Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik technologii chemicznej
  • Kwalifikacja: CHM.02 - Eksploatacja maszyn i urządzeń przemysłu chemicznego
  • Data rozpoczęcia: 2 czerwca 2025 06:22
  • Data zakończenia: 2 czerwca 2025 06:34

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Proces koksowania węgla, który odbywa się w koksowniach i trwa nieprzerwanie od momentu załadunku przez trzy dni, zalicza się do procesów

A. okresowych
B. ciągłych
C. podciśnieniowych
D. niskotemperaturowych
Koksowanie węgla to proces, w którym węgiel jest poddawany wysokotemperaturowemu działaniu w warunkach beztlenowych, co prowadzi do jego przekształcenia w koks. Cały proces trwa od załadunku surowca do zakończenia jego obróbki przez około trzy dni. W tym kontekście koksowanie węgla jest uznawane za proces okresowy, ponieważ realizowane jest w cyklach, gdzie do komory koksowniczej załadowywany jest węgiel, a następnie po zakończeniu procesu koksowania, powstały koks jest usuwany, a cykl zaczyna się od nowa. Praktyczne zastosowanie tego procesu można zaobserwować w przemysłowych koksowniach, gdzie koks stanowi kluczowy surowiec w produkcji stali, mając istotny wpływ na jakość i właściwości finalnych produktów stalowych. Standardy przemysłowe, takie jak ISO 9001, podkreślają znaczenie procesów okresowych w zapewnieniu stałej jakości produktów, co w przypadku koksowania ma istotne znaczenie dla uzyskiwania wysokiej jakości koksu, który jest kluczowy dla przemysłu metalurgicznego. Dodatkowo, znajomość szczegółowych parametrów koksowania i jego cyklicznej natury pozwala na optymalizację procesów i redukcję kosztów operacyjnych.

Pytanie 2

Jakie czynności obejmuje konserwacja płaszczowo-rurowego wymiennika ciepła?

A. Zawiera smarowanie uszczelek miedzianych wymiennika smarem silikonowym
B. Skupia się na usuwaniu kamienia oraz innych zanieczyszczeń z powierzchni rurociągów odprowadzających czynnik grzewczy
C. Polega na eliminacji kamienia oraz innych zanieczyszczeń z powierzchni, na których odbywa się wymiana ciepła
D. Dotyczy przedmuchania argonem zaworów znajdujących się na rurociągach doprowadzających czynnik grzewczy
Wybór odpowiedzi dotyczącej przedmuchania argonem zaworów na rurociągach doprowadzających czynnik ogrzewany jest mylny, ponieważ nie odnosi się do rzeczywistych potrzeb konserwacji wymienników ciepła. Przedmuchanie argonem może być techniką wykorzystywaną w specyficznych procesach spawalniczych czy przy próbach szczelności, ale nie ma zastosowania w kontekście regularnej konserwacji wymienników ciepła. Kluczowym celem konserwacji jest utrzymanie czystości powierzchni wymiany ciepła, co bezpośrednio wpływa na ich wydajność. Podobnie, usuwanie kamienia z powierzchni rurociągów odprowadzających czynnik grzewczy, chociaż ważne, nie jest wystarczające do zapewnienia pełnej efektywności wymiennika, ponieważ osady mogą również gromadzić się na powierzchni wymiany ciepła. W kontekście smarowania uszczelek miedzianych smarem silikonowym, należy zaznaczyć, że nie jest to standardowa praktyka. Uszczelki te są zazwyczaj projektowane do pracy bez dodatkowego smarowania, a ich nadmierne smarowanie może prowadzić do uszkodzenia materiału uszczelki i obniżenia szczelności układu. Warto zrozumieć, że konserwacja wymienników ciepła wymaga systematycznego podejścia i uwzględnienia wszystkich aspektów związanych z ich działaniem, co pozwala na optymalizację procesów i zmniejszenie kosztów eksploatacji.

Pytanie 3

Po włączeniu mieszadła śmigłowego przyciskiem ON, urządzenie nie rozpoczęło pracy. Jakie czynności należy wykonać w pierwszej kolejności?

A. termin ostatniego serwisu
B. połączenie urządzenia z gniazdkiem sieciowym
C. sprawdzenie poziomu urządzenia
D. ocena stanu urządzenia pod kątem korozji
Kiedy próbujesz uruchomić mieszadło śmigłowe i nic się nie dzieje po naciśnięciu przycisku ON, pierwsze co powinieneś sprawdzić, to czy maszyna jest podpięta do gniazdka. To dosyć podstawowa sprawa, ale naprawdę ważna. Zanim zaczniesz grzebać w bardziej skomplikowanych rzeczach, jak sprawdzanie stanu technicznego czy poziomowania, upewnij się, że urządzenie ma prąd. Jeśli nie jest podłączone, to nie ruszy, a wtedy zaczynasz myśleć o poważniejszych problemach, które wcale nie muszą istnieć. Z mojego doświadczenia, zawsze najlepiej zacząć od najprostszych rzeczy, bo to często one są przyczyną problemu. No i nie zapomnij o regularnych przeglądach instalacji elektrycznej – to naprawdę pomoże uniknąć kłopotów. Zgodnie z normami IEC 60204-1, bezpieczne podłączenie do prądu to absolutna podstawa przed używaniem jakiejkolwiek maszyny.

Pytanie 4

W procesie flotacji nadzór sprawuje się poprzez pobieranie do analizy ruchowej między innymi

A. powietrze z aeratora przy pomocy aspiratora
B. koncentrat po flotacji za pomocą zlewki
C. odczynniki flotacyjne za pomocą sondy
D. materiał do flotacji przy użyciu świdra
Odpowiedź 'koncentrat po flotacji za pomocą zlewki' jest poprawna, ponieważ monitorowanie procesu flotacji polega na analizie uzyskanego koncentratu, który jest kluczowym wskaźnikiem efektywności tego procesu. Flotacja jest techniką separacji, w której różne składniki mineralne są oddzielane na podstawie ich zdolności do przylegania do pęcherzyków powietrza. Po zakończeniu procesu, próbki koncentratu są pobierane do analizy, aby ocenić jakość i ilość odzyskanego materiału. W praktyce, pobranie próbki za pomocą zlewki pozwala na dokładne i kontrolowane zbadanie właściwości fizykochemicznych koncentratu. To pozwala na dostosowanie parametrów procesu flotacji, takich jak dawki reagentów czy czas kontaktu, w celu optymalizacji wydajności. Standardy branżowe zalecają regularne pobieranie i analizowanie próbek, aby zapewnić, że proces flotacji działa zgodnie z oczekiwaniami i że uzyskiwane wyniki są zgodne z wymaganiami jakościowymi.

Pytanie 5

Jak należy zmniejszyć ogólną próbkę świeżej partii fosforytów, aby uzyskać próbkę przeznaczoną do badań?

A. Zagęszczając zbierany materiał podczas flotacji
B. Odrzucając największe ziarna fosforytów
C. Z wykorzystaniem metody ćwiartkowania
D. Wybierając najmniejsze ziarna fosforytów
Odpowiedź "Stosując metodę ćwiartkowania" jest prawidłowa, ponieważ metoda ta jest klasyczną techniką redukcji próbki, szeroko stosowaną w laboratoriach geologicznych i mineralogicznych. Ćwiartkowanie polega na podziale próbki na cztery równe części, z których następnie wybiera się dwie do dalszej analizy. Ta metoda zapewnia, że próbka analizowana jest reprezentatywna dla całej partii, co jest kluczowe w kontekście analizy fosforytów, które mogą wykazywać znaczne zróżnicowanie. Przykładem zastosowania tej metody może być analiza jakości fosforytów w przemyśle nawozowym, gdzie ważne jest, aby próbka oddawała rzeczywisty skład chemiczny całej partii. Zgodnie z normami ISO dotyczącymi prób pobierania, stosowanie metody ćwiartkowania jest rekomendowane, ponieważ minimalizuje ryzyko błędów analitycznych związanych z niejednorodnością próbki. Dodatkowo, metoda ta jest łatwa do wykonania i nie wymaga specjalistycznego sprzętu, co czyni ją dostępną w wielu laboratoriach.

Pytanie 6

Jaką obróbkę powinien przejść gaz syntezowy przed wprowadzeniem go do reaktora, aby ochronić katalizator, który w procesie syntezy amoniaku jest narażony na toksyczne działanie związków siarki, arsenu i fosforu?

A. Oczyszczeniu
B. Osuszeniu
C. Utlenieniu
D. Oziębieniu
Odpowiedź "Oczyszczeniu" jest prawidłowa, ponieważ proces syntezy amoniaku wykorzystuje katalizatory, które są wrażliwe na zanieczyszczenia chemiczne. Związki siarki, arsenu i fosforu mogą znacznie obniżyć aktywność katalizatora, dlatego kluczowe jest, aby gaz syntezowy był odpowiednio oczyszczony przed jego wprowadzeniem do reaktora. Oczyszczanie gazu może obejmować różne techniki, takie jak adsorpcja na węglu aktywnym lub zastosowanie filtrów, które usuwają toksyczne zanieczyszczenia. Stosowanie takich metod jest zgodne z dobrymi praktykami w przemyśle chemicznym, które nakładają obowiązek minimalizowania wpływu zanieczyszczeń na procesy katalityczne. W praktyce, wynikiem skutecznego oczyszczania jest zwiększona efektywność reakcji, co przekłada się na lepszą wydajność produkcji amoniaku oraz dłuższą żywotność katalizatora, co jest korzystne zarówno ekonomicznie, jak i ekologicznie.

Pytanie 7

Aby usunąć zanieczyszczenia z zewnętrznych elementów maszyn i urządzeń, które są spowodowane przez kurz i pył, należy je spłukać

A. roztworem etanolu
B. mlekiem wapiennym
C. ciepłą wodą
D. rozpuszczalnikiem
Odpowiedź ciepłą wodą jest poprawna, ponieważ woda w temperaturze pokojowej lub lekko podgrzana skutecznie usuwa zanieczyszczenia, takie jak kurz i pył, z zewnętrznych części maszyn i urządzeń. Ciepła woda zwiększa aktywność molekularną, co sprzyja rozpuszczaniu zanieczyszczeń i ich łatwiejszemu usunięciu. W praktyce, wiele branż, w tym przemysł spożywczy i produkcyjny, korzysta z mycia na gorąco w celu zapewnienia czystości i higieny. Oprócz skuteczności, stosowanie wody jest zgodne z zasadami ochrony środowiska, gdyż nie wprowadza do obiegu substancji chemicznych. Do mycia można dodatkowo stosować środki zwilżające, które poprawiają efektywność czyszczenia, jednak sam proces spłukiwania ciepłą wodą pozostaje najbardziej efektywny. Warto również zwrócić uwagę na standardy, takie jak ISO 9001, które podkreślają znaczenie czystości w procesach produkcyjnych.

Pytanie 8

Jaka jest główna funkcja chłodnicy oleju w układzie hydraulicznym?

A. Zwiększenie lepkości oleju
B. Obniżenie temperatury oleju
C. Oczyszczanie oleju z zanieczyszczeń
D. Zwiększenie ciśnienia oleju
Chłodnica oleju w układzie hydraulicznym pełni kluczową rolę w utrzymaniu optymalnej temperatury pracy oleju hydraulicznego. Wysoka temperatura oleju może prowadzić do jego szybszej degradacji, zmniejszenia lepkości oraz zwiększenia ryzyka uszkodzeń komponentów układu hydraulicznego. Utrzymanie odpowiedniej temperatury oleju jest niezbędne dla zapewnienia efektywności i długowieczności systemu. Chłodnica działa na zasadzie wymiany ciepła, gdzie ciepło z gorącego oleju jest przekazywane do cieczy chłodzącej, co obniża temperaturę oleju. W przemyśle chemicznym, gdzie procesy często generują dużo ciepła, funkcja chłodzenia jest szczególnie istotna. Dobre praktyki branżowe wskazują na konieczność regularnego monitorowania temperatury oleju, aby zapobiegać problemom związanym z przegrzewaniem. W przypadku zastosowań przemysłowych, chłodnice oleju mogą być wyposażone w różne systemy kontroli temperatury, co pozwala na jeszcze lepsze zarządzanie procesami. Prawidłowo działający układ chłodzenia przyczynia się do zwiększenia efektywności energetycznej oraz niezawodności całego systemu hydraulicznego.

Pytanie 9

Aby przetransportować siarkę w temperaturze 114°C do wieży granulacyjnej, należy zastosować

A. przenośniki taśmowe
B. rurociągi ogrzewane przeponowo parą wodną
C. rurociągi chłodzone przeponowo wodą
D. przenośniki zgarniakowe
Rurociągi ogrzewane przeponowo parą wodną są najlepszym rozwiązaniem do transportu siarki w wysokiej temperaturze 114°C. Wysoka temperatura siarki oraz jej właściwości chemiczne wymagają zastosowania systemów, które zapewnią odpowiednią izolację termiczną oraz minimalizację ryzyka krystalizacji. Użycie pary wodnej jako medium grzewczego pozwala na utrzymanie stałej temperatury transportowanej substancji, co jest kluczowe w procesie transportu. Tego rodzaju systemy są także zgodne z normami bezpieczeństwa, zapewniając, że siarka nie ulegnie degradacji ani nie zmieni swojego stanu skupienia podczas transportu. Przykłady zastosowania takich rurociągów można znaleźć w rafineriach oraz zakładach chemicznych, gdzie transportuje się substancje wymagające określonych warunków termicznych. Stosowanie rurociągów ogrzewanych parą wodną jest zgodne z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi oraz standardami branżowymi, co czyni je najbezpieczniejszym i najefektywniejszym rozwiązaniem w tej sytuacji.

Pytanie 10

Jakie działania nie powinny być realizowane w procesie technologicznym?

A. Osiąganie wysokiej wydajności produktów z jednostki objętości urządzenia
B. Najbardziej efektywne prowadzenie procesów przy minimalnym zużyciu energii
C. Najbardziej efektywne prowadzenie procesów przy maksymalnym zużyciu surowców
D. Najbardziej efektywne prowadzenie procesów przy minimalnym zużyciu surowców
Postępowanie polegające na najszybszym prowadzeniu procesów przy minimalnym wykorzystaniu surowców jest nieodpowiednie, ponieważ prowadzi do nieefektywności w szerokim kontekście procesu technologicznego. W praktyce, maksymalne wykorzystanie surowców jest kluczowe dla optymalizacji kosztów produkcji oraz minimalizacji odpadów. Wiele branż, takich jak przemysł chemiczny czy spożywczy, stosuje zasady zrównoważonego rozwoju, w których dąży się do jak największej efektywności wykorzystania surowców. Przykładem może być metodologia Lean Manufacturing, która koncentruje się na eliminacji marnotrawstwa, gdzie surowce są wykorzystywane w sposób maksymalny, co również przekłada się na lepszą jakość produktów końcowych. Wprowadzenie efektywnych procesów technologicznych pozwala nie tylko na zwiększenie wydajności, ale także na zminimalizowanie negatywnego wpływu na środowisko. Dobre praktyki wskazują, że każdy proces technologiczny powinien być zaprojektowany z myślą o równowadze między wydajnością a efektywnością wykorzystania zasobów, co jest fundamentalne w nowoczesnym podejściu do produkcji.

Pytanie 11

Rozpoczęcie analizy stężenia jonów Cu2+ w rozcieńczonych próbkach wody metodą spektrometrii atomowej powinno nastąpić od przygotowania krzywej wzorcowej?

A. amperometrycznej
B. polarograficznej
C. stężeniowej
D. adsorpcyjnej
Odpowiedź stężeniowa jest prawidłowa, ponieważ analiza stężenia jonów Cu2+ w próbkach wodnych wymaga skonstruowania krzywej wzorcowej, która umożliwia określenie stężenia badanej substancji na podstawie pomiarów spektrometrycznych. Krzywa ta jest tworzona poprzez przygotowanie serii roztworów o znanym stężeniu jonu Cu2+, a następnie pomiar intensywności sygnału w spektrometrze atomowym. Dzięki temu możliwe jest ustalenie korelacji pomiędzy stężeniem a intensywnością sygnału, co pozwala na dokładne określenie stężenia w próbkach rozcieńczonych. Tego typu analizy są powszechnie stosowane w laboratoriach analitycznych w celu monitorowania zanieczyszczeń w wodach, zgodnie z wytycznymi metod analitycznych takich jak ISO 11885, co czyni je standardową praktyką w analizie chemicznej.

Pytanie 12

Należy podłączyć poziomowskaz rurkowy do zbiornika otwartego

A. dwoma końcami, jeden na dole, drugi w środkowej części
B. dwoma końcami, jeden na górze, a drugi w środkowej części
C. jednym końcem jedynie od góry
D. jednym końcem jedynie od dołu
Poziomowskaz rurkowy, który czasami nazywamy manometrem otwartym, to naprawdę użyteczne narzędzie do sprawdzania poziomu cieczy w różnych zbiornikach. Działa na zasadzie hydrostatyki, co oznacza, że różnica ciśnienia w cieczy sprawia, że ciecz przemieszcza się w rurkach. Jak podłączysz go jednym końcem do dołu zbiornika otwartego, to możesz mieć pewność, że pomiar będzie prawidłowy. Ciecz w zbiorniku wpłynie bezpośrednio na poziom cieczy w rurce, co jest super ważne, żeby uniknąć zakłóceń od ciśnienia atmosferycznego. Taki poziomowskaz świetnie się sprawdza przy kontroli poziomu wody w studniach, przemyśle czy instalacjach wodociągowych, gdzie ważna jest dokładność. Warto też pamiętać o standardach, jak ISO 5167, które podkreślają, jak ważna jest właściwa instalacja tych urządzeń, żeby działały sprawnie i pokazywały prawidłowe wartości.

Pytanie 13

Pompa niskociśnieniowa wymaga założenia uszczelki płynnej. Na podstawie zamieszonego fragmentu etykiety wskaż sposób postępowania przy jej zakładaniu.

Uszczelka płynna (fragment etykiety)
Płynne uszczelki stanowią odrębną grupę materiałów, o najlepszych wśród materiałów uszczelniających zdolnościach do dopasowywania się do uszczelnianych powierzchni. Idealnie niwelują wszelkie niedokładności powierzchni, wżery oraz wypełniają nierówności wynikające z chropowatości powierzchni. Są skutecznym rozwiązaniem we wszystkich układach o dużej sztywności elementów np. pomp, zaworów, połączeń gwintowych. Uszczelki mogą pracować w szerokim zakresie temperatur przez długi czas, zapewniają szczelność połączenia przy niskich ciśnieniach natychmiast po zmontowaniu części, oraz eliminują konieczność posiadania pełnego kompletu uszczelek stałych o różnych kształtach.

A. Wyciąć odpowiednią uszczelkę z arkusza i umieścić na wyszlifowanej powierzchni, pokryć warstwą uszczelki płynnej.
B. Wyszlifować powierzchnię, nałożyć uszczelkę, gdy temperatura pompy spadnie do temperatury pokojowej, odczekać do uzyskania pełnej szczelności układu.
C. Oczyścić powierzchnię z pyłu i kurzu, nałożyć uszczelkę, która od razu zapewnia pełną szczelność układu.
D. Wyciąć odpowiednią uszczelkę z arkusza i umieścić na oczyszczonej powierzchni, pokryć warstwą uszczelki płynnej, odczekać do uzyskania pełnej szczelności układu.
Odpowiedź sugerująca wycinanie uszczelki z arkusza lub oczekiwanie na uzyskanie pełnej szczelności układu po nałożeniu uszczelki płynnej zawiera kilka istotnych nieporozumień. Przede wszystkim, uszczelki płynne są zaprojektowane tak, aby po aplikacji od razu osiągały wymagane parametry szczelności. Wiele osób może sądzić, że konieczność wycinania uszczelki z arkusza jest standardową praktyką, jednak nie jest to zalecane w przypadku produktów oferujących natychmiastową funkcjonalność. Tego typu podejście nie tylko może prowadzić do powstania odpadów, ale także wydłuża czas montażu i wprowadza ryzyko niedopasowania uszczelki do konkretnego zastosowania. W praktyce, uszczelki płynne powinny być stosowane zgodnie z instrukcjami producenta, co zapewnia ich optymalną wydajność. Ponadto, oczekiwanie na uzyskanie pełnej szczelności można interpretować jako brak zrozumienia właściwości uszczelki płynnej, ponieważ ich efektywność polega na natychmiastowym związku z aplikowaną powierzchnią. W zastosowaniach przemysłowych, gdzie precyzyjne uszczelnienie jest kluczowe, niewłaściwe podejście do montażu prowadzi do zwiększenia ryzyka awarii układów. Dlatego ważne jest, aby stosować się do sprawdzonych metod i zasad, które są zgodne z aktualnymi standardami branżowymi.

Pytanie 14

Jakie urządzenie powinno być wykorzystane do mieszania substancji o konsystencji ciastowatej lub płynnej, mających bardzo dużą lepkość?

A. Mieszalnik przesypowy
B. Zagniatarkę ślimakową
C. Mieszarkę bębnową
D. Barboter zbiornikowy
Zagniatarka ślimakowa jest urządzeniem idealnym do mieszania materiałów o bardzo dużej lepkości, takich jak gęste ciasta czy pasty. Jej konstrukcja, wyposażona w spiralny mechanizm, pozwala na skuteczne mieszanie składników poprzez intensywne zagniatanie i wprowadzanie powietrza, co jest kluczowe w procesie produkcji pieczywa czy ciast. W przemyśle spożywczym, zagniatarki ślimakowe są powszechnie stosowane w produkcji ciast na pizzę, makaronów oraz innych produktów wymagających jednorodnej konsystencji. Użycie tego urządzenia zapewnia nie tylko efektywne połączenie składników, lecz także poprawia właściwości organoleptyczne gotowego produktu. Dobrą praktyką w branży jest również monitorowanie parametrów procesu mieszania, takich jak czas i temperatura, co pozwala na uzyskanie optymalnych rezultatów. Ponadto, zagniatarki są często projektowane z myślą o łatwym czyszczeniu i konserwacji, co jest zgodne z normami HACCP, zapewniającymi bezpieczeństwo żywności.

Pytanie 15

Zbiornik przeznaczony do magazynowania oleju opałowego ma pojemność 400 m3. Jaki czas zajmie napełnienie go do 80% pojemności, jeśli objętościowe natężenie przepływu oleju wynosi 8 m3/h?

A. 50 godzin
B. 5 godzin
C. 4 godziny
D. 40 godzin
Aby obliczyć czas napełniania zbiornika oleju opałowego o objętości 400 m³ do 80% jego pojemności, najpierw musimy określić, jaka to objętość. 80% z 400 m³ wynosi 320 m³. Następnie, mając natężenie przepływu oleju wynoszące 8 m³/h, możemy obliczyć czas potrzebny do napełnienia tej objętości, dzieląc 320 m³ przez 8 m³/h. Otrzymujemy 40 godzin. Takie obliczenia są kluczowe w praktycznych zastosowaniach inżynieryjnych, np. w zarządzaniu zbiornikami paliw, co wymaga znajomości przepływów oraz czasu napełnienia dla zapewnienia efektywności operacyjnej. W kontekście standardów, przepływomierze i systemy monitorowania są często wykorzystywane do dokładnych pomiarów, co pozwala na optymalizację procesów związanych z przechowywaniem i transportem płynów. Wiedza na temat obliczeń objętości i czasu jest niezbędna w branżach zajmujących się energetyką i transportem paliw, gdzie precyzja ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i efektywności operacji.

Pytanie 16

Który z poniższych materiałów jest najczęściej używany do produkcji zbiorników na kwas siarkowy?

A. Mosiądz
B. Miedź
C. Aluminium
D. Stal nierdzewna
Stal nierdzewna jest najczęściej używanym materiałem do produkcji zbiorników na kwas siarkowy z wielu powodów. Przede wszystkim, stal nierdzewna jest wysoko odporna na korozję, co jest kluczowe w przypadku kontaktu z agresywnym kwasem siarkowym. Dzięki obecności chromu w składzie, stal nierdzewna tworzy pasywną warstwę na powierzchni, która chroni przed dalszym utlenianiem. To sprawia, że jest to materiał nie tylko trwały, ale również ekonomicznie opłacalny w dłuższym okresie użytkowania, mimo że początkowy koszt może być wyższy. W przemyśle chemicznym stosuje się różne gatunki stali nierdzewnej, takie jak 316L, które zapewniają dodatkową odporność na działanie kwasów. Stal nierdzewna jest również odporna na wahania temperatury, co jest istotne w procesach, gdzie kwas siarkowy może być podgrzewany lub chłodzony. Warto również wspomnieć, że stal nierdzewna jest materiałem o wysokiej wytrzymałości mechanicznej, co pozwala na budowanie zbiorników o dużych rozmiarach, które są bezpieczne i spełniają wszystkie normy bezpieczeństwa. Dzięki tym właściwościom stal nierdzewna jest preferowanym wyborem w produkcji zbiorników przemysłowych na substancje żrące.

Pytanie 17

Rysunek przedstawia manometr, który służy do pomiaru ciśnienia w zbiorniku z chlorem. W jakim zakresie ciśnień mierzonego medium powinien pracować ten ciśnieniomierz?

Ilustracja do pytania
A. 0 ± 0,60 MPa
B. 0 ± 0,30 MPa
C. 0 ± 0,45 MPa
D. 0 ± 0,40 MPa
Wybór innych zakresów ciśnienia, takich jak 0 ± 0,40 MPa, 0 ± 0,60 MPa lub 0 ± 0,30 MPa, może wydawać się na pierwszy rzut oka odpowiedni, jednak nie uwzględniają one kluczowych aspektów związanych z bezpieczeństwem i precyzją pomiaru. Przykład 0 ± 0,40 MPa jest zbyt niski, co oznaczałoby, że manometr mógłby być narażony na przekroczenie zakresu pomiarowego przy wyższych wartościach ciśnienia, co prowadziłoby do ryzyka uszkodzenia urządzenia oraz utraty danych pomiarowych. Z kolei zakres 0 ± 0,60 MPa, choć teoretycznie mieści się w granicach, nie zapewnia odpowiedniego marginesu bezpieczeństwa, co jest szczególnie istotne w przypadku substancji niebezpiecznych, takich jak chlor. Ostatecznie, wybór 0 ± 0,30 MPa jest niewłaściwy, ponieważ również nie pokrywa się z rzeczywistymi warunkami pracy. Ważne jest, aby przy doborze manometrów kierować się zasadą, że ich zakres powinien być co najmniej 10% ponad maksymalne ciśnienie robocze, co wynika z dobrych praktyk inżynieryjnych. Właściwy dobór zakresu manometru ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia nie tylko dokładnych pomiarów, ale także dla bezpieczeństwa pracy w przemyśle chemicznym, gdzie niewłaściwe pomiary mogą prowadzić do katastrofalnych skutków.

Pytanie 18

Jakie działania należy podjąć, aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie przenośnika taśmowego?

A. Na wprowadzeniu strumienia suchego powietrza
B. Na utrzymywaniu właściwego napięcia taśmy
C. Na ustawieniu maszyny pod kątem
D. Na regularnym nawadnianiu taśmy transportowej
Dobre napięcie taśmy w przenośniku to naprawdę kluczowa sprawa, żeby wszystko działało jak należy. Jak taśma jest za luźna, to może się ślizgać, a to oznacza, że materiały nie będą transportowane odpowiednio. W skrajnych przypadkach może nawet dojść do uszkodzenia taśmy czy innych części. Z drugiej strony, zbyt mocne napięcie to też nie jest najlepszy pomysł, bo może zajechać napęd i obciążyć silnik, co skróci jego żywotność. Moim zdaniem, warto regularnie zaglądać pod pokrywę i sprawdzać stan taśmy oraz mechanizmy naciągu, takie jak rolki. Z tego co się orientuję, są normy, na przykład ANSI/ASME, które mówią, że dobrze mieć systemy do monitorowania napięcia taśmy. Dzięki temu można lepiej dostosować, jak taśmy pracują. Generalnie, dbanie o napięcie taśmy powinno być częścią rutyny, bo to nie tylko poprawia wydajność, ale też zwiększa bezpieczeństwo.

Pytanie 19

Gazy pochodzące z mieszalnika oraz komór produkcyjnych superfosfatu, po absorpcji w wodzie, powinny zostać poddane badaniu na obecność

A. tlenku azotu(IV)
B. fluorku krzemu(IV)
C. tlenku siarki(IV)
D. tlenku fosforu(V)
Fluorek krzemu(IV) jest związkiem chemicznym, który może powstawać w procesach chemicznych związanych z produkcją superfosfatu. W procesie tym, krzemionka może reagować z kwasami, co prowadzi do uwolnienia fluorku krzemu. Dlatego analiza gazów z mieszalnika i komór produkcyjnych po ich absorpcji w wodzie powinna obejmować detekcję tego niezwykle reaktywnego związku. Fluorek krzemu jest ważny, ponieważ może mieć wpływ na jakość produktu końcowego i bezpieczeństwo procesu. W praktyce, identyfikacja i kontrola stężenia fluorku krzemu w gazach odpadowych jest kluczowa, aby uniknąć ich szkodliwego wpływu na środowisko oraz zdrowie ludzi. Standardy branżowe, takie jak ISO 14001, zalecają monitorowanie emisji zanieczyszczeń, w tym gazów, co jest niezbędne dla zgodności z przepisami ochrony środowiska oraz dla zapewnienia bezpieczeństwa w miejscu pracy. Dobrą praktyką jest także regularne szkolenie pracowników dotyczące rozpoznawania potencjalnych zagrożeń związanych z emisjami chemicznymi.

Pytanie 20

Skład wsadu do pieców koksowniczych tworzą wymieszane w odpowiednich ilościach określone gatunki węgla, przy czym węgiel gatunku 31 stanowi 22 ÷ 27% całkowitego składu. Jaką maksymalną ilość wsadu można przygotować, mając do dyspozycji 440 kg węgla gatunku 31 oraz nieograniczoną ilość węgla innych gatunków?

A. 2000 kg
B. 3000 kg
C. 1000 kg
D. 1500 kg
Aby obliczyć maksymalną ilość wsadu, który można przygotować, musimy uwzględnić udział procentowy węgla gatunku 31 w całym wsadzie. Ustalono, że węgiel ten powinien stanowić od 22% do 27% składu wsadu. Dysponując 440 kg węgla gatunku 31, możemy ustalić maksymalny wsad, przyjmując najniższy procent, czyli 22%. Wzór na obliczenie całkowitej masy wsadu przy znanym udziale masy konkretnego składnika wygląda następująco: M = m / p, gdzie M to całkowita masa wsadu, m to masa węgla gatunku 31, a p to udział procentowy tego węgla. Podstawiając wartości, otrzymujemy M = 440 kg / 0,22 = 2000 kg. Tak więc maksymalny wsad, który można przygotować, wynosi 2000 kg. W praktyce, przy projektowaniu wsadów, istotne jest stosowanie odpowiednich proporcji surowców, aby osiągnąć pożądane parametry jakościowe koksu, zgodne z normami branżowymi i wymaganiami technologicznymi procesów koksowniczych.

Pytanie 21

Które urządzenie jest używane do precyzyjnego pomiaru przepływu cieczy?

A. Przepływomierz masowy
B. Ciśnieniomierz
C. Manometr
D. Termometr rtęciowy
Termometr rtęciowy, mimo że jest bardzo precyzyjnym narzędziem do pomiaru temperatury, nie ma zastosowania w pomiarze przepływu cieczy. Jest to narzędzie używane do określania temperatury, a nie ilości czy objętości substancji przepływającej przez dany punkt. W przemyśle chemicznym, kontrola temperatury jest również niezwykle ważna, ale jest realizowana za pomocą innych przyrządów. Ciśnieniomierz z kolei służy do pomiaru ciśnienia, co jest istotne dla oceny stanu systemu ciśnieniowego, ale nie mierzy on przepływu cieczy. Używany jest do monitorowania ciśnienia w zbiornikach, rurociągach i innych systemach, gdzie wymagane jest utrzymanie konkretnego poziomu ciśnienia dla bezpieczeństwa i efektywności procesów. Manometr, podobnie jak ciśnieniomierz, jest stosowany do pomiaru ciśnienia. Pomimo że manometry mogą być użyteczne w diagnostyce systemów, nie dostarczają one informacji o przepływie cieczy, co jest kluczowe w zastosowaniach, gdzie dokładne ilościowe dane są niezbędne do kontroli procesu. Wszystkie te urządzenia mają swoje specyficzne zastosowania w przemyśle chemicznym, ale nie mogą być używane zamiennie z przepływomierzem masowym, który jest dedykowanym narzędziem do pomiaru przepływu cieczy. Typowe błędy myślowe mogą wynikać z niewłaściwego zrozumienia funkcji poszczególnych urządzeń lub z założenia, że urządzenia pomiarowe mogą być stosowane zamiennie w różnych kontekstach.

Pytanie 22

Zbiorniki używane do rozcieńczania kwasu siarkowego(VI) w procesie wytwarzania superfosfatu są wyłożone

A. blachą ołowianą
B. blachą ze stali nierdzewnej
C. polietylenem
D. polipropylenem
Zastosowanie materiałów takich jak polipropylen, stal nierdzewna czy polietylen w budowie zbiorników do kwasu siarkowego(VI) może wydawać się na pierwszy rzut oka rozsądne, jednak w praktyce wiąże się z istotnymi ograniczeniami i ryzykiem. Polipropylen, chociaż odporny na niektóre chemikalia, nie jest wystarczająco odporny na działanie kwasu siarkowego, co może prowadzić do uszkodzeń i przecieków. Stal nierdzewna, mimo że ma wiele zalet w kontekście odporności na korozję, nie radzi sobie z silnymi kwasami bez dodatkowych powłok ochronnych, a nawet wtedy może wystąpić degradacja materiału. W przypadku polietylenu, jego zastosowanie w zbiornikach do silnych kwasów również jest ograniczone ze względu na potencjalne reakcje chemiczne, które mogą prowadzić do osłabienia struktury materiału. Często mylnie sądzi się, że nowoczesne materiały plastikowe lub stali nierdzewnej mogą zastąpić tradycyjne metody, co może prowadzić do niedoszacowania ryzyka i późniejszych kosztów związanych z naprawą lub wymianą uszkodzonych zbiorników. W kontekście przemysłowym, gdzie bezpieczeństwo i zgodność z normami są kluczowe, wybór odpowiednich materiałów jest niezwykle istotny i powinien opierać się na solidnych podstawach inżynieryjnych oraz najlepszych praktykach branżowych.

Pytanie 23

Jakie cechy materiału transportowanego mają wpływ na działanie przenośnika ślimakowego?

A. Gęstość nasypowa oraz radioaktywność
B. Wilgotność oraz granulacja
C. Struktura krystaliczna oraz pylistość
D. Temperatura oraz toksyczność
Wilgotność i granulacja to naprawdę ważne rzeczy, jeśli chodzi o transport materiałów przenośnikami ślimakowymi. Wilgotność może wpłynąć na to, jak lepki staje się materiał i jak łatwo ulega aglomeracji, co z kolei ma bezpośredni wpływ na to, jak wydajnie pracuje przenośnik. Na przykład, w przypadku sypkich materiałów jak zboża, zbyt duża wilgotność może sprawić, że się zlepiają i to skutecznie utrudnia ich przesuwanie. No i z drugiej strony, jak wilgotności jest za mało, to pojawia się pylenie i straty materiału. Granulacja, czyli wielkość i kształt cząstek materiału, też jest kluczowa, bo decyduje o tym, jak przenośnik działa – musi być między przepływem a wydajnością dobry balans. Projektując przenośniki, trzeba brać pod uwagę te parametry, żeby uniknąć zatorów i zapewnić, że wszystko działa jak należy. W branży budowlanej i przemysłowej standardy ISO dotyczące transportu sypkich materiałów uwzględniają te aspekty, co jest ważne dla zaprojektowania naprawdę efektywnych przenośników.

Pytanie 24

Przed przystąpieniem do napełniania otwartego zbiornika na ciecz, należy w pierwszej kolejności zweryfikować

A. poprawność instalacji elektrycznych oraz stan zabezpieczeń przeciwpożarowych
B. szczelność zbiornika i prawidłowe działanie zaworu bezpieczeństwa
C. stan uszczelek pokrywy i poprawność działania przyrządów kontrolujących ciśnienie w zbiorniku
D. szczelność zbiornika i prawidłowe funkcjonowanie urządzenia mierzącego poziom zawartej w nim cieczy
Szczelność zbiornika oraz prawidłowość pracy urządzenia określającego poziom cieczy to kluczowe elementy bezpieczeństwa i efektywności operacji napełniania otwartych zbiorników magazynowych. Szczelność zbiornika zapobiega wyciekom, które mogą prowadzić do strat materiałowych, zanieczyszczenia środowiska oraz zagrożeń dla zdrowia i życia ludzi. W przypadku cieczy niebezpiecznych, takich jak substancje chemiczne, szczególnie istotne jest, aby zbiornik był szczelny, aby uniknąć ich przypadkowego wydostania się na zewnątrz. Urządzenie monitorujące poziom cieczy zapewnia, że zbiornik nie będzie przepełniony, co mogłoby prowadzić do katastrofalnych skutków, takich jak rozlanie substancji. W praktyce, przed napełnieniem zbiornika, należy przeprowadzić inspekcję wizualną oraz testy szczelności, a także regularnie konserwować urządzenia kontrolujące, aby zapewnić ich poprawne działanie. Standardy branżowe, takie jak ISO 9001, podkreślają znaczenie systematycznego monitorowania i zarządzania ryzykiem w procesach magazynowania cieczy.

Pytanie 25

Proces wymiany ciepła w wymienniku płaszczowo-rurowym jest najbardziej efektywny, gdy:

A. przepływy są równoległe
B. przepływy są przeciwprądowe
C. przepływy są laminarnie
D. przepływy są turbulentne
Przepływ przeciwprądowy w wymienniku ciepła charakteryzuje się tym, że gorący czynnik płynie w przeciwnym kierunku niż zimny. Dzięki temu różnica temperatur pomiędzy tymi czynnikami jest utrzymywana na wyższym poziomie na całej długości wymiennika niż w układach równoległych. W efekcie, zgodnie z zasadami termodynamiki, wymiana ciepła jest bardziej intensywna i efektywna. Tego typu układ pozwala na osiągnięcie większej różnicy temperatur końcowych, co jest pożądane w wielu procesach przemysłowych, gdzie wymagane jest maksymalne wykorzystanie energii cieplnej. Z mojego doświadczenia, w przemyśle chemicznym takie rozwiązania są kluczowe, zwłaszcza w procesach wymagających precyzyjnej kontroli temperatury, jak w reaktorach czy chłodnicach. Praktyczne zastosowanie przepływu przeciwprądowego można zauważyć w wymiennikach ciepła w instalacjach petrochemicznych, gdzie optymalizacja wymiany ciepła przekłada się na znaczące oszczędności energetyczne i redukcję kosztów operacyjnych. To sprawia, że przepływy przeciwprądowe są standardem w wielu nowoczesnych instalacjach.

Pytanie 26

Jaki jest podstawowy cel stosowania inhibitorów korozji w przemysłowych instalacjach chemicznych?

A. Zwiększenie przewodności cieczy
B. Ochrona urządzeń przed uszkodzeniami chemicznymi
C. Zmniejszenie ciśnienia roboczego
D. Zwiększenie lepkości cieczy
Pozostałe odpowiedzi, choć mogą wydawać się logiczne z punktu widzenia procesów przemysłowych, nie odzwierciedlają głównego celu stosowania inhibitorów korozji. Zwiększenie przewodności cieczy nie jest celem działania inhibitorów korozji. Przewodność cieczy odnosi się do jej zdolności do przewodzenia prądu elektrycznego, co w kontekście korozji może być czynnikiem przyspieszającym, a nie ograniczającym proces korozji. Inhibitory korozji raczej starają się zmniejszyć wpływ środowiska reakcyjnego na metal, niż wpływać na jego przewodność. Zmniejszenie ciśnienia roboczego również nie jest związane z funkcją inhibitorów korozji. Ciśnienie robocze w instalacjach przemysłowych jest regulowane innymi metodami i urządzeniami, takimi jak zawory ciśnieniowe czy kompresory. Inhibitory korozji nie wpływają na ciśnienie, ale na chemiczną stabilność materiałów w danych warunkach. Zwiększenie lepkości cieczy jest także niepowiązane z rolą inhibitorów korozji. Lepkość cieczy odnosi się do jej oporu na przepływ i jest istotna w kontekście transportu płynów, ale nie wpływa bezpośrednio na procesy korozji. Stosowanie inhibitorów korozji ma na celu ochronę materiałów przed degradacją chemiczną, co jest kluczowe dla długoterminowego utrzymania integralności urządzeń i systemów przemysłowych.

Pytanie 27

Określ zestaw urządzeń laboratoryjnych, który powinien zostać wykorzystany do przeprowadzenia destylacji prostej?

A. Kolba destylacyjna, lejek szklany, termometr
B. Kolba destylacyjna, chłodnica, termometr
C. Kolba ssawkowa, chłodnica, nasadka destylacyjna
D. Kolba stożkowa, chłodnica, tryskawka
Poprawna odpowiedź to kolba destylacyjna, chłodnica i termometr, ponieważ jest to standardowy zestaw sprzętu używanego w procesie destylacji prostej. Kolba destylacyjna jest kluczowym elementem, w którym znajduje się mieszanina cieczy do destylacji. Jej kształt umożliwia efektywne prowadzenie procesu, przyczyniając się do oddzielania substancji na podstawie różnicy temperatur wrzenia. Chłodnica służy do schładzania par, które powstają w wyniku podgrzewania cieczy, co jest niezbędne do kondensacji pary w cieczy. Termometr pozwala na precyzyjne monitorowanie temperatury, co jest kluczowe dla kontrolowania procesu destylacji, gdyż różne składniki mają różne temperatury wrzenia. Przykładem zastosowania destylacji prostej jest oczyszczanie wody, gdzie można oddzielić zanieczyszczenia czy sole rozpuszczone w wodzie. Dzięki zastosowaniu tego zestawu sprzętu, można uzyskać wysokiej jakości produkt końcowy, który spełnia standardy czystości wymagane w laboratoriach oraz przemyśle chemicznym.

Pytanie 28

Jaką powinna mieć przybliżoną temperaturę czynnik grzewczy dostarczany do wyparki Roberta, w której zachodzi proces zatężania roztworu o temperaturze wrzenia 86°C?

A. W okolicach 75°C
B. W okolicach 140°C
C. W okolicach 120°C
D. W okolicach 88°C
Jak widzisz, podane odpowiedzi, takie jak 140°C, 75°C czy 120°C, pokazują, że jest tu sporo nieporozumień dotyczących termodynamiki i procesu zatężania. Na przykład 140°C jest po prostu za wysoko. Przecież to mocno przekracza temperaturę wrzenia roztworu, która wynosi około 86°C. Gdyby to miało miejsce, mogłoby dojść do za dużego wrzenia, a to skutkuje stratami materiałów, co w chemii jest absolutnie niewskazane. Z kolei 75°C to też nie jest dobry wybór, bo nie dostarcza wystarczająco energii do odparowania rozpuszczalnika. W takiej sytuacji efektywność procesu mocno by spadła, a czas zatężania się wydłużył. A to w przemyśle jest kompletnie nie na miejscu. Z temperaturą 75°C po prostu nie osiągnęlibyśmy tego, co trzeba. No i jeszcze ta 120°C – to także zły wybór, bo znowu przekracza temperaturę wrzenia, co prowadzi do niekontrolowanego wrzenia. Pamiętaj, że kontrola temperatury jest naprawdę kluczowa, a dobrze ustawiona temperatura wpływa na wydajność oraz jakość końcowego produktu.

Pytanie 29

Kiedy należy przeprowadzać konserwację maszyn w przemyśle chemicznym?

A. Tylko w przypadku awarii
B. Wyłącznie przed audytem
C. Regularnie, zgodnie z harmonogramem konserwacji
D. Po każdej zmianie pracowników
Regularna konserwacja maszyn w przemyśle chemicznym jest kluczowym elementem zapewnienia bezpieczeństwa, wydajności i długowieczności urządzeń. Przeprowadzanie jej zgodnie z ustalonym harmonogramem pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych usterek i zapobiega awariom, które mogą prowadzić do kosztownych przestojów produkcji. Harmonogram konserwacji jest zazwyczaj ustalany na podstawie specyfikacji producenta, doświadczenia operatorów oraz specyficznych wymagań środowiskowych. Regularne przeglądy i konserwacje zgodne z planem minimalizują ryzyko wystąpienia sytuacji awaryjnych, a także pozwalają na optymalizację pracy maszyn poprzez bieżące dostosowywanie parametrów ich pracy. Dodatkowo, przestrzeganie harmonogramu konserwacji jest często wymogiem norm ISO i innych standardów branżowych, które kładą duży nacisk na proaktywne podejście do utrzymania ruchu. Dzięki regularnej konserwacji, zakłady chemiczne mogą utrzymać wysoką jakość produkcji i zminimalizować ryzyko nieprzewidzianych zdarzeń, co jest niezwykle ważne w kontekście bezpieczeństwa pracowników i ochrony środowiska.

Pytanie 30

Gdy pompa odśrodkowa w instalacji chemicznej przestaje działać, co jest najczęstszą przyczyną?

A. Przegrzanie silnika
B. Utrata smarowania
C. Niewystarczające napięcie zasilania
D. Zatkanie wirnika
Przegrzanie silnika choć jest poważnym problemem, zazwyczaj nie jest najczęstszą przyczyną nagłego zatrzymania pompy w instalacjach chemicznych. Może być efektem zatkania wirnika, które zwiększa obciążenie, ale samo w sobie nie jest tak powszechne. W wielu przypadkach instalacje są wyposażone w systemy ochrony przed przegrzaniem, które automatycznie zatrzymują urządzenie, zanim dojdzie do uszkodzenia. Utrata smarowania to kolejna potencjalna przyczyna problemów, jednak w przypadku pomp odśrodkowych nie jest to najczęstszy problem. Smarowanie jest bardziej krytyczne dla łożysk i przekładni, a nie dla samej pompy, choć oczywiście jego brak może prowadzić do szybszego zużycia elementów mechanicznych. To bardziej odnosi się do urządzeń z bardziej skomplikowanymi mechanizmami przenoszenia napędu. Niewystarczające napięcie zasilania może również prowadzić do problemów z działaniem pompy, ale zazwyczaj skutkuje to nieefektywną pracą lub nawet nieuruchomieniem się urządzenia, a nie jego nagłym zatrzymaniem. Zasilanie i jego stabilność są kluczowe, ale bardziej jako element proaktywny w zarządzaniu instalacją. Każda z tych odpowiedzi odzwierciedla potencjalne problemy, jednak w typowych sytuacjach zatkanie wirnika jest bardziej powszechnym zjawiskiem, wymagającym regularnej inspekcji i czyszczenia, co jest powszechną praktyką w branży.

Pytanie 31

Co należy zrobić przed przystąpieniem do demontażu wirnika w pompie odśrodkowej?

A. Zdemontować podstawę pompy
B. Sprawdzić poziom oleju w układzie smarowania
C. Odłączyć zasilanie elektryczne
D. Zamknąć zawory na magistrali
Odłączenie zasilania elektrycznego przed demontażem wirnika w pompie odśrodkowej to absolutnie kluczowy krok bezpieczeństwa. W praktyce przemysłowej, bezpieczeństwo pracowników i sprzętu jest priorytetem numer jeden. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji związanych z maszynami elektrycznymi, które mogą stwarzać ryzyko porażenia prądem. Dlatego zgodnie z najlepszymi praktykami i standardami branżowymi, pierwszym krokiem przed rozpoczęciem jakichkolwiek prac serwisowych na urządzeniu zasilanym elektrycznie jest całkowite odłączenie go od źródła zasilania. Moim zdaniem, jest to coś, co powinno być wręcz automatyczne dla każdego technika pracującego przy tego typu urządzeniach. Warto też pamiętać, że odłączenie zasilania nie tylko chroni przed porażeniem, ale również zabezpiecza przed przypadkowym uruchomieniem maszyny, co mogłoby prowadzić do niebezpiecznych sytuacji. Z mojego doświadczenia wynika, że wdrożenie standardowych procedur bezpieczeństwa, takich jak Lockout-Tagout (LOTO), może znacznie zwiększyć bezpieczeństwo pracy w zakładach przemysłowych.

Pytanie 32

Na czym opierają się przeglądy, którym cyklicznie poddawane są rurociągi do transportu gazów technicznych?

A. Na weryfikacji szczelności na połączeniach
B. Na wymianie zaworów i zasuw
C. Na wymianie izolacji ochronnej
D. Na nałożeniu nowej powłoki zabezpieczającej
Wymiana otuliny izolacyjnej, naniesienie świeżej powłoki ochronnej oraz wymiana zaworów i zasuw to działania, które mogą być częścią konserwacji infrastruktury rurociągowej, ale nie są to główne cele przeglądów dotyczących transportu gazów technicznych. Izolacja rurociągów jest istotna dla utrzymania odpowiednich temperatur i minimalizacji strat energii, jednak nie jest bezpośrednio związana z bezpieczeństwem operacji transportowych. Z kolei powłoki ochronne mają na celu zabezpieczenie rurociągów przed korozją i wpływami atmosferycznymi, co jest ważne, ale nie odpowiada na kluczowe problemy związane z wyciekami, które mogą wystąpić na złączeniu. Wymiana zaworów i zasuw, pomimo iż jest istotnym elementem konserwacji, nie jest bezpośrednio związana z przeglądami. Zawory i zasuwy powinny być monitorowane pod kątem ich funkcjonalności, jednak nie powinny być wymieniane bez podstaw. Brak zrozumienia, że przeglądy rurociągów koncentrują się głównie na bezpieczeństwie operacyjnym poprzez weryfikację szczelności, może prowadzić do błędnych decyzji w zakresie zarządzania infrastrukturą gazową. Ostatecznie, przeglądy powinny być ukierunkowane na identyfikację zagrożeń i ich eliminację, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpiecznego transportu gazów technicznych.

Pytanie 33

Jakie będzie ostateczne stężenie roztworu kwasu siarkowego(VI) o masie 500 kg i początkowym stężeniu 80%, gdy po wchłonięciu tlenku siarki(VI) masa roztworu zwiększyła się o 50 kg?
MSO3 = 80 g/mol MH2SO4 = 98 g/mol?

A. W przybliżeniu 73%
B. W przybliżeniu 61%
C. W przybliżeniu 84%
D. W przybliżeniu 90%
W przypadku błędnych odpowiedzi można dostrzec typowe nieporozumienia związane z obliczeniami stężenia roztworu. Wiele osób może błędnie zakładać, że dodanie masy tlenku siarki(VI) zmienia masę kwasu siarkowego, co prowadzi do błędnych wyników. Kiedy obliczamy stężenie, istotne jest, aby zrozumieć, że stężenie odnosi się do proporcji masy substancji rozpuszczonej do całkowitej masy roztworu. Zwiększenie masy roztworu przy dodawaniu reagentów powinno być analizowane w kontekście masy substancji, która została rozpuszczona. Innym częstym błędem jest nieuwzględnienie niewłaściwych wartości molowych, co prowadzi do nieprawidłowych przeliczeń masy i stężenia. Należy również pamiętać, że różne substancje mogą przechodzić reakcje chemiczne, które zmieniają nie tylko ich masę, ale także objętość, co może wpłynąć na ostateczne stężenie. W przypadku tlenku siarki(VI), może on reagować z wodą, tworząc kwas siarkowy, co zwiększa całkowitą masę kwasu w roztworze. Dlatego kluczowe jest nie tylko obliczanie masy, ale również zrozumienie reakcji chemicznych oraz ich wpływu na stężenia. Zastosowanie odpowiednich danych i dokładnych obliczeń jest niezbędne, aby uniknąć błędów w analizach chemicznych, które mogą mieć wpływ na wyniki badań eksperymentalnych oraz produkcyjnych.

Pytanie 34

Jaka jest funkcja zaworu redukcyjnego w instalacjach chemicznych?

A. Zmniejszanie objętości gazu
B. Podnoszenie temperatury medium
C. Obniżanie ciśnienia w systemie
D. Przyspieszanie przepływu cieczy
Choć pozostałe odpowiedzi mogą wydawać się logiczne na pierwszy rzut oka, każda z nich odnosi się do innej funkcji, która nie jest związana z zaworem redukcyjnym. Zaczynając od podnoszenia temperatury medium - takie działanie jest domeną wymienników ciepła i podgrzewaczy, a nie zaworów redukcyjnych. Zawory te są skonstruowane do pracy z ciśnieniem, a nie temperaturą. Przyspieszanie przepływu cieczy również jest mylnym wyobrażeniem w kontekście zaworów redukcyjnych. Zawory te mogą faktycznie wpływać na przepływ w systemie, ale ich celem jest redukcja ciśnienia, co często może nawet ograniczyć przepływ, a nie go zwiększyć. Natomiast zmniejszanie objętości gazu to proces, który może być związany z kompresją, nie z redukcją ciśnienia. Redukcja objętości jest efektem fizycznym sprężania, a nie funkcją zaworu redukcyjnego, który działa w odwrotnym kierunku - zmniejszając ciśnienie, a nie zwiększając je. W praktyce, takie błędne interpretacje mogą prowadzić do nieodpowiedniego doboru komponentów instalacji, co w konsekwencji może skutkować nieoptymalnym działaniem systemu lub nawet jego awarią. Ważne jest, aby zrozumieć, że zawory redukcyjne są elementem regulacyjnym ciśnienia, a nie przepływu, temperatury czy objętości gazu.

Pytanie 35

Ile gramów azotanu(V) potasu należy zmieszać z drugą solą i 150 g lodu, aby otrzymać mieszaninę oziębiającą do co najmniej -19°C?

Sole i ich masa (w gramach) przypadająca na 100 g loduTemperatura minimalna otrzymana w wyniku zmieszania soli w °C
24,5 g KCl + 4,5 g KNO₃-11,8
55,3 g NaNO₃ + 48,0 g KH₂Cl-17,7
62,0 g NaNO₃ + 10,7 g KNO₃-19,4
18,8 g NH₄Cl + 44,0 g NH₄NO₃-22,1

A. 13,50 g
B. 9,20 g
C. 16,05 g
D. 6,75 g
W przypadku niepoprawnych odpowiedzi często pojawia się nieporozumienie dotyczące ilości soli wymaganej do uzyskania określonej temperatury. Istotną kwestią, która może prowadzić do błędów, jest nieprawidłowe zastosowanie proporcji między masą lodu a masą soli. Na przykład, przyjmowanie zbyt małej ilości soli w stosunku do lodu, jak w przypadku odpowiedzi z wartościami 6,75 g, 9,20 g czy 13,50 g, prowadzi do błędnych kalkulacji, ponieważ ilość azotanu(V) potasu nie wystarcza do osiągnięcia wymagań temperaturowych. Błędy myślowe mogą wynikać z nadmiernego uproszczenia procesu obliczeniowego lub niedostatecznego zrozumienia zasad rozpuszczania i reakcji endotermicznych. Stosowanie niepoprawnych proporcji może prowadzić nie tylko do nieosiągnięcia zakładanej temperatury, ale również do nieefektywnego wykorzystania materiałów, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami w laboratoriach chemicznych. Dlatego ważne jest, aby dokładnie znać i stosować proporcje wynikające z tabel oraz upewnić się o ich poprawności przed rozpoczęciem eksperymentu.

Pytanie 36

W trakcie produkcji nawozów wieloskładnikowych, pyły oddzielane w urządzeniach odpylających oraz produkty, które nie spełniają standardów jakościowych, zgodnie z zasadą maksymalnego wykorzystania surowców, powinny być

A. w całości zwrócone do procesu
B. zneutralizowane mlekiem wapiennym
C. przechowywane na składowiskach odpadów niebezpiecznych
D. umieszczone na poletkach osadowych
Odpowiedź, która wskazuje na konieczność zwrócenia pyłów oraz produktów niespełniających norm jakościowych z powrotem do procesu produkcji nawozów wieloskładnikowych, jest zgodna z zasadą najlepszej praktyki w zarządzaniu surowcami. W branży nawozowej, zrównoważone wykorzystanie surowców i minimalizacja odpadów są kluczowe. Zwracanie surowców do procesu produkcyjnego nie tylko zwiększa efektywność wykorzystania materiałów, ale również zmniejsza negatywny wpływ na środowisko. Przykładem może być sytuacja, w której niezadowalające jakościowo odpady są poddawane dalszym procesom przetwarzania, takim jak regeneracja czy ponowne wykorzystanie składników aktywnych. Wdrożenie takich praktyk jest zgodne z normami ISO 14001, które promują systemy zarządzania środowiskowego. Działania te są również często wspierane przez regulacje prawne, które nakładają obowiązek ograniczania odpadów i promują recykling. Stosując te zasady, przedsiębiorstwa nie tylko dbają o zrównoważony rozwój, ale także mogą zmniejszyć koszty produkcji przez redukcję zakupu nowych surowców.

Pytanie 37

Gdzie należy rejestrować wyniki analiz poszczególnych partii surowców dostarczanych do przerobu w zakładzie chemicznym?

A. W dokumentacji głównego energetyka
B. W dzienniku uwzględniającym przychód i rozchód
C. W dokumentacji głównego technologa zakładu
D. W notesie analityka wykonującego oznaczenia
Dokumentowanie wyników analiz partii surowców w dzienniku uwzględniającym przychód i rozchód jest kluczowym elementem zarządzania procesami produkcyjnymi w zakładzie chemicznym. Taki dziennik pozwala na bieżące monitorowanie jakości surowców, co jest niezbędne dla zapewnienia ciągłości produkcji oraz utrzymania wysokiej jakości finalnych produktów. Przykładem może być stosowanie systemów zarządzania jakością, takich jak ISO 9001, które wymagają od firm ścisłego rejestrowania wszystkich etapów produkcji oraz analiz. Dziennik ten nie tylko ułatwia śledzenie partii surowców, ale również w przypadku audytów pozwala na szybkie odnalezienie informacji dotyczących użytych materiałów i ich jakości. Ponadto, w sytuacjach reklamacyjnych lub kontrolnych, posiadanie dokładnych zapisów w dzienniku pozwala na efektywne ustalanie przyczyn problemów i wprowadzenie odpowiednich działań naprawczych, co jest niezbędne dla utrzymania standardów branżowych i reputacji zakładu.

Pytanie 38

Jakie elementy składają się na niezbędne wyposażenie reaktora, w którym prowadzi się proces polimeryzacji chlorku winylu w autoklawie z chłodzącym płaszczem?

A. Termometr, bełkotka, pehametr
B. Manometr, wężownica, pehametr
C. Manometr, termometr, mieszadło
D. Mieszadło, termometr, wężownica
Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ manometr, termometr i mieszadło stanowią kluczowe elementy wyposażenia autoklawu stosowanego w procesie polimeryzacji chlorku winylu. Manometr jest niezbędny do monitorowania ciśnienia wewnątrz reaktora, co jest istotne dla zachowania odpowiednich warunków reakcji chemicznej. Zbyt wysokie ciśnienie może prowadzić do niekontrolowanych reakcji, podczas gdy zbyt niskie może spowodować osłabienie wydajności procesu. Termometr jest kluczowy do kontroli temperatury, która ma znaczący wpływ na szybkość reakcji polimeryzacji; utrzymanie odpowiedniej temperatury jest zatem niezbędne dla uzyskania pożądanych właściwości fizycznych produktu finalnego. Mieszadło, z kolei, zapewnia jednorodność mieszania surowców oraz ich równomierne rozprowadzenie w medium reakcyjnym, co jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości polimerów. Dobre praktyki branżowe zalecają regularne kalibracje tych urządzeń oraz ich konserwację, aby zapewnić bezpieczeństwo i efektywność procesu. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być przemysł produkujący PVC, gdzie optymalizacja warunków polimeryzacji wpływa na właściwości mechaniczne, elastyczność i trwałość materiałów.

Pytanie 39

Podczas realizacji procesu suszenia w suszarce wielotaśmowej obsługa powinna od czasu do czasu

A. wyłączać nagrzewnicę powietrza
B. oczyszczać taśmy i zsyp materiału wysuszonego
C. obniżać intensywność przepływu powietrza
D. zawrócić powietrze wylotowe do suszarki
Oczyszczanie taśm i zsypu materiału wysuszonego w procesie suszenia w suszarce wielotaśmowej jest kluczowe dla zachowania efektywności oraz jakości suszenia. W miarę upływu czasu, na taśmach gromadzi się resztki materiału, co może prowadzić do ich zatykania i zmniejszenia przepływu powietrza. Regularne czyszczenie taśm pozwala na utrzymanie optymalnych warunków operacyjnych, co przekłada się na efektywność energetyczną oraz jakość wysuszonego produktu. Dobre praktyki w branży zalecają przeprowadzanie takich czynności w regularnych odstępach czasu, aby uniknąć przegrzewania i zmniejszenia wydajności. Ponadto, czyszczenie zsypów materiału jest istotne, aby zapobiec tworzeniu się blokad i zapewnić płynny proces produkcji. Przykładem mogą być przemysłowe zakłady spożywcze, gdzie zachowanie czystości jest zgodne z normami HACCP, co wpływa na bezpieczeństwo produktu.

Pytanie 40

Jakiego typu zawór powinno się zastosować, aby natychmiastowo zatrzymać przepływ cieczy?

A. Zwrotnego
B. Grzybkowego
C. Membranowego
D. Redukcyjnego
Zawór grzybkowy jest idealnym rozwiązaniem do nagłego przerwania przepływu cieczy. Jego konstrukcja opiera się na ruchomym grzybku, który podczas działania zaworu zamyka przepływ cieczy w momencie, gdy ciśnienie w systemie wzrasta ponad ustalony poziom. Zawory te są powszechnie stosowane w systemach hydraulicznych oraz pneumatycznych, gdzie nagłe zatrzymanie przepływu jest kluczowe dla bezpieczeństwa urządzeń oraz ochrony instalacji. Przykładem zastosowania mogą być systemy zabezpieczeń w instalacjach przemysłowych, gdzie niekontrolowany wzrost ciśnienia może prowadzić do awarii. Zawory grzybkowe charakteryzują się również dużą responsywnością i niezawodnością, co sprawia, że są preferowane w wielu aplikacjach inżynieryjnych, zgodnie z normami bezpieczeństwa branżowego. Warto również dodać, że ich stosowanie przyczynia się do zwiększenia efektywności systemów, a także do minimalizacji ryzyka poważnych awarii lub wypadków.