Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 8 czerwca 2025 23:09
Data zakończenia: 8 czerwca 2025 23:23

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Ile adresów urządzeń w sieci jest dostępnych dzięki zastosowaniu klasy adresowej C w systemach opartych na protokołach TCP/IP?

A. 256

B. 100

C. 254

D. 200

Klasa adresowa C w sieciach opartych na protokole TCP/IP jest jedną z klas adresowych, której głównym celem jest umożliwienie przypisania adresów dla stosunkowo niewielkich sieci. Adresy w klasie C mają format 24-bitowy dla części sieciowej i 8-bitowy dla części hosta, co oznacza, że adresy te zaczynają się od 192.0.0.0 do 223.255.255.255. W teorii, przy użyciu 8-bitowego segmentu dla hostów, teoretycznie moglibyśmy uzyskać 256 adresów. Jednak dwa z tych adresów są zarezerwowane: jeden dla adresu sieci (np. 192.168.1.0) i jeden dla adresu rozgłoszeniowego (np. 192.168.1.255). Dlatego rzeczywista liczba dostępnych adresów urządzeń w klasie C wynosi 254, co jest wystarczające dla małych sieci, takich jak biura czy oddziały firm. Umożliwia to przypisanie unikalnych adresów do urządzeń, zapewniając jednocześnie możliwość efektywnego zarządzania i organizacji sieci w zgodzie z najlepszymi praktykami administracyjnymi.

Pytanie 2

Pierwszym krokiem, który należy podjąć, aby chronić ruter przed nieautoryzowanym dostępem do jego panelu administracyjnego, jest

A. włączenie szyfrowania przy użyciu klucza WEP

B. aktywacja filtrowania adresów MAC

C. zmiana loginu i hasła dla wbudowanego konta administratora

D. zmiana domyślnej nazwy sieci (SSID) na unikalną

To, co napisałeś o tych metodach zabezpieczeń, ma sens, ale nie wszystko jest takie proste. Filtrowanie adresów MAC, szyfrowanie WEP i zmiana SSID mogą pomóc, ale nie są wystarczające. Filtrowanie MAC daje możliwość blokowania czy zezwalania na dostęp, ale złodzieje mogą to łatwo obejść. Szyfrowanie WEP, cóż, nie jest już uznawane za bezpieczne – można je złamać w parę minut. Co do SSID, zmiana nazwy na jakąś unikatową może pomóc w ukrywaniu sieci, ale osoby z odpowiednią wiedzą i tak ją znajdą. Więc lepiej traktować te metody jako dodatek, a nie jedyną ochronę. Nie zapominaj, że najważniejsze to zmiana domyślnych loginów i haseł – to podstawowa sprawa.

Pytanie 3

Który z podanych adresów IPv4 stanowi adres publiczny?

A. 194.204.152.34

B. 172.16.32.7

C. 192.168.0.4

D. 10.0.3.42

Adres IPv4 194.204.152.34 jest przykładem adresu publicznego, co oznacza, że jest dostępny w Internecie i może być używany do komunikacji z zewnętrznymi sieciami. Adresy publiczne są unikalne w skali globalnej i są przydzielane przez organizacje takie jak ICANN (Internet Corporation for Assigned Names and Numbers) oraz regionalne rejestry, aby zapewnić, że nie występują konflikty adresowe w sieci. Przykładem zastosowania adresu publicznego może być hostowanie serwera WWW, który jest dostępny dla użytkowników z różnych lokalizacji. W praktyce, organizacje, które pragną zbudować swoją obecność w Internecie, muszą uzyskać adres publiczny, aby umożliwić dostęp do ich usług. Warto również wspomnieć, że adresy publiczne często są związane z dynamicznym lub statycznym przydzielaniem przez dostawców usług internetowych, co ma kluczowe znaczenie dla zarządzania infrastrukturą sieciową. W przeciwieństwie do adresów prywatnych, takich jak 10.0.3.42, 172.16.32.7 czy 192.168.0.4, które są używane wewnątrz sieci lokalnych i nie są routowane w Internecie, adres publiczny pozwala na globalną komunikację.

Pytanie 4

Aby podłączyć drukarkę z portem równoległym do komputera, który dysponuje jedynie złączami USB, konieczne jest zainstalowanie adaptera

A. USB na COM

B. USB na RS-232

C. USB na PS/2

D. USB na LPT

Adapter USB na LPT (Line Print Terminal) jest kluczowym rozwiązaniem, gdy chcemy podłączyć drukarkę z interfejsem równoległym do komputera z portami USB. Złącze LPT, popularne w starszych modelach drukarek, wymaga odpowiedniego adaptera, który konwertuje sygnał USB na sygnał równoległy. Tego rodzaju adaptery są szeroko dostępne i pozwalają na bezproblemowe połączenie, umożliwiając korzystanie z drukarek, które w przeciwnym razie byłyby niekompatybilne z nowoczesnymi komputerami. Przykładem zastosowania może być sytuacja w biurze, gdzie starsze drukarki są wciąż używane, a komputery zostały zaktualizowane do nowszych modeli bez portów równoległych. W takich przypadkach, zastosowanie adaptera USB na LPT pozwala na dalsze korzystanie z posiadanych zasobów, co jest zgodne z zasadą ekoinnowacji i maksymalizacji efektywności kosztowej. Warto również dodać, że wiele adapterów USB na LPT obsługuje standardy Plug and Play, co oznacza, że nie wymagają one skomplikowanej instalacji oprogramowania, co znacznie upraszcza proces konfiguracji.

Pytanie 5

Jaką maksymalną ilość rzeczywistych danych można przesłać w ciągu 1 sekundy przez łącze synchroniczne o wydajności 512 kbps, bez użycia sprzętowej i programowej kompresji?

A. Więcej niż 500 kB

B. W przybliżeniu 5 kB

C. W przybliżeniu 55 kB

D. Ponad 64 kB

Odpowiedź "Około 55 kB" jest prawidłowa, ponieważ łącze synchroniczne o przepustowości 512 kbps oznacza, że w ciągu jednej sekundy możemy przesłać 512 kilobitów danych. Aby przekształcić kilobity na kilobajty, należy podzielić tę wartość przez 8, ponieważ 1 bajt to 8 bitów. Wykonując obliczenia: 512 kbps / 8 = 64 kB. Jednakże, ze względu na protokoły przesyłania danych, rzeczywista ilość danych, która może być skutecznie przesyłana, jest nieco niższa. Przy uwzględnieniu strat i overheadu, można oszacować, że rzeczywista ilość danych wynosi około 55 kB na sekundę. To zrozumienie jest istotne w kontekście projektowania systemów komunikacyjnych, gdzie należny jest dobór odpowiednich parametrów do przewidywania efektywności przesyłu danych. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe w planowaniu infrastruktury sieciowej, gdzie należy zapewnić odpowiednią przepustowość dla różnych aplikacji, takich jak transmisja wideo, VoIP czy przesyłanie dużych plików. Warto również zwrócić uwagę na standardy, takie jak ITU-T G.1020, które dostarczają wytycznych dotyczących obliczeń przepustowości w różnych scenariuszach przesyłania danych.

Pytanie 6

Zawarty w listingach kod zawiera instrukcje pozwalające na

Switch>enable
 Switch#configure terminal
 Switch(config)#interface range fastEthernet 0/1-10
 Switch(config-if-range)#switchport access vlan 10
 Switch(config-if-range)#exit

A. wyłączenie portów 0 i 1 ze sieci vlan

B. utworzenie wirtualnej sieci lokalnej o nazwie vlan 10 na przełączniku

C. przypisanie nazwy fastEthernet pierwszym dziesięciu portom switcha

D. zmianę prędkości dla portu 0/1 na fastethernet

Listing zawiera polecenia do konfiguracji portów 0/1 do 0/10 na przełączniku, aby przypisać je do VLAN 10. Polecenie enable przełącza przełącznik w tryb uprzywilejowany, a configure terminal wprowadza do trybu konfiguracji globalnej. W ramach interfejsu range fastEthernet 0/1-10 wybieramy zakres portów. Polecenie switchport access vlan 10 przypisuje porty do VLAN 10, co jest praktyką pozwalającą na segmentację sieci i zwiększenie bezpieczeństwa oraz wydajności. VLAN (Virtual Local Area Network) to logicznie rozdzielone sieci na jednym fizycznym przełączniku, umożliwiające oddzielenie ruchu pomiędzy różnymi grupami użytkowników bez potrzeby dodatkowego sprzętu. Stosowanie VLAN jest zgodne z najlepszymi praktykami, takimi jak stosowanie zgodności z IEEE 802.1Q, który jest standardem dla tagowania ramek sieciowych i zapewnia interoperacyjność między urządzeniami różnych producentów. VLAN 10 może być użyty dla określonego działu firmy, minimalizując ryzyko nieautoryzowanego dostępu i optymalizując przepustowość sieci dzięki izolacji ruchu.

Pytanie 7

Z jakiego oprogramowania NIE można skorzystać, aby przywrócić dane w systemie Windows na podstawie wcześniej wykonanej kopii?

A. Clonezilla

B. Norton Ghost

C. Acronis True Image

D. FileCleaner

Wybór Acronis True Image jako narzędzia do odzyskiwania danych jest poprawny, ponieważ oprogramowanie to oferuje pełne wsparcie w zakresie tworzenia kopii zapasowych, które można następnie przywrócić w razie awarii systemu lub utraty danych. Użytkownicy mogą tworzyć obrazy dysków, które zawierają wszystkie dane oraz konfiguracje systemowe, co znacznie ułatwia proces odzyskiwania. Podobnie Clonezilla jest narzędziem, które pozwala na klonowanie dysków i partycji oraz ich późniejsze przywracanie, co czyni je użytecznym w sytuacji, gdy zachodzi potrzeba odzyskania danych. Norton Ghost, choć nieco starsze, nadal jest popularne w środowisku IT jako jedno z rozwiązań do tworzenia obrazów dysków. Często użytkownicy mylą te programy z FileCleaner ze względu na mylne przeświadczenie, że każdy program, który ma w swojej ofercie jakiekolwiek funkcje związane z danymi, musi również obsługiwać ich odzyskiwanie. W rzeczywistości FileCleaner jest narzędziem o zupełnie innym przeznaczeniu, skupiającym się na optymalizacji dysku poprzez usuwanie niepotrzebnych plików, co jest niezbędne dla utrzymania sprawności systemu, ale nie ma to nic wspólnego z odzyskiwaniem danych. Kluczowym błędem jest zatem utożsamianie funkcji czyszczenia z funkcjami odzyskiwania, co prowadzi do nieporozumień w zakresie wyboru odpowiednich narzędzi dla różnych zadań.

Pytanie 8

Według specyfikacji JEDEC, napięcie zasilania dla modułów pamięci RAM DDR3L wynosi

A. 1,35 V

B. 1,5 V

C. 1,9 V

D. 1,85 V

Moduły pamięci RAM DDR3L działają na napięciu 1,35 V, co sprawia, że są bardziej oszczędne energetycznie w porównaniu do wcześniejszych wersji jak DDR3, które pracują na 1,5 V. To niższe napięcie to jednak nie tylko oszczędność, ale też mniejsze straty ciepła, co jest ważne zwłaszcza w laptopach i serwerach, gdzie efektywność jest na wagę złota. Dzięki temu sprzęt jest bardziej stabilny, a komponenty mogą dłużej działać. Producent JEDEC ustala te standardy, a ich przestrzeganie jest kluczowe przy wyborze pamięci. Warto też wspomnieć, że DDR3L wspiera DSR, co dodatkowo poprawia wydajność, szczególnie w intensywnie używanych zastosowaniach.

Pytanie 9

Zasilacz UPS o mocy nominalnej 480 W nie powinien być używany do zasilania

A. monitora

B. urządzeń sieciowych typu router

C. modemu ADSL

D. drukarki laserowej

Drukarki laserowe zazwyczaj mają znacznie większe zapotrzebowanie na moc w chwili rozpoczęcia druku, co może znacznie przekraczać moc znamionową zasilacza UPS o mocy rzeczywistej 480 W. Wartości te są wynikiem zastosowania technologii grzewczej w drukarkach laserowych, która wymaga dużej ilości energii w krótkim czasie. W praktyce, podczas włączania lub przetwarzania dokumentu, pobór mocy może osiągnąć nawet 800-1000 W, co prowadzi do zbyt dużego obciążenia zasilacza. Z tego powodu, podłączanie drukarki laserowej do UPS o takiej mocy może skutkować jego uszkodzeniem oraz niewłaściwym funkcjonowaniem urządzenia. Stosując UPS, warto kierować się zasadą, że suma pobieranej mocy urządzeń nie powinna przekraczać 70-80% mocy znamionowej zasilacza, aby zapewnić optymalne warunki pracy i dłuższą żywotność sprzętu. Zamiast tego, do zasilacza UPS można podłączyć urządzenia o mniejszych wymaganiach energetycznych, takie jak monitory czy urządzenia sieciowe, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ochrony sprzętu przed skokami napięcia i przerwami w zasilaniu.

Pytanie 10

Firma uzyskała zakres adresów 10.10.10.0/16. Po podzieleniu na podsieci zawierające 510 hostów, jakie są adresy podsieci z zastosowaną maską?

A. 255.255.253.0

B. 255.255.254.0

C. 255.255.0.0

D. 255.255.240.0

Propozycje 255.255.0.0, 255.255.240.0 i 255.255.253.0 nie są trafione i warto by je lepiej przeanalizować. Zaczynając od 255.255.0.0, to odpowiada notacji /16, co oznacza, że 16 bitów idzie na sieć. W takim wypadku liczba dostępnych adresów dla hostów wynosi 2^(32-16) - 2 = 65,534, co zdecydowanie więcej niż potrzebujesz, bo potrzebujesz tylko 510. Zbyt wiele adresów to kiepskie zarządzanie przestrzenią adresową, więc to nie jest dobra droga. Maska 255.255.240.0, czyli /20, także się nie sprawdzi, bo daje 12 bitów na hosty, co pozwala na 2^(32-20) - 2 = 4,094 adresów. No i maska 255.255.253.0, co to /21, daje 11 bitów na hosty i 2^(32-21) - 2 = 2,046 adresów. Generalnie, zbyt duże przydziały adresów mogą wprowadzać zamieszanie. Kluczowy błąd to brak ogarnięcia, jak dobrze dopasować maskę podsieci do realnych potrzeb, co jest mega istotne dla każdego, kto się zajmuje sieciami.

Pytanie 11

Administrator systemu Windows zauważył znaczne spowolnienie działania komputera spowodowane niską ilością dostępnej pamięci RAM. W celu zidentyfikowania programu, który zużywa jej najwięcej, powinien skorzystać z narzędzia

A. tasklist

B. rem

C. schtsk

D. top

Wybór odpowiedzi "top" jest niewłaściwy, ponieważ jest to komenda używana w systemach operacyjnych typu UNIX oraz Linux, a nie w Windows. "top" umożliwia monitorowanie procesów oraz ich zużycia zasobów w czasie rzeczywistym, jednak w kontekście systemu Windows nie ma zastosowania. Podobnie, odpowiedź "rem" odnosi się do komendy wykorzystywanej w plikach wsadowych do usuwania komentarzy, co nie ma związku z zarządzaniem pamięcią. Natomiast "schtk" również jest błędną odpowiedzią, gdyż odnosi się do planowania zadań w systemach Windows, a nie do monitorowania wykorzystania pamięci. Wybór niewłaściwych odpowiedzi wskazuje na nieporozumienia dotyczące różnic między systemami operacyjnymi oraz ich funkcjami. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych narzędzi ma swoje specyficzne zastosowania, a niektóre z nich są dostępne jedynie w określonych środowiskach. Przy wyborze narzędzi do monitorowania procesów w Windows, zaleca się korzystanie z wbudowanych narzędzi systemowych, takich jak "tasklist", co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania systemami oraz optymalizacji ich wydajności.

Pytanie 12

Po zainstalowaniu Windows 10, aby skonfigurować połączenie internetowe z ograniczeniem danych, w ustawieniach sieci i Internetu należy ustawić typ połączenia

A. bezprzewodowe

B. taryfowe

C. szerokopasmowe

D. przewodowe

Odpowiedź taryfowe jest poprawna, ponieważ w systemie Windows 10 istnieje możliwość skonfigurowania połączenia internetowego w taki sposób, aby monitorować i kontrolować zużycie danych. Ustawienie połączenia jako taryfowego pozwala użytkownikowi ograniczyć transfer danych, co jest szczególnie ważne w przypadku połączeń z limitem, takich jak mobilne dane komórkowe. Praktycznie oznacza to, że system operacyjny będzie informować użytkownika o zbliżającym się limicie oraz potencjalnie ograniczać niektóre funkcje, które mogą generować duże zużycie danych, takie jak automatyczne aktualizacje czy pobieranie dużych plików. Warto również dodać, że użytkownicy mogą ręcznie ustawić limity na użycie danych, co umożliwia lepsze zarządzanie kosztami. Tego rodzaju funkcjonalność jest zgodna z wytycznymi branżowymi, które zalecają użytkownikom ostrożne podejście do zarządzania danymi w celu unikania nieprzyjemnych niespodzianek na rachunkach. Dobrą praktyką jest również regularne monitorowanie użycia danych oraz dostosowywanie ustawień w zależności od zmieniających się potrzeb.

Pytanie 13

Jakie narzędzie w systemie Windows pozwala na kontrolowanie stanu sprzętu, aktualizowanie sterowników oraz rozwiązywanie problemów z urządzeniami?

A. devmgmt

B. eventvwr

C. perfmon

D. services

Odpowiedź "devmgmt" odnosi się do Menedżera urządzeń w systemie Windows, który jest kluczowym narzędziem dla administratorów systemów oraz użytkowników pragnących zarządzać sprzętem komputerowym. Menedżer urządzeń umożliwia sprawdzenie stanu sprzętu, w tym identyfikację i rozwiązywanie problemów z urządzeniami. W przypadku konfliktów sprzętowych użytkownik może łatwo wyłączyć lub odinstalować problematyczne sterowniki, a także zaktualizować je do najnowszej wersji, co jest istotne dla zapewnienia poprawnego działania systemu. Przykładowo, jeżeli po podłączeniu nowego urządzenia, takiego jak drukarka, występują problemy, Menedżer urządzeń umożliwi zidentyfikowanie, czy sterownik jest zainstalowany, czy wymaga aktualizacji. Ponadto, zgodnie z dobrymi praktykami zarządzania IT, regularne sprawdzanie Menedżera urządzeń pozwala na proaktywne utrzymywanie sprzętu w dobrym stanie, co jest kluczowe w kontekście minimalizacji przestojów i optymalizacji pracy systemu.

Pytanie 14

Aby zapewnić użytkownikom Active Directory możliwość logowania oraz dostęp do zasobów tej usługi w sytuacji awarii kontrolera domeny, co należy zrobić?

A. zainstalować drugi kontroler domeny

B. skopiować wszystkie zasoby sieci na każdy komputer w domenie

C. przenieść wszystkich użytkowników do grupy administratorzy

D. udostępnić wszystkim użytkownikom kontakt do Help Desk

W odpowiedziach, które nie prowadzą do zainstalowania drugiego kontrolera domeny, pojawiają się nieporozumienia dotyczące podstawowych zasad zarządzania infrastrukturą Active Directory. Dodawanie wszystkich użytkowników do grupy administratorzy jest skrajnym błędem, ponieważ narusza zasadę minimalnych uprawnień, co może prowadzić do poważnych luk w bezpieczeństwie. Użytkownicy, którzy otrzymują zbyt wysokie uprawnienia, mogą nieumyślnie lub celowo wprowadzać zmiany, które są niebezpieczne dla całej sieci. Udostępnienie numeru do Help Desk również nie rozwiązuje problemu z dostępnością usług. W przypadku awarii kontrolera domeny, użytkownicy nie będą w stanie zalogować się, a pomoc techniczna nie pomoże w przywróceniu dostępu. Kopiowanie zasobów sieci na każdy komputer w domenie jest niepraktyczne, kosztowne i prowadzi do rozproszenia danych, co utrudnia ich zarządzanie oraz synchronizację. Stosowanie tego rodzaju strategii zamiast zapewnienia redundantnej infrastruktury zwiększa ryzyko utraty danych oraz przestojów w pracy. Kluczowym wnioskiem jest to, że odpowiednia architektura systemu Active Directory z wieloma kontrolerami domeny jest podstawą skutecznego zarządzania infrastrukturą i zapewnienia jej bezpieczeństwa oraz ciągłości działania.

Pytanie 15

Wskaż tryb operacyjny, w którym komputer wykorzystuje najmniej energii

A. hibernacja

B. gotowość (pracy)

C. wstrzymanie

D. uśpienie

Hibernacja to tryb pracy komputera, który zapewnia minimalne zużycie energii, ponieważ zapisuje aktualny stan systemu na dysku twardym i całkowicie wyłącza zasilanie urządzenia. W tym stanie komputer nie zużywa energii, co czyni go najbardziej efektywnym energetycznie trybem, szczególnie w przypadku dłuższych przerw w użytkowaniu. Przykładem zastosowania hibernacji jest sytuacja, gdy użytkownik planuje dłuższą nieobecność, na przykład podczas podróży służbowej. W przeciwieństwie do trybu uśpienia, który zachowuje na pamięci RAM stan pracy, hibernacja nie wymaga zasilania, co jest zgodne z praktykami oszczędzania energii i ochrony środowiska. W standardzie Energy Star, hibernacja jest rekomendowana jako jedna z najlepszych metod zmniejszania zużycia energii przez komputery. Warto również wspomnieć, że hibernacja przyspiesza uruchamianie systemu, ponieważ przywraca z zapisanej sesji, co jest bardziej efektywne niż uruchamianie od zera.

Pytanie 16

Aby zidentyfikować, który program najbardziej obciąża CPU w systemie Windows, należy otworzyć program

A. regedit

B. dxdiag

C. msconfig

D. menedżer zadań

Odpowiedzi msconfig, regedit i dxdiag nie są właściwymi narzędziami do monitorowania obciążenia procesora w systemie Windows. msconfig to narzędzie służące do konfiguracji systemu, umożliwiające zarządzanie aplikacjami uruchamiającymi się podczas rozruchu oraz ustawieniami systemowymi. Choć może pomóc w optymalizacji startowych procesów, nie dostarcza informacji o bieżącym wykorzystaniu procesora przez działające aplikacje. Regedit, czyli Edytor rejestru, to narzędzie do zarządzania i edytowania wpisów w rejestrze systemu Windows, a jego użycie wymaga zaawansowanej wiedzy technicznej. Zmiany w rejestrze mogą prowadzić do poważnych problemów z systemem, a narzędzie to nie ma związku z monitorowaniem aktywnych procesów i ich wpływu na obciążenie CPU. Dxdiag, znany jako Diagnostyka DirectX, służy do zbierania informacji o systemie oraz komponentach sprzętowych związanych z multimediami. Umożliwia sprawdzenie właściwości karty graficznej, dźwiękowej oraz innych elementów, ale również nie dostarcza danych o aktualnym obciążeniu procesora. Użytkownicy, którzy nie mają pełnej wiedzy na temat funkcji i zastosowań tych narzędzi, mogą błędnie sądzić, że mogą one służyć do monitorowania obciążenia procesora, co prowadzi do frustracji i błędnych decyzji w kontekście diagnostyki wydajności systemu. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, które narzędzia są odpowiednie do określonych zadań, co pozwala na efektywne zarządzanie zasobami systemowymi.

Pytanie 17

Jakie oznaczenie potwierdza oszczędność energii urządzenia?

A. Energy STAR

B. Energy TCO

C. Energy IEEE

D. Energy ISO

Wybór innej odpowiedzi może wynikać z mylenia różnych certyfikacji związanych z efektywnością energetyczną. Na przykład, Energy ISO odnosi się do standardów międzynarodowych, które mogą dotyczyć różnych aspektów zarządzania jakością i bezpieczeństwa, ale nie są specyficznie ukierunkowane na energooszczędność produktów. Standardy ISO, choć istotne w kontekście jakości, nie oferują bezpośrednich informacji na temat zużycia energii przez urządzenia. Energy TCO odnosi się do całkowitych kosztów posiadania i może obejmować różne aspekty, w tym zużycie energii, ale nie jest to certyfikat potwierdzający energooszczędność samych produktów. Warto zauważyć, że Energy IEEE nie istnieje jako certyfikat energooszczędności; IEEE to organizacja zajmująca się standardami w dziedzinie elektronicznej i inżynierii komputerowej, a nie efektywnością energetyczną. Te pomyłki wskazują na nieporozumienie w zakresie certyfikacji i ich skutków. Przy wyborze energooszczędnych urządzeń warto kierować się sprawdzonymi i uznawanymi programami, takimi jak Energy STAR, które mają jasne kryteria skuteczności energetycznej, co jest kluczowe w podejmowaniu świadomych decyzji zakupowych.

Pytanie 18

Klient dostarczył wadliwy sprzęt komputerowy do serwisu. W trakcie procedury przyjmowania sprzętu, ale przed rozpoczęciem jego naprawy, serwisant powinien

A. przygotować rewers serwisowy i opieczętowany przedłożyć do podpisu

B. sporządzić rachunek z naprawy w dwóch kopiach

C. wykonać ogólny przegląd sprzętu oraz przeprowadzić rozmowę z klientem

D. przeprowadzić testy powykonawcze sprzętu

Wykonanie przeglądu ogólnego sprzętu oraz przeprowadzenie wywiadu z klientem to kluczowe kroki w procesie serwisowym. Przegląd ogólny pozwala na wstępne zidentyfikowanie widocznych uszkodzeń czy nieprawidłowości, które mogą wpływać na funkcjonowanie urządzenia. Dodatkowo, przeprowadzenie wywiadu z klientem umożliwia uzyskanie informacji o objawach usterki, okolicznościach jej wystąpienia oraz ewentualnych wcześniejszych naprawach. Te informacje są niezwykle cenne, ponieważ mogą naprowadzić serwisanta na konkretne problemy, które mogą być trudne do zdiagnozowania w trakcie samego przeglądu. Przykładowo, klient może zauważyć, że sprzęt wydaje nietypowe dźwięki w określonych warunkach, co może sugerować problem z wentylacją lub zasilaczem. W branży serwisowej kierowanie się najlepszymi praktykami, takimi jak podejście oparte na badaniach oraz komunikacja z klientem, zwiększa efektywność napraw i zadowolenie klientów. Standardy ISO 9001 sugerują, że proces przyjmowania reklamacji powinien być systematyczny i oparty na szczegółowej dokumentacji, co obejmuje m.in. sporządzenie notatek z wywiadu i przeglądu.

Pytanie 19

Jaki jest adres rozgłoszeniowy w sieci mającej adres IPv4 192.168.0.0/20?

A. 192.168.255.255

B. 192.168.255.254

C. 192.168.15.255

D. 192.168.15.254

Adresem rozgłoszeniowym w podsieci IPv4 192.168.0.0/20 jest 192.168.15.255. Aby zrozumieć, dlaczego ta odpowiedź jest poprawna, należy przyjrzeć się strukturze adresacji IPv4 oraz zasadom tworzenia podsieci. Adres 192.168.0.0/20 oznacza, że mamy 20 bitów przeznaczonych na część sieci, co pozostawia 12 bitów na część hosta. Obliczając zakres adresów, możemy stwierdzić, że adresy hostów w tej podsieci zaczynają się od 192.168.0.1 i kończą na 192.168.15.254, gdzie 192.168.15.255 jest adresem rozgłoszeniowym. Adres rozgłoszeniowy jest wykorzystywany do wysyłania pakietów do wszystkich urządzeń w danej podsieci. W praktyce, gdy urządzenie w sieci chce skomunikować się z innymi urządzeniami jednocześnie, wykorzystuje ten adres. Uwzględniając standardy IETF, takie jak RFC 791, właściwe określenie adresów sieciowych i rozgłoszeniowych jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania i konfiguracji sieci.

Pytanie 20

Jakie kolory wchodzą w skład trybu CMYK?

A. Czerwony, zielony, żółty oraz granatowy

B. Czerwony, zielony, niebieski i czarny

C. Błękitny, purpurowy, żółty i czarny

D. Czerwony, purpurowy, żółty oraz karmelowy

Zrozumienie błędnych odpowiedzi wymaga znajomości podstawowych zasad dotyczących modeli kolorów. Odpowiedzi, które sugerują użycie kolorów takich jak czerwony, purpurowy, żółty i karmelowy, bazują na myśleniu w kategoriach modelu RGB, co jest nieadekwatne w kontekście druku. W systemie RGB kolory są tworzone przez dodawanie światła, co jest fundamentalnie inne od sposobu działania CMYK, który bazuje na odejmowaniu światła. Chociaż purpura i żółty są kolorami w obydwu modelach, to w kontekście CMYK nie biorą one udziału w procesie drukowania w sposób, jak sugeruje to niepoprawna odpowiedź. Z kolei połączenia czerwonego, zielonego i niebieskiego mają sens wyłącznie w modelu RGB, który jest stosowany w telewizorach i monitorach. Pomijając to, niebieski i czarny połączenie z czerwonym i zielonym nie jest zgodne z żadnym standardem kolorów stosowanym w druku, co świadczy o braku zrozumienia podstawowych zasad generowania kolorów. Takie błędne odpowiedzi mogą prowadzić do nieporozumień i problemów w praktyce, takich jak niewłaściwe odwzorowanie kolorów w finalnym druku. Zrozumienie różnic między modelami kolorów oraz ich zastosowań jest kluczowe dla każdego profesjonalisty w branży graficznej.

Pytanie 21

Jakie narzędzie należy zastosować do podłączenia zaszycia kabla w module Keystone?

A. narzędzie uderzeniowe

B. bit imbusowy

C. wkrętak typu Torx

D. praskę ręczną

Narzędzie uderzeniowe jest kluczowym elementem w procesie podłączania kabla do modułu Keystone, ponieważ umożliwia precyzyjne i skuteczne osadzenie żył kabla w złączach. Dzięki zastosowaniu narzędzia uderzeniowego, które generuje impuls energii, żyły kabla są wprowadzane w kontakt z odpowiednimi stykami w module, co zapewnia optymalne połączenie. Tego typu narzędzia są zgodne z powszechnie stosowanymi standardami, takimi jak TIA/EIA-568, które określają wymagania dotyczące instalacji i wydajności systemów okablowania strukturalnego. Użycie narzędzia uderzeniowego pozwala także na przyspieszenie procesu instalacji, eliminując potrzebę ręcznego wpinania każdej żyły, co może prowadzić do błędów i obniżonej jakości połączenia. Praktycznym przykładem zastosowania narzędzia uderzeniowego jest instalacja okablowania w biurach, gdzie liczba połączeń w module Keystone może być znaczna, a czas instalacji jest kluczowy dla efektywności projektu. Właściwe użycie tego narzędzia i przestrzeganie dobrych praktyk instalacyjnych przyczynia się do niezawodności i wydajności systemu komunikacyjnego.

Pytanie 22

W systemie Windows przypadkowo zlikwidowano konto użytkownika, lecz katalog domowy pozostał nietknięty. Czy możliwe jest odzyskanie nieszyfrowanych danych z katalogu domowego tego użytkownika?

A. to niemożliwe, dane są trwale utracone wraz z kontem

B. to osiągalne tylko przy pomocy oprogramowania typu recovery

C. to możliwe za pośrednictwem konta z uprawnieniami administratorskimi

D. to niemożliwe, gdyż zabezpieczenia systemowe uniemożliwiają dostęp do danych

Odzyskanie danych z katalogu domowego użytkownika w systemie Windows jest możliwe, gdy mamy dostęp do konta z uprawnieniami administratorskimi. Konto to daje nam możliwość zmiany ustawień oraz przywracania plików. Katalog domowy użytkownika zawiera wiele istotnych danych, takich jak dokumenty, zdjęcia czy ustawienia aplikacji, które nie są automatycznie usuwane przy usunięciu konta użytkownika. Dzięki uprawnieniom administracyjnym możemy uzyskać dostęp do tych danych, przeglądać zawartość katalogu oraz kopiować pliki na inne konto lub nośnik. W praktyce, administratorzy często wykonują takie operacje, aby zminimalizować utratę danych w przypadku nieprzewidzianych okoliczności. Dobre praktyki sugerują regularne tworzenie kopii zapasowych, aby zabezpieczyć dane przed ewentualnym usunięciem konta lub awarią systemu. Warto również zaznaczyć, że odzyskiwanie danych powinno być przeprowadzane zgodnie z politykami bezpieczeństwa organizacji, aby zapewnić integralność oraz poufność informacji.

Pytanie 23

Element, który jest na stałe zainstalowany u abonenta i zawiera zakończenie poziomego okablowania strukturalnego, to

A. gniazdo teleinformatyczne

B. gniazdo energetyczne

C. punkt rozdzielczy

D. punkt konsolidacyjny

Gniazdo teleinformatyczne to element instalacji strukturalnej, który pełni kluczową rolę w dostarczaniu sygnałów telekomunikacyjnych i danych do urządzeń końcowych. Jest to punkt, w którym kończy się okablowanie strukturalne poziome, umożliwiając podłączenie komputerów, telefonów oraz innych urządzeń do sieci lokalnej. W kontekście standardów, gniazda teleinformatyczne są zgodne z normami ISO/IEC 11801, które definiują wymagania dotyczące instalacji okablowania w budynkach. Przykładem zastosowania gniazd teleinformatycznych może być biuro, gdzie każde stanowisko pracy jest wyposażone w gniazdo umożliwiające szybkie połączenie z siecią internetową. Warto zauważyć, że gniazda te mogą obsługiwać różne typy sygnałów, w tym Ethernet, co czyni je niezwykle uniwersalnymi. Ponadto, stosowanie gniazd teleinformatycznych ułatwia zarządzanie siecią oraz zwiększa elastyczność w organizacji przestrzeni biurowej, co jest istotne w dynamicznych środowiskach pracy.

Pytanie 24

Protokół trasowania wewnętrznego, który wykorzystuje metrykę wektora odległości, to

A. OSPF

B. IS-IS

C. EGP

D. RIP

EGP (Exterior Gateway Protocol) jest protokołem trasowania używanym do wymiany informacji o routingu pomiędzy różnymi systemami autonomicznymi w Internecie, a nie wewnętrznie w sieci. Protokół ten opiera się na innej koncepcji, która nie korzysta z metryki wektora odległości, co czyni go nieodpowiednim w kontekście postawionego pytania. Z kolei IS-IS (Intermediate System to Intermediate System) to protokół trasowania oparty na stanie łącza, który jest stosowany głównie w dużych sieciach. Działa na zasadzie zbierania informacji o stanie łączy w sieci, co różni go od protokołów opartych na wektorze odległości, takich jak RIP. OSPF (Open Shortest Path First) również bazuje na stanie łącza i jest bardzo wydajnym protokołem stosowanym w dużych i kompleksowych infrastrukturach. Obie odpowiedzi, IS-IS i OSPF, są bardziej skomplikowane i zaawansowane technologicznie niż RIP, ale nie są oparte na metryce wektora odległości, co wyklucza je z poprawności. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie różnych typów protokołów oraz ich metryk, co często prowadzi do wyboru niewłaściwego rozwiązania dla danej architektury sieciowej.

Pytanie 25

W celu konserwacji elementów z łożyskami oraz ślizgami w urządzeniach peryferyjnych wykorzystuje się

A. smar syntetyczny

B. tetrową szmatkę

C. powłokę grafitową

D. sprężone powietrze

Smar syntetyczny jest optymalnym rozwiązaniem do konserwacji elementów łożyskowanych oraz ślizgowych w urządzeniach peryferyjnych ze względu na swoje wyjątkowe właściwości tribologiczne. Charakteryzuje się niskim współczynnikiem tarcia, wysoką odpornością na ścinanie oraz stabilnością termiczną, co sprawia, że jest idealny do zastosowań w warunkach wysokotemperaturowych i dużych obciążeń. Przykładowo, w silnikach elektrycznych lub napędach mechanicznych, smar syntetyczny zmniejsza zużycie elementów ściernych, co wydłuża żywotność urządzeń. Zgodnie z normą ISO 6743, smary syntetyczne są klasyfikowane według różnych wymagań aplikacyjnych, co pozwala na dobór odpowiedniego produktu do specyficznych warunków pracy. Użycie smaru syntetycznego jest również zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie utrzymania ruchu, co przyczynia się do zwiększenia efektywności energetycznej oraz zmniejszenia kosztów operacyjnych.

Pytanie 26

Do czego służy program firewall?

A. zabezpieczenia systemu przed błędnymi aplikacjami

B. ochrony sieci LAN oraz systemów przed intruzami

C. ochrony dysku przed przepełnieniem

D. zapobiegania przeciążeniu procesora przez system

Firewall, lub zapora sieciowa, to kluczowy element zabezpieczeń, który chroni sieci LAN oraz systemy przed nieautoryzowanym dostępem i atakami intruzów. Pełni on funkcję filtrowania ruchu sieciowego, analizując pakiety danych, które przychodzą i wychodzą z sieci. Dzięki regułom skonfigurowanym przez administratorów, firewall może blokować niebezpieczne połączenia oraz zezwalać na ruch zgodny z politykami bezpieczeństwa. Przykładem zastosowania firewallu może być jego użycie w przedsiębiorstwie, gdzie zabezpiecza on wewnętrzną sieć przed atakami z zewnątrz, takimi jak skanowania portów czy ataki DDoS. Istnieją różne typy firewalli, w tym zapory sprzętowe oraz programowe, które są stosowane w zależności od potrzeb organizacji. Dobre praktyki w zarządzaniu firewallami obejmują regularne aktualizacje reguł, monitorowanie logów oraz audyty bezpieczeństwa, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu. W kontekście rosnących zagrożeń w cyberprzestrzeni, odpowiednia konfiguracja i utrzymanie firewalli jest niezbędne dla zapewnienia integralności i poufności danych.

Pytanie 27

Jakie jest rozgłoszeniowe IP dla urządzenia o adresie 171.25.172.29 z maską 255.255.0.0?

A. 171.25.255.255

B. 171.25.172.255

C. 172.25.0.0

D. 171.25.255.0

Adres rozgłoszeniowy (broadcast address) dla danego hosta można obliczyć, znając jego adres IP oraz maskę sieci. W tym przypadku, adres IP to 171.25.172.29, a maska sieci to 255.255.0.0, co oznacza, że 16 bitów jest przeznaczonych na identyfikację sieci, a 16 bitów na identyfikację hostów. Aby znaleźć adres rozgłoszeniowy, należy wziąć adres IP i ustalić jego część sieciową oraz część hosta. Część sieciowa adresu 171.25.172.29, przy masce 255.255.0.0, to 171.25.0.0. Pozostałe 16 bitów (część hosta) są ustawiane na 1, co prowadzi do adresu 171.25.255.255. Adres ten jest używany do wysyłania pakietów do wszystkich hostów w tej sieci. W praktyce, adresy rozgłoszeniowe są kluczowe w konfiguracji sieci, ponieważ umożliwiają jednoczesne przesyłanie danych do wielu urządzeń, na przykład w sytuacjach, gdy serwer chce rozesłać aktualizacje w ramach lokalnej sieci.

Pytanie 28

Na którym standardowym porcie funkcjonuje serwer WWW wykorzystujący domyślny protokół HTTPS w typowym ustawieniu?

A. 110

B. 20

C. 80

D. 443

Serwer WWW działający na protokole HTTPS używa domyślnie portu 443. Protokół HTTPS, będący rozszerzeniem protokołu HTTP, zapewnia szyfrowanie danych przesyłanych pomiędzy klientem a serwerem, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa komunikacji w sieci. W praktyce oznacza to, że gdy użytkownik wpisuje adres URL zaczynający się od 'https://', przeglądarka automatycznie nawiązuje połączenie z serwerem na porcie 443. Użycie tego portu jako domyślnego dla HTTPS jest zgodne z normą IANA (Internet Assigned Numbers Authority), która dokumentuje przypisania portów w Internecie. Warto zauważyć, że korzystanie z HTTPS jest obecnie standardem w branży, a witryny internetowe implementujące ten protokół zyskują na zaufaniu użytkowników oraz lepsze pozycje w wynikach wyszukiwania, zgodnie z wytycznymi Google. Warto także pamiętać, że w miarę jak Internet staje się coraz bardziej narażony na ataki, bezpieczeństwo przesyłanych danych staje się priorytetem, co czyni znajomość portu 443 niezwykle istotnym elementem wiedzy o sieciach.

Pytanie 29

Na ilustracji pokazano złącze:

A. HDMI

B. SATA

C. DVI

D. DisplayPort

Złącze DisplayPort, ukazane na rysunku, to nowoczesny interfejs cyfrowy stosowany do przesyłu sygnałów wideo i audio. Jego konstrukcja umożliwia przesyłanie obrazu o wysokiej rozdzielczości oraz dźwięku wielokanałowego bez kompresji. Został zaprojektowany jako standard otwarty, co oznacza szeroką kompatybilność z różnymi urządzeniami. DisplayPort wyróżnia się charakterystycznym kształtem wtyku z asymetryczną blokadą, co zapobiega nieprawidłowemu podłączeniu. Jest szeroko stosowany w komputerach osobistych, monitorach i projektorach, stanowiąc alternatywę dla starszych interfejsów takich jak VGA czy DVI. DisplayPort obsługuje również technologię MST (Multi-Stream Transport), która umożliwia podłączenie wielu monitorów do jednego złącza. Standard ten wspiera funkcję Adaptive Sync, co jest szczególnie przydatne w grach, ponieważ redukuje efekt rozrywania obrazu. DisplayPort ma również zdolność przesyłania danych o dużej przepustowości, co czyni go idealnym wyborem dla profesjonalnych zastosowań graficznych i multimedialnych. Dzięki swojej elastyczności i wysokiej wydajności, DisplayPort jest preferowanym wyborem w zaawansowanych systemach audiowizualnych.

Pytanie 30

Aby przesłać projekt wydruku bezpośrednio z komputera do drukarki 3D, której parametry są pokazane w tabeli, można zastosować złącze

Technologia pracy	FDM (Fused Deposition Modeling)
Głowica drukująca	Podwójny ekstruder z unikalnym systemem unoszenia dyszy i wymiennymi modułami drukującymi (PrintCore)
Średnica filamentu	2,85 mm
Platforma drukowania	Szklana, podgrzewana
Temperatura platformy	20°C – 100°C
Temperatura dyszy	180°C – 280°C
Łączność	WiFi, Ethernet, USB
Rozpoznawanie materiału	Skaner NFC

A. Centronics

B. mini DIN

C. RJ45

D. Micro Ribbon

Mini DIN to złącze używane głównie do urządzeń peryferyjnych, takich jak klawiatury czy myszy, i nie jest odpowiednie do przesyłu dużych plików czy obsługi sieciowej komunikacji wymaganej do sterowania drukarką 3D. Centronics i Micro Ribbon to złącza stosowane w starych drukarkach i urządzeniach peryferyjnych. Centronics jest znane z użycia w drukarkach równoległych, ale jego przepustowość i funkcjonalność są ograniczone w porównaniu do nowoczesnych standardów sieciowych takich jak Ethernet. Micro Ribbon, podobnie jak Centronics, jest mniej powszechnie stosowane w dzisiejszych rozwiązaniach technologicznych, szczególnie w kontekście integracji sieciowej z drukarkami 3D. Wybór złącza dla drukarki 3D powinien opierać się na możliwości integracji z innymi urządzeniami oraz szybkości i stabilności przesyłu danych, co jest kluczowe przy dużych projektach. Zastosowanie starszych technologii często wiąże się z koniecznością użycia dodatkowych adapterów, co może wpłynąć na niezawodność i efektywność całego systemu. W nowoczesnych drukarkach 3D preferuje się rozwiązania oferujące bezpośrednią łączność sieciową przez Ethernet, co zapewnia łatwiejszą obsługę i lepsze rezultaty produkcyjne.

Pytanie 31

Jakie polecenie powinien wydać root w systemie Ubuntu Linux, aby przeprowadzić aktualizację wszystkich pakietów (całego systemu) do najnowszej wersji z zainstalowaniem nowego jądra?

A. apt-get upgrade

B. apt-get install nazwa_pakietu

C. apt-get dist-upgrade

D. apt-get update

Stosowanie polecenia 'apt-get update' jest często mylone z procesem aktualizacji systemu. To polecenie jedynie aktualizuje lokalną bazę danych dostępnych pakietów, co oznacza, że system poznaje nowe wersje oprogramowania, jednak nie dokonuje faktycznych aktualizacji. W praktyce, po wykonaniu 'apt-get update', konieczne jest użycie innego polecenia, aby wprowadzić zmiany w systemie, co czyni je niewystarczającym. Wybór 'apt-get upgrade' również jest niewłaściwy, ponieważ nie pozwala na aktualizację zależności pakietów ani instalację nowych paczek, co może prowadzić do sytuacji, w której niektóre pakiety pozostaną nieaktualne, a system nie będzie miał najnowszego jądra. Z kolei 'apt-get install nazwa_pakietu' jest narzędziem do instalacji pojedynczych pakietów, co w kontekście aktualizacji całego systemu jest zupełnie nieadekwatne. Kluczowym błędem jest zrozumienie, że aktualizacja systemu wymaga bardziej kompleksowego podejścia, które uwzględnia zarówno nowe wersje pakietów, jak i ich zależności. Dlatego dla pełnej aktualizacji systemu właściwym wyborem jest 'apt-get dist-upgrade', które zaspokaja te wszystkie potrzeby.

Pytanie 32

W jakim gnieździe powinien być umieszczony procesor INTEL CORE i3-4350- 3.60 GHz, x2/4, 4MB, 54W, HD 4600, BOX, s-1150?

A. Odpowiedź C

B. Odpowiedź D

C. Odpowiedź B

D. Odpowiedź A

Instalacja procesora w niewłaściwym gnieździe może prowadzić do poważnych problemów technicznych takich jak uszkodzenie procesora lub płyty głównej. Gniazda na płycie głównej są projektowane do pracy z określonymi typami procesorów co oznacza że ich pinout oraz mechanizm zapięcia są dostosowane do konkretnego typu. Jeśli procesor Intel Core i3-4350 zostałby zainstalowany w innym gnieździe niż LGA 1150 na przykład w gniazdach C lub D mogłoby to spowodować nieprawidłowe połączenia elektryczne co z kolei prowadzi do awarii sprzętu. Zrozumienie kompatybilności procesorów i gniazd jest kluczowe dla budowy i utrzymania wydajnego systemu komputerowego. Częstym błędem jest zakładanie że wszystkie gniazda obsługują wszystkie procesory co może być mylące zwłaszcza w kontekście podobnych wizualnie gniazd. Ponadto poszczególne gniazda mogą różnić się nie tylko pod względem fizycznym ale także technologicznym wspierając różne funkcje procesorów takie jak zintegrowane grafiki czy różne poziomy wydajności energetycznej. Dlatego też należy zawsze upewnić się że procesor i gniazdo są zgodne zarówno pod względem fizycznym jak i funkcjonalnym co zapewnia długotrwałą stabilność i wydajność systemu. Poprawne zrozumienie tych aspektów minimalizuje ryzyko wystąpienia problemów technicznych oraz zapewnia optymalną wydajność i niezawodność sprzętu komputerowego. Przy wyborze komponentów komputerowych zawsze warto kierować się specyfikacjami producenta oraz dobrymi praktykami branżowymi co pozwala na uniknięcie kosztownych błędów i zapewnienie maksymalnej efektywności operacyjnej systemu. Właściwe dostosowanie komponentów jest kluczowe dla ich harmonijnej współpracy oraz pełnego wykorzystania możliwości sprzętu co jest szczególnie istotne w kontekście profesjonalnych zastosowań komputerowych gdzie niezawodność i szybkość działania mają priorytetowe znaczenie. Dlatego też każda decyzja dotycząca konfiguracji sprzętowej powinna być dokładnie przemyślana i oparta na rzetelnej wiedzy technicznej oraz standardach branżowych.

Pytanie 33

Który z materiałów eksploatacyjnych nie jest stosowany w ploterach?

A. Filament

B. Atrament

C. Tusz

D. Pisak

Filament nie jest materiałem eksploatacyjnym wykorzystywanym w ploterach, które są urządzeniami stosowanymi do druku 2D, na przykład ploterami atramentowymi czy plotterami tnącymi. Ploter używa tuszu lub atramentu do tworzenia obrazów na papierze lub innych materiałach. Filament jest materiałem stosowanym w technologii druku 3D, gdzie wykorzystuje się go do wytwarzania obiektów trójwymiarowych. W praktyce plotery atramentowe oraz tnące są standardem w branży graficznej, reklamowej oraz architektonicznej, gdzie precyzja i jakość wydruku są kluczowe. W przypadku ploterów atramentowych, tusze wodne lub solwentowe zapewniają wysoką jakość druku, a w zastosowaniach przemysłowych wykorzystywanie odpowiednich tuszy jest istotne dla trwałości i odporności wydruków na różne czynniki zewnętrzne. Dlatego odpowiedź 'Filament' jest prawidłowa, a jego zastosowanie nie jest związane z funkcją ploterów.

Pytanie 34

Aby oddzielić komputery działające w sieci z tym samym adresem IPv4, które są podłączone do zarządzalnego przełącznika, należy przypisać

A. wykorzystywane interfejsy do różnych VLAN-ów

B. niewykorzystywane interfejsy do różnych VLAN-ów

C. statyczne adresy MAC komputerów do niewykorzystywanych interfejsów

D. statyczne adresy MAC komputerów do wykorzystywanych interfejsów

Przypisywanie interfejsów, które nie są używane, do różnych VLAN-ów to nie najlepszy pomysł. Tak naprawdę nie wpływa to na komunikację, bo te interfejsy po prostu nie przesyłają danych. Żeby komputery mogły się ze sobą komunikować w różnych VLAN-ach, potrzebujesz aktywnych portów na przełączniku. Jak masz statyczne adresy MAC i przypiszesz je do nieaktywnych interfejsów, to nic to nie da, bo te połączenia i tak będą martwe. Wiem, że niektórzy administratorzy mogą myśleć, że statyczne adresy MAC mogą zastąpić VLAN-y, ale to nie działa w praktyce. Takie podejście może prowadzić do zamieszania i problemów z bezpieczeństwem, ponieważ urządzenia nie będą odpowiednio izolowane. Warto dobrze zrozumieć, jak działają VLAN-y i jak je wprowadzać, żeby unikać typowych pułapek w zarządzaniu siecią.

Pytanie 35

Który z adresów IPv4 jest odpowiedni do ustawienia interfejsu serwera DNS zarejestrowanego w lokalnych domenach?

A. 240.100.255.254

B. 172.16.7.126

C. 111.16.10.1

D. 192.168.15.165

Adres 111.16.10.1 jest prawidłowym adresem do konfiguracji interfejsu serwera DNS, ponieważ należy do zakresu publicznych adresów IPv4, co oznacza, że może być używany w Internecie i jest globalnie routowalny. W przeciwieństwie do adresów prywatnych, takich jak 192.168.15.165 czy 172.16.7.126, które są przeznaczone do użytku w sieciach lokalnych, adres 111.16.10.1 może być przypisany publicznemu interfejsowi serwera DNS, który obsługuje zapytania od klientów w sieci globalnej. Praktyczne zastosowanie tego adresu wiąże się z możliwością rejestracji w systemach nazw domen (DNS) oraz jego dostępnością z dowolnego miejsca w Internecie, co jest kluczowe dla działania usług takich jak hosting stron internetowych czy obsługa e-maili. W kontekście dobrych praktyk zaleca się, aby serwery DNS były konfigurowane z publicznymi adresami IP, aby mogły koordynować tranzyt zapytań DNS i odpowiedzi w sposób efektywny oraz aby były zgodne ze standardami IETF, które definiują protokół DNS.

Pytanie 36

Skoro jedna jednostka alokacji to 1024 bajty, to ile klastrów zajmują pliki przedstawione w tabeli na dysku?

A. 5 klastrów

B. 4 klastry

C. 6 klastrów

D. 3 klastry

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad dotyczących alokacji pamięci na dysku. Często popełnianym błędem jest zliczanie wielkości plików bez uwzględnienia, jak te pliki są właściwie alokowane w jednostkach zwanych klastrami. Na przykład, jeżeli ktoś wybiera 3 klastry, może to sugerować, że zlicza tylko pliki, które w pełni wypełniają klastry, co prowadzi do pominięcia faktu, że niektóre pliki zajmują mniej niż 1024B, a tym samym wykorzystują przestrzeń dyskową w sposób nieefektywny. W przypadku wyboru 4 klastrów, może to wynikać z błędnego założenia, że ostatni plik Domes.exr nie wymaga pełnego klastra, co jest błędne, ponieważ każdy plik musi być przypisany do jednego klastra, nawet jeśli jego rozmiar jest znacznie mniejszy od 1024B. Ostatecznie, wybór 6 klastrów jest również nieprawidłowy, ponieważ przekracza całkowitą liczbę klastrów potrzebnych do przechowywania wszystkich plików. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy klaster jest jednostką alokacji pamięci, i nawet jeśli nie jest w pełni wykorzystany, nadal zajmuje miejsce na dysku, co było istotnym elementem w tym pytaniu. Oprócz tego ważne jest, aby pamiętać o praktykach efektywnego zarządzania przestrzenią dyskową, co może wpłynąć na wydajność systemów komputerowych.

Pytanie 37

Jaki akronim oznacza program do tworzenia graficznych wykresów ruchu, który odbywa się na interfejsach urządzeń sieciowych?

A. SMTP

B. MRTG

C. CDP

D. ICMP

Wybór innych akronimów, takich jak CDP, ICMP czy SMTP, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji oraz zastosowania tych protokołów w kontekście monitorowania ruchu sieciowego. CDP, czyli Cisco Discovery Protocol, jest używany do zbierania informacji o urządzeniach Cisco w sieci, ale nie służy do graficznego przedstawiania danych o ruchu. ICMP, czyli Internet Control Message Protocol, jest protokołem używanym głównie do diagnostyki i informowania o błędach w transmisji danych, a nie do monitorowania obciążenia interfejsów. Z kolei SMTP, czyli Simple Mail Transfer Protocol, jest protokołem do wysyłania wiadomości e-mail i nie ma żadnego zastosowania w kontekście monitorowania ruchu sieciowego. Wybierając niewłaściwy akronim, możemy popełnić podstawowy błąd myślowy, polegający na myleniu różnych warstw i funkcji protokołów w architekturze sieci. Zrozumienie, jakie są podstawowe różnice między tymi technologiami oraz ich rolą w zarządzaniu siecią, jest kluczowe dla skutecznego monitorowania i optymalizacji zasobów sieciowych. Uczy to również, jak ważne jest właściwe dobieranie narzędzi oraz protokołów do konkretnego zadania, co stanowi fundament efektywnego zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 38

Dobrze zaplanowana sieć komputerowa powinna pozwalać na rozbudowę, co oznacza, że musi charakteryzować się

A. efektywnością

B. nadmiarowością

C. skalowalnością

D. redundancją

Redundancja, wydajność i nadmiarowość to pojęcia, które mogą być mylone z skalowalnością, ale każde z nich odnosi się do innych aspektów projektowania sieci. Redundancja odnosi się do tworzenia dodatkowych ścieżek lub zasobów, które mają na celu zwiększenie niezawodności i dostępności sieci poprzez eliminację pojedynczych punktów awarii. Choć jest to istotne dla zapewnienia ciągłości działania, nie ma bezpośredniego związku ze zdolnością do rozbudowy infrastruktury w odpowiedzi na wzrastające potrzeby. Wydajność z kolei koncentruje się na zdolności sieci do przetwarzania i przesyłania danych w sposób efektywny, co jest ważne, ale nie oznacza, że sieć jest w stanie łatwo się rozbudowywać. Nadmiarowość, podobnie jak redundancja, dotyczy posiadania więcej niż jednego zasobu do wykonania tego samego zadania, co może prowadzić do większej niezawodności, ale nie wpływa na możliwość rozbudowy. Zatem, w kontekście projektowania sieci, kluczowe jest zrozumienie różnicy między tymi pojęciami a skalowalnością. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do pomylenia tych koncepcji, to utożsamianie stabilności i wydajności z możliwością rozbudowy infrastruktury. Dlatego ważne jest, aby podczas projektowania kierować się zasadą, że sieć powinna być nie tylko niezawodna i wydajna, ale przede wszystkim elastyczna i łatwa do rozbudowy w miarę zmieniających się potrzeb organizacji.

Pytanie 39

Na ilustracji złącze monitora, które zostało zaznaczone czerwoną ramką, będzie współdziałać z płytą główną posiadającą interfejs

A. HDMI

B. DisplayPort

C. DVI

D. D-SUB

DisplayPort to naprawdę fajny i nowoczesny interfejs, który pozwala na przesyłanie sygnałów wideo i audio z komputera do monitora. W branży IT korzystają z niego wszyscy, bo ma super możliwości przesyłania danych oraz świetną jakość obrazu. Ogólnie ma lepsze rozdzielczości i częstotliwości odświeżania niż stare złącza jak D-SUB czy DVI, a to sprawia, że jest idealny dla profesjonalistów, którzy zajmują się grafiką komputerową, edycją wideo czy grami. Co więcej, DisplayPort wspiera technologie jak FreeSync i G-Sync, które poprawiają obraz podczas dynamicznych scen. Fajną funkcją jest też możliwość podłączenia kilku monitorów do jednego portu dzięki MST (Multi-Stream Transport). Dlatego właśnie DisplayPort stał się takim standardem w nowoczesnych komputerach i monitorach. No i warto dodać, że jego złącza są lepiej zabezpieczone przed utratą sygnału, bo mają dodatkowe zatrzaski, które stabilizują połączenie.

Pytanie 40

Jednym z metod ograniczenia dostępu do sieci bezprzewodowej dla osób nieuprawnionych jest

A. wyłączenie szyfrowania

B. zmiana standardu szyfrowania z WPA na WEP

C. dezaktywacja rozgłaszania identyfikatora sieci

D. zmiana kanału transmisji sygnału

Zmienianie kanału nadawania sygnału nie stanowi istotnego środka bezpieczeństwa. Choć może to minimalnie zmniejszyć zakłócenia od innych sieci, nie chroni przed nieautoryzowanym dostępem. Osoby z odpowiednim doświadczeniem mogą łatwo zidentyfikować kanał, na którym sieć nadaje. Wyłączenie szyfrowania jest jednym z najgorszych możliwych kroków, ponieważ otwiera dostęp do sieci dla każdego, kto jest w zasięgu sygnału. To podejście całkowicie pomija podstawowe zasady ochrony danych, co może prowadzić do kradzieży informacji czy złośliwych ataków. Zmiana standardu szyfrowania z WPA na WEP to także nieodpowiednia strategia – WEP jest przestarzałym standardem, który oferuje bardzo niską ochronę i jest łatwy do złamania. Użytkownicy często mylą wrażenie, że zmiana szyfrowania poprawia bezpieczeństwo, a w rzeczywistości może je znacznie osłabić. Kluczowe jest stosowanie aktualnych standardów, takich jak WPA3, aby zabezpieczyć sieci bezprzewodowe. Ignorowanie tych zasad prowadzi do powszechnych błędów, które mogą skutkować poważnymi incydentami bezpieczeństwa.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej