Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 22:53
Data zakończenia: 22 maja 2025 23:15

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie protokoły są właściwe dla warstwy internetowej w modelu TCP/IP?

A. TCP, UDP

B. DHCP, DNS

C. IP, ICMP

D. HTTP, FTP

Odpowiedź IP i ICMP jest poprawna, ponieważ obydwa protokoły należą do warstwy internetowej modelu TCP/IP. Protokół IP (Internet Protocol) jest kluczowy w routing i przesyłaniu danych w sieci, odpowiedzialny za adresowanie i fragmentację pakietów. ICMP (Internet Control Message Protocol) z kolei służy do przesyłania komunikatów kontrolnych i błędów, co jest niezbędne do diagnostyki i zarządzania siecią. Przykładem zastosowania IP jest przesyłanie danych między różnymi sieciami w Internecie, natomiast ICMP jest często używany w narzędziach diagnostycznych, takich jak ping, do sprawdzania dostępności hostów. W kontekście standardów branżowych, zarówno IP, jak i ICMP są zdefiniowane w dokumentach RFC, co zapewnia ich powszechne zrozumienie i implementację w różnych systemach sieciowych.

Pytanie 2

Usługa, umożliwiająca zdalną pracę na komputerze z systemem Windows z innego komputera z systemem Windows, który jest połączony z tą samą siecią lub z Internetem, to

A. DHCP

B. serwer plików

C. pulpit zdalny

D. FTP

Usługa pulpitu zdalnego pozwala użytkownikom na zdalny dostęp do komputerów z systemem Windows, co jest szczególnie użyteczne w kontekście pracy zdalnej, obsługi technicznej czy szkoleń online. Pulpit zdalny wykorzystuje protokół RDP (Remote Desktop Protocol), który umożliwia przesyłanie obrazu ekranu oraz danych wejściowych (takich jak mysz i klawiatura) pomiędzy komputerem lokalnym a zdalnym. Dzięki temu użytkownik może korzystać z pełnej funkcjonalności zdalnego systemu, jakby siedział bezpośrednio przed nim. Przykłady zastosowania obejmują umożliwienie pracownikom pracy zdalnej z biura, co zwiększa elastyczność i wydajność pracy, a także udzielanie wsparcia technicznego przez specjalistów IT. W praktyce, aby skonfigurować pulpit zdalny, użytkownicy muszą upewnić się, że odpowiednie ustawienia w systemie operacyjnym są aktywne, a także że porty sieciowe są odpowiednio skonfigurowane w zaporze sieciowej. Ponadto, stosowanie dobrych praktyk w zakresie bezpieczeństwa, takich jak korzystanie z silnych haseł oraz dwuskładnikowej autoryzacji, jest kluczowe dla ochrony danych podczas korzystania z pulpitu zdalnego.

Pytanie 3

Czym jest kopia różnicowa?

A. kopiowaniem tylko plików, które powstały od ostatniej kopii pełnej

B. kopiowaniem jedynie tych plików, które zostały stworzone lub zmodyfikowane od momentu wykonania ostatniej kopii pełnej

C. kopiowaniem wyłącznie plików, które zostały zmienione od utworzenia ostatniej kopii pełnej

D. kopiowaniem jedynie tej części plików, która została dodana od momentu stworzenia ostatniej kopii pełnej

Kopia różnicowa polega na kopiowaniu plików, które zostały utworzone lub zmienione od czasu ostatniej pełnej kopii zapasowej. To podejście ma kluczowe znaczenie w zarządzaniu danymi, ponieważ pozwala na oszczędność czasu i miejsca na dysku, eliminując potrzebę wielokrotnego kopiowania tych samych danych. W praktyce, po wykonaniu pełnej kopii zapasowej, system śledzi zmiany dokonywane w plikach, co umożliwia późniejsze zidentyfikowanie tych, które wymagają aktualizacji. Na przykład, jeśli pełna kopia zapasowa została wykonana w poniedziałek, a użytkownik dodał nowe pliki oraz zmodyfikował istniejące w ciągu tygodnia, to w sobotę kopia różnicowa obejmie tylko te pliki, które zostały zmienione lub dodane od poniedziałku. Taki model pozwala na szybkie przywracanie danych: w przypadku utraty informacji, wystarczy przywrócić najnowszą pełną kopię i stosować kolejne kopie różnicowe. Warto zaznaczyć, że standardy dotyczące kopii zapasowych, takie jak ISO 27001, podkreślają znaczenie regularnych kopi zapasowych, aby zapewnić integralność i dostępność danych.

Pytanie 4

Kluczowy sposób zabezpieczenia danych w sieci komputerowej przed nieautoryzowanym dostępem to

A. realizacja kopii danych

B. autoryzacja dostępu do zasobów serwera

C. tworzenie sum kontrolnych plików

D. użycie macierzy dyskowych

Choć generowanie sum kontrolnych plików, wykonywanie kopii danych oraz stosowanie macierzy dyskowych są istotnymi aspektami zarządzania danymi, nie są one podstawowymi mechanizmami ochrony przed nieuprawnionym dostępem. Generowanie sum kontrolnych plików ma na celu zapewnienie integralności danych, co oznacza, że można potwierdzić, że dane nie uległy zmianie. Mimo że jest to ważne w kontekście zabezpieczania danych przed modyfikacjami, nie chroni przed dostępem do tych danych przez nieuprawnione osoby. Wykonywanie kopii danych jest kluczowe dla ochrony przed utratą informacji, ale także nie zapobiega nieautoryzowanemu dostępowi. Ponadto, stosowanie macierzy dyskowych polega na organizowaniu danych na nośnikach, co również nie zapewnia mechanizmów zabezpieczających przed dostępem. Często mylnym podejściem jest skupienie się na technicznych aspektach przechowywania danych, a pomijanie warstwy autoryzacji i weryfikacji tożsamości użytkowników. Właściwe zabezpieczenie danych powinno opierać się na wielowarstwowych strategiach, gdzie autoryzacja dostępu jest kluczowym elementem zapewniającym, że tylko uprawnione osoby mogą korzystać z zasobów, co czyni ją podstawowym mechanizmem obrony przed nieautoryzowanym dostępem.

Pytanie 5

W systemie Linux komenda tty pozwala na

A. zmianę aktualnego katalogu na katalog domowy użytkownika

B. pokazanie nazwy terminala

C. uruchomienie programu, który wyświetla zawartość pamięci operacyjnej

D. wysłanie sygnału do zakończenia procesu

Polecenie 'tty' w systemie Linux jest używane do wyświetlenia nazwy terminala, w którym aktualnie pracuje użytkownik. Terminal to interfejs komunikacyjny, który pozwala na wprowadzanie poleceń oraz odbieranie wyników ich wykonania. Użycie 'tty' jest szczególnie przydatne w skryptach oraz aplikacjach, gdzie potrzebne jest określenie, w którym terminalu działa program. Przykładowo, podczas tworzenia skryptu, który ma komunikować się z użytkownikiem, możemy wykorzystać 'tty' do zidentyfikowania terminala i skierowania komunikatów informacyjnych do właściwego miejsca. Dobrą praktyką jest również sprawdzenie, czy polecenie zostało uruchomione w interaktywnym terminalu, aby uniknąć błędów w przypadku, gdy skrypt jest uruchamiany w kontekście nieinteraktywnym, takim jak cron. Właściwe zrozumienie działania polecenia 'tty' wspiera również umiejętność skutecznego zarządzania sesjami terminalowymi, co jest kluczowe w administracji systemów operacyjnych.

Pytanie 6

Podczas skanowania czarno-białego rysunku technicznego z maksymalną rozdzielczością optyczną skanera, na pochylonych i zaokrąglonych krawędziach można dostrzec schodkowe ułożenie pikseli. Aby poprawić jakość skanowanego obrazu, konieczne jest zastosowanie funkcji

A. odrastrowywania

B. skanowania według krzywej tonalnej

C. rozdzielczości interpolowanej

D. korekcji Gamma

Korekcja Gamma to technika stosowana w postprodukcji obrazów w celu dostosowania ich jasności i kontrastu. Chociaż może poprawić ogólną jakość wizualną obrazu, nie jest przeznaczona do rozwiązywania problemów związanych z ułożeniem pikseli na krawędziach. Jej zastosowanie w przypadku schodkowo ułożonych pikseli na pochylonych krawędziach nie przyniesie oczekiwanych rezultatów, ponieważ nie wpływa na rozdzielczość obrazu ani na jego interpolację. Skanowanie według krzywej tonalnej również nie adresuje problemów z rozdzielczością; ta technika dostosowuje zakres tonów w obrazach, co może prowadzić do lepszej percepcji jasności, ale nie eliminuje artefaktów wynikających z niskiej rozdzielczości skanowania. Odrastrowywanie, będące procesem przywracania detali w obrazie, również nie jest odpowiednią odpowiedzią w tym kontekście, ponieważ nie odnosi się bezpośrednio do problemu schodkowych krawędzi w skanowanym obrazie. Te techniki, mimo że użyteczne w innych kontekstach, nie stanowią rozwiązania dla problemu związanego z jakością skanowania i mogą prowadzić do mylnych wniosków o ich skuteczności w tym zakresie. Właściwe podejście polega na zwiększeniu rozdzielczości skanowania z wykorzystaniem interpolacji, co jest najlepszą praktyką w branży skanowania technicznego.

Pytanie 7

Ile maksymalnie kanałów z dostępnego pasma kanałów w standardzie 802.11b może być używanych w Polsce?

A. 9 kanałów

B. 10 kanałów

C. 13 kanałów

D. 11 kanałów

Zauważam, że odpowiedzi wskazujące na mniejszą liczbę kanałów, jak 11, 10 czy 9, mogą wynikać z niepełnego zrozumienia, jak to wszystko działa w paśmie 2,4 GHz i co mówi standard IEEE 802.11b. W Europie, zgodnie z regulacjami ETSI, mamy do dyspozycji 13 kanałów, co daje nam więcej opcji do zarządzania sieciami bezprzewodowymi. Często takie błędne odpowiedzi wynikają z mylnych założeń co do zasad w różnych krajach, bo na przykład w USA faktycznie jest tylko 11 kanałów. Ignorowanie lokalnych regulacji i brak wiedzy o specyfice kanałów mogą prowadzić do problemów z siecią, co z kolei wpływa na to, jak dobrze wszystko działa. Dobrze jest pamiętać, że odpowiednie zarządzanie kanałami radiowymi to kluczowa sprawa przy projektowaniu sieci bezprzewodowych, a niewłaściwy wybór kanałów może spowodować naprawdę spore kłopoty z jakością sygnału i prędkością transmisji.

Pytanie 8

Jakie zakresy zostaną przydzielone przez administratora do adresów prywatnych w klasie C, przy użyciu maski 24 bitowej dla komputerów w lokalnej sieci?

A. 192.168.0.1 - 192.168.10.254

B. 172.16.0.1 - 172.16.255.254

C. 172.168.0.1 - 172.168.255.254

D. 192.168.0.1 - 192.168.0.254

Adresy prywatne w klasie C są zdefiniowane w standardzie RFC 1918, który określa zakresy adresów dostępnych do użycia w sieciach lokalnych, niezależnych od publicznego routingu w Internecie. Zakres 192.168.0.0/24, z maską 255.255.255.0, umożliwia przypisanie adresów od 192.168.0.1 do 192.168.0.254 dla urządzeń w lokalnej sieci. Użycie adresów prywatnych to standardowa praktyka w zarządzaniu sieciami, ponieważ pozwala na redukcję kosztów związanych z zakupem adresów publicznych, a także zwiększa bezpieczeństwo sieci lokalnej, ograniczając dostęp do niej z zewnątrz. Przykład zastosowania to konfiguracja domowego routera, który często przypisuje adresy z tej puli do różnych urządzeń, takich jak komputery, drukarki czy smartfony, co umożliwia utworzenie lokalnej sieci bez potrzeby pozyskiwania publicznych adresów IP. Dodatkowo, stosowanie NAT (Network Address Translation) pozwala na maskowanie wewnętrznych adresów prywatnych w stosunku do zewnętrznych, co dalej wzmacnia bezpieczeństwo. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji zajmujących się bezpieczeństwem sieciowym.

Pytanie 9

Jakie zabezpieczenie w dokumentacji technicznej określa mechanizm zasilacza komputerowego zapobiegający przegrzaniu urządzenia?

A. UVP

B. SCP

C. OPP

D. OTP

Wybór UVP, SCP albo OPP jako mechanizmów ochrony przed przegrzaniem zasilacza to błąd z paru powodów. UVP to Under Voltage Protection, czyli zabezpieczenie przed za niskim napięciem, nie wysoką temperaturą. Jego rolą jest ochrona urządzeń, gdy napięcie spadnie za nisko, a to nie ma nic wspólnego z temperaturą. SCP, czyli Short Circuit Protection, dotyczy ochrony przed zwarciami, co też nie ma nic do przegrzewania. To zabezpieczenie wyłącza zasilacz, gdy wystąpi zwarcie, żeby chronić zarówno zasilacz, jak i inne komputery. OPP, czyli Over Power Protection, chroni zasilacz przed zbyt dużym poborem mocy. To ważne zabezpieczenie, ale nie ma związku z temperaturą. Często osoby, które podejmują złe decyzje w tym temacie, nie rozumieją, że każdy z tych mechanizmów pełni inną rolę w zasilaniu. Znajomość tych zabezpieczeń jest kluczowa, żeby zapewnić bezpieczeństwo i stabilność systemu komputerowego. Dobrze jest wiedzieć, jakie zabezpieczenie jest potrzebne, żeby zminimalizować ryzyko przegrzewania, przeciążenia czy zwarcia.

Pytanie 10

Ile bitów trzeba wydzielić z części hosta, aby z sieci o adresie IPv4 170.16.0.0/16 utworzyć 24 podsieci?

A. 3 bity

B. 4 bity

C. 6 bitów

D. 5 bitów

Wybierając mniej niż 5 bitów, takie jak 3 lub 4, tracimy zdolność do zapewnienia wystarczającej liczby podsieci dla wymaganej liczby 24. Dla 3 bitów otrzymujemy jedynie 2^3=8 podsieci, co jest niewystarczające, a dla 4 bitów 2^4=16 podsieci, co również nie zaspokaja wymagań. Takie podejście może prowadzić do nieefektywności w zarządzaniu siecią, ponieważ zbyt mała liczba podsieci może skutkować przeciążeniem i trudnościami w administracji. W praktyce, niewłaściwe oszacowanie wymaganej liczby bitów prowadzi do problemów z adresacją, co może skutkować konfiguracjami, które nie spełniają potrzeb organizacji. Również błędne obliczenia mogą prowadzić do nieprzewidzianych zatorów w komunikacji między różnymi segmentami sieci. Właściwe planowanie podsieci jest kluczowe w inżynierii sieciowej, gdyż pozwala na efektywne zarządzanie zasobami oraz minimalizację problemów związanych z adresacją i zasięgiem. Ewentualne pominięcie odpowiedniej liczby bitów może również powodować problemy z bezpieczeństwem, ponieważ zbyt mała liczba podsieci może prowadzić do niekontrolowanego dostępu do zasobów sieciowych.

Pytanie 11

W systemach operacyjnych Windows konto użytkownika, które ma najwyższe domyślne uprawnienia, należy do grupy

A. użytkownicy zaawansowani

B. goście

C. operatorzy kopii zapasowych

D. administratorzy

Odpowiedź 'administratorzy' jest poprawna, ponieważ konta użytkowników przypisane do grupy administratorów w systemie Windows mają najwyższe uprawnienia domyślne. Administratorzy mogą instalować oprogramowanie, zmieniać ustawienia systemowe oraz zarządzać innymi kontami użytkowników. Z perspektywy praktycznej, administratorzy są odpowiedzialni za zapewnienie bezpieczeństwa systemu, aktualizacje oraz ochronę danych użytkowników. W organizacjach, administratorzy pełnią kluczową rolę w zarządzaniu dostępem do zasobów, co jest zgodne z zasadami minimalnych uprawnień, które zalecają przyznawanie użytkownikom tylko tych praw, które są niezbędne do wykonywania ich zadań. Dobrym przykładem zastosowania tych uprawnień jest konfiguracja serwera, gdzie administratorzy mogą wprowadzać zmiany w ustawieniach bezpieczeństwa, dodawać nowe konta użytkowników oraz nadzorować logi systemowe. W praktyce administracja kontami użytkowników w Windows wymaga znajomości narzędzi, takich jak 'Zarządzanie komputerem', co pozwala na skuteczne i bezpieczne zarządzanie dostępem do zasobów systemowych.

Pytanie 12

Podaj właściwe przyporządkowanie usługi z warstwy aplikacji oraz standardowego numeru portu, na którym ta usługa działa?

A. SMTP - 80

B. DHCP - 161

C. IMAP - 8080

D. DNS - 53

Odpowiedź 'DNS - 53' jest poprawna, ponieważ DNS, czyli Domain Name System, jest kluczowym protokołem używanym do tłumaczenia nazw domen na adresy IP. Usługa ta działa na porcie 53, zarówno dla protokołu UDP, jak i TCP. W praktyce, kiedy użytkownik wpisuje adres URL w przeglądarce, jego komputer wysyła zapytanie DNS na port 53, aby uzyskać odpowiadający adres IP. Stosowanie standardowego portu 53 dla DNS jest zgodne z RFC 1035, co czyni tę praktykę uznaną w branży. W przypadku większej liczby zapytań, które mogą wymagać rozkładu obciążenia, wiele serwerów DNS może być skonfigurowanych do pracy w klastrach, również korzystających z portu 53. Warto również zaznaczyć, że bezpieczeństwo komunikacji DNS można poprawić poprzez wykorzystanie DNSSEC, co dodatkowo podkreśla znaczenie tego portu i protokołu w zapewnieniu integralności danych.

Pytanie 13

Jakie narzędzie w systemie Windows Server umożliwia zarządzanie zasadami grupy?

A. Ustawienia systemowe

B. Serwer DNS

C. Menedżer procesów

D. Konsola GPMC

Konsola GPMC, czyli Group Policy Management Console, jest kluczowym narzędziem w systemie Windows Server do zarządzania zasadami grupy. Umożliwia administratorom centralne zarządzanie politykami, które mogą być stosowane do użytkowników i komputerów w domenie. GPMC oferuje graficzny interfejs, który ułatwia tworzenie, edytowanie i wdrażanie zasad grupy oraz monitorowanie ich stanu. Dzięki GPMC administratorzy mogą wdrażać zabezpieczenia, konfiguracje systemu oraz inne ustawienia w sposób zunifikowany, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania infrastrukturą IT. Przykładem zastosowania GPMC jest możliwość skonfigurowania zasad dotyczących polityki haseł, co wpływa na bezpieczeństwo organizacji. W praktyce, posługiwanie się GPMC wspiera realizację standardów takich jak ISO/IEC 27001, które podkreślają znaczenie zarządzania bezpieczeństwem informacji. Dodatkowo, GPMC wspiera tworzenie raportów, co umożliwia audyt efektywności wdrożonych zasad w organizacji.

Pytanie 14

Jakie jest adres rozgłoszeniowy sieci, w której funkcjonuje host z adresem IP 195.120.252.32 oraz maską podsieci 255.255.255.192?

A. 195.120.255.255

B. 195.120.252.255

C. 195.120.252.63

D. 195.120.252.0

Adres rozgłoszeniowy sieci (broadcast address) jest używany do wysyłania pakietów do wszystkich urządzeń w danej sieci lokalnej. Aby obliczyć adres rozgłoszeniowy, należy najpierw określić adres sieci oraz maskę podsieci. W przypadku hosta o adresie IP 195.120.252.32 i masce 255.255.255.192, maska ta oznacza, że 26 bitów jest przeznaczonych na część sieci, a 6 bitów na część hosta. Przy takich parametrach, sieć jest zdefiniowana w zakresie adresów 195.120.252.0 do 195.120.252.63. Adres 195.120.252.0 to adres sieci, a 195.120.252.63 to adres rozgłoszeniowy, który jest uzyskiwany przez ustawienie wszystkich bitów części hosta na jedynki. W praktyce, adres rozgłoszeniowy pozwala na efektywną komunikację między urządzeniami w sieci, umożliwiając przesyłanie informacji do wszystkich hostów jednocześnie, co jest przydatne w wielu zastosowaniach, takich jak protokoły ARP czy DHCP. Warto pamiętać, że stosowanie poprawnych adresów rozgłoszeniowych jest kluczowe dla prawidłowego działania sieci oraz zgodności z normami RFC.

Pytanie 15

W dwóch sąsiadujących pomieszczeniach pewnej firmy występują znaczne zakłócenia elektromagnetyczne. Aby zapewnić maksymalną przepustowość w istniejącej sieci LAN, jakie medium transmisyjne powinno być użyte?

A. skrętka nieekranowana

B. kabel telefoniczny

C. fale elektromagnetyczne w zakresie podczerwieni

D. kabel światłowodowy

Kabel światłowodowy to naprawdę świetny wybór, gdy mamy do czynienia z mocnymi zakłóceniami elektromagnetycznymi. Dlaczego? Bo używa światła do przesyłania danych, co sprawia, że te zakłócenia elektryczne nie mają na nie wpływu. W przeciwieństwie do kabli miedzianych, światłowody są odporne na różne interferencje, co daje nam stabilność i wysoką prędkość przesyłania. Na przykład w dużych biurach czy instytucjach, gdzie niezawodność przesyłu danych jest kluczowa, światłowody sprawdzają się doskonale. Warto też wiedzieć o standardach takich jak OM3 czy OM4 dla kabli wielomodowych oraz OS1 i OS2 dla jednomodowych, bo to one definiują, jak dobrze możemy przesyłać sygnał na długich dystansach, nie tracąc jakości. I pamiętaj, żeby używać sprzętu, który jest przystosowany do światłowodów, bo to zwiększa efektywność całej sieci.

Pytanie 16

Który rodzaj pracy Access Pointa jest używany, aby umożliwić urządzeniom bezprzewodowym dostęp do przewodowej sieci LAN?

A. Most bezprzewodowy

B. Punkt dostępowy

C. Tryb klienta

D. Repeater

Odpowiedź "Punkt dostępowy" jest poprawna, ponieważ tryb ten jest kluczowy dla integracji sieci bezprzewodowej z przewodową. Punkt dostępowy (Access Point, AP) działa jako pomost, umożliwiając urządzeniom bezprzewodowym, takim jak laptopy, smartfony czy tablety, dostęp do zasobów sieci LAN. W praktyce, punkty dostępowe są używane w biurach, szkołach oraz w przestrzeniach publicznych, gdzie konieczne jest zapewnienie szerokiego zasięgu Wi-Fi. Działają one w oparciu o standardy IEEE 802.11, które definiują zasady komunikacji bezprzewodowej. Dzięki zastosowaniu punktów dostępowych, administratorzy sieci mogą lepiej zarządzać połączeniami, rozkładać obciążenie i zwiększać wydajność sieci. Dobrą praktyką jest strategiczne rozmieszczenie punktów dostępowych w celu zapewnienia optymalnego pokrycia sygnałem oraz minimalizacji martwych stref. Warto również zauważyć, że wiele nowoczesnych punktów dostępowych wspiera funkcje takie jak VLAN czy QoS, co pozwala na segregację ruchu oraz priorytetyzację pakietów w zależności od ich znaczenia dla użytkowników.

Pytanie 17

Narzędzie diagnostyczne tracert służy do ustalania

Wiersz polecenia
_ □ X
C:\>tracert wp.pl
 Trasa śledzenia do wp.pl [212.77.100.101]
 przewyższa maksymalną liczbę przeskoków 30
 1    2 ms    3 ms    2 ms  192.168.0.1
 2    8 ms    8 ms   10 ms  10.135.96.1
 3    *       *       *     Upłynął limit czasu żądania.
 4    9 ms    7 ms   10 ms  upc-task-gw.task.gda.pl [153.19.0.5]
 5   10 ms   14 ms   10 ms  task-tr-wp.pl [153.19.102.1]
 6   91 ms    *      10 ms  zeu.ptr02.sdm.wp-sa.pl [212.77.105.29]
 7   11 ms   10 ms   11 ms  www.wp.pl [212.77.100.101]
 
 Śledzenie zakończone.
 
 C:\>

A. ścieżki do miejsca docelowego

B. poprawności ustawień protokołu TCP/IP

C. możliwości analizy struktury systemu DNS

D. wydajności połączenia w protokole IPX/SPX

Polecenie tracert, znane również jako traceroute, jest narzędziem służącym do diagnozowania sieci komputerowych poprzez wyznaczanie ścieżki pakietu IP do określonego hosta. Działa ono poprzez wysyłanie serii komunikatów ICMP Echo Request do docelowego adresu IP z rosnącą wartością TTL (Time To Live). Każdy router na trasie zmniejsza wartość TTL o 1 i jeśli TTL osiągnie zero, router odrzuca pakiet i wysyła komunikat ICMP Time Exceeded z powrotem do nadawcy. Dzięki temu tracert identyfikuje każdy węzeł na drodze do celu wraz z czasem potrzebnym na przejście przez ten węzeł. To narzędzie jest użyteczne w wykrywaniu problemów z routingiem, takich jak nieosiągalne sieci czy wolne połączenia. Praktycznym zastosowaniem tracert jest analiza opóźnień i identyfikacja punktów, gdzie mogą występować wąskie gardła w transmisji danych. W środowisku zawodowym jest to standardowa praktyka w zarządzaniu sieciami, a wiedza o tym, jak używać tracert, jest niezbędna dla administratorów sieci dbających o płynność i efektywność komunikacji sieciowej.

Pytanie 18

Wskaż złącze, które nie jest stosowane w zasilaczach ATX?

A. DE-15/HD-15

B. PCI-E

C. SATA Connector

D. MPC

Złącze DE-15/HD-15, znane również jako złącze VGA, jest interfejsem analogowym używanym głównie do przesyłania sygnału wideo z komputera do monitora. Nie jest to złącze stosowane w zasilaczach ATX, które są projektowane z myślą o zasilaniu komponentów komputerowych, a nie o przesyłaniu sygnałów wideo. Zasilacze ATX wykorzystują złącza takie jak 24-pinowe złącze główne, złącza 4/8-pinowe do procesora, złącza SATA do dysków twardych oraz złącza PCI-E do kart graficznych. Przykładem zastosowania złącza DE-15/HD-15 jest podłączanie starszych monitorów CRT lub projektorów, podczas gdy w nowoczesnych systemach dominują złącza cyfrowe, takie jak HDMI czy DisplayPort. Zrozumienie różnorodnych typów złączy i ich zastosowania w praktyce jest kluczowe dla prawidłowego montażu oraz diagnostyki komputerów.

Pytanie 19

Który adres IP posiada maskę w postaci pełnej, zgodną z klasą adresu?

A. 169.12.19.6, 255.255.255.0

B. 140.16.5.18, 255.255.255.0

C. 118.202.15.6, 255.255.0.0

D. 180.12.56.1, 255.255.0.0

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć pewne nieprawidłowości w przypisanych maskach do adresów IP. Adres 118.202.15.6 należy do klasy B, jednak zastosowanie maski 255.255.0.0 dla adresu klasy C nie jest poprawne. Adres klasy C, który obejmuje zakres od 192.0.0.0 do 223.255.255.255, wymaga zastosowania maski 255.255.255.0, co pozwala na utworzenie 256 podsieci, w których każda z nich może mieć 254 hosty. Nieprawidłowe przypisanie maski do adresu prowadzi do nieefektywnego zarządzania przestrzenią adresową i potencjalnych problemów z routingiem. Z kolei adres 140.16.5.18 również należy do klasy B, a zastosowanie maski 255.255.255.0 jest niewłaściwe. Zgodnie z konwencją, dla klasy B właściwa maska to 255.255.0.0, co pozwala na szersze możliwości podziału na podsieci. W przypadku adresu 169.12.19.6, który jest adresem klasy B, również nie powinno się używać maski 255.255.255.0, co mogłoby skutkować problemami w identyfikacji właściwej sieci oraz hostów. Te pomyłki mogą wynikać z braku zrozumienia podstawowej klasyfikacji adresów IP oraz ich masek, co jest kluczowe w projektowaniu sieci. Właściwe przypisanie adresów IP i ich masek jest fundamentalne dla zapewnienia stabilności i wydajności sieci, a także dla efektywnego zarządzania jej zasobami.

Pytanie 20

Zaprezentowany diagram ilustruje zasadę funkcjonowania

A. myszy optycznej

B. drukarki termosublimacyjnej

C. skanera płaskiego

D. cyfrowego aparatu fotograficznego

Mysz optyczna korzysta z zaawansowanej technologii optycznej bazującej na diodach LED i czujnikach obrazowych takich jak matryce CMOS lub CCD aby precyzyjnie śledzić ruch. Podstawową zasadą działania myszy optycznej jest emitowanie światła przez diodę LED które odbija się od powierzchni i wraca przez soczewki do sensora optycznego. Sensor przetwarza odbite światło na obraz który następnie jest analizowany przez układ DSP w celu określenia kierunku i prędkości ruchu myszy. Cały proces odbywa się w czasie rzeczywistym co zapewnia płynność i precyzję działania. Praktyczne zastosowanie tej technologii można zaobserwować w szerokim wachlarzu urządzeń od komputerów osobistych po specjalistyczne zastosowania w grach komputerowych gdzie precyzja i szybkość reakcji są kluczowe. Standardowe praktyki branżowe obejmują stosowanie matryc o wyższej rozdzielczości aby zwiększyć precyzję śledzenia oraz wykorzystywanie bardziej zaawansowanych algorytmów do poprawy dokładności działania co jest szczególnie ważne na powierzchniach o niskiej jakości optycznej. Dzięki temu mysz optyczna jest niezawodnym narzędziem w codziennej pracy i rozrywce.

Pytanie 21

Który z elementów przedstawionych na diagramie karty dźwiękowej na rysunku jest odpowiedzialny za cyfrowe przetwarzanie sygnałów?

A. Mikser

B. Przetwornik A/D

C. Syntezator

D. Procesor DSP

Mikser w kontekście karty dźwiękowej służy do łączenia i manipulacji różnymi sygnałami audio, co pozwala na kontrolowanie poziomów dźwięku, a nie na cyfrowe przetwarzanie sygnałów. Jego główną funkcją jest zarządzanie sygnałami analogowymi, a nie wykonywanie skomplikowanych obliczeń potrzebnych do cyfrowego przetwarzania. Przetwornik A/D (analogowo-cyfrowy) pełni istotną rolę w konwersji sygnału audio z formy analogowej na cyfrową, umożliwiając jego dalsze cyfrowe przetwarzanie, ale sam nie przetwarza sygnałów w sensie ich obróbki i modyfikacji. Jest to urządzenie kluczowe na wejściu układu, jednak przetwarzanie cyfrowe odbywa się dopiero w procesorze DSP, który ma zdolność wykonywania złożonych algorytmów w czasie rzeczywistym. Syntezator jest natomiast odpowiedzialny za generowanie dźwięków na podstawie danych cyfrowych i nie jest bezpośrednio związany z przetwarzaniem sygnałów audio pochodzących z zewnętrznych źródeł. Typowe błędy myślowe często wynikają z mylenia funkcji konwersji sygnałów z ich przetwarzaniem, co jest kluczowe w zrozumieniu roli każdego z tych komponentów. Proces przetwarzania sygnałów wymaga specjalistycznych układów, które są zoptymalizowane do szybkiego i efektywnego działania, co jest domeną procesorów DSP, podczas gdy inne elementy odgrywają swoje specyficzne role w całym systemie audio. W praktyce, zrozumienie tych różnic wpływa na zdolność do projektowania oraz implementacji efektywnych systemów dźwiękowych, które spełniają wymagania współczesnych rozwiązań technologicznych w branży audio i wideo.

Pytanie 22

Na diagramie okablowania strukturalnego przy jednym z komponentów znajduje się oznaczenie MDF. Z którym punktem dystrybucji jest powiązany ten komponent?

A. Głównym

B. Pośrednim

C. Kampusowym

D. Budynkowym

MDF, czyli Main Distribution Frame, jest kluczowym punktem w sieci okablowania strukturalnego, pełniącym rolę głównego węzła dystrybucyjnego. Funkcjonuje jako centralny punkt, w którym łączą się różnego rodzaju media i sygnały z różnych źródeł. Umożliwia to efektywne zarządzanie i dystrybucję sygnałów do poszczególnych rozdzielni budynkowych oraz do użytkowników końcowych. Przykładem praktycznego zastosowania MDF jest jego obecność w dużych biurowcach czy kampusach akademickich, gdzie z jednego punktu dystrybucyjnego rozdzielane są sygnały do różnych pomieszczeń. Dzięki temu możliwe jest nie tylko uporządkowanie infrastruktury, ale także ułatwienie konserwacji i rozbudowy sieci w przyszłości. Według standardów EIA/TIA-568, MDF powinien być zlokalizowany w centralnym miejscu, aby minimalizować długość kabli oraz poprawić jakość sygnału, co jest istotne w kontekście wysokiej wydajności komunikacyjnej.

Pytanie 23

W celu zabezpieczenia komputerów w sieci lokalnej przed nieautoryzowanym dostępem oraz atakami typu DoS, konieczne jest zainstalowanie i skonfigurowanie

A. programu antywirusowego

B. zapory ogniowej

C. filtru antyspamowego

D. blokady okienek pop-up

Wybór filtrów antyspamowych, programów antywirusowych czy blokady okienek pop-up jako metod zabezpieczających sieć lokalną przed atakami i nieautoryzowanym dostępem jest błędny z kilku powodów. Filtry antyspamowe służą głównie do eliminowania niechcianych wiadomości e-mail i nie mają wpływu na zabezpieczenia samej sieci. Ich głównym celem jest ochrona przed niebezpiecznymi wiadomościami, a nie obrona przed atakami sieciowymi, które mogą prowadzić do utraty danych lub zakłócenia działania systemów. Programy antywirusowe, choć istotne w zwalczaniu złośliwego oprogramowania, koncentrują się na ochronie pojedynczych urządzeń, a nie na kontroli całego ruchu sieciowego. Nie zapewniają one ochrony przed atakami DoS, które mogą być skierowane na infrastrukturę sieciową. Z kolei blokady okienek pop-up są funkcjonalnościami skierowanymi głównie na użytkowników przeglądarek internetowych i nie mają zastosowania w kontekście zabezpieczeń sieciowych. Te podejścia mogą tworzyć fałszywe poczucie bezpieczeństwa oraz skupić uwagę na nieodpowiednich aspektach ochrony, co prowadzi do zaniedbania kluczowych mechanizmów, takich jak zapory ogniowe, które są zaprojektowane specjalnie do zarządzania i filtrowania ruchu sieciowego. W związku z tym, poleganie na wspomnianych rozwiązaniach jako głównych metodach ochrony sieci lokalnej jest niewłaściwe i może skutkować poważnymi lukami w bezpieczeństwie.

Pytanie 24

Kiedy w komórce arkusza MS Excel zamiast liczb wyświetlają się znaki ########, to przede wszystkim należy zweryfikować, czy

A. wprowadzona formuła zawiera błąd

B. zostały wprowadzone znaki tekstowe zamiast liczb

C. liczba nie mieści się w komórce i nie można jej poprawnie zobrazować

D. wystąpił błąd podczas obliczeń

Wybór odpowiedzi, że wprowadzona formuła zawiera błąd, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego interpretacji pojawiających się znaków ########. Znak ten nie wskazuje na problemy z formułą, lecz na to, że wartość liczby przekracza dostępny obszar w komórce. Użytkownicy często myślą, że błędy w obliczeniach są powodem, dla którego nie widzą wartości w arkuszu, co prowadzi do mylnego wniosku o błędnych formułach. To podejście jest błędne, ponieważ Excel nie wyświetli błędnej formuły w formacie widocznym jako ########; zamiast tego, wyświetli komunikat o błędzie, taki jak #DIV/0! lub #VALUE!. Ponadto, podejście, w którym uważa się za problem wprowadzenie znaków tekstowych zamiast liczb, również jest mylące. Choć można również spotkać się z sytuacją, w której tekst zostanie wprowadzony w miejsce liczby, to również wtedy Excel zazwyczaj wyświetli komunikat o błędzie. Należy więc zrozumieć, że znaki ######## mają konkretne znaczenie, które odnosi się do problemów z wyświetlaniem danych, a nie z błędami w formułach czy typach danych. Kluczową umiejętnością w pracy z arkuszami kalkulacyjnymi jest umiejętność rozróżniania tych sytuacji i podejmowania odpowiednich działań w zależności od problemu. Warto zatem zawsze analizować kontekst, aby lepiej poradzić sobie z napotykanymi trudnościami w pracy z Excel.

Pytanie 25

Aby aktywować zaprezentowane narzędzie systemu Windows, konieczne jest użycie komendy

A. net users

B. control userpasswords2

C. show userpasswords

D. net localgroup

Polecenie show userpasswords nie istnieje w systemie Windows, co może wynikać z błędnego zrozumienia dostępnych narzędzi i poleceń. Możliwe, że próbujemy osiągnąć coś, co jest wykonywane innym poleceniem, co pokazuje, jak ważne jest dokładne zrozumienie narzędzi i ich przeznaczenia. Net localgroup jest poleceniem wiersza polecenia służącym do zarządzania grupami lokalnymi na komputerze, pozwalając na dodawanie i usuwanie grup lub użytkowników z grup. Chociaż jest to przydatne narzędzie w zarządzaniu komputerem, nie jest używane do bezpośredniego uruchamiania ustawień kont użytkowników. Net users to kolejne polecenie wiersza polecenia, które pozwala na zarządzanie kontami użytkowników, ale działa poprzez linię komend, umożliwiając dodawanie, usuwanie i modyfikowanie kont użytkowników. Pomimo że jest związane z zarządzaniem kontami, nie otwiera graficznego interfejsu, jakiego wymaga pytanie egzaminacyjne. Analizując te polecenia, widzimy, jak istotne jest rozróżnianie ich zastosowań i środowisk, w których są używane. W kontekście egzaminu zawodowego, umiejętność prawidłowego przypisania narzędzi do konkretnych zadań jest kluczowa, co pomaga w skutecznym zarządzaniu systemami IT i zapewnia zgodność z wymaganiami branżowymi oraz standardami zarządzania dostępem i bezpieczeństwem informacji.

Pytanie 26

Jakie połączenie bezprzewodowe należy zastosować, aby mysz mogła komunikować się z komputerem?

A. Bluetooth

B. RS 232

C. IEEE_1284

D. DVI

Bluetooth jest bezprzewodowym standardem komunikacyjnym, który umożliwia przesyłanie danych na krótkie odległości, co czyni go idealnym do łączenia urządzeń takich jak myszki komputerowe z komputerem. Dzięki technologii Bluetooth, urządzenia mogą komunikować się ze sobą bez potrzeby stosowania kabli, co zapewnia większą wygodę i mobilność użytkownikowi. Przykładem zastosowania Bluetooth jest połączenie bezprzewodowej myszki z laptopem – wystarczy aktywować Bluetooth w systemie operacyjnym, a następnie sparować urządzenie. Bluetooth działa na częstotliwości 2,4 GHz, co jest standardem w branży, a jego zasięg zwykle wynosi do 10 metrów. Warto również wspomnieć o różnych wersjach Bluetooth, takich jak Bluetooth 5.0, które oferuje większe prędkości transferu danych oraz lepszą efektywność energetyczną. W praktyce, korzystanie z Bluetooth w codziennych zastosowaniach komputerowych stało się powszechne, co potwierdzają liczne urządzenia peryferyjne, które wspierają ten standard. Dobrą praktyką przy korzystaniu z Bluetooth jest również stosowanie szyfrowania, co zapewnia bezpieczeństwo przesyłanych danych.

Pytanie 27

Aby zapobiegać i eliminować szkodliwe oprogramowanie, takie jak exploity, robaki oraz trojany, konieczne jest zainstalowanie oprogramowania

A. antyspyware.

B. antymalware.

C. antyspam.

D. adblok.

Odpowiedź 'antymalware' jest naprawdę trafna. To oprogramowanie ma za zadanie wykrywać, blokować i usuwać różne rodzaje szkodliwego oprogramowania, takie jak exploity, robaki czy trojany. Działa na zasadzie skanowania systemów w poszukiwaniu znanych zagrożeń i wykorzystuje różne techniki, żeby znaleźć nowe, które jeszcze nikomu się nie trafiły. Myślę, że dobrym przykładem użycia antymalware jest regularne przeszukiwanie komputera, żeby upewnić się, że jest on bezpieczny. Ważne jest, żeby każda firma miała coś takiego zainstalowanego i aktualizowanego, bo to pomaga chronić dane przed najnowszymi zagrożeniami. Oprócz samego antymalware, warto też mieć dodatkowe zabezpieczenia, takie jak zapory ogniowe czy systemy wykrywania intruzów, co jeszcze bardziej zwiększa naszą ochranę przed atakami.

Pytanie 28

Na zdjęciu pokazano złącza

A. DisplayPort

B. HDMI

C. USB

D. Firewire (IEEE 1394)

Firewire znany także jako IEEE 1394 to interfejs do przesyłania danych, który był szczególnie popularny w zastosowaniach multimedialnych takich jak przesyłanie wideo i dźwięku. Złącza te są rozpoznawane po charakterystycznym kształcie i występują w wersjach 4-pinowej oraz 6-pinowej. IEEE 1394 oferuje wysoką przepustowość do 800 Mbps co było istotne w czasach przed wprowadzeniem USB 3.0 i Thunderbolt. W praktyce Firewire był często używany w połączeniach kamer cyfrowych rejestratorów audio oraz zewnętrznych dysków twardych. W przeciwieństwie do USB Firewire pozwala na bezpośrednie połączenia pomiędzy urządzeniami typu peer-to-peer bez potrzeby użycia komputera jako pośrednika. Standard ten zyskał popularność w branży filmowej i muzycznej gdzie wymagane były szybkie i niezawodne transfery danych. Mimo że obecnie jest mniej powszechny jego złącza i specyfikacje są nadal stosowane w niektórych profesjonalnych urządzeniach audio-wizualnych. Znajomość tego standardu może być przydatna dla osób pracujących z archiwalnym sprzętem lub w specjalistycznych dziedzinach.

Pytanie 29

Aby oddzielić komputery pracujące w sieci z tym samym adresem IPv4, które są podłączone do przełącznika zarządzalnego, należy przypisać

A. statyczne adresy MAC komputerów do nieużywanych interfejsów

B. statyczne adresy MAC komputerów do używanych interfejsów

C. używane interfejsy do różnych VLAN-ów

D. nieużywane interfejsy do różnych VLAN-ów

Odpowiedzi, które sugerują przypisanie nieużywanych interfejsów do VLAN-ów, są mylące i niezgodne z zasadami efektywnego zarządzania siecią. Przypisanie nieużywanych interfejsów do VLAN-ów nie przynosi żadnych korzyści, ponieważ te interfejsy nie są aktywne i nie uczestniczą w komunikacji sieciowej. To podejście może prowadzić do fałszywego poczucia bezpieczeństwa, ponieważ administratorzy mogą sądzić, że ich sieć jest bardziej zabezpieczona, podczas gdy w rzeczywistości nieaktywne interfejsy nie mają żadnego wpływu na separację ruchu. Ponadto, przypisanie statycznych adresów MAC do używanych lub nieużywanych interfejsów nie jest sposobem na skuteczne rozwiązanie problemu kolizji adresów IP w sieci. Adresy MAC są unikalnymi identyfikatorami dla każdego urządzenia w sieci lokalnej, a ich przypisanie do interfejsów nie zlikwiduje kolizji adresów IP, a jedynie skomplikuje zarządzanie siecią. Typowym błędem myślowym jest myślenie, że dodanie kolejnych elementów do konfiguracji sieci automatycznie poprawi jej bezpieczeństwo. W praktyce, efektywne zarządzanie VLAN-ami i interfejsami wymaga starannego planowania, w tym zrozumienia, które urządzenia powinny być odseparowane i jakie zasady bezpieczeństwa powinny być stosowane w różnych segmentach sieci.

Pytanie 30

Aby podłączyć drukarkę z interfejsem równoległym do komputera, który ma jedynie porty USB, należy użyć adaptera

A. USB na LPT

B. USB na PS/2

C. USB na RS-232

D. USB na COM

Podczas wyboru adaptera do podłączenia drukarki z portem równoległym do komputera z portami USB, niepoprawne odpowiedzi, takie jak adaptery USB na PS/2, USB na COM oraz USB na RS-232, wskazują na nieporozumienia dotyczące typów portów i ich właściwych zastosowań. Złącze PS/2, używane głównie do podłączania klawiatur i myszy, nie ma zastosowania w przypadku drukarek, ponieważ nie obsługuje protokołów komunikacyjnych wymaganych do drukowania. Adapter USB na COM, który konwertuje sygnały USB na złącze szeregowe (COM), jest również niewłaściwym rozwiązaniem, gdyż urządzenia równoległe używają innego modelu komunikacji, który nie jest wspierany przez ten typ adaptera. Podobnie, adapter USB na RS-232, również przeznaczony do komunikacji szeregowej, tego samego błędu nie naprawia, a złącze RS-232 jest przestarzałe i rzadko spotykane w nowoczesnych drukarkach. Wybierając adapter, kluczowe jest zrozumienie, że porty równoległe i szeregowe operują na różnych zasadach; port równoległy przesyła dane równolegle, co jest bardziej efektywne dla urządzeń takich jak drukarki, podczas gdy porty szeregowe przesyłają dane w jednym ciągłym strumieniu, co znacząco wpływa na wydajność i szybkość transferu. Używając nieodpowiednich adapterów, można prowadzić do problemów z komunikacją, które będą powodować błędy w drukowaniu lub całkowity brak reakcji drukarki na polecenia z komputera.

Pytanie 31

W jaki sposób skonfigurować zaporę Windows, aby spełniała zasady bezpieczeństwa i umożliwiała użycie polecenia ping do weryfikacji komunikacji z innymi urządzeniami w sieci?

A. Ustawić reguły dla protokołu IGMP

B. Ustawić reguły dla protokołu TCP

C. Ustawić reguły dla protokołu IP

D. Ustawić reguły dla protokołu ICMP

Odpowiedź wskazująca na skonfigurowanie reguł dotyczących protokołu ICMP (Internet Control Message Protocol) jest prawidłowa, ponieważ protokół ten jest odpowiedzialny za przesyłanie komunikatów kontrolnych w sieci, w tym dla polecenia ping. Ping wykorzystuje ICMP Echo Request oraz ICMP Echo Reply, aby sprawdzić, czy inny host jest osiągalny przez sieć. Konfigurowanie reguł zapory Windows wymaga zezwolenia na te typy komunikatów, co pozwoli na efektywne monitorowanie i diagnostykę łączności w sieci lokalnej. Przykładowo, w przypadku problemów z połączeniem, administrator może użyć polecenia ping, aby szybko zidentyfikować, czy dane urządzenie odpowiada, co jest podstawowym krokiem w rozwiązywaniu problemów. W praktyce, umożliwienie ICMP w zaporze sieciowej jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania siecią, ponieważ pozwala na skuteczną diagnostykę, a jednocześnie nie stwarza większego ryzyka dla bezpieczeństwa, o ile inne, bardziej wrażliwe porty i protokoły są odpowiednio zabezpieczone.

Pytanie 32

Producent wyświetlacza LCD stwierdził, że spełnia on wymagania klasy II według normy ISO 13406-2. Na podstawie danych przedstawionych w tabeli określ, ile pikseli z defektem typu 3 musi wystąpić na wyświetlaczu o naturalnej rozdzielczości 1280x800 pikseli, aby uznać go za uszkodzony?

Klasa	Maksymalna liczba dopuszczalnych błędów na 1 milion pikseli
Klasa	Typ 1	Typ 2	Typ 3
I	0	0	0
II	2	2	5
III	5	15	50
IV	50	150	500

A. 3 piksele

B. 1 piksel

C. 7 pikseli

D. 4 piksele

Analizując pytanie dotyczące defektów pikseli w matrycach LCD zgodnych z normą ISO 13406-2, należy zrozumieć klasyfikację jakościową, która określa maksymalne dopuszczalne liczby defektów dla każdej klasy jakości. Klasa II, na którą powołuje się pytanie, dopuszcza do 5 defektów typu 3 na milion pikseli, które są subpikselami stale włączonymi lub wyłączonymi. Błędne podejście polega na niedoszacowaniu dopuszczalnej liczby defektów na rozdzielczość 1280x800 pikseli. Przy tej rozdzielczości całkowita liczba pikseli wynosi 1024000, co oznacza, że dopuszczalna liczba defektów typu 3 pozostaje na poziomie do 5 według normy klasy II. Odpowiedzi sugerujące 3 czy 4 defekty wynikają z błędnej interpretacji normy, która jasno definiuje limity na milion pikseli, a nie w mniejszych jednostkach. Kluczowy błąd myślowy polega na mylnym założeniu, że liczba pikseli równoważna jest proporcjonalnym zmniejszeniem liczby dopuszczalnych defektów, co nie jest zgodne z interpretacją norm ISO. Dlatego ważne jest, aby dokładnie analizować specyfikacje techniczne i pamiętać, że normy jakościowe są ustalane dla standardowej jednostki miary, jaką jest milion pikseli, co ma bezpośrednie przełożenie na ocenę jakości urządzeń elektronicznych i ich zgodność z międzynarodowymi standardami. To pozwala uniknąć nieporozumień i błędnych ocen w kontekście standardów branżowych i zapewnić wysoką jakość produktów elektronicznych na rynku.

Pytanie 33

Pamięć, która działa jako pośrednik pomiędzy pamięcią operacyjną a procesorem o dużej prędkości, to

A. ROM

B. FDD

C. SSD

D. CACHE

Pamięć CACHE jest kluczowym elementem architektury komputerowej, służącym jako bufor pomiędzy procesorem a wolną pamięcią operacyjną (RAM). Działa na zasadzie przechowywania najczęściej używanych danych i instrukcji, co pozwala na znaczne przyspieszenie operacji obliczeniowych. Procesor, mając dostęp do pamięci CACHE, może znacznie szybciej wykonać operacje niż w przypadku konieczności odwoływania się do pamięci RAM. Przykładowo, w przypadku gier komputerowych, które wymagają szybkiego przetwarzania dużych ilości danych, pamięć CACHE umożliwia płynniejsze działanie i szybsze ładowanie zasobów. Dobrą praktyką w projektowaniu systemów komputerowych jest optymalizacja wykorzystania pamięci CACHE, co może obejmować techniki takie jak lokalność odniesień, gdzie dane są grupowane w sposób, który zwiększa prawdopodobieństwo ich ponownego wykorzystania. Warto również dodać, że pamięć CACHE występuje w różnych poziomach (L1, L2, L3), z których L1 jest najszybsza i najbliższa procesorowi, co dodatkowo podkreśla znaczenie tego komponentu w architekturze komputerowej.

Pytanie 34

Wartość sumy liczb binarnych 1010 i 111 zapisana w systemie dziesiętnym to

A. 17

B. 18

C. 16

D. 19

Odpowiedź 17 jest poprawna, ponieważ suma liczb binarnych 1010 i 111 wymaga najpierw przekształcenia tych liczb do systemu dziesiętnego. Liczba binarna 1010 odpowiada liczbie dziesiętnej 10, a liczba 111 to 7 w systemie dziesiętnym. Dodając te dwie wartości, otrzymujemy 10 + 7 = 17. W praktyce, zrozumienie konwersji między systemami liczbowymi jest kluczowe w programowaniu oraz inżynierii komputerowej, gdzie często operujemy na danych w różnych formatach. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest programowanie niskopoziomowe, gdzie manipulacje bitami są powszechne. Warto również zauważyć, że w kontekście standardów branżowych, umiejętność dokładnego obliczania wartości w różnych systemach liczbowych jest fundamentalna, np. w systemach cyfrowych lub podczas projektowania algorytmów w językach niskiego poziomu, takich jak assembler. Dlatego umiejętność ta jest niezwykle cenna w codziennej pracy programisty.

Pytanie 35

Jakie urządzenie w sieci lokalnej NIE ROZDZIELA obszaru sieci komputerowej na domeny kolizyjne?

A. Koncentrator

B. Router

C. Przełącznik

D. Most

Router, most i przełącznik to urządzenia, które mają na celu efektywniejsze zarządzanie ruchem w sieci lokalnej. Router działa na warstwie trzeciej modelu OSI, co pozwala mu na trasowanie pakietów między różnymi sieciami i segmentami. W przeciwieństwie do koncentratora, router nie tylko przekazuje dane, ale również dokonuje analizy adresów IP, co skutkuje podziałem sieci na różne domeny kolizyjne. Mosty, działające na warstwie drugiej, również segmentują ruch, filtrując dane w oparciu o adresy MAC, co zmniejsza liczbę kolizji w sieci. Z kolei przełączniki, mające również warstwę drugą, operują na zasadzie przekazywania danych tylko do określonego portu, co znacznie minimalizuje ryzyko kolizji. Wiele osób może mylić te urządzenia z koncentratorami, myśląc, że wszystkie działają w ten sam sposób. Kluczowym błędem jest przekonanie, że każde urządzenie w sieci lokalnej funkcjonuje na tym samym poziomie i nie wprowadza różnic w zarządzaniu ruchem. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi urządzeniami jest istotne, aby projektować i zarządzać efektywnymi sieciami komputerowymi, zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 36

Po wykonaniu podanego polecenia w systemie Windows: ```net accounts /MINPWLEN:11``` liczba 11 zostanie przydzielona dla

A. minimalnej liczby minut, przez które użytkownik może być zalogowany.

B. minimalnej liczby znaków w hasłach użytkowników.

C. maksymalnej ilości dni ważności konta.

D. maksymalnej liczby dni pomiędzy zmianami haseł użytkowników.

Wartość 11 ustawiona przez komendę 'net accounts /MINPWLEN:11' odnosi się do minimalnej liczby znaków, które muszą być zawarte w hasłach użytkowników systemu Windows. Praktyka ustalania minimalnej długości haseł jest kluczowym elementem polityki bezpieczeństwa, mającym na celu ochronę kont użytkowników przed atakami typu brute force, w których hakerzy próbują odgadnąć hasła przez generowanie różnych kombinacji. Zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa, zaleca się, aby hasła miały co najmniej 12 znaków, co dodatkowo zwiększa ich odporność na przełamanie. Ustawienie minimalnej długości hasła na 11 znaków jest krokiem w kierunku zapewnienia użytkownikom większego poziomu bezpieczeństwa. Warto pamiętać, że im dłuższe i bardziej złożone hasło, tym trudniej je złamać, dlatego organizacje powinny regularnie aktualizować polityki haseł oraz edukować użytkowników na temat znaczenia silnych haseł oraz stosowania menedżerów haseł.

Pytanie 37

Który algorytm służy do weryfikacji, czy ramka Ethernet jest wolna od błędów?

A. MAC (Media Access Control)

B. CSMA (Carrier Sense Multiple Access)

C. LLC (Logical Link Control)

D. CRC (Cyclic Redundancy Check)

Logical Link Control (LLC) i Media Access Control (MAC) to dwa różne podwarstwy w modelu OSI, które służą do zarządzania dostępem do medium i kontrolą ramki, ale nie są one odpowiedzialne za wykrywanie błędów. LLC zajmuje się zapewnieniem komunikacji między różnymi protokołami sieciowymi, umożliwiając współpracę z różnymi typami sieci, natomiast MAC jest odpowiedzialne za adresowanie i kontrolę dostępu do medium w warstwie łącza danych. Jednak ani LLC, ani MAC nie mają mechanizmów wykrywania błędów; ich główną rolą jest zarządzanie dostępem do medium oraz identyfikacja ramki danych. Carrier Sense Multiple Access (CSMA) to mechanizm kontroli dostępu, który zapobiega kolizjom w sieci, pozwalając urządzeniom na 'nasłuchiwanie' medium przed rozpoczęciem transmisji. CSMA nie ma jednak funkcji wykrywania błędów. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych warstw modelu OSI i przypisywanie im niewłaściwych funkcji. Aby poprawnie zrozumieć rolę każdej z tych technologii, należy dobrze znać architekturę sieci oraz standardy, takie jak IEEE 802, które regulują, jak urządzenia komunikują się w sieci. Wiedza ta jest istotna dla inżynierów sieciowych i programistów, aby mogli skutecznie projektować i wdrażać systemy komunikacyjne.

Pytanie 38

Określ rezultat wykonania zamieszczonego polecenia.

A. Wyznaczona data wygaśnięcia konta Test

B. Skonfigurowany czas aktywności konta Test

C. Zweryfikowana data ostatniego logowania na konto Test

D. Wymuszona zmiana hasła na koncie Test w ustalonym terminie

Polecenie 'net user Test /expires:12/09/20' ustawia datę wygaśnięcia konta użytkownika o nazwie Test na 12 września 2020 roku. W systemach Windows zarządzanie kontami użytkowników jest kluczowym aspektem administracji systemem, a polecenie net user jest powszechnie używane do konfiguracji różnych atrybutów konta. Ustawienie daty wygaśnięcia konta jest istotne z perspektywy bezpieczeństwa, umożliwiając administratorom kontrolowanie dostępu do zasobów systemowych. Przykładowo, jeżeli konto jest wykorzystywane przez tymczasowego pracownika lub w ramach projektu, administrator może ustalić automatyczne wygaśnięcie konta po zakończeniu pracy, co zapobiega nieautoryzowanemu dostępowi w przyszłości. Dobrym praktykom w zarządzaniu kontami użytkowników jest regularne przeglądanie i aktualizowanie dat wygaśnięcia kont, aby zapewnić zgodność z polityką bezpieczeństwa organizacji oraz minimalizować ryzyko nadużyć.

Pytanie 39

Symbol przedstawiony na ilustracji oznacza produkt

A. łatwo rozkładalny

B. groźny

C. przeznaczony do recyklingu

D. przeznaczony do wielokrotnego użycia

Symbol przedstawiony na rysunku jest związany z recyklingiem, a nie z niebezpieczeństwem, biodegradowalnością czy ponownym użyciem. Znak ten składa się z trzech strzałek tworzących trójkąt, które symbolizują cykl recyklingowy: zbieranie surowców, przetwarzanie ich w nowe produkty i ponowne użycie. Błędne może być przypisywanie mu znaczenia jako symbolu niebezpieczeństwa, ponieważ powszechnie uznawane znaki ostrzegawcze różnią się zarówno kształtem, jak i kolorem. Znak recyklingu nie wskazuje także na biodegradowalność, gdyż biodegradowalne materiały mogą ulegać rozkładowi w sposób naturalny, co nie zawsze oznacza możliwość ich przetworzenia na nowe produkty. Z kolei symbol przeznaczony do ponownego użycia jest najczęściej stosowany w kontekście pojemników i butelek wielokrotnego użytku i nie jest tożsamy z symbolem recyklingu. Istnieje też możliwość pomyłki wynikająca z ograniczonej znajomości systemów oznaczeń, co jest częstym błędem, szczególnie w kontekście różnorodnych symboli ekologicznych. Dlatego istotne jest zrozumienie i właściwe interpretowanie tych znaków, aby promować odpowiednie praktyki zarządzania odpadami i wspierać zrównoważony rozwój. Edukacja w zakresie rozpoznawania tych symboli ma kluczowe znaczenie dla podnoszenia świadomości ekologicznej i promowania świadomego podejścia do ochrony środowiska.

Pytanie 40

Czym są programy GRUB, LILO, NTLDR?

A. wersje głównego interfejsu sieciowego

B. firmware dla dysku twardego

C. programy rozruchowe

D. aplikacje do modernizacji BIOS-u

Programy GRUB, LILO i NTLDR są definiowane jako programy rozruchowe, które odgrywają kluczową rolę w procesie uruchamiania systemu operacyjnego. GRUB (Grand Unified Bootloader) jest powszechnie stosowany w systemach Linux, umożliwiając użytkownikowi wybór między różnymi systemami operacyjnymi oraz konfigurację opcji bootowania. LILO (Linux Loader) to starszy program rozruchowy, który również obsługuje systemy Linux, ale z ograniczonymi możliwościami w porównaniu do GRUB. NTLDR (NT Loader) jest specyficzny dla systemów Windows, zarządzając rozruchem systemów opartych na NT, takich jak Windows 7 czy Windows Server. Programy te działają na poziomie sprzętowym, inicjalizując procesy potrzebne do załadowania systemu operacyjnego w pamięci. Zrozumienie ich funkcji jest kluczowe dla administratorów systemów, którzy muszą zarządzać rozruchem oraz obiegiem danych w środowiskach wielosystemowych, a także dla specjalistów zajmujących się bezpieczeństwem, którzy muszą znać potencjalne zagrożenia związane z rozruchem, takie jak bootkit. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują regularne aktualizacje programów rozruchowych oraz właściwe zabezpieczenie dostępu do BIOS-u i ustawień rozruchowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej