Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 2 czerwca 2025 21:04
Data zakończenia: 2 czerwca 2025 21:14

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W systemie Linux narzędzie, które umożliwia śledzenie trasy pakietów od źródła do celu, pokazując procentowe straty oraz opóźnienia, to

A. route

B. ping

C. mtr

D. tracert

Wybór polecenia ping, mimo że jest to powszechnie używane narzędzie do testowania dostępności hostów w sieci, nie jest odpowiedni dla opisanego pytania. Ping jedynie wysyła pakiety ICMP Echo Request do docelowego hosta i oczekuje na odpowiedź, co pozwala na sprawdzenie, czy dany adres IP jest osiągalny. Nie dostarcza jednak informacji o trasie, jaką pokonują pakiety, ani nie monitoruje strat pakietów w czasie rzeczywistym. Kolejne polecenie, route, jest narzędziem służącym do zarządzania tablicą routingu w systemie operacyjnym. Umożliwia przeglądanie i modyfikację ścieżek routingu, jednak nie jest używane do analizy opóźnień czy strat pakietów. Natomiast tracert (w systemie Windows) jest odpowiednikiem traceroute, ale jest to narzędzie, które działa na innej zasadzie i może nie dostarczać tak szczegółowych danych o czasie odpowiedzi w sposób, w jaki robi to mtr. Typowym błędem w rozumieniu tych narzędzi jest przypuszczenie, że każde z nich pełni tę samą funkcję, podczas gdy każde z nich ma swoje specyficzne zastosowania w diagnostyce i zarządzaniu sieciami. Kluczowe jest zrozumienie, jakie konkretne informacje są potrzebne do analizy problemów z łącznością, aby wybrać odpowiednie narzędzie do rozwiązania danego problemu.

Pytanie 2

Składnikiem systemu Windows 10, który zapewnia ochronę użytkownikom przed zagrożeniami ze strony złośliwego oprogramowania, jest program

A. Microsoft Hyper-V

B. Microsoft Security Essentials

C. Windows PowerShell

D. Windows Defender

Microsoft Security Essentials to starsza aplikacja do zabezpieczania, która była używana w wcześniejszych wersjach Windows, zanim Windows Defender stał się standardem w Windows 10. Choć dawała jakąś ochronę, teraz nie jest już wspierana ani aktualizowana, więc nie nadaje się do użytku w dzisiejszych czasach. Windows PowerShell to super narzędzie do zarządzania i automatyzacji, ale nie ma funkcji zabezpieczających, więc nie chroni przed złośliwym oprogramowaniem. Z kolei Microsoft Hyper-V to rozwiązanie do wirtualizacji i nie ma nic wspólnego z bezpieczeństwem; jego zadaniem jest zarządzanie maszynami wirtualnymi. Jak wybierzesz złe narzędzie do ochrony, możesz mieć poważne problemy, jak zainfekowanie komputera, co prowadzi do utraty danych lub uszkodzenia systemu. Dlatego trzeba wiedzieć, które programy faktycznie pełnią rolę ochrony przed zagrożeniami.

Pytanie 3

Na pliku z uprawnieniami zapisanymi w systemie liczbowym: 740 przeprowadzono polecenie chmod g-r. Jakie będą nowe uprawnienia pliku?

A. 700

B. 720

C. 750

D. 710

Odpowiedzi 750, 720 i 710 są nieprawidłowe z powodu błędnej interpretacji uprawnień po wykonaniu polecenia chmod g-r. Odpowiedź 750 sugeruje, że grupa wciąż ma uprawnienia do odczytu, co jest sprzeczne z efektem polecenia g-r, które wyraźnie usuwa prawo dostępu do odczytu dla grupy. Odpowiedź 720 również zakłada, że grupa zachowuje pewne uprawnienia, co jest błędne, ponieważ polecenie całkowicie pozbawia grupę dostępu. W przypadku odpowiedzi 710, przyjęto błędne założenie, że uprawnienia dla grupy pozostają niezmienione, co w praktyce oznacza, że wciąż istnieje możliwość dostępu, co jest sprzeczne z zamiarem wykonania polecenia. Ogólnie rzecz biorąc, błędne odpowiedzi w dużej mierze wynikają z niepełnego zrozumienia sposobu działania komendy chmod oraz jej wpływu na uprawnienia plików. Warto zwrócić uwagę na konsekwencje zmian uprawnień, by uniknąć sytuacji, w której nieautoryzowani użytkownicy uzyskują dostęp do wrażliwych danych lub, przeciwnie, użytkownicy z niezbędnymi uprawnieniami są ograniczeni w pracy. Zrozumienie logiki przydzielania uprawnień jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemem plików i bezpieczeństwem danych.

Pytanie 4

Znak przedstawiony na ilustracji, zgodny z normą Energy Star, wskazuje na urządzenie

A. Energooszczędne

B. Wyprodukowane przez firmę EnergyStar Co

C. Będące laureatem plebiscytu EnergyStar

D. O zwiększonym zużyciu energii

Znak Energy Star oznacza, że urządzenie spełnia określone kryteria efektywności energetycznej. Program Energy Star został stworzony przez Agencję Ochrony Środowiska USA w 1992 roku i ma na celu promowanie produktów, które zużywają mniej energii elektrycznej, a tym samym redukują emisję gazów cieplarnianych. Urządzenia z tym oznaczeniem, takie jak komputery, sprzęt AGD lub oświetlenie, muszą przejść rygorystyczne testy potwierdzające ich oszczędność energetyczną bez uszczerbku dla wydajności. Na przykład telewizory z certyfikatem Energy Star zużywają o około 25% mniej energii niż standardowe modele. W praktyce oznacza to mniejsze rachunki za prąd dla konsumentów i mniejszy wpływ na środowisko. Energy Star nie tylko promuje oszczędność energii, ale także wpływa na projektowanie urządzeń z naciskiem na ekologiczne i ekonomiczne użytkowanie co jest zgodne z dobrą praktyką projektową w branży. Dzięki temu konsumenci mogą świadomie wybierać produkty przyjazne środowisku przyczyniając się do zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 5

Który z poniższych protokołów funkcjonuje w warstwie aplikacji?

A. TCP

B. FTP

C. ARP

D. UDP

FTP (File Transfer Protocol) jest protokołem, który działa w warstwie aplikacji modelu OSI. Jego podstawowym celem jest umożliwienie transferu plików pomiędzy komputerami w sieci. Protokół ten wykorzystuje metodę klient-serwer, co oznacza, że klient FTP łączy się z serwerem, aby przesyłać lub odbierać pliki. FTP jest szeroko stosowany w praktyce, np. w zarządzaniu stronami internetowymi, gdzie webmasterzy przesyłają pliki na serwer hostingowy. W przypadku FTP, transfer danych odbywa się przy użyciu portów 20 i 21, co jest zgodne z standardami IETF. Warto również zauważyć, że istnieją różne warianty FTP, takie jak SFTP (SSH File Transfer Protocol) czy FTPS (FTP Secure), które dodają warstwę zabezpieczeń przez szyfrowanie połączenia. Zastosowanie FTP w praktyce jest powszechne w różnych dziedzinach, od edukacji po przemysł, co czyni go kluczowym narzędziem w zarządzaniu danymi w sieciach komputerowych.

Pytanie 6

Która edycja systemu operacyjnego Windows Server 2008 charakteryzuje się najmniej rozbudowanym interfejsem graficznym?

A. Enterprise

B. Server Core

C. Datacenter

D. Standard Edition

Wybór wersji Enterprise, Datacenter lub Standard Edition jest nieprawidłowy, ponieważ wszystkie te wersje systemu Windows Server 2008 zawierają pełny interfejs graficzny oraz szereg dodatkowych usług i funkcji, które nie są dostępne w Server Core. Wersja Enterprise oferuje zaawansowane funkcje takie jak wsparcie dla większej liczby procesorów i pamięci, jednak jej interfejs graficzny jest bardziej rozbudowany, co może zwiększać ryzyko ataków oraz skomplikować zarządzanie. Wersja Datacenter, przeznaczona głównie dla rozwiązań wirtualizacji, również korzysta z pełnego interfejsu, co wpływa na większe zużycie zasobów. Standard Edition to wersja przeznaczona dla niewielkich i średnich firm, również posiadająca rozbudowany interfejs graficzny. Często nie docenia się znaczenia optymalizacji środowiska serwerowego poprzez ograniczenie interfejsu graficznego, co prowadzi do nadmiernych wydatków na zasoby oraz zwiększonego ryzyka w zakresie bezpieczeństwa. Kluczem do efektywnego zarządzania serwerem jest wybór odpowiedniej wersji systemu operacyjnego, która odpowiada potrzebom organizacji, co w przypadku Windows Server 2008 najlepiej realizuje Server Core.

Pytanie 7

W nagłówku ramki standardu IEEE 802.3 w warstwie łącza danych znajduje się

A. parametr TTL

B. adres MAC

C. adres IP

D. numer portu

Adres IP, numer portu oraz parametr TTL to elementy i koncepcje związane z innymi warstwami modelu OSI, a nie warstwą łącza danych, do której odnosi się pytanie. Adres IP jest używany w warstwie sieciowej i odpowiada za identyfikację urządzeń w sieci globalnej, takich jak Internet. Jest to logiczny adres, który nie jest związany z fizycznym interfejsem urządzenia i może zmieniać się w zależności od miejsca, w którym urządzenie jest podłączone. Numery portów są integralną częścią protokołu transportowego, takiego jak TCP czy UDP, i służą do identyfikacji konkretnych aplikacji lub usług działających na urządzeniu. Parametr TTL (Time to Live) jest używany w protokole IP i określa maksymalny czas, przez jaki pakiet może krążyć w sieci, zanim zostanie odrzucony. Zrozumienie różnic między tymi pojęciami a adresem MAC jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania sieci oraz dla umiejętności diagnozowania problemów sieciowych. Wiele osób myli te różne elementy, co prowadzi do nieporozumień w kontekście ich zastosowania w projektowaniu i zarządzaniu sieciami komputerowymi.

Pytanie 8

Posiadacz notebooka pragnie zainstalować w nim dodatkowy dysk twardy. Urządzenie ma jedynie jedną zatokę na HDD. Możliwością rozwiązania tego wyzwania może być użycie dysku z interfejsem

A. ATAPI

B. USB

C. mSATA

D. SCSI

mSATA to standard interfejsu, który umożliwia podłączenie dysków SSD w formacie mSATA bezpośrednio do płyty głównej. Jest to idealne rozwiązanie dla notebooków, które mają ograniczone miejsce, a także jedną zatokę na dysk HDD. Dzięki mSATA użytkownik może zainstalować dodatkowy dysk SSD, co znacznie zwiększa pojemność i wydajność przechowywania danych. Dyski mSATA charakteryzują się małymi wymiarami oraz wysoką szybkością transferu danych, co czyni je doskonałym wyborem do nowoczesnych komputerów przenośnych. Na przykład, w przypadku notebooków gamingowych lub przeznaczonych do obróbki multimediów, możliwość zamontowania dodatkowego dysku SSD w formacie mSATA może znacząco przyspieszyć ładowanie gier i aplikacji. Warto zwrócić uwagę, że korzystanie z mSATA jest zgodne z aktualnymi standardami branżowymi, co zapewnia wysoką kompatybilność i niezawodność. W przypadku chęci modernizacji notebooka, warto zasięgnąć informacji o dostępności złącza mSATA na płycie głównej, co umożliwi sprawną instalację.

Pytanie 9

Jaki port jest ustawiony jako domyślny dla serwera WWW?

A. 8081

B. 8080

C. 80

D. 800

Wybór portów 800, 8080 czy 8081 na serwerze WWW może wynikać z nieporozumienia dotyczącego standardów funkcjonowania protokołu HTTP. Port 800 jest nieoficjalnym portem, który często jest używany w przypadku aplikacji developerskich lub testowych, ale nie jest portem domyślnym dla serwerów WWW. W związku z tym, korzystanie z portu 800 może prowadzić do zamieszania, gdyż użytkownicy mogą nie być świadomi, że muszą ręcznie określić port w adresie URL, co może skutkować błędami w nawigacji. Z kolei porty 8080 i 8081 są typowo używane jako alternatywne porty dla serwerów HTTP, szczególnie w środowiskach testowych lub gdy port 80 jest już zajęty przez inny serwer. Ta sytuacja może być myląca dla nowych administratorów, którzy mogą nie wiedzieć, że standardowy port dla HTTP to 80. Najczęstsze błędy myślowe, które prowadzą do takich odpowiedzi wynikają z braku znajomości podstawowych zasad dotyczących portów i protokołów. Wprowadza to niepewność w zarządzaniu serwerami oraz w dostępie do aplikacji internetowych, ponieważ użytkownicy mogą nie mieć możliwości łatwego dostępu do zasobów, które są dostępne na portach alternatywnych. Zrozumienie, które porty są standardowe, a które są stosowane w specyficznych kontekstach, jest kluczowe dla efektywnej administracji i bezpieczeństwa sieci.

Pytanie 10

Jaką wartość liczbową reprezentuje zapis binarny 01010101?

A. 192

B. 85

C. 256

D. 170

Zapis binarny 01010101 to reprezentacja liczby dziesiętnej 85. Aby zrozumieć, jak to działa, należy przeanalizować system liczbowy binarny. W zapisie binarnym każda cyfra (bit) ma przypisaną wagę, która jest potęgą liczby 2. W przypadku 01010101, od prawej strony, mamy: 1*(2^0) + 0*(2^1) + 1*(2^2) + 0*(2^3) + 1*(2^4) + 0*(2^5) + 1*(2^6) + 0*(2^7), co daje 1 + 0 + 4 + 0 + 16 + 0 + 64 + 0 = 85. Umiejętność konwersji pomiędzy systemami liczbowymi jest kluczowa w programowaniu, inżynierii komputerowej oraz w wielu zastosowaniach związanych z elektroniką. Na przykład, w technologii cyfrowej, zrozumienie zapisu binarnego jest niezbędne przy projektowaniu obwodów logicznych oraz w algorytmach przetwarzania danych. W praktyce, często wykorzystuje się konwersje binarne w programowaniu niskopoziomowym oraz w systemach operacyjnych, co czyni tę wiedzę niezmiernie istotną.

Pytanie 11

Który z podanych adresów IP v.4 należy do klasy C?

A. 223.0.10.1

B. 10.0.2.0

C. 126.110.10.0

D. 191.11.0.10

Adres IP 223.0.10.1 należy do klasy C, ponieważ jego pierwsza okteta (223) mieści się w przedziale od 192 do 223. Klasa C jest zaprojektowana dla mniejszych sieci, które wymagają większej liczby hostów i charakteryzuje się możliwością adresowania do 2^21 (około 2 miliona) adresów IP, co czyni ją szczególnie przydatną dla organizacji z umiarkowaną ilością urządzeń. W praktyce, w sieciach klasy C, tradycyjnie używa się maski podsieci 255.255.255.0, co pozwala na utworzenie 256 adresów w danej podsieci, z czego 254 mogą być używane dla hostów. Klasa C jest najczęściej stosowana w biurach oraz mniejszych przedsiębiorstwach, gdzie potrzeba jest większa niż w przypadku klas A i B, ale nie na tyle duża, by wymagać bardziej skomplikowanych rozwiązań. Dobrą praktyką jest także wykorzystanie adresów z puli klasy C do tworzenia VLAN-ów, co zwiększa bezpieczeństwo i poprawia zarządzanie ruchem sieciowym.

Pytanie 12

Przy użyciu urządzenia zobrazowanego na rysunku możliwe jest sprawdzenie działania

A. płyty głównej

B. zasilacza

C. procesora

D. dysku twardego

Przedstawione na rysunku urządzenie to tester zasilacza komputerowego. Urządzenie takie służy do sprawdzania napięć wyjściowych zasilacza, które są kluczowe dla stabilnej pracy komputera. Tester zasilacza pozwala na szybkie i efektywne sprawdzenie, czy zasilacz dostarcza odpowiednie napięcia na liniach 12V, 5V, 3.3V oraz -12V. Sprawdzenie poprawności tych napięć jest istotne, ponieważ odchylenia od normy mogą prowadzić do niestabilnej pracy komputera, zawieszania się systemu lub nawet uszkodzenia podzespołów. W praktyce, podczas testowania zasilacza, należy podłączyć jego złącza do odpowiednich portów testera, a wyniki są wyświetlane na ekranie LCD. Dobry tester pokaże również status sygnału PG (Power Good), który informuje o gotowości zasilacza do pracy. Stosowanie testerów zasilaczy jest powszechną praktyką w serwisach komputerowych i wśród entuzjastów sprzętu komputerowego, co pozwala na szybkie diagnozowanie problemów związanych z zasilaniem i uniknięcie kosztownych awarii.

Pytanie 13

Jakie polecenie należy wprowadzić w konsoli, aby skorygować błędy na dysku?

A. SUBST

B. CHKDSK

C. DISKCOMP

D. CHDIR

Polecenie CHKDSK (Check Disk) jest narzędziem używanym w systemach operacyjnych Windows do analizy i naprawy błędów na dysku twardym. Jego podstawową funkcją jest sprawdzanie integralności systemu plików oraz struktury dysku, co pozwala na identyfikację i naprawę uszkodzeń, takich jak błędne sektory. Użycie CHKDSK jest zalecane w sytuacjach, gdy występują problemy z dostępem do plików lub gdy system operacyjny zgłasza błędy związane z dyskiem. Przykład zastosowania tego polecenia to uruchomienie go w wierszu polecenia jako administrator z parametrem '/f', co automatycznie naprawia błędy, które zostaną wykryte. Przykład użycia: 'chkdsk C: /f' naprawi błędy na dysku C. Warto również zaznaczyć, że regularne korzystanie z CHKDSK jest dobrą praktyką w utrzymaniu systemu, ponieważ pozwala na proaktywne zarządzanie stanem dysku, co może zapobiec utracie danych oraz wydłużyć żywotność sprzętu.

Pytanie 14

Na ilustracji pokazano część efektu działania programu przeznaczonego do testowania sieci. Sugeruje to użycie polecenia diagnostycznego w sieci

A. netstat

B. tracert

C. route

D. arp

Netstat jest narzędziem służącym do monitorowania połączeń sieciowych na danym urządzeniu. Wyświetla szczegółowe informacje o aktualnych połączeniach TCP/IP takich jak adresy IP lokalne i zdalne oraz stan połączeń np. ESTABLISHED czy TIME_WAIT. Jest to nieocenione narzędzie diagnostyczne w administracji siecią pozwalające na szybkie identyfikowanie problemów z połączeniami lub nieautoryzowanymi połączeniami wychodzącymi. Praktyczne zastosowanie netstat obejmuje analizę ruchu sieciowego w celu wykrywania potencjalnych ataków czy też monitorowanie połączeń otwartych przez aplikacje serwerowe. Netstat wspiera również administratorów w zarządzaniu zasobami sieciowymi zgodnie z dobrymi praktykami bezpieczeństwa informatycznego pozwalając na szybkie wykrywanie nieprawidłowości w ruchu sieciowym. Warto również zauważyć że netstat jest dostępny na różnych systemach operacyjnych co czyni go uniwersalnym narzędziem w arsenale każdego specjalisty IT. Jego stosowanie zgodne z dobrymi praktykami zaleca regularne monitorowanie logów w celu utrzymania bezpieczeństwa i stabilności sieci.

Pytanie 15

Komputer posiada mysz bezprzewodową, ale kursor nie porusza się gładko, tylko "skacze" na ekranie. Możliwą przyczyną problemu z urządzeniem może być

A. wyczerpywanie się baterii zasilającej.

B. brak zasilania.

C. awaria mikroprzełącznika.

D. uszkodzenie prawego przycisku.

Wyczerpywanie się baterii zasilającej może być kluczowym czynnikiem wpływającym na nieprawidłowe działanie myszy bezprzewodowej. Gdy poziom naładowania baterii spada, sygnał wysyłany przez mysz do odbiornika staje się niestabilny, co prowadzi do 'skakania' kursora na ekranie. W takich sytuacjach warto zastosować baterie alkaliczne lub litowe, które charakteryzują się dłuższą żywotnością w porównaniu do standardowych baterii. Dobre praktyki obejmują regularne monitorowanie stanu naładowania baterii oraz wymianę ich w regularnych odstępach czasu, aby uniknąć takich problemów. Dodatkowo, korzystanie z energii słonecznej lub akumulatorów o dużej pojemności, które można ładować, to rozwiązania sprzyjające wydajności i zrównoważonemu rozwojowi. Warto także pamiętać, że niektóre modele myszy oferują funkcje oszczędzania energii, które mogą pomóc w przedłużeniu czasu pracy na jednym naładowaniu.

Pytanie 16

Obudowa oraz wyświetlacz drukarki fotograficznej są mocno zabrudzone. Jakie środki należy zastosować, aby je oczyścić bez ryzyka uszkodzenia?

A. wilgotną ściereczkę oraz piankę do czyszczenia plastiku

B. suche chusteczki oraz patyczki do czyszczenia

C. ściereczkę nasączoną IPA oraz środek smarujący

D. mokrą chusteczkę oraz sprężone powietrze z rurką wydłużającą

Czyszczenie obudowy i wyświetlacza drukarki fotograficznej wymaga szczególnej ostrożności i zastosowania odpowiednich materiałów. Użycie suchej chusteczki i patyczków do czyszczenia może prowadzić do zarysowania delikatnych powierzchni, co jest szczególnie problematyczne w przypadku ekranów, które są podatne na uszkodzenia. Chusteczki suche nie mają zdolności do efektywnego usuwania zabrudzeń, co może prowadzić do ich rozprzestrzenienia lub wnikania w szczeliny. Ponadto, stosowanie ściereczki nasączonej IPA i środka smarującego jest niewłaściwe, ponieważ alkohol izopropylowy, choć skuteczny w czyszczeniu niektórych powierzchni, może uszkodzić wiele materiałów stosowanych w obudowach elektronicznych oraz może wpływać na wykończenie plastiku. Środek smarujący wprowadza dodatkowy problem, gdyż może zanieczyścić powierzchnię i przyciągnąć kurz. Użycie mokrej chusteczki i sprężonego powietrza z rurką również nie jest zalecane, ponieważ może to prowadzić do wnikania wilgoci do wnętrza urządzenia, co może spowodować uszkodzenia elektroniczne. Kluczowe jest zrozumienie, że wybór metod czyszczenia powinien opierać się na właściwościach materiałów, z jakich wykonane są poszczególne elementy, a także na ich specyfice użytkowania w kontekście danej branży.

Pytanie 17

Programy antywirusowe mogą efektywnie zabezpieczać komputer. Istotne jest, aby wybrać możliwość uruchamiania aplikacji razem z komputerem oraz opcję

A. automatycznego odłączenia od sieci w razie wykrycia infekcji

B. automatycznego usuwania zainfekowanych plików

C. monitorowania w czasie rzeczywistym (skanowania w tle)

D. skanowania ostatnio uruchamianych aplikacji

Monitorowanie w czasie rzeczywistym, zwane również skanowaniem w tle, jest kluczowym elementem nowoczesnych rozwiązań antywirusowych. Dzięki tej funkcji program antywirusowy może nieprzerwanie analizować aktywność systemu operacyjnego oraz uruchamiane aplikacje, wykrywając potencjalne zagrożenia w momencie ich pojawienia się. Działa to na zasadzie ciągłego skanowania plików i procesów, co pozwala na natychmiastową reakcję na złośliwe oprogramowanie. Przykładowo, gdy użytkownik pobiera plik z internetu, program antywirusowy sprawdza jego zawartość w czasie rzeczywistym, co minimalizuje ryzyko infekcji przed pełnym uruchomieniem pliku. Standardy branżowe, takie jak te określone przez AV-TEST oraz AV-Comparatives, podkreślają znaczenie tej funkcji, zalecając, aby oprogramowanie antywirusowe oferowało ciągłą ochronę jako podstawową cechę. Również dobre praktyki zarządzania bezpieczeństwem IT zakładają, że monitorowanie w czasie rzeczywistym powinno być standardem w każdej organizacji, aby zapewnić odpowiedni poziom ochrony przed różnorodnymi zagrożeniami z sieci.

Pytanie 18

Na początku procesu uruchamiania sprzętowego komputera, wykonywany jest test

A. DOS

B. MBR

C. BIOS

D. POST

Wybór BIOS jako odpowiedzi może prowadzić do nieporozumień dotyczących roli tego systemu w procesie rozruchu. BIOS (Basic Input/Output System) jest oprogramowaniem niskiego poziomu, które zarządza komunikacją pomiędzy systemem operacyjnym a sprzętem, ale nie jest odpowiedzialny za wykonywanie testów sprzętowych. BIOS jest aktywowany po zakończeniu testu POST, co oznacza, że jego rola w uruchamianiu komputera jest wtórna wobec POST. W przypadku odpowiedzi DOS, która odnosi się do systemu operacyjnego, użytkownicy mogą mylnie sądzić, że to on jest pierwszym elementem procesu uruchamiania, co jest nieprawidłowe, ponieważ DOS wymaga, aby BIOS i POST zakończyły swoje operacje przed jego załadowaniem. Odpowiedź MBR (Master Boot Record) jest również niewłaściwa, ponieważ MBR jest odpowiedzialny za inicjowanie ładowania systemu operacyjnego, ale dopiero po zakończeniu POST. Te mylne koncepcje mogą wynikać z braku zrozumienia kolejności procesów uruchamiania oraz różnicy między oprogramowaniem sprzętowym a systemem operacyjnym. Kluczowe jest zrozumienie, że POST jest pierwszym krokiem w procesie rozruchu, a jego rola polega na zapewnieniu, że system jest gotowy do załadowania oprogramowania.

Pytanie 19

Jakie rozszerzenia mają pliki instalacyjne systemu operacyjnego Linux?

A. rpm, deb

B. zip, exe

C. tgz, dmg

D. ini, dll

Odpowiedź 'rpm, deb' jest prawidłowa, ponieważ te rozszerzenia są powszechnie wykorzystywane do pakietów instalacyjnych w systemach operacyjnych Linux. RPM (Red Hat Package Manager) to format pakietów stworzony przez firmę Red Hat, który jest szeroko stosowany w dystrybucjach takich jak Fedora czy CentOS. Pakiety RPM są zazwyczaj używane do instalacji aplikacji i bibliotek w tych systemach. Z kolei DEB to format pakietów używany w dystrybucjach opartych na Debianie, takich jak Ubuntu. Pakiety DEB służą do zarządzania oprogramowaniem i umożliwiają instalację, aktualizację oraz usuwanie programów. W praktyce, użytkownicy mogą korzystać z poleceń takich jak 'yum' dla RPM lub 'apt' dla DEB, co ułatwia zarządzanie oprogramowaniem. Zrozumienie tych formatów jest kluczowe dla administratorów systemów i programistów, ponieważ pozwala na sprawne zarządzanie oprogramowaniem oraz na dostosowywanie systemów do specyficznych potrzeb. Warto również zauważyć, że właściwe zarządzanie pakietami jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa i utrzymania systemu.

Pytanie 20

Aby poprawić wydajność procesora serii Intel za pomocą 'podkręcania' (ang. overclocking), należy użyć procesora oznaczonego

A. literą U

B. literą Y

C. literą B

D. literą K

Odpowiedź literą K wskazuje na procesory Intel, które są fabrycznie odblokowane, co umożliwia ich podkręcanie, czyli overclocking. Procesory te są często wykorzystywane przez entuzjastów komputerowych oraz profesjonalnych graczy, którzy pragną maksymalizować wydajność swoich systemów. W praktyce, podkręcanie polega na zwiększeniu częstotliwości pracy rdzeni procesora ponad nominalne wartości, co skutkuje lepszą wydajnością w wymagających aplikacjach oraz grach. Standardowe narzędzia, takie jak Intel Extreme Tuning Utility (XTU), pozwalają na monitorowanie i dostosowanie parametrów pracy procesora w bezpieczny sposób. Warto również zauważyć, że niektóre procesory, oznaczone literami U lub Y, są zoptymalizowane pod kątem oszczędności energii i mobilności, co czyni je mniej odpowiednimi do podkręcania. Dlatego litera K w oznaczeniach procesorów Intel jest kluczowym wskaźnikiem dla tych, którzy pragną osiągnąć wyższą wydajność poprzez overclocking.

Pytanie 21

Topologia fizyczna, w której wszystkie urządzenia końcowe są bezpośrednio połączone z jednym punktem centralnym, takim jak koncentrator lub switch, to topologia

A. Pierścień

B. Siatka

C. Magistrala

D. Gwiazda

Topologia gwiazdy jest jedną z najpopularniejszych architektur sieciowych, w której wszystkie urządzenia końcowe, takie jak komputery, drukarki czy serwery, są bezpośrednio podłączone do centralnego punktu, którym jest koncentrator, przełącznik lub router. Taki układ umożliwia łatwe dodawanie i usuwanie urządzeń z sieci bez zakłócania jej działania, co jest istotne w środowiskach, gdzie zmiany są nieuniknione. W przypadku awarii jednego z urządzeń końcowych, problemy nie rozprzestrzeniają się na inne urządzenia, co zwiększa niezawodność całej sieci. Standardy takie jak Ethernet (IEEE 802.3) często wykorzystują topologię gwiazdy, co potwierdza jej szerokie zastosowanie i akceptację w branży. W praktyce, w biurach i w domowych sieciach lokalnych, topologia gwiazdy pozwala na efektywne zarządzanie ruchem sieciowym i centralizację zarządzania, co jest korzystne w kontekście zabezpieczeń. Efektywność monitorowania i diagnostyki w topologii gwiazdy stanowi kolejny atut, umożliwiający szybkie wykrywanie i rozwiązywanie problemów.

Pytanie 22

Liczba 100110011 zapisana w systemie ósemkowym wynosi

A. 333

B. 346

C. 383

D. 463

Wybór niepoprawnych odpowiedzi często wynika z nieporozumień dotyczących konwersji między systemami liczbowymi. Na przykład, odpowiedź 383, która sugeruje, że liczba binarna została błędnie zinterpretowana, może wynikać z pominięcia kroku grupowania bitów lub błędnego dodania wartości, co prowadzi do nieprawidłowego wyniku. Inna nieprawidłowa odpowiedź, 346, może sugerować, że podczas konwersji zamiast trzech bitów w grupie zinterpretowano tylko dwa, co jest klasycznym błędem. Odpowiedź 333 sugeruje, że bity zostały całkowicie źle zgrupowane, ignorując zasady przekształcania liczby z systemu binarnego na ósemkowy. Kluczowe w tym procesie jest zrozumienie, że każdy trójbitowy segment odpowiada jednemu cyfrom w systemie ósemkowym, a błędne grupowanie powoduje, że wartość jest zaniżona. Takie błędy mogą prowadzić do poważnych problemów w programowaniu, gdzie precyzyjne obliczenia są kluczowe. Użytkownicy powinni zatem zwracać uwagę na metodykę konwersji oraz stosować dobre praktyki, takie jak wizualizacja procesu, aby uniknąć takich pomyłek.

Pytanie 23

Jakie jest źródło pojawienia się komunikatu na ekranie komputera, informującego o wykryciu konfliktu adresów IP?

A. Adres bramy domyślnej w ustawieniach protokołu TCP/IP jest nieprawidłowy

B. Adres IP komputera znajduje się poza zakresem adresów w sieci lokalnej

C. Usługa DHCP nie funkcjonuje w sieci lokalnej

D. Inne urządzenie w sieci posiada ten sam adres IP co komputer

Istnieje wiele mylnych przekonań dotyczących przyczyn konfliktu adresów IP, które mogą prowadzić do nieprawidłowych wniosków. Jednym z najczęstszych błędów jest przekonanie, że brak usługi DHCP w sieci lokalnej jest główną przyczyną tego problemu. Choć DHCP rzeczywiście automatycznie przydziela adresy IP, to brak tej usługi nie prowadzi bezpośrednio do konfliktów, jeśli adresy IP są przydzielane ręcznie zgodnie z ustalonymi zasadami. Kolejnym nietrafnym rozumowaniem jest założenie, że adres IP komputera może być na pewno poza zakresem adresów sieci lokalnej. W praktyce, jeśli urządzenie ma przypisany adres IP, który jest używany przez inne urządzenie, system wykryje ten konflikt, niezależnie od tego, czy jest on w zakresie czy poza nim. Wreszcie, błąd w ustawieniach bramy domyślnej również nie prowadzi do konfliktów adresów IP; bardziej skutkuje problemami z trasowaniem pakietów, a nie ich kolizją. Właściwe zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania siecią i unikania problemów z komunikacją. Należy pamiętać, że każda sieć lokalna powinna mieć jasno określone zasady przydzielania adresów IP, aby zminimalizować ryzyko konfliktów oraz utrzymać stabilność i wydajność sieci.

Pytanie 24

Druk z drukarki igłowej realizowany jest z wykorzystaniem zestawu stalowych igieł w liczbie

A. 6,9 lub 15

B. 10,20 lub 30

C. 9,24 lub 48

D. 9,15 lub 45

Drukarki igłowe wykorzystują zestaw stalowych igieł do przenoszenia tuszu na papier. Odpowiedzią 9, 24 lub 48 jest poprawna, ponieważ te liczby odpowiadają powszechnym konfiguracjom używanym w drukarkach igłowych. W praktyce oznacza to, że liczba igieł w głowicy drukującej decyduje o jakości i szybkości druku. W przypadku standardowych drukarek igłowych, 9 igieł jest często używane w modelach przeznaczonych do druku dokumentów i faktur, podczas gdy 24 igły znajdują zastosowanie w bardziej zaawansowanych urządzeniach, które obsługują większe obciążenia pracy oraz oferują wyższą jakość druku. 48 igieł jest typowe w specjalistycznych modelach, które mogą być wykorzystywane w drukowaniu grafik lub bardziej skomplikowanych dokumentów. Wybór odpowiedniej drukarki igłowej z adekwatną liczbą igieł jest kluczowy dla efektywności pracy w biurze oraz przy obróbce danych.

Pytanie 25

Jakie polecenie używa się do tworzenia kopii danych na pamięci USB w systemie Linux?

A. mv

B. rm

C. cp

D. su

Polecenie 'cp' (copy) jest standardowym narzędziem w systemach Linux, służącym do kopiowania plików i katalogów. Umożliwia ono przenoszenie danych z jednego miejsca do drugiego, co czyni je idealnym wyborem do tworzenia kopii zapasowych na zewnętrznych nośnikach, takich jak dysk USB. Aby skopiować plik na dysk USB, wystarczy użyć składni: 'cp /ścieżka/do/plik /media/usb/'. Ważne jest, aby przed wykonaniem polecenia upewnić się, że dysk USB jest zamontowany, co można zweryfikować za pomocą komendy 'lsblk'. Dodatkowo, 'cp' oferuje różne opcje, takie jak '-r' do rekursywnego kopiowania katalogów, czy '-i' do interaktywnego potwierdzania nadpisywania istniejących plików. Warto również pamiętać o dobrych praktykach, takich jak sprawdzanie integralności skopiowanych danych za pomocą polecenia 'md5sum', aby mieć pewność, że kopie są zgodne z oryginałem. W związku z tym, 'cp' jest niezastąpionym narzędziem w codziennym zarządzaniu danymi w systemie Linux.

Pytanie 26

Które polecenie w systemie Linux służy do zakończenia procesu?

A. end

B. dead

C. kill

D. null

Odpowiedzi takie jak 'end', 'null' czy 'dead' nie są poprawnymi komendami w systemie Linux do zarządzania procesami. W rzeczywistości, nie istnieje polecenie 'end'; termin ten może być mylący, ponieważ sugeruje zakończenie procesu, ale nie wskazuje na konkretne narzędzie w systemie Linux. 'Null' jest terminem technicznym odnoszącym się do braku wartości lub zbędności, ale nie ma zastosowania w kontekście zarządzania procesami. Natomiast 'dead' również nie jest komendą, a użycie tego słowa w kontekście procesów może prowadzić do błędnych wniosków o ich stanie. Często użytkownicy, którzy nie są zaznajomieni z systemem Linux, mogą mylić terminologię i nie rozumieć, że skuteczne zarządzanie procesami wymaga znajomości odpowiednich poleceń i sygnałów. Zakończenie procesu to nie tylko jego unikanie, ale także umiejętność wysyłania odpowiednich sygnałów, takich jak SIGTERM czy SIGKILL. Właściwe zarządzanie procesami obejmuje szereg technik, a niepoprawne podejścia mogą prowadzić do utraty wydajności systemu lub danych. W praktyce, zrozumienie, które polecenia są dostępne oraz w jaki sposób można je zastosować, jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania systemu Linux i unikania frustracji w codziennej pracy.

Pytanie 27

Według specyfikacji JEDEC standardowe napięcie zasilania modułów RAM DDR3L o niskim napięciu wynosi

A. 1,50 V

B. 1,65 V

C. 1,20 V

D. 1,35 V

Wybór 1,20 V jako napięcia dla modułów DDR3L to nietrafiony pomysł, bo to napięcie w ogóle nie pasuje do żadnej normy pamięci DDR3L. W sumie, 1,20 V to napięcie, które odpowiada DDR4, a te są jeszcze bardziej oszczędne niż DDR3L. Co do 1,50 V, to jest to standard dla DDR3, a nie DDR3L, co pokazuje, że jest między nimi spora różnica. Napięcie 1,65 V to już max dla DDR3, a to w ogóle nie współgra z ideą oszczędzania energii, którą mamy w DDR3L. Osoby, które za bardzo skupiają się na tych napięciach, mogą pomyśleć, że niskonapięciowe moduły zniosą wyższe wartości, a to może prowadzić do złych decyzji przy doborze pamięci. Ważne, żeby wiedzieć, że używanie złego napięcia może prowadzić do niestabilności systemu i czasami nawet uszkodzenia komponentów. Dlatego znajomość tych norm JEDEC i odpowiednich napięć jest mega ważna przy wykorzystywaniu pamięci RAM.

Pytanie 28

Protokół Transport Layer Security (TLS) jest rozszerzeniem którego z poniższych protokołów?

A. Security Shell (SSH)

B. Session Initiation Protocol (SIP)

C. Security Socket Layer (SSL)

D. Network Terminal Protocol (telnet)

Wybór odpowiedzi związanych z Session Initiation Protocol (SIP), Network Terminal Protocol (telnet) oraz Security Shell (SSH) nosi w sobie fundamentalne błędy w zrozumieniu roli i zastosowania różnych protokołów w komunikacji sieciowej. SIP jest protokołem używanym do inicjowania, utrzymywania i kończenia sesji multimedialnych w Internecie, co nie ma związku z bezpieczeństwem danych, a z zarządzaniem komunikacją głosową i wideo. Telnet, z kolei, jest protokołem, który umożliwia zdalne logowanie się do systemów, ale nie oferuje żadnych zabezpieczeń, co czyni go podatnym na ataki, jak np. przechwytywanie haseł. Zastosowanie telnetu w dzisiejszych czasach jest ograniczone ze względu na braki w szyfrowaniu, co stanowi poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa. SSH, mimo że jest protokołem bezpiecznym i używanym do zdalnych połączeń, jest odrębnym mechanizmem, który nie ma związku z SSL/TLS, a jego głównym celem jest bezpieczna komunikacja między klientem a serwerem. Wybór tych niepoprawnych opcji wskazuje na niepełne zrozumienie różnicy między protokołami komunikacyjnymi a protokołami zabezpieczeń. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego stosowania technologii w dziedzinie informatyki i cyberbezpieczeństwa, ponieważ stosowanie niewłaściwych protokołów może prowadzić do poważnych luk w zabezpieczeniach oraz utraty danych.

Pytanie 29

Na ilustracji, złącze monitora zaznaczone czerwoną ramką, będzie kompatybilne z płytą główną, która ma interfejs

A. D-SUB

B. DisplayPort

C. DVI

D. HDMI

DisplayPort to zaawansowany interfejs cyfrowy stworzony do przesyłu sygnałów wideo i audio. W odróżnieniu od starszych technologii, takich jak DVI czy D-SUB, DisplayPort obsługuje wysoki zakres przepustowości, co pozwala na przesyłanie obrazów o wysokiej rozdzielczości i wielokanałowego dźwięku. Jest powszechnie stosowany w komputerach, monitorach i kartach graficznych nowej generacji. W praktyce, DisplayPort pozwala na połączenie wielu monitorów za pomocą jednego złącza dzięki funkcji Multi-Stream Transport (MST). W porównaniu do HDMI, DisplayPort oferuje wyższą przepustowość, co czyni go idealnym do profesjonalnych zastosowań graficznych i gier. Inżynierowie i projektanci często wybierają DisplayPort do konfiguracji wymagających wysokiej jakości obrazu i dźwięku. Zastosowanie tego interfejsu w praktyce pozwala na pełne wykorzystanie możliwości nowoczesnych płyt głównych i kart graficznych, które często wspierają najnowsze standardy DisplayPort, takie jak wersja 1.4, umożliwiająca przesyłanie obrazu 8K przy 60 Hz. Standaryzacja DisplayPort przez organizację VESA zapewnia jego wszechstronność i kompatybilność z różnymi urządzeniami.

Pytanie 30

Jakie narzędzie w systemie Windows służy do wykonania poleceń, wykorzystując logikę obiektową oraz cmdlety?

A. Windows PowerShell.

B. strumień wejścia standardowego.

C. konsola systemu Windows.

D. konsola MMC.

Wiersz poleceń systemu Windows, znany również jako cmd, to tradycyjne narzędzie linii poleceń, które pozwala na wykonywanie poleceń systemowych, jednak nie ma wsparcia dla logiki obiektowej ani cmdletów. Jego funkcjonalności są ograniczone w porównaniu do PowerShell, co sprawia, że jest mniej elastyczne i mniej wydajne w automatyzacji zadań. Standardowy strumień wejścia to koncepcja dotycząca sposobu, w jaki dane są wprowadzane do programów, a nie narzędzie do interpretacji poleceń. Nie jest to narzędzie do zarządzania systemem, lecz mechanizm, który pozwala na interakcję z aplikacjami. Konsola MMC (Microsoft Management Console) to natomiast interfejs do zarządzania różnymi komponentami systemu Windows, ale nie służy do interpretacji poleceń w sposób, w jaki robi to PowerShell. Umożliwia jedynie tworzenie i zarządzanie różnymi snap-inami, ale nie oferuje tak zaawansowanego podejścia do automatyzacji i zarządzania jak PowerShell. Te nieprawidłowe koncepcje mogą prowadzić do dużych błędów w zrozumieniu narzędzi dostępnych w systemie Windows, co skutkuje nieefektywnym zarządzaniem systemem operacyjnym i brakiem umiejętności w automatyzacji zadań. Użytkownik, opierając się na tych mylnych założeniach, może nie być w stanie w pełni wykorzystać potencjału systemu Windows w kontekście zarządzania i automatyzacji.

Pytanie 31

Element płyty głównej, który jest odpowiedzialny za wymianę danych między procesorem a innymi komponentami płyty, to

A. układ chłodzenia

B. pamięć RAM

C. chipset

D. BIOS ROM

Chipset jest naprawdę ważnym elementem płyty głównej. Odpowiada za to, jak różne części komputera ze sobą rozmawiają, na przykład procesor, pamięć RAM czy karty graficzne. Można powiedzieć, że to taki pośrednik, który sprawia, że wszystko działa razem. Weźmy na przykład gry komputerowe - bez chipsetu przesyłanie danych między procesorem a kartą graficzną byłoby chaosem, a przecież każdy chce płynnej grafiki. Chipsety są różne, bo mają różne architektury, co ma potem wpływ na to, jak działają z różnymi procesorami. W branży mamy standardy jak Intel czy AMD, które mówią, jakie chipsety są dostępne i co potrafią. Moim zdaniem, dobrze dobrany chipset to podstawa, żeby cały system działał stabilnie i wydajnie, zwłaszcza gdy korzystamy z aplikacji wymagających sporo mocy obliczeniowej.

Pytanie 32

Zwiększenie zarówno wydajności operacji (zapis/odczyt), jak i bezpieczeństwa przechowywania danych jest możliwe dzięki zastosowaniu macierzy dyskowej

A. RAID 50

B. RAID 3

C. RAID 1

D. RAID 0

Wybór RAID 3, RAID 1 lub RAID 0 jako odpowiedzi na pytanie jest błędny, ponieważ każda z tych konfiguracji ma swoje ograniczenia, jeżeli chodzi o jednoczesne zwiększenie szybkości operacji oraz bezpieczeństwa przechowywania danych. RAID 1, który polega na mirroringu danych, zapewnia doskonałą redundancję, ale nie zwiększa wydajności zapisu, a wręcz może ją obniżyć, ponieważ wymaga tego samego zapisu na dwóch dyskach. RAID 0 z kolei, mimo że oferuje wysoką wydajność dzięki stripingowi, nie zapewnia żadnej redundancji – w przypadku awarii któregoś z dysków, wszystkie dane są tracone. RAID 3, korzystający z parzystości, również nie jest optymalnym rozwiązaniem, gdyż wprowadza pojedynczy dysk parzystości, co może stać się wąskim gardłem w operacjach zapisu. Kluczowym błędem myślowym jest zatem brak zrozumienia, że aby osiągnąć wysoką wydajność i bezpieczeństwo, konieczne jest zastosowanie odpowiedniej kombinacji technologii RAID. W praktyce, podejście do wyboru macierzy dyskowej wymaga analizy specyficznych potrzeb operacyjnych i budżetowych, a także znajomości kompromisów, które wiążą się z różnymi konfiguracjami RAID, co przekłada się na efektywność w zarządzaniu danymi w każdej organizacji.

Pytanie 33

Zjawisko, w którym pliki przechowywane na dysku twardym są zapisywane w klastrach, które nie sąsiadują ze sobą, określane jest mianem

A. fragmentacją danych

B. konsolidacją danych

C. defragmentacją danych

D. kodowaniem danych

Defragmentacja danych, konsolidacja danych i kodowanie danych to terminy, które często są mylone z fragmentacją danych, mimo że każda z tych koncepcji odnosi się do różnych aspektów zarządzania danymi i wydajności systemu. Defragmentacja to proces odwrotny do fragmentacji, który ma na celu reorganizację danych w taki sposób, aby pliki były przechowywane w sąsiadujących klastrach, dzięki czemu przyspiesza się dostęp do informacji. W tym kontekście pomylenie defragmentacji z fragmentacją może prowadzić do nieporozumień w zarządzaniu przestrzenią dyskową i wydajnością systemu, co może być szkodliwe dla użytkowników niewiedzących o konieczności regularnego przeprowadzania defragmentacji. Konsolidacja danych to proces, który dotyczy gromadzenia i organizowania danych z różnych źródeł w jednolitą bazę, co również nie ma związku z fragmentacją danych. Jest to proces, który najczęściej stosuje się w kontekście analizy danych i ich przechowywania w bazach danych. Kodowanie danych odnosi się natomiast do przekształcania danych w inny format, co jest związane z bezpieczeństwem i integralnością danych, ale nie dotyczy bezpośrednio ich fizycznej organizacji na dysku. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków obejmują mylenie funkcji zarządzania danymi oraz brak zrozumienia podstawowych różnic pomiędzy tymi pojęciami. Warto zatem zgłębić każdy z tych terminów, aby osiągnąć pełne zrozumienie tematu zarządzania danymi oraz skutecznego ich przechowywania.

Pytanie 34

Sprzęt, który umożliwia konfigurację sieci VLAN, to

A. regenerator (repeater)

B. most przezroczysty (transparent bridge)

C. switch

D. firewall

Switch, czyli przełącznik sieciowy, jest kluczowym urządzeniem w architekturze sieci VLAN (Virtual Local Area Network). Pozwala on na tworzenie wielu logicznych sieci w ramach jednej fizycznej infrastruktury, co jest szczególnie przydatne w dużych organizacjach. Dzięki VLAN można segmentować ruch sieciowy, co zwiększa bezpieczeństwo i efektywność zarządzania siecią. Przykładem może być sytuacja, w której dział finansowy i dział IT w tej samej firmie funkcjonują w odrębnych VLAN-ach, co ogranicza dostęp do poufnych danych. Standardy takie jak IEEE 802.1Q definiują, w jaki sposób przełączniki mogą tagować ramki Ethernet, aby rozróżniać różne VLAN-y. Dobrą praktyką jest stosowanie VLAN-ów do izolowania ruchu, co nie tylko poprawia bezpieczeństwo, ale także zwiększa wydajność sieci poprzez ograniczenie rozprzestrzeniania się broadcastów. Warto również zwrócić uwagę na możliwość zarządzania VLAN-ami przez protokoły takie jak VTP (VLAN Trunking Protocol), co upraszcza administrację siecią w skomplikowanych środowiskach.

Pytanie 35

Która z poniższych opcji nie jest usługą katalogową?

A. OpenLDAP

B. Oracle baseDirectory

C. Novell eDirectory

D. Active Directory

Wszystkie wymienione odpowiedzi, z wyjątkiem Oracle baseDirectory, są przykładami usług katalogowych, które pełnią kluczową rolę w zarządzaniu informacjami o użytkownikach i zasobach w sieciach komputerowych. OpenLDAP to otwarte oprogramowanie, które implementuje protokół LDAP (Lightweight Directory Access Protocol). LDAP jest standardowym sposobem przechowywania i wyszukiwania informacji w hierarchicznej bazie danych, co sprawia, że OpenLDAP jest szanowanym rozwiązaniem wśród administratorów systemów. Novell eDirectory to kolejna usługa katalogowa, która również korzysta z protokołu LDAP i oferuje funkcje z zakresu zarządzania tożsamościami oraz dostępem, szczególnie w złożonych środowiskach korporacyjnych. Active Directory, z kolei, jest najczęściej stosowane w produktach Microsoftu i umożliwia administratorom centralne zarządzanie użytkownikami, grupami i politykami dostępu w sieciach opartych na systemach Windows. Wiele osób może mylnie sądzić, że wszystkie wymienione usługi katalogowe są sobie równe i mogą być używane zamiennie, co jest błędem. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z usług katalogowych ma swoje unikalne cechy, zastosowania oraz protokoły, które determinują ich funkcjonalność. Rozpoznawanie różnicy między bazami danych a usługami katalogowymi jest istotne, aby uniknąć nieporozumień w zarządzaniu infrastrukturą IT oraz w projektowaniu architektury systemów, co może prowadzić do problemów operacyjnych w przyszłości.

Pytanie 36

Po podłączeniu działającej klawiatury do jednego z portów USB nie ma możliwości wyboru awaryjnego trybu uruchamiania systemu Windows. Mimo to po uruchomieniu systemu w standardowym trybie klawiatura funkcjonuje prawidłowo. Co to oznacza?

A. uszkodzone porty USB

B. uszkodzony zasilacz

C. uszkodzony kontroler klawiatury

D. nieprawidłowe ustawienia BIOS

Niepoprawne ustawienia BIOS mogą prowadzić do różnych problemów z rozruchem systemu operacyjnego, w tym do braku możliwości wyboru awaryjnego trybu uruchomienia. BIOS, czyli Basic Input/Output System, jest pierwszym oprogramowaniem, które uruchamia się po włączeniu komputera. Odpowiada za inicjalizację sprzętu i przekazanie kontroli do systemu operacyjnego. Jeśli ustawienia dotyczące klawiatury lub opcji rozruchu są niewłaściwe, może to skutkować brakiem reakcji na klawiaturę w momencie, gdy użytkownik próbuje wprowadzić polecenie wyboru trybu awaryjnego. W praktyce, aby rozwiązać ten problem, warto sprawdzić sekcje BIOS dotyczące opcji USB oraz bootowania. Upewnienie się, że porty USB są aktywne podczas rozruchu oraz, że klawiatura jest poprawnie wykrywana przez BIOS, powinno umożliwić jej użycie w tym kontekście. Dobre praktyki sugerują również resetowanie ustawień BIOS do domyślnych, co często rozwiązuje problemy związane z niepoprawnymi konfiguracjami. W kontekście standardów branżowych, istotne jest, aby regularnie aktualizować BIOS oraz mieć świadomość jego ustawień, co przyczynia się do stabilności systemu.

Pytanie 37

Aby zwiększyć lub zmniejszyć wielkość ikony na pulpicie, należy obracać kółkiem myszy, trzymając jednocześnie klawisz:

A. CTRL

B. ALT

C. TAB

D. SHIFT

Odpowiedź 'CTRL' jest poprawna, ponieważ przytrzymanie klawisza Ctrl podczas kręcenia kółkiem myszy pozwala na powiększanie lub zmniejszanie ikon na pulpicie w systemie Windows. Ta funkcjonalność jest zgodna z ogólną zasadą, że kombinacja klawisza Ctrl z innymi czynnościami umożliwia manipulację rozmiarem obiektów. Na przykład, wiele aplikacji graficznych czy edytorów tekstowych również wspiera taką interakcję, umożliwiając użytkownikowi precyzyjne dostosowywanie widoku. Dobrą praktyką jest znajomość tej kombinacji klawiszy, szczególnie dla osób pracujących w środowisku biurowym lub dla tych, którzy często korzystają z komputerów. Dodatkowo, kombinacja ta jest używana również w innych kontekstach, takich jak zmiana powiększenia w przeglądarkach internetowych, co czyni ją niezwykle uniwersalną. Warto również zauważyć, że w systemie macOS zamiast klawisza Ctrl często używa się klawisza Command, co podkreśla różnice między systemami operacyjnymi, ale zasada działania pozostaje podobna.

Pytanie 38

Jakie rozwiązanie techniczne pozwala na transmisję danych z szybkością 1 Gb/s z zastosowaniem światłowodu?

A. 10GBase-T

B. 100Base-FX

C. 1000Base-LX

D. 10Base5

Wybór odpowiedzi 10GBase-T jest błędny, ponieważ ten standard Ethernet obsługuje prędkość 10 Gb/s, co znacznie przekracza wymaganą prędkość 1 Gb/s. Chociaż 10GBase-T wykorzystuje miedź do transmisji danych, jego zastosowanie jest ograniczone do mniejszych odległości, maksymalnie do 100 metrów, co czyni go mniej optymalnym wyborem dla dłuższych połączeń. Ponadto, odpowiedź 10Base5 to przestarzały standard, który oferuje zaledwie 10 Mb/s, co zdecydowanie nie spełnia wymagań dotyczących przesyłu danych z prędkością 1 Gb/s. Jego popularność spadła na rzecz nowocześniejszych technologii, które są bardziej efektywne i dostosowane do obecnych potrzeb sieciowych. Odpowiedź 100Base-FX również jest niepoprawna, ponieważ ten standard, podobnie jak 10Base5, oferuje tylko 100 Mb/s, co również jest niewystarczające w kontekście wymaganej prędkości 1 Gb/s. Stosowanie tych starszych standardów może prowadzić do poważnych problemów z wydajnością sieci, w tym do wąskich gardeł i opóźnień w przesyle danych. Typowym błędem myślowym jest zatem poleganie na starych standardach lub mylenie prędkości nominalnych, co skutkuje wyborem rozwiązań, które nie są przystosowane do współczesnych aplikacji i wymagań. Warto zatem zawsze zwracać uwagę na odpowiednie standardy i ich zastosowania, aby zapewnić optymalną wydajność i niezawodność sieci.

Pytanie 39

Która z licencji pozwala każdemu użytkownikowi na wykorzystywanie programu bez ograniczeń związanych z prawami autorskimi?

A. MOLP

B. Public domain

C. Shareware

D. Volume

Licencja Public Domain, znana również jako domena publiczna, jest to status, który pozwala każdemu użytkownikowi na korzystanie z oprogramowania bez żadnych ograniczeń wynikających z autorskich praw majątkowych. Oznacza to, że użytkownicy mogą swobodnie pobierać, modyfikować, dystrybuować oraz wykorzystywać dane oprogramowanie w dowolny sposób. Przykładem zastosowania oprogramowania w domenie publicznej mogą być różne biblioteki, narzędzia programistyczne oraz zasoby edukacyjne, takie jak projekty stworzone przez społeczność open source. Dobrą praktyką jest korzystanie z oprogramowania w domenie publicznej, ponieważ umożliwia to innowację oraz rozwój w różnych dziedzinach, bez obaw o łamanie przepisów prawnych. Warto zaznaczyć, że chociaż oprogramowanie w domenie publicznej jest dostępne dla wszystkich, jego twórcy mogą zachować prawa do ich pomysłów, co stanowi doskonały przykład zrównoważonego podejścia do innowacji i ochrony prawnej.

Pytanie 40

Jakie pojęcia wiążą się z terminami „sequence number” oraz „acknowledgment number”?

A. UDP (User Datagram Protocol)

B. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)

C. TCP (Transmission Control Protocol)

D. IP (Internet Protocol)

Protokół TCP (Transmission Control Protocol) jest jednym z kluczowych protokołów w zestawie protokołów internetowych. Służy do zapewnienia niezawodnego, uporządkowanego i bezbłędnego przesyłania strumienia danych pomiędzy aplikacjami uruchomionymi na hostach w sieci. Pojęcia sequence number i acknowledgment number są kluczowe dla funkcjonowania TCP. Sequence number pozwala identyfikować kolejność danych przesyłanych w strumieniu. Każdy bajt danych ma przypisany unikalny numer sekwencyjny, co umożliwia odbiorcy uporządkowanie pakietów po ich otrzymaniu, nawet jeśli dotrą w losowej kolejności. Acknowledgment number służy do potwierdzania odbioru danych. Odbiorca wysyła nadawcy potwierdzenie z numerem sekwencyjnym następnego oczekiwanego bajtu, co informuje nadawcę, że wszystkie poprzednie bajty dotarły poprawnie. Dzięki tym mechanizmom TCP może wykrywać utracone pakiety i ponawiać ich transmisję co jest kluczowe dla aplikacji wymagających wysokiej niezawodności takich jak przeglądarki internetowe czy aplikacje bankowe. Ponadto mechanizmy te pozwalają na kontrolę przepływu i uniknięcie przeciążenia sieci co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania siecią.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej