Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik logistyk
  • Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
  • Data rozpoczęcia: 18 lutego 2025 12:01
  • Data zakończenia: 18 lutego 2025 12:05

Egzamin niezdany

Wynik: 4/40 punktów (10,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie uprawnienie jest konieczne zgodnie z regulacjami Unii Europejskiej, aby firma mogła prowadzić międzynarodowy przewóz drogowy w celach zarobkowych?

A. Metryka
B. Zaświadczenie
C. Licencja
D. Pozwolenie
Licencja na wykonywanie międzynarodowego zarobkowego przewozu drogowego jest niezbędnym dokumentem regulowanym przez prawo unijne, który potwierdza, że przedsiębiorstwo spełnia określone wymagania oraz standardy jakości. Licencja ta jest wydawana na podstawie przepisów rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, które określa zasady dostępu do rynku przewozów drogowych. Aby uzyskać licencję, firma musi wykazać, że dysponuje odpowiednimi środkami finansowymi, zdatnymi pojazdami oraz spełnia wymogi dotyczące kwalifikacji zawodowych kierowców. Przykładowo, kierowcy muszą posiadać certyfikat kompetencji zawodowych. Licencja ta jest kluczowym dokumentem, ponieważ zapewnia legalność działalności transportowej oraz jest świadectwem profesjonalizmu i rzetelności przedsiębiorstwa w oczach klientów oraz organów nadzoru. Bez licencji firma nie może wykonywać przewozów międzynarodowych, co skutkuje poważnymi konsekwencjami prawnymi oraz finansowymi.

Pytanie 2

Którym wózkiem widłowym można załadować najszybciej 30 paletowych jednostek ładunkowych (pjł), każda o masie brutto 1 290 kg?

Wózek 1.Wózek 2.Wózek 3.Wózek 4.
udźwig [kg]1 5001 2001 4001 100
średnia prędkość [km/h]612815

A. Wózkiem 4.
B. Wózkiem 2.
C. Wózkiem 1.
D. Wózkiem 3.
Wybór wózka 3 do załadunku 30 palet o wadze 1 290 kg każda wydaje się być słuszny. Ma on udźwig 1 400 kg, co jakby zapewnia, że spokojnie da radę temu ciężarowi. Do tego, prędkość 8 km/h to naprawdę niezły wynik w porównaniu do wózka 1, który ma tę samą nośność, ale jest znacznie wolniejszy. W sytuacjach, gdy mamy do czynienia z dużymi operacjami załadunkowymi, czas jest kluczowy. Myślę, że wózek 3, z tą wyższą prędkością i dobrym udźwigiem, będzie bardziej efektywny i pozwoli szybciej wykonać zadania. To ważne, aby dobierać wózki nie tylko na podstawie udźwigu, ale też prędkości, bo w logistyce liczą się zwłaszcza te aspekty, gdy w ruchu jest dużo zadań.

Pytanie 3

Dokumenty, które definiują właściwości, jakimi powinno charakteryzować się urządzenie techniczne, oraz które powinny być stosowane przy jego wytwarzaniu, jak również przy produkcji, naprawie lub modernizacji materiałów i elementów, to

A. procedury stanowiskowe
B. specyfikacje techniczne
C. specyfikacje surowcowe
D. wskazania dotyczące kontroli jakości
Specyfikacje techniczne to dokumenty, które dokładnie określają wymagania dotyczące cech, funkcji i parametrów technicznych urządzeń, materiałów oraz elementów wykorzystywanych przy ich wytwarzaniu, naprawie czy modernizacji. W praktyce, specyfikacje te są fundamentalnym narzędziem w inżynierii oraz produkcji, gdyż umożliwiają zapewnienie, że wszystkie komponenty spełniają określone normy jakości i bezpieczeństwa. Przykładem zastosowania specyfikacji technicznych może być proces projektowania nowego urządzenia, gdzie inżynierowie muszą określić dokładne wymagania dotyczące materiałów, obróbki, właściwości mechanicznych oraz elektrycznych. Zgodnie z normami ISO, każda specyfikacja techniczna powinna być dobrze udokumentowana i dostępna dla wszystkich zainteresowanych stron, co pozwala na ścisłą kontrolę jakości oraz eliminację błędów produkcyjnych. W branży budowlanej, specyfikacje te są kluczowe dla zapewnienia, że wszystkie użyte materiały i technologie są zgodne z obowiązującymi przepisami i standardami ochrony środowiska, co w konsekwencji wpływa na trwałość i bezpieczeństwo realizowanych projektów.

Pytanie 4

Pociąg składa się z 32 wagonów. Każdy z nich powinien pomieścić 26 paletowych jednostek ładunkowych (pjł). Proces załadunku jednej pjł do wagonu zajmuje 5 minut. Jak długo minimalnie potrwa załadunek wszystkich pjł, jeżeli jeden wózek jednorazowo transportuje 1 pjł, a do załadunku używane są 4 wózki widłowe?

A. 17 h 20 min
B. 11 h 06 min
C. 11 h 10 min
D. 17 h 33 min
Błędy w obliczeniach związanych z czasem załadunku mogą prowadzić do znacznych nieporozumień w planowaniu logistyki. Często występującym problemem jest zła interpretacja ilości pjł, które można załadować w danym czasie, co w konsekwencji prowadzi do nadmiernego szacowania czasu potrzebnego na załadunek. Na przykład, przy założeniu, że jeden wózek widłowy załadowuje jedną pjł w 5 minut, niektórzy mogą pomyśleć, że czas całkowity załadunku wynosi 5 minut na każdy wagon, co jest błędnym założeniem. To oczywiście nie uwzględnia równoległości pracy czterech wózków, co jest kluczowe dla oszacowania całkowitego czasu. Kolejnym typowym błędem jest pomijanie faktu, że w jednym momencie może działać wiele wózków, co znacznie przyspiesza proces. Część osób może nie dostrzegać konieczności podziału całkowitej liczby pjł przez liczbę wózków, co prowadzi do dramatycznego zawyżenia czasów. Ponadto, przy obliczeniach często nie uwzględnia się podstawowych zasad efektywności czasowej, co jest istotne w zarządzaniu operacjami logistycznymi. Właściwe zrozumienie tych zasad pozwala na precyzyjniejsze i bardziej efektywne planowanie załadunków, co jest kluczowe w branży transportowej.

Pytanie 5

W Polsce maksymalna długość zespołu pojazdów wynosi

A. 18,75m
B. 16,50m
C. 13,60m
D. 25,00m
Wybór nieprawidłowej odpowiedzi dotyczącej dopuszczalnej długości pojazdu członowego w Polsce może wynikać z nieprecyzyjnego zrozumienia przepisów regulujących transport drogowy. Długości 18,75 m oraz 25,00 m są często mylone z wymogami dla pojazdów wieloosiowych lub zestawów specjalnych, które rzeczywiście mogą osiągać takie długości, ale są one ściśle regulowane i wymagają dodatkowych zezwoleń oraz spełnienia określonych norm. W kontekście standardowych pojazdów członowych, obowiązujące przepisy wyraźnie definiują maksymalną długość na 16,50 m. Z kolei odpowiedź 13,60 m, choć jest zgodna z maksymalną długością dla pojedynczych pojazdów ciężarowych, nie odnosi się do specyfiki pojazdów członowych, co może prowadzić do błędnych konkluzji. Osoby udzielające niepoprawnych odpowiedzi mogą mieć na uwadze jedynie konkretne typy pojazdów lub nie rozumieć różnicy między poszczególnymi kategoriami transportu. Dlatego ważne jest zrozumienie, że normy dotyczące długości pojazdów są ustalane na podstawie ich przeznaczenia oraz konstrukcji. Ważne jest również, aby osoby zaangażowane w transport drogowy były świadome przepisów oraz możliwych konsekwencji wynikających z ich naruszenia, co może prowadzić do mandatu czy zatrzymania pojazdu przez policję drogową.

Pytanie 6

Z punktu widzenia kryteriów ekonomicznych transport dzieli się na

A. zarobkowy a także niezarobkowy
B. krajowy lub międzynarodowy
C. wewnętrzny oraz zewnętrzny
D. regularny oraz nieregularny
Odpowiedź 'zarobkowy i niezarobkowy' jest poprawna, ponieważ kryterium ekonomiczne transportu odnosi się do sposobu, w jaki przewóz towarów i osób generuje dochody. Transport zarobkowy to taki, który ma na celu osiągnięcie zysku, na przykład poprzez działalność przewozową świadczoną przez przedsiębiorstwa transportowe. Przykładem może być transport drogowy, morski czy lotniczy, gdzie usługi są świadczone na rzecz klientów w zamian za opłatę. Z kolei transport niezarobkowy to przewóz, który nie generuje przychodu, na przykład transport publiczny subsydiowany przez państwo, czy przewozy związane z działalnością nonprofit. Zrozumienie tej klasyfikacji jest kluczowe dla analizy rynku transportowego oraz planowania efektywnych strategii logistycznych, które uwzględniają zarówno potrzeby klientów, jak i aspekty ekonomiczne działalności transportowej. W praktyce, znajomość tych kategorii pozwala firmom lepiej dostosowywać swoje usługi do oczekiwań rynkowych oraz efektywniej alokować zasoby.

Pytanie 7

Firma transportowa otrzymała zlecenie na przewóz 20 ton ładunku do czterech odbiorców, wykorzystując cztery pojazdy samochodowe. Jakie środki transportu powinny być użyte, aby masa dostawy do każdego odbiorcy była równa, a wykorzystanie ładowności maksymalne?

A. Średniotonażowe
B. Nieprzystosowane
C. Wysokotonażowe
D. Małotonażowe
Wybór nienormatywnych, niskotonażowych lub wysokotonażowych pojazdów dla przewozu 20 ton ładunku do czterech odbiorców jest wynikiem błędnego rozumienia zależności między typem pojazdu a efektywnością transportu. Nienormatywne pojazdy, przystosowane do przewozu ładunków o nietypowych wymiarach, nie są odpowiednie w tym przypadku, ponieważ ich użycie wiąże się z dodatkowymi procedurami i kosztami, które mogą wpłynąć na rentowność transportu. Niskotonażowe pojazdy, mające ograniczoną ładowność, wymagałyby przeprowadzenia większej liczby kursów, co niewątpliwie zwiększyłoby koszty i czas transportu. Wysokotonażowe pojazdy, mimo że mogą przewozić większe ładunki, mogą nie być efektywne w dostawach do kilku odbiorców, zwłaszcza w miastach, gdzie ograniczenia dotyczące wjazdu i parkowania są powszechne. Typowe błędy, które prowadzą do takich wniosków, to brak uwzględnienia specyfiki dostawy czy nieznajomość zasad optymalizacji tras. Właściwe zrozumienie pojęcia ładowności oraz jej zjawisk, takich jak efekt skali, jest kluczowe w logistyce, ponieważ nieefektywne wykorzystanie pojazdów prowadzi do zwiększenia kosztów operacyjnych oraz wpływa na środowisko.

Pytanie 8

Który typ kodu kreskowego jest używany do identyfikacji opakowań zbiorczych produktów?

A. EAN-8
B. UPC-A
C. EAN-13
D. ITF-14

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
ITF-14 to taki standardowy kod kreskowy, który używa się do oznaczania opakowań zbiorczych produktów. Jest naprawdę ważny w logistyce i przy zarządzaniu łańcuchem dostaw. Ma 14 cyfr, z czego pierwsze 13 to kod EAN-13, a ostatnia cyfra to kontrolna. Dzięki temu, ITF-14 świetnie identyfikuje zarówno pojedyncze produkty, jak i większe zestawy, co znacznie ułatwia pracę w magazynach i w sprzedaży. Na przykład w handlu detalicznym, kody ITF-14 pomagają w szybkim i dokładnym skanowaniu dużych kartonów przy przyjęciu towaru, co z kolei przyspiesza cały proces. W branży spożywczej, gdzie zarządzanie zapasami to podstawa, korzystanie z ITF-14 pozwala na łatwe śledzenie produktów w dużych opakowaniach. To wszystko pomaga lepiej zarządzać magazynami i unikać strat przez przeterminowanie. Używanie tego kodu też jest ważne, żeby być zgodnym z międzynarodowymi standardami, co jest kluczowe w globalnym handlu.

Pytanie 9

Zgodnie z przedstawionym fragmentem umowy ADR przewoźnik powinien dostarczyć załodze pojazdu przewożącego materiały niebezpieczne instrukcje pisemne stanowiące pomoc w razie zaistnienia wypadku podczas przewozu. Kierowcy powinni się z nią zapoznać

Fragment Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR)
Tom II Część 5 Procedury nadawcze
Dział 5.4 Dokumentacja
5.4.3 Instrukcje pisemne

5.4.3.1 W kabinie kierowcy, w miejscu łatwo dostępnym, powinny być przewożone instrukcje pisemne (...), stanowiące pomoc w razie zaistnienia wypadku podczas przewozu.

5.4.3.2 Przed rozpoczęciem przewozu przewoźnik powinien dostarczyć załodze pojazdu instrukcje sporządzone w języku(-ach), które każdy członek załogi pojazdu może przeczytać i zrozumieć przed rozpoczęciem przewozu. Przewoźnik powinien zapewnić, aby każdy członek załogi pojazdu, którego to dotyczy, rozumiał instrukcje i potrafił je prawidłowo wykonywać.

5.4.3.3 Przed rozpoczęciem przewozu, członkowie załogi pojazdu powinni dowiedzieć się jakie towary niebezpieczne są załadowane oraz sprawdzić w instrukcjach pisemnych, jakie czynności powinny być podjęte w razie zaistnienia wypadku lub zagrożenia.

A. przed przekazaniem ładunku odbiorcy.
B. przed wyjazdem z ładunkiem w trasę.
C. po dostarczeniu ładunku odbiorcy.
D. po zaistniałym wypadku drogowym.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "przed wyjazdem z ładunkiem w trasę" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z Umową ADR, przewoźnik ma obowiązek dostarczenia instrukcji pisemnych załodze pojazdu przed rozpoczęciem transportu materiałów niebezpiecznych. To kluczowy element zapewniający bezpieczeństwo zarówno dla kierowców, jak i dla innych uczestników ruchu drogowego. Przygotowanie przed wyjazdem pozwala załodze nie tylko na zapoznanie się z potencjalnymi zagrożeniami związanymi z przewożonym ładunkiem, ale również na przyswojenie procedur działania w przypadku wystąpienia wypadku. W praktyce oznacza to, że kierowcy powinni mieć czas na zrozumienie wszystkich instrukcji, co może wpłynąć na ich reakcję w sytuacjach kryzysowych. Ponadto, zgodność z wymogami ADR nie tylko minimalizuje ryzyko wypadków, ale również chroni firmę przed konsekwencjami prawnymi związanymi z niewłaściwym przewozem materiałów niebezpiecznych.

Pytanie 10

Jakie są zasady ogólne dotyczące ruchu drogowego w transporcie samochodowym?

A. Konwencja wiedeńska
B. Konwencja berneńska
C. Konwencja warszawska
D. Konwencja helsińska

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Konwencja Wiedeńska, przyjęta w 1968 roku, reguluje zasady ruchu drogowego w krajach, które ją ratyfikowały. Jej celem jest zapewnienie jednolitych zasad bezpieczeństwa na drogach oraz ułatwienie międzynarodowego transportu drogowego. W konwencji tej określono m.in. zasady dotyczące zachowań kierowców, oznakowania dróg, sygnałów świetlnych oraz ograniczeń prędkości. Dzięki tym standardom, kierowcy podróżujący między krajami są w stanie lepiej dostosować się do lokalnych przepisów, co przyczynia się do zwiększenia bezpieczeństwa na drogach. Na przykład, w krajach stosujących konwencję, kierowcy powinni stosować się do oznaczeń dotyczących pierwszeństwa przejazdu, co minimalizuje ryzyko wypadków. Warto również zauważyć, że konwencja ta jest fundamentem dla rozwoju krajowych przepisów ruchu drogowego, co wpływa na harmonizację przepisów w Europie i poza nią.

Pytanie 11

Transport bimodalny polega na przewozie

A. naczep siodłowych z ciągnikami na niskopodwoziowych wagonach kolejowych
B. samochodów ciężarowych jednostkowych oraz z przyczepami, gdzie kierowcy towarzyszą pojazdom, zajmując miejsca w wagonie do spania
C. naczep siodłowych, przyczep oraz nadwozi wymiennych na wagonach kolejowych, przy czym kierowcy i ciągniki nie towarzyszą przewożonym ładunkom
D. specjalnych naczep samochodowych bez konieczności przeładunku ich zawartości po torach kolejowych na dedykowanych wózkach wagonowych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
System transportu bimodalnego oparty jest na wykorzystaniu specjalnych naczep samochodowych, które mogą być przewożone na torach kolejowych bez konieczności przeładunku ich zawartości. Taki sposób transportu ma wiele zalet, w tym oszczędność czasu i redukcję kosztów związanych z przeładunkiem. Stosowanie naczep na specjalnych wózkach wagonowych umożliwia efektywne przemieszczenie ładunków na duże odległości, łącząc zalety transportu drogowego i kolejowego. Przykładem zastosowania tego systemu może być transport ładunków w ramach logistyki intermodalnej, gdzie naczepy są przewożone z jednego terminala do drugiego bez konieczności ich otwierania. W praktyce, takie rozwiązania są stosowane w branży transportowej, aby zwiększyć efektywność operacyjną i zminimalizować czas przestoju pojazdów. Dobrą praktyką w tym zakresie jest również stosowanie nowoczesnych systemów monitorowania, które pozwalają na śledzenie ładunków w czasie rzeczywistym.

Pytanie 12

Zgodnie z aktualnymi regulacjami, tachografy powinny być montowane w pojazdach transportujących ładunki, których maksymalna masa całkowita z przyczepą przewyższa

A. 12,01
B. 7,51
C. 3,51
D. 3,01

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zgodnie z przepisami obowiązującymi w Unii Europejskiej, pojazdy przeznaczone do przewozu ładunków, których dopuszczalna masa całkowita (DMC) wraz z przyczepą przekracza 3,5 tony, muszą być wyposażone w tachografy. Tachografy są urządzeniami rejestrującymi czas pracy kierowcy, prędkość pojazdu oraz przebieg. Ich zastosowanie ma na celu poprawę bezpieczeństwa na drogach poprzez monitorowanie czasu pracy kierowców oraz zapobieganie zjawisku nielegalnego przekraczania dozwolonego czasu jazdy lub niedostatecznego odpoczynku. Przykładem zastosowania tachografów są pojazdy dostawcze, które często przekraczają tę masę, a ich kierowcy muszą przestrzegać odpowiednich norm czasowych. Przepisy te mają na celu nie tylko zapewnienie bezpieczeństwa kierowcom, ale także innym uczestnikom ruchu drogowego. Stosowanie tachografów w pojazdach powyżej 3,5 tony jest zatem nie tylko wymogiem prawnym, ale również działaniem wpływającym na poprawę jakości transportu i ochronę zdrowia publicznego.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 14

Dokument, który jest przesyłany przez spedytora importera do zagranicznego spedytora korespondenta, zawierający dane o towarze, konieczną dokumentację eksportera oraz dodatkowe wskazówki dotyczące transportu, nosi nazwę

A. nota bukingowa
B. routing order
C. akredytywa
D. manifest ładunkowy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Routing order to dokument przesyłany przez spedytora importera do zagranicznego spedytora korespondenta, który zawiera kluczowe informacje dotyczące towaru, wymaganej dokumentacji oraz szczegółowe instrukcje dotyczące wysyłki. W praktyce routing order odgrywa istotną rolę w procesie logistycznym, ponieważ umożliwia precyzyjne zarządzanie transportem i zapewnia, że wszystkie strony zaangażowane w proces dostawy są właściwie poinformowane. W branży spedycyjnej powszechnie stosuje się routing order, aby minimalizować ryzyko błędów, które mogą prowadzić do opóźnień w dostawie lub dodatkowych kosztów. Dobrze sformułowany routing order powinien zawierać takie informacje jak szczegóły dotyczące towaru, miejsce i czas załadunku, a także wymagane dokumenty celne. Zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, ten dokument powinien być przekazywany w formie elektronicznej, co przyspiesza obieg informacji i zwiększa efektywność całego procesu.

Pytanie 15

Do czego służy etykieta logistyczna GS1?

A. do identyfikacji oraz oznaczania kontenerów, naczep i wymiennych nadwozi
B. do oznaczania jednostek logistycznych, które wymagają szczególnych czynności obsługowych podczas transportu
C. do oznaczania jednostek logistycznych w standardowy sposób dla wszystkich uczestników łańcucha dostaw
D. do identyfikacji jednostek ładunkowych mających szczególny status

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Etykieta logistyczna GS1 jest kluczowym narzędziem w zarządzaniu łańcuchem dostaw, ponieważ pozwala na oznaczanie jednostek logistycznych w standardowy sposób, co jest istotne dla wszystkich uczestników tego procesu. GS1, jako międzynarodowa organizacja ustanawiająca standardy, zapewnia jednolitą metodę identyfikacji towarów, co z kolei pozwala na łatwiejszą wymianę informacji między różnymi podmiotami w łańcuchu dostaw. Przykładem zastosowania etykiety logistycznej GS1 może być proces wysyłki towarów z magazynu do punktu sprzedaży – etykiety te zawierają nie tylko dane o produkcie, ale również informacje dotyczące jego pochodzenia, daty ważności czy warunków przechowywania. Dzięki temu, każdy uczestnik łańcucha dostaw, od producenta po detalistę, ma dostęp do tych samych danych, co minimalizuje ryzyko błędów oraz zwiększa efektywność operacyjną. Zastosowanie standardów GS1 sprzyja również automatyzacji procesów logistycznych, co jest szczególnie ważne w dobie rosnącej konkurencji i potrzeby optymalizacji kosztów.

Pytanie 16

Którą naczepę należy zastosować do transportu 33 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) o wymiarach (dł. x szer. x wys.): 1 200 x 1 000 x 1 400 mm i masie brutto 732 kg/pjł?

parametrNaczepa 1.Naczepa 2.Naczepa 3.Naczepa 4.
długość [m]7,3010,6213,6213,62
szerokość [m]2,482,492,482,48
wysokość [m]2,602,952,502,95
ładowność [t]14202426

A. Naczepę 2.
B. Naczepę 1.
C. Naczepę 3.
D. Naczepę 4.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Naczepa nr 4 jest odpowiednia do transportu 33 paletowych jednostek ładunkowych o wymiarach 1200 x 1000 x 1400 mm i masie brutto 732 kg każda, co łącznie daje wymaganą ładowność wynoszącą 24,156 t. Warto zwrócić uwagę na fakt, że przy projektowaniu transportu, kluczowe jest uwzględnienie zarówno wymiarów, jak i masy ładunku. Naczepa nr 4, mająca ładowność 26 t, nie tylko spełnia wymogi, ale także zapewnia odpowiedni zapas ładowności, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży transportowej. W przypadku naczepy, istotne jest również, aby wybrać model, który zapewnia stabilność i bezpieczeństwo ładunku podczas transportu. Użycie naczepy, która ma wystarczającą ładowność, minimalizuje ryzyko przekroczenia dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu, co mogłoby prowadzić do problemów z przepisami drogowymi oraz zwiększa bezpieczeństwo na drodze. Warto również rozważyć układ osi naczepy, aby zapewnić równomierne rozłożenie ciężaru, co przyczynia się do lepszej stabilności podczas jazdy.

Pytanie 17

Co oznacza skrót UTI?

A. Intermodalną Jednostkę Ładunkową
B. Uniwersalny System Ładunkowy
C. Multimodalną Jednostkę Przewozową
D. Intermodalny System Transportowy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Skrót UTI to Intermodalna Jednostka Ładunkowa, co w logistyce i transporcie naprawdę ma znaczenie. Intermodalna Jednostka Ładunkowa to takie standardowe jednostki, jak na przykład kontenery, które możemy transportować różnymi środkami, jak samochód, pociąg czy statek, bez potrzeby ich przeładunku. Dzięki UTI, transport staje się bardziej efektywny, a koszty często mniejsze. Normy dotyczące UTI ustala Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna (ISO), więc używanie tego terminu jest powszechne w branży. W praktyce, działa to na zasadzie 'jeden ładunek, wiele środków transportu' i to jest mega istotne w globalnym handlu. Na przykład, możemy transportować kontenery morskie, które potem mogą jechać pociągiem w głąb kraju, co znacznie przyspiesza dostawę i zmniejsza emisję gazów, w porównaniu do samego transportu drogowego. Moim zdaniem, to świetny sposób na poprawienie efektywności transportu.

Pytanie 18

Tabela przedstawia harmonogram pracy kierowcy, który ma przewieźć ładunek na odległość 400 km, jadąc ze średnią prędkością 50 km/h. Załadunek towaru będzie trwał około 1 godziny i rozpocznie się o godzinie 7:00. Między 12:30 a 13:15 przewiduje się

CzasCzynnośćPrzejechane kilometry
7:000
7:00 – 8:000
8:00 – 12:30225
12:30 – 13:150
13:15 – 16:45175

A. przewóz.
B. przerwę.
C. rozładunek.
D. załadunek.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Przerwa w czasie pracy kierowcy jest kluczowym elementem zarządzania czasem i efektywnością transportu. W kontekście przedstawionego harmonogramu, przedział czasowy od 12:30 do 13:15 nie zawiera żadnej czynności związanej z przewozem, załadunkiem, ani rozładunkiem, co jednoznacznie sugeruje, że jest to czas przeznaczony na odpoczynek. Zgodnie z przepisami prawa drogowym i normami branżowymi, kierowcy są zobowiązani do przestrzegania określonych przerw w trakcie długotrwałej pracy, co ma na celu zwiększenie bezpieczeństwa na drogach oraz zdrowia kierowcy. Praktyką jest, że po określonym czasie pracy, który nie powinien przekraczać 4,5 godziny bez przerwy, kierowcy muszą odpocząć przez co najmniej 45 minut. Zrozumienie harmonogramów pracy i odpowiednie planowanie przerw to umiejętności niezbędne w branży transportowej, które przyczyniają się do zwiększenia efektywności i bezpieczeństwa operacji transportowych. W tym przypadku, przerwa przewidziana w harmonogramie jest zgodna z tymi praktykami.

Pytanie 19

Na podstawie fragmentu Rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia ustal maksymalną długość pojazdu przedstawionego na rysunku.

1. Długość pojazdu nie może przekraczać w przypadku:

1) pojazdu samochodowego, z wyjątkiem autobusu – 12,00 m;

2) przyczepy, z wyjątkiem naczepy – 12,00 m;

3) pojazdu członowego – 16,50 m;

4) zespołu złożonego z pojazdu silnikowego i przyczepy – 18,75 m;

5) autobusu przegubowego – 18,75 m;

6) autobusu dwuosiowego – 13,50 m;

7) autobusu o liczbie osi większej niż dwie – 15,00 m;

8) zespołu złożonego z autobusu i przyczepy – 18,75 m;

9) zespołu złożonego z trzech pojazdów, w którym pojazdem ciągnącym jest pojazd wolnobieżny lub ciągnik rolniczy – 22,00 m;

10) motocykla, motoroweru lub roweru, pojazdu czterokołowego oraz zespołu złożonego z motocykla, motoroweru, roweru lub pojazdu czterokołowego z przyczepą – 4,00 m.

A. 22,00 m
B. 16,50 m
C. 12,00 m
D. 18,75 m

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 18,75 m jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury, maksymalna długość zespołu pojazdów, składającego się z pojazdu silnikowego oraz przyczepy, wynosi właśnie 18,75 m. W praktyce oznacza to, że podczas projektowania tras dla transportu drogowego, konieczne jest przestrzeganie tych limitów, aby zapewnić bezpieczeństwo na drogach. Warto też zauważyć, że w sytuacjach, gdy pojazdy przekraczają tę długość, mogą być wymagane dodatkowe zezwolenia lub zmiany w trasie przewozu. Zastosowanie się do tych przepisów jest kluczowe dla uniknięcia nieprzewidzianych komplikacji prawnych oraz zwiększenia efektywności transportu. W branży transportowej ważne jest, aby operatorzy i kierowcy byli świadomi i dobrze zrozumieli obowiązujące normy, co przyczynia się do lepszego zarządzania flotą i optymalizacji kosztów transportu.

Pytanie 20

Aby zrealizować transport żywych zwierząt, firma przewozowa musi posiadać pojazd lub zestaw drogowy

A. uniwersalnym bez burt
B. izotermicznym
C. uniwersalnym typu firanka
D. specjalistycznym

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź, którą wybrałeś, jest jak najbardziej na miejscu. Przewóz żywych zwierząt to nie byle co, bo musi odbywać się w odpowiednich warunkach. Po pierwsze, takie samochody są projektowane tak, żeby zapewnić zwierzakom komfort, a to oznacza dobrą wentylację i odpowiednią temperaturę. Często są nawet dodatkowo wyposażane w klatki czy maty, które zapobiegają poślizgom. Takie pojazdy idealnie nadają się na transport bydła, gdzie musisz zwrócić uwagę na rozmiary i całe wyposażenie, żeby zwierzęta czuły się bezpiecznie i nie miały z tym stresu. Przepisy mówią jasno, że transport żywych zwierząt musi spełniać normy, co zresztą jest bardzo ważne. Na przykład, zgodnie z unijną dyrektywą, pojazdy muszą być dostosowane do przewozu różnych gatunków zwierząt, bo to wpływa na ich dobrostan w trakcie transportu.

Pytanie 21

Koszt transportu 1 tony ładunku na dystansie 1 kilometra to 0,30 zł. Jakie będą łączne wydatki na transport 24 ton ładunku na odległość 50 kilometrów oraz 20 ton ładunku na dystansie 70 kilometrów?

A. 1 200.00 zł
B. 1 400,00 zł
C. 780.00 zł
D. 1 584,00 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby obliczyć łączny koszt przewozu ładunków, najpierw musimy zrozumieć, jak obliczamy koszty transportu. Cena przewozu 1 tony ładunku na 1 kilometr wynosi 0,30 zł. Obliczamy koszt przewozu dla dwóch odrębnych zleceń. Dla pierwszego zlecenia, przewozimy 24 tony na odległość 50 kilometrów, co daje: 24 tony x 50 km x 0,30 zł = 360 zł. Dla drugiego zlecenia, przewozimy 20 ton na odległość 70 kilometrów, co daje: 20 ton x 70 km x 0,30 zł = 420 zł. Łączny koszt przewozu to suma kosztów obu zleceń, czyli 360 zł + 420 zł = 780 zł. Takie obliczenia są powszechnie stosowane w branży transportowej, gdzie precyzyjne szacowanie kosztów jest kluczowe dla efektywności operacyjnej. Dobre praktyki wymagają, aby przedsiębiorstwa transportowe regularnie weryfikowały swoje stawki za przewóz, aby dostosować je do zmieniających się warunków rynkowych oraz kosztów paliwa i innych zasobów.

Pytanie 22

Firma transportowa ma zrealizować dostawę ładunku o wartości 50 000,00 zł do klienta, który znajduje się w odległości 300 km. Stawka netto za świadczoną usługę wynosi 3,00 zł/km. Koszt przewozu ładunku jest powiększony o koszt załadunku, który wynosi 100,00 zł. Jaką wartość brutto będzie miała usługa, jeżeli podlega 23% VAT?

A. 1 800,00 zł
B. 900,00 zł
C. 1 000,00 zł
D. 1 230,00 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby obliczyć wartość brutto usługi transportowej, należy najpierw obliczyć całkowity koszt przewozu ładunku. Przewoźnik ustalił stawkę netto na poziomie 3,00 zł/km, a ładunek ma być dostarczony na odległość 300 km. Koszt przewozu obliczamy jako: 3,00 zł/km * 300 km = 900,00 zł. Następnie dodajemy koszt załadunku, który wynosi 100,00 zł. Całkowity koszt usługi to zatem 900,00 zł + 100,00 zł = 1 000,00 zł. Wartość końcowa usługi obejmuje również podatek VAT w wysokości 23%. Aby obliczyć wartość brutto, używamy wzoru: wartość brutto = wartość netto * (1 + stawka VAT). Podstawiając wartości, otrzymujemy: 1 000,00 zł * 1,23 = 1 230,00 zł. Prawidłowe obliczenia są kluczowe w działalności transportowej, gdyż błędy w kalkulacjach mogą prowadzić do strat finansowych. W praktyce, przedsiębiorstwa często stosują systemy informatyczne do automatyzacji takich obliczeń, co zwiększa dokładność i efektywność operacyjną.

Pytanie 23

Firma transportowa wystawiła fakturę na kwotę 1 230,00 zł brutto za przewóz towaru na dystansie 200 km. Jaka jest stawka netto za kilometr, jeśli usługa podlega 23% stawce VAT?

A. 6,15 zł
B. 5,00 zł
C. 230,00 zł
D. 1 000,00 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Stawka netto za kilometr wynosi 5,00 zł. Żeby obliczyć stawkę netto za przewóz, musimy najpierw ogarnąć wartość netto faktury. Mamy kwotę brutto na poziomie 1 230,00 zł, co łączy się z podatkiem VAT. Jak mamy VAT na 23%, to obliczamy wartość netto tak: wartość netto = wartość brutto / (1 + VAT). Więc w naszym przypadku: 1 230,00 zł / 1,23 daje nam 1 000,00 zł. Potem, żeby znaleźć stawkę netto za kilometr, dzielimy wartość netto przez liczbę kilometrów, czyli 1 000,00 zł / 200 km. To wychodzi 5,00 zł za kilometr. Takie obliczenia są bardzo ważne w transporcie, bo pomagają w poprawnym fakturowaniu usług i mogą uchronić przed błędami podatkowymi. No i warto wiedzieć, że znajomość stawek netto przydaje się do analizowania kosztów transportu oraz do porównywania ofert przewoźników, co może pomóc w podejmowaniu lepszych decyzji biznesowych.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 26

Pojazd z jedną osobą na pokładzie, który musi przestrzegać przepisów o czasie pracy kierowcy, wyruszył od nadawcy o godzinie 7:45. O której godzinie ładunek dotrze do odbiorcy, jeśli odległość do pokonania wynosi 375 km, a średnia prędkość pojazdu to 60 km/h?

A. O godzinie 14:55
B. O godzinie 14:10
C. O godzinie 14:00
D. O godzinie 14:45

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź to 14:45, ponieważ obliczenia pokazują, że czas potrzebny na pokonanie 375 km przy średniej prędkości 60 km/h wynosi 6,25 godziny. Aby to obliczyć, należy podzielić całkowitą odległość przez prędkość: 375 km / 60 km/h = 6,25 h. Następnie przeliczamy 6,25 godzin na godziny i minuty, co daje 6 godzin i 15 minut. Dodając ten czas do godziny wyjazdu, czyli 7:45, otrzymujemy 14:00. Po dodaniu 15 minut otrzymujemy godzinę 14:15, co sugeruje, że czas dostawy powinien być zbliżony do 14:45. W praktyce, przy planowaniu transportu, ważne jest uwzględnienie nieprzewidywalnych okoliczności, takich jak korki czy postoje. Normy dotyczące czasu pracy kierowców nakładają również obowiązek przestrzegania przerw, co może wpłynąć na rzeczywisty czas dostawy. W branży logistycznej, poprawne obliczenia czasów przejazdów są kluczowe dla efektywności operacyjnej i zadowolenia klientów.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 28

Który system transportu kombinowanego wymaga użycia urządzenia do przeładunku w celu przeniesienia naczep podczas załadunku i rozładunku?

A. "Na barana" z wagonem o obniżonej podłodze
B. "Ruchomej drogi"
C. "Bimodalny"
D. "Na barana" z wagonem typu platforma kieszeniowa

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "Na barana" z wagonem typu platforma kieszeniowa jest jak najbardziej trafna! Wiesz, dlaczego? Bo w transporcie kombinowanym chodzi o to, żeby naczepy mogły się łatwo przemieszczać z jednego środka transportu na inny. Te wagony są zaprojektowane tak, żeby to ułatwić. Potrzebujemy przy tym różnych sprzętów, jak dźwigi czy wózki widłowe, żeby sprawnie przenieść naczepy na pojazd. To bardzo ważne dla efektywności całego transportu. Jak obserwujesz terminale intermodalne, to zobaczysz, jak szybko i precyzyjnie przeładowują ładunki, co jest kluczowe dla tego, żeby transport się opłacał. Fajne jest też, że dobre praktyki, jak odpowiednie szkolenia dla pracowników, pomagają w zapewnieniu bezpieczeństwa i wydajności. Nowoczesne technologie, jak systemy do zarządzania terminalami, jeszcze bardziej optymalizują te procesy logistyczne, co jest naprawdę ważne.

Pytanie 29

Jaki będzie współczynnik wykorzystania pojemności pojazdu, który w zeszłym miesiącu wykonał 20 przejazdów, przewożąc łącznie 100 ton ładunku, jeśli jego ładowność wynosi 10 ton?

A. 0,10
B. 0,05
C. 0,20
D. 0,50

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Współczynnik wykorzystania ładowności pojazdu oblicza się, dzieląc przewożony ładunek przez maksymalną ładowność pojazdu, a następnie mnożąc przez liczbę kursów. W naszym przypadku pojazd wykonał 20 kursów i przewiózł łącznie 100 ton ładunku. Jego maksymalna ładowność wynosi 10 ton. Wzór na obliczenie współczynnika wykorzystania ładowności wygląda następująco: (przewieziony ładunek / (ładowność pojazdu * liczba kursów)). Podstawiając wartości, otrzymujemy: (100 ton / (10 ton * 20)) = 0,5. Współczynnik 0,50 oznacza, że pojazd był wykorzystywany w 50% swojej maksymalnej ładowności. Taki współczynnik wykorzystania jest istotny w logistyce, ponieważ pozwala na ocenę efektywności transportu oraz optymalizację kosztów operacyjnych. W praktyce, dążenie do maksymalizacji tego współczynnika może prowadzić do lepszego wykorzystania floty, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w branży transportowej.

Pytanie 30

Na podstawie otrzymanego zlecenia transportowego, ładunek powinien dotrzeć do odbiorcy o godzinie 16:30. Załadunek towaru do środka transportu zajmuje 45 minut. Pojazd porusza się z przeciętną prędkością 50 km/h. O której porze należy przygotować pojazd do załadunku, jeśli towar ma być przewieziony na odległość 210 km?

A. O godzinie 12:33
B. O godzinie 12:27
C. O godzinie 13:57
D. O godzinie 11:33

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby obliczyć, o której godzinie należy podstawić pojazd pod załadunek, zaczynamy od ustalenia, o której godzinie towar ma dotrzeć do odbiorcy. Zgodnie z informacjami, ładunek ma dotrzeć o godzinie 16:30. Następnie musimy uwzględnić czas transportu. Pojazd porusza się ze średnią prędkością 50 km/h, a odległość do pokonania wynosi 210 km. Czas przejazdu obliczamy stosując wzór: Czas = Odległość / Prędkość. W naszym przypadku czas przejazdu wynosi 210 km / 50 km/h = 4,2 godziny, co w przeliczeniu na godziny daje 4 godziny i 12 minut. Aby ustalić czas wyjazdu, odejmujemy 4 godziny i 12 minut od planowanej godziny dostawy 16:30, co prowadzi nas do godziny 12:18. Następnie dodajemy czas załadunku, który trwa 45 minut. Dodając te 45 minut do godziny 12:18 otrzymujemy 13:03. Dlatego najpóźniej pojazd powinien być podstawiony o 11:33, biorąc pod uwagę, że załadunek rozpocznie się o 12:18. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w logistyce, gdzie planowanie operacji transportowych powinno uwzględniać wszystkie czasy, aby zapewnić terminowe dostawy.

Pytanie 31

W tabeli zawarte są informacje dotyczące czasu trwania czynności manipulacyjnych wózka widłowego. Wózek przed rozpoczęciem pracy znajduje się przy paletowych jednostkach ładunkowych (pjł), które będą przemieszczane do pojazdu i po zakończeniu załadunku ma tam wrócić. Ile czasu należy zaplanować na załadunek 33 pjł z miejsca składowania do pojazdu?

Lp.CzynnośćCzas trwania
w sekundach
1.Czas przejazdu bez ładunku10
2.Ustawienie wideł i wjazd pod pjł13
3.Podniesienie ładunku4
4.Czas przejazdu z ładunkiem15
5.Odstawienie ładunku w pojeździe18

A. 34 minuty.
B. 32 minuty 50 sekund.
C. 33 minuty.
D. 3 500 sekund.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź to 33 minuty, ponieważ obliczenia związane z czasem załadunku uwzględniają wszystkie czynności manipulacyjne, które należy wykonać dla jednej paletowej jednostki ładunkowej (pjł). Zsumowano czas trwania poszczególnych czynności: 10 sekund na podejście do pjł, 13 sekund na podniesienie, 4 sekundy na załadunek, 15 sekund na transport oraz 18 sekund na opuszczenie ładunku. Łącznie daje to 60 sekund, co odpowiada 1 minucie na załadunek jednej pjł. Zatem, dla 33 pjł, czas załadunku wynosi 33 minuty. Warto zauważyć, że wózek widłowy znajduje się już przy paletach, co oznacza, że nie zajmuje czasu na dojazd. Takie precyzyjne planowanie czasowe jest kluczowe w logistyce, pozwala na zwiększenie efektywności operacji i minimalizację przestojów. Zastosowanie takich obliczeń w praktyce może znacznie poprawić wydajność procesów magazynowych oraz transportowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 32

Jakim terminem nazywa się pojazd złożony z ciągnika oraz naczepy niskopodwoziowej, używany do transportu kontenerów na terminalu?

A. Wózek widłowy
B. Rolltrailer
C. Reachstacker
D. Obrotowy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Rolltrailer to taki specjalny pojazd, który naprawdę ułatwia życie w transporcie. Składa się z ciągnika i naczepy niskopodwoziowej, i jest zaprojektowany z myślą o przewożeniu kontenerów w terminalach portowych i logistycznych. Dzięki jego konstrukcji ładowanie i rozładowanie kontenerów jest o wiele łatwiejsze i bezpieczniejsze. To narzędzie jest naprawdę kluczowe w branży transportowej, bo pozwala na transport standardowych kontenerów. A co najlepsze, jego ruchoma platforma sprawia, że można nim łatwo manewrować w ciasnych przestrzeniach terminalowych. W praktyce to oznacza, że rolltrailery są używane do przewożenia kontenerów pomiędzy różnymi punktami w obrębie terminali i do ich ładowania oraz rozładowywania. Jak to zwykle bywa w logistyce, dzięki tym pojazdom operacje stają się bardziej efektywne, a bezpieczeństwo pracy rośnie, co zmniejsza ryzyko uszkodzenia ładunków. Użycie rolltrailera jest naprawdę zgodne z najlepszymi praktykami w branży, co czyni go super ważnym elementem w nowoczesnych operacjach terminalowych.

Pytanie 33

Pojazd o ładowności 10 ton transportuje 10 paletowych jednostek ładunkowych (pjł). Waga jednej pjł wynosi 700 kg. Oblicz, jaki będzie współczynnik wykorzystania ładowności tego pojazdu?

A. 0,70
B. 0,50
C. 0,90
D. 0,30

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Współczynnik wykorzystania ładowności pojazdu oblicza się, dzieląc masę ładunku przez całkowitą ładowność samochodu. W tym przypadku, ładowność pojazdu wynosi 10 ton, co odpowiada 10 000 kg. Samochód przewozi 10 paletowych jednostek ładunkowych, z których każda waży 700 kg. Zatem całkowita masa przewożonego ładunku wynosi 10 * 700 kg = 7000 kg. Współczynnik wykorzystania ładowności obliczamy jako: 7000 kg / 10000 kg = 0,70. Oznacza to, że pojazd jest wykorzystywany w 70% swojej ładowności, co jest zgodne z dobrymi praktykami w logistyce. Optymalne wykorzystanie ładowności pojazdów transportowych jest kluczowe dla efektywności operacyjnej i redukcji kosztów transportu. Na przykład, w logistyce dąży się do maksymalizacji wykorzystania pojazdów, aby obniżyć emisję CO2 oraz zwiększyć rentowność operacyjną. Dlatego znajomość i umiejętność obliczania współczynnika wykorzystania ładowności jest niezbędna dla profesjonalistów w branży transportowej.

Pytanie 34

Przedstawiona plakietka ustala datę przeglądu

Ilustracja do pytania
A. okręgowej stacji kontroli pojazdów.
B. inspektora dozoru technicznego.
C. konserwatorskiego.
D. inspektora transportu drogowego.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Twoja odpowiedź jest prawidłowa. Plakietka, którą widzisz na zdjęciu, jest związana z Urzędem Dozoru Technicznego (UDT), którego głównym zadaniem jest zapewnienie bezpieczeństwa urządzeń technicznych. Inspektorzy UDT przeprowadzają regularne przeglądy i kontrole, aby upewnić się, że urządzenia spełniają wymogi bezpieczeństwa oraz normy techniczne. Plakietka zawiera informacje o dacie następnego przeglądu, co jest istotne dla użytkowników urządzeń, aby mogli planować ich eksploatację i zapewnić ciągłość bezpieczeństwa. W praktyce oznacza to, że korzystając z urządzeń, które mają ważne badania UDT, minimalizujesz ryzyko awarii i wypadków. Niezastosowanie się do tych przepisów może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz zagrożenia dla zdrowia i życia ludzi. W związku z tym, regularne przeglądy i przestrzeganie zaleceń UDT są kluczowe w każdej branży, która korzysta z urządzeń technicznych.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 36

Jaką maksymalną masę ładunku może przewieźć pojazd o dopuszczalnej masie całkowitej 25 ton, jeśli jego masa własna wynosi 3 950 kilogramów?

A. 28,95 t
B. 210 500 kg
C. 21,05 t
D. 25 000 kg

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Maksymalna masa ładunku, jaką można przetransportować pojazdem, oblicza się poprzez odjęcie masy własnej pojazdu od jego dopuszczalnej masy całkowitej. W tym przypadku dopuszczalna masa całkowita wynosi 25 ton, co odpowiada 25 000 kg. Masa własna pojazdu wynosi 3 950 kg. Obliczenia są następujące: 25 000 kg - 3 950 kg = 21 050 kg, co w przeliczeniu na tony daje 21,05 t. Ta wiedza jest kluczowa w logistyce i transporcie, ponieważ pozwala na określenie, ile towaru można bezpiecznie przewieźć zgodnie z przepisami i standardami. Przykład zastosowania tej wiedzy to planowanie transportu dużych ładunków, gdzie przekroczenie dopuszczalnej masy może skutkować nie tylko karami finansowymi, ale także zagrożeniem dla bezpieczeństwa na drodze. Przestrzeganie norm dotyczących masy ładunku jest istotne dla utrzymania stabilności pojazdu oraz zminimalizowania ryzyka awarii technicznych podczas transportu.

Pytanie 37

Elementy infrastruktury liniowej w transporcie kolejowym to

A. stacje kolejowe
B. bocznice kolejowe
C. terminale przeładunkowe
D. sieci trakcyjne

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Sieci trakcyjne są kluczowym elementem infrastruktury liniowej w transporcie szynowym, ponieważ to dzięki nim możliwe jest zasilanie pojazdów szynowych energią elektryczną. Sieci te składają się z różnorodnych elementów, takich jak przewody jezdne, słupy trakcyjne oraz urządzenia zabezpieczające, które zapewniają odpowiednią jakość i ciągłość zasilania. Przykładowo, w Europie, sieci trakcyjne są projektowane zgodnie z normami UIC oraz EN, co gwarantuje ich interoperacyjność w międzynarodowym transporcie kolejowym. W praktyce, poprawna instalacja oraz serwisowanie sieci trakcyjnych ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i efektywności operacji kolejowych. Dzięki nowoczesnym technologiom, takim jak monitorowanie stanu sieci w czasie rzeczywistym i automatyzacja, możliwe jest znaczne zwiększenie niezawodności i wydajności systemów transportu szynowego, co przekłada się na lepszą obsługę pasażerów oraz przewozów towarowych.

Pytanie 38

Na podstawie fragmentu umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR) ustal, kto jest odpowiedzialny za wydanie przewoźnikowi towarów niebezpiecznych dopuszczonych do przewozu zgodnie z ADR.

Dział 1.4
Obowiązki głównych uczestników przewozu

1.1. Nadawca towarów niebezpiecznych zobowiązany jest dostarczyć do przewozu tylko takie przesyłki, które spełniają wymagania ADR, a także:

— upewnić się, że towary niebezpieczne są sklasyfikowane i dopuszczone do przewozu zgodnie z ADR;

— zaopatrzyć przewoźnika w wymagane dokumenty przewozowe oraz dokumenty towarzyszące (zezwolenia, dopuszczenia, powiadomienia, świadectwa itd.);

— używać wyłącznie opakowań, które są dopuszczone i odpowiednie do przewozu danych materiałów oraz posiadają oznakowanie wymagane przez ADR.

2.1. Przewoźnik powinien w szczególności:

— upewnić się, że towary niebezpieczne przeznaczone do przewozu są dopuszczone do przewozu zgodnie z ADR;

— sprawdzić wzrokowo, czy pojazdy i ładunek nie mają oczywistych wad oraz czy nie występują wycieki lub nieszczelności, braki w wyposażeniu, itp.;

— sprawdzić, czy pojazdy nie są nadmiernie załadowane;

— upewnić się, że na pojazdach umieszczone zostało wymagane oznakowanie i nalepki ostrzegawcze;

— upewnić się, że w pojeździe znajduje się wyposażenie wymienione w pisemnych instrukcjach dla kierowcy.

3.1. Załadowca powinien w szczególności:

— wydać przewoźnikowi towary niebezpieczne tylko w przypadku, gdy są one dopuszczone do przewozu zgodnie z ADR;

— postępować zgodnie z przepisami szczególnymi dotyczącymi załadunku i manipulowania ładunkiem podczas załadunku towarów niebezpiecznych do pojazdu oraz dużego i małego kontenera;

— po załadunku towarów niebezpiecznych do kontenera, spełnić wymagania dotyczące oznakowania.

4.1. Pakujący powinien stosować się w szczególności do:

— wymagań dotyczących warunków pakowania, w tym pakowania razem; oraz

— wymagań dotyczących oznakowania i stosowania nalepek ostrzegawczych, w przypadku, gdy przygotowuje sztuki przesyłki do przewozu.

A. Pakujący.
B. Załadowca.
C. Nadawca.
D. Przewoźnik.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zgadza się, odpowiedzialność za wydanie przewoźnikowi towarów niebezpiecznych zgodnie z umową ADR spoczywa na załadowcy. Załadowca ma kluczowe zadanie, aby upewnić się, że wszystkie towary, które zamierza wydać, są zgodne z przepisami ADR. Oznacza to, że towary muszą być odpowiednio sklasyfikowane, oznakowane i pakowane, aby zminimalizować ryzyko podczas transportu. Przykładem praktycznym jest sytuacja, w której załadowca przed wydaniem towaru zobowiązany jest do sprawdzenia, czy materiały niebezpieczne posiadają odpowiednie dokumenty przewozowe, takie jak świadectwa zgodności z ADR. Dodatkowo, załadowca powinien mieć odpowiednią wiedzę na temat przepisów dotyczących transportu materiałów niebezpiecznych i współpracować z przewoźnikiem w zakresie bezpieczeństwa transportu. Wszelkie nieprawidłowości w procesie wydania towarów mogą prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych i finansowych, a także stwarzać zagrożenie dla zdrowia ludzi oraz środowiska.

Pytanie 39

Polski Globalny Numer Identyfikacji Wysyłki, służący do rozpoznawania ładunków i nadawany przez nadawcę w międzynarodowej wymianie towarów oraz dla celów celnych, posiada prefiks

A. 390
B. 580
C. 480
D. 590
Wybór prefiksu 390, 480 lub 580 wskazuje na brak znajomości systemu numeracji używanego w międzynarodowej wymianie towarów. Prefiks 390 odnosi się do Niemiec, a prefiks 480 do Filipin. Z kolei prefiks 580 jest rzadko stosowany i zazwyczaj związany jest z konkretnymi typami produktów, które nie są powszechnie używane w kontekście identyfikacji przesyłek towarowych. Wybierając jeden z tych prefiksów, można dojść do błędnych wniosków o ich zastosowaniu w polskim kontekście. Często zdarza się, że osoby mylą prefiksy lub nie zdają sobie sprawy z ich specyfiki, co prowadzi do nieporozumień. Kluczowym błędem myślowym jest utożsamienie różnych prefiksów z ogólną funkcją identyfikacyjną bez zrozumienia ich przypisania do konkretnego kraju lub regionu. W kontekście systemu GS1, prefiksy są przypisane w taki sposób, aby jednoznacznie identyfikować pochodzenie danego towaru i zapewnić spójność w międzynarodowej wymianie handlowej. Zrozumienie tych zasad jest niezbędne dla skutecznego funkcjonowania w globalnym rynku.

Pytanie 40

Gdy cena za realizację określonych usług transportowych jest ustalana za każdym razem pomiędzy dostawcą a klientem, to używany jest system ustalania cen nazywany

A. mieszanym
B. umownym
C. taryfowym
D. podstawowym
Wybór systemu taryfowego niewiele ma sensu w transporcie, bo ustala się tam sztywne stawki, a to nie pasuje do potrzeb klientów, które mogą być naprawdę różne. Taryfy są dobre, ale tylko tam, gdzie usługi są standardowe. W sytuacji, gdy klient ma inne wymagania, to się nie sprawdza. Nawet mieszane systemy ustalania cen, które mają trochę z taryfowych, trochę z umownych, nie są idealne, bo nie dają pełnej swobody negocjacji. Co gorsza, podejście, które sugerowałoby najniższe ceny bez patrzenia na jakość, jest zwyczajnie nieodpowiednie w transporcie, gdzie liczy się bezpieczeństwo. No i nie można zakładać, że wszystkie usługi da się w jakiś sposób znormalizować – takie myślenie jest błędne i może prowadzić do niezadowolenia klientów. Dlatego to tak ważne, żeby w transporcie korzystać z systemu umownego, bo dzięki temu można lepiej dostosować ofertę do potrzeb klientów.