Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 23 maja 2025 16:58
  • Data zakończenia: 23 maja 2025 17:23

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Rośliny w klombach zaprojektowanych według zasad z XIX wieku powinny być sadzone

A. o tej samej wysokości
B. niższymi w centrum, a wyższymi na obrzeżach
C. o różnorodnej wysokości, w sposób nieregularny
D. niższymi na obrzeżach, a wyższymi w centrum
Korzystając z zasad projektowania klombów XIX-wiecznych, zasada obsadzania roślin niższymi na zewnątrz i wyższymi w środku ma kluczowe znaczenie dla estetyki i funkcjonalności takich kompozycji. Taki układ roślinności nie tylko podkreśla walory wizualne roślin, ale również zapewnia lepszą widoczność i dostęp do niższych roślin w centralnej części klombu. Dodatkowo, tworzenie takich przestrzeni pozwala na naturalny efekt perspektywy, gdzie szczegóły centralne przyciągają uwagę, a wyższe rośliny tworzą ramę. To podejście jest zgodne z konwencjami ogrodnictwa artystycznego, gdzie kompozycje są zaplanowane z myślą o harmonijnym wyglądzie z różnych kątów obserwacyjnych. Przykładem takiego zastosowania mogą być ogrody w stylu angielskim, w których często stosuje się rośliny o różnej wysokości, aby uzyskać efekt głębi oraz bogactwa form i kolorów.

Pytanie 2

Rośliny rabatowe dekoracyjne z kwiatów, które mają być użyte do stworzenia letniego kwietnika, powinny mieć

A. wykształcone pąki oraz pierwsze rozkwitnięte kwiaty
B. wykształcone liścienie oraz pierwsze liście właściwe
C. wykształcone, zamknięte pąki kwiatowe
D. dobrze rozwiniętą rozetę liściową
Rośliny rabatowe ozdobne, które mają być wykorzystane w kwietnikach sezonowych, powinny posiadać wykształcone pąki oraz pierwsze rozwinięte kwiaty, ponieważ te cechy wskazują na ich gotowość do kwitnienia. Pąki kwiatowe są kluczowym elementem rozwoju roślin, ponieważ to właśnie z nich rozwiną się kwiaty, które przyciągają uwagę i pełnią funkcję dekoracyjną. W przypadku kwietników letnich, celem jest stworzenie efektownej kompozycji kolorystycznej, która przyciągnie wzrok i stanie się ozdobą ogrodu. Rośliny o rozwiniętych pąkach i kwiatach będą lepiej reagować na warunki panujące w czasie letnim, co sprzyja ich wzrostowi i rozkwitowi. Dobrym przykładem są popularne w Polsce rośliny takie jak pelargonie, petunie czy begonie, które wymagają odpowiednich warunków do rozwoju pąków. Stosowanie roślin w odpowiednich fazach wzrostu zgodnie z zasadami ogrodnictwa i horticultury, zapewnia ich optymalny rozwój oraz estetykę kompozycji. Zgodnie z zasadami dobrego projektowania ogrodów, zaleca się dobieranie roślin w takim stadium ich rozwoju, które zapewni maksymalne walory ozdobne.

Pytanie 3

Do pielęgnacji trawnika dywanowego oraz pól golfowych należy zastosować kosiarki

A. rotacyjnych
B. bijakowych
C. listwowych
D. bębnowych
Kosiarki bębnowe są optymalnym wyborem do koszenia trawników dywanowych i pól golfowych, ponieważ zapewniają wysoką jakość cięcia oraz estetyczny wygląd trawnika. Ich konstrukcja, polegająca na zastosowaniu bębna z ostrzami, umożliwia precyzyjne cięcie, co jest kluczowe w przypadku intensywnie użytkowanych powierzchni, jak pola golfowe. Koszenie przy użyciu tego typu kosiarek prowadzi do równomiernego skracania trawy, co korzystnie wpływa na jej wzrost i zdrowie. Kosiarki bębnowe charakteryzują się również mniejszymi wymaganiami dotyczącymi mocy silnika w porównaniu do innych typów kosiarek, co czyni je bardziej ekonomicznymi w eksploatacji. Ponadto, do koszenia trawnika należy dążyć do osiągnięcia odpowiedniej wysokości trawy, co jest szczególnie istotne w przypadku trawnika sportowego, gdzie niemalże każda milimetr jest ważny. Dobrą praktyką jest także regularne ostrzenie noży bębnowych, co znacząco wpływa na jakość cięcia oraz żywotność urządzenia.

Pytanie 4

Aby przygotować siewki drzew ozdobnych do wysyłki, należy je sklasyfikować według ustalonych norm, uwzględniając

A. długość szyjki korzeniowej i stopień rozwoju systemu korzeniowego
B. długość szyjki korzeniowej oraz liczbę i długość korzeni bocznych
C. średnicę szyjki korzeniowej oraz jakość korzeni szkieletowych
D. średnicę szyjki korzeniowej oraz liczbę i długość korzeni szkieletowych
Zrozumienie, jak sortować siewki drzew ozdobnych, wymaga znajomości podstawowych zasad dotyczących ich rozwoju i zdrowia. Wiele odpowiedzi w tej kwestii bazuje na błędnych założeniach o istotności poszczególnych parametrów. Na przykład, skupianie się na długości szyjki korzeniowej oraz liczbie i długości korzeni bocznych może prowadzić do pominięcia kluczowych informacji o zdrowiu i potencjale wzrostu siewek. Korzenie boczne, choć ważne, nie są głównymi strukturami stabilizującymi roślinę, co czyni je mniej istotnymi w kontekście ich sortowania do ekspedycji. Ponadto, analizowanie tylko długości szyjki korzeniowej bez uwzględnienia jej średnicy nie odzwierciedla rzeczywistego stanu rośliny. Odpowiedzi, które koncentrują się na stopniu rozrośnięcia systemu korzeniowego, mogą nie brać pod uwagę faktu, że korzenie szkieletowe są kluczowe dla zdrowia siewek oraz ich zdolności do przetrwania w nowym środowisku. Niejednokrotnie można spotkać się z sytuacją, w której siewki z dobrze rozwiniętą średnicą szyjki korzeniowej i korzeniami szkieletowymi przewyższają swoimi właściwościami siewki o długich korzeniach bocznych, które mogą być mniej stabilne. W praktyce, stosowanie niewłaściwych kryteriów sortowania prowadzi do zmniejszenia jakości materiału szkółkarskiego oraz zwiększenia ryzyka niepowodzeń w dalszym etapie uprawy.

Pytanie 5

W jakim celu wykorzystuje się fiołki ogrodowe?

A. do sadzenia murków skalnych
B. do letniego sadzenia kwietników
C. do wiosennego sadzenia kwietników
D. do sadzenia oczek wodnych
Fiołki ogrodowe, znane również jako Viola, są popularnymi roślinami kwitnącymi, idealnymi do wiosennego obsadzania kwietników. Wiosna to czas, kiedy te rośliny zaczynają aktywnie rosnąć, co sprawia, że są doskonałym wyborem do dekoracji ogrodów oraz przestrzeni publicznych. Fiołki charakteryzują się szeroką gamą kolorów i kształtów, co umożliwia tworzenie atrakcyjnych kompozycji kwiatowych. Dodatkowo, są roślinami mrozoodpornymi, co pozwala na ich wcześniejsze sadzenie, jeszcze przed ostatnimi przymrozkami. Zgodnie z zasadami projektowania krajobrazu, fiołki ogrodowe można łączyć z innymi bylinami i roślinami jednorocznymi, co zapewnia długotrwały efekt dekoracyjny. Przykładowo, sadząc je obok tulipanów czy narcyzów, możemy uzyskać efektowne zestawienia kolorystyczne. Ich niskie wymagania glebowe i umiejętność adaptacji do różnych warunków sprawiają, że są idealnym wyborem dla ogrodników, zarówno amatorów, jak i profesjonalistów.

Pytanie 6

Które z szyszek drzew nie nadają się do tworzenia dekoracji świątecznych?

A. Szyszki modrzewia europejskiego (Larix decidua)
B. Szyszki jodły pospolitej (Abies alba)
C. Szyszki świerka pospolitego (Picea abies)
D. Szyszki sosny pospolitej (Pinus sylvestris)
Jodła pospolita (Abies alba) jest drzewem, którego szyszki nie nadają się do wykonania stroików świątecznych. Powodem jest ich struktura oraz sposób, w jaki się osypują. Szyszki jodły mają tendencję do otwierania się i zrzucania nasion w wyniku zmieniających się warunków atmosferycznych, co powoduje, że pozostają z nich tylko resztki, które nie nadają się do dekoracji. W przeciwieństwie do szyszek świerku, sosny czy modrzewia, które mają bardziej trwałą strukturę i łatwo dają się formować w różnorodne kompozycje, szyszki jodły są mniej stabilne i mniej estetyczne w kontekście dekoracji. Przykładem zastosowania szyszek świerku lub sosny w stroikach świątecznych jest ich wykorzystanie w połączeniu z innymi elementami, takimi jak gałązki iglaste, które dodają świeżości i aromatu. Warto również pamiętać, że wybór odpowiednich materiałów do stroików jest kluczowy dla uzyskania pożądanej estetyki oraz trwałości dekoracji.

Pytanie 7

Zabieg skaryfikacji mechanicznej stosowany w szkółkarstwie ma na celu

A. wydłużenie okresu żywotności nasion
B. dostarczanie roślinom koniecznych mikroelementów
C. przyśpieszenie procesu kiełkowania nasion
D. zwiększenie odporności roślin na schorzenia
Skaryfikacja mechaniczna to zabieg polegający na mechanicznym uszkodzeniu twardej łupiny nasion, co znacznie przyspiesza ich kiełkowanie. Twarda łupina nasion wielu gatunków roślin, takich jak niektóre drzewa i krzewy, stanowi barierę dla wody i powietrza, co ogranicza ich zdolność do kiełkowania. Poprzez skaryfikację, łupina jest uszkadzana, co umożliwia wodzie i tlenowi dotarcie do zarodka nasienia i stymuluje proces kiełkowania. W praktyce, skaryfikację można przeprowadzać na różne sposoby, w tym poprzez szlifowanie, cięcie lub użycie chemikaliów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w szkółkarstwie. Przykładem zastosowania skaryfikacji jest uprawa nasion niektórych gatunków drzew iglastych, gdzie efektywność kiełkowania może wzrosnąć nawet o 50% w porównaniu do nasion niepoddanych temu zabiegowi. Wiedza na temat skaryfikacji jest kluczowym elementem skutecznej produkcji szkółkarskiej oraz zapewnienia wysokiej jakości materiału roślinnego.

Pytanie 8

W jakiej skali realizowany jest plan zagospodarowania przestrzennego?

A. 1:100
B. 1:50
C. 1:1000
D. 1:1500
Plan zagospodarowania przestrzennego jest dokumentem opracowywanym w skali 1:1000, co oznacza, że 1 jednostka na planie odpowiada 1000 jednostkom w rzeczywistości. Taki poziom szczegółowości jest niezbędny do skutecznego odwzorowania terenów miejskich, a także do precyzyjnego planowania przestrzennego. Skala 1:1000 pozwala na uwzględnienie zarówno elementów infrastruktury, jak i naturalnych cech terenu, co jest kluczowe w procesie podejmowania decyzji dotyczących zagospodarowania przestrzeni. Dzięki temu planiści mogą lepiej analizować wpływ różnych rozwiązań urbanistycznych na istniejące otoczenie oraz przewidywać przyszłe zmiany. W praktyce, tak szczegółowy plan jest często wykorzystywany do projektów takich jak budowa nowych osiedli, rozbudowa dróg czy tworzenie terenów zielonych, co podkreśla jego znaczenie w dziedzinie urbanistyki. W standardach branżowych, takich jak Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, wyraźnie wskazuje się na konieczność stosowania odpowiednich skal w zależności od celu planu oraz charakteru obszaru, co potwierdza wybór skali 1:1000 jako najbardziej odpowiedniej dla planów zagospodarowania przestrzennego.

Pytanie 9

Jaką maksymalną odległość można przeprowadzić ładunek na taczce według przepisów?

A. 100 m
B. 150 m
C. 200 m
D. 250 m
Maksymalna dopuszczalna odległość, na którą można przemieścić ładunek na taczce, wynosząca 200 m, wynika z przepisów dotyczących bezpieczeństwa pracy oraz ergonomii. Tego rodzaju norma ma na celu minimalizowanie ryzyka kontuzji u pracowników, a także zwiększenie efektywności transportu ładunków. Przykładowo, w wielu branżach budowlanych oraz magazynowych, przestrzeganie tych ograniczeń jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania procesu logistycznego. Pracownicy powinni być szkoleni w zakresie bezpiecznego transportu, co obejmuje także naukę oceny masy ładunku i jego rozkładu na taczce. Warto również pamiętać, że stosowanie się do tych wytycznych może zapobiegać zmęczeniu i urazom, co w dłuższej perspektywie przekłada się na zmniejszenie kosztów związanych z absencją pracowników oraz poprawę ogólnej wydajności pracy. W standardach BHP zaleca się regularne przeglądy sprzętu oraz szkolenia, co powinno wspierać przestrzeganie tego typu zasad.

Pytanie 10

Aby pozbyć się mniszka pospolitego (Taraxacum officinałe) z trawnika, można wykorzystać herbicyd

A. ogólny systemiczny
B. selektywny, eliminujący chwasty jednoliścienne
C. selektywny, eliminujący chwasty dwuliścienne
D. ogólny kontaktowy
Niektóre inne typy herbicydów, takie jak totalne systemiczne czy kontaktowe, mogą wydawać się odpowiednie do zwalczania chwastów, jednak ich działanie nie jest właściwe w przypadku mniszka pospolitego na trawniku. Totalne herbicydy systemiczne działają na całe rośliny, w tym na korzenie, co skutkuje ich całkowitym zniszczeniem. To podejście jest nieodpowiednie w kontekście trawnika, gdzie chcemy zachować zdrową trawę, a tylko zlikwidować chwasty. Wybór herbicydu totalnego prowadziłby do zniszczenia nie tylko mniszka, ale także cennych roślin trawiastych, co jest niepożądane. Herbicydy kontaktowe działają jedynie na powierzchnię rośliny i nie penetrują jej systemu korzeniowego, co w przypadku mniszka może być niewystarczające, gdyż roślina ta ma silny system korzeniowy, który może przetrwać takie zabiegi. Użycie herbicydów selektywnych, które precyzyjnie celują w chwasty dwuliścienne, jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu trawnikiem i zapewnia efektywniejsze oraz bezpieczniejsze podejście do kontroli chwastów.

Pytanie 11

Do produkcji elementów małej architektury na obszarze skansenu stosuje się materiały

A. z PCV, szkła
B. z drewna, kamienia naturalnego
C. z betonu, ceramiki
D. ze stali, aluminium
Drewno i kamień to świetne materiały do małej architektury w skansenach. Pasują do otoczenia i sprawiają, że całość wygląda naturalnie. Drewno jest super, bo można z niego robić rzeźby, meble ogrodowe, altanki – wszystko to wkomponowuje się pięknie w krajobraz. Kamień natomiast jest mega trwały, odporny na warunki pogodowe, więc idealnie nadaje się na ścieżki czy mury. Używanie lokalnych materiałów jest często podkreślane w budownictwie historycznym, bo to nie tylko ładnie wygląda, ale też podtrzymuje lokalne tradycje. Przykłady? Drewniane wiaty w stylu góralskim albo kamienne murki, które pokazują, jak budowano kiedyś. To nie tylko codzienność, ale też nauka o przeszłości.

Pytanie 12

Podaj właściwą sekwencję działań technologicznych związanych z użyźnianiem gleby obornikiem na terenie, gdzie występują chwasty?

A. Usunięcie chwastów, przekopanie podłoża, rozłożenie obornika
B. Rozłożenie obornika, usunięcie chwastów, przekopanie podłoża
C. Usunięcie chwastów, rozłożenie obornika, przekopanie podłoża
D. Rozłożenie obornika, przekopanie podłoża, usunięcie chwastów
Usunięcie chwastów, rozłożenie obornika, a następnie przekopanie podłoża to poprawna kolejność działań przy użyźnianiu gleby obornikiem, zwłaszcza w terenie zachwaszczonym. Usunięcie chwastów jest kluczowym pierwszym krokiem, ponieważ pozwala na uniknięcie konkurencji pomiędzy roślinami uprawnymi a chwastami o dostępne składniki odżywcze oraz wodę. Ponadto, chwasty mogą być źródłem szkodników oraz chorób, które mogą zaszkodzić roślinom uprawnym. Następnie, po usunięciu chwastów, rozkładamy obornik, który dostarcza niezbędnych składników odżywczych, takich jak azot, fosfor i potas, poprawiając żyzność gleby. Obornik nie tylko wzbogaca glebę, ale także poprawia jej strukturę, co sprzyja lepszemu zatrzymywaniu wody. Ostatnim krokiem jest przekopanie podłoża, co pozwala na równomierne wymieszanie obornika z glebą, a także na poprawę aeracji i struktury gleby, co korzystnie wpływa na rozwój systemu korzeniowego roślin. Takie działania są zgodne z najlepszymi praktykami w rolnictwie ekologicznym, które kładzie duży nacisk na zachowanie równowagi w ekosystemie glebowym.

Pytanie 13

Przed zasadzeniem drzew i krzewów glebę o dużej gęstości i słabej przepuszczalności należy przekopać na głębokość tzw. dwóch sztychów, co oznacza

A. 25 cm
B. 15 cm
C. 35 cm
D. 5 cm
Wybór głębokości mniejszej niż 35 cm do przekopania gleby przed sadzeniem drzew i krzewów może prowadzić do wielu problemów związanych z późniejszym wzrostem roślin. Odpowiedzi takie jak 15 cm, 25 cm czy 5 cm są niewystarczające i mogą skutkować zbitą glebą, która nie zapewnia odpowiednich warunków do rozwoju korzeni. Gleba na poziomie 15 cm może nie zaspokajać potrzeb roślin wymagających głębszego systemu korzeniowego. Z kolei 5 cm to zbyt płytki poziom, który nie będzie miał wpływu na poprawę struktury gleby. Ponadto, zbyt płytkie przekopanie gleby może prowadzić do problemów z retencją wody. Gdy korzenie nie mają miejsca do rozwoju, rośliny stają się bardziej podatne na stres, co może skutkować ich obumieraniem. Głębsze przekopywanie gleby jest zgodne z praktykami ogrodniczymi, które podkreślają znaczenie głębszej obróbki gleby w przypadku gleb zbitą czy słabo przepuszczalnych. Warto zatem pamiętać o zaleceniu dwóch sztychów, co stanowi minimum, aby zapewnić roślinom odpowiednie warunki do wzrostu.

Pytanie 14

Na podstawie danych zamieszczonych w tablicy z KNR 2-21 oblicz nakłady robocizny związane z przygotowaniem 50 m2 terenu pod obsadzenia kwiatowe w gruncie kategorii IV, z wymianą gleby rodzimej warstwą ziemi kompostowej grubości 15 cm.

Nakłady na 100 m² terenu pod obsadzeniaTablica 0412
Lp.WyszczególnienieJednostki miary, oznaczeniaPrzygotowanie terenu pod obsadzenia kwiatowe
w gruncie kategorii IV
z wymianą gleby rodzimej warstwą ziemi o grubości
symbole etorodzaje zawodów, materiałów i maszyncyfroweliterowe10 cm15 cm20 cm25 cm
abcde01020304
01761Ogrodniczy gr. I149r-g57,5971,1586,8192,35
Razem149r-g57,5971,1586,8192,35
203990400Ziemia urodzajna (humus)06010,3015,4020,6025,70
213990401Ziemia żyzna lub kompostowa06010,3015,4020,6025,70

A. 71,15 r-g
B. 57,59 r-g
C. 28,795 r-g
D. 35,575 r-g
Odpowiedź 35,575 r-g jest poprawna, ponieważ obliczenia opierają się na specyfikacjach zawartych w tabeli KNR 2-21, dotyczących robocizny związanej z przygotowaniem terenu. W przypadku przygotowania 50 m² terenu pod obsadzenia kwiatowe, istotne jest uwzględnienie wymiany gleby rodzimej na warstwę ziemi kompostowej o grubości 15 cm. Zgodnie z normami, dla 100 m² powierzchni, nakłady robocizny wynoszą 71,15 r-g, co po przeskalowaniu do 50 m² daje wartość 35,575 r-g. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie wyceny robót ziemnych, które często bazują na proporcjonalnym przeliczeniu wartości jednostkowych. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla efektywnego zarządzania projektami ogrodniczymi i budowlanymi. Warto także zauważyć, że stosowanie kompostu poprawia jakość gleby, co jest korzystne dla przyszłych nasadzeń oraz wpływa na zdrowotność roślin. Zachęcam do zapoznania się z dodatkowymi materiałami na temat przygotowania terenu oraz jego wpływu na jakość przyszłych upraw.

Pytanie 15

Trawnik o kształcie prostokąta, który ma wymiary 40 m na 20 m, w projekcie koncepcyjnym w skali 1:50 będzie miał jakie wymiary?

A. 80 cm na 40 cm
B. 8 cm na 4 cm
C. 20 cm na 10 cm
D. 4 cm na 2 cm
Odpowiedź 80 cm x 40 cm jest prawidłowa, ponieważ wymiary trawnika w skali 1:50 oznaczają, że każdy 1 metr rzeczywistej długości jest reprezentowany jako 2 centymetry w projekcie. W przypadku trawnika o wymiarach 40 m x 20 m, przekłada się to na obliczenia: 40 m * 2 cm/m = 80 cm oraz 20 m * 2 cm/m = 40 cm. Wobec tego, w projekcie koncepcyjnym trawnika te wymiary będą wynosić 80 cm na 40 cm. Tego rodzaju przeliczenia są kluczowe w architekturze i projektowaniu krajobrazu, gdzie precyzyjne odwzorowanie rozmiarów ułatwia wizualizację oraz planowanie przestrzenne. Użycie odpowiedniej skali pozwala również na lepsze dostosowanie elementów projektu do rzeczywistych warunków terenowych, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży budowlanej i projektowej. Przykładami zastosowania mogą być wizualizacje w projektach urbanistycznych, gdzie przyjmowanie odpowiednich skali jest niezbędne do przedstawienia układów przestrzennych, a także w pracach związanych z aranżacją ogrodów, gdzie skala pozwala na dokładne zaplanowanie rozmieszczenia roślin czy elementów małej architektury.

Pytanie 16

Obszary w sąsiedztwie wydm powinny być zadrzewiane żywopłotami przeciwdziałającymi erozji piaskowej z

A. irgi błyszczącej (Cotoneaster lucidus)
B. bukszpanu wiecznie zielonego (Buxus sempervirens)
C. jałowca płożącego (Juniperus horizontalis)
D. sosny czarnej (Pinus nigra)
Wybór innych roślin do obsadzania terenów w pobliżu wydm, takich jak bukszpan wiecznie zielony, irga błyszcząca czy jałowiec płożący, nie jest odpowiedni z kilku powodów. Bukszpan (Buxus sempervirens) preferuje żyzne gleby i nie toleruje suchych oraz piaszczystych warunków, co sprawia, że jest mało efektywny w stabilizowaniu wydm. Irga błyszcząca (Cotoneaster lucidus) jest rośliną, która, chociaż odporna, nie ma tak silnego systemu korzeniowego jak sosna czarna, co powoduje, że jej zdolności do ochrony przed erozją są ograniczone. Z kolei jałowiec płożący (Juniperus horizontalis), mimo że jest rośliną odporną na warunki trudne, nie oferuje tak dużej efektywności w stabilizacji piasku jak sosna czarna, a jego wzrost jest ograniczony w bardzo piaszczystych glebach. Błędne podejście do doboru roślinności do trudnych warunków terenowych często wynika z braku zrozumienia ich potrzeb ekologicznych oraz niewłaściwej oceny warunków, w jakich będą rosły. W praktyce, kluczowe jest dobieranie gatunków roślinnych na podstawie ich przystosowania do specyficznych warunków siedliskowych, co jest fundamentalnym założeniem w projektowaniu zieleni w kontekście ochrony środowiska.

Pytanie 17

Aby przyspieszyć rozwój nowych korzeni bezpośrednio po aeracji, co należy wykonać?

A. wałowanie
B. mulczowanie
C. podlewanie
D. piaskowanie
Piaskowanie jest kluczowym zabiegiem po aeracji, który ma na celu przyspieszenie procesu regeneracji systemu korzeniowego roślin. Aeracja polega na wprowadzeniu powietrza do gleby, co poprawia jej strukturę, przepuszczalność i dostępność składników odżywczych. Po tym zabiegu, piaskowanie dostarcza drobnoziarnistego materiału, który wypełnia przestrzenie powstałe w wyniku aeracji, co sprzyja lepszemu krążeniu powietrza i wspomaga rozwój nowych korzeni. Piasek poprawia drenaż oraz zapobiega zbrylaniu się gleby, co jest istotne dla zdrowia roślin. W praktyce, aby wykorzystać piaskowanie, należy stosować piasek o odpowiedniej granulacji, co pozwala uniknąć problemów z nadmiernym spływaniem wody. Przykładowo, w intensywnie użytkowanych trawnika, takich jak boiska sportowe, piaskowanie po aeracji przyspiesza regenerację, co przekłada się na lepszą jakość powierzchni. Warto również pamiętać, że stosowanie piasku zgodnie z obowiązującymi standardami, takimi jak normy dotyczące jakości materiałów używanych w ogrodnictwie, zapewnia optymalne warunki dla rozwoju roślin.

Pytanie 18

Do formowania wysokich żywopłotów należy wybrać zestaw roślin:

A. jodła jednobarwna (Abies concolor) oraz świerk biały (Picea glauca)
B. jodła pospolita (Abies alba) i sosna pospolita (Pinus sylvestris)
C. modrzew europejski (Larix decidua) oraz świerk pospolity (Picea abies)
D. jałowiec pośredni (Juniperus x media) oraz żywotnik wschodni (Thuja orientalis)
Wybór roślin do formowania wysokich żywopłotów jest kluczowy, a podane alternatywy nie spełniają wymogów związanych z ich właściwościami. Jodła jednobarwna (Abies concolor) oraz świerk biały (Picea glauca) mogą być zbyt luźne w pokroju, co ogranicza ich zdolność do tworzenia zwartej struktury żywopłotu. Choć są to piękne drzewa, ich naturalny wzrost nie sprzyja kształtowaniu wysokich żywopłotów, co może prowadzić do wrażenia nieporządku w ogrodzie. Modrzew europejski (Larix decidua) i świerk pospolity (Picea abies) są bardziej odpowiednie, ponieważ ich gęstości i struktura umożliwiają osiągnięcie pożądanej formy. Kolejne połączenie jodły pospolitej (Abies alba) z sosną pospolitą (Pinus sylvestris) również jest problematyczne, ponieważ sosna ma tendencję do rozprzestrzeniania się, co może prowadzić do „rozmycia” linii żywopłotu. Ważne jest, aby unikać roślin, które nie mają naturalnej tendencji do gęstego wzrostu lub które mogą być zbyt szerokie. Jałowiec pośredni (Juniperus x media) i żywotnik wschodni (Thuja orientalis) to z kolei rośliny, które dobrze rosną, ale ich forma nie zawsze jest stabilna w wyższych żywopłotach, co czyni je mniej odpowiednimi do tego celu. Zrozumienie właściwych właściwości roślin jest kluczowe przy tworzeniu trwałych i estetycznych żywopłotów, dlatego wybór odpowiednich gatunków jest fundamentem dobrego projektu ogrodowego.

Pytanie 19

Do wrzośców oraz kalmii należy odpowiednio przygotować podłoże

A. zasadowe i odpowiednio wilgotne
B. zasadowe i dosyć suche
C. kwaśne i odpowiednio wilgotne
D. kwaśne i dosyć suche
Wrzośce i kalmie to rośliny, które preferują środowisko o niskim pH, co oznacza, że ich optymalne warunki glebowe są kwaśne. Takie pH sprzyja ich rozwojowi, ponieważ te rośliny są przystosowane do naturalnych siedlisk, w których gleby są często ubogie w składniki odżywcze i charakteryzują się kwaśnym odczynem. Optymalna wilgotność gleby również ma kluczowe znaczenie, ponieważ zbyt suche podłoże może prowadzić do obumierania roślin, a niedobór wody hamuje ich wzrost. W praktyce, przed sadzeniem wrzośców i kalmii, warto przeprowadzić test pH gleby, aby upewnić się, że jest ono na poziomie 4,5-6,0. Można również wzbogacić glebę o torf lub kompost, aby poprawić struktury gleby i jej zdolność do zatrzymywania wilgoci. Dodatkowo, stosowanie mulczu pomoże w regulacji temperatury gleby oraz w utrzymaniu wilgoci, co jest niezwykle istotne dla zdrowia tych roślin. Warto również pamiętać o regularnym podlewaniu, zwłaszcza w okresach suszy, aby zapewnić dostateczny dostęp wody do korzeni.

Pytanie 20

Podczas przesadzania dużych drzew można je przenieść na krótką odległość

A. poprzez transport samochodowy
B. przez przesuwanie na rolkach, z bryłą korzeniową
C. przy użyciu spycharki
D. siłą wielu ludzi
Przesuwanie dużych drzew na rolkach z bryłą korzeniową to naprawdę sprawdzony sposób. Wiesz, to bardzo ważne, żeby nie uszkodzić korzeni, bo to one żywią roślinę. Jak się je zniszczy, to drzewo może szybko osłabnąć, a czasem nawet umrzeć. Użycie rolek to świetny pomysł, bo wtedy ciężar się równomiernie rozkłada i łatwiej jest przemieścić drzewo. Fajnie jest też, jak stosuje się materiały, takie jak piasek, bo to zmniejsza tarcie. Podobno mokre przesadzanie też jest super, bo korzenie mają wtedy większą wilgotność. No i dobrze jest mieć odpowiedni sprzęt, jak podnośniki hydrauliczne – pomagają w podnoszeniu i transportowaniu drzew w bezpieczny sposób. Ta metoda jest naprawdę popularna w ogrodnictwie i gdy chodzi o krajobrazy, bo każdy chce, żeby rośliny były zdrowe.

Pytanie 21

Nawożenie roślin ozdobnych powinno odbywać się

A. w czasie wegetacji
B. w fazie spoczynku
C. zaraz po zasadzeniu roślin w stałym miejscu
D. tuż przed zasadzeniem roślin w stałym miejscu
Prawidłowe nawożenie roślin ozdobnych wymaga zrozumienia ich cyklu życia i naturalnych potrzeb. Okres spoczynku roślin, kiedy nie prowadzą one aktywnej fotosyntezy, nie jest odpowiednim czasem na nawożenie pogłówne. W tym czasie rośliny nie są w stanie wykorzystać dostarczonych składników odżywczych, co może prowadzić do ich akumulacji w glebie i potencjalnych problemów z toksycznością. Każda roślina przechodzi naturalny cykl wegetacyjny, który obejmuje fazy wzrostu, kwitnienia, a następnie spoczynku. Nawożenie bezpośrednio przed sadzeniem roślin na miejsce stałe również jest nieefektywne, ponieważ młode rośliny mogą nie być w stanie przyswoić składników odżywczych w nowym środowisku. Co więcej, nawożenie zaraz po posadzeniu może prowadzić do spalenia korzeni, które są jeszcze wrażliwe. Często popełnianym błędem jest także brak odpowiedniego rozpoznania potrzeb nawozowych roślin, co prowadzi do nieprawidłowych decyzji w zakresie stosowanych dawek i rodzajów nawozów. Kluczowe w nawożeniu jest zrozumienie, że każda roślina ma indywidualne wymagania, które należy dostosować do jej etapu rozwoju i warunków środowiskowych.

Pytanie 22

Aby stworzyć kopczyki chroniące krzewy róż rabatowych przed przemarznięciem, najkorzystniej jest zastosować

A. torf
B. glebę
C. trociny
D. liście
Wykonanie kopczyków zabezpieczających krzewy róż rabatowych przed przemarzaniem przy użyciu gleby jest najlepszą praktyką ze względu na jej właściwości izolacyjne oraz zdolność do zatrzymywania wilgoci. Gleba, szczególnie dobrze wymieszana z kompostem lub materią organiczną, tworzy stabilną warstwę, która nie tylko chroni korzenie roślin przed niskimi temperaturami, ale także wspiera ich rozwój, dostarczając niezbędne składniki odżywcze. Przykładowo, podczas zimowych miesięcy, kopczyki z gleby mogą skutecznie osłonić system korzeniowy przed mrozem, co zmniejsza ryzyko przemarznięcia i zapewnia lepsze warunki do wzrostu wiosną. Dodatkowo, stosowanie gleby jako materiału do kopczykowania jest zgodne z zaleceniami ogrodników oraz standardami ogrodnictwa, które promują naturalne metody ochrony roślin. Ta technika jest również szeroko stosowana w różnych strefach klimatycznych, co potwierdza jej skuteczność oraz uniwersalność.

Pytanie 23

Poprawa struktury i właściwości fizyko-chemicznych gleby, przed założeniem dywanowego kwietnika, realizowana jest przez

A. użycie wału wgłębnego po rozsypaniu nawozów mineralnych
B. przekopanie gleby na głębokość 40 - 50 cm
C. przekopanie i zmieszanie wierzchniej warstwy gleby z nawozami organicznymi
D. rozsypanie nawozów mineralnych, rozbicie brył oraz wyrównanie terenu
Przekopanie gleby i wymieszanie jej z nawozami organicznymi to coś, co naprawdę ma znaczenie, jeśli mówimy o przygotowaniu terenu pod kwietnik dywanowy. Dzięki temu gleba staje się lepsza, można powiedzieć, że oddycha lepiej, co bardzo pomaga roślinom. Nawozy organiczne, jak obornik czy kompost, to świetne źródło składników odżywczych, a dodatkowo wspierają małe, pożyteczne mikroskopijne stworzenia, które żyją w glebie. Na przykład, obornik nie tylko dodaje azotu, ale także pomaga glebie zatrzymywać wodę, co jest naprawdę ważne dla dobrego wzrostu roślin. Kiedy pielęgnujemy tereny zielone, warto korzystać z organicznych amendantów. Dzięki temu gleba nie tylko będzie w lepszym stanie, ale także będzie bardziej różnorodna. Przed zakładaniem kwietnika, dobrze jest zrobić testy gleby, by sprawdzić jej pH i składniki pokarmowe. To pomoże dobrze dobrać nawozy, co zwiększy ich skuteczność.

Pytanie 24

Solitery, będące jednym z typów kompozycji w angielskich ogrodach romantycznych, to

A. drzewa oraz krzewy rozmieszczone na owalnym lub okrągłym wzniesieniu
B. zbiorowiska drzew i krzewów o luźnej, świetlistej strukturze
C. pojedyncze, samotne, najczęściej wiekowe drzewa
D. jednogatunkowe skupiska drzew
Solitery to takie pojedyncze drzewka, które robią naprawdę fajny klimat w ogrodzie, zwłaszcza w tych angielskich romantycznych. Te drzewa przyciągają wzrok i tworzą wyjątkową atmosferę. Często wybieramy je, bo są ładne lub mają jakieś ciekawe historie. Zobacz, na przykład, stare dęby czy lipy – nie dość, że pięknie wyglądają, to jeszcze dają schronienie dla różnych zwierzaków. Jak planujemy ogród według zasad permakultury, to solitery mogą też chronić inne rośliny przed wiatrem. W kontekście zrównoważonego rozwoju, dobrze jest dobierać odpowiednie gatunki drzew jako solitery, bo to wspiera bioróżnorodność i może poprawić mikroklimat. Z mojej perspektywy, ważne jest też, żeby myśleć o tym, jak te drzewa będą się rozwijać w przyszłości i jaki będą miały wpływ na resztę ogrodu, żeby wszystko razem fajnie współgrało.

Pytanie 25

Mszyce, które zagrażają krzewom oraz drzewom iglastym, to jakiego rodzaju owady?

A. zmieniki
B. ochojniki
C. miniarki
D. opuchlaki
Zmiana w populacji owadów szkodliwych, takich jak zmieniki, opuchlaki czy miniarki, może prowadzić do nieporozumień co do ich klasyfikacji i wpływu na ekosystem. Zmieniki, chociaż są również szkodnikami roślin, nie są typowymi mszycami atakującymi drzewa iglaste, lecz raczej preferują inne gatunki roślinne, takie jak liściaste. Z kolei opuchlaki, z rodziny Curculionidae, są owadami chrząszczowymi, które głównie żerują na korze i liściach, co czyni je mniej zależnymi od iglaków. Miniarki, będące motylami, atakują głównie liście, a ich larwy żerują wewnątrz tkanki roślinnej, co różni je od mszyc, które żyją na powierzchni roślin. Typowym błędem jest mylenie tych grup owadów z mszycami, co prowadzi do nieefektywnych metod zwalczania. W praktyce ogrodniczej kluczowe jest precyzyjne identyfikowanie szkodników, aby zastosować odpowiednie środki ochrony roślin, co jest zgodne z zasadami integrowanej ochrony roślin, polegającej na zrównoważonym podejściu do zarządzania szkodnikami.

Pytanie 26

Jakie miejsce powinno się wybrać do zadołowania roślin z nagim systemem korzeniowym na czas zimy?

A. Nasłonecznione, przewiewne, z glebą piaszczystą
B. Zacienione, bezwietrzne, z lekkim podłożem
C. Zacienione, przewiewne, z glebą gliniastą
D. Nasłonecznione, bezwietrzne, z glebą gliniastą
Zadołowanie roślin z nagim systemem korzeniowym na okres zimy w zacienionym, bezwietrznym miejscu o lekkim podłożu jest kluczowe dla ich przetrwania. Takie warunki minimalizują ryzyko uszkodzeń korzeni spowodowanych mrozem oraz przyspieszają odnowę ich wilgotności. Lekkie podłoże, takie jak piaskowo-gliniaste, dobrze drenuje wodę, ale jednocześnie zatrzymuje pewną ilość wilgoci, co jest korzystne dla korzeni. W zacienieniu rośliny są chronione przed intensywnym działaniem słońca i mrozu, co zapobiega ich osłabieniu. Dodatkowo, brak wiatru w tym miejscu chroni rośliny przed utratą wilgoci, a także przed mechanicznymi uszkodzeniami. Przykładem stosowania tej praktyki są szkółki roślinne, które w okresie zimowym często stosują takie metody zadołowania, aby zapewnić roślinom optymalne warunki do regeneracji przed kolejnym sezonem wegetacyjnym. Warto również pamiętać o monitorowaniu stanu roślin, aby w razie potrzeby dostosować warunki ich przechowywania.

Pytanie 27

Obcinanie drzew oraz krzewów w celu uzyskania form sztucznie stworzonych, takich jak szpalery i formowane żywopłoty, polega na

A. corocznym przycinaniu młodych pędów w okresie wiosny
B. corocznym obcinaniu drzew i krzewów w pełnym wzroście
C. przycinaniu pędów tegorocznych w sezonie jesiennym
D. kilkukrotnym przycinaniu pędów w każdym sezonie wegetacyjnym
Przycinanie tegorocznych pędów w okresie jesiennym nie jest skuteczną metodą formowania drzew i krzewów, ponieważ jesienią rośliny przechodzą w stan spoczynku, a ich zdolność do regeneracji jest znacznie ograniczona. Przycinanie w tym okresie może prowadzić do uszkodzenia roślin, ponieważ niskie temperatury i ewentualne przymrozki mogą spowodować, że rany po cięciu nie zdążą się zagoić, co otwiera drzwi dla chorób i szkodników. Coroczne cięcie drzew i krzewów w pełni wyrośniętych, choć może wydawać się rozsądne, nie uwzględnia specyfiki ich wzrostu oraz potrzeb w danym sezonie wegetacyjnym. Każda roślina ma swoje wymagania dotyczące czasu i sposobu cięcia, a niewłaściwe podejście może skutkować ich osłabieniem. Coroczne przycinanie młodych pędów w okresie wiosennym również nie jest zalecane w kontekście kształtowania form sztucznych, ponieważ młode pędy wymagają delikatniejszego traktowania, aby mogły swobodnie rosnąć i rozwijać się. Właściwe podejście do formowania roślin powinno koncentrować się na regularnym, kilkukrotnym przycinaniu w ciągu sezonu wegetacyjnego, co nie tylko sprzyja lepszemu wyglądowi, ale i zdrowiu roślin. W praktyce oznacza to, że przycinanie powinno być dostosowane do specyficznych potrzeb roślin oraz ich cyklu życia, co jest kluczowe dla efektywnej pielęgnacji zieleni.

Pytanie 28

Rośliny o intensywnych rozgałęzieniach, z cienkimi i łamliwymi pędami, powinny być pakowane na czas transportu

A. w układzie poziomym w warstwach na podłodze odkrytego środka transportu
B. w układzie pionowym na wózkach z półkami i załadunek do samochodu zakrytego z windą
C. w pozycji pionowej w odkrytym pojeździe
D. w pozycji poziomej w warstwach do skrzyniopalet i transportowane do samochodu-chłodni
Rośliny mocno rozgałęzione, o delikatnych i kruchych pędach, powinny być transportowane w pozycji pionowej na wózkach z półkami do samochodu zakrytego z windą. Taka forma transportu minimalizuje ryzyko uszkodzeń mechanicznych, które mogą wystąpić w przypadku, gdy rośliny są ułożone poziomo lub w odkrytym pojeździe. Utrzymanie roślin w pozycji pionowej pozwala na lepsze podparcie i stabilizację, co jest istotne dla ich ochrony. Ponadto, stosowanie wózków z półkami umożliwia optymalne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej, a także ułatwia załadunek i rozładunek, co jest kluczowe w kontekście logistyki transportu. W transporcie roślin obowiązują określone standardy, takie jak wytyczne Międzynarodowej Organizacji Ochrony Roślin (IPPC), które podkreślają znaczenie odpowiedniego pakowania i transportu roślin w celu zapewnienia ich zdrowia i jakości.

Pytanie 29

Jakie gatunki roślin powinno się sadzić, aby zminimalizować erozję i wzmocnić powierzchnię gleby na rekultywowanej skarpie?

A. Świerka pospolitego (Picea abies), hortensję ogrodową (Hydrangea macrophyila), mahonię pospolitą (Mahonia aquifolium)
B. Klon pospolity (Acer piatanoides), żywotnika zachodniego (Thuja occidentalis), lawendę wąskolistną (Lavanduia angustifolia)
C. Robinię białą (Robinia pseudoacacia), rokitnika pospolitego (Hippohae rhamnoides), różę pomarszczoną (Hippohae rhamnoides)
D. Oliwnika wąskolistnego (Elaeagnus angustifolia), żylistka szorstkiego (Deutzia scabra), wawrzynka wilczełyko (Daphne mezereum)
Sadzenie robinii białej (Robinia pseudoacacia), rokitnika pospolitego (Hippophae rhamnoides) oraz róży pomarszczonej (Rosa rugosa) jest skuteczną metodą przeciwdziałania erozji gleby i wzmacniania skarp. Robinia biała charakteryzuje się silnym systemem korzeniowym, który stabilizuje glebę, a także ma zdolność do poprawy jakości gleby poprzez wiązanie azotu. Rokitnik pospolity, dzięki swoim gęstym korzeniom i zdolności do przetrwania w trudnych warunkach, jest idealny do umacniania zboczy oraz zapobiegania erozji. Róża pomarszczona nie tylko poprawia estetykę terenu, ale także tworzy gęste zarośla, które chronią glebę przed bezpośrednim działaniem wody i wiatru, a jej korzenie pomagają w stabilizacji podłoża. Standardy dotyczące rekultywacji terenów zniszczonych podkreślają znaczenie wyboru roślinności, która nie tylko przetrwa w trudnych warunkach, ale także przyczyni się do odbudowy ekosystemu. W praktyce, zastosowanie tych trzech gatunków roślin kładzie fundamenty pod zdrowy, stabilny ekosystem, co jest kluczowe dla sukcesu długoterminowych projektów rekultywacyjnych.

Pytanie 30

Wskaż zestaw roślin polecanych do aranżacji ogrodów skalnych?

A. Smagliczka skalna (Alissum saxatile), floks szydlasty (Phliox subulata), rozchodnik okazały (Sedum spectabile)
B. Skalnica gronkowa (Arabis aizoon), prawoślaz różowy (Altem rosea), jaśminowiec wonny (Philadelphus coronarius)
C. Ostróżka ogrodowa (Delphinium ajacis), mieczyk ogrodowy (Gladiolus x. tubergenii), rojnik pajęczynowaty (Sempervivum arachnoideum)
D. Świerk biały odmiana stożkowata (Picea glauca "Conica"), jałowiec sabiński (Juniperus sabina), perukowiec podolski (Cotinus coggygria)
Smagliczka skalna (Alissum saxatile), floks szydlasty (Phlox subulata) oraz rozchodnik okazały (Sedum spectabile) są doskonałym wyborem do ogrodów skalnych ze względu na swoje przystosowanie do trudnych warunków, takich jak uboga gleba, mała ilość wody oraz nasłonecznienie. Smagliczka skalna jest byliną charakteryzującą się złotymi kwiatami, które pięknie komponują się z kamieniami. Floks szydlasty, z kolei, tworzy rozłożyste kobierce, które skutecznie wypełniają przestrzeń, a jego kwiaty przyciągają owady zapylające. Rozchodnik okazały jest rośliną sukulentową, co oznacza, że gromadzi wodę w swoich liściach, co czyni go odpornym na suszę. Te rośliny nie tylko urozmaicają wygląd ogrodu, ale także wspierają bioróżnorodność, co jest ważnym aspektem w planowaniu przestrzeni zielonych, zgodnym z aktualnymi standardami ekologii i ochrony środowiska. Dobrze zaplanowane ogrody skalne mogą stać się atrakcyjną wizytówką, a ich pielęgnacja jest stosunkowo prosta, co sprawia, że są idealnym rozwiązaniem dla osób poszukujących estetycznych i funkcjonalnych rozwiązań.

Pytanie 31

Ile roślin jest potrzebnych do nasadzenia kwietnika sezonowego o powierzchni 10 m2, jeśli mają być to rośliny begonii bulwiastej sadzone w rozstawie 20 cm x 20 cm?

A. 120 sztuk
B. 250 sztuk
C. 440 sztuk
D. 160 sztuk
Żeby policzyć, ile roślin potrzebujesz do obsadzenia kwietnika o powierzchni 10 m², musisz najpierw ustalić, w jakiej odległości posadzisz rośliny. W przypadku begonii bulwiastej, mamy rozstaw 20 cm x 20 cm, co znaczy, że jedna roślina zajmuje 0,04 m². Licząc to, dzielimy 10 m² przez 0,04 m² i wychodzi nam 250 sztuk. To jest w pełni zgodne z ogólnymi zasadami sadzenia, które mówią, że rośliny powinny mieć odpowiednią przestrzeń do wzrostu, żeby dobrze się rozwijać i ładnie wyglądać. Pamiętaj, że warto też spojrzeć na inne rzeczy, jak rodzaj gleby czy nasłonecznienie, bo to też ma wpływ na to, jak gęsto możemy posadzić rośliny. Ale w normalnych warunkach, 250 roślin to będzie dobra liczba. Ustawienie odpowiednich odstępów to klucz do zdrowych roślin i ich rozwoju.

Pytanie 32

Której odmiany drzew nie powinno się przesadzać z odkrytym systemem korzeniowym?

A. Lipy drobnolistnej (Tilia cordata)
B. Klonu zwyczajnego (Acer platanoides)
C. Modrzewia europejskiego (Larix decidua)
D. Sosny pospolitej (Pinus sylvestris)
Sosna pospolita, czyli Pinus sylvestris, ma naprawdę szczególne potrzeby, jeśli chodzi o korzenie. Najlepiej przesadzać ją z całym systemem korzeniowym, bo inaczej, przy przesadzaniu bez ziemi, korzenie mogą się uszkodzić, a to sprawia, że roślina ma trudności z przyjęciem się w nowym miejscu. Zauważyłem, że sosny mają głęboko sięgające korzenie, co czyni je bardziej podatnymi na uszkodzenia, jak się je przesadza. Badania pokazują, że przesadzanie z odkrytym systemem korzeniowym jest większym stresem dla tych roślin i prowadzi do ich wyższej śmiertelności. Dlatego, żeby skutecznie przesadzić sosnę pospolitą, warto zastosować metodę z bryłą ziemi, co pozwala korzeniom łatwiej się zaaklimatyzować w nowym otoczeniu. No i dobra praktyka arborystyczna mówi, że powinno się starać zminimalizować stres drzew podczas przesadzania, a zachowanie bryły korzeniowej na pewno w tym pomoże.

Pytanie 33

Kiedy nie jest zalecane podlewanie roślin w słoneczny dzień?

A. w godzinach wieczornych
B. w samo południe
C. rano
D. po południu
Podlewanie roślin w południe, podczas słonecznej pogody, jest niewłaściwe, ponieważ w tym czasie temperatura wody jest znacznie wyższa, co może prowadzić do stresu termicznego roślin. Woda podana w wysokich temperaturach może uszkodzić system korzeniowy, a także prowadzić do parowania, co skutkuje marnowaniem wody. W praktyce, najlepiej podlewać rośliny wczesnym rankiem lub późnym wieczorem, gdy temperatura jest niższa, a parowanie ograniczone. Rekomendacje dotyczące podlewania poszczególnych gatunków roślin mogą różnić się, jednak ogólna zasada mówi, że nawadnianie powinno odbywać się w porach dnia, kiedy rośliny mogą efektywnie wchłonąć wodę, co minimalizuje ryzyko uszkodzeń. Zastosowanie tej zasady jest zgodne z dobrymi praktykami w ogrodnictwie, które podkreślają znaczenie czasu nawadniania dla zdrowia roślin.

Pytanie 34

W uprawach roślin ozdobnych na gruncie, aby poprawić strukturę i zwiększyć odczyn gleby, wykorzystuje się zestaw nawozów

A. wapniowych
B. magnezowych
C. potasowych
D. fosforowych
Odpowiedź 'wapniowych' jest prawidłowa, gdyż nawozy wapniowe odgrywają kluczową rolę w poprawie struktury gleby oraz jej odczynu. Wapń jest niezbędnym makroelementem, który wpływa na chelatację innych składników pokarmowych, a jego obecność w glebie sprzyja tworzeniu struktury gruzełkowatej, co zwiększa przepuszczalność gleby i poprawia dostępność wody oraz powietrza dla korzeni roślin. W praktyce stosuje się takie nawozy jak wapno nawozowe lub dolomit, które nie tylko podnoszą pH gleby w przypadku jej zakwaszenia, ale również dostarczają magnez. Wapnienie gleby powinno być przeprowadzane zgodnie z analizą gleby, aby nie doprowadzić do nadmiernego alkalizowania, co może być szkodliwe dla niektórych roślin ozdobnych. Dobrym przykładem jest stosowanie wapna w uprawach hortensji, które preferują lekko kwasowe podłoża, ale ich niewłaściwe nawożenie może prowadzić do deficytu składników pokarmowych. Standardy zalecają pomiar pH co 2-3 lata oraz dostosowanie dawek nawozów wapniowych do wyników analizy gleby, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w uprawach roślin ozdobnych."

Pytanie 35

Który z podanych elementów małej architektury powinno się uwzględnić w aranżacji skweru?

A. Altanę.
B. Ławkę.
C. Ogrodzenie.
D. Trejaż.
Ławka to naprawdę ważny element w małej architekturze, który powinien być brany pod uwagę w projektowaniu skwerów. Pozwala ludziom na relaks i odpoczynek, co jest mega istotne w przestrzeniach publicznych, gdzie spędzamy czas na świeżym powietrzu. Dobrze by było, żeby miejsca do siedzenia były umiejscowione w strategicznych punktach skweru – na przykład blisko alejek spacerowych, w słońcu lub przy takich atrakcjach jak fontanny czy place zabaw. Ważne, żeby ławki były zrobione z solidnych materiałów, które wytrzymają różne warunki pogodowe, jak stal nierdzewna czy jakieś fajne drewno egzotyczne. To zapewni im dłuższe życie i ładny wygląd. Fajnie jest też różnicować styl i układ ławek, żeby pasowały do lokalnego charakteru skweru i potrzeb ludzi. No i nie zapomnijmy o ławeczkach dla osób z niepełnosprawnościami – to naprawdę ważne, by nasze przestrzenie były dostępne dla wszystkich. Te proste rzeczy sprawiają, że ławki tworzą przyjazną atmosferę, zachęcają do integracji społecznej i poprawiają komfort korzystania z tych miejsc.

Pytanie 36

Jaką kwotę trzeba przeznaczyć na zakup roślin do obsadzenia 1 m2 rabaty, jeśli planowana odległość sadzenia to 25 x 25 cm, a cena za pojedynczą roślinę wynosi 3,00 zł?

A. 60,00 zł
B. 48,00 zł
C. 75,00 zł
D. 30,00 zł
Aby obliczyć koszt zakupu roślin potrzebnych do obsadzenia 1 m2 kwietnika przy rozstawie 25 x 25 cm, należy najpierw obliczyć liczbę roślin, które zmieszczą się na tej powierzchni. Rozstaw 25 cm oznacza, że na 1 m długości można umieścić 4 rośliny (100 cm / 25 cm = 4). Zatem na 1 m2 (1 m x 1 m) zmieści się 16 roślin (4 rośliny wzdłuż jednego boku i 4 wzdłuż drugiego, co daje 4 x 4 = 16). Koszt jednostkowy rośliny wynosi 3,00 zł. Dlatego całkowity koszt zakupu roślin na 1 m2 wynosi 16 roślin x 3,00 zł = 48,00 zł. Taki sposób obliczania kosztów jest zgodny z dobrymi praktykami w planowaniu nasadzeń, gdzie ważne są nie tylko koszty, ale także efektywność przestrzenna oraz zdrowotność roślin w danym układzie. Warto pamiętać, że odpowiednia rozstaw roślin wspiera ich prawidłowy wzrost i rozwój, co jest kluczowe w ogrodnictwie i projektowaniu zieleni.

Pytanie 37

Do roślin cebulowych, które kwitną w ogrodach na początku wiosny, zalicza się

A. mieczyk ogrodowy (Gladiolus hybridus)
B. pierwiosnek ząbkowany (Primula denticulata)
C. szafran wiosenny (Crocus vernus)
D. szachownica cesarska (Fritillaria impeńalis)
Szafran wiosenny (Crocus vernus) jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych roślin cebulowych, które kwitną na wiosnę. Ta roślina należy do rodziny irysowatych, a jej kwiaty pojawiają się zazwyczaj w marcu lub na początku kwietnia, co czyni ją jedną z pierwszych zwiastunów wiosny. Szafran wiosenny charakteryzuje się dużymi, kolorowymi kwiatami, które mogą mieć odcienie fioletu, bieli, a nawet żółci. W ogrodzie szafran jest ceniony za łatwość w uprawie oraz zdolność do naturalizacji, co oznacza, że po posadzeniu rośnie i rozprzestrzenia się samodzielnie w odpowiednich warunkach. Ponadto, szafran wiosenny dobrze znosi różne typy gleb, choć preferuje gleby przepuszczalne i dobrze nasłonecznione. Dzięki tym cechom, roślina ta jest idealna do tworzenia kolorowych rabat wiosennych, a także do nasadzeń w trawnikach. W kontekście standardów ogrodniczych, szafran wiosenny jest często rekomendowany przez ekspertów jako doskonały wybór dla ogrodników amatorów i profesjonalistów, którzy chcą uzyskać wcześniejsze kwitnienie i estetyczne efekty w swoich ogrodach.

Pytanie 38

Jakie narzędzia są pomocne przy zakładaniu trawnika?

A. szpadel, grabie i wał gładki ręczny
B. łopata, motyka oraz widły
C. widły, pazurki oraz motyka
D. znacznik, pikownik i grabie
Odpowiedź 'szpadel, grabie i wał gładki ręczny' jest prawidłowa, ponieważ wszystkie te narzędzia są kluczowe w procesie zakładania trawnika. Szpadel służy do przekopywania i przygotowania ziemi, co jest fundamentalnym krokiem, aby zapewnić odpowiednią strukturę gleby dla wzrostu trawy. Grabie są niezbędne do wyrównywania powierzchni oraz usuwania kamieni i innych zanieczyszczeń, co sprzyja równomiernemu rozkładaniu nasion. Wał gładki ręczny jest używany do utwardzania podłoża po wysianiu nasion, co jest istotne dla ich dobrego kontaktu z glebą i skutecznego kiełkowania. W praktyce, zastosowanie tych narzędzi zgodnie z zaleceniami ekspertów ogrodniczych oraz w ramach standardów branżowych prowadzi do lepszych wyników w zakładaniu trawnika, co potwierdzają doświadczenia profesjonalnych ogrodników. Ważne jest również, aby stosować te narzędzia w odpowiedniej kolejności, aby efektywnie przygotować teren.

Pytanie 39

W jaki sposób odbywa się rozmnażanie kosatca japońskiego (Iris kaempferi)?

A. Poprzez siew
B. Za pomocą sadzonek zielnych
C. Przez podział kłączy
D. Dzięki sadzonkom zdrewniałym
Kosaciec japoński (Iris kaempferi) rozmnaża się głównie przez podział kłączy, co jest najefektywniejszą metodą dla tej rośliny. Kłącza to podziemne pędy, które gromadzą substancje odżywcze, a ich podział pozwala na uzyskanie nowych roślin z zachowaniem cech rodzicielskich. W praktyce, podział kłączy przeprowadza się wczesną wiosną lub po kwitnieniu, co zapewnia lepsze warunki do ukorzenienia się nowych roślin. Podczas podziału, należy zachować przynajmniej jeden zdrowy pęd i kilka korzeni na każdą nową sadzonkę. Taki sposób rozmnażania jest zalecany w standardach ogrodniczych, ponieważ pozwala na szybkie i efektywne rozmnożenie rośliny, minimalizując ryzyko chorób, które mogą wystąpić przy innych metodach. Dodatkowo, podział kłączy jest techniką stosowaną w profesjonalnych szkółkach, co umożliwia zachowanie różnorodności genetycznej i jakości roślin.

Pytanie 40

Ile m3 gliny trzeba przygotować do posadzenia 10 róż, gdy norma zużycia gliny na 100 sztuk sadzonek wynosi 0,6 m3?

A. 1,20 m3
B. 0,06 m3
C. 0,60 m3
D. 6,00 m3
Odpowiedź 0,06 m3 jest poprawna, ponieważ obliczamy zużycie gliny na podstawie podanej normy. Norma wynosi 0,6 m3 na 100 sadzonek róż. W związku z tym, aby obliczyć potrzebną ilość gliny dla 10 róż, stosujemy proporcję. Wzór na obliczenie zużycia gliny to: (0,6 m3 / 100 sztuk) * 10 sztuk = 0,06 m3. W praktyce, znajomość takich norm jest kluczowa, ponieważ pozwala na efektywne planowanie przestrzeni oraz odpowiednie dobieranie materiałów na rabaty. W branży ogrodniczej, precyzyjne obliczenia są niezbędne do utrzymania optymalnych warunków wzrostu roślin, co z kolei wpływa na ich zdrowie oraz plonowalność. Warto również zwrócić uwagę, że stosowanie się do norm pozwala na unikanie marnowania materiałów oraz obniżania kosztów eksploatacji na etapie zakupu materiałów ogrodniczych. Dlatego też, znajomość takich zasad i ich umiejętne zastosowanie w praktyce jest niezwykle ważne w pracy każdego ogrodnika.