Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 30 marca 2025 12:41
  • Data zakończenia: 30 marca 2025 12:59

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Materiały, które zostały wydane z magazynu i wykorzystane w procesie produkcyjnym, mają dla firmy znaczenie w postaci

A. wydatku
B. zobowiązania
C. kosztu
D. przychodu
Materiały wydane z magazynu i zużyte w procesie produkcji są klasyfikowane jako koszty, ponieważ stanowią one wydatki związane z wytwarzaniem produktów. Koszty te są kluczowym elementem w analizie finansowej przedsiębiorstwa, jako że wpływają na jego rentowność. W praktyce, gdy materiały są używane w produkcji, ich wartość jest przenoszona z bilansu (gdzie figurowały jako zapasy) do rachunku zysków i strat jako koszt wytworzenia. Przykład zastosowania można zobaczyć w firmach produkcyjnych, gdzie surowce takie jak stal, drewno czy tworzywa sztuczne są zakupowane, a następnie ich wartość jest klasyfikowana jako koszt produkcji, co pozwala na dokładne obliczenie marży brutto. Koszty, w tym koszty materiałów, są uważane za kluczowe wskaźniki efektywności operacyjnej, dlatego ich dokładne klasyfikowanie ma fundamentalne znaczenie w zarządzaniu finansami. Zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości, właściwe przypisanie kosztów do odpowiednich okresów jest istotne dla zapewnienia rzetelności sprawozdań finansowych.

Pytanie 2

Zobowiązanie do regularnego szkolenia pracowników na stanowisku technika ekonomisty w zakresie bhp w godzinach pracy oraz na koszt pracodawcy wynika z obowiązywania przepisów

A. Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej
B. Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej
C. Kodeksu pracy
D. Kodeksu cywilnego
Obowiązek okresowego szkolenia pracowników, w tym techników ekonomistów, w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy (BHP) wynika z przepisów Kodeksu pracy, który reguluje kwestie ochrony zdrowia i życia pracowników w miejscu pracy. Zgodnie z art. 237^3 Kodeksu pracy, pracodawca jest zobowiązany do organizowania szkoleń w zakresie BHP, co obejmuje zarówno szkolenia wstępne, jak i okresowe. Przykładowo, w sektorze finansowym, pracownicy mogą być narażeni na różne ryzyka, takie jak stres czy ergonomiczne problemy związane z pracą przy komputerze, co wymaga odpowiednich szkoleń. Realizacja tego obowiązku na koszt pracodawcy jest kluczowa dla zapewnienia, że wszyscy pracownicy mają dostęp do niezbędnej wiedzy, co przyczynia się do poprawy ogólnego bezpieczeństwa w miejscu pracy. Pracodawcy powinni także pamiętać o dokumentacji szkoleń oraz ich aktualizacji, aby spełniać normy prawne i dobre praktyki dotyczące ochrony zdrowia w miejscu pracy.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 4

Na podstawie danych zawartych w tabeli ustal wysokość wskaźnika rotacji zapasów materiałowych w dniach za I i II kwartał.

WyszczególnienieI kwartałII kwartał
Przeciętny stan zapasu materiałów100 000 zł120 000 zł
Liczba dni9090
Przychody ze sprzedaży600 000 zł900 000 zł

A. I kwartał 12 dni, II kwartał 10 dni.
B. I kwartał 15 dni, II kwartał 12 dni.
C. I kwartał 12 dni, II kwartał 15 dni.
D. I kwartał 10 dni, II kwartał 12 dni.
Wskaźnik rotacji zapasów materiałowych w dniach jest kluczowym wskaźnikiem, który pomaga zrozumieć, jak efektywnie przedsiębiorstwo zarządza swoimi zapasami. W przypadku pierwszego kwartału, obliczenia wskazują na średnią rotację wynoszącą około 15 dni, co sugeruje, że materiały pozostają w magazynie przez dłuższy czas przed ich sprzedażą. Taki wynik może być spowodowany różnymi czynnikami, takimi jak sezonowość produktów lub zmniejszone zapotrzebowanie. Warto zauważyć, że dla drugiego kwartału wskaźnik ten wynosi 12 dni, co jest korzystnym wynikiem, wskazującym na szybszą rotację zapasów. Aby poprawić efektywność zarządzania magazynem, przedsiębiorstwa powinny dążyć do minimalizacji okresów przechowywania zapasów poprzez optymalizację procesów zamówień i sprzedaży. Praktycznym zastosowaniem tego wskaźnika jest również identyfikacja produktów, które rotują wolniej, co może prowadzić do decyzji o ich promocji lub wycofaniu z oferty, zgodnie z najlepszymi praktykami zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 5

Firma planuje wytworzyć 200 opakowań makaronu. Wymagana ilość mąki do wyprodukowania jednego opakowania wynosi 0,5 kg. Na początku miesiąca stan zapasu mąki wyniósł 0. Ile kilogramów mąki trzeba zakupić, aby na koniec miesiąca w magazynie pozostało 10 kg mąki?

A. 22 kg
B. 110 kg
C. 11 kg
D. 220 kg
Aby obliczyć, ile mąki należy zakupić, musimy najpierw określić całkowite zużycie mąki do produkcji 200 opakowań makaronu. Norma zużycia wynosi 0,5 kg na jedno opakowanie, więc dla 200 opakowań potrzebujemy 200 * 0,5 kg = 100 kg mąki. Magazyn na początku miesiąca nie ma żadnych zapasów, co oznacza, że całą wymaganą mąkę musimy zakupić. Jednak celem jest, aby na koniec miesiąca pozostało 10 kg mąki w magazynie. Dlatego musimy dodać tę wartość do całkowitego zapotrzebowania, co daje nam 100 kg + 10 kg = 110 kg. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe dla zarządzania zapasami w przedsiębiorstwach produkcyjnych. Pomagają one w unikaniu zarówno nadwyżki, która może prowadzić do strat, jak i niedoboru, który mógłby zakłócić proces produkcji. Regularne monitorowanie zużycia materiałów oraz odpowiednie planowanie zakupów są zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 6

Firma świadcząca usługi zaciągnęła roczny kredyt bankowy na sumę 12 000 złotych. Spłata kredytu odbywać się będzie w równych comiesięcznych ratach. Odsetki na poziomie 12% rocznie będą obliczane od rzeczywistej wartości kredytu. Po upływie dwóch miesięcy firma poniesie wydatki związane z kredytem w wysokości

A. 240 złotych
B. 110 złotych
C. 230 złotych
D. 120 złotych
Odpowiedź 240 złotych jest prawidłowa, ponieważ uwzględnia zarówno ratę kapitałową, jak i odsetki od kredytu. Kredyt w wysokości 12 000 złotych przy oprocentowaniu 12% rocznie oznacza, że miesięczne oprocentowanie wynosi 1% (12% / 12 miesięcy). Po zaciągnięciu kredytu na 12 000 zł, pierwsza rata kapitałowa wynosi 1/12 z 12 000 zł, co daje 1 000 zł. Odsetki za pierwszy miesiąc są obliczane na podstawie całej kwoty kredytu i wynoszą 120 zł (1% z 12 000 zł). Drugiego miesiąca rata kapitałowa pozostaje taka sama, a odsetki są obliczane od zredukowanej kwoty zadłużenia. Po pierwszej racie kapitałowej pozostaje 11 000 zł, co skutkuje odsetkami w wysokości 110 zł (1% z 11 000 zł). Łącznie koszty kredytu po dwóch miesiącach to 120 zł + 110 zł = 240 zł. Taki sposób obliczania kosztów kredytu jest zgodny z powszechnie stosowanymi metodami w bankowości i finansach.

Pytanie 7

Skarb Państwa podejmuje emisję oraz sprzedaż obligacji skarbowych w przypadku, gdy występuje

A. hiperinflacja
B. inflacja pełzająca
C. nadwyżka budżetowa
D. deficyt budżetowy
Obligacje skarbowe to po prostu dług, który państwo ogłasza, żeby zdobyć kasę, zwłaszcza kiedy budżet nie daje rady. Jak jest deficyt, to znaczy, że wydajemy więcej niż zarabiamy, więc trzeba szukać nowych źródeł finansowania. Emisja obligacji to sposób, żeby zachęcić inwestorów do kupna długu publicznego, co pozwala rządowi na realizację różnych projektów. W praktyce, deficyt może być spowodowany różnymi rzeczami, jak mniejsze wpływy z podatków, wyższe wydatki na usługi publiczne czy różne inwestycje w rozwój. W takich sytuacjach, na przykład w obliczu kryzysów, jak pandemia czy inne klęski, rząd może zacząć masowo emitować te obligacje, żeby jakoś ogarnąć sytuację finansową. Ważne jest, żeby monitorować dług publiczny i koszty jego obsługi, bo to pomaga utrzymać stabilność finansową kraju, co jest kluczowe, żeby nam się żyło lepiej.

Pytanie 8

Zgodnie z regulacjami dotyczącymi archiwizacji dokumentów księgowych, wynikającymi z ustawy o rachunkowości, okres przechowywania dokumentów inwentaryzacyjnych wynosi

A. 1 rok
B. 5 lat
C. 50 lat
D. 10 lat
Dokumenty inwentaryzacyjne, zgodnie z ustawą o rachunkowości, należy przechowywać przez okres 5 lat. To wynika z zasadności i potrzeby zapewnienia odpowiedniego nadzoru nad danymi finansowymi oraz z ich potencjalnego wykorzystania w przyszłości podczas kontroli podatkowych oraz audytów. Przykładem praktycznym jest sytuacja, gdy firma zostaje poddana audytowi, a instytucje kontrolujące mogą potrzebować dostępu do danych z inwentaryzacji sprzed kilku lat, aby ocenić prawidłowość prowadzonej księgowości. Przechowywanie dokumentów przez 5 lat jest zgodne z dobrą praktyką w zarządzaniu dokumentacją, co zapewnia zarówno transparentność, jak i zgodność z obowiązującymi przepisami. Warto również zaznaczyć, że w wielu przypadkach dłuższe okresy archiwizacji mogą być wymagane przez inne regulacje prawne lub wewnętrzne wytyczne firmy, ale 5-letni okres stanowi minimalny czas, który należy uwzględnić przy archiwizacji dokumentów inwentaryzacyjnych.

Pytanie 9

Osoba zatrudniona, która od kilku lat spędza osiem godzin dziennie przed komputerem, zauważyła pogorszenie wzroku. Pracodawca pokryje koszt zakupu okularów, pod warunkiem że badanie okulistyczne zostanie wykonane

A. przez lekarza medycyny pracy.
B. w poradni okulistycznej.
C. w szpitalu.
D. u dowolnego specjalisty okulisty.
Odpowiedź 'przez lekarza medycyny pracy' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami prawa pracy, pracodawca ma obowiązek zapewnienia pracownikom dostępu do odpowiednich badań lekarskich, które są niezbędne do oceny stanu zdrowia w kontekście wykonywanych zadań. Lekarz medycyny pracy ma specjalistyczną wiedzę na temat wpływu warunków pracy na zdrowie pracowników oraz odpowiednich norm dotyczących oceny ich zdolności do pracy. W przypadku problemów ze wzrokiem, lekarz medycyny pracy może skierować pracownika na badania okulistyczne oraz ocenić, czy dolegliwości są związane z charakterem wykonywanej pracy. Przykładem takiej sytuacji może być sytuacja, w której pracownik spędza długie godziny przed komputerem, co naraża go na problemy ze wzrokiem. W oparciu o wyniki takich badań, pracodawca może podjąć decyzję o sfinansowaniu zakupu okularów, co jest zgodne z zasadami dbałości o zdrowie pracowników i ich bezpieczeństwo w miejscu pracy. Tego typu działania nie tylko wspierają zdrowie pracowników, ale również mogą przyczyniać się do zwiększenia ich wydajności oraz zadowolenia z pracy.

Pytanie 10

Kiedy dostawca ekskluzywnego towaru wybiera tylko jeden określony punkt sprzedaży w danym rejonie, oznacza to, że zastosował on dystrybucję

A. wybiórczą
B. wyłączną
C. selektywną
D. intensywną
Wiesz, dystrybucja intensywna to taka strategia, gdzie dostawcy starają się wsadzić swoje produkty w jak największą ilość punktów sprzedaży. To ma swoje minusy, bo przy takim podejściu ciężko jest utrzymać kontrolę nad marką i jej wizerunkiem. To dokładnie przeciwieństwo wyłącznej dystrybucji, gdzie chodzi o to, żeby mieć mniej punktów sprzedaży. A dystrybucja wybiórcza to coś pośredniego, czyli dostawca wybiera kilka punktów, ale nie wszystkie. Można by to pomylić z selektywną dystrybucją, która bierze pod uwagę jakość punktów sprzedaży. Sporo ludzi myli te terminy, bo różnice są na pierwszy rzut oka niezbyt wyraźne. Często błędnie myśli się, że im więcej punktów sprzedaży, tym większa sprzedaż, ale w przypadku towarów luksusowych to nie zawsze działa. Ekskluzywność i kontrola nad dystrybucją są mega ważne dla zachowania dobrego wizerunku marki. Zrozumienie tego jest kluczowe, jeśli chodzi o skuteczne planowanie strategii marketingowych i sprzedażowych.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 12

Zakupu obligacji skarbowych na pięcioletni okres dokonuje się za pośrednictwem

A. Biura Maklerskiego
B. Giełdy Papierów Wartościowych
C. Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych
D. Komisji Papierów Wartościowych
Zakup obligacji skarbowych poprzez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych, Giełdę Papierów Wartościowych czy Komisję Papierów Wartościowych to często mylone koncepcje, które wynikają z niepełnego zrozumienia funkcji poszczególnych instytucji na rynku finansowym. Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych jest odpowiedzialny za rejestrację i przechowywanie papierów wartościowych, ale nie prowadzi sprzedaży obligacji ani nie jest instytucją, z którą inwestorzy mogą bezpośrednio nabywać obligacje. Z kolei Giełda Papierów Wartościowych służy do obrotu papierami wartościowymi, ale transakcje na niej realizowane są zwykle za pośrednictwem biur maklerskich. Komisja Papierów Wartościowych, będąca organem nadzoru, nie uczestniczy w transakcjach zakupu obligacji, a jej rola polega na regulacji i monitorowaniu rynku, aby zapewnić jego przejrzystość i stabilność. Niestety, takie nieprawidłowe podejścia mogą prowadzić do błędnych wniosków na temat funkcjonowania rynku obligacji. Inwestorzy, którzy nie rozumieją ról tych instytucji, mogą niepotrzebnie tracić czas i zasoby na poszukiwanie możliwości zakupu obligacji w niewłaściwy sposób, co może skutkować niezadowalającymi wynikami inwestycyjnymi.

Pytanie 13

Jedynie osoby posiadające prawo do dokonywania transakcji na giełdzie to

A. licencjonowani maklerzy
B. reprezentanci rady giełdy
C. członkowie komisji papierów wartościowych
D. członkowie zarządu giełdy
Zrozumienie, że prawo do zawarcia transakcji na giełdzie posiadają tylko licencjonowani maklerzy, jest kluczowe dla każdego, kto pragnie działać na rynku finansowym. Odpowiedzi wskazujące na osoby z zarządów giełdy lub komisji papierów wartościowych są błędne, gdyż ich rola nie polega na bezpośrednim wykonywaniu transakcji, ale na nadzorze oraz regulacji rynku. Przedstawiciele rady giełdy mają na celu zapewnienie zgodności operacji giełdowych z obowiązującymi przepisami, jednak nie mają uprawnień do tradingu. Ich działania koncentrują się na strategiach rozwoju oraz utrzymaniu integralności rynku, co jest niezbędne, ale nie obejmuje transakcji. Członkowie zarządu giełdy również nie angażują się w handel papierami wartościowymi, ich zadaniem jest zarządzanie instytucją oraz podejmowanie decyzji strategicznych. W kontekście rynku finansowego, nieprawidłowe rozumienie ról poszczególnych uczestników może prowadzić do nieefektywnego zarządzania inwestycjami oraz błędnych decyzji. Dlatego tak istotne jest, aby inwestorzy byli świadomi, kto jest odpowiedzialny za konkretne działania na giełdzie, co wpływa na ich sukces inwestycyjny. Licencjonowani maklerzy, jako eksperci rynku, pełnią istotną rolę w procesie inwestycyjnym, a ich wiedza i umiejętności są niezbędne dla skutecznego poruszania się w świecie finansów.

Pytanie 14

Jaką kwotę uzyska się z lokaty bankowej z odsetkami po 6 miesiącach, jeśli wpłacono 6 000,00 zł, a roczna stopa procentowa wynosi 5%?

A. 6 600,00 zł
B. 6 000,00 zł
C. 6 300,00 zł
D. 6 150,00 zł
Obliczając wartość lokaty bankowej po upływie 6 miesięcy, możemy zastosować wzór na obliczanie odsetek prostych. W tym przypadku mamy kwotę główną, czyli 6 000,00 zł, oraz roczne oprocentowanie na poziomie 5%. Ponieważ lokata trwa 6 miesięcy, musimy przeliczyć oprocentowanie na połowę roku. Oprocentowanie za 6 miesięcy wynosi 5% / 2 = 2,5%. Następnie obliczamy odsetki: 6 000,00 zł * 2,5% = 150,00 zł. Zatem wartość końcowa lokaty po 6 miesiącach to 6 000,00 zł + 150,00 zł = 6 150,00 zł. To podejście jest zgodne z zasadami obliczania odsetek i świetnie ilustruje, jak działa lokata bankowa. W praktyce, znajomość tego procesu jest niezbędna, aby podejmować świadome decyzje finansowe, szczególnie przy wyborze instrumentów oszczędnościowych. Warto również pamiętać, że banki często oferują różne typy lokat, które mogą mieć różne stawki oprocentowania oraz zasady naliczania odsetek, co również warto brać pod uwagę przy planowaniu inwestycji.

Pytanie 15

Wskaźnik rotacji należności w firmie handlowej ARTBIS w pierwszym kwartale bieżącego roku wyniósł 16 dni, co sugeruje, że

A. dostępne zapasy towarów wystarczyły średnio na 16 dni
B. średni czas inkasa należności wyniósł 16 dni
C. średnio co 16 dni realizowane są sprzedaże towarów
D. przeciętnie co 16 dni następuje wymiana zapasów towarów
Wybór niepoprawnych odpowiedzi może wynikać z pomyłek związanych z pojęciami dotyczącymi obiegu zapasów i należności. Na przykład, stwierdzenie, że co 16 dni odnowiają się zapasy towarów, jest błędne, bo wskaźnik obrotu należnościami dotyczy czasu ściągania płatności od klientów, a nie odnowienia zapasów. Mówiąc, że średnio co 16 dni sprzedawane są towary, też nie jest poprawnie, bo wskaźnik obrotu należnościami nie ma bezpośredniego związku ze sprzedażą towarów, a raczej z czasem, w którym pieniądze wracają do firmy. Stwierdzenie, że zapasy towarów wystarczą na 16 dni, zupełnie odbiega od istoty wskaźnika, który koncentruje się na procesie inkasa, a nie na poziomie zapasów. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich niepoprawnych wniosków, to mylenie terminów finansowych i niepełne zrozumienie procesów, które ze sobą nie są bezpośrednio związane. Kluczowe jest, żeby przy analizie finansowej jasno rozróżniać różne wskaźniki i to, co one oznaczają w kontekście działalności firmy.

Pytanie 16

Którego z dokumentów nie archiwizuje się w sekcji A akt osobowych pracownika?

A. Świadectwa pracy z wcześniejszych zatrudnień lub innych dokumentów, które potwierdzają okresy pracy pracownika
B. Zaświadczenia o odbyciu okresowego szkolenia w zakresie BHP
C. Kwestionariusza osobowego osoby starającej się o zatrudnienie
D. Orzeczenia lekarskiego, które zaświadcza o braku przeciwwskazań do wykonywania pracy na danym stanowisku
Zaświadczenie o ukończeniu okresowego szkolenia w zakresie BHP nie jest przechowywane w części A akt osobowych pracownika, ponieważ dokumenty te mają na celu potwierdzenie zatrudnienia i kompetencji pracownika w kontekście jego historii zawodowej. Część A akt osobowych zawiera informacje, które są kluczowe dla ewidencji zatrudnienia, takie jak świadectwa pracy, kwestionariusze osobowe i orzeczenia lekarskie. Przykładowo, świadectwa pracy stanowią ważny element dokumentacji, który może być wymagany w przypadku ubiegania się o nowe zatrudnienie, ponieważ potwierdzają one okresy pracy oraz doświadczenie zawodowe. Z kolei kwestionariusz osobowy jest potrzebny do ustalenia podstawowych danych o pracowniku, a orzeczenie lekarskie zapewnia, że pracownik jest zdolny do wykonywania swoich obowiązków. Natomiast zaświadczenia o ukończeniu szkoleń BHP są zazwyczaj przechowywane w odrębnych aktach lub w systemach zarządzania szkoleniami, co umożliwia łatwiejszy dostęp do nich w kontekście audytów lub inspekcji BHP.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 18

W przypadku stanowisk przeznaczonych do użytkowania komputerów

A. odległość pomiędzy stanowiskami nie powinna być mniejsza niż 80 cm
B. najmniejsza odległość pomiędzy dwoma komputerami to 1 metr
C. minimalna odległość ekranu od wzroku powinna wynosić 35 cm
D. odległość pomiędzy sąsiadującymi monitorami ustawionymi tyłem wynosi 30 cm
Zarówno twierdzenie, że odległość między sąsiednimi monitorami ustawionymi tyłem wynosi 30 cm, jak i stwierdzenie, że minimalna odległość ekranu od oczu powinna wynosić 35 cm, są niezgodne z zasadami ergonomii. Ustawienie monitorów zbyt blisko siebie może prowadzić do zakłócenia widoczności oraz powodować dyskomfort w pracy, co jest szczególnie istotne w środowisku, gdzie pracownicy spędzają długie godziny przed ekranem. Zgodnie z zasadami ergonomii, optymalna odległość między monitorami powinna być znacznie większa, aby zminimalizować wpływ odblasków i dodatkowego wysiłku wzrokowego. Ponadto minimalna odległość ekranu od oczu powinna wynosić przynajmniej 50-70 cm, w zależności od wielkości ekranu i jego rozdzielczości. Ustalanie zbyt małych odległości nie tylko negatywnie wpływa na komfort pracy, ale także zwiększa ryzyko rozwoju problemów zdrowotnych, takich jak syndrom widzenia komputerowego. Rekomendowane jest również, aby odległość między komputerami wynosiła co najmniej 1 metr, co pozwala na zwiększenie prywatności i komfortu pracy, a także zmniejsza ryzyko przenoszenia chorób zakaźnych w środowisku biurowym. Warto zwrócić uwagę, że dobre praktyki w zakresie ergonomii i przestrzeni biurowej są kluczowe dla długoterminowego zdrowia pracowników oraz ich efektywności.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 20

Pracownik wykonał 160 godzin pracy w dni robocze oraz dodatkowo 10 godzin w dni świąteczne, za które przysługuje dodatek wynoszący 100%. Stawka godzinowa ustalona na podstawie osobistego zaszeregowania to 10 zł. Oblicz wynagrodzenie pracownika za obecny miesiąc?

A. 1 760 zł
B. 1 810 zł
C. 1 610 zł
D. 1 800 zł
Aby obliczyć wynagrodzenie pracownika, należy uwzględnić zarówno godziny przepracowane w dni robocze, jak i te, które zostały przepracowane w dni świąteczne z odpowiednim dodatkiem. W tym przypadku pracownik przepracował 160 godzin w dni robocze oraz 10 godzin w dni świąteczne. Stawka godzinowa wynosi 10 zł. Wynagrodzenie za godziny robocze obliczamy mnożąc liczbę przepracowanych godzin przez stawkę: 160 godzin * 10 zł = 1600 zł. Następnie dla godzin w dni świąteczne, które wynoszą 10 godzin, należy dodać 100% dodatku, co oznacza, że stawka za te godziny wynosi 20 zł (10 zł + 10 zł). Zatem wynagrodzenie za godziny świąteczne wynosi: 10 godzin * 20 zł = 200 zł. Łączne wynagrodzenie pracownika za miesiąc wynosi: 1600 zł + 200 zł = 1800 zł. To podejście jest zgodne z praktykami wynagradzania w wielu organizacjach, które stosują dodatkowe stawki za pracę w dni świąteczne, zapewniając pracownikom odpowiednią rekompensatę za dodatkowy wysiłek.

Pytanie 21

Jaką cechę wyróżnia umowa o pracę?

A. nierówność pomiędzy stronami umowy
B. podporządkowanie pracownika pracodawcy
C. osiągnięcie przez pracownika konkretnych efektów
D. brak wynagrodzenia za wykonywaną pracę
Umowa o pracę to coś, co naprawdę opiera się na relacji pracownik-pracodawca, gdzie to pracodawca ma swoją ustaloną pozycję. Chodzi o to, że pracownik musi robić to, co mu każe pracodawca, jak chociażby przestrzeganie konkretnych godzin pracy czy sposób wykonywania zadań. Często to pracodawca decyduje o tym, kiedy i jak wykonujemy swoje obowiązki. Przykłady mogą być różne, ale najczęściej to widać w ustalaniu grafików czy ocenie, jak dobrze wykonujemy swoją pracę. A jeśli spojrzymy na to z perspektywy prawa, to nie chodzi tylko o codzienne obowiązki, ale też o prawne regulacje zawarte w Kodeksie pracy, które mówią o prawach i obowiązkach zarówno pracownika, jak i pracodawcy. To wszystko ma sens, bo skuteczny zespół to taki, który działa w jasnych ramach i normach, gdzie każdy wie, co ma robić.

Pytanie 22

Który dokument jest przechowywany przez pracodawcę w części A akt osobowych zatrudnionego?

A. Zaświadczenie o ukończeniu wymaganego szkolenia w obszarze BHP
B. Kopię świadectwa pracy z wcześniejszego miejsca zatrudnienia
C. Oświadczenie w celu zastosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodów
D. Oświadczenie dotyczące wypowiedzenia lub rozwiązania umowy o pracę
Kopia świadectwa pracy z poprzedniej pracy to dokument, który według Kodeksu pracy powinien być trzymany w części A akt osobowych pracownika. Z artykułu 29 wynika, że każdy pracodawca musi prowadzić akta osobowe dla swoich pracowników, a część A to właśnie dokumenty związane z zatrudnieniem i rozwiązaniem umowy. Świadectwo pracy jest ważnym dowodem na doświadczenie zawodowe i karierę pracownika. Kiedy ktoś aplikuje o nową pracę albo stara się o awans, to pracodawcy często sprawdzają takie informacje, żeby lepiej ocenić umiejętności kandydata. Trzymanie kopii tego dokumentu w aktach osobowych to dobra praktyka w HR, bo pozwala na utrzymanie porządku i jawności w zarządzaniu ludźmi. Wiedza na temat przepisów dotyczących przechowywania dokumentów pomaga pracodawcom unikać problemów z prawem pracy i chronić interesy zarówno pracodawcy, jak i pracownika.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 24

W sklepie z odzieżą doszło do zwarcia w instalacji elektrycznej. Kto może przeprowadzić naprawę?

A. pracownik wyznaczony przez menedżera
B. absolwent szkoły technicznej o profilu elektrycznym
C. osoba posiadająca uprawnienia energetyczne
D. menedżer sklepu
Osoba posiadająca uprawnienia energetyczne jest odpowiedzialna za wykonywanie prac związanych z instalacjami elektrycznymi, w tym naprawy po awariach, takich jak zwarcia. W Polsce, zgodnie z przepisami prawa, każda osoba przystępująca do wykonywania prac przy urządzeniach energetycznych musi posiadać odpowiednie uprawnienia, które są potwierdzane przez Urząd Dozoru Technicznego (UDT) lub inny odpowiedni organ. Przykładowo, osoba z uprawnieniami E, D lub z certyfikatami SEP (Stowarzyszenie Elektryków Polskich) jest w stanie przeprowadzić takie naprawy zgodnie z obowiązującymi normami bezpieczeństwa i techniki. Posiadanie takich uprawnień wiąże się z koniecznością odbycia szkoleń i zdań egzaminów, co gwarantuje, że dana osoba ma odpowiednią wiedzę na temat zasad działania instalacji elektrycznych oraz procedur postępowania w przypadku awarii. Praktyczne zastosowanie wiedzy w tym zakresie jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz minimalizacji ryzyka dodatkowych uszkodzeń lub wypadków w miejscu pracy.

Pytanie 25

Rodzaj negocjacji, w którym obie strony uzyskują zarówno pewne profity, jak i straty, a osiągnięte porozumienie nie w pełni spełnia oczekiwania i potrzeby żadnej z nich, określa się mianem

A. kompromisem.
B. unikanie.
C. ustępstwo.
D. panowaniem.
Odpowiedź 'kompromis' jest poprawna, ponieważ odnosi się do stylu negocjacji, w którym obie strony osiągają częściowe korzyści oraz straty, co skutkuje rozwiązaniem, które nie zaspokaja w pełni oczekiwań żadnej z nich. Kompromis jest często stosowany w sytuacjach, gdy strony mają sprzeczne interesy, a osiągnięcie pełnej satysfakcji dla obu stron jest niemożliwe. Przykładem może być negocjacja w sprawie podziału budżetu, gdzie każda strona musi ustąpić z części swoich żądań, aby dojść do wspólnego porozumienia. Kompromis jest powszechnie uznawany za strategię win-win, w której obie strony mogą odejść z pewnym poczuciem osiągnięcia celu, mimo że nie wszystkie ich potrzeby zostały w pełni zaspokojone. Takie podejście jest zgodne z teorią negocjacji bazującej na interesach, w której priorytetem jest znalezienie rozwiązania akceptowalnego dla wszystkich zaangażowanych stron, co zwiększa szanse na długofalowe relacje i współpracę w przyszłości.

Pytanie 26

Na podstawie informacji ujętych w tabeli, oblicz należną zaliczkę na podatek dochodowy od wynagrodzenia pracownika za sierpień 2015 r.

WyszczególnienieKwoty w zł
Podstawa naliczenia zaliczki na podatek dochodowy1 890,00
Zaliczka na podatek dochodowy293,87
Składka zdrowotna pobrana170,10
Składka zdrowotna odliczana155,00
Należna zaliczka na podatek dochodowy?

A. 294,00 zł
B. 139,00 zł
C. 185,00 zł
D. 340,00 zł
Poprawna odpowiedź, wynosząca 139,00 zł, wynika z precyzyjnych obliczeń dotyczących zaliczki na podatek dochodowy, które są kluczowe w zarządzaniu wynagrodzeniami w każdej firmie. Aby poprawnie obliczyć należny podatek dochodowy, należy zsumować wszystkie składniki wynagrodzenia oraz odliczenia, takie jak składka zdrowotna. W praktyce, obliczenia te uwzględniają nie tylko stawki podatkowe, ale również możliwość skorzystania z ulg i odliczeń. Zgodnie z obowiązującymi standardami rachunkowości, ważne jest, aby wszelkie naliczenia były wykonywane rzetelnie i zgodnie z przepisami prawa. Przykładowo, przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy warto także pamiętać o okresowych zmianach w przepisach podatkowych, które mogą wpływać na wysokość należnych zaliczek. Używając odpowiednich narzędzi księgowych, przedsiębiorstwa powinny regularnie monitorować te zmiany, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi przepisami.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 28

Podmiot gospodarczy, będący czynnym podatnikiem VAT, sprzedał 150 sztuk towarów w cenie 172,80 zł za sztukę brutto. Sprzedaż towarów podlega stawce VAT wynoszącej 8%. Jaka jest wysokość podatku VAT, który należy uiścić od sprzedanych towarów?

A. 12,80 zł
B. 13,82 zł
C. 1 920,00 zł
D. 2 073,60 zł
Aby obliczyć podatek VAT należny od sprzedanych towarów, należy najpierw ustalić wartość netto sprzedaży. Cena sprzedaży brutto wynosi 172,80 zł za sztukę, co oznacza, że ta kwota zawiera podatek VAT. W przypadku stawki podatkowej 8%, można obliczyć wartość netto, dzieląc cenę brutto przez (1 + stawka VAT). Wzór do obliczeń to: wartość netto = cena brutto / 1,08. Po obliczeniu wartości netto jednego towaru, możemy pomnożyć wynik przez liczbę sprzedanych sztuk, w tym przypadku 150. Następnie podatek VAT można obliczyć jako wartość netto pomnożoną przez stawkę VAT. W ten sposób otrzymujemy 1 920,00 zł. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla osób zajmujących się księgowością oraz podatkami, ponieważ prawidłowe obliczenie VAT ma istotne znaczenie dla zgodności z przepisami prawa oraz dla prawidłowego raportowania przychodu. Dodatkowo, znajomość zasad obliczania VAT może pomóc w lepszym zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa.

Pytanie 29

Hurtownia nabyła towar po cenie brutto 738,00 zł (w tym podatek VAT 23%), a następnie sprzedaje go po cenie netto 780,00 zł. Marża hurtowa obliczana od ceny zakupu netto wynosi

A. 30%
B. 23%
C. 25%
D. 53%
Aby obliczyć marżę hurtową, najpierw musimy ustalić cenę zakupu netto. Cena zakupu brutto wynosi 738,00 zł, a podatek VAT wynosi 23%. Możemy obliczyć cenę netto, dzieląc cenę brutto przez 1,23. W rezultacie otrzymujemy: 738,00 zł / 1,23 = 600,00 zł. Następnie, aby obliczyć marżę, musimy od ceny sprzedaży netto (780,00 zł) odjąć cenę zakupu netto (600,00 zł), co daje nam zysk brutto w wysokości 180,00 zł. Marżę hurtową obliczamy jako stosunek zysku brutto do ceny zakupu netto, czyli: 180,00 zł / 600,00 zł = 0,30, co oznacza 30%. Marża hurtowa jest istotnym wskaźnikiem w analizie rentowności przedsiębiorstw handlowych, pozwalającym na ocenę efektywności sprzedaży oraz zarządzania kosztami. W praktyce, znajomość marży hurtowej pozwala na ustalenie cen sprzedaży oraz strategii marketingowych, co jest kluczowe w konkurencyjnym otoczeniu rynkowym.

Pytanie 30

Przekazanie 200 mb tkaniny bawełnianej z magazynu do produkcji powinno być udokumentowane poprzez wystawienie dowodu

A. Mm
B. Wz
C. Rw
D. Pw
Odpowiedź 'Rw' jest poprawna, ponieważ dokument Rw (Rozchód wewnętrzny) jest stosowany do ewidencjonowania wydania towaru z magazynu do produkcji. W praktyce, wydanie 200 mb tkaniny bawełnianej powinno być udokumentowane z wykorzystaniem tego formularza, co pozwala na precyzyjne śledzenie ruchów magazynowych oraz zapewnienie zgodności z przepisami rachunkowości. Rw powinien zawierać takie informacje jak: nazwa towaru, ilość, jednostka miary, a także datę wydania i dane osoby odpowiedzialnej. Dodatkowo, dokument ten jest kluczowy w kontekście kontroli zapasów, ponieważ pozwala na aktualizację stanu magazynowego oraz daje przejrzysty obraz przepływu materiałów w firmie. Przykładowo, w przypadku audytu, dokumenty Rw mogą być analizowane w celu weryfikacji, czy wydania z magazynu są zgodne z planem produkcji i czy nie występują nieprawidłowości. W branży włókienniczej, gdzie zarządzanie materiałami jest kluczowe, stosowanie dokumentów Rw jest uznawane za standardową praktykę.

Pytanie 31

Pracownik objęty jednomiesięcznym okresem wypowiedzenia umowy o pracę, zainicjowanym przez pracodawcę, ma prawo do zwolnienia na poszukiwanie nowego zatrudnienia z zachowaniem wynagrodzenia w wymiarze

A. 3 dni roboczych
B. 4 dni roboczych
C. 5 dni roboczych
D. 2 dni roboczych
Odpowiedź 2 dni roboczych jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z Kodeksem pracy, pracownikowi, który został objęty wypowiedzeniem umowy o pracę przez pracodawcę, przysługuje prawo do zwolnienia na poszukiwanie pracy w wymiarze 2 dni roboczych. Pracownik ma prawo skorzystać z tych dni w dowolnym terminie w trakcie trwania okresu wypowiedzenia, co umożliwia mu aktywne poszukiwanie nowego zatrudnienia. Praktycznym zastosowaniem tego przepisu jest możliwość umówienia się na rozmowy kwalifikacyjne lub uczestnictwa w targach pracy, co zwiększa szansę na szybkie znalezienie nowego zatrudnienia. Warto również pamiętać, że pracodawca ma obowiązek udzielić tych dni na pisemny wniosek pracownika. Tego rodzaju regulacje mają na celu wsparcie pracowników w sytuacjach restrukturyzacji zatrudnienia oraz podkreślają znaczenie odpowiedzialności społecznej przedsiębiorstw. W praktyce, korzystanie z tego uprawnienia przyczynia się do zmniejszenia stresu związanego z utratą pracy oraz może ułatwić proces przejścia na nowe stanowisko.

Pytanie 32

Makroekonomia dotyczy analizy i oceny wskaźników związanych z

A. Kondycją finansową przedsiębiorstwa
B. Organizacją oraz sposobami produkcji w firmach
C. Działaniem całego systemu gospodarczego
D. Funkcjonowaniem instytucji publicznych
Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że każda z nich koncentruje się na wąskich aspektach ekonomicznych, które są związane z mikroekonomią lub specyficznymi jednostkami gospodarczymi. Organizacja i metody produkcji w przedsiębiorstwie dotyczą zarządzania operacyjnego, co jest kluczowe, ale skupia się na efektywności procesów wewnętrznych, a nie na ogólnych zjawiskach makroekonomicznych. Podobnie, sytuacja finansowa przedsiębiorstwa odnosi się do analizy bilansów, rachunków zysków i strat oraz przepływów pieniężnych, co jest istotne dla oceny kondycji konkretnej firmy, lecz nie dostarcza szerszego kontekstu gospodarczego. Działalność instytucji państwowych, choć wpływająca na gospodarkę, nie obejmuje całościowej analizy systemu gospodarczego. Typowym błędem myślowym jest mylenie analizy makroekonomicznej z analizą mikroekonomiczną. Makroekonomia zajmuje się całością gospodarki, podczas gdy mikroekonomia koncentruje się na jednostkach i rynkach. Aby poprawnie zrozumieć makroekonomię, istotne jest zrozumienie, jak poszczególne elementy gospodarki współdziałają oraz jakie mają konsekwencje dla ogólnej kondycji ekonomicznej kraju. Również kluczowe jest dostrzeganie wpływu czynników zewnętrznych, takich jak polityka monetarna, na sytuację gospodarczą.

Pytanie 33

Osoba, która odpowiada za zobowiązania firmy tylko do wysokości wniesionego kapitału i nie ma uprawnień do reprezentowania firmy w stosunku do osób trzecich, to

A. prokurent.
B. komplementariusz.
C. komandytariusz.
D. pełnomocnik.
Wybór odpowiedzi komplementariusz jest błędny, ponieważ komplementariusz to wspólnik w spółce komandytowej, który odpowiada za zobowiązania całym swoim majątkiem. Jego odpowiedzialność jest nieograniczona, co oznacza, że w przypadku niewypłacalności spółki może być zmuszony do pokrycia długów z własnych środków, co w odróżnieniu od komandytariusza stawia go w znacznie trudniejszej sytuacji finansowej. Prokurent z kolei to osoba, która posiada pełnomocnictwo do działania w imieniu spółki, ale nie jest wspólnikiem i nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania. Pełnomocnik również nie jest wspólnikiem, a jedynie osobą, która działa na zlecenie innej osoby, co nie ma zastosowania do opisanego pytania. Typowym błędem myślowym przy wyborze błędnych odpowiedzi jest mylenie ról w strukturze spółek. Osoby często zakładają, że każdy wspólnik ma takie same obowiązki i prawa, co prowadzi do nieporozumień dotyczących odpowiedzialności cywilnej i reprezentacji spółki. Dlatego zrozumienie różnic między tymi rolami jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania każdej spółki, zwłaszcza w kontekście ograniczenia ryzyka finansowego i ochrony osobistego majątku wspólników.

Pytanie 34

Jednym z zadań Ministerstwa Finansów jest

A. Pobieranie podatków oraz innych należności budżetowych
B. Przyznawanie oraz wypłacanie zasiłków dla osób pozostających bez pracy
C. Udzielanie wsparcia finansowego bankom, które mogą stracić wypłacalność
D. Przygotowanie projektów prywatyzacyjnych
Odpowiedzi dotyczące udzielania pomocy finansowej bankom, poboru podatków oraz przyznawania zasiłków dla osób bezrobotnych są niepoprawne, ponieważ te zadania są przypisane innym instytucjom i nie są bezpośrednią odpowiedzialnością Ministerstwa Skarbu Państwa. Pomoc finansowa dla banków w sytuacjach kryzysowych, na przykład w przypadku zagrożenia wypłacalności, leży w gestii instytucji nadzorczych, takich jak Narodowy Bank Polski, który ma za zadanie stabilizację systemu finansowego. Podobnie, pobór podatków i innych należności budżetowych realizowany jest przez Krajową Administrację Skarbową, a nie Ministerstwo Skarbu. Zasiłki dla osób bezrobotnych są natomiast zadaniem Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej, które zajmuje się kwestiami zatrudnienia i pomocy społecznej. Często popełnianym błędem jest mylenie ról i funkcji różnych organów władzy, co prowadzi do nieporozumień w zakresie odpowiedzialności administracyjnej. Właściwe zrozumienie kompetencji różnych ministerstw oraz ich zadań jest kluczowe dla efektywnego zarządzania polityką gospodarczą i społeczną w kraju. Ważne jest, aby mieć świadomość, że każde ministerstwo odgrywa swoją unikalną rolę w systemie państwowym, co pozwala na bardziej skoordynowane i efektywne działania na rzecz obywateli.

Pytanie 35

Przedsiębiorstwo produkcyjne wytworzyło w maju 2011 roku 2 000 sztuk wyrobów gotowych i 200 sztuk półfabrykatów przerobionych w 50%. Na podstawie kosztów produkcji przedstawionych w tabeli określ, koszt jednostkowy wyrobu gotowego.

Pozycje kalkulacyjneKwota w zł
1. Materiały bezpośrednie400 000
2. Płace bezpośrednie200 000
3. Razem koszty bezpośrednie600 000
4. Koszty wydziałowe30 000
Razem koszt wytworzenia630 000

A. 285 zł
B. 300 zł
C. 273 zł
D. 315 zł
Koszt jednostkowy wyrobu gotowego oblicza się, dzieląc całkowity koszt produkcji przez sumę wyprodukowanych wyrobów gotowych oraz równowartość półfabrykatów przerobionych w wyroby gotowe. W przedstawionym przypadku, wyprodukowano 2000 sztuk wyrobów gotowych, a półfabrykaty przerobione w 50% odpowiadają 200 sztukom, jednak po przerobieniu będą one miały równowartość 100 sztuk gotowych wyrobów. Suma ta daje 2100 sztuk, co jest kluczowe przy obliczeniach. Po obliczeniu całkowitego kosztu produkcji wynoszącego 630 000 zł, dzielimy tę kwotę przez liczbę 2100, co prowadzi do uzyskania kosztu jednostkowego na poziomie 300 zł za sztukę. Tego rodzaju kalkulacje są niezbędne w każdym przedsiębiorstwie produkcyjnym, aby efektywnie zarządzać kosztami i podejmować właściwe decyzje finansowe. W praktyce, dokładne określenie kosztów jednostkowych pozwala na lepsze ustalanie cen sprzedaży oraz analizę rentowności poszczególnych produktów. Warto również zaznaczyć, że stosowanie podobnych metod obliczeniowych jest standardem w branży, co wspiera transparentność i efektywność operacyjną.

Pytanie 36

Trzech księgowych pragnie zostać wspólnikami działającymi na własny rachunek. Dysponują oni odpowiednimi uprawnieniami do wykonywania wolnego zawodu (księgowego). Wspólnicy nie chcą ponosić odpowiedzialności za długi spółki wynikłe z pracy pozostałych członków. Jaką formę organizacyjno-prawną powinni przyjąć?

A. Spółkę jawną
B. Spółkę cywilną
C. Spółkę partnerską
D. Spółkę akcyjną
Spółka partnerska jest formą prawną, która idealnie odpowiada na potrzeby księgowych, którzy chcą wspólnie prowadzić działalność, jednocześnie zminimalizować swoją odpowiedzialność za zobowiązania spółki związane z działaniami innych wspólników. W tej formie współpracy wspólnicy są odpowiedzialni za swoje własne działania, co oznacza, że nie ponoszą odpowiedzialności za błędy zawodowe innych partnerów. Przykładem zastosowania spółki partnerskiej mogą być firmy księgowe, w których każdy z partnerów wnosi swoje kompetencje, a ich działalność jest objęta odpowiedzialnością cywilną, co zwiększa bezpieczeństwo finansowe. Ponadto, spółka partnerska pozwala na elastyczne zarządzanie oraz podejmowanie decyzji zgodnie z ustalonymi w umowie zasadami, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży. Warto również zauważyć, że spółka partnerska może być korzystna podatkowo, ponieważ zyski są opodatkowane na poziomie wspólników, co może prowadzić do niższych obciążeń podatkowych w porównaniu do innych form działalności gospodarczej.

Pytanie 37

Rynek papierów wartościowych, który obejmuje transakcje papierami wartościowymi już w obrocie, nazywany jest rynkiem

A. pierwotnym
B. wtórnym
C. podstawowym
D. równoległym
Rynek wtórny to segment rynku papierów wartościowych, na którym dokonuje się obrotu papierami wartościowymi, które zostały już wcześniej wyemitowane na rynku pierwotnym. Główna różnica między tymi rynkami polega na tym, że rynek pierwotny jest miejscem, gdzie nowe papiery wartościowe są emitowane przez emitentów i sprzedawane inwestorom po raz pierwszy. Przykładem rynku wtórnego mogą być giełdy papierów wartościowych, gdzie inwestorzy sprzedają i kupują akcje spółek, które są już notowane. Ważne jest zrozumienie, że rynek wtórny odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu płynności dla inwestorów, umożliwiając im szybkie zbycie posiadanych papierów wartościowych. Z perspektywy dobrych praktyk, uczestnicy rynku powinni być świadomi mechanizmów działania rynku wtórnego, w tym wpływu na ceny akcji, które mogą być kształtowane przez podaż i popyt. Przykładem może być sytuacja, w której duża liczba inwestorów decyduje się na sprzedaż akcji danej spółki, co prowadzi do spadku ich wartości na rynku wtórnym. Zrozumienie tego mechanizmu jest kluczowe dla skutecznego zarządzania portfelem inwestycyjnym.

Pytanie 38

Jeżeli standardowe zużycie materiału wynosi 15 kg na sztukę wyrobu gotowego, a produkcja dzienna osiąga 300 sztuk, to całkowite dzienne zużycie materiału wynosi

A. 20 000 kg
B. 2 t
C. 45 000 kg
D. 4,5 t
Aby obliczyć dzienne zużycie materiału, należy pomnożyć normę techniczną zużycia materiału przez liczbę produkowanych sztuk. W tym przypadku norma wynosi 15 kg na sztukę, a dziennie produkuje się 300 sztuk. Zatem obliczenia będą wyglądały następująco: 15 kg/szt. * 300 szt. = 4500 kg. Przeliczając tę wartość na tony, otrzymujemy 4,5 t. To obliczenie odpowiada standardom praktyki przemysłowej, które zakładają precyzyjne kalkulacje w obszarze zarządzania materiałami i produkcją. Takie procedury są kluczowe w optymalizacji kosztów, planowaniu produkcji oraz minimalizacji odpadów. Stosowanie norm zużycia materiałów pozwala na efektywne zarządzanie zapasami, co jest istotne w kontekście rentowności oraz zrównoważonego rozwoju przedsiębiorstwa.

Pytanie 39

Aby uzyskać koncesję, należy prowadzić działalność gospodarczą w obszarze

A. świadczenia usług związanych z leczeniem zębów
B. świadczenia usług edukacyjnych dla dzieci w wieku przedszkolnym
C. rozpowszechniania programów telewizyjnych i radiowych
D. sprzedaży książek szkolnych oraz materiałów edukacyjnych
Wybór odpowiedzi dotyczącej świadczenia usług w zakresie wychowania przedszkolnego jest błędny, ponieważ działalność ta nie jest objęta wymogiem uzyskania koncesji. W Polsce usługi związane z wychowaniem przedszkolnym są regulowane przez przepisy prawa oświatowego, które określają zasady zakupu i prowadzenia przedszkoli, a nie wymagają koncesjonowania. Działalność ta podlega innym regulacjom, które koncentrują się na standardach edukacyjnych i opiece nad dziećmi, a nie na regulacjach medialnych. Podobnie, sprzedaż podręczników szkolnych i pomocy naukowych nie wymaga koncesji, co wynika z faktu, że jest to działalność handlowa, która podlega innym przepisom prawa cywilnego i handlowego, a nie regulacjom medialnym. Świadczenie usług stomatologicznych również nie jest objęte wymogiem koncesyjnym, gdyż działalność ta jest objęta regulacjami prawnymi dotyczącymi ochrony zdrowia oraz standardów medycznych, które różnią się od wymogów związanych z mediami. Poprawne zrozumienie różnic pomiędzy tymi typami działalności oraz przepisami regulującymi ich funkcjonowanie jest kluczowe dla prawidłowego podejmowania decyzji dotyczących działalności gospodarczej. Nieporozumienia w tym zakresie mogą prowadzić do mylnych wniosków dotyczących wymogów prawnych i procedur, co w konsekwencji może wpłynąć na legalność i efektywność prowadzonej działalności.

Pytanie 40

Saldo kredytowe konta Rozrachunki z dostawcami powinno być ujęte

A. w kapitałach własnych
B. w zobowiązaniach
C. w aktywach trwałych
D. w aktywach obrotowych
Saldo kredytowe konta Rozrachunki z dostawcami należy wykazać w zobowiązaniach, ponieważ odzwierciedla ono kwoty, które firma jest zobowiązana zapłacić swoim dostawcom za otrzymane towary lub usługi. W bilansie, zobowiązania są klasyfikowane jako krótko- lub długoterminowe w zależności od terminu ich spłaty. Kiedy saldo konta Rozrachunki z dostawcami ma charakter kredytowy, oznacza to, że firma ma zaległości finansowe, które musi uregulować w przyszłości, co jest zgodne z zasadą dotycząca zobowiązań. Przykładowo, jeśli przedsiębiorstwo zamawia materiały budowlane, a dostawca umożliwia odroczoną płatność, kwota ta zostaje zaksięgowana jako zobowiązanie, co skutkuje wzrostem salda na koncie Rozrachunki z dostawcami. W praktyce, prawidłowe klasyfikowanie zobowiązań wspiera zarządzanie płynnością finansową firmy oraz pozwala w pełni zrozumieć jej sytuację finansową, co jest zgodne z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF).