Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 15 maja 2025 00:14
Data zakończenia: 15 maja 2025 00:26

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Oblicz ilość arkuszy A3+, które są potrzebne do wydrukowania 2 000 ulotek w formacie A4, przy założonym naddatku technologicznym wynoszącym 10%

A. 1 000 arkuszy

B. 1 200 arkuszy

C. 1 300 arkuszy

D. 1 100 arkuszy

Aby obliczyć liczbę arkuszy A3+ potrzebnych do wydrukowania 2000 sztuk ulotek formatu A4 z naddatkiem technologicznym wynoszącym 10%, należy najpierw ustalić, ile ulotek można wydrukować z jednego arkusza A3+. Format A3+ ma wymiary 329 x 483 mm, co pozwala na umieszczenie dwóch arkuszy A4 (210 x 297 mm) w orientacji poziomej. W związku z tym z jednego arkusza A3+ można wydrukować 2 ulotki A4. Wydruk 2000 ulotek wymaga więc 1000 arkuszy A3+, aby to zrealizować. Jednakże, biorąc pod uwagę naddatek technologiczny wynoszący 10%, potrzebujemy większej liczby arkuszy. Naddatek ten jest niezbędny w celu zminimalizowania strat materiału i zapewnienia jakości wydruku. Obliczamy zatem 1000 arkuszy A3+ powiększone o 10%, co daje 1100 arkuszy A3+. Takie podejście zapewnia, że nie dojdzie do przerwy w produkcji w wyniku uszkodzenia arkuszy podczas druku, co jest praktyką zatwierdzoną w branży poligraficznej.

Pytanie 2

Interlinia odnosi się do odstępu pomiędzy

A. znakami

B. wyrazami

C. stronicami

D. wierszami

Interlinia odnosi się do odstępu pomiędzy wierszami tekstu, co jest kluczowym elementem w typografii i projektowaniu dokumentów. Ustalanie odpowiedniej interlinii wpływa na czytelność i estetykę tekstu. Standardowo, interlinia może wynosić od 1.0 do 1.5, w zależności od zastosowania. Na przykład, w dokumentach formalnych, takich jak raporty czy artykuły naukowe, często stosuje się 1.5, aby zapewnić lepszą czytelność. W kontekście edytorów tekstu, takich jak Microsoft Word czy Google Docs, użytkownicy mają możliwość dostosowania interlinii za pomocą opcji formatowania, co umożliwia dostosowanie dokumentów do specyficznych wymogów. Dobrą praktyką jest również dostosowanie interlinii w zależności od czcionki i jej rozmiaru, ponieważ różne czcionki zachowują się inaczej w kontekście czytelności. Stosowanie odpowiedniej interlinii nie tylko wspomaga odbiór treści przez czytelników, ale również wpływa na ogólny wygląd dokumentu, co jest istotne w kontekście profesjonalnych prezentacji oraz publikacji. Z tego powodu, znajomość zasad interlinii jest niezbędna dla każdej osoby zajmującej się tworzeniem treści pisemnych.

Pytanie 3

Jaki typ formatu zapisu pozwala na uzyskanie największej wierności odwzorowania zdjęcia podczas fotografowania?

A. PXR

B. JPG

C. PPM

D. RAW

Format RAW to standard w fotografii cyfrowej, który zachowuje wszystkie dane zbierane przez sensor aparatu podczas rejestracji obrazu. W przeciwieństwie do formatów skompresowanych, takich jak JPG, RAW nie traci żadnej informacji, co pozwala na zachowanie pełnej wierności odwzorowania kolorów, szczegółów oraz dynamicznego zakresu. Przykład zastosowania RAW można zauważyć w profesjonalnej fotografii, gdzie edytowanie zdjęć, takie jak korekcja ekspozycji czy balansu bieli, wymagają jak najwięcej informacji. Dzięki temu, można uzyskać znacznie lepsze rezultaty w postprodukcji. Format ten jest używany przez większość zaawansowanych aparatów oraz programów graficznych, co czyni go standardem branżowym w pracy z obrazami. Dla fotografów, którzy chcą uzyskać najwyższą jakość oraz pełną kontrolę nad swoimi zdjęciami, wybór formatu RAW jest kluczowy, ponieważ pozwala to na stosowanie zaawansowanych technik edycyjnych bez obawy o utratę jakości.

Pytanie 4

Do systemu produkcyjnegonie wlicza się programu do

A. konserwacji

B. lokalizacji użytków

C. zalewania

D. tworzenia wyciągów

Odpowiedź 'konserwacja' jest poprawna, ponieważ system produkcyjny obejmuje procesy i programy, które bezpośrednio wpływają na wytwarzanie produktów lub usług. Programy do generowania wyciągów, zalewkowania oraz rozstawienia użytków są integralnymi elementami procesu produkcyjnego, wspierającymi efektywność oraz jakość produkcji. Konserwacja, mimo że jest istotna w kontekście utrzymania sprzętu i infrastruktury produkcyjnej, sama w sobie nie tworzy wartości dodanej w zakresie samego procesu produkcji. W praktyce, konserwacja odnosi się do działań mających na celu utrzymanie maszyn w dobrym stanie, co jest istotne, ale nie jest bezpośrednią częścią systemu produkcyjnego. Przykładem zastosowania może być wdrażanie programów do predyktywnej konserwacji w zakładach produkcyjnych, co przyczynia się do minimalizacji przestojów i optymalizacji wydajności. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują regularne audyty stanu technicznego maszyn oraz systemowe podejście do zarządzania cyklem życia sprzętu.

Pytanie 5

Jakie operacje technologiczne są realizowane w trakcie przygotowywania publikacji w drukarni?

A. Reprodukcja poligraficzna, tworzenie pliku CtP, drukowanie

B. Adiustacja, łamanie, reprodukcja poligraficzna, tworzenie pliku PDF

C. Składanie, złamywanie, tworzenie pliku CtF, narządzanie

D. Złamywanie, obróbka graficzna zdjęć, tworzenie pliku PDF

Wybór operacji technologicznych, które nie obejmują adiustacji, łamania, reprodukcji poligraficznej oraz wykonywania pliku PDF, wskazuje na niepełne zrozumienie procesu przygotowania publikacji w przygotowalni poligraficznej. Przykładowo, reprodukcja poligraficzna jest kluczowym etapem, który zapewnia, że materiały są gotowe do druku i spełniają odpowiednie normy jakościowe. Pomijanie tego etapu w odpowiedzi sugeruje brak wiedzy na temat procesu prepress, który obejmuje zarówno przygotowanie plików do druku, jak i ich kontrolę jakości. Złamywanie, jak również obróbka graficzna zdjęć, choć mogą być traktowane jako istotne operacje, nie stanowią całości procesu. Złamywanie odnosi się do etapu, w którym projekt graficzny jest przygotowywany do finalnej produkcji, ale bez właściwej adiustacji i reprodukcji, może prowadzić do błędów w ostatecznym produkcie. Ponadto, wykonywanie pliku PDF jest niezbędnym krokiem, aby zapewnić, że wszystkie elementy graficzne i tekstowe są prawidłowo wyświetlane w formacie gotowym do druku. Użytkownicy mogą mylić różne etapy tego procesu, co prowadzi do pominięcia kluczowych elementów, jakimi są kontrola jakości i zapewnienie spójności wizualnej. Warto zaznaczyć, że każdy z tych etapów powinien być realizowany zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, aby uniknąć potencjalnych problemów w finalnym produkcie, co podkreśla znaczenie rzetelnego podejścia do przygotowania publikacji.

Pytanie 6

Który z wymienionych formatów jest najlepszy do publikowania grafik wektorowych w Internecie?

A. JPEG

B. SVG

C. PNG

D. TIFF

Format JPEG jest popularny w przypadku fotografii i obrazów rastrowych z dużą ilością szczegółów, ale nie jest najlepszy dla grafik wektorowych. JPEG kompresuje dane stratnie, co oznacza, że przy każdej edycji czy konwersji może tracić na jakości. To sprawia, że nie nadaje się do grafik, które wymagają precyzyjnego odwzorowania kształtów i kolorów, jak w przypadku wektorów. PNG to format bezstratny, ale również rastrowy, co oznacza, że mimo że nie traci jakości przy zapisie, to nie jest skalowalny w taki sposób, jak formaty wektorowe. Jest odpowiedni dla grafik z przezroczystościami i mniejszymi detalami, ale nie dla złożonych grafik wektorowych, które wymagają skalowalności. TIFF to format używany głównie w profesjonalnej fotografii i druku, ale z uwagi na duży rozmiar plików i brak wsparcia dla elementów wektorowych w standardowych zastosowaniach sieciowych, nie jest efektywny w publikacjach internetowych. Z powodu tych ograniczeń, SVG jest optymalnym wyborem dla grafik wektorowych w sieci, jako że zapewnia skalowalność, edytowalność i wsparcie dla interaktywnych funkcji, co jest nieosiągalne w przypadku JPEG, PNG czy TIFF.

Pytanie 7

Jakim symbolem opisuje się papier w formacie 500 × 700 mm?

A. B1

B. A2

C. B2

D. A1

Wybór niewłaściwych odpowiedzi może wynikać z nieprecyzyjnego zrozumienia systemów klasyfikacji formatów papieru. Odpowiedź A2, wskazująca na format o wymiarach 420 × 594 mm, jest typowym przedstawicielem serii A, która charakteryzuje się innymi wartościami wymiarowymi. Format A2 jest stosunkowo mniejszy od B2 i nie jest odpowiedni dla zastosowań wymagających większej powierzchni druku. Odpowiedzi A1 oraz B1 także są mylące, ponieważ A1 to format 594 × 841 mm, natomiast B1 ma wymiary 707 × 1000 mm. Wybór tych odpowiedzi może wynikać z mylnego przekonania, że większe numery oznaczają większe formaty, co jest nieprawidłowe w kontekście klasyfikacji ISO 216. Dla osób pracujących w branżach związanych z drukiem i projektowaniem, zrozumienie właściwego oznaczenia formatów jest kluczowe dla skutecznego planowania i realizacji projektów. Niezrozumienie tych zasad może prowadzić do nieefektywnego zarządzania zasobami, a w konsekwencji do wyższych kosztów produkcji.

Pytanie 8

Czynnikami pozwalającymi na bezpośrednią modyfikację kształtu obiektów wektorowych są

A. wypełnienia oraz grupy ścieżek

B. punkty kontrolne i ścieżki

C. kontur i ścieżki przycinania

D. warstwy oraz grupy ścieżek

Punkty kontrolne i ścieżki są kluczowymi elementami umożliwiającymi bezpośrednią edycję kształtu obiektów wektorowych. Punkty kontrolne, znane również jako węzły, są specyficznymi punktami na ścieżce, które definiują jej kształt. Użytkownicy mogą przesuwać te punkty, aby zmieniać kontur obiektu, co jest niezwykle przydatne w grafice wektorowej, gdzie precyzyjne dostosowanie kształtów jest kluczowe. Ścieżki, z kolei, to linie łączące te punkty, które mogą być prostymi odcinkami lub krzywymi. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży graficznej, które rekomendują korzystanie z narzędzi wektorowych dla ich elastyczności i możliwości edycyjnych. Na przykład, w programach takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, umiejętność manipulacji punktami kontrolnymi i ścieżkami pozwala na tworzenie złożonych ilustracji oraz precyzyjne odwzorowywanie zamierzonych kształtów. Zrozumienie, jak działają te elementy, jest podstawą efektywnej pracy z grafiką wektorową, a ich zastosowanie jest niezbędne w projektowaniu logo, ikon czy wszelkiego rodzaju ilustracji, które wymagają wysokiej jakości i skalowalności bez utraty detali.

Pytanie 9

Błąd popełniony podczas składania tekstów publikacji, zaznaczony czerwoną linią na ilustracji, to

A. szewc.

B. sierota.

C. bękart.

D. wdowa.

Niepoprawne odpowiedzi wskazują na pewne nieporozumienia związane z terminologią typograficzną. W przypadku odpowiedzi sugerujących, że błąd składania tekstów to "szewc", "wdowa" lub "sierota", warto zrozumieć różnice między tymi pojęciami a bękartem. Szewc odnosi się do sytuacji, gdy pierwsza linia akapitu zostaje na końcu kolumny, co jest mniej problematyczne, ale również nieestetyczne. W praktyce nie jest to błąd tak istotny jak bękart, ponieważ nie wpływa na ogólną czytelność tekstu. Z kolei sierota to termin używany do opisania pojedynczego słowa lub krótkiej linii na końcu akapitu, co również jest problematyczne, lecz mniej rażące niż bękart. Wreszcie, wdowa to ostatnia linia akapitu, która pozostaje na początku nowej kolumny lub strony, co jest sytuacją podobną do bękarta, ale nie identyczną. Dlatego zrozumienie tych różnic jest kluczowe w pracy z tekstem i jego odpowiednim składaniem. Często zdarza się, że osoby pracujące z tekstem mylą te terminy przez niewystarczające zrozumienie zasad typografii, co prowadzi do błędów w publikacji. Dobrze jest zatem zapoznać się z podstawowymi zasadami typografii oraz konwencjami stosowanymi w branży, aby unikać takich pomyłek w przyszłości.

Pytanie 10

Jaki typ kroju pisma sprzyja lepszemu odczytywaniu długich tekstów w materiałach drukowanych?

A. Dwuelementowy

B. Szeryfowy

C. Jednoelementowy

D. Bezszeryfowy

Krój pisma szeryfowego, charakteryzujący się dodatkowymi ozdobnymi detalami na końcach liter, jest uważany za najbardziej sprzyjający czytaniu długich tekstów w publikacjach drukowanych. Badania pokazują, że szeryfy pomagają w prowadzeniu wzroku od jednej litery do drugiej, co zwiększa komfort i szybkość czytania. Przykłady takich krojów to Times New Roman czy Garamond, które od lat są wykorzystywane w literaturze, gazetach i książkach. W kontekście standardów typograficznych, krój pisma szeryfowego wspiera również hierarchię tekstu, co pozwala na lepszą organizację informacji. Warto zauważyć, że w przypadku dłuższych tekstów, odpowiedni krój pisma ma kluczowe znaczenie dla zachowania uwagi czytelnika oraz zrozumienia przekazu. Dlatego w projektowaniu publikacji drukowanych, zaleca się stosowanie krojów szeryfowych w obrębie głównych bloków tekstowych, podczas gdy bezszeryfowe mogą być używane w nagłówkach lub na stronach internetowych, gdzie inne zasady typograficzne mogą obowiązywać.

Pytanie 11

Który z wymienionych programów służy głównie do obróbki rastrowych obrazów fotograficznych?

A. CorelDRAW

B. Adobe After Effects

C. Microsoft Word

D. Adobe Photoshop

Adobe Photoshop to branżowy standard w dziedzinie obróbki rastrowych obrazów fotograficznych, wykorzystywany zarówno przez grafików, jak i fotografów czy projektantów publikacji cyfrowych. Program ten pozwala na zaawansowaną edycję zdjęć, retusz, korekcję kolorów, pracę na warstwach, maskowanie czy nakładanie efektów specjalnych. Jego szerokie możliwości wynikają z obsługi plików rastrowych, czyli takich, które składają się z siatki pikseli – to właśnie ten typ grafiki dominuje w fotografii. Photoshop umożliwia też przygotowanie materiałów do druku i Internetu, zgodnie z wymaganiami branżowymi dotyczącymi rozdzielczości, formatu plików i zarządzania kolorem. W praktyce, jeśli ktoś chce poprawić zdjęcie, usunąć niedoskonałości, połączyć kilka obrazów czy stworzyć cyfrową ilustrację opartą na zdjęciach, Photoshop jest właściwym narzędziem. W środowisku zawodowym uznaje się tę aplikację za podstawowe narzędzie do pracy z bitmapami, a umiejętność jej obsługi jest wręcz wymagana w większości studiów graficznych i agencji reklamowych. Z mojego doświadczenia wynika, że nawet podstawowa znajomość Photoshopa otwiera szerokie możliwości dalszego rozwoju w branży graficznej, a znajomość typowych narzędzi jak warstwy, maski czy filtry, mocno ułatwia codzienną pracę.

Pytanie 12

W pliku PDF składającym się z wielu warstw dla projektów z kolorowym tłem należy uwzględnić marginesy drukarskie o wartości

A. 0,5-1,5 mm

B. 10,0-12,0 mm

C. 2,0-5,0 mm

D. 6,0-7,5 mm

Odpowiedź 2,0-5,0 mm jest spoko, bo spady drukarskie to coś mega ważnego przy robieniu projektów graficznych do druku. Zwłaszcza jak masz kolorowe tło. Spady w tym zakresie pomagają w uniknięciu tych białych krawędzi, które potrafią wyglądać naprawdę źle na gotowym produkcie. To jest istotne, jak masz intensywne kolory albo skomplikowane grafiki. W takich przypadkach, np. przy projektach ulotek czy plakatów, to ja zawsze robię spady, żeby mieć pewność, że nie będzie problemów z cięciem. W branży poligraficznej większość drukarni poleca spady od 3 do 5 mm, więc zgadza się to z Twoją odpowiedzią nr 2. Warto pamiętać, że przestrzeganie tych norm ma wpływ na jakość wydruku, co jest kluczowe dla finalnego efektu.

Pytanie 13

Aby ocenić zgodność kolorów podczas druku prac wielobarwnych, należy wykorzystać

A. densytometru refleksyjnego

B. kalibratora

C. lupki poligraficznej

D. densytometru transmisyjnego

Lupka poligraficzna jest kluczowym narzędziem w procesie oceny spasowania kolorów w druku wielobarwnym. Jej główną funkcją jest umożliwienie dokładnego oglądania detali i analizy kolorów na wydrukach, co jest niezbędne do oceny jakości nadruku. Dzięki lupce poligraficznej operator może zidentyfikować różnice w nasyceniu kolorów, ich rozmieszczeniu oraz ewentualne niezgodności w odwzorowaniu barw w stosunku do wzoru. W praktyce, podczas kontroli jakości, lupka pozwala na wykrycie przewinień technicznych, takich jak zjawisko moiré, czy niedopasowania kolorystyczne, które mogą wynikać z błędów w procesie druku, takich jak niewłaściwe ustawienia maszyny drukarskiej lub jakość użytych materiałów. Stosowanie lupki w każdym etapie produkcji, od próbnych wydruków po finalne produkty, jest zgodne z najlepszymi praktykami branży poligraficznej, które zalecają regularne monitorowanie jakości druku, aby zapewnić najwyższe standardy. Właściwa ocena kolorów nie tylko wpływa na estetykę drukowanych materiałów, ale również na ich postrzeganą jakość przez klientów.

Pytanie 14

Jaką cenę ma karton potrzebny do wydrukowania 120 zaproszeń o wymiarach 200 x 90 mm w technologii druku cyfrowego, jeśli arkusz kartonu ozdobnego formatu A1 kosztuje 5 zł?

A. 35 zł

B. 30 zł

C. 25 zł

D. 40 zł

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów myślowych, które często występują podczas obliczania kosztów materiałów w produkcji drukarskiej. Na przykład, niektóre odpowiedzi mogą sugerować, że koszt kartonu powinien być obliczany w sposób, który nie uwzględnia rzeczywistej powierzchni zaproszeń i formatu arkuszy. Błąd polega na założeniu, że wszystkie zaproszenia można wydrukować na jednym arkuszu bez zrozumienia ograniczeń powierzchniowych. Ponadto, niektóre osoby mogą próbować obliczać koszt na podstawie jednostkowego kosztu zaproszenia, co jest niepoprawne, ponieważ wymaga uwzględnienia także wydajności arkuszy i ich wymiarów. Przykład sytuacji, w której osoba mogłaby wybrać 30 zł, wskazuje na ignorowanie faktu, że do uzyskania określonej liczby zaproszeń konieczne jest wyznaczenie dokładnej liczby arkuszy potrzebnych do produkcji. Zastosowanie odpowiednich metod obliczeniowych i znajomość wielkości formatu A1 są kluczowe w tej dziedzinie, a ich zrozumienie jest niezbędne dla prawidłowego planowania produkcji i kosztów. W praktyce, prawidłowe podejście do obliczeń pozwala nie tylko na oszczędności finansowe, ale także na efektywniejsze zarządzanie zasobami w procesie produkcji.

Pytanie 15

Boczek, nagłówek, okno, drabinka to cechy charakterystyczne dla układu

A. wzorów matematycznych

B. tabel formularzowych

C. czworaków tytułowych

D. tekstów wprowadzających

Boczek, główka, okienko oraz drabinka to kluczowe elementy, które są charakterystyczne dla tabel formularzowych. Tabele formularzowe to struktury, które umożliwiają organizację danych w przejrzysty sposób, co jest niezwykle istotne w kontekście zbierania i przetwarzania informacji. Boczek to część tabeli, która może zawierać nagłówki kolumn, a główka odnosi się do nagłówka samej tabeli, który zazwyczaj wskazuje ogólny temat lub cel danych. Okienko to z kolei obszar przeznaczony do wpisywania danych, podczas gdy drabinka często odnosi się do sposobu prezentacji złożonych danych w formie wielopoziomowej. W praktyce, tabele formularzowe są szeroko stosowane w aplikacjach do zarządzania danymi, takich jak arkusze kalkulacyjne czy bazy danych, umożliwiając użytkownikom łatwe wprowadzanie, edytowanie oraz analizowanie danych. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, dobrze zaprojektowane tabele powinny być intuicyjne i estetyczne, co zwiększa ich użyteczność oraz efektywność w codziennym użytkowaniu.

Pytanie 16

Jakie parametry technologiczne mają kluczowe znaczenie podczas przygotowywania okładek do druku?

A. Wymiary okładki po rozwinięciu, kolorystyka

B. Typ podłoża, metoda drukowania

C. Typ oprawy, technologia produkcji form drukowych

D. Parametry urządzenia drukującego, liniatura rastra

Wybór nieodpowiednich parametrów, jak maszyna drukująca czy rodzaj podłoża, może prowadzić do zamieszania w przygotowaniach do druku. Oczywiście, parametry maszyny są ważne, ale w kontekście projektowania okładek nie są kluczowe. Wymiary i kolorystyka to podstawa, bo definiują, jak produkt będzie wyglądał i jak zadziała w praktyce. Rodzaj podłoża czy technologia druku też mają swoje znaczenie, ale nie wpływają tak mocno na wizualny aspekt, który wyznaczają najpierw kolory i wymiary. Wybór technologii wykonania form drukowych też nie jest pierwszorzędny na etapie projektowania. Ważne, żeby najpierw skupić się na estetyce i funkcjonalności okładki, a potem dopiero dobierać techniczne szczegóły, jak materiały czy maszyny. Dobre praktyki w projektowaniu graficznym powinny koncentrować się na spełnieniu oczekiwań estetycznych i funkcjonalnych przed rozważaniem aspektów technologicznych.

Pytanie 17

Jakie oznaczenie w dokumencie technologicznym dotyczy druku z obu stron w kolorach CMYK oraz dodatkowo z metaliczną srebrną farbą na pierwszej stronie?

A. 4 + 1

B. 4 + 4

C. 5 + 0

D. 5 + 4

Odpowiedź 5 + 4 jest prawidłowa, ponieważ opisuje projekt, w którym materiał jest zadrukowany z obu stron w pełnym zakresie kolorów CMYK, co oznacza, że każda z czterech podstawowych kolorów (cyjan, magenta, żółty i czarny) jest używana do drukowania. Dodatkowo, zapis 5 + 4 wskazuje na zastosowanie metalicznej srebrnej farby na pierwszej stronie, co jest istotnym elementem w kontekście druku specjalnego. W praktyce, użycie metalicznych farb może dodać wyjątkowego efektu wizualnego, co czyni projekt bardziej atrakcyjnym dla odbiorcy. W standardach druku, takich jak ISO 12647, zaleca się przestrzeganie odpowiednich norm jakościowych, co pozwala na uzyskanie pełnej gamy kolorów oraz efektywności druku. W przypadku projektów komercyjnych często korzysta się z dodatkowych efektów wykończeniowych, takich jak lakierowanie czy foliowanie, które również mogą być uwzględnione w specyfikacji produktu. Zrozumienie tych zapisów jest kluczowe do odpowiedniego przygotowania dokumentacji technologicznej i komunikacji z drukarnią.

Pytanie 18

Który rodzaj przekształcenia należy zastosować, aby uzyskać efekt przestawiony na ilustracji?

A. Perspektywę.

B. Skalę.

C. Swobodne.

D. Marionetkowe.

Wybór innych przekształceń jest błędny z kilku powodów. Perspektywa to technika, która zmienia sposób, w jaki obiekty są postrzegane w przestrzeni, ale nie pozwala na precyzyjne manipulowanie kształtem poszczególnych elementów obrazu. Skalowanie odnosi się do zmiany rozmiaru obiektu, co również nie prowadzi do rodzaju deformacji przedstawionej na ilustracji. Swobodne przekształcenie natomiast, choć może wydawać się podobne, nie oferuje takiej precyzji w modyfikacjach, ponieważ jest bardziej ogólnym narzędziem do przekształcania form, które nie korzysta z siatki ani punktów kontrolnych. W rezultacie, wybór tych metod może prowadzić do niezamierzonych efektów, które są dalekie od oczekiwanych wyników. Warto zrozumieć, że każda z tych technik ma swoje specyficzne zastosowania i ograniczenia. Dlatego kluczowe jest, aby wybierać podejścia zgodne z celami projektowymi oraz akceptowanymi praktykami w dziedzinie grafiki komputerowej, które promują efektywność i dokładność w edycji obrazów.

Pytanie 19

Garmond to wielkość pisma wyrażona w punktach

A. 12 punktów typograficznych

B. 10 punktów typograficznych

C. 5 punktów typograficznych

D. 16 punktów typograficznych

Wybór innych rozmiarów punktów, jak 5, 12 czy 16 punktów, niestety, nie jest dobrym pomysłem. Choć te rozmiary mogą się sprawdzać w różnych sytuacjach, to nie są one odpowiednie dla Garmond, który ma 10 punktów. Rozmiar 5 punktów byłby zbyt mały, co mogłoby powodować, że tekst nie będzie czytelny, zwłaszcza w dłuższych materiałach. Z kolei 12 punktów to standardowa wielkość dla druku, ale nie dla Garmond. Użycie 16 punktów może działać dla nagłówków, ale nie dla ciągłego tekstu pisanego Garmond. Pamiętaj, że dobry wybór wielkości czcionki jest kluczowy w typografii, a niewłaściwe podejście do tego może psuć estetykę i funkcjonalność całego projektu. Testowanie rozmiarów czcionek w praktyce może być też pomocne, żeby znaleźć to, co działa najlepiej dla odbiorców.

Pytanie 20

Jak jest nazywany element graficzny logo oznaczony na rysunku symbolem "X"?

A. Logotyp.

B. Sygnet.

C. Slogan.

D. Tagline.

Odpowiedź "sygnet" jest prawidłowa, ponieważ sygnet jest graficznym elementem logo, który pełni kluczową rolę w identyfikacji wizualnej marki. Sygnet to symbol, często abstrakcyjny lub reprezentacyjny, który może stać się rozpoznawalnym znakiem towarowym. W kontekście logo, sygnet może być używany samodzielnie, bez towarzyszenia logotypu, co umożliwia łatwe zapamiętanie i identyfikację marki przez konsumentów. Przykłady znanych sygnetów to ikony marek takich jak Apple czy Nike. Sygnety są projektowane z myślą o prostocie i łatwej rozpoznawalności, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu graficznym. Właściwe stosowanie sygnetów w marketingu i komunikacji wizualnej pomaga budować spójny wizerunek marki i zwiększa jej widoczność na rynku. Z punktu widzenia standardów branżowych, efektywny sygnet powinien być elastyczny, łatwy do reprodukcji w różnych formatach i rozmiarach, co zapewnia jego uniwersalność w zastosowaniach reklamowych.

Pytanie 21

Jaki symbol odpowiada rozmiarowi gazety o wymiarach 353 × 500 mm?

A. B4

B. A5

C. A4

D. B3

Symbol B3 odpowiada formatowi gazety o wymiarach 353 × 500 mm, co czyni go odpowiednim dla tego konkretnego wymiaru. Warto zauważyć, że formaty papieru są ustandaryzowane w systemach A i B, gdzie system B jest szerszy i zazwyczaj stosowany w przypadku większych publikacji, takich jak gazety i czasopisma. Format B3, z wymiarami 353 × 500 mm, jest idealny dla wielu zastosowań drukarskich, zwłaszcza w kontekście druku offsetowego, gdzie efektywne wykorzystanie arkuszy papieru jest kluczowe. Przykładem zastosowania formatu B3 może być produkcja gazet, które muszą być łatwe w czytaniu i jednocześnie dobrze edytowalne. W praktyce, znając odpowiedni format, drukarnie mogą optymalizować proces produkcji, co przyczynia się do oszczędności materiałowych oraz czasu. Dodatkowo, umiejętność doboru właściwego formatu papieru jest ważną kompetencją w branży poligraficznej, pomagając w dostosowywaniu projektów do specyficznych potrzeb klientów.

Pytanie 22

Aby przekształcić fonty na obiekty wektorowe, konieczne jest

A. dopasowanie tekstu do ścieżki

B. zamiana na krzywe

C. użycie tekstu zastępczego

D. wstawienie kodu formatowania

Zamiana fontów na krzywe jest kluczowym procesem w przekształcaniu tekstu do formatu wektorowego, co zapewnia, że wyświetlanie i drukowanie projektu będą niezależne od posiadanych na urządzeniu czcionek. W praktyce, kiedy projekt graficzny zawiera tekst, który ma być użyty w różnych środowiskach, konwersja do krzywych eliminuje ryzyko, że czcionka używana w projekcie nie będzie dostępna na urządzeniu docelowym, co mogłoby prowadzić do nieprawidłowego wyświetlania lub zniekształcenia tekstu. W branży projektowania graficznego jest to standardowa praktyka, szczególnie przed przesłaniem plików do druku. Na przykład, w programach takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, funkcja 'Zamień na krzywe' (Convert to Curves) nie tylko zabezpiecza wygląd tekstu, ale także pozwala na dalszą edycję kształtów liter jako obiektów wektorowych, co poszerza możliwości kreatywne projektanta. Warto także zaznaczyć, że przekształcone krzywe zajmują więcej miejsca w pliku, dlatego przy dużych projektach należy zachować ostrożność.

Pytanie 23

W magazynie drukarni zgromadzono 105 kg papieru w formacie B1 (700 x 1000 mm) oraz o gramaturze 150 g/m2. Jaką ilość arkuszy B1 posiada drukarnia?

A. 1 000 sztuk

B. 1 050 sztuk

C. 1 100 sztuk

D. 1 150 sztuk

Podczas analizowania błędnych odpowiedzi, kluczowe jest zrozumienie, jak obliczenia związane z masą i powierzchnią papieru są ze sobą powiązane. W odpowiedziach, które wskazują na ilości arkuszy większe niż 1000, tkwi typowy błąd w analizie gramatury papieru. Przykłady takie jak 1 100, 1 050 czy 1 150 sugerują, że obliczenia nie uwzględniają prawidłowego przeliczenia masy na powierzchnię oraz zrozumienia definicji gramatury. Gramatura 150 g/m2 jednoznacznie determinuje, ile papieru można uzyskać z określonej masy. Niepoprawne podejście często wynika z mylnego założenia, że większa ilość masy wiąże się z proporcjonalnie większą liczbą arkuszy, co jest niezgodne z rzeczywistością, ponieważ zależy to również od wymiarów arkusza. W przypadku papieru B1, który ma powierzchnię 0,7 m2, nawet niewielkie różnice w obliczeniach mogą prowadzić do znacznych błędów w ocenie ilości arkuszy. Kluczowe jest, aby w procesie obliczeń zachować dokładność oraz umiejętność przeliczania jednostek, co jest standardem w branży poligraficznej. Błędy w takich obliczeniach mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania zapasami oraz zwiększenia kosztów produkcji, co jest niepożądane w każdym przedsiębiorstwie.

Pytanie 24

Jakie urządzenie pozwala na digitalizację zdjęć z filmu?

A. naświetlarka

B. drukarka natryskowa

C. aparat fotograficzny analogowy

D. skaner

Aparat fotograficzny analogowy nie ma możliwości digitalizacji zdjęć z negatywu. Jego funkcja polega na rejestrowaniu obrazu na filmie, co jest procesem analogowym, a nie cyfrowym. W przeciwieństwie do skanera, aparat nie przekształca obrazu w postać cyfrową, lecz tworzy fizyczny negatyw, który następnie można wykorzystać do wywołania zdjęć. Naświetlarka, choć może być używana do naświetlania papieru fotograficznego, również nie jest narzędziem do digitalizacji. Jej główną funkcją jest tworzenie odbitek zdjęć na papierze, a nie przekształcanie negatywu w format cyfrowy. Drukarka natryskowa to urządzenie przeznaczone do reprodukcji już istniejących obrazów w formacie cyfrowym, a nie do skanowania negatywów. Wybór tych urządzeń w kontekście digitalizacji może wynikać z nieporozumienia dotyczącego ich funkcji. Właściwe zrozumienie różnic pomiędzy technologiami analogowymi i cyfrowymi jest kluczowe, aby uniknąć błędnych wniosków. Aby efektywnie digitalizować zdjęcia z negatywów, konieczne jest korzystanie z odpowiednich narzędzi, takich jak skanery, które są zaprojektowane z myślą o tej konkretnej funkcji, co zapewnia wysoką jakość i precyzję odwzorowania obrazu.

Pytanie 25

Ile punktów typograficznych przypada na jeden kwadrat?

A. 24 punktom

B. 10 punktom

C. 12 punktom

D. 48 punktom

Odpowiedź 48 punktom jest poprawna, ponieważ w typografii jeden kwadrat odpowiada 48 punktom typograficznym. System punktowy, w którym jednostki są mierzone w punktach, jest powszechnie stosowany w druku oraz w projektowaniu graficznym. Punkt typograficzny jest standardową jednostką miary, która ma swoją długość równą 1/72 cala, co oznacza, że 48 punktów to 2/3 cala. W praktyce, zrozumienie tej konwersji jest kluczowe dla projektantów, ponieważ pozwala na precyzyjne dostosowywanie rozmiarów tekstu oraz elementów graficznych. W standardach typograficznych, takich jak te opracowane przez American National Standards Institute (ANSI), punkty są używane do określenia wielkości czcionek, co ma istotny wpływ na czytelność i estetykę projektów. Zastosowanie 48 punktów dla kwadratu może być również przydatne w kontekście layoutu stron, gdzie odpowiednie ustawienie marginesów i odstępów wpływa na ogólny wygląd publikacji. Wiedza ta jest niezbędna dla każdego, kto zajmuje się grafiką komputerową, drukiem czy publikacjami elektronicznymi.

Pytanie 26

Ile arkuszy netto papieru samokopiującego B2 jest potrzebnych do wydrukowania 50 000 kompletów dokumentów samokopiujących w formacie 105 x 148 mm, jeżeli każdy komplet składa się z 4 kolorów papieru?

A. 6 250 arkuszy

B. 3 125 arkuszy

C. 12 500 arkuszy

D. 25 000 arkuszy

Kiedy analizujemy błędne odpowiedzi, kluczowym aspektem jest zrozumienie błędnych założeń przyjętych w obliczeniach. Wiele osób może pomylić ilość potrzebnych arkuszy A6 z ilością arkuszy B2, co prowadzi do znacznych nieporozumień. Przyjmowanie błędnych wymiarów arkuszy lub nieuwzględnienie, że jeden arkusz B2 można podzielić na wiele arkuszy A6, skutkuje znacznymi różnicami w obliczeniach. Ponadto, nie uwzględnienie ilości kolorów w komplecie prowadzi do pominięcia kluczowego czynnika, który drastycznie zwiększa potrzebną liczbę arkuszy. Osoby nieznające specyfiki druku samokopiującego mogą również założyć, że każdy arkusz A6 jest produktem końcowym, podczas gdy w rzeczywistości to tylko fragment większego procesu produkcyjnego, który wymaga większej ilości materiałów na skompletowanie gotowych zestawów. Istotne jest także, aby nie zatrzymywać się na poziomie prostych obliczeń, lecz w pełni rozumieć procesy logistyczne w produkcji, które mogą wpłynąć na końcowe decyzje dotyczące zamówień. W poligrafii, efektywność i dokładność obliczeń wpływają na jakość i koszt produkcji, dlatego każdy krok w procesie musi być dokładnie przemyślany.

Pytanie 27

Które z poniższych działań jest niezbędne przy przygotowywaniu pliku do druku cyfrowego zawierającego dużą ilość tekstu?

A. Konwersja wszystkich elementów graficznych na bitmapy

B. Eksport pliku do formatu GIF

C. Zamiana czcionek na krzywe

D. Zmniejszenie rozdzielczości pliku do 72 dpi

Zaskakująco często można spotkać się z błędnym przekonaniem, że obniżenie rozdzielczości pliku do 72 dpi jest odpowiednie do druku, jednak to mit wynikający z nieporozumienia między wymaganiami mediów cyfrowych a drukowanych. Standardem do druku cyfrowego jest minimum 300 dpi – tylko taka rozdzielczość zapewnia czytelność i ostrość, szczególnie w przypadku małych liter i detali. Eksport pliku do formatu GIF to błąd, bo GIF jest przeznaczony wyłącznie do grafiki cyfrowej – jego paleta kolorów jest ograniczona do 256, nie obsługuje przestrzeni barw CMYK i nie radzi sobie z przejściami tonalnymi, co w druku prowadzi do dramatycznie złych efektów wizualnych. Często widuję, że początkujący graficy próbują używać GIF-a do druku ze względu na jego popularność w sieci, ale to zupełnie inny świat. Jeśli chodzi o konwersję wszystkich elementów graficznych na bitmapy, to tu pojawia się poważny problem: tekst i grafika wektorowa tracą wtedy swoją ostrość i skalowalność, a druk z bitmap daje kiepski efekt, zwłaszcza przy dużych formatach lub drobnym tekście. To podejście ignoruje potężne zalety grafiki wektorowej w druku, gdzie ostrość krawędzi i możliwość skalowania są kluczowe. Takie działania są typowym błędem myślowym – ktoś próbuje uprościć sobie życie, ale efekty końcowe są dalekie od profesjonalizmu. Odpowiednie przygotowanie pliku do druku to nie tylko kwestia techniczna, ale i praktyczna znajomość standardów branżowych – tu nie ma miejsca na kompromisy jakościowe.

Pytanie 28

Co należy zrobić, aby zmniejszyć rozmiar pliku PDF bez straty jakości?

A. Zmienić rozszerzenie pliku na .zip

B. Zmienić tryb kolorów na RGB

C. Zoptymalizować obrazy i czcionki

D. Zmniejszyć liczbę stron w dokumencie

Optymalizacja obrazów i czcionek to kluczowy krok w zmniejszaniu rozmiaru plików PDF bez utraty jakości. Proces ten polega na kompresji obrazów, co pozwala na zmniejszenie ich rozmiaru, ale przy zachowaniu wystarczającej jakości do druku czy wyświetlania cyfrowego. Warto używać formatów takich jak JPEG dla zdjęć i PNG dla grafik wektorowych z przezroczystością. Czcionki z kolei mogą być osadzone w dokumencie w sposób, który minimalizuje ich rozmiar. Istnieje możliwość osadzania tylko używanych znaków, co znacznie zmniejsza wagę pliku. Ważne jest również użycie funkcji optymalizacji oferowanych przez oprogramowanie do tworzenia PDF, które automatycznie dostosowuje parametry kompresji. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w branży graficznej i wydawniczej, gdzie efektywność i jakość idą w parze z minimalizacją rozmiaru plików, co jest szczególnie istotne w kontekście publikacji cyfrowych.

Pytanie 29

Ile składek potrzebnych jest do złożenia broszury liczącej 32 strony o wymiarach 145 x 206 mm, jeżeli została wydrukowana na arkuszach w formacie SRA3?

A. Wymagana jest 3 składki

B. Wymagana jest 1 składka

C. Wymagana jest 4 składki

D. Wymagana jest 2 składki

Odpowiedzi, które sugerują mniej niż cztery składki, są nieprawidłowe, ponieważ w przypadku wydruków broszur wymagane jest, aby liczba składek była dopasowana do liczby stron w broszurze. Na przykład, jeśli odpowiedź wskazuje na 2 składki, wówczas można by uzyskać jedynie 16 stron (2 x 8), co nie jest wystarczające dla 32-stronicowej broszury. Użytkownicy mogą pomylić się, sądząc, że jedna składka wystarczy, aby pomieścić wszystkie strony, ale prawidłowe zrozumienie konstrukcji broszury wymaga znajomości podstawowych zasad poligrafii. Broszura musi być podzielona na arkusze, a każdy arkusz składa się z wielu stron, które są powielane w sposób symetryczny. Trzy składki również nie spełniają wymogu, gdyż dają jedynie 24 strony (3 x 8), co nadal nie wystarcza. Warto zrozumieć, że prawidłowe przygotowanie materiałów do druku i ich złożenie w odpowiednie składki jest kluczowe dla uzyskania poprawnego końcowego produktu. Praktyka ta opiera się na fundamentalnych zasadach druku i składu, które są powszechnie stosowane w branży, aby zapewnić jakość i efektywność produkcji.

Pytanie 30

Którą operację cyfrowej obróbki bitmapy przedstawia ilustracja?

A. Nakładanie gradientu.

B. Korektę kolorystyczną.

C. Wypaczanie kształtów.

D. Przycinanie obrazu.

Korekta kolorystyczna to kluczowy proces w cyfrowej obróbce bitmap, który pozwala na dostosowanie i optymalizację wyglądu obrazów. Ilustracja przedstawia okno dialogowe, w którym można dostosować histogram oraz krzywe kolorów, co jest standardową metodą stosowaną w profesjonalnych programach graficznych. Przykładowo, wykorzystując narzędzia do korekty kolorystycznej, można poprawić nasycenie kolorów, osiągnąć zamierzony kontrast czy zbalansować barwy, by lepiej oddać rzeczywiste kolory obiektu. Współczesne standardy w branży graficznej, takie jak Adobe RGB czy sRGB, wymagają umiejętności korekty kolorystycznej, aby zachować spójność wizualną w różnych mediach. W praktyce, korekta kolorystyczna znajduje zastosowanie nie tylko w fotografii, ale także w projektowaniu graficznym, gdzie poprawne odwzorowanie kolorów jest kluczowe dla komunikacji wizualnej.

Pytanie 31

Odbitki umożliwiające ocenę rozmieszczenia stron lub elementów na arkuszu drukarskim to wydruki próbne

A. fotograficzne

B. impozycyjne

C. stykowe

D. koncepcyjne

Odpowiedź impozycyjne jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do próbnych odbitek, które wykorzystywane są w procesie przygotowania do druku. Impozycja to etap, w którym rozmieszczenie stron na arkuszu drukarskim jest planowane i wizualizowane w celu zapewnienia prawidłowego ułożenia finalnych materiałów. W praktyce, impozycyjne odbitki umożliwiają weryfikację, jak będą wyglądać poszczególne strony po złożeniu i cięciu arkusza, co jest kluczowe dla uniknięcia pomyłek, które mogą prowadzić do dużych strat w materiałach oraz czasie pracy. W branży poligraficznej stosuje się różne techniki impozycyjne, w tym cyfrowe narzędzia do przygotowania impozycji, które pozwalają na efektywne zarządzanie procesem produkcji oraz optymalizację kosztów. Dobrą praktyką jest wykonywanie próbnych odbitek w różnych formatach, co pozwala na lepsze zrozumienie, jak finalny produkt będzie się prezentował w rzeczywistości.

Pytanie 32

Oblicz wydatek na przygotowanie form drukarskich, które są niezbędne do wydrukowania jednokolorowego wkładu książkowego o objętości 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, jeśli koszt wyprodukowania jednej formy wynosi 30 zł.

A. 150 zł

B. 600 zł

C. 900 zł

D. 300 zł

Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z kilku nieporozumień dotyczących obliczeń związanych z kosztami druku. Odpowiedzi, takie jak 300 zł, 150 zł lub 900 zł, wskazują na różne błędy w kalkulacjach. Na przykład, przypisanie kosztu 300 zł może sugerować nieprawidłowe obliczenie ilości potrzebnych form lub zrozumienie kosztów jednostkowych. Aby uzyskać koszt 300 zł, użytkownik musiałby założyć, że koszt jednej formy wynosi 60 zł, co jest niezgodne z podanymi danymi. Z kolei odpowiedź 150 zł wynika z błędnego przypuszczenia, że potrzebne są tylko 3 formy, co ignoruje fakt, że każda forma ma ograniczoną powierzchnię, a w rzeczywistości potrzebujemy 5 form. Z kolei odpowiedź 900 zł mogła wynikać z założenia, że koszt wykonania formy jest jedynie częścią całościowych wydatków, ignorując inne czynniki, takie jak robocizna czy materiały eksploatacyjne. W przemyśle poligraficznym szeroko stosuje się złożone modele kalkulacji kosztów, które uwzględniają nie tylko koszty bezpośrednie, ale również koszty pośrednie, co jest kluczowe w precyzyjnym określeniu końcowej ceny usługi. Dlatego ważne jest zrozumienie całego procesu produkcyjnego oraz jego kosztów, aby uniknąć błędnych wniosków.

Pytanie 33

Czwarta strona 'czwórki tytułowej', określana jako redakcyjna, może zawierać:

A. nazwiska tłumaczy, symbol serii wydawniczej, opis bibliograficzny CIP

B. nazwę wydawcy, informację o prawach autorskich, dane dotyczące materiałów ilustracyjnych

C. ostrzeżenie o prawach autorskich, dane o serii książkowej, tytuł utworu

D. informację o podstawie tłumaczenia, nazwiska współautorów dzieła, podtytuł utworu

Odpowiedzi, które nie wskazują na nazwę wydawcy, notę copyright oraz informacje o materiałach ikonograficznych, nie spełniają kryteriów wymaganych dla czwartej strony 'czwórki tytułowej'. Wskazanie zastrzeżenia praw autorskich, informacji o serii książkowej czy tytułach dzieł nie uwzględnia istotnych aspektów identyfikacji i ochrony prawnej publikacji. Zastrzeżenie praw autorskich jest oczywiście istotne, ale samo w sobie nie dostarcza pełnych informacji dotyczących wydawcy. Informacje o serii książkowej czy tytule dzieła są ważne, jednak w kontekście czwartej strony najważniejsze są dane identyfikacyjne wydawcy oraz prawne zabezpieczenia. Podobnie, informacja o podstawie przekładu czy nazwiska współtwórców dzieła to elementy, które mogą znaleźć się w innych częściach publikacji, ale nie są kluczowe dla czwartej strony. Zrozumienie roli czwartej strony 'czwórki tytułowej' jest kluczowe dla każdego, kto zajmuje się publikowaniem książek. Wydawcy powinni starać się umieszczać na niej pełne dane, które pomogą w identyfikacji i prawidłowej ochronie ich dzieł, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży wydawniczej.

Pytanie 34

Technologia realizacji kolorowego nadruku na 50 spersonalizowanych torbach na prezenty obejmuje druk

A. tamponowy i wycinanie

B. offsetowy i przekrawanie

C. sitowy i okrawanie

D. cyfrowy i wykrawanie

Wszystkie inne odpowiedzi zawierają techniki, które nie są optymalne dla produkcji personalizowanych torebek na prezenty w małych seriach. Druk tamponowy, na przykład, jest techniką, której głównym atutem jest zdolność do nanoszenia nadruku na nierównych powierzchniach, jednak jego zastosowanie w przypadku wielu kolorów i szczegółowych wzorów może być ograniczone. Proces ten wymaga także skomplikowanej produkcji matryc, co w praktyce czyni go mniej elastycznym dla personalizacji. Sitodruk, z drugiej strony, jest doskonały dla dużych serii produkcyjnych, ale jego przygotowanie dla małych nakładów jest kosztowne, a proces ten jest czasochłonny, co czyni go nieodpowiednim dla produkcji 50 sztuk torebek, gdzie wymagana jest różnorodność i szybkość. Offsetowy druk, mimo że zapewnia wysoką jakość wydruku, również nie jest idealny do małych serii ze względu na wysokie koszty przygotowania matryc. Dodatkowo, przekrawanie to technika, która może być używana w połączeniu z każdym rodzajem druku, ale w kontekście niniejszego pytania, kluczowym aspektem jest odpowiedni wybór metody druku, który w przypadku personalizacji powinien być elastyczny i szybki, a te tradycyjne metody nie spełniają tych kryteriów. Wybór niewłaściwych technologii może prowadzić do zwiększenia kosztów produkcji oraz wydłużenia czasu realizacji zamówienia, co w branży opartej na szybkości i elastyczności jest nie do przyjęcia.

Pytanie 35

Gdzie w publikacji znajduje się informacja dotycząca materiałów ikonograficznych?

A. Na stronie redakcyjnej

B. W bibliografii uzupełniającej

C. W przypisach do bibliografii

D. Na stronie ofertowej

Wybór miejsca, w którym zamieszcza się informacje o materiałach ikonograficznych, jest istotny dla prawidłowego zrozumienia struktury publikacji. Strona wakatowa, jako miejsce ogłoszenia dostępnych pozycji w redakcji, nie jest właściwym miejscem do zamieszczania tego rodzaju informacji. Ta strona jest przeznaczona do przedstawiania ofert pracy, a nie treści dotyczących publikacji. Umieszczanie informacji o materiałach ikonograficznych w bibliografii załącznikowej również nie jest uzasadnione. Bibliografia załącznikowa skupia się na źródłach literackich i referencjach, a nie na materiałach wizualnych. Z kolei przypisy bibliograficzne mają na celu dostarczenie kontekstu dla cytatów lub odwołań w tekście głównym, a nie szczegółowego opisu używanych ilustracji. Typowym błędem myślowym w tym kontekście jest mylenie różnych funkcji stron publikacji; każdy element ma swoją specyfikę i przeznaczenie, co jest kluczowe dla odbiorców, którzy poszukują rzetelnych informacji. Zrozumienie struktury publikacji i roli poszczególnych jej elementów jest niezbędne dla efektywnego przyswajania wiedzy oraz właściwego posługiwania się materiałami ikonograficznymi.

Pytanie 36

Wartość punktu typograficznego Didota wynosi w przybliżeniu

A. 0,378 mm

B. 0,374 mm

C. 0,376 mm

D. 0,372 mm

Punkt typograficzny Didota, wynoszący około 0,376 mm, jest standardowym punktem miary w typografii. Został on ustalony na podstawie historycznych definicji i jest używany w wielu systemach druku i projektowania graficznego. W praktyce oznacza to, że 1 punkt typograficzny to 1/72 cala, co przekłada się na 0,376 mm w jednostkach metrycznych. W typografii istotne jest, aby rozumieć, jak różne jednostki wpływają na ostateczny wygląd tekstu. Na przykład, w projektowaniu stron internetowych oraz materiałów drukowanych, znajomość punktów typograficznych pozwala na precyzyjne dostosowanie wielkości czcionek oraz odstępów między literami i wierszami. Używając punktów typograficznych, projektanci mogą zapewnić czytelność i estetykę tekstu, co jest kluczowe w komunikacji wizualnej. Dobrą praktyką jest stosowanie typograficznych siatek, które opierają się na punktach, co ułatwia organizację treści i poprawia wrażenia czytelnicze.

Pytanie 37

Włókna w papierowej etykiecie, która ma być przyklejana do butelki, powinny być ustawione w

A. ukośnym w stosunku do wysokości etykiety

B. dowolnym kierunku w odniesieniu do wysokości etykiety

C. prostopadłym do wysokości etykiety

D. równoległym do wysokości etykiety

Kierunek włókien w papierowej etykiecie, który jest dowolny, może prowadzić do wielu problemów związanych z aplikacją oraz trwałością. Taki wybór może skutkować osłabieniem etykiety, co jest szczególnie niekorzystne w przypadku butelek narażonych na zmiany temperatury lub wilgotność. Orientacja włókien ma kluczowe znaczenie dla wytrzymałości papieru; włókna papierowe są bardziej wytrzymałe w kierunku ich ułożenia. Wybór kierunku prostopadłego do wysokości etykiety wprowadza dodatkowe napięcia i może prowadzić do łatwego zrywania się etykiety podczas aplikacji. Ukośne ułożenie włókien z kolei może powodować trudności w precyzyjnym nałożeniu etykiety na butelkę, prowadząc do jej odkształceń i problemów z estetyką. W praktyce takie błędne podejście często wynika z braku zrozumienia właściwości materiałów używanych w produkcji etykiet, co jest kluczowe w kontekście zastosowań przemysłowych. Warto pamiętać, że dobrą praktyką jest stosowanie się do zasad jakości oraz standardów branżowych, takich jak normy ISO, które jasno definiują wymogi dotyczące orientacji materiałów opakowaniowych. Ostatecznie, wybór niewłaściwego kierunku włókien może prowadzić do obniżenia jakości produktu finalnego, co jest nie do zaakceptowania w konkurencyjnym środowisku rynkowym. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości etykiet i zadowolenia klientów.

Pytanie 38

Jak symbolicznie oznacza się proces przeniesienia obrazu z komputera na wersję drukowaną?

A. CtP

B. CtF

C. OCR

D. RIP

W kontekście przenoszenia obrazu z komputera na formę kopiową, inne zaproponowane odpowiedzi odnoszą się do różnych technologii i procesów, które nie są bezpośrednio związane z tradycyjnym przekazywaniem obrazu na film. RIP, czyli Raster Image Processor, jest oprogramowaniem, które konwertuje dane wektorowe na obrazy rastrowe, co jest niezbędnym etapem w procesach CtP i CtF, ale nie jest samodzielnym procesem przenoszenia obrazu na film. Może powstać mylne wrażenie, że RIP i CtF są tożsame, ponieważ obydwa angażują procesy cyfrowe, jednak RIP jest jedynie narzędziem do przetwarzania, a nie metodą transferu. CtP, czyli Computer to Plate, odnosi się do bezpośredniego przenoszenia obrazów z komputera na płyty drukarskie, co jest inną metodą niż CtF. Metoda ta wymaga dodatkowego etapu w procesie przygotowawczym, ponieważ obrazy muszą być naświetlane na płytach, a nie na filmie. To może prowadzić do nieporozumień, gdyż obydwa procesy są używane w produkcji drukarskiej, ale różnią się pod względem finalnego medium, na które przenoszony jest obraz. OCR, czyli Optical Character Recognition, to technologia używana do odczytywania tekstu z obrazów, która jest zupełnie innym zagadnieniem, skupionym na identyfikacji i przetwarzaniu znaków, a nie na przenoszeniu obrazów w kontekście drukarskim. Pojmowanie tych terminów jako synonimów może prowadzić do nieprawidłowych wniosków i dezorientacji w zakresie procesów poligraficznych.

Pytanie 39

Jaki symbol oznacza format składu o wymiarach 860 × 610 mm?

A. RA1

B. A1

C. A2

D. RA2

Format RA1, który ma wymiary 860 × 610 mm, to część rodziny formatów RA, znanych z tego, że są bardziej artystyczne. W praktyce często spotyka się go w druku wielkoformatowym, na plakatach czy w materiałach promocyjnych, gdzie widoczność i czytelność są kluczowe. Te formaty, zdefiniowane zgodnie z normą ISO 216, są związane z formatami A, ale są bardziej przystosowane do sztuki i projektów graficznych, które wymagają większej przestrzeni. Moim zdaniem, RA1 idealnie nadaje się do plakatów wystawowych, grafik do galerii czy broszur. Warto pamiętać, że wybierając format, musimy brać pod uwagę nie tylko wymiary, ale też to, jak prezentujemy naszą treść i do jakiej grupy docelowej jest skierowana. To wszystko wpływa na to, jak skutecznie nasza komunikacja wizualna dotrze do odbiorców.

Pytanie 40

Aby przygotować szklaną powierzchnię do druku UV, konieczne jest nałożenie na nią odpowiedniego preparatu przed właściwym drukowaniem?

A. pudru drukarskiego

B. primera gruntującego

C. folii magnetycznej

D. jednego z tuszów "light"

Zastosowanie tuszów "light" na powierzchni szklanej nie jest właściwe, ponieważ nie są one przeznaczone do pracy z gładkimi, nieporowatymi materiałami, jak szkło. W rzeczywistości ich struktura i właściwości utrudniają adekwatne przyleganie oraz wchłanianie, co prowadzi do słabej jakości druku. W przypadku pudru drukarskiego, jego rola w procesie druku UV jest ograniczona i nie jest rekomendowany do wykończenia powierzchni szklanych, ponieważ nie zapewnia odpowiedniej przyczepności ani nie wspomaga trwałości końcowego wydruku. Folia magnetyczna również nie ma zastosowania w tym kontekście, jako że jest używana głównie w druku wielkoformatowym, gdzie wymagana jest możliwość łatwego przymocowania i demontażu. Pomijając fakt, że nie jest to materiał stosowany na szkle, jej zastosowanie w tym przypadku mogłoby prowadzić do problemów z trwałością i estetyką wydruku. Właściwe przygotowanie powierzchni jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości wydruków, a zastosowanie primerów gruntujących jest standardem w branży. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do typowych błędów, takich jak łuszczenie się farby, blaknięcie kolorów czy kruszenie tuszu, co wyraźnie podkreśla potrzebę znajomości odpowiednich technik i materiałów w procesie druku UV.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej