Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 8 stycznia 2025 17:31
Data zakończenia: 8 stycznia 2025 17:57

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Internet Relay Chat (IRC) to protokół wykorzystywany do

A. przesyłania wiadomości e-mail

B. transmisji dźwięku w sieci

C. przesyłania listów do grup dyskusyjnych

D. prowadzenia konwersacji w konsoli tekstowej

IRC, czyli Internet Relay Chat, to całkiem fajny protokół do czatowania w czasie rzeczywistym, używający konsoli tekstowej. W odróżnieniu od e-maila czy wiadomości głosowych, IRC skupia się na interaktywnych rozmowach w kanałach tematycznych, co naprawdę sprzyja dyskusjom i wspólnemu działaniu. Można go spotkać w różnych sytuacjach, na przykład zespoły programistyczne korzystają z niego do szybkiej wymiany pomysłów, a różne społeczności online organizują wydarzenia. Choć może się wydawać staroświecki, to ma nadal swoich zwolenników, bo jest prosty w obsłudze i nie potrzebuje zbyt dużo zasobów. Istnieją też standardy, takie jak RFC 1459, które mówią, jak to wszystko powinno działać, co sprawia, że różne klienty i serwery mogą ze sobą współpracować. Dzięki otwartym standardom, IRC jest elastycznym narzędziem, które można dostosować do wielu różnych zastosowań, zarówno w pracy, jak i w życiu osobistym.

Pytanie 2

Obudowa oraz wyświetlacz drukarki fotograficznej są bardzo zabrudzone. W celu ich oczyszczenia, należy zastosować

A. wilgotną ściereczkę oraz pianki do czyszczenia plastiku

B. mokrą chusteczkę oraz sprężone powietrze z rurką przedłużającą zasięg

C. suchą chusteczkę oraz patyczki do czyszczenia

D. ściereczkę nasączoną IPA oraz smar

Stosowanie mokrej chusteczki oraz sprężonego powietrza z rurką zwiększającą zasięg może wydawać się praktyczne, jednak takie podejście niesie ze sobą ryzyko uszkodzenia delikatnych elementów urządzenia. Mokre chusteczki, zwłaszcza te przeznaczone do innych zastosowań, mogą zawierać substancje chemiczne, które są nieodpowiednie do czyszczenia elektroniki i mogą pozostawić smugi lub uszkodzić powłokę wyświetlacza. Sprężone powietrze może być użyteczne do usuwania kurzu z trudno dostępnych miejsc, ale jego stosowanie na powierzchniach wrażliwych, jak wyświetlacze, może prowadzić do ich uszkodzenia poprzez nadmierne ciśnienie lub nawet wprowadzenie wilgoci. W przypadku ściereczki nasączonej IPA oraz środka smarującego również pojawia się problem, ponieważ izopropanol w nadmiarze może rozpuścić niektóre rodzaje powłok ochronnych na wyświetlaczach. Zastosowanie smaru na powierzchniach, które nie wymagają smarowania, prowadzi do zbierania kurzu i brudu, co w dłuższym czasie może wpłynąć na funkcjonalność urządzenia. Suche chusteczki i patyczki do czyszczenia mogą wydawać się bezpieczną opcją, ale mogą powodować zarysowania, zwłaszcza jeśli patyczki są zbyt sztywne. Typowe błędy w myśleniu przy wyborze metody czyszczenia to brak analizy materiałów, które używamy, oraz niewłaściwe dopasowanie środków do konkretnego typu urządzenia. Dobrą praktyką jest zawsze wybieranie produktów stworzonych z myślą o elektronice, co zapewnia skuteczne i bezpieczne czyszczenie.

Pytanie 3

Aby odzyskać dane z dysku, który został sformatowany, warto użyć programu typu

A. IRC

B. p2p

C. recovery

D. sniffer

Odpowiedź "recovery" jest poprawna, ponieważ programy typu recovery (odzyskiwania danych) są specjalnie zaprojektowane do przywracania utraconych lub usuniętych plików z dysków twardych, które zostały sformatowane lub usunięte. Proces formatowania dysku nie usuwa fizycznie danych, lecz jedynie oznacza obszary dysku jako dostępne do zapisu. Programy do odzyskiwania danych potrafią skanować dysk w poszukiwaniu pozostałości plików oraz ich struktur, co umożliwia ich przywrócenie. Przykładem popularnych narzędzi są Recuva, EaseUS Data Recovery Wizard oraz TestDisk, które są stosowane w praktyce zarówno przez specjalistów IT, jak i użytkowników indywidualnych. W branży informatycznej standardem jest również wykonywanie regularnych kopii zapasowych, co może znacząco ułatwić proces odzyskiwania danych. W sytuacji, gdy dane zostały utracone, zaleca się nie zapisywać nowych informacji na danym dysku, aby zwiększyć szanse na odzyskanie danych.

Pytanie 4

Usługa, umożliwiająca zdalną pracę na komputerze z systemem Windows z innego komputera z systemem Windows, który jest połączony z tą samą siecią lub z Internetem, to

A. serwer plików

B. FTP

C. pulpit zdalny

D. DHCP

Usługa pulpitu zdalnego pozwala użytkownikom na zdalny dostęp do komputerów z systemem Windows, co jest szczególnie użyteczne w kontekście pracy zdalnej, obsługi technicznej czy szkoleń online. Pulpit zdalny wykorzystuje protokół RDP (Remote Desktop Protocol), który umożliwia przesyłanie obrazu ekranu oraz danych wejściowych (takich jak mysz i klawiatura) pomiędzy komputerem lokalnym a zdalnym. Dzięki temu użytkownik może korzystać z pełnej funkcjonalności zdalnego systemu, jakby siedział bezpośrednio przed nim. Przykłady zastosowania obejmują umożliwienie pracownikom pracy zdalnej z biura, co zwiększa elastyczność i wydajność pracy, a także udzielanie wsparcia technicznego przez specjalistów IT. W praktyce, aby skonfigurować pulpit zdalny, użytkownicy muszą upewnić się, że odpowiednie ustawienia w systemie operacyjnym są aktywne, a także że porty sieciowe są odpowiednio skonfigurowane w zaporze sieciowej. Ponadto, stosowanie dobrych praktyk w zakresie bezpieczeństwa, takich jak korzystanie z silnych haseł oraz dwuskładnikowej autoryzacji, jest kluczowe dla ochrony danych podczas korzystania z pulpitu zdalnego.

Pytanie 5

Wskaż komponent, który nie jest zgodny z płytą główną o parametrach przedstawionych w tabeli.

A. Pamięć RAM: Corsair Vengeance LPX, DDR4, 2x16GB, 3000MHz, CL15 Black

B. Procesor: INTEL CORE i3-4350, 3.60 GHz, x2/4, 4 MB, 54W, HD 4600, BOX, s-1150

C. Monitor: Dell, 34”, 1x DisplayPort, 1x miniDP, 2x USB 3.0 Upstream, 4x USB 3.0 Downstream

D. Karta graficzna: Gigabyte GeForce GTX 1050 OC, 2GB, GDDR5, 128 bit, PCI-Express 3.0 x16

Procesor INTEL CORE i3-4350 nie jest kompatybilny z płytą główną GIGABYTE o oznaczeniu S-AM3+, ponieważ posiada złącze socket LGA 1150. W kontekście budowy komputera, wybór odpowiedniego procesora jest kluczowy, gdyż każda płyta główna obsługuje określone modele procesorów, które muszą pasować do jej gniazda. Zastosowanie procesora niezgodnego ze standardem płyty głównej skutkuje brakiem możliwości jego zainstalowania i funkcjonowania. W branży IT przyjęto, że dobrą praktyką jest zawsze sprawdzanie tabeli zgodności komponentów przed zakupem. Na przykład, użycie procesora AMD na płycie głównej zaprojektowanej dla procesorów Intel jest niemożliwe bez względu na inne parametry. Dlatego zawsze należy zwracać uwagę na specyfikacje techniczne i upewnić się, że wszystkie komponenty są ze sobą kompatybilne, co zapewnia prawidłowe działanie systemu oraz optymalną wydajność.

Pytanie 6

Co symbolizuje graficzny znak przedstawiony na ilustracji?

A. zamknięty kanał kablowy

B. gniazd telekomunikacyjne

C. główny punkt dystrybucyjny

D. otwarty kanał kablowy

Symbole używane w dokumentacji technicznej są kluczowe dla zrozumienia planów i schematów instalacji teletechnicznych. Otwarty kanał kablowy, mimo że jest często używany do prowadzenia przewodów, zwykle oznaczany jest w inny sposób, bardziej przypominający prostokątną ramkę, co pozwala na łatwe wyróżnienie na planach. Zamknięte kanały kablowe, takie jak korytka czy rynny, też mają różne oznaczenia w zależności od ich specyfiki i zastosowania, co jest regulowane przez normy takie jak EN 50085. Z kolei główny punkt dystrybucyjny, będący centralnym elementem sieci telekomunikacyjnej, gdzie zbiegają się główne linie transmisyjne, zwykle oznaczany jest bardziej złożonym symbolem, często z dodatkowymi opisami technicznymi. Błędne zrozumienie symboli może prowadzić do nieprawidłowej instalacji lub konfiguracji systemów telekomunikacyjnych, co z kolei skutkuje problemami z łącznością lub niespełnieniem norm bezpieczeństwa i funkcjonalności. Dlatego tak istotne jest dokładne zaznajomienie się ze standardami oznaczeń, co pozwala na efektywne planowanie i realizację projektów zgodnie z wymaganiami branżowymi. Znajomość różnic w symbolach i ich zastosowaniach jest niezbędna dla specjalistów zajmujących się projektowaniem i instalacją systemów telekomunikacyjnych, aby uniknąć typowych błędów myślowych i nieporozumień w interpretacji dokumentacji technicznej. Prawidłowa interpretacja symboli jest kluczowa dla zapewnienia, że wszystkie elementy infrastruktury są zainstalowane zgodnie z planem i działają optymalnie.

Pytanie 7

Na dysku obok systemu Windows zainstalowano system Linux Ubuntu. W celu ustawienia kolejności uruchamiania systemów operacyjnych, konieczna jest modyfikacja zawartości

A. boot.ini

B. /etc/grub.d

C. /etc/inittab

D. bcdedit

Odpowiedź z katalogiem /etc/grub.d jest jak najbardziej na miejscu. To właśnie tam znajdziesz skrypty, które GRUB, czyli nasz system do bootowania, wykorzystuje do uruchamiania systemów operacyjnych w Linuxie. GRUB daje nam możliwość ustawienia, które systemy mają się uruchamiać najpierw, a także wybór konkretnego systemu na starcie. Jak chcesz zmienić kolejność bootowania, to musisz edytować pliki w tym katalogu albo sam plik grub.cfg, który powstaje na podstawie tych skryptów. Zawsze warto przed jakimikolwiek zmianami zrobić backup, żeby w razie czego mieć co przywrócić, jeśli coś pójdzie nie tak. No i pamiętaj, że po zmianach w plikach konfiguracyjnych trzeba uruchomić 'update-grub', żeby wszystkie zmiany zadziałały. Moim zdaniem, znajomość GRUBa i katalogu /etc/grub.d jest naprawdę ważna, jeśli chcesz dobrze zarządzać systemem Linux i jego różnymi wersjami.

Pytanie 8

Na ilustracji pokazano komponent, który stanowi część

A. napędu CD-ROM

B. drukarki igłowej

C. plotera

D. HDD

Element przedstawiony na rysunku to typowa część składana HDD, czyli dysku twardego. Dyski twarde wykorzystują złożone mechanizmy do przechowywania i odczytywania informacji, które są zapisywane na obracających się talerzach magnetycznych. Prezentowany element najprawdopodobniej jest częścią mechanizmu napędowego, który odpowiada za precyzyjne obracanie talerzy. Obrót ten jest kluczowy dla prawidłowego działania dysku, ponieważ głowice odczytu i zapisu muszą mieć dostęp do odpowiednich sektorów na talerzach. W nowoczesnych dyskach HDD stosuje się również technologie poprawiające precyzję i szybkość odczytu danych, takie jak systemy servo. Te mechanizmy pozwalają na dokładne pozycjonowanie głowic, co jest niezbędne dla optymalnej wydajności dysku. W przemyśle standardem jest również stosowanie technologii SMART do monitorowania stanu dysków twardych, co pozwala na wczesne wykrywanie potencjalnych awarii i przedłużenie żywotności urządzenia. HDD to wciąż powszechnie stosowane rozwiązanie w wielu systemach komputerowych, gdzie niezawodność i pojemność są kluczowe, mimo że w ostatnich latach rośnie popularność szybszych dysków SSD.

Pytanie 9

Regulacje dotyczące konstrukcji systemu okablowania strukturalnego, parametry kabli oraz procedury testowania obowiązujące w Polsce są opisane w normach

A. EN 50167

B. PN-EN 50173

C. PN-EN 50310

D. EN 50169

Norma PN-EN 50173 odnosi się do systemów okablowania strukturalnego w budynkach i przestrzeniach biurowych. Określa ona zasady projektowania, instalacji oraz testowania okablowania, co jest fundamentalne dla zapewnienia wysokiej jakości infrastruktury telekomunikacyjnej. W ramach tej normy opisano różne klasy okablowania, jak również wymagania dotyczące parametrów kabli, takich jak pasmo przenoszenia, tłumienie sygnału czy odporność na zakłócenia. Dzięki zastosowaniu tych norm, inżynierowie mogą projektować sieci, które będą zgodne z aktualnymi standardami technicznymi, co przekłada się na ich niezawodność i wydajność. Przykładem zastosowania tej normy może być projektowanie systemu LAN w nowo powstającym biurowcu, gdzie odpowiednie kable są dobrane na podstawie specyfikacji z PN-EN 50173, co zapewnia ich optymalne działanie w przyszłości.

Pytanie 10

Narzędzie w systemie Windows umożliwiające monitorowanie prób logowania do systemu to dziennik

A. zabezpieczeń

B. Setup

C. System

D. aplikacji

Odpowiedź "zabezpieczeń" jest poprawna, ponieważ to właśnie dziennik zabezpieczeń w systemie Windows rejestruje wszystkie zdarzenia związane z bezpieczeństwem, w tym próby logowania. Dziennik ten zawiera informacje o skutecznych i nieudanych próbach logowania, co jest kluczowe dla monitorowania i analizy incydentów związanych z bezpieczeństwem. Administratorzy systemów mogą korzystać z tego dziennika do identyfikacji podejrzanych działań, takich jak wielokrotne nieudane próby logowania, które mogą wskazywać na próby włamania. Aby uzyskać dostęp do dziennika zabezpieczeń, można użyć narzędzia 'Podgląd zdarzeń', które pozwala na przeszukiwanie, filtrowanie i analizowanie zarejestrowanych zdarzeń. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie tego dziennika, co w połączeniu z innymi metodami zabezpieczeń, takimi jak stosowanie silnych haseł i autoryzacji wieloskładnikowej, może znacząco zwiększyć poziom ochrony systemu.

Pytanie 11

W systemie oktalnym liczba heksadecymalna 1E2F16 ma zapis w postaci

A. 17057

B. 7277

C. 7727

D. 74274

Wybór niewłaściwych odpowiedzi na pytanie o konwersję liczby heksadecymalnej 1E2F16 na system oktalny może wynikać z kilku typowych błędów poznawczych. Często myli się kolejność konwersji, zakładając, że można bezpośrednio zamienić system heksadecymalny na oktalny bez pośredniego przeliczenia na system dziesiętny lub binarny. Tego rodzaju pomyłki prowadzą do zafałszowania wyników. Inne alternatywy, takie jak 7277 czy 7727, mogą wynikać z błędnego przeliczenia wartości heksadecymalnej na dziesiętną, gdzie użytkownik pomija istotne cyfry lub źle interpretuje ich wagę. Warto zwrócić uwagę, że przekształcanie liczb w różnych systemach liczbowych wymaga znajomości podstawowych zasad arytmetyki oraz reguł konwersji. W systemie heksadecymalnym każda cyfra reprezentuje wartość od 0 do 15, gdzie litery A-F odpowiadają wartościom 10-15. Dlatego, błędna interpretacja tych wartości prowadzi do nieprawidłowych wyników. Z kolei odpowiedzi takie jak 17057, mogą być wynikiem poprawnego zrozumienia konwersji, ale na etapie błędnego przeliczenia. W praktyce, aby uniknąć takich pomyłek, warto korzystać z dedykowanych narzędzi lub programów, które automatyzują ten proces konwersji, co pozwala na zachowanie dokładności i minimalizację ryzyka błędów.

Pytanie 12

Który standard sieci lokalnej określa dostęp do medium w oparciu o token (żeton)?

A. IEEE 802.2

B. IEEE 802.3

C. IEEE 802.1

D. IEEE 802.5

Standardy IEEE 802.2, IEEE 802.3 i IEEE 802.1 różnią się znacząco od IEEE 802.5 w kontekście zarządzania dostępem do medium. IEEE 802.2, znany jako Logical Link Control (LLC), definiuje warstwę kontrolną, która zarządza komunikacją w sieciach. Nie zajmuje się on jednak bezpośrednio dostępem do medium, lecz współpracuje z innymi standardami, takimi jak Ethernet, który jest obsługiwany przez IEEE 802.3. Ethernet opiera się na metodzie CSMA/CD (Carrier Sense Multiple Access with Collision Detection), co oznacza, że urządzenia nasłuchują medium, a w przypadku wykrycia kolizji ponownie próbują wysłać dane. Taki model nie zapewnia tak skutecznej kontroli dostępu jak token ring, co może prowadzić do większej liczby kolizji w zatłoczonych sieciach. Z kolei IEEE 802.1 dotyczy głównie architektury sieciowej oraz protokołów zarządzania, takich jak VLAN, i nie ma bezpośredniego wpływu na metody dostępu do medium. Często błędnie zakłada się, że wszystkie standardy sieciowe związane z LAN są sobie równoważne, jednakże różnice w mechanizmach dostępu mogą prowadzić do znacznych różnic w wydajności i stabilności sieci. Zrozumienie tych standardów i ich zastosowań jest kluczowe dla projektowania efektywnych i niezawodnych systemów sieciowych.

Pytanie 13

Ile maksymalnie dysków twardych można bezpośrednio podłączyć do płyty głównej, której fragment specyfikacji jest przedstawiony w ramce?

A. 2

B. 5

C. 8

D. 4

Płyta główna wyposażona jest w pięć portów SATA 3.0 które umożliwiają podłączenie pięciu dysków twardych. Specyfikacja SATA 3.0 oferuje prędkość transferu danych do 6 Gb/s co jest istotne przy pracy z dużymi plikami lub aplikacjami wymagającymi dużej przepustowości danych. W praktyce takie porty są wykorzystywane nie tylko do podłączania dysków HDD czy SSD ale także do napędów optycznych co zwiększa wszechstronność zastosowania płyty. Ważnym aspektem jest również możliwość tworzenia macierzy RAID co pozwala na zwiększenie wydajności lub bezpieczeństwa przechowywania danych. Standard SATA 3.0 jest szeroko stosowany i zgodny z wcześniejszymi generacjami co oznacza że istnieje możliwość podłączania starszych urządzeń przy zachowaniu kompatybilności. Wybór płyty z wystarczającą liczbą portów SATA jest kluczowy w planowaniu rozbudowy komputera szczególnie w środowiskach profesjonalnych gdzie zapotrzebowanie na przestrzeń dyskową dynamicznie się zmienia. Dobre praktyki branżowe obejmują również przemyślane zarządzanie kablami i przestrzenią wewnątrz obudowy co ma znaczenie dla optymalizacji przepływu powietrza i tym samym chłodzenia podzespołów.

Pytanie 14

Co umożliwia połączenie trunk dwóch przełączników?

A. ustawienie agregacji portów, co zwiększa przepustowość między przełącznikami

B. zablokowanie wszystkich zbędnych połączeń na danym porcie

C. przesyłanie ramek z różnych wirtualnych sieci lokalnych w jednym łączu

D. zwiększenie przepustowości połączenia poprzez użycie dodatkowego portu

Połączenie typu trunk między przełącznikami pozwala na przesyłanie ramek z wielu wirtualnych sieci lokalnych (VLAN) przez jedno łącze. Standard IEEE 802.1Q definiuje sposób oznaczania ramek Ethernetowych, które muszą być przesyłane do różnych VLAN-ów. Dzięki temu rozwiązaniu można zredukować liczbę potrzebnych fizycznych połączeń między przełącznikami, co zwiększa efektywność wykorzystania infrastruktury sieciowej. Przykładowo, w dużych środowiskach, takich jak biura korporacyjne, trunking jest niezbędny do zapewnienia komunikacji pomiędzy różnymi działami, które korzystają z różnych VLAN-ów. W praktyce, trunking umożliwia także lepsze zarządzanie ruchem sieciowym i segregację danych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa i wydajności sieci. Zastosowanie trunkingów jest kluczowe w architekturze sieciowej, zwłaszcza w kontekście rozwiązań opartych na wirtualizacji, gdzie wiele VLAN-ów może współistnieć w tym samym środowisku fizycznym.

Pytanie 15

Złącze umieszczone na płycie głównej, które umożliwia podłączanie kart rozszerzeń o różnych ilościach pinów, w zależności od wersji, nazywane jest

A. PCI

B. PCI Express

C. AGP

D. ISA

Wybór innych złączy, takich jak PCI, ISA czy AGP, wskazuje na niepełne zrozumienie ewolucji interfejsów rozszerzeń w komputerach. Standard PCI (Peripheral Component Interconnect) był powszechnie wykorzystywany przed pojawieniem się PCI Express. Oferował on równoległy transfer danych, co ograniczało jego przepustowość. Choć był szeroko stosowany, szybko stał się niewystarczający w obliczu rosnących wymagań dotyczących prędkości przesyłania danych w nowoczesnych aplikacjach. Z kolei ISA (Industry Standard Architecture) jest jeszcze starszym standardem, który dominował w latach 80. i 90. XX wieku, ale jego ograniczenia w zakresie przepustowości i możliwości były zbyt duże, aby sprostać współczesnym wymaganiom. AGP (Accelerated Graphics Port) był złączem zaprojektowanym specjalnie dla kart graficznych, ale również zostało zastąpione przez PCI Express, które oferuje znacznie lepsze osiągi dzięki architekturze szeregowej. Wybierając te starsze złącza, można trafić na istotne ograniczenia w wydajności oraz problemy z kompatybilnością z nowoczesnymi komponentami. Dlatego, aby zbudować nowoczesny system komputerowy, warto korzystać z PCIe, co zapewnia dużą elastyczność i możliwość rozwoju.

Pytanie 16

Ile jest klawiszy funkcyjnych na klawiaturze w układzie QWERTY?

A. 12

B. 14

C. 10

D. 8

Na standardowej klawiaturze QWERTY znajduje się 12 klawiszy funkcyjnych, które są umieszczone w górnej części klawiatury. Klawisze te są oznaczone F1 do F12 i pełnią różnorodne funkcje, które mogą być wykorzystywane w różnych aplikacjach. Na przykład, klawisz F1 często służy do otwierania pomocy w programach, podczas gdy F5 zazwyczaj odświeża stronę internetową w przeglądarkach. Funkcjonalność tych klawiszy może się różnić w zależności od oprogramowania, ale ich uniwersalność sprawia, że są niezwykle przydatne w codziennej pracy. W wielu profesjonalnych środowiskach, takich jak programowanie czy projektowanie graficzne, umiejętność wykorzystania klawiszy funkcyjnych może znacząco zwiększyć efektywność użytkowników. Na przykład, w programach do edycji tekstu klawisze te mogą być skonfigurowane do wykonywania makr, co pozwala na automatyzację powtarzalnych zadań. Warto również zwrócić uwagę na to, że niektóre klawiatury mogą mieć dodatkowe funkcje przypisane do klawiszy funkcyjnych, co może zwiększać ich liczbę, ale standardowy układ oparty na QWERTY w kontekście klawiszy funkcyjnych pozostaje niezmienny.

Pytanie 17

Jaka jest prędkość przesyłania danych w standardzie 1000Base-T?

A. 1 GB/s

B. 1 MB/s

C. 1 Gbit/s

D. 1 Mbit/s

Odpowiedzi 1 Mbit/s, 1 MB/s oraz 1 GB/s są nieprawidłowe i wynikają z nieporozumień dotyczących jednostek miary oraz standardów transmisji danych. Odpowiedź 1 Mbit/s jest znacznie poniżej rzeczywistej prędkości oferowanej przez standard 1000Base-T. 1 Mbit/s oznacza prędkość transmisji wynoszącą jedynie 1 milion bitów na sekundę, co jest typowe dla starszych technologii, jak np. 56k modem. Z kolei 1 MB/s odnosi się do prędkości 1 megabajta na sekundę, co w jednostkach bitowych daje równowartość 8 Mbit/s. Ta wartość również znacząco odbiega od rzeczywistej prędkości standardu 1000Base-T. W przypadku odpowiedzi 1 GB/s, choć zbliżona do prawidłowej wartości, wprowadza w błąd ponieważ 1 GB/s to równowartość 8 Gbit/s, co przewyższa możliwości technologiczne przyjęte w standardzie 1000Base-T. Takie nieprecyzyjne interpretacje jednostek mogą prowadzić do błędnych wyborów przy projektowaniu sieci, co w efekcie wpływa na wydajność i koszty. Ważne jest, aby w kontekście technologii sieciowych znać różnice między jednostkami miary (bit, bajt) oraz zrozumieć ich zastosowanie w praktyce. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe nie tylko dla inżynierów sieci, ale również dla menedżerów IT, którzy odpowiedzialni są za wdrażanie efektywnych rozwiązań w obszarze infrastruktury sieciowej.

Pytanie 18

Który z protokołów funkcjonuje w warstwie aplikacji modelu ISO/OSI, umożliwiając wymianę informacji kontrolnych między urządzeniami sieciowymi?

A. DNS

B. SMTP

C. SNMP

D. POP3

DNS (Domain Name System) to protokół, który odpowiada za tłumaczenie nazw domenowych na adresy IP. Choć pełni ważną rolę w internecie, jego głównym celem jest zapewnienie użytkownikom łatwego dostępu do zasobów sieciowych, a nie wymiana informacji kontrolnych pomiędzy urządzeniami. Dlatego nie może być uznany za protokół zarządzania w sieciach. POP3 (Post Office Protocol version 3) to protokół używany do pobierania wiadomości e-mail z serwera na klienta. Z kolei SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) odpowiada za wysyłkę wiadomości e-mail. Oba te protokoły działają w obszarze usług pocztowych i nie są związane z zarządzaniem urządzeniami w sieci. Typowy błąd w rozumieniu tego zagadnienia to mylenie funkcji protokołów aplikacyjnych, co prowadzi do niewłaściwego przypisania ich zastosowań do kontekstu zarządzania siecią. W praktyce, nie mając pełnej wiedzy na temat funkcji SNMP, można zakładać, że inne protokoły oparte na aplikacji mogą pełnić podobne zadania, co jest błędnym założeniem. Właściwe zrozumienie celu i funkcji każdego z protokołów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami i zapewnienia ich prawidłowego działania.

Pytanie 19

W celu zapewnienia jakości usługi QoS, w przełącznikach warstwy dostępu stosuje się mechanizm

A. określania liczby urządzeń, które mogą łączyć się z danym przełącznikiem

B. zastosowania kilku portów jako jednego logicznego połączenia jednocześnie

C. zapobiegającego występowaniu pętli w sieci

D. nadawania wyższych priorytetów niektórym typom danych

Mechanizmy mające na celu zapewnienie jakości usług (QoS) różnią się znacząco w zależności od zastosowanych technologii oraz specyfiki sieci. Wybór odpowiedzi, które koncentrują się na takich kwestiach jak liczba urządzeń łączących się z przełącznikiem czy zapobieganie powstawaniu pętli, nie odnoszą się bezpośrednio do fundamentalnych zasad zarządzania ruchem danych w sieci. Odpowiedź dotycząca liczby urządzeń sugeruje, że ograniczenie liczby podłączonych klientów może mieć wpływ na QoS, jednak nie wpływa to bezpośrednio na priorytetyzację danych, która jest kluczowa dla utrzymania wysokiej jakości usług w warunkach dużego obciążenia sieci. Również koncepcja wykorzystywania kilku portów jako jednego łącza logicznego, chociaż może poprawić przepustowość, nie ma wpływu na to, które dane są przesyłane w sposób priorytetowy. Kluczowym błędem jest zrozumienie, że QoS dotyczy nie tylko zarządzania szerokością pasma, ale przede wszystkim sposobu traktowania różnych typów ruchu. Mechanizmy zapobiegające pętli, takie jak STP (Spanning Tree Protocol), są istotne dla stabilności sieci, ale nie dotyczą zarządzania priorytetami danych. W rezultacie wybór odpowiedzi, które nie odnosi się do nadawania priorytetów danym, prowadzi do niepełnego zrozumienia istoty QoS oraz jej zastosowania w praktyce, co jest kluczowym elementem w projektowaniu i utrzymywaniu nowoczesnych sieci komputerowych.

Pytanie 20

Aby poprawić wydajność procesora serii Intel za pomocą 'podkręcania' (ang. overclocking), należy użyć procesora oznaczonego

A. literą B

B. literą K

C. literą U

D. literą Y

Odpowiedź literą K wskazuje na procesory Intel, które są fabrycznie odblokowane, co umożliwia ich podkręcanie, czyli overclocking. Procesory te są często wykorzystywane przez entuzjastów komputerowych oraz profesjonalnych graczy, którzy pragną maksymalizować wydajność swoich systemów. W praktyce, podkręcanie polega na zwiększeniu częstotliwości pracy rdzeni procesora ponad nominalne wartości, co skutkuje lepszą wydajnością w wymagających aplikacjach oraz grach. Standardowe narzędzia, takie jak Intel Extreme Tuning Utility (XTU), pozwalają na monitorowanie i dostosowanie parametrów pracy procesora w bezpieczny sposób. Warto również zauważyć, że niektóre procesory, oznaczone literami U lub Y, są zoptymalizowane pod kątem oszczędności energii i mobilności, co czyni je mniej odpowiednimi do podkręcania. Dlatego litera K w oznaczeniach procesorów Intel jest kluczowym wskaźnikiem dla tych, którzy pragną osiągnąć wyższą wydajność poprzez overclocking.

Pytanie 21

Jakie urządzenie pozwala na podłączenie drukarki, która nie ma karty sieciowej, do lokalnej sieci komputerowej?

A. Koncentrator

B. Serwer wydruku

C. Punkt dostępu

D. Regenerator

Serwer wydruku to urządzenie, które umożliwia podłączenie drukarki do lokalnej sieci komputerowej, nawet jeśli sama drukarka nie ma wbudowanej karty sieciowej. Serwer wydruku działa jako most łączący drukarkę z siecią, dzięki czemu użytkownicy w sieci mogą korzystać z niej bezpośrednio. Serwery wydruku mogą obsługiwać wiele drukarek, co czyni je idealnym rozwiązaniem w biurach i środowiskach, gdzie dostęp do drukowania jest wymagany dla wielu użytkowników. Zastosowanie serwera wydruku pozwala na centralizację zarządzania drukiem, co ułatwia monitorowanie zasobów oraz kontrolowanie kosztów. Dzięki zastosowaniu standardów takich jak IPP (Internet Printing Protocol), serwer wydruku może być łatwo skonfigurowany do działania w różnych systemach operacyjnych i środowiskach sieciowych, co zwiększa jego użyteczność i elastyczność w zastosowaniach biurowych oraz domowych. Dodatkowo, wiele nowoczesnych serwerów wydruku oferuje funkcje takie jak skanowanie i kopiowanie, co dodatkowo zwiększa ich funkcjonalność.

Pytanie 22

Jakie jest oznaczenie sieci, w której funkcjonuje host o IP 10.10.10.6 klasy A?

A. 10.10.0.0

B. 10.255.255.255

C. 10.10.10.255

D. 10.0.0.0

Adres 10.0.0.0 jest prawidłowym adresem sieci dla hosta o adresie IP 10.10.10.6, ponieważ ten adres IP należy do klasy A. W klasie A, adresy IP są zdefiniowane w taki sposób, że pierwsze 8 bitów (czyli pierwszy oktet) służy do identyfikacji sieci, a pozostałe 24 bity do identyfikacji hostów w tej sieci. W przypadku adresu 10.10.10.6, pierwszym oktetem jest 10, co oznacza, że sieć rozpoczyna się od 10.0.0.0, a wszystkie adresy w tej sieci zaczynają się od 10.x.x.x. W praktyce, adres 10.0.0.0 jest adresem sieci, a zakres adresów hostów w tej sieci wynosi od 10.0.0.1 do 10.255.255.254. Zgodnie z zasadami klasyfikacji adresów IP, adresy w klasie A mają dużą pojemność, co czyni je idealnymi dla dużych organizacji. Ważne jest, aby pamiętać, że adresy takie jak 10.10.0.0 czy 10.10.10.255 nie są poprawnymi adresami sieci dla danego hosta. Standardy takie jak RFC 1918 definiują zakresy adresów prywatnych, do których należy również adres 10.0.0.0, co czyni go idealnym do użytku wewnętrznego w sieciach korporacyjnych.

Pytanie 23

Metoda przekazywania tokena (ang. token) jest wykorzystywana w strukturze

A. magistrali

B. pierścienia

C. gwiazdy

D. kraty

Wybór odpowiedzi związanej z topologią gwiazdy, kraty, czy magistrali jest nietrafiony, ponieważ technika przekazywania żetonu nie jest związana z tymi strukturami. W topologii gwiazdy wszystkie urządzenia są podłączone do centralnego węzła, co sprawia, że każde urządzenie może komunikować się z innym, jednak w sposób niekontrolowany, co może prowadzić do kolizji. W przypadku topologii kraty, istnieje wiele połączeń między urządzeniami, co zwiększa redundancję, ale nie wykorzystuje zasady token passing. Podobnie, w topologii magistrali, gdzie wszystkie urządzenia są podłączone do wspólnego kabla, każde z nich ma równy dostęp do medium, co z kolei zwiększa ryzyko kolizji. Typowy błąd myślowy to mylenie różnych metod dostępu do medium transmisyjnego. W rzeczywistości, technika przekazywania żetonu skutecznie rozwiązuje problem kolizji poprzez wprowadzenie mechanizmu kontroli dostępu, co czyni ją idealną dla topologii pierścienia, ale nie dla pozostałych wymienionych topologii. W standardach i dobrych praktykach dotyczących sieci, znajomość różnych topologii oraz metod dostępu do medium jest kluczowa dla projektowania wydajnych i niezawodnych systemów komunikacyjnych.

Pytanie 24

W przypadku dłuższych przestojów drukarki atramentowej, pojemniki z tuszem powinny

A. zostać wyjęte z drukarki i umieszczone w szafie, bez dodatkowych zabezpieczeń

B. pozostać w drukarce, bez konieczności podejmowania dodatkowych działań

C. być zabezpieczone w specjalnych pudełkach, które zapobiegają zasychaniu dysz

D. pozostać w drukarce, którą należy osłonić folią

Zabezpieczenie pojemników z tuszem w specjalnych pudełkach uniemożliwiających zasychanie dysz jest kluczowym krokiem w utrzymaniu prawidłowej funkcjonalności drukarki atramentowej. Przy dłuższych przestojach tusz może wysychać, co prowadzi do zatykania dysz głowicy drukującej, a w konsekwencji do obniżenia jakości druku. Przykładem skutecznego rozwiązania jest stosowanie pojemników z tuszem, które są zaprojektowane z myślą o minimalizacji kontaktu z powietrzem. Dobre praktyki wskazują również, że należy unikać pozostawiania tuszu w otwartych opakowaniach, gdyż ekspozycja na wilgoć i zanieczyszczenia może znacznie obniżyć jego jakość. Ponadto, warto regularnie przeprowadzać czyszczenie głowicy drukującej, aby zapobiegać osadzaniu się tuszu w dyszach, zwłaszcza po dłuższych przerwach w użytkowaniu. Właściwe przechowywanie tuszu przyczynia się do wydłużenia jego trwałości i poprawy efektywności drukowania, co jest zgodne z rekomendacjami producentów sprzętu biurowego.

Pytanie 25

Internet Relay Chat (IRC) to protokół wykorzystywany do

A. przesyłania wiadomości e-mail

B. wysyłania wiadomości na forum dyskusyjne

C. transmisji głosu w sieci

D. przeprowadzania rozmów za pomocą interfejsu tekstowego

Internet Relay Chat (IRC) to protokół, który umożliwia użytkownikom prowadzenie rozmów w czasie rzeczywistym za pomocą tekstowych wiadomości. W odróżnieniu od innych form komunikacji, takich jak e-mail czy transmisja głosu, IRC opiera się na architekturze klient-serwer, gdzie użytkownicy łączą się z serwerem IRC, a następnie mogą uczestniczyć w kanałach tematyką, które ich interesują. Praktycznym zastosowaniem IRC jest organizowanie dyskusji na tematy techniczne, grupowych projektów programistycznych czy też wspólnych gier. Warto również zauważyć, że IRC wspiera wiele standardów, takich jak RFC 1459, które definiują jego podstawowe zasady działania. Dobre praktyki w korzystaniu z IRC obejmują przestrzeganie regulaminów kanałów, dbałość o kulturę dyskusji oraz efektywne zarządzanie dostępem do informacji, co przyczynia się do pozytywnej atmosfery w społecznościach online. IRC, mimo spadku popularności na rzecz nowoczesnych komunikatorów, wciąż jest wykorzystywany w niektórych środowiskach technicznych i gamingowych.

Pytanie 26

Przyczyną niekontrolowanego wypełnienia przestrzeni na dysku może być

A. zbyt małe jednostki alokacji plików

B. wirus komputerowy

C. niewłaściwie skonfigurowana pamięć wirtualna

D. częste defragmentowanie

Wirus komputerowy może być powodem niekontrolowanego zapełnienia dysku, ponieważ złośliwe oprogramowanie często generuje ogromne ilości danych, które mogą zajmować przestrzeń na dysku twardym. Przykładowo, wirusy mogą tworzyć duplikaty plików, pobierać niepożądane dane z internetu lub zainstalować dodatkowe oprogramowanie, które również zajmuje miejsce. W niektórych przypadkach, złośliwe oprogramowanie może wykorzystywać techniki takie jak keylogging, co prowadzi do zbierania danych w sposób, który może nie tylko zapełniać dysk, ale również stwarzać zagrożenie dla prywatności użytkownika. Aby skutecznie zapobiegać takim sytuacjom, zaleca się regularne skanowanie systemu antywirusowego, aktualizowanie oprogramowania oraz zachowanie ostrożności podczas pobierania plików z nieznanych źródeł. Przestrzeganie tych dobrych praktyk może pomóc w utrzymaniu systemu w dobrym stanie i ograniczeniu ryzyka związanym z wirusami.

Pytanie 27

Jakie jest odpowiednik maski 255.255.252.0 w postaci prefiksu?

A. /23

B. /25

C. /22

D. /24

Prefiksy /23, /24 i /25 są nieprawidłowe w kontekście maski 255.255.252.0, ponieważ dotyczą one różnych ilości zarezerwowanych bitów dla sieci. Prefiks /23 oznacza, że 23 bity są używane do identyfikacji sieci, co pozwala na 512 adresów IP, z czego 510 może być przypisanych hostom. Taki podział może być mylny, gdyż niektóre osoby mogą myśleć, że zbliżająca się ilość bitów do 24 oznacza, że prefiks będzie bardziej odpowiedni dla tej maski. Z kolei prefiks /24, który jest powszechnie używany w praktyce, rezerwuje 24 bity dla identyfikacji sieci i umożliwia jedynie 256 adresów IP, z czego 254 są dostępne dla hostów. Wiele osób myśli, że im więcej bitów w prefiksie, tym więcej hostów można mieć, co jest błędnym rozumowaniem. Prefiks /25, z kolei, rezerwuje już 25 bitów, co drastycznie zmniejsza liczbę dostępnych adresów do 128, a tylko 126 z nich może być przypisanych do urządzeń. Warto zauważyć, że przy wyborze maski sieciowej ważne jest, aby odpowiednio dostosować ją do potrzeb organizacji oraz przewidywanego rozwoju sieci. Zrozumienie różnic między tymi prefiksami i ich zastosowaniem jest kluczowe dla skutecznego projektowania i zarządzania sieciami IP.

Pytanie 28

Na przedstawionym rysunku znajduje się fragment dokumentacji technicznej płyty głównej GA-K8NF-9-RH rev. 2.x. Z tego wynika, że maksymalna liczba kart rozszerzeń, które można zamontować (pomijając interfejs USB), wynosi

A. 5

B. 3

C. 6

D. 2

Poprawna odpowiedź to 6 ponieważ na płycie głównej GA-K8NF-9-RH rev. 2.x dostępne są złącza rozszerzeń umożliwiające zamontowanie do sześciu kart rozszerzeń. Dokumentacja techniczna wskazuje na obecność jednego złącza PCI Express x16 które jest typowo wykorzystywane do instalacji kart graficznych co w praktyce umożliwia korzystanie z najnowszych technologii związanych z wyświetlaniem obrazu i obsługą multimediów. Dodatkowo dostępne są dwa złącza PCI Express x1 oraz trzy złącza PCI co daje łącznie sześć miejsc na różne karty rozszerzeń takie jak karty dźwiękowe sieciowe czy kontrolery pamięci masowej. Ważne jest aby zwrócić uwagę na standardy jak PCI Express który oferuje szybsze przesyłanie danych w porównaniu do starszego standardu PCI co jest korzystne dla wydajności systemu. W praktyce takie możliwości rozbudowy pozwalają na znaczną elastyczność w dostosowywaniu komputera do indywidualnych potrzeb użytkownika jak również na przyszłe modernizacje sprzętu co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży IT.

Pytanie 29

Na podstawie wskazanego cennika oblicz, jaki będzie łączny koszt brutto jednego podwójnego natynkowego gniazda abonenckiego w wersji dwumodułowej?

A. 32,00 zł

B. 25,00 zł

C. 28,00 zł

D. 18,00 zł

Błędy w odpowiedzi często wynikają z tego, że nie do końca rozumiesz, jak to wszystko zsumować. Zwykle coś umykają – może pomijamy jeden z elementów albo źle je łączymy. Kiedy skompletujemy dwumodułowe gniazdo abonenckie, musimy mieć na uwadze, że składa się ono z kilku rzeczy: puszki natynkowej, ramki z supportem, dwóch adapterów i dwóch modułów keystone. Każda część ma swoją cenę, więc brakuje tu zrozumienia, jak to wszystko policzyć. Jeśli pominiesz któryś element albo go źle zinterpretujesz, to możesz dostać błędne kwoty. Z moich doświadczeń wynika, że warto zawsze przyjrzeć się tym elementom, żeby dobrze zsumować koszty. Również ważne jest, by znać kontekst, w jakim te części są używane – chodzi o standardy, które wpływają na to, jak to całe gniazdo zadziała.

Pytanie 30

Jaką minimalną ilość pamięci RAM musi mieć komputer, aby móc uruchomić 64-bitowy system operacyjny Windows 7 w trybie graficznym?

A. 1GB

B. 2GB

C. 256MB

D. 512MB

Wybór jakiejkolwiek odpowiedzi, która wskazuje na ilość pamięci RAM mniejszą niż 2GB, jest błędny. W przypadku wersji 64-bitowej Windows 7, 256MB oraz 512MB są zdecydowanie niewystarczające do płynnego działania systemu operacyjnego. Systemy operacyjne, szczególnie te z bardziej zaawansowanym interfejsem graficznym, wymagają minimum 2GB RAM, aby efektywnie zarządzać aplikacjami i procesami. Wybór 1GB również nie spełnia norm wydajnościowych, ponieważ przy takiej ilości pamięci, użytkownik może napotkać liczne ograniczenia w działaniu aplikacji, co prowadzi do spowolnienia oraz zwiększonego ryzyka zawieszania się systemu. Często użytkownicy błędnie zakładają, że minimalna ilość pamięci RAM, która była wystarczająca dla starszych wersji systemów operacyjnych, będzie odpowiednia dla nowszych. Tego rodzaju myślenie jest mylne, ponieważ technologia ewoluuje, a wymagania sprzętowe wzrastają wraz z rozwojem oprogramowania. Przy obecnie powszechnie używanych aplikacjach, takich jak przeglądarki internetowe czy programy biurowe, które są bardziej zasobożerne, 2GB RAM to absolutne minimum, które powinno być brane pod uwagę przez osoby planujące instalację Windows 7 64-bit.

Pytanie 31

Po wykonaniu instalacji z domyślnymi parametrami system Windows XP NIE OBSŁUGUJE formatu systemu plików

A. NTFS

B. FAT32

C. FAT16

D. EXT

Wybór odpowiedzi FAT16, NTFS lub FAT32 wskazuje na niepełne zrozumienie różnic między systemami plików a ich obsługą przez system Windows XP. FAT16 i FAT32 to starsze systemy plików, które były szeroko stosowane w systemach operacyjnych Microsoftu. FAT16 obsługuje mniejsze dyski i partycje, a jego maksymalny rozmiar pliku wynosi 2 GB, co czyni go mało praktycznym w dobie nowoczesnych dysków twardych. FAT32 rozwiązuje wiele ograniczeń FAT16, umożliwiając obsługę większych partycji i plików do 4 GB, jednak wciąż nie ma funkcji takich jak zarządzanie uprawnieniami w plikach. NTFS, z drugiej strony, wprowadza zaawansowane mechanizmy zarządzania danymi, takie jak systemy uprawnień, szyfrowanie plików oraz możliwość odzyskiwania usuniętych danych. Użytkownicy mogą mieć skłonność do mylenia pojęcia obsługi systemów plików z ich wydajnością czy zastosowaniem, co prowadzi do błędnych wniosków. Warto zaznaczyć, że system Windows XP nie komunikuje się z systemem plików EXT, co jest kluczowe w kontekście wszechstronności i wymiany danych między różnymi systemami operacyjnymi. Zrozumienie tych różnic jest istotne, aby uniknąć problemów z dostępem do danych i ich zarządzaniem w złożonych środowiskach IT.

Pytanie 32

Aby ocenić stabilność systemu Windows Server, należy użyć narzędzia

A. Zasady grupy

B. Dziennik zdarzeń

C. Monitor niezawodności

D. Menedżer zadań

Dziennik zdarzeń, Menedżer zadań oraz Zasady grupy mogą wydawać się pomocne w monitorowaniu systemu, jednak każde z tych narzędzi ma swoje ograniczenia, które nie pozwalają na pełną ocenę stabilności systemu Windows Server. Dziennik zdarzeń jest narzędziem, które rejestruje zdarzenia w systemie, ale jego głównym celem jest dokumentacja różnych operacji i alertów, a nie kompleksowe monitorowanie stabilności. Użytkownicy mogą przeglądać zapisane zdarzenia, ale nie dostarcza ono analizy wydajności oraz długoterminowych trendów, które są kluczowe dla oceny stabilności systemu. Menedżer zadań jest narzędziem umożliwiającym monitorowanie bieżącej aktywności procesów i wydajności systemu, lecz jego funkcjonalność ogranicza się do jednorazowego przeglądania aktywności oraz nie oferuje wglądu w historię awarii czy problemów. Z kolei Zasady grupy dotyczą zarządzania politykami w systemach Windows i są używane do centralnego zarządzania konfiguracjami urządzeń i użytkowników, ale nie mają zastosowania w kontekście analizy stabilności systemu. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do wyboru tych narzędzi, polegają na myleniu ich funkcji z wymogami analizy stabilności. Użytkownicy mogą skupić się na pojedynczych aspektach monitorowania, zapominając, że ocena stabilności wymaga holistycznego podejścia, które uwzględnia zarówno dane historyczne, jak i obecne wydajności.

Pytanie 33

Protokół ARP (Address Resolution Protocol) pozwala na przekształcanie logicznych adresów z warstwy sieciowej na fizyczne adresy z warstwy

A. łącza danych

B. fizycznej

C. aplikacji

D. transportowej

Wybór odpowiedzi na poziomie aplikacji, transportowej czy fizycznej jest niepoprawny ze względu na specyfikę funkcji protokołu ARP, który działa na warstwie łącza danych. Protokół aplikacji koncentruje się na interakcji z użytkownikami i zarządzaniu danymi, ale nie ma na celu przetwarzania adresów sprzętowych. Protokół transportowy z kolei zajmuje się niezawodnością i kontrolą przepływu danych między urządzeniami, a nie ich adresowaniem na poziomie sprzętowym. Warstwa fizyczna dotyczy natomiast transmisji sygnałów przez medium komunikacyjne, co również nie jest związane z mapowaniem adresów IP na MAC. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków obejmują mylenie funkcji poszczególnych warstw w modelu OSI, co może wynikać z niedostatecznej wiedzy o architekturze sieci. Zrozumienie, jak każda warstwa współpracuje i jakie funkcje pełni, jest kluczowe dla prawidłowego postrzegania roli protokołu ARP. Dobrą praktyką jest zapoznanie się z dokumentacją dotyczącą protokołu ARP oraz modelu OSI, aby lepiej zrozumieć, jakie operacje są wykonywane na poszczególnych warstwach oraz ich wzajemne powiązania.

Pytanie 34

Analizując przedstawione wyniki konfiguracji zainstalowanych kart sieciowych w komputerze, można zauważyć, że

A. karta przewodowa dysponuje adresem MAC 8C-70-5A-F3-75-BC

B. interfejs Bluetooth otrzymał adres IPv4 192.168.0.102

C. karta bezprzewodowa nosi nazwę Net11

D. wszystkie karty mają możliwość uzyskania adresu IP w sposób automatyczny

Poprawna odpowiedź wskazuje, że wszystkie karty mogą uzyskać adres IP automatycznie co jest zgodne z informacjami pokazanymi w wynikach polecenia ipconfig. Funkcja DHCP czyli Dynamic Host Configuration Protocol jest włączona dla wszystkich kart sieciowych co oznacza że mogą one automatycznie otrzymać adres IP od serwera DHCP. Jest to kluczowe w wielu środowiskach biznesowych i domowych gdzie zarządzanie adresami IP dla każdego urządzenia ręcznie byłoby czasochłonne i podatne na błędy. Automatyczna konfiguracja IP przez DHCP jest zgodna z praktykami branżowymi które zalecają minimalizację interwencji użytkownika i redukcję błędów konfiguracji sieci. Dzięki DHCP urządzenia w sieci mogą łatwo zmieniać pozycję w ramach różnych sieci bez potrzeby ręcznego zmieniania ustawień sieciowych co zwiększa elastyczność i efektywność obsługi urządzeń mobilnych i stacjonarnych. Co więcej DHCP pozwala na centralne zarządzanie i monitorowanie ustawień sieciowych co jest przydatne w dużych organizacjach.

Pytanie 35

Jakie urządzenie sieciowe reprezentuje ten symbol graficzny?

A. Switch

B. Hub

C. Router

D. Access Point

Router to coś w rodzaju przewodnika w sieci, który kieruje pakiety z jednego miejsca do drugiego. W sumie to jego zadanie jest mega ważne, bo bez niego trudno by było przesyłać dane między naszą lokalną siecią a internetem. Jak działa? Sprawdza adresy IP w pakietach i wybiera najfajniejszą trasę, żeby dane dotarły tam, gdzie trzeba. Używa do tego różnych protokołów, jak OSPF czy BGP, które pomagają mu ustalać optymalne ścieżki. W domowych warunkach często pełni też funkcję firewalla, co zwiększa nasze bezpieczeństwo i pozwala na bezprzewodowy dostęp do netu. W korporacjach to z kolei kluczowe urządzenie do zarządzania siecią i ruchem danych między oddziałami firmy. Co ważne, przy konfiguracji routera warto pomyśleć o zabezpieczeniach jak filtrowanie adresów IP czy szyfrowanie, żeby nikt nieproszony się nie włamał. Generalnie, routery to podstawa w dużych firmach i centrach danych, bez nich nie byłoby tak łatwo zarządzać całym ruchem.

Pytanie 36

Niskopoziomowe formatowanie dysku IDE HDD polega na

A. tworzeniu partycji rozszerzonej

B. umieszczaniu programu rozruchowego w MBR

C. przeprowadzaniu przez producenta dysku

D. tworzeniu partycji podstawowej

Niskopoziomowe formatowanie dysku HDD to coś, co zazwyczaj robią producenci. To się różni od wysokopoziomowego formatowania, które jest robione przez system operacyjny. Niskopoziomowe tworzy fizyczne sektory na dysku i ustala ich strukturę, czyli ustawia, jak będą zorganizowane dane. To ważne, bo dzięki temu dysk może dobrze odczytywać i zapisywać informacje. W praktyce jednak, nikt z nas raczej tego nie robi, bo nowoczesne dyski są już fabrycznie gotowe. Takie formatowanie przydaje się jedynie w rzadkich sytuacjach, jak na przykład jak trzeba przygotować dysk do sprzedaży. Wtedy użytkownicy często używają specjalnych narzędzi, ale lepiej być ostrożnym, bo można coś zepsuć.

Pytanie 37

Programy CommView oraz WireShark są wykorzystywane do

A. badania pakietów przesyłanych w sieci

B. ochrony przesyłania danych w sieciach

C. mierzenia poziomu tłumienia w torze transmisyjnym

D. oceny zasięgu sieci bezprzewodowych

CommView i WireShark to narzędzia do analizy ruchu sieciowego, które pozwalają na szczegółowe monitorowanie pakietów przesyłanych w sieci komputerowej. Oprogramowanie to jest nieocenione w diagnostyce oraz w procesie zabezpieczania sieci. Dzięki nim administratorzy mogą identyfikować problemy z wydajnością, wykrywać nieautoryzowane dostępy oraz analizować ataki sieciowe. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której administrator zauważa, że sieć działa wolniej niż zwykle – używając WireShark, może zidentyfikować, które pakiety są przesyłane i jakie są ich czasy odpowiedzi. Narzędzia te są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak monitorowanie sieci w czasie rzeczywistym oraz stosowanie analizy ruchu do oceny bezpieczeństwa. Oprócz analizy, mogą one również wspierać różne protokoły, takie jak TCP/IP, co czyni je wszechstronnymi narzędziami dla specjalistów IT.

Pytanie 38

Jakie narzędzie w wierszu poleceń służy do testowania oraz diagnostyki serwerów DNS?

A. NSLOOKUP

B. CMD

C. DHCP

D. CHKDSK

Wybór odpowiedzi, która nie odnosi się właściwie do narzędzia administracyjnego do diagnostyki DNS, może prowadzić do poważnych nieporozumień związanych z zarządzaniem sieciami. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest protokołem, który automatycznie przypisuje adresy IP urządzeniom w sieci, ale nie ma żadnych funkcji związanych z testowaniem lub diagnozowaniem serwerów DNS. Użycie DHCP w kontekście diagnostyki DNS jest zatem mylne, ponieważ ten protokół nie obsługuje zapytań DNS, co jest kluczowe dla rozwiązywania problemów z nazwami domen. CMD (Command Prompt) to interfejs użytkownika, który umożliwia korzystanie z różnych poleceń systemowych, ale nie jest dedykowanym narzędziem do testowania DNS. Choć można w nim uruchomić NSLOOKUP, CMD sam w sobie nie ma funkcji diagnostycznych w kontekście DNS. CHKDSK (Check Disk) jest narzędziem służącym do analizy i naprawy błędów na dyskach twardych, i nie ma nic wspólnego z systemem DNS. Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z nieporozumień dotyczących funkcji poszczególnych narzędzi. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że każde narzędzie dostępne w wierszu polecenia ma zdolności diagnostyczne, co jest niezgodne z rzeczywistością. Rozumienie specyfiki i przeznaczenia każdego narzędzia w administracji systemami informatycznymi jest kluczowe dla efektywnej pracy w tej dziedzinie.

Pytanie 39

Jaką usługę należy zainstalować na systemie Linux, aby umożliwić bezpieczny zdalny dostęp?

A. tftp

B. rlogin

C. ssh

D. telnet

Wybór usług do zdalnego dostępu na serwerze Linux wymaga zrozumienia różnic pomiędzy protokołami oraz ich bezpieczeństwa. TFTP (Trivial File Transfer Protocol) jest protokołem przesyłania plików, który nie oferuje żadnego szyfrowania ani zabezpieczeń, co czyni go nieodpowiednim do zastosowań wymagających bezpiecznego dostępu. Telnet to kolejny protokół, który, mimo że umożliwia zdalne logowanie, przesyła dane w postaci niezaszyfrowanej. To oznacza, że wszelkie informacje, w tym hasła, mogą być podsłuchiwane przez osoby trzecie, co stawia pod znakiem zapytania bezpieczeństwo takiej komunikacji. Rlogin, podobnie jak Telnet, również nie zapewnia odpowiednich środków ochrony i nie jest już powszechnie stosowany ze względu na swoje wady związane z bezpieczeństwem. Wybierając jakiekolwiek rozwiązanie do zdalnego dostępu, należy kierować się standardami branżowymi, które coraz bardziej preferują szyfrowane połączenia. Używanie protokołów takich jak SSH, które zapewniają szyfrowanie danych i uwierzytelnianie użytkowników, jest nie tylko zalecane, ale wręcz konieczne w kontekście ochrony danych i zasobów serwerowych. Wybór nieodpowiednich protokołów do komunikacji zdalnej prowadzi do poważnych luk w bezpieczeństwie, co może skutkować nieautoryzowanym dostępem oraz narażeniem poufnych informacji.

Pytanie 40

Na zdjęciu widnieje

A. modem ISDN

B. kartę sieciową 4 portową

C. modem wewnętrzny

D. płytę przełącznika 4 portowego

Karta sieciowa 4 portowa to urządzenie pozwalające na podłączenie kilku urządzeń sieciowych do komputera lub serwera. Każdy z portów może obsługiwać połączenie sieciowe, co umożliwia zwiększenie przepustowości danych lub redundancję połączeń. Karty sieciowe są często stosowane w centrach danych i serwerowniach, gdzie wymagane są stabilne i szybkie połączenia sieciowe. W praktyce biznesowej karty te mogą być używane do dzielenia ruchu sieciowego pomiędzy różne sieci VLAN, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania siecią. Standardy takie jak IEEE 802.3 definiują specyfikacje techniczne dla kart sieciowych, co zapewnia ich kompatybilność z różnymi urządzeniami sieciowymi. Współczesne karty sieciowe często obsługują funkcje takie jak offloading TCP/IP, co odciąża procesor komputera i zwiększa wydajność systemu. Dzięki technologii PoE (Power over Ethernet) niektóre karty mogą również zasilać urządzenia zewnętrzne, co przyczynia się do redukcji okablowania w infrastrukturze sieciowej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej