej, sygnatura ta odnosi się do dokumentacji pacjentów w poradniach ortodontycznych. Oznaczenie Mz/St-10 wskazuje na specyficzny formularz, który jest przeznaczony do rejestrowania danych pacjentów w kontekście ortodoncji. W praktyce, dokumenty te zawierają istotne informacje, takie jak dane osobowe pacjenta, historyjkę medyczną, plany leczenia oraz rezultaty terapeutyczne. Zgodnie z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Ortodontycznego, ważne jest, aby dokumentacja była przechowywana w sposób zgodny z przepisami prawa, co zapewnia nie tylko ochronę danych pacjenta, ale również ułatwia późniejsze konsultacje oraz prowadzenie badań klinicznych. Odpowiednia kwalifikacja dokumentów przyczynia się również do lepszego zarządzania praktyką ortodontyczną, co jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości opieki zdrowotnej.

Pytanie 13

W amerykańskim systemie oznaczenie 24 odnosi się do zęba stałego

A. siekacz przyśrodkowy dolny lewy

B. przedtrzonowiec przyśrodkowy górny lewy

C. siekacz boczny dolny prawy

D. przedtrzonowiec boczny górny lewy

Odpowiedź "siekacz przyśrodkowy dolny lewy" jest prawidłowa, ponieważ w systemie numeracji zębów według Amerykańskiej Akademii Stomatologii, ząb oznaczony numerem 24 odpowiada właśnie temu ząbkowi. Siekacze przyśrodkowe dolne lewy i prawy są pierwszymi zębami w dolnej części łuku zębowego, a ich numeracja w tym systemie zaczyna się od 17 dla siekacza przyśrodkowego górnego prawego i kończy na 32 dla trzeciego trzonowca górnego prawego. Zrozumienie tej numeracji jest kluczowe w praktyce stomatologicznej, ponieważ umożliwia szybkie i jednoznaczne identyfikowanie zębów podczas diagnozy, planowania leczenia oraz prowadzenia dokumentacji. W kontekście praktycznym, wiedza na temat numerów zębów jest niezbędna do komunikacji w zespołach stomatologicznych oraz między specjalistami, co zwiększa efektywność i bezpieczeństwo leczenia. Dodatkowo, stosowanie standardowych systemów numeracji, takich jak system FDI czy system Palmer, podkreśla znaczenie zrozumienia różnorodnych systemów w praktyce stomatologicznej.

Pytanie 14

W przypadku pacjenta z problemem erozji zębów, jakie zalecenie powinien dać higienista, aby zminimalizować wpływ kwasów?

A. spożywanie soków owocowych przez słomkę.

B. picie kwaśnych napojów i jedzenia.

C. używanie szczotki z twardym włosiem.

D. płukanie ust roztworem chlorhexydyny.

Picie soków owocowych przez słomkę jest zalecane, ponieważ pozwala ograniczyć kontakt kwasów z zębami. Kwasowe napoje, w tym soki owocowe, mogą prowadzić do erozji szkliwa, co w dłuższym czasie prowadzi do poważnych problemów dentystycznych. Stosowanie słomki pozwala na skierowanie płynu z dala od przednich zębów, co zmniejsza ich narażenie na działanie kwasów. Dodatkowo, warto pamiętać, że po spożyciu kwaśnych napojów zaleca się przepłukanie jamy ustnej wodą w celu neutralizacji pH. Według wytycznych Amerykańskiej Akademii Stomatologii, unikanie kontaktu kwasów z zębami jest kluczowym elementem prewencji erozji zębów. Zastosowanie metody picia przez słomkę jest prostym, ale skutecznym sposobem na ochronę szkliwa. Rekomenduje się także ograniczenie spożycia soków owocowych oraz ich rozcieńczanie wodą, co dodatkowo zmniejsza ich kwasowość, a tym samym ryzyko erozji.

Pytanie 15

Zbadano ząb pod kątem żywotności przy użyciu testu elektrycznego. Próg pobudliwości nie wyniósł więcej niż 40 µA. Co oznacza ten wynik?

A. zgorzel miazgi

B. przewlekłe zapalenie miazgi

C. prawidłową miazgę

D. martwicę miazgi

Wynik testu elektrycznego, który wskazuje próg pobudliwości nieprzekraczający 40 µA, jest oznaką prawidłowej miazgi zębowej. W przypadku zdrowej miazgi, nerwy i naczynia krwionośne są w pełni funkcjonalne, co umożliwia odpowiednią reakcję na bodźce elektryczne. Niski próg pobudliwości świadczy o dobrze zachowanej integralności miazgi oraz jej zdolności do przewodzenia impulsów nerwowych. W praktyce, lekarze dentyści mogą wykorzystać ten test, aby ocenić stan zdrowia miazgi zęba oraz postawić diagnozę. Kluczowe jest, aby regularnie monitorować stan miazgi, szczególnie w przypadkach, gdzie ząb był narażony na urazy lub choroby, takie jak próchnica. Standardy diagnostyczne zalecają stosowanie tego testu w połączeniu z innymi metodami oceny, takimi jak zdjęcia rentgenowskie, które mogą dostarczyć dodatkowych informacji o stanie zęba i otaczających tkanek. Wiedza ta jest istotna, aby zapewnić pacjentom odpowiednią opiekę dentystyczną oraz zapobiegać powikłaniom związanym z chorobami miazgi.

Pytanie 16

Zagrożenie uszkodzenia podczas korzystania z myjki ultradźwiękowej odnosi się do

A. szczękorozwieracza Roser-Königa

B. lusterka stomatologicznego

C. wierteł wykonanych z węglików spiekanych

D. tipów do skalera

Lusterka stomatologiczne są delikatnymi narzędziami, które mogą być narażone na uszkodzenia podczas czyszczenia w myjce ultradźwiękowej. Myjki ultradźwiękowe wykorzystują fale dźwiękowe wysokiej częstotliwości do generowania mikroskopijnych pęcherzyków, które implodują w płynie czyszczącym, tworząc ciśnienie, które skutecznie usuwa zanieczyszczenia z powierzchni narzędzi. Jednak lusterka, które są zazwyczaj wykonane ze szkła lub cienkowarstwowych materiałów, mogą być wrażliwe na te intensywne siły, mogąc pękać lub tracić swoje właściwości optyczne. W praktyce, aby uniknąć uszkodzeń, zaleca się stosowanie myjek ultradźwiękowych w odpowiednich zakresach temperatury i czasu, a także używanie dedykowanych detergentów, które są odpowiednie do czyszczenia delikatnych narzędzi stomatologicznych. Przestrzeganie tych praktyk nie tylko przedłuża żywotność instrumentów, ale również zapewnia ich prawidłowe działanie i bezpieczeństwo podczas zabiegów stomatologicznych.

Pytanie 17

Jakie wypełnienie jest przeciwwskazaniem do zastosowania amalgamatu?

A. wsteczne w przypadku resekcji wierzchołka korzenia

B. perforacji dna komory zęba

C. małych ubytków próchnicowych

D. korony zęba po przeprowadzeniu leczenia endodontycznego

Amalgamat dentystyczny jest materiałem stosowanym w wypełnieniach zębów, który charakteryzuje się dużą trwałością i odpornością na działanie sił żucia. Jednak jego zastosowanie jest ograniczone w przypadku koron zębowych po leczeniu endodontycznym. Korony te są osłabione, a ich struktura często nie jest wystarczająco mocna, aby wytrzymać obciążenia związane z amalgamatem, co może prowadzić do pęknięć lub innych komplikacji. W zastosowaniach klinicznych zaleca się użycie materiałów, które są bardziej elastyczne i lepiej przylegają do zębów, takich jak kompozyty lub ceramika. Przy wypełnieniu koron zębowych po leczeniu endodontycznym ważne jest także, aby materiał wypełniający był kompatybilny z tkanką zębową, co zwiększa trwałość i minimalizuje ryzyko dalszych uszkodzeń. W związku z tym, stosowanie amalgamatu w takich przypadkach nie jest standardową praktyką i powinno być unikane.

Pytanie 18

Podczas wizyty kontrolnej u stomatologa, pacjent powinien zostać poinformowany o

A. Rodzinnej historii chorób dziąseł

B. Wyłącznie o liczbie wykonanych zabiegów

C. Cenniku usług stomatologicznych

D. Stanie zdrowia jamy ustnej i zaleceniach profilaktycznych

Podczas wizyty kontrolnej u stomatologa niezwykle ważne jest, aby pacjent został poinformowany o stanie zdrowia jamy ustnej oraz otrzymał zalecenia dotyczące profilaktyki. To kluczowy element, ponieważ regularna kontrola i świadomość pacjenta na temat jego stanu zdrowia mogą zapobiec wielu poważnym problemom w przyszłości. Stomatolog, analizując stan dziąseł, zębów i błon śluzowych, może wcześnie wykryć potencjalne zagrożenia, takie jak próchnica czy choroby dziąseł. Dzięki temu pacjent ma szansę na podjęcie działań profilaktycznych, takich jak zmiana nawyków higienicznych, dieta czy regularne wizyty kontrolne. Zalecenia profilaktyczne mogą obejmować techniki szczotkowania, wybór odpowiednich past do zębów, a także informacje na temat znaczenia nitkowania i stosowania płynów do płukania jamy ustnej. Wiedza pacjenta w tym zakresie jest nieoceniona, ponieważ pozwala na świadome podejście do higieny jamy ustnej i unikanie kosztownych i bolesnych zabiegów w przyszłości. Podkreślenie znaczenia profilaktyki i edukacji pacjenta to standard w nowoczesnej stomatologii, który promuje zdrowy tryb życia i dbałość o własne zdrowie.

Pytanie 19

Zanurzeniowo nie można przeprowadzać dezynfekcji

A. końcówek stomatologicznych

B. strzykawek ciśnieniowych

C. klamer do koferdamu

D. frezów protetycznych

Dezynfekcja końcówek stomatologicznych metodą zanurzeniową jest niewłaściwa, ponieważ te elementy są zazwyczaj wykonane z materiałów wrażliwych na działanie silnych środków chemicznych oraz mogą być uszkodzone przez długotrwałe zanurzenie. Zgodnie z wytycznymi CDC oraz standardami WHO, końcówki stomatologiczne powinny być dezynfekowane w sposób, który nie narusza ich integralności. Zamiast tego, zaleca się stosowanie technik takich jak mycie pod bieżącą wodą z użyciem odpowiednich detergentów, a następnie przemywanie ich solą fizjologiczną lub w odpowiednich roztworach dezynfekcyjnych, które są zgodne z wymaganiami producenta. Na przykład, wiele praktyk stomatologicznych korzysta z autoklawów do sterylizacji końcówek, co zapewnia bezpieczeństwo pacjentów oraz personelu. Ponadto, ważne jest, aby regularnie sprawdzać i aktualizować procedury dezynfekcji w oparciu o najnowsze badania naukowe i regulacje branżowe, co pozwala na minimalizację ryzyka zakażeń.

Pytanie 20

O czym mówi opis w ramce dotyczący pobierania wycisku?

Pacjentowi należy pobrać wycisk podstawowy masą o gęstej konsystencji, a po jego odpowiednim opracowaniu należy wykonać na jego bazie wycisk uzupełniający (korekcyjny) z zastosowaniem masy o rzadkiej konsystencji.

A. dwuwarstwowego jednofazowego.

B. dwuwarstwowego dwufazowego.

C. orientacyjnego alginatowego.

D. czynnościowego silikonowego.

Wycisk dwuwarstwowy dwufazowy to metoda, która jest szeroko stosowana w stomatologii do uzyskiwania precyzyjnych wycisków zębów. Proces polega na pobraniu wycisku w dwóch etapach, co pozwala na uzyskanie bardziej dokładnego odwzorowania anatomicznego tkanek. W pierwszym etapie używa się masy o gęstej konsystencji, która zapewnia stabilność i wsparcie dla późniejszej warstwy. Następnie, w drugim etapie, aplikujemy masę o rzadszej konsystencji, która wnika w drobne detale i zapewnia lepsze odwzorowanie tkanek miękkich. Taki sposób postępowania minimalizuje ryzyko zniekształceń wycisku, co jest kluczowe dla dalszego procesu protetycznego czy ortodontycznego. Zastosowanie wycisku dwuwarstwowego dwufazowego wpisuje się w standardy jakościowe branży stomatologicznej, co gwarantuje wysoką jakość wykonania prac protetycznych i ortodontycznych. Takie podejście pozwala także na lepsze dopasowanie przyszłych uzupełnień, co jest istotne dla komfortu pacjenta oraz estetyki.

Pytanie 21

Podczas analizy higieny jamy ustnej u pacjenta odnotowano 24 przestrzenie międzyzębowe oraz 12 miejsc z płytką nazębną. Jak obliczyć wskaźnik API dla tego pacjenta?

A. 85%

B. 26%

C. 50%

D. 75%

Wskaźnik API (ang. Approximal Plaque Index) oblicza się jako stosunek liczby przestrzeni międzyzębowych z płytką nazębną do całkowitej liczby przestrzeni międzyzębowych, wyrażony w procentach. W tym przypadku pacjent miał 12 przestrzeni z płytką nazębną na 24 zarejestrowane przestrzenie międzyzębowe. Wzór na obliczenie wskaźnika API to: (liczba przestrzeni z płytką / liczba przestrzeni międzyzębowych) x 100. Zatem (12 / 24) x 100 = 50%. Oznacza to, że 50% przestrzeni międzyzębowych pacjenta ma płytkę nazębna, co jest istotną informacją dla oceny ogólnej higieny jamy ustnej pacjenta. Wskaźnik API jest używany w praktyce klinicznej do monitorowania skuteczności programów higieny jamy ustnej oraz do identyfikacji pacjentów wymagających intensywniejszej edukacji w zakresie dbania o jamę ustną. Dobrze przeprowadzona ocena może pomóc w zapobieganiu chorobom przyzębia i innym schorzeniom jamy ustnej.

Pytanie 22

Aby uniknąć wdychania ciała obcego przez pacjenta podczas zabiegów w zespole, należy zastosować

A. koferdam

B. ssak

C. ślinociąg

D. optragate

Koferdam to naprawdę ważne narzędzie w stomatologii. Jego głównym celem jest ochrona dróg oddechowych pacjenta, gdy robimy różne zabiegi dentystyczne. Dzięki niemu możemy lepiej oddzielić miejsce pracy, co nie tylko chroni drogi oddechowe, ale też zmniejsza ryzyko kontaktu z wydzielinami i innymi zanieczyszczeniami. Użycie koferdamu pozwala nam na dryżo pole operacyjne, co jest kluczowe, zwłaszcza przy leczeniu kanałowym albo zakładaniu wypełnień. Fajnie, że dzięki temu pacjenci czują się komfortowo, bo mniej się ruszają i nie przeszkadzają nam podczas pracy. W wielu krajach to standard, więc widać, jak bardzo jest to istotne w stomatologii.

Pytanie 23

Dokumentacja chorych, którzy zmarli, jest przechowywana – licząc od końca roku, w którym nastąpił zgon – przez czas

A. 15 lat

B. 10 lat

C. 5 lat

D. 20 lat

Dokumentacja pacjentów, którzy już nie żyją, powinna być trzymana przez 20 lat. Takie coś jest zgodne z przepisami prawnymi, m.in. z ustawą o ochronie zdrowia i tymi, co mówią o archiwizacji dokumentacji medycznej. Czas ten liczymy od końca roku, w którym pacjent zmarł. To ważne, bo daje dostęp do informacji w przypadku różnych zapytań, na przykład w sprawach sądowych albo ubezpieczeniowych. Długie przechowywanie dokumentacji to też sposób na lepsze usługi medyczne, bo można potem analizować dane. Przykładowo, jeśli pacjent zmarł w 2020 roku, to jego dokumenty powinny być przechowywane do końca 2040. WHO też o tym mówi, podkreślając, że taka praktyka jest istotna dla badań i statystyk.

Pytanie 24

W ramach profilaktyki prenatalnej, higienistka powinna poinformować ciężarną o odpowiednim sposobie karmienia sztucznego, zwracając szczególną uwagę na kąt, pod jakim należy trzymać butelkę względem szpary ust dziecka

A. 45o

B. 70o

C. 15o

D. 120o

Odpowiedź 45° jest prawidłowa, ponieważ trzymanie butelki pod tym kątem sprzyja prawidłowej technice karmienia sztucznego, co jest kluczowe dla zapewnienia komfortu i bezpieczeństwa dziecka. Utrzymanie butelki pod kątem 45° umożliwia odpowiednie napełnienie smoczka mlekiem, co minimalizuje ryzyko połykania powietrza przez dziecko. Zbyt mały kąt, jak 15°, może prowadzić do nieefektywnego ssania, a zbyt duży kąt, np. 70° lub 120°, może powodować szybkie płynięcie mleka, co z kolei zwiększa ryzyko zadławienia. W praktyce, zaleca się, aby podczas karmienia sztucznego zawsze kontrolować kąt, aby zapewnić dziecku komfort i zapobiegać nieprzyjemnym dolegliwościom, takim jak kolki. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) i innych instytucji zajmujących się zdrowiem dzieci, prawidłowa technika karmienia znacząco wpływa na rozwój i zdrowie niemowląt, a wczesne edukowanie rodziców w tym zakresie ma kluczowe znaczenie dla ich samodzielności w opiece nad dzieckiem.

Pytanie 25

W ocenie higieny jamy ustnej, w wskaźniku OHI, kryterium 3 oznacza

A. ząb wolny od nalotu oraz przebarwień

B. pokrycie nalotem przekraczające 2/3 powierzchni korony zęba

C. przebarwienie obejmujące do 2/3 powierzchni zęba

D. duże nagromadzenie miękkich osadów w kieszonkach dziąsłowych

Odpowiedź "pokrycie nalotem powyżej 2/3 korony zęba" jest zgodna ze wskaźnikiem OHI (Oral Hygiene Index), który jest stosowany w ocenie stanu higieny jamy ustnej. Kryterium 3 wskazuje na poważny problem z higieną, gdzie nalot na zębach jest znaczny, co może prowadzić do rozwoju chorób przyzębia oraz próchnicy. W praktyce, lekarze dentyści i higieniści stomatologiczni wykorzystują wskaźniki OHI do monitorowania efektywności programów profilaktycznych i edukacyjnych w zakresie higieny jamy ustnej. Dbałość o prawidłowe usuwanie płytki bakteryjnej, szczególnie w obszarze, gdzie nalot przekracza 2/3 powierzchni zęba, jest kluczowa. Regularne wizyty kontrolne oraz odpowiednie instrukcje dotyczące szczotkowania i nitkowania mogą pomóc pacjentom w utrzymaniu zdrowej jamy ustnej. Wiedza o skali OHI i umiejętność jej interpretacji pozwala na lepsze zrozumienie stanu zdrowia jamy ustnej pacjenta oraz podejmowanie skutecznych działań profilaktycznych.

Pytanie 26

Która część korony zęba jest pokryta najcieńszą warstwą szkliwa?

A. Brzeg sieczny

B. Listewki brzeżne

C. Szczyty guzków

D. Szyjka zęba

Szyjka zęba to naprawdę ważny element, który łączy koronę zęba z jego korzeniem. Ma najcieńsze szkliwo, więc jest bardziej narażona na różne czynniki, jak próchnica czy nawet erozja. Dlatego to szkliwo w tej okolicy jest takie kluczowe! Jak coś się stanie z szyjką, to mogą wystąpić spore problemy, jak nadwrażliwość zębów czy zapalenie dziąseł. W stomatologii rozumienie struktury zębów, a zwłaszcza szyjki, pozwala lepiej planować zabiegi profilaktyczne, na przykład fluorowanie, które wzmacnia szkliwo tam, gdzie jest najciężej. Warto też pamiętać, że szyjka zęba to taki krytyczny punkt dla zdrowia jamy ustnej, więc powinno się regularnie chodzić do dentysty – to naprawdę ważne.

Pytanie 27

Gdzie uchodzi przewód ślinianki podżuchwowej?

A. na brodawce przyuszniczej

B. w okolicy brodawki przysiecznej

C. w okolicy wędzidełka wargi dolnej

D. na mięsku podjęzykowym

Odpowiedź "na mięsku podjęzykowym" jest prawidłowa, ponieważ przewód ślinianki podżuchwowej (ductus submandibularis) rzeczywiście uchodzi do jamy ustnej w okolicy mięska podjęzykowego (caruncula sublingualis). Jest to istotne miejsce, ponieważ ślinianka podżuchwowa odgrywa kluczową rolę w produkcji śliny, która jest niezbędna do właściwego trawienia oraz nawilżenia błony śluzowej jamy ustnej. Przewód ślinianki podżuchwowej jest jednym z głównych dróg, przez które wydobywa się ślina, a jego odpowiednie funkcjonowanie jest istotne dla prawidłowego funkcjonowania układu pokarmowego. W praktyce medycznej zrozumienie lokalizacji ujścia przewodu jest niezbędne w kontekście diagnostyki zaburzeń ślinianek, takich jak kamica ślinowa lub infekcje. Ponadto, wiedza na temat anatomii i funkcji ślinianek jest istotna dla chirurgów stomatologicznych, otolaryngologów oraz innych specjalistów zajmujących się schorzeniami głowy i szyi.

Pytanie 28

W sytuacji, gdy rodzice się sprzeciwiają, kto może wyrazić zgodę na wykonanie świadczenia zdrowotnego?

A. Policja

B. Ministerstwo Zdrowia

C. Sąd opiekuńczy

D. Narodowy Fundusz Zdrowia

Sąd opiekuńczy jest instytucją odpowiedzialną za podejmowanie decyzji dotyczących ochrony dobra dziecka, w tym w przypadku sprzeciwu rodziców wobec udzielenia świadczenia zdrowotnego. Zgodnie z polskim prawem, gdy rodzice nie wyrażają zgody na leczenie, sąd opiekuńczy może interweniować, analizując dobro dziecka oraz okoliczności sprawy. W praktyce sąd bada, czy odmowa rodziców jest uzasadniona, czy może zagrażać zdrowiu lub życiu dziecka. Przykładowo, w sytuacji, gdy rodzice sprzeciwiają się leczeniu ratującemu życie, sąd wyda decyzję pozwalającą na jego realizację, kierując się nadrzędną zasadą ochrony dobra dziecka. Stosowanie tych procedur jest zgodne z kodeksem rodzinnym i opiekuńczym, który przewiduje, że w przypadku konfliktu między rodzicami a dzieckiem, decyzje powinny być podejmowane z uwzględnieniem najważniejszego interesu dziecka, co jest fundamentalnym założeniem w polskim systemie prawnym.

Pytanie 29

Cement stanowi materiał wykorzystywany do wypełnień stałych w zębach mlecznych?

A. cynkowo-siarczanowy

B. cynkowo-fosforanowy

C. glasjonomerowy

D. karboksylowy

Cement glasjonomerowy jest uznawany za materiał z wyboru do wypełnień stałych w zębach mlecznych ze względu na swoje unikalne właściwości. Charakteryzuje się doskonałą adhezją do tkanek zęba oraz zdolnością do uwalniania fluoru, co przyczynia się do remineralizacji zębów i ochrony przed próchnicą. Wypełnienia wykonane z cementu glasjonomerowego są także elastyczne i dobrze tolerowane przez tkanki, co jest szczególnie ważne w przypadku zębów mlecznych, które są bardziej podatne na uszkodzenia. Praktycznym zastosowaniem jest wykorzystywanie tego materiału w leczeniu małych ubytków oraz w przypadku pacjentów z ograniczonym dostępem do regularnej opieki stomatologicznej, ponieważ wypełnienia te mogą trwać dłużej niż tradycyjne materiały do wypełnień. W standardach stomatologicznych zaleca się stosowanie cementu glasjonomerowego ze względu na jego korzystny wpływ na zdrowie zębów oraz na estetykę uśmiechu dzieci. Warto również dodać, że materiał ten jest biokompatybilny, co minimalizuje ryzyko reakcji alergicznych.

Pytanie 30

Podczas piaskowania zębów końcówka dyszy piaskarki powinna znajdować się w odpowiedniej odległości od powierzchni zęba

A. o 0,25-0,5 mm

B. o 1-1,5 mm

C. o 2-2,5 mm

D. o 3-5 mm

Odpowiedzi wskazujące mniejsze odległości, takie jak 'o 2-2,5 mm', 'o 1-1,5 mm' oraz 'o 0,25-0,5 mm', są nieprawidłowe, ponieważ nie uwzględniają kluczowych zasad dotyczących bezpieczeństwa i efektywności piaskowania zębów. Zbyt bliskie umiejscowienie dyszy piaskarki może prowadzić do nadmiernego nacisku na ząb, co skutkuje uszkodzeniem szkliwa. Szkliwo jest najtwardszą substancją w organizmie człowieka, ale przy intensywnym działaniu strumienia piasku z bliskiej odległości może ulec ścieraniu, co prowadzi do osłabienia zęba i zwiększonej wrażliwości na bodźce zewnętrzne, takie jak ciepło czy zimno. Ponadto, zbyt mała odległość powoduje, że piasek nie rozprasza się prawidłowo, co może skutkować nierównomiernym czyszczeniem zębów i pozostawieniem nieusuniętych resztek osadów. W praktyce, wiele osób, które nie stosują się do zaleceń dotyczących odległości, doświadcza problemów zdrowotnych związanych z jamą ustną, takich jak próchnica czy choroby dziąseł. Dlatego niezwykle ważne jest, aby przestrzegać zaleceń dotyczących odległości dyszy od zęba, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie stomatologii i higieny jamy ustnej.

Pytanie 31

Osoba przekazująca dokumenty medyczne nie ma obowiązku do

A. zapoznania osoby odbierającej z przepisami dotyczącymi przechowywania dokumentacji

B. odnotowania faktu przekazania w dokumentacji wewnętrznej indywidualnej

C. zweryfikowania uprawnień osoby odbierającej

D. sprawdzenia tożsamości osoby, która odbiera

Odpowiedź, iż przekazujący dokumenty medyczne nie jest zobowiązany do zapoznania odbierającego z prawem przechowywania dokumentacji, jest prawidłowa, ponieważ obowiązek ten nie wynika z przepisów prawa ani z praktyk branżowych. W rzeczywistości, przekazujący dokumenty ma na celu zapewnienie, że dokumenty medyczne są przekazywane osobom uprawnionym, co jest kluczowe dla ochrony danych osobowych pacjentów. W kontekście przepisów, takich jak RODO, kluczowe jest, aby odbierający był świadomy swoich obowiązków dotyczących przechowywania i ochrony tych danych. Przykładowo, jeśli osoba odbierająca nie ma odpowiednich uprawnień do przechowywania dokumentacji, może to prowadzić do naruszenia przepisów dotyczących ochrony danych. W praktyce, przekazujący dokumenty powinien skupić się na weryfikacji uprawnień odbierającego oraz na odnotowaniu faktu przekazania, co stanowi część dokumentacji wewnętrznej zapewniającej zgodność z obowiązującymi normami i regulacjami. Takie działania są zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania dokumentacją medyczną oraz bezpieczeństwa informacji.

Pytanie 32

Jakiego preparatu należy użyć do trawienia szkliwa?

A. Kwas ortofosforowy w stężeniu 37%

B. Podchloryn sodu w stężeniu 15%

C. Wersenian sodu w stężeniu 17%

D. Chlorhexydynę w stężeniu 0,2%

Kwas ortofosforowy o stężeniu 37% jest powszechnie stosowany w stomatologii do wytrawiania szkliwa, co jest kluczowym etapem w przygotowaniu zębów do leczenia, takiego jak zakładanie wypełnień czy Licówek. Wytrawienie szkliwa polega na usunięciu niewielkiej warstwy zewnętrznej zęba, co pozwala na lepszą adhezję materiałów kompozytowych oraz innych substancji wykorzystywanych w stomatologii. Ta procedura umożliwia powstanie mikroskopijnych porów w szkliwie, co znacznie zwiększa powierzchnię styku i poprawia trwałość połączenia. Stosowanie kwasu ortofosforowego w odpowiednim stężeniu jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co zostało potwierdzone licznymi badaniami. Ponadto, w przypadku zastosowania zbyt słabych kwasów, efekt wytrawiania może być niewystarczający, a zbyt silne stężenia mogą powodować uszkodzenie tkanek zęba. Dlatego kluczowe jest użycie kwasu ortofosforowego w stężeniu 37%, co stanowi standard w procedurach stomatologicznych.

Pytanie 33

Preparatem stosowanym do znieczulenia dozębodołowego w przypadku powikłań bólowych i zapalnych po usunięciu zębów jest

A. Endosal

B. Cresophene

C. Antyformina

D. Nipas

Odpowiedzi takie jak Antyformina, Endosal i Cresophene, chociaż mogą być stosowane w innych kontekstach stomatologicznych, nie są odpowiednie jako leki dozębodołowe w przypadku powikłań zapalno-bólowych po ekstrakcjach zębów. Antyformina, mimo że ma właściwości przeciwbakteryjne, nie jest lekiem pierwszego wyboru w łagodzeniu bólu ani w redukcji stanu zapalnego w okolicy zęba. Stosowanie jej w takich sytuacjach może prowadzić do nieefektywnego leczenia bólu, co ma kluczowe znaczenie dla komfortu pacjenta. Endosal, z kolei, jest lekiem używanym głównie w terapii endodontycznej, a nie w postępowaniu poekstrakcyjnym. Jego działanie koncentruje się na dezynfekcji kanałów korzeniowych, co nie jest bezpośrednio związane z bólem postekstrakcyjnym. Cresophene, znany z działania dezynfekującego, również nie jest odpowiedni do doraźnego łagodzenia bólu po ekstrakcjach zębów. Stosowanie tych leków w niewłaściwych wskazaniach może prowadzić do niepożądanych efektów ubocznych oraz opóźnienia w procesie gojenia. W praktyce stomatologicznej kluczowe jest zrozumienie, że skuteczne leczenie bólu wymaga zastosowania specyficznych preparatów, które są potwierdzone badaniami klinicznymi jako efektywne w danym kontekście. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru niewłaściwych leków często wynikają z braku znajomości zastosowań poszczególnych substancji czynnych oraz ich mechanizmów działania.

Pytanie 34

Dokumentacja medyczna obejmuje skierowanie pacjenta na konsultację do innego gabinetu?

A. indywidualnej wewnętrznej

B. zbiorczej zewnętrznej

C. zbiorczej wewnętrznej

D. indywidualnej zewnętrznej

Skierowanie na konsultację do innego gabinetu jest częścią dokumentacji medycznej pacjenta i należy do kategorii indywidualnej zewnętrznej. Oznacza to, że dokument ten jest bezpośrednio związany z jednym pacjentem, a jego celem jest przekazanie istotnych informacji medycznych do innego specjalisty. W praktyce oznacza to, że każde skierowanie zawiera dane osobowe pacjenta, informacje o jego stanie zdrowia oraz powód konsultacji, co jest kluczowe dla dalszej diagnostyki i leczenia. Współczesne standardy ochrony danych osobowych, takie jak RODO, nakładają obowiązek staranności w przechowywaniu i przekazywaniu takich informacji, co podkreśla znaczenie odpowiedniego klasyfikowania dokumentacji. Prawidłowe zrozumienie kategorii dokumentacji medycznej jest niezbędne w kontekście zgodności z przepisami prawnymi oraz zapewnienia ciągłości opieki nad pacjentem. Przykładowo, jeśli pacjent z problemami kardiologicznymi otrzymuje skierowanie do kardiologa, ważne jest, aby wszystkie zebrane dane były rzetelnie i dokładnie przekazane, co przyczyni się do skuteczniejszego leczenia.

Pytanie 35

Aby ocenić żywotność miazgi zęba, konieczne jest użycie

A. chlorku etylu

B. chlorku metylu

C. fluorku sodu

D. roztworu erytrozyny

Chlorek etylu jest substancją stosowaną w stomatologii do oceny żywotności miazgi zęba, ponieważ działa jako środek znieczulający oraz ma właściwości, które indukują odpowiedź ze strony nerwów. Jego działanie opiera się na schłodzeniu tkanek, co może wywołać odczucie bólu lub dyskomfortu w przypadku, gdy miazga jest żywa. W praktyce dentystycznej, stosuje się go do przeprowadzania testów żywotności poprzez aplikację na powierzchnię zęba. Chlorek etylu jest szybki w działaniu i pozwala na natychmiastowe uzyskanie informacji o stanie miazgi, co jest kluczowe dla dalszego postępowania klinicznego. W przypadku braku reakcji na bodźce, może to sugerować, że miazga jest martwa, co prowadzi do decyzji o konieczności leczenia kanałowego. W związku z tym, stosowanie chlorku etylu w diagnostyce jest zgodne z najlepszymi praktykami w stomatologii, a jego użycie zwiększa bezpieczeństwo i skuteczność diagnozy.

Pytanie 36

Jakie jest zębowy wskaźnik intensywności próchnicy, jeśli u 10 pacjentów z próchnicą odnotowano łącznie 34 uszkodzone zęby?

A. 3,4%

B. 34%

C. 34

D. 3,4

Wybór innej odpowiedzi często wynika z braku zrozumienia sposobu obliczania wskaźnika intensywności próchnicy. Odpowiedzi takie jak 34 lub 34% mogą być mylące, ponieważ odnoszą się one do całkowitej liczby chorych zębów lub nieprawidłowego przeliczenia na procent. Wskaźnik intensywności próchnicy powinien być przedstawiony jako średnia liczba chorych zębów na osobę, a nie jako całkowita liczba chorych zębów lub procent. Często pojawia się również błąd związany z nieprawidłowym użyciem jednostek miary. W kontekście tego pytania, nie można mylić liczby chorych zębów z liczbą osób; na przykład, 34 zęby nie są równoważne 34%, co byłoby błędnym zrozumieniem, jak prezentowane są dane w badaniach epidemiologicznych. Praktyczne zastosowanie wiedzy o wskaźniku intensywności próchnicy jest niezwykle ważne, ponieważ umożliwia lepsze planowanie działań zdrowotnych w społeczności. Warto pamiętać, że wskaźniki te są używane w badaniach epidemiologicznych do oceny stanu zdrowia jamy ustnej i pomagają w identyfikacji grup ryzyka, co jest kluczowe dla wprowadzenia skutecznych interwencji zdrowotnych.

Pytanie 37

Podczas zabiegu stomatologicznego wystąpiła reakcja anafilaktyczna u pacjenta. Lekiem pierwszego wyboru jest

A. Claritina

B. Nitrogliceryna

C. Adrenalina

D. Lignokaina

Adrenalina jest lekiem pierwszego rzutu w przypadku reakcji anafilaktycznej, ponieważ działa poprzez szybkie zwężenie naczyń krwionośnych, co prowadzi do podniesienia ciśnienia krwi oraz zmniejszenia obrzęku tkanek. Działa również poprzez rozszerzenie oskrzeli, co ułatwia oddychanie. W kontekście zabiegów stomatologicznych, gdzie reakcje anafilaktyczne mogą wystąpić w odpowiedzi na leki znieczulające lub inne substancje, adrenalina jest kluczowa w ratowaniu życia pacjenta. Jej podanie powinno mieć miejsce jak najszybciej po zdiagnozowaniu reakcji anafilaktycznej, najlepiej w postaci zastrzyku domięśniowego w okolicy uda. Standardowe zalecenia mówią o dawce 0,3-0,5 mg adrenaliny dla dorosłych, co można powtarzać co 5-15 minut w razie potrzeby. Należy pamiętać, że adrenalina jest lekiem, który powinien być dostępny w każdym gabinecie stomatologicznym, aby zapewnić bezpieczeństwo pacjentów. Warto również, aby personel stomatologiczny był przeszkolony w zakresie rozpoznawania anafilaksji i prawidłowego podawania adrenaliny, zgodnie z wytycznymi amerykańskiego Towarzystwa Alergologicznego oraz Europejskiej Federacji Alergii i Immunologii Klinicznej.

Pytanie 38

Dokumentację medyczną osób, które zmarły w wyniku zatrucia, przechowuje się – licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce zgon, przez

A. 30 lat

B. 20 lat

C. 15 lat

D. 10 lat

Dokumentacja medyczna pacjentów, którzy zmarli na skutek zatrucia, powinna być przechowywana przez 30 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpił zgon. Jest to zgodne z obowiązującymi regulacjami prawnymi oraz zaleceniami dotyczącymi zarządzania dokumentacją medyczną. Przechowywanie dokumentacji przez tak długi okres jest kluczowe, ponieważ pozwala na prowadzenie badań statystycznych, epidemiologicznych oraz analiz medycznych, które mogą się przyczynić do poprawy bezpieczeństwa zdrowotnego i zapobiegania podobnym przypadkom w przyszłości. Przykładem zastosowania tak długiego okresu przechowywania jest możliwość prowadzenia długoterminowych badań dotyczących skutków zdrowotnych substancji toksycznych, a także analiza danych w kontekście polityki zdrowotnej oraz wytwarzania skutecznych programów edukacyjnych. Właściwe zarządzanie dokumentacją medyczną jest również istotne z punktu widzenia odpowiedzialności prawnej i etycznej, co wpisuje się w standardy dobrych praktyk w ochronie zdrowia.

Pytanie 39

W przypadku zagrożenia fluorozą zębów, pacjentowi powinno się zalecić

A. płukanie ust roztworem fluorku sodu

B. spożywanie soków owocowych

C. przyjmowanie tabletek fluorowych

D. używanie pasty o ograniczonej zawartości fluoru lub bez fluorów

Wybór pasty do zębów z mniejszą ilością fluoru, a nawet bez, jest ważny dla osób, które mogą mieć problem z fluoroza. To pomoże im uniknąć zbyt dużego narażenia na fluor w czasie, gdy zęby jeszcze się rozwijają. Fluoroza to poważna sprawa, bo może prowadzić do problemów ze szkliwem. Warto więc sięgnąć po pastę z niższym stężeniem fluoru, bo to zmniejsza ryzyko tego schorzenia, a jednocześnie daje zabezpieczenie przed próchnicą, co zawsze jest istotne. Pamiętaj, by regularnie odwiedzać dentystę, który pomoże dobrać najlepsze rozwiązania i przypomni o higienie jamy ustnej. No i nie zapominaj, że zarówno dorośli, jak i dzieci powinni korzystać z pasty dopasowanej do ich wieku i stanu zdrowia, bo to naprawdę ważne, by ograniczyć ryzyko fluorozy.

Pytanie 40

Jaką metodę szczotkowania zębów można zastosować z użyciem miękkiej szczoteczki, gdy występuje zaostrzony stan zapalny dziąseł?

A. Stillmanna

B. Roll

C. Chartersa

D. Bassa

Wybór innych metod szczotkowania, takich jak Stillmanna, Bassa i Chartersa, w kontekście nasilenia stanu zapalnego dziąseł może prowadzić do niepożądanych efektów. Metoda Stillmanna, która polega na ruchach w górę i w dół przy jednoczesnym szczotkowaniu zębów z dziąsłami, może okazać się zbyt agresywna dla wrażliwej tkanki dziąsłowej, co zwiększa ryzyko podrażnienia. Z kolei metoda Bassa, charakteryzująca się szczotkowaniem w poziomie wzdłuż linii dziąseł, nie zapewnia wystarczającego oczyszczenia w trudnodostępnych miejscach, co może prowadzić do dalszego gromadzenia się płytki bakteryjnej i zaostrzenia stanu zapalnego. Technika Chartersa, choć skuteczna w usuwaniu płytki z przestrzeni międzyzębowych, również wymaga precyzyjnego wykonania, co w przypadku osłabionych dziąseł może być trudne. W każdym z tych przypadków kluczowe jest zrozumienie, że metody szczotkowania muszą być dostosowane do indywidualnego stanu zdrowia jamy ustnej, a w sytuacjach zapalnych, stosowanie bardziej delikatnych technik, takich jak Roll, jest zdecydowanie bardziej wskazane. Nieodpowiedni dobór techniki może prowadzić do pogorszenia stanu zdrowia, dlatego tak ważne jest, aby osoby z problemami z dziąsłami konsultowały się ze specjalistami oraz stosowały się do wydawanych przez nich zaleceń. Zastosowanie niewłaściwych metod w niewłaściwych okolicznościach może skutkować nie tylko nasiloną bolesnością, ale również prowadzić do długotrwałych problemów zdrowotnych w obrębie jamy ustnej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej