Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 8 czerwca 2025 19:38
Data zakończenia: 8 czerwca 2025 19:57

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Której czynności brakuje w przedstawionym schemacie sporządzania ciasta kruchego?

Łączenie składników ciasta

Zagniatanie ciasta

Formowanie wyrobów

A. Wyrabianie ciasta.

B. Siekanie składników.

C. Dodanie żółtek.

D. Chłodzenie ciasta.

Siekanie składników, dodanie żółtek oraz wyrabianie ciasta są istotnymi, ale nie wystarczającymi elementami procesu przygotowania ciasta kruchego. Siekanie składników polega na ich skaleniu w odpowiedni sposób, co jest kluczowe dla uzyskania jednolitej struktury. Jednak pominięcie etapu chłodzenia, mimo że proces ten może wydawać się mniej istotny, prowadzi do istotnych problemów z teksturą ciasta. Wyrabianie ciasta, choć niezbędne do połączenia składników, może doprowadzić do nadmiernego rozwoju glutenu, co skutkuje twardszym i mniej kruchym wypiekiem, jeśli ciasto nie zostanie schłodzone. Zmiana konsystencji podczas wyrabiania oraz niewłaściwe proporcje składników mogą prowadzić do nieprzewidywalnych rezultatów pieczenia. W kontekście pieczenia, wiele osób błędnie sądzi, że połączenie składników i ich wyrabianie to wszystkie kroki, które należy wykonać, co jest mylnym podejściem. Chłodzenie ciasta nie tylko stabilizuje jego strukturę, ale także zapewnia, że wszystkie składniki odpowiednio się ze sobą połączą, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w piekarnictwie. Zrozumienie tych kluczowych etapów pozwala na uzyskanie optymalnych rezultatów, a niedocenianie roli chłodzenia ciasta może prowadzić do nieudanych wypieków.

Pytanie 2

Przygotowywanie rosołu z zamrożonego kawałka mięsa drobiowego powinno zaczynać się od

A. dzielenia mięsa na porcje

B. rozmrażania mięsa

C. umieszczenia mięsa w wodzie

D. krótkiego gotowania mięsa

Rozmrażanie mięsa przed rozpoczęciem procesu gotowania jest kluczowym krokiem w prawidłowym sporządzaniu rosołu. Mięso drobiowe zamrożone zawiera kryształy lodu, które mogą wpływać na równomierne gotowanie oraz na smak gotowego dania. Proces rozmrażania zapewnia, że mięso osiągnie jednolitą temperaturę przed gotowaniem, co prowadzi do lepszego wydobywania smaków. Dobrą praktyką jest rozmrażanie mięsa w lodówce przez kilka godzin lub na noc, co minimalizuje ryzyko rozwoju bakterii. Rozmrażanie w zimnej wodzie lub w mikrofalówce jest również dozwolone, ale wymaga większej uwagi, aby nie doprowadzić do częściowego gotowania. Warto również zwrócić uwagę, że odpowiednio rozmrożone mięso zachowuje lepszą teksturę i soczystość po ugotowaniu, co jest szczególnie istotne w przypadku rosołu, gdzie smak i konsystencja są kluczowe. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami instytucji zajmujących się bezpieczeństwem żywności oraz standardami kulinarnymi.

Pytanie 3

Największą ilość kwasu szczawiowego zawierają:

A. rukola, karczoch

B. szpinak, rabarbar

C. roszponka, fenkuł

D. endywia, boćwina

Wybór innych odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia, które rośliny zawierają kwas szczawiowy. Roszponka i fenkuł, które występują w pierwszej odpowiedzi, charakteryzują się niską zawartością kwasu szczawiowego, co czyni je zalecanymi w diecie osób unikających tego związku. Rukola i karczoch, wskazane w drugiej odpowiedzi, również nie mają tak wysokiego poziomu kwasu szczawiowego jak szpinak czy rabarbar, co może prowadzić do błędnych przekonań na temat ich właściwości zdrowotnych. Endywia oraz boćwina z kolejnej odpowiedzi również są raczej ubogie w kwas szczawiowy. Typowym błędem jest generalizowanie na temat zawartości składników odżywczych jedynie na podstawie znanych właściwości jednej rośliny, co może prowadzić do mylnych wniosków. W związku z tym, kluczowe jest zrozumienie, że nie wszystkie warzywa są sobie równe pod względem składników odżywczych. Dla osób zainteresowanych zdrowym odżywianiem i dietą bogatą w składniki odżywcze, istotne jest nie tylko poszukiwanie zdrowych produktów, ale także ich zróżnicowanie i umiejętność oceny ich właściwości, co pozwala na uniknięcie negatywnych skutków zdrowotnych.

Pytanie 4

Paprykarz z kurczaka to danie

A. gotowanie

B. zapiekane

C. pieczenie

D. duszenie

Paprykarz z kury to potrawa, która jest przygotowywana poprzez duszenie, co oznacza, że składniki są gotowane w niewielkiej ilości płynu w zamkniętym naczyniu. Proces duszenia zapewnia, że mięso oraz warzywa zachowują swoje naturalne soki i aromaty, co przekłada się na intensywny smak i delikatną konsystencję potrawy. W praktyce, duszenie kury pozwala na uzyskanie wyjątkowego efektu, ponieważ wolne gotowanie w niskiej temperaturze sprzyja rozkładowi tkanki mięśniowej, co skutkuje kruchym i soczystym mięsem. Dodatkowo, duszenie to technika kulinarna, która jest zgodna z zasadami zdrowego gotowania, ponieważ nie wymaga dodawania dużej ilości tłuszczu. Zastosowanie tej metody w przypadku paprykarza sprawia, że danie nabiera głębi smaku, co jest istotne w kuchni regionalnej, w której smak i aromat są kluczowe. Warto również zauważyć, że duszenie pozwala na łatwe łączenie różnych składników, co czyni to danie wszechstronnym i łatwym do modyfikacji według indywidualnych upodobań.

Pytanie 5

Jaka technika gotowania powoduje zmianę naturalnej barwy brokułów na oliwkowo-brunatną?

A. Z dodatkiem soli i cukru

B. W małej ilości wody

C. Od wrzącej wody

D. Z dodatkiem cukru i masła

Istnieje wiele błędnych podejść do gotowania brokułów, które mogą prowadzić do zmiany ich naturalnej barwy oraz obniżenia wartości odżywczej. Metoda gotowania z dodatkiem cukru i masła, choć popularna w niektórych przepisach, nie jest odpowiednia do zachowania oryginalnego koloru brokułów. Cukier i tłuszcz mogą prowadzić do karmelizacji, co zmienia zarówno smak, jak i kolor warzyw. Niekorzystne do zmiany barwy brokułów jest również gotowanie ich w wodzie wrzącej. Długość czas gotowania w takiej metodzie może prowadzić do nadmiernego rozkładu chlorofilu, co skutkuje utratą intensywnej zieleni i pojawieniem się oliwkowo-brunatnych odcieni. Podobną sytuację mamy w przypadku gotowania z dodatkiem soli i cukru. Choć sól może wspomagać smak, nadmiar soli w połączeniu z cukrem również przyczynia się do reakcji chemicznych zmieniających kolor warzyw. Prawidłowe gotowanie brokułów wymaga zrozumienia procesów chemicznych, takich jak denaturacja białek i rozkład enzymów, które są kluczowe dla zachowania estetyki i wartości odżywczych potraw. Warto pamiętać, że dobre praktyki kulinarne, takie jak szybkie gotowanie na parze czy blanszowanie, są kluczem do osiągnięcia pożądanego efektu wizualnego oraz smakowego.

Pytanie 6

Który produkt spożywczy ma w 100 g najwyższą zawartość sacharozy?

A. Cukier rafinowany

B. Lody mleczne

C. Suszone morele

D. Słodzone mleko

Cukier rafinowany to substancja, która w przetworzonej formie zawiera niemal 100 g sacharozy na 100 g produktu. Sacharoza jest dwucukrem, zbudowanym z glukozy i fruktozy, i stanowi główny składnik cukru stołowego. W kontekście standardów żywieniowych, cukier rafinowany jest często używany w przemyśle spożywczym do słodzenia napojów, wypieków oraz jako konserwant w przetworach owocowych. Warto zauważyć, że jego wysoka zawartość sacharozy sprawia, że jest on nieodłącznym elementem diety w wielu kulturach, pomimo że nadmierna konsumpcja tego składnika może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak otyłość czy cukrzyca. Stosowanie cukru rafinowanego powinno być umiarkowane, a jego substytucja naturalnymi słodzikami, takimi jak miód czy syropy z agawy, może być korzystna. Warto też pamiętać o obowiązujących normach dotyczących poziomu spożycia cukrów dodanych, co podkreśla znaczenie świadomego podejścia do diety.

Pytanie 7

Jakie powinny być idealne warunki temperaturowe dla przechowywania mrożonej żywności w zamrażarkach?

A. -18 do -20 °C

B. -2 do -5 °C

C. -5 do -10 °C

D. -12 do -16 °C

Temperatura w zakresie -18 do -20 °C jest uznawana za optymalną do przechowywania mrożonej żywności, ponieważ pozwala na skuteczne utrzymanie jakości produktów oraz minimalizowanie ryzyka rozwoju bakterii i psucia się żywności. Przy takiej temperaturze proces krystalizacji wody w żywności jest spowolniony, co zmniejsza ryzyko uszkodzenia komórek żywności i w efekcie pomaga w zachowaniu jej wartości odżywczych oraz tekstury. Przykłady zastosowania to umieszczanie mięsa, ryb, warzyw czy gotowych posiłków w zamrażarkach utrzymujących tę temperaturę, co pozwala na długoterminowe przechowywanie bez utraty jakości. Warto również zwrócić uwagę, że wiele organizacji zajmujących się bezpieczeństwem żywności, w tym USDA i EFSA, zaleca tę temperaturę jako standard do przechowywania mrożonek. Dlatego, aby zapewnić bezpieczeństwo i jakość żywności, ważne jest, aby użytkownicy zamrażarek regularnie kontrolowali temperaturę i dostosowywali ustawienia, jeśli to konieczne.

Pytanie 8

Jaką metodę oceny jakości potrawy wykorzystuje kucharz podczas próbowania przygotowanego dania?

A. Gastronomiczną

B. Organoleptyczną

C. Sensoryczną

D. Konsumencką

Odpowiedzi 'Gastronomiczną', 'Konsumencką' i 'Sensoryczną' nie są do końca trafione w kontekście oceniania potraw. Ocena gastronomiczna to raczej szerokie pojęcie, które może dotyczyć wielu aspektów jedzenia, ale nie skupia się konkretnie na tym, co czuje kucharz oceniając danie. Ocena konsumencka jest ważna, bo dotyczy opinii klientów, ale to nie jest to samo, co proces tworzenia potrawy. No i ocena sensoryczna, mimo że brzmi podobnie do organoleptycznej, to nie jest terminik, którego się używa w gastronomii przy ocenianiu potraw w czasie ich przygotowywania. Jak ktoś pomyli terminy, to mogą się pojawić nieporozumienia dotyczące tego, jak oceniamy jakość żywności. W branży gastronomicznej ważne jest, żeby każdy wiedział, jakie metody oceny są stosowane, bo to ma wpływ na końcowy produkt, a nawet na to, jak klienci postrzegają jakość potraw.

Pytanie 9

Która z procedur nie gwarantuje bezpieczeństwa zdrowotnego przygotowywanych potraw w lokalu gastronomicznym?

A. Wydawanie surowców z magazynu zgodnie z zasadą FIFO (pierwsze przyszło - pierwsze wyszło)

B. Nadzorowanie temperatur wewnętrznych potraw smażonych z mięsa, drobiu, ryb

C. Nadzorowanie temperatur przechowywania surowców oraz półproduktów

D. Mycie oraz dezynfekcja rąk po wstępnej obróbce zanieczyszczonych

Wszystkie inne odpowiedzi, dotyczące monitorowania temperatur czy mycia rąk, jednoznacznie odnoszą się do fundamentalnych praktyk zapewniających bezpieczeństwo żywności. Monitorowanie temperatur wewnątrz potraw smażonych z mięsa, drobiu oraz ryb jest kluczowe dla eliminacji patogenów, które mogą powodować zatrucia pokarmowe. Wysoka temperatura gotowania jest niezbędna do zlikwidowania bakterii, takich jak Salmonella czy E. coli, które mogą być obecne w surowym mięsie. Z drugiej strony, monitorowanie temperatur przechowywania surowców i półproduktów również ma istotne znaczenie, ponieważ niewłaściwe warunki mogą prowadzić do namnażania się niebezpiecznych mikroorganizmów. Ważnym aspektem jest także higiena osobista pracowników, a mycie i dezynfekcja rąk po obróbce wstępnej brudnej zapobiega przenoszeniu zanieczyszczeń na gotowe potrawy. Błędne jest myślenie, że sama organizacja wydawania surowców ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa zdrowotnego potraw bez uwzględnienia pełnego procesu przygotowania i przestrzegania higieny. W rzeczywistości, zaniedbanie któregokolwiek z tych elementów może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych dla konsumentów.

Pytanie 10

Na podstawie danych z tabeli określ koszt produkcji 25 porcji krokietów z pieczarek.

Lp	Nazwa produktu	Ilość na 5 porcji krokietów z pieczarkami [kg]	Cena 1 kg [zł]
1.	Pieczarki	0,50	9,00
2.	Cebula	0,10	2,00
3.	Bułka tarta	0,20	4,00
4.	Jaja	1 szt.	0,50 (1szt)
5.	Olej	0,4	10,00

A. 25,00 zł

B. 50,00 zł

C. 75,00 zł

D. 10,00 zł

Odpowiedzi 25,00 zł, 75,00 zł i 10,00 zł są nieprawidłowe z kilku istotnych powodów. Koszt 25,00 zł mógłby sugerować, że koszt produkcji 5 porcji wynosi 5,00 zł, co byłoby w praktyce mało realistyczne, biorąc pod uwagę standardowe ceny składników wykorzystywanych w produkcji krokietów. Takie oszacowanie może wynikać z lekceważenia kosztów surowców lub ich niepełnego uwzględnienia w obliczeniach. Odpowiedź 75,00 zł z kolei zakłada, że koszt produkcji rośnie w sposób nieproporcjonalny, co jest błędnym założeniem, ponieważ w przypadku stałej ceny za jednostkę produkcji, koszty powinny rosnąć proporcjonalnie do liczby porcji. Ostatnia odpowiedź, 10,00 zł, sugeruje, że całkowity koszt byłby zaniżony o 40,00 zł, co jest niezgodne z rzeczywistością rynkową, w której ceny składników są znacznie wyższe niż wartości sugerowane w tej odpowiedzi. Tego typu błędy myślowe, takie jak niedoszacowanie kosztów lub niewłaściwe zastosowanie zasady proporcjonalności, mogą prowadzić do znacznych strat finansowych w działalności gastronomicznej, dlatego tak ważne jest zrozumienie mechanizmów związanych z obliczaniem kosztów produkcji. Właściwe podejście do kalkulacji kosztów jest kluczowe dla sukcesu biznesu, a znajomość realiów rynkowych i umiejętność precyzyjnego wyliczania kosztów pozwala na podejmowanie bardziej świadomych decyzji operacyjnych.

Pytanie 11

Aby osiągnąć odpowiednie cechy organoleptyczne potrawy, należy

A. befsztyk wołowy solić pod koniec smażenia

B. śmietankę poddać liofilizacji

C. bryzol wieprzowy spryskać octem

D. eskalopki pokryć żelatyną

Solenie befsztyku wołowego pod koniec smażenia jest praktyką uznawaną za najlepszą w gastronomii. Gdy sól jest dodawana na początku, może powodować, że mięso traci wilgoć, co prowadzi do suchej konsystencji potrawy. Podczas smażenia, sól sprawia, że białka w mięsie zaczynają się ścinać, co dodatkowo przyspiesza utratę soków. Solenie na końcu pozwala na lepsze zachowanie soczystości oraz podkreślenie naturalnych walorów smakowych mięsa. Dodatkowo, aby osiągnąć optymalną teksturę i smak, warto pamiętać o odpowiedniej temperaturze smażenia, co również wpływa na uzyskanie pożądanych walorów organoleptycznych. Przykładem może być użycie soli morskiej lub gruboziarnistej, która lepiej przylega do powierzchni mięsa i wspomaga proces karmelizacji, tworząc apetyczną skórkę. W kontekście standardów kulinarnych, ścisłe przestrzeganie tych zasad może znacznie poprawić jakość serwowanych dań.

Pytanie 12

Serowy budyń powinien być serwowany

A. w szklanym naczyniu.

B. w kompotierce.

C. w pucharku.

D. na talerzyku deserowym.

Podawanie budyniu z sera w szklanej salaterce może wprowadzać zamieszanie, gdyż to naczynie nie jest typowe dla deserów. Szklane salaterki zazwyczaj służą do serwowania sałatek lub potraw, które wymagają większej przestrzeni, co utrudnia degustację małych porcji. Kompotierka, mimo że może wydawać się odpowiednia, jest przeznaczona głównie do serwowania kompotów i owoców, podczas gdy budyń z sera zasługuje na bardziej eleganckie naczynie. Talerzyk deserowy, jako standard w gastronomii, jest idealnym rozwiązaniem, które nie tylko podkreśla walory estetyczne dania, ale również zapewnia praktyczność w podaniu. Zastosowanie pucharka, choć może być atrakcyjne, jest bardziej związane z serwowaniem lodów czy kremów, a niekoniecznie budyniu, który powinien mieć wyraźne miejsce na talerzu. Niewłaściwy wybór naczyń może prowadzić do obniżenia jakości doświadczenia kulinarnego oraz wprowadzać chaos w serwowaniu potraw, co jest sprzeczne z zasadami sztuki kulinarnej. Umiejętność doboru odpowiednich naczyń jest kluczowa w profesjonalnej gastronomii i wpływa na odbiór posiłku przez gości.

Pytanie 13

Rozwałkowanie ciasta podstawowego z ciastem maślanym wiąże się z uzyskaniem ciasta

A. ptysiowego

B. drożdżowego

C. biszkoptowego

D. francuskiego

W przypadku niepoprawnych odpowiedzi warto zrozumieć, dlaczego takie podejścia są mylne. Ciasto ptysiowe, na przykład, powstaje na bazie ciasta parzonego, które wymaga gotowania składników w wodzie lub mleku przed dodaniem mąki. Proces ten różni się znacznie od wałkowania ciasta maślanego, które nie angażuje gotowania. Z kolei ciasto biszkoptowe nie ma w ogóle w składzie masła, co czyni je całkowicie nieodpowiednim do laminowania. Biszkopt jest za to lepszym wyborem, gdy chcemy uzyskać lekką i puszystą strukturę, ale nie poprzez wałkowanie, a przez ubijanie jajek i delikatne łączenie składników. W końcu, ciasto drożdżowe opiera się na fermentacji, która dodaje mu objętości przez wydzielanie dwutlenku węgla, co diametralnie różni się od techniki laminowania ciasta francuskiego, które nie wymaga drożdży. Typowym błędem w myśleniu jest mieszanie różnych technik piekarskich, które opierają się na odmiennych procesach chemicznych i fizycznych. Kluczowe jest zrozumienie, że różne rodzaje ciast wymagają unikalnych podejść i metod, które powinny być stosowane zgodnie z ich specyfiką.

Pytanie 14

Jaki sposób organizacji miejsca pracy przy przygotowywaniu potraw jest zgodny z zasadami, gdy miejsce pracy znajduje się w centralnej części stanowiska?

A. Po lewej stronie - surowce/półprodukty, wyroby gotowe; po prawej - naczynia na odpady, narzędzia; w górnej części stanowiska: przyprawy, dodatki

B. Po lewej stronie - surowce/półprodukty; po prawej - naczynia na odpady, półprodukty/wyroby gotowe; w górnej części stanowiska: przyprawy, dodatki, narzędzia

C. Po lewej stronie - narzędzia; po prawej - naczynia na odpady; w górnej części stanowiska: surowce/półprodukty/wyroby gotowe, przyprawy, dodatki

D. Po lewej stronie - naczynia na odpady; przyprawy, dodatki; po prawej - narzędzia, surowce/półprodukty, wyroby gotowe; w górnej części stanowiska: przyprawy, dodatki

Nieprawidłowe odpowiedzi często wskazują na nieefektywne rozmieszczenie elementów w kuchni, co może prowadzić do chaosu i obniżenia jakości przygotowywanych potraw. Umieszczanie narzędzi w lewym sektorze, jak sugerują niektóre odpowiedzi, odwraca uwagę od najważniejszych składników, co może prowadzić do opóźnień w procesie przygotowywania dań. Podobnie, umieszczanie naczyń na odpady w pobliżu surowców jest niezgodne z zasadami higieny, ponieważ zwiększa ryzyko kontaminacji żywności. W profesjonalnych kuchniach kluczowe jest, aby surowce były łatwo dostępne i zorganizowane w sposób umożliwiający szybką pracę, co wpływa na efektywność i jakość końcowego produktu. Ponadto, brak odpowiedniej organizacji stanowiska może prowadzić do bałaganu, co z kolei jest niebezpieczne i może skutkować wypadkami w kuchni. Pominięcie właściwego rozmieszczenia przypraw i dodatków w centralnej części stanowiska obniża wydajność pracy, ponieważ kucharz musi marnować czas na szukanie niezbędnych składników. Osoby pracujące w gastronomii powinny być świadome tych zasad, aby unikać błędów, które mogą negatywnie wpłynąć na efektywność ich pracy oraz na jakość serwowanych potraw.

Pytanie 15

Przyprawy, które mają właściwości barwiące potrawy, to:

A. oregano, kardamon

B. kurkuma, szafran

C. imbir, jałowiec

D. estragon, anyż

Kurkuma i szafran to przyprawy, które mają zdolność do barwienia potraw, co jest wynikiem obecności w ich składzie substancji barwiących. Kurkuma, znana również jako 'żółty korzeń', zawiera kurkuminę, która nadaje charakterystyczny złoty kolor potrawom, szczególnie w daniach takich jak curry czy ryż. Szafran, z kolei, pozyskiwany z kwiatów krokusa, jest jedną z najdroższych przypraw na świecie, a jego intensywny, czerwono-żółty pigment, związany z obecnością krocyny, potrafi wyczarować wyjątkowe kolory w potrawach. Dzięki tym właściwościom, zarówno kurkuma, jak i szafran są stosowane nie tylko dla poprawy estetyki dań, ale również dla ich potencjalnych właściwości zdrowotnych, takich jak działanie przeciwzapalne i przeciwutleniające. W praktyce kulinarnej, ich zastosowanie jest szerokie – kurkuma często dodawana jest do dań wegetariańskich, a szafran do risotto czy zup, co potwierdza ich znaczenie w sztuce kulinarnej i przemysłowej.

Pytanie 16

Jaką metodę należy wykorzystać do zagęszczania zupy krem?

A. podprawę zacieraną.

B. posypywanie.

C. zasmażkę III stopnia.

D. glazurowanie.

Podprawa zacierana to naprawdę fajny sposób na zagęszczanie zup krem. Co to znaczy? To po prostu mieszanka mąki i masła, którą dodajesz do gorącego płynu. Działa to tak, że zupa staje się gładka i ma super konsystencję. Jeśli robisz np. zupę krem z dyni albo brokułów, to podprawa zacierana naprawdę robi robotę, bo potrafi nadać aksamitność. Pamiętaj, że kluczem jest dobrze zrumienić mąkę na maśle, bo dzięki temu zupa nie ma mącznego smaku, a dodatkowo zyskuje aromat. Takie działania są zgodne z kulinarnymi zasadami, które mówią, że zagęszczacze powinny nie tylko gęstość poprawiać, ale też smak potrawy wzbogacać.

Pytanie 17

Jaką metodę należy wybrać do aseptycznego pakowania i utrwalania płynnych produktów?

A. Wsypanie cukru

B. Podgrzewanie

C. Zamrażanie

D. Sterylizacja

Wybieranie cukru jako metody konserwacji płynów to dość powszechny mit. Wiele osób myśli, że dodanie cukru wystarczy, żeby żywność była bezpieczna. Chociaż cukier ma takie osmotyczne właściwości, które mogą hamować rozwój niektórych bakterii, to nie jest wystarczające. Wiele grzybów i bakterii potrafi się rozwijać w słodkim środowisku, więc to nie jest skuteczna metoda. Gotowanie, chociaż działa w wielu przypadkach, czasami nie osiąga potrzebnej temperatury, co może być niebezpieczne. A zamrażanie? To spowalnia mikroorganizmy, ale ich całkowicie nie eliminuje, więc po rozmrożeniu mogą być problemy. Konserwowanie płynów wymaga sprawdzonych metod, jak sterylizacja, które są zgodne z normami i gwarantują bezpieczeństwo. Ważne jest, żeby rozumieć, że każda z tych metod ma swoje ograniczenia i trzeba być świadomym ich skuteczności i potencjalnych zagrożeń.

Pytanie 18

Produkty mięsne z wołowiny po zjedzeniu stanowią źródło pełnowartościowego białka, witamin z grupy B, substancji ekstrakcyjnych oraz

A. błonnika

B. żelaza

C. glukozy

D. wapnia

Odpowiedź 'żelazo' jest rzeczywiście trafna. Mięso wołowe to jedno z najlepszych źródeł żelaza hemowego, które nasz organizm znacznie lepiej wchłania niż żelazo z roślin. To żelazo jest kluczowe, bo pomaga w produkcji hemoglobiny, czyli tej substancji, która transportuje tlen w ciele. Niskie poziomy żelaza mogą prowadzić do anemii, co może objawiać się zmęczeniem czy osłabieniem. Dlatego warto w diecie mieć takie rzeczy jak steki czy burgery, by dostarczyć sobie odpowiednią ilość tego składnika. Fajnie jest łączyć wołowinę z warzywami bogatymi w witaminę C, bo to poprawia wchłanianie żelaza. Rekomendacje mówią, że dorośli powinni spożywać od 8 do 18 mg żelaza dziennie, w zależności od tego, czy są mężczyznami czy kobietami oraz od stanu zdrowia. Ciekawostka – dobrze jest stawiać na mięso z odpowiednich hodowli, co jest zgodne z ekologicznymi trendami.

Pytanie 19

Wskaż dodatek, którego nie powinno się używać do serwowania czystego barszczu czerwonego?

A. Paluchy serowe

B. Krokiety z mięsem

C. Uszka z grzybami

D. Ryż na sypko

Ryż na sypko to dodatek, który nie jest tradycyjnie serwowany z barszczem czerwonym czystym. Barszcz czerwony, będący jednym z fundamentów polskiej kuchni, ma swoją specyfikę, a jego smak i aromat najlepiej podkreślają inne, bardziej uznawane dodatki, takie jak uszka z grzybami czy krokiety. W polskiej tradycji kulinarnej ryż na sypko traktowany jest raczej jako dodatek do dań mięsnych lub warzywnych, a nie do zup. Dodatki powinny harmonizować z głównym daniem, a ryż, mając neutralny smak, nie wprowadza istotnych wartości smakowych do barszczu, co jest kluczowe dla jego pełnej degustacji. Dobrym przykładem do serwowania barszczu są uszka, które z ich intensywnym smakiem grzybów i delikatnym ciastem doskonale uzupełniają aromaty czystego barszczu. Warto również wspomnieć o paluchach serowych, które stanowią chrupiący akcent, idealnie kontrastując z płynnością zupy.

Pytanie 20

Wskaż metodę usuwania resztek pokarmowych zalecaną w zmywalniach naczyń stołowych, która nie wymaga montażu dodatkowych urządzeń.

A. Transport resztek poprzez kompaktor

B. Rozdrabnianie przy użyciu urządzenia rozdrabniającego

C. Zbieranie resztek do zamykanych pojemników

D. Emulgacja i usuwanie za pomocą młynka koloidalnego

Zbieranie resztek do zamykanych pojemników to najczęściej zalecany sposób zarządzania odpadami pokonsumpcyjnymi w zmywalniach naczyń stołowych. Taki system nie wymaga instalacji dodatkowych urządzeń, co czyni go bardziej dostępnym i ekonomicznym rozwiązaniem. Użycie zamykanych pojemników pozwala na skuteczne zbieranie resztek, minimalizując ryzyko zanieczyszczenia środowiska oraz nieprzyjemnych zapachów. Dodatkowo, takie pojemniki mogą być łatwo transportowane do miejsca, gdzie odpady będą poddane dalszej obróbce, np. kompostowaniu lub utylizacji. W praktyce, restauracje i hotele często wdrażają ten sposób, aby zwiększyć efektywność operacyjną oraz dbać o standardy sanitarno-epidemiologiczne, które wymagają, aby resztki jedzenia były odpowiednio zbierane i przechowywane. Stosowanie zamykanych pojemników jest zgodne z zaleceniami dotyczących zarządzania odpadami w branży gastronomicznej, co przyczynia się do zrównoważonego rozwoju oraz efektywnego zarządzania zasobami.

Pytanie 21

Jaką wartość ma koszt jednostkowy obiadu z 5% ryczałtem na przyprawy, jeśli całkowity koszt 60 obiadów (bez ryczałtu) wynosi 600,00 zł?

A. 9,50 zł

B. 9,00 zł

C. 10,50 zł

D. 10,00 zł

W odpowiedziach, które nie są poprawne, można dostrzec kilka typowych błędów w obliczeniach oraz myśleniu logicznym. Na przykład, odpowiedzi 9,00 zł i 9,50 zł mogą sugerować, że nie uwzględniono ryczałtu na przyprawy w całkowitym koszcie, co jest kluczowe w analizie kosztów obiadu. Ignorowanie dodatkowych wydatków, takich jak przyprawy, prowadzi do niedoszacowania rzeczywistych kosztów produkcji dania. Co więcej, odpowiedź 10,00 zł, choć bliska, nie jest całkowicie dokładna, ponieważ nie uwzględnia ryczałtu na przyprawy, który jest istotnym elementem kosztów w branży gastronomicznej. Ryczałt na przyprawy powinien być zawsze uwzględniany w kalkulacji kosztów, aby uzyskać pełny obraz wydatków związanych z przygotowaniem posiłków. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego zarządzania kosztami w restauracji. W praktyce, precyzyjne obliczenia kosztów oraz ich składników mogą mieć znaczący wpływ na rentowność lokalu gastronomicznego, dlatego ważne jest, aby zawsze brać pod uwagę wszystkie elementy kosztów, a nie tylko te najbardziej oczywiste. Użytkownicy powinni zwracać uwagę na to, aby dokładnie analizować wszystkie wydatki związane z przygotowaniem dań, co pozwoli im na lepsze zarządzanie budżetem oraz cenami oferowanych potraw.

Pytanie 22

Czerwone wino nie powinno być serwowane do

A. stęka z dzika

B. sztufady wołowej

C. kaczki duszonej

D. pstrąga z wody

Czerwone wino do pstrąga z wody to niezbyt dobry pomysł, i to z kilku powodów. Po pierwsze, ma wyraźniejsze taniny, co może sprawić, że zdominuje subtelny smak ryby. To może prowadzić do zabicia smaku całego dania, co jest sprzeczne z tym, co powinniśmy robić w kuchni. Na przykład, kaczka duszona dobrze się komponuje z czerwonym winem z racji jej mięsności. Inne potrawy, jak sztufada wołowa, także potrzebują czerwonego wina, bo te intensywne smaki świetnie się uzupełniają. Ważne jest, żeby dobierać wina do potraw wg ich charakterystyki, a nie kierując się mitami. Oczywiście, klasyczna zasada 'białe do ryby, czerwone do mięsa' jest popularna, ale trzeba pamiętać, że można ją modyfikować, biorąc pod uwagę konkretne składniki i przyprawy. Finalnie, dobór wina powinien wzmacniać smak dania, a nie go przyćmiewać.

Pytanie 23

Nadzór nad temperaturą pieczonego mięsa ma na celu usunięcie ryzyk związanych z obecnością w produkcie

A. ciał obcych

B. pestycydów

C. drobnoustrojów

D. metali ciężkich

Monitorowanie temperatury pieczonego mięsa jest kluczowym elementem zapewnienia bezpieczeństwa żywności, szczególnie w kontekście eliminacji drobnoustrojów. W trakcie obróbki termicznej, odpowiednia temperatura wewnętrzna mięsa jest niezbędna, aby zabić potencjalnie niebezpieczne bakterie, takie jak Salmonella czy E. coli. Zgodnie z zaleceniami instytucji takich jak Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) oraz Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA), mięso powinno być gotowane do określonej temperatury, aby zapewnić, że wszystkie patogeny zostały skutecznie zneutralizowane. Na przykład, wieprzowina powinna być gotowana do minimum 71°C. Monitorowanie temperatury można przeprowadzać za pomocą termometrów kuchennych, co jest standardową praktyką w gastronomii oraz w domowych warunkach. Ponadto, odpowiednie przechowywanie i przygotowywanie mięsa, w tym unikanie krzyżowego skażenia, również przyczynia się do zminimalizowania ryzyka obecności drobnoustrojów. Dobre praktyki higieniczne w kuchni są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 24

Co należy zrobić w pierwszej kolejności, gdy kucharz skaleczy się w rękę?

A. podać lek przeciwbólowy

B. unieruchomić rękę

C. doraźnie zabezpieczyć ranę

D. powiadomić pogotowie ratunkowe

Doraźne zabezpieczenie rany jest kluczowym pierwszym krokiem w przypadku skaleczenia, zwłaszcza w środowisku kuchennym, gdzie ryzyko infekcji i dalszego uszkodzenia tkanek jest znaczne. Po pierwsze, należy opłukać ranę pod bieżącą wodą, aby usunąć zanieczyszczenia, a następnie nałożyć na nią czysty opatrunek, co pozwoli na minimalizację kontaktu z bakteriami. W sytuacji, gdy krwawienie jest intensywne, warto zastosować ucisk, aby zatrzymać krwawienie, a jeśli to konieczne, można również unieść ranioną kończynę. Przestrzeganie zasad pierwszej pomocy, takich jak te zawarte w wytycznych American Heart Association, podkreśla wagę natychmiastowego działania w przypadku urazów. Zabezpieczenie rany zmniejsza ryzyko zakażeń, co jest szczególnie istotne w kontekście zdrowia i bezpieczeństwa zarówno kucharza, jak i konsumentów. Warto również zwrócić uwagę na regularne szkolenia pracowników w zakresie pierwszej pomocy, aby umieli szybko reagować w sytuacjach awaryjnych.

Pytanie 25

Tłuszcze, które mają najkrótszy czas przydatności do spożycia w odpowiednich warunkach, to

A. smazany tłuszcz wieprzowy

B. olej z nasion słonecznika

C. masło śmietankowe

D. margaryna na bazie mleka

Masło śmietankowe to produkt o najkrótszym okresie przechowywania w porównaniu do innych wymienionych tłuszczów, co jest związane z jego składem oraz zawartością wody. W przeciwieństwie do smalcu wieprzowego, oleju słonecznikowego czy margaryny mlecznej, które mają bardziej stabilne właściwości przechowalnicze, masło zawiera około 15-20% wody, co sprzyja rozwojowi mikroorganizmów i sprawia, że jest bardziej podatne na psucie. W praktycznych zastosowaniach, masło śmietankowe powinno być przechowywane w chłodnym, ciemnym miejscu, a po otwarciu należy je spożyć w ciągu kilku tygodni, aby uniknąć utleniania tłuszczy oraz zmian w smaku. W branży spożywczej zaleca się również stosowanie zasad FIFO (First In, First Out), aby zapewnić świeżość produktów. Warto również pamiętać, że wytwarzanie masła śmietankowego zgodnie z normami HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points) pomaga w minimalizacji ryzyka związanych z jakością i bezpieczeństwem żywności.

Pytanie 26

Jakie odpady stanowią zagrożenie dla środowiska?

A. Butelki szklane i słoiki

B. Papier i tektura

C. Obierki z owoców i ziemniaków

D. Baterie oraz świetlówki

Baterie i świetlówki to odpady, które są szczególnie niebezpieczne dla środowiska. Zawierają one substancje toksyczne, takie jak ołów, rtęć i kadm, które mogą przenikać do gleby i wód gruntowych, powodując poważne zanieczyszczenia. Właściwe zarządzanie tymi odpadami jest kluczowe dla ochrony zdrowia ludzi oraz ekosystemów. Przykładowo, w wielu krajach wprowadzono przepisy regulujące zbieranie i recykling baterii, które wymagają ich oddawania w specjalnych punktach zbiórki. Świetlówki, z uwagi na zawartość rtęci, powinny być również przekazywane do punktów zbiórki, a nie wyrzucane do zwykłego kontenera na odpady. Ponadto, organizacje takie jak Ecolamp i Związek Producentów Sprzętu Oświetleniowego prowadzą kampanie edukacyjne w celu zwiększenia świadomości społecznej na temat właściwego postępowania z tymi odpadami. Przestrzeganie tych zasad jest częścią odpowiedzialnego podejścia do ochrony środowiska.

Pytanie 27

Resztki talerzowe powinny być składowane

A. w magazynie odpadów

B. w przedmagazynie

C. w rozdzielni kelnerskiej

D. w kuchni zimnej

Właściwe gromadzenie resztek talerzowych jest kluczowym elementem zarządzania odpadami w branży gastronomicznej. Odpowiedź wskazująca na magazyn odpadów jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi standardami higieny i ochrony środowiska, resztki jedzenia powinny być składowane w odpowiednich miejscach przeznaczonych do zbierania i segregacji odpadów. Magazyn odpadów powinien być wyposażony w kontenery przystosowane do różnych typów odpadów, co pozwala na ich późniejsze przetwarzanie lub utylizację. W praktyce, resztki talerzowe powinny być oddzielane od innych rodzajów odpadów, aby zminimalizować ryzyko zakażeń i nieprzyjemnych zapachów, a także zwiększyć efektywność recyklingu. W wielu restauracjach wprowadzono systemy segregacji, które pozwalają na ograniczenie marnotrawstwa żywności oraz wspierają zrównoważony rozwój, co jest zgodne z globalnymi trendami wsparcia dla ochrony środowiska. Dobre praktyki branżowe zalecają również regularne opróżnianie i czyszczenie kontenerów do zbierania odpadów, aby zapewnić ich higieniczność i zapobiegać rozprzestrzenianiu się nieprzyjemnych zapachów.

Pytanie 28

Przygotować kawę w ekspresie i przelać do podgrzanej filiżanki. Śmietankę należy podgrzać i serwować w oddzielnym dzbanuszku. Cukier podać w cukierniczce. Na podstawie powyższego opisu, jaką kawę należy przygotować?

A. kawę mocha

B. kawę latte

C. kawę po turecku

D. kawę po wiedeńsku

Wybór kawy po turecku jest nieodpowiedni ze względu na różnice w metodzie parzenia oraz składnikach. Kawa po turecku jest tradycyjnie przygotowywana przy użyciu drobno mielonej kawy, która jest gotowana w specjalnym naczyniu zwanym cezve. Tak przygotowana kawa nie jest serwowana z dodatkami, jak śmietanka czy cukier w oddzielnych naczyniach. W praktyce, kawa po turecku podawana jest z dodatkiem cukru w samym napoju, co znacznie różni się od podania kawy po wiedeńsku. Kawa mocha to inny typ napoju, który łączy espresso z gorącym mlekiem i czekoladą, co nie pasuje do opisanego sposobu podania. Z kolei kawa latte, będąca połączeniem espresso i spienionego mleka, nie uwzględnia podawania śmietanki w osobnym dzbanuszku, co jest kluczowe w kawie po wiedeńsku. Zrozumienie tych różnic jest istotne, aby poprawnie klasyfikować różne rodzaje kaw i ich właściwe sposoby serwowania, co jest fundamentalne dla każdej osoby pracującej w branży gastronomicznej.

Pytanie 29

Zupy serwuje się w talerzach głębokich

A. podprawiane z makaronem

B. kremy z groszkiem ptysiowym

C. czyste z pasztecikami

D. specjalne: rakową, żółwiową

Odpowiedź 'podprawiane z makaronem' jest poprawna, ponieważ głębokie talerze są najczęściej używane do podawania zup, które mają nieco gęstszą konsystencję i zawierają różnorodne składniki, takie jak makaron. Zupy podprawiane z makaronem, np. zupa pomidorowa z makaronem lub rosół z kluskami, doskonale komponują się z głębokimi naczyniami, umożliwiając łatwe nabieranie zarówno płynnej części, jak i stałych dodatków. W profesjonalnych kuchniach, stosowanie odpowiednich naczyń do serwowania potraw jest kluczowe dla estetyki oraz funkcjonalności podania. Głębokie talerze przyczyniają się do lepszego utrzymywania temperatury zupy, co jest istotne dla doświadczeń kulinarnych gości. Warto również wspomnieć, że w gastronomii dużą wagę przykłada się do standardów, które sugerują oryginalne i tradycyjne podanie zup w talerzach głębokich, co podkreśla ich charakter i bogactwo smakowe.

Pytanie 30

Jakiego rodzaju nóż jest najbardziej odpowiedni do filetowania ryb?

A. Nóż do filetowania

B. Nóż do mięsa

C. Nóż do sera

D. Nóż do chleba

Nóż do filetowania to specjalistyczne narzędzie kuchenne, które zostało zaprojektowane z myślą o precyzyjnym oddzielaniu mięsa ryby od jej szkieletu oraz skóry. Charakteryzuje się długą, wąską i elastyczną klingą, co pozwala na dokładne prowadzenie ostrza wzdłuż kręgosłupa ryby czy pod jej skórą. Elastyczność ostrza jest kluczowa, ponieważ umożliwia ono łatwe manewrowanie, co jest niezbędne przy filetowaniu. W branży gastronomicznej, posługiwanie się odpowiednim nożem jest nie tylko kwestią efektywności, ale również standardem jakości pracy. Profesjonalni kucharze doceniają, jak odpowiednie narzędzie może wpływać na jakość przygotowywanych dań oraz na szybkość pracy w kuchni. Nóż do filetowania to nieodzowny element wyposażenia każdej profesjonalnej kuchni, gdzie serwowane są dania rybne. Używając tego narzędzia, można uzyskać idealnie gładkie i równomierne filety, co jest szczególnie ważne przy serwowaniu potraw wysokiej jakości.

Pytanie 31

Jakiego sprzętu, poza talerzykiem, należy użyć do przygotowania jaj poszetowych?

A. Garnka o dużej wysokości oraz gorącej szklanki

B. Patelni ceramicznej oraz drewnianej łopatki

C. Garnka szerokiego i łyżki cedzakowej

D. Patelni teflonowej oraz łyżki z drewna

Szeroki garnek jest kluczowym elementem przy przygotowywaniu jaj poszetowych, ponieważ pozwala na swobodne gotowanie jaj w wodzie, co jest istotne dla osiągnięcia idealnej konsystencji białka i żółtka. Dzięki szerokiemu dnu garnka, woda może równomiernie krążyć, co minimalizuje ryzyko przywierania jaj do powierzchni. Użycie łyżki cedzakowej umożliwia delikatne wyciąganie jaj z wrzącej wody bez uszkodzenia ich struktury. Podczas gotowania, powinno się również dodać ocet do wody, co pomoże w koagulacji białka i uzyskaniu bardziej zwartych kształtów. Dobre praktyki kulinarne zalecają gotowanie w temperaturze około 80-90°C oraz przygotowywanie każdego jaja z osobna, co pozwala na kontrolowanie procesu gotowania. Dzięki temu można osiągnąć idealny efekt - delikatne i aksamitne jajka poszetowe, które doskonale pasują do wielu potraw, takich jak sałatki, tosty czy dania śniadaniowe.

Pytanie 32

Proces HACCP w trakcie produkcji majonezu obejmuje

A. ustalanie norm.

B. obliczanie kosztów.

C. dezynfekcję jaj.

D. czas rozmrażania.

Dezynfekcja jaj jest kluczowym elementem w systemie HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points) podczas produkcji majonezu, ponieważ jaja są jednym z głównych składników, a ich niewłaściwe przetwarzanie może prowadzić do zanieczyszczenia mikrobiologicznego, w tym obecności salmonelli. W kontekście HACCP, dezynfekcja jaj powinna odbywać się zgodnie z ustalonymi procedurami, które zapewniają skuteczne usunięcie patogenów. Przykładem może być stosowanie roztworów dezynfekujących, takich jak roztwór wody o temperaturze 60°C oraz środki sanitarno-higieniczne zatwierdzone przez organy kontroli. Proces ten nie tylko zmniejsza ryzyko infekcji, ale także spełnia wymagania norm dotyczących bezpieczeństwa żywności, takich jak rozporządzenie (WE) nr 852/2004. Ponadto, wiedza o tym, jak prawidłowo dezynfekować jaja, jest ważna dla producentów, którzy chcą zapewnić wysoką jakość swoich produktów oraz uniknąć ewentualnych problemów prawnych związanych z bezpieczeństwem żywności.

Pytanie 33

Do zagęszczenia jednej porcji zupy owocowej potrzeba 4 gramów mąki ziemniaczanej. Jaką ilość mąki należy zastosować do przygotowania 50 porcji zupy?

A. 0,020 kg

B. 2,000 kg

C. 0,200 kg

D. 0,002 kg

Aby obliczyć ilość mąki ziemniaczanej potrzebnej do zagęszczenia 50 porcji zupy owocowej, należy pomnożyć ilość mąki potrzebnej na jedną porcję przez liczbę porcji. W tym przypadku mamy 4 gramy mąki na jedną porcję. Zatem: 4 g x 50 = 200 g mąki. Przeliczając na kilogramy, 200 g to 0,200 kg. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w gastronomii, ponieważ pozwalają na precyzyjne przygotowanie dań w odpowiednich proporcjach, co wpływa na jakość i smak potraw. W praktyce restauracyjnej i cateringowej, umiejętność przeliczania i skalowania receptur jest niezbędna, zwłaszcza gdy przygotowuje się większe ilości potraw. Biorąc pod uwagę standardy HACCP, precyzyjne pomiary składników są również istotne w kontekście bezpieczeństwa żywności i zminimalizowania ryzyka błędów podczas gotowania.

Pytanie 34

Ser gouda, który został osuszony i nie przeszedł żadnych zmian mikrobiologicznych, powinien

A. zostać wykorzystany do dekoracji kanapek

B. zostać bezwzględnie wyrzucony

C. służyć jako przekąska na talerzu serowym

D. być starty do zapiekanek

Zetrzeć obsuszony ser gouda do zapiekanek to optymalne rozwiązanie, które wykorzystuje jego walory smakowe oraz właściwości technologiczne. Ser gouda, nawet gdy jest nieco przesuszony, posiada wysoką zawartość tłuszczu, co sprzyja jego wykorzystaniu w potrawach zapiekanych. W trakcie pieczenia ser ten dobrze się roztapia, co sprawia, że potrawy stają się kremowe i aromatyczne. Użycie obsuszonego sera w zapiekankach jest zgodne z zasadami minimalizacji odpadów w gastronomii, co jest szczególnie istotne w kontekście zrównoważonego rozwoju. Warto także wspomnieć, że ser gouda ma wszechstronne zastosowanie; można go łączyć z warzywami, mięsem czy makaronem, co czyni go idealnym składnikiem do różnorodnych potraw. Dodatkowo, w przypadku długoterminowego przechowywania, ser ten może być również łatwo tartym produktem, co zwiększa jego użyteczność.

Pytanie 35

Na podstawie danych z tabeli określ, ile białka, węglowodanów i błonnika dostarczy organizmowi człowieka spożycie 150 gramów dodatku skrobiowego do dania podstawowego.

Zawartość składników pokarmowych w 100 g dodatku skrobiowego
Składnik pokarmowy	Zawartość [g]
Białko	21,4
Węglowodany	62,0
Błonnik	4,0

A. Białka 24,0 g , węglowodanów 60 g, błonnika 6 g

B. Białka 32,1 g, węglowodanów 93 g, błonnika 6 g

C. Białka 12,0 g, węglowodanów 54 g, błonnika 4 g

D. Białka 34,0 g, węglowodanów 60 g, błonnika 10 g

Poprawna odpowiedź wskazuje, że 150 g dodatku skrobiowego dostarczy 32,1 g białka, 93 g węglowodanów oraz 6 g błonnika. Aby obliczyć te wartości, należy zwrócić uwagę na proporcje składników odżywczych w 100 g produktu. W tym przypadku, obliczenia polegają na pomnożeniu zawartości składników w 100 g przez 1,5, co odpowiada 150 g. Taki sposób kalkulacji jest zgodny z zasadami analizy żywieniowej, które podkreślają znaczenie dokładnych pomiarów oraz proporcjonalnych obliczeń. Dzięki temu podejściu możemy precyzyjnie określić jakie wartości energetyczne dostarczają różne składniki w diecie. Na przykład, w kontekście planowania diety sportowców, znajomość składu odżywczego produktów pozwala na dokładne dobieranie posiłków, aby wspierały one regenerację oraz budowę masy mięśniowej. Warto również zauważyć, że błonnik jest istotnym elementem w diecie, wspierającym prawidłowe funkcjonowanie układu pokarmowego oraz regulującym poziom glukozy we krwi.

Pytanie 36

Na podstawie receptury, z 0,6 kg buraków można przygotować 5 porcji sałatki. Ile porcji tej sałatki da się zrobić z 12 kg buraków?

A. 120 porcji

B. 160 porcji

C. 60 porcji

D. 100 porcji

Odpowiedź 100 porcji jest prawidłowa, ponieważ można to obliczyć na podstawie proporcji podanych w zadaniu. Z 0,6 kg buraków otrzymuje się 5 porcji sałatki. Aby znaleźć, ile porcji można uzyskać z 12 kg buraków, należy najpierw ustalić, ile porcji przypada na 1 kg buraków. Można to zrobić, dzieląc liczbę porcji przez wagę buraków: 5 porcji / 0,6 kg = 8,33 porcji na kg. Następnie mnożymy tę wartość przez 12 kg: 8,33 porcji/kg * 12 kg = 100 porcji. W praktyce, wiedza o takich proporcjach jest niezwykle przydatna w gastronomii, zwłaszcza w przypadku planowania ilości jedzenia dla większych grup. Zrozumienie, jak przeliczać składniki, jest kluczowe, aby zminimalizować marnotrawstwo i zapewnić, że każda osoba otrzyma odpowiednią porcję. W branży gastronomicznej często korzysta się z podobnych obliczeń, aby efektywnie zarządzać zasobami oraz sprostać wymaganiom klientów.

Pytanie 37

Jakie jest zadanie systemu HACCP?

A. zaspokojenie potrzeb klientów

B. gwarancja bezpieczeństwa zdrowotnego żywności

C. badanie twardości wody używanej do mycia naczyń

D. monitorowanie wartości odżywczych dań

Celem systemu HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points) jest zapewnienie bezpieczeństwa zdrowotnego żywności poprzez identyfikację i kontrolę potencjalnych zagrożeń w procesie produkcji żywności. HACCP jest systemem opartym na prewencji, który koncentruje się na kontrolowaniu punktów krytycznych, które mogą wpłynąć na bezpieczeństwo żywności. Przykładem zastosowania HACCP jest ustalenie, w jakich warunkach należy przechowywać surowe mięso, aby zminimalizować ryzyko rozwoju bakterii. System ten jest zgodny z międzynarodowymi standardami, takimi jak ISO 22000, co potwierdza jego znaczenie w branży spożywczej. Wdrożenie HACCP w zakładach przetwórstwa żywności nie tylko zwiększa bezpieczeństwo żywności, ale także buduje zaufanie konsumentów i poprawia reputację firmy. Przykładowo, restauracje stosujące HACCP mogą skutecznie monitorować procesy kulinarne, aby zapewnić, że potrawy są przygotowywane i serwowane w sposób, który minimalizuje ryzyko zatrucia pokarmowego.

Pytanie 38

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ, ile wynosi koszt produkcji 10 porcji bitej śmietany z jagodami.

Nazwa potrawy: Bita śmietana z jagodami
Lp	Nazwa produktu	Ilość na 5 porcji [g]	Cena 1kg [zł]
1.	Śmietanka 30%	250	10,00
2.	Cukier puder	50	2,00
3.	Jagody	300	15,00

A. 27,00 zł

B. 10,20 zł

C. 54,00 zł

D. 14,20 zł

Poprawna odpowiedź to 14,20 zł, co świadczy o umiejętności prawidłowego przeliczania kosztów składników na podstawie ich ilości. Aby obliczyć koszt produkcji 10 porcji bitej śmietany z jagodami, należało najpierw podwoić składniki, które są przewidziane na 5 porcji. Kalkulacja kosztów składników powinna obejmować wszystkie elementy, które są niezbędne do przygotowania potrawy. W tym przypadku, jeśli 500 g śmietanki 30% kosztuje 5 zł, to na 10 porcji potrzebujemy 1000 g, co oznacza koszt 10 zł. Cukier puder w ilości 100 g kosztuje 0,20 zł, a więc na 10 porcji, gdzie potrzebujemy 200 g, koszt wyniesie 0,40 zł. Jagody, które w ilości 600 g kosztują 9 zł, na 10 porcji wymagają 1200 g, co generuje koszt 18 zł. Jednakże po dodaniu wszystkich kosztów, uzyskując ich sumę, stwierdzamy, że całkowity koszt wynosi 14,20 zł. Tego typu obliczenia są kluczowe w gastronomii i służą do efektywnego zarządzania kosztami oraz optymalizacji procesu produkcji.

Pytanie 39

Proces obróbki cieplnej, który polega na podgrzewaniu półproduktu w atmosferze powietrza w zakresie temperatur od 180°C do 250°C, to

A. pieczenie

B. gotowanie

C. duszenie

D. smażenie

Pieczenie to proces obróbki cieplnej, który polega na ogrzewaniu żywności w środowisku powietrza w temperaturze od 180°C do 250°C. Jest to technika, która wykorzystuje suche ciepło do równomiernego gotowania potraw, co prowadzi do uzyskania charakterystycznej tekstury i smaku. Proces ten jest szczególnie ceniony w piekarnictwie oraz w przygotowywaniu dań mięsnych. Na przykład, pieczenie chleba w odpowiedniej temperaturze sprzyja rozwojowi skórki, a także zachowuje wilgotność wnętrza. W branży kulinarnej pieczenie jest kluczowe w tworzeniu dań takich jak pieczeń, ciasta, czy tarty. Warto zauważyć, że pieczenie często wiąże się z kontrolowaniem temperatury, co jest istotne dla uzyskania właściwego efektu końcowego. W zależności od rodzaju potrawy oraz użytych surowców, pieczenie może być przeprowadzane w piekarniku konwencjonalnym, parowym czy nawet w termomikserze, co świadczy o jego wszechstronności i znaczeniu w kuchni profesjonalnej i domowej. Dobrą praktyką jest również stosowanie termoobiegów w piekarnikach, co pozwala na szybsze i równomierne rozkładanie ciepła.

Pytanie 40

Do wyprodukowania 5 porcji klopsików wieprzowych wykorzystano łącznie 1050 g składników. Straty w masie w trakcie obróbki termicznej wyniosły 30%. Jaką masę ma jedna porcja potrawy gotowej do wydania?

A. 147 g

B. 112 g

C. 210 g

D. 315 g

Kiedy mamy do obliczenia masę klopsików wieprzowych gotowych do sprzedaży, zaczynamy od całkowitej masy składników, które użyliśmy. W tym przypadku to 1050 g. Pamiętajmy, że straty masy przy gotowaniu wynoszą 30%, więc po obróbce zostaje nam tylko 70% tej masy. Żeby to obliczyć, wystarczy pomnożyć 1050 g przez 0,7, co nam daje 735 g. Potem, żeby dostać masę jednej porcji, dzielimy to przez liczbę porcji, czyli 5. Wychodzi nam 735 g podzielone przez 5, co daje 147 g. To pokazuje, jak ważne jest, żeby uwzględniać straty w trakcie gotowania, bo to standard w kuchni. Dobre obliczenia są kluczowe dla zarządzania kosztami i jakości dań w restauracjach czy cateringu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej