Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 26 marca 2025 09:04
Data zakończenia: 26 marca 2025 09:34

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Zgodnie z normą EIA/TIA T568B, żyły pary odbiorczej w skrętce są pokryte izolatorem w kolorze

A. pomarańczowym i pomarańczowo-białym

B. niebieskim i niebiesko-białym

C. zielonym i biało-zielonym

D. brązowym i biało-brązowym

Wybór innych kolorów żył pary odbiorczej wskazuje na nieporozumienie związane z obowiązującymi standardami okablowania sieciowego. Odpowiedzi takie jak "brązowym i biało-brązowym", "niebieskim i niebiesko-białym" oraz "pomarańczowym i pomarańczowo-białym" odnoszą się do innych par przewodów w strukturze skrętki. Każda para kolorów ma swoje przyporządkowanie według standardu EIA/TIA T568B, a ich zrozumienie jest kluczowe dla prawidłowego działania sieci. Pary brązowa, niebieska i pomarańczowa są odpowiedzialne za inne funkcje w transmisji danych. Na przykład, para niebieska jest często używana w komunikacji Ethernet do przesyłania sygnałów danych, ale nie pełni roli pary odbiorczej. Powszechnym błędem jest mylenie kolorów par i ich funkcji, co może prowadzić do błędów w instalacji i obniżenia wydajności sieci. Niezrozumienie roli poszczególnych par kolorów może skutkować zakłóceniami sygnału, a w niektórych przypadkach nawet całkowitym brakiem łączności. Dlatego istotne jest, aby osoby zajmujące się instalacjami sieciowymi dokładnie zapoznały się z tymi standardami oraz praktykami ich stosowania, aby uniknąć typowych pułapek i osiągnąć optymalną wydajność sieci.

Pytanie 2

Tryb działania portu równoległego, oparty na magistrali ISA, pozwalający na transfer danych do 2.4 MB/s, przeznaczony dla skanerów i urządzeń wielofunkcyjnych, to

A. SPP

B. ECP

C. Bi-directional

D. Nibble Mode

Nibble Mode to sposób przesyłania danych w portach równoległych, który umożliwia transfer danych w blokach po 4 bity. Choć ten tryb może być użyty w niektórych starych urządzeniach, jego maksymalna prędkość transferu jest znacznie niższa niż ta oferowana przez ECP, sięgając jedynie około 0.5 MB/s. W przypadku skanerów i urządzeń wielofunkcyjnych, taka prędkość transferu staje się niewystarczająca, zwłaszcza w kontekście rosnących wymagań dotyczących szybkości i wydajności. SPP, czyli Standard Parallel Port, to kolejny sposób komunikacji, który, choć stosunkowo prosty, również nie jest w stanie dorównać ECP pod względem wydajności. SPP korzysta z jednokierunkowego transferu danych, co oznacza, że nie jest w stanie jednocześnie przesyłać danych w obie strony, co może znacząco wydłużać czas potrzebny na zakończenie operacji. Bi-directional, choć teoretycznie pozwala na dwukierunkową komunikację, również nie oferuje takiej prędkości transferu, jak ECP, co czyni go mniej efektywnym rozwiązaniem w przypadku bardziej zaawansowanych technologicznie urządzeń. Zrozumienie tych trybów pracy portów równoległych jest kluczowe, aby móc prawidłowo ocenić i wybrać odpowiednie rozwiązanie w kontekście wymagań sprzętowych i operacyjnych w nowoczesnych biurach oraz w zastosowaniach profesjonalnych.

Pytanie 3

Po włączeniu komputera wyświetlił się komunikat: Non-system disk or disk error. Replace and strike any key when ready. Co może być tego przyczyną?

A. uszkodzony kontroler DMA

B. brak pliku NTLDR

C. skasowany BIOS komputera

D. dyskietka włożona do napędu

Patrząc na inne odpowiedzi, można zauważyć, że uszkodzony kontroler DMA tak naprawdę nie ma związku z komunikatami, które dostajesz z brakiem systemu. Kontroler DMA to coś, co połącza pamięć z urządzeniami, ale nie zajmuje się uruchamianiem systemu. Owszem, może sprawiać inne kłopoty, ale nie te konkretne komunikaty. Z kolei brak pliku NTLDR, mimo że może dawać podobne błędy, ma więcej wspólnego z twardym dyskiem, na którym jest system. NTLDR to ważny plik, ale jeśli komunikat dotyczy dyskietki, to sprawa jest inna. A co do skasowanego BIOS-u, to też nie jest przyczyną tego błędu. Skasowany BIOS mógłby całkowicie uniemożliwić uruchomienie komputera, ale nie spowodowałby błędu z „Non-system disk”. Zrozumienie tego typu rzeczy jest naprawdę ważne w diagnozowaniu problemów z uruchamianiem komputerów. Każda z innych odpowiedzi może być związana z innymi kwestiami, ale nie dotyczy tej sytuacji opisanej w pytaniu.

Pytanie 4

Na ilustracji przedstawiono urządzenie sieciowe, którym jest

A. firewall

B. router

C. przełącznik

D. konwerter mediów

Router to kluczowe urządzenie w sieciach komputerowych służące do łączenia różnych sieci i przekazywania pakietów danych między nimi. Jego główną funkcją jest kierowanie ruchem w sieci na podstawie informacji zawartych w nagłówkach IP. Routery posiadają interfejsy sieciowe umożliwiające podłączenie do różnych typów mediów transmisyjnych takich jak Ethernet FastEthernet czy GigabitEthernet. Często są wyposażone w porty konsolowe do konfiguracji oraz sloty na karty pamięci umożliwiające zapisywanie konfiguracji czy aktualizacji oprogramowania. W praktyce routery są używane do łączenia sieci lokalnych z Internetem zarządzania ruchem w dużych sieciach korporacyjnych oraz zapewniania bezpiecznego przesyłu danych poprzez stosowanie protokołów VPN czy funkcji firewallowych. Dzięki zaawansowanym funkcjom zarządzania ruchem routery mogą priorytetyzować różne typy danych co jest kluczowe w zapewnieniu jakości usług QoS w sieciach korporacyjnych. Routery działają na trzecim poziomie modelu OSI co oznacza że są odpowiedzialne za przesyłanie danych na podstawie adresów IP co jest kluczowe w nowoczesnych architekturach sieciowych.

Pytanie 5

Które z poniższych twierdzeń na temat protokołu DHCP jest poprawne?

A. Jest to protokół dostępu do bazy danych

B. Jest to protokół transferu plików

C. Jest to protokół konfiguracji hosta

D. Jest to protokół trasowania

Zrozumienie, czym jest protokół DHCP, jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania sieciami komputerowymi. Wybór odpowiedzi związanych z przesyłaniem plików, routowaniem czy dostępem do bazy danych wskazuje na nieporozumienia dotyczące podstawowych funkcji, jakie pełnią różne protokoły. Protokół przesyłania plików, jak FTP (File Transfer Protocol), jest zaprojektowany do transferu plików pomiędzy systemami, a nie do zarządzania adresami IP czy konfiguracją urządzeń. Z kolei protokoły routingu, takie jak OSPF (Open Shortest Path First) czy BGP (Border Gateway Protocol), są odpowiedzialne za definiowanie tras przesyłania pakietów w sieci, a nie za automatyczną konfigurację hostów. Protokół dostępu do bazy danych, na przykład SQL, służy do komunikacji z bazami danych, a nie do konfigurowania urządzeń sieciowych. Pojawienie się tych nieprawidłowych odpowiedzi może wynikać z zamieszania dotyczącego funkcji różnych protokołów sieciowych. Użytkownicy często mylą protokoły, co prowadzi do błędnych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, że DHCP koncentruje się na automatyzacji konfiguracji sieci, co jest zupełnie innym zadaniem niż przesyłanie plików, routing czy dostęp do baz danych. Właściwe rozróżnienie tych protokołów jest niezbędne w kontekście projektowania i utrzymania efektywnych i bezpiecznych sieci komputerowych.

Pytanie 6

W tabeli zaprezentowano specyfikacje czterech twardych dysków. Dysk, który oferuje najwyższą średnią prędkość odczytu danych, to

Pojemność	320 GB	320 GB	320 GB	320 GB
Liczba talerzy	2	3	2	2
Liczba głowic	4	6	4	4
Prędkość obrotowa	7200 obr./min	7200 obr./min	7200 obr./min	7200 obr./min
Pamięć podręczna	16 MB	16 MB	16 MB	16 MB
Czas dostępu	8.3 ms	8.9 ms	8.5 ms	8.6 ms
Interfejs	SATA II	SATA II	SATA II	SATA II
Obsługa NCQ	TAK	NIE	TAK	TAK
Dysk	A.	B.	C.	D.

A. A

B. C

C. B

D. D

Dysk A zapewnia największą średnią szybkość odczytu danych dzięki najniższemu czasowi dostępu wynoszącemu 8.3 ms co jest kluczowym parametrem przy wyborze dysku twardego do zadań jak szybkie przetwarzanie danych czy ładowanie aplikacji Im niższy czas dostępu tym szybciej dysk może odczytywać i zapisywać dane co jest istotne w zastosowaniach wymagających szybkiej reakcji jak w serwerach czy stacjach roboczych Dysk A wyposażony jest także w 16 MB pamięci podręcznej oraz obsługę NCQ co przyspiesza operacje wejścia-wyjścia poprzez optymalne kolejkowanie zadań NCQ (Native Command Queuing) jest istotnym wsparciem w środowiskach wielozadaniowych ułatwiając jednoczesny dostęp do wielu plików Standard SATA II z prędkością 3 Gb/s zapewnia wystarczającą przepustowość dla większości zastosowań komercyjnych i konsumenckich Wybór odpowiedniego dysku twardego zgodnie z wymaganiami aplikacji jest kluczowy dla optymalizacji wydajności systemu Warto zatem inwestować w dyski o niższym czasie dostępu i obsłudze NCQ aby zwiększyć efektywność pracy szczególnie w zastosowaniach profesjonalnych

Pytanie 7

W systemie Linux można uzyskać listę wszystkich założonych kont użytkowników, wykorzystując polecenie

A. finger (bez parametrów)

B. id -u

C. who -HT

D. cat /etc/passwd

Odpowiedzi, które nie są poprawne, wprowadzają w błąd co do sposobu uzyskiwania informacji o kontach użytkowników w systemie Linux. Użycie polecenia 'who -HT' jest niedokładne, ponieważ to polecenie jest przeznaczone do wyświetlania aktualnie zalogowanych użytkowników oraz ich aktywności, a nie do przeglądania wszystkich istniejących kont. Istotne jest zrozumienie, że 'who' jest używane do monitorowania sesji w czasie rzeczywistym, co ma ograniczoną przydatność w kontekście zarządzania użytkownikami. Kolejna odpowiedź, 'id -u', zwraca tylko identyfikator użytkownika (UID) aktualnie zalogowanego użytkownika, a zatem nie dostarcza informacji o innych kontach w systemie. Miałem na myśli, że ten typ błędnego wnioskowania polega na myleniu kontekstu polecenia z jego rzeczywistym zastosowaniem. Z kolei polecenie 'finger' bez parametrów, mimo że może dostarczyć pewnych informacji o użytkownikach, jest zależne od tego, czy usługa finger jest zainstalowana i skonfigurowana, co sprawia, że jego użycie jest niepewne. Ponadto, 'finger' zazwyczaj nie wyświetla pełnej listy użytkowników w systemie, a jedynie tych, którzy mają aktywne sesje lub są zarejestrowani w bazie danych finger. Dlatego ważne jest, aby rozumieć, jakie informacje są dostępne za pomocą różnych poleceń i zastosować to w praktyce, korzystając z narzędzi, które rzeczywiście odpowiadają na zadane pytanie.

Pytanie 8

W dokumentacji technicznej procesora znajdującego się na płycie głównej komputera, jaką jednostkę miary stosuje się do określenia szybkości zegara?

A. GHz

B. s

C. GHz/s

D. kHz

Wybór innej jednostki, jak s, kHz, czy GHz/s, pokazuje, że mogłeś nie do końca zrozumieć, jak to działa w kontekście procesorów. Sekunda (s) to jednostka czasu, więc nie nadaje się do opisywania częstotliwości. Kiloherc (kHz) to tysiąc cykli na sekundę, był popularny w starszych technologiach, ale teraz w większości mamy GHz, bo te nowoczesne procesory działają na znacznie wyższych częstotliwościach. Z kolei GHz/s brzmi dziwnie, bo sugeruje, że częstotliwość może się zmieniać w czasie, co w przypadku zegara procesora jest mylące. Kiedy wybierasz niewłaściwe jednostki, łatwo można się zapędzić i stracić z oczu, jak naprawdę działa procesor. Dobrze jest znać te standardy, żeby uniknąć takich typowych myłek, co przydaje się w nauce o komputerach.

Pytanie 9

Z jakiego oprogramowania NIE można skorzystać, aby przywrócić dane w systemie Windows na podstawie wcześniej wykonanej kopii?

A. Norton Ghost

B. Acronis True Image

C. FileCleaner

D. Clonezilla

FileCleaner to narzędzie, które służy głównie do czyszczenia dysków z niepotrzebnych plików, usuwania historii przeglądania, plików tymczasowych oraz innych danych, które mogą zajmować miejsce na dysku. Nie jest to program przeznaczony do odzyskiwania danych. W przypadku utraty danych ważne jest posiadanie kopii zapasowej, a narzędzia takie jak Acronis True Image, Clonezilla czy Norton Ghost są dedykowane do tworzenia i przywracania kopii zapasowych. Acronis True Image, na przykład, umożliwia tworzenie pełnych obrazów systemu lub pojedynczych plików, co pozwala na łatwe przywrócenie danych w razie ich utraty. Clonezilla jest narzędziem open-source, które również oferuje funkcje klonowania dysków i przywracania danych, a Norton Ghost to klasyczny program do tworzenia kopii zapasowych, który był popularny w przeszłości. Dlatego FileCleaner nie jest odpowiednim rozwiązaniem w kontekście odzyskiwania danych z kopii zapasowej, podczas gdy inne wymienione programy są specjalnie do tego zaprojektowane.

Pytanie 10

Jakie oznaczenie nosi wtyk powszechnie znany jako RJ45?

A. 8P4C (8 Position 4 Contact)

B. 4P8C (4 Position 8 Contact)

C. 4P4C (4 Position 4 Contact)

D. 8P8C (8 Position 8 Contact)

Oznaczenie 8P8C (8 Position 8 Contact) odnosi się do wtyków, które są powszechnie stosowane w kablach Ethernetowych, szczególnie w standardzie 1000BASE-T, który obsługuje transfer danych na poziomie 1 Gbps. Wtyki te mają osiem pinów, co pozwala na przesyłanie danych w pełnym dupleksie, a ich konstrukcja zapewnia odpowiednią jakość sygnału oraz minimalizację zakłóceń elektromagnetycznych. W praktyce, RJ45 jest niezbędny w budowie sieci lokalnych (LAN) oraz w aplikacjach związanych z komunikacją internetową. Użycie wtyków 8P8C stało się standardem w branży telekomunikacyjnej, co pozwala na szeroką kompatybilność pomiędzy różnymi urządzeniami sieciowymi, takimi jak routery, przełączniki i komputery. Warto zauważyć, że stosowanie wtyków zgodnych z tym standardem jest istotne dla zachowania efektywności przesyłu danych oraz optymalizacji pracy sieci.

Pytanie 11

Jaką wartość ma moc wyjściowa (ciągła) zasilacza według parametrów przedstawionych w tabeli?

Napięcie wyjściowe	+5 V	+3.3 V	+12 V1	+12 V2	-12 V	+5 VSB
Prąd wyjściowy	18,0 A	22,0 A	18,0 A	17,0 A	0,3 A	2,5 A
Moc wyjściowa	120 W	336W	3,6 W	12,5 W

A. 472,1 W

B. 456,0 W

C. 576,0 W

D. 336,0 W

Poprawna odpowiedź wynika z sumowania mocy wyjściowych poszczególnych linii zasilania. Nominalna moc wyjściowa zasilacza jest obliczana jako suma mocy, które mogą być dostarczone przez różne linie napięciowe. W tym przypadku sumujemy moc wszystkich linii: 120 W dla +5 V, 336 W dla +3.3 V, 216 W dla +12 V (sumując +12 V1 i +12 V2), 3.6 W dla +12 V1, 12.5 W dla +12 V2, oraz uwzględniając moc dla +5 VSB. Łączna moc wyjściowa wynosi 472.1 W. W praktyce znajomość mocy wyjściowej jest kluczowa w projektowaniu systemów komputerowych oraz innych urządzeń elektronicznych, gdzie stabilne i odpowiednie zasilanie ma bezpośredni wpływ na funkcjonowanie systemu. Dobre praktyki branżowe zakładają zapewnienie marginesu bezpieczeństwa, aby zasilacz nie pracował na granicy swojej mocy nominalnej, co mogłoby prowadzić do niestabilności lub awarii systemu. Dodatkowo, wybór zasilacza o odpowiedniej mocy jest kluczowy dla efektywności energetycznej, co przekłada się na mniejsze zużycie energii i obniżenie kosztów eksploatacyjnych.

Pytanie 12

Do pokazanej na diagramie płyty głównej nie można podłączyć urządzenia, które korzysta z interfejsu

A. SATA

B. PCI

C. IDE

D. AGP

Złącze IDE to starszy interfejs do podłączania dysków twardych i napędów optycznych, choć niektóre płyty główne wciąż je mają, żeby działały ze starszym sprzętem. Mimo że nie jest to już standard, to jego obecność na płycie głównej nie jest błędem, bo może przydać się do użycia starszych urządzeń. Z kolei złącze PCI (Peripheral Component Interconnect) to taki uniwersalny port do różnych kart rozszerzeń, jak karty dźwiękowe czy sieciowe. Jego obecność na płycie jest jak najbardziej na miejscu, bo pozwala na elastyczne dopasowanie komputera do potrzeb użytkownika. Złącze SATA (Serial Advanced Technology Attachment) to nowoczesny standard do dysków twardych oraz SSD i optycznych. Przewyższa IDE pod względem przepustowości i małych kabli, co świetnie usprawnia zarządzanie w obudowie. Warto więc wybierać odpowiedni interfejs, mając na uwadze wymagania sprzętowe, żeby uzyskać jak najlepszą wydajność, a więc SATA to dobry wybór w nowoczesnych konstrukcjach. Często zdarza się, że ludzie mylą się i myślą, że jakieś interfejsy nie mogą być na płycie, co wynika z braku wiedzy na temat standardów, a to prowadzi do błędnych wniosków o kompatybilności sprzętowej. Powinno się zawsze sprawdzić specyfikację płyty głównej, żeby wiedzieć, jakie ma możliwości i ograniczenia, bo to pomoże w optymalnym wykorzystaniu zasobów podczas budowy komputerów.

Pytanie 13

Aby połączyć cyfrową kamerę z interfejsem IEEE 1394 (FireWire) z komputerem, wykorzystuje się kabel z wtykiem zaprezentowanym na fotografii

A. D

B. B

C. A

D. C

Kiedy wybiera się niepoprawne odpowiedzi, trzeba przede wszystkim zrozumieć różnorodność interfejsów i ich właściwości. Na przykład złącze HDMI, widoczne na zdjęciu B, jest popularne do przesyłania nieskompresowanego sygnału audio i wideo, głównie w telewizorach i monitorach, ale nie ma za bardzo nic wspólnego z IEEE 1394. Jego budowa i zastosowanie są inne niż w FireWire, bo HDMI nie obsługuje transferu danych między komputerem a kamerą, tylko przesyła obraz i dźwięk. Z drugiej strony, USB, pokazane na zdjęciu C, jest bardzo uniwersalne i używane w wielu różnych urządzeniach, ale ma swoje ograniczenia w porównaniu do FireWire pod względem przepustowości i sposobu przesyłania danych. Chociaż USB jest wszechobecne w nowoczesnych sprzętach, nie zadziała z kamerami cyfrowymi, które mają interfejs IEEE 1394. RCA, które widać na zdjęciu D, to standardowe analogowe złącze, używane głównie do audio i wideo, ale nie ma nic wspólnego z cyfrowym transferem danych, jak FireWire. Źle dobrane złącze może prowadzić do problemów z kompatybilnością i ograniczeń w prędkości przesyłania danych, co może być kłopotliwe w profesjonalnej pracy z multimediami. Fajnie jest zrozumieć, jakie są różnice między tymi standardami, żeby dobrze wykorzystać urządzenia multimedialne i zapewnić efektywną pracę w zawodzie.

Pytanie 14

Na ilustracji ukazano narzędzie systemu Windows 7 służące do

A. tworzenia kopii systemu

B. przeprowadzania migracji systemu

C. konfiguracji ustawień użytkownika

D. rozwiązywania problemów z systemem

Narzędzie systemu Windows 7 pokazane na obrazku to sekcja Wygląd i personalizacja z Panelu sterowania. Jest to miejsce, gdzie użytkownik może konfigurować różnorodne ustawienia związane z interfejsem graficznym systemu. W ramach konfiguracji ustawień użytkownika można zmieniać kompozycje systemowe, co pozwala na dostosowanie wyglądu okien, kolorów, dźwięków, a nawet kursorów. Zmiana tła pulpitu, która jest częścią tego narzędzia, pozwala na personalizację ekranu głównego, co ma znaczenie szczególnie w środowiskach biurowych, gdzie estetyka i ergonomia pracy są kluczowe. Dopasowanie rozdzielczości ekranu wpływa na jakość wyświetlanego obrazu i może być istotne dla wydajności pracy, szczególnie w aplikacjach wymagających precyzyjnego odwzorowania grafiki. Korzystanie z tych funkcji zgodne jest z dobrymi praktykami administracyjnymi, które zakładają stworzenie użytkownikowi komfortowego środowiska pracy. Zrozumienie i umiejętność obsługi tych ustawień są kluczowe dla osób zajmujących się wsparciem technicznym oraz administracją systemów.

Pytanie 15

Narzędzia do dostosowywania oraz Unity Tweak Tool to aplikacje w systemie Linux przeznaczone do

A. przydzielania uprawnień do zasobów systemowych

B. administracji kontami użytkowników

C. personalizacji systemu

D. ustawiania zapory systemowej

Wybór innych odpowiedzi, jak zarządzanie kontami użytkownika czy ustawienia zapory systemowej, pokazuje, że chyba nie do końca się zrozumiało, o co chodzi z narzędziami dostrajania i Unity Tweak Tool. Jak to działa? Zarządzanie kontami to raczej sprawy administracyjne, dotyczące tworzenia i usuwania kont, a nie personalizacji. Narzędzia te na pewno nie mają nic wspólnego z konfiguracją zapory systemowej, która dba o bezpieczeństwo. A co do nadawania uprawnień do zasobów, to też nie ma związku z tym, co robią narzędzia dostrajania. Często myli się ogólne zarządzanie systemem z jego personalizacją. Warto wiedzieć, że personalizacja to głównie to, jak system wygląda i działa dla nas, a nie jak zarządzać jego ustawieniami czy zabezpieczeniami. Dlatego lepiej skupić się na tym, co te narzędzia w rzeczywistości robią, a nie na aspektach administracyjnych, które są zupełnie czym innym.

Pytanie 16

Jakie środowisko graficzne zaprojektowane dla systemu Linux ma najniższe wymagania dotyczące pamięci RAM?

A. AERO

B. XFCE

C. GNOME

D. UNITY

Wybór AERO, UNITY lub GNOME jako środowiska graficznego dla systemu Linux w kontekście ograniczonych zasobów pamięci RAM jest nieadekwatny. AERO, będące częścią systemu Windows, nie ma zastosowania w systemach Linux i jego wymagania dotyczące pamięci są znacznie wyższe niż te, które oferują lekkie środowiska. UNITY, choć był popularny w przeszłości, ze względu na swoje graficzne efekty oraz integrację z platformą Ubuntu, wymaga znacznych zasobów, co może prowadzić do wolniejszej pracy na starszych sprzętach. Z kolei GNOME, mimo że oferuje nowoczesny interfejs użytkownika, także zawiera wiele funkcji i efektów wizualnych, które znacząco obciążają pamięć RAM. Użytkownicy często popełniają błąd myślowy, myśląc, że bardziej zaawansowane wizualnie środowiska będą lepsze w każdym przypadku. To podejście jest mylne, ponieważ rzeczywiste wymagania sprzętowe oraz wydajność systemu są kluczowe, szczególnie w przypadku starszych komputerów lub systemów, które operują w ograniczonych środowiskach. Dlatego zamiast korzystać z bardziej zasobożernych środowisk graficznych, warto rozważyć zastosowanie XFCE, które łączy w sobie funkcjonalność z niskimi wymaganiami sprzętowymi.

Pytanie 17

Wykonanie polecenia fsck w systemie Linux spowoduje

A. prezentację parametrów plików

B. znalezienie pliku

C. zmianę uprawnień dostępu do plików

D. zweryfikowanie integralności systemu plików

Polecenie fsck (file system consistency check) jest narzędziem używanym w systemach Linux i Unix do sprawdzania integralności systemu plików. Jego głównym zadaniem jest identyfikacja i naprawa błędów w systemach plików, co jest kluczowe dla zapewnienia stabilności i bezpieczeństwa danych. Gdy system plików jest narażony na uszkodzenia, na przykład po awarii zasilania lub błędach w oprogramowaniu, fsck przychodzi z pomocą, analizując strukturę plików i metadanych, a następnie podejmuje odpowiednie kroki w celu ich naprawy. Przykładowo, administratorzy systemów regularnie uruchamiają fsck podczas startu systemu lub w trybie awaryjnym, aby upewnić się, że wszystkie systemy plików są w dobrym stanie przed kontynuowaniem pracy. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, zaleca się również wykonywanie regularnych kopii zapasowych danych przed przeprowadzeniem operacji naprawczych, aby zminimalizować ryzyko utraty danych. Dodatkowo, fsck może być używany w połączeniu z różnymi systemami plików, takimi jak ext4, xfs, czy btrfs, co czyni go wszechstronnym narzędziem w administracji systemami Linux.

Pytanie 18

Najwyższą prędkość transmisji danych w sieciach bezprzewodowych zapewnia standard

A. 802.11 g

B. 802.11 a

C. 802.11 b

D. 802.11 n

Standard 802.11 n, znany również jako Wi-Fi 4, wprowadza szereg zaawansowanych technologii, które znacznie zwiększają prędkość transmisji danych w sieciach bezprzewodowych. W porównaniu do wcześniejszych standardów, takich jak 802.11 a, b i g, 802.11 n może osiągać prędkości do 600 Mb/s, co jest wynikiem zastosowania technologii MIMO (Multiple Input Multiple Output), która umożliwia równoległe przesyłanie danych poprzez wiele anten. To oznacza, że w praktyce, użytkownicy korzystający z 802.11 n mogą doświadczać znacznie szybszego ładowania stron internetowych, płynniejszego strumieniowania wideo w jakości HD oraz bardziej stabilnych połączeń w sieciach domowych i biurowych. Dodatkowo, 802.11 n działa zarówno w paśmie 2,4 GHz, jak i 5 GHz, co oznacza większą elastyczność i mniejsze zakłócenia w porównaniu do starszych standardów. W związku z tym, wdrożenie standardu 802.11 n w infrastrukturze sieciowej jest zgodne z dobrą praktyką branżową, pozwalając na efektywniejsze wykorzystanie dostępnych pasm oraz zapewnienie lepszej jakości usług dla użytkowników.

Pytanie 19

Jakiej klasy należy adres IP 130.140.0.0?

A. Należy do klasy D

B. Należy do klasy A

C. Należy do klasy B

D. Należy do klasy C

Adres 130.140.0.0 należy do klasy B, ponieważ jego pierwszy oktet (130) mieści się w zakresie od 128 do 191, co jest charakterystyczne dla tej klasy. Klasa B jest zazwyczaj wykorzystywana w większych sieciach, gdzie potrzebna jest możliwość obsługi zarówno dużej liczby adresów hostów, jak i segmentacji sieci. W przypadku klasy B, 16 bitów jest przeznaczonych na identyfikację sieci, a pozostałe 16 bitów na identyfikację hostów, co pozwala na stworzenie 16,384 różnych sieci, z maksymalnie 65,534 hostami w każdej z nich. Przykładem zastosowania adresów z klasy B mogą być instytucje edukacyjne lub średniej wielkości przedsiębiorstwa, które potrzebują więcej adresów IP niż te, które są dostępne w klasie C, ale nie tak wiele jak te, które oferuje klasa A. W praktyce klasę B często wykorzystuje się w większych organizacjach, gdzie liczba urządzeń w sieci przekracza możliwości klas niższych. Zrozumienie klasyfikacji adresów IP jest kluczowe dla projektowania skutecznych i skalowalnych sieci, a znajomość ich zakresów umożliwia efektywne zarządzanie infrastrukturą sieciową.

Pytanie 20

Podczas uruchamiania komputera wyświetla się komunikat CMOS checksum error press F1 to continue press DEL to setup. Naciśnięcie klawisza DEL spowoduje

A. wymazanie danych z pamięci CMOS

B. usunięcie pliku konfiguracyjnego

C. wejście do ustawień BIOS-u komputera

D. przejście do ustawień systemu Windows

Wciśnięcie klawisza DEL podczas uruchamiania komputera umożliwia użytkownikowi dostęp do ustawień BIOS-u (ang. Basic Input/Output System). BIOS to oprogramowanie niskiego poziomu, które jest odpowiedzialne za inicjalizację sprzętu oraz ładowanie systemu operacyjnego. W przypadku pojawienia się komunikatu 'CMOS checksum error' wskazuje to na problem z pamięcią CMOS, która przechowuje ustawienia konfiguracyjne BIOS-u, takie jak datę i godzinę, czy też kolejność bootowania. Wchodząc do BIOS-u, użytkownik może sprawdzić ustawienia, zresetować je do domyślnych lub dostosować je według własnych potrzeb. Przykładem może być zmiana ustawienia rozruchu, co jest niezbędne, aby komputer mógł uruchomić odpowiedni system operacyjny. Znajomość obsługi BIOS-u jest kluczowa dla rozwiązywania problemów z komputerem oraz optymalizacji jego działania, co w praktyce przekłada się na lepszą wydajność i stabilność systemu.

Pytanie 21

DB-25 służy jako złącze

A. portu RS-422A

B. portu równoległego LPT

C. VGA, SVGA i XGA

D. GamePort

DB-25 to standardowe złącze o 25 pinach, które jest często wykorzystywane jako port równoległy LPT (Line Printer Terminal). Port LPT był powszechnie stosowany w komputerach osobistych lat 80. i 90. do podłączania drukarek i innych urządzeń peryferyjnych. Dzięki swojemu protemjawiającemu się, pozwalał na przesyłanie danych równolegle, co zwiększało szybkość transmisji w porównaniu do portów szeregowych. Oprócz zastosowania w drukarkach, porty LPT były wykorzystywane do podłączania skanerów oraz innych urządzeń, które wymagały dużej przepustowości. W kontekście standardów, LPT opiera się na specyfikacji IEEE 1284, która definiuje mechanizmy komunikacji oraz tryby pracy portu. Dzięki temu port równoległy może być używany w różnych trybach, takich jak nibble mode, byte mode i ECP (Enhanced Capabilities Port). Współczesne technologie zdominowały interfejsy USB i sieciowe, ale złącza DB-25 pozostają ważnym elementem historii technologii komputerowej oraz wciąż są spotykane w niektórych zastosowaniach przemysłowych.

Pytanie 22

Użycie polecenia net accounts w Wierszu poleceń systemu Windows, które ustawia maksymalny czas ważności hasła, wymaga zastosowania opcji

A. /TIMES

B. /EXPIRES

C. /FORCELOGOFF

D. /MAXPWAGE

Opcja /MAXPWAGE polecenia net accounts służy do ustawienia maksymalnego okresu ważności hasła w systemie Windows. Gdy administrator systemu ustala tę wartość, użytkownicy będą zmuszeni do zmiany swojego hasła po upływie określonej liczby dni, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa. Utrzymanie haseł w cyklu wymiany minimalizuje ryzyko nieautoryzowanego dostępu do konta, szczególnie w środowiskach, gdzie przechowywane są wrażliwe dane. Przykładowo, w organizacjach finansowych, gdzie ochrona danych jest kluczowa, administratorzy mogą ustawić wartość MAXPWAGE na 90 dni. Warto pamiętać, że wdrożenie polityki dotyczącej wymiany haseł powinno być częścią szerszej strategii ochrony danych, która obejmuje także inne elementy, takie jak edukacja użytkowników o silnych praktykach hasłowych oraz wdrożenie dwuskładnikowego uwierzytelniania. Zgodność z politykami bezpieczeństwa, takimi jak NIST SP 800-53, podkreśla znaczenie regularnej zmiany haseł jako kluczowego aspektu ochrony systemów informatycznych.

Pytanie 23

Jaki sterownik drukarki jest uniwersalny dla różnych urządzeń oraz systemów operacyjnych i stanowi standard w branży poligraficznej?

A. PCL6

B. Graphics Device Interface

C. PostScript

D. PCL5

PostScript to język opisu strony stworzony przez firmę Adobe, który jest niezależny od konkretnego urządzenia oraz systemu operacyjnego. Działa na zasadzie opisu graficznego, co pozwala na precyzyjne odwzorowanie dokumentów na różnych typach drukarek. Dzięki swojej niezależności, PostScript stał się standardem w branży poligraficznej, szczególnie w przypadku drukarek laserowych oraz urządzeń wysokiej jakości. Przykładem zastosowania PostScript jest przygotowywanie profesjonalnych dokumentów, jak broszury czy magazyny, które wymagają dokładnego odwzorowania kolorów i rozmiarów. Standardowe praktyki w poligrafii wykorzystują PostScript do tworzenia plików PDF, co zapewnia kompatybilność na różnych platformach i urządzeniach. Współczesne oprogramowanie do edycji grafiki, takie jak Adobe Illustrator czy InDesign, często wykorzystuje PostScript jako podstawowy format wyjściowy, co podkreśla jego znaczenie w branży.

Pytanie 24

Jakie narzędzie wykorzystuje się do przytwierdzania kabla w module Keystone?

A. C

B. A

C. B

D. D

Narzędzie przedstawione jako D to punch down tool, które jest stosowane do mocowania kabla w module Keystone. Narzędzie to umożliwia szybkie i precyzyjne połączenie przewodów złączem w module, co jest szczególnie ważne w instalacjach sieciowych, gdzie niezawodność i jakość połączenia ma kluczowe znaczenie. Punch down tool jest zgodne ze standardami takimi jak TIA/EIA-568, które definiują normy dotyczące okablowania strukturalnego. W praktyce, narzędzie to dociska izolację kabla do metalowych styków w złączu i jednocześnie przycina nadmiar przewodu, co zapewnia pewne i trwałe połączenie. W profesjonalnych instalacjach sieciowych użycie odpowiedniego narzędzia jest kluczowe dla spełnienia wymagań dotyczących prędkości transmisji danych oraz minimalizacji zakłóceń. Operatorzy sieciowi często preferują punch down tool ze względu na jego precyzję, efektywność i niezawodność. Właściwe użycie tego narzędzia może znacząco wpłynąć na ogólną wydajność i stabilność sieci, co jest kluczowe w środowiskach biznesowych.

Pytanie 25

Jakie polecenie w systemie Linux służy do przypisania adresu IP oraz maski podsieci dla interfejsu eth0?

A. ifconfig eth0 172.16.31.1 netmask 255.255.0.0

B. ipconfig eth0 172.16.31.1 netmask 255.255.0.0

C. ipconfig eth0 172.16.31.1 mask 255.255.0.0

D. ifconfig eth0 172.16.31.1 mask 255.255.0.0

Odpowiedź 'ifconfig eth0 172.16.31.1 netmask 255.255.0.0' jest na pewno trafna. Używasz tutaj 'ifconfig', co to jest standardowe narzędzie w systemach Unix do zarządzania interfejsami sieciowymi. Właśnie przypisujesz adres IP 172.16.31.1 do 'eth0' oraz maskę podsieci 255.255.0.0. Słowo 'netmask' też pasuje do składni, więc tylko tak dalej! Wiesz, że poprawne ustawienia adresu IP i maski są kluczowe dla dobrej komunikacji w sieci? W sumie, 'ifconfig' jest wciąż używane, ale nowocześniejszy sposób to 'ip', który ma więcej opcji. Na przykład, do dodania adresu IP w 'ip' można użyć: 'ip addr add 172.16.31.1/16 dev eth0'. Fajnie, że się tym interesujesz!

Pytanie 26

Złącze widoczne na obrazku pozwala na podłączenie

A. drukarki

B. monitora

C. myszy

D. modemu

Złącze przedstawione na zdjęciu to złącze VGA (Video Graphics Array), które jest standardem w przesyłaniu analogowego sygnału wideo z komputera do monitora. Złącze VGA jest łatwo rozpoznawalne dzięki 15-pinowemu układowi w trzech rzędach. Wprowadzony w 1987 roku przez firmę IBM, VGA stał się podstawowym standardem w urządzeniach komputerowych przez wiele lat, zapewniając jakość obrazu na poziomie rozdzielczości 640x480 pikseli. Dziś, mimo że technologia cyfrowa, jak HDMI i DisplayPort, zyskuje na popularności, VGA nadal znajduje zastosowanie w starszych urządzeniach oraz w sytuacjach, gdzie prostota i kompatybilność są kluczowe. W kontekście podłączenia monitora, złącze VGA jest często spotykane w projektorach i monitorach starszych generacji, co pozwala na wykorzystanie istniejącej infrastruktury oraz sprzętu. Warto zauważyć, że korzystanie ze złączy VGA wymaga również kabli o odpowiedniej jakości, by zminimalizować zakłócenia sygnału i zapewnić możliwie najlepszą jakość obrazu. Dobrym podejściem jest również unikanie zbyt długich przewodów, co może prowadzić do degradacji sygnału.

Pytanie 27

Nie można uruchomić systemu Windows z powodu błędu oprogramowania. Jak można przeprowadzić diagnozę i usunąć ten błąd w jak najmniej inwazyjny sposób?

A. uruchomienie komputera w trybie awaryjnym

B. przeprowadzenie diagnostyki podzespołów

C. wykonanie reinstalacji systemu Windows

D. przeprowadzenie wymiany podzespołów

Uruchomienie komputera w trybie awaryjnym jest kluczowym krokiem w diagnozowaniu problemów z systemem operacyjnym, zwłaszcza gdy podejrzewamy usterki programowe. Tryb awaryjny ładował minimalny zestaw sterowników i usług, co pozwala na uruchomienie systemu w ograniczonym środowisku. To istotne, ponieważ umożliwia wyizolowanie problemu, eliminując potencjalne zakłócenia spowodowane przez oprogramowanie lub sterowniki, które działają w normalnym trybie. Przykładem zastosowania trybu awaryjnego może być sytuacja, w której zainstalowana aplikacja lub aktualizacja powoduje niestabilność systemu – uruchomienie komputera w tym trybie pozwala na dezinstalację problematycznego oprogramowania. Dobrą praktyką jest również korzystanie z narzędzi diagnostycznych dostępnych w trybie awaryjnym, takich jak przywracanie systemu czy skanowanie antywirusowe. W kontekście standardów branżowych, korzystanie z trybu awaryjnego jako pierwszego kroku w diagnostyce problemów z systemem jest rekomendowane przez producentów systemów operacyjnych, gdyż pozwala na szybsze i mniej inwazyjne odnalezienie przyczyny problemu.

Pytanie 28

Serwer DNS pełni rolę

A. który umożliwia przekształcenie nazw mnemonicznych (opisowych) na odpowiadające im adresy IP

B. usług terminalowych

C. zdalnego i szyfrowanego dostępu

D. dynamicznego przydzielania adresów IP

Serwer DNS (Domain Name System) odgrywa kluczową rolę w internecie, umożliwiając konwersję nazw domenowych na odpowiadające im adresy IP, co jest niezbędne do komunikacji w sieci. Gdy użytkownik wpisuje adres strony internetowej w przeglądarkę, serwer DNS przetwarza tę nazwę na jej numeryczny odpowiednik, który jest zrozumiały dla maszyn. Przykładowo, podczas wpisywania www.example.com, serwer DNS przekształca tę nazwę na adres IP, np. 192.0.2.1, co pozwala na nawiązanie połączenia z odpowiednim serwerem. To przekształcenie jest realizowane poprzez hierarchiczny system serwerów DNS, które współpracują ze sobą, umożliwiając szybkie i efektywne odnajdywanie żądanych zasobów. Zgodnie z najlepszymi praktykami, konfiguracja serwera DNS powinna być przeprowadzana z uwzględnieniem bezpieczeństwa, aby zapobiegać atakom, takim jak spoofing DNS. W kontekście rozwoju technologicznym, znaczenie serwerów DNS rośnie, ponieważ coraz więcej usług internetowych opiera się na niezawodnym i szybkim dostępie do danych, co wymaga efektywnego zarządzania nazwami domenowymi i adresami IP.

Pytanie 29

Jakiego numeru kodu należy użyć w komendzie do zmiany uprawnień folderu w systemie Linux, aby właściciel miał dostęp do zapisu i odczytu, grupa miała prawo do odczytu i wykonania, a pozostali użytkownicy mogli jedynie odczytywać zawartość?

A. 765

B. 751

C. 123

D. 654

Wybierając inne kombinacje, takie jak 751, 765 czy 123, popełniamy fundamentalny błąd w zrozumieniu struktury uprawnień w systemie Linux. Na przykład, odpowiedź 751 przyznaje właścicielowi pełne uprawnienia (7), grupie dostęp jedynie do wykonania (5) oraz pozwala innym użytkownikom na wykonanie (1), co w praktyce może prowadzić do nieautoryzowanego dostępu przez użytkowników spoza grupy. To podejście zagraża bezpieczeństwu danych. Odpowiedź 765 zwiększa uprawnienia grupy do zapisu (6), co jest niewłaściwe w kontekście podanego pytania, gdzie grupa powinna mieć jedynie odczyt i wykonanie. Z kolei odpowiedź 123 przyznaje uprawnienia tylko do wykonania dla wszystkich kategorii użytkowników, co jest ekstremalnie restrykcyjne i niepraktyczne, ponieważ nie pozwala na odczyt ani zapis, co z pewnością uniemożliwi większość standardowych operacji na plikach. Typowe błędy myślowe w tym przypadku wynikają z braku zrozumienia hierarchii uprawnień oraz ich praktycznego zastosowania w codziennej pracy z systemem. Rozumienie, jak prawidłowo przydzielać uprawnienia, jest kluczowe dla zapewnienia zarówno użyteczności, jak i bezpieczeństwa systemu operacyjnego.

Pytanie 30

Które polecenie w systemie Windows Server 2008 pozwala na przekształcenie serwera w kontroler domeny?

A. nslookup

B. dcpromo

C. gpresult

D. gpedit

Odpowiedź 'dcpromo' jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie w systemie Windows Server 2008, które służy do promowania serwera do roli kontrolera domeny. Proces ten jest kluczowy w kontekście zarządzania tożsamościami i dostępem w sieci. Użycie dcpromo uruchamia kreatora, który prowadzi administratora przez różne etapy konfiguracji, takie jak wybór strefy czasowej, domeny, a także ustawienie hasła dla konta administratora usługi Active Directory. Umożliwia to serwerowi przyłączenie się do istniejącej domeny lub utworzenie nowej. W praktyce, promowanie serwera do kontrolera domeny oznacza, że zaczyna on zarządzać politykami bezpieczeństwa, autoryzacją użytkowników oraz zasobami w obrębie danej domeny, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania infrastrukturą IT. Użycie dcpromo przyczynia się do bezpieczeństwa i spójności środowiska IT, co jest istotne dla każdej organizacji.

Pytanie 31

Jakie kroki powinien podjąć użytkownik, aby wyeliminować błąd zaznaczony na rysunku ramką?

A. Zainstalować uaktualnienie Service Pack systemu operacyjnego Service Pack 1

B. Usunąć kartę graficzną z Menedżera urządzeń

C. Podłączyć monitor do portu HDMI

D. Zainstalować sterownik do karty graficznej

Podłączenie monitora do złącza HDMI nie rozwiązuje problemu związanego z brakiem prawidłowych sterowników do karty graficznej. HDMI to jedynie interfejs przesyłania obrazu i dźwięku, a użycie tego portu nie wpływa na rozpoznanie karty graficznej przez system. Usunięcie karty graficznej z Menadżera urządzeń może prowadzić do poważniejszych problemów, ponieważ system mógłby nie wykryć jej ponownie, co wymagałoby dodatkowych kroków, takich jak restart systemu czy manualne dodanie sprzętu. Instalacja dodatku Service Pack systemu operacyjnego może wpływać na ogólną stabilność i zabezpieczenia systemu, ale rzadko rozwiązuje specyficzne problemy ze sterownikami sprzętowymi. Service Packi zazwyczaj zawierają zbiorcze aktualizacje systemu, które nie są skierowane do poszczególnych komponentów sprzętowych. Dlatego też kluczowym jest zrozumienie, że instalacja właściwych sterowników jest jedynym bezpośrednim sposobem na zapewnienie pełnej funkcjonalności i wydajności sprzętu. Warto również pamiętać, że często w Menadżerze urządzeń można znaleźć wskazówki dotyczące problemów ze sprzętem, takie jak wykrzykniki lub inne znaki ostrzegawcze, które mogą sugerować brak odpowiedniego sterownika. Właściwe rozwiązywanie takich problemów wymaga systematycznego podejścia i zrozumienia procesu instalacji i aktualizacji sterowników, co jest podstawą profesjonalnego zarządzania sprzętem komputerowym.

Pytanie 32

Jaka jest prędkość przesyłania danych w standardzie 1000Base-T?

A. 1 MB/s

B. 1 Mbit/s

C. 1 Gbit/s

D. 1 GB/s

Odpowiedzi 1 Mbit/s, 1 MB/s oraz 1 GB/s są nieprawidłowe i wynikają z nieporozumień dotyczących jednostek miary oraz standardów transmisji danych. Odpowiedź 1 Mbit/s jest znacznie poniżej rzeczywistej prędkości oferowanej przez standard 1000Base-T. 1 Mbit/s oznacza prędkość transmisji wynoszącą jedynie 1 milion bitów na sekundę, co jest typowe dla starszych technologii, jak np. 56k modem. Z kolei 1 MB/s odnosi się do prędkości 1 megabajta na sekundę, co w jednostkach bitowych daje równowartość 8 Mbit/s. Ta wartość również znacząco odbiega od rzeczywistej prędkości standardu 1000Base-T. W przypadku odpowiedzi 1 GB/s, choć zbliżona do prawidłowej wartości, wprowadza w błąd ponieważ 1 GB/s to równowartość 8 Gbit/s, co przewyższa możliwości technologiczne przyjęte w standardzie 1000Base-T. Takie nieprecyzyjne interpretacje jednostek mogą prowadzić do błędnych wyborów przy projektowaniu sieci, co w efekcie wpływa na wydajność i koszty. Ważne jest, aby w kontekście technologii sieciowych znać różnice między jednostkami miary (bit, bajt) oraz zrozumieć ich zastosowanie w praktyce. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe nie tylko dla inżynierów sieci, ale również dla menedżerów IT, którzy odpowiedzialni są za wdrażanie efektywnych rozwiązań w obszarze infrastruktury sieciowej.

Pytanie 33

Jakim elementem sieci SIP jest telefon IP?

A. Terminalem końcowym

B. Serwerem przekierowań

C. Serwerem rejestracji SIP

D. Serwerem Proxy SIP

Wybór serwera rejestracji SIP, serwera przekierowań lub serwera proxy SIP jako odpowiedzi na pytanie o to, czym jest telefon IP, jest niepoprawny z kilku powodów. Serwer rejestracji SIP jest odpowiedzialny za zarządzanie informacjami o dostępności terminali końcowych w sieci. Jego funkcja polega na rejestrowaniu i aktualizowaniu lokalizacji urządzeń, co pozwala na ich identyfikację oraz kierowanie połączeń do właściwego terminalu. Serwer przekierowań, z kolei, działa jako pośrednik w procesie zestawiania połączeń, ale nie pełni funkcji końcowego punktu komunikacji. W przypadku serwera proxy SIP, jego rola polega na przekazywaniu komunikatów SIP między różnymi urządzeniami, a nie na bezpośrednim interfejsie użytkownika. Te elementy są integralnymi składnikami architektury SIP, ale nie stanowią samodzielnych terminali końcowych. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie funkcji pośredniczących z rolą urządzeń końcowych, co prowadzi do nieporozumień. Terminal końcowy to zawsze urządzenie, które bezpośrednio uczestniczy w komunikacji, a telefony IP dokładnie spełniają tę definicję, umożliwiając użytkownikowi interakcję w czasie rzeczywistym.

Pytanie 34

Jakie jest adres rozgłoszeniowy w podsieci o adresie IPv4 192.168.160.0/21?

A. 192.168.255.254

B. 192.168.167.255

C. 192.168.160.254

D. 192.168.7.255

W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, istnieje kilka kluczowych błędów w rozumieniu koncepcji adresacji IP i podsieci. Na przykład, adres 192.168.7.255 nie należy do podsieci 192.168.160.0/21, a jego użycie by sugerowało, że jest on związany z inną podsiecią, ponieważ adresacja IP 192.168.7.X i 192.168.160.X są oddzielne. Podobnie, 192.168.160.254, mimo że jest adresem możliwym do użycia w danej podsieci, nie jest adresem rozgłoszeniowym, który zawsze kończy się na `255` w danej klasie. Adres 192.168.255.254 również jest błędny, ponieważ nie mieści się w zakresie określonym przez podsieć /21 i jest w innej klasie adresów. Często mylące może być przyjmowanie, że adresy kończące się na `254` mogą być adresami rozgłoszeniowymi, gdyż są to zwykle adresy przydzielone dla hostów, a nie dla celów broadcastu. Kluczowym błędem jest też niezrozumienie, że adres rozgłoszeniowy jest ostatnim adresem w danej podsieci, co oznacza, że należy zawsze obliczać go na podstawie maski podsieci i zakresu adresów hostów, a nie zgadywać na podstawie końcówki adresu. W praktyce, zrozumienie tych zasad jest niezbędne do efektywnego projektowania sieci oraz do zapobiegania problemom związanym z adresacją i komunikacją w sieci.

Pytanie 35

Pamięć oznaczona jako PC3200 nie jest kompatybilna z magistralą

A. 333 MHz

B. 400 MHz

C. 533 MHz

D. 300 MHz

Odpowiedź 533 MHz jest poprawna, ponieważ pamięć oznaczona symbolem PC3200 działa na częstotliwości 400 MHz, co odpowiada magistrali DDR (Double Data Rate). Wartość ta odnosi się do efektywnej prędkości transferu danych pamięci, a magistrala 533 MHz, oznaczająca FSB (Front Side Bus), jest niekompatybilna z pamięcią PC3200. W praktyce oznacza to, że gdybyśmy próbowali zainstalować pamięć PC3200 w systemie z magistralą 533 MHz, mogłoby to prowadzić do problemów ze stabilnością lub niewłaściwego działania systemu. W kontekście standardów, PC3200 jest zgodna z DDR400, co jest potwierdzone przez organizacje takie jak JEDEC, które ustanawiają normy dla pamięci RAM. W przypadku pamięci DDR, różne standardy oznaczają różne godziny synchronizacji oraz prędkości, co jest kluczowe przy projektowaniu systemów komputerowych. Dlatego ważne jest, aby zawsze dobierać pamięć do wymagań magistrali, co zapewnia optymalną wydajność i stabilność systemu.

Pytanie 36

Wskaż złącze żeńskie o liczbie pinów 24 lub 29, które jest w stanie przesyłać skompresowany cyfrowy sygnał do monitora?

A. RCA

B. VGA

C. HDMI

D. DVI

VGA (Video Graphics Array) to standard analogowy, który przesyła sygnał wideo za pomocą analogowych sygnałów RGB. Z racji swojego analogowego charakteru, VGA nie jest w stanie przesyłać skompresowanego sygnału cyfrowego, co czyni go nieodpowiednim wyborem w kontekście zadania. W praktyce, urządzenia korzystające z VGA mogą doświadczać problemów związanych z jakością obrazu, takich jak zniekształcenia czy szumy, szczególnie przy długich kablach. HDMI (High-Definition Multimedia Interface) to nowoczesny standard, który przesyła zarówno obraz, jak i dźwięk w formacie cyfrowym. Choć HDMI jest wszechstronny i popularny, jego złącza mają 19 pinów, co nie odpowiada wymaganym 24 lub 29 pinom. RCA (Radio Corporation of America) jest kolejnym przykładem złącza, które pierwotnie zostało zaprojektowane do przesyłania sygnału analogowego, a jego zastosowanie w kontekście cyfrowego przesyłania wideo jest ograniczone i nieefektywne. W związku z tym, wybór tych złączy jako alternatywy dla DVI mógłby prowadzić do nieodpowiedniego przesyłania sygnału, co jest kluczowe w kontekście współczesnych technologii wideo. Zrozumienie różnic między tymi standardami oraz ich zastosowaniem jest niezbędne w praktyce, aby móc skutecznie dobierać odpowiednie rozwiązania w zależności od potrzeb użytkownika.

Pytanie 37

Klient przyniósł do serwisu uszkodzony sprzęt komputerowy. W trakcie procedury odbioru sprzętu, przed rozpoczęciem jego naprawy, serwisant powinien

A. zrealizować testy powykonawcze sprzętu

B. sporządzić rachunek za naprawę w dwóch kopiach

C. przygotować rewers serwisowy i opieczętowany przedłożyć do podpisania

D. przeprowadzić ogólną inspekcję sprzętu oraz zrealizować wywiad z klientem

Wykonanie przeglądu ogólnego sprzętu oraz przeprowadzenie wywiadu z klientem to kluczowy krok w procesie przyjęcia sprzętu do serwisu. Przegląd ogólny pozwala na szybkie zidentyfikowanie widocznych uszkodzeń oraz problemów, które mogą nie być od razu oczywiste. Na przykład, serwisant może zauważyć uszkodzenie wtyczek, pęknięcia w obudowie czy inne anomalie, które mogą wpływać na działanie urządzenia. Przeprowadzenie wywiadu z klientem jest równie istotne, ponieważ pozwala na zebranie informacji o objawach problemu, historii użytkowania sprzętu oraz ewentualnych wcześniejszych naprawach. Dobrą praktyką jest zadawanie pytań otwartych, które skłonią klienta do szczegółowego opisania problemu. Obie te czynności są zgodne z zasadami dobrego zarządzania serwisem i zwiększają efektywność procesu naprawy, co w efekcie prowadzi do wyższej satysfakcji klienta oraz lepszej jakości usług serwisowych.

Pytanie 38

Pełna maska podsieci z prefiksem /25 to

A. 255.255.255.192

B. 255.255.255.224

C. 255.255.255.128

D. 255.255.255.240

Podczas analizy dostępnych odpowiedzi, kluczowym aspektem jest zrozumienie, jak działa system adresacji IP oraz jak interpretujemy maski podsieci. Maska z prefiksem /25 jednoznacznie wskazuje na to, że 25 bitów jest przeznaczonych na identyfikację sieci. Tymczasem odpowiedzi takie jak 255.255.255.192 oraz 255.255.255.224 odpowiadają odpowiednio prefiksom /26 i /27, co oznacza, że w tych przypadkach liczba dostępnych adresów hostów byłaby znacznie mniejsza. Dla maski 255.255.255.192 dostępne są 62 adresy hostów, a dla 255.255.255.224 tylko 30. Takie pomyłki mogą wynikać z nieprecyzyjnego rozumienia, jak liczba bitów w masce wpływa na liczbę adresów, co jest kluczowe w planowaniu sieci. Z kolei odpowiedź 255.255.255.240, odpowiadająca prefiksowi /28, ogranicza liczbę dostępnych hostów do 14, co czyni ją nieodpowiednią w kontekście pełnej podsieci /25. Powszechnym błędem jest również mylenie maski sieciowej z adresami IP, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków przy interpretacji podziału sieci. Właściwe zrozumienie masek podsieci jest fundamentem efektywnego projektowania i zarządzania sieciami, a także kluczowym elementem w szkoleniach związanych z administracją sieci.

Pytanie 39

W systemie Linux komenda cd ~ pozwala na

A. stworzenie folderu /~

B. odnalezienie znaku ~ w zarejestrowanych danych

C. przejście do katalogu root

D. przejście do katalogu głównego użytkownika

Polecenie cd ~ jest kluczowym elementem nawigacji w systemie Linux, umożliwiającym szybkie przechodzenie do katalogu domowego aktualnie zalogowanego użytkownika. Katalog domowy jest miejscem, gdzie użytkownicy przechowują swoje pliki i osobiste dane, a jego ścieżka jest zazwyczaj definiowana podczas tworzenia konta. Użycie '~' jako skrótu do katalogu domowego jest standardową praktyką w wielu powłokach, takich jak Bash, co czyni to polecenie niezwykle przydatnym w codziennym użytkowaniu systemu. Na przykład, korzystając z polecenia 'cd ~', użytkownik może szybko wrócić do swojego katalogu domowego z dowolnego miejsca w systemie plików. Warto wspomnieć, że polecenie cd można łączyć z innymi komendami, co zwiększa jego funkcjonalność. Dla przykładu, 'cd ~/Documents' przenosi użytkownika bezpośrednio do katalogu Documents w jego katalogu domowym. Zrozumienie i umiejętne wykorzystywanie tego polecenia jest fundamentem efektywnej pracy w systemie Linux i jest zgodne z najlepszymi praktykami administracji systemami operacyjnymi.

Pytanie 40

Podczas próby zapisania danych na karcie SD wyświetla się komunikat „usuń ochronę przed zapisem lub skorzystaj z innego nośnika”. Najczęstszą przyczyną takiego komunikatu jest

A. Brak wolnego miejsca na karcie pamięci

B. Ustawienie mechanicznego przełącznika blokady zapisu na karcie w pozycji ON

C. Zbyt duży rozmiar pliku, który ma być zapisany

D. Posiadanie uprawnień 'tylko do odczytu' dla plików na karcie SD

Jak coś poszło nie tak z innymi odpowiedziami, to warto zrozumieć, czemu te problemy nie są przyczyną komunikatu o ochronie przed zapisem. Brak miejsca na karcie pamięci może powodować problemy z zapisem, ale nie daje komunikatu o ochronie przed zapisem. Zazwyczaj, jak brakuje miejsca, system operacyjny informuje w inny sposób, mówiąc, że nie można dodać plików przez ich niedobór. Jeśli masz uprawnienia tylko do odczytu do pliku na karcie SD, to dotyczy głównie plików, a nie samej karty. Nawet jak karta nie jest zablokowana, można zapisywać nowe pliki, mimo że niektóre mogą być tylko do odczytu. I jeszcze, za duży rozmiar pliku, który próbujesz zapisać, też nie jest powodem tego błędu. Systemy plików, takie jak FAT32, mają swoje limity, ale wtedy zazwyczaj dostajesz inny komunikat, który mówi o przekroczeniu maksymalnego rozmiaru pliku. Jak to zrozumiesz, unikniesz mylnych wniosków i lepiej zarządzisz danymi na swoich kartach SD.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej