Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 12 maja 2025 08:28
Data zakończenia: 12 maja 2025 08:40

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką metodę klejenia wykorzystuje się do połączenia paska spodniowego z wkładem klejowym?

A. Wkładów konstrukcyjnych

B. Małych wklejek

C. Wielkopowierzchniowego klejenia

D. Wkładów sztywnikowych

Odpowiedzi wskazujące na inne techniki klejenia, takie jak wkłady sztywnikowe, wielkopowierzchniowe klejenie czy wkłady konstrukcyjne, opierają się na błędnych założeniach dotyczących zastosowania i funkcji tych metod. Wkłady sztywnikowe są zazwyczaj używane w projektowaniu odzieży, gdzie wymagane jest wzmocnienie strukturalne, ale nie są odpowiednie do łączenia pasków z wkładami klejowymi. Z kolei wielkopowierzchniowe klejenie to technika, która sprawdza się przy dużych powierzchniach, gdzie wymagane jest silne połączenie, lecz w przypadku detali takich jak paski do spodni, staje się to niepraktyczne i nieefektywne. Wkłady konstrukcyjne, chociaż mogą oferować stabilność, z reguły są stosowane w większych projektach, gdzie struktura materiału odgrywa kluczową rolę w funkcjonalności odzieży. Powszechny błąd to mylenie specyfiki zastosowania różnych technik klejenia, co prowadzi do niewłaściwego doboru metody w stosunku do wymagań danego produktu. Każda z wymienionych technik ma swoje specyficzne zastosowanie, lecz w kontekście łączenia paska z wkładem klejowym, małe wklejki okazują się najbardziej efektywne, łącząc wytrzymałość z estetyką, co jest kluczowe w produkcji odzieży.

Pytanie 2

Aby stworzyć formy kamizelki damskiej przez modelowanie przodu i tylnej części bluzki damskiej dopasowanej, konieczne jest, oprócz wymiarów ciała, określenie długości kamizelki oraz zaznaczenie

A. miejsc montażu zapięcia

B. kształtu linii modelowej dekoltu i dolnej części

C. miejsc wszycia kieszeni

D. punktów styku na krawędziach elementów

Wybór odpowiedzi dotyczący punktów spotkań na krawędziach elementów, miejsc wykonania zapięcia oraz miejsc naszycia kieszeni wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące kluczowych aspektów projektowania odzieży. Punkty spotkań na krawędziach elementów są istotne w kontekście konstrukcji, ale nie mają bezpośredniego wpływu na ogólny kształt kamizelki, który jest determinowany przez linie modelowe. Miejsca wykonania zapięcia są bardziej technicznym detalem, który nie wpływa na zamysł estetyczny odzieży, a ich oznaczenie można wykonać na późniejszych etapach produkcji. Również naszycie kieszeni, chociaż istotne z praktycznego punktu widzenia, nie ma znaczenia na etapie modelowania formy, ponieważ przyporządkowanie lokalizacji kieszeni następuje zwykle po ustaleniu zasadniczego kształtu odzieży. Kluczowym błędem myślowym jest skupienie się na detalach konstrukcyjnych, zaniedbując istotę formy dekoltu i dołu, które są fundamentalne dla estetyki i funkcjonalności kamizelki. Warto zrozumieć, że projektowanie odzieży to proces, w którym każdy etap ma swoje znaczenie, a szczegóły mogą być dostosowywane w ramach już istniejącej formy, która powinna być najpierw określona przez linie modelowe.

Pytanie 3

Do łączenia boków elementów odzieży uszytych z dzianiny można wykorzystać maszynę szwalniczą, która szyje ściegiem

A. stębnowym dwunitkowym

B. łańcuszkowym jednonitkowym

C. łańcuszkowym dwunitkowym

D. obrzucającym jednonitkowym

Odpowiedzi łańcuszkowym jednonitkowym oraz stębnowym dwunitkowym nie są odpowiednie dla połączeń w dzianinach, ponieważ oba te ściegi charakteryzują się niewystarczającą elastycznością, co może prowadzić do problemów z odpornością na rozrywanie szwów. Ścieg łańcuszkowy jednonitkowy, mimo że jest szybki w wykonaniu, nie oferuje takiej samej siły, jak jego dwunitkowy odpowiednik. W przypadku dzianin, które mają tendencję do rozciągania, taki ścieg może prowadzić do pękania lub deformacji szwów, co jest niepożądane w gotowym produkcie. Z kolei ścieg stębnowy dwunitkowy, choć wytrzymały, również nie zapewnia takiej elastyczności, jaką oferuje ścieg łańcuszkowy dwunitkowy. W przypadku dzianin, użycie stębnowych szwów może skutkować niewłaściwym zachowaniem się materiału, co prowadzi do nieestetycznych zniekształceń. Dodatkowo, ścieg obrzucający jednonitkowy, mimo że może być użyty w wykańczaniu brzegów dzianin, nie jest odpowiedni do zastosowań wymagających elastycznych szwów, ponieważ nie łączy elementów w sposób, który zachowałby ich funkcjonalność i komfort. W rezultacie, wybór odpowiedniego ściegu jest kluczowy dla trwałości i wygody odzieży wykonanej z dzianiny, a zastosowanie niewłaściwych technik krawieckich może prowadzić do znacznych problemów z jakością wyrobu gotowego.

Pytanie 4

Rękawówka – specjalna podszewka używana do wykańczania rękawów, np. w męskich marynarkach, to materiał

A. bawełniana o splocie skośnym łamanym lub skośnym wzmacnianym

B. z jedwabiu wiskozowego o splocie atłasowym, tkaną w białe i czarne paski

C. z elany o splocie płóciennym tkaną w kratę

D. z jedwabiu wiskozowego o splocie płóciennym

Rękawówka to bardzo ważny materiał, szczególnie gdy mówimy o wykańczaniu rękawów w męskich marynarkach. Tkanina z jedwabiu wiskozowego o atłasowym splocie i w biało-czarne paski to naprawdę fajny wybór, bo wygląda elegancko, a do tego jest funkcjonalna. Atłasowy splot sprawia, że materiał jest gładki i przyjemny w dotyku, co ma spore znaczenie w formalnych ciuchach. Wiskoza, jako włókno syntetyczne, dobrze odprowadza ciepło i wilgoć, więc noszenie takiej marynarki będzie komfortowe. Pasiaste wzory dodają całości trochę stylu, co moim zdaniem jest super w męskiej modzie. W branży odzieżowej to standard, żeby używać dobrych jakościowo materiałów, więc w tym przypadku wszystko gra i odpowiedź jest jak najbardziej poprawna.

Pytanie 5

Do łączenia składników kurtki wykonanej z lodenu powinna być zastosowana technika połączeń

A. nitkowych

B. zgrzewanych

C. klejonych

D. igłowanych

Technika połączeń zgrzewanych jest preferowaną metodą łączenia elementów kurtki z lodenu ze względu na jej wysoką szczelność oraz odporność na warunki atmosferyczne. Zgrzewanie polega na łączeniu materiałów dzięki zastosowaniu wysokiej temperatury, co skutkuje ich trwałym zespalaniem. W kontekście odzieży z lodenu, który jest często stosowany w produkcji odzieży sportowej i outdoorowej, zgrzewanie zapewnia, że szwy są nie tylko trwałe, ale także wodoodporne. Przykładem zastosowania tej technologii są kurtki narciarskie, które muszą chronić przed wodą i wiatrem, a jednocześnie być elastyczne i komfortowe w noszeniu. W branży odzieżowej, stosowanie standardów takich jak ISO 4916 dotyczący zgrzewania materiałów tekstylnych, pozwala na uzyskanie wysokiej jakości produktów, które spełniają oczekiwania użytkowników. Dobre praktyki wskazują także na konieczność odpowiedniego przygotowania powierzchni materiałów przed zgrzewaniem, co zapewnia lepsze rezultaty i dłuższą żywotność połączeń.

Pytanie 6

Określ przyczynę powstawania fałd poprzecznych z tyłu bluzki, w okolicy kołnierza?

A. Zbyt głęboki wykroj szyi

B. Zbyt szerokie plecy

C. Zbyt mało wymodelowany wykroj szyi

D. Zbyt wąskie plecy

Zbyt mało wykrojony podkrój szyi jest kluczową przyczyną powstawania fałd poprzecznych w tylnej części bluzki, szczególnie w okolicy kołnierza. Kiedy podkrój szyi jest zbyt płytki, materiał nie ma wystarczającej elastyczności, co prowadzi do nadmiaru tkaniny w tym rejonie. W wyniku tego nadmiaru zachodzi tendencja do marszczenia się, co skutkuje powstawaniem fałd. W praktyce, aby zapobiec temu zjawisku, projektanci i krawcy powinni dokładnie dobierać wykroje podkróju szyi, uwzględniając zarówno wymiar szyi, jak i ogólny krój bluzki. Standardy branżowe zalecają wykonanie prób krawieckich, aby ocenić, czy wykrój jest odpowiednio dopasowany. Przykładem zastosowania tej zasady może być szycie bluzek dla różnych sylwetek, gdzie należy indywidualnie podejść do głębokości wykroju szyi, aby uniknąć niepożądanych fałd. To podejście zapewnia estetyczny wygląd oraz komfort noszenia odzieży.

Pytanie 7

Podaj powód powstania żółtych plam podczas prasowania odzieży w warunkach domowych?

A. Zbyt wysoka temperatura prasowania

B. Bardzo krótki czas prasowania

C. Zbyt duży nacisk żelazka

D. Prasowanie bez odsysania pary

Zbyt wysoka temperatura prasowania jest kluczowym czynnikiem prowadzącym do zażółcenia tkanin podczas prasowania. Wiele materiałów, zwłaszcza tych syntetycznych, jest wrażliwych na wysokie temperatury. Prasowanie przy zbyt wysokiej temperaturze może prowadzić do uszkodzenia włókien, co objawia się zmianami koloru, w tym zażółceniem. Aby uniknąć takich sytuacji, zaleca się zawsze dostosowywanie temperatury żelazka do rodzaju tkaniny. Na przykład, jedwab i poliester wymagają znacznie niższych temperatur niż bawełna czy len. W praktyce, warto korzystać z etykiet informacyjnych na odzieży, które wskazują zalecane ustawienia prasowania. Oprócz regulacji temperatury, przydatne jest również korzystanie z funkcji pary, aby zmniejszyć ryzyko przypalenia materiału. Dostosowanie tych parametrów ma kluczowe znaczenie dla zachowania estetyki oraz trwałości odzieży, a także respektowania standardów jakości w przemyśle tekstylnym.

Pytanie 8

Jaką tkaninę powinno się wybrać do uszycia damskiej spódnicy całorocznej podstawowej?

A. Loden

B. Flausz

C. Szyfon

D. Tenis

Wybór tkanin do szycia odzieży, w tym spódnic, powinien być oparty na ich właściwościach oraz przeznaczeniu. Flausz, będący materiałem o miękkiej, puszystej fakturze, jest najczęściej stosowany do produkcji odzieży zimowej, co sprawia, że nie nadaje się do całorocznej spódnicy. Jego grubość oraz ciężar mogą powodować dyskomfort w cieplejsze dni, a także ograniczać swobodę ruchów, co jest kluczowe w przypadku odzieży noszonej przez cały rok. Loden, z kolei, to tkanina wełniana, która ma podobne zastosowania, co flausz. Jest to materiał dedykowany głównie na odzież wierzchnią, ze względu na swoje właściwości termoizolacyjne oraz wodoodporność. Chociaż loden oferuje znakomitą ochronę przed zimnem, nie jest odpowiedni do spódnicy, która ma być noszona w różnych warunkach atmosferycznych. Szyfon, lekka, zwiewna tkanina, często stosowana w odzieży wieczorowej, może być pięknym materiałem, ale jego delikatność sprawia, że nie jest praktyczny na co dzień. Szyfon może łatwo ulegać zniszczeniu, a także nie zapewnia wystarczającej gry dla spódnicy, która powinna mieć odpowiednią strukturę. Wybór nieodpowiedniej tkaniny nie tylko wpływa na komfort noszenia, ale także na trwałość odzieży. Dlatego kluczowe jest zrozumienie właściwości materiałów, aby dokonać najlepszego wyboru, co jest istotne w praktyce krawieckiej oraz projektowej.

Pytanie 9

Jaką maszynę specjalistyczną należy wykorzystać do zabezpieczenia brzegów elementów odzieżowych przed strzępieniem?

A. Pikówka

B. Ryglówka

C. Podszywarka

D. Overlock

Overlock to maszyna specjalna, która jest niezbędna w produkcji odzieży, szczególnie w kontekście zabezpieczania krawędzi materiałów. Działa ona poprzez jednoczesne szycie i obrzucanie krawędzi materiału, co skutecznie zapobiega ich strzępieniu. Dzięki zastosowaniu odpowiednich igieł i nici, overlock tworzy estetyczne, elastyczne szwy, które nie tylko są trwałe, ale również zachowują się dobrze pod wpływem rozciągania. W praktyce, overlock jest często wykorzystywany do wykańczania szwów w bluzkach, sukienkach, spodniach i wielu innych elementach odzieży. Użycie tej maszyny zgodne jest z normami branżowymi, które zalecają stosowanie technik obrzucania w celu zapewnienia wysokiej jakości wykończeń. Warto również dodać, że overlock pozwala na szybszą produkcję dzięki swoim zaawansowanym funkcjom, co jest istotne w przemyśle odzieżowym, gdzie czas realizacji jest kluczowym czynnikiem konkurencyjności.

Pytanie 10

Ile wynosi zużycie tkaniny w groszki o szerokości 90 cm, z której uszyto spódnicę podstawową dla klientki o wymiarach przedstawionych w tabeli?

obwód talii	74 cm
obwód bioder	104 cm
długość spódnicy	60 cm

A. 60 cm

B. 132 cm

C. 120 cm

D. 66 cm

Wybór odpowiedzi, który wskazuje na inne wartości zużycia tkaniny, często wynika z błędnego zrozumienia zasad konstrukcji odzieży. Na przykład, wybór 66 cm może sugerować, że osoba odpowiedzialna za pomiar nie uwzględniła, że spódnica wymaga pełnej szerokości tkaniny z powodu swojego fasonu. Spódnice są zazwyczaj szyte z dwóch odrębnych części, które łączą się w środkowej linii, co oznacza, że konieczne jest wykorzystanie materiału zarówno na przód, jak i na tył, a ich długości muszą być odpowiednio zaplanowane. Ponadto, wybór wartości takich jak 120 cm lub 60 cm nie uwzględnia standardowych zapasów na szwy i podwinięcia, które są kluczowe w każdym projekcie krawieckim. Bez dodania zapasu, istnieje ryzyko, że ostateczna długość spódnicy będzie niewystarczająca, co prowadzi do frustracji klientki oraz dodatkowych kosztów związanych z poprawkami. W praktyce, aby uniknąć takich nieporozumień, warto dokładnie przeanalizować wymiary klientki oraz przewidzieć, jaka ilość materiału będzie potrzebna, bazując na typowych zasadach kroju oraz konstrukcji odzieży. Współczesne standardy krawieckie sugerują, aby zawsze planować zużycie materiału z uwzględnieniem dodatkowych centymetrów na wszelkie korekty czy modyfikacje, co pozwala na uzyskanie jak najlepszego efektu końcowego.

Pytanie 11

Podaj funkcję plotera w przedsiębiorstwie odzieżowym, które dysponuje systemem komputerowego wsparcia dla przygotowania produkcji?

A. Do wydrukowania rysunku kompozycji szablonów

B. Do nakładania warstw materiału

C. Do rozmieszczania szablonów

D. Do krojenia nakładu na sekcje

Zastosowanie plotera w zakładzie odzieżowym jest kluczowe, lecz niektóre z przedstawionych odpowiedzi wskazują na nieporozumienia dotyczące jego funkcji. Warstwowanie materiału, które sugeruje użycie plotera, odnosi się do procesu przygotowania materiału do krojenia, a nie do wydruku rysunków układów szablonów. Ploter, będący urządzeniem zaprojektowanym do precyzyjnego drukowania wzorów i szablonów, nie jest stosowany do samodzielnego warstwowania materiału. Również układanie szablonów na materiale nie jest funkcją plotera, lecz zadaniem, które w dużej mierze polega na manualnym lub zautomatyzowanym umieszczaniu szablonów na tkaninie. Jest to proces, który wymaga odpowiedniego przygotowania materiału oraz znajomości technologii krojenia, a nie jedynie wydruku szablonów. Co więcej, rozkrawanie nakładu na sekcje to zaawansowany etap produkcji odzieżowej, który jest realizowany przy użyciu maszyn krojących, a nie ploterów. Typowym błędem myślowym jest założenie, że ploter wykonuje wszystkie zadania związane z przygotowaniem produkcji, podczas gdy jego rola jest znacznie bardziej specyficzna. W kontekście współczesnych trendów w przemyśle odzieżowym, kluczowe jest zrozumienie, że technologie wspomagające produkcję mają swoje specyficzne zastosowania, a każdy element procesu produkcyjnego ma swoją odrębną rolę.

Pytanie 12

Co powoduje powstawanie nieregularnego ściegu stębnowego podczas szycia na maszynie?

A. Nieodpowiednie zamocowanie igły w uchwycie

B. Błędny transport materiału

C. Pozostałości nici górnej w chwytaczu

D. Uszkodzona dziura w płytce ściegowej

Uszkodzony otwór w płytce ściegowej oraz źle zamocowana igła w uchwycie to kłopoty, które mogą się zdarzyć podczas szycia. Ale nie wpływają one bezpośrednio na to, czy ścieg jest regularny, jeśli chodzi o transport materiału. Rzeczywiście, uszkodzenia w płytce mogą sprawić, że igła nie wchodzi gładko w materiał, co prowadzi do zacięć, ale niekoniecznie do nieregularnych ściegów. Z kolei, źle zamocowana igła może pogarszać jakość szycia, ale częściej powoduje łamanie nici czy uszkadzanie materiału, a nie właśnie nieregularność ściegów. Często użytkownicy koncentrują się na takich zewnętrznych rzeczach, a zapominają o tym, jak ważny jest sam mechanizm transportu materiału. Zrozumienie, jak to działa i jak grubość materiału wpływa na ustawienia maszyny, to klucz do udanego szycia. W praktyce, każdy szyjący powinien zwracać uwagę na wszystko – stan maszyny, rodzaj materiału i techniki, jakie stosuje, żeby uniknąć błędów i mieć dobre ściegi.

Pytanie 13

W procesie końcowego prasowania płaszczy produkowanych w zakładzie odzieżowym można wykorzystać

A. automat do prasowania

B. manekin do prasowania

C. żelazko z generatorem pary

D. prasę specjalistyczną

Żelazko z wytwornicą pary, choć powszechnie stosowane w domach i małych zakładach krawieckich, w kontekście końcowego prasowania płaszczy nie znajduje zastosowania w profesjonalnej produkcji. Wytwornica pary generuje dużą ilość pary, co może być przydatne do wygładzania materiałów, jednak nie zapewnia odpowiedniego kształtu i struktury odzieży, co jest kluczowe w produkcji płaszczy. Prasowanie przy użyciu żelazka nie pozwala na uformowanie odzieży zgodnie z jej przeznaczeniem, co często prowadzi do powstania zagnieceń podczas noszenia. Automat prasowalniczy z kolei może być używany do prostszych elementów odzieży, ale w kontekście bardziej skomplikowanych form, jak płaszcze, nie jest w stanie zapewnić precyzyjnego kształtowania. Prasa specjalna, mimo że jest narzędziem używanym w niektórych zakładach, nie jest dedykowana do końcowego prasowania płaszczy, ponieważ jej działanie opiera się na dużym nacisku, co może prowadzić do deformacji materiału. Typowym błędem w myśleniu jest przekonanie, że każde urządzenie do prasowania sprawdzi się w każdej sytuacji; kluczowe jest dobranie narzędzia do specyficznych wymagań odzieży, co w przypadku płaszczy najlepiej realizuje manekin prasowalniczy.

Pytanie 14

Jednym z powodów powstawania marszczeń na szwach, które mogą wystąpić podczas szycia maszyną szwalniczą, jest

A. wyłączony mechanizm posuwu materiału

B. źle dobrane nici

C. nierównomierne przesuwanie tkaniny

D. niewłaściwie dobrana igła

Kiedy szyjemy, ważne jest, żeby materiał przesuwał się równo, bo inaczej nasze szwy mogą być marszczone i to wygląda po prostu nieestetycznie. Na przykład, gdy pracujemy z grubymi tkaninami, to nierówny posuw może być spowodowany tym, że materiał stawia opór. Dlatego dobrze jest ustawić maszynę tak, żeby ząbki transportowe dobrze prowadziły materiał. Fajnie jest też używać odpowiednich stopek, bo to naprawdę może pomóc. I pamiętaj, nawet najlepsze nici i igły nie załatwią sprawy, jeśli materiał nie będzie przesuwany równomiernie. Żeby szycie było na poziomie, potrzebujemy nie tylko dobrego sprzętu, ale też umiejętności, żeby go dobrze wykorzystać. Regularne sprawdzanie mechanizmów posuwu to klucz do sukcesu, zwłaszcza kiedy mamy do czynienia z różnorodnymi materiałami.

Pytanie 15

Jaka będzie cena przeróbki spodni, która obejmuje skrócenie ich o 3 cm i wszycie zamka błyskawicznego, według przedstawionego cennika usług?

lp.	Wyszczególnienie usługi	Cena usługi
1.	Poszerzenie lub zwężenie wyrobu.	15 zł
2.	Skrócenie lub wydłużenie długości wyrobu, rękawa.	10 zł
3.	Wszycie zamka.	20zł
4.	Zmiany fasonu elementu wyrobu.	40 zł

A. 60 zł

B. 30 zł

C. 20 zł

D. 35 zł

Poprawna odpowiedź to 30 zł, co wynika z analizy kosztów związanych z przeróbką spodni. Cennik usług wskazuje, że skrócenie spodni o 3 cm kosztuje 10 zł, natomiast wszycie zamka błyskawicznego to koszt 20 zł. Łącząc te dwie kwoty, otrzymujemy całkowity koszt przeróbki równy 30 zł. W kontekście branży odzieżowej, istotne jest zrozumienie, że każda usługa przeróbkowa powinna być przejrzysta dla klienta, a ceny jasno określone w cennikach. Pozwala to na właściwe planowanie wydatków przez klientów oraz budowanie zaufania do usługodawcy. W praktyce, znajomość cenników i zasad obliczania kosztów przydaje się nie tylko w przypadku przeróbek, ale również w kontekście ogólnych usług krawieckich, gdzie precyzyjne wycenianie pracy jest kluczowe dla rentowności i reputacji zakładu krawieckiego.

Pytanie 16

Pracę z maszyną do szycia, po włożeniu odpowiednich nici, powinno się rozpoczynać od

A. wymiany igły

B. demontażu mechanizmu chwytacza

C. wykonania próby szycia

D. wymiany paska na kole zamachowym

Wykonanie próby szycia po założeniu odpowiednich nici jest kluczowym krokiem, który pozwala upewnić się, że maszyna działa prawidłowo oraz że wszystkie ustawienia są właściwie skonfigurowane. Przed rozpoczęciem właściwej produkcji warto wykonać kilka szwów na odpadzie materiału, co pomoże zidentyfikować ewentualne problemy, takie jak niewłaściwe naprężenie nici czy usterki w mechanizmie chwytacza. Praktyka ta jest zgodna z normami branżowymi dotyczącymi zapewnienia jakości, takimi jak ISO 9001, które kładą nacisk na weryfikację procesów produkcyjnych. Dzięki próbie szycia można również ocenić, czy wybrany typ nici oraz igły jest odpowiedni do konkretnego materiału, co ma znaczenie dla wytrzymałości i estetyki końcowego produktu. Wykonując próby szycia, operatorzy mogą dostosować prędkość maszyny oraz inne parametry, co przyczynia się do lepszej efektywności i mniejszej ilości odpadów podczas właściwej produkcji.

Pytanie 17

Aby wydłużyć zbyt krótkie nogawki w klasycznych spodniach damskich, można je przedłużyć poprzez doszycie do końców

A. lamówek

B. frędzli

C. mankietów

D. falban

Frędzle, falbany i lamówki to elementy dekoracyjne, które w kontekście wydłużania nogawek spodni nie będą pełniły odpowiedniej funkcji. Frędzle, jako ozdoby, zazwyczaj stosuje się w stylizacji boho lub w modzie etnicznej, jednak ich dodanie do nogawek spodni nie tylko nie wydłuży nogawek, ale również może zaburzyć proporcje sylwetki. W przypadku falban, są one najczęściej używane w sukienkach i spódnicach, aby dodać objętości lub ruchu, ale w kontekście spodni mogą sprawić, że cała sylwetka stanie się nieproporcjonalna i nieestetyczna. Lamówki, chociaż mogą być stosowane do podkreślenia krawędzi, nie są odpowiednie do wydłużania nogawek. Lamówki pełnią raczej funkcję dekoracyjną, a ich obecność na nogawkach nie wpłynie na ich długość. Wybierając metody modyfikacji odzieży, ważne jest zrozumienie, jak różne elementy krawieckie wpływają na wygląd i funkcjonalność odzieży. Typowym błędem jest traktowanie elementów dekoracyjnych jako rozwiązań praktycznych, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania materiałów i czasu podczas szycia. W krawiectwie kluczowe jest zrozumienie, jakie techniki będą odpowiednie dla danego celu, aby uzyskać zamierzony efekt estetyczny i praktyczny.

Pytanie 18

W skład wyposażenia stębnówki nie wchodzi

A. lamownik

B. podkładka teflonowa

C. linijka magnetyczna

D. zwijacz

Wybór lamownika, zwijacza czy linijki magnetycznej jako elementów oprzyrządowania stębnówki może wynikać z niepełnego zrozumienia ich funkcji w procesie szycia. Lamownik jest niezbędnym narzędziem, które umożliwia estetyczne zabezpieczanie krawędzi materiału, co jest kluczowe w produkcji odzieży. To narzędzie pozwala na równomierne i precyzyjne wykończenie krawędzi, co wpływa na jakość końcowego produktu. Zwijacz, z kolei, jest używany do efektywnego zarządzania nitką, co jest istotne, aby uniknąć plątania się nici podczas szycia. W kontekście stębnówki, elementy te odgrywają zatem kluczową rolę w zapewnieniu wydajności i dokładności pracy. Linijka magnetyczna to narzędzie, które pomaga w prowadzeniu tkaniny wzdłuż określonej linii, co jest szczególnie przydatne w przypadku szycia prostych szwów. Wybór podkładki teflonowej jako elementu oprzyrządowania stębnówki jest mylny, ponieważ jej zastosowanie jest bardziej adekwatne w pracy z materiałami, które wymagają specjalnych warunków szycia, zamiast być integralną częścią stębnówki. Zrozumienie odpowiednich narzędzi i ich zastosowania to klucz do efektywnego i profesjonalnego szycia w każdym warsztacie rzemieślniczym.

Pytanie 19

Jaką operację technologiczną da się zrealizować przy pomocy maszyny szyjącej, używając ściegu łańcuszkowego prostego, jednonitkowego?

A. Fastrygowanie części odzieży

B. Przyszycie guzików

C. Zabezpieczenie krawędzi wykrojów

D. Wykonanie otworów na guziki

Fastrygowanie elementów odzieży to proces, w którym stosuje się ścieg łańcuszkowy prosty, jednonitkowy, ponieważ ten typ ściegu charakteryzuje się elastycznością, co jest kluczowe w pracach przygotowawczych przed właściwym szyciem. Fastryga pozwala na tymczasowe połączenie elementów, co umożliwia łatwe poprawki, przymierzanie i wprowadzanie zmian w konstrukcji odzieży. W praktyce, technika ta jest niezbędna do zapewnienia, że wszystkie elementy, takie jak rękawy, kołnierze czy boczne szwy, są prawidłowo dopasowane przed ostatecznym zszywaniem. Warto również zaznaczyć, że w standardach szycia zaleca się stosowanie fastrygi wykonanej ściegiem łańcuszkowym w sytuacjach, gdzie potrzebna jest elastyczność i możliwość szybkiej korekty, co czyni ją idealnym rozwiązaniem w procesie produkcji odzieży.

Pytanie 20

Oblicz całkowity koszt przeróbki spodni dresowych, która obejmuje skracanie i wykończenie dołów nogawek ściągaczami, jeśli cena jednego gotowego ściągacza wynosi 10,00 zł, a koszt robocizny to 35,00 zł?

A. 35,00 zł

B. 55,00 zł

C. 45,00 zł

D. 65,00 zł

Poprawna odpowiedź 55,00 zł jest wynikiem zsumowania kosztów zakupu ściągaczy oraz robocizny związanej z ich przyszyciem. Koszt jednego ściągacza wynosi 10,00 zł, a ponieważ w komplecie będzie ich potrzebnych dwa, całkowity koszt ściągaczy wynosi 20,00 zł. Dodając do tego koszt robocizny, który wynosi 35,00 zł, otrzymujemy 20,00 zł + 35,00 zł = 55,00 zł. W praktyce, przy takich przeróbkach istotne jest uwzględnienie zarówno materiałów, jak i pracy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży krawieckiej. Takie sumowanie kosztów powinno być standardową procedurą w warsztatach krawieckich, aby zapewnić dokładność w wycenach i przejrzystość dla klientów. Warto zauważyć, że umiejętność dokładnego obliczania kosztów jest kluczowa dla każdej działalności związanej z szyciem i przetwarzaniem odzieży, co pozwala na sprawne zarządzanie finansami oraz podejmowanie świadomych decyzji biznesowych.

Pytanie 21

Klientka zleciła uszycie sukni, do której wykorzystano 1,50 m aksamitu. Cena za 1,00 m materiału wynosi 24,00 zł, a koszt robocizny to 40,00 zł. Jaka będzie całkowita cena za tę usługę?

A. 88,00 zł

B. 64,00 zł

C. 52,00 zł

D. 76,00 zł

Aby obliczyć całkowity koszt uszycia sukni, należy uwzględnić zarówno cenę materiału, jak i koszt robocizny. W tym przypadku zużyto 1,50 m aksamitu, a cena 1,00 m wynosi 24,00 zł. Dlatego koszt materiału wynosi: 1,50 m x 24,00 zł/m = 36,00 zł. Dodatkowo, koszt robocizny wynosi 40,00 zł. Zatem całkowity koszt usługi to: 36,00 zł (materiał) + 40,00 zł (robocizna) = 76,00 zł. W praktyce, przy planowaniu kosztów usług krawieckich, ważne jest dokładne oszacowanie zarówno materiałów, jak i pracy, aby zapewnić rentowność oraz konkurencyjność w branży. Umiejętność precyzyjnego kalkulowania kosztów jest kluczowa, zwłaszcza w małych przedsiębiorstwach, gdzie każdy element wpływa na wynik finansowy.

Pytanie 22

Maszynę do fastrygowania wykorzystuje się do

A. tymczasowego łączenia elementów odzieży

B. ochrony krawędzi materiałów przed strzępieniem

C. tworzenia ściegów zabezpieczających

D. ozdabiania ubrań w dowolnych wzorach

Maszynę fastrygówkę stosuje się głównie do chwilowego łączenia elementów odzieży, co jest kluczowym etapem w procesie szycia. Dzięki zastosowaniu tego typu maszyny, krawcy mogą szybko przeszyć materiały, aby sprawdzić ich dopasowanie i wykonać ewentualne poprawki przed ostatecznym zszywaniem. Fastrygówka używa ściegu, który jest łatwy do usunięcia, co pozwala na elastyczne podejście do konstrukcji odzieży. Na przykład, podczas szycia skomplikowanych fasonów, takich jak sukienki czy garnitury, fastrygówka umożliwia pracę z wieloma warstwami tkaniny, zapewniając jednocześnie ich stabilność. W standardach szycia, takich jak te określone przez organizacje branżowe, fastrygówka jest uznawana za niezbędne narzędzie w każdych profesjonalnych warsztatach krawieckich. Dobrze wykonana fastryga pozwala na precyzyjne dopasowanie wzorów i ułatwia dalsze etapy produkcji, co znacząco wpływa na jakość finalnego produktu. Praktyka ta jest zgodna z najlepszymi metodami krawieckimi, które zalecają użycie fastrygi przed przystąpieniem do ostatecznego szycia, co minimalizuje ryzyko popełnienia błędów konstrukcyjnych.

Pytanie 23

Jaki metryczny rozmiar powinna mieć igła przeznaczona do szycia damskich bluzek z batystu?

A. 100

B. 110

C. 90

D. 70

Wybór igły metrycznej 100, 90 czy 110 do szycia bluzek z batystu to kiepski pomysł. Te igły są za grube i mogą bez problemu uszkodzić delikatny materiał. Jak użyjesz większej igły, to robią się szersze dziury, co psuje całą bluzkę i może wyglądać nieestetycznie. Batyst to cienka, zwiewna tkanina i szycie musi być precyzyjne. Każda mała wada w strukturze materiału może się od razu rzucić w oczy. Dodatkowo, zbyt duża igła może sprawić, że szwy będą się źle układały i mogą pękać. Często ludzie myślą, że większa igła to lepszy wybór, ale to wcale nie jest prawda. Użycie odpowiedniej igły to klucz do sukcesu w szyciu delikatnych tkanin, więc dobrze jest dobrać narzędzia do materiału.

Pytanie 24

Jaki materiał odzieżowy powinien być użyty do uszycia męskiej marynarki wełnianej na sezon jesienno-zimowy?

A. Sukno

B. Żorżetę

C. Tweed

D. Loden

Loden, sukno i żorżeta to materiały, ale niekoniecznie nadają się na marynarkę na zimę. Loden, choć ma niezłe właściwości izolacyjne, to często jest ciężki i mało elastyczny, co może utrudniać komfort noszenia. Jak się z tym zmagałem, to faktycznie czasem trudno go dopasować do nowoczesnych krojów. Sukno sprawdza się lepiej w płaszczach, bo jak jest za grube, to robi się za gorąco, a to nie jest fajne. Żorżeta to chyba jeszcze gorszy wybór, bo mimo że jest lekka i zwiewna, to w zimie nie da ci ciepła. Tak więc, wybierając materiał na marynarkę, warto myśleć nie tylko o tym jak wygląda, ale też o tym, jakie warunki będą panować w danym sezonie. Lepiej nie lekceważyć tych rzeczy, bo można się nieźle rozczarować w praktyce.

Pytanie 25

Do wszywania podszewki w damskim żakiecie powinna być używana maszyna

A. stębnówkę

B. pikówkę

C. renderówkę

D. fastrygówkę

Stębnówka, jako maszyna do szycia, jest kluczowym narzędziem w procesie wszywania podszewki w żakiecie damskim. Jej główna funkcjonalność polega na wykonywaniu prostych, mocnych szwów, co jest niezbędne do zapewnienia trwałości i estetyki wykończenia. Używanie stębnówki pozwala na precyzyjne łączenie materiałów, co jest szczególnie istotne w żakietach, gdzie podszewka musi być starannie wszyta, aby nie tworzyły się zniekształcenia czy marszczenia. Standardy branżowe wskazują, że dla odzieży o wysokiej jakości, która ma estetycznie wyglądać i dobrze leżeć, wykorzystanie maszyn stębnówkowych jest podstawą. Ponadto, stębnówki są dostosowane do różnych rodzajów tkanin, co umożliwia ich wszechstronne zastosowanie w krawiectwie. Dobre praktyki w szyciu sugerują, aby przed właściwym szyciem wykonać próbne szwy na skrawkach materiału, co pozwala na regulację ustawień maszyny i uniknięcie błędów w finalnym wyrobie.

Pytanie 26

Zbyt głęboki dekolt z przodu sukni to pomyłka wynikająca z niewłaściwego

A. doboru metod szycia

B. układania form sukni na materiale

C. wyboru fasonu do sylwetki

D. przeprowadzenia pomiarów krawieckich

Głęboki dekolt w przodzie sukni to jeden z typowych błędów, które mogą się zdarzyć przez źle przeprowadzone pomiary krawieckie. Każda sylwetka jest inna, więc mega ważne jest, żeby robić pomiary naprawdę dokładnie. Jak pomiary są zrobione nie tak, to można się łatwo pomylić z wymiarami, co później prowadzi do złego dopasowania. Przykład? Może być tak, że przy pomiarze obwodu szyi wynik jest za mały. Efekt – dekolt wyjdzie za głęboki, co nie wygląda za dobrze i może być niewygodne. W praktyce najlepiej korzystać z metod jak 'body mapping', gdzie odwzorowujemy kształty ciała na podstawie różnych punktów pomiarowych. Używanie miękkich miar krawieckich i spisywanie wyników w formie wykresów też jest polecane przez krawców. Jak będziesz przestrzegać tych podstawowych zasad, to uzyskasz lepsze wymiary, a tym samym lepsze dopasowanie sukni.

Pytanie 27

Przy obliczaniu normy zużycia materiału o szerokości 140 cm, który ma być użyty do wykonania płaszcza kąpielowego z kapturem, należy uwzględnić takie wymiary jak: długość płaszcza oraz

A. wzrost oraz obwód klatki piersiowej

B. długość rękawa oraz obwód klatki piersiowej

C. wzrost i obwód bioder

D. długość rękawa i wysokość kaptura

Wybór odpowiedzi wskazującej na "wzrost i obwód klatki piersiowej" jako istotnych wymiarów do obliczania normy zużycia materiału na płaszcz kąpielowy jest mylący. Wzrost, choć ważny dla określenia ogólnego rozmiaru odzieży, nie wpływa bezpośrednio na zużycie materiału w kontekście konkretnego modelu płaszcza z kapturem. Obwód klatki piersiowej, mimo że jest istotny w kontekście dopasowania odzieży, nie uwzględnia specjalnych wymagań konstrukcyjnych, jakimi są długość rękawów czy wysokość kaptura. Dlatego nie można polegać wyłącznie na tych wymiarach, aby oszacować potrzebną ilość materiału. Podobnie, odpowiedzi wskazujące na "długość rękawa i obwód klatki piersiowej" lub "wzrost i obwód bioder" również są niewłaściwe, ponieważ obwód bioder nie ma znaczenia w przypadku płaszcza kąpielowego. Kluczowe jest, by w procesie projektowania brać pod uwagę specyfikę produktu oraz jego funkcjonalność. W branży odzieżowej niepoprawne podejście do obliczeń może prowadzić do błędów w produkcie, a w konsekwencji do niezadowolenia konsumentów oraz strat finansowych dla producentów. Właściwe określenie wymiarów nie tylko ułatwia proces produkcji, ale również wpływa na jakość i komfort gotowego wyrobu.

Pytanie 28

Uzyskiwanie modelowych form odzieży przez przypinanie materiału na właściwie przygotowanym manekinie lub sylwetce ludzkiej nazywa się modelowaniem

A. według siatki konstrukcyjnej

B. przestrzennym

C. technologicznym

D. w oparciu o formę konstrukcyjną

Modelowanie przestrzenne odzieży to proces, w którym materiał odzieżowy jest formowany na manekinie lub figurze ludzkiej, co pozwala na uzyskanie realnych kształtów i form odzieży. Praktyka ta ma swoje korzenie w tradycyjnych technikach krawieckich, gdzie rysowane na papierze wzory były przenoszone na materiał. W procesie modelowania przestrzennego można dostosować kształt odzieży do indywidualnych wymiarów ciała, co jest kluczowe w branży mody i odzieżowej. Na przykład, projektanci często korzystają z manekinów o różnych rozmiarach, aby stworzyć odzież, która dobrze leży na różnych sylwetkach. Współczesne podejścia do modelowania przestrzennego wykorzystują również technologie takie jak skanowanie 3D, co pozwala na jeszcze dokładniejsze odwzorowanie kształtów ludzkiego ciała. Przestrzenne modelowanie umożliwia także testowanie materiałów i ich zachowania w czasie, co może wpływać na finalny wybór tkanin i konstrukcji odzieży.

Pytanie 29

Który z zapisów dotyczących wymiaru obwodu klatki piersiowej jest poprawny?

A. XIXI+ 2PcPl + XcXc = opx

B. XIXI+ XcXc = opx

C. SySvXp + 2PcPl + SySvXpTp = opx

D. XIXI+ 2PcPl + SySvXpTp = opx

Odpowiedź 'XIXI+ 2PcPl + XcXc = opx' jest poprawna, ponieważ odzwierciedla złożony system obliczania wymiaru obwodu klatki piersiowej, który uwzględnia istotne czynniki anatomiczne oraz biomechaniczne. Wymiar klatki piersiowej jest kluczowym elementem w projektowaniu odzieży, zwłaszcza w kontekście odzieży sportowej oraz medycznej. Zapis ten opiera się na standardach branżowych, które uwzględniają różne parametry, takie jak rozmiar ciała, typ sylwetki oraz elastyczność materiałów. Przykładowo, przy projektowaniu odzieży dla osób aktywnych fizycznie, należy zapewnić optymalną swobodę ruchów i komfort, co wymaga precyzyjnych pomiarów. Warto również zauważyć, że odpowiedni wymiar klatki piersiowej wpływa na parametry takie jak wentylacja oraz termoregulacja, co jest kluczowe w kontekście odzieży funkcjonalnej. W związku z tym, znajomość i umiejętność prawidłowego obliczania tych wymiarów jest niezbędna dla profesjonalistów w dziedzinie mody oraz krawiectwa.

Pytanie 30

Aby zapiąć bawełniany fartuch, który jest przeznaczony do prania mechanicznego w wysokich temperaturach, należy wykorzystać guziki

A. skórzane

B. poliestrowe

C. drewniane

D. szklane

Wybór guzików do zapinania fartucha bawełnianego wymaga zrozumienia właściwości materiałów, z których są one wykonane. Guziki skórzane, choć estetyczne, są nieodpowiednie do intensywnego użytkowania w kontekście prania w wysokich temperaturach. Skóra jest materiałem organicznym, który może ulegać deformacji i zniszczeniu pod wpływem wilgoci oraz wysokich temperatur, co czyni je mało trwałym rozwiązaniem w środowisku wymagającym częstego czyszczenia. Podobnie, guziki drewniane mogą wydawać się atrakcyjne wizualnie, ale ich odporność na działanie wody i detergentów jest znacznie ograniczona, co prowadzi do ich pękania i zniszczenia w wyniku procesu prania. Dodatkowo, guziki szklane, mimo że eleganckie, są kruchymi elementami, które mogą łatwo ulec stłuczeniu, co w kontekście pracy w kuchni czy laboratorium stanowi poważne zagrożenie. Wybór odpowiedniego materiału do guzików powinien opierać się na analizie ich właściwości fizycznych oraz chemicznych, a także na wymaganiach dotyczących użytkowania. Niestety, pomijanie tych istotnych czynników prowadzi do błędnych decyzji, które mogą negatywnie wpłynąć na funkcjonalność i bezpieczeństwo odzieży roboczej.

Pytanie 31

Jakie działania należy podjąć w trakcie przygotowania bluzki podstawowej do pierwszego pomiaru?

A. Sfastrygować zaszewki, szwy modelowe i konstrukcyjne, ramiona oraz prawy rękaw

B. Skopiować zaszewki, połączyć szwy modelowe i konstrukcyjne, sfastrygować lewy rękaw

C. Dodać naddatki na szwy i podwinięcia, zszyć zaszewki, ramiona oraz lewy rękaw

D. Zszyć zaszewki, szwy modelowe i konstrukcyjne, sfastrygować ramiona i prawy rękaw

Wszystkie inne odpowiedzi zawierają istotne błędy w podejściu do procesu przygotowania bluzki podstawowej. Na przykład skopiowanie zaszewków i zszycie szwów modelowych oraz konstrukcyjnych, jak sugeruje pierwsza odpowiedź, nie uwzględnia kluczowego etapu, jakim jest sfastrygowanie. Skopiowanie zaszewków może prowadzić do nieodpowiedniego ich umiejscowienia w kontekście sylwetki. Ponadto, zszywanie elementów bez wstępnego sfastrygowania uniemożliwia wprowadzenie ewentualnych korekt, co jest niezbędne w przypadku odzieży szytej na miarę. Z kolei w odpowiedzi wskazującej na dodawanie naddatków na szwy, nie uwzględnia się istotności sfastrygowania, co może skutkować brakiem możliwości dostosowania kształtu w późniejszym etapie. Błąd polegający na pominięciu sfastrygowania zaszewków i rękawów w kontekście konstrukcji bluzki prowadzi do ograniczenia możliwości modyfikacji kształtu i rozmiaru odzieży. Dlatego tak ważne jest, aby każdy krok w procesie szycia był przemyślany i zgodny z najlepszymi praktykami, które kładą nacisk na możliwość dostosowania i korekcji w oparciu o rzeczywiste wymiary i proporcje ciała. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla osiągnięcia profesjonalnych efektów w szyciu odzieży.

Pytanie 32

Aby ręcznie wykonać dziurki w bawełnianej bluzce dla dziewczynki, należy użyć ściegu

A. stębnowy

B. zakopiański

C. dziergany

D. pętelkowy

Odpowiedzi zakopiański, stębnowy oraz pętelkowy nie są odpowiednie do odszycia dziurek w bawełnianej bluzce dziewczęcej, ponieważ każda z tych technik ma swoje specyficzne zastosowanie, które nie zgadza się z wymaganiami tego zadania. Ścieg zakopiański, znany głównie z haftu, jest bardziej dekoracyjny i nie jest przeznaczony do tworzenia dziurek, które muszą być funkcjonalne oraz wytrzymałe. Użycie tego ściegu do dziurek mogłoby prowadzić do ich niestrukturalności oraz łatwego uszkodzenia. Ścieg stębnowy jest z kolei techniką wykorzystywaną do szycia szwów, ale nie ma on odpowiednich właściwości elastycznych, co czyni go niewłaściwym wyborem do odszycia dziurek, które wymagają pewnej swobody ruchu, aby umożliwić łatwe wciąganie guzika. Z kolei ścieg pętelkowy, mimo że używany w niektórych technikach szycia, również nie nadaje się do tego celu, ponieważ nie zapewnia odpowiedniej struktury ani wytrzymałości, które są niezbędne w przypadku dziurek. Powszechnym błędem jest mylenie funkcji estetycznej i funkcjonalnej podczas wyboru ściegu, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, że dziurki powinny być zarówno praktyczne, jak i estetyczne, a odpowiedni ścieg, jak dziergany, spełnia te wymagania.

Pytanie 33

Jaką najwyższą temperaturę można ustawić podczas prasowania lnianej spódnicy damskiej, jeśli na metce producent umieścił symbol żelazka z trzema kropkami wewnątrz?

A. 120°C

B. 200°C

C. 100°C

D. 150°C

Wybór innych temperatur prasowania dla lnianej spódnicy damskiej wskazuje na niepełne zrozumienie symboliki używanej na metkach odzieżowych. Na przykład, temperatura 150°C jest zbyt niska, by skutecznie prasować len, ponieważ materiał ten wymaga wyższej temperatury, aby zmięknąć i pozbyć się zagnieceń. Zastosowanie takiej temperatury mogłoby prowadzić do nieefektywnego prasowania, a w rezultacie do konieczności wielokrotnego wykonywania tego procesu, co jest nie tylko czasochłonne, ale i może wpłynąć na trwałość tkaniny. Z kolei opcja 120°C również nie spełnia wymogów lnu, który wymaga wyższej temperatury. Prasowanie w temperaturze 100°C jest niewłaściwe, ponieważ wystawienie lnu na tak niską temperaturę może skutkować jego sztywnieniem lub nieodpowiednim wygładzeniem, co prowadzi do niezadowolenia z efektu końcowego. Kluczowe jest zrozumienie, że materiały naturalne, takie jak len, mają swoje specyficzne wymagania, a ich niewłaściwe traktowanie może prowadzić do uszkodzeń. Dlatego ważne jest, aby zawsze kierować się zaleceniami producenta, które są oparte na standardach branżowych dotyczących pielęgnacji tkanin. Warto również zaznaczyć, że wiedza na temat odpowiednich temperatur prasowania ma kluczowe znaczenie dla utrzymania jakości i estetyki ubrań przez dłuższy czas.

Pytanie 34

Aby zlikwidować pętelkowanie na wierzchu tkaniny w szwie stębnowym, co należy zrobić?

A. podnieść napięcie nici górnej

B. obniżyć napięcie nici górnej

C. dostosować transporter

D. zmienić igłę

Wymiana igły nie rozwiązuje problemu pętelkowania, ponieważ przyczyną tego zjawiska jest niewłaściwe napięcie nici, a nie uszkodzona igła. Odpowiedni dobór igły jest istotny, jednak jej wymiana w przypadku pętelkowania nie przyczyni się do poprawy jakości szwu. Wyregulowanie transportera może wpłynąć na równomierność przesuwania materiału, ale nie koryguje napięcia nici, które jest kluczowe dla właściwego działania ściegów. Zwiększenie naprężenia nici górnej w rzeczywistości przyczyni się do pogłębienia problemu, gdyż prowadzi do jeszcze większego pętelkowania. To podejście opiera się na błędnym założeniu, że większe napięcie poprawi jakość szwu; w rzeczywistości może to prowadzić do uszkodzenia materiału i utraty estetyki. Często zdarza się, że osoby zajmujące się szyciem popełniają błąd myślowy, polegający na przekonaniu, że jeśli jeden aspekt szwu nie działa jak należy, to należy go wzmocnić lub wymienić. W kontekście pętelkowania kluczowe jest zrozumienie, że podstawowym czynnikiem jest odpowiednie napięcie nici, które powinno być dostosowane do specyfiki używanego materiału oraz technologii szycia.

Pytanie 35

Podszewkę z wiskozowego jedwabiu o splocie atłasowym, tkaną w szerokie białe i wąskie czarne paski, powinno się wykorzystać do

A. wykończenia rękawów w marynarce męskiej

B. ochrony nogawek przed wypychaniem w spodniach

C. wykończenia dolnej krawędzi kołnierza w marynarce wełnianej

D. termoizolacyjnego ocieplenia zimowego płaszcza

Zastosowanie podszewki z jedwabiu wiskozowego o splocie atłasowym do zabezpieczenia nogawek w spodniach jest nieodpowiednie, ponieważ ten materiał nie jest odpowiedni do funkcji ochronnej. Materiały używane do zabezpieczania nogawek w spodniach powinny cechować się wytrzymałością oraz odpornością na tarcie, co nie jest typowe dla jedwabiu wiskozowego. Kolejny błąd to pomysł użycia tego materiału do termoizolacyjnego ocieplenia płaszcza zimowego. Podszewki nie są projektowane z myślą o izolacji cieplnej; zamiast tego powinny być wykonane z materiałów takich jak polar czy wełna, które skutecznie zatrzymują ciepło. Wreszcie, wykończenie spodu kołnierza w marynarce nie powinno być wykonane z tego rodzaju podszewki, ponieważ jest ona zbyt delikatna i nie zapewnia odpowiedniej struktury, która jest potrzebna w obszarze kołnierza, gdzie ważne jest, aby materiał był bardziej sztywny i odporny na deformacje. Powszechnym błędem jest nieodpowiednie dopasowanie materiału do funkcji, co może prowadzić do niepraktycznych i nieestetycznych rozwiązań. W przypadku marynarek, odpowiednie materiały, takie jak bawełna lub poliester, które cechują się większą trwałością, powinny być preferowane.

Pytanie 36

Poduszka krawiecka to narzędzie pomocnicze, które służy do prasowania

A. elementów o prostych liniach

B. materiałów o dużych powierzchniach

C. materiału z pokryciem włóknistym

D. ukształtowanych części odzieży

Poduszka krawiecka to super przydatne narzędzie, które ułatwia prasowanie różnych elementów odzieży. W szczególności sprawdza się przy rękawach, kołnierzykach i innych kształtnych częściach, gdzie tradycyjne prasowanie może być ciężkie. Dzięki niej można idealnie wymodelować kształt, bez obaw, że materiał się zniekształci. Przykładowo, prasując rękawy koszul, można łatwo pozbyć się zagnieceń i uzyskać ładny efekt. W profesjonalnym krawiectwie to wręcz standard, żeby korzystać z poduszek krawieckich. Moim zdaniem, to naprawdę podnosi jakość pracy i finalnych efektów, co ma spore znaczenie w branży odzieżowej.

Pytanie 37

Wymień cechy charakterystyczne materiału stosowanego na podszewkę typu kolanówka?

A. Lekka, o gładkiej powierzchni, wysokiej odporności na abrasion oraz na pot i zgniatanie

B. O splocie atłasowym, barwnie tkana, przeważnie w szerokie białe oraz wąskie czarne paski

C. Gęsta, lekka, o splocie płóciennym, niskiej przesuwalności nitek oraz wysokiej wytrzymałości na wypychanie

D. O splocie skośnym łamanym lub wzmacnianym, charakteryzująca się dużą odpornością na ścieranie

Wszystkie inne odpowiedzi zawierają nieścisłości i błędne założenia dotyczące tkanin przeznaczonych na podszewki typu kolanówka. Opis tkaniny o splocie atłasowym jest mylący, ponieważ ten typ splotu, mimo że jest estetyczny, nie zapewnia wymaganej wytrzymałości i trwałości. Tkaniny atłasowe zazwyczaj mają gładką, połyskliwą powierzchnię, co czyni je niewłaściwymi do intensywnego użytkowania, gdzie odzież narażona jest na przetarcia i uszkodzenia. Ponadto, kolorowe paski mogą wpływać na funkcjonalność tkaniny, ponieważ mogą być mniej uniwersalne w zastosowaniach roboczych. Inna odpowiedź, mówiąca o tkaninie o dużej odporności na ścieranie, ale niezupełnie opisująca jej gęstość i rodzaj splotu, również jest niewłaściwa. Odporność to tylko jeden z aspektów, na który należy zwrócić uwagę; kluczowe jest, aby tkaniny były również lekkie i dobrze dopasowane do sylwetki. Tkaniny gęste, ale zbyt ciężkie, mogą ograniczać ruchy, co jest niepożądane. Wreszcie, błędne jest także twierdzenie, że tkaniny o splocie skośnym będą odpowiednie dla podszewki kolanówki, gdyż splot ten jest bardziej elastyczny i przeznaczony do innych zastosowań, takich jak odzież sportowa. Te nieporozumienia mogą prowadzić do niewłaściwego doboru materiałów w procesie produkcji odzieży, co w efekcie wpływa na komfort oraz trwałość wyrobów.

Pytanie 38

Jakie włókna są najczęściej mieszane w produkcji tkanin przeznaczonych na garniturowe spodnie?

A. Poliakrylonitrylowe z lnem

B. Torlenu z bawełną

C. Poliesterowe z wełną

D. Argon z wiskozą

Poliesterowe tkaniny w połączeniu z wełną są powszechnie stosowane do produkcji spodni garniturowych ze względu na swoje wyjątkowe właściwości. Poliester zapewnia trwałość, odporność na zagniecenia oraz łatwość w pielęgnacji, co jest niezwykle istotne w kontekście odzieży formalnej. Wełna natomiast dodaje tkaninie naturalnych właściwości, takich jak oddychalność i termoregulacja, co zapewnia komfort noszenia w różnych warunkach atmosferycznych. Połączenie tych dwóch włókien tworzy materiał, który nie tylko dobrze wygląda, ale jest też funkcjonalny i praktyczny. Tkaniny z tej mieszanki są często wykorzystywane w modzie męskiej, a także w garniturach na specjalne okazje, ponieważ ich elegancki wygląd oraz właściwości użytkowe odpowiadają wymaganiom współczesnych standardów odzieżowych. Warto zaznaczyć, że przy produkcji takich tkanin często korzysta się z nowoczesnych technologii, które zwiększają ich odporność na plamy oraz ułatwiają pranie, co czyni je jeszcze bardziej atrakcyjnymi dla konsumentów.

Pytanie 39

Jaką apreturę wykorzystuje się w procesie wykończenia materiałów przeznaczonych na odzież z włókien lnianych?

A. Brudnospieralną

B. Usztywniającą

C. Przeciwgniotliwą

D. Przeciwkurczliwą

Apretura przeciwgniotliwa jest kluczowym procesem w wykończeniu tkanin lnianych, które charakteryzują się naturalną tendencją do gniecenia się. Stosowanie tej apretury pozwala na uzyskanie bardziej estetycznego wyglądu odzieży, co jest istotne w branży odzieżowej. Warto zauważyć, że lniane tkaniny, mimo swoich licznych zalet, takich jak przewiewność i wysoka chłonność, mogą być podatne na zagniecenia, co sprawia, że apretura przeciwgniotliwa jest niezbędna w ich obróbce. Dzięki tym właściwościom, odzież wykonana z lnu zachowuje świeżość i schludność przez dłuższy czas. Przykładem zastosowania apretury przeciwgniotliwej mogą być koszule, które noszone są w różnych warunkach, od formalnych po codzienne. W standardach branżowych, takich jak ISO 3738, podkreśla się znaczenie apretur w poprawie właściwości użytkowych tkanin, co znajduje odzwierciedlenie w praktykach producentów odzieży. Dobrze dobrana apretura przeciwgniotliwa staje się zatem nie tylko elementem estetyki, ale także funkcjonalności odzieży.

Pytanie 40

Który z symboli używanych w pomiarach krawieckich został opisany błędnie?

A. o0s— obwód szyi

B. opx — obwód klatki piersiowej

C. SyTy — łuk długości przodu do piersi

D. RvNv—- łuk długości kończyny górnej

Odpowiedź 'SyTy — łuk długości przodu do piersi' jest poprawna, ponieważ symbol ten rzeczywiście odnosi się do pomiaru długości przodu od ramienia do piersi, co jest kluczowe w procesie tworzenia odzieży. W kontekście krawiectwa, precyzyjne pomiary są niezbędne do uzyskania dobrze dopasowanych ubrań. Długość przodu do piersi jest jednym z podstawowych wymiarów, które wpływają na ogólny krój i komfort noszenia odzieży, zwłaszcza w przypadku bluzek i sukienek. Przykładowo, w przypadku szycia bluzki, błędne określenie tego wymiaru może prowadzić do nieodpowiedniego dopasowania, co wpłynie na estetykę oraz wygodę noszenia. Dobrą praktyką w branży krawieckiej jest regularne aktualizowanie pomiarów, szczególnie przy tworzeniu odzieży na miarę, aby uwzględnić wszelkie zmiany w sylwetce klienta. Kluczowe jest również stosowanie odpowiednich symboli pomiarowych w dokumentacji, co ułatwia komunikację pomiędzy krawcami a klientami oraz zapewnia wysoką jakość wykonywanych usług.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej