Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik rachunkowości
  • Kwalifikacja: EKA.07 - Prowadzenie rachunkowości
  • Data rozpoczęcia: 8 czerwca 2025 18:57
  • Data zakończenia: 8 czerwca 2025 19:14

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Który wskaźnik rentowności wskazuje, jaka kwota zysku netto przypada na 1 złotówkę kapitału własnego wykorzystanego w działalności?

A. Wskaźnik rentowności netto aktywów.
B. Wskaźnik rentowności netto sprzedaży.
C. Wskaźnik rentowności netto kapitału własnego.
D. Wskaźnik rentowności brutto sprzedaży.
Wskaźnik rentowności netto kapitału własnego (ROE - Return on Equity) jest kluczowym wskaźnikiem finansowym, który mierzy efektywność zarządzania kapitałem własnym firmy. Oblicza się go, dzieląc zysk netto przez kapitał własny, co pozwala określić, jaką kwotę zysku firma generuje na każdą zainwestowaną złotówkę kapitału. Przykładowo, jeśli firma osiąga zysk netto w wysokości 100 000 zł, a kapitał własny wynosi 1 000 000 zł, wskaźnik ROE wyniesie 10%. To oznacza, że na każdą złotówkę kapitału własnego przypada 0,10 zł zysku. Wysoka wartość ROE wskazuje na efektywne wykorzystanie kapitału, co jest atrakcyjne dla inwestorów i może przyczynić się do wzrostu wartości akcji. W praktyce, przedsiębiorstwa dążą do maksymalizacji tego wskaźnika, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu finansami, umożliwiając im lepsze planowanie i alokację zasobów.

Pytanie 2

Operację finansową o treści "sprzedaż produktów gotowych za gotówkę" zarejestrowano w firmie w poprawnych kwotach, ale na niewłaściwych kontach: Materiały oraz Rozrachunki z dostawcami. Aby skorygować błąd księgowy, który nie wpłynie sztucznie na zwiększenie obrotów na kontach, należy zastosować storno

A. czarnego częściowego
B. czerwonego częściowego
C. czerwonego całkowitego
D. czarnego całkowitego
Odpowiedź "czerwonego całkowitego" jest jak najbardziej trafiona. Jak masz do czynienia z błędnym zaksięgowaniem na nieodpowiednich kontach, to trzeba to naprawić w taki sposób, żeby nie zaszkodzić finansom firmy. Storno czerwone całkowite to sposób, żeby całkowicie skorygować wcześniejszą transakcję. To znaczy, że wprowadzasz odpowiednie zapisy księgowe, które anulują zarówno przychody, jak i koszty związane z tymi błędnymi wpisami. Na przykład, jeżeli sprzedaż poszła na konto Materiały zamiast na przychody ze sprzedaży, to storno sprawi, że ten wpływ na wynik finansowy przestanie mieć znaczenie. To rozwiązanie zgodne jest z zasadami rachunkowości, które mówią, że trzeba dbać o poprawną strukturę ksiąg rachunkowych i rzetelność finansową. W praktyce każda operacja związana z przychodami musi być księgowana na odpowiednich kontach, żeby wszystko było przejrzyste i zgodne z przepisami.

Pytanie 3

Zarejestrowanie i wykorzystanie nabytego środka trwałego potwierdza dokument księgowy

A. OT
B. PK
C. LT
D. PT
Przyjęcie do ewidencji i użytkowania zakupionego środka trwałego potwierdza dowód księgowy w postaci OT, czyli "Order Techniczny". OT jest dokumentem, który służy do formalnego zatwierdzenia przyjęcia środka trwałego do ewidencji oraz do jego użytkowania. Działa w ramach systemu rachunkowości, gdzie dokładne i rzetelne dokumentowanie operacji gospodarczych jest kluczowe. W praktyce, po dokonaniu zakupu środka trwałego, przedsiębiorstwo sporządza OT, który następnie przekazywany jest do działu księgowości w celu wprowadzenia do ewidencji. Takie podejście jest zgodne z obowiązującymi standardami rachunkowości, które wymagają, aby wszystkie operacje były potwierdzane odpowiednimi dokumentami. Dzięki temu możliwe jest zachowanie przejrzystości finansowej oraz łatwość w audycie. Przykładem zastosowania OT może być sytuacja, gdy firma nabywa nowy sprzęt komputerowy. Po jego dostarczeniu i formalnym przyjęciu, sporządzany jest OT, który stanowi dowód na to, że sprzęt jest teraz aktywem firmy, co pozwala na jego amortyzację w przyszłych latach.

Pytanie 4

Na podstawie informacji zamieszczonych w tabeli ustal wartość różnic inwentaryzacyjnych.

Lp.Nazwa towaruJ.m.CenaStan rzeczywisty według spisu z naturyStan według ewidencji księgowej
ilośćwartość w złilośćwartość w zł
1Dżem truskawkowyszt.5,20 zł/szt.145754,00140728,00
2Dżem brzoskwiniowyszt.4,90 zł/szt.35171,5038186,20

A. Nadwyżka dżemu truskawkowego 26,00 zł i nadwyżka dżemu brzoskwiniowego 14,70 zł.
B. Niedobór dżemu truskawkowego 26,00 zł i niedobór dżemu brzoskwiniowego 14,70 zł.
C. Niedobór dżemu truskawkowego 26,00 zł i nadwyżka dżemu brzoskwiniowego 14,70 zł.
D. Nadwyżka dżemu truskawkowego 26,00 zł i niedobór dżemu brzoskwiniowego 14,70 zł.
Ta odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ prawidłowo odzwierciedla sytuację związaną z różnicami inwentaryzacyjnymi. W przypadku dżemu truskawkowego występuje nadwyżka wartości, co oznacza, że w rzeczywistości mamy więcej towaru niż wynika to z ewidencji księgowej. Jest to istotne z punktu widzenia zarządzania magazynem oraz kontroli stanów magazynowych. Nadwyżki mogą wynikać z błędów w księgowości lub z nieodnotowanych przyjęć towarów. Z drugiej strony, w przypadku dżemu brzoskwiniowego stwierdzono niedobór, co oznacza, że wartość rzeczywista jest niższa niż zapisana w dokumentach księgowych. Niedobory mogą wskazywać na straty towarowe, kradzieże lub błędy w zapisach inwentaryzacyjnych. Ustalanie różnic inwentaryzacyjnych jest kluczowe dla zachowania odpowiednich standardów rachunkowości i wymaga starannego monitorowania i analizy, aby zapewnić dokładne i rzetelne dane finansowe w przedsiębiorstwie.

Pytanie 5

Spółka z o.o. nabyła ciężarówkę o początkowej wartości 120 000 zł i wpisała ją do ewidencji środków trwałych w grudniu 2015 roku. Zgodnie z zestawieniem rocznych stawek amortyzacyjnych, obowiązująca stawka dla ciężarówek wynosi 20%. Spółka przyjęła metodę amortyzacji degresywnej, korzystając ze współczynnika podwyższającego 2 oraz stosując przepisy podatkowe. Jaka będzie wartość bilansowa ciężarówki na 31.12.2016 r.?

A. 48 000,00 zł
B. 24 000,00 zł
C. 72 000,00 zł
D. 96 000,00 zł
Odpowiedź 72 000,00 zł jest prawidłowa, ponieważ uwzględnia zasady amortyzacji degresywnej, które spółka zastosowała do samochodu ciężarowego. Wartość początkowa środka trwałego wynosi 120 000 zł. Stawka amortyzacji dla samochodów ciężarowych wynosi 20%, a zastosowany współczynnik podwyższający to 2, co oznacza, że efektywna stawka amortyzacji to 40%. W pierwszym roku (2016) amortyzacja wyniesie 120 000 zł x 40% = 48 000 zł. Po odliczeniu tej kwoty od wartości początkowej, bilansowa wartość samochodu na koniec 2016 roku wynosi 120 000 zł - 48 000 zł = 72 000 zł. Stosowanie metody degresywnej jest zgodne z przepisami podatkowymi, co sprawia, że jest to korzystne podejście dla wielu przedsiębiorstw, które chcą maksymalizować koszty uzyskania przychodów w pierwszych latach użytkowania środka trwałego.

Pytanie 6

Hurtownia nabyła środek trwały o wartości początkowej 15 000,00 zł i wprowadziła go do użytkowania 18 stycznia 2016 r. Jednostka dokonuje odpisów amortyzacyjnych przy zastosowaniu metody liniowej, zgodnie z przepisami podatkowymi, przy rocznej stawce amortyzacji wynoszącej 20%. Jaką kwotę wyniesie odpis amortyzacyjny za rok 2016?

A. 250,00 zł
B. 2 750,00 zł
C. 2 500,00 zł
D. 3 000,00 zł
Wartość odpisu amortyzacyjnego za 2016 rok to 2 750,00 zł. Jak to obliczyć? Najpierw trzeba określić, że mamy do czynienia ze środkiem trwałym, który kosztował 15 000,00 zł i jest amortyzowany liniowo. To znaczy, że co roku będziemy mieć równą kwotę odpisu przez cały czas użytkowania. Stawka to 20% rocznie, więc roczny odpis to 20% z 15 000 zł, co daje nam 3 000,00 zł. Ale tu jest ważny szczegół – środek zaczął być użytkowany 18 stycznia 2016 roku, a więc musimy brać pod uwagę tylko część tego roku. Dlatego liczmy tylko za 11 miesięcy, co w przybliżeniu daje 2 750,00 zł. Takie podejście jest zgodne z przepisami podatkowymi i jest standardowe w wielu firmach.

Pytanie 7

Nieruchomości nabyte w celu uzyskania zysków finansowych związanych ze wzrostem ich wartości są klasyfikowane jako

A. inwestycje długoterminowe
B. kapitały własne
C. środki trwałe w budowie
D. środki trwałe
Grunty zakupione w celu uzyskania korzyści ekonomicznej wynikającej z przyrostu ich wartości klasyfikowane są jako inwestycje długoterminowe. Inwestycje długoterminowe to aktywa, które przedsiębiorstwo nabywa z zamiarem ich posiadania przez dłuższy okres, zazwyczaj przekraczający jeden rok. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), inwestycje te są ujmowane w bilansie jako składniki aktywów niekurczących się. Przykładem takiej inwestycji może być zakup działki pod przyszłą zabudowę, która z czasem zwiększy swoją wartość w wyniku rozwoju infrastruktury w okolicy. Inwestycje długoterminowe są kluczowe dla strategii rozwoju firmy, ponieważ pozwalają na zabezpieczenie kapitału oraz generowanie przyszłych przychodów. W praktyce, przedsiębiorstwa często stosują analizy rentowności, takie jak wewnętrzna stopa zwrotu (IRR) czy wartość bieżąca netto (NPV), aby ocenić opłacalność takich przedsięwzięć.

Pytanie 8

Firma zakupiła środek trwały o wartości początkowej równiej 10 000 zł. Będzie on amortyzowany według metody degresywnej na podstawie założeń:
- roczna stopa amortyzacji dla metody liniowej wynosi 10%,
- współczynnik zwiększający 2
Jaką wartość przyjmie roczny odpis amortyzacyjny dla środka trwałego w pierwszym roku ustalony na podstawie metody degresywnej?

A. 800 zł
B. 1 000 zł
C. 2 000 zł
D. 1 200 zł
Odpowiedź 2 000 zł jest jak najbardziej w porządku, bo przy amortyzacji degresywnej liczymy odpisy na podstawie początkowej wartości środka trwałego oraz ustalonej stopy amortyzacji. W tym przypadku mamy wartość 10 000 zł, a stopa amortyzacji liniowej wynosi 10%. Gdy dodamy współczynnik podwyższający 2, dostajemy 20% jako stopę amortyzacji dla metody degresywnej. Roczny odpis to więc 20% z 10 000 zł, co nam daje 2 000 zł. Z mojego doświadczenia, taka amortyzacja jest super, gdy środek trwały szybko traci na wartości, czyli jest intensywnie używany na początku, jak na przykład maszyny produkcyjne. To rozwiązanie pozwala na większe odpisy w czasie, kiedy gotówka jest na wagę złota. Warto też mieć na uwadze, że zgodnie z Ustawą o rachunkowości, metody amortyzacji muszą być zgodne z najlepszymi praktykami w branży, co w przypadku degresywnej może się opłacać podatkowo.

Pytanie 9

Konta ksiąg pomocniczych odpowiadają za

A. są szczegółowym zapisem wszystkich wydarzeń gospodarczych w danym przedsiębiorstwie
B. prowadzi się jedynie dla rozrachunków z partnerami
C. zawierają zapisy będące szczegółami i uzupełnieniami zapisów na kontach księgi głównej
D. są obligatoryjnie prowadzone dla konta Materiały
Rozważając podane odpowiedzi, warto zauważyć, że nieprawidłowe koncepcje często wynikają z niepełnego zrozumienia roli kont ksiąg pomocniczych w systemie rachunkowości. Stwierdzenie, że konta te są uszczegółowieniem wszystkich zdarzeń gospodarczych w danym przedsiębiorstwie, jest nieprecyzyjne, ponieważ konta pomocnicze nie dotyczą wszystkich aspektów działalności, ale jedynie wybranych kategorii, takich jak rozrachunki, należności czy zobowiązania. Powiązanie z rozrachunkami z kontrahentami jest również ograniczone, ponieważ chociaż konta pomocnicze mogą obejmować te rozrachunki, to ich zastosowanie jest dużo szersze. Nie jest prawdą, że konta pomocnicze prowadzi się wyłącznie dla tego celu, ponieważ mogą być również używane do detalicznego śledzenia innych elementów, jak zapasy czy środki trwałe. Przytoczona odpowiedź mówiąca o obowiązkowym prowadzeniu kont pomocniczych do konta Materiały jest także myląca; nie ma bezwzględnego wymogu dotyczącego tego konkretnego konta, gdyż decyzja o prowadzeniu konta pomocniczego zależy od specyfiki działalności przedsiębiorstwa oraz przyjętej polityki rachunkowości. W związku z tym, istotne jest, aby zrozumieć, że konta pomocnicze są narzędziem umożliwiającym bardziej szczegółowe śledzenie i raportowanie informacji, co w praktyce przekłada się na lepsze zarządzanie finansami oraz większą efektywność operacyjną organizacji.

Pytanie 10

Wykonywanie czynności biurowych stwarza zagrożenie dla ekosystemu poprzez

A. wydzielanie substancji toksycznych
B. nadmierne generowanie odpadów
C. hałas oraz drgania
D. użytkowanie urządzeń elektrycznych
Wykonywanie prac biurowych w sposób zorganizowany i efektywny wiąże się z eksploatacją urządzeń elektrycznych, co ma istotny wpływ na środowisko naturalne. W biurach wykorzystywane są różnorodne urządzenia, takie jak komputery, drukarki czy systemy oświetleniowe, które wymagają energii elektrycznej. Przemysł biurowy jest jednym z głównych odbiorców energii, a jego działanie wiąże się z emisją gazów cieplarnianych oraz innych substancji mogących zanieczyszczać środowisko. Przykładem może być zużycie energii elektrycznej, które w przypadku nieefektywnego zarządzania może prowadzić do nadmiernych kosztów operacyjnych i negatywnego wpływu na zasoby naturalne. W związku z tym, wprowadzenie zasad zrównoważonego rozwoju, takich jak wykorzystanie energooszczędnych technologii, np. LED w oświetleniu biurowym, czy promowanie pracy zdalnej, mogą znacznie zredukować zużycie energii oraz emisję związaną z eksploatacją urządzeń. Praktyczne zastosowanie takich rozwiązań jest zgodne z normami ISO 50001 dotyczącymi systemów zarządzania energią, które pomagają firmom w utrzymaniu efektywności energetycznej i minimalizowaniu wpływu na środowisko.

Pytanie 11

W tabeli przedstawiono wyniki inwentaryzacji w przedsiębiorstwie handlowym. Na podstawie danych w tabeli ustal wartość różnic inwentaryzacyjnych.

L.p.Nazwa towaruStan według
spisu z naturyzapisów księgowych
1.Koszula męska20 szt. po 45 zł/szt.21 szt. po 45 zł/szt.
2.Bluzka damska15 szt. po 50 zł/szt.14 szt. po 50 zł/szt.
3.Spódnica17 szt. po 60 zł/szt.15 szt. po 60 zł/szt.

A. Nadwyżka koszul - 45 zł, niedobór bluzek - 50 zł, nadwyżka spódnic - 60 zł
B. Niedobór koszul - 45 zł, niedobór bluzek - 50 zł, nadwyżka spódnic - 120 zł
C. Niedobór koszul - 45 zł, nadwyżka bluzek - 50 zł, niedobór spódnic - 60 zł
D. Niedobór koszul - 45 zł, nadwyżka bluzek - 50 zł, nadwyżka spódnic - 120 zł
Odpowiedź wskazująca na niedobór koszul o wartości 45 zł, nadwyżkę bluzek o wartości 50 zł oraz nadwyżkę spódnic o wartości 120 zł jest prawidłowa, ponieważ poprawnie identyfikuje różnice pomiędzy stanem faktycznym a zapisami księgowymi. W procesie inwentaryzacji kluczowe jest dokładne porównanie towarów, w tym przypadku koszul, bluzek i spódnic. Niedobór oznacza, że w rzeczywistości posiadamy mniej towarów, niż wykazuje księgowość, co w przypadku koszul wynosi 45 zł. Z drugiej strony, nadwyżka bluzek i spódnic wskazuje, że w rzeczywistości mamy ich więcej, co odpowiada wartościom 50 zł i 120 zł. Tego rodzaju analizy są niezbędne w zarządzaniu zapasami, aby utrzymać zgodność między rzeczywistym stanem towarów a zapisami w systemach księgowych. Regularne przeprowadzanie inwentaryzacji oraz poprawne klasyfikowanie różnic pozwala na efektywne zarządzanie finansami przedsiębiorstwa i minimalizowanie ryzyka strat. W praktyce, wdrażając te zasady, przedsiębiorstwa mogą poprawić swoją rentowność, unikając strat związanych z nieprawidłowym zarządzaniem zapasami.

Pytanie 12

Rok obrotowy ustalony przez kierownika jednostki gospodarczej oraz okresy sprawozdawcze wchodzące w jego skład są zapisane w

A. zasadach (polityce) rachunkowości
B. rejestrze ksiąg rachunkowych
C. procedurze obiegu dokumentów
D. zakładowym planie kont
Odpowiedź 'zasady (polityka) rachunkowości' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z ustawą o rachunkowości, każda jednostka gospodarcza ma obowiązek określenia zasad prowadzenia rachunkowości, w tym roku obrotowego oraz okresów sprawozdawczych. Polityka rachunkowości to zbiór reguł i procedur, które są stosowane przez jednostkę do rejestrowania i raportowania informacji finansowych. Na przykład, rok obrotowy może różnić się od roku kalendarzowego, co może być istotne dla analizy wyników finansowych w dłuższym okresie. W praktyce, dobrze zdefiniowana polityka rachunkowości umożliwia spójność w raportowaniu finansowym oraz ułatwia porównywalność danych finansowych pomiędzy różnymi okresami oraz jednostkami. Ponadto, polityka rachunkowości powinna być dostosowana do specyfiki działalności jednostki, co jest zgodne z zasadą dopasowania, która jest jednym z fundamentalnych założeń rachunkowości. W związku z tym, znaczenie polityki rachunkowości w praktyce finansowej jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania jednostek gospodarczych.

Pytanie 13

Jakie są funkcje zarządzające?

A. planowanie, organizowanie, motywowanie, kontrolowanie
B. działanie, doświadczenie, teoria, nowe pomysły
C. kontrolowanie, projektowanie, motywowanie, organizowanie
D. kierowanie, organizowanie, motywowanie, kontrolowanie
Wybór innych odpowiedzi sugeruje niepełne zrozumienie podstawowych funkcji zarządzania. Na przykład, opcja zawierająca 'kierowanie' jako jedną z funkcji nie jest zgodna z klasycznym ujęciem zarządzania, ponieważ kierowanie jest bardziej związane z praktyką zastosowania motywowania i koordynowania działań, a nie jako odrębna funkcja. Dodatkowo, odpowiedzi, które zawierają 'działanie, doświadczenie, teoria, nowe pomysły', nie dotyczą specyficznych funkcji zarządzania, lecz wskazują na ogólne aspekty działalności organizacyjnej, które nie są wystarczające do efektywnego prowadzenia zarządzania. Takie podejście może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących roli, jaką powinny pełnić te aktywności w strukturze zarządzania. Z kolei kombinacje, jak 'kontrolowanie, projektowanie', wprowadzają dodatkowe elementy, które nie są uznawane w podstawowych klasyfikacjach odpowiedzialności menedżerskiej. Projektowanie to proces, który wspiera działania organizacyjne, ale nie jest traktowane jako jedna z głównych funkcji zarządzania. Typowym błędem przy wyborze niepoprawnej odpowiedzi jest mylenie terminów i funkcji, co prowadzi do dezinformacji na temat roli menedżera i jego zadań. W praktyce menedżerowie muszą zrozumieć, jak każda z funkcji wpływa na osiąganie strategicznych celów organizacji.

Pytanie 14

Kapitałem własnym, który służy do finansowania aktywów w spółce z o.o., jest

A. fundusz udziałowy i fundusz założycielski
B. fundusz przedsiębiorstwa oraz fundusz udziałowy
C. kapitał wspólników oraz kapitał rezerwowy
D. kapitał zakładowy i kapitał zapasowy
Kapitał własny w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością składa się głównie z kapitału zakładowego i kapitału zapasowego, które są kluczowe dla finansowania aktywów. Kapitał zakładowy to suma wkładów wniesionych przez wspólników przy zakładaniu spółki, który stanowi podstawowe źródło finansowania. Kapitał zapasowy z kolei pochodzi z zysków zatrzymanych, które spółka decyduje się reinwestować, a nie wypłacać wspólnikom. Obydwa te elementy mają istotne znaczenie w kontekście stabilności finansowej spółki, wpływając na jej zdolność kredytową oraz na postrzeganie wiarygodności przez kontrahentów. Przykładem praktycznego zastosowania jest sytuacja, gdy spółka planuje rozbudowę działalności - wówczas kapitał zakładowy i zapasowy mogą być wykorzystane do sfinansowania nowych inwestycji. Zgodnie z dobrymi praktykami, spółki powinny regularnie analizować strukturę swojego kapitału własnego, aby zapewnić optymalne warunki do rozwoju i zachować płynność finansową.

Pytanie 15

Ujemne różnice kursowe klasyfikowane są jako

A. przychody z działalności finansowej
B. koszty z działalności finansowej
C. inne przychody operacyjne
D. inne koszty operacyjne
Odpowiedź 'kosztów finansowych' jest poprawna, ponieważ ujemne różnice kursowe wynikają z przeliczenia zobowiązań lub należności wyrażonych w walutach obcych, co bezpośrednio wpływa na koszty finansowe przedsiębiorstwa. Zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości (MSSF/IAS), różnice kursowe mogą być klasyfikowane jako przychody lub koszty finansowe, w zależności od ich charakteru. Ujemne różnice kursowe, które występują, gdy wartość waluty obcej spada w stosunku do waluty krajowej, powinny być księgowane jako koszty finansowe w rachunku zysków i strat. Przykładowo, firma importująca towary z USA zobowiązana do zapłaty w dolarach amerykańskich może doświadczyć ujemnych różnic kursowych, gdy wartość dolara wzrasta w czasie oczekiwania na płatność. W praktyce, takie ujemne różnice kursowe mogą znacznie wpłynąć na wynik finansowy firmy, dlatego ważne jest, aby odpowiednio je klasyfikować i prezentować w sprawozdaniach finansowych, co jest zgodne z zasadą rzetelnego i jasnego przedstawienia sytuacji finansowej przedsiębiorstwa.

Pytanie 16

W wersji kalkulacyjnej ustalania wyniku finansowego, saldo kont kosztów układu rodzajowego jest przenoszone na stronę

A. Dt konta Rozliczenie kosztów
B. Dt konta Wynik finansowy
C. Ct konta Wynik finansowy
D. Ct konta Rozliczenie kosztów
W przypadku analizy błędnych odpowiedzi dotyczących przenoszenia salda kont kosztów na stronie konta, pojawia się wiele nieporozumień, które mogą prowadzić do niewłaściwych wniosków. Przede wszystkim, przeniesienie kosztów na Ct konta Wynik finansowy sugeruje, że koszty zyskują na wartości, co jest sprzeczne z zasadą przeciwdziałania kosztów, które powinny obniżać wynik finansowy. Tego rodzaju podejście jest mylące i może prowadzić do fałszywego obrazu sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Koszty są obciążeniem, a więc powinny być rejestrowane w sposób, który odzwierciedla ich natura. Z kolei pomysł przeniesienia kosztów na Dt konta Wynik finansowy wprowadza jeszcze większe zamieszanie, ponieważ sugeruje, że przychody są obciążane kosztami, co nie ma zastosowania w standardowej księgowości. Również przeniesienie na Ct konta Rozliczenie kosztów staje się problematyczne, ponieważ implikuje to, że koszty mają być uznawane jako przychody, co jest błędnym postrzeganiem funkcji rozliczeniowej. Poprawne podejście zakłada, że koszty powinny wpływać na wynik finansowy poprzez odpowiednie konta rozliczeniowe, które umożliwiają ich dalszą analizę i kontrolę. Niedostateczne zrozumienie tych mechanizmów może prowadzić do znaczących błędów w raportowaniu finansowym oraz wpływać na podejmowanie decyzji strategicznych w organizacji.

Pytanie 17

Jakie konto zostanie obciążone kwotą podatku od nieruchomości?

A. Pozostałe koszty operacyjne
B. Koszty finansowe
C. Usługi obce
D. Podatki i opłaty
Odpowiedź 'Podatki i opłaty' jest prawidłowa, ponieważ kwoty związane z podatkiem od nieruchomości są klasyfikowane jako obciążenia, które przedsiębiorstwa muszą ponosić w ramach swoich obowiązków podatkowych. W praktyce, opłaty te są dedykowane do pokrywania różnych kosztów związanych z posiadanymi nieruchomościami, w tym ich utrzymania oraz lokalnych usług publicznych. W standardach księgowości, takich jak Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), podatki od nieruchomości są ujmowane jako koszty w rachunku zysków i strat, co wpływa na wyniki finansowe przedsiębiorstwa. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest sytuacja, w której firma posiada biuro i korzysta z systemu księgowego do rejestrowania tych opłat, co pozwala na dokładne śledzenie wydatków oraz ich wpływu na ogólną rentowność. Ponadto, znajomość przepisów dotyczących podatku od nieruchomości może pomóc w planowaniu finansowym oraz w optymalizacji podatkowej, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu finansami przedsiębiorstw.

Pytanie 18

Jakie symbole są stosowane do oznaczania dowodów księgowych związanych z majątkiem trwałym?

A. Rw i PT
B. Zw i LT
C. Pw i OT
D. OT i LT
Odpowiedź OT i LT jest poprawna, ponieważ odnosi się do właściwych oznaczeń dowodów księgowych dla środków trwałych. OT to 'dowód wewnętrzny' (ang. Internal Document), który jest stosowany do rejestracji operacji wewnętrznych związanych z nabywaniem, amortyzacją lub likwidacją środków trwałych. W kontekście rachunkowości, dowody wewnętrzne są kluczowe, ponieważ dokumentują transakcje i pozwalają na ich prawidłowe zaksięgowanie. Z kolei LT oznacza 'dowód zewnętrzny' (ang. External Document), który odnosi się do dokumentów pochodzących od stron trzecich, takich jak faktury, umowy czy potwierdzenia, które są niezbędne do udokumentowania transakcji związanych z nabywaniem lub zbywaniem środków trwałych. Używanie obu tych symboli jest zgodne z najlepszymi praktykami rachunkowości i zapewnia przejrzystość oraz audytowalność danych finansowych. Właściwe oznaczanie dowodów księgowych jest kluczowe dla efektywności procesów księgowych i zgodności z przepisami prawa.

Pytanie 19

Dokument Pz - Przyjęcie z zewnątrz należy do kategorii dowodów księgowych

A. obcych
B. wewnętrznych
C. zewnętrznych
D. wtórnych
Dokumenty uznawane za dowody księgowe wtórne, obce czy zewnętrzne nie odnoszą się w rzeczywistości do klasyfikacji dokumentu Pz. Dowody wtórne dotyczą dokumentów, które są tworzone na podstawie innych dokumentów, co nie ma zastosowania w przypadku Pz, który jest dokumentem pierwotnym, rejestrującym bezpośrednie przyjęcie towarów. Z kolei dokumenty obce odnoszą się do tych, które są generowane przez źródła zewnętrzne w stosunku do danego przedsiębiorstwa, co również nie jest zgodne z charakterem dokumentu Przyjęcia z zewnątrz. Ważne jest zrozumienie, że dokumenty zewnętrzne to te, które pochodzą spoza organizacji i są używane do celów księgowych, np. faktury od dostawców. Klasyfikacja dokumentów księgowych jest kluczowa w utrzymaniu przejrzystości i zgodności z normami rachunkowości. Często błędne zrozumienie tych terminów wynika z nieprecyzyjnego posługiwania się pojęciami w kontekście dokumentacji finansowej, co może prowadzić do poważnych pomyłek w ewidencji księgowej. Właściwe przyporządkowanie typów dokumentów do ich kategorii jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania systemu księgowości i zarządzania dokumentacją w przedsiębiorstwie.

Pytanie 20

W wyniku inwentaryzacji ustalono różnice inwentaryzacyjne, które wynoszą:
- brak towaru A 80 szt. po 12 zł/szt.
- nadmiar towaru B 100 szt. po 10 zł/szt.

Kierownik podjął decyzję o zrównoważeniu braków towaru A nadmiarem towaru B. Jaką wartość będzie miała kompensata?

A. 1 000,00 zł
B. 800,00 zł
C. 960,00 zł
D. 1 200,00 zł
Wartość kompensaty jest obliczana na podstawie niedoboru towaru A oraz nadwyżki towaru B. Niedobór towaru A wynosi 80 sztuk, a jego jednostkowa cena to 12 zł, co daje wartość niedoboru równą 960 zł (80 szt. * 12 zł/szt.). Natomiast nadwyżka towaru B wynosi 100 sztuk, a jego jednostkowa cena to 10 zł, co daje wartość nadwyżki równą 1000 zł (100 szt. * 10 zł/szt.). Kiedy kierownik jednostki decyduje się na kompensację, powinien uwzględnić wartość niedoboru towaru A, który wynosi 960 zł. Skompensowanie niedoboru towaru A z nadwyżką towaru B oznacza, że jednostka wykorzystuje dostępne zapasy towaru B do pokrycia braków w towarze A. Wartością kompensaty, która jest równowartością niedoboru, wyniesie 800 zł, ponieważ nadwyżka towaru B (100 szt. * 10 zł/szt.) przewyższa niedobór towaru A. Praktyczne zastosowanie tej zasady dotyczy zarządzania zapasami i optymalizacji kosztów, co jest istotne w kontekście efektywnego gospodarowania środkami w przedsiębiorstwie.

Pytanie 21

Aktywa w bilansie są uporządkowane zgodnie z zasadą

A. wzrastającego stopnia wymagalności
B. malejącego stopnia wymagalności
C. wzrastającej płynności
D. malejącej płynności
Poprawna odpowiedź to 'wzrastająca płynność', co oznacza, że w bilansie aktywa są uporządkowane w kolejności od tych, które są najbardziej płynne, do tych, które są najmniej płynne. Płynność aktywów odnosi się do ich zdolności do przekształcenia w gotówkę w najbliższym czasie. Przykładem może być kolejność, w jakiej są prezentowane takie składniki jak gotówka, należności, zapasy oraz trwałe aktywa. W praktyce oznacza to, że firmy najpierw pokazują swoje aktywa, które mogą natychmiast przynieść gotówkę, co jest szczególnie istotne w kontekście analizy finansowej oraz oceny bieżącej sytuacji finansowej. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) oraz polskimi zasadami rachunkowości, odpowiednie uporządkowanie aktywów w bilansie może zwiększyć przejrzystość oraz ułatwić inwestorom i analitykom zrozumienie struktury finansowej przedsiębiorstwa. Właściwe przedstawienie płynności aktywów ma kluczowe znaczenie dla oceny zdolności firmy do regulowania zobowiązań w krótkim okresie.

Pytanie 22

Która ze spółek osiągnęła optymalny poziom wskaźnika bieżącej płynności finansowej?

Nazwa spółkiWielkość wskaźnika bieżącej płynności finansowej
A.HAN POL SA0,2
B.DA GAMA SA0,8
C.SABO SA1,0
D.SUFMAR SA1,6

A. A.
B. D.
C. B.
D. C.
Wybór innej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia kluczowych wskaźników finansowych oraz ich znaczenia w kontekście ogólnej kondycji finansowej przedsiębiorstwa. Na przykład, wskaźnik bieżącej płynności finansowej, który jest obliczany jako stosunek aktywów obrotowych do zobowiązań krótkoterminowych, odzwierciedla zdolność firmy do regulowania swoich zobowiązań. Odpowiedzi, które wskazują na inne spółki, mogą sugerować, że wartości wskaźników są mylnie interpretowane lub że nie uwzględniono pełnego kontekstu finansowego poszczególnych firm. Często zdarza się, że wskaźniki te są analizowane w oderwaniu od innych aspektów, takich jak struktura kapitału, cykle operacyjne czy branżowe normy płynności. Niedocenianie znaczenia optymalnego przedziału, w którym wskaźnik ten powinien się znajdować, prowadzi do błędnych wniosków, które mogą skutkować niewłaściwymi decyzjami inwestycyjnymi. Przykładem jest sytuacja, w której przedsiębiorstwo, mimo posiadania wysokich aktywów obrotowych, zmaga się z problemami płynności z powodu niewłaściwego zarządzania zobowiązaniami. Dlatego tak ważne jest, aby nie tylko znać konkretne liczby, lecz również potrafić je prawidłowo interpretować w kontekście całokształtu funkcjonowania firmy.

Pytanie 23

Konto "Środki trwałe w likwidacji" należy do kategorii

A. pozabilansowej
B. analitycznej
C. korygującej
D. wynikowej
Konto "Środki trwałe w likwidacji" to takie trochę ukryte konto, które nie wchodzi w grę, gdy mówimy o wynikach finansowych firmy, ale jest mega ważne dla kontrolowania, co dzieje się z tymi środkami. Znajduje się poza standardowym bilansem, ale pozwala na bieżąco monitorować wartość tych aktywów, które są w trakcie likwidacji. Przykład? Wyobraź sobie, że firma ma starą kserokopiarkę, którą chce wyrzucić. Wartość tej kserokopiarki trafi na konto pozabilansowe, żeby móc śledzić postępy jej likwidacji oraz ewentualne straty, które mogą wyniknąć z tego procesu. Dzięki temu przedsiębiorstwo ma pełniejszy obraz swoich zasobów i lepiej zarządza swoimi finansami. Warto pamiętać, że użycie takich kont pozabilansowych to też coś, co jest polecane przez międzynarodowe standardy rachunkowości, bo to pomaga utrzymać porządek i przejrzystość w dokumentach finansowych.

Pytanie 24

Każdy pracownik korzystający z komputera ma prawo do przerwy po każdej godzinie pracy, której czas trwania ustala

A. rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej
B. Polska Norma
C. pracodawca
D. regulamin pracy
Wybór pracodawcy jako odpowiedzi na pytanie jest błędny. Chociaż pracodawca ma prawo ustalać wewnętrzne regulacje dotyczące organizacji pracy, to jednak nie ma on swobody w zakresie określania długości przerwy na odpoczynek. To, co może wydawać się logiczne, opiera się na mylnym założeniu, że pracodawca może dowolnie decydować o warunkach pracy, nie biorąc pod uwagę przepisów prawa pracy, które są nadrzędne. Również odniesienie do Polskiej Normy jest niepoprawne, ponieważ normy te mają charakter dobrowolny i nie są wiążące w kontekście przepisów prawa pracy. Normy mogą służyć jako wskazówki, ale nie regulują bezpośrednio kwestii prawnych dotyczących przerw w pracy. Regulamin pracy, choć ważny w zarządzaniu zakładem, również nie jest źródłem regulacji dotyczących przerw, gdyż powinien być zgodny z wytycznymi zawartymi w rozporządzeniach rządowych. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej jasne określa ramy prawne dotyczące przerw, co jest kluczowe dla ochrony zdrowia pracowników. Ignorowanie tych przepisów może prowadzić do pogorszenia stanu zdrowia zatrudnionych oraz zwiększenia absencji chorobowych, wpływając negatywnie na efektywność pracy i morale zespołu. Przyjęcie błędnych koncepcji dotyczących regulacji pracy jest częstym problemem, dlatego kluczowe jest, aby zarówno pracodawcy, jak i pracownicy byli świadomi obowiązujących przepisów prawa pracy, aby tworzyć zdrowe i efektywne środowisko pracy.

Pytanie 25

Jakie przychody zaliczamy do pozostałych przychodów operacyjnych?

A. odsetki od bankowych kredytów
B. otrzymane odsetki za opóźnienie w spłacie należności
C. dodatnie różnice kursowe
D. przychody ze sprzedaży niepotrzebnych środków trwałych
Przychody ze sprzedaży zbędnych środków trwałych są klasyfikowane jako przychody operacyjne, ponieważ dotyczą one działalności podstawowej jednostki gospodarczej, która nie jest związana z głównym zakresem jej działalności. W praktyce, gdy firma sprzedaje środki trwałe, które nie są już potrzebne do prowadzenia działalności (np. maszyny, pojazdy), uzyskuje przychód, który może być wykorzystany na inwestycje lub redukcję zobowiązań. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), takie przychody mogą być ujmowane w rachunku zysków i strat, co pozwala na lepsze zrozumienie sytuacji finansowej firmy. Warto podkreślić, że efektywne zarządzanie posiadanymi zasobami, w tym ich sprzedaż, jest kluczowym elementem optymalizacji kosztów. Dzięki temu przedsiębiorstwa mogą zwiększyć swoją efektywność operacyjną oraz poprawić płynność finansową. Przykładowo, przedsiębiorstwo budowlane, które sprzedaje nieużywane sprzęty, nie tylko generuje dodatkowe przychody, ale również zwalnia zasoby, które mogą być lepiej wykorzystane w innych obszarach działalności.

Pytanie 26

Na zakończenie okresu sprawozdawczego saldo konta Koszty działalności podstawowej jest prezentowane w bilansie w kategorii

A. produkty w toku
B. materiały
C. produkty gotowe
D. towary
Produkty w toku to taka część aktywów, gdzie mamy wszystkie koszty związane z wytwarzaniem rzeczy, które jeszcze nie są gotowe, ale już na nie wydaliśmy pieniądze. To znaczy, że w bilansie we wpisie Koszty działalności podstawowej znajdziemy te wydatki. Jak firma produkuje coś, co jeszcze nie trafiło do sprzedaży, to te wydatki uznajemy za produkty w toku. To wszystko jest zgodne z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej i Krajowymi Standardami Rachunkowości, które bardzo mocno podkreślają, jak ważna jest odpowiednia klasyfikacja aktywów w bilansie. Dlatego warto na bieżąco sprawdzać, w jakim stanie są te produkty w toku, bo to pomoże lepiej zarządzać produkcją i kosztami. Wiedza o tym, jak to działa, jest kluczowa, gdy trzeba zrobić sprawozdanie finansowe, ale to też ma znaczenie dla decyzji, które podejmuje firma na co dzień.

Pytanie 27

Przedstawiony fragment dowodu księgowego to

L.p.Nazwa materiałuIlośćCena
w zł
Wartość
w zł
Konto
syntet.
materiałów
Zapas
Ilość
otrzymanaj.mprzyjęta
1.Cement 25020t20600,0012 000,0031025
2.Cement 35015t15800,0012 000,0031017
 
RAZEM24 000,00
Wystawił
K. Korczała
Przyjął
M. Malinowski
magazyn
Data: 5.04.2006
Zatwierdził
K. Król

A. Pz
B. Wz
C. PK
D. Rw
Odpowiedź Pz jest trafna! Ten dokument to ważny element w zarządzaniu materiałami w magazynie. Używa się go, kiedy przyjmujemy coś do magazynu i ma na celu zapisanie ilości oraz wartości tych materiałów. Na obrazku widzimy szczegółowe dane o ilościach i cenach jednostkowych, co potwierdza, że to na pewno dokument Pz. Warto pamiętać, że poprawne wypełnienie takich dokumentów musi być zgodne z zasadami rachunkowości oraz ogólnymi zasadami magazynowania. Jak wiadomo, dowód Pz jest niezbędny przy inwentaryzacji i sprawozdaniach finansowych, bo dzięki temu można na bieżąco monitorować ruchy towarów. Dobrą praktyką jest dokładne dokumentowanie wszystkich przyjęć materiałów, co zmniejsza ryzyko błędów i niezgodności w stanach magazynowych.

Pytanie 28

Nabycie za gotówkę materiałów wprowadzonych do magazynu dla firmy stanowi

A. przychód
B. koszt
C. dochód
D. wydatek
Wybór odpowiedzi przychodem, dochodem czy kosztem wskazuje na niepełne zrozumienie podstawowych zasad rachunkowości. Przychód to wartość sprzedaży towarów lub usług, która wpływa na konto przychodów i zazwyczaj jest związana z uzyskiwaniem dochodu w przyszłości. Dochód, podobnie, odnosi się do różnicy między przychodami a kosztami, co oznacza, że odnosi się do wyników finansowych przedsiębiorstwa po uwzględnieniu wszystkich wydatków. W kontekście zakupu materiałów, nie generuje on jeszcze przychodu ani dochodu, ponieważ jest to jedynie transakcja wydatkowa. Koszty zaś dotyczą wydatków związanych z produkcją lub działalnością operacyjną, które są odzwierciedlane w rachunku zysków i strat. Jednakże, zakup materiałów nie jest jeszcze kosztem operacyjnym, dopóki nie zostaną one wykorzystane w produkcji. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie tych pojęć oraz niewłaściwe przypisanie ich do transakcji. Zrozumienie różnicy między wydatkiem a kosztem jest istotne, ponieważ wpływa na analizę finansową przedsiębiorstwa i może prowadzić do nieprawidłowej oceny kondycji finansowej.

Pytanie 29

W skład pasywów rozliczeń międzyokresowych wchodzą

A. naliczony podatek od nieruchomości
B. zapłacony czynsz za aktualny miesiąc
C. opłacona prenumerata czasopism na II kwartał
D. utworzona rezerwa na odprawy emerytalne
Odpowiedź 'utworzona rezerwa na odprawy emerytalne' jest prawidłowa, ponieważ rozliczenia międzyokresowe bierne dotyczą kosztów, które zostały ujęte w księgach rachunkowych, ale ich rzeczywista zapłata nastąpi w przyszłości. Tworzenie rezerwy na odprawy emerytalne jest klasycznym przykładem takiego podejścia, ponieważ przedsiębiorstwo przewiduje konieczność wypłaty tych odpraw w przyszłości, co oznacza, że już teraz powinno odzwierciedlić ten koszt w swoich sprawozdaniach finansowych. To zgodne z Międzynarodowym Standardem Rachunkowości nr 37 (MSR 37), który określa zasady ujmowania i pomiaru rezerw, zobowiązań warunkowych i aktywów warunkowych. W praktyce, utworzenie rezerwy na odprawy emerytalne pozwala na lepsze zarządzanie płynnością finansową przedsiębiorstwa, a także na bardziej realistyczne przedstawienie jego sytuacji finansowej. Dobrą praktyką jest regularne przeglądanie i aktualizowanie wartości rezerw, aby odzwierciedlały one rzeczywiste zobowiązania przedsiębiorstwa w kontekście zmieniających się warunków rynkowych oraz przepisów prawnych dotyczących zatrudnienia.

Pytanie 30

Salda kont efektywnych są następujące:
Sprzedaż towarów 55 000,00 zł
Wartość sprzedanych towarów według kosztów nabycia 40 000,00 zł
Pozostałe przychody operacyjne 5 000,00 zł
Koszty finansowe 500,00 zł
Straty nadzwyczajne 200,00 zł

Jakie jest finansowe wyniku brutto?

A. 20 300 zł
B. 20 700 zł
C. 9 300 zł
D. 19 300 zł
Wynik finansowy brutto oblicza się, sumując przychody operacyjne i pozostałe przychody, a następnie odejmując koszty finansowe oraz straty nadzwyczajne. W analizowanym przypadku mamy: 55 000 zł ze sprzedaży towarów i 5 000 zł z pozostałych przychodów operacyjnych, co daje łącznie 60 000 zł przychodów. Koszt sprzedanych towarów wynosi 40 000 zł, więc zyskujemy 20 000 zł. Następnie odejmujemy koszty finansowe, które wynoszą 500 zł, i straty nadzwyczajne w wysokości 200 zł. Zatem: 20 000 zł - 500 zł - 200 zł = 19 300 zł. Zrozumienie tej procedury jest kluczowe w praktyce księgowej, ponieważ pozwala na właściwe zarządzanie finansami przedsiębiorstwa i podejmowanie świadomych decyzji. Dobrą praktyką jest regularne analizowanie wyników finansowych, co pozwala na identyfikację obszarów do poprawy i optymalizację kosztów, co w dłuższej perspektywie przyczynia się do zwiększenia rentowności.

Pytanie 31

Czy kara umowna wynikająca z rozwiązania umowy przez kontrahenta, która została zaksięgowana na koncie bankowym jednostki, jest uznawana za

A. przychód finansowy
B. pozostały przychód operacyjny
C. zysk nadzwyczajny
D. przychód ze sprzedaży
W analizie błędnych odpowiedzi pojawiają się różne nieporozumienia dotyczące klasyfikacji przychodów. Przychód finansowy najczęściej odnosi się do zysków wynikających z operacji finansowych, takich jak odsetki od lokat bankowych czy zyski ze sprzedaży instrumentów finansowych. Kara umowna nie jest wynikiem działalności finansowej, lecz związana jest bezpośrednio z działalnością operacyjną i umowami handlowymi, dlatego nie może być klasyfikowana jako przychód finansowy. W kontekście zysku nadzwyczajnego, koncept ten odnosi się do zdarzeń, które są wyjątkowe i jednorazowe, a kara umowna jest przewidywalnym i regularnym elementem działalności operacyjnej, co czyni tę klasyfikację nieodpowiednią. Przychód ze sprzedaży odnosi się do przychodów uzyskiwanych ze standardowej działalności handlowej firmy, jak sprzedaż produktów lub usług, co również nie ma zastosowania w przypadku kary umownej. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków polegają na myleniu przychodów z różnych źródeł oraz na niedostatecznym zrozumieniu, jak klasyfikować przychody w kontekście rachunkowości. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że różne typy przychodów mają różne znaczenie i wpływają na sprawozdania finansowe w różny sposób, dlatego ich prawidłowa klasyfikacja jest istotna dla transparentności finansowej jednostki.

Pytanie 32

Jak wpływa umorzenie środków trwałych na saldo końcowe konta?

A. prowadzi do zwiększenia wartości początkowej środka trwałego
B. powoduje wzrost wartości bieżącej środka trwałego
C. powoduje spadek wartości bieżącej środka trwałego
D. prowadzi do zmniejszenia wartości początkowej środka trwałego
Wielu uczestników często myli pojęcie umorzenia środków trwałych i jego wpływ na ich wartość. Odpowiedzi sugerujące, że umorzenie zwiększa wartość bieżącą lub początkową środka trwałego wynikają z nieporozumienia dotyczącego funkcji umorzenia w rachunkowości. Umorzenie nie ma na celu zwiększenia wartości środka trwałego; przeciwnie, jego zadaniem jest systematyczne zmniejszanie wartości początkowej, co jest zgodne z zasadą ostrożności w rachunkowości. W praktyce, to właśnie umorzenie pozwala na realistyczne przedstawienie stanu aktywów w bilansie, uwzględniając ich zużycie i starzenie się. Zatem, błędne odpowiedzi mogą sugerować, że umorzenie jest procesem, który ma wpływ na zwiększenie wartości, podczas gdy w rzeczywistości prowadzi do jej obniżenia. Dobrą praktyką jest regularne przeglądanie wartości umorzeń, aby uniknąć błędów w raportowaniu finansowym, co może mieć poważne konsekwencje dla analizy wyników finansowych i strategii inwestycyjnej przedsiębiorstwa.

Pytanie 33

Według przepisów ustawy Prawo przedsiębiorców, aby uregulować zobowiązanie wobec partnera o wartości przekraczającej 15 000,00 zł, firma powinna zastosować

A. czek gotówkowy
B. bankowy dowód wpłaty gotówkowej
C. wpłatę gotówkową do kasy kontrahenta
D. polecenie przelewu
Zgodnie z ustawą Prawo przedsiębiorców, w przypadku zobowiązań przekraczających wartość 15 000,00 zł, przedsiębiorcy zobowiązani są do stosowania polecenia przelewu jako formy regulowania płatności. Jest to zgodne z zasadami transparentności oraz dokumentowania transakcji finansowych, co ma na celu zapewnienie prawidłowego przepływu informacji w systemie finansowym. Polecenie przelewu formalizuje transakcję i daje obu stronom wystarczającą dokumentację w razie potrzeby weryfikacji. Dodatkowo, korzystanie z polecenia przelewu pozwala na łatwe śledzenie płatności w systemach bankowych, co jest szczególnie istotne w przypadku potencjalnych sporów. W praktyce, przedsiębiorcy mogą zautomatyzować proces płatności, co przyspiesza obieg dokumentów oraz zmniejsza ryzyko błędów związanych z manualnym wprowadzaniem danych. Korzystając z takiej formy płatności, przedsiębiorcy mogą również spełnić wymogi dotyczące ewidencjonowania transakcji, co jest niezbędne w kontekście przyszłych audytów finansowych.

Pytanie 34

Papiery wartościowe oraz środki pieniężne powinny być poddawane inwentaryzacji

A. na zakończenie roku kalendarzowego
B. na koniec roku obrotowego
C. raz w ciągu roku
D. cztery razy w roku
Odpowiedź ,na koniec roku obrotowego' jest jak najbardziej na miejscu. To ważne, bo zgodnie z zasadami rachunkowości wszystkie aktywa, w tym papiery wartościowe, muszą być inwentaryzowane na koniec roku obrotowego. Inwentaryzacja to kluczowy krok w sprawozdawczości finansowej, bo pozwala na realną ocenę sytuacji majątkowej firmy. W praktyce oznacza to, że firmy muszą zebrać i podsumować wszystkie swoje aktywa. Dzięki temu mogą zauważyć ewentualne różnice czy błędy. Na przykład, wartość papierów wartościowych może się zmieniać, więc ważne jest, żeby na koniec roku były wycenione według aktualnych cen rynkowych. To istotne dla tego, jak wiarygodny jest bilans. Warto pamiętać, że dobra praktyka rachunkowa zaleca regularne monitorowanie wartości aktywów, żeby wszystko zgadzało się na koniec roku.

Pytanie 35

W jakiej pozycji w bilansie zostanie zarejestrowany weksel obcy z jednym miesiącem do wykupu, który otrzymano od klienta w celu pokrycia należności za sprzedane towary?

A. Zobowiązania wekslowe
B. Inne środki pieniężne
C. Należności z tytułu dostaw i usług
D. Inne zobowiązania finansowe
Ujęcie weksla obcego o jednomiesięcznym terminie wykupu w pozycjach takich jak "Należności z tytułu dostaw i usług", "Zobowiązania wekslowe" czy "Inne zobowiązania finansowe" jest niewłaściwe z perspektywy zasad rachunkowości. Należności z tytułu dostaw i usług odnoszą się do kwot, które przedsiębiorstwo ma prawo otrzymać od swoich klientów za sprzedane towary lub świadczone usługi. Weksel, będąc instrumentem dłużnym, nie powinien być traktowany jako należność, ponieważ jest to zobowiązanie emitenta weksla, a nie wierzytelność. W przypadku drugiej odpowiedzi, "Zobowiązania wekslowe", odnosi się ona do zobowiązań, które przedsiębiorstwo samo wystawia lub otrzymuje, co nie jest adekwatne w przypadku, gdy weksel jest odebrany od odbiorcy. W końcu, klasyfikacja weksla jako "Inne zobowiązania finansowe" jest błędna, ponieważ weksel nie jest zobowiązaniem samego przedsiębiorstwa, a jedynie środkiem płatniczym. Takie błędy wynikają często z niepełnego zrozumienia różnicy pomiędzy aktywami a zobowiązaniami w kontekście instrumentów finansowych. Kluczowe jest rozróżnianie pomiędzy tymi pojęciami, aby właściwie klasyfikować transakcje w bilansie.

Pytanie 36

W której spółce wskaźnik bieżącej płynności finansowej osiągnął optymalną wartość?

Nazwa spółkiWielkość wskaźnika bieżącej płynności finansowej
ALFA0,5
BETA0,8
GAMA1,0
OMEGA1,6

A. W spółce ALFA.
B. W spółce GAMA.
C. W spółce OMEGA.
D. W spółce BETA.
Wskaźnik bieżącej płynności finansowej jest kluczowym narzędziem w ocenie stabilności finansowej przedsiębiorstwa, a wybór niewłaściwej spółki, takiej jak BETA, GAMA lub ALFA, wskazuje na brak zrozumienia tego wskaźnika i jego analizy. W przypadku spółki BETA, jej wskaźnik bieżącej płynności mógł być na poziomie poniżej 1,2, co sugeruje, że firma nie ma wystarczających aktywów bieżących, aby pokryć swoje zobowiązania krótkoterminowe. Może to prowadzić do sytuacji, w której firma napotyka trudności w regulowaniu płatności, co jest niekorzystne dla jej reputacji i zdrowia finansowego. Spółka GAMA może mieć wskaźnik powyżej 2,0, co, choć może wydawać się korzystne, w rzeczywistości może sugerować, że firma trzyma nadmierną ilość kapitału w formie aktywów bieżących zamiast inwestować je w bardziej zyskowne przedsięwzięcia. Podobnie spółka ALFA może wykazywać nieodpowiednie zarządzanie swoimi płynnościami, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami finansowymi. W takich przypadkach, brak zrozumienia wpływu wskaźnika bieżącej płynności na ogólną sytuację finansową spółki prowadzi do błędnych wniosków dotyczących jej stabilności i możliwości inwestycyjnych. Niezrozumienie tych podstawowych zasad może prowadzić do poważnych konsekwencji w podejmowaniu decyzji finansowych, co podkreśla znaczenie edukacji w zakresie analizy finansowej i zarządzania kapitałem.

Pytanie 37

Czym jest konto księgowe?

A. urządzenie służące do rejestracji operacji gospodarczych
B. zestaw wszystkich elementów bilansu
C. urządzenie przedstawiające stany zapasów aktywów i pasywów
D. zestaw wszystkich elementów aktywów oraz pasywów
Konto księgowe to coś jak podstawowe narzędzie w rachunkowości, które pomaga w zapisywaniu różnych operacji gospodarczych. Dzięki niemu można na bieżąco śledzić wszystkie transakcje, co jest mega ważne dla każdej firmy. Te konta pozwalają zrozumieć, jak zmienia się majątek firmy i jakie ma zobowiązania, co później przydaje się przy robieniu bilansu czy rachunku zysków i strat. A co jest jeszcze fajniejsze, to że dzięki temu, że firmy używają kont księgowych, mogą na bieżąco sprawdzać swoje wydatki i przychody, co z kolei ułatwia podejmowanie rozsądnych decyzji finansowych. Każde konto jest przypisane do konkretnej kategorii, jak na przykład aktywa, pasywa, przychody albo koszty, co sprawia, że łatwiej jest analizować finanse. Standardy rachunkowości, takie jak MSSF, mówią, jak ważna jest dokładna ewidencja operacji gospodarczych przy użyciu kont księgowych, żeby wszystko było przejrzyste i wiarygodne.

Pytanie 38

Transakcja polegająca na zakupie przez firmę środka trwałego z odroczonym terminem płatności spowoduje

A. zmniejszenie aktywów i pasywów oraz bilansu o taką samą wartość
B. wzrost i spadek różnych elementów pasywów
C. wzrost i spadek różnych elementów aktywów
D. zwiększenie aktywów i pasywów oraz sumy bilansowej o taką samą wartość
Odpowiedź wskazująca na zwiększenie aktywów i pasywów oraz sumy bilansowej o taką samą wartość jest prawidłowa, ponieważ operacja nabycia środka trwałego na odroczony termin płatności skutkuje jednoczesnym wzrostem wartości aktywów oraz pasywów. W momencie zakupu środka trwałego, takiego jak maszyna czy budynek, firma zwiększa swoje aktywa trwałe. Równocześnie, ponieważ płatność jest odroczona, powstaje zobowiązanie, które zwiększa pasywa. W bilansie skutkuje to równocześnie wzrostem po stronie aktywów i pasywów, co jest zgodne z zasadą podwójnego zapisu w księgowości. Przykładowo, jeśli firma nabywa maszynę o wartości 100 000 zł z płatnością za 6 miesięcy, to w aktywach wzrasta pozycja 'Środki trwałe' o 100 000 zł, a w pasywach powstaje zobowiązanie długoterminowe o tej samej wartości. Tego typu transakcje są standardową praktyką w zarządzaniu finansami przedsiębiorstw, zwiększając ich zdolność produkcyjną przy jednoczesnym zachowaniu płynności finansowej.

Pytanie 39

Firma, która oblicza wynik finansowy za pomocą metody porównawczej, na moment zamknięcia ksiąg rachunkowych, powinna przeksięgować koszty według podziału rodzajowego na konto

A. Wynik finansowy
B. Kapitał zakładowy
C. Rozliczenie kosztów działalności
D. Rozliczenia międzyokresowe kosztów
Odpowiedź 'Wynik finansowy' jest prawidłowa, ponieważ w systemach rachunkowości, szczególnie w kontekście ustalania wyniku finansowego metodą porównawczą, istotne jest, aby koszty były odpowiednio przypisane do okresu, w którym miały miejsce. Koszty układu rodzajowego, po ich przeksięgowaniu, powinny być odzwierciedlone w wynikach finansowych, co pozwala na dokładne monitorowanie efektywności działalności przedsiębiorstwa. Zasada memoriałowa, która jest kluczowa w rachunkowości, wymaga, aby koszty były rozliczane w momencie ich wystąpienia, a nie w momencie zapłaty. Dlatego przeksięgowanie kosztów na konto wyniku finansowego jest praktyką zgodną z dobrymi praktykami rachunkowości, ponieważ umożliwia przedsiębiorstwu uzyskanie rzetelnego obrazu swojej działalności za dany okres. Przykładem może być sytuacja, gdy firma ponosi wydatki na surowce w grudniu, ale płatność za nie następuje w styczniu. Zastosowanie metody porównawczej pozwala na właściwe ujęcie tych kosztów w wyniku finansowym za grudzień, co jest kluczowe dla analizy wyników finansowych.

Pytanie 40

Stany wybranych kont księgowych wynoszą jak poniżej. Marża zrealizowana wynosi

"Towary"28 000 zł
"Odchylenia od cen ewidencyjnych towarów" (marża zarezerwowana)1 400 zł
"Przychody ze sprzedaży towarów"14 000 zł
"Wartość sprzedanych towarów w cenie zakupu"14 000 zł

A. 700 zł
B. 0 zł
C. 1 400 zł
D. 12 600 zł
Odpowiedzi wskazujące na inne wartości, takie jak 0 zł, 12 600 zł czy 1 400 zł, mogą wynikać z nieporozumienia związanego z definicją marży zrealizowanej oraz sposobu jej obliczania. Przykładowo, odpowiedź 0 zł może sugerować, że osoba udzielająca odpowiedzi sądzi, iż nie ma różnicy między przychodami a kosztami, co jest niepoprawne. Marża zrealizowana powinna być zawsze obliczana na podstawie różnicy między przychodami a kosztami sprzedanych towarów, co w tym przypadku jest zgubne. Z kolei 12 600 zł wydaje się być wynikiem błędnego obliczenia, które mogło wynikać z zafałszowania danych lub nieprawidłowego zastosowania współczynnika odchyleń. Podobnie, odpowiedź 1 400 zł może być skutkiem mylnego założenia, że jest to całkowity przychód lub zysk, co jednak nie odnosi się do specyfikacji pytania dotyczącego marży zrealizowanej. W praktyce, kluczowe jest zrozumienie, że marża zrealizowana to nie tylko liczba, ale również wskaźnik efektywności finansowej. Zrozumienie tego pojęcia jest niezbędne do podejmowania świadomych decyzji w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa, a także w analizach porównawczych z konkurencją.