Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 16:29
  • Data zakończenia: 30 maja 2025 16:45

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Największą pojemność spośród nośników optycznych posiada płyta

A. CD
B. DVD-RAM
C. DVD
D. Blu-Ray
Wybór innych nośników optycznych, takich jak CD, DVD czy DVD-RAM, jest nieprawidłowy z perspektywy pojemności i aktualnych standardów przechowywania danych. CD, będące jednym z najwcześniejszych nośników optycznych, charakteryzują się znacznie ograniczoną pojemnością wynoszącą zaledwie 700 MB. Pomimo ich popularności w latach 90-ych i wczesnych 2000-ych, ich zdolność do przechowywania danych jest całkowicie niewystarczająca w obliczu współczesnych wymagań dotyczących przechowywania multimediów, takich jak filmy w wysokiej rozdzielczości czy gry komputerowe. DVD zwiększa pojemność do około 4,7 GB w wersji jednolayerskiej oraz 8,5 GB w wersji dwuwarstwowej, co wciąż jest niewystarczające dla wielu aplikacji. DVD-RAM, choć oferujące lepszą funkcjonalność w zakresie wielokrotnego zapisu i edycji, mają pojemność porównywalną do standardowego DVD, co czyni je mniej efektywnym wyborem dla dużych zbiorów danych. Typowe błędy myślowe związane z wyborem tych nośników często wynikają z braku zrozumienia ich ograniczeń oraz możliwości, jakie oferuje nowocześniejsza technologia, jak płyty Blu-Ray. Ignorując postęp technologiczny, użytkownicy mogą podejmować decyzje, które nie są zgodne z wymaganiami współczesnych zastosowań. W obliczu dynamicznego rozwoju technologii cyfrowej, kluczowe jest, aby być świadomym różnic w pojemności oraz zastosowań różnych typów nośników i dostosowywać wybór do konkretnych potrzeb.

Pytanie 2

Standard IEEE 802.11 określa typy sieci

A. bezprzewodowe LAN
B. Gigabit Ethernet
C. światłowodowe LAN
D. Fast Ethernet
Standard IEEE 802.11 to temat, który dotyczy technologii bezprzewodowych. W skrócie, chodzi o zasady i normy, które pozwalają na komunikację w sieciach lokalnych bez używania kabli. Praktycznie rzecz biorąc, dzięki tym standardom możemy tworzyć sieci, które łączą różne urządzenia, jak komputery, telefony czy drukarki, używając fal radiowych. Spotykamy to na co dzień – w Wi-Fi w domach, biurach czy w kawiarniach i na lotniskach. Standard ten oferuje różne prędkości przesyłu danych i zasięg, co sprawia, że można go dopasować do potrzeb użytkowników. Ważne jest też, jak skonfigurować routery i punkty dostępowe, bo to zapewnia dostęp do internetu i mobilność. Dobrze zaprojektowane sieci bezprzewodowe, które trzymają się tego standardu, naprawdę poprawiają efektywność komunikacji w różnych miejscach, więc są niezbędne w naszym nowoczesnym świecie informacyjnym.

Pytanie 3

Po przeanalizowaniu wyników testu dysku twardego, jakie czynności powinny zostać wykonane, aby zwiększyć jego wydajność?

Wolumin (C:)
Rozmiar woluminu=39,06 GB
Rozmiar klastra=4 KB
Zajęte miejsce=27,48 GB
Wolne miejsce=11,58 GB
Procent wolnego miejsca=29 %
Fragmentacja woluminu
Fragmentacja całkowita=15 %
Fragmentacja plików=31 %
Fragmentacja wolnego miejsca=0 %

A. Rozdziel dysk na różne partycje
B. Zdefragmentuj dysk
C. Przeprowadź formatowanie dysku
D. Usuń niepotrzebne pliki z dysku
Zdefragmentowanie dysku to proces reorganizacji rozproszonych fragmentów plików aby były zapisane w sposób ciągły na powierzchni dysku twardego. Fragmentacja plików wynosząca 31% oznacza że wiele plików jest podzielonych i zapisanych w różnych miejscach na dysku co może znacząco spowolnić odczyt i zapis danych. Zdefragmentowanie dysku pomoże w zoptymalizowaniu jego wydajności skracając czas dostępu do danych i poprawiając ogólną sprawność operacyjną systemu operacyjnego. Proces ten jest szczególnie istotny w przypadku dysków HDD gdzie mechaniczne ramię musi fizycznie przesuwać się w celu odczytywania danych. Warto regularnie przeprowadzać defragmentację jako część rutynowej konserwacji systemu komputerowego co jest zalecane w branżowych standardach zarządzania infrastrukturą IT. W nowoczesnych systemach operacyjnych dostępne są narzędzia które automatyzują ten proces co można skonfigurować aby odbywał się w regularnych odstępach czasu. Zdefragmentowanie dysku nie tylko poprawi szybkość działania systemu ale również może przedłużyć żywotność samego dysku dzięki mniejszemu zużyciu mechanicznemu.

Pytanie 4

Jaki będzie najniższy koszt zakupu kabla UTP, potrzebnego do okablowania kategorii 5e, aby połączyć panel krosowniczy z dwoma podwójnymi gniazdami natynkowymi 2 x RJ45, które są oddalone odpowiednio o 10 m i 20 m od panelu, jeśli cena 1 m kabla wynosi 1,20 zł?

A. 72,00 zł
B. 36,00 zł
C. 48,00 zł
D. 96,00 zł
Błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowego zrozumienia obliczeń związanych z kosztami okablowania. Wiele osób może mylnie uznać, że podana cena 1,20 zł za metr odnosi się tylko do pojedynczego gniazda, co prowadzi do niepoprawnych kalkulacji. Często zdarza się, że ludzie nie uwzględniają całkowitej długości kabla wymaganej do obu gniazd, co jest kluczowym aspektem wyceny. W przypadku zakupu kabli należy pamiętać, że każdy element sieci wymaga własnych połączeń. Ponadto, niektórzy mogą nie zdawać sobie sprawy z tego, że gniazda natynkowe mogą wymagać podwójnych lub dodatkowych połączeń, co jeszcze bardziej zwiększa całkowitą długość i koszt zakupu. Często spotykanym błędem jest pomijanie dodatkowych kosztów związanych z instalacją, takich jak uchwyty do kabli, złącza czy inne akcesoria, które mogą być niezbędne do prawidłowego funkcjonowania całego systemu okablowania. Dlatego ważne jest, aby przed podjęciem decyzji o zakupie dokładnie przeanalizować wszystkie wymagania oraz standardy okablowania, które mogą wpływać na ostateczny koszt i niezawodność sieci.

Pytanie 5

Jaki protokół wykorzystuje usługa VPN do hermetyzacji pakietów IP w publicznej sieci?

A. HTTP
B. PPTP
C. SMTP
D. SNMP
HTTP, czyli Hypertext Transfer Protocol, jest protokołem wykorzystywanym głównie do przesyłania dokumentów w Internecie, takich jak strony internetowe. Choć jest fundamentalnym protokołem dla funkcjonowania World Wide Web, nie ma zastosowania w kontekście VPN, ponieważ nie oferuje mechanizmów zabezpieczających przesyłanie danych ani nie tworzy tuneli dla pakietów IP. Właściwe zrozumienie roli HTTP w architekturze sieciowej jest istotne, ponieważ może prowadzić do mylnych wniosków dotyczących bezpieczeństwa danych przesyłanych przez Internet. Z kolei SMTP, czyli Simple Mail Transfer Protocol, jest protokołem używanym do przesyłania wiadomości e-mail. Jego struktura nie obejmuje mechanizmów zabezpieczających dane w taki sposób, aby mogły być one przesyłane w bezpieczny sposób przez publiczne sieci, co również czyni go nieodpowiednim do zastosowania w usługach VPN. SNMP, czyli Simple Network Management Protocol, jest używany do zarządzania urządzeniami w sieciach IP, ale nie ma nic wspólnego z zabezpieczaniem danych ani tworzeniem tuneli. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi protokołami a PPTP jest kluczowe dla skutecznego zarządzania bezpieczeństwem w sieciach. Często pojawiają się błędne założenia, że wszystkie protokoły komunikacyjne mogą pełnić funkcje zabezpieczające, co prowadzi do poważnych luk w zabezpieczeniach, gdy niewłaściwe protokoły są stosowane do ochrony wrażliwych danych.

Pytanie 6

Technologia ADSL pozwala na nawiązanie połączenia DSL

A. z różnorodnymi prędkościami w kierunku do i od abonenta
B. o wyjątkowo dużej prędkości, przekraczającej 13 Mb/s
C. o identycznej szybkości w obie strony do i od abonenta
D. poprzez linie ISDN
Odpowiedzi takie jak wykorzystanie linii ISDN do ADSL są nieprawidłowe, ponieważ ADSL korzysta z istniejących linii telefonicznych miedzianych, które są wykorzystywane przez usługi PSTN (Public Switched Telephone Network). Linia ISDN, będąca cyfrową linią komunikacyjną, działa na zasadzie całkowicie innej technologii, a jej parametry transmisji różnią się od ADSL. Również idea, że ADSL miałby oferować tę samą prędkość w obu kierunkach, jest mylna. ADSL jest zaprojektowane z asymetrycznym rozkładem prędkości, co oznacza, że jego głównym celem jest zapewnienie użytkownikowi większej szybkości pobierania, co jest zgodne z powszechnymi potrzebami użytkowników domowych. Prędkości na poziomie powyżej 13 Mb/s w standardowym ADSL także są niepoprawne; ADSL2 i ADSL2+ mogą osiągać wyższe prędkości, jednak standardowe ADSL nie przekracza 8 Mb/s. Należy również zwrócić uwagę na błędy w rozumieniu znaczenia jakości połączenia oraz jego wpływu na prędkości. Aspekty takie jak długość linii, jakość miedzi czy ilość podłączonych użytkowników mogą znacznie wpływać na realne osiągane prędkości, co nie jest brane pod uwagę w opisanych odpowiedziach.

Pytanie 7

Zapis #102816 oznacza reprezentację w systemie

A. szesnastkowym
B. dziesiętnym
C. dwójkowym
D. ósemkowym
System dziesiętny, który jest jednym z najczęściej używanych systemów liczbowych, posługuje się dziesięcioma cyframi: 0-9. Chociaż jest on intuicyjny dla większości ludzi, nie jest odpowiedni do reprezentacji danych o wysokiej precyzji w kontekście komputerowym, gdzie bardziej efektywne są inne systemy, takie jak szesnastkowy. Przykładowo, w kontekście zapisu kolorów w formacie RGB, użycie systemu dziesiętnego wymagałoby znacznie większej ilości cyfr i mogłoby prowadzić do błędów w kodowaniu. Kolejnym systemem, który byłby niewłaściwy w tym kontekście, jest system dwójkowy. Choć system ten jest podstawą działania komputerów, używanie go do reprezentacji danych w sposób nieprzyjazny dla użytkownika mogłoby prowadzić do skomplikowanych i trudnych do zrozumienia zapisów, co byłoby niepraktyczne w większości zastosowań. Z kolei system ósemkowy, oparty na ośmiu cyfrach (0-7), jest również używany, ale jego zastosowania są ograniczone w porównaniu do systemu szesnastkowego. Ósemkowy system miał większe znaczenie w przeszłości, szczególnie w kontekście niektórych systemów komputerowych, ale obecnie jest rzadziej stosowany w praktykach programistycznych. Wiedza o systemach liczbowych jest niezwykle ważna dla programistów, ale kluczowe jest także umiejętne ich zastosowanie w kontekście, w którym działają, co w przypadku notacji #102816 wskazuje na użycie systemu szesnastkowego.

Pytanie 8

Oprogramowanie OEM (Original Equipment Manufacturer) jest przypisane do

A. właściciela lub kupującego komputer.
B. systemu operacyjnego zamontowanego na danym komputerze.
C. wszystkich komputerów w danym domu.
D. komputera (lub podzespołu), na którym zostało zainstalowane.
Rozważając inne odpowiedzi, można zauważyć liczne nieporozumienia dotyczące zasad licencjonowania oprogramowania OEM. Przypisanie oprogramowania do właściciela/nabywcy komputera sugeruje, że oprogramowanie jest własnością osoby, co jest mylne. Licencje OEM są związane ze sprzętem, a nie z osobą, co oznacza, że nawet jeśli nabywca sprzeda komputer, licencja na oprogramowanie nie przechodzi na nowego właściciela. W rezultacie, nowy użytkownik nie ma prawa do korzystania z tego oprogramowania, co może prowadzić do problemów prawnych. Inną koncepcją, która jest błędna, jest stwierdzenie, że oprogramowanie OEM przypisane jest do systemu operacyjnego zainstalowanego na danym komputerze. Oprogramowanie OEM to nie tylko system operacyjny, ale również wszelkie inne aplikacje, które mogą być preinstalowane na danym urządzeniu, a ich licencjonowanie również jest związane ze sprzętem. Mylenie tych pojęć może prowadzić do nieporozumień w zakresie zarządzania oprogramowaniem i użytkowania. Ostatnia odpowiedź sugerująca, że licencja dotyczy wszystkich komputerów w gospodarstwie domowym, jest również nieprawidłowa, ponieważ każda licencja OEM jest przypisana do konkretnego urządzenia, co wyklucza możliwość jej współdzielenia między różnymi komputerami w jednej lokalizacji. Problemy te mogą prowadzić do nielegalnego użytkowania oprogramowania oraz do ryzyka związanych z bezpieczeństwem i zgodnością, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami w branży IT.

Pytanie 9

W biurze rachunkowym znajduje się sześć komputerów w jednym pomieszczeniu, połączonych kablem UTP Cat 5e z koncentratorem. Pracownicy korzystający z tych komputerów muszą mieć możliwość drukowania bardzo dużej ilości dokumentów monochromatycznych (powyżej 5 tys. stron miesięcznie). Aby zminimalizować koszty zakupu i eksploatacji sprzętu, najlepszym wyborem będzie:

A. atramentowe urządzenie wielofunkcyjne ze skanerem i faksem
B. drukarka atramentowa podłączona do jednego z komputerów i udostępniana w sieci
C. laserowe drukarki lokalne podłączone do każdego z komputerów
D. laserowa drukarka sieciowa z portem RJ45
Wybierając laserową drukarkę sieciową z portem RJ45, trafiasz w sedno. Po pierwsze, drukarki laserowe mają dużo tańszy koszt druku na stronę w porównaniu do atramentowych, co ma znaczenie, gdy trzeba zadrukować ponad 5000 stron miesięcznie. Tonery są bardziej przewidywalne i tańsze w dłuższej perspektywie, co na pewno jest plusem. Dzięki RJ45 można podłączyć drukarkę do sieci, więc wszyscy w biurze mogą korzystać z jednego urządzenia, zamiast kupować kilka lokalnych. To nie tylko zmniejsza koszty, ale też ułatwia zarządzanie dokumentami. Wiele nowoczesnych laserówek ma fajne funkcje, jak automatyczne drukowanie dwustronne czy możliwość drukowania z telefonu. To zdecydowanie podnosi ich użyteczność. W praktyce dzięki drukarce sieciowej zyskuje się też na wydajności, bo nie trzeba przeskakiwać między komputerami, żeby coś wydrukować.

Pytanie 10

Aby poprawić niezawodność oraz efektywność przesyłania danych na serwerze, należy

A. zainstalować macierz dyskową RAID1
B. stworzyć punkt przywracania systemu
C. ustawić automatyczne wykonywanie kopii zapasowej
D. trzymać dane na innym dysku niż systemowy
Zainstalowanie macierzy dyskowej RAID1 jest jedną z najskuteczniejszych metod zwiększania niezawodności i wydajności transmisji danych na serwerze. RAID1, znany również jako mirroring, polega na tworzeniu kopii zapasowej danych na dwóch fizycznych dyskach. W przypadku awarii jednego z dysków, system automatycznie przełącza się na drugi, co minimalizuje ryzyko utraty danych i przestojów. W praktyce, implementacja RAID1 jest stosunkowo prosta i często zalecana dla serwerów, które wymagają wysokiej dostępności danych, na przykład w środowiskach produkcyjnych czy w zastosowaniach biznesowych. Dodatkowo, macierze RAID przyczyniają się do poprawy wydajności odczytu, ponieważ dane mogą być jednocześnie odczytywane z dwóch dysków. Standardy branżowe, takie jak te opracowane przez Storage Networking Industry Association (SNIA), podkreślają znaczenie stosowania technologii RAID w kontekście ochrony danych. Warto również zaznaczyć, że RAID1 jest tylko jednym z wielu poziomów RAID, a jego zastosowanie zależy od specyficznych wymagań systemu i budżetu. W przypadku większych potrzeb można rozważyć inne konfiguracje RAID, takie jak RAID5 czy RAID10, które oferują jeszcze lepszą wydajność i redundancję.

Pytanie 11

W dokumentacji płyty głównej podano informację "wsparcie dla S/PDIF Out". Co to oznacza w kontekście tej płyty głównej?

A. analogowe złącze sygnału wejścia video
B. analogowe złącze sygnału wyjścia video
C. cyfrowe złącze sygnału video
D. cyfrowe złącze sygnału audio
Odpowiedzi wskazujące na złącza sygnału video są niepoprawne, ponieważ S/PDIF jest ściśle związane z przesyłem sygnału audio, a nie video. Nie ma żadnych standardów ani praktyk inżynieryjnych, które sugerowałyby, że S/PDIF mogłoby być używane do przesyłania sygnału video. Cyfrowe złącze sygnału video, takie jak HDMI czy DisplayPort, służy do przesyłania obrazów i dźwięku, lecz S/PDIF koncentruje się wyłącznie na audio. Wybór analogowego złącza sygnału wyjścia lub wejścia video również wskazuje na nieporozumienie co do funkcji S/PDIF, które nie przesyła sygnałów w formacie analogowym. W kontekście audio, analogowe złącza, takie jak RCA, nie oferują tej samej jakości przesyłu sygnału, co S/PDIF, dlatego preferencje w profesjonalnych zastosowaniach często składają się na wybór cyfrowych rozwiązań. Zrozumienie różnic pomiędzy sygnałami audio i video oraz ich standardami jest kluczowe dla skutecznego projektowania i budowy systemów multimedialnych.

Pytanie 12

Proces, który uniemożliwia całkowicie odzyskanie danych z dysku twardego, to

A. zalanie dysku
B. zerowanie dysku
C. zatarcie łożyska dysku
D. niespodziewane usunięcie plików
Przypadkowe usunięcie plików nie jest procesem nieodwracalnym, ponieważ w wielu przypadkach istnieją narzędzia do odzyskiwania danych, które mogą przywrócić usunięte pliki. Po usunięciu pliku, system operacyjny oznacza przestrzeń, którą plik zajmował, jako dostępną do zapisania nowych danych, ale sam plik może być odzyskany, dopóki nowe dane go nie nadpiszą. Dlatego często użytkownicy mogą przywrócić przypadkowo usunięte pliki, co czyni ten proces mniej drastycznym. Z kolei zalanie dysku może prowadzić do fizycznego uszkodzenia komponentów, co w rzeczywistości nie oznacza utraty danych na poziomie logicznym. W takich przypadkach możliwe jest odzyskanie danych, choć może wymagać to profesjonalnej interwencji, a sama naprawa uszkodzonego dysku bywa kosztowna. Zatarcie łożyska dysku to kolejny przypadek, który prowadzi do awarii sprzętu, ale niekoniecznie wiąże się z nieodwracalnością danych. Zawiedzione łożyska mogą skutkować błędami odczytu i zapisu, co wpływa na dostępność danych, ale nie prowadzi do ich permanentnej utraty. W związku z tym, koncepcje te są mylne, ponieważ nie uwzględniają różnicy między usunięciem danych a ich fizyczną utratą, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących procesów skasowania informacji.

Pytanie 13

W jaki sposób powinny być skonfigurowane uprawnienia dostępu w systemie Linux, aby tylko właściciel mógł wprowadzać zmiany w wybranym katalogu?

A. r-xr-xrwx
B. rwxr-xr-x
C. r-xrwxr-x
D. rwxrwxr-x
Odpowiedź rwxr-xr-x jest prawidłowa, ponieważ oznacza, że właściciel katalogu ma pełne prawa dostępu (czytanie, pisanie i wykonywanie - 'rwx'), grupa ma prawa do czytania i wykonywania (r-x), a inni użytkownicy mogą jedynie czytać i wykonywać (r-x). Taki zestaw uprawnień pozwala właścicielowi na pełną kontrolę nad zawartością katalogu, co jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa w systemie Linux. Praktyczne zastosowanie takiego ustawienia jest istotne w środowiskach, gdzie dane są wrażliwe i muszą być chronione przed nieautoryzowanym dostępem, na przykład w przypadku katalogów z danymi osobowymi lub finansowymi. Zgodnie z dobrymi praktykami, zaleca się, aby tylko właściciel plików lub katalogów miał możliwość ich modyfikacji, co zminimalizuje ryzyko przypadkowej lub złośliwej ingerencji w dane. Warto również pamiętać o regularnym przeglądaniu i audytowaniu uprawnień, aby zapewnić ich zgodność z politykami bezpieczeństwa organizacji.

Pytanie 14

Która para: protokół – warstwa, w której funkcjonuje protokół, jest prawidłowo zestawiona według modelu TCP/IP?

A. RARP – warstwa transportowa
B. ICMP – warstwa aplikacji
C. DHCP – warstwa dostępu do sieci
D. RIP – warstwa internetu
Pierwsza z niepoprawnych odpowiedzi wskazuje, że RARP (Reverse Address Resolution Protocol) działa na warstwie transportowej. Jest to błędne założenie, ponieważ RARP jest używany do tłumaczenia adresów IP na adresy MAC w sieciach lokalnych, a jego właściwą warstwą jest warstwa dostępu do sieci, nie transportowa. Warstwa transportowa, obejmująca protokoły takie jak TCP i UDP, zajmuje się segmentacją danych oraz zarządzaniem połączeniami i niezawodnością, co jest zupełnie inną funkcjonalnością. Z kolei DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest protokołem służącym do dynamicznego przydzielania adresów IP, ale jego właściwą warstwą jest warstwa aplikacji, a nie warstwa dostępu do sieci. W praktyce, DHCP działa na warstwie aplikacji, ponieważ operuje na wyższych poziomach modelu TCP/IP, zapewniając konfigurację urządzeń w sieci z odpowiednimi parametrami. ICMP (Internet Control Message Protocol) pełni funkcję diagnostyczną i zarządza komunikacją błędami w warstwie internetu. Przykładowo, polecenie 'ping' wykorzystuje ICMP do sprawdzania dostępności hostów w sieci. Wreszcie, RIP, który działa na warstwie internetu, został omyłkowo przypisany do warstwy aplikacji. Warto zwrócić uwagę, że zrozumienie hierarchii warstw w modelu TCP/IP oraz prawidłowego przyporządkowania protokołów do tych warstw jest kluczowe dla efektywnego zarządzania siecią oraz rozwiązywania problemów. Często nieporozumienia w tej kwestii prowadzą do błędów podczas projektowania i konfiguracji sieci, co może skutkować przeciążeniem, nieefektywnym trasowaniem, a w konsekwencji także przerwami w łączności.

Pytanie 15

Norma TIA/EIA-568-B.2 definiuje szczegóły dotyczące parametrów transmisji

A. fal radiowych
B. kablów koncentrycznych
C. kabli UTP
D. świetlnych
Norma TIA/EIA-568-B.2 definiuje specyfikację parametrów transmisyjnych dla kabli UTP (skrętków nieekranowanych). Jest to istotny standard w branży telekomunikacyjnej, który określa wymagania dotyczące wydajności kabli stosowanych w sieciach lokalnych (LAN). Kable UTP są najczęściej wykorzystywanym medium transmisyjnym w biurach i domach do przesyłania danych w sieciach Ethernet. W ramach tej normy określone są m.in. wymagania dotyczące pasma przenoszenia sygnału, tłumienności, jakości sygnału oraz odporności na zakłócenia elektromagnetyczne. Przykładowo, kable kategorii 5e i 6, które są zgodne z tą normą, umożliwiają transmisję danych z prędkościami do 1 Gbps (Gigabit Ethernet) oraz 10 Gbps (10-Gigabit Ethernet) na krótkich dystansach. Normy te przyczyniają się do zapewnienia niezawodności i efektywności sieci, co jest kluczowe w kontekście rosnącej liczby urządzeń podłączonych do internetu oraz zwiększonego zapotrzebowania na przepustowość. Zrozumienie tych norm jest ważne dla projektantów i instalatorów sieci, aby mogli optymalizować infrastruktury zgodnie z najlepszymi praktykami.

Pytanie 16

Jaką operację należy wykonać, aby chronić dane przesyłane w sieci przed działaniem sniffera?

A. szyfrowanie danych w sieci
B. zmiana hasła konta użytkownika
C. przeskanowanie systemu programem antywirusowym
D. użycie antydialera
Szyfrowanie danych w sieci jest kluczową metodą ochrony informacji przesyłanych między urządzeniami. Dzięki szyfrowaniu, dane stają się nieczytelne dla osób trzecich, takich jak snifferzy, którzy mogą próbować przechwycić ruch sieciowy. Szyfrowanie odbywa się za pomocą algorytmów kryptograficznych, które transformują dane w sposób uniemożliwiający ich odczytanie bez odpowiedniego klucza. Przykładem popularnych protokołów szyfrowania jest TLS (Transport Layer Security), który jest powszechnie stosowany w zabezpieczaniu połączeń internetowych, takich jak te wykonywane w przeglądarkach pod adresem HTTPS. W praktyce, korzystając z szyfrowania, organizacje nie tylko zabezpieczają swoje dane, ale również spełniają wymogi regulacyjne dotyczące ochrony informacji, takie jak RODO w Europie. Warto zauważyć, że szyfrowanie nie tylko chroni dane w stanie przesyłanym, ale także zabezpiecza je w spoczynku, co jest istotne w kontekście przechowywania wrażliwych informacji.

Pytanie 17

Rodzaj systemu plików, który w systemie Windows pozwala na kompresję danych oraz przydzielanie uprawnień do plików i folderów, to

A. FAT
B. FAT32
C. EXT
D. NTFS
FAT (File Allocation Table) i jego rozszerzenia, takie jak FAT32, to starsze systemy plików, które nie oferują zaawansowanych funkcji dostępnych w NTFS. FAT32, na przykład, ma ograniczenia związane z maksymalnym rozmiarem pojedynczego pliku (do 4 GB) oraz całkowitą pojemnością partycji, co czyni go mniej odpowiednim do nowoczesnych zastosowań z dużymi plikami, jak multimedia czy aplikacje wymagające dużej przestrzeni dyskowej. W porównaniu do NTFS, FAT32 nie obsługuje kompresji danych, co jest istotną wadą w kontekście oszczędności miejsca na dysku. Ponadto, systemy plików FAT nie oferują zaawansowanego zarządzania uprawnieniami, co ogranicza możliwości kontroli dostępu do danych. W praktyce, użytkownicy mogą natknąć się na problemy związane z bezpieczeństwem danych w przypadku korzystania z FAT, ponieważ nie ma możliwości przypisania szczegółowych uprawnień do plików i folderów. EXT (Extended File System) z kolei jest systemem plików używanym głównie w systemach Linux i nie jest zgodny z systemami Windows, co jeszcze bardziej podkreśla niemożność zastosowania go w kontekście pytania. Decyzja o wyborze systemu plików powinna być oparta na specyficznych wymaganiach projektu oraz standardach branżowych, które często wskazują na NTFS jako najlepszą opcję dla systemów Windows ze względu na jego funkcjonalność i bezpieczeństwo.

Pytanie 18

Który z parametrów w ustawieniach punktu dostępowego jest odpowiedzialny za login używany podczas próby połączenia z bezprzewodowym punktem dostępu?

Ilustracja do pytania
A. Wireless Channel
B. Wireless Network Name
C. Channel Width
D. Transmission Rate
Wireless Network Name znany również jako SSID (Service Set Identifier) jest nazwą identyfikującą sieć bezprzewodową użytkownika. Podczas próby połączenia z punktem dostępowym urządzenie musi znać nazwę SSID aby odnaleźć i połączyć się z odpowiednią siecią. SSID pełni funkcję loginu w tym sensie że identyfikuje sieć wśród wielu innych dostępnych sieci bezprzewodowych. Użytkownicy mogą ustawić widoczność SSID co oznacza że sieć może być publicznie widoczna lub ukryta. Ukrywanie SSID jest jedną z metod zwiększania bezpieczeństwa sieci choć nie jest wystarczającym środkiem ochrony. Identyfikacja sieci przez SSID jest standardową praktyką w konfiguracji sieci Wi-Fi i jest zgodna z protokołami IEEE 802.11. Dobre praktyki obejmują stosowanie unikalnych i nieoczywistych nazw SSID aby ułatwić własną identyfikację sieci i jednocześnie utrudnić potencjalnym atakującym odgadnięcie domyślnej nazwy lub producenta sprzętu. Zrozumienie roli SSID jest kluczowe dla podstawowej konfiguracji i zarządzania siecią bezprzewodową.

Pytanie 19

Przyglądając się przedstawionemu obrazkowi, można dostrzec, że deklarowany limit pamięci wynosi 620976 KB. Zauważamy również, że zainstalowana pamięć fizyczna w badanym systemie jest mniejsza niż pamięć zadeklarowana. Który typ pamięci wpływa na podniesienie limitu pamięci zadeklarowanej powyżej rozmiaru zainstalowanej pamięci fizycznej?

Ilustracja do pytania
A. Pamięć pliku stron
B. Pamięć RAM
C. Pamięć cache procesora
D. Pamięć jądra
Pamięć pliku stron, znana również jako pamięć wirtualna, odgrywa kluczową rolę w systemach operacyjnych, gdy fizyczna pamięć RAM jest ograniczona. Jest to obszar na dysku twardym, który system operacyjny wykorzystuje jako dodatkową pamięć RAM. Kiedy zainstalowana pamięć fizyczna nie wystarcza, system operacyjny może przenieść mniej używane dane procesów do pliku stronicowania. Dzięki temu operacje mogą kontynuować, nawet gdy fizyczna pamięć RAM jest zapełniona. Praktyczne zastosowanie pamięci pliku stron jest powszechne w systemach z ograniczoną pamięcią RAM, pozwalając na jednoczesne uruchamianie wielu aplikacji. Branżowe standardy rekomendują optymalizację rozmiaru pliku stronicowania, aby zbalansować wydajność i zużycie przestrzeni dyskowej. W systemach Windows plik stronicowania jest zazwyczaj konfigurowany automatycznie, ale administratorzy mogą dostosować jego rozmiar w zależności od potrzeb użytkowników i aplikacji. Dobre praktyki sugerują umieszczenie pliku stronicowania na osobnym, szybkim dysku, co minimalizuje opóźnienia dostępu i poprawia ogólną wydajność systemu. Efektywne zarządzanie pamięcią wirtualną jest kluczowe dla płynności działania systemu, zwłaszcza w środowiskach o wysokim obciążeniu.

Pytanie 20

Na schemacie przedstawiono sieć o strukturze

Ilustracja do pytania
A. gwiazd
B. siatek
C. magistrali
D. drzew
Topologia magistrali to struktura sieciowa, w której wszystkie urządzenia są podłączone do jednego wspólnego medium transmisyjnego, najczęściej kabla, nazywanego magistralą. W tego typu sieci każde urządzenie może komunikować się bezpośrednio z innym poprzez to wspólne medium, co upraszcza proces instalacji i zmniejsza koszty materiałowe. Główna zaleta topologii magistrali to jej prostota i efektywność w małych sieciach, gdzie dane są przesyłane w jednym kierunku i nie ma potrzeby skomplikowanego zarządzania ruchem. Współczesne przykłady zastosowania to starsze sieci Ethernet, gdzie przesyłanie danych odbywa się w postaci ramek. Standardy takie jak IEEE 802.3 opisują specyfikacje dla sieci tego typu. Magistrala jest korzystna tam, gdzie wymagane są ekonomiczne rozwiązania w prostych konfiguracjach. Jednakże w miarę wzrostu liczby urządzeń mogą pojawić się problemy z przepustowością oraz kolizjami danych, dlatego w dużych sieciach często wybiera się inne topologie. Dodatkową korzyścią jest łatwość diagnozowania problemów przy użyciu narzędzi takich jak analizatory sygnałów, co przyspiesza proces rozwiązywania problemów technicznych.

Pytanie 21

Ilustrowany schemat obrazuje zasadę funkcjonowania

Ilustracja do pytania
A. skanera płaskiego
B. plotera grawerującego
C. drukarki 3D
D. drukarki laserowej
W tym schemacie pokazano, jak działa skaner płaski. Wiesz, skaner płaski używa lampy, która oświetla dokument lub obraz leżący na jego szkle. Światło, które odbija się od dokumentu, trafia na lustra kierujące je do soczewki. Potem obraz przechodzi przez soczewkę i trafia na czujnik CCD, który zamienia światło na sygnały elektryczne. Te sygnały są następnie przetwarzane przez przetwornik analogowo-cyfrowy na dane cyfrowe, które komputer rozumie. Dzięki temu możemy łatwo digitalizować dokumenty i zdjęcia, co jest super przydatne w biurach i domach, bo można robić kopie cyfrowe i przechowywać wszystko w porządku. Warto też pamiętać, żeby regularnie czyścić szybę skanera i kalibrować go, żeby jakość skanów była jak najlepsza. Ciekawym pomysłem jest też korzystanie z programów do zarządzania skanami, bo ułatwia to organizację i edytowanie zeskanowanych plików.

Pytanie 22

Czynność przedstawiona na ilustracjach dotyczy mocowania

Ilustracja do pytania
A. głowicy w drukarce rozetkowej
B. taśmy barwiącej w drukarce igłowej
C. bębna zintegrowanego z tonerem w drukarce laserowej
D. kartridża w drukarce atramentowej
Czynność pokazana na rysunkach dotyczy mocowania bębna zintegrowanego z tonerem w drukarce laserowej. Drukarki laserowe działają na zasadzie elektrostatycznego przenoszenia tonera na papier za pomocą bębna światłoczułego. Bęben ten jest kluczowym elementem, który pośredniczy w transferze obrazu. Zintegrowane rozwiązania, gdzie bęben jest połączony z tonerem, ułatwiają wymianę i konserwację, gdyż użytkownik może łatwo wymienić zużyty element bez potrzeby oddzielnego czyszczenia bębna. Przykładem standardu w tej dziedzinie jest technologia używana przez firmy takie jak HP, Canon czy Brother, które zapewniają wysoką jakość druku przy minimalnym nakładzie pracy użytkownika. Dobre praktyki branżowe zalecają regularne sprawdzanie stanu bębna i tonera, co wpływa na długowieczność urządzenia oraz jakość uzyskiwanych wydruków. Zintegrowane moduły są również ekologiczne, gdyż pozwalają na łatwy recykling zużytych części. Dlatego takie podejście jest powszechnie stosowane w nowoczesnych urządzeniach biurowych.

Pytanie 23

Jaką maksymalną liczbę adresów można przypisać urządzeniom w sieci 10.0.0.0/22?

A. 512 adresów
B. 1022 adresy
C. 510 adresów
D. 1024 adresy
W analizie błędnych odpowiedzi warto zauważyć, że niektóre z nich wynikają z nieporozumień dotyczących zasad obliczania dostępnych adresów IP w danej sieci. Odpowiedzi, które sugerują liczbę 512 adresów, wynikają z błędnego zrozumienia maski podsieci. Maska /22 jest często mylona z maską /23, która rzeczywiście daje 512 adresów, co prowadzi do zamieszania w obliczeniach. Inna odpowiedź, która proponuje 510 adresów, również jest nieprawidłowa, ponieważ jest wynikiem pomyłki w obliczeniach, gdzie ktoś mógłby odjąć dodatkowy adres, nie uwzględniając prawidłowego schematu rezerwacji adresów. Warto pamiętać, że każda sieć wymaga zrozumienia, że dwa adresy są zawsze zarezerwowane, co jest kluczowe w kontekście tworzenia efektywnych i funkcjonalnych schematów adresowania. Wprowadzenie takiego myślenia w praktyce pozwala na lepsze zarządzanie IP oraz uniknięcie konfliktów, co jest istotne w dużych środowiskach sieciowych. Dlatego ważne jest, aby dobrze rozumieć podstawowe zasady adresacji IP i maskowania, aby uniknąć typowych błędów i nieporozumień, które mogą prowadzić do niskiej wydajności sieci lub problemów z komunikacją.

Pytanie 24

W skanerach z systemem CIS źródłem światła oświetlającym dokument jest

A. grupa trójkolorowych diod LED
B. lampa fluorescencyjna
C. zespół żarówek
D. świetlówka
W skanerach wyposażonych w układy CIS (Contact Image Sensor) elementem oświetlającym skanowany dokument są diody LED, w tym przypadku grupa trójkolorowych diod LED. To nowoczesne rozwiązanie zapewnia lepszą jakość skanowania dzięki odpowiedniemu dostosowaniu temperatury barwowej i intensywności światła, co jest kluczowe dla dokładności odwzorowania kolorów w zeskanowanych dokumentach. Dioda LED charakteryzuje się długą żywotnością oraz niskim zużyciem energii w porównaniu do tradycyjnych źródeł światła, takich jak świetlówki czy żarówki. W zastosowaniach biurowych i archiwizacyjnych, gdzie jakość obrazu ma kluczowe znaczenie, wykorzystanie technologii LED przyczynia się do uzyskania wyraźniejszych i bardziej szczegółowych skanów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży skanowania. Ponadto, diody LED nie emitują promieniowania UV, co chroni dokumenty przed ewentualnym uszkodzeniem w procesie skanowania. W kontekście rosnącej dbałości o środowisko, wybór technologii LED jest zgodny z zasadami zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 25

Ilustracja pokazuje rezultat testu sieci komputerowej za pomocą komendy

Badanie wp.pl [212.77.100.101] z użyciem 32 bajtów danych:
Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=25ms TTL=249
Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=25ms TTL=249
Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=25ms TTL=249
Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=27ms TTL=249

A. ping
B. ipconfig
C. netstat
D. tracert
Odpowiedź ping jest poprawna ponieważ polecenie to służy do diagnozowania stanu połączenia z innym urządzeniem w sieci komputerowej. Wykorzystuje ono protokół ICMP do wysyłania pakietów echo request do docelowego hosta a następnie oczekuje na odpowiedź echo reply. W wyniku działania polecenia ping użytkownik otrzymuje informacje o czasie odpowiedzi i liczbie utraconych pakietów co jest kluczowe w diagnozowaniu problemów z wydajnością sieci oraz ustalaniu dostępności urządzeń. Na przykład w systemach Windows typowym wynikiem działania polecenia ping jest wyświetlenie adresu IP docelowego hosta liczby bajtów w pakiecie oraz czasu odpowiedzi w milisekundach. Polecenie to jest standardem w większości systemów operacyjnych co czyni je uniwersalnym narzędziem dla administratorów sieci. Znajomość tego narzędzia jest niezbędna do efektywnego zarządzania infrastrukturą sieciową umożliwiając szybką detekcję i lokalizację problemów z łącznością. W praktyce ping jest często pierwszym krokiem w diagnostyce sieciowej pomagając administratorom potwierdzić czy problem z siecią leży po ich stronie czy po stronie zewnętrznych dostawców usług sieciowych.

Pytanie 26

W systemie Windows Server narzędzie, które pozwala na zarządzanie zasadami grupowymi, to

A. Panel kontrolny
B. Konsola GPMC
C. Menedżer procesów
D. Serwer DNS
Panel sterowania, Menedżer zadań oraz Serwer DNS to narzędzia, które nie są przeznaczone do zarządzania zasadami grupy w systemie Windows Server, co prowadzi do nieporozumień w zakresie zarządzania politykami w środowisku IT. Panel sterowania to interfejs użytkownika, który umożliwia m.in. konfigurację ustawień systemowych, ale nie posiada funkcji związanych z zarządzaniem GPO. Menedżer zadań służy do monitorowania i zarządzania uruchomionymi procesami oraz wydajnością, natomiast Serwer DNS odpowiada za rozwiązywanie nazw domenowych na adresy IP, co jest całkiem inną funkcjonalnością. Wiele osób może mylnie zakładać, że te narzędzia mogą spełniać funkcje związane z politykami grupy, jednak nie mają one zintegrowanej funkcjonalności do tworzenia, edytowania ani zarządzania zasadami grupy, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania infrastrukturą IT. Takie błędy myślowe mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania bezpieczeństwem i konfiguracjami w organizacji, co może z kolei skutkować lukami w zabezpieczeniach oraz trudnościami w utrzymaniu zgodności z regulacjami branżowymi. Z tego powodu, dla administratorów kluczowe jest zrozumienie różnicy pomiędzy tymi narzędziami a GPMC, aby właściwie wykorzystywać zasoby systemowe.

Pytanie 27

Program do diagnostyki komputera pokazał komunikat NIC ERROR. Co oznacza ten komunikat w kontekście uszkodzenia karty?

A. wideo
B. sieciowej
C. dźwiękowej
D. graficznej
Komunikat NIC ERROR wskazuje na problem z kartą sieciową (Network Interface Card), co jest kluczowym elementem umożliwiającym komunikację komputera z innymi urządzeniami w sieci. Karta sieciowa odpowiada za przesyłanie danych pomiędzy komputerem a siecią lokalną lub Internetem. W przypadku awarii karty sieciowej, komputer może stracić zdolność do łączenia się z siecią, co jest niezwykle istotne w obecnych czasach, gdzie wiele operacji zależy od dostępu do Internetu. Diagnostyka w przypadku błędu NIC może obejmować sprawdzenie połączeń kablowych, zaktualizowanie sterowników, a także testowanie karty w innym porcie lub na innym komputerze. W praktyce warto również skorzystać z narzędzi do diagnostyki sieci, takich jak ping czy traceroute, aby zlokalizować źródło problemu. Znajomość oznaczeń błędów związanych z kartą sieciową jest niezbędna dla osób pracujących w IT, ponieważ pozwala na szybsze i skuteczniejsze diagnozowanie i rozwiązywanie problemów z łącznością sieciową.

Pytanie 28

Jaki standard Ethernet należy wybrać przy bezpośrednim połączeniu urządzeń sieciowych, które dzieli odległość 1 km?

A. 1000Base-SX
B. 1000Base-LX
C. 10GBase-SR
D. 10GBase-T
Odpowiedzi, które sugerują standardy takie jak 10GBase-T, 10GBase-SR oraz 1000Base-SX, wyraźnie nie są odpowiednie do opisanego przypadku. Standard 10GBase-T, mimo że operuje na prędkości 10 Gb/s, ma ograniczenia związane z długością kabla miedzianego, gdzie maksymalna odległość wynosi zazwyczaj 100 m. Taki zasięg jest niewystarczający dla połączenia o długości 1 km, co czyni ten standard niewłaściwym wyborem. Z kolei 10GBase-SR, skoncentrowany na krótszych dystansach oraz włóknach wielomodowych, jest przeznaczony do odległości do 300 m przy zastosowaniu odpowiednich kabli i sprzętu, co również nie odpowiada wymaganiom dla 1 km. Odpowiedź 1000Base-SX jest pod względem technicznym lepsza od 10GBase-SR, gdyż umożliwia transmisję na odległości do 550 m przy użyciu włókien wielomodowych, jednakże wciąż nie jest wystarczająco wydajna dla 1 km. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że standardy przeznaczone do krótszych odległości mogą być rozszerzone na dłuższe dystanse bez konsekwencji, co prowadzi do nieprawidłowych wyborów w projektowaniu sieci. Zrozumienie różnic pomiędzy standardami oraz ich zastosowaniami jest kluczowe dla budowy efektywnych i niezawodnych systemów sieciowych.

Pytanie 29

Jakie złącze jest potrzebne do podłączenia zasilania do CD-ROM?

A. Berg
B. Molex
C. Mini-Molex
D. 20-pinowe ATX
Złącze Molex jest standardowym typem złącza stosowanym w zasilaniu komponentów komputerowych, w tym napędów optycznych takich jak CD-ROM. Złącze to, najczęściej w formacie 4-pinowym, dostarcza zasilanie 5V oraz 12V, co czyni je idealnym do zasilania różnych urządzeń. W praktyce, wiele zasilaczy PC posiada złącza Molex, co umożliwia łatwe podłączenie CD-ROM-a bez konieczności stosowania dodatkowych adapterów. Złącze Molex jest szeroko stosowane w branży komputerowej, co potwierdzają standardy ATX, które określają, że tego typu złącza powinny znajdować się w każdym zasilaczu PC. Oprócz napędów optycznych, złącza Molex są często używane do zasilania dysków twardych oraz wentylatorów, co czyni je wszechstronnym rozwiązaniem w budowie komputerów. Warto pamiętać, że złącze Molex ma różne wersje, a jego zastosowanie w nowoczesnych konstrukcjach komputerowych może być ograniczone przez rosnącą popularność złączy SATA, jednak dla tradycyjnych napędów optycznych pozostaje standardem.

Pytanie 30

W jaki sposób skonfigurować zaporę Windows, aby spełniała zasady bezpieczeństwa i umożliwiała użycie polecenia ping do weryfikacji komunikacji z innymi urządzeniami w sieci?

A. Ustawić reguły dla protokołu ICMP
B. Ustawić reguły dla protokołu TCP
C. Ustawić reguły dla protokołu IP
D. Ustawić reguły dla protokołu IGMP
Stwierdzenie, że należy skonfigurować reguły dotyczące protokołu IP, TCP lub IGMP, aby umożliwić pingowanie, nie odnosi się do rzeczywistych mechanizmów działania polecenia ping. Protokół IP jest podstawą komunikacji w sieciach, ale nie obsługuje on bezpośrednio pingów, które wymagają specyficznego wsparcia ze strony ICMP. Również protokół TCP, choć kluczowy dla wielu typowych zastosowań sieciowych, nie jest wykorzystywany w kontekście polecenia ping, które bazuje na połączeniach bezpośrednich, a nie na połączeniach opartych na TCP. Z kolei IGMP (Internet Group Management Protocol) jest używany do zarządzania członkostwem w grupach multicastowych i nie ma żadnego związku z podstawowymi funkcjonalnościami polecenia ping. Takie błędne podejście do problemu może wynikać z niepełnego zrozumienia różnicy między różnymi protokołami i ich zastosowaniem w sieci. Kluczowe znaczenie ma zrozumienie, że do testowania i diagnostyki połączeń w sieci lokalnej niezbędne jest skonfigurowanie reguł dla ICMP, aby umożliwić odpowiednie odpowiedzi na zapytania ping. Ostatecznie, wiedza na temat protokołów i ich funkcji jest kluczowa w zarządzaniu siecią oraz w zapewnieniu jej bezpieczeństwa.

Pytanie 31

Firma świadcząca usługi sprzątania potrzebuje drukować faktury tekstowe w czterech kopiach równocześnie, na papierze samokopiującym. Jaką drukarkę powinna wybrać?

A. Atramentową
B. Termosublimacyjną
C. Igłową
D. Laserową
Wybór drukarki, która nie jest igłowa, w kontekście drukowania faktur na papierze samokopiującym, prowadzi do szeregu problemów. Drukarki termosublimacyjne, podczas gdy oferują wysoką jakość wydruku, nie są przystosowane do zastosowań, w których konieczne jest jednoczesne uzyskanie wielu kopii. Proces termosublimacji polega na podgrzewaniu barwników, co skutkuje ich przenikaniem w strukturę papieru, jednak nie zapewnia to możliwości wydruku na kilku warstwach papieru samokopiującego. Podobnie, drukarki laserowe, które wykorzystują technologię toneru, również nie będą w stanie efektywnie drukować na papierze samokopiującym. W ich przypadku, toner nie przylega do papieru na tyle mocno, aby umożliwić przeniesienie obrazu na kolejne warstwy, co jest kluczowe w przypadku takich dokumentów jak faktury. Z kolei drukarki atramentowe, mimo że potrafią generować wysokiej jakości wydruki kolorowe, mogą być problematyczne, jeśli chodzi o koszt eksploatacji i czas schnięcia tuszu, co w przypadku samokopiujących arkuszy może prowadzić do rozmazywania się wydruków. W rezultacie, brak zrozumienia specyfiki potrzeb związanych z drukowaniem dokumentów może prowadzić do wyboru niewłaściwego urządzenia, co w dłuższej perspektywie może generować znaczne problemy organizacyjne oraz dodatkowe koszty.

Pytanie 32

Jakie miejsce nie jest zalecane do przechowywania kopii zapasowej danych z dysku twardego komputera?

A. Płyta CD/DVD
B. Dysk zewnętrzny
C. Pamięć USB
D. Inna partycja dysku tego komputera
Przechowywanie kopii bezpieczeństwa danych na innej partycji dysku tego samego komputera jest niezalecane z powodu ryzyka jednoczesnej utraty danych. W przypadku awarii systemu operacyjnego, usunięcia plików lub ataku złośliwego oprogramowania, dane na obu partycjach mogą być zagrożone. Dlatego najlepszym praktycznym podejściem do tworzenia kopii bezpieczeństwa jest używanie fizycznych nośników zewnętrznych, takich jak dyski zewnętrzne, pamięci USB czy płyty CD/DVD, które są oddzielne od głównego systemu. Zgodnie z zasadą 3-2-1, zaleca się posiadanie trzech kopii danych, na dwóch różnych nośnikach, z jedną kopią przechowywaną w lokalizacji zewnętrznej. Takie podejście znacząco zwiększa bezpieczeństwo danych i minimalizuje ryzyko ich utraty w wyniku awarii sprzętu lub cyberataków. Dobre praktyki obejmują również regularne aktualizowanie kopii zapasowych oraz ich szyfrowanie w celu ochrony przed nieautoryzowanym dostępem.

Pytanie 33

Jaką maksymalną długość może mieć kabel miedziany UTP kategorii 5e łączący bezpośrednio dwa urządzenia w sieci, według standardu Fast Ethernet 100Base-TX?

A. 100 m
B. 150 m
C. 300 m
D. 1000 m
Odpowiedź 100 m jest zgodna z normą TIA/EIA-568-B, która określa maksymalne długości kabli miedzianych UTP (Unshielded Twisted Pair) stosowanych w sieciach Ethernet. Standard Fast Ethernet, znany jako 100Base-TX, został zaprojektowany do pracy na dystansach do 100 metrów, co obejmuje segmenty kabli od urządzenia aktywnego, takiego jak switch czy router, do końcowego urządzenia, takiego jak komputer. Przekroczenie tej długości może prowadzić do degradacji sygnału, co skutkuje utratą pakietów, niestabilnością połączenia, a w ekstremalnych przypadkach - całkowitym brakiem łączności. W praktyce, instalując sieci w biurach czy budynkach użyteczności publicznej, należy pamiętać o tej długości, aby zapewnić optymalną wydajność sieci. Warto także zaznaczyć, że długość ta dotyczy połączeń pasywnych, nie uwzględniając dodatkowych elementów, takich jak patch panele czy gniazda, które również mogą wpływać na całkowitą długość instalacji. Dążenie do utrzymania maksymalnej długości 100 m jest kluczowe w projektowaniu infrastruktury sieciowej, aby zapewnić niezawodność i efektywność komunikacji.

Pytanie 34

Jakie medium transmisyjne powinno być użyte do połączenia dwóch punktów dystrybucyjnych oddalonych od siebie o 600m?

A. Skrętkę STP
B. Przewód koncentryczny
C. Światłowód
D. Skrętkę UTP
Światłowód jest najodpowiedniejszym medium transmisyjnym do połączenia dwóch punktów dystrybucyjnych oddalonych od siebie o 600 metrów z kilku powodów. Przede wszystkim, światłowody oferują znacznie większą przepustowość w porównaniu do tradycyjnych przewodów miedzianych, co czyni je idealnym rozwiązaniem w sytuacjach wymagających przesyłania dużych ilości danych. Dodatkowo, światłowody charakteryzują się niską tłumiennością, co oznacza, że sygnał może być przesyłany na dużą odległość bez znacznych strat jakości. W przypadku zastosowań komercyjnych, takich jak sieci lokalne (LAN) czy połączenia między budynkami, światłowody są standardem, który wspiera rozwój infrastruktury telekomunikacyjnej. Przykładem zastosowania światłowodów może być łączenie oddziałów firm w różnych lokalizacjach, gdzie stabilność i prędkość połączenia są kluczowe dla efektywnej pracy. Ponadto, korzystanie ze światłowodów obniża ryzyko zakłóceń elektromagnetycznych, co jest istotne w środowiskach o dużym natężeniu zakłóceń, takich jak centra danych. Wybór światłowodu jako medium transmisyjnego jest zgodny z najlepszymi praktykami branżowymi, co potwierdzają standardy takie jak ISO/IEC 11801, które zalecają jego wykorzystanie w nowoczesnych instalacjach sieciowych.

Pytanie 35

Na rysunku ukazano rezultat testu okablowania. Jakie jest znaczenie uzyskanego wyniku pomiaru?

Ilustracja do pytania
A. Błąd rozwarcia
B. Odwrócenie pary
C. Błąd zwarcia
D. Rozdzielenie pary
Błąd zwarcia w okablowaniu oznacza, że dwie lub więcej żył kabla są ze sobą połączone, co powoduje nieprawidłowe działanie sieci. Na przedstawionym wyniku testu okablowania widzimy oznaczenie SHORT 34 co sugeruje że zwarcie występuje między żyłami numer 3 i 4. Zwarcia mogą być wynikiem uszkodzenia mechanicznego kabla nieprawidłowego montażu wtyczek lub użycia niskiej jakości komponentów. W praktyce takie zwarcie może prowadzić do całkowitego braku komunikacji w sieci lub losowych rozłączeń co znacząco wpływa na wydajność i niezawodność. Podczas instalacji okablowania sieciowego konieczne jest przeprowadzanie testów certyfikacyjnych z użyciem profesjonalnych testerów które pozwalają na wykrycie tego typu problemów. Dobre praktyki branżowe zalecają użycie kabli zgodnych z określonymi normami takimi jak ISO/IEC 11801 aby zminimalizować ryzyko wystąpienia usterek. Optymalizacja sieci wymaga regularnych inspekcji i serwisowania infrastruktury okablowania co pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych anomalii i ich szybką naprawę poprawiając tym samym niezawodność i efektywność działania całego systemu.

Pytanie 36

Standard magistrali komunikacyjnej PCI w wersji 2.2 (Peripheral Component Interconnect) definiuje maksymalną szerokość szyny danych na

A. 16 bitów
B. 64 bity
C. 128 bitów
D. 32 bity
Wybór szerokości szyny danych innej niż 32 bity może wynikać z nieporozumienia dotyczącego standardów magistrali PCI. Odpowiedzi sugerujące 16, 64 lub 128 bitów nie uwzględniają faktu, że standard PCI ver. 2.2, wprowadzony w latach 90-tych, został zaprojektowany z myślą o określonym poziomie wydajności i technologii dostępnej w tamtym czasie. Szerokości 16 i 64 bity mogą być mylone z innymi standardami lub wariantami PCI, które były stosowane w różnych zastosowaniach, jednak w kontekście PCI 2.2 to 32 bity są jedyną właściwą odpowiedzią. Pominięcie lub pomylenie tych danych może prowadzić do nieprawidłowego wniosku na temat kompatybilności i wydajności komponentów. Odpowiedź 128 bitów nie jest również poprawna, ponieważ aktualna technologia na poziomie standardu PCI nie wspierała szerszych magistrali danych w tamtym okresie. W dzisiejszych czasach, w miarę rozwoju technologii, standardy takie jak PCI Express oferują znacznie większe możliwości, co może wprowadzać pewne zamieszanie dla osób, które nie są świadome różnic między tymi standardami. Podczas projektowania systemów komputerowych ważne jest, aby posiadać szczegółową wiedzę na temat konkretnych standardów oraz ich ograniczeń, aby uniknąć błędnych decyzji dotyczących architektury sprzętowej.

Pytanie 37

Symbol umieszczony na obudowie komputera stacjonarnego wskazuje na ostrzeżenie dotyczące

Ilustracja do pytania
A. możliwości zagrożenia radiacyjnego
B. porażenia prądem elektrycznym
C. promieniowania niejonizującego
D. możliwego urazu mechanicznego
Symbol przedstawiony na obudowie komputera stacjonarnego to powszechnie znany znak ostrzegawczy przed porażeniem prądem elektrycznym. Jest to żółty trójkąt z czarną obwódką i czarnym symbolem błyskawicy wewnątrz, zgodnie z normami międzynarodowymi, takimi jak ISO 7010 oraz IEC 60417. Tego rodzaju oznaczenie ma na celu zwrócenie uwagi użytkownika na potencjalne zagrożenie wynikające z obecności napięcia elektrycznego, które może być niebezpieczne dla zdrowia lub nawet życia ludzkiego. W kontekście sprzętu komputerowego, porażenie prądem może wystąpić w wyniku usterki wewnętrznych komponentów zasilania, niepoprawnego uziemienia lub kontaktu z przewodami pod napięciem. Stosowanie tego typu oznaczeń jest kluczową praktyką w branży elektronicznej i elektrycznej, mającą na celu zwiększenie bezpieczeństwa pracy oraz ochronę użytkowników przed niebezpiecznymi sytuacjami. Jest to również ważny element edukacyjny, przypominający o konieczności przestrzegania zasad bezpieczeństwa podczas pracy z urządzeniami elektrycznymi, a także o znaczeniu regularnych przeglądów technicznych sprzętu.

Pytanie 38

Zasadniczym sposobem zabezpieczenia danych przechowywanych na serwerze jest

A. tworzenie kopii zapasowej
B. automatyczne wykonywanie kompresji danych
C. uruchomienie ochrony systemu
D. ustawienie punktu przywracania systemu
Tworzenie kopii bezpieczeństwa danych jest podstawowym mechanizmem ochrony danych znajdujących się na serwerze, ponieważ pozwala na ich odzyskanie w przypadku awarii, ataku cybernetycznego czy przypadkowego usunięcia. Regularne tworzenie kopii zapasowych jest uznawane za najlepszą praktykę w zarządzaniu danymi, a standardy takie jak ISO 27001 podkreślają znaczenie bezpieczeństwa danych. Przykładem wdrożenia tej praktyki może być stosowanie rozwiązań takich jak systemy RAID, które przechowują dane na wielu dyskach, lub zewnętrzne systemy kopii zapasowych, które wykonują automatyczne backupy. Oprócz tego, ważne jest, aby kopie bezpieczeństwa były przechowywane w różnych lokalizacjach, co zwiększa ich odporność na awarie fizyczne. Nie należy również zapominać o regularnym testowaniu odtwarzania danych z kopii zapasowych, co zapewnia pewność ich integralności i użyteczności w krytycznych momentach. Takie podejście nie tylko minimalizuje ryzyko utraty danych, ale także pozwala na szybsze przywrócenie ciągłości działania organizacji.

Pytanie 39

Fragment pliku httpd.conf serwera Apache przedstawia się jak na diagramie. W celu zweryfikowania prawidłowego funkcjonowania strony WWW na serwerze, należy wprowadzić w przeglądarkę

Listen 8012
Server Name localhost:8012

A. http://localhost:8012
B. http://localhost:apache
C. http://localhost:8080
D. http://localhost
Odpowiedź http://localhost:8012 jest poprawna, ponieważ w pliku konfiguracyjnym httpd.conf serwera Apache podano dyrektywę Listen 8012. Oznacza to, że serwer Apache nasłuchuje na porcie 8012. W praktyce oznacza to, że aby uzyskać dostęp do usług oferowanych przez serwer Apache na lokalnej maszynie, należy skorzystać z adresu URL, który specyfikuje ten port. Standardowo serwery HTTP działają na porcie 80, jednak w przypadku, gdy korzystamy z niestandardowego portu jak 8012, musimy go jawnie podać w adresie URL. Praktyczne zastosowanie tego typu konfiguracji jest powszechne w środowiskach deweloperskich, gdzie często konfiguruje się wiele instancji serwera do różnych zastosowań, używając różnych portów. Pamiętaj, aby upewnić się, że port nie jest blokowany przez zapory sieciowe, co mogłoby uniemożliwić dostęp do serwera. Konfiguracja serwera na nietypowych portach może również służyć celom bezpieczeństwa, utrudniając potencjalnym atakom automatyczne ich wykrycie. Zawsze warto zapewnić, że dokumentacja projektu jest aktualizowana i zawiera informacje o wykorzystywanych portach.

Pytanie 40

Zakres operacji we/wy dla kontrolera DMA w notacji heksadecymalnej wynosi 0094-009F, a w systemie dziesiętnym?

A. 148-159
B. 1168-3984
C. 73-249
D. 2368-2544
Fajnie, że zajmujesz się zakresem adresów kontrolera DMA. Wiesz, wartość heksadecymalna 0094-009F w dziesiętnym to tak jakby 148 do 159. Przemiana z heksadecymalnego na dziesiętny to nie takie trudne, wystarczy pamietać, żeby każdą cyfrę pomnożyć przez 16 do odpowiedniej potęgi. Na przykład, jak mamy 0x0094, to się to rozkłada tak: 0*16^3 + 0*16^2 + 9*16^1 + 4*16^0, co daje 148. A z kolei 0x009F to 0*16^3 + 0*16^2 + 9*16^1 + 15*16^0 i wychodzi 159. Te zakresy są mega ważne, zwłaszcza przy programowaniu i zarządzaniu pamięcią, szczególnie w systemach wbudowanych, gdzie kontroler DMA musi być precyzyjny. Jak dobrze to rozumiesz, to możesz lepiej zarządzać pamięcią i unikać problemów z przesyłaniem danych, co naprawdę ma znaczenie, zwłaszcza w złożonych systemach.