Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 9 czerwca 2025 20:57
Data zakończenia: 9 czerwca 2025 21:18

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Którą część cynamonu mieli się, aby uzyskać przyprawę?

A. Korzeń

B. Korę

C. Liście

D. Nasiona

Wybór korzenia, nasion lub liści jako części rośliny do pozyskiwania cynamonu jest błędny. Korzeń cynamonu nie jest wykorzystywany do produkcji przyprawy, ponieważ korzenne części rośliny mają całkowicie inną strukturę chemiczną i smakową. Cynamon powstaje tylko z kory, która zawiera olejki eteryczne i substancje aromatyczne, odpowiedzialne za charakterystyczny smak i zapach przyprawy. Nasiona, w kontekście cynamonu, również nie mają zastosowania. W rzeczywistości, nasiona cynamonu nie są w ogóle produktem spożywczym, co może prowadzić do nieporozumień dotyczących ich potencjalnych zastosowań. Liście cynamonowca mogą być używane w niektórych kulinarnych kontekstach, ale nie są one źródłem typowego cynamonu, z którym mamy do czynienia w kuchni. Błędne podejście do substancji, które nie są używane do produkcji cynamonu, może prowadzić do braku wiedzy na temat klasyfikacji przypraw oraz ich właściwego stosowania w różnych potrawach. Zrozumienie, które części rośliny są używane do produkcji przypraw, jest kluczowe w kontekście kulinarnym oraz w ocenie jakości produktów spożywczych. W praktyce, znajomość odpowiednich części roślin wykorzystywanych w przyprawach jest istotna, aby uniknąć błędów w kuchni oraz aby móc w pełni wykorzystać potencjał aromatyczny i zdrowotny składników używanych w kuchni.

Pytanie 2

Kuchnia gorąca nie powinna mieć bezpośredniego połączenia

A. z magazynem szefa kuchni

B. z przygotowalnią czystą

C. z magazynem odpadów

D. z ekspedycją potraw

Odpowiedzi sugerujące połączenie kuchni gorącej z innymi obszarami, takimi jak przygotowalnia czysta, ekspedycja potraw czy magazyn szefa kuchni, wydają się logiczne, jednak w praktyce są niewłaściwe w kontekście strategii zarządzania bezpieczeństwem żywności. Przygotowalnia czysta to miejsce, gdzie przetwarzane są składniki przed ich użyciem, a kontakt z kuchnią gorącą jest nie tylko dopuszczalny, ale wręcz niezbędny, aby zapewnić płynny proces produkcji. W przypadku ekspedycji potraw, współpraca z kuchnią gorącą jest kluczowa w celu zapewnienia, że potrawy są serwowane na czas i w odpowiednich warunkach temperaturowych. Jeśli zaś chodzi o magazyn szefa kuchni, to jest to miejsce, gdzie gromadzone są specjalne składniki i narzędzia, które są niezbędne do efektywnego działania kuchni. Problem z bezpośrednim połączeniem z magazynem odpadów jest więc w istocie związany z zarządzaniem ryzykiem. Odpady powinny być usuwane z kuchni w sposób kontrolowany, a ich obecność w przestrzeni do przygotowywania żywności może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, takich jak skażenie żywności. Osoby pracujące w gastronomii powinny być świadome tych zasad i dbać o odpowiednie rozdzielenie obszarów kuchennych, aby zapewnić najwyższe standardy sanitarno-epidemiologiczne.

Pytanie 3

Jakim środkiem spożywczym o mineralnym pochodzeniu jest?

A. miód z drzew liściastych

B. sól kuchenna

C. żelatyna jadalna

D. ocet alkoholowy

Odpowiedzi takie jak żelatyna spożywcza, miód spadziowy oraz ocet spirytusowy, mimo że mają swoje zastosowanie w kulinariach, nie są środkami spożywczymi pochodzenia mineralnego. Żelatyna jest białkiem pozyskiwanym z tkanki zwierzęcej, głównie z kości i skóry, co klasyfikuje ją jako produkt pochodzenia organicznego, a nie mineralnego. Miód spadziowy natomiast jest produktem pszczelim, który powstaje z nektaru oraz wydzielin owadów, co również wyklucza go z kategorii minerałów. Ocet spirytusowy, będący kwasem octowym rozpuszczonym w wodzie, jest wytwarzany w procesach fermentacyjnych, co czyni go substancją organiczną. Pojęcie „środka spożywczego pochodzenia mineralnego” odnosi się wyłącznie do substancji, które są wydobywane z zasobów naturalnych w formie minerałów, takich jak sól. Często popełniane błędy w klasyfikacji żywności wynikają z nieprecyzyjnego rozumienia pojęć dotyczących pochodzenia produktów. Aby lepiej zrozumieć różnice, ważne jest zapoznanie się z klasyfikacją żywności i ich źródeł, co z pewnością przyczyni się do poprawy wiedzy na temat zdrowego odżywiania oraz wyborów żywieniowych. Poznanie tych różnic ma kluczowe znaczenie, szczególnie w kontekście regulacji dotyczących dodatków do żywności oraz ich wpływu na zdrowie konsumentów.

Pytanie 4

Zasady systemu HACCP sprowadzają się do

A. akceptacji stworzonych przepisów kulinarnych

B. nadzoru nad wyznaczonymi punktami krytycznymi w danym procesie technologicznym

C. zapewnienia wymagań zdrowotnych dla pracowników branży gastronomicznej

D. organizowania miejsca pracy według standardów ergonomii

Wybierając odpowiedzi, które dotyczą ergonomii, wymagań zdrowotnych czy receptur, pokazujesz, że nie do końca rozumiesz podstawy systemu HACCP. Jasne, że ergonomia jest ważna dla komfortu pracy, ale to nie jest cel HACCP. Wymagania zdrowotne dla pracowników w gastronomii są pewnie istotne, ale nie są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności. Podobnie z recepturami – to nie ma nic wspólnego z HACCP, który koncentruje się na ryzykach i punktach krytycznych. W praktyce te zagadnienia często się mylą, co prowadzi do opacznego postrzegania HACCP jako elementu w szerszym zarządzaniu jakością w gastronomii. HACCP wymaga konkretnego podejścia do identyfikacji i eliminacji zagrożeń, co czyni go niezbędnym w każdej firmie zajmującej się jedzeniem. Bez tego nie da się skutecznie zapewnić bezpieczeństwa żywności, a to jest mega istotne w produkcji.

Pytanie 5

Befsztyk tatarski powinien być przechowywany w odpowiednich warunkach od momentu jego przygotowania maksymalnie

A. 6 godzin

B. 4 godziny

C. 8 godzin

D. 2 godziny

Befsztyk tatarski, przygotowywany z surowego mięsa, wymaga szczególnej troski w zakresie przechowywania, aby zapewnić bezpieczeństwo żywności oraz zachować jego walory smakowe. Optymalne warunki przechowywania tego typu dania obejmują czas do 2 godzin od momentu jego sporządzenia. W ciągu tych dwóch godzin produkt powinien być przechowywany w odpowiedniej temperaturze, nie przekraczającej 4 stopni Celsjusza. Przekroczenie tego czasu może prowadzić do namnażania się niebezpiecznych bakterii, takich jak Salmonella czy E. coli, co stwarza ryzyko zatrucia pokarmowego. Przykładem dobrych praktyk jest natychmiastowe podanie befsztyku tatarskiego po przygotowaniu lub jego szybkie schłodzenie, jeśli nie jest spożywany od razu. Ważne jest, aby również stosować się do zasad HACCP (Analiza Zagrożeń i Krytyczne Punkty Kontroli), które zalecają monitorowanie czasu oraz temperatury przechowywania żywności, co zabezpiecza przed zdrowotnymi konsekwencjami niewłaściwego obiegu produktów spożywczych.

Pytanie 6

Do wyprodukowania 5 porcji klopsików wieprzowych wykorzystano łącznie 1050 g składników. Straty w masie w trakcie obróbki termicznej wyniosły 30%. Jaką masę ma jedna porcja potrawy gotowej do wydania?

A. 112 g

B. 315 g

C. 210 g

D. 147 g

Kiedy patrzymy na błędne odpowiedzi, widzimy, że sporo osób nie zwraca uwagę na straty masy podczas gotowania. To może prowadzić do tego, że szacują ilość gotowego jedzenia zbyt wysoko. Na przykład, jeśli ktoś próbowałby obliczać masę jednej porcji klopsików, nie myśląc o stratach, mógłby po prostu podzielić 1050 g przez 5, co daje 210 g. To jest błąd, bo nie uwzględnia, że po obróbce masa jest inna. Inny błąd to niepoprawne obliczenie strat masy. Przy 30% strat nie możemy po prostu odjąć tej liczby od oryginalnej masy, musimy najpierw policzyć, ile zostaje po obróbce. Możliwe, że uczniowie nie do końca rozumieją, co oznaczają procenty w odniesieniu do obróbki żywności, co prowadzi do złych wniosków. W kuchni ważne jest, żeby wiedzieć, jak różne procesy wpływają na końcowy produkt, bo to ma znaczenie dla jakości, kosztów i planowania porcji. Dlatego, żeby dobrze zarządzać produkcją potraw, trzeba mieć świadomość strat masy i dokładnych metod obliczeń.

Pytanie 7

Produkty wyłącznie pochodzące od zwierząt to

A. oliwa, ser topiony, krewetki, chrzan

B. masło, polędwica, jaja, ser, jogurt

C. margaryna, dorsz, soczewica, kefir

D. smalec, pierś z kurczaka, soja, mleko

Odpowiedź 'masło, polędwica, jaja, ser, jogurt' jest poprawna, ponieważ wszystkie wymienione produkty pochodzą wyłącznie z surowców zwierzęcych. Masło jest produktem nabiałowym otrzymywanym z mleka krowiego lub innych zwierząt. Polędwica to mięso, które również pochodzi z zwierząt, a jaja są bezpośrednim produktem ptaków. Ser to kolejny produkt nabiałowy, a jogurt jest fermentowanym nabiałem. Zgodnie z normami dietetycznymi, takie produkty są kluczowymi źródłami białka, wapnia oraz innych niezbędnych składników odżywczych dla organizmu. W diecie opartej na produktach zwierzęcych istotne jest zachowanie równowagi i umiaru, a także wybieranie produktów wysokiej jakości, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie żywienia. Każdy z tych produktów może być wykorzystany w różnorodny sposób w kuchni, od przygotowywania dań głównych po desery, co czyni je wszechstronnymi składnikami w diecie.

Pytanie 8

Który zestaw cech jest charakterystyczny dla śmietanki?

Zestaw cech	Barwa	Smak	Konsystencja	Zawartość tłuszczu w %
I	biała	kwaśny, orzeźwiający	płynna, gęsta	0 ÷ 4
II	kremowa	słodki	płynna	12 ÷ 36
III	kremowa	lekko kwaśny	gęsta, zawiesista	12 ÷ 20
IV	biała	łagodnie kwaśny	galaretowata	10 ÷ 20

A. IV

B. III

C. II

D. I

Wybór innych zestawów cech może prowadzić do nieporozumień dotyczących właściwości śmietanki. Często mylnie przyjmuje się, że śmietanka to produkt o niskiej zawartości tłuszczu, co jest nieprawidłowe i niezgodne z definicją tego produktu. Śmietanka, w przeciwieństwie do mleka, charakteryzuje się znaczną zawartością tłuszczu, co wpływa na jej konsystencję oraz smak. Zestawy cech, które nie spełniają kryteriów zawartości tłuszczu w przedziale od 12 do 36%, wprowadzą w błąd i mogą skutkować nieodpowiednim doborem składników w kuchni. Ponadto, śmietanka różni się od innych produktów mlecznych, takich jak jogurt czy maślanka, które mają odmienny skład i właściwości organoleptyczne. Błędy myślowe mogą wynikać z uproszczonego postrzegania kategorii produktów mlecznych oraz ich właściwości. W praktyce, aby prawidłowo stosować śmietankę, warto zrozumieć, jak jej zawartość tłuszczu wpływa na właściwości kulinarne, a także jak może być wykorzystywana w różnych przepisach. Niewłaściwe zrozumienie tych różnic może prowadzić do nieefektywnych rezultatów w kuchni oraz niezadowolenia z finalnych potraw.

Pytanie 9

Określ, jakie naczynie jest przeznaczone do serwowania zupy - kremu z krewetek?

A. Talerz głęboki

B. Filiżanka

C. Kompotierka

D. Pucharek szklany

Wybór niewłaściwego naczynia do podania zupy-kremu z krewetek może wynikać z kilku błędnych założeń. Kompotierka, mimo że jest naczyniem często używanym do serwowania owoców w syropie, nie spełnia funkcji, które są kluczowe dla degustacji zupy-kremu. Jej szeroka średnica i niewielka głębokość sprawiają, że nie jest w stanie skutecznie zatrzymać intensywnego aromatu potrawy, co może działać na niekorzyść całego doświadczenia kulinarnego. W przypadku talerza głębokiego istnieje ryzyko, że zupa nie będzie wyglądać estetycznie, a goście mogą mieć trudności z nabieraniem jej bez rozlewania, co jest szczególnie istotne w kontekście eleganckich przyjęć. Z kolei pucharek szklany, choć może być użyty w niektórych sytuacjach, nie nadaje się do serwowania zupy-kremu, ponieważ może zniekształcać postrzeganie tekstury potrawy i utrudniać jej degustację. Zupy-kremy wymagają naczynia, które podkreśli ich delikatną naturę, a wielu może popełniać błąd, zakładając, że większe naczynia, takie jak talerze głębokie, są bardziej praktyczne, co jest nieprawdziwe w kontekście serwowania subtelnych zup. W praktyce, wybór filiżanki wynika z przemyślanej koncepcji kulinarnej, która uwzględnia zarówno estetykę, jak i funkcjonalność, co jest kluczowe w nowoczesnym podejściu do gastronomii.

Pytanie 10

Który z poniższych zestawów potraw powinien być zalecany osobie cierpiącej na kamicę żółciową?

A. Pulpety cielęce, ziemniaki, marchew z wody

B. Gulasz z kaszą gryczaną, fasolka szparagowa

C. Smażony łosoś, ziemniaki, surówka z kapusty

D. Pierogi z mięsem, kapusta zasmażana

Pulpety cielęce, ziemniaki i marchew z wody to naprawdę fajny zestaw na obiad. Dobrze się komponuje, zwłaszcza dla osób, które mają problem z kamicą żółciową. Takie potrawy mają mało tłuszczu, a to jest istotne w tej diecie. Cielęcina to dobre źródło białka, a gotowane warzywa dostarczają sporo witamin i minerałów, a przy tym są łatwe do strawienia. Ziemniaki jako źródło węglowodanów są ok i nie powinny sprawić kłopotu. Gotowanie na parze lub w wodzie to świetny sposób na zachowanie wartości odżywczych warzyw, co jest ważne dla zdrowia. Warto też pamiętać, że w diecie osób z kamicą powinno być dużo produktów pełnoziarnistych, świeżych owoców i warzyw – to naprawdę pomaga w funkcjonowaniu układu pokarmowego.

Pytanie 11

Po oparzeniu gorącym olejem, na skórze utworzyły się pęcherze wypełnione płynem surowiczym. Jak należy postąpić z miejscem oparzenia?

A. opatrzyć jałowym opatrunkiem

B. nasmarować maścią i owinąć

C. przepłukać spirytusem

D. zalać zimną wodą

Odpowiedzi sugerujące inne metody, jak przemywanie ran spirytusem czy polewanie zimną wodą już po schłodzeniu, mogą być niebezpieczne. Przemywanie spirytusem to kiepski pomysł, bo alkohol może podrażniać skórę. Oparzenia trzeba traktować delikatnie, a spirytus wcale nie pomoże, a wręcz może zaszkodzić. Polewanie zimną wodą to tylko pierwszy krok, ale nie można tego robić w momencie, gdy rana już jest schłodzona, bo to może doprowadzić do zanieczyszczeń. A jeśli chodzi o maści, to w początkowej fazie oparzenia lepiej ich nie stosować, bo wiele z nich zawiera substancje, które mogą podrażniać skórę. Kluczowe jest, by pamiętać o zasadach pierwszej pomocy i znać jakie są najlepsze metody zarządzania raną. Ignorowanie tego może prowadzić do długotrwałych problemów zdrowotnych.

Pytanie 12

Pilaw, kebab oraz zupa jogurtowa to typowe dania kuchni

A. rosyjskiej

B. włoskiej

C. bułgarskiej

D. tureckiej

Odpowiedź turecka jest prawidłowa, ponieważ pilaw, kebab i zupa jogurtowa to podstawowe dania, które są integralną częścią kuchni tureckiej. Pilaw to potrawa na bazie ryżu, często przygotowywana z dodatkiem mięsa, warzyw i przypraw, a jej korzenie sięgają daleko w historię regionu. Kebab, znany na całym świecie, jest potrawą z mięsa, które może być grillowane, pieczone lub duszone, co świadczy o jego różnorodności w tureckiej kuchni. Zupa jogurtowa, zwana także cacık, to orzeźwiająca potrawa, która łączy jogurt z ogórkiem i ziołami, co jest typowe dla kuchni tureckiej. Te dania są nie tylko popularne w Turcji, ale również w innych krajach Bliskiego Wschodu, co pokazuje wpływ tureckiej kuchni na kulinaria tego regionu. Warto zauważyć, że podczas przygotowywania potraw kuchni tureckiej kluczowe znaczenie mają techniki kulinarne, takie jak grillowanie, duszenie oraz odpowiednie przyprawianie, co podkreśla bogactwo smaków i aromatów charakterystycznych dla tej tradycji kulinarnej.

Pytanie 13

Analiza zapachu, smaku, wilgotności oraz stopnia wypłukiwania i elastyczności glutenu jest częścią oceny jakości

A. mąki pszennej

B. Masła roślinnego

C. mięsa wołowego

D. mleka tłustego

Odpowiedź 'mąka pszenna' jest prawidłowa, ponieważ badanie zapachu, smaku, wilgotności oraz stopnia wymywania i elastyczności glutenu jest kluczowe dla oceny jakości mąki pszennej, która jest szeroko stosowana w przemyśle piekarniczym oraz produkcji makaronów. Gluten, białko występujące w pszenicy, odgrywa kluczową rolę w strukturze ciasta oraz jego właściwościach teksturalnych. Właściwości te są oceniane poprzez różne testy, które pozwalają na określenie, czy mąka spełnia wymagania norm jakościowych, takich jak normy ISO 5530 lub normy branżowe w piekarnictwie. Przykładowo, dobrej jakości mąka powinna posiadać odpowiednią elastyczność i zdolność do wchłaniania wody, co przekłada się na lepsze właściwości wypiekowe. Oprócz tego, badanie organoleptyczne, czyli ocena smaku i zapachu, jest niezbędna, aby zapewnić, że mąka nie ma obcych zapachów ani smaków, co mogłoby wpłynąć na jakość gotowych produktów. W kontekście przemysłu spożywczego, zachowanie odpowiednich standardów jakości jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i satysfakcji konsumentów.

Pytanie 14

W niemieckim serwisie surówkę warzywną do dania głównego należy serwować

A. w metalowym pucharku

B. w nelsonce

C. na talerzu zakąskowym

D. na półmisku

Odpowiedzi takie jak "w pucharku metalowym", "na półmisku" oraz "w nelsonce" są nieodpowiednie w kontekście serwowania surówki warzywnej w tradycyjnej niemieckiej kuchni. Pucharek metalowy, choć praktyczny w pewnych zastosowaniach, nie jest odpowiednim naczyniem do podawania surówki, ponieważ może nie sprzyjać estetycznemu wykończeniu potrawy. Metalowe naczynia często kojarzą się z surowym lub industrialnym stylem, co nie wpisuje się w konwencję bardziej domowych i przytulnych dań, jakimi są surówki. Półmisek z kolei, choć używany do serwowania większych porcji, może zniechęcać gości do próbowania surówki, ponieważ nie oferuje indywidualnych porcji. Wyjątkowe dania powinny być podawane w sposób, który ułatwia ich degustację, a talerz zakąskowy idealnie wpisuje się w tę potrzebę. Z kolei nelsonka, będąca naczyniem do serwowania zup lub sosów, również nie jest właściwa do surówki, która potrzebuje przestrzeni na talerzu, aby zachować świeżość i atrakcyjność wizualną. Te błędne koncepcje mogą wynikać z nieznajomości standardów serwowania potraw oraz z braku uwagi na estetykę oraz doświadczenie kulinarne gości, które są niezwykle ważne w profesjonalnej gastronomii.

Pytanie 15

Czym można rozpoznać, że mięso wieprzowe jest nieświeże?

A. powierzchnia sucha, matowa

B. kolor jasnoróżowy

C. zapach kwaśny

D. konsystencja sprężysta

Konsystencja elastyczna, jasnoróżowa barwa oraz sucha, matowa powierzchnia mogą być mylące, gdyż nie są jednoznacznymi wskaźnikami świeżości mięsa wieprzowego. Elastyczność mięsa, choć pożądana, niekoniecznie świadczy o jego świeżości. Mięso o dobrej konsystencji może być zarówno świeże, jak i lekko przeterminowane, w zależności od innych czynników, takich jak temperatura przechowywania czy czas od uboju. Jasnoróżowy kolor jest typowy dla świeżego mięsa wieprzowego, ale może również występować w mięsie, które nie jest już pierwszej świeżości, zwłaszcza jeżeli było ono przechowywane w niewłaściwych warunkach. Powierzchnia mięsa, która wydaje się sucha i matowa, może sugerować, że produkt był narażony na działanie powietrza, co prowadzi do utlenienia i wysuszenia, ale niekoniecznie oznacza, że jest zepsute. W związku z tym, opieranie się tylko na tych cechach może prowadzić do błędnych wniosków i zakupu produktów, które mogą być niebezpieczne dla zdrowia. Kluczowe jest, aby przy zakupie mięsa kierować się kompletną oceną organoleptyczną, w tym także analizą zapachu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 16

Oblicz ilość energii w posiłku, który zawiera 40 g tłuszczu, 20 g białka oraz 100 g węglowodanów. W obliczeniach zastosuj przeliczniki energetyczne Atwatera:
1 g tłuszczu - 9 kcal
1 g białka - 4 kcal
1 g węglowodanów - 4 kcal

A. 740 kcal

B. 640 kcal

C. 160 kcal

D. 840 kcal

Obliczenie wartości energetycznej posiłku polega na zsumowaniu energii pochodzącej z poszczególnych makroskładników, które zawierają tłuszcze, białka i węglowodany. W tym przypadku zastosowaliśmy przeliczniki energetyczne Atwatera, które określają, że 1 g tłuszczu dostarcza 9 kcal, 1 g białka 4 kcal, a 1 g węglowodanów również 4 kcal. Zatem, dla danego posiłku: energia z tłuszczu wynosi 40 g x 9 kcal/g = 360 kcal, energia z białka wynosi 20 g x 4 kcal/g = 80 kcal, a energia z węglowodanów wynosi 100 g x 4 kcal/g = 400 kcal. Suma tych wartości daje 360 kcal + 80 kcal + 400 kcal = 840 kcal. Takie obliczenia są istotne w dietetyce, ponieważ pomagają w planowaniu zbilansowanych posiłków i umożliwiają monitorowanie spożycia kalorii. Właściwe obliczanie wartości energetycznej posiłków jest kluczowe dla osób dążących do osiągnięcia określonych celów zdrowotnych lub dietetycznych, takich jak utrata wagi, budowa masy mięśniowej czy utrzymanie energii na odpowiednim poziomie przez cały dzień.

Pytanie 17

Fraszynki to danie z kuchni polskiej pochodzące z regionu

A. śląskiego

B. pomorskiego

C. warmińsko - mazurskiego

D. mazowieckiego

Odpowiedzi dotyczące innych regionów, takich jak mazowiecki, pomorski oraz śląski, są nieprawidłowe, ponieważ fraszynki są ściśle związane z warmińsko-mazurską tradycją kulinarną. Region mazowiecki, który obejmuje Warszawę i okolice, jest znany z odmiennych potraw, które często bazują na składnikach dostępnych w centralnej Polsce, takich jak mięsa, zboża i warzywa. Natomiast kuchnia pomorska charakteryzuje się wpływami nadmorskimi, co wiąże się z obfitością ryb i owoców morza, które są kluczowymi składnikami lokalnych dań. Śląska kuchnia z kolei słynie z potraw serwowanych z ziemniakami i tradycyjnych wyrobów mięsnych, które różnią się znacznie od prostoty i charakterystyki fraszynków. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do wyboru niepoprawnych odpowiedzi, jest generalizacja regionalnych potraw lub brak znajomości specyfiki kulinarnej danego obszaru. Warto zatem zgłębić temat tradycji kulinarnych Polski, aby lepiej zrozumieć różnorodność i unikalność potraw z różnych regionów, co przyczynia się do poszerzenia wiedzy oraz umiejętności w zakresie gastronomii i kultury kulinarnej.

Pytanie 18

Która przyprawa dodana do ryżu sprawia, iż zyskuje on pomarańczowe zabarwienie?

A. Szafranu

B. Imbiru

C. Anyżu

D. Goździków

Szafran to jedna z najdroższych przypraw na świecie, pozyskiwana z kwiatów krokusa, głównie Crocus sativus. Jego wyjątkowe właściwości związane są nie tylko z intensywnym aromatem, ale także z charakterystycznym, intensywnie pomarańczowym zabarwieniem, które nadaje potrawom. Gdy dodaje się szafran do ryżu, na przykład w popularnym hiszpańskim daniu paella, barwi on ziarna na piękny złocisty kolor, co nie tylko wzbogaca estetykę potrawy, ale także podnosi jej wartość kulinarną. Szafran zawiera związki chemiczne, takie jak krocytyna, które są odpowiedzialne za jego barwienie. Warto zaznaczyć, że właściwe użycie szafranu polega na wcześniejszym namoczeniu go w ciepłej wodzie lub bulionie, co pozwala na uwolnienie jego pełnego aromatu i koloru. W branży kulinarnej szafran jest uznawany za składnik premium, a jego użycie w potrawach jest często sygnalizowane jako element luksusowy oraz wyrafinowany, zgodny z najlepszymi praktykami gastronomicznymi.

Pytanie 19

Zatkany komin w kuchni z instalacją gazową stwarza ryzyko zatrucia dla pracujących tam kucharzy

A. pestycydem

B. czadem

C. oktanem

D. aflatoksyną

Pozostałe opcje odpowiedzi nie są związane z zagrożeniem, jakie stwarza niedrożny przewód kominowy w kuchni z instalacją gazową. Pestycydy to substancje chemiczne stosowane do zwalczania szkodników, a nie są one bezpośrednio związane z działaniem instalacji gazowych. Choć mogą być niebezpieczne, ich obecność nie ma związku z niedrożnością komina ani z zatruciem, które może wystąpić w przypadku problemów z odprowadzaniem spalin. Oktan jest związkiem chemicznym stosowanym do określania liczby oktanowej paliwa, a nie substancją toksyczną w kontekście instalacji gazowych. Nie jest on związany z zagrożeniem dla zdrowia w sytuacji, gdy przewód kominowy jest zablokowany. Aflatoksyny to naturalne toksyny produkowane przez pleśnie, które mogą być niebezpieczne w przypadku spożycia skażonej żywności, ale nie mają związku z systemami wentylacyjnymi ani gazowymi. W kontekście zatrucia w kuchniach, kluczowe jest zrozumienie, że to tlenek węgla, a nie inne substancje, jest głównym zagrożeniem związanym z przewodami kominowymi. Gdy nie ma prawidłowego odprowadzenia spalin, tlenek węgla może gromadzić się w pomieszczeniu, prowadząc do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Dlatego kluczowe jest przestrzeganie standardów dotyczących instalacji gazowych i dbałość o ich konserwację.

Pytanie 20

Nadzienie składające się z rozgniecionych ziemniaków, białego sera i cebuli wykorzystuje się do wytwarzania

A. knedli

B. kołdunów

C. pierogów leniwych

D. pierogów ruskich

Nadzienie z ziemniaków, sera twarogowego i cebuli to klasyka, jeśli chodzi o pierogi ruskie. To naprawdę jedna z najbardziej znanych potraw w Polsce. Takie połączenie daje nam super kremowy smak, który fajnie komponuje się z miękkim ciastem. Warto dodać, że pierogi ruskie często jedzą z zasobem śmietany, co jeszcze bardziej podbija ich smak. Kluczowe jest też, żeby dobrze przygotować ciasto, powinno być elastyczne i cienkie, żeby nie przygłuszyć smaku nadzienia. Z mojego doświadczenia, najlepsze ciasto robi się z mąki pszennej, wody i jajka. Dzięki temu ma odpowiednią konsystencję. A co najlepsze, pierogi można jeść zarówno ciepłe, jak i zimne, więc sprawdzają się na różne okazje!

Pytanie 21

Jaką metodę obróbki termicznej powinno się zastosować do przygotowania "pstrąga na niebiesko"?

A. Gotowanie

B. Zapiekanie

C. Smażenie

D. Pieczenie

Wybór pieczenia, zapiekania lub smażenia w kontekście przygotowania 'pstrąga na niebiesko' oparty jest na błędnym zrozumieniu technik obróbki cieplnej. Pieczenie polega na obróbce cieplnej w piekarniku, co prowadzi do innego efektu – skórka ryby staje się chrupiąca, a wnętrze wysuszone, co nie jest pożądane w tej potrawie. Zapiekanie, podobnie jak pieczenie, również prowadzi do utraty naturalnej wilgotności ryby i zmiany struktury, co całkowicie odbiega od charakteru tradycyjnego przygotowania pstrąga na niebiesko. Smażenie zaś, polegające na obróbce w tłuszczu, także zniekształca naturalny smak i teksturę pstrąga, a dodatkowo zwiększa zawartość kaloryczną potrawy. Kluczowym błędem jest mylenie technik, które mają swoje specyficzne zastosowanie w innych potrawach, a nie w kontekście delikatnych ryb. Gotowanie pozwala zachować naturalny smak oraz konsystencję ryby, co jest podstawą tradycyjnego przepisu na pstrąga na niebiesko. Warto zrozumieć, że każda technika obróbki cieplnej ma swoje unikalne cechy i zastosowanie, co wpływa na finalny efekt kulinarny.

Pytanie 22

Jaką metodę obróbki cieplnej należy zastosować do przygotowania "Pstrąga na niebiesko"?

A. Pieczenie

B. Gotowanie w wodzie

C. Opalanie na grillu

D. Tradycyjne smażenie

Grillowanie, smażenie tradycyjne oraz pieczenie to techniki obróbki cieplnej, które nie są wskazane do sporządzania pstrąga na niebiesko. Grillowanie, choć popularne, polega na intensywnym działaniu wysokiej temperatury bezpośrednio z ognia, co prowadzi do szybkiej karmelizacji i przypalenia zewnętrznej warstwy ryby, a także do jej wysuszenia. Pstrąg na niebiesko wymaga delikatnego gotowania, co kłóci się z ideą grillowania, która wyklucza subtelność i precyzję tego dania. Smażenie tradycyjne, z kolei, polega na wykorzystaniu dużej ilości tłuszczu i wysokiej temperatury, co powoduje, że ryba może stracić swoją naturalną wilgotność i uzyskać niepożądany, intensywny smak, który nie jest charakterystyczny dla potrawy przygotowywanej na niebiesko. Pieczenie, choć może wydawać się przyjemne i odpowiednie dla ryb, również wymaga wyższej temperatury, co sprawia, że mięso staje się suche i traci swój delikatny smak. Te techniki obróbki cieplnej są często mylone z gotowaniem w wodzie przez początkujących kucharzy, którzy mogą nie zdawać sobie sprawy, że każda z nich prowadzi do innych efektów smakowych i teksturalnych. Właściwe przygotowanie pstrąga na niebiesko wymaga znajomości różnych technik kulinarnych oraz umiejętności dostosowania ich do specyficznych potrzeb dania, co dla wielu może być wyzwaniem, ale jest kluczowe dla osiągnięcia najlepszego rezultatu.

Pytanie 23

Smalec nie ulegnie jełczeniu, jeśli będzie przechowywany

A. w wysokiej wilgotności.

B. w wysokiej temperaturze.

C. bez dostępu światła.

D. bez opakowania.

Przechowywanie smalcu w wysokiej temperaturze prowadzi do szybszego zachodzenia reakcji chemicznych, w tym jełczenia. Wysoka temperatura sprzyja rozkładowi kwasów tłuszczowych, co skutkuje powstawaniem nieprzyjemnych zapachów i smaków. Wiele osób może błędnie sądzić, że podgrzewanie smalcu w celu przechowywania go dłużej jest korzystne, jednak długotrwałe narażenie na wysokie temperatury tylko przyspiesza proces jego degradacji. Przechowywanie bez dostępu światła również jest nieodpowiednie, gdyż pomimo braku utleniania, inne czynniki mogą wpływać na jakość produktu. Ponadto, trzymanie smalcu bez opakowania naraża go na zanieczyszczenia oraz działanie tlenu, co również przyspiesza jełczenie. Wysoka wilgotność może prowadzić do rozwoju pleśni oraz mikroorganizmów, które także wpływają na jakość. Kluczowe jest zrozumienie, że przechowywanie produktów spożywczych wymaga ścisłych standardów, by uniknąć utraty nie tylko walorów smakowych, ale również wartości odżywczych i bezpieczeństwa żywności. Właściwe praktyki, takie jak używanie szczelnych pojemników w chłodnym, ciemnym miejscu, są niezbędne do zapewnienia długoterminowej świeżości smalcu.

Pytanie 24

Jaką cenę sprzedażową dla jednej butelki wina ustali punkt gastronomiczny, jeśli jej cena w detalu wynosi 35 zł, a marża wynosi 50%?

A. 52,50 zł

B. 62,50 zł

C. 70,00 zł

D. 87,50 zł

Żeby ustalić cenę gastronomiczną butelki wina, musisz wiedzieć, że marża to procent od ceny, którą płacisz przy zakupie. Tutaj cena detaliczna butelki to 35 zł, a marża wynosi 50%. Żeby obliczyć cenę gastronomiczną, korzystasz z prostego wzoru: Cena gastronomiczna = Cena detaliczna + (Cena detaliczna * Marża). Jak podstawisz te liczby, to wychodzi: 35 zł + (35 zł * 0,50) = 35 zł + 17,50 zł, co daje 52,50 zł. To znaczy, że restauracja powinna ustawić cenę na 52,50 zł, żeby pokryć koszty i zarobić. Takie liczenie cen to ważna sprawa w gastronomii. Kiedy restauracja ma różne wina, dobrze jest, żeby ich ceny były odpowiednio przemyślane. Klienci chcą czuć, że płacą odpowiednio za to, co dostają, a restauracja musi też myśleć o swoich wydatkach operacyjnych.

Pytanie 25

Jak długo maksymalnie można przechowywać świeże maliny w chłodni?

A. 3 dni

B. 21 dni

C. 9 dni

D. 30 dni

Świeże maliny, ze względu na swoją delikatność i wysoką zawartość wody, są owocami, które należy przechowywać w odpowiednich warunkach, aby zachować ich świeżość i jakość. Optymalne przechowywanie malin w chłodni powinno odbywać się w temperaturze od 0 do 2 stopni Celsjusza. W takich warunkach, maliny mogą być przechowywane maksymalnie przez 3 dni. Po tym czasie zaczynają tracić swoje walory smakowe oraz wartości odżywcze, a także zwiększa się ryzyko rozwoju pleśni i innych patogenów. W praktyce oznacza to, że jeśli planujesz sprzedaż lub konsumpcję malin, najlepiej spożyć je jak najszybciej. Standardy przechowywania owoców, takie jak te określone przez organizacje zajmujące się bezpieczeństwem żywności, podkreślają znaczenie prawidłowego transportu i przechowywania owoców, aby zminimalizować straty i zapewnić ich jakość.

Pytanie 26

Minimalna temperatura, którą należy zmierzyć przez 2 minuty wewnątrz pieczonego schabu, powinna wynosić co najmniej

A. 75°C

B. 60°C

C. 70°C

D. 65°C

Minimalna temperatura wewnętrzna, jaką powinien osiągnąć schab pieczony, wynosi 75°C. To niezbędny warunek, aby zapewnić bezpieczeństwo żywności, eliminując potencjalne patogeny, takie jak Salmonella i E. coli, które mogą być obecne w surowym mięsie. W procesie gotowania, temperatura wewnętrzna mięsa musi być odpowiednio wysoka przez określony czas, aby skutecznie zabić bakterie. W przypadku schabu, osiągnięcie 75°C przez co najmniej 2 minuty jest zalecane przez organizacje zajmujące się bezpieczeństwem żywności, takie jak CDC i FDA. Przykładem może być przygotowanie schabu w piekarniku - warto użyć termometru do mięsa, aby upewnić się, że w najgrubszej części mięsa osiągnięto wymaganą temperaturę. Tego typu praktyki są kluczowe, aby zminimalizować ryzyko zatrucia pokarmowego oraz zapewnić właściwy smak i teksturę mięsa. Dlatego przy pieczeniu schabu warto stosować się do tych wytycznych, co pozwoli na osiągnięcie idealnego efektu kulinarnego oraz bezpieczeństwa spożycia.

Pytanie 27

Czym jest podlaski sękacz?

A. serem regionalnym

B. rodzajem wyrobu cukierniczego

C. wędliną suszoną

D. alkoholowym napojem

Podlaski sękacz to tradycyjny wyrób cukierniczy, który pochodzi z Podlasia. Jest to ciasto pieczone w specyficzny sposób, polegający na nawijaniu cienkich warstw ciasta na obracający się ruszt, co nadaje mu charakterystyczną formę oraz strukturę. Wyrób ten jest często przygotowywany na różne uroczystości, a jego wyjątkowy smak oraz wygląd czynią go popularnym wyborem na wesela i inne ważne wydarzenia. Warto dodać, że sękacz zawiera składniki takie jak mąka, jajka, cukier oraz masło, co czyni go dosyć kalorycznym, ale jednocześnie smacznym deserem. Jego przygotowanie wymaga umiejętności oraz doświadczenia, a także odpowiednich narzędzi, takich jak ruszt do pieczenia. W branży cukierniczej sękacz jest często doceniany za swoje unikalne walory smakowe oraz estetyczne, a także za to, że jest on doskonałym przykładem dziedzictwa kulinarnego regionu. Warto również zwrócić uwagę na to, że sękacz może być podawany z różnymi dodatkami, takimi jak bita śmietana, owoce, a nawet lody, co czyni go jeszcze bardziej atrakcyjnym w oczach konsumentów.

Pytanie 28

W strefie higienicznej obiektu gastronomicznego przeprowadza się

A. organizowanie towarów w magazynach

B. selekcję naczyń w zmywalni

C. porcjowanie potraw

D. wstępną obróbkę surowców

Obróbka wstępna surowców odbywa się w strefie brudnej, gdzie surowce są myte i przygotowywane do dalszej obróbki, a nie w strefie czystej. W tej ostatniej można jedynie pracować na produktach już przetworzonych, co ma na celu uniknięcie potencjalnych zanieczyszczeń krzyżowych, które mogłyby prowadzić do zagrożeń zdrowotnych. Sortowanie naczyń stołowych w zmywalni również nie ma miejsca w strefie czystej, ponieważ naczynia, które wracają z serwisu, muszą być najpierw dokładnie umyte i zdezynfekowane w strefie brudnej. Układanie towarów w magazynach odbywa się w zupełnie innym kontekście, gdzie nie ma bezpośredniego kontaktu z przygotowywanymi potrawami. Te błędne odpowiedzi wskazują na nieporozumienie dotyczące organizacji przestrzeni w zakładzie gastronomicznym. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że każda strefa ma swoje ściśle określone funkcje i zasady operacyjne, które mają na celu zapewnienie higieny oraz bezpieczeństwa żywności. Niezrozumienie różnicy między strefami może prowadzić do poważnych błędów w procesie przygotowywania jedzenia, co może zagrażać zdrowiu konsumentów oraz prowadzić do strat finansowych dla restauracji.

Pytanie 29

Którą z aktywności hotelu można uznać za część 'public relations'?

A. Reklama umieszczona na bilbordach

B. Obniżenie cen pokoi po sezonie

C. Renowacja wystroju wnętrza restauracji hotelowej

D. Działania sponsoringowe na rzecz Festiwalu Smaków

Działania sponsoringowe na rzecz Festiwalu Smaków są doskonałym przykładem aktywności w obszarze public relations, ponieważ mają na celu budowanie pozytywnego wizerunku hotelu w społeczności lokalnej oraz wśród potencjalnych gości. Sponsoring to forma zaangażowania, która nie tylko wspiera wydarzenia kulturalne, ale również tworzy pozytywne skojarzenia z marką hotelu. Przykładem może być organizacja degustacji potraw w hotelowej restauracji podczas festiwalu, co zachęca do odwiedzin oraz promuje lokalną kuchnię. Dobrą praktyką jest również współpraca z lokalnymi mediami w celu nagłośnienia wydarzenia, co znacząco zwiększa zasięg informacyjny i buduje trwałe relacje z otoczeniem. W kontekście branży hotelarskiej, działania PR mogą również obejmować organizację wydarzeń charytatywnych, co dodatkowo wzmacnia reputację hotelu jako odpowiedzialnego społecznie przedsiębiorstwa.

Pytanie 30

W jakiej temperaturze powinno się przechowywać mleko oraz produkty mleczne?

A. od +10 C do +15 C

B. od +4 C do +8 C

C. od -5 C do 0 C

D. od +20 C do +25 C

Mleko i przetwory mleczne są produktami wrażliwymi na temperaturę, a ich przechowywanie w zakresie od +4 C do +8 C jest kluczowe dla zapewnienia ich świeżości oraz bezpieczeństwa mikrobiologicznego. W tych warunkach, rozwój niepożądanych mikroorganizmów, takich jak bakterie, jest znacznie ograniczony, co ma istotne znaczenie dla jakości produktów. Przykładowo, przechowywanie mleka w zbyt wysokich temperaturach może prowadzić do szybszego psucia się oraz powstawania nieprzyjemnych zapachów i smaków, a nawet do zatrucia pokarmowego. Z tego powodu standardy przechowywania produktów mlecznych, takie jak te zalecane przez organizacje zajmujące się bezpieczeństwem żywności, podkreślają znaczenie utrzymania odpowiednich warunków chłodniczych w sklepach oraz w gospodarstwach domowych. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy obejmuje regularne kontrolowanie temperatury lodówki oraz unikanie wstawiania gorących potraw do wnętrza, co mogłoby podnieść temperaturę w chłodziarce. Warto również pamiętać, że produkty mleczne powinny być przechowywane w oryginalnych opakowaniach, co zabezpiecza je przed zanieczyszczeniem i ułatwia utrzymanie właściwej temperatury.

Pytanie 31

Jakie ciasto jest wymagane do przygotowania vol-au-vent?

A. naleśnikowe

B. francuskie

C. makaronowe

D. drożdżowe

Wybór innego ciasta do vol-au-vent pokazuje, że nie do końca rozumiesz, jak działają podstawowe zasady kuchni francuskiej. Naleśnikowe ciasto, chociaż może być smaczne, jest za cienkie i nie trzyma dobrze nadzienia, więc do vol-au-vent się nie nadaje. Z kolei drożdżowe ciasto jest za ciężkie i ma zupełnie inną strukturę, przez co też nie pasuje do tego dania. Drożdże powodują fermentację i tworzą większe bąbelki powietrza - to nie jest to, co chcemy w vol-au-vent. A ciasto makaronowe, które używa się do ravioli czy lasagne, też nie ma sensu do tego dania. Kluczowe jest, żeby używać odpowiednich technik i składników, bo inaczej efekty mogą być rozczarowujące.

Pytanie 32

Z 1 kg schabu, 0,015 kg mąki oraz 0,05 kg tłuszczu przygotowano 5 porcji kotletów saute. Jakie składniki będą potrzebne do sporządzenia 30 porcji?

A. 6 kg schabu, 0,09 kg mąki, 0,3 kg tłuszczu

B. 6 kg schabu, 0,25 kg mąki, 0,3 kg tłuszczu

C. 30 kg schabu, 0,25 kg mąki, 1,5 kg tłuszczu

D. 30 kg schabu, 0,09 kg mąki, 1,5 kg tłuszczu

Odpowiedź 6 kg schabu, 0,09 kg mąki oraz 0,3 kg tłuszczu jest poprawna, ponieważ obliczenia te są oparte na proporcjonalności składników do liczby porcji. Z 1 kg schabu, 0,015 kg mąki i 0,05 kg tłuszczu przygotowano 5 porcji kotletów saute. Aby obliczyć ilość składników potrzebnych do 30 porcji, należy najpierw ustalić współczynnik proporcjonalności. Dla schabu: 30 porcji to 6 razy więcej niż 5 porcji, więc potrzeba 6 kg schabu. Dla mąki: 0,015 kg mąki na 5 porcji oznacza, że na 30 porcji potrzeba 0,09 kg (0,015 kg x 6). W przypadku tłuszczu: 0,05 kg tłuszczu na 5 porcji wymaga 0,3 kg na 30 porcji (0,05 kg x 6). Takie podejście pozwala na precyzyjne i efektywne przygotowanie większych ilości potraw, co jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi, pozwalając na zachowanie odpowiednich proporcji smaku i konsystencji potrawy. Warto pamiętać, że w kuchni profesjonalnej stosowanie właściwych miar i proporcji jest kluczowe dla jakości gotowanych dań.

Pytanie 33

Jakie danie wigilijne jest tradycyjnym elementem polskiej kuchni?

A. pieczony indyk

B. żurek z białą kiełbasą

C. kluski z makiem

D. paszteciki z mięsem oraz grzybami

Kluski z makiem to tradycyjna potrawa wigilijna w Polsce, która ma ważne miejsce w polskiej kulturze i obrzędowości. Ta potrawa, przygotowywana na bazie ugotowanych klusek, często z dodatkiem maku, miodu oraz orzechów, symbolizuje bogactwo i dostatek w nadchodzącym roku. Kluski z makiem są często podawane jako deser po wigilijnym obiedzie, a ich historia sięga wielu pokoleń. W tradycji ludowej, potrawy przygotowywane na Wigilię muszą być postne, dlatego kluski z makiem są doskonałym przykładem dania, które wpisuje się w te normy. Warto również zwrócić uwagę, że ich przygotowanie może być doskonałym sposobem na integrację rodzinną, w której każdy członek rodziny może uczestniczyć w tworzeniu potrawy. W praktyce, można je serwować jako samodzielne danie lub jako dodatek do innych potraw wigilijnych, takich jak barszcz czerwony czy zupa grzybowa. Warto również pamiętać o regionalnych wariantach tego dania, które mogą różnić się składnikami i smakiem, co czyni je jeszcze bardziej interesującym elementem polskiej kuchni.

Pytanie 34

Do warzyw, które mogą być przechowywane najdłużej w sprzyjających warunkach, zaliczają się

A. pory i cebulę

B. szpinak oraz selery

C. szparagi oraz pomidory

D. brokuły i paprykę

Pory i cebula rzeczywiście charakteryzują się długim okresem przechowywania, co czyni je idealnymi warzywami do dłuższego składowania w warunkach optymalnych. Pory, mające wysoką zawartość wody, mogą być przechowywane w temperaturze od 0 do 4 stopni Celsjusza, co pozwala na ich długotrwałe zachowanie świeżości przez kilka miesięcy. Cebula, z kolei, jest jednym z najdłużej przechowywanych warzyw, gdyż w odpowiednich warunkach (niska wilgotność i ciemne miejsce) może być przechowywana nawet przez wiele miesięcy do roku. Praktyka przechowywania tych warzyw polega na zapewnieniu im odpowiedniej wentylacji oraz temperatury, co jest kluczowe dla minimalizacji ryzyka rozwoju pleśni i psucia się. Te warzywa są też często wykorzystywane w kuchni, co sprawia, że ich długi okres przechowywania jest praktycznym atutem w planowaniu posiłków oraz zarządzaniu zapasami.

Pytanie 35

Podaj cenę netto gastronomiczną za 1 szklankę kompotu (200 ml), jeśli do sporządzenia 20 I kompotu, koszt owoców wyniósł 54 zł, cukru 6 zł, a marża gastronomiczna to 100%.

A. 3,00 zł

B. 6,00 zł

C. 0,60 zł

D. 1,20 zł

Jak widzę, wybrałeś błędną odpowiedź, co może wynikać z niestety złego podejścia do obliczeń lub niezrozumienia, czym właściwie jest marża gastronomiczna. Na przykład, odpowiedzi takie jak 0,60 zł, 6,00 zł czy 3,00 zł pokazują, że coś mogło Ci umknąć w obliczeniach. W przypadku 0,60 zł, to faktycznie jest jednostkowy koszt, ale zapomniałeś, że cena sprzedaży powinna uwzględniać marżę. Zbyt często ludzie myślą, że marża dodaje się tylko raz do kosztów, co skutkuje zaniżoną ceną. Odpowiedzi typu 6,00 zł czy 3,00 zł mogą sugerować, że nie rozumiesz, jak działa ta kalkulacja, być może myląc marżę z jakąś stałą wartością, a to nie tak powinno działać. Marża gastronomiczna to procent od całkowitych kosztów, co jest kluczowe w ustalaniu cen. Możliwe, że nie rozumiesz, które składniki bierzemy pod uwagę w kalkulacji i jak ważne jest uwzględnianie wszystkich kosztów, nie tylko materiałów. Aby uniknąć takich pomyłek, warto przyswoić sobie zasady kalkulacji kosztów i praktyki, które stosuje się w branży, żeby dobrze ustalić ceny sprzedaży potraw.

Pytanie 36

Procedury i instrukcje Dobrej Praktyki Higienicznej obejmują działania związane

A. z przechowywaniem ciepłych dań

B. z etykietowaniem przechowywanych produktów

C. z zaopatrzeniem zakładu w wodę

D. z kontrolowaniem temperatur w magazynach

Odpowiedź dotycząca zaopatrzenia zakładu w wodę jest poprawna, ponieważ woda jest kluczowym elementem w Dobrej Praktyce Higienicznej (DPH), szczególnie w kontekście zapewnienia czystości oraz bezpieczeństwa żywności. Wodę należy traktować jako podstawowy surowiec, który musi spełniać określone normy jakościowe, by nie stanowiła zagrożenia dla zdrowia. Przykładem praktycznego zastosowania DPH jest konieczność zapewnienia bieżącej wody do mycia rąk, co jest niezbędne w zakładach przetwórstwa spożywczego. Ponadto, odpowiednie zaopatrzenie w wodę obejmuje także regularne kontrole jakości wody, w tym badania mikrobiologiczne i chemiczne, aby upewnić się, że nie występują zanieczyszczenia, które mogłyby wpłynąć na bezpieczeństwo produktów spożywczych. Zgodnie z normami takich organizacji jak WHO czy HACCP, zakłady muszą mieć opracowane procedury zarządzania jakością wody, co pozwala na minimalizację ryzyka związanego z jej użyciem w procesach produkcji i serwowania żywności.

Pytanie 37

Deski oraz uchwyty noży wykonane z polietylenu, stosowane do obróbki surowego mięsa w restauracjach zgodnych z systemem HACCP, powinny mieć kolor

A. biały

B. żółty

C. brązowy

D. czerwony

Wybór innych kolorów, takich jak biały, brązowy czy żółty, na narzędzia do obróbki mięsa surowego jest niewłaściwy. Biały kolor najczęściej odnosi się do narzędzi przeznaczonych do obróbki produktów, które są już gotowe do spożycia, jak na przykład pieczywo czy warzywa, co stwarza ryzyko krzyżowego zanieczyszczenia. Brązowy kolor jest używany do oznaczania produktów takich jak pieczywo lub inne wyroby, które nie są surowymi produktami mięsnymi, co wprowadza dodatkowe zamieszanie w kontekście stosowania narzędzi. Żółty kolor jest zazwyczaj używany dla produktów rybnych. Użycie kolorów innych niż czerwony dla narzędzi przeznaczonych do mięsa surowego może prowadzić do błędów w obszarze kontroli higieny, co jest sprzeczne z zasadami HACCP. Utrzymanie systemu kolorów zgodnie z wytycznymi branżowymi jest kluczowe dla zachowania standardów higieny i bezpieczeństwa żywności. Typowe błędy myślowe w tym kontekście obejmują ignorowanie znaczenia systemów kolorystycznych i ich roli w redukcji ryzyka kontaminacji. Właściwa identyfikacja narzędzi na podstawie ich kolorów powinna być integralną częścią każdej procedury operacyjnej w zakładach gastronomicznych.

Pytanie 38

Przy stosowaniu diety o niskiej wartości energetycznej, jakie produkty należy ograniczyć w diecie?

A. kasz o małych ziarnach

B. niskotłuszczowego nabiału

C. niegazowanych wód mineralnych

D. warzyw zielonych

Wybór ograniczenia spożycia zielonych warzyw, chudego nabiału lub wód mineralnych niegazowanych jako elementów diety ubogoenergetycznej jest błędny i może prowadzić do wielu niekorzystnych skutków zdrowotnych. Zielone warzywa są niskokaloryczne i bogate w błonnik, witaminy oraz minerały, co czyni je doskonałym składnikiem diety odchudzającej. Ograniczanie ich spożycia może prowadzić do niedoborów niezbędnych składników odżywczych, co jest sprzeczne z celem zdrowego odchudzania. Chudy nabiał, jak jogurt naturalny czy twaróg, dostarcza białka, które jest niezbędne do zachowania masy mięśniowej podczas redukcji kalorii. Jego eliminacja z diety może negatywnie wpłynąć na metabolizm i ogólny stan zdrowia. Co więcej, wody mineralne niegazowane są źródłem elektrolitów i mogą wspierać nawodnienie organizmu, co jest kluczowe w każdej diecie. Zamiast unikać tych grup produktów, należy skupić się na ograniczeniu kalorycznych, przetworzonych produktów oraz kontrolować wielkość porcji. Właściwe podejście do diety ubogoenergetycznej polega na zrównoważonym odżywianiu, które nie tylko pozwala na redukcję masy ciała, ale także sprzyja długoterminowemu zdrowiu.

Pytanie 39

Pod wpływem ciepła, skrobia z dodatkiem tłuszczu lub w wersji suchej przechodzi w

A. pęcznienie

B. rozpuszczenie

C. dekstrynizację

D. denaturację

Odpowiedzi sugerujące rozpuszczenie skrobi, pęcznienie czy denaturację mogą wynikać z niepełnego zrozumienia właściwości skrobi oraz procesów, które zachodzą podczas jej obróbki. Skrobia, w odpowiednich warunkach, nie rozpuszcza się w tłuszczach, a jedynie w wodzie. Rozpuszczenie skrobi w wodzie prowadzi do powstania kleiku, ale w kontekście podanego pytania, proces ten nie zachodzi przy obróbce skrobi z tłuszczem. Pęcznienie skrobi następuje, gdy skrobia jest poddawana działaniu ciepłej wody, co prowadzi do jej ekspansji i zwiększenia objętości, ale nie ma to miejsca przy obróbce na sucho lub z dodatkiem tłuszczu. Denaturacja, z kolei, odnosi się do zmiany struktury białek, co jest procesem zupełnie innym niż dekstrynizacja, która dotyczy wyłącznie skrobi. Błędy myślowe prowadzące do wyboru tych odpowiedzi mogą być związane z mylnym rozumieniem terminów oraz z brakiem wiedzy na temat chemii żywności i procesów zachodzących w czasie obróbki cieplnej. Zrozumienie różnic między tymi procesami jest kluczowe dla właściwego stosowania skrobi w przemyśle spożywczym oraz naukach kulinarnych.

Pytanie 40

Podczas podgrzewania skrobi w wodzie następuje

A. dekstrynizacja

B. kleikowanie

C. karmelizacja

D. retrogradacja

Kleikowanie skrobi to proces, który zachodzi, gdy skrobia jest podgrzewana w obecności wody, co prowadzi do jej pęcznienia i rozkładu struktury granularnej. Skrobia, będąca polisacharydem, składa się z dwóch głównych komponentów: amylozy i amylopektyny. Podczas ogrzewania w wodzie, cząsteczki wody wnikają do granulek skrobi, co powoduje ich pęcznienie i przekształcenie w żelową substancję. Proces ten jest kluczowy w kuchni oraz przemyśle spożywczym, gdzie skrobia jest wykorzystywana do zagęszczania sosów, zup i innych potraw. Przykładem zastosowania kleikowania jest przygotowanie budyniu, gdzie skrobia działa jako substancja zagęszczająca, nadając mu odpowiednią konsystencję. Warto również zaznaczyć, że kleikowanie ma istotne znaczenie w piekarnictwie, gdzie skrobia wpływa na strukturę i teksturę wypieków. Proces ten jest zgodny z zasadami dobrych praktyk kulinarnych oraz technologii żywności, a jego zrozumienie jest kluczowe dla profesjonalnych kucharzy i technologów żywności.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej