Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 7 czerwca 2025 03:37
Data zakończenia: 7 czerwca 2025 03:43

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Wskaż znak, który symbolizuje tryb automatycznego ustawiania czasu ekspozycji w odniesieniu do określonej wartości przysłony?

A. M

B. S

C. Tv

D. Av

Odpowiedzi takie jak 'S', 'Tv' oraz 'M' nie są poprawne w kontekście automatycznego doboru czasu naświetlenia do zadanej liczby przesłony. Odpowiedź 'S' odnosi się do trybu, w którym użytkownik samodzielnie ustawia czas naświetlania, co nie pozwala na kontrolę nad przysłoną. W tym trybie fotograf ma możliwość wybrania czasu ekspozycji, ale aparat nie dostosowuje przysłony, co ogranicza elastyczność w zarządzaniu głębią ostrości. Z kolei 'Tv' oznacza tryb priorytetu czasu, gdzie fotograf ustawia czas naświetlania, a aparat dobiera przysłonę. To podejście jest istotne w sytuacjach wymagających precyzyjnego uchwycenia ruchu, ale nie daje pełnej kontroli nad głębią ostrości, co może prowadzić do niezamierzonych efektów w kompozycji zdjęcia. Odpowiedź 'M' oznacza tryb manualny, w którym fotograf samodzielnie ustawia zarówno przysłonę, jak i czas naświetlania. Choć ten tryb daje pełną kontrolę nad aparatem, wymaga również dużej wiedzy i doświadczenia, co może być przeszkodą dla mniej zaawansowanych użytkowników. W rezultacie, wybór tych trybów zamiast 'Av' ukazuje typowe myślenie, w którym użytkownik nie dostrzega kluczowego związku między przysłoną a czasem naświetlania i nie wykorzystuje zalet automatyzacji, które mogą znacząco ułatwić proces fotografowania w różnych warunkach oświetleniowych.

Pytanie 2

W fotografii produktowej, aby uzyskać jednolite oświetlenie obiektów, używa się

A. stołu bezcieniowego oraz lampy z soczewką Fresnela

B. strumienicy, tła i statywu

C. lampy błyskowej z wrotami

D. softboxów i białych blend

Softboxy i białe blendy są niezwykle istotnymi narzędziami w fotografii katalogowej, gdyż pozwalają uzyskać równomierne i naturalne oświetlenie przedmiotów. Softboxy rozpraszają światło, eliminując twarde cienie oraz refleksy, co jest kluczowe w przypadku produktów, które muszą być przedstawione w atrakcyjny i realistyczny sposób. Używając softboxów, fotograf może dostosować kierunek i intensywność światła, aby uzyskać pożądany efekt. Natomiast białe blendy służą do odbicia światła, co dodatkowo zwiększa jego ilość padającą na przedmiot, a także pomaga w wypełnieniu cieni. Dobrze zaplanowane oświetlenie przy użyciu tych narzędzi gwarantuje, że wszystkie detale produktu będą widoczne, a kolory będą się prezentować zgodnie z rzeczywistością. W praktyce, efekt równomiernego oświetlenia uzyskuje się poprzez staranne umiejscowienie softboxów wokół strefy fotografowania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w zakresie fotografii produktowej.

Pytanie 3

Technika focus stacking w fotografii cyfrowej służy do

A. uzyskania efektu rozmytego ruchu na zdjęciu

B. tworzenia zdjęć panoramicznych o wysokiej rozdzielczości

C. zwiększenia głębi ostrości przez połączenie wielu zdjęć

D. redukcji szumów przy wysokich wartościach ISO

Podczas analizy pozostałych opcji, warto zauważyć, że efekt rozmytego ruchu na zdjęciu nie jest związany z techniką focus stacking. Ten efekt osiąga się zazwyczaj poprzez zastosowanie długiego czasu naświetlania, co pozwala uchwycić ruch obiektów w kadrze. Jest to zupełnie inna technika, która ma na celu stworzenie artystycznego efektu, a nie zwiększenie głębi ostrości. Dodatkowo, wspomniana redukcja szumów przy wysokich wartościach ISO jest osiągana poprzez różne metody, takie jak postprocessowanie zdjęć w programach graficznych. Nie ma to związku z łączeniem zdjęć o różnej ostrości, a raczej z obróbką jednego zdjęcia. Ostatnia z opcji, tworzenie zdjęć panoramicznych o wysokiej rozdzielczości, również nie odnosi się do focus stacking. Panoramy uzyskuje się poprzez łączenie zdjęć, ale w kontekście szerokiego kadru, a nie głębi ostrości. W całym tym kontekście, kluczowym błędem jest mylenie technik, które mają różne cele i zastosowania. Focus stacking jest konkretną techniką stosowaną dla uzyskania detali w zdjęciach, a nie dla efektów związanych z ruchem czy szumem.

Pytanie 4

Przygotowane zapotrzebowanie na sprzęt i materiały do realizacji zdjęć w plenerze z wykorzystaniem promieniowania podczerwonego powinno zawierać aparat fotograficzny z zestawem obiektywów oraz statyw, a także

A. filtr IR i film czuły na promieniowanie długofalowe

B. filtr UV i film wrażliwy na promieniowanie długofalowe

C. filtr jasnoczerwony i film ortochromatyczny

D. filtr IR i film ortochromatyczny

Odpowiedź jest poprawna, ponieważ stosowanie filtru IR (podczerwonego) oraz filmu czułego na promieniowanie długofalowe jest kluczowe w fotografii podczerwonej. Filtr IR pozwala na przepuszczenie jedynie promieniowania podczerwonego, blokując jednocześnie widzialne światło, co pozwala uzyskać unikalne efekty wizualne, charakterystyczne dla tego typu zdjęć. Film czuły na promieniowanie długofalowe jest niezbędny, aby uchwycić te długości fal, które są dla ludzkiego oka niewidoczne, co poszerza możliwości kreatywne fotografa. Przykładem zastosowania może być fotografia krajobrazowa, gdzie IR umożliwia uzyskanie dramatycznych kontrastów między roślinnością a niebem, a także zdjęcia medyczne, w których podczerwień pomaga w analizie ciepłoty ciała. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują także uwzględnienie odpowiednich ustawień aparatu oraz oświetlenia, aby maksymalizować jakość uzyskiwanych obrazów.

Pytanie 5

Stabilizacja obrazu (IS, VR, OSS) w obiektywach służy głównie do

A. zwiększenia rozdzielczości matrycy przy wysokich wartościach ISO

B. redukcji drgań aparatu przy dłuższych czasach naświetlania

C. poprawy kontrastu obrazu przy trudnych warunkach oświetleniowych

D. przyspieszenia działania autofokusa przy słabym oświetleniu

Odpowiedzi dotyczące zwiększenia rozdzielczości matrycy przy wysokich wartościach ISO, poprawy kontrastu obrazu przy trudnych warunkach oświetleniowych oraz przyspieszenia działania autofokusa przy słabym oświetleniu opierają się na mylnych założeniach dotyczących działania stabilizacji obrazu. Każda z tych koncepcji łączy się z błędnym zrozumieniem roli, jaką stabilizacja obrazu odgrywa w fotografii. Zwiększenie rozdzielczości matrycy nie ma związku z systemami stabilizacji. Stabilizacja obrazu skupia się na kompensacji ruchu aparatu, a nie na poprawie specyfikacji technicznych samej matrycy. Podobnie, poprawa kontrastu obrazu nie jest funkcją stabilizacji, która działa na poziomie fizycznym, a nie cyfrowym przetwarzaniu obrazu. Stabilizacja nie wpływa na to, jak dobrze matryca radzi sobie z niskim poziomem światła, ponieważ kontrast jest bardziej związany z jakością obiektywu i jego zdolnościami optycznymi. Z kolei przyspieszenie działania autofokusa w trudnych warunkach oświetleniowych jest również nieprawidłowe, ponieważ systemy autofokusa opierają się na detekcji kontrastu i detekcji fazy, a nie na stabilizacji obrazu. Stabilizacja może pomóc w utrzymaniu ostrości zdjęć podczas robienia zdjęć, ale nie wpływa na szybkość działania autofokusa. Takie myślenie może wynikać z niepełnego zrozumienia funkcji różnych elementów systemów fotograficznych. Właściwe zrozumienie, jak działają te technologie, jest kluczowe dla poprawy umiejętności fotograficznych i uzyskiwania lepszych wyników w różnych warunkach oświetleniowych.

Pytanie 6

Który z filtrów fotograficznych najlepiej eliminuje refleksy świetlne na powierzchniach szklanych i wodnych?

A. Połówkowy

B. UV

C. Szary neutralny

D. Polaryzacyjny

Filtr polaryzacyjny jest kluczowym narzędziem w fotografii, zwłaszcza w sytuacjach, gdy istnieje ryzyko odbić na powierzchniach szklanych lub wodnych. Działa on na zasadzie eliminowania niepożądanych refleksów, które mogą zakłócać czytelność obrazu. Umożliwia to uzyskanie bardziej nasyconych kolorów oraz poprawę kontrastu, co jest szczególnie ważne w fotografii krajobrazowej oraz portretowej. Na przykład, gdy fotografujemy scenerię z odbiciem nieba w wodzie, filtr polaryzacyjny sprawia, że odbicie staje się mniej intensywne, co pozwala na lepsze uwydatnienie detali zarówno w wodzie, jak i w otaczającym krajobrazie. Ponadto, w fotografii architektury, filtry te pomagają w eliminacji refleksów na szklanych elewacjach budynków, co pozwala na uzyskanie czystszych i bardziej profesjonalnych zdjęć. Zastosowanie filtra polaryzacyjnego jest więc nie tylko praktycznym rozwiązaniem, ale również zgodnym z najlepszymi praktykami w tej dziedzinie, co czyni go niezastąpionym narzędziem dla każdego fotografa. Warto pamiętać, że aby uzyskać optymalne rezultaty, filtr ten należy obracać w zależności od kąta padania światła, co daje trzy różne efekty w jednym ujęciu.

Pytanie 7

Oznaczenie OS znajdujące się na obudowie obiektywu wskazuje na

A. ogniskową stałą

B. ogniskową zmienną

C. stabilizację ogniskowej

D. stabilizację obrazu

Wybór odpowiedzi dotyczących stabilizacji ogniskowej, ogniskowej stałej lub zmiennej wskazuje na pewne nieporozumienia w zakresie działania obiektywów. Stabilizacja ogniskowej nie jest terminem standardowym i nie odnosi się do technologii stabilizacji obrazu. Stabilizacja ogniskowej sugerowałaby, że ogniskowa obiektywu zmienia się w czasie, co jest niezgodne z zasadami fizyki optyki. Ogniskowa stała i zmienna odnoszą się do konstrukcji optycznej obiektywu, a nie do jego zdolności do redukcji drgań. Obiektywy o stałej ogniskowej mają jedną, ustaloną ogniskową, co oznacza, że wymagają zmiany pozycji aparatu, aby kadrować zdjęcia, podczas gdy obiektywy zmienne pozwalają na regulację ogniskowej w szerszym zakresie, ale niekoniecznie zawierają mechanizm stabilizacji obrazu. Zrozumienie różnicy między tymi terminami jest kluczowe dla prawidłowego wyboru sprzętu fotograficznego. Użytkownicy często mylą te pojęcia, co prowadzi do nieefektywnego użytkowania sprzętu i niezadowalających wyników fotograficznych. Warto skupić się na specyfikacjach technicznych obiektywów oraz ich zastosowaniu w praktyce, aby podejmować świadome decyzje dotyczące zakupu wyposażenia fotograficznego.

Pytanie 8

Technika fotograficzna called ETTR (Expose To The Right) ma na celu

A. maksymalizację ilości zarejestrowanych informacji poprzez ekspozycję na granicy prześwietlenia

B. redukcję szumów poprzez niedoświetlenie zdjęcia o 1EV

C. zrównoważenie ekspozycji poprzez punktowy pomiar światła

D. zwiększenie kontrastu poprzez redukcję tonów średnich

Technika ETTR, czyli Expose To The Right, polega na maksymalizowaniu ilości zarejestrowanych informacji w obrazie poprzez umieszczanie histogramu ekspozycji jak najbliżej prawej krawędzi. Oznacza to, że dąży się do uzyskania optymalnej ekspozycji, która jest bliska prześwietlenia, ale nie dopuszcza do utraty detali w najjaśniejszych partiach obrazu. Przykładowo, fotografując sceny o dużym kontraście, warto skorzystać z tej techniki, aby uzyskać pełniejszą gamę tonów w postprodukcji. W praktyce oznacza to, że podczas fotografowania można świadomie celować w nieco jaśniejszą ekspozycję, a następnie w programie graficznym zastosować korekcje, aby wydobyć szczegóły z cieni i średnich tonów. Zgodnie z dobrymi praktykami fotograficznymi, korzystanie z ETTR jest szczególnie zalecane w sytuacjach, gdy istotne jest uchwycenie detali w jasnych i ciemnych obszarach, co jest kluczowe w krajobrazowej fotografii oraz przy zdjęciach w trudnych warunkach oświetleniowych.

Pytanie 9

W przypadku produkcji plakatu o rozmiarach 30× 45 cm, który ma być wydrukowany w formacie 30 × 45 cm z rozdzielczością 300 dpi, konieczne jest skorzystanie z aparatu cyfrowego posiadającego matrycę o minimalnej rozdzielczości

A. 5000 × 3400 pikseli

B. 2592 × 1944 pikseli

C. 2048 × 1563 pikseli

D. 5500 × 3800 pikseli

Aby uzyskać wysokiej jakości reprodukcję plakatu o wymiarach 30 × 45 cm w rozdzielczości 300 dpi, konieczne jest posiadanie aparatu cyfrowego z matrycą o minimalnej rozdzielczości 5500 × 3800 pikseli. Rozdzielczość 300 dpi oznacza, że na każdy cal powierzchni plakatu powinno przypadać 300 punktów (pikseli) w poziomie i 300 punktów w pionie. Zatem, aby obliczyć wymaganą rozdzielczość, należy pomnożyć wymiary plakatu w calach przez 300. Wymiary plakatu 30 cm x 45 cm można przeliczyć na cale (1 cal = 2,54 cm), co daje około 11,81 cala x 17,72 cala. Przemnażając te wartości przez 300 otrzymujemy 3543 piksele w poziomie i 5316 pikseli w pionie, co daje łącznie około 18 000 000 pikseli. Aby uzyskać zapas i możliwość przycięcia oraz uwzględnić różne techniki edycji, aparat o rozdzielczości 5500 × 3800 pikseli jest odpowiedni. Dzięki temu uzyskujemy większą elastyczność w pracy nad grafiką i pewność, że finalny wydruk będzie ostry i szczegółowy. W praktyce, przy wyższej rozdzielczości można zastosować więcej efektów graficznych bez utraty jakości.

Pytanie 10

Aby uzyskać srebrną kopię pozytywową w skali 4 : 1 w stosunku do negatywu, jakiego urządzenia należy użyć?

A. powiększalnik

B. ploter

C. kopiarka stykowa

D. drukarka

Zastosowanie plotera, drukarki lub kopiarki stykowej w kontekście uzyskiwania srebrowej kopii pozytywowej z negatywu w skali odwzorowania 4:1 jest błędnym podejściem. Ploter to urządzenie służące do rysowania lub drukowania na dużych arkuszach materiałów, ale nie jest przystosowane do odwzorowywania negatywów na podłożu fotograficznym w pożądanej jakości. Drukarka, chociaż może wydrukować obraz z pliku cyfrowego, nie jest odpowiednia dla uzyskania tradycyjnej srebrowej kopii, ponieważ nie wykorzystuje procesu chemicznego, który jest podstawą dla klasycznej fotografii. Kopiarka stykowa, z kolei, działa na zasadzie bezpośredniego kopiowania obrazu z jednego medium na drugie, co w przypadku wysokiej jakości reprodukcji z negatywów nie daje możliwości pełnej kontroli nad parametrami ekspozycji oraz optyki. Typowy błąd myślowy polega na zakładaniu, że każde urządzenie drukujące może pełnić funkcję powiększalnika. W rzeczywistości, każde z wymienionych urządzeń ma swoje specyficzne zastosowania, które nie pokrywają się z wymaganiami dla uzyskania wysokiej jakości srebrowej kopii pozytywowej.

Pytanie 11

Metoda, która polega na częściowym lub całkowitym przekształceniu obrazu negatywnego w pozytywowy na skutek intensywnego i krótkiego naświetlenia, nosi nazwę

A. solaryzacja

B. cyjanotypia

C. bromolej

D. guma

Bromolej to technika, która polega na używaniu emulsji olejowych z bromkiem srebra, żeby uzyskać obraz. To jest dość skomplikowany proces, bo trzeba nakładać różne warstwy emulsji na papier fotograficzny. W przeciwieństwie do solaryzacji, to nie działa na zasadzie odwracania obrazów negatywowych. Ma bardziej na celu uzyskanie fajnych efektów tonalnych i kolorystycznych. Często wykorzystuje się go w sztuce, ale nie ma nic wspólnego z tym procesem odwracania. Guma z kolei to inna technika, która używa emulsji gumy arabskiej i pigmentów do tworzenia obrazów. Także nie ma związku z solaryzacją, bo skupia się na tworzeniu obrazów na podstawie negatywów, ale nie daje odwróconych efektów. Cyjanotypia to technika druku fotograficznego, która daje taki charakterystyczny niebieski kolor podczas naświetlania. Jest naprawdę ciekawa, ale też nie odnosi się do solaryzacji, która jest wyjątkowa i opiera się na specyficznym procesie naświetlania negatywu. Wybór techniki fotograficznej zawsze powinien być dobrze przemyślany, żeby pasował do tego, co chcemy osiągnąć artystycznie.

Pytanie 12

W jakiej jednostce mierzy się rozdzielczość obrazu cyfrowego?

A. ppi (pixels per inch)

B. cd (kandela)

C. Hz (herce)

D. lm (lumeny)

Rozdzielczość obrazu cyfrowego mierzona jest w 'ppi', czyli 'pixels per inch', co oznacza liczbę pikseli przypadających na cal. To kluczowy parametr w grafice cyfrowej i druku, ponieważ bezpośrednio wpływa na jakość wyświetlanych obrazów. Wyższa wartość ppi oznacza większą liczbę pikseli na jednostkę długości, co przekłada się na ostrzejszy i bardziej szczegółowy obraz. Z punktu widzenia standardów branżowych, w druku komercyjnym często używa się wartości 300 ppi dla uzyskania wysokiej jakości wydruków. W przypadku ekranów komputerowych, typowe wartości to 72-96 ppi. Rozdzielczość w ppi ma znaczenie również w kontekście projektowania interfejsów użytkownika oraz tworzenia materiałów marketingowych, gdzie dbałość o detale i klarowność grafiki są kluczowe. Dlatego umiejętność pracy z rozdzielczością jest niezbędna dla każdego, kto zajmuje się projektowaniem graficznym, fotografią cyfrową czy publikacją elektroniczną.

Pytanie 13

Aby zapobiec wnikaniu ziarenek piasku do mechanizmu aparatu, należy użyć

A. osłony na korpus aparatu

B. osłony przeciwsłonecznej na obiektyw

C. filtru neutralnego

D. pędzelka elektrostatycznego

Osłona na korpus aparatu to jedna z kluczowych osłon, która chroni wrażliwe elementy wewnętrzne aparatu przed przedostawaniem się zanieczyszczeń, takich jak pył czy piasek. W szczególności, w warunkach terenowych lub podczas fotografowania w trudnych warunkach atmosferycznych, ziarenka piasku mogą łatwo przedostać się do mechanizmu, co może prowadzić do uszkodzeń. Osłona na korpus to dodatkowy element ochronny, który powinien być stosowany, aby zmniejszyć ryzyko uszkodzeń. Przykładem skuteczności takiej osłony jest jej użycie w fotografii krajobrazowej na plażach lub w okolicach pustynnych, gdzie kurz i piasek są na porządku dziennym. Zastosowanie osłony nie tylko poprawia bezpieczeństwo aparatu, ale również wpływa na jego trwałość, co jest zgodne z dobrą praktyką w ochronie sprzętu fotograficznego. Regularne stosowanie osłony na korpus stanowi istotny element dbania o sprzęt, zwłaszcza w kontekście kosztownej naprawy uszkodzeń mechanicznych.

Pytanie 14

Fotograf, który do robienia zdjęć krajobrazowych ustawił przysłonę na f/1.2, czułość matrycy na ISO 1400 oraz czas naświetlania na 30 sekund, najprawdopodobniej planuje uchwycić te obrazy przy świetle dziennym

A. nocą

B. po południu

C. o świcie

D. w południe

Odpowiedzi o świcie, po południu i w południe są nie do końca dobre, bo nie pasują do warunków oświetleniowych, jakie dają te ustawienia aparatu. Fotografia o świcie zazwyczaj ma mniej światła niż w ciągu dnia, więc te parametry jak f/1.2, ISO 1400 czy 30 sekund to trochę przesada jak na poranek. Te wartości w zasadzie dotyczą nocy i bardzo słabego światła. Używanie przysłony f/1.2 w dzień, powiedzmy w południe, mogłoby prowadzić do prześwietlenia zdjęcia. Czas naświetlania 30 sekund z kolei sprawiłby, że zdjęcie byłoby rozmyte, co w dziennej fotografii to nie jest to, co chcemy. Ważne jest, żeby odpowiednio dobierać ustawienia aparatu, bo błędy w tym zakresie mogą skutkować nieudanymi zdjęciami. Rozumienie, jak działa przysłona, ISO i czas ekspozycji, ma ogromne znaczenie w fotografii, a praktykowanie różnych warunków oświetleniowych pomaga podnieść swoje umiejętności.

Pytanie 15

Aby uzyskać zdjęcia w podczerwieni, zaleca się użycie filtru

A. neutralnego

B. IR

C. polaryzacyjnego

D. UV

Filtr IR (podczerwony) jest kluczowym narzędziem w fotografii podczerwonej, ponieważ pozwala na selektywne przepuszczanie promieniowania podczerwonego, które jest niewidoczne dla ludzkiego oka. Umożliwia to rejestrowanie szczegółów, które są niewidoczne w tradycyjnych zakresach światła widzialnego. W zastosowaniach praktycznych, filtr IR jest często wykorzystywany w fotografii krajobrazowej, by uzyskać unikalne efekty wizualne, takie jak jasne niebo i kontrastujące zieleń roślinności. Warto również zwrócić uwagę, że w przypadku kamer cyfrowych, które są wrażliwe na światło podczerwone, zastosowanie odpowiednich filtrów IR jest ważne dla uzyskania właściwego balansu kolorów i szczegółowości obrazu. Standardy dotyczące fotografii podczerwonej, takie jak ISO 12232, zalecają stosowanie filtrów IR w celu poprawy jakości obrazów, co potwierdza ich znaczenie w tej dziedzinie.

Pytanie 16

Aby podkreślić fakturę materiału na zdjęciu, jakie oświetlenie powinno być użyte?

A. bezpośrednie z jednego kierunku bocznego

B. równo rozproszone z dwóch stron

C. kontrastowe z dwóch stron

D. rozproszone na wprost

Zastosowanie światła kontrastowego z dwóch stron nie jest właściwe dla uwypuklenia faktury tkaniny, ponieważ takie oświetlenie prowadzi do zrównoważenia cieni i świateł, co powoduje, że szczegóły tekstury stają się mniej wyraźne. W fotografii, aby uzyskać efekt trójwymiarowości, istotne jest, aby światło i cień tworzyły wyraźne różnice, które akcentują kształty i detale, a światło z dwóch stron zniweluje ten efekt, prowadząc do płaskiego obrazu. Z kolei równomiernie rozproszone światło z dwóch stron, podobnie jak światło kontrastowe, nie nadaje wyrazistości i nie tworzy interesujących cieni, co jest niezbędne do pokazania faktury. Rozproszone na wprost oświetlenie jest równie nieefektywne, gdyż eliminuje cienie, co sprawia, że zdjęcie staje się jednolite i nieatrakcyjne. W fotografii szczególnie istotne jest zrozumienie, że to nie tylko ilość światła, ale jego kierunek oraz jakość ma kluczowe znaczenie dla uzyskania odpowiednich efektów wizualnych. Doświadczeni fotografowie wiedzą, że manipulacja światłem w odpowiedni sposób może diametralnie zmienić odbiór zdjęcia, a niewłaściwe podejścia często prowadzą do płaskich, mało interesujących obrazów, które nie oddają piękna i szczegółowości materiałów.

Pytanie 17

Aby zrealizować w programie Adobe Photoshop kompozycję fotograficzną z wielu obrazów, należy zastosować

A. narzędzia selekcji, kopiowania oraz maski warstw

B. narzędzia do korekcji oraz grupy warstw

C. filtry artystyczne i warstwy dopasowujące

D. style warstw oraz tryby mieszania

Wybór innych narzędzi, jak style warstwy i tryby mieszania warstw, nie jest najodpowiedniejszy w kontekście tworzenia fotomontaży, ponieważ te funkcje głównie służą do modyfikacji wyglądu już istniejących warstw, a nie do efektywnego łączenia różnych obrazów. Style warstwy, takie jak cień, blask czy gradient, mogą być używane do nadawania warstwom efektów estetycznych, ale nie pozwalają na precyzyjne selekcjonowanie i łączenie elementów z różnych źródeł. Podobnie, tryby mieszania warstw zajmują się interakcją między warstwami, co jest przydatne do osiągania określonych efektów wizualnych, jednak nie stanowią podstawowego narzędzia do budowy fotomontażu. Z drugiej strony, filtry artystyczne i warstwy dopasowania, choć mogą wspierać proces twórczy, skupiają się głównie na edytowaniu i stylizacji jednego obrazu, a nie na łączeniu wielu elementów w jedną spójną kompozycję. Użytkownik może myśleć, że te narzędzia są wystarczające, jednak ignorując znaczenie narzędzi selekcji i maski, traci możliwość precyzyjnego kontrolowania, co zostanie połączone i jak to będzie wyglądać w końcowej wersji fotomontażu. To często prowadzi do frustracji, gdyż końcowy efekt nie odpowiada zamierzonym celom artystycznym.

Pytanie 18

Aby zapobiec odblaskom podczas robienia zdjęć obiektów ze szkłem, powinno się użyć filtru

A. szarego

B. polaryzacyjnego

C. neutralnego

D. połówkowego

Filtr polaryzacyjny jest kluczowym narzędziem w fotografii, szczególnie przy pracy z obiektami wykonanymi ze szkła, ponieważ efektywnie redukuje odblaski i poprawia kontrast obrazu. Działa na zasadzie blokowania niektórych kierunków światła, co pozwala na wyeliminowanie refleksów, które mogą zakłócać percepcję detali w fotografowanym obiekcie. Przykładem zastosowania filtra polaryzacyjnego jest fotografowanie szklanych butelek lub okien, gdzie odblaski mogą całkowicie zrujnować ujęcie. Używanie takiego filtra może również przyczynić się do intensyfikacji kolorów, co jest szczególnie przydatne w fotografii krajobrazowej. Zgodnie z branżowymi standardami, filtry polaryzacyjne są zalecane do użycia w sytuacjach, gdy światło pada pod kątem prostym do powierzchni szklanych, co maksymalizuje ich efektywność. Dobrą praktyką jest również stosowanie filtrów o wysokiej jakości optycznej, aby uniknąć pogorszenia jakości obrazu. Warto zainwestować w filtr polaryzacyjny, który można obracać, co umożliwia precyzyjne dostosowanie jego działania do konkretnej sceny fotograficznej.

Pytanie 19

Aby uwiecznić szczegół architektoniczny z znacznej odległości, powinno się użyć aparatu fotograficznego z obiektywem

A. rybie oko

B. krótkoogniskowym

C. standardowym

D. długoogniskowym

Aby skutecznie sfotografować detal architektoniczny z dużej odległości, najlepszym wyborem jest obiektyw długoogniskowy. Obiektywy te charakteryzują się większą ogniskową, co pozwala na uchwycenie szczegółów znajdujących się daleko od aparatu bez utraty jakości obrazu. W praktyce oznacza to, że możemy z powodzeniem rejestrować detale, takie jak rzeźby, ornamenty czy inne architektoniczne akcenty, z perspektywy, która może być nieosiągalna dla obiektywów krótkich. Długie ogniskowe obiektywy są również mniej podatne na zniekształcenia obrazu, co jest kluczowe w przypadku architektury, gdzie szczegóły muszą być wiernie odwzorowane. Użycie obiektywu długoogniskowego pozwala na zastosowanie techniki kompozycji, w której tło jest rozmyte, a główny obiekt ostro wyeksponowany, co podkreśla jego wartość estetyczną. Przykładowo, obiektyw 70-200 mm jest często wykorzystywany przez fotografów architektury, aby uchwycić niezwykłe detale znanych budowli, zachowując jednocześnie ich kontekst w otoczeniu.

Pytanie 20

Rozdzielczość bitowa (głębia bitowa) określa

A. maksymalną liczbę plików możliwych do zapisania na karcie pamięci

B. wymiary obrazu wyrażone w pikselach

C. liczbę pikseli przypadających na cal kwadratowy (PPI)

D. liczbę poziomów jasności dla każdego kanału koloru

Niepoprawne odpowiedzi dotyczące rozdzielczości bitowej często wynikają z mylenia jej z innymi pojęciami związanymi z obrazem cyfrowym. Na przykład, liczba pikseli przypadających na cal kwadratowy (PPI) odnosi się do rozdzielczości fizycznej obrazu, a nie jego głębi bitowej. PPI określa, jak gęsto umieszczone są piksele w danym obszarze, co wpływa na ostrość i szczegółowość obrazu, ale nie mówi nic o liczbie odcieni, które mogą być wyświetlane w każdym kolorze. Z kolei wymiary obrazu wyrażone w pikselach odnoszą się do jego fizycznego rozmiaru, na przykład 1920x1080, lecz również nie mają związku z głębią bitową. Kolejnym częstym błędem jest mylenie głębi bitowej z maksymalną liczbą plików, które można zapisać na karcie pamięci. Liczba ta zależy od pojemności karty i rozmiaru pliku, nie ma nic wspólnego z tym, jak szczegółowo można zapisać kolorystykę obrazu. Warto zrozumieć, że głębia bitowa jest jednym z kluczowych parametrów, które wpływają na jakość obrazu, a nie na jego fizyczne cechy, co ma zasadnicze znaczenie w pracy z obrazami cyfrowymi oraz ich edytowaniem.

Pytanie 21

W procesie druku solnego wykorzystuje się jako materiał światłoczuły

A. azotan srebra

B. chlorek srebra

C. bromek srebra

D. jodek srebra

Bromek srebra (AgBr) jest często stosowany w fotografii, jednak w kontekście druku solnego nie jest materiałem światłoczułym, który jest kluczowy dla tego procesu. Jodek srebra (AgI) również nie jest odpowiednią substancją w tym przypadku, mimo że ma swoje zastosowanie w innych technikach fotograficznych, takich jak niektóre rodzaje filmów. Azotan srebra (AgNO3) jest substancją chemiczną wykorzystywaną w różnych reakcjach, ale jako materiał światłoczuły w druku solnym nie ma zastosowania. W rzeczywistości, wybór odpowiedniego materiału światłoczułego jest kluczowy dla osiągnięcia pożądanych efektów w druku. Często zdarza się, że osoby, które mają ograniczone doświadczenie w druku słonecznym, mogą mylić różne związki srebra, nie dostrzegając różnic w ich właściwościach fotochemicznych. Ważne jest, aby zrozumieć, że skuteczność materiałów światłoczułych polega nie tylko na ich reakcji na światło, ale także na ich zdolności do wytwarzania stabilnych obrazów po naświetleniu. Dlatego kluczowe jest korzystanie z chlorku srebra, który ma udowodnioną efektywność i jakość w kontekście druku solnego. Praktyka pokazuje, że wybór niewłaściwego materiału może prowadzić do nieudanych prób uzyskania odbitek, które nie spełniają oczekiwań artystycznych i technicznych.

Pytanie 22

W cyfrowych aparatach, pomiar intensywności światła w centralnej części kadru nazywany jest pomiarem

A. matrycowym

B. punktowym

C. wielopunktowym

D. centralnie ważonym

Wybór innych metod pomiaru światła, takich jak pomiar wielopunktowy, matrycowy czy centralnie ważony, może prowadzić do nieoptymalnych rezultatów w określonych warunkach oświetleniowych. Pomiar wielopunktowy opiera się na analizie światła w wielu punktach kadru, co może być przydatne w złożonych scenach, jednak w sytuacjach, gdy główny obiekt znajduje się w centrum kadru, ta metoda może wprowadzać błąd, ponieważ aparat stara się uwzględnić wszystkie punkty, co może prowadzić do niewłaściwej ekspozycji. Z kolei pomiar matrycowy jest bardziej złożony i często działa na zasadzie analizowania całej sceny, co w przypadku silnych kontrastów również nie zawsze daje zamierzony efekt. Centralnie ważony pomiar światła z kolei skupia się na centralnej części kadru, ale nie uwzględnia odpowiednio pozostałych obszarów, co może prowadzić do pominięcia ważnych informacji o jasności otoczenia. Te różnice w podejściu do pomiaru światła mogą prowadzić do typowych błędów, takich jak prześwietlenie lub niedoświetlenie zdjęć, co pokazuje, jak ważne jest zrozumienie zasad działania każdego z typów pomiaru oraz ich zastosowania w praktyce. Wybór metody powinien być dostosowany do konkretnej sytuacji, a umiejętność rozpoznawania, kiedy zastosować pomiar punktowy, stanowi kluczową umiejętność dla każdego fotografa.

Pytanie 23

W aparatach kompaktowych użycie konwertera szerokokątnego pozwala na

A. wydłużenie ogniskowej i poszerzenie pola widzenia obrazu

B. skrócenie ogniskowej i zawężenie pola widzenia obrazu

C. wydłużenie ogniskowej i zawężenie pola widzenia obrazu

D. skrócenie ogniskowej i poszerzenie pola widzenia obrazu

Użycie konwertera szerokokątnego w aparatach kompaktowych rzeczywiście pozwala na skrócenie ogniskowej obiektywu, co w rezultacie prowadzi do poszerzenia pola widzenia. Dzięki temu użytkownicy mogą uchwycić szersze kadry, co jest szczególnie przydatne w fotografii krajobrazowej, architektury czy podczas fotografowania w ciasnych pomieszczeniach. W praktyce oznacza to, że w porównaniu do standardowego obiektywu, konwerter szerokokątny umożliwia zarejestrowanie większej ilości elementów w kadrze bez konieczności oddalania się od fotografowanego obiektu. Takie rozwiązanie jest zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii, gdzie szerokokątne ujęcia są często preferowane do przedstawiania rozległych scenerii lub do tworzenia efektu głębi w fotografii. Warto również zaznaczyć, że konwertery szerokokątne są cenione przez profesjonalnych fotografów, którzy szukają kreatywnych sposobów na wykorzystanie przestrzeni w swoim kadrze, a ich zastosowanie znacząco zwiększa możliwości twórcze w fotografii.

Pytanie 24

Ile kolorów może odwzorować głębia 8-bitowa?

A. 16 kolorów

B. 4 kolory

C. 16,8 miliona kolorów

D. 256 kolorów

Głębia 8-bitowa oznacza, że każdy kanał kolorów (czerwony, zielony, niebieski) w systemie RGB może przyjmować 256 różnych wartości (od 0 do 255). W rezultacie, kombinując te trzy kanały, otrzymujemy 256 x 256 x 256, co daje 16,7 miliona kolorów. Niemniej jednak, kolejne konwersje i operacje, takie jak dithering, mogą wpływać na postrzeganą liczbę kolorów, ale podstawowa głębia 8-bitowa daje 256 barw na każdy kanał. Takie odwzorowanie kolorów jest powszechnie stosowane w grafice komputerowej, fotografii cyfrowej oraz w tworzeniu multimediów, co pozwala na wierne przedstawienie rzeczywistych kolorów. Wiele standardów, takich jak sRGB, opiera się na tej koncepcji, co czyni ją kluczowym elementem w pracy z obrazami w różnych zastosowaniach, od web designu po profesjonalną edycję zdjęć.

Pytanie 25

Aby uzyskać efekt wyeksponowania chmur, przyciemnienia nieba oraz stworzenia burzowego klimatu w czarno-białych zdjęciach krajobrazowych, jaki filtr należy zastosować?

A. szary

B. niebieski

C. czerwony

D. zielony

Filtr czerwony w czarno-białych zdjęciach krajobrazowych naprawdę robi robotę, jeśli chodzi o dodanie głębi i dramatyzmu. Szczególnie w przypadku chmur i nieba, które wtedy wyglądają rewelacyjnie. Czerwony filtr blokuje niebieskie i zielone światło, co sprawia, że niebo staje się ciemniejsze, a chmury bardziej wyraziste. Dzięki temu zdjęcia mają lepszy kontrast, co jest super ważne w krajobrazówkach, gdzie światło i cień odgrywają dużą rolę. Na przykład w górskim krajobrazie, chmury nabierają bardziej intensywnej struktury, a niebo zyskuje na dramaturgii. Takie techniki są zgodne z dobrymi praktykami fotografii, bo kolor naprawdę potrafi podkreślić atmosferę i nastrój. W czarno-białych zdjęciach kontrast i faktura to kluczowe elementy, więc warto o tym pamiętać.

Pytanie 26

Jaką wartość czułości matrycy warto ustawić w aparacie fotograficznym, aby wykonać zdjęcie studyjne z użyciem oświetlenia błyskowego?

A. ISO 1600

B. ISO 200

C. ISO 800

D. ISO 1400

Ustawienie ISO na 200 w aparacie przy robieniu zdjęć studyjnych z błyskiem jest naprawdę dobre z kilku powodów. Przede wszystkim, przy tak mocnym świetle, jakim jest błysk, niższe ISO pomaga uzyskać lepszą jakość zdjęcia, bo jest mniej szumów i więcej detali. ISO 200 to taki standard w studyjnej fotografii, bo daje fajną równowagę między jakością a ekspozycją. Dzięki temu zdjęcia mają wyraźniejsze kolory i szczegóły. Kiedy ustawisz ISO na 200, aparat będzie też mniej wrażliwy na szumy, co jest mega istotne, kiedy chcemy mieć wysoką jakość. Poza tym, przy tym ISO możesz korzystać z dłuższych czasów naświetlania, co się przydaje przy lampach błyskowych, które różnie błyskają. Dobrze jest też pamiętać, żeby dostosować przysłonę i czas otwarcia migawki, żeby wszystko ładnie się zgrało. W studyjnej fotografii, gdzie kontrolujesz światło, niższe ISO daje więcej możliwości, kiedy obrabiasz zdjęcia później.

Pytanie 27

Proces generowania modeli 3D na podstawie fotografii nazywany jest

A. fotosyntezą

B. skanowaniem laserowym

C. holografią

D. fotogrametrią

W kontekście podanych odpowiedzi, istotne jest zrozumienie, dlaczego inne terminy nie są poprawne w odniesieniu do generowania modeli 3D na podstawie fotografii. Fotosynteza to proces, w którym rośliny przekształcają energię słoneczną w energię chemiczną, co nie ma nic wspólnego z tworzeniem modeli 3D. Jest to koncepcja biologiczna, a nie technologiczna, więc nie może być zastosowana w kontekście fotogrametrii. Holografia z kolei to technika rejestracji i reprodukcji obrazu w trzech wymiarach poprzez użycie interferencji światła. Choć holografia ma swoje zastosowanie w technologii i nauce, nie bazuje na zdjęciach, lecz na zjawiskach optycznych, co czyni ją niewłaściwym terminem w tym przypadku. Z kolei skanowanie laserowe to technika, która wykorzystuje lasery do zbierania danych o otoczeniu w trzech wymiarach, ale jest to inna metoda niż fotogrametria, gdyż opiera się na pomiarze odległości, a nie na analizie zdjęć. Kluczowym błędem w podejściu do tego pytania może być mylenie metod opartych na obrazie z metodami opartymi na pomiarze, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Dobrze jest zrozumieć, że każda z technik ma swoje miejsce w różnych dziedzinach, a fotogrametria jest specyficzna dla analizy zdjęć i przekształcania ich w modele 3D.

Pytanie 28

Główne dane zawarte w każdym obiektywie to

A. liczba soczewek oraz typ autofokusa

B. ogniskowa i minimalna przysłona

C. liczba soczewek i stabilizacja obrazu

D. stabilizacja obrazu oraz minimalna przysłona

Wszystkie błędne odpowiedzi na to pytanie nie uwzględniają kluczowych informacji, które są fundamentalne dla zrozumienia specyfiki obiektywów fotograficznych. Stabilizacja obrazu, chociaż ważna, nie jest podstawową informacją umieszczoną na obiektywie. Jej celem jest zminimalizowanie drgań aparatu, co przydaje się w warunkach słabego oświetlenia, ale nie jest istotne dla podstawowego zrozumienia funkcji obiektywu. Liczba soczewek, choć może mieć wpływ na jakość obrazu, nie jest kluczowym parametrem wymaganym na etapie wyboru obiektywu. Stabilizacja, podobnie jak rodzaj autofokusa, to zmienne, które wchodzą w grę na bardziej zaawansowanym etapie użytkowania. Odpowiedzi te wskazują na typowe błędy myślowe, polegające na myleniu przydatnych funkcji obiektywu z jego podstawowymi parametrami. Zrozumienie, że ogniskowa oraz przysłona są fundamentem każdego obiektywu, pozwala dostrzegać różnice w ich zastosowaniu oraz wpływ na finalny efekt zdjęcia. Kluczowe jest, aby fotografowie, niezależnie od poziomu zaawansowania, potrafili nawiązać do tych podstawowych parametrów, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, które powinny być znane wszystkim pasjonatom fotografii.

Pytanie 29

Które z narzędzi w Adobe Photoshop najlepiej nadaje się do miejscowej korekcji cieni i świateł?

A. Magic Wand (Różdżka)

B. Crop Tool (Kadrowanie)

C. Color Picker (Próbnik koloru)

D. Dodge and Burn (Rozjaśnianie i Ściemnianie)

Narzędzie Dodge and Burn (Rozjaśnianie i Ściemnianie) w Adobe Photoshop jest doskonałym wyborem do miejscowej korekcji cieni i świateł, ponieważ pozwala na precyzyjne manipulowanie jasnością i kontrastem wybranych obszarów obrazu. Umożliwia to artystyczne podejście do retuszu zdjęć, gdzie można podkreślić detale w cieniach lub wyeksponować jaśniejsze fragmenty bez wpływu na całe zdjęcie. Na przykład, jeśli chcemy uwydatnić rysy twarzy modela, używamy narzędzia Rozjaśnianie na wybranych partiach, a następnie narzędzia Ściemnianie w miejscach, gdzie chcemy dodać głębi. Warto pamiętać, że przez nadmierne rozjaśnianie lub ściemnianie można uzyskać niepożądane efekty, dlatego ważne jest, aby zawsze pracować na warstwach i dostosowywać intensywność efektu. Zastosowanie tych narzędzi w odpowiednich proporcjach i z umiarem to klucz do uzyskania naturalnych i efektownych rezultatów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obróbce zdjęć.

Pytanie 30

Atrakcyjnym tłem do realizacji zdjęć portretowych w technice wysokiego klucza jest pejzaż

A. wiosenny z bujną zielenią

B. letni z kobiercami kwitnących kwiatów

C. jesienny z kolorowymi liśćmi

D. zimowy z obszarami pokrytymi śniegiem

Wybór zimowego krajobrazu z obszarami pokrytymi śniegiem jako tła do zdjęć portretowych w technice wysokiego klucza jest uzasadniony z kilku powodów. Przede wszystkim, technika wysoki klucz charakteryzuje się jasnymi tonami oraz minimalizmem, co idealnie współgra z jednolitą, białą powierzchnią śniegu. Taki kontrast podkreśla postać modela, eliminując rozpraszające elementy tła. Dodatkowo, śnieg działa jak naturalny dyfuzor światła, co sprzyja uzyskaniu miękkiego oświetlenia, które jest kluczowe w portretach. W praktyce, fotografowie często wykorzystują takie tła, aby stworzyć atmosferę czystości i świeżości, co jest szczególnie atrakcyjne w portretach rodzinnych czy dziecięcych. Warto również zauważyć, że zimowe krajobrazy oferują możliwość gry z elementami takimi jak odzież modela, co dodatkowo może wzbogacić kompozycję zdjęcia.

Pytanie 31

Jaką wartość przysłony należy ustawić, aby uzyskać dużą głębię ostrości w fotografii krajobrazowej?

A. f/1.8

B. f/4

C. f/16

D. f/2.8

Duża głębia ostrości jest kluczowa w fotografii krajobrazowej, pozwala bowiem na wyraźne ukazanie zarówno obiektów na pierwszym planie, jak i tych daleko w tle. Ustawienie przysłony na f/16 jest jednym z najczęściej używanych sposobów na uzyskanie tego efektu. Wartość przysłony f/16 oznacza, że otwór przysłony jest stosunkowo mały, co z technicznego punktu widzenia prowadzi do tego, że większa część obrazu znajduje się w ostrości. Przy tej wartości światło wpadające do aparatu jest ograniczone, co z jednej strony zwiększa głębię ostrości, ale z drugiej wymaga dłuższego czasu naświetlania lub wyższej czułości ISO, by uzyskać odpowiednią ekspozycję. W praktyce, fotografowie krajobrazowi często korzystają z tej wartości w połączeniu ze statywem, aby uniknąć poruszenia obrazu. Dodatkowo, dzięki stosowaniu małych przysłon, możliwe jest osiągnięcie efektu gwiazd na źródłach światła, co jest szczególnie atrakcyjne przy zdjęciach z elementami światła słonecznego lub oświetlenia ulicznego. Ustawienie f/16 to standard w branży, umożliwiający uzyskanie profesjonalnych i spektakularnych efektów w fotografii krajobrazowej.

Pytanie 32

Jaki akronim dotyczy standardu kart pamięci?

A. SD

B. FDD

C. HDD

D. PC

W kontekście standardów kart pamięci, wiele osób może pomylić akronimy takie jak HDD, PC oraz FDD z kartami SD, ponieważ odnoszą się one do całkowicie innych technologii i zastosowań. HDD oznacza hard disk drive, czyli tradycyjny dysk twardy, który jest stosowany do przechowywania dużych ilości danych w komputerach stacjonarnych i laptopach. Dyski twarde działają na zasadzie mechanicznych talerzy, które obracają się z dużą prędkością, co sprawia, że są mniej odporne na wstrząsy w porównaniu do kart pamięci. W przeciwieństwie do tego, FDD, czyli floppy disk drive, jest przestarzałą technologią, która była używana w przeszłości do wymiany danych na dyskietkach. Ponadto, akronim PC, będący skrótem od personal computer, odnosi się do kategorii komputerów, a nie do standardu przechowywania danych. Pomyłki te mogą wynikać z braku zrozumienia różnic między różnymi typami nośników pamięci oraz ich zastosowaniami. Karty SD są zoptymalizowane pod kątem mobilności i przenośności, co czyni je odpowiednimi do zastosowań w urządzeniach mobilnych, podczas gdy HDD i FDD są rozwiązaniami stosowanymi głównie w stacjonarnych systemach komputerowych. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla wyboru właściwego typu nośnika w zależności od specyficznych potrzeb użytkowników oraz wymagań technologicznych.

Pytanie 33

W trakcie chemicznej obróbki materiałów wrażliwych na światło, substancją służącą do utrwalania jest

A. żelazicyjanek potasu

B. siarczan hydroksylaminy

C. chlorek srebra

D. tiosiarczan sodu

Jeśli myślisz o użyciu innych substancji jako utrwalaczy, to pewnie troszkę mylisz się w temacie. Siarczan hydroksylaminy, choć używany w różnych reakcjach, nie ma właściwości, które są potrzebne do stabilizacji obrazów fotograficznych. To bardziej reduktor, a nie coś, co by usunęło jony srebra. Natomiast chlorek srebra to substancja, która już jest częścią emulsji, więc nie działa jako utrwalacz. Po naświetleniu musisz ją usunąć. Żelazicyjanek potasu, z kolei, może być używany w niektórych kolorowych procesach, ale w klasycznej czarno-białej fotografii nie jest aż tak przydatny. Często błędy wynikają z niezrozumienia, jakie funkcje chemiczne pełnią te substancje, co prowadzi do mylnych wniosków o ich zastosowaniu w praktyce fotograficznej.

Pytanie 34

Aby uchwycić postać w pełnym wymiarze na zdjęciu, należy zmieścić

A. wyłącznie głowę

B. postać do kolan

C. połowę postaci

D. całą postać

Wykonanie zdjęcia postaci w pełnym planie oznacza uchwycenie jej w całości, co jest kluczowe dla oddania zarówno detali postaci, jak i kontekstu otoczenia. W pełnym planie osoba jest umieszczona w kadrze od stóp do głowy, co pozwala na zaprezentowanie postawy, mimiki oraz emocji. Taki sposób kadrowania jest powszechnie stosowany w fotografii portretowej, reklamowej oraz w filmie, gdzie istotne jest pokazanie, jak postać wchodzi w interakcję z otoczeniem. Przykładem takiego zastosowania może być zdjęcie modela w odzieży, które ma na celu zaprezentowanie nie tylko samego ubrania, ale także stylu, w jakim jest noszone. Warto pamiętać, że stosowanie pełnego planu w fotografii zachowuje proporcje i pozwala widzowi na lepsze zrozumienie kompozycji. Dobrą praktyką jest również zwrócenie uwagi na tło i jego wpływ na odbiór postaci, aby całość była harmonijna i przyciągająca wzrok.

Pytanie 35

W programie Adobe Photoshop, aby pozbyć się małego przebarwienia na policzku, należy wykorzystać

A. lasso

B. pędzel

C. stempel

D. gumkę

Stempel w programie Adobe Photoshop jest narzędziem, które doskonale sprawdza się w usuwaniu niedoskonałości na zdjęciach, w tym przebarwień na skórze. Działa na zasadzie klonowania fragmentu obrazu, co oznacza, że możemy skopiować zdrowy fragment skóry z innej części twarzy i umieścić go w miejscu, gdzie występuje przebarwienie. Używanie stempla jest zgodne z praktykami retuszu w fotografii, ponieważ pozwala na zachowanie naturalnego wyglądu skóry, unikając efektu „wygładzenia”, który często towarzyszy innym technikom. Ważne jest, aby dopasować wielkość i miękkość pędzla stempla do obszaru, który chcemy poprawić. Warto również zwrócić uwagę na ustawienie opcji, takich jak „Aligned” czy „Sample All Layers”, co pozwala na jeszcze lepsze dostosowanie efektu. Przykładowo, wybierając stempel, można ustawić przezroczystość na niższy poziom, co umożliwia delikatniejsze wtapianie skopiowanego fragmentu w tło, co jest przydatne w przypadku subtelnych poprawek. Kluczowym elementem jest także praca na warstwach, co pozwala na nieniszczący retusz i łatwe cofnięcie zmian, jeśli efekt nie będzie zadowalający.

Pytanie 36

Który proces przedstawia etapy charakterystyczne dla procesu E6?

Wywoływanie barwne

Wybielanie

Płukanie

Utrwalenie

Płukanie

Stabilizowanie

Suszenie

Wywoływanie barwne

Przerywanie

Płukanie

Wybielanie

Płukanie

Utrwalenie

Płukanie

Roztwór zwilżający

Suszenie

Wywoływanie barwne

Przerywanie

Płukanie

Wybielanie

Płukanie

Utrwalenie

Płukanie

Garbowanie

Suszenie

Wywołanie pierwsze

Płukanie

Zadymianie

Wywoływanie barwne

Kondycjonowanie

Wybielanie

Utrwalanie

Płukanie

Stabilizowanie

Suszenie

A. C.

B. D.

C. A.

D. B.

Odpowiedź D. jest poprawna, ponieważ nawiązuje do procesu E6, który jest kluczowy w fotografii kolorowej. Proces E6 składa się z kilku etapów, które są niezbędne do prawidłowego wywołania filmów kolorowych. Pierwszym krokiem jest wywołanie, które zahartowuje emulsję, a następnie następuje płukanie, które usuwa nadmiar chemikaliów. Dalej przechodzi się do etapu zadymania, gdzie film jest eksponowany na pary amoniaku, co wpływa na rozwój kolorów. Kolejne fazy to wywoływanie barwne, które jest kluczowe dla uzyskania odpowiednich odcieni, a następnie kondycjonowanie, które stabilizuje emulsję. Wybielanie i utrwalenie są niezwykle ważne dla trwałości zdjęć. Ostateczne etapy to płukanie, stabilizowanie i suszenie, które kończą cały proces. Znajomość każdego z tych kroków jest istotna dla profesjonalnych fotografów oraz laborantów zajmujących się wywoływaniem filmów, co potwierdzają standardy branżowe dotyczące jakości i procesu produkcji filmów kolorowych.

Pytanie 37

Która przestrzeń barw jest standardowo stosowana w druku offsetowym?

A. CMYK

B. Lab

C. RGB

D. HSB

Odpowiedź CMYK jest prawidłowa, ponieważ jest to przestrzeń barw standardowo stosowana w druku offsetowym. CMYK, czyli Cyan, Magenta, Yellow i Key (czarny), to model kolorów oparty na subtraktywnym mieszaniu barw. W druku offsetowym kolory są tworzone przez nakładanie warstw atramentu na papier, co oznacza, że kolory są absorbowane przez materiał. W praktyce, użycie CMYK pozwala na uzyskanie szerokiej gamy kolorów, ale poprzez mieszanie, co jest kluczowe w procesie druku. Przykładowo, podczas druku kolorów, takich jak zieleń czy pomarańcz, nie są one drukowane jako takie, ale tworzone przez kombinację atramentów CMY. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647, precyzują, jak należy zarządzać kolorem w druku, co sprawia, że zrozumienie i poprawne wykorzystanie przestrzeni CMYK jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wydruków. Dlatego znajomość tej przestrzeni barw jest niezwykle ważna dla każdego, kto pracuje w branży poligraficznej.

Pytanie 38

W cyfrowych aparatach półautomatyczny tryb doboru parametrów ekspozycji, zwany preselekcją czasu, oznaczany jest literą

A. M

B. S

C. A

D. P

Wybór odpowiedzi 'P', 'A' lub 'M' wskazuje na nieporozumienie dotyczące oznaczeń trybów ekspozycji w aparatach cyfrowych. Odpowiedź 'P' oznacza tryb programowy, w którym aparat automatycznie ustala zarówno czas, jak i przysłonę, co ogranicza kreatywność użytkownika, ponieważ nie umożliwia on pełnej kontroli nad ustawieniami. Użytkownicy mogą błędnie sądzić, że tryb programowy daje im więcej swobody. Z kolei odpowiedź 'A' oznacza tryb preselekcji przysłony, w którym fotograf sam wybiera wartość przysłony, a aparat dobiera odpowiedni czas naświetlania. Wybór tego trybu również nie jest odpowiedni w kontekście pytania, ponieważ nie odpowiada na temat preselekcji czasu. Odpowiedź 'M' odnosi się do trybu manualnego, gdzie fotograf ma pełną kontrolę nad wszystkimi ustawieniami, co jest bardziej zaawansowanym podejściem. Chociaż tryb manualny pozwala na dużą elastyczność, nie jest to tryb półautomatyczny, który byłby odpowiedzią na zadane pytanie. W związku z tym, wszystkie te odpowiedzi ilustrują powszechne nieporozumienia związane z różnymi trybami pracy aparatów i ich zastosowaniem, co prowadzi do niewłaściwego zrozumienia, jak najlepiej wykorzystać możliwości aparatów cyfrowych w praktyce fotograficznej.

Pytanie 39

Aby uwydatnić kontury obiektu na zdjęciu, należy użyć oświetlenia

A. tylnego

B. przednio-bocznego

C. górno-bocznego

D. dolnego

Oświetlenie tylne w fotografii to naprawdę istotna sprawa. Dzięki niemu możemy pięknie podkreślić kontury obiektów, co jest super widoczne w przypadku różnych przezroczystych rzeczy. Kiedy światło pada z tyłu, powstaje taki efekt halo, który nadaje zdjęciom głębię i sprawia, że wyglądają bardziej trójwymiarowo. Przykład? Fotografując szklane przedmioty, jak wazon czy butelkę, to tylne oświetlenie wydobywa wszystkie detale i strukturę szkła. W fotografii produktowej takie zdjęcia często przyciągają uwagę, bo świetnie uwypuklają cechy produktów. W sztuce i portrecie to tylne światło potrafi dodać dramatyzmu i atmosfery, co czyni sesje zdjęciowe dużo ciekawsze.

Pytanie 40

Wskaź parametry cyfrowego obrazu, które należy ustalić, przygotowując zdjęcia cyfrowe do druku w folderze promocyjnym?

A. Rozdzielczość 300 ppi, tryb kolorów RGB

B. Rozdzielczość 72 ppi, tryb kolorów RGB

C. Rozdzielczość 300 dpi, tryb kolorów CMYK

D. Rozdzielczość 72 dpi, tryb kolorów CMYK

Rozdzielczość 300 dpi oraz tryb barwny CMYK są standardami branżowymi stosowanymi w druku wysokiej jakości, szczególnie w przypadku materiałów reklamowych takich jak foldery. Rozdzielczość 300 dpi (punktów na cal) zapewnia wystarczającą szczegółowość, aby obrazy były ostre i wyraźne w druku. Wydruki z niższą rozdzielczością, np. 72 dpi, mogą wyglądać rozmyte lub pikselowane, co jest nieakceptowalne w profesjonalnych materiałach marketingowych. Tryb CMYK (cyjan, magenta, żółty, czarny) jest kluczowy w procesie druku, ponieważ odpowiada za kolory, które faktycznie zostaną użyte przez drukarki. W przeciwieństwie do trybu RGB, który jest optymalny dla ekranów i wyświetlaczy, CMYK jest dostosowany do fizycznego odwzorowania kolorów na papierze. Przygotowując fotografie do druku, należy również uwzględnić przestrzeń barwną i profil ICC, aby uzyskać jak najlepsze odwzorowanie kolorów. Przykładowo, przy tworzeniu folderów reklamowych, które mają przyciągnąć uwagę klientów, wysokiej jakości obrazy w odpowiednich parametrach są niezbędne dla efektywności kampanii reklamowej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej