Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik fotografii i multimediów
  • Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
  • Data rozpoczęcia: 14 maja 2025 23:07
  • Data zakończenia: 14 maja 2025 23:14

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakiego filtru fotograficznego należy użyć, aby zapewnić prawidłową reprodukcję kolorów na zdjęciu, wykonanym w plenerze z wykorzystaniem światła żarowego?

A. Konwersyjny łososiowy
B. Konwersyjny niebieski
C. Korekcyjny łososiowy
D. Korekcyjny niebieski
Konwersyjny łososiowy filtr fotograficzny jest używany w sytuacjach, gdy chcemy dostosować zdjęcia wykonane w świetle żarowym do warunków oświetleniowych dziennych, co w przypadku zdjęć plenerowych przy świetle zastanym jest szczególnie ważne. Światło żarowe, emitujące ciepłe barwy, wpływa na reprodukcję kolorów, tworząc zniekształcenia w odcieniach. Użycie filtra łososiowego, który działa poprzez dodanie odcieni różowego lub pomarańczowego, pozwala na zrekompensowanie tych zniekształceń, przywracając naturalne kolory obiektów na fotografii. W praktyce, kiedy robimy zdjęcia w plenerze, w którym dominują naturalne źródła światła, a używany film był zaprojektowany do pracy z żarówkami, konieczne jest zastosowanie filtra, który zniweluje te różnice. Standardy fotograficzne zalecają takie praktyki, aby uzyskać wierne odwzorowanie barw, co ma szczególne znaczenie w fotografii portretowej oraz produktowej, gdzie kolory muszą być dokładnie oddane.

Pytanie 2

Kiedy planujesz robić zdjęcia z widokiem na odległe obiekty, co powinieneś przygotować?

A. mieszek
B. soczewkę Fresnela
C. teleobiektyw
D. obiektyw szerokokątny
Teleobiektyw to kluczowy element w fotografii umożliwiający rejestrowanie oddalonych obiektów z wysoką jakością i szczegółowością. Jego największą zaletą jest zdolność do zbliżania odległych elementów sceny bez utraty ostrości, co jest niezbędne w fotografii przyrodniczej, sportowej czy krajobrazowej. Teleobiektywy charakteryzują się długą ogniskową, co pozwala na kompresję perspektywy oraz uzyskanie efektu zamknięcia tła. Dzięki nim można uchwycić szczegóły, które byłyby niewidoczne przy użyciu standardowego obiektywu. W praktyce, fotografując dziką faunę, teleobiektyw pozwala na bezpieczne oddalenie od zwierząt, minimalizując stres dla nich oraz zapewniając lepsze kadry. Korzystając z teleobiektywu, warto również zwrócić uwagę na stabilizację obrazu, aby uniknąć rozmyć spowodowanych drganiami aparatu. Ponadto, teleobiektywy są często stosowane w fotografii portretowej, gdzie umożliwiają uzyskanie przyjemnego efektu rozmycia tła (bokeh).

Pytanie 3

W jakim formacie pliku powinno się zapisać obraz w kompresji bezstratnej?

A. GIF
B. RAW
C. JPEG
D. TIFF
Format TIFF (Tagged Image File Format) jest jednym z najczęściej stosowanych formatów plików do przechowywania obrazów z kompresją bezstratną. Dzięki możliwości zachowania pełnej jakości obrazu, TIFF jest idealny do zastosowań profesjonalnych, takich jak druk czy archiwizacja, gdzie każdy detal jest istotny. W odróżnieniu od JPEG, który stosuje kompresję stratną, TIFF nie traci żadnych informacji podczas zapisu, co czyni go preferowanym wyborem w pracy z grafiką komputerową, fotografią cyfrową oraz w obróbce obrazu. Format ten obsługuje zarówno kolory w odcieniach szarości, jak i kolorowe oraz jest szeroko wspierany przez oprogramowanie graficzne. Użytkownicy mogą także korzystać z różnych opcji kompresji bezstratnej, takich jak LZW czy ZIP, co pozwala na zmniejszenie rozmiaru pliku bez utraty jakości. W praktyce oznacza to, że zdjęcia zapisane w formacie TIFF mogą być edytowane wielokrotnie, a ich jakość pozostanie nienaruszona, co jest kluczowe w profesjonalnej fotografii oraz projektach graficznych.

Pytanie 4

Wskaż obecnie najczęściej używaną skalę do określania czułości na światło matrycy lub filmu?

A. ASA
B. GOST
C. ISO
D. DIN
Odpowiedź ISO jest prawidłowa, ponieważ ISO (International Organization for Standardization) jest międzynarodowym standardem określającym czułość matryc i filmów fotograficznych na światło. Wartości ISO wskazują, jak bardzo materiał wrażliwy na światło, jak film lub matryca cyfrowa, reaguje na oświetlenie. Wyższa wartość ISO oznacza większą czułość na światło, co umożliwia fotografowanie w słabszych warunkach oświetleniowych. Na przykład, przy ustawieniu ISO 1600, aparat będzie w stanie uchwycić więcej detali w ciemnych scenach, podczas gdy przy ISO 100 lepsze wyniki uzyskamy w jasnym świetle dziennym. W praktyce, profesjonalni fotografowie często dostosowują wartość ISO w zależności od sytuacji – w słabym oświetleniu zwiększają czułość, aby uniknąć rozmycia obrazu, natomiast w jasnych warunkach obniżają ją, aby zminimalizować szumy. Warto podkreślić, że standard ISO jest powszechnie akceptowany w branży fotograficznej i stanowi kluczowy element w procesie tworzenia zdjęć, a jego znajomość jest istotnym narzędziem w rękach każdego fotografa.

Pytanie 5

Aby uzyskać powiększone zdjęcia na papierze fotograficznym o wymiarach 30 × 40 cm z negatywu czarno-białego, należy użyć

A. kserokopiarki
B. skanera płaskiego
C. powiększalnika
D. plotera laserowego
Powiększalnik to kluczowe narzędzie w procesie uzyskiwania powiększonych obrazów z negatywów czarno-białych. Działa na zasadzie projekcji obrazu z negatywu na materiał światłoczuły, co pozwala uzyskać odpowiednią ekspozycję oraz kontrolować parametry takie jak czas naświetlania i kontrast. W praktyce, powiększalnik umożliwia artystom i fotografom precyzyjne dostosowanie obrazu do ich wizji, co jest szczególnie istotne w przypadku fotografii artystycznej i dokumentalnej. W standardowych praktykach darkroomowych, powiększalniki są wykorzystywane w połączeniu z odpowiednimi filtrami, które mogą zmieniać kontrast i tonację obrazu. Umożliwia to uzyskanie różnych efektów artystycznych, co czyni powiększalnik narzędziem wszechstronnym. Dodatkowo, aby uzyskać powiększenie w formacie 30 × 40 cm, powiększalnik musi być odpowiednio skalibrowany, aby zachować wysoką jakość obrazu bez zniekształceń. Warto zauważyć, że podczas pracy z powiększalnikiem, doświadczenie i umiejętności fotografa mają istotny wpływ na ostateczny efekt, dlatego wiele osób korzysta z tego narzędzia w kontekście uczenia się i doskonalenia swoich umiejętności.

Pytanie 6

Aby uzyskać pozytywy w skali odwzorowania 1:1 z negatywów o wymiarach 10x15 cm, powinno się wykorzystać

A. kopiarkę stykową
B. kolumnę reprodukcyjną
C. skaner
D. aparat wielkoformatowy
Kopiarka stykowa jest urządzeniem dedykowanym do reprodukcji obrazów z negatywów w skali 1:1, co oznacza, że odwzorowanie rozmiaru jest identyczne. Kluczową cechą kopiarki stykowej jest to, że negatyw jest bezpośrednio stykowo położony na materiale światłoczułym, co zapewnia wysoką jakość odwzorowania detali oraz kontrastu. Przykładowo, w fotografii czarno-białej, kopiarka stykowa pozwala na uzyskanie wyrazistych i szczegółowych odbitek, co jest szczególnie istotne w pracy z negatywami 10x15 cm. W praktyce, stosowanie tego typu urządzenia jest zgodne z zasadami archiwizacji i reprodukcji dzieł sztuki, gdzie precyzja oraz wierne odwzorowanie są kluczowymi wymaganiami. Warto również zaznaczyć, że kopiarki stykowe są często wykorzystywane w profesjonalnych laboratoriach fotograficznych, co podkreśla ich znaczenie w branży.

Pytanie 7

Aby umieścić zdjęcie uczestników wycieczki na stronie www, konieczna jest zgoda

A. ubezpieczyciela
B. organizatora
C. uczestników
D. przewodnika
Opublikowanie zdjęcia uczestników wycieczki na stronie internetowej wymaga uzyskania zgody od samych uczestników. W kontekście ochrony danych osobowych, zgodnie z RODO (Rozporządzenie o Ochronie Danych Osobowych), każdy ma prawo do kontroli swoich danych osobowych, w tym zdjęć. Zgoda musi być dobrowolna, świadoma i jednoznaczna. W praktyce oznacza to, że organizatorzy wycieczek powinni informować uczestników o celach publikacji zdjęć oraz o tym, jak będą one wykorzystywane. Warto również przygotować formularze zgody, które uczestnicy mogą podpisać przed wycieczką. Przykładem dobrych praktyk może być umieszczenie informacji o publikacji zdjęć w regulaminie wycieczki lub w umowie, co pozwoli uniknąć nieporozumień i potencjalnych problemów prawnych. Ponadto, warto pamiętać o tym, że w przypadku niepełnoletnich uczestników, zgoda rodziców lub opiekunów prawnych jest również wymagana. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla przestrzegania standardów etycznych i prawnych w pracy z danymi osobowymi.

Pytanie 8

Jakie urządzenie powinno być wykorzystane do równomiernego oświetlania dużego obiektu światłem rozproszonym?

A. Lampa studyjna z ciągłym źródłem światła i reflektorem
B. Lampa studyjna z ciągłym źródłem światła i tubusem
C. Lampa studyjna błyskowa z wrotami
D. Lampa studyjna błyskowa z softboksem
Wybór studyjnej lampy światła ciągłego z tubusem nie jest optymalny do równomiernego oświetlenia dużego obiektu, ponieważ tubus skupia światło w wąski strumień, co prowadzi do powstawania ostrych cieni. Oświetlenie tego typu jest bardziej odpowiednie do akcentowania szczegółów, a nie do ogólnego oświetlenia. Z kolei studyjna lampa błyskowa z wrotami, które są używane do kierowania światła, również nie daje pożądanego efektu rozproszenia, a zamiast tego pozwala na regulację kierunku światła bez jego równomiernego rozkładu. Efekt może być zbyt dramatyczny i nieprzyjemny dla oka, co nie pasuje do większości zastosowań w fotografii. Studyjna lampa światła ciągłego z reflektorem, choć może oferować większą dyfuzję niż tubus, nadal nie zapewnia takiej jakości oświetlenia, jak softboks. Reflektor koncentruje światło i zmienia jego kierunek, co może prowadzić do niepożądanych cieni, zwłaszcza przy dużych obiektach, które wymagają bardziej jednolitego oświetlenia. Typowym błędem w myśleniu jest założenie, że jakiekolwiek źródło światła, które wytwarza intensywne światło, będzie wystarczające do uzyskania równomiernego oświetlenia. Oczywiście, kluczem do sukcesu jest odpowiednie rozproszenie światła, co jest niezbędne przy fotografii obiektów o większych wymiarach, a wybór niewłaściwego sprzętu może znacznie wpłynąć na końcowy rezultat.

Pytanie 9

Aby uchwycić obrazy w scenach charakteryzujących się dużym kontrastem, należy w aparacie fotograficznym ustawić tryb pomiaru, aby poprawnie zarejestrować detale w jasnych obszarach

A. uśredniony
B. matrycowy
C. punktowy
D. centralnie ważony
Odpowiedź punktowy jest prawidłowa, ponieważ ten tryb pomiaru najlepiej radzi sobie z rejestracją szczegółów w scenach o dużym kontraście. Pomiar punktowy skupia się na bardzo małym obszarze w kadrze, co pozwala na precyzyjne ocenienie poziomu jasności w danym punkcie, na przykład w jasnych partiach obrazu. Dzięki temu, gdy fotografujemy sceny, gdzie światła są ekstremalnie jasne, a cienie głębokie, aparat ustawia ekspozycję na podstawie tego jednego, wybranego punktu. W praktyce, gdy chcesz uwiecznić detale w jasnych częściach obrazu, na przykład podczas fotografowania zachodu słońca lub sceny z silnym oświetleniem, wybór pomiaru punktowego pozwoli na uniknięcie prześwietlenia. Wiele profesjonalnych aparatów fotograficznych pozwala na wybranie punktu pomiarowego na ekranie, co daje dodatkową kontrolę nad efektem końcowym. Standardy branżowe zalecają stosowanie pomiaru punktowego w sytuacjach, gdzie różnice w jasności są znaczne, co przekłada się na lepszą jakość zdjęć.

Pytanie 10

W fotografii produktowej szklanych powierzchni, aby uniknąć niepożądanych refleksów, należy przede wszystkim

A. fotografować w całkowitej ciemności z lampą błyskową
B. używać filtrów ocieplających na obiektywie
C. stosować czarne ekrany do kontrolowania odbić
D. zwiększyć intensywność głównego źródła światła
Stosowanie czarnych ekranów do kontrolowania odbić jest kluczowe w fotografii produktowej, zwłaszcza w przypadku szklanych powierzchni. Odbicia, które pojawiają się na szkle, mogą znacząco wpłynąć na estetykę zdjęcia oraz na sposób, w jaki produkt jest postrzegany przez klienta. Czarne ekrany działają jak absorbujące światło tło, które niweluje niepożądane refleksy, co pozwala skupić się na samym obiekcie bez zakłóceń. Przykładem zastosowania czarnych ekranów może być fotografia biżuterii szklanej, gdzie odbicia mogą zdominować obraz, a ich zminimalizowanie pozwala na lepsze wyeksponowanie detali. Dobre praktyki wskazują, że powinno się również odpowiednio ustawić źródło światła, żeby nie padało ono bezpośrednio na szklaną powierzchnię, co w połączeniu z czarnymi ekranami daje znakomite efekty. W takim procesie nie można zapomnieć o dokładnym kadrowaniu i umiejętności manipulacji światłem, co pozwala uzyskać profesjonalne efekty w produktowej fotografii.

Pytanie 11

Prawidłowa głębia bitowa dla fotografii przeznaczonej do profesjonalnego druku w pełnym kolorze to

A. 1 bit
B. 4 bity
C. 24 bity
D. 8 bitów
Głębia bitowa to kluczowy aspekt w cyfrowym świecie obrazów, a jej wartość ma bezpośredni wpływ na jakość wizualną zdjęć, szczególnie w kontekście profesjonalnego druku. Wybór 8 bitów na piksel, co daje 256 odcieni dla każdego koloru, może być wystarczający do prostych zastosowań, jak publikacje internetowe, ale nie spełnia wymagań druku, gdzie szczegóły i przejrzystość są kluczowe. Przy 1 lub 4 bitach głębokości, możliwości obrazu są bardzo ograniczone. 1 bit oznacza tylko dwa kolory (czarny i biały), a 4 bity to jedynie 16 kolorów, co zdecydowanie nie wystarcza do odwzorowania pełnego spektrum barw w fotografii. Takie wybory są typowe dla błędnych założeń o tym, że im mniej bitów, tym lepiej dla rozmiaru pliku, co jest mylące. W rzeczywistości, przy zbyt niskiej głębi bitowej, jakość obrazu drastycznie się pogarsza, a w druku mogą pojawić się problemy z gradacją kolorów oraz widocznymi przejściami. Ponadto, stosowanie niskiej głębi bitowej w przestrzeni kolorów RGB nie tylko ogranicza paletę, ale także utrudnia późniejsze edytowanie zdjęć, co jest niezbędne w profesjonalnej pracy. Dlatego tak ważne jest, aby przy wyborze głębi bitowej kierować się standardami branżowymi, które podkreślają znaczenie 24-bitowej głębi w fotografii do druku.

Pytanie 12

Aby uzyskać efekt podkreślenia chmur oraz przyciemnienia nieba na negatywie czarno-białym podczas fotografowania krajobrazów, jaki filtr należy zastosować?

A. niebieski
B. czerwony
C. szary neutralny
D. UV
Zastosowanie filtrów innych niż czerwony w celu uzyskania efektu uwypuklenia chmur i przyciemnienia nieba w fotografii czarno-białej nie przynosi oczekiwanych rezultatów. Filtr neutralnie szary, mimo że służy do regulacji ilości światła wpadającego do obiektywu, nie wpływa na kolorystykę obrazu ani na kontrast pomiędzy niebem a chmurami. W związku z tym, wybór tego filtra prowadzi do braku dramatyzmu i wyrazistości. Filtr niebieski, choć może przyciemnić niebo, nie jest skuteczny w tworzeniu kontrastu z chmurami w czarno-białym obrazie, ponieważ jego działanie nie jest wystarczające do uzyskania głębokich tonów. Filtr UV, natomiast, nie wpływa na kolorystykę obrazu, a jego głównym zastosowaniem jest ochrona obiektywu przed kurzem i zarysowaniami, co czyni go mało przydatnym w kontekście kreatywnej obróbki obrazu. Błędem w rozumowaniu jest przekonanie, że filtry kolorowe mogą być używane zamiennie, podczas gdy ich właściwości są ściśle określone przez konkretne spektrum światła, które absorbują lub przepuszczają. W związku z tym, ich niewłaściwy dobór prowadzi do nieefektywnych rezultatów i marnowania potencjału fotograficznego. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jakie efekty można osiągnąć przy użyciu konkretnych filtrów, aby skutecznie wykorzystać je w praktyce fotograficznej.

Pytanie 13

Do wykonania zamieszczonego zdjęcia zastosowano technikę

Ilustracja do pytania
A. skaningową.
B. makrofotografii.
C. fotomikrografii.
D. mikrofilmowania.
Makrofotografia to technika, która pozwala na uchwycenie małych obiektów w dużym powiększeniu, co idealnie ilustruje zamieszczone zdjęcie owada. W tej technice kluczowe jest wykorzystanie obiektywów makro, które umożliwiają uzyskanie wysokiej ostrości i szczegółowości w zbliżeniach. Przykładem makrofotografii mogą być zdjęcia owadów, roślin czy detali przedmiotów codziennego użytku. W praktyce, fotografowie często stosują techniki oświetleniowe, takie jak oświetlenie boczne czy użycie pierścieni oświetleniowych, aby uwydatnić detale i tekstury. Makrofotografia znajduje zastosowanie nie tylko w fotografii artystycznej, ale także w naukach przyrodniczych, gdzie może być używana do dokumentowania obserwacji w terenie lub w laboratoriach. Umożliwia to badanie morfologii i anatomii obiektów z bliska, co jest nieocenione w takich dziedzinach jak entomologia czy botanika. Warto również zaznaczyć, że technika ta wymaga dużej precyzji i umiejętności, aby uzyskać zadowalające rezultaty, zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii.

Pytanie 14

Który z wymienionych formatów plików graficznych pozwala na zapisanie animacji?

A. GIF
B. PNG
C. TIFF
D. PSD
Format GIF (Graphics Interchange Format) jest jednym z nielicznych formatów plików graficznych, który umożliwia zapisanie animacji. Dzięki temu, w jednym pliku można mieć sekwencję obrazów, które odtwarzane są w określonym czasie, tworząc wrażenie ruchu. To czyni go bardzo popularnym w Internecie, szczególnie w mediach społecznościowych oraz na stronach internetowych, gdzie krótkie animacje mogą przyciągać uwagę użytkowników. GIF-y wspierają maksymalnie 256 kolorów na obraz, co sprawia, że są idealne do prostych animacji, jak również do grafik z ograniczoną paletą barw. Warto zauważyć, że GIF-y są również szeroko stosowane do prezentacji prostych efektów wizualnych, jak przyciski, ikony czy emotikony. W kontekście standardów, GIF jest uznawany za jeden z podstawowych formatów w branży, zwłaszcza wśród designerów i twórców treści internetowych.

Pytanie 15

W aplikacji Adobe Photoshop do modyfikacji koloru oczu na fotografii stosuje się funkcję

A. zaznaczenie i rączka
B. maska i kontrast
C. zaznaczenie i balans koloru
D. maska i skraplanie
Zaznaczenie i balans koloru to kluczowe techniki w programie Adobe Photoshop, które pozwalają na skuteczną zmianę koloru oczu na zdjęciach. Proces zaznaczania umożliwia precyzyjne wyodrębnienie obszaru oczu, co jest niezbędne do dalszej obróbki. Można to osiągnąć przy użyciu narzędzia zaznaczania, jak na przykład Lasso lub Zaznaczanie szybkie, które pozwala na dokładną izolację obszaru, który chcemy edytować. Następnie, po zaznaczeniu, możemy zastosować opcję balansu koloru, która pozwala na korekcję kolorystyczną wybranego obszaru. Dzięki tej funkcji możemy łatwo dostosować nasycenie, tonalność oraz odcienie kolorów, co jest szczególnie przydatne przy zmianie koloru tęczówki. Dobre praktyki w obróbce zdjęć zalecają używanie warstw, co umożliwia zachowanie oryginalnego obrazu bez trwałych modyfikacji. Warto także pamiętać o używaniu maski warstwy, co daje dodatkową kontrolę nad efektami, pozwalając na dalsze dostosowanie edytowanego obszaru. Efekt końcowy powinien wyglądać naturalnie, co wymaga precyzji w doborze kolorów oraz subtelności w nanoszeniu zmian, aby uniknąć sztucznego efektu.

Pytanie 16

Podczas robienia zdjęcia do paszportu, twarz osoby powinna być ustawiona

A. na wprost obiektywu z odsłoniętym lewym uchem
B. prawym półprofilem z odsłoniętym prawym uchem
C. lewym półprofilem z odsłoniętym lewym uchem
D. na wprost obiektywu z odsłoniętym czołem i obydwoma uszami
Poprawna odpowiedź wskazuje, że twarz osoby powinna być ustawiona na wprost obiektywu z odsłoniętym czołem i obydwoma uszami. Taki układ jest zgodny z międzynarodowymi standardami, które określają wymagania dla zdjęć do dokumentów tożsamości, w tym paszportów. Ustawienie twarzy na wprost zapewnia, że fotografia będzie wiernie oddawać rysy twarzy, co jest kluczowe dla celów identyfikacyjnych. Odsłonięte czoło i uszy umożliwiają łatwe rozpoznanie osoby oraz eliminują potencjalne problemy z odczytem cech biometrycznych. Przykładem zastosowania tych standardów jest proces składania wniosków o paszport, gdzie nieprzestrzeganie tych zasad może skutkować odrzuceniem zdjęcia. Warto również pamiętać, że dobrym przykładem praktycznym jest stosowanie się do wytycznych wydawanych przez instytucje rządowe odpowiedzialne za paszporty, które jednoznacznie określają, jak powinno wyglądać zdjęcie. W efekcie, przestrzeganie tych standardów nie tylko ułatwia proces uzyskiwania dokumentów, ale także zwiększa bezpieczeństwo i dokładność systemów identyfikacyjnych.

Pytanie 17

Która technika oświetleniowa jest najwłaściwsza do uwidocznienia faktury drewnianych mebli?

A. oświetlenie tylne kierunkowe
B. oświetlenie górne rozproszone
C. oświetlenie boczne kierunkowe
D. oświetlenie przednie rozproszone
Oświetlenie boczne kierunkowe to technika najczęściej stosowana do uwidocznienia faktury drewnianych mebli. Działa ono na zasadzie podświetlania powierzchni z boku, co pozwala na wydobycie szczegółów strukturalnych drewna poprzez cienie i refleksy. Dzięki tej metodzie faktura, słoje oraz ewentualne nierówności stają się wyraźniejsze, co jest kluczowe w kontekście aranżacji wnętrz. Przykładowo, w fotografii wnętrz, zastosowanie oświetlenia bocznego kierunkowego może znacznie zwiększyć atrakcyjność wizualną mebli, podkreślając ich unikalne cechy. W praktyce, ustawienie źródła światła pod kątem 45 stopni w stosunku do mebli często prowadzi do najlepszych rezultatów. Ważne jest również, aby stosować odpowiednią moc oraz barwę światła, które najlepiej oddadzą kolorystykę i teksturę drewna. W branży meblarskiej i wnętrzarskiej to podejście jest zgodne z dobrymi praktykami, które zalecają uwydatnianie walorów estetycznych materiałów wykończeniowych.

Pytanie 18

Jaki typ materiału światłoczułego jest przeznaczony do aparatów wielkoformatowych?

A. 6 x 7 cm
B. 6 x 6 cm
C. 9 x 12 cm
D. 6 x 4,5 cm
Odpowiedzi takie jak 6 x 4,5 cm, 6 x 6 cm i 6 x 7 cm nie są odpowiednie dla aparatów wielkoformatowych ze względu na swoje niewielkie wymiary. Format 6 x 4,5 cm jest typowy dla aparatów małoformatowych, które wykorzystują filmy 35 mm. Tego rodzaju aparaty są zaprojektowane do szybkiej i wygodnej fotografii, jednak ich ograniczona powierzchnia filmu skutkuje niższą jakością obrazu w porównaniu do większych formatów. Z kolei format 6 x 6 cm, używany w aparatach średnioformatowych, oferuje lepszą jakość niż małoformatowe, ale nadal nie dorównuje możliwościom formatu 9 x 12 cm. Podobnie, 6 x 7 cm, mimo że jest większy niż wcześniejsze, również korzysta z technologii średnioformatowej i nie jest wystarczająco dużym formatem, aby spełniać wymagania profesjonalnych zastosowań w fotografii wielkoformatowej. Warto zrozumieć, że wybór odpowiedniego formatu filmu ma kluczowe znaczenie dla jakości i zastosowania zdjęć. Fotografowie często mylą różne formaty, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich zastosowania. Użycie niewłaściwego formatu może skutkować nieadekwatnymi rezultatami, co szczególnie widać w takich dziedzinach jak fotografia artystyczna, gdzie detale i jakość obrazu mają fundamentalne znaczenie. Dlatego ważne jest, aby przy wyborze materiału światłoczułego kierować się jego właściwościami technicznymi oraz wymaganiami konkretnego projektu fotograficznego.

Pytanie 19

W programie możliwe jest stworzenie zdjęcia panoramicznego, wykonanie fotografii w technice HDR, a także stworzenie stykówki i animacji?

A. Paint
B. Adobe Lightroom
C. Gimp
D. Adobe Photoshop
Adobe Photoshop to wszechstronny program graficzny, który oferuje zaawansowane funkcje do tworzenia zdjęć panoramicznych, fotografii w technice HDR oraz stykówek i animacji. Przy tworzeniu zdjęć panoramicznych, Photoshop pozwala na łatwe łączenie wielu zdjęć w jedno, co jest szczególnie przydatne w przypadku szerokich krajobrazów. Użytkownicy mogą skorzystać z opcji 'Photomerge', która automatycznie analizuje i łączy zdjęcia, dbając o ich dokładne dopasowanie. W przypadku fotografii HDR, program umożliwia łączenie wielu ekspozycji, co pozwala uzyskać szeroki zakres dynamiczny i bogate detale zarówno w cieniach, jak i w jasnych partiach obrazu. Stykówki, czyli zestawienia kilku obrazów w jedną kompozycję, również można łatwo zrealizować w Photoshopie dzięki funkcjom warstw i narzędziom do precyzyjnego kadrowania. Ponadto, program wspiera animację dzięki możliwości tworzenia animacji klatkowej oraz wykorzystania panelu 'Timeline', co pozwala na tworzenie prostych animacji GIF. W praktyce, Photoshop jest standardem branżowym, wykorzystywanym zarówno przez profesjonalnych fotografów, jak i grafików. Jego elastyczność i szeroki zakres narzędzi sprawiają, że jest idealnym wyborem do zaawansowanej obróbki zdjęć oraz tworzenia złożonych projektów graficznych.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 21

W jakiej najmniejszej odległości przedmiotowej (x) od zastosowanego obiektywu o ogniskowej f powinien znajdować się aparat fotograficzny w stosunku do fotografowanego obiektu, aby uzyskany obraz optyczny był rzeczywisty, odwrócony i tej samej wielkości?

A. x = 2f
B. x > 2f
C. x = f
D. x < f
Odpowiedź x = 2f jest prawidłowa, ponieważ aby uzyskać rzeczywisty, odwrócony i tej samej wielkości obraz obiektu, aparat musi być umieszczony w odległości równiej dwukrotności ogniskowej obiektywu. W przypadku obiektywów fotograficznych, gdy obiekt znajduje się w odległości x = 2f, promienie świetlne przechodzące przez soczewkę zbiegają się w punkcie ogniskowym po drugiej stronie soczewki, co prowadzi do powstania obrazu na matrycy aparatu. Przykładem praktycznym może być wykorzystanie obiektywu o ogniskowej 50 mm, gdzie minimalna odległość od obiektu wynosi 100 mm. Takie ustawienie umożliwia fotografowi uzyskanie optymalnej ostrości oraz detali, co jest kluczowe w wielu dziedzinach fotografii, takich jak portret, produktowa czy architektura. Warto również zauważyć, że techniki kompozycji i zasady trójpodziału są często stosowane w tym kontekście, aby uzyskać estetyczne ujęcia. Zgodnie z praktykami branżowymi, znajomość tych zasad jest niezbędna, aby efektywnie korzystać z potencjału aparatu i obiektywu.

Pytanie 22

W Adobe Photoshop proces wyszczuplania modeli wykonuje się przy wykorzystaniu narzędzia

A. rozmycie inteligentne
B. filtr renderowanie
C. filtr skraplanie
D. rozmycie kształtów
Filtr skraplanie w Adobe Photoshop to narzędzie umożliwiające zaawansowane modelowanie kształtów oraz dostosowywanie proporcji obiektów w grafice rastrowej. Umożliwia ono manipulację zawartością obrazu poprzez wciąganie lub wypychanie pikseli, co jest kluczowe w procesach wyszczuplania modeli. Dzięki temu narzędziu można precyzyjnie modelować sylwetki, co jest szczególnie przydatne w retuszu zdjęć modowych czy portretowych. Skalując elementy graficzne, warto stosować filtr skraplanie z umiarem, aby uzyskać naturalny efekt, unikając przerysowanych proporcji. Warto również pamiętać o stosowaniu warstw i maski, co pozwala na zachowanie oryginalnego obrazu i umożliwia dalszą edycję. Dobrym przykładem użycia filtru skraplanie jest korekcja sylwetek w fotografii, gdzie można subtelnie skorygować obszary, takie jak talia czy biodra, zachowując jednocześnie naturalny wygląd postaci. Standardy branżowe podkreślają znaczenie umiejętności pracy z narzędziami filtrów w Photoshopie, co jest kluczowe w profesjonalnym retuszu zdjęć.

Pytanie 23

Bez znajomości rozdzielczości drukarki, plik cyfrowy przeznaczony do umieszczenia w folderze reklamowym powinien być stworzony w rozdzielczości

A. 72 ppi
B. 200 ppi
C. 150 ppi
D. 300 ppi
Rozdzielczość 300 ppi (pikseli na cal) jest standardem stosowanym w przygotowywaniu materiałów przeznaczonych do druku. Wysoka rozdzielczość pozwala uzyskać lepszą jakość wydruku, co jest szczególnie istotne przy projektach reklamowych, które mają przyciągać uwagę klientów i prezentować produkty w korzystnym świetle. Przygotowując plik w rozdzielczości 300 ppi, zapewniamy, że szczegóły będą wyraźne i ostre, co jest kluczowe w przypadku zdjęć, grafik oraz tekstu. W praktyce, jeśli plik przygotowany w niższej rozdzielczości, np. 150 ppi lub 72 ppi, zostanie wydrukowany, może skutkować rozmytymi obrazami oraz nieczytelnym tekstem, co negatywnie wpłynie na odbiór materiału. W kontekście standardów branżowych, 300 ppi jest powszechnie akceptowane jako minimalna wartość rozdzielczości dla materiałów drukowanych, aby zapewnić najwyższą jakość prezentacji. Dobrą praktyką jest również zapoznanie się z wymaganiami konkretnego drukarza, ponieważ mogą oni mieć własne preferencje dotyczące rozdzielczości.

Pytanie 24

Przy tworzeniu planu sesji zdjęciowej do fotografowania w technice wysokiego klucza, co należy wziąć pod uwagę?

A. ciemne tło, oświetlenie skierowane
B. jasne tło, oświetlenie skierowane
C. ciemne tło, oświetlenie rozproszone
D. jasne tło, oświetlenie rozproszone
Fotografia w technice wysokiego klucza charakteryzuje się jasnymi, dobrze oświetlonymi obrazami, w których dominują jasne tony. Wybór jasnego tła jest kluczowy, ponieważ pomaga w uzyskaniu efektu lekkości i przestronności, który jest istotny w tej technice. Oświetlenie rozproszone, które można osiągnąć na przykład poprzez użycie softboxów lub parasoli, pozwala na uzyskanie delikatnych cieni oraz równomierne oświetlenie obiektu. Dzięki temu, przejrzystość i detale w zdjęciach są lepiej widoczne, co jest szczególnie ważne w fotografii portretowej czy produktowej. Przykładem zastosowania tej techniki może być fotografia ślubna, gdzie ważne jest uchwycenie radosnych chwil w jasnej i przyjemnej atmosferze. Wybierając oświetlenie i tło, zawsze należy pamiętać o harmonii między nimi, co pozwoli na uzyskanie estetycznych i profesjonalnych efektów. W praktyce, technika ta jest powszechnie wykorzystywana w komercyjnej fotografii, na przykład w reklamach, gdzie jasność obrazu przyciąga uwagę potencjalnych klientów.

Pytanie 25

Aby usunąć niechciane przebarwienia na skórze modela w programie Adobe Photoshop, które narzędzie należy zastosować?

A. pędzel korygujący
B. wyostrzenie
C. pędzel historii
D. stempel ze wzrokiem
Pędzel korygujący jest narzędziem w Adobe Photoshop zaprojektowanym specjalnie do retuszowania obrazów, w tym usuwania przebarwień na skórze. Działa on na zasadzie pobierania informacji z otoczenia i stosowania ich w miejscu, które wymaga poprawy. W praktyce oznacza to, że użytkownicy mogą łatwo zniwelować niedoskonałości skóry, w tym plamy, blizny czy zmarszczki, uzyskując naturalny efekt bez śladów edycji. Dobrą praktyką jest ustawienie odpowiedniej wielkości pędzla oraz jego twardości, co pozwala na precyzyjne dopasowanie do obszaru wymagającego poprawy. Warto również korzystać z funkcji maskowania, aby zachować oryginalne tekstury i szczegóły, co zapewni lepszą jakość końcowego obrazu. Pędzel korygujący jest uznawany za jeden z najważniejszych narzędzi w workflow fotografów i grafików zajmujących się retuszem, umożliwiając szybkie osiągnięcie profesjonalnych rezultatów.

Pytanie 26

Jaką wartość czułości matrycy warto ustawić w aparacie fotograficznym, aby wykonać zdjęcie studyjne z użyciem oświetlenia błyskowego?

A. ISO 800
B. ISO 200
C. ISO 1400
D. ISO 1600
Ustawienie ISO na 200 w aparacie przy robieniu zdjęć studyjnych z błyskiem jest naprawdę dobre z kilku powodów. Przede wszystkim, przy tak mocnym świetle, jakim jest błysk, niższe ISO pomaga uzyskać lepszą jakość zdjęcia, bo jest mniej szumów i więcej detali. ISO 200 to taki standard w studyjnej fotografii, bo daje fajną równowagę między jakością a ekspozycją. Dzięki temu zdjęcia mają wyraźniejsze kolory i szczegóły. Kiedy ustawisz ISO na 200, aparat będzie też mniej wrażliwy na szumy, co jest mega istotne, kiedy chcemy mieć wysoką jakość. Poza tym, przy tym ISO możesz korzystać z dłuższych czasów naświetlania, co się przydaje przy lampach błyskowych, które różnie błyskają. Dobrze jest też pamiętać, żeby dostosować przysłonę i czas otwarcia migawki, żeby wszystko ładnie się zgrało. W studyjnej fotografii, gdzie kontrolujesz światło, niższe ISO daje więcej możliwości, kiedy obrabiasz zdjęcia później.

Pytanie 27

Kiedy w wizjerze aparatu fotograficznego dostrzegalna jest faktura lub wzór składający się z wielu małych elementów umiejscowionych blisko siebie, to na fotografii może pojawić się efekt

A. szumu
B. mory
C. flary
D. paralaksy
Flara to efekt optyczny, który powstaje na skutek bezpośredniego odbicia światła od soczewek aparatu, co prowadzi do pojawienia się jasnych plam lub promieni świetlnych na zdjęciach. Choć może to być problem w fotografii, nie jest związane z obecnością regularnych wzorów w kadrze, jak to ma miejsce w przypadku mory. Szum to zjawisko, które występuje w zdjęciach, szczególnie w warunkach słabego oświetlenia, i odnosi się do przypadkowych, niepożądanych artefaktów, które zniekształcają obraz. Szum nie jest wynikiem interferencji wzorów, lecz raczej problemem związanym z czułością matrycy i jakością przetwarzania sygnału. Paralaksa odnosi się do zjawiska, które występuje, gdy obserwator postrzega różne położenia obiektów z różnych punktów widzenia, co jest istotne w kontekście pomiarów odległości lub w sytuacjach wykorzystujących dwa obiektywy do tworzenia efektu trójwymiarowego. Wszystkie te efekty mają swoje miejsce w fotografii, ale nie są bezpośrednio związane z problemem mory, który wynika z interferencji wzorów na poziomie pikseli. Zrozumienie różnicy między tymi efektami jest kluczowe dla poprawnego interpretowania wyników pracy fotografa oraz unikania typowych błędów w kadrze.

Pytanie 28

Najlepszym materiałem tła dla fotografii typu high-key jest

A. czerwone sukno
B. czarny aksamit
C. szary karton
D. białe płótno lub papier
Białe płótno lub papier to idealny materiał tła w fotografii high-key, ponieważ odbija światło w sposób, który pozwala uzyskać jasne, przemyślane kompozycje. W tej technice fotograficznej kluczowe jest unikanie cieni i stworzenie efektu jasności oraz lekkości. Białe tło działa jako neutralny odbłyśnik, co sprawia, że światło rozprasza się równomiernie, eliminując niepożądane kontrasty. Przykładowo, w fotografii portretowej z białym tłem skórna tonacja modela staje się bardziej równomierna, a detale odzieży są lepiej widoczne, co podkreśla elegancję ujęcia. Dodatkowo, użycie białego tła w połączeniu z odpowiednim oświetleniem, takim jak softboxy czy lampy błyskowe z dyfuzorami, pozwala na pełne wykorzystanie potencjału tej techniki, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej. Warto też pamiętać, że białe tło jest łatwe do edytowania w postprodukcji, co daje jeszcze większe możliwości twórcze.

Pytanie 29

Efekt bokeh w fotografii to

A. zniekształcenie perspektywy przy użyciu szerokiego kąta
B. efekt zbyt długiego czasu naświetlania
C. estetyczna jakość rozmycia tła
D. odblaski powstające przy fotografowaniu pod światło
Efekt bokeh w fotografii jest często mylony z różnymi innymi zjawiskami optycznymi, co może prowadzić do nieporozumień. Na przykład, nieostrość związana z odblaskami powstającymi przy fotografowaniu pod światło to zupełnie inny efekt, który ma więcej wspólnego z aberracjami optycznymi niż z estetycznym rozmyciem tła. Z kolei zniekształcenie perspektywy przy użyciu szerokiego kąta dotyczy interakcji między obiektem a tłem, ale nie ma nic wspólnego z bokeh, który koncentruje się na jakości nieostrości. Co więcej, efekt zbyt długiego czasu naświetlania również nie należy do kategorii bokeh, choć może wpływać na ogólną jakość obrazu. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich nieporozumień, często wynikają z braku zrozumienia, czym właściwie jest bokeh. Bokeh to nie tylko rozmycie, ale także sposób, w jaki światło i kształt tła są interpretowane przez fotografa i postrzegane przez widza. Dlatego ważne jest, aby zgłębić temat i zrozumieć, jak różne elementy wpływają na efekt końcowy. W praktyce, umiejętność pracy z bokeh wymaga zarówno teoretycznej wiedzy o obiektywach, jak i praktycznego doświadczenia w fotografii, aby móc świadomie kreować pożądane efekty.

Pytanie 30

Jaki symbol w aparatach cyfrowych wskazuje na tryb automatyki z wyborem czasu ekspozycji?

A. M
B. S
C. A
D. P
Odpowiedź S oznacza tryb automatyki z preselekcją czasu otwarcia migawki, co jest istotnym aspektem w fotografii cyfrowej. W tym trybie fotograf ma możliwość ustalenia czasu otwarcia migawki, a aparat dobiera odpowiednią wartość przysłony, aby uzyskać prawidłową ekspozycję. Jest to szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy fotograficy chcą uchwycić ruch, na przykład w przypadku sportów lub dynamicznych scen. Wybierając czas migawki, użytkownik może kontrolować efekt rozmycia ruchu - krótsze czasy migawki (np. 1/1000 sekundy) pozwalają na zamrożenie akcji, podczas gdy dłuższe czasy (np. 1/30 sekundy) mogą wprowadzać efekt ruchu. Wartości te są zgodne z dobrymi praktykami w fotografii, co pozwala na artystyczne wyrażanie się poprzez kontrolę nad parametrami ekspozycji. Tryb S jest popularny wśród zaawansowanych fotografów, którzy chcą mieć większą kontrolę nad swoimi zdjęciami.

Pytanie 31

Aby uzyskać efekt oświetlenia konturowego na fotografii, lampę trzeba ustawić

A. z boku obiektu
B. z przodu obiektu
C. za obiektem
D. z góry nad obiektem
Umieszczenie lampy za przedmiotem jest kluczowym elementem uzyskania efektu oświetlenia konturowego, który polega na podkreśleniu kształtów i faktur obiektów poprzez kontrast pomiędzy jasnością a cieniem. W tej technice światło pada na tylną część obiektu, co tworzy efekt halo, który nadaje głębi i trójwymiarowości. Przykładowo, w fotografii portretowej, umiejscowienie lampy za modelem może uwydatnić rysy twarzy, tworząc dramatyczne i estetyczne wrażenie. Dobrą praktyką jest także użycie filtrów lub dyfuzorów, aby łagodzić ostre krawędzie cienia, co pozwoli uzyskać bardziej naturalny efekt. W kontekście oświetlenia studyjnego, techniki te są powszechnie stosowane w celu uzyskania profesjonalnych rezultatów, a ich znajomość jest niezbędna dla fotografów oraz filmowców, którzy pragną tworzyć dynamiczne i angażujące obrazy.

Pytanie 32

Jak nazywa się technika uzyskiwania zdjęć na papierze za pomocą metody chromianowej?

A. guma
B. dagerotypia
C. cyjanotypia
D. kalotypia
Technika chromianowa, zwana także gumą, to jeden z najstarszych procesów fotograficznych, który wykorzystuje chromiany do uzyskania trwałych obrazów na papierze. Proces ten polega na naświetlaniu papieru pokrytego warstwą gumy arabskiej wymieszaną z pigmentem i solą chromianową. Po naświetleniu, papier jest poddawany procesowi wywoływania, w którym nie naświetlone obszary są usuwane, ujawniając obraz. Główne zalety tej techniki to możliwość uzyskania intensywnych kolorów oraz unikalnej faktury, co czyni ją popularną wśród artystów i fotografów poszukujących nietypowych efektów. Przykładowo, w praktyce artystycznej guma chromianowa jest często stosowana do tworzenia odbitek w technice obrazów wielowarstwowych. Dodatkowo, guma pozwala na dużą swobodę w manipulowaniu obrazem, co jest cenione w środowiskach artystycznych i edukacyjnych. Dobrze znane są również prace współczesnych artystów, którzy łączą tę technikę z nowoczesnymi mediami, co świadczy o jej wszechstronności i aktualności w dziedzinie sztuki fotograficznej.

Pytanie 33

Najbardziej rozbudowana przestrzeń barw używana w aplikacjach graficznych to

A. ProFoto
B. CMYK
C. sRGB
D. RGB
Wybór odpowiedzi RGB, sRGB lub CMYK jako najszerszej przestrzeni barw jest niepoprawny, ponieważ każde z tych podejść ma swoje ograniczenia. RGB (Red, Green, Blue) jest modelem kolorów opartym na światle i jest powszechnie stosowany w monitorach i urządzeniach wyświetlających. Choć RGB może reprezentować szeroką gamę kolorów, nie obejmuje wszystkich odcieni, które można uzyskać w przestrzeni ProFoto. sRGB jest uproszczoną wersją RGB, zaprojektowaną głównie z myślą o zastosowaniach internetowych, co sprawia, że jego gama kolorów jest jeszcze bardziej ograniczona. Z kolei CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Black) jest typowym modelem stosowanym w druku, który opiera się na farbach i pigmentach. CMYK z definicji nie jest w stanie odwzorować tak szerokiego zakresu kolorów jak ProFoto, co może prowadzić do strat w jakości kolorystycznej podczas konwersji z przestrzeni RGB do CMYK. Warto również zauważyć, że wiele osób myli pojęcia związane z przestrzeniami barw, co prowadzi do błędnych wyborów przy przygotowywaniu projektów graficznych. Aby osiągnąć najlepsze rezultaty w pracy z kolorami, istotne jest zrozumienie różnic między tymi modelami oraz ich zastosowaniem w kontekście konkretnego projektu. W kontekście profesjonalnej produkcji graficznej, przyjęcie ProFoto jako preferowanej przestrzeni barw pozwala na lepszą kontrolę nad procesem edycji i zapewnia większą wierność kolorów w finalnych produktach.

Pytanie 34

Aby uzyskać zdjęcie całej postaci koszykarza z trybuny podczas meczu, jaki obiektyw aparatu fotograficznego powinien być użyty, żeby skutecznie wypełnić kadr?

A. 70-200 mm
B. 18-55 mm
C. 24 mm
D. 35 mm
Wybór obiektywu o ogniskowej 70-200 mm jest trafny, gdyż tego typu obiektywy oferują wszechstronność, która jest niezbędna podczas fotografowania sportów drużynowych, takich jak koszykówka. Dzięki zmiennej ogniskowej możliwe jest uchwycenie detali oraz pełnej sylwetki zawodnika z różnych odległości. Ogniskowa 70 mm umożliwia zbliżenie na postać koszykarza, natomiast 200 mm pozwala na uchwycenie akcji z większej odległości, co jest przydatne, gdy nie można zbliżyć się do boiska. Dodatkowo, obiektywy tej klasy często charakteryzują się dużą jasnością, co z kolei pozwala na uzyskanie lepszych efektów w warunkach słabego oświetlenia, co jest częstym wyzwaniem w halach sportowych. W praktyce, fotografowie sportowi często sięgają po obiektywy z tej kategorii, ponieważ zapewniają one odpowiednią jakość obrazu oraz możliwość szybkiej reakcji na dynamiczne sytuacje, które mają miejsce w trakcie meczu.

Pytanie 35

W profesjonalnej fotografii studyjnej główne światło nazywane jest

A. światłem wypełniającym (fill light)
B. światłem tła (background light)
C. światłem kluczowym (key light)
D. światłem konturowym (rim light)
W profesjonalnej fotografii studyjnej główne światło, nazywane światłem kluczowym (key light), odgrywa kluczową rolę w kreowaniu atmosfery i głębi obrazu. To właśnie to światło jest najważniejsze, ponieważ określa ogólny kształt i charakter subiektu, na którym się skupiamy. Światło kluczowe jest najjaśniejsze w kompozycji i jego kierunek oraz intensywność mają ogromny wpływ na to, jak model lub obiekt będzie przedstawiony. Przykładowo, umieszczając je z boku, możemy uzyskać efekt trójwymiarowości, podkreślając rysy twarzy lub detale ubioru. W stosunku do światła kluczowego, pozostałe źródła światła, takie jak światło wypełniające, są używane do łagodzenia cieni. W praktyce dobór światła kluczowego powinien być przemyślany i dostosowany do stylu fotografii, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Dzięki temu fotograf ma większą kontrolę nad emocjami i stylem zdjęcia, co jest istotne w pracy z klientami lub w tworzeniu portretów artystycznych.

Pytanie 36

W programie Adobe Lightroom krzywe tonalne (Tone Curve) służą do

A. regulacji balansu bieli w zdjęciu
B. usuwania szumów cyfrowych z obrazu
C. kontroli jasności i kontrastu w różnych zakresach tonalnych
D. korekcji zniekształceń geometrycznych obiektywu
Krzywe tonalne w programie Adobe Lightroom są niezwykle użytecznym narzędziem, które pozwala na precyzyjną kontrolę jasności i kontrastu zdjęcia w różnych zakresach tonalnych. Umożliwiają one manipulację zarówno cieniami, półtonami, jak i światłami, co daje możliwość uzyskania zamierzonych efektów wizualnych. Dzięki krzywym tonalnym możemy na przykład podnieść kontrast w cieniach, co podkreśla detale w ciemnych partiach obrazu, jednocześnie zachowując delikatność w jasnych obszarach. Warto pamiętać, że krzywa tonalna to nie tylko narzędzie do korekcji, ale także do kreatywnej edycji, gdzie można uzyskać różne style, takie jak vintage czy dramatyczne efekty. Dobre praktyki wskazują, że warto pracować na krzywej z zachowaniem subtelności, aby nie wprowadzać zbyt ostrych zmian, które mogłyby prowadzić do utraty detali. Z moich doświadczeń wynika, że wiele osób zaczyna od prostych korekcji, a następnie odkrywa potencjał krzywych tonalnych do bardziej zaawansowanych technik edycyjnych.

Pytanie 37

Aby zarejestrować różne etapy ruchu, konieczne jest zastosowanie oświetlenia

A. błyskowego
B. stroboskopowego
C. ciągłego
D. dziennego
Oświetlenie stroboskopowe jest kluczowym narzędziem w rejestracji poszczególnych faz ruchu, ponieważ emituje krótkie, intensywne błyski światła w regularnych odstępach czasu. Zastosowanie takiego oświetlenia pozwala na uchwycenie szybkich ruchów, co jest szczególnie istotne w takich dziedzinach jak fizyka, inżynieria czy sport. Przykładowo, w badaniach biomechanicznych, stroboskopy są używane do analizy ruchu sportowców, pozwalając na dokładne zrozumienie techniki wykonywania poszczególnych ruchów. Często stosuje się je również w laboratoriach do badania dynamiki obiektów poruszających się z dużą prędkością. W standardach branżowych, takich jak ISO 7240, zaleca się wykorzystanie oświetlenia stroboskopowego do analizy ruchu, ze względu na jego zdolność do minimalizowania zamazania obrazu i pozwalania na dokładną ocenę trajektorii ruchu. Oświetlenie stroboskopowe znajdzie również swoje zastosowanie w efektach wizualnych podczas pokazów artystycznych oraz w przemyśle filmowym, gdzie precyzyjne uchwycenie ruchu jest kluczowe.

Pytanie 38

Aby poprawić kontrast obrazu na papierze wielogradacyjnym, należy przy kopiowaniu negatywu czarno-białego zastosować filtr w odcieniu

A. żółtym
B. purpurowym
C. czerwonym
D. niebieskozielonym
Wybór filtrów czerwonego, niebieskozielonego i żółtego nie jest najlepszy, jeśli chodzi o zwiększanie kontrastu na papierze wielogradacyjnym. Filtr czerwony wprawdzie może zmieniać tonację, ale nie podkreśla szczegółów w ciemnych miejscach, bo nie blokuje wystarczająco zielonego światła, które jest ważne do wydobycia detali. A filtr niebieskozielony to już w ogóle nic nie daje; tylko osłabia ciepłe tonacje, nie poprawiając kontrastu. Żółty filtr z kolei może ocieplić obraz, ale nie da dobrego efektu w kwestii kontrastu, bo także nie skutecznie eliminuje zielonego światła. W praktyce, wybierając filtr do druku, warto wiedzieć, że każdy filtr ma swoje unikalne właściwości, które wpływają na końcowy efekt. Zrozumienie tych zasad może pomóc uniknąć błędów myślowych, jak niewłaściwe przypisywanie filtrów do oczekiwań wizualnych. Klucz do udanego druku to przemyślane podejście i znajomość właściwości filtrów w fotografii czarno-białej.

Pytanie 39

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop służy do wygładzania skóry?

A. stempel
B. separacja częstotliwości
C. gumka
D. inteligentne wyostrzanie
Separacja częstotliwości jest techniką wykorzystywaną w Adobe Photoshop, która pozwala na oddzielne manipulowanie różnymi częstotliwościami obrazu, co jest szczególnie przydatne w procesie wygładzania skóry. Ta metoda pozwala na zachowanie szczegółów, takich jak tekstura skóry, podczas eliminowania niedoskonałości, takich jak zmarszczki czy plamy. Proces ten polega na podziale obrazu na warstwy wysokiej i niskiej częstotliwości, co umożliwia precyzyjne poprawienie aspektów wizualnych bez utraty jakości. Na przykład, można skupić się na wygładzeniu niskich częstotliwości, by usunąć zmarszczki, a następnie na wysokich częstotliwościach, by zachować naturalną teksturę skóry. Stosowanie separacji częstotliwości jest zgodne z najlepszymi praktykami w retuszu zdjęć w branży fotograficznej i graficznej, co czyni tę metodę standardem w profesjonalnej obróbce obrazu.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.