Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 29 maja 2025 07:39
  • Data zakończenia: 29 maja 2025 07:56

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie są wymiary ulotki w formacie A4 netto, jeśli z każdej strony dodano spady o długości 5 mm?

A. 220 × 307 mm
B. 220 × 303 mm
C. 216 × 303 mm
D. 216 × 307 mm
Wymiary ulotki o formacie A4 netto, po uwzględnieniu spadów wynoszących 5 mm z każdej strony, wynoszą 220 × 307 mm. Standardowy format A4 ma wymiary 210 × 297 mm. Dodając spady, które są niezbędne w druku offsetowym, gdzie kolor ma sięgać do krawędzi, musimy dodać 5 mm z każdej strony, co daje łącznie 10 mm w szerokości i 10 mm w wysokości. W rezultacie otrzymujemy wymiary 220 mm szerokości (210 mm + 10 mm) oraz 307 mm wysokości (297 mm + 10 mm). W praktyce spady są stosowane, aby uniknąć białych krawędzi na gotowych produktach po przycięciu. Dobrze zaprojektowana ulotka z uwzględnieniem spadów jest kluczowa dla uzyskania estetycznego i profesjonalnego wyglądu druku, co jest istotne zwłaszcza w branży marketingowej i reklamowej.

Pytanie 2

Jakie parametry ustala się przy tworzeniu pliku PDF zgodnego ze standardami druku?

A. Skalowanie obrazu, skala densytometryczna, oznaczenia cięcia
B. Rozmiar spadów, skala densytometryczna, oznaczenia cięcia i pasowania
C. Kadrowanie obrazu, formatowanie obrazu, znaki pasowania
D. Formatowanie obrazu, rozmiar spadów, znaki pasowania
Właściwe zrozumienie parametrów, które definiują plik PDF o standardzie drukarskim, jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości wydruku. Wybór odpowiednich wartości dla wielkości spadów, skali densytometrycznej oraz znaków cięcia i pasowania wpływa na finalny efekt pracy graficznej. Wielkość spadów jest istotna, ponieważ zapewnia, że tło lub elementy graficzne sięgają krawędzi papieru po przycięciu, eliminując ryzyko białych krawędzi. Skala densytometryczna odnosi się do stopnia nasycenia kolorów, co jest kluczowe w druku, aby kolory były zgodne z zamierzonymi. Znaki cięcia i pasowania są istotne podczas przygotowania do druku, ponieważ wskazują, gdzie należy przyciąć materiały oraz jak precyzyjnie zgrać różne elementy projektu. Uwzględnienie tych parametrów jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, co zapewnia profesjonalny i estetyczny efekt końcowy. Przykładowo, w druku broszur, odpowiednie spady i znaki cięcia są niezbędne, aby zapewnić, że projekt wygląda dobrze bez względu na to, jak będzie przycięty.

Pytanie 3

Aby stworzyć 1 000 000 folderów w formacie A3 w kolorze 4 + 0, jakiego sprzętu trzeba użyć?

A. 2-kolorowej, pełnoformatowej maszyny offsetowej
B. 4-kolorowej, zwojowej maszyny rotograwiurowej
C. 4-kolorowej, półformatowej maszyny offsetowej
D. 6-kolorowej, zwojowej maszyny fleksograficznej
4-kolorowa, zwojowa maszyna rotograwiurowa jest idealna do produkcji dużych nakładów materiałów drukowanych, takich jak foldery A3 w kolorystyce 4 + 0. Maszyny te oferują wysoką wydajność i doskonałą jakość druku, co jest kluczowe przy realizacji 1 000 000 egzemplarzy. Rotograwiura, dzięki zastosowaniu cylindrów drukowych, pozwala na osiągnięcie dużych prędkości produkcji oraz precyzyjnego nałożenia farby, co zapewnia jednolite pokrycie kolorami. Przykładem zastosowania może być produkcja opakowań czy materiałów reklamowych, gdzie istotna jest zarówno jakość druku, jak i szybkość realizacji zamówień. W kontekście standardów branżowych, zwojowe maszyny rotograwiurowe są preferowane w sytuacjach wymagających dużych nakładów, a ich efektywność sprawia, że są często wykorzystywane w drukarniach offsetowych i fleksograficznych do zadań wymagających wysokiej precyzji i intensywnej kolorystyki.

Pytanie 4

Ile oddzielnych kolorów trzeba przygotować do druku offsetowego w schemacie 2+4?

A. 6 oddzielnych kolorów
B. 8 oddzielnych kolorów
C. 3 oddzielne kolory
D. 2 oddzielne kolory
Odpowiedź wskazująca na 6 separacji barwnych w kontekście druku offsetowego w kolorystyce 2+4 jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do systemu kolorów używanego w tej technologii. W druku offsetowym najczęściej wykorzystuje się model kolorów CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Black), co daje 4 podstawowe barwy. Z kolei termin '2+4' sugeruje, że oprócz tych czterech kolorów, wykorzystuje się dodatkowe dwa kolory spotowe. Może to być na przykład kolor Pantone, który pozwala na dokładniejsze odwzorowanie specyficznych barw, które nie mogą być osiągnięte przez standardowe mieszanie CMYK. Stąd suma 4 kolorów podstawowych oraz 2 dodatkowych daje 6 separacji. W praktyce, takie podejście jest wykorzystywane w projektach, które wymagają większej precyzji w odwzorowaniu kolorów, takich jak materiały reklamowe, które muszą być zgodne z identyfikacją wizualną marki. Stosowanie separacji barwnych zgodnie z tą zasadą jest standardem w branży, co zapewnia wysoką jakość wydruku oraz zgodność z oczekiwaniami klientów.

Pytanie 5

Do wydatków związanych z produkcją baneru reklamowego zalicza się:

A. siatkę mesh, atrament solwentowy, oczkowanie, wynagrodzenie
B. folię laminującą, tusz, zawieszanie baneru, energię elektryczną
C. płótno banerowe, farby drukarskie, wykrawanie, części zamienne
D. papier satynowy, toner, sklejanie, przegląd serwisowy drukarki
Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z wymienionych składników nie są odpowiednie do kosztów wytworzenia banerów reklamowych. W pierwszej opcji wymieniono folię laminowaną oraz tusz, które mogą się kojarzyć z innymi formami druku, ale niekoniecznie są kluczowe w kontekście produkcji banerów z siatki mesh czy płótna banerowego. Folia laminowana stosowana jest przeważnie dla ochrony wydruków, lecz w przypadku banerów zewnętrznych nie jest zawsze niezbędna. W drugiej opcji podano płótno banerowe, farby drukowe, wykrawanie oraz części zamienne. Chociaż płótno banerowe i farby są ważnymi materiałami, wykrawanie i części zamienne są elementami, które niekoniecznie wpływają na bezpośrednie koszty produkcji banerów, zwłaszcza jeśli weźmiemy pod uwagę procesy związane z druku cyfrowym. Trzecia odpowiedź wymienia papier satynowany, toner, sklejanie oraz przegląd serwisowy plotera. Papier satynowany oraz toner są bardziej związane z drukiem offsetowym, a nie z produkcją banerów. Sklejanie również nie jest typowe dla produkcji banerów, które najczęściej wymagają jedynie odpowiedniego wykończenia na krawędziach, a nie sklejania różnych elementów. Przegląd serwisowy plotera, choć ważny dla zachowania sprzętu w dobrym stanie, nie wpływa bezpośrednio na koszt jednostkowy wytworzenia baneru. Te pomyłki mogą wynikać z mylenia różnych procesów druku i nie zrozumienia specyfiki materiałów i technologii używanych w branży reklamowej.

Pytanie 6

Ile stron w formacie A5 znajduje się w książce, która została wydrukowana na 10 arkuszach A1?

A. 288 stron
B. 320 stron
C. 336 stron
D. 352 strony
Wybierając niepoprawne odpowiedzi, można wpaść w pułapki związane z niewłaściwym rozumieniem obliczeń dotyczących ilości stron w książce. Często zdarza się, że osoby zadające pytania o objętość publikacji ignorują zasadnicze aspekty podziału powierzchni arkusza. Wiele odpowiedzi opartych na błędnych kalkulacjach bierze pod uwagę tylko pojedyncze warstwy wydruku lub zakładają, że wszystkie arkusze są wykorzystywane jednostronnie, co jest niezgodne z praktykami branżowymi. W przypadku druku obustronnego, każdy arkusz A1 musi być wykorzystany w optymalny sposób, co w pełni uwzględnia technikę podziału na mniejsze formaty. Niezrozumienie zasady, że z jednego arkusza A1 można uzyskać 16 stron A5, prowadzi do błędnych konkluzji, jak przykładowo 288 stron, które są wynikiem nieprawidłowego podziału lub nie uwzględniają podwójnego druku. Ponadto, pominięcie roli standardów papierowych, takich jak formaty ISO 216, które regulują wymiary arkuszy, może skutkować nieprecyzyjnymi oszacowaniami. Warto podkreślić, że każdy proces produkcji wymaga znajomości zasad technicznych oraz dobrej praktyki, aby uniknąć błędów w kalkulacjach i oszacowaniach, co jest kluczowe w osiąganiu efektywności w branży poligraficznej.

Pytanie 7

Aby stworzyć kolorową okładkę książki w formacie A4 z grubością grzbietu wynoszącą 10 mm, odpowiednim wyborem będzie papier o formacie

A. A4
B. B3
C. B4
D. A3
Wybór innych opcji, takich jak A3, A4 czy B4, prowadzi do różnych problemów w kontekście druku okładki książki. Format A3, o wymiarach 297 x 420 mm, wydaje się być wystarczająco duży, ale nie zapewnia wystarczającej przestrzeni na grzbiet, co może prowadzić do nieestetycznego wyglądu oraz trudności w produkcji. Z kolei format A4, mający tylko 210 x 297 mm, jest zbyt mały, aby pomieścić grzbiet o grubości 10 mm, co skutkuje niepoprawnym wymiarem okładki i jej niewłaściwym dopasowaniem do książki. W przypadku formatu B4, który ma wymiary 250 x 353 mm, również nie mamy wystarczającej przestrzeni, ponieważ grzbiet 10 mm nadal wymaga większego miejsca, a to prowadzi do problemów z estetyką i funkcjonalnością okładki. Typowe błędy myślowe związane z wyborem niewłaściwego formatu mogą wynikać z niepełnego zrozumienia zasad proporcji oraz wymagań dotyczących przestrzeni potrzebnej do druku i wykończenia publikacji. Aby skutecznie projektować okładki, ważne jest, aby brać pod uwagę nie tylko wymiary samej książki, ale również dodatkowe elementy, takie jak marginesy, grzbiety oraz techniki wykończenia, które mają bezpośredni wpływ na ostateczny wygląd produktu. Dlatego kluczowe jest, aby projektanci i drukarze dobrze znali standardy formatu papieru oraz ich zastosowanie w różnych procesach produkcyjnych.

Pytanie 8

Ile arkuszy netto papieru samokopiującego B2 jest potrzebnych do wydrukowania 50 000 kompletów dokumentów samokopiujących w formacie 105 x 148 mm, jeżeli każdy komplet składa się z 4 kolorów papieru?

A. 6 250 arkuszy
B. 25 000 arkuszy
C. 3 125 arkuszy
D. 12 500 arkuszy
Aby obliczyć potrzebną ilość arkuszy netto papieru samokopiującego B2 do wydrukowania 50 000 kompletów druków o formacie 105 x 148 mm, warto najpierw ustalić, ile arkuszy jest potrzebnych na jeden komplet. Komplet składa się z 4 kolorów, co oznacza, że każdy komplet wymaga czterech arkuszy. Zatem, aby uzyskać całkowitą ilość arkuszy, mnożymy ilość kompletów przez ilość arkuszy na komplet: 50 000 kompletów x 4 arkusze = 200 000 arkuszy. Następnie, ponieważ arkusz B2 ma standardowe wymiary 500 x 707 mm, obliczamy, ile takich arkuszy potrzeba, aby uzyskać 200 000 arkuszy A6 (105 x 148 mm). Każdy arkusz B2 może pomieścić 24 arkusze A6 (przy odpowiednim ułożeniu). A więc, 200 000 arkuszy A6 / 24 arkusze na B2 = 8 333,33 arkuszy B2. Ponieważ nie możemy mieć ułamka arkusza, zaokrąglamy do 8 334 arkuszy B2. Ostatecznie, uwzględniając straty i inny wymiar, potrzebujemy 12 500 arkuszy B2. Taka analiza jest istotna w branży poligraficznej, gdzie precyzyjne obliczenia wpływają na koszty produkcji i efektywność.

Pytanie 9

Podstawowym formatem aplikacji Adobe InDesign jest format

A. AI
B. INDD
C. DOC
D. CDR
Odpowiedź INDD jest poprawna, ponieważ jest to natywny format plików używany przez program Adobe InDesign, który jest standardowym narzędziem w branży graficznej do tworzenia i edytowania publikacji. Format INDD przechowuje wszystkie elementy projektu, w tym tekst, obrazy, style oraz układ strony, co czyni go kompleksowym rozwiązaniem do profesjonalnego składu. Przykładem zastosowania INDD może być tworzenie magazynów, broszur oraz książek, gdzie ważne jest zachowanie dokładności układu i typografii. Dzięki obsłudze wielu stron, a także zaawansowanym możliwościom typograficznym, INDD pozwala projektantom na efektywne zarządzanie dużymi projektami wydawniczymi. Warto również zauważyć, że pliki INDD mogą być łatwo eksportowane do PDF, co jest często wymagane do druku lub publikacji online, a także wspierają współpracę zespołową poprzez funkcje synchronizacji i wersjonowania dokumentów w chmurze.

Pytanie 10

Najlepszym materiałem do wytworzenia wielobarwnego opakowania na telefon jest

A. tektura introligatorska 1260 g/m2
B. tektura jednostronnie powlekana 350 g/m2
C. papier fotograficzny 90 g/m2
D. papier syntetyczny 200 g/m2
Tektura jednostronnie powlekana 350 g/m2 to naprawdę świetny wybór na opakowanie na telefon. Dzięki tym właściwościom, które ma, wygląda nie tylko estetycznie, ale też funkcjonalnie. Jak wiesz, powlekanie jednostronne sprawia, że kolory na druku wyglądają naprawdę dobrze, co jest mega ważne, gdy chcemy przyciągnąć klientów. Ta tektura jest mocna, więc zabezpiecza telefon, a jednocześnie nie jest za ciężka, przez co koszty transportu są niższe. Opakowania z tego materiału często używa się w branży elektronicznej czy kosmetycznej, gdzie estetyka ma ogromne znaczenie. Warto też pamiętać o standardach ISO 12647 - mówią o tym, jak ważne jest dobrze dobrać podłoże, bo to wpływa na to, jak długo kolory będą trzymać się na opakowaniu. A na koniec, tektura jednostronnie powlekana jest przyjazna dla środowiska, co w dzisiejszych czasach ma duże znaczenie. Recyklowalność to dodatkowy plus!

Pytanie 11

Jaki program umożliwia tworzenie układów publikacji zawierających grafikę i tekst?

A. ArtiosCad
B. Corel Photo Paint
C. Adobe InDesign
D. Blender
Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie do tworzenia publikacji, które jest szeroko stosowane w branży graficznej i wydawniczej. Program ten umożliwia projektowanie skomplikowanych układów tekstu oraz grafik, co czyni go idealnym narzędziem do pracy nad książkami, magazynami, broszurami i innymi materiałami drukowanymi. Dzięki zaawansowanym funkcjom, takim jak style typograficzne, zarządzanie kolorami oraz integracja z innymi produktami Adobe, InDesign pozwala na efektywne tworzenie estetycznych i funkcjonalnych projektów. Przykładem zastosowania InDesign może być przygotowanie profesjonalnego katalogu produktów, gdzie użytkownicy mogą łatwo dostosować układ, dodać obrazy oraz zintegrować elementy interaktywne, co jest zgodne z obecnymi standardami branżowymi. Dzięki możliwości eksportu do formatu PDF, InDesign spełnia również wymagania dotyczące druku wysokiej jakości, co czyni go niezastąpionym narzędziem w procesie wydawniczym.

Pytanie 12

Jakie jest podstawowe źródło do stworzenia proofa cyfrowego?

A. wersja kopiowa
B. negatywna forma
C. plik PDF
D. diapozytyw
Plik PDF jest rzeczywiście materiałem wyjściowym do wykonania proofa cyfrowego, ponieważ stanowi uniwersalny format, który zapewnia spójność dokumentu niezależnie od urządzenia czy systemu operacyjnego. W kontekście prepress i druku, pliki PDF są często preferowane ze względu na swoją zdolność do zachowania oryginalnych elementów graficznych, czcionek i układu, co jest kluczowe dla jakości końcowego produktu. Przygotowując proof, profesjonalne studia graficzne i drukarnie korzystają z plików PDF, aby dokładnie odwzorować, jak wydruk będzie wyglądał na papierze, co pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych błędów i problemów z kolorami. Ponadto, pliki PDF są zgodne z różnymi standardami, takimi jak PDF/X, które są specjalnie zaprojektowane na potrzeby druku, co dodatkowo zwiększa ich użyteczność w branży. Użycie plików PDF w procesie przygotowania proofów cyfrowych jest więc zgodne z najlepszymi praktykami, co przekłada się na efektywność i jakość produkcji.

Pytanie 13

Dywiz w użyciu pełni rolę jako

A. symbol matematyczny lub chemiczny
B. symbol wyliczenia lub wyróżnienia
C. łącznik lub symbol przeniesienia
D. cudzysłów francuski lub kątowy
Dywiz, czyli znak '-', pełni rolę łącznika, który służy do połączenia wyrazów w zdaniach oraz jako znak przeniesienia w przypadku łamania wyrazów na końcu linii. W praktyce, dywiz jest wykorzystywany w takich konstrukcjach jak np. 'wieloletni-pracownik' czy 'proszę przejść do następnej-strony'. Jest on szczególnie przydatny w redakcji tekstów, gdzie istnieje potrzeba zachowania klarowności i płynności w pisaniu. Zgodnie z zasadami typografii, dywiz powinien być używany w sposób przemyślany, aby uniknąć nieporozumień i zapewnić czytelność tekstu. Dobrym przykładem zastosowania dywizu jest w dokumentach technicznych, gdzie precyzyjna terminologia jest kluczowa, a połączenie wyrazów może znacząco wpłynąć na interpretację treści. Użycie dywizu w kontekście przeniesienia wyrazów jest również zgodne z normami typograficznymi, które podkreślają konieczność zachowania integralności wyrazów w tekstach drukowanych.

Pytanie 14

Który z poniższych materiałów graficznych nie jest poddawany digitalizacji?

A. Obwoluta książki
B. Obraz negatywowy
C. Odbitka fotograficzna
D. Fotografia cyfrowa
Fotografia cyfrowa to materiał graficzny, który został stworzony w formacie cyfrowym, co oznacza, że jest już w postaci, która nadaje się do dalszego przetwarzania i udostępniania w formie elektronicznej. Digitalizacja odnosi się do procesu przekształcania analogowych obrazów, takich jak negatywy czy odbitki, na format cyfrowy. W przypadku fotografii cyfrowej proces ten nie jest potrzebny, ponieważ obraz jest już zapisywany jako ciąg danych cyfrowych. Przykładem zastosowania fotografii cyfrowej może być publikacja zdjęć w mediach społecznościowych czy tworzenie cyfrowych archiwów zdjęć, które są zgodne z standardami takimi jak JPEG czy TIFF. Praktyki te są szeroko stosowane w branżach takich jak fotografia, marketing czy sztuka, gdzie ważne jest utrzymanie wysokiej jakości obrazu oraz łatwości w dostępie i udostępnianiu treści graficznych. Standardy te podkreślają znaczenie fotografii cyfrowej jako kluczowego elementu współczesnej komunikacji wizualnej.

Pytanie 15

Jakie jest nachylenie rastra dla wyciągu barwy Magenta?

A. 45°
B. 105°
C. 75°
D. 15°
Kąt skręcenia rastra dla wyciągu barwy Magenta wynoszący 75° jest zgodny z zasadami rastracji w druku kolorowym. W systemie CMYK, który jest najczęściej stosowany w druku, każdy kolor jest reprezentowany przez odpowiednie proporcje cyjanu, magenty, żółtego i czarnego. Kąt rastra jest krytycznym parametrem, który wpływa na jakość wydruku i zjawisko moiré. Stosując kąt 75° dla magenty, minimalizujemy ryzyko interferencji wzorów rastrów z innymi kolorami, co jest kluczowe dla osiągnięcia oczekiwanej jakości druku. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest przygotowanie plików do druku w profesjonalnych programach graficznych, takich jak Adobe InDesign czy CorelDRAW, gdzie odpowiednie ustawienie kątów rastrów dla poszczególnych kolorów zapewnia lepszą separację i czystość kolorów w finalnym produkcie. Dodatkowo, zgodność z branżowymi standardami, takimi jak ISO 12647, stanowi fundament dla osiągnięcia wysokiej jakości druku w procesie produkcyjnym.

Pytanie 16

Jaką maksymalną liczbę użytków można umieścić na arkuszu B2, biorąc pod uwagę montaż zaproszeń w formacie 102 x 213 mm z uwzględnieniem spadów wynoszących 3 mm?

A. 9
B. 24
C. 6
D. 12
Aby obliczyć maksymalną liczbę użytków, które można umieścić na arkuszu B2, uwzględniając spady, należy najpierw ustalić wymiary arkusza B2 oraz wymiary zaproszeń. Arkusz B2 ma wymiary 500 x 707 mm, a zaproszenie o formacie 102 x 213 mm potrzebuje dodatkowego marginesu na spady, który wynosi 3 mm z każdej strony. Zatem rzeczywiste wymiary zaproszenia, które należy uwzględnić w obliczeniach, to 108 x 219 mm. Następnie, aby obliczyć, ile takich zaproszeń można zmieścić na arkuszu B2, dzielimy wymiary arkusza przez wymiary zaproszenia. Wymiar 500 mm arkusza B2 dzielimy przez 108 mm, co daje 4,63, co zaokrąglamy do 4. Wymiar 707 mm dzielimy przez 219 mm, co daje 3,22, zaokrąglając do 3. Mnożąc te wartości, otrzymujemy 4 * 3 = 12. Takie obliczenia są zgodne z praktykami stosowanymi w druku, gdzie zawsze należy uwzględniać spady i marginesy przy planowaniu układów na dużych arkuszach. Pomaga to w optymalizacji wykorzystania materiału oraz ogranicza odpady, co jest kluczowym aspektem w branży poligraficznej.

Pytanie 17

Jednoliterowy spójnik lub przyimek, który znajduje się w izolacji na końcu wiersza, to

A. szewc
B. wdowa
C. sierota
D. bękart
Niepoprawne odpowiedzi, takie jak "bękart", "wdowa" czy "szewc", wskazują na nieporozumienie związane z terminologią używaną w analizie poezji. Warto zauważyć, że "bękart" odnosi się do dziecka urodzonego poza małżeństwem, co nie ma żadnego związku z pojęciem estetyki wiersza. Używanie takich terminów w kontekście analizy literackiej prowadzi do zamieszania i utrudnia zrozumienie istoty problemu. Z kolei "wdowa" w kontekście literackim oznacza sytuację, w której ostatni wers wiersza pozostaje bez rymu, co również nie jest tematem pytania. Definicja "szewca" w literaturze odnosi się do rzemieślnika, co nie ma związku z analizą spójników czy przyimków w wierszach. W praktyce, rozumienie tych terminów jest kluczowe, aby uniknąć typowych błędów myślowych, takich jak utożsamianie nieadekwatnych pojęć z właściwymi terminami. Ważne jest, aby w literaturze znać kontekst, w jakim poszczególne terminy są używane, a także ich definicje, ponieważ błędne interpretacje mogą prowadzić do nieporozumień w analizie utworów literackich. Domyślnie, osoby analizujące teksty poetyckie powinny być świadome różnych stylów i form, a także efektywności, jakie ich struktura ma na odbiorcę.

Pytanie 18

Na czym polega różnica między naświetlarkami CtP a CtF?

A. naświetlają płyty offsetowe, a CtF w innych technikach
B. naświetlają formy drukowe, a CtF formy kopiowe
C. wykorzystują dane cyfrowe
D. naświetlają formy drukowe, a CtF formy papierowe
Naświetlarki CtF, jak sama nazwa wskazuje, są przeznaczone do naświetlania form na filmie, co jest procesem mniej efektywnym i bardziej czasochłonnym niż w przypadku CtP. Przekonanie, że CtP naświetla formy drukowe, a CtF formy kopiowe, może prowadzić do błędnych wniosków na temat zastosowania tych technologii. Na przykład, mylenie form drukowych z formami kopiowymi to powszechny błąd, który może wynikać z niepełnej znajomości procesów drukarskich. Formy drukowe są używane do produkcji wysokiej jakości wydruków, typowych dla druku offsetowego, podczas gdy formy kopiowe są zazwyczaj używane w mniej wymagających aplikacjach, jak np. drukowanie jednej kopii dokumentu. Dodatkowo, twierdzenie, że CtP wykorzystuje dane cyfrowe, jest nieprecyzyjne, ponieważ również CtF może korzystać z danych cyfrowych na etapie przygotowania do naświetlania. Ważne jest, aby rozumieć, że technologia CtP wprowadza nowoczesne podejście do druku, które znacząco różni się od tradycyjnych metod, co wpływa na efektywność, jakość oraz czas realizacji projektów drukarskich. Niewłaściwe zrozumienie tych różnic może prowadzić do nieoptymalnych wyborów technologicznych w poligrafii, co z kolei wpływa na koszty produkcji oraz jakość końcowego produktu.

Pytanie 19

Aby ocenić projekt graficzny pod kątem kolorystyki, przed rozpoczęciem produkcji należy wykonać

A. odbitkę próbną (proof)
B. formy drukowe
C. plik impozycyjny
D. narząd drukarski
Odbitka próbna, znana również jako proof, jest kluczowym etapem w procesie przygotowania do druku, szczególnie w kontekście oceny projektu graficznego pod względem kolorystycznym. Odbitki próbne są wykonywane na specjalnych urządzeniach, które odwzorowują kolory i detale finalnego produktu, co pozwala na weryfikację, czy kolory oraz układ graficzny zgadzają się z oczekiwaniami klienta. Przykładowo, w branży drukarskiej często korzysta się z systemów takich jak Fogra, które definiują standardy jakości dla odbitek próbnych. Te standardy umożliwiają uzyskanie precyzyjnych i powtarzalnych rezultatów, co jest kluczowe, aby uniknąć kosztownych błędów produkcyjnych. Odbitki próbne są także wykorzystywane do oceny zgodności kolorystycznej między różnymi mediami, co jest istotne w przypadku projektów, które mają być realizowane na różnych materiałach. Użycie odbitek próbnych pozwala na wprowadzenie ewentualnych korekt jeszcze przed rozpoczęciem właściwego druku, co zwiększa efektywność produkcji oraz zadowolenie klienta.

Pytanie 20

Jak wiele offsetowych form drukarskich CtP trzeba stworzyć, aby zadrukować arkusz w kolorach 4 + 4, korzystając z technologii odwracania arkusza przez boczny margines?

A. Dwie formy
B. Jedną formę
C. Osiem form
D. Cztery formy
W przypadku druku w kolorystyce 4 + 4, co oznacza, że mamy do czynienia z dwoma stronami kolorowymi (każda strona z czterema kolorami: cyan, magenta, yellow i black), konieczne jest przygotowanie czterech oddzielnych form drukowych. Każda forma odpowiada za jeden z kolorów na danej stronie. Metoda odwracania arkusza przez margines boczny polega na tym, że arkusz jest najpierw drukowany na jednej stronie, a następnie odwracany w celu zadrukowania drugiej strony. Takie podejście pozwala na jednoczesne drukowanie obu stron bez konieczności zmiany formy. W praktyce oznacza to, że przygotowując cztery formy, można zredukować czas i koszty produkcji, ponieważ wszystkie kolory mogą być nałożone w jednym cyklu produkcyjnym na każdą ze stron. Warto także zaznaczyć, że stosowanie offsetowych form CtP (Computer to Plate) zapewnia wysoką jakość druku oraz precyzyjne odwzorowanie kolorów, co jest kluczowe w profesjonalnym druku komercyjnym.

Pytanie 21

Ile maksymalnie elementów o wymiarach 190 × 330 mm zmieści się na arkuszu drukowym w formacie B1?

A. 9 elementów.
B. 8 elementów.
C. 12 elementów.
D. 10 elementów.
W przypadku błędnych odpowiedzi na to pytanie często można zauważyć, że osoby udzielające niewłaściwych odpowiedzi mogą nie uwzględniać rzeczywistych wymiarów formatu B1, bądź też niepotrzebnie komplikują obliczenia. Na przykład, jeśli ktoś pomyliłby się w obliczeniach i podałby 9 użytków, to mógłby przyjąć zbyt optymistyczne założenia dotyczące przestrzeni pomiędzy użytkami, nie uwzględniając standardowych marginesów, które są niezbędne w procesie drukowania. W branży poligraficznej każdy element układu musi być przemyślany, a błędne obliczenia mogą prowadzić do znacznego marnotrawstwa materiału. Również błędna orientacja użytków (np. przyjęcie, że użytki powinny być układane w orientacji poziomej) może skutkować niewłaściwym wykorzystaniem przestrzeni na arkuszu. Kolejnym typowym błędem jest ignorowanie wymagań dotyczących cięcia i wykańczania, co może prowadzić do mylnych wniosków o liczbie możliwych użytków. Zrozumienie, jak formaty arkuszy i wymiary użytków wpływają na efektywność produkcji, jest kluczowe dla profesjonalistów w dziedzinie poligrafii oraz projektowania graficznego. Dlatego tak ważne jest dokładne przeliczenie i planowanie przed rozpoczęciem produkcji.

Pytanie 22

Jakie są wymiary netto ulotki, jeśli przy spadach o wysokości 3 mm z każdej krawędzi, wymiary brutto wynoszą 154x216 mm?

A. 148x213 mm
B. 151x210 mm
C. 148x210 mm
D. 151 x 213 mm
Odpowiedź 148x210 mm jest poprawna, ponieważ aby obliczyć wymiary netto ulotki, należy od wymiarów brutto 154x216 mm odjąć spady wynoszące 3 mm z każdej strony. Spady to dodatkowe marginesy, które są dodawane do wymiarów projektu, aby zapewnić, że kolor lub grafika sięgają krawędzi gotowego produktu po jego przycięciu. Obliczenia wyglądają następująco: 154 mm - 2 * 3 mm = 148 mm (szerokość) oraz 216 mm - 2 * 3 mm = 210 mm (wysokość). W praktyce, ten typ obliczeń jest kluczowy w procesie druku, gdzie precyzja wymiarów jest niezbędna do uzyskania estetycznego i profesjonalnego wyglądu finalnego produktu. W branży poligraficznej standardy te są powszechnie stosowane, co zapewnia jednolitość i wysoką jakość wydruków. Ponadto, znajomość wymiarów netto jest istotna dla projektantów, którzy muszą upewnić się, że wszystkie elementy graficzne znajdują się w odpowiednich granicach, aby uniknąć ich przycięcia podczas produkcji.

Pytanie 23

W odniesieniu do formatu pracy netto, format naświetlania powinien być

A. około 15 mm większy
B. 1,5 razy większy
C. dokładnie taki sam
D. około 15 mm mniejszy
Poprawna odpowiedź na pytanie dotyczące formatu naświetlania pracy w stosunku do formatu pracy netto to "ok. 15 mm większy". W praktyce, odpowiedni format naświetlania powinien być większy od formatu netto, aby zapewnić odpowiednią przestrzeń na spoiny oraz marginesy, które są kluczowe w procesie produkcji i końcowego wykończenia materiałów. Na przykład w druku offsetowym, standardowe marginesy wynoszą około 15 mm, co pozwala na precyzyjne przycięcie i zapewnia, że ważne elementy graficzne nie zostaną usunięte podczas procesu cięcia. W branży poligraficznej zaleca się, aby stosować rozszerzone formaty, aby uniknąć tzw. zjawiska „krawędzi cięcia”, które może prowadzić do nieestetycznych i nieprofesjonalnych efektów końcowych. Ponadto, odpowiednia praktyka w zakresie formatów naświetlania jest zgodna z wytycznymi ISO 12647, które określają standardy jakości w procesach drukarskich, co podkreśla znaczenie stosowania właściwych marginesów dla uzyskania zamierzonych rezultatów estetycznych i funkcjonalnych.

Pytanie 24

Jaką kwotę należy zapłacić za wydanie 40-stronicowego wielobarwnego magazynu, jeżeli koszt jednej strony wynosi 85 zł?

A. 3 200 zł
B. 3 600 zł
C. 3 000 zł
D. 3 400 zł
Koszt składu 40-stronicowego wielobarwnego czasopisma można obliczyć, mnożąc liczbę stron przez koszt jednej strony. W tym przypadku mamy 40 stron, a koszt jednej strony wynosi 85 zł. Zatem obliczenie wygląda następująco: 40 stron * 85 zł/strona = 3400 zł. Taka metoda obliczeń jest standardem w branży wydawniczej, gdzie koszt produkcji jest najczęściej obliczany na podstawie jednostkowego kosztu strony. Dobrą praktyką jest także uwzględnienie dodatkowych kosztów, takich jak koszty redakcyjne, korekty, czy grafiki, które mogą wpłynąć na całkowity budżet. Wiedza na temat kosztów składu jest istotna dla każdego wydawcy, ponieważ pozwala na lepsze planowanie budżetu i podejmowanie świadomych decyzji finansowych.

Pytanie 25

Jaką łączną liczbę arkuszy drukarskich należy przygotować, gdy rzeczywisty nakład wynosi 7 000 netto, a przewidziany naddatek technologiczny na materiał drukowy to 3%?

A. 7 100 arkuszy
B. 7 030 arkuszy
C. 7 210 arkuszy
D. 7 070 arkuszy
Aby obliczyć łączną liczbę arkuszy drukowych do przygotowania, musimy uwzględnić nakład rzeczywisty oraz naddatek technologiczny. W tym przypadku, nakład wynosi 7000 arkuszy, a naddatek technologiczny to 3%. Naddatek ten obliczamy, mnożąc nakład przez 3%: 7000 * 0,03 = 210 arkuszy. Następnie dodajemy tę wartość do nakładu: 7000 + 210 = 7210 arkuszy. W praktyce, przygotowanie odpowiedniej liczby arkuszy jest kluczowe w procesie produkcji drukarskiej, aby zminimalizować straty materiałowe i zapewnić odpowiednią ilość wydruków, uwzględniając ryzyko błędów lub uszkodzeń w trakcie produkcji. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie dokładnych obliczeń naddatków technologicznych, co przyczynia się do optymalizacji procesów produkcyjnych oraz redukcji kosztów. Dlatego poprawne przygotowanie arkuszy jest niezbędne do osiągnięcia efektywności i jakości w druku.

Pytanie 26

Jakim symbolem opisuje się papier w formacie 500 × 700 mm?

A. A2
B. B1
C. B2
D. A1
Odpowiedź B2 jest poprawna, ponieważ arkusz papieru o wymiarach 500 × 700 mm jest klasyfikowany według systemu formatów papieru ISO 216, który jest powszechnie stosowany w Europie i innych krajach. System ten definiuje różne formaty papieru, w tym popularne A, B i C, gdzie każdy z tych typów ma określone wymiary. Format B2 ma wymiary 500 × 707 mm, co jest zarówno bliskie podanym wymiarom, jak i zgodne z normą. Przykłady zastosowania formatu B2 obejmują druki reklamowe, plakaty oraz inne materiały, które wymagają większej przestrzeni do przedstawienia informacji. Wiedza o formatach papieru jest istotna dla profesjonalistów w branży poligraficznej, ponieważ umożliwia efektywne planowanie produkcji oraz optymalne wykorzystanie materiałów. Użycie odpowiednich formatów zapewnia również lepszą jakość druku oraz estetykę finalnych produktów.

Pytanie 27

Który z wymienionych programów służy głównie do obróbki rastrowych obrazów fotograficznych?

A. CorelDRAW
B. Adobe Photoshop
C. Microsoft Word
D. Adobe After Effects
Adobe Photoshop to branżowy standard w dziedzinie obróbki rastrowych obrazów fotograficznych, wykorzystywany zarówno przez grafików, jak i fotografów czy projektantów publikacji cyfrowych. Program ten pozwala na zaawansowaną edycję zdjęć, retusz, korekcję kolorów, pracę na warstwach, maskowanie czy nakładanie efektów specjalnych. Jego szerokie możliwości wynikają z obsługi plików rastrowych, czyli takich, które składają się z siatki pikseli – to właśnie ten typ grafiki dominuje w fotografii. Photoshop umożliwia też przygotowanie materiałów do druku i Internetu, zgodnie z wymaganiami branżowymi dotyczącymi rozdzielczości, formatu plików i zarządzania kolorem. W praktyce, jeśli ktoś chce poprawić zdjęcie, usunąć niedoskonałości, połączyć kilka obrazów czy stworzyć cyfrową ilustrację opartą na zdjęciach, Photoshop jest właściwym narzędziem. W środowisku zawodowym uznaje się tę aplikację za podstawowe narzędzie do pracy z bitmapami, a umiejętność jej obsługi jest wręcz wymagana w większości studiów graficznych i agencji reklamowych. Z mojego doświadczenia wynika, że nawet podstawowa znajomość Photoshopa otwiera szerokie możliwości dalszego rozwoju w branży graficznej, a znajomość typowych narzędzi jak warstwy, maski czy filtry, mocno ułatwia codzienną pracę.

Pytanie 28

Jakiego rodzaju materiał kolorowy powłokotwórczy powinno się wykorzystać do cyfrowego drukowania baneru reklamowego, który będzie wystawiony na działanie czynników atmosferycznych?

A. Farbę UV
B. Toner proszkowy
C. Tusz lateksowy
D. Atrament solwentowy
Wybór tuszu lateksowego do druku banerów reklamowych narażonych na działanie warunków atmosferycznych może wydawać się sensowny, jednak w praktyce nie jest on tak odporny na czynniki zewnętrzne jak atrament solwentowy. Tusze lateksowe są zazwyczaj mniej odporne na działanie promieni UV, co skutkuje szybszym blaknięciem kolorów w warunkach intensywnego nasłonecznienia. Ponadto, chociaż tusze te są ekologiczne i łatwe w użyciu, ich trwałość w ekstremalnych warunkach pogodowych bywa wątpliwa. Z kolei toner proszkowy, który jest stosowany w drukarkach laserowych, nie jest przeznaczony do aplikacji outdoorowych. Chociaż ma swoje zalety, takie jak szybkie schnięcie i wysoka jakość druku na papierze, nie jest odpowiedni do materiałów takich jak banery, które muszą znosić różnorodne warunki atmosferyczne. Farbę UV również można uznać za dobry wybór w niektórych przypadkach, jednak jej zastosowanie ma swoje ograniczenia. Farby UV wymagają specjalistycznych urządzeń do druku i mogą nie oferować takiej samej odporności na działanie warunków atmosferycznych jak atramenty solwentowe. Dlatego kluczowym błędem w wyborze odpowiedniego materiału do druku banerów jest pomijanie właściwości ochronnych i trwałości rozwiązania w kontekście eksploatacji na zewnątrz. Zrozumienie tych różnic pozwala na dokonanie bardziej świadomego wyboru w zakresie technologii druku, co bezpośrednio wpływa na jakość i długotrwałość reklamowych materiałów wystawowych.

Pytanie 29

W skład systemu produkcyjnego nie wchodzi

A. archiwizacja
B. naświetlanie
C. konserwacja
D. skanowanie
System produkcyjny obejmuje wszystkie procesy związane z tworzeniem, przetwarzaniem i zarządzaniem produktami w różnych formatach. Konserwacja, choć istotna w kontekście utrzymania infrastruktury i sprzętu, nie jest bezpośrednio częścią systemów produkcyjnych, które koncentrują się na operacjach produkcyjnych, takich jak skanowanie, naświetlanie czy archiwizacja. Przykładem zastosowania systemów produkcyjnych są linie produkcyjne, gdzie skanowanie kodów kreskowych zapewnia ścisłą kontrolę jakości i śledzenie produktów, podczas gdy naświetlanie znajdziemy w procesach związanych z produkcją materiałów graficznych. W kontekście archiwizacji, jest to proces, który może wspierać produkcję, ale nie jest uważany za jej integralną część. Zgodnie z najlepszymi praktykami, warto wdrażać procedury konserwacji jako usprawnienie dla systemów produkcyjnych, jednak nie są one w nich ujęte jako kluczowe elementy operacyjne.

Pytanie 30

Zgodnie z zasadami układu tekstu w publikacjach, jako ostatnie znaki wiersza nie powinny się pojawiać

A. przeniesień sylab
B. znaku przeniesienia
C. znaku wielokropka
D. wiszących spójników
Odpowiedź 'wiszące spójniki' jest prawidłowa, ponieważ w standardach składu tekstu głównego publikacji unika się pozostawiania wiszących spójników na końcu linii. Wiszący spójnik to taki, który kończy wiersz, co może prowadzić do nieczytelności tekstu i zaburzenia jego płynności. Dobre praktyki w składzie tekstu zalecają, aby spójniki, takie jak 'i', 'oraz', 'lub', były umieszczane w taki sposób, aby tekst był jak najbardziej przejrzysty dla czytelnika. W praktyce, jeśli spójnik pozostaje na końcu wiersza, a jego składnik (np. zdanie, fraza) jest kontynuowany w następnym wierszu, może to wprowadzać w błąd i utrudniać zrozumienie tekstu. Dla zachowania estetyki i przejrzystości tekstu należy również dostosować interlinijkę oraz marginesy, aby uniknąć takich sytuacji. Warto także zwrócić uwagę na konwencje typograficzne w danej dziedzinie, które mogą różnić się w zależności od kontekstu publikacji.

Pytanie 31

Model kolorów oparty na addytywnym łączeniu trzech barw podstawowych jest określany akronimem

A. HSL
B. HSB
C. CIE
D. RGB
Odpowiedź RGB jest poprawna, ponieważ model ten opiera się na addytywnym mieszaniu trzech podstawowych kolorów: czerwonego, zielonego i niebieskiego. W modelu RGB, kombinacje tych trzech barw tworzą wszystkie inne kolory, co jest kluczowe w kontekście technologii wyświetlaczy, takich jak monitory i telewizory. Każdy z kolorów jest reprezentowany przez wartość od 0 do 255, co daje łącznie 16,7 miliona możliwych kolorów, co jest niezwykle istotne w projektowaniu graficznym i web designie. W praktyce, ten model jest powszechnie stosowany w różnych aplikacjach multimedialnych, od edytorów zdjęć po oprogramowanie do tworzenia wideo. Standardy takie jak sRGB (standard RGB) zapewniają jednolitą reprodukcję kolorów w różnych urządzeniach, co jest niezbędne dla zachowania spójności wizualnej. Dodatkowo, zrozumienie modelu RGB jest kluczowe dla każdego, kto chce pracować w dziedzinie grafiki komputerowej czy projektowania interfejsów użytkownika, ponieważ pozwala na precyzyjne dobieranie kolorów w zależności od ich zastosowania.

Pytanie 32

Jaką ilość papieru formatu B1 o gramaturze 200 g/m2 należy użyć do wydrukowania 16 000 egzemplarzy formatu B5?

A. 100 kg
B. 120 kg
C. 80 kg
D. 140 kg
Obliczanie potrzebnej ilości papieru do drukowania jest skomplikowanym procesem, który wymaga precyzyjnych danych dotyczących formatów oraz gramatury papieru. W przypadku błędnych odpowiedzi często pojawiają się nieporozumienia związane z konwersją jednostek, co prowadzi do mylnych wniosków. Na przykład, przy obliczeniach często pomija się fakt, że wymiary papieru muszą być uwzględnione zarówno w metrach kwadratowych, jak i w gramaturze. Wiele osób może pomylić totalną powierzchnię, co skutkuje błędnym oszacowaniem liczby arkuszy potrzebnych do druku. Ponadto, nie wszyscy rozumieją, jak gramatura papieru wpływa na jego wagę; 200 g/m² oznacza, że każdy metr kwadratowy waży 200 gramów, co wymaga przeliczenia na dokładny format papieru, który jest używany. Typowe błędy myślowe obejmują także zakładanie, że większa gramatura zawsze przekłada się na mniejszą ilość potrzebnego papieru, co jest nieprawdziwe. W praktyce, niezrozumienie tych zasad może prowadzić do nieprawidłowych obliczeń dotyczących kosztów materiałów, co ma bezpośredni wpływ na efektywność procesu drukowania. Dlatego istotne jest, aby przed przystąpieniem do realizacji projektu, dobrze zrozumieć wszystkie wymogi związane z wyborem papieru oraz właściwymi obliczeniami.

Pytanie 33

Jaką masę mają 200 arkuszy papieru o formacie B1 (1000 x 700 mm) oraz gramaturze 100 g/m2?

A. 64 kg
B. 10 kg
C. 20 kg
D. 14 kg
Odpowiedź 14 kg jest poprawna, ponieważ obliczenie masy papieru można przeprowadzić, korzystając z wzoru: masa = powierzchnia x gramatura. Format B1 ma wymiary 1000 mm x 700 mm, co daje powierzchnię jednego arkusza równą 1 m² (1 m² = 1000 mm x 700 mm / 1,000,000 mm²). Przy gramaturze 100 g/m², masa jednego arkusza wynosi 0,1 kg. Dla 200 arkuszy masa wynosi 200 x 0,1 kg = 20 kg. Jednak, aby poprawnie obliczyć masę wszystkich arkuszy, musimy uwzględnić, że 200 arkuszy będzie zajmowało powierzchnię 200 m², co w połączeniu z gramaturą daje masę równą 14 kg, zgodnie z zalecanymi praktykami branżowymi dotyczącymi obliczeń masy papieru. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe w przemyśle papierniczym i drukarskim, gdzie dokładne obliczenia pozwalają na lepsze zarządzanie materiałami oraz kosztami produkcji.

Pytanie 34

Ile arkuszy papieru trzeba przygotować, aby uzyskać 2 000 plakatów netto, zakładając, że nadwyżka materiałowa na podłoże wynosi 7%?

A. 2 000
B. 2 700
C. 2 140
D. 1 070
Aby obliczyć liczbę arkuszy drukowych potrzebnych do uzyskania 2000 plakatów netto, musimy uwzględnić nadwyżkę materiałową wynoszącą 7%. Obliczenia zaczynamy od określenia całkowitej liczby plakatów, jaką chcemy uzyskać, w tym nadwyżki. Wzór na obliczenie wymaganej liczby arkuszy to: liczba plakatów netto / (1 - nadwyżka materiałowa). W naszym przypadku obliczenia wyglądają następująco: 2000 / (1 - 0,07) = 2000 / 0,93 = 2150,54. Oznacza to, że potrzebujemy 2151 arkuszy, a po zaokrągleniu do najbliższej liczby całkowitej otrzymujemy 2140 arkuszy, co jest odpowiedzią nr 2. W praktyce, dokładne obliczenie wymaga uwzględnienia nadwyżki materiałowej, co jest standardową praktyką w branży poligraficznej, aby uniknąć braków materiału oraz strat w produkcji. Takie podejście nie tylko zwiększa efektywność procesu drukowania, ale również zapewnia lepszą jakość końcowego produktu.

Pytanie 35

W systemie Didota, długość punktu typograficznego wynosi około

A. 0,376 mm
B. 0,676 mm
C. 0,673 mm
D. 0,367 mm
Odpowiedź 0,376 mm jest prawidłowa, ponieważ punkt typograficzny, znany również jako 'pica', jest jednostką miary stosowaną w typografii i druku. W kontekście systemu Didota, który opiera się na precyzyjnych miarach typograficznych, długość punktu typograficznego wynosi dokładnie 0,376 mm. Ta miara jest kluczowa w projektowaniu typografii, ponieważ wpływa na wielkość czcionek, odstępy między literami oraz ogólną estetykę tekstu. W praktyce, dobór odpowiednich rozmiarów czcionek opartych na punktach typograficznych pozwala na zachowanie wysokiej jakości druku oraz czytelności tekstu, co jest szczególnie istotne w publikacjach profesjonalnych. Standardy typograficzne, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie precyzyjnych miar w procesie druku, a zrozumienie długości punktu typograficznego jest fundamentem dla każdego typografa oraz projektanta graficznego.

Pytanie 36

W pracowni poligraficznej, przy przygotowywaniu dyplomu dwustronnego, realizuje się następujące czynności:

A. zalewkowanie, przetwarzanie bitmap, łamanie, kontrola wydruków
B. naświetlanie płyty fleksograficznej, przygotowanie pliku PDF o kompozytowej strukturze
C. jednostka drukarska, impozycję, opracowanie layoutu
D. adiustację tekstu, łamanie, tworzenie layoutu, impozycję
Patrząc na błędne odpowiedzi, można zauważyć, że wiele z nich odchodzi od tematu przygotowania dwustronicowego dyplomu. Naświetlanie płyty fleksograficznej, na przykład, jest rzeczą, która bardziej dotyczy druku fleksograficznego i nie ma nic wspólnego z tym, co robimy przy dyplomach. Przygotowanie pliku PDF to kolejna sprawa – to bardziej skomplikowana technika i nie jest pierwszym krokiem w całym procesie. Owszem, może to pomóc w druku, ale nie jest to coś, co powinno dominować, gdy mówimy o dyplomach, które zazwyczaj robi się inaczej. Jeśli chodzi o narzędzia drukarskie i operacje, to również bardziej odnosi się do produkcji niż samego przygotowania. Rozróżnienie tych etapów jest kluczowe, bo każdy z nich wymaga innego podejścia i umiejętności. W poligrafii ważne jest, by stosować dobre praktyki, jak odpowiednie łamanie tekstu, by uniknąć typograficznych błędów, które mogą popsuć ostateczny produkt. Zrozumienie wszystkich tych procesów jest niezbędne, żeby ogarnąć, jak wygląda cała procedura przygotowawcza.

Pytanie 37

Naświetlanie formy drukarskiej bezpośrednio z pliku graficznego na formę drukarską w poligrafii jest oznaczane skrótem?

A. CMS
B. CtF
C. CIP
D. CtP
Wybór odpowiedzi CtF, CIP lub CMS wskazuje na nieporozumienie dotyczące terminologii używanej w poligrafii. CtF, czyli Computer to Film, to wcześniejsza technologia, która wymagała tworzenia filmu jako pośredniego etapu przed naświetlaniem formy. Choć ta metoda była popularna, ma swoje ograniczenia, takie jak dodatkowy czas potrzebny na produkcję filmu i potencjalne błędy w odwzorowaniu kolorów oraz detali. Użycie CtF w dzisiejszych czasach jest coraz rzadsze, ponieważ wiele zakładów poligraficznych przeszło na bardziej efektywne rozwiązania, takie jak CtP. CIP (Common Industrial Protocol) odnosi się do standardu komunikacji w automatyce przemysłowej, a nie do procesów druku. Wybór tej odpowiedzi świadczy o mylnym skojarzeniu terminów technologicznych, co może prowadzić do nieefektywnej pracy w branży. CMS, czyli Color Management System, to system zarządzania kolorami, który jest kluczowy w zapewnieniu spójności kolorystycznej w druku, ale nie odnosi się bezpośrednio do naświetlania form. Zrozumienie tych terminów jest istotne, aby unikać błędów w planowaniu i realizacji projektów poligraficznych. Przy wyborze odpowiednich technologii istotne jest, aby mieć jasną wiedzę na temat ich zastosowania i potencjalnych ograniczeń, co pozwoli na podejmowanie trafnych decyzji w procesie produkcji.

Pytanie 38

Proces przygotowania formy drukarskiej offsetowej, który polega na bezpośrednim przenoszeniu obrazu z komputera na płytę offsetową, to technologia oznaczana symbolami

A. CtP
B. CtF
C. DTP
D. RIP
Odpowiedzi 'CtF', 'RIP' oraz 'DTP' nie są prawidłowe w kontekście pytania o technologię przenoszenia obrazu z komputera na płytę offsetową. CtF (Computer to Film) odnosi się do tradycyjnej metody, w której obraz jest najpierw przenoszony na film, a następnie z filmu na płytę. Ten proces jest mniej efektywny i wiąże się z dodatkowymi kosztami i czasem, ponieważ wymaga dodatkowego etapu produkcji filmu. RIP (Raster Image Processor) to oprogramowanie, które konwertuje pliki cyfrowe na obrazy rastrowe, ale nie odnosi się bezpośrednio do samego przenoszenia obrazu na płytę. Oznacza to, że chociaż RIP jest kluczowy w procesie przygotowania do druku, nie zastępuje on fizycznej technologii przenoszenia obrazu na płytę. DTP (Desktop Publishing) dotyczy ogólnego przygotowania materiałów do druku na komputerze, ale nie odnosi się bezpośrednio do procesu wykorzystującego płyty offsetowe. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych pojęć, co prowadzi do nieporozumień w zakresie technologii poligraficznych. W dzisiejszych czasach znajomość tych terminów oraz ich prawidłowe zastosowanie jest kluczowe dla osiągnięcia sukcesu w branży drukarskiej i grafiki komputerowej. Zrozumienie różnic między tymi technologiami jest niezbędne dla każdego profesjonalisty w dziedzinie druku.

Pytanie 39

Jak nazywa się w języku potocznym błąd łamania tekstu, który polega na pozostawieniu samotnego wiersza akapitowego na końcu łamu?

A. Bękart
B. Szewc
C. Sierota
D. Wdowa
Wybór innych odpowiedzi, takich jak 'Bękart', 'Sierota' i 'Wdowa', wskazuje na nieporozumienie związane z terminologią typograficzną. 'Bękart' to określenie używane w kontekście tekstów, w których pojawiają się nieprzewidziane przerwy w tekście, często w wyniku niewłaściwego łamania. 'Sierota' odnosi się natomiast do wiersza, który znajduje się na początku nowej strony, co także jest błędem typograficznym, ale zupełnie innym od błędu szewca. 'Wdowa' z kolei jest terminem stosowanym do opisania samotnego wiersza na końcu akapitu, ale w kontekście, gdzie wiersz ten nie znajduje się na końcu łamu. Wiele osób myli te pojęcia ze względu na podobieństwo sytuacji w typografii, co może prowadzić do błędnej interpretacji. W praktyce, znajomość tych terminów i umiejętność ich poprawnego stosowania jest kluczowa dla projektantów publikacji, aby unikać nieestetycznych i niezrozumiałych układów tekstu. Często błędy w łamaniu tekstu są wynikiem braku uwagi podczas edycji, co może skutkować negatywnym odbiorem materiałów przez czytelników. Ważne jest, aby przy projektowaniu tekstów, niezależnie od formy, zawsze dążyć do estetyki i funkcjonalności, stosując odpowiednie zasady typograficzne oraz dobre praktyki w zakresie układu tekstu.

Pytanie 40

Aby przygotować 2 000 plakatów o wymiarach 500 x 700 mm w kolorystyce 4 + 0, należy skorzystać z

A. solwentowego plotera drukującego o szerokości zadruku 1,8 m.
B. szerokowstęgowej, 8-kolorowej maszyny fleksograficznej.
C. cyfrowej maszyny drukarskiej o formacie SRA3.
D. półformatowej, 4-kolorowej maszyny offsetowej.
Półformatowa, 4-kolorowa maszyna offsetowa jest najlepszym wyborem do produkcji 2000 plakatów o wymiarach 500 x 700 mm w kolorystyce 4 + 0. Druk offsetowy charakteryzuje się wysoką jakością reprodukcji kolorów oraz dużą efektywnością przy dużych nakładach. W przypadku plakatu o takiej wielkości, offset pozwala na uzyskanie wyraźnych i intensywnych kolorów, co jest niezbędne w materiałach reklamowych. Dodatkowo, przy dużych zamówieniach, koszt jednostkowy druku offsetowego maleje, co czyni go bardziej opłacalnym rozwiązaniem. W praktyce, maszyny offsetowe używane do takich zleceń są w stanie zadrukować duże arkusze papieru, co również przyspiesza proces produkcji. Przykładowo, maszyny takie jak Heidelberg czy Komori są standardem w branży, umożliwiając jednoczesne nanoszenie czterech kolorów na arkusz. W przypadku plakatu 4 + 0, co oznacza cztery kolory zadruku i brak druku z tyłu, offset idealnie spełnia te wymagania, oferując możliwość zastosowania różnych rodzajów papieru, co zwiększa atrakcyjność finalnego produktu.