Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 7 kwietnia 2025 08:08
Data zakończenia: 7 kwietnia 2025 08:29

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Korzystając z polecenia systemowego ipconfig, można skonfigurować

A. przypisania dysków sieciowych

B. rejestr systemowy

C. interfejsy sieciowe

D. właściwości uprawnień dostępu

Polecenie systemowe ipconfig jest kluczowym narzędziem w systemach operacyjnych Windows, które umożliwia użytkownikom oraz administratorom sieci zarządzanie i diagnostykę interfejsów sieciowych. Używając ipconfig, można szybko sprawdzić konfigurację adresów IP przypisanych do poszczególnych interfejsów sieciowych, a także uzyskać informacje takie jak maska podsieci, brama domyślna czy adresy serwerów DNS. Przykładowo, administratorzy mogą użyć polecenia 'ipconfig /all', aby uzyskać pełny wgląd w konfigurację sieciową, co jest niezbędne podczas rozwiązywania problemów z połączeniem. W kontekście dobrych praktyk, regularne monitorowanie i zarządzanie konfiguracją sieci jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i wydajności sieci, co jest zgodne z rekomendacjami branżowymi dotyczącymi zarządzania infrastrukturą IT. Dodatkowo, znajomość ipconfig jest przydatna w codziennej pracy z sieciami komputerowymi oraz przy wdrażaniu nowych rozwiązań technologicznych, co czyni to narzędzie niezbędnym dla każdego, kto zajmuje się zarządzaniem sieciami.

Pytanie 2

Minimalną wartość długości hasła użytkownika w systemie Windows można ustawić poprzez komendę

A. net user

B. net computer

C. net config

D. net accounts

Odpowiedź 'net accounts' jest prawidłowa, ponieważ to polecenie w systemie Windows służy do zarządzania polityką haseł i kont użytkowników. Używając tego polecenia, administratorzy mogą ustawić różne parametry, takie jak minimalna długość hasła, maksymalny czas, przez jaki hasło może być używane, oraz wymogi dotyczące złożoności haseł. Na przykład, aby ustawić minimalną długość hasła na 8 znaków, administrator może wpisać polecenie 'net accounts /minpwlen:8'. Dzięki temu można zapewnić, że użytkownicy tworzą hasła, które są wystarczająco trudne do złamania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa w IT. Dodatkowo, polityki haseł powinny być regularnie przeglądane i aktualizowane w celu dostosowania się do zmieniających się zagrożeń i standardów branżowych, takich jak wytyczne NIST. Stosowanie takich praktyk zmniejsza ryzyko nieautoryzowanego dostępu do systemów i danych.

Pytanie 3

Ikona błyskawicy widoczna na ilustracji służy do identyfikacji złącza

A. HDMI

B. Thunderbolt

C. DisplayPort

D. Micro USB

Symbol błyskawicy jest powszechnie używany do oznaczania złącza Thunderbolt, które jest nowoczesnym interfejsem opracowanym przez firmy Intel i Apple. Thunderbolt łączy w sobie funkcjonalności kilku innych standardów, takich jak DisplayPort i PCI Express, co pozwala na przesyłanie zarówno obrazu, jak i danych z dużą prędkością. Najnowsze wersje Thunderbolt pozwalają na przesył do 40 Gb/s, co czyni ten interfejs idealnym do profesjonalnych zastosowań, takich jak edycja wideo w wysokiej rozdzielczości czy szybki transfer danych. Dzięki obsłudze protokołu USB-C, Thunderbolt 3 i 4 są kompatybilne z wieloma urządzeniami, co jest wygodne dla użytkowników potrzebujących wszechstronności. Złącze to bywa stosowane w komputerach typu MacBook czy w niektórych laptopach z serii ultrabook, a jego wszechstronność i wysoka wydajność są cenione przez specjalistów z branży kreatywnej i IT. Warto wiedzieć, że Thunderbolt obsługuje kaskadowe łączenie urządzeń, co oznacza, że można podłączyć kilka urządzeń do jednego portu, co jest praktyczne w środowiskach wymagających intensywnej wymiany danych.

Pytanie 4

Podaj prefiks, który identyfikuje adresy globalne w protokole IPv6?

A. 2::/3

B. 2000::/3

C. 20::/3

D. 200::/3

Odpowiedź 2000::/3 jest poprawna, ponieważ identyfikuje adresy globalne w protokole IPv6, które są używane do komunikacji w Internecie. Prefiks 2000::/3 obejmuje wszystkie adresy zaczynające się od 2000 do 3FFF w pierwszych czterech bitach, co oznacza, że jest to szerokie spektrum adresów przeznaczonych do globalnego dostępu. Adresy typu globalnego są kluczowe w kontekście routingu w Internecie, ponieważ umożliwiają unikalną identyfikację urządzeń w sieci. Przykładem zastosowania adresów globalnych jest konfiguracja serwera WWW, który musi być dostępny dla użytkowników spoza lokalnej sieci. W praktyce, aby zapewnić unikalność, organizacje wykorzystują adresy globalne, które są przydzielane przez Regionalne Biura Internetowe (RIR). Dobrą praktyką jest również regularne monitorowanie i zarządzanie przydzielonymi adresami, aby uniknąć ich wyczerpania oraz zapewnić efektywność działania sieci. Warto zaznaczyć, że w przeciwieństwie do adresów lokalnych, adresy globalne są routowalne w Internecie, co czyni je istotnym elementem infrastruktury sieciowej.

Pytanie 5

Który adres IPv4 odpowiada adresowi IPv6 ::1?

A. 127.0.0.1

B. 128.0.0.1

C. 1.1.1.1

D. 10.0.0.1

Wybór adresów, takich jak 1.1.1.1, 10.0.0.1 czy 128.0.0.1, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji stosowanych adresów IP oraz różnic między IPv4 a IPv6. Adres 1.1.1.1 to publiczny adres IP, który jest wykorzystywany przez zewnętrzne systemy, a nie do komunikacji lokalnej, co oznacza, że nie ma zastosowania w kontekście loopback. Z kolei adres 10.0.0.1 jest częścią przestrzeni adresowej prywatnej (RFC 1918), co oznacza, że jest przeznaczony do użytku wewnętrznego w sieciach prywatnych, a nie do komunikacji lokalnej w kontekście lokalnego hosta. Użycie takiego adresu do testowania lokalnego połączenia byłoby błędne, ponieważ nie kieruje ruchu do tego samego komputera, na którym odbywa się test. Natomiast adres 128.0.0.1 również nie jest poprawny w tym kontekście, ponieważ jest to adres publiczny, który nie odpowiada adresom loopback w żadnym z protokołów. W sytuacjach takich jak testowanie aplikacji, niezbędne jest zrozumienie roli adresów loopback, które umożliwiają lokalne połączenia bez angażowania zewnętrznych interfejsów sieciowych. Użycie niewłaściwych adresów IP prowadzi do nieefektywności w diagnostyce sieci oraz błędnych wniosków o funkcjonowaniu aplikacji.

Pytanie 6

W jakiej logicznej topologii funkcjonuje sieć Ethernet?

A. siatkowej

B. pierścieniowej i liniowej

C. siatki i gwiazdy

D. rozgłaszania

Sieć Ethernet rzeczywiście działa głównie w topologii rozgłaszania. To oznacza, że kiedy jedno urządzenie wysyła dane, to wszystkie inne w sieci te dane odbierają. Później każde z nich decyduje, czy te dane są dla niego. Fajnie, bo taką komunikację można łatwo wdrożyć, a to działa super w małych i średnich sieciach. Na przykład w lokalnej sieci biurowej, gdzie masz sporo komputerów podłączonych do jednego switcha. Topologia rozgłaszania sprawia, że rozbudowa sieci jest prosta – wystarczy podłączyć nowe urządzenie, nie musimy przerabiać całej infrastruktury. Warto też dodać, że standard IEEE 802.3 definiuje Ethernet i opiera się na tej topologii, co sprawia, że jest wszędzie w nowoczesnych IT. Zrozumienie tego modelu jest naprawdę ważne, żeby dobrze projektować i zarządzać sieciami komputerowymi.

Pytanie 7

Gdy użytkownik zauważy, że ważne pliki zniknęły z dysku twardego, powinien

A. zainstalować oprogramowanie diagnostyczne

B. wykonać defragmentację tego dysku

C. zabezpieczyć dysk przed zapisaniem nowych danych

D. przeprowadzić test S.M.A.R.T. na tym dysku

Uchronienie dysku przed zapisem nowych danych jest kluczowym krokiem po zauważeniu utraty ważnych plików. Gdy dane są usuwane lub znikają, istnieje ryzyko, że nowe informacje zapisane na dysku mogą nadpisać obszary pamięci, które zawierały wcześniej utracone pliki. W momencie, gdy użytkownik zidentyfikuje problem, pierwszym działaniem powinno być natychmiastowe wyłączenie wszelkich operacji zapisu na dysku. W praktyce oznacza to, że najlepiej jest odłączyć dysk od źródła zasilania lub przynajmniej unikać instalowania nowych programów, pobierania plików lub wykonywania aktualizacji. Dobrą praktyką jest również uruchomienie systemu z innego nośnika, aby zminimalizować ryzyko nadpisania danych. W wielu przypadkach odzyskiwanie danych może być udane, jeśli użytkownik zareaguje szybko i nie zainicjuje nowych zapisów. Aplikacje do odzyskiwania danych są w stanie przywrócić usunięte pliki, ale ich skuteczność często zależy od tego, jak szybko podjęto odpowiednie kroki chroniące dysk.

Pytanie 8

Protokół, który pozwala urządzeniom na uzyskanie od serwera informacji konfiguracyjnych, takich jak adres IP bramy sieciowej, to

A. DHCP

B. RTP

C. HTTPS

D. NFS

DHCP, czyli Dynamic Host Configuration Protocol, to protokół sieciowy, który automatycznie przypisuje adresy IP oraz inne istotne dane konfiguracyjne hostom w sieci. Dzięki jego zastosowaniu, administratorzy nie muszą ręcznie konfigurować każdego urządzenia podłączonego do sieci, co znacznie przyspiesza proces integracji nowych urządzeń. DHCP pozwala na dynamiczne przypisywanie adresów IP w oparciu o z góry zdefiniowany zakres adresów oraz polityki zarządzania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu sieciami. Protokół ten działa na zasadzie wymiany komunikatów między klientem a serwerem, co pozwala na uzyskanie takich informacji jak adres IP bramy sieciowej, maska podsieci czy serwery DNS. Przykładem zastosowania DHCP jest biuro, gdzie wiele komputerów i urządzeń mobilnych łączy się z siecią, a serwer DHCP automatycznie przydziela im odpowiednie adresy IP, co minimalizuje ryzyko konfliktów adresów oraz błędów w konfiguracji.

Pytanie 9

Aby podłączyć dysk z interfejsem SAS, należy użyć kabla przedstawionego na diagramie

A. rys. C

B. rys. B

C. rys. A

D. rys. D

Kabel na rysunku D to świetny wybór do podłączenia dysku z interfejsem SAS. Jest zaprojektowany specjalnie do przesyłania danych w serwerach i systemach storage. Moim zdaniem SAS to naprawdę zaawansowana technologia, bo pozwala na transfer danych z prędkością do 22,5 Gb/s, co jest mega szybkie! Kabel SAS jest bardzo niezawodny i to sprawia, że nadaje się idealnie do zastosowań, gdzie liczy się efektywność, jak w centrach danych. Dzięki temu, że SAS obsługuje dużo jednoczesnych połączeń i dynamiczne rozpoznawanie urządzeń, to jest naprawdę kluczowe w korporacyjnych środowiskach. Warto pamiętać, że SAS jest też kompatybilny z SATA, co daje większe możliwości w konfiguracji systemów pamięci. Używanie kabli SAS według standardów branżowych zapewnia stabilność i elastyczność, co w dzisiejszych czasach jest mega istotne dla każdej firmy.

Pytanie 10

Jak przywrócić stan rejestru systemowego w edytorze Regedit, wykorzystując wcześniej utworzoną kopię zapasową?

A. Załaduj gałąź rejestru

B. Kopiuj nazwę klucza

C. Importuj

D. Eksportuj

Kiedy myślimy o przywracaniu stanu rejestru systemowego w edytorze Regedit, ważne jest, aby zrozumieć, że różne opcje dostępne w tym narzędziu mają różne funkcje. Odpowiedzi takie jak "Kopiuj nazwę klucza", "Eksportuj" oraz "Załaduj gałąź rejestru" mogą wydawać się na pierwszy rzut oka związane z zarządzaniem rejestrem, jednak w rzeczywistości nie spełniają one funkcji przywracania stanu rejestru z kopii zapasowej. "Kopiuj nazwę klucza" to operacja, która umożliwia jedynie skopiowanie ścieżki do danego klucza, co jest przydatne, ale nie ma zastosowania w kontekście przywracania. "Eksportuj" z kolei to funkcja, która umożliwia tworzenie kopii zapasowej wybranego klucza lub gałęzi rejestru do pliku .reg. Choć jest ona niezbędna w procesie tworzenia kopii zapasowych, nie jest odpowiednia do ich przywracania. Opcja "Załaduj gałąź rejestru" jest używana do dodawania lub aktualizowania gałęzi rejestru, ale nie jest praktyką przywracania stanu z kopii zapasowej. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla właściwego posługiwania się rejestrem systemowym, a wybór niewłaściwej opcji może prowadzić do niezamierzonych zmian oraz problemów z działaniem systemu. Dlatego tak istotne jest, aby przed podjęciem działań w edytorze Regedit mieć jasność co do zamierzonych kroków oraz funkcji dostępnych w tym narzędziu.

Pytanie 11

Ile symboli switchy i routerów znajduje się na schemacie?

A. 3 switche i 4 routery

B. 4 switche i 3 routery

C. 4 switche i 8 routerów

D. 8 switchy i 3 routery

Niepoprawne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowej interpretacji symboli użytych na schemacie sieciowym. Jednym z powszechnych błędów jest mylenie przełączników z ruterami z powodu ich podobnego wyglądu na diagramach. Przełączniki są urządzeniami służącymi do łączenia urządzeń w sieci LAN i działają głównie na warstwie drugiej modelu OSI, zarządzając ruchem lokalnym poprzez tablice adresów MAC. Rutery, operujące na trzeciej warstwie, pozwalają na przesyłanie danych pomiędzy różnymi sieciami dzięki wykorzystaniu protokołów routingu takich jak OSPF czy BGP. Pomieszanie tych dwóch funkcji prowadzi do błędnego przypisania ilości przełączników i ruterów w sieci co może skutkować nieoptymalnym projektowaniem sieci. Kolejnym częstym błędem jest założenie, że liczba urządzeń zawsze jest większa z powodu niepełnej znajomości topologii sieciowej. Właściwe zrozumienie i rozróżnienie tych urządzeń oraz ich funkcji jest niezbędne do efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi. Należy też uwzględniać kontekst specyficznych rozwiązań sieciowych takich jak VLAN dla przełączników czy VPN dla ruterów, które dodatkowo modyfikują zastosowania i rozmieszczenie tych urządzeń w infrastrukturze IT. Dlatego kluczowe jest systematyczne przyswajanie wiedzy o standardowych symbolach i ich praktycznym znaczeniu podczas nauki projektowania sieci komputerowych aby unikać błędów interpretacyjnych.

Pytanie 12

Który typ rekordu w bazie DNS (Domain Name System) umożliwia ustalenie aliasu dla rekordu A?

A. NS

B. AAAA

C. PTR

D. CNAME

Rekord CNAME, czyli Canonical Name, jest przydatny w systemie DNS, bo pozwala na tworzenie aliasów dla innych rekordów, w tym rekordów A, które łączą nazwy domen z adresami IP. To trochę tak, jakbyś miał wiele nazw na jedną stronę. Na przykład, jeśli masz rekord A dla www.example.com, który wskazuje na adres IP 192.0.2.1, to możesz użyć rekordu CNAME dla shop.example.com, który też będzie kierował do www.example.com. Dzięki temu, jak zmienisz adres IP dla www.example.com, to nie musisz się martwić o shop.example.com - tylko w jednym miejscu aktualizujesz IP. Używanie rekordu CNAME to dobra praktyka w zarządzaniu DNS, bo to ułatwia życie i zmniejsza szansę na błędy podczas zmian adresów IP.

Pytanie 13

W systemie Linux komenda tty pozwala na

A. zmianę aktualnego katalogu na katalog domowy użytkownika

B. pokazanie nazwy terminala

C. wysłanie sygnału do zakończenia procesu

D. uruchomienie programu, który wyświetla zawartość pamięci operacyjnej

Wybór innych odpowiedzi na to pytanie prowadzi do nieporozumień dotyczących podstawowych funkcji i działania systemu Linux. Twierdzenie, że polecenie 'tty' wysyła sygnał zakończenia procesu, jest mylące, ponieważ sygnały zakończenia procesów są obsługiwane przez różne inne polecenia, takie jak 'kill', które są używane do zatrzymywania działających aplikacji. Ponadto, zmiana bieżącego katalogu na katalog domowy użytkownika nie ma związku z poleceniem 'tty' i tym samym jest nieprawidłowa, gdyż do tego celu używa się polecenia 'cd' bez dodatkowych argumentów lub z użyciem argumentu '~'. Kolejnym błędnym stwierdzeniem jest to, że 'tty' uruchamia program listujący zawartość pamięci operacyjnej. Takie operacje mogą być przeprowadzane za pomocą poleceń takich jak 'ps' czy 'top', które dostarczają informacji o aktywnych procesach oraz ich zasobach, jednak 'tty' nie pełni tej funkcji. Te pomyłki wskazują na niedostateczne zrozumienie podstawowych poleceń systemowych oraz ich zastosowań w codziennej pracy w środowisku Linux. Warto zatem zagłębić się w dokumentację systemu i praktyczne zastosowania tych poleceń, aby zyskać pełniejszy obraz ich możliwości oraz znaczenia w administracji systemowej.

Pytanie 14

Przedstawione narzędzie jest przeznaczone do

A. usuwania izolacji.

B. zaciskania złączy RJ45.

C. wykonywania zakończeń kablowych w złączach LSA.

D. instalacji modułu Krone w gniazdach.

Niewłaściwe rozpoznanie funkcji narzędzia związanego z zakończeniami kablowymi może prowadzić do błędnych założeń dotyczących jego zastosowania. Narzędzia do ściągania izolacji są przeznaczone do usuwania zewnętrznej powłoki izolacyjnej z przewodów, co jest pierwszym krokiem przygotowania kabla do montażu. Nie są jednak wykorzystywane do samego zakończenia kabli w złączach. Narzędzia do zaciskania wtyków RJ45 służą do montażu końcówek na kablach sieciowych, głównie w kablach typu skrętka, co jest niezbędne w instalacjach sieciowych do łączenia przewodów z urządzeniami sieciowymi. Z kolei narzędzia do montażu modułu Krone w gniazdach wykorzystywane są do wtykowego montażu przewodów w złączach modułowych, ale działają na innej zasadzie niż przedstawione narzędzie LSA. Różnice te mogą prowadzić do nieporozumień związanych z funkcjonalnością narzędzi, jeśli nie zostaną prawidłowo zidentyfikowane. Zrozumienie specyfiki każdego narzędzia jest kluczowe w profesjonalnych instalacjach sieciowych, gdzie precyzyjne działanie wpływa na jakość i niezawodność całego systemu. Wiedza na temat właściwego zastosowania tych narzędzi jest istotna dla zapewnienia optymalnych wyników i uniknięcia problemów związanych z nieprawidłowym montażem, takich jak przerywanie sygnału czy uszkodzenie przewodów.

Pytanie 15

Źródłem problemu z wydrukiem z przedstawionej na rysunku drukarki laserowej jest

A. uszkodzony bęben światłoczuły

B. zaschnięty tusz

C. brak tonera w kasecie kartridż

D. uszkodzony podajnik papieru

Uszkodzony bęben światłoczuły to naprawdę częsta przyczyna problemów z drukowaniem w drukarkach laserowych. Ten bęben jest kluczowym elementem, bo to on przenosi obraz na papier. Jak się uszkodzi, to mogą się na nim pojawić różne defekty, które prowadzą do ciemnych pasów czy plam. W praktyce to moze być spowodowane zarysowaniami, zużyciem czy nawet zbyt długim narażeniem na światło. Warto dbać o takie rzeczy i regularnie wymieniać bębny zgodnie z tym, co zaleca producent. Dzięki temu zmniejszamy ryzyko uszkodzeń. Pamiętaj, że bęben światłoczuły to element eksploatacyjny, więc jego żywotność jest ograniczona. Częsta wymiana oraz korzystanie z dobrego jakościowo tonera to podstawowe zasady, które pomogą w uzyskaniu lepszej jakości wydruku. No i nie zapomnij o przeszkoleniu zespołu z obsługi drukarek i wymiany części – to naprawdę wpływa na efektywność pracy w biurze.

Pytanie 16

Aby poprawić niezawodność oraz efektywność przesyłania danych na serwerze, należy

A. stworzyć punkt przywracania systemu

B. ustawić automatyczne wykonywanie kopii zapasowej

C. zainstalować macierz dyskową RAID1

D. trzymać dane na innym dysku niż systemowy

Utworzenie punktu przywracania systemu to dobre rozwiązanie w kontekście przywracania systemu operacyjnego do wcześniejszego stanu, jednak nie zapewnia ochrony przed utratą danych na poziomie dysku. Przywracanie systemu działa na założeniu, że system operacyjny może zostać naprawiony, ale nie zabezpiecza fizycznych danych przechowywanych na dyskach. W przypadku uszkodzenia dysku twardego, dane mogą zostać trwale utracone, a punkt przywracania nie będzie w stanie ich uratować. Przechowywanie danych na innym dysku niż systemowy może pomóc w organizacji danych, ale nie zapewnia automatycznej redundancji, co oznacza, że jeśli inny dysk ulegnie awarii, dane również mogą zostać utracone. Konfiguracja automatycznego wykonywania kopii zapasowej jest korzystna, ale nie zastępuje mechanizmów ochrony danych, takich jak RAID. Kopie zapasowe są kluczowe, ale proces ich wykonywania może być przerywany, co prowadzi do sytuacji, w której najnowsze dane nie są zabezpieczone. Dlatego poleganie wyłącznie na kopiach zapasowych bez implementacji systemów RAID może być mylnym podejściem. W kontekście zapewnienia zarówno wydajności, jak i niezawodności, kluczowym jest zastosowanie technologii RAID jako fundamentu zarządzania danymi, a nie jedynie dodatkowego środka zabezpieczającego.

Pytanie 17

Nie wykorzystuje się do zdalnego kierowania stacjami roboczymi

A. program Ultra VNC

B. program Team Viewer

C. pulpit zdalny

D. program Wireshark

Pulpit zdalny, program Ultra VNC i TeamViewer to popularne narzędzia do zdalnego zarządzania, które umożliwiają użytkownikom zdalny dostęp do komputerów i zarządzanie nimi w czasie rzeczywistym. Pulpit zdalny, wbudowany w systemy Windows, pozwala na bezpieczne połączenie z innymi komputerami w sieci lokalnej lub przez Internet, umożliwiając pełny dostęp do interfejsu użytkownika. Ultra VNC, jako oprogramowanie open-source, oferuje funkcje zdalnego dostępu oraz możliwość udostępniania ekranu. TeamViewer jest również czołowym rozwiązaniem, które nie tylko umożliwia dostęp do komputera, ale także współpracę z innymi użytkownikami w czasie rzeczywistym oraz transfer plików. Można by pomyśleć, że te wszystkie programy pełnią podobne funkcje, jednak ich różnice polegają na poziomie bezpieczeństwa, łatwości użytkowania oraz dostępności w różnych systemach operacyjnych. Pomijając wszelkie inne aspekty, kluczowym błędem jest mylenie funkcjonalności tych narzędzi z programem Wireshark, który nie tylko nie umożliwia zdalnego dostępu, ale służy do zupełnie innych celów, takich jak przechwytywanie i analiza danych sieciowych. Takie nieporozumienie może prowadzić do nieefektywnego zarządzania zasobami IT, a także do błędnych decyzji w zakresie bezpieczeństwa sieci, co z kolei może narazić organizację na poważne zagrożenia. Konsekwentne przydzielanie ról narzędziom zgodnie z ich przeznaczeniem jest kluczowe w zarządzaniu IT.

Pytanie 18

Ataki mające na celu zakłócenie funkcjonowania aplikacji oraz procesów działających w urządzeniu sieciowym określane są jako ataki typu

A. zero-day

B. smurf

C. spoofing

D. DoS

Ataki typu smurf, zero-day i spoofing różnią się zasadniczo od ataków DoS, mimo że mogą również wpływać na działanie aplikacji czy systemów. Atak smurf jest specyficznym rodzajem ataku DoS, który wykorzystuje technologię ICMP (Internet Control Message Protocol) i polega na wysyłaniu dużej liczby pakietów do sieci ofiary, co prowadzi do przeciążenia zasobów. Jednak smurf jest jedynie wariantem ataku DoS, a nie jego definicją. Atak zero-day odnosi się do wykorzystania nieznanej luki w oprogramowaniu, zanim zostanie ona załatana przez dostawcę. Mimo że atak zero-day może prowadzić do zakłóceń w działaniu systemu, nie jest bezpośrednio związany z wyczerpywaniem zasobów, lecz z wykorzystaniem nieznanych słabości. Spoofing to technika, która polega na podrobieniu adresu źródłowego w pakietach danych, co może być używane do zmylenia systemów zabezpieczeń, ale również nie ma na celu bezpośredniego zatrzymania działania aplikacji. Typowe błędy myślowe wynikające z wyboru tych odpowiedzi polegają na myleniu celów i metod ataku – ataki te mogą działać w ramach szerszej kategorii zagrożeń, ale nie są klasyfikowane jako ataki mające na celu bezpośrednie zablokowanie dostępu do usługi.

Pytanie 19

Jakie będą wydatki na materiały potrzebne do produkcji 20 kabli typu patchcord o długości 50 cm?

A. 72,00 zł

B. 92,00 zł

C. 104,00 zł

D. 52,00 zł

Niepoprawne odpowiedzi wynikają z błędnych obliczeń kosztów materiałów. Przy projektowaniu kabli patchcord ważne jest zrozumienie, z czego składa się taki kabel i jakie są poszczególne ceny komponentów. W przypadku patchcordu o długości 50 cm używamy dwóch wtyków RJ45, dwóch koszulek ochronnych oraz 50 cm skrętki UTP. Koszt jednego wtyku to 1 zł, a zatem dwa wtyki kosztują 2 zł. Koszulki ochronne, również po 1 zł za sztukę, razem kosztują 2 zł. Skrętka kosztuje 1,20 zł za metr, więc 50 cm kosztuje 0,60 zł. Łączny koszt jednego kabla to 4,60 zł. Dla 20 kabli, całkowity koszt wynosi 20 razy 4,60 zł, co równa się 92 zł. Błędne odpowiedzi mogą wynikać z pominięcia kosztu jednego z komponentów lub z nieprawidłowego przeliczenia długości skrętki. W praktyce, umiejętność precyzyjnego oszacowania kosztów materiałów jest kluczowa w zarządzaniu projektami sieciowymi. Poprawne zarządzanie kosztami wymaga nie tylko znajomości cen materiałów, ale także zdolności do efektywnego planowania i budżetowania, co jest podstawą efektywnego prowadzenia projektów IT. Unikanie takich błędów jest istotne, aby zapewnić efektywne wykorzystanie zasobów i minimalizację niepotrzebnych wydatków w projektach.

Pytanie 20

Jakiego protokołu używa warstwa aplikacji w modelu TCP/IP?

A. UDP

B. FTP

C. SPX

D. ARP

FTP, czyli File Transfer Protocol, to protokół działający na warstwie aplikacji modelu TCP/IP, który służy do przesyłania plików pomiędzy komputerami w sieci. Jest to standardowy protokół do transferu danych, który umożliwia użytkownikom zarówno przesyłanie, jak i pobieranie plików z serwera. FTP działa w oparciu o architekturę klient-serwer, gdzie klient inicjuje połączenie z serwerem FTP, a następnie wykonuje różne operacje na plikach, takie jak upload, download, usuwanie czy zmiana nazw plików. Przykładem zastosowania FTP jest przesyłanie dużych plików z jednego serwera na drugi lub publikowanie zawartości strony internetowej. W praktyce, administracja systemami często korzysta z FTP do zarządzania plikami na serwerach bezpośrednio. Warto również zaznaczyć, że istnieją różne rozszerzenia FTP, takie jak FTPS i SFTP, które dodają warstwę zabezpieczeń, co jest szczególnie istotne w kontekście ochrony danych. Znajomość FTP jest niezbędna dla specjalistów IT, zwłaszcza w zakresie zarządzania sieciami i administracji serwerami.

Pytanie 21

Internet Relay Chat (IRC) to protokół wykorzystywany do

A. przesyłania wiadomości e-mail

B. przesyłania listów do grup dyskusyjnych

C. transmisji dźwięku w sieci

D. prowadzenia konwersacji w konsoli tekstowej

IRC, czyli Internet Relay Chat, to całkiem fajny protokół do czatowania w czasie rzeczywistym, używający konsoli tekstowej. W odróżnieniu od e-maila czy wiadomości głosowych, IRC skupia się na interaktywnych rozmowach w kanałach tematycznych, co naprawdę sprzyja dyskusjom i wspólnemu działaniu. Można go spotkać w różnych sytuacjach, na przykład zespoły programistyczne korzystają z niego do szybkiej wymiany pomysłów, a różne społeczności online organizują wydarzenia. Choć może się wydawać staroświecki, to ma nadal swoich zwolenników, bo jest prosty w obsłudze i nie potrzebuje zbyt dużo zasobów. Istnieją też standardy, takie jak RFC 1459, które mówią, jak to wszystko powinno działać, co sprawia, że różne klienty i serwery mogą ze sobą współpracować. Dzięki otwartym standardom, IRC jest elastycznym narzędziem, które można dostosować do wielu różnych zastosowań, zarówno w pracy, jak i w życiu osobistym.

Pytanie 22

Który z wymienionych protokołów jest szyfrowanym protokołem do zdalnego dostępu?

A. SSH

B. POP3

C. TFTP

D. telnet

SSH, czyli Secure Shell, to taki fajny protokół, który daje nam możliwość bezpiecznej komunikacji między klientem a serwerem. Głównie wykorzystujemy go do zdalnego logowania i wydawania poleceń, ale co najważniejsze – robi to w sposób, który chroni nas przed różnymi atakami. Szyfruje dane, używając takich technik jak AES, co naprawdę pomaga utrzymać nasze informacje w tajemnicy. Z mojego doświadczenia, admini systemów często sięgają po SSH, by ogarniać serwery, czy to w chmurze, czy w lokalnych sieciach, co pozwala im działać bez obaw o wyciek danych. Również warto pamiętać o kluczach publicznych i prywatnych, bo to dodatkowo podnosi bezpieczeństwo. Tak więc, dzięki wszystkim tym właściwościom, SSH stał się takim standardem, jeśli chodzi o bezpieczny dostęp do systemów operacyjnych i różnych urządzeń sieciowych.

Pytanie 23

W systemie Windows, aby uruchomić usługę związaną z wydajnością komputera, należy użyć polecenia

A. services.msc

B. compmgmt.msc

C. perfmon.msc

D. secpol.msc

Polecenie perfmon.msc otwiera Monitor wydajności systemu Windows, który jest narzędziem umożliwiającym analizę i monitorowanie różnych parametrów wydajności komputera w czasie rzeczywistym. Dzięki temu użytkownicy mogą obserwować działanie procesora, pamięci, dysków oraz innych zasobów systemowych, co jest kluczowe w diagnozowaniu problemów z wydajnością. Monitor wydajności pozwala także na konfigurację liczników, które rejestrują dane historyczne, co jest szczególnie przydatne w długoterminowych analizach. Aby efektywnie zarządzać zasobami systemowymi, administratorzy mogą ustawiać powiadomienia oraz raporty, co przyczynia się do optymalizacji działania systemu. To narzędzie wspiera również standardy najlepszych praktyk w zakresie zarządzania infrastrukturą IT, umożliwiając administratorom podejmowanie świadomych decyzji na podstawie rzetelnych danych. Warto zaznaczyć, że umiejętność korzystania z Monitor wydajności jest niezbędna dla każdego specjalisty IT, aby skutecznie diagnozować i rozwiązywać problemy związane z wydajnością systemu.

Pytanie 24

Gniazdo LGA umieszczone na płycie głównej komputera stacjonarnego pozwala na zamontowanie procesora

A. Athlon 64 X2

B. AMD Sempron

C. Intel Core i5

D. Intel Pentium II Xeon

Odpowiedź 'Intel Core i5' jest poprawna, ponieważ procesory z tej serii są zaprojektowane z myślą o gniazdach LGA, które są standardem dla wielu współczesnych płyt głównych Intela. Gniazda LGA, w tym LGA 1151 i LGA 1200, obsługują różne generacje procesorów Intel Core, co pozwala na łatwą wymianę lub modernizację sprzętu. Przykładowo, użytkownicy, którzy chcą zwiększyć wydajność swoich komputerów do gier lub pracy z grafiką, mogą zainstalować procesor Intel Core i5, co zapewnia im odpowiednią moc obliczeniową oraz wsparcie dla technologii, takich jak Turbo Boost, co pozwala na automatyczne zwiększenie wydajności w zależności od obciążenia. To gniazdo jest również zgodne ze standardami branżowymi, co gwarantuje wysoką jakość i stabilność połączenia. W praktyce, wybór odpowiedniego procesora do gniazda LGA jest kluczowy dla zbudowania efektywnego systemu komputerowego, który spełnia wymagania użytkownika, zarówno w codziennych zastosowaniach, jak i w bardziej zaawansowanych scenariuszach.

Pytanie 25

W komputerze zainstalowano nowy dysk twardy o pojemności 8 TB i podzielono go na dwie partycje, z których każda ma 4 TB. Jaki typ tablicy partycji powinien być zastosowany, aby umożliwić takie partycjonowanie?

A. GPT

B. SWAP

C. FAT32

D. MBR

Wybór MBR dla dysku 8 TB to zły pomysł, bo MBR ma sporo ograniczeń, które nie pasują do większych serwerów. To już starsze rozwiązanie i tylko szeregów partycji do 2 TB oraz max cztery podstawowe partycje. Gdy chcesz podzielić dysk na więcej partycji, MBR po prostu nie daje rady. A partycja SWAP to już w ogóle nie to, bo to przestrzeń wymiany, a nie na przechowywanie danych użytkowników. FAT32 też nie jest w tym wypadku dobrym wyborem, bo to system plików, a nie typ tablicy partycji. Ma też swoje ograniczenia, np. 4 GB na plik. Jak się wybierze złą tablicę partycji, to potem mogą być kłopoty przy instalacji systemu, z zarządzaniem danymi i nawet z utratą danych. Trzeba to dobrze ogarnąć, żeby nie było problemów w przyszłości.

Pytanie 26

Jakie z podanych urządzeń stanowi część jednostki centralnej?

A. Monitor LCD

B. Mysz USB

C. Modem PCI

D. Klawiatura PS/2

Wybór klawiatury PS/2, monitora LCD lub myszy USB jako elementów jednostki centralnej wynika z częstych nieporozumień dotyczących definicji komponentów komputerowych. Klawiatura PS/2 i mysz USB to urządzenia peryferyjne, które służą do interakcji z komputerem, ale nie są częścią jednostki centralnej. Klawiatury i myszy są używane do wprowadzania danych i sterowania, a ich funkcja nie obejmuje przetwarzania informacji wewnątrz komputera. Monitor LCD działa zupełnie inaczej, jako urządzenie wyjściowe, które wizualizuje dane przetwarzane przez komputer, a tym samym również nie jest częścią jednostki centralnej. Zrozumienie różnicy między komponentami wewnętrznymi a zewnętrznymi jest kluczowe w kontekście budowy i funkcjonowania komputerów. Często pojawia się mylne przekonanie, że wszystkie urządzenia podłączone do komputera są integralną częścią jego architektury, co prowadzi do błędnych wniosków. Właściwa klasyfikacja komponentów jest niezbędna dla efektywnego rozwiązywania problemów, modernizacji sprzętu oraz działania w zgodzie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 27

W celu zainstalowania systemu openSUSE oraz dostosowania jego ustawień, można skorzystać z narzędzia

A. Brasero

B. GEdit

C. YaST

D. Evolution

Wybór odpowiedzi innych niż YaST wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowania oprogramowania w ekosystemie openSUSE. Brasero, będący narzędziem do nagrywania płyt, nie ma żadnych funkcji związanych z konfiguracją systemu operacyjnego. Jego głównym celem jest ułatwienie użytkownikom tworzenia i nagrywania obrazów dysków oraz danych na nośniki optyczne. Tak więc, jest to narzędzie dedykowane do zadań związanych z obsługą mediów, a nie z instalacją systemu. GEdit to prosty edytor tekstu, który jest używany do edytowania plików tekstowych, kodu źródłowego oraz innych dokumentów. Chociaż GEdit może być użyteczny w wielu kontekstach, nie ma funkcji ani narzędzi do zarządzania konfiguracją systemu operacyjnego. Z drugiej strony, Evolution to aplikacja do zarządzania pocztą elektroniczną, która nie ma zastosowania w kontekście instalacji lub konfiguracji systemu. Takie wybory mogą wynikać z mylnego przekonania, że wszystkie wymienione aplikacje są związane z administracją systemem, podczas gdy tylko YaST jest dedykowanym narzędziem do tego celu. Stosowanie odpowiednich narzędzi jest kluczowe dla skutecznej administracji systemem, dlatego ważne jest, aby posiadać wiedzę na temat ich przeznaczenia i funkcji.

Pytanie 28

Na ilustracji przedstawiono część procesu komunikacji z serwerem, która została przechwycona przez aplikację Wireshark. Jaki to serwer?

A. FTP

B. WWW

C. DHCP

D. DNS

FTP jest protokołem sieciowym stosowanym do przesyłania plików pomiędzy klientem a serwerem. W odróżnieniu do DHCP FTP nie zajmuje się przydziałem adresów IP lecz umożliwia transfer danych w sieci. Charakteryzuje się operacjami takimi jak przesyłanie pobieranie i zarządzanie plikami na serwerze co czyni go nieodpowiednim do roli przypisywania adresów IP. Protokół DNS zajmuje się tłumaczeniem nazw domenowych na adresy IP co jest istotne dla wczytywania stron internetowych i usług sieciowych. Pomimo że DNS jest kluczową częścią działania internetu nie ma udziału w bezpośrednim przypisywaniu adresów IP urządzeniom w sieci co jest głównym zadaniem DHCP. Protokoły WWW takie jak HTTP czy HTTPS są używane do przesyłania stron internetowych i danych pomiędzy serwerem a przeglądarką użytkownika. WWW koncentruje się na dostarczaniu zawartości internetowej zamiast na zarządzaniu adresacją IP w sieci. Błędne przypisanie protokołów takich jak FTP DNS czy WWW do funkcji DHCP wynika z niezrozumienia ich podstawowych funkcji i różnic między nimi. Każdy z tych protokołów odgrywa unikalną rolę w sieci ale tylko DHCP jest odpowiedzialny za dynamiczne przydzielanie adresów IP co czyni go kluczowym składnikiem infrastruktury sieciowej. Zrozumienie różnic w zastosowaniach tych protokołów pomaga w zapewnieniu prawidłowej konfiguracji i optymalnego działania sieci komputerowej.

Pytanie 29

W systemie Linux narzędzie iptables wykorzystuje się do

A. konfigurowania zdalnego dostępu do serwera

B. konfigurowania karty sieciowej

C. konfigurowania zapory sieciowej

D. konfigurowania serwera pocztowego

Iptables to bardzo ważne narzędzie w Linuxie, które pozwala na zarządzanie ruchem w sieci. Dzięki niemu, administratorzy mogą na przykład ustawienia zabezpieczeń. Iptables działa na poziomie jądra systemu, co oznacza, że jest w stanie filtrować pakiety w czasie rzeczywistym. Możesz tworzyć różne reguły, które mówią, które pakiety można przyjąć, a które powinny być zablokowane. Na przykład, jeśli chcesz zablokować niechciany ruch z konkretnego adresu IP, to iptables to umożliwia. Ciekawe jest też to, że iptables używa tzw. łańcuchów do organizowania reguł, co zdecydowanie ułatwia sprawę. Pamiętaj, aby regularnie przeglądać i aktualizować swoje reguły, to ważne dla bezpieczeństwa. Dobre praktyki w tym zakresie nie tylko chronią Twoją sieć, ale też pomagają w szybkim rozwiązywaniu ewentualnych problemów.

Pytanie 30

Jakie medium transmisyjne używają myszki Bluetooth do interakcji z komputerem?

A. Fale radiowe w paśmie 800/900 MHz

B. Promieniowanie ultrafioletowe

C. Fale radiowe w paśmie 2,4 GHz

D. Promieniowanie podczerwone

Wybór innych odpowiedzi opiera się na pewnych nieporozumieniach dotyczących technologii bezprzewodowej. Promieniowanie ultrafioletowe, chociaż może być używane w niektórych zastosowaniach technologicznych, nie jest medium transmisyjnym dla urządzeń takich jak myszki Bluetooth. Promieniowanie ultrafioletowe ma zupełnie inne właściwości i zastosowanie, głównie w obszarze medycyny i nauki, a nie w komunikacji bezprzewodowej. Kolejną niepoprawną odpowiedzią jest fala radiowa w paśmie 800/900 MHz; ten zakres częstotliwości jest bardziej powszechnie używany w telekomunikacji mobilnej, ale nie jest standardowo stosowany w technologii Bluetooth. Takie pomylenie może wynikać z braku zrozumienia różnych pasm częstotliwości oraz ich zastosowań. Promieniowanie podczerwone, chociaż było używane w przeszłości w niektórych bezprzewodowych urządzeniach wejściowych, takich jak myszy i piloty zdalnego sterowania, jest ograniczone w zakresie zasięgu i wymaga bezpośredniej linii widzenia między nadajnikiem a odbiornikiem. Nie zapewnia więc elastyczności i wszechstronności, jakie oferuje Bluetooth w paśmie 2,4 GHz. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi technologiami oraz ich zastosowaniami jest kluczowe dla prawidłowego doboru urządzeń i optymalizacji środowiska pracy.

Pytanie 31

Jakie polecenie powinien wydać root w systemie Ubuntu Linux, aby przeprowadzić aktualizację wszystkich pakietów (całego systemu) do najnowszej wersji z zainstalowaniem nowego jądra?

A. apt-get dist-upgrade

B. apt-get update

C. apt-get upgrade

D. apt-get install nazwa_pakietu

Stosowanie polecenia 'apt-get update' jest często mylone z procesem aktualizacji systemu. To polecenie jedynie aktualizuje lokalną bazę danych dostępnych pakietów, co oznacza, że system poznaje nowe wersje oprogramowania, jednak nie dokonuje faktycznych aktualizacji. W praktyce, po wykonaniu 'apt-get update', konieczne jest użycie innego polecenia, aby wprowadzić zmiany w systemie, co czyni je niewystarczającym. Wybór 'apt-get upgrade' również jest niewłaściwy, ponieważ nie pozwala na aktualizację zależności pakietów ani instalację nowych paczek, co może prowadzić do sytuacji, w której niektóre pakiety pozostaną nieaktualne, a system nie będzie miał najnowszego jądra. Z kolei 'apt-get install nazwa_pakietu' jest narzędziem do instalacji pojedynczych pakietów, co w kontekście aktualizacji całego systemu jest zupełnie nieadekwatne. Kluczowym błędem jest zrozumienie, że aktualizacja systemu wymaga bardziej kompleksowego podejścia, które uwzględnia zarówno nowe wersje pakietów, jak i ich zależności. Dlatego dla pełnej aktualizacji systemu właściwym wyborem jest 'apt-get dist-upgrade', które zaspokaja te wszystkie potrzeby.

Pytanie 32

Do czego służy program firewall?

A. ochrony dysku przed przepełnieniem

B. zabezpieczenia systemu przed błędnymi aplikacjami

C. zapobiegania przeciążeniu procesora przez system

D. ochrony sieci LAN oraz systemów przed intruzami

Zastosowanie firewalla w kontekście zabezpieczeń systemów i sieci jest często mylone z innymi formami ochrony, co prowadzi do nieporozumień. Na przykład, twierdzenie, że firewall chroni dysk przed przepełnieniem, jest niepoprawne, ponieważ taki problem dotyczy głównie zarządzania przestrzenią dyskową i nie jest bezpośrednio związany z kontrolą dostępu do sieci. Również stwierdzenie, że firewall zabezpiecza systemy przed błędnymi programami, ignoruje istotę funkcji firewalla, który zajmuje się głównie filtracją ruchu sieciowego. Ochrona przed szkodliwym oprogramowaniem wymaga stosowania dodatkowych rozwiązań, takich jak oprogramowanie antywirusowe czy systemy wykrywania intruzów. Wreszcie, ochrona procesora przed przeciążeniem ze strony systemu odnosi się do optymalizacji zasobów systemowych i kontroli obciążenia, co jest całkowicie innym zagadnieniem niż zarządzanie bezpieczeństwem sieci. Typowe błędy myślowe w tym kontekście to pomieszanie funkcji różnych narzędzi zabezpieczających oraz niedostateczne zrozumienie ich działaniu w kontekście architektury bezpieczeństwa. Kluczowe jest zrozumienie, że firewall jest jednym z wielu elementów w systemie zabezpieczeń i jego zastosowanie powinno być rozpatrywane w szerszym kontekście strategii ochrony danych i infrastruktury IT.

Pytanie 33

Narzędziem wykorzystywanym do diagnozowania połączeń między komputerami w systemie Windows jest

A. traceroute

B. ipconfig

C. route

D. ping

Odpowiedź 'ping' jest poprawna, ponieważ jest to podstawowe narzędzie diagnostyczne wykorzystywane do sprawdzania dostępności hostów w sieci IP. Ping działa na zasadzie wysyłania pakietów ICMP Echo Request do danego adresu IP i oczekiwania na odpowiedź w postaci ICMP Echo Reply. Dzięki temu administratorzy sieci mogą szybko ocenić, czy dany host jest osiągalny, a także zmierzyć czas odpowiedzi, co jest istotne w diagnostyce opóźnień sieciowych. Przykładowo, jeśli próbujesz nawiązać połączenie z serwerem i otrzymujesz odpowiedź ping, oznacza to, że serwer jest aktywny i dostępny w sieci. Narzędzie to jest powszechnie stosowane w praktykach monitorowania sieci oraz rozwiązywania problemów z połączeniami sieciowymi. Warto również dodać, że ping może być używane w różnych systemach operacyjnych, nie tylko w Windows, co czyni je wszechstronnym narzędziem w arsenale każdego specjalisty IT. Używanie ping jako pierwszego kroku w diagnostyce sieci jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co podkreśla jego znaczenie w codziennej pracy administracyjnej.

Pytanie 34

W norma PN-EN 50174 brak jest wskazówek odnoszących się do

A. uziemień instalacji urządzeń przetwarzania danych

B. zapewnienia jakości instalacji kablowych

C. realizacji instalacji wewnątrz obiektów

D. realizacji instalacji na zewnątrz obiektów

Norma PN-EN 50174, która dotyczy instalacji systemów okablowania strukturalnego, nie wnosi wytycznych dotyczących zapewnienia jakości instalacji okablowania. Użytkownicy mogą być mylnie przekonani, że jakość instalacji można ocenić na podstawie samej normy, jednak w rzeczywistości normy te nie obejmują kryteriów jakości, które są kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania systemów. Jakość instalacji powinna być zapewniona poprzez stosowanie odpowiednich procedur testowych oraz standardów jakości, takich jak ISO 9001, które koncentrują się na systemach zarządzania jakością. W odniesieniu do wykonania instalacji wewnątrz budynków, norma PN-EN 50174 oferuje wskazówki, lecz nie jest jedynym dokumentem, na którym można się opierać. Z kolei instalacje na zewnątrz budynków również wymagają szczegółowych wytycznych, które nie są zawarte wyłącznie w tej normie. Każda instalacja musi spełniać określone normy dotyczące odporności na warunki atmosferyczne oraz ochrony przed uszkodzeniami mechanicznymi, co należy łączyć z innymi przepisami czy normami branżowymi. Stąd wynika, że ignorowanie aspektów jakości oraz specyfikacji dla instalacji zewnętrznych prowadzi do błędnych wniosków, przyczyniających się do nieprawidłowej eksploatacji systemów okablowania.

Pytanie 35

W celu poprawy efektywności procesora Intel można wykorzystać procesor oznaczony literą

A. Y

B. U

C. K

D. B

Odpowiedzi litery B, U oraz Y nie są związane z możliwościami podkręcania procesora Intel. Procesory oznaczone literą B to modele, które oferują lepszy stosunek ceny do wydajności, ale mają zablokowane mnożniki, co uniemożliwia ich podkręcanie. Przykładem są procesory Intel Core i5-10400B, które są zoptymalizowane do pracy w standardowych warunkach, a ich wydajność jest ograniczona do specyfikacji fabrycznych. Odpowiedź z literą U odnosi się do energooszczędnych modeli, które są przeznaczone głównie do ultrabooków i urządzeń mobilnych. Te procesory charakteryzują się niskim poborem energii i ograniczoną wydajnością, co czyni je nieodpowiednimi do overclockingu. W przypadku procesorów oznaczonych literą Y mamy do czynienia z jeszcze bardziej zoptymalizowanymi modelami, które są projektowane do ultraniskiego poboru mocy, co skutkuje jeszcze niższą wydajnością i brakiem możliwości podkręcania. Właściwe zrozumienie oznaczeń stosowanych przez producentów jest kluczowe dla dokonania właściwego wyboru procesora do zadań wymagających wysokiej wydajności. Dlatego ważne jest, aby nie mylić oznaczeń literowych z możliwościami modyfikacji, jakie dany procesor oferuje.

Pytanie 36

Drukarka, która zapewnia zdjęcia o wysokiej jakości to drukarka

A. sublimacyjna

B. igłowa

C. termiczna

D. termotransferowa

Wybór nieodpowiednich technologii druku do uzyskania wysokiej jakości fotografii może prowadzić do rozczarowujących rezultatów. Drukarki termiczne, mimo że używane w różnych zastosowaniach, takich jak druk etykiet czy paragonów, nie są przeznaczone do fotografii. Ich mechanizm oparty na podgrzewaniu termicznych elementów, co prowadzi do reakcji z papierem termoczułym, nie zapewnia odpowiedniej jakości kolorów ani szczegółowości, jaką wymaga fotografia. Z kolei drukarki termotransferowe, chociaż mogą oferować lepszą jakość niż drukarki termiczne, wciąż nie dorównują technologii sublimacyjnej w zakresie reprodukcji kolorów i gładkości tonalnej. Metoda ta polega na przenoszeniu barwnika z taśmy na papier, co ogranicza głębię kolorów i może prowadzić do efektu „ziarnistości” w porównaniu do sublimacji. Drukarki igłowe, znane z użycia w drukowaniu dokumentów oraz formularzy, także nie są odpowiednie do fotografii. Ich zasada działania bazuje na mechanizmie uderzeniowym, co skutkuje mniejszą precyzją i jakością wydruków. W przypadku druku fotograficznego, kluczowe jest zrozumienie, że technologie muszą być dostosowane do specyfiki materiałów oraz oczekiwań w zakresie jakości, co wyjaśnia, dlaczego inne technologie druku nie są w stanie spełnić wymagań fotografii wysokiej jakości.

Pytanie 37

Na dołączonym obrazku pokazano działanie

A. połączenia danych

B. usuwania danych

C. kompresji danych

D. kodu źródłowego

Kompresja danych to proces redukcji rozmiaru plików poprzez usuwanie redundancji w danych. Jest to kluczowy etap w zarządzaniu wielkimi zbiorami danych oraz w transmisji danych przez sieci, szczególnie gdy przepustowość jest ograniczona. Najczęściej stosowane algorytmy kompresji to ZIP RAR i 7z, które różnią się efektywnością i czasem kompresji. Kompresja jest szeroko stosowana w różnych dziedzinach techniki i informatyki, m.in. przy przesyłaniu plików w Internecie, gdzie ograniczenie wielkości plików przyspiesza ich przepływ. Proces ten jest również istotny w przechowywaniu danych, ponieważ zredukowane pliki zajmują mniej miejsca na dyskach twardych, co przyczynia się do oszczędności przestrzeni dyskowej oraz kosztów związanych z utrzymaniem infrastruktury IT. Przy kompresji plików istotne jest zachowanie integralności danych, co zapewniają nowoczesne algorytmy kompresji bezstratnej, które umożliwiają odtworzenie oryginalnych danych bez żadnych strat. Kompresja ma również zastosowanie w multimediach, gdzie algorytmy stratne są używane do zmniejszenia rozmiarów plików wideo i audio poprzez usuwanie mniej istotnych danych, co jest mniej zauważalne dla ludzkiego oka i ucha.

Pytanie 38

Schemat ilustruje fizyczną strukturę

A. gwiazdy

B. drzewa

C. magistrali

D. szyny

Topologia gwiazdy jest jedną z najczęściej stosowanych topologii sieci komputerowych ze względu na swoją efektywność i łatwość zarządzania. W tej topologii wszystkie urządzenia sieciowe są podłączone do centralnego punktu, którym zazwyczaj jest switch lub hub. Dzięki temu w przypadku awarii jednego z kabli lub urządzeń tylko ten jeden komponent zostaje odcięty od sieci, co znacząco zwiększa niezawodność całego systemu. Topologia gwiazdy jest łatwa w rozbudowie ponieważ wystarczy dodać nowy kabel do huba lub switcha aby podłączyć dodatkowe urządzenie. Jest to popularne rozwiązanie w lokalnych sieciach komputerowych (LAN) zwłaszcza w biurach i instytucjach ze względu na prostotę instalacji i administrowania. W praktyce stosowanie topologii gwiazdy pozwala na centralne zarządzanie ruchem sieciowym co może być realizowane za pomocą odpowiedniego oprogramowania na switchu. Dzięki temu administratorzy mogą monitorować i optymalizować przepustowość sieci oraz zarządzać bezpieczeństwem danymi przesyłanymi między urządzeniami. Topologia gwiazdy odpowiada także obecnym standardom sieciowym jak Ethernet co dodatkowo ułatwia jej wdrażanie w nowoczesnych infrastrukturach sieciowych.

Pytanie 39

Jaki rodzaj licencji pozwala na swobodne modyfikacje, kopiowanie oraz rozpowszechnianie po dokonaniu dowolnej płatności na rzecz twórcy?

A. postcardware

B. shareware

C. adware

D. donationware

Adware to model dystrybucji oprogramowania, w którym program jest dostarczany użytkownikowi za darmo, ale generuje przychody poprzez wyświetlanie reklam. Często prowadzi to do frustracji użytkowników, ponieważ muszą oni zmagać się z intruzywnymi reklamami, które mogą zakłócać korzystanie z aplikacji. Taki model nie umożliwia użytkownikom modyfikacji czy kopiowania oprogramowania, a jego głównym celem jest generowanie zysku dla twórcy poprzez reklamy. Shareware to kolejny typ licencji, który pozwala na ograniczone korzystanie z programu, zazwyczaj w formie próbnej wersji. Użytkownicy są zachęcani do zakupu pełnej wersji po upływie okresu próbnego. Shareware nie daje jednak swobody w zakresie modyfikacji czy rozpowszechniania oprogramowania, co czyni ten model nieodpowiednim w kontekście pytania. Postcardware to rzadko spotykana forma licencji, w której użytkownik jest zachęcany do wysłania pocztówki do autora w zamian za korzystanie z oprogramowania. Choć jest to podejście nieco kreatywne, nie wiąże się z modyfikacjami ani rozpowszechnianiem oprogramowania. Wspomniane modele licencji często prowadzą do mylnych przekonań, że oprogramowanie może być swobodnie modyfikowane i rozpowszechniane. Kluczowe dla zrozumienia tych typów licencji jest dostrzeganie różnic w zakresie przyznawanych praw, co jest niezbędne dla świadomego korzystania z oprogramowania.

Pytanie 40

Prezentowane wbudowane narzędzie systemów Windows w wersji Enterprise lub Ultimate jest przeznaczone do

A. tworzenia kopii zapasowej dysku

B. kryptograficznej ochrony informacji na dyskach

C. integracji danych na dyskach

D. kompresji przestrzeni dyskowej

W systemach Windows narzędzia takie jak kompresja dysku konsolidacja danych na dyskach oraz tworzenie kopii zapasowych pełnią różne role które różnią się znacząco od kryptograficznej ochrony danych. Kompresja dysku jest procesem zmniejszania rozmiaru plików na dysku co pozwala na oszczędność miejsca ale nie zapewnia żadnej formy zabezpieczenia danych przed nieautoryzowanym dostępem. Jest to proces czysto optymalizacyjny który nie ma związku z zabezpieczeniami kryptograficznymi. Konsolidacja danych znana również jako defragmentacja polega na fizycznym przemieszczaniu danych na dysku twardym w taki sposób aby przyspieszyć ich dostępność i zwiększyć wydajność systemu. Podobnie jak kompresja nie ma żadnego wpływu na ochronę danych przed dostępem osób trzecich. Tworzenie kopii dysku czyli backup jest kluczowym elementem strategii odzyskiwania danych po awarii ale także nie oferuje kryptograficznej ochrony danych. Kopia zapasowa zabezpiecza przed utratą danych w wyniku awarii sprzętu lub przypadkowego usunięcia ale nie chroni przed kradzieżą danych. Typowe błędy myślowe związane z tymi koncepcjami wynikają z mylenia działań optymalizacyjnych i zarządzających z rzeczywistymi mechanizmami bezpieczeństwa takimi jak szyfrowanie. Zrozumienie różnic między tymi procesami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania bezpieczeństwem informacji w środowisku IT.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej