Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik programista
  • Kwalifikacja: INF.04 - Projektowanie, programowanie i testowanie aplikacji
  • Data rozpoczęcia: 7 stycznia 2025 15:25
  • Data zakończenia: 7 stycznia 2025 15:42

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W jaki sposób można zmniejszyć liczbę danych zbieranych przez aplikacje mobilne?

A. Nie blokować aplikacjom dostępu do lokalizacji oraz kontaktów
B. Udostępniać aplikacjom wszystkie niezbędne informacje
C. Weryfikować i regulować uprawnienia aplikacji w ustawieniach
D. Używać aplikacji bez sprawdzania ich źródła
Jeśli nie wyłączysz dostępu aplikacji do lokalizacji i kontaktów, to ryzykujesz, że zbiorą one o Tobie za dużo informacji, co nie jest fajne. Korzystanie z aplikacji bez sprawdzenia, czy są okej, może prowadzić do tego, że wgrasz coś złośliwego. Jak dajesz aplikacjom dostęp do wszystkich możliwych danych, to otwierasz drzwi dla nieautoryzowanego dostępu do twoich prywatnych rzeczy. To może skończyć się kradzieżą tożsamości lub sprzedawaniem twoich danych reklamodawcom bez twojej zgody, co jest zdecydowanie nie w porządku.

Pytanie 2

Jakie jest oznaczenie normy międzynarodowej?

A. PN
B. ISO
C. EN
D. CE
PN (Polska Norma) to krajowy odpowiednik norm, który dotyczy produktów i usług w Polsce – nie jest to oznaczenie międzynarodowe. EN (European Norm) to europejskie standardy, które są stosowane na poziomie Unii Europejskiej i nie mają statusu globalnego. Oznaczenie CE (Conformité Européenne) wskazuje, że produkt spełnia wymagania dyrektyw unijnych dotyczących bezpieczeństwa, zdrowia i ochrony środowiska, jednak nie jest to norma międzynarodowa, lecz certyfikat obowiązujący na terenie UE.

Pytanie 3

W języku C++, zakładając, że przedstawiony fragment kodu poprawnie się skompiluje i zostanie wykonany, to zmiennej liczba przypisana zostanie wartość

Ilustracja do pytania
A. rzeczywista podzielna przez 1OOO
B. dowolna pseudolosowa z przedziału typu int
C. równa 1OOO
D. pseudolosowa nie większa niż 999
Linia kodu int liczba = rand() % 1000; w języku C++ używa funkcji rand() do generowania liczby pseudolosowej. Funkcja ta zwraca liczbę całkowitą z zakresu od 0 do RAND_MAX zdefiniowanego w standardowej bibliotece C++. Obliczenie rand() % 1000 wykonuje operację modulo na wygenerowanej liczbie, co oznacza, że wynik zawsze będzie liczbą z zakresu od 0 do 999. Jest to powszechna technika używana do ograniczenia zakresu wartości zwracanych przez funkcję rand() do konkretnego przedziału. Takie podejście jest często wykorzystywane do generowania pseudolosowych wartości całkowitych w określonym zakresie, co jest przydatne w wielu zastosowaniach, od prostych programów testowych po bardziej złożone aplikacje symulacyjne. Należy pamiętać, że funkcja rand() generuje liczby pseudolosowe, co oznacza, że sekwencja liczb będzie się powtarzać przy każdym uruchomieniu programu, chyba że zostanie zainicjowana za pomocą funkcji srand() z unikalnym ziarnem. Jest to zgodne z dobrymi praktykami, aby zapewnić różnorodność w generowanych liczbach pseudolosowych, zwłaszcza w kontekście testowania i symulacji komputerowych.

Pytanie 4

Wskaż programowanie, w którym możliwe jest stworzenie aplikacji mobilnej dla systemu Android?

A. Obiective-C
B. Java
C. C++
D. Swift
Java jest jednym z najważniejszych języków programowania wykorzystywanych do tworzenia aplikacji mobilnych na platformę Android. Został stworzony przez firmę Sun Microsystems i obecnie jest rozwijany przez Oracle. Java jest językiem obiektowym, co oznacza, że umożliwia programistom tworzenie aplikacji w sposób modularny i zorganizowany. W kontekście Androida, Java jest podstawowym językiem, w którym bazowe API (Application Programming Interface) zostało opracowane. Wysoka wydajność, bogata biblioteka klas oraz wsparcie dla programowania wielowątkowego sprawiają, że Java jest idealnym wyborem dla deweloperów aplikacji mobilnych. Przykładowo, do stworzenia prostego interfejsu użytkownika w aplikacji Android, programista może wykorzystać takie elementy jak TextView czy Button, które są częścią frameworka Android SDK. Współczesne praktyki wskazują również na wykorzystanie Java w połączeniu z Kotlinem, co pozwala na osiągnięcie lepszych rezultatów i zwiększa efektywność w pracy nad projektami mobilnymi.

Pytanie 5

Jakie są różnice między kompilatorem a interpretem?

A. Kompilator przekształca kod źródłowy na język maszynowy przed uruchomieniem aplikacji
B. Interpreter konwertuje kod źródłowy na język maszynowy przed jego kompilacją
C. Kompilator przetwarza kod na język maszynowy w momencie jego wykonywania
D. Interpreter tworzy plik wykonywalny, który funkcjonuje niezależnie od otoczenia
Kompilator zamienia kod źródłowy na język maszynowy zanim program się uruchomi. W efekcie dostajemy plik wykonywalny, taki jak .exe w Windowsie. To fajne, bo po skompilowaniu aplikacja działa samodzielnie i nie potrzeba jej tłumaczyć od nowa. Dzięki temu programy, które są skompilowane, są zazwyczaj dużo szybsze i lepiej zoptymalizowane niż te, które są interpretowane. Warto wiedzieć, że kompilatory są wykorzystywane w językach takich jak C, C++ czy Java. Kompilacja ma też tę zaletę, że można wykrywać błędy jeszcze przed uruchomieniem programu, co jest naprawdę przydatne.

Pytanie 6

Celem mechanizmu obietnic (ang. promises) w języku JavaScript jest

A. zarządzanie funkcjonalnością związaną z kodem asynchronicznym
B. ulepszenie czytelności kodu synchronicznego
C. zastąpienie mechanizmu dziedziczenia w programowaniu obiektowym
D. zarządzanie przechwytywaniem błędów aplikacji
Mechanizm obietnic (Promises) w JavaScript umożliwia obsługę kodu asynchronicznego. Pozwala na efektywne zarządzanie operacjami, które mogą się zakończyć sukcesem lub błędem w przyszłości, np. pobieranie danych z API. Promisy umożliwiają unikanie tzw. 'callback hell' i poprawiają czytelność kodu.

Pytanie 7

Jaki jest wymagany sposób do realizacji algorytmu sortowania bąbelkowego na n-elementowej tablicy?

A. dwie pętle działające na najwyżej n-elementach każda
B. dwie pętle funkcjonujące na co najmniej (n+1) elementach każda
C. jedna pętla operująca na 2n elementach oraz warunek
D. n-liczby warunków
Aby zaimplementować algorytm sortowania bąbelkowego, potrzebne są dwie pętle iteracyjne, które porównują i zamieniają miejscami elementy tablicy. Zewnętrzna pętla iteruje po całej tablicy, natomiast wewnętrzna pętla wykonuje kolejne porównania i przestawia elementy, jeśli są one w nieprawidłowej kolejności. Algorytm sortowania bąbelkowego charakteryzuje się prostotą, ale jego złożoność obliczeniowa wynosi O(n²), co czyni go mało efektywnym dla dużych zbiorów danych. Niemniej jednak, jest to jedno z pierwszych ćwiczeń programistycznych, które wprowadza do zagadnień algorytmicznych i uczy podstaw iteracji oraz manipulacji tablicami. Pomimo swojej niskiej wydajności, sortowanie bąbelkowe jest często wykorzystywane do celów edukacyjnych oraz w przypadkach, gdy prostota implementacji ma większe znaczenie niż szybkość działania.

Pytanie 8

Algorytmu Euklidesa, przedstawionego na schemacie, należy użyć do obliczenia.

Ilustracja do pytania
A. najmniejszej liczby pierwszej w danym zakresie
B. największego elementu w zbiorze liczb
C. Największego Wspólnego Dzielnika
D. Najmniejszej Wspólnej Wielokrotności
Algorytm Euklidesa to klasyczna metoda stosowana do wyznaczania największego wspólnego dzielnika (NWD) dwóch liczb całkowitych. Działa na zasadzie iteracyjnego odejmowania mniejszej liczby od większej aż do momentu, gdy obie liczby staną się równe. Wtedy ta wspólna wartość jest największym wspólnym dzielnikiem. Algorytm jest bardzo efektywny, nawet dla dużych liczb, co czyni go powszechnie stosowanym w praktycznych zastosowaniach, takich jak kryptografia czy optymalizacja komputerowa. W kryptografii, szczególnie w systemach kluczy publicznych, takich jak RSA, obliczanie NWD jest kluczowe dla generowania kluczy. Algorytm Euklidesa jest też podstawą dla bardziej zaawansowanych algorytmów, takich jak rozszerzony algorytm Euklidesa, który umożliwia obliczenie również współczynników liczbowych używanych w teoretycznych dowodach matematycznych. Jego implemetacja jest również często wykorzystywana w bibliotekach matematycznych języków programowania, co świadczy o jego uniwersalności i znaczeniu w dzisiejszej technologii.

Pytanie 9

Która z poniższych struktur danych jest najbardziej odpowiednia do przechowywania unikalnych elementów?

A. Zbiór (Set)
B. Sekwencja
C. Kolejka priorytetowa
D. Tablica
Lista pozwala na dodawanie powtarzających się elementów, więc nie daje ci unikalności. Tablica działa podobnie, bo też trzyma duplikaty, bez jakiegoś mechanizmu, który by je automatycznie usuwał. Kolejka priorytetowa przechowuje rzeczy według określonej kolejności, ale tu znowu nie jest mowa o unikalności. Każda z tych struktur ma swoje zadania, ale żadna nie jest tak dobra jak zbiór, jeśli chodzi o trzymanie unikalnych danych. Dziwne, nie?

Pytanie 10

Jakie znaczenie ma pojęcie "debugowanie" w kontekście programowania?

A. Tworzenie nowych funkcjonalności aplikacji
B. Przygotowywanie dokumentacji kodu
C. Wyszukiwanie i usuwanie błędów w kodzie
D. Wdrażanie aplikacji w środowisku produkcyjnym
Debugowanie to proces wyszukiwania i eliminowania błędów (bugów) w kodzie źródłowym programu. Polega na analizowaniu działania aplikacji linia po linii, śledzeniu wartości zmiennych, analizie stosu wywołań i wykrywaniu miejsc, w których program działa niezgodnie z oczekiwaniami. Debugowanie umożliwia programistom szybkie odnajdywanie błędów logicznych, składniowych oraz problemów z wydajnością aplikacji. Narzędzia takie jak Visual Studio, PyCharm, IntelliJ IDEA czy Chrome DevTools oferują zaawansowane funkcje debugowania, takie jak punkty przerwań (breakpoints), krokowe wykonywanie kodu i podgląd pamięci. Proces debugowania jest kluczowy w każdym etapie rozwoju oprogramowania, ponieważ znacząco wpływa na stabilność i jakość finalnego produktu.

Pytanie 11

Zaproponowany fragment kodu w Android Studio realizuje metodę nasłuchującą do obsługi wydarzenia

Ilustracja do pytania
A. wybór daty
B. zmiany stanu kontrolki Switch
C. naciśnięcia przycisku
D. zmiany w polu tekstowym
Metoda OnClickListener, to coś, co na pewno warto znać, gdy pracujesz z aplikacjami na Androida. Gdy użytkownik klika przycisk, wywoływana jest metoda onClick. I tu możesz zrobić różne rzeczy, jak na przykład przejść do innego ekranu, zapisać dane albo uruchomić jakąś akcję w tle. To jest dobry przykład wzorca projektowego zwanego Delegacja, który pomaga oddzielić to, co widzisz w interfejsie, od tego, co dzieje się w aplikacji. Dzięki temu łatwiej zarządzać kodem i wprowadzać zmiany. Fajnie jest, gdy logikę umieszczasz w osobnych metodach, bo wtedy testowanie całej aplikacji staje się prostsze. Przykłady? Możesz na przykład użyć OnClickListenera, żeby zrobić logowanie po kliknięciu przycisku lub wysłać formularz. Pamiętaj też, żeby unikać ciężkich operacji w metodzie onClick, żeby aplikacja działała płynnie.

Pytanie 12

Jakie są różnice między dialogiem modalnym a niemodalnym?

A. Dialog modalny wymaga zamknięcia, aby powrócić do głównego okna aplikacji, natomiast dialog niemodalny tego nie wymaga
B. Dialog modalny działa w tle, podczas gdy dialog niemodalny jest zawsze wyświetlany na pierwszym planie
C. Dialog modalny jest ograniczony wyłącznie do aplikacji konsolowych
D. Dialog modalny umożliwia interakcję z innymi oknami aplikacji, a dialog niemodalny tego nie pozwala
Dialog modalny to okno dialogowe, które wymaga interakcji użytkownika przed powrotem do głównego okna aplikacji. Tego rodzaju okna są często wykorzystywane do wyświetlania komunikatów, potwierdzeń lub formularzy wymagających danych wejściowych. Modalność zapewnia, że użytkownik nie może przejść do innej części aplikacji bez uprzedniego zamknięcia okna dialogowego. To rozwiązanie pomaga w wymuszeniu ważnych akcji, takich jak potwierdzenie usunięcia pliku lub zatwierdzenie płatności. Dialog niemodalny natomiast pozwala na interakcję z resztą aplikacji nawet wtedy, gdy okno dialogowe jest otwarte, co sprawdza się w mniej krytycznych sytuacjach, np. podczas wyświetlania dodatkowych opcji.

Pytanie 13

Jaką właściwość ma sieć synchroniczna?

A. Nie jest konieczna synchronizacja zegarów
B. Transmisja danych odbywa się w wyznaczonych interwałach czasowych
C. Gwarantuje większą elastyczność w przesyłaniu danych
D. Przekazywanie danych zachodzi w sposób niesystematyczny
Sieć synchroniczna charakteryzuje się tym, że transmisja danych odbywa się w ustalonych odstępach czasu, co oznacza, że wszystkie urządzenia w sieci są zsynchronizowane do jednego zegara. Taki sposób przesyłania danych pozwala na precyzyjne określenie momentu, w którym dane są wysyłane i odbierane, co redukuje opóźnienia i błędy w komunikacji. Przykładem sieci synchronicznej jest system TDM (Time Division Multiplexing), który dzieli czas na różne sloty, przydzielając każdy slot konkretnemu użytkownikowi lub urządzeniu. Dzięki temu każdy uczestnik sieci ma gwarancję, że w swoim czasie dostanie dostęp do medium transmisyjnego. Standardy takie jak SONET (Synchronous Optical Network) i SDH (Synchronous Digital Hierarchy) są przykładami technologii, które wykorzystują synchronizację do efektywnego przesyłania danych na dużych odległościach. Takie podejście jest powszechnie stosowane w telekomunikacji, gdzie wysoka wydajność i niezawodność transmisji są kluczowe dla jakości usług.

Pytanie 14

Jakie jest rozwiązanie dla dodawania binarnego liczb 1011 oraz 110?

A. 10001
B. 10101
C. 11001
D. 11101
Dodawanie binarne to podstawowa operacja w systemie liczbowym, który używa tylko dwóch cyfr: 0 i 1. W przypadku dodawania liczb binarnych, proces ten przypomina dodawanie w systemie dziesiętnym, jednak z pewnymi różnicami ze względu na ograniczony zestaw cyfr. Gdy dodajemy liczby 1011 i 110, należy ustawić je w kolumnach, podobnie jak w dodawaniu dziesiętnym. Zaczynamy od najmniej znaczącej cyfry. W pierwszej kolumnie mamy 1 + 0, co daje 1. W drugiej kolumnie mamy 1 + 1, co daje 0, ale musimy przenieść 1 do następnej kolumny (przeniesienie jest kluczowym elementem w dodawaniu binarnym). W trzeciej kolumnie dodajemy 1 (przeniesienie) + 0 + 1, co daje 0 i przenosimy 1 do następnej kolumny. W czwartej kolumnie dodajemy przeniesienie 1 + 1 (z liczby 1011), co daje 10 w systemie binarnym, co oznacza 0 i przeniesienie 1. Końcowym wynikiem dodawania daje 10001 w systemie binarnym. To podejście jest zgodne z zasadami arytmetyki binarnej, które są fundamentem działania komputerów i systemów cyfrowych, w których operacje na danych są realizowane w systemie binarnym.

Pytanie 15

Jaki rodzaj testów można scharakteryzować przedstawionym opisem?

Ilustracja do pytania
A. testy jednostkowe
B. testy wydajnościowe
C. testy zgodności
D. testy funkcjonalne
Testy wydajnościowe oceniają szybkość i stabilność aplikacji pod obciążeniem. Testy jednostkowe sprawdzają działanie pojedynczych fragmentów kodu (np. funkcji). Testy kompatybilności oceniają, czy aplikacja działa poprawnie na różnych urządzeniach lub systemach operacyjnych.

Pytanie 16

Jakie znaczenie ma krajowa normalizacja dla produktów i usług?

A. Ogranicza liczbę dostępnych towarów
B. Gwarantuje lepszą zgodność oraz jakość
C. Restrukcjonuje innowacje technologiczne
D. Usuwa konieczność przeprowadzania kontroli jakości
Normalizacja krajowa to świetny sposób na to, żeby produkty i usługi były bardziej spójne i lepszej jakości. Kiedy mamy standardy, to producenci mogą robić rzeczy, które są zgodne z wymaganiami technicznymi. To z kolei sprawia, że konsumenci mogą bardziej ufać produktom, a ryzyko, że coś będzie wadliwe, spada. Dzięki normalizacji zwiększa się bezpieczeństwo, poprawia interoperacyjność, a to wszystko wspiera rozwój technologiczny. No i jest jeszcze to, że łatwiej jest wymieniać produkty między różnymi rynkami, co ma pozytywny wpływ na całą gospodarkę.

Pytanie 17

Testy mające na celu identyfikację błędów w interfejsach między modułami bądź systemami nazywane są testami

A. wydajnościowymi
B. jednostkowymi
C. integracyjnymi
D. bezpieczeństwa
Testy integracyjne mają na celu wykrycie błędów w interfejsach i połączeniach między modułami lub systemami. Głównym celem tych testów jest sprawdzenie, czy różne komponenty aplikacji współpracują ze sobą zgodnie z oczekiwaniami. Testy integracyjne są przeprowadzane po testach jednostkowych, ale przed testami systemowymi. W praktyce testy te obejmują scenariusze, w których kilka modułów wymienia dane lub współdziała w ramach wspólnego procesu. Integracja jest kluczowa dla zapewnienia, że cały system działa jako spójna całość, co minimalizuje ryzyko błędów na etapie produkcji i poprawia jakość końcowego produktu. Przykładem może być test komunikacji między modułem autoryzacji użytkowników a modułem płatności w aplikacji e-commerce.

Pytanie 18

W zamieszczonej ramce znajdują się notatki testera dotyczące przeprowadzanych testów aplikacji. Jakiego typu testy planuje przeprowadzić tester?

Ilustracja do pytania
A. Bezpieczeństwa
B. Wydajnościowe
C. Interfejsu
D. Jednostkowe
Testy wydajnościowe są kluczowe dla zapewnienia, że system działa sprawnie pod różnym obciążeniem. Są one wykonywane, aby zrozumieć, jak aplikacja zachowuje się w warunkach rzeczywistych, kiedy wiele użytkowników korzysta z niej jednocześnie. W pytaniu wymienione zostały zadania takie jak mierzenie czasu logowania się użytkowników oraz sprawdzanie, czy czas ten wzrasta wraz ze wzrostem liczby użytkowników. To typowe aspekty testów wydajnościowych. Takie testy pomagają określić limity skalowalności i zapewniają, że aplikacja może obsługiwać oczekiwaną liczbę użytkowników bez spadku wydajności. Standardy branżowe, takie jak ISO/IEC 25010, zwracają uwagę na konieczność testowania wydajności, by zidentyfikować potencjalne wąskie gardła i zapewnić satysfakcjonujące doświadczenia użytkownikom. Dobrymi praktykami są używanie narzędzi takich jak JMeter czy LoadRunner, które umożliwiają symulację obciążenia i analizę wyników w celu optymalizacji kodu i infrastruktury. Tego typu testy są nieodzowne przed wdrożeniem aplikacji produkcyjnej, aby zapewnić jej niezawodne działanie.

Pytanie 19

Jakiego kodu dotyczy treść wygenerowana w trakcie działania programu Java?

Ilustracja do pytania
A. Kodu 4
B. Kodu 1
C. Kodu 2
D. Kodu 3
W przypadku kodu 4 mamy do czynienia z operatorem modulo zastosowanym na zmiennych x i y. Wiąże się to z próbą podziału przez zero co w języku Java skutkuje wygenerowaniem wyjątku java.lang.ArithmeticException. Przykładowo jeśli y wynosi zero to operacja x % y jest niedozwolona i spowoduje wyjątek. Rozumienie jak bezpiecznie wykonywać operacje arytmetyczne w Javie jest kluczowe dla unikania takich błędów. Zgodnie z dobrymi praktykami należy zawsze sprawdzać wartości zmiennych przed wykonaniem operacji matematycznych które mogą prowadzić do błędów wykonania programu. Ważne jest aby stosować techniki obsługi wyjątków try-catch które pozwalają na przechwycenie i odpowiednie zarządzanie błędami. Używanie odpowiednich testów jednostkowych może pomóc w wcześniejszym wykryciu takich problemów co jest standardem w branży programistycznej. Zrozumienie obsługi błędów w programowaniu pozwala na tworzenie bardziej niezawodnych i odpornych na błędy aplikacji co jest istotnym aspektem pracy profesjonalnego programisty.

Pytanie 20

Który z wymienionych aktów prawnych odnosi się do ochrony danych osobowych w krajach Unii Europejskiej?

A. Creative Commons
B. Open Source Initiative
C. DMCA
D. GDPR (RODO)
GDPR (RODO) to akt prawny dotyczący ochrony danych osobowych w Unii Europejskiej. Wprowadza on jednolite zasady przetwarzania danych, zwiększając ochronę prywatności obywateli. RODO daje użytkownikom prawo do dostępu do swoich danych, ich poprawiania, a także żądania ich usunięcia (prawo do bycia zapomnianym). Firmy muszą transparentnie informować o celach przetwarzania danych oraz zapewniać odpowiedni poziom zabezpieczeń. Niezastosowanie się do przepisów RODO skutkuje wysokimi karami finansowymi.

Pytanie 21

Jakie określenie w programowaniu obiektowym odnosi się do "zmiennej klasy"?

A. Konstruktor
B. Pole
C. Metoda
D. Obiekt
Pole (ang. field) to zmienna należąca do klasy, która przechowuje dane opisujące stan obiektu. Jest to integralna część definicji klasy, a każde wystąpienie klasy (obiekt) ma swoje własne kopie pól. Przykład w C++: `class Osoba { public: string imie; int wiek; }`. W tym przypadku `imie` i `wiek` to pola klasy `Osoba`, które opisują właściwości każdej osoby. Pola mogą mieć różne poziomy dostępu (`public`, `private`, `protected`), co umożliwia kontrolowanie, które części programu mają do nich dostęp. Dzięki polom obiekty przechowują swój stan i mogą zmieniać go podczas działania programu.

Pytanie 22

Jakie są różnice między procesem kompilacji a interpretacją kodu?

A. Kompilacja wymaga użycia debuggera, natomiast interpretacja tego nie potrzebuje
B. Interpretacja umożliwia tworzenie bibliotek dynamicznych, a kompilacja bibliotek statycznych
C. Kompilacja jest stosowana jedynie w programowaniu obiektowym
D. Kompilacja przekształca cały kod źródłowy przed jego wykonaniem, podczas gdy interpretacja tłumaczy kod na bieżąco
Debugger to narzędzie, które nie jest konieczne do kompilacji, ale może pomóc w szukaniu błędów w kodzie, który został skompilowany lub interpretowany. Programowanie obiektowe nie działa tylko w przypadku kompilacji, bo wiele języków jak Python czy Ruby działa w trybie interpretacji. No i tworzenie bibliotek dynamicznych nie jest tylko związane z interpretacją - zarówno kompilacja, jak i interpretacja mogą z nich korzystać, w zależności od tego, co potrzebujesz w projekcie.

Pytanie 23

Który z warunków logicznych weryfikuje, czy zmienna całkowita x jest dodatnią liczbą składającą się z dwóch cyfr i jest podzielna przez 4?

A. (x > 0 && x < 100) || (x / 4 == 0)
B. (x > 9 && x < 100) && (x % 4 == 0)
C. (x > 9 && x < 100) || (x % 4 == 0)
D. (x > 9 || x < 100) && (x / 4 == 0)
Warunek (x > 9 && x < 100) && (x % 4 == 0) sprawdza, czy zmienna x jest dodatnią liczbą dwucyfrową podzielną przez 4. Dzięki operatorom logicznym && programista może precyzyjnie określić, czy liczba mieści się w odpowiednim zakresie i spełnia wymagania dotyczące podzielności. Tego typu warunki są niezbędne przy filtrowaniu danych i walidacji użytkowych wejść.

Pytanie 24

Zaprezentowany diagram Gantta odnosi się do projektu IT. Przy założeniu, że każdy członek zespołu dysponuje wystarczającymi umiejętnościami do realizacji każdego z zadań oraz że do każdego zadania można przypisać jedynie jedną osobę, która poświęci na zadanie pełny dzień pracy, to minimalna liczba członków zespołu powinna wynosić:

Ilustracja do pytania
A. 4 osoby
B. 5 osób
C. 1 osobę
D. 2 osoby
Diagram Gantta przedstawia harmonogram projektu, gdzie poszczególne zadania są przypisane do konkretnych dni. W sytuacji, gdy każdy członek zespołu jest w stanie wykonać dowolne zadanie, minimalna liczba osób potrzebna do realizacji projektu to liczba równoczesnych zadań w najbardziej wymagającym momencie. Kluczowe jest tu równomierne rozłożenie pracy i unikanie przestojów, co zapewnia efektywne wykorzystanie zasobów.

Pytanie 25

Wzorzec projektowy "Metoda szablonowa" (Template method) stosuje się do:

A. określenia szkieletu algorytmu i pozostawienia szczegółów implementacji dla podklas
B. organizowania obiektów w hierarchiczne struktury drzewiaste
C. gromadzenia obiektów w jednorodnej kolekcji
D. centralizacji zarządzania wieloma instancjami obiektów
Wzorzec Metoda Szablonowa (Template Method) umożliwia zdefiniowanie szkieletu algorytmu w klasie bazowej, natomiast szczegółowa implementacja poszczególnych kroków jest pozostawiona podklasom. Dzięki temu wzorzec promuje zasadę ponownego użycia kodu i zapewnia spójność w strukturze algorytmów. Template Method jest często stosowany w przypadku procesów, które mają stałą strukturę, ale mogą wymagać różnej implementacji w zależności od specyficznych potrzeb. Przykładem może być klasa obsługująca różne formaty dokumentów, gdzie metody parsowania lub walidacji są różne, ale ogólny proces ich przetwarzania pozostaje taki sam.

Pytanie 26

Który z wymienionych kroków wchodzi w skład testowania aplikacji?

A. Projektowanie bazy danych
B. Opracowywanie interfejsu graficznego
C. Debugowanie kodu w celu znalezienia błędów
D. Kompilowanie aplikacji
Debugowanie kodu w celu znalezienia błędów to jeden z kluczowych etapów testowania aplikacji. Proces ten polega na uruchamianiu programu w trybie debugowania, co pozwala na śledzenie jego działania linijka po linijce i identyfikowanie miejsc, w których występują błędy. Debugowanie umożliwia analizowanie wartości zmiennych, śledzenie przepływu programu i wykrywanie nieoczekiwanych zachowań, co jest niezbędne do usunięcia błędów i poprawy wydajności aplikacji. Narzędzia do debugowania, takie jak Visual Studio, PyCharm czy Chrome DevTools, pozwalają na dokładne testowanie kodu na różnych etapach jego rozwoju, co znacząco skraca czas naprawy błędów i zwiększa jakość oprogramowania.

Pytanie 27

Reguła zaangażowania i konsekwencji jako jedna z zasad wpływania na innych odnosi się

A. do uległości wobec autorytetów
B. do kierowania się zdaniem danej grupy
C. do odwzajemniania się osobie, która nam pomogła
D. do doprowadzania spraw do końca
Reguła zaangażowania i konsekwencji odnosi się do potrzeby doprowadzenia spraw do końca. Kiedy ktoś podejmie decyzję lub działanie, jest bardziej skłonny kontynuować, aby zachować spójność wewnętrzną i unikać dysonansu poznawczego.

Pytanie 28

Jaką rolę odgrywa interpreter w kontekście programowania?

A. Przekłada kod źródłowy na język maszynowy w trakcie działania programu
B. Łączy kod źródłowy z zewnętrznymi bibliotekami
C. Zoptymalizowuje wydajność aplikacji w środowisku produkcyjnym
D. Generuje plik wykonywalny dla systemu operacyjnego
Interpreter tłumaczy kod źródłowy na język maszynowy instrukcja po instrukcji, co oznacza, że każda linia kodu jest analizowana i wykonywana na bieżąco. Dzięki temu programy interpretowane, takie jak te w Pythonie, Ruby czy JavaScript, mogą być szybko testowane i uruchamiane bez konieczności wcześniejszej kompilacji. Interpretacja pozwala na elastyczność w procesie rozwoju, ponieważ zmiany w kodzie są widoczne natychmiast po zapisaniu pliku. To czyni interpreter idealnym narzędziem do prototypowania i budowania aplikacji w dynamicznych środowiskach.

Pytanie 29

Jakie zastosowanie ma język Swift w zakresie aplikacji mobilnych?

A. Do tworzenia aplikacji na system iOS
B. Do zarządzania bazami danych w aplikacjach mobilnych
C. Do przeprowadzania testów aplikacji mobilnych
D. Do tworzenia aplikacji na system Android
Swift to język programowania stworzony przez Apple, który służy do tworzenia aplikacji na system iOS, macOS, watchOS i tvOS. Swift został zaprojektowany z myślą o nowoczesnym i bezpiecznym programowaniu, eliminując wiele typowych błędów spotykanych w Objective-C, takich jak null pointer exceptions. Dzięki swojej wydajności, przejrzystej składni i integracji z XCode, Swift stał się standardem w ekosystemie Apple. Język wspiera interaktywną platformę Playground, co umożliwia szybkie testowanie kodu, a także pełną integrację z narzędziami Apple, co czyni go niezbędnym narzędziem dla deweloperów aplikacji na iPhone'y i iPady.

Pytanie 30

Zalecenia standardu WCAG 2.0 dotyczące percepcji koncentrują się na

A. umożliwieniu interakcji między komponentami użytkownika za pomocą klawiatury
B. zrozumieniu i wiarygodności prezentowanych treści na stronie
C. prezentacji elementów interfejsu użytkownika
D. zapewnieniu odpowiedniej ilości czasu na przeczytanie i zrozumienie treści
Pierwsza z niepoprawnych odpowiedzi odnosi się do zrozumienia i rzetelności w dostarczonych treściach na stronie, co jest ważnym aspektem, ale nie dotyczy bezpośrednio percepcji komponentów interfejsu użytkownika. Zrozumienie treści jest związane z czytelnością tekstu oraz jego strukturalną formą, co nie jest bezpośrednio związane z interfejsem. Kolejna niepoprawna odpowiedź, dotycząca zapewnienia wystarczającej ilości czasu na przeczytanie i przetworzenie treści, odnosi się bardziej do zasad dostępności dotyczących czasu, które są istotne dla użytkowników z różnymi zdolnościami przetwarzania informacji, ale nie dotyczą samej percepcji komponentów interfejsu. Ostatnia odpowiedź, dotycząca zapewnienia interakcji pomiędzy komponentami użytkownika przy użyciu klawiatury, również nie odnosi się bezpośrednio do percepcji, a bardziej do interakcji użytkownika z systemem. Choć interakcja jest istotna, kluczowe jest zrozumienie, że percepcja skupia się na sposobie, w jaki użytkownicy dostrzegają i interpretują te komponenty, a nie na ich interakcji. Dlatego też, te odpowiedzi, choć dotyczą ważnych kwestii dostępności, nie są zgodne z istotą pytania.

Pytanie 31

Jakie są korzyści z wykorzystania struktur danych typu mapa (np. HashMap w Javie) w kontekście tworzenia zbiorów danych?

A. Ponieważ struktury danych typu mapa zajmują mniej pamięci niż tablice
B. Gdyż nie potrzebują znajomości wielkości danych przed kompilacją
C. Z powodu szybkiego uzyskiwania dostępu do elementów przy użyciu klucza
D. Bo pozwalają na sortowanie danych bez dodatkowych działań
Mapa, na przykład HashMap w Javie, to taka fajna struktura, która trzyma pary klucz-wartość. Dzięki temu szybko możemy znaleźć dane, korzystając z unikalnego klucza. HashMap jest super, bo pozwala nam na błyskawiczne dodawanie, usuwanie i wyszukiwanie elementów w czasie O(1). To naprawdę przydaje się, gdy pracujemy z dużymi zbiorami danych. Używamy jej często w aplikacjach wymagających szybkiego dostępu do informacji, jak różne bazy danych czy strony internetowe. No i jeszcze jej elastyczność – można ją łatwo dostosować do zmieniających się zestawów danych, co jest dużym plusem.

Pytanie 32

Która z niżej wymienionych pozycji jest ekwiwalentem biblioteki jQuery?

A. Lodash
B. TypeScript
C. Bootstrap
D. Express.js
Bootstrap to framework CSS, który służy do stylizacji i tworzenia responsywnych interfejsów użytkownika, ale nie oferuje narzędzi do manipulacji danymi jak Lodash. TypeScript to język programowania, który rozszerza JavaScript o statyczne typowanie, ale nie pełni roli biblioteki do manipulacji obiektami i tablicami. Express.js to minimalny framework do budowy serwerów w Node.js i nie ma zastosowania w kontekście manipulacji danymi na poziomie frontendowym, jak ma to miejsce w przypadku Lodash.

Pytanie 33

Co następuje, gdy błąd nie zostanie uchwycony przez blok catch?

A. Instrukcja throw zostanie automatycznie wykreślona
B. Błąd zostanie zignorowany przez kompilator
C. Program kontynuuje działanie, pomijając błąd
D. Program zakończy działanie z błędem
Program nie może kontynuować działania po wystąpieniu wyjątku bez jego obsługi – to mogłoby prowadzić do nieprzewidywalnych błędów. Wyjątek nie jest ignorowany przez kompilator – jeśli wyjątek wystąpi w czasie wykonywania programu, kompilator nie ma na to wpływu. 'Throw' nie jest automatycznie usuwane – to instrukcja zgłaszająca wyjątek, a jej wykonanie jest zależne od warunków w kodzie. Brak obsługi wyjątku prowadzi do natychmiastowego przerwania programu, a nie do pominięcia instrukcji.

Pytanie 34

W klasie pracownik zdefiniowano opisane metody. Która z nich jest odpowiednia do dodania elementu diagnostycznego o treści: cout << "Obiekt został usunięty";

Ilustracja do pytania
A. ~pracownik
B. wypisz
C. operator==
D. pracownik
Destruktor to specjalna metoda w języku C++ oznaczona tyldą przed nazwą klasy która jest wywoływana automatycznie w momencie usuwania obiektu danego typu z pamięci. Dlatego dodanie elementu diagnostycznego cout<<Obiekt został usunięty; jest najbardziej sensowne w destruktorze ponieważ pozwala na śledzenie momentu w którym obiekt przestaje istnieć. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami programistycznymi ponieważ pomaga w debugowaniu i zarządzaniu zasobami w programie. Warto zauważyć że destruktory są kluczowe w kontekście zarządzania pamięcią szczególnie gdy klasa dynamicznie alokuje zasoby. Wówczas destruktor powinien zawierać kod zwalniający te zasoby aby uniknąć wycieków pamięci. Dodawanie diagnostycznych komunikatów może pomóc programistom w identyfikacji potencjalnych błędów związanych z zarządzaniem cyklem życia obiektów i poprawić ogólną stabilność i czytelność kodu. Praktyka ta jest szczególnie ważna w dużych projektach gdzie ręczne śledzenie wszystkich obiektów byłoby trudne i czasochłonne. Warto stosować taką diagnostykę w połączeniu z nowoczesnymi narzędziami do profilowania i analizy pamięci co zwiększa efektywność procesu programistycznego.

Pytanie 35

W jakim przypadku należy umieścić poszkodowanego w pozycji bocznej bezpiecznej?

A. gdy wystąpi omdlenie i brak tętna
B. w sytuacji urazu pleców, gdy osoba jest świadoma
C. w przypadku omdlenia, gdy osoba jest przytomna
D. w przypadku urazu kręgosłupa
Ułożenie poszkodowanego w pozycji bocznej bezpiecznej jest kluczowym krokiem w sytuacjach medycznych, zwłaszcza w przypadku omdlenia, gdy osoba jest przytomna i oddycha. Ta pozycja ma na celu zapewnienie drożności dróg oddechowych, co jest niezbędne, aby uniknąć zadławienia się własnymi wymiotami lub śliną. W sytuacji, gdy osoba traci przytomność, lecz nadal oddycha, ułożenie jej na boku minimalizuje ryzyko aspiracji i wspiera naturalne funkcje oddechowe. Ważne jest, aby przyjąć tę pozycję, ale również monitorować stan poszkodowanego, sprawdzając jego oddech i reakcje. Zgodnie z wytycznymi Europejskiej Rady Resuscytacji, w takich sytuacjach kluczowe jest, aby osoba była w pełni zabezpieczona i nie mogła się przewrócić. Przykłady zastosowania tej techniki obejmują sytuacje, gdzie osoba straciła przytomność na skutek omdlenia związanego z nagłym spadkiem ciśnienia krwi lub innymi czynnikami. Wykorzystanie pozycji bocznej bezpiecznej jest standardem w pierwszej pomocy i jest szkolone w ramach kursów dla ratowników oraz medyków.

Pytanie 36

Jakie jest oznaczenie komentarza wieloliniowego w języku Java?

A. """ ... """
B. <!-- ... -->
C. /* ... */
D. // ... //
Komentarze wieloliniowe w języku Java są oznaczane za pomocą /* ... */. Pozwalają na komentowanie większych fragmentów kodu, co jest przydatne podczas tymczasowego wyłączania kodu lub dodawania obszernych opisów do funkcji i klas.

Pytanie 37

Jaki typ złośliwego oprogramowania funkcjonuje w tle, zbierając dane o wprowadzanych hasłach?

A. Trojan
B. Keylogger
C. Adware
D. Spyware
Keylogger to takie złośliwe oprogramowanie, które działa w tle i rejestruje wszystkie naciśnięcia klawiszy. To naprawdę niebezpieczne, bo może przechwytywać hasła i inne ważne dane osobowe. Keyloggery mogą się dostawać na komputer na różne sposoby, na przykład przez zainfekowane pliki, złośliwe reklamy albo w ramach innych niebezpiecznych programów. Przykładami takich keyloggerów są Spyrix czy Perfect Keylogger, które mogą monitorować, co robisz na komputerze. Z punktu widzenia bezpieczeństwa, standardy takie jak ISO/IEC 27001 mówią, jak ważna jest ochrona informacji. Dlatego tak istotne jest, żeby użytkownicy mieli świadomość zagrożeń, jakie niosą keyloggery i używali dobrego oprogramowania antywirusowego, żeby chronić swoje urządzenia i dane.

Pytanie 38

Wskaż typy numeryczne o stałej precyzji

A. float, double
B. int, short, long
C. long long, long double
D. bool char, string
Typy stałoprzecinkowe, takie jak int, short i long, przechowują liczby całkowite bez części ułamkowej. Są to podstawowe typy danych w wielu językach programowania, używane do przechowywania liczb całkowitych różnej wielkości.

Pytanie 39

Początkowym celem środowisk IDE takich jak: lntellij IDEA, Eclipse, NetBeans jest programowanie w języku

A. C#
B. Java
C. C++
D. Python
Środowiska IDE, takie jak IntelliJ IDEA, Eclipse oraz NetBeans, zostały zaprojektowane z myślą o programowaniu w języku Java, który jest jednym z najpopularniejszych języków programowania na świecie. Te zintegrowane środowiska deweloperskie oferują szereg narzędzi i funkcji, które znacznie ułatwiają proces tworzenia aplikacji w Java. Przykładowo, IntelliJ IDEA, stworzony przez firmę JetBrains, dostarcza wsparcie dla automatycznego uzupełniania kodu, refaktoryzacji oraz analizy statycznej, co przyspiesza cykl rozwoju oprogramowania. Eclipse, będący otwartym oprogramowaniem, umożliwia rozszerzanie swoich funkcji poprzez wtyczki, co czyni go elastycznym narzędziem dla programistów. NetBeans, z kolei, zapewnia łatwe w użyciu interfejsy oraz wsparcie dla wielu technologii związanych z Java, takich jak JavaFX czy Java EE, co czyni go idealnym wyborem dla rozwoju aplikacji webowych i desktopowych. Zgodnie z przyjętymi standardami w branży, Java jest językiem obiektowym, który charakteryzuje się wysoką przenośnością oraz bezpieczeństwem, co czyni go atrakcyjnym wyborem dla wielu projektów komercyjnych oraz edukacyjnych.

Pytanie 40

Jakiego kwalifikatora powinno się użyć dla metody, aby umożliwić do niej dostęp jedynie z wnętrza tej klasy oraz klas dziedziczących, a także, by metoda ta nie była dostępna w żadnej funkcji?

A. public
B. reinterpret_cast
C. private
D. protected
Metoda oznaczona jako 'protected' jest dostępna tylko z poziomu klasy oraz jej klas potomnych. Chroni to przed bezpośrednim dostępem spoza klasy, zapewniając większe bezpieczeństwo kodu i ograniczenie dostępu.