Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
Data rozpoczęcia: 11 czerwca 2025 09:08
Data zakończenia: 11 czerwca 2025 09:23

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Zamieszczony kod w języku PHP

A. jest błędny, indeksami tablicy mogą być wyłącznie liczby całkowite

B. określa tablicę z sześcioma wartościami

C. jest niepoprawny, nieznany operator =>

D. definiuje tablicę z trzema wartościami

Kod przedstawiony w pytaniu to przykład definiowania tablicy asocjacyjnej w języku PHP. Tablica asocjacyjna to struktura danych, która pozwala na przechowywanie wartości związanych z kluczami, które nie muszą być liczbami. W tym przypadku kluczami są łańcuchy znaków: 'imie', 'nazwisko' oraz 'wiek'. Każdy klucz ma przypisaną wartość: 'Anna', 'Nowak' oraz 21. Zatem tablica ta rzeczywiście zawiera trzy pary klucz-wartość. Operator '=>' jest używany w PHP do przypisywania wartości kluczom w tablicach asocjacyjnych. Jest to poprawna składnia i bardzo popularny sposób reprezentowania danych, zwłaszcza w kontekście baz danych i przetwarzania formularzy, gdzie każda wartość ma swoje unikalne znaczenie i klucz. W praktyce tablice asocjacyjne są używane do przechowywania danych, które nie mają charakteru sekwencyjnego, ale są raczej zestawem właściwości lub atrybutów obiektu. Stosowanie tablic asocjacyjnych z odpowiednimi kluczami wspiera czytelność kodu i ułatwia jego zarządzanie zwłaszcza w większych projektach gdzie zrozumienie struktury danych odgrywa kluczową rolę.

Pytanie 2

Podczas tworzenia tabeli w SQL, dla jednej z kolumn ustalono klucz główny. Jakie atrybuty należy zastosować, aby uniemożliwić wprowadzenie wartości pustej?

A. DEFAULT

B. NULL

C. NOT NULL

D. UNIQUE

Atrybut NOT NULL jest kluczowym elementem w definiowaniu struktury tabeli w języku SQL, który zabezpiecza kolumnę przed wstawianiem wartości pustych (NULL). W kontekście klucza głównego, który ma zapewnić unikalność i identyfikowalność każdego rekordu w tabeli, użycie NOT NULL jest niezbędne, aby zagwarantować, że każda wartość w tej kolumnie jest zawsze obecna. Dla przykładu, w stworzonej tabeli `Pracownicy`, jeśli kolumna `ID_Pracownika` jest kluczem głównym, atrybut NOT NULL wymusi, że każde wstawienie rekordu będzie wymagało podania unikalnej wartości dla `ID_Pracownika`, co uniemożliwia dodanie rekordu bez tej wartości. Standard SQL definiuje NOT NULL jako jeden z podstawowych atrybutów, które mogą być używane w deklaracji kolumn, a jego stosowanie jest kluczowe dla integracji danych oraz zapewnienia spójności bazy danych. W praktyce, w przypadku prób dodania rekordu z pustą wartością w takiej kolumnie, system generuje błąd, co eliminuje ryzyko powstawania niekompletnych danych.

Pytanie 3

Do czego służy funkcja PHP o nazwie mysql_num_rows?

A. zwracać rekord, którego numer został przekazany jako parametr funkcji

B. oddawać następny rekord z wyników zapytania

C. podawać liczbę wierszy, które są w wynikach zapytania

D. przyporządkować numery rekordom w bazie danych

Wszystkie pozostałe odpowiedzi są niepoprawne z kilku kluczowych powodów. Pierwsza z niepoprawnych odpowiedzi sugeruje, że funkcja mysql_num_rows ma na celu ponumerowanie rekordów w bazie danych. Takie podejście jest mylące, ponieważ mysql_num_rows nie modyfikuje ani nie przechowuje żadnych danych w bazie, a jedynie zwraca informację o liczbie wierszy w zestawie wyników, co w żaden sposób nie wiąże się z ich numerowaniem. Kolejna błędna odpowiedź wskazuje, że funkcja miałaby zwracać kolejny rekord z wynikami zapytania. W rzeczywistości, mysql_num_rows nie zwraca danych samych w sobie, lecz jedynie informację o ich liczbie, co czyni tę odpowiedź zupełnie nietrafioną. Ostatnia niepoprawna odpowiedź sugeruje, że funkcja zwraca rekord na podstawie numeru podanego w jej parametrze. Znowu, taka interpretacja jest nieprawidłowa, ponieważ mysql_num_rows nie przyjmuje parametrów odnoszących się do konkretnych rekordów, a jedynie do zmiennej wynikowej, która zawiera efekty zapytania SQL. W związku z tym, każde z tych stwierdzeń nieodzwierciedla rzeczywistej funkcji mysql_num_rows i jej zastosowania w kontekście zarządzania i przetwarzania danych w PHP.

Pytanie 4

Jaka linia w języku HTML wskazuje kodowanie znaków używane w dokumencie?

Zapisjest poprawną deklaracją kodowania znaków w dokumencie HTML, ponieważ jest zgodny z aktualnymi standardami W3C. Elementpowinien znajdować się w sekcji dokumentu HTML i pozwala przeglądarkom na właściwe interpretowanie znaków w treści strony. Kodowanie UTF-8 jest szeroko stosowane, ponieważ obsługuje wszystkie znaki w standardzie Unicode, co czyni go idealnym dla aplikacji wielojęzycznych. Użycie poprawnego kodowania jest kluczowe, aby uniknąć problemów z wyświetlaniem tekstu, takich jak błędne znaki lub krzaki, które pojawiają się, gdy przeglądarka nie wie, jak zinterpretować dane. Przykładowo, jeżeli mamy stronę internetową w kilku językach, użycie UTF-8 zapewnia, że znaki diakrytyczne w języku polskim, czeskim czy niemieckim będą poprawnie wyświetlane. Warto również pamiętać, aby zawsze umieszczać tę deklarację jako pierwszą w sekcji , aby zapewnić, że przeglądarka prawidłowo zinterpretuje wszystkie inne elementy. W kontekście SEO oraz dostępności, poprawne kodowanie jest istotne, ponieważ wpływa na indeksowanie treści przez wyszukiwarki oraz ich prezentację dla użytkowników.

Pytanie 5

Czym jest proces normalizacji tabel w kontekście baz danych?

A. wyłącznie stworzenie tabel oraz relacji w bazie

B. analiza i optymalizacja bazy danych

C. wprowadzenie nowych rekordów do bazy

D. wizualizacja struktury bazy danych

Podczas analizy niepoprawnych odpowiedzi, istotne jest zrozumienie, dlaczego niektóre koncepcje są mylone z procesem normalizacji. Odpowiedzi sugerujące dodawanie rekordów do bazy oraz graficzne przedstawienie bazy nie mają związku z normalizacją, która koncentruje się na organizacji istniejących danych w sposób redukujący ich duplikację. Proces dodawania rekordów odnosi się do operacji DML (Data Manipulation Language) w SQL, podczas gdy normalizacja jest bardziej związana z teorią projektowania baz danych. Odpowiedź sugerująca, że normalizacja dotyczy jedynie tworzenia tabel i relacji, ignoruje złożoność tego procesu. Tworzenie tabel to tylko jeden z kroków w procesie normalizacji, który obejmuje również identyfikację zależności między danymi oraz eliminację niepożądanych redundancji. Niezrozumienie tego może prowadzić do nieefektywnej struktury bazy danych, co w perspektywie czasu skutkuje trudnościami w zarządzaniu danymi. Natomiast stwierdzenie, że normalizacja odnosi się jedynie do optymalizacji bazy danych, pomija jej fundamentalne założenia dotyczące integralności danych oraz eliminacji anomalii, które są kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania systemów bazodanowych. W ten sposób można zauważyć, że mylenie tych pojęć prowadzi do błędnych wniosków na temat podstawowych zasad projektowania baz danych.

Pytanie 6

Cechy przedstawione w tabeli dotyczą

Strony ustalają dążenie do konkretnego wyniku
Ważny jest efekt pracy, a nie sposób jej realizacji
Zleceniodawca przekazuje za wykonawcę zaliczkę na podatek dochodowy

A. umowy o pracę

B. umowy zlecenia

C. umowy agencyjnej

D. umowy o dzieło

Umowa o dzieło to rodzaj umowy cywilnoprawnej, która koncentruje się na osiągnięciu określonego rezultatu pracy, a nie na samym procesie jej wykonywania. Jest to typowy kontrakt, w którym strony uzgadniają konkretny efekt, jaki ma być osiągnięty, na przykład stworzenie projektu architektonicznego, wykonanie rzeźby czy napisanie programu komputerowego. W ramach tego typu umowy, wykonawca, czyli osoba realizująca zamówienie, nie podlega typowym regulacjom dotyczącym czasu pracy, które są charakterystyczne dla umów o pracę. Zleceniodawca zobowiązany jest natomiast do odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy, co odróżnia tę umowę od innych typów umów cywilnoprawnych, takich jak na przykład umowa zlecenia, gdzie obowiązek podatkowy może być regulowany odmiennie. Umowa o dzieło jest często wybierana w sytuacjach, gdzie kluczowe jest dostarczenie konkretnego produktu lub usługi, a czas i sposób realizacji mają mniejsze znaczenie.

Pytanie 7

Jak określa się element, który został oznaczony znakiem zapytania w strukturze platformy .NET, a który pozwala na tworzenie indywidualnych aplikacji z wykorzystaniem frameworków oraz na przekształcanie kompilowanego kodu pośredniego na kod maszynowy procesora znajdującego się w komputerze?

A. Biblioteka klas bazowych (BCL)

B. Wspólne środowisko programistyczne (CLP)

C. Wspólne środowisko uruchomieniowe (CLR)

D. Infrastruktura językowa (CLI)

Infrastruktura językowa (CLI) to specyfikacja definiująca standardy dla różnych komponentów platformy .NET, w tym wspólne środowisko uruchomieniowe, ale sama w sobie nie zajmuje się wykonaniem kodu. CLI określa zestaw wytycznych, które umożliwiają tworzenie kodu zgodnego z różnymi językami, lecz nie zajmuje się bezpośrednim przekształcaniem kodu pośredniego na kod maszynowy. Biblioteka klas bazowych (BCL) dostarcza zestaw klas, które ułatwiają programowanie, oferując gotowe funkcje do obsługi operacji we/wy, manipulacji danych czy pracy z siecią. BCL nie zajmuje się jednak uruchamianiem aplikacji ani kompilacją kodu. Wspólne środowisko programistyczne (CLP) jako termin nie jest częścią standardowej terminologii .NET i może być mylące. CLR jest jedynym z tych elementów, który pełni rolę środowiska wykonawczego, umożliwiając uruchamianie kodu na różnych platformach sprzętowych. Pomyłki w wyborze mogą wynikać z niedostatecznego zrozumienia ról poszczególnych komponentów w ekosystemie .NET. Zrozumienie tej struktury jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania możliwości platformy .NET i tworzenia wydajnego, bezpiecznego oprogramowania. Analizowanie ról i funkcji poszczególnych komponentów jest istotne dla pełnego zrozumienia, jak platforma umożliwia tworzenie interoperacyjnych aplikacji w różnych językach programowania.

Pytanie 8

W którym z poniższych przykładów walidacja fragmentu kodu CSS zakończy się sukcesem?

A. p { text-size:bold; }

D. p { font-weight:bold; }

Odpowiedzi, które próbują zastosować atrybuty stylów w niepoprawny sposób, zdradzają zrozumienie składni CSS oraz zasad stylizacji dokumentów HTML. W przypadku

pojawia się błąd, ponieważ atrybut style powinien zawierać właściwość font-weight, a nie font-style. Właściwość font-style jest przeznaczona do określenia stylu czcionki, takiego jak italic czy normal, a nie do ustawiania jej grubości. Zatem użycie 'bold' w kontekście font-style jest nieprawidłowe i prowadzi do tego, że przeglądarka nie zastosuje żadnej stylizacji. W kolejnej opcji, p { text-size:bold; }, znowu widzimy błąd w nazwie właściwości. Nie istnieje właściwość CSS o nazwie text-size; powinna być użyta font-size, a wartością mogą być jednostki takie jak px, em, rem itp. Ponadto, wartość 'bold' nie jest odpowiednia dla font-size, ponieważ ta właściwość przyjmuje liczby i jednostki, a nie stylizację. Ostatnia odpowiedź,

, również jest błędna z tego samego powodu co wcześniej - font-size wymaga konkretnej wartości w jednostkach, a 'bold' nie jest akceptowalną wartością. Te błędne odpowiedzi pokazują, jak ważne jest zrozumienie składni CSS i stosowanie właściwych nazw właściwości w celu efektywnego stylizowania dokumentów HTML.

Pytanie 9

Specjalna funkcja danej klasy stosowana w programowaniu obiektowym, która jest wywoływana automatycznie w momencie tworzenia obiektu, a jej głównym celem jest zazwyczaj inicjalizacja pól, to

A. obiekt

B. specyfikator dostępu

C. destruktor

D. konstruktor

Konstruktor jest specjalną metodą, która jest wywoływana automatycznie w momencie tworzenia obiektu danej klasy. Jego głównym zadaniem jest zainicjowanie pól obiektu, co jest kluczowe dla zapewnienia, że obiekt będzie w pełni gotowy do użycia zaraz po swoim utworzeniu. Konstruktor może przyjmować argumenty, co pozwala na elastyczne i dynamiczne przypisywanie wartości do pól obiektu. Na przykład, w języku Python konstruktor jest definiowany za pomocą metody __init__(), co pozwala na inicjowanie atrybutów obiektów. W praktyce, przy tworzeniu klasy 'Samochód', konstruktor może być użyty do przypisania wartości takich jak marka, model czy rok produkcji. Dobrym podejściem jest również implementacja konstruktorów z wartościami domyślnymi, co zwiększa uniwersalność i łatwość użycia klasy. Użycie konstruktorów jest zgodne z zasadami programowania obiektowego i wspomaga tworzenie bardziej modularnych i łatwiejszych w utrzymaniu aplikacji.

Pytanie 10

W sekcji <head> (w elemencie <meta ... >) witryny www nie umieszcza się danych dotyczących

A. automatycznego odświeżania

B. autora

C. typu dokumentu

D. kodowania

Umieszczanie informacji o autorze, kodowaniu oraz automatycznym odświeżaniu w znaczniku jest praktyką zgodną ze standardami, jednak występują nieporozumienia co do roli i miejsca deklaracji typu dokumentu. Wiele osób może błędnie zakładać, że typ dokumentu można umieścić w sekcji , co jest nieprawidłowe. Deklaracja DOCTYPE, która informuje przeglądarkę o wersji HTML, musi być umieszczona przed znacznikiem w kodzie. Tymczasem w sekcji umieszczamy metadane, które mają bezpośredni wpływ na interpretację zawartości strony i jej interakcję z użytkownikami oraz wyszukiwarkami. Często popełnianym błędem jest mylenie tych dwóch elementów, co prowadzi do nieprawidłowego kodowania strony. Odpowiednie zrozumienie struktury dokumentu HTML jest kluczowe dla jego prawidłowego funkcjonowania; nieprawidłowe umiejscowienie deklaracji DOCTYPE może prowadzić do nieoczekiwanych zachowań w przeglądarkach, takich jak błędy w renderowaniu lub problemy z kompatybilnością. Dlatego ważne jest, aby znać zasady dotyczące tworzenia struktury dokumentów HTML, co przyczynia się do lepszej jakości kodu oraz większej wydajności stron internetowych.

Pytanie 11

W SQL, aby uniemożliwić stworzenie konta przy wykonywaniu kwerendy CREATE USER, gdy konto już istnieje, można zastosować następującą składnię

A. CREATE USER 'anna'@'localhost' IDENTIFIED BY 'yu&T%';

B. CREATE USER OR DROP 'anna'@'localhost' IDENTIFIED BY 'yu&T%';

C. CREATE OR REPLACE USER 'anna'@'localhost' IDENTIFIED BY 'yu&T%';

D. CREATE USER IF NOT EXISTS 'anna'@'localhost' IDENTIFIED BY 'yu&T%';

Odpowiedzi, które nie zawierają klauzuli 'IF NOT EXISTS', nie są optymalne, ponieważ mogą prowadzić do błędów, gdy próbuje się utworzyć konto, które już istnieje. W przypadku polecenia 'CREATE USER 'anna'@'localhost' IDENTIFIED BY 'yu&T%';', jeśli konto 'anna' jest już w systemie, użytkownik otrzyma błąd, co skutkuje niepowodzeniem całego skryptu. W kontekście administracji baz danych, jest to szczególnie problematyczne, gdy skrypty są uruchamiane automatycznie, ponieważ mogą one przerywać dalsze operacje. Natomiast składnia 'CREATE USER OR DROP 'anna'@'localhost' IDENTIFIED BY 'yu&T%';' jest nieprawidłowa, ponieważ nie istnieje w standardzie SQL. Użytkownicy mogą mylić 'DROP' z opcją usunięcia konta, co w praktyce nie powinno być podejmowane bez wyraźnej intencji. Ostatecznie, 'CREATE OR REPLACE USER...' działa odmiennie, ponieważ nie jest standardową operacją w SQL dla użytkowników; bardziej odpowiednie byłoby jej zastosowanie w kontekście obiektów, takich jak procedury czy widoki. Kluczowe jest zrozumienie, że błędne podejście do tworzenia użytkowników może prowadzić do chaosu w zarządzaniu bazą danych i stwarzać potencjalne zagrożenia dla bezpieczeństwa. Dlatego tak istotne jest stosowanie klauzuli 'IF NOT EXISTS', co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży zarządzania systemami baz danych.

Pytanie 12

Jakie jest odstępstwo pomiędzy poleceniem DROP TABLE a TRUNCATE TABLE?

A. Obydwa polecenia usuwają tabelę wraz z jej zawartością, jednak tylko TRUNCATE TABLE można cofnąć

B. DROP TABLE usuwa tabelę, natomiast TRUNCATE TABLE modyfikuje dane w niej spełniające określony warunek

C. DROP TABLE usuwa tabelę, a TRUNCATE TABLE eliminuje wszystkie dane, zostawiając pustą tabelę

D. Obydwa polecenia usuwają tylko zawartość tabeli, ale tylko DROP TABLE może być przywrócone

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ polecenie DROP TABLE całkowicie usuwa tabelę z bazy danych, łącznie z jej strukturą i danymi. Nie można jej później przywrócić, co oznacza, że wszelkie dane w niej zawarte zostaną na stałe utracone. Z kolei TRUNCATE TABLE jest poleceniem, które usuwa jedynie dane wewnątrz tabeli, ale sama tabela i jej struktura pozostają nienaruszone. Po wykonaniu TRUNCATE TABLE tabela staje się pusta, a jej definicja oraz wszystkie indeksy pozostają w bazie danych. Przykładowo, jeśli mamy tabelę 'Klienci' z danymi klientów, wykonanie TRUNCATE TABLE Klienci spowoduje, że tabela pozostanie, ale wszystkie rekordy zostaną usunięte. Wywołanie tych poleceń ma różne zastosowanie w praktyce; DROP TABLE można wykorzystać, gdy nie potrzebujemy tabeli, natomiast TRUNCATE TABLE jest przydatne, gdy chcemy szybko usunąć wszystkie dane z tabeli, zachowując jej strukturę dla przyszłych operacji.

Pytanie 13

Poniżej przedstawiono fragment kodu języka HTML. Jest on definicją listy:

<ol>
   <li>punkt 1</li>    <li>punkt 2</li>
   <ul>
     <li>podpunkt1</li>
     <ul>    <li>podpunkt2</li>  <li>podpunkt3</li>  </ul>
   </ul>
   <li>punkt3</li>
 </ol>

punkt 1
punkt 2
- podpunkt1
- podpunkt2
- podpunkt3
punkt3

punkt 1
punkt 2
punkt3
- podpunkt1
- podpunkt2
- podpunkt3

punkt 1
punkt 2
- podpunkt1
  - podpunkt2
  - podpunkt3
punkt3

punkt 1
punkt 2
1. podpunkt1
  - podpunkt2
  - podpunkt3
punkt3

A. D.

B. B.

C. A.

D. C.

Twoja odpowiedź niestety nie była prawidłowa. Kluczową częścią zadania była interpretacja struktury kodu HTML prezentującej listę numerowaną (

). W szczególności, zwróć uwagę na to, że w drugim elemencie listy znajduje się zagnieżdżona lista nieuporządkowana (

Pytanie 14

W SQL przy użyciu kwerendy ALTER można

A. zlikwidować tabelę

B. stworzyć tabelę

C. zmienić strukturę tabeli

D. dodać dane do tabeli

Kwerenda SQL ALTER jest kluczowym narzędziem do modyfikacji istniejących struktur tabel w bazach danych. Umożliwia programistom dostosowanie tabel do zmieniających się wymagań aplikacji lub organizacji. Przykładowo, za pomocą polecenia ALTER TABLE możemy dodać nową kolumnę, usunąć istniejącą, zmienić typ danych kolumny czy również ustawić nowe ograniczenia, takie jak klucze obce. W praktyce, gdy firma rozwija swoje usługi, często zachodzi potrzeba dostosowania struktury bazy danych, co może być realizowane przez odpowiednie kwerendy ALTER. Dobrą praktyką jest również regularne przeglądanie i aktualizowanie struktury bazy danych, aby zapewnić optymalizację wydajności oraz zgodność z wymaganiami biznesowymi. Standard SQL, który definiuje te operacje, jest szeroko używany i uznawany za fundamentalny w pracy z relacyjnymi bazami danych. Znajomość kwerendy ALTER jest zatem niezbędna dla wszystkich, którzy zajmują się administracją baz danych i programowaniem aplikacji opartych na danych.

Pytanie 15

Zdefiniowano bazę danych z tabelą sklepy, zawierającą pola: nazwa, ulica, miasto, branża. Aby odnaleźć wszystkie nazwy sklepów spożywczych znajdujących się wyłącznie we Wrocławiu, należy użyć kwerendy:

A. SELECT sklepy FROM branza='spożywczy' WHERE miasto='Wrocław';

B. SELECT nazwa FROM sklepy WHERE branza='spożywczy' OR miasto='Wrocław';

C. SELECT nazwa FROM sklepy WHERE branza='spożywczy' AND miasto='Wrocław';

D. SELECT sklepy FROM nazwa WHERE branza='spożywczy' BETWEEN miasto='Wrocław';

Pierwsza odpowiedź nie jest właściwa, bo użycie BETWEEN w SQL po prostu nie ma sensu w tym kontekście. BETWEEN jest do określania zakresów wartości, na przykład dat, a nie do porównania różnych kolumn. No i zapytanie jest źle skonstruowane, bo nie mówi, z jakiej tabeli chcemy pobrać te dane. Druga odpowiedź też myli się w składni, bo zamienia kolejność operatorów i nie dodaje odpowiednich klauzul, co prowadzi do błędnych wyników. Na przykład, użycie branza='spożywczy' tam gdzie powinno być FROM, to wyraźny błąd. Trzecia odpowiedź korzysta z operatora OR, co jest technicznie błędne dla tego zapytania, ponieważ chcemy, żeby oba warunki były spełnione jednocześnie. W rezultacie, wszystkie te odpowiedzi są po prostu błędne i nie spełniają standardów pisania zapytań SQL.

Pytanie 16

W tabeli Recepta pola Imię oraz Nazwisko odnoszą się do pacjenta, dla którego recepta została wystawiona. Jaką kwerendę należy wykorzystać, aby dla wszystkich recept uzyskać datę ich wystawienia oraz imię i nazwisko lekarza, który je wystawił?

A. SELECT Imie, Nazwisko, DataWystawienia FROM Recepta

B. SELECT Lekarz.Imie, Lekarz.Nazwisko, DataWystawienia FROM Recepta JOIN Lekarz ON Recepta.Lekarz_id = Lekarz.id

C. SELECT Lekarz.Imie, Lekarz.Nazwisko, DataWystawienia FROM Recepta

D. SELECT Imie, DataWystawienia FROM Recepta JOIN Lekarz ON Recepta.Lekarz_id = Lekarz.id

Patrząc na inne odpowiedzi, widzę, że sporo osób ma problem z rozumieniem relacji między tabelami w bazach danych. W tym przypadku, kluczowe jest korzystanie z JOIN, żeby połączyć dane z Recepty i Lekarza. Kiedy ktoś nie używa tej klauzuli, no to nie ma jak prawidłowo powiązać lekarza z datą wystawienia recepty, co jest wymagane. Jeżeli kwerenda się ogranicza do jednej tabeli, to niestety nie dostaniesz wszystkich potrzebnych informacji. No i musisz pamiętać, że Imie i Nazwisko dotyczą lekarza, a nie pacjenta. Zrozumienie, jak działa klucz obcy (Lekarz_id) w Recepta to kluczowa sprawa. Właściwe skonstruowanie kwerendy polega na połączeniu tych danych przez JOIN – to podstawa, jak chcesz zarządzać bazami danych. Umiejętności w SQL są naprawdę niezbędne w wielu technicznych zawodach, a złe zapytania mogą skutkować błędnymi wynikami, co w pracy może mieć poważne konsekwencje. Myślę, że warto dobrze zrozumieć, jak te relacje działają.

Pytanie 17

Który z poniższych sposobów na komentarz jednoliniowy jest akceptowany w języku JavaScript?

A. //

C. !

D. #

W JavaScript, jeśli chcesz dodać komentarz jednoliniowy, musisz użyć podwójnych ukośników, czyli '//' na początku linii. Te komentarze są naprawdę przydatne, bo pozwalają ci opisać, co robi dany kawałek kodu, albo czasami wyłączyć fragmenty podczas testowania. Co fajne, to że wszystko, co napiszesz za '//' zostanie zignorowane przez interpreter, więc nie będzie miało wpływu na działanie skryptu. Przykład: masz linijkę 'let x = 5; // Ustawia wartość x na 5', i wszystko po '//' nie będzie brane pod uwagę przez JavaScript. Komentarze są zgodne z ECMAScript, który jest takim standardem dla tego języka. Szczerze mówiąc, dobrze jest używać komentarzy do dokumentacji, bo to ułatwia czytanie kodu i pracę z innymi programistami. Pamiętaj, żeby robić je zwięzłe, ale muszą też dobrze tłumaczyć, co miał na myśli autor kodu.

Pytanie 18

Która z funkcji zdefiniowanych w języku PHP zwraca jako wynik połowę kwadratu wartości podanej jako argument?

A. function licz($a) { return $a/2; }

B. function licz($a) { echo $a/2; }

C. function licz($a) { return $a*$a/2; }

D. function licz($a) { echo $a*$a/2; }

Niepoprawne odpowiedzi najczęściej wynikają z nieporozumień dotyczących działania funkcji w PHP. Na przykład, jeśli używasz 'echo' zamiast 'return', to funkcja nie oddaje wartości tam, gdzie jest wywołana. A to może być problematyczne, gdy naprawdę potrzebujemy tej wartości, jak na przykład do przypisania do zmiennej. Funkcje w stylu 'function licz($a) { echo $a/2; }' po prostu dzielą przez 2, a nie obliczają kwadratu, więc to nie spełnia wymagań pytania. Błędem jest mylenie 'echo' z 'return', bo to wprowadza zamieszanie i może prowadzić do trudności w naprawianiu błędów. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe, bo naprawdę pomaga w napisaniu czystego i modularnego kodu, co w programowaniu ma ogromne znaczenie.

Pytanie 19

Jakie zapytanie SQL dotyczące tabeli pracownicy, której struktura to: id, imie, nazwisko, plec, zarobek, pozwoli na osobne obliczenie średniego wynagrodzenia kobiet oraz średniego wynagrodzenia mężczyzn?

A. SELECT AVG(zarobek) FROM pracownicy WHERE plec='k' AND plec='m'

B. SELECT AVG(zarobek) FROM pracownicy AS sredni_zarobek

C. SELECT AVG(zarobek) FROM pracownicy GROUP BY plec

D. SELECT AVG(zarobek) FROM pracownicy GROUP BY plec HAVING plec='k' AND plec='m'

Pierwsza opcja nie jest poprawna, ponieważ nie oblicza średnich zarobków osobno dla każdej płci, lecz zwraca jedną średnią, jeśli w tabeli są pracownicy różnych płci. Kolejne zapytanie, które wykorzystuje alias, jest błędne, ponieważ użycie 'AS sredni_zarobek' nie wprowadza żadnej funkcjonalności do obliczania średni dla płci. Nie definiuje ono kontekstu grupowania danych, przez co zwróci jedną wartość, a nie różne średnie dla każdej płci. Następnie, zapytanie z warunkiem WHERE plec='k' AND plec='m' jest całkowicie niepoprawne, ponieważ nie można, aby jedna wartość plec jednocześnie była równa 'k' i 'm'. Takie zapytanie nic nie zwróci, ponieważ nie znajdzie żadnych wierszy spełniających ten warunek. Ostatnia odpowiedź z GROUP BY plec HAVING plec='k' AND plec='m' również zawiera błędne założenia. Klauzula HAVING służy do filtrowania grup, ale podobnie jak w poprzednich przypadkach warunek 'plec='k' AND plec='m'' nie ma sensu, ponieważ nie można grupować wyników w ten sposób. Dlatego wszystkie te zapytania nie osiągną celu związanego z obliczeniem średnich zarobków osobno dla kobiet i mężczyzn.

Pytanie 20

W tabeli artykuly wykonano określone instrukcje dotyczące uprawnień użytkownika jan. Po ich realizacji użytkownik jan uzyska możliwość

GRANT ALL PRIVILEGES ON artykuly TO jan
REVOKE SELECT, UPDATE ON artykuly FROM jan

A. tworzenia tabeli oraz edytowania jej zawartości

B. sprawdzania zawartości tabeli

C. tworzenia tabeli i wypełniania jej informacjami

D. edycji danych i przeglądania zawartości tabeli

Analizując pytanie i dostępną sekwencję poleceń SQL jasno wynika że użytkownik jan po wykonaniu tych poleceń nie zachowa uprawnień do przeglądania ani aktualizowania danych w tabeli artykuly. Pierwsze polecenie GRANT ALL PRIVILEGES przyznaje pełne uprawnienia co obejmuje tworzenie modyfikowanie usuwanie danych oraz ich przeglądanie. Jednakże drugie polecenie REVOKE SELECT UPDATE wycofuje konkretne prawa do przeglądania (SELECT) oraz aktualizowania (UPDATE) danych co oznacza że jan nie będzie mógł ani przeglądać ani modyfikować istniejących danych. To wyklucza odpowiedzi dotyczące aktualizowania danych i przeglądania tabeli jako poprawne. Często błędem jest założenie że cofnięcie tylko dwóch uprawnień nie wpłynie na możliwość podstawowych operacji takich jak przeglądanie. W rzeczywistości koordynacja uprawnień w bazach danych wymaga dokładnej analizy wszystkich przyznanych i cofniętych praw. Takie zarządzanie dostępem jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i integralności danych szczególnie w środowiskach produkcyjnych gdzie błędna konfiguracja może prowadzić do niepożądanych modyfikacji lub utraty danych.

Pytanie 21

Jakie jest zadanie poniższej pętli? ```int x = 0; while (x < 10) { mojeKsiazki[x] = new Ksiazka(); x++; }```

A. stwórzenie jednego obiektu typu mojeKsiazki

B. uzupełnienie tablicy Ksiazka danymi.

C. stworzenie dziesięciu instancji obiektów typu Ksiazka.

D. wyświetlenie danych z tabeli Ksiazka na ekranie.

W przedstawionej pętli while zmienna x jest inicjowana wartością 0, a następnie w każdej iteracji pętli tworzy nowy obiekt typu Ksiazka, który jest przypisywany do elementu tablicy mojeKsiazki w indeksie x. Pętla kontynuuje działanie, aż x osiągnie wartość 10, co oznacza, że zostaną utworzone obiekty dla indeksów od 0 do 9, co łącznie daje 10 obiektów. Jest to standardowy sposób inicjalizacji tablicy obiektów w języku C#, który pokazuje, jak można dynamicznie tworzyć i przechowywać instancje klas. W praktycznych zastosowaniach, takie podejście jest bardzo użyteczne, gdy potrzebujemy przechować wiele podobnych obiektów, na przykład w aplikacjach do zarządzania danymi, gdzie każde wpisane dane może być reprezentowane przez obiekt. Poprawna alokacja pamięci oraz zarządzanie obiektami są kluczowe w programowaniu obiektowym, a umiejętność skutecznego wykorzystywania pętli do inicjalizacji tablic jest niezbędna dla każdego programisty.

Pytanie 22

Jakie polecenie SQL umożliwia usunięcie z tabeli artykuly wierszy, w których pole tresc zawiera słowo „sto” w dowolnej lokalizacji?

A. DELETE * FROM artykuly WHERE tresc = "%sto%";

B. DELETE * FROM artykuly WHERE tresc LIKE "%sto%";

C. DELETE FROM artykuly WHERE tresc = "%sto%";

D. DELETE FROM artykuly WHERE tresc LIKE "%sto%";

Używanie polecenia DELETE z klauzulą WHERE w nieodpowiedni sposób może prowadzić do różnych problemów. Na przykład odpowiedzi, które zaczynają się od "DELETE * FROM artykuly...", są błędne, bo w SQL nie stosujemy znaku * przy usuwaniu danych. Przy DELETE nie musimy wskazywać kolumn, które chcemy usunąć, w przeciwieństwie do SELECT, gdzie mówimy, które kolumny nas interesują. Użycie znaku * w tym kontekście sprawia, że komenda jest nieprawidłowa. Do tego, używanie operatora '=', jak w jednej z odpowiedzi, jest też nietrafione. To polecenie wymaga dokładnej wartości, a nie szukania wzorców. Takie błędy mogą prowadzić do usunięcia tylko tych wierszy, które dokładnie pasują do podanej frazy, a nie tych, w których ta fraza występuje gdzieś tam. Często mylimy operacje usuwania z operacjami selekcji, co może skutkować nieporozumieniami. Ważne, żeby wiedzieć, jak różnią się operator LIKE i '=', bo to klucz do skutecznego zarządzania danymi w bazach.

Pytanie 23

Aby zdefiniować stylizację tabeli w języku CSS w sposób, który umożliwi wyróżnienie wiersza, na który aktualnie najeżdża kursor myszy np. innym kolorem, należy użyć

A. pseudoklasy :visited

B. pseudoelementu :first-line

C. nowego selektora klasy dla wiersza tabeli

D. pseudoklasy :hover

Pseudoklasa :hover jest techniką CSS, która pozwala na zastosowanie stylów do elementu, gdy użytkownik na niego najedzie kursorem myszy. Dzięki temu można w prosty sposób wyróżnić wiersze tabeli, co zwiększa interaktywność i czytelność danych. W przypadku tabeli, aby wyróżnić aktualnie wskazywany wiersz, należy użyć reguły CSS, która odnosi się do elementu (wiersza tabeli) z zastosowaniem pseudoklasy :hover. Przykładowy kod CSS może wyglądać następująco: table tr:hover { background-color: #f0f0f0; } co spowoduje, że tło wiersza zmieni się na jasno szare, gdy kursor myszy znajdzie się nad tym wierszem. Taki sposób formatowania jest szczególnie przydatny w przypadku długich tabel, które mogą być trudne do przeglądania. Pseudoklasa :hover jest powszechnie stosowana w projektowaniu stron internetowych, w zgodności z W3C CSS Specification, co zapewnia jej szeroką kompatybilność z różnymi przeglądarkami. Warto także zauważyć, że można łączyć pseudoklasę :hover z innymi selektorami, aby uzyskać bardziej zaawansowane efekty wizualne.

Pytanie 24

Który z wymienionych systemów nie należy do systemów CMS?

A. WordPress

B. Joomla!

C. Adobe Flash

D. Drupal

Adobe Flash to platforma do tworzenia animacji oraz interaktywnych aplikacji internetowych, a nie system zarządzania treścią (CMS). CMS to oprogramowanie, które umożliwia użytkownikom łatwe tworzenie, zarządzanie i publikowanie treści na stronach internetowych bez potrzeby znajomości języków programowania. Flash, stworzony przez firmę Adobe, był wykorzystywany głównie do animacji, gier i aplikacji multimedialnych w sieci, ale nie oferował funkcji typowych dla systemów CMS, takich jak zarządzanie bazą danych, szeregowanie treści czy obsługa użytkowników. Przykłady popularnych CMS-ów to WordPress, który dominuje wśród blogów i prostych stron internetowych, Joomla! znany z elastyczności i szerokich możliwości, oraz Drupal, który zapewnia zaawansowane funkcje dla większych i bardziej skomplikowanych projektów. Użytkownicy mogą łatwo edytować treści, zmieniać układ strony, dodawać nowe funkcjonalności poprzez wtyczki i modyfikować szablony bez potrzeby kodowania, co jest głównym powodem, dla którego CMS-y stały się tak popularne wśród osób nieposiadających umiejętności programistycznych.

Pytanie 25

Wskaż fragment CSS, który odpowiada rozkładowi bloków 2-5, zakładając, że zostały one zbudowane na podstawie podanego kodu HTML.

A. Kod 3

B. Kod 2

C. Kod 1

D. Kod 4

Niepoprawne podejścia w pozostałych kodach wynikają z niewłaściwego użycia właściwości float oraz clear. W Kodzie 1 użycie float: right; dla czwartego bloku jest poprawne, jednak clear: both; dla piątego bloku powoduje, że nie będzie on kontynuował linii z poprzednimi blokami, co nie pasuje do przedstawionego układu. Clear: both; wymusza przeniesienie bloku poniżej aktualnej linii. Kod 3 charakteryzuje się brakiem właściwości clear, co prowadzi do problemów z układem, gdyż blok 5 ułożony float: right; nie rozpocznie nowego wiersza, co jest potrzebne w tym zadaniu. W Kodzie 4 brak jest jakiegokolwiek użycia właściwości float lub clear dla bloków 3, 4 i 5 co uniemożliwia osiągnięcie założonego układu. Brak float dla trzeciego i czwartego bloku spowoduje, że będą one umieszczone pod sobą jako blokowe elementy domyślnie, co nie pasuje do układu. Prawidłowa organizacja układu bloków za pomocą właściwości float opiera się na odpowiednim przypisaniu float: left; lub right; oraz strategicznym użyciu clear, aby kontrolować przepływ elementów w wierszach. Typowym błędem jest niezrozumienie, że clear resetuje przepływ dla kolejnego bloku, co jest kluczowe w manipulacji wyglądem layoutu blokowego w starszych technikach CSS. Takie błędy mogą prowadzić do nieprzewidywalnych rezultatów, zwłaszcza gdy układ jest testowany na różnych przeglądarkach i rozdzielczościach ekranów, co podkreśla znaczenie testowania i walidacji CSS w kontekście projektów webowych. Stosowanie zasad float i clear wymaga precyzyjnego planowania, by unikać konfliktów w przepływie i zachować spójność wizualną projektu webowego.

Pytanie 26

Po uruchomieniu poniższego kodu PHP na ekranie ukaże się bieżąca data w formacie: ```echo date("Y-m");```

A. tylko rok

B. rok oraz miesiąc

C. dzień oraz rok

D. dzień, miesiąc, rok

Odpowiedź "rok i miesiąc" jest prawidłowa, ponieważ funkcja date() w PHP, kiedy wykorzystujemy format "Y-m", zwraca datę w formacie roku, np. 2023, oraz miesiąca w postaci dwucyfrowej, np. 09 dla września. Warto zrozumieć, że format "Y" generuje czterocyfrowy rok, natomiast "m" generuje dwucyfrowy miesiąc. To podejście jest często wykorzystywane w aplikacjach webowych do prezentacji dat w sposób zrozumiały dla użytkowników, a także do grupowania danych według miesięcy w bazach danych. Przykładowo, w systemach raportowania finansowego, często wykorzystuje się ten format do agregacji danych sprzedażowych według miesięcy, co ułatwia analizę wyników. Użycie odpowiednich standardów w formacie daty wspomaga utrzymanie spójności i czytelności danych w różnych systemach informatycznych.

Pytanie 27

Jaką informację przekazuje przeglądarce internetowej zapis <!DOCTYPE html> ?

A. W dokumencie wymagane jest zamknięcie każdego taga, nawet samozamykającego

B. Dokument został zapisany w wersji HTML 5

C. W dokumencie wszystkie tagi są zapisane wielkimi literami

D. Dokument został zapisany w wersji HTML 4

Odpowiedź, że dokument został zapisany w języku HTML 5, jest prawidłowa, ponieważ zapisjest standardowym nagłówkiem deklarującym, że dokument jest napisany w najnowszej wersji HTML, czyli HTML 5. Taki zapis informuje przeglądarkę, że ma interpretować zawartość dokumentu zgodnie z zasadami i funkcjami określonymi w HTML 5. Wprowadzenie HTML 5 przyniosło wiele ulepszeń, takich jak nowe elementy semantyczne (np.

Pytanie 28

Jaki znacznik powinien być zastosowany, aby wprowadzić nową linię tekstu bez tworzenia akapitu w dokumencie internetowym?

Znak
jest używany w HTML do wstawiania przełamania linii w tekstach, co pozwala na kontynuację pisania w tym samym akapicie bez jego formalnego kończenia. Jest to element blokowy, który nie tworzy nowego akapitu, co jest istotne w kontekście układu strony i czytelności tekstu. Przykładem zastosowania może być sytuacja, gdy chcemy umieścić kilka zdań w jednej sekcji, ale z pewnymi odstępami między nimi, na przykład: 'To jest pierwsze zdanie.
To jest drugie zdanie, które zaczyna się w nowej linii, ale nie jest nowym akapitem.' Zastosowanie znacznika
jest zgodne z zasadami semantyki HTML i sprzyja tworzeniu czytelnych i dobrze zorganizowanych treści. Praktyki branżowe zalecają stosowanie tego znacznika głównie w kontekście formatowania tekstu, w którym istotne jest zachowanie ciągłości akapitu oraz uniknięcie zbędnych przerw w treści.

Pytanie 29

Jaką funkcję pełni program debugger?

A. interpretacji kodu w ramach wirtualnej maszyny Java

B. badania kodu źródłowego w celu wykrycia błędów składniowych

C. przekładania kodu napisanego w języku wyższego poziomu na język maszynowy

D. analizy działającego programu w celu wykrycia błędów

Debugger jest narzędziem, które pozwala na analizowanie i monitorowanie działania programów w trakcie ich wykonywania. Jego głównym celem jest lokalizacja błędów, co jest kluczowe w procesie programowania. Umożliwia on programiście śledzenie wartości zmiennych, monitorowanie stanu aplikacji oraz identyfikowanie momentów, w których występują błędy. Dobre praktyki wskazują, że regularne korzystanie z debuggersów w procesie developmentu przyczynia się do wczesnego wykrywania problemów, co z kolei redukuje koszty i czas potrzebny na naprawę. Na przykład, w przypadku aplikacji webowych, debugger może pomóc w analizie, dlaczego dany fragment kodu nie działa tak, jak oczekiwano, umożliwiając programiście zatrzymanie wykonania w konkretnym punkcie oraz sprawdzenie stanu aplikacji. Współczesne środowiska programistyczne, takie jak Visual Studio czy IntelliJ IDEA, oferują rozbudowane funkcje debugowania, które są nieocenione w codziennej pracy programisty.

Pytanie 30

Jakie są odpowiednie kroki w odpowiedniej kolejności, które należy podjąć, aby nawiązać współpracę pomiędzy aplikacją internetową po stronie serwera a bazą danych SQL?

A. zapytanie do bazy, wybór bazy, wyświetlenie na stronie WWW, zamknięcie połączenia

B. wybór bazy danych, nawiązanie połączenia z serwerem baz danych, zapytanie do bazy - wyświetlane na stronie WWW, zamknięcie połączenia

C. wybór bazy, zapytanie do bazy, nawiązanie połączenia z serwerem baz danych, wyświetlenie na stronie WWW, zamknięcie połączenia

D. nawiązanie połączenia z serwerem baz danych, wybór bazy, zapytanie do bazy - wyświetlane na stronie WWW, zamknięcie połączenia

Analizując niepoprawne odpowiedzi, można zauważyć, że każda z nich zawiera fundamentalne błędy w kolejności operacji. W przypadku pierwszej odpowiedzi, zaczynanie od zapytania do bazy danych bez wcześniejszego nawiązania połączenia z serwerem jest nie tylko niepraktyczne, ale wręcz niemożliwe. System nie jest w stanie wykonać jakiegokolwiek zapytania, jeśli nie istnieje aktywne połączenie, co prowadzi do błędów wykonania. W drugiej odpowiedzi również występuje błąd, polegający na wysyłaniu zapytania przed wybraniem bazy danych. W rzeczywistości, aby system mógł poprawnie zrealizować zapytanie, musi najpierw wiedzieć, z jaką bazą ma do czynienia. Ostatnia z niepoprawnych odpowiedzi, która sugeruje wybór bazy danych przed nawiązaniem połączenia, również jest błędna, ponieważ nie można wybrać bazy bez aktywnego połączenia z serwerem. W praktyce, każda z tych odpowiedzi nie uwzględnia kluczowych zasad dotyczących zarządzania połączeniami z bazami danych, takich jak zasady dotyczące transakcji oraz efektywnego zarządzania zasobami, co jest niezbędne w kontekście wydajnych aplikacji internetowych.

Pytanie 31

Jaką funkcję pełni funkcja CONCAT() w SQL?

A. wyodrębnianie podłańcucha znaków z tekstu wejściowego

B. łącznienie tekstu wyświetlanego

C. przycinanie tekstu wyświetlanego

D. usuwanie określonego tekstu

Wybór odpowiedzi, która twierdzi, że CONCAT() służy do przycinania tekstu, to typowe nieporozumienie. Ta funkcja wcale nie ma na celu zmniejszania długości łańcuchów tekstowych. Przycinanie to coś innego – tam usuwa się zbędne znaki na początku lub końcu ciągu, i korzysta się z funkcji jak TRIM(), LEFT() albo RIGHT(). Jeśli chcesz dobrze przetwarzać dane, to warto zrozumieć, że różne funkcje działają w różnych celach. Odpowiedź mówiąca o usuwaniu tekstu też jest nietrafiona, bo CONCAT() jedynie łączy ciągi, a usuwanie można zrobić innymi metodami, takimi jak REPLACE() czy SUBSTRING(). Co więcej, wyodrębnianie fragmentów tekstu to już domena funkcji jak SUBSTRING() czy CHARINDEX(), które pozwalają na wyciąganie konkretnych elementów według ustalonych kryteriów. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, żeby dobrze korzystać z funkcji tekstowych i zarządzać danymi w SQL.

Pytanie 32

W SQL klauzula DISTINCT w poleceniu SELECT spowoduje, że otrzymane dane

A. będą spełniały dany warunek

B. będą zgrupowane według wskazanego pola

C. zostaną uporządkowane

D. nie będą zawierały powtórzeń

Użycie klauzuli DISTINCT w instrukcji SELECT w języku SQL ma na celu eliminację powtórzeń w zwracanych wynikach. Dzięki temu, gdy wykonujemy zapytanie, w którym chcemy uzyskać unikalne wartości z określonej kolumny, możemy uniknąć sytuacji, w której te same dane pojawiają się wielokrotnie. Na przykład, jeśli mamy tabelę z informacjami o klientach, a chcemy otrzymać listę unikalnych miast, w których mieszkają, możemy użyć zapytania SELECT DISTINCT city FROM customers. Ta funkcjonalność jest szczególnie przydatna w raportowaniu i analizie danych, gdzie unikalność wartości ma kluczowe znaczenie. Warto również zauważyć, że klauzula DISTINCT wpływa na wydajność zapytań, dlatego ważne jest, aby używać jej tylko wtedy, gdy jest to rzeczywiście konieczne. Przy stosowaniu DISTINCT warto również znać inne techniki, takie jak grupowanie danych przy użyciu GROUP BY, które może być bardziej odpowiednie w niektórych scenariuszach, szczególnie gdy chcemy wykonywać agregacje.

Pytanie 33

Jaką metodę zastosowano do dodania arkusza stylów do dokumentu HTML w pokazanym kodzie?

A. Styl wewnętrzny

B. Styl zewnętrzny

C. Styl alternatywny, zewnętrzny

D. Styl wpisany, lokalny

Styl zewnętrzny to metoda dołączania arkusza stylów do dokumentu HTML poprzez linkowanie pliku CSS zewnętrznego w sekcji head dokumentu. Jest to najbardziej powszechna i zalecana metoda stylizacji dużych projektów ponieważ pozwala na oddzielenie logiki prezentacyjnej od struktury dokumentu HTML co ułatwia zarządzanie i ponowne wykorzystanie kodu. Tymczasem styl wewnętrzny umieszczany jest w sekcji head jako blok