Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 13 maja 2025 10:59
Data zakończenia: 13 maja 2025 11:13

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przy sadzeniu drzewa metodą "bez zaprawy dołu" do zasypania bryły korzeniowej sadzonego drzewa powinno się użyć

A. przekompostowanej zmielonej kory sosnowej

B. ziemi pozyskanej podczas wykopu dołka

C. zmielonej kory sosnowej w stanie surowym

D. mieszanki żyznej ziemi i torfu kwaśnego

Wybór przekompostowanej zmielonej kory sosnowej jako materiału do obsypywania korzeni roślin jest nieodpowiedni z kilku powodów. Przede wszystkim, kora sosnowa, nawet w stanie przekompostowanym, ma tendencję do zatrzymywania wody oraz może wprowadzać do gleby substancje, które spowalniają rozkład materii organicznej, co nie sprzyja zdrowemu wzrostowi drzew. Stosowanie jej jako głównego materiału może prowadzić do problemów z dostępnością składników odżywczych, ponieważ kora nie dostarcza ich w takiej ilości jak naturalna gleba. W przypadku zmielonej kory sosnowej w stanie surowym, ryzyko jest jeszcze większe, ponieważ świeża kora może zawierać substancje allelopatyczne, które hamują wzrost innych roślin. Mieszanka ziemi żyznej i torfu kwaśnego, chociaż może wydawać się odpowiednia, nie bierze pod uwagę lokalnych warunków glebowych, co może prowadzić do zaburzeń pH gleby i wpływać negatywnie na rozwój korzeni. Wiele osób popełnia błąd, zakładając, że użycie organicznych materiałów poprawi strukturę gleby, podczas gdy kluczowe jest dobranie materiałów odpowiednich do specyficznych warunków, w jakich rośnie roślina. Ostatecznie, ziemia pozyskana podczas kopania dołka jest najlepsza, ponieważ jest naturalnym środowiskiem korzeni, co sprzyja ich zdrowemu wzrostowi.

Pytanie 2

Imponujące drzewo lub interesujący egzemplarz rośliny, sadzony pojedynczo, zazwyczaj na tle trawnika w celu pełnego uwydatnienia, to

A. soliter

B. dominanta

C. bindaż

D. paralela

Podejście związane z terminem "bindaż" odnosi się do techniki mocowania gałęzi roślin do podpór, co ma na celu ich wsparcie w trakcie wzrostu. Jest to rozwiązanie wykorzystywane w przypadku krzewów i drzew młodych, które wymagają stabilizacji, jednak nie ma związku z sadzeniem roślin na tle trawnika. Koncepcja "dominanta" odnosi się do elementu pejzażu, który wyróżnia się w otoczeniu z uwagi na swoje cechy lub znaczenie, ale niekoniecznie oznacza sadzenie roślin w sposób, który by je eksponował na tle trawnika. W wielu przypadkach, dominanta może być zbiorem roślinności lub architektury, które razem tworzą charakterystyczny punkt w danym krajobrazie. Z kolei termin "paralela" odnosi się do linii lub kierunków w krajobrazie, co również nie odnosi się do idei solitera. Kluczowym błędem w myśleniu może być mylenie tych pojęć, co prowadzi do niepoprawnych interpretacji w kontekście projektowania przestrzeni zielonych. Właściwe zrozumienie różnorodnych terminów i ich praktycznego zastosowania jest niezbędne dla profesjonalistów zajmujących się architekturą krajobrazu, aby skutecznie planować i realizować projekty na terenach zielonych.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Na czas zimowy, należy przykrywać

A. piwonie ogrodowe

B. funkie ogrodowe

C. róże rabatowe

D. tawuły japońskie

Sięgnij po róże rabatowe, bo to naprawdę wrażliwe kwiaty na zimowe trudy. Jak już wiadomo, stroisz z igliwia to świetny sposób, żeby je przed mrozem i wilgocią ochronić. W zimie te róże mogą mieć naprawdę pod górkę z przymrozkami i szkodnikami, dlatego ważne jest, żeby je przykryć tym stroiszem. Co ciekawe, to nie tylko chroni je przed zimnem, ale też zapobiega przemoczeniu, co może spowodować gnicie korzeni. Kiedy już chcesz je okryć, upewnij się, że ten stroisz nie jest za gruby, bo przecież roślinom też powietrze potrzebne! Fajnie jest też przyciąć róże przed nałożeniem stroisza, żeby zmniejszyć powierzchnię, która może parować wodę. I pamiętaj, żeby używać igliwia z roślin, które nie są toksyczne, bo to ważne dla bezpieczeństwa całego ogrodu. Jak dobrze je zabezpieczysz, to wiosną znów będą cieszyć oko swoimi pięknymi kwiatami.

Pytanie 5

Wskaź narzędzie stosowane do produkcji sadzonek zdrewniałych?

A. B.

B. A.

C. D.

D. C.

Wybór złego narzędzia do robienia sadzonek zdrewniałych może przynieść wiele problemów, które psują cały proces rozmnażania roślin. Jeśli nie rozumiesz różnicy między narzędziami do cięcia, to możesz uszkodzić materiał roślinny, co osłabia sadzonki i zwiększa ryzyko infekcji. Kiedy używasz narzędzi, które nie są stworzone do precyzyjnych cięć, jak nożyczki do papieru czy narzędzia do łamania gałęzi, to efekt to zwykle nierówne i poszarpane krawędzie. To z kolei hamuje naturalne gojenie się rośliny. Takie błędy mogą prowadzić do chorób, bo uszkodzona tkanka jest bardziej narażona na działanie patogenów. Dodatkowo, osoby, które nie znają standardów ogrodniczych, mogą nie stosować hormonów do ukorzeniania, co jeszcze bardziej zmniejsza szanse na powodzenie. To wszystko mówi, jak ważne są szkolenia z podstawowych technik ogrodniczych, żeby uniknąć tych nieporozumień i zapewnić zdrowy rozwój roślin. Dobrze jest też pamiętać, że w ogrodnictwie nie chodzi tylko o dobre cięcie, ale również o właściwe przygotowanie materiału i jego pielęgnację po ukorzenieniu.

Pytanie 6

Jak należy prawidłowo podnieść ciężki worek z ziemią ogrodniczą z pozycji

A. w pozycji stojącej w lekkim rozkroku schylić się i podnieść worek rękami do góry

B. w przysiadzie, ze złączonymi nogami schylić się i unieść worek rękami do góry

C. w głębokim przysiadzie, z lekko rozstawionymi nogami, trzymając worek rękami unieść się do góry

D. stojąc, na wyprostowanych nogach schylić się i podnieść worek rękami do góry

Podnoszenie ciężkich przedmiotów w sposób nieprawidłowy może prowadzić do poważnych urazów, dlatego ważne jest, aby zrozumieć, dlaczego niektóre techniki są niewłaściwe. Wybór pozycji stojącej z wyprostowanymi nogami do podnoszenia ciężkiego worka jest szczególnie ryzykowny, ponieważ w takiej postawie kręgosłup nie jest odpowiednio wspierany, co zwiększa ryzyko urazu dolnej części pleców. Schylanie się w tej pozycji może powodować nadmierne obciążenie kręgów, a brak wsparcia ze strony nóg sprawia, że ciężar jest przenoszony głównie na plecy. W przypadku schylania się w lekkim rozkroku, chociaż może to nieco poprawić stabilność, nadal ryzykujemy problemy z kręgosłupem, ponieważ nie angażujemy odpowiednio mięśni nóg i brzucha. Pozycja z złączonymi nogami również nie jest zalecana - ogranicza ona naszą stabilność i utrudnia równomierne rozłożenie ciężaru. Wykorzystanie nieprawidłowych technik podnoszenia może prowadzić do urazów takich jak przepuklina dysku, co jest czynnikiem ryzyka dla osób pracujących fizycznie. Kluczowe jest więc stosowanie zasad ergonomii, takich jak głęboki przysiad, które pozwalają na bezpieczne podnoszenie ciężarów, a także unikanie podnoszenia w pozycjach, które mogą powodować kontuzje.

Pytanie 7

Tworząc rabatę bylinową z roślinami o dekoracyjnych liściach, konieczne jest dobranie zestawu roślin, który składa się

A. z jeżówki oraz zawciąga

B. z bergenii i funkii

C. z pełnika oraz ostróżki

D. z pysznogłówki i rudbekii

Odpowiedź z bergenii i funkii jest prawidłowa, ponieważ obie te rośliny charakteryzują się dekoracyjnymi liśćmi oraz są doskonałym wyborem do rabat bylinowych. Bergenia, znana również jako 'wiecznie zielona' ze względu na swoje grube, błyszczące liście, jest idealna do zacienionych miejsc oraz mało wymagających gleb, co czyni ją popularnym wyborem w ogrodnictwie. Funkia, czyli hosta, to kolejna roślina o przepięknych liściach, które mogą mieć różne odcienie zieleni oraz niebieskiego. Oprócz walorów estetycznych, obie rośliny są odporne na choroby oraz szkodniki, co pozwala na długotrwałe ich eksponowanie w ogrodach. Dobrą praktyką jest tworzenie kompozycji, które uwzględniają różne tekstury i kolory liści, co dodatkowo podkreśla atrakcyjność rabaty. Układając rośliny o dekoracyjnych liściach w odpowiednich kombinacjach, można osiągnąć efekt przez cały sezon wegetacyjny, co jest zgodne z zasadami projektowania ogrodów krajobrazowych.

Pytanie 8

Jaki gatunek rośliny zaleca się do stworzenia rabaty z kwiatami, które kwitną pod koniec lata i jesienią?

A. Cebulica syberyjska (Scilla siberica)

B. Lilia złocista (Lilium auratum)

C. Zawilec gajowy (Anemone nemorosa)

D. Szafirek drobnokwiatowy (Muscari botryoides)

Wybór innych roślin, takich jak szafirek drobnokwiatowy, cebulica syberyjska czy zawilec gajowy, nie jest odpowiedni w kontekście tworzenia rabat kwitnących późnym latem i jesienią. Szafirek drobnokwiatowy (Muscari botryoides) oraz cebulica syberyjska (Scilla siberica) to rośliny wczesnowiosenne, które kwitną głównie w marcu i kwietniu. Wykorzystanie ich w rabacie letniej lub jesiennej prowadziłoby do braku kwiatów w kluczowym okresie wegetacyjnym, co wpływa na estetykę oraz użyteczność ogrodu. Zawilec gajowy (Anemone nemorosa) również preferuje wczesną wiosnę i zazwyczaj przekwita przed rozpoczęciem letnich miesięcy. Takie wybory mogą prowadzić do nieefektywnego wykorzystania przestrzeni oraz do niewłaściwego zaplanowania sezonowego cyklu kwitnienia. Dobór roślin w ogrodzie powinien być starannie przemyślany, aby zapewnić ciągłość kwitnienia od wiosny do jesieni. Błędem jest zakładanie, że rośliny, które kwitną wiosną, będą odpowiednie do rabat letnich czy jesiennych. Kluczowe jest dostosowanie wyboru roślin do ich okresów kwitnienia oraz do wymagań dotyczących stanowiska i gleby.

Pytanie 9

Ogólna inwentaryzacja drzewostanu nie uwzględnia

A. liczby drzew.

B. rozstawu drzew.

C. powierzchni zajmowanej.

D. średnicy korony.

W inwentaryzacji ogólnej drzewostanu kluczowe jest zrozumienie, jakie parametry są istotne dla oceny lasów. Odpowiedzi dotyczące liczby drzew, rozstawu drzew oraz zajmowanej powierzchni są elementami podstawowymi inwentaryzacji. Liczba drzew jest ważnym wskaźnikiem gęstości drzewostanu, który pomaga w ocenie jego zdrowotności oraz możliwości wykorzystania. Rozstaw drzew odnosi się do ich rozmieszczenia, co ma znaczenie dla oceny konkurencji między drzewami oraz ich zdolności do wzrostu. Zajmowana powierzchnia jest kluczowym wskaźnikiem do oceny wydajności ekosystemu leśnego oraz jego potencjału produkcyjnego. Zdarza się, że przy ocenie drzewostanu pomija się inne ważne wskaźniki, co może prowadzić do niepełnej analizy. Typowym błędem jest myślenie, że mniej tradycyjne wskaźniki, takie jak średnica korony, mogą być używane w miejsce istotniejszych parametrów inwentaryzacyjnych. Takie podejście może prowadzić do nieprawidłowych wniosków o stanie lasu, co w praktyce może skutkować niewłaściwym zarządzaniem zasobami leśnymi. Dlatego istotne jest, aby przestrzegać standardów inwentaryzacyjnych oraz stosować się do dobrych praktyk w ocenie drzewostanu.

Pytanie 10

W późnym lecie nie powinno się stosować nawozów pod krzewy ozdobne

A. fosforowych

B. wapniowych

C. potasowych

D. azotowych

Wybór nawozów potasowych, fosforowych czy wapniowych w późnym latem może wydawać się atrakcyjny, jednak ich stosowanie w tym okresie wymaga zrozumienia ich specyfiki i wpływu na rośliny. Nawozy potasowe są odpowiedzialne za regulację procesów wodnych oraz poprawę jakości owoców i kwiatów. W przypadku późnego lata, ich zastosowanie może sprzyjać lepszemu przygotowaniu roślin do zimy, lecz nie powinny one być stosowane w nadmiarze, aby nie wpłynęły negatywnie na równowagę składników odżywczych. Podobnie nawozy fosforowe, które wspierają rozwój korzeni, mogą być używane, ale ich aplikacja w nadmiarze może prowadzić do zakwaszenia gleby, co jest niekorzystne dla wielu roślin. Wapniowe nawozy z kolei wspierają zdrowy rozwój roślin, ale ich wpływ na wzrost wegetatywny również może być problematyczny, szczególnie w kontekście nadmiaru wapnia w glebie. Kluczowym błędem w rozumieniu zastosowania nawozów jest mylenie ich funkcji w kontekście pór roku oraz potrzeb roślin. Używanie nawozów azotowych późnym latem jest złym rozwiązaniem, ponieważ sprzyja to rozwijaniu młodych pędów, które mogą nie przetrwać zimy, a także osłabia rośliny, co prowadzi do ich większej podatności na choroby. Dlatego istotne jest, aby stosować nawozy zgodnie z cyklem wegetacyjnym roślin oraz ich aktualnymi potrzebami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami ogrodniczymi.

Pytanie 11

Jakie urządzenie w ogrodzie pełni funkcję wsparcia dla roślin pnących?

A. Belweder

B. Pergola

C. Palmeta

D. Przeplotnia

Pergola to konstrukcja architektoniczna, która nie tylko pełni funkcję estetyczną, ale również praktyczną, stanowiąc wsparcie dla roślin pnących. Zazwyczaj składa się z pionowych słupów, które podtrzymują poziome belki, tworząc przestrzeń, w której rośliny mogą się wspinać i rozwijać. Dzięki pergoli można tworzyć ciekawe aranżacje w ogrodach, tarasach czy na balkonach, które nie tylko poprawiają walory wizualne, ale także zapewniają zacienienie i intymność. Użycie pergoli w projektowaniu terenów zieleni jest zgodne z najlepszymi praktykami architektonicznymi, które podkreślają znaczenie harmonijnego połączenia konstrukcji z naturą. Dodatkowo, stosowanie pergoli sprzyja biodiverstytetowi, ponieważ może stać się naturalnym schronieniem dla wielu gatunków owadów oraz ptaków. W projektach urbanistycznych pergole są również wykorzystywane do tworzenia zielonych korytarzy, co wspiera zrównoważony rozwój i poprawia jakość życia mieszkańców.

Pytanie 12

W projekcie zagospodarowania terenu przewidziano posadzenie berberysu pospolitego, jarzębu pospolitego oraz cisu pośredniego. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oblicz koszt materiału roślinnego.

Cennik materiału roślinnego
Materiał roślinny	Cena (w zł)
drzewa liściaste	11
drzewa iglaste	14
krzewy liściaste	10
krzewy iglaste	12

A. 34 zł

B. 33 zł

C. 35 zł

D. 32 zł

Obliczenie kosztu materiału roślinnego w projekcie zagospodarowania terenu wymaga precyzyjnego podsumowania cen poszczególnych roślin. W tym przypadku, berberys pospolity, jarząb pospolity oraz cis pośredni mają przypisane ceny odpowiednio: 10 zł, 11 zł i 12 zł. Sumując te wartości: 10 zł + 11 zł + 12 zł, uzyskujemy 33 zł. Ta metoda kalkulacji kosztów jest zgodna z praktykami branżowymi w zakresie kosztorysowania projektów architektonicznych i ogrodniczych. Przy planowaniu budżetu na takie projekty, ważne jest nie tylko uwzględnienie cen materiałów roślinnych, ale także ich właściwego doboru i możliwości wzrostu w danym środowisku. Przykładowo, berberys pospolity jest często wybierany ze względu na swoją odporność na trudne warunki, co czyni go ekonomicznie uzasadnionym wyborem. Przestrzeganie zasad właściwego kosztorysowania i dobrego doboru roślin wpływa na sukces projektu oraz jego trwałość.

Pytanie 13

Jakie urządzenie służy do pomiaru kątów zarówno w pionie, jak i poziomie w terenie?

A. teodolit

B. busolę

C. węgielnicę

D. dalmierz

Busola, będąca narzędziem do pomiaru kierunków, jest wykorzystywana głównie w nawigacji i orientacji w terenie. Choć ma swoje zastosowanie w geodezji, nie umożliwia pomiaru kątów pionowych, co czyni ją niewłaściwym wyborem w kontekście podanego pytania. Dalmierz, z drugiej strony, służy do pomiarów odległości, co jest kluczowe w geodezji, ale również nie dostarcza informacji o kątach. Dalmierz laserowy może być użyty w połączeniu z teodolitami, jednak samodzielnie nie spełnia wymagań dotyczących pomiaru kątów. Węgielnica to narzędzie o ograniczonym zastosowaniu, używane głównie w ręcznych pracach budowlanych do sprawdzania poziomu i kąta(90°). Dlatego jest to narzędzie bardziej właściwe dla zadań rzemieślniczych niż geodezyjnych. Typowym błędem związanym z wyborem niepoprawnej odpowiedzi jest mylenie narzędzi oznaczających różne parametry pomiarowe. Użytkownicy mogą nie doceniać znaczenia różnicy pomiędzy pomiarami kątów a pomiarami odległości, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. W kontekście profesjonalnych pomiarów, wybór odpowiednich narzędzi i zrozumienie ich funkcji jest kluczowe dla osiągnięcia precyzyjnych wyników.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Która z podanych roślin stanowi krzew ozdobny o liściach w jasnym odcieniu żółtego?

A. Jaśminowiec wonny (Philadelphus coronarius)

B. Perukowiec podolski (Cotinus coggygria)

C. Tawuła japońska w odmianie Gold Mound (Spiraea japonica Gold Mound)

D. Irga pozioma w odmianie Coral Beauty (Cotoneaster horizontalis Coral Beauty)

Tawuła japońska odmiana Gold Mound (Spiraea japonica Gold Mound) jest prawidłową odpowiedzią, ponieważ jest to krzew ozdobny, który charakteryzuje się jasnożółtymi liśćmi, zwłaszcza w okresie wegetacyjnym. Tawuły są cenione w ogrodnictwie ze względu na atrakcyjny wygląd oraz łatwość uprawy. Odmiana Gold Mound w szczególności wyróżnia się gęstym pokrojem oraz dużą odpornością na niekorzystne warunki środowiskowe, co sprawia, że jest idealnym wyborem do zakładania zarówno prywatnych ogrodów, jak i przestrzeni publicznych, takich jak parki czy skwery. W zastosowaniach krajobrazowych tawuła może być używana jako element kompozycji żywopłotowych, a także jako roślina soliterowa, podkreślająca walory estetyczne innych roślin. Dobrze rośnie w różnych warunkach glebowych, chociaż preferuje gleby żyzne i przepuszczalne. Ponadto, ze względu na swoje kolorowe liście, tawuła Gold Mound doskonale sprawdza się w ogrodach w stylu nowoczesnym oraz naturalistycznym, gdzie ożywia przestrzeń i wprowadza światło do kompozycji.

Pytanie 16

Aby tymczasowo przechować rośliny przywiezione na plac budowy, które mają być sadzone w późniejszym terminie, należy wybrać odpowiednie miejsce

A. ciche i w cieniu

B. przewiewne i dobrze nasłonecznione

C. przewiewne i ciepłe

D. ciche i dobrze naświetlone

Wybór miejsca zacisznego i zacienionego do tymczasowego zadołowania roślin jest kluczowy dla ich zdrowia i rozwoju. Rośliny przywiezione na teren budowy mogą być narażone na stres związany z transportem i nagłymi zmianami warunków środowiskowych. Miejsce zaciszne chroni je przed silnymi wiatrami oraz ekstremalnymi warunkami atmosferycznymi, co minimalizuje ryzyko uszkodzeń. Zacienienie natomiast ogranicza nadmierną transpirację i parowanie wody, co jest szczególnie istotne w przypadku roślin, które mogą być osłabione po transporcie. Dodatkowo, dobrze jest wybierać miejsce, gdzie nie występują intensywne opady deszczu, aby uniknąć nadmiaru wilgoci. Przykładem dobrych praktyk jest umieszczanie roślin w obszarach osłoniętych przez inne rośliny lub budynki, co zapewnia naturalną barierę ochronną. Ważne jest również monitorowanie stanu roślin podczas przechowywania, aby w porę zareagować na ewentualne problemy. Zaleca się, aby rośliny były regularnie nawadniane, ale z umiarem, aby nie doprowadzić do gnicia korzeni.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Ile wrzosów jest koniecznych do zasadzenia na powierzchni 3 m2 rabaty, jeśli odległość między sadzonkami wynosi 30 cm x 40 cm?

A. 12 szt.

B. 25 szt.

C. 36 szt.

D. 8 szt.

Aby obliczyć liczbę wrzosów potrzebnych do obsadzenia 3 m2 rabaty przy rozstawie sadzenia 30 cm x 40 cm, najpierw przeliczamy powierzchnię na centymetry kwadratowe. 3 m2 to 30000 cm2. Następnie obliczamy powierzchnię przypadającą na jeden wrzos: 30 cm x 40 cm = 1200 cm2. Teraz dzielimy całkowitą powierzchnię rabaty przez powierzchnię jednego wrzosu: 30000 cm2 / 1200 cm2 = 25. Ostatecznie, aby uzyskać dobrze zagospodarowaną rabatę, warto stosować odpowiednie rozstawienie roślin, które zapewnia nie tylko estetykę, ale także optimalne warunki wzrostu i rozwoju roślin. W praktyce ogrodniczej ważne jest, aby nie tylko uwzględniać odległości między roślinami, ale także ich docelowe rozmiary, co wpływa na gęstość sadzenia. Wrzosy charakteryzują się różnorodnością odmian, co również może wpływać na ich wymagania przestrzenne. Dobrą praktyką jest także planowanie rabaty w sposób, który uwzględnia ich sezonalność oraz potrzeby siedliskowe, co może zwiększyć atrakcyjność ogrodu przez cały rok.

Pytanie 21

Uzyskanie pozwolenia na budowę jest wymagane w przypadku tworzenia zbiornika wodnego o powierzchni

A. 5 m2

B. 35 m2

C. 25 m2

D. 15 m2

Wybór powierzchni zbiornika wodnego jako 5 m², 15 m² czy 25 m² jest mylny i wynika z nieścisłego rozumienia przepisów dotyczących budowy zbiorników wodnych. Powierzchnie te są poniżej progu 30 m², co może prowadzić do fałszywego wrażenia, że nie wymagają one żadnych formalności prawnych. Istnieje powszechne przekonanie, że małe zbiorniki są mniej problematyczne, co może skutkować zaniedbaniem istotnych aspektów ochrony środowiska. W rzeczywistości nawet niewielkie zbiorniki mogą mieć znaczący wpływ na lokalny ekosystem, w tym na florę i faunę, a ich budowa powinna być dokładnie przemyślana. Dodatkowo, projektując nawet mały zbiornik, warto wziąć pod uwagę aspekty takie jak retencja wody, ryzyko erozji czy zabezpieczenie przed zanieczyszczeniami. Nieprawidłowe oszacowanie wymagań prawnych może skutkować późniejszymi konsekwencjami w postaci kar administracyjnych oraz konieczności wprowadzenia kosztownych zmian w projekcie. Warto również zwrócić uwagę na to, że w praktyce budowlanej istnieją różnice regionalne w interpretacji przepisów, co dodatkowo komplikuje sytuację. Dlatego kluczowe jest dokładne zapoznanie się z lokalnymi regulacjami oraz skonsultowanie się z odpowiednimi specjalistami przed przystąpieniem do budowy jakiegokolwiek zbiornika wodnego.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Podaj właściwą sekwencję działań technologicznych związanych z użyźnianiem gleby obornikiem na obszarze porośniętym chwastami?

A. Rozłożenie obornika, przekopanie podłoża, usunięcie chwastów

B. Usunięcie chwastów, rozłożenie obornika, przekopanie podłoża

C. Usunięcie chwastów, przekopanie podłoża, rozłożenie obornika

D. Rozłożenie obornika, usunięcie chwastów, przekopanie podłoża

Poprawna kolejność działań związanych z użyźnianiem gleby obornikiem w terenie zachwaszczonym to najpierw usunięcie chwastów, następnie rozłożenie obornika i na końcu przekopanie podłoża. Usunięcie chwastów jest kluczowym krokiem, ponieważ chwasty konkurują z roślinami uprawnymi o dostęp do składników odżywczych, światła i wody. Ich obecność może znacząco obniżyć efektywność nawożenia, dlatego ich eliminacja pozwala na lepsze przyswajanie wartości odżywczych z obornika. Po usunięciu chwastów, obornik, będący cennym nawozem organicznym, powinien zostać równomiernie rozłożony na powierzchni gleby. Obornik dostarcza nie tylko azotu, fosforu i potasu, ale także poprawia strukturę gleby, zwiększając jej żyzność i zdolność do zatrzymywania wody. Na koniec, przekopanie podłoża zapewnia lepsze wymieszanie obornika z glebą, co sprzyja jego szybszemu rozkładowi oraz uwalnianiu składników pokarmowych. Takie podejście jest zgodne z zasadami agrotechniki i pozwala na efektywne przygotowanie gleby do przyszłych upraw.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Jakiego rodzaju nawozy powinny być wykluczone z użycia jesienią w przypadku krzewów i drzew ozdobnych?

A. Azotowych

B. Wapniowych

C. Potasowych

D. Magnezowych

Stosowanie nawozów potasowych, magnezowych czy wapniowych jesienią w uprawach krzewów i drzew ozdobnych jest nie tylko akceptowalne, ale w wielu przypadkach zalecane. Nawozy potasowe, na przykład, odgrywają kluczową rolę w procesach metabolicznych roślin, wspierając ich odporność na stresy, takie jak mrozy. Potas poprawia również jakość owoców i kwiatów, co jest szczególnie ważne przed okresem zimowym, gdy rośliny muszą być w dobrej kondycji. Nawozy magnezowe są istotne dla fotosyntezy i produkcji chlorofilu, co sprawia, że ich stosowanie jesienią może pomóc w przygotowaniu roślin do nadchodzącej pory spoczynku. Natomiast nawozy wapniowe stabilizują pH gleby oraz wzmacniają ściany komórkowe roślin, co również sprzyja lepszemu przetrwaniu w trudnych warunkach zimowych. Pomimo że odpowiedzi dotyczące nawozów potasowych, magnezowych i wapniowych mogą wydawać się właściwe, ich zastosowanie w jesiennej pielęgnacji roślin ozdobnych ma swoje miejsce w efektywnym zarządzaniu uprawami. Kluczowym błędem w myśleniu jest zapominanie o różnicy w funkcji i działaniu różnych typów nawozów oraz o ich wpływie na cykl życia roślin, co prowadzi do mylnego wniosku, że wszystkie nawozy są sobie równe w kontekście pory roku.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Która z roślin jest stosowana do produkcji suchych bukietów?

A. Kocanka ogrodowa (Helichrysum bracteatum)

B. Lewkonia dwurożna (Matthiola bicornis)

C. Naparstnica purpurowa (Digitalis purpurea)

D. Nagietek lekarski (Calendula officinclis)

Kocanka ogrodowa (Helichrysum bracteatum) to roślina, która ze względu na swoje trwałe kwiaty jest idealna do tworzenia suchych bukietów. Jej kwiaty, charakteryzujące się intensywnymi kolorami i trwałością, nie blakną ani nie więdną po wysuszeniu, co czyni je popularnym wyborem w florystyce. Kocanka ogrodowa jest wykorzystywana nie tylko w suchych kompozycjach, ale również w dekoracjach wnętrz, dzięki swojej estetyce oraz długotrwałości. Aby zapewnić optymalne efekty, ważne jest, aby zbierać kwiaty w pełnym rozkwicie, a następnie suszyć je w ciemnym, przewiewnym miejscu, co pozwala zachować ich nasycenie kolorów. W branży florystycznej kocanka ogrodowa jest ceniona za swoją wszechstronność, a także jako element dekoracyjny w aranżacjach ślubnych czy eventowych. Pamiętaj, że odpowiednia technika suszenia i konserwacji roślin wpływa na finalny efekt estetyczny, co podkreśla znaczenie znajomości potrzeb poszczególnych gatunków roślin w pracy florysty.

Pytanie 32

Zgodnie z wytycznymi przedstawionymi przez Związek Szkółkarzy Polskich, przy klasyfikacji drzew piennych w szkółce, obwody pni sortowanych drzew powinno się mierzyć na wysokości

A. 100 cm

B. 10 cm

C. 50 cm

D. 80 cm

Odpowiedź 100 cm jest poprawna, ponieważ zgodnie z zaleceniami Związku Szkółkarzy Polskich, obwody pni drzew piennych powinny być mierzone na wysokości 100 cm. Taki standard pomiarowy jest szeroko akceptowany w branży szkółkarskiej i pozwala na uzyskanie spójnych i porównywalnych wyników przy ocenie jakości oraz klasyfikacji drzew. Pomiar na wysokości 100 cm jest związany z praktyką hodowlaną, w której istotne jest uwzględnienie naturalnych cech wzrostu drzew oraz ich potencjalnego zastosowania w praktyce ogrodniczej. Ustalając wysokość pomiaru na 100 cm, uzyskujemy miarodajną informację o średnicy pnia, co jest kluczowe przy podejmowaniu decyzji dotyczących sprzedaży, transportu oraz sadzenia drzew. Popularnym przykładem zastosowania tego standardu jest klasyfikacja drzew na podstawie ich wartości handlowej, co ułatwia zarówno producentom, jak i klientom podejmowanie świadomych decyzji.

Pytanie 33

W jakiej części kraju nie jest wskazana uprawa gruntowa różanecznika katawbijskiego (Rhododendron catawbiense)?

A. Centralnej

B. Północno-wschodniej

C. Zachodniej

D. Południowo-zachodniej

Jak się decydujesz na uprawę różanecznika katawbijskiego, musisz zrozumieć lokalne warunki, w których chcesz to robić. Można myśleć, że południowo-zachodnia, centralna czy zachodnia Polska to fajne miejsca do uprawy, bo klimat jest całkiem ok, ale to nie zawsze tak działa. Różanecznik wymaga gleby o pH między 5,0 a 6,0, co znaczy, że najlepiej rośnie w kwaśnych glebach. A w południowo-zachodniej Polsce często gleby są bardziej zasadowe, co może sprawiać problemy. W centralnej części kraju warunki są zmienne, co prowadzi do nieprzewidywalnych przymrozków, które mogą zniszczyć młode roślinki. Natomiast w zachodniej Polsce, zbyt dużo deszczu może powodować, że gleba stanie się zbyt mokra, co sprzyja chorobom grzybowym. Dlatego znajomość lokalnych warunków jest kluczowa, żeby uniknąć rozczarowań przy uprawie.

Pytanie 34

W jakiej proporcji należy wykonać projekt sezonowego kwietnika?

A. 1:50

B. 1:600

C. 1:100

D. 1:250

Wybór skali 1:250 można traktować jako pomysł, ale nie jest to najlepsze podejście do projektowania kwietników sezonowych. Przy tej skali, gdzie 1 cm na rysunku to 250 cm w rzeczywistości, szczegóły roślin mogą być zbyt mało widoczne. W projektowaniu krajobrazu ważne, żeby każdy element był dobrze widoczny, więc to może prowadzić do problemów w planowaniu. Co do 1:100, to chociaż jest ciut bardziej szczegółowa niż 1:250, to nadal nie odda wszystkich detalów, które mogą być istotne dla małych kwietników. Natomiast skala 1:600, to już zupełnie za mała, żeby cokolwiek zobaczyć. Generalnie, jak wybierzesz złą skalę, to może to skutkować dużymi problemami podczas realizacji projektu, a także zamieszaniem przy wyborze roślin i układu. Na koniec, źle dobrana skala wpływa negatywnie na jakość projektu i zadowolenie klienta. Dlatego tak ważne jest, żeby dobrze dobierać skalę, by później nie mieć z tym problemów.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Typową roślinnością w lasach bukowych są

A. hygrofity

B. kserofity

C. sukulenty

D. geofity

Geofity to rośliny, które w swoim cyklu życiowym przechodzą przez fazy spoczynku, w trakcie których ich nadziemne części obumierają, a przetrwanie zapewniają podziemne organy, takie jak cebulki, bulwy czy kłącza. W lasach bukowych, które są typowe dla umiarkowanego klimatu Europy, geofity odgrywają kluczową rolę w ekosystemie, wykorzystując okresy, gdy korona drzew jest bez liści, aby maksymalnie wykorzystać światło słoneczne i składniki odżywcze. Przykładem geofitów są przylaszczki, śnieżyczki i zawilce, które kwitną wczesną wiosną, zanim liście buków zaczynają rozwijać się na dobre. Zastosowanie wiedzy na temat geofitów jest istotne w kontekście ochrony bioróżnorodności, planowania przestrzennego oraz zachowania naturalnych ekosystemów. Zgodnie z najlepszymi praktykami ochrony środowiska, zrozumienie roli tych roślin w lasach bukowych może wspierać działania na rzecz ich zachowania oraz rekultywacji terenów leśnych, co ma kluczowe znaczenie w obliczu zmian klimatycznych.

Pytanie 37

Wskaż rośliny dwuletnie, które kwitną na początku wiosny i są zalecane do pierwszego obsadzania sezonowych kwietników?

A. Aster krzaczasty (Aster dumosus), aster chiński (Callistephus chinensis), santolina cyprysikowata (Santolina chamaecyparissus)

B. Begonia stale kwitnąca (Begonia semperflorens), werbena ogrodowa (Verbena x hybrida), aksamitka wąskolistna (Tagetes tenuifolia)

C. Fiołek ogrodowy (Viola x wittrockiana), stokrotka pospolita (Bellis perennis), niezapominajka leśna (Myosotis silvatica)

D. Szarłat wiechowaty (Amaranthus caudatus), chaber piżmowy (Centaurea moschata), nagietek lekarski (Calendula officinalis)

Fiołek ogrodowy, stokrotka pospolita i niezapominajka leśna to świetne wybory na wiosenne kwietniki. Fiołek zachwyca różnorodnością kolorów i długo kwitnie, więc jest naprawdę fajnym dodatkiem do ogrodu na wiosnę. Stokrotka to z kolei roślina, którą łatwo uprawiać, i świetnie znosi różne warunki glebowe, co jest jej dużym plusem. Niezapominajka leśna mnie osobiście urzeka swoim pięknym, niebieskim kolorem – dodaje świeżości i sprawia, że wszystko wygląda lepiej. Te rośliny są często polecane przez ogrodników, bo przyciągają owady zapylające, co wspiera bioróżnorodność w naszym ogrodzie. No i dwuletnie rośliny, takie jak te, to dobry wybór, bo potrafią się zaadoptować do różnych warunków. Tak że warto pomyśleć o nich przy planowaniu ogrodów wiosennych.

Pytanie 38

Jakie narzędzia wykorzystuje się w terenie do wyznaczania punktów o określonej wysokości?

A. taśmę mierniczą oraz łaty niwelacyjne

B. węgielnicę oraz pochylnik

C. poziomnicę i linijkę

D. niwelator oraz łaty niwelacyjne

Używanie taśmy mierniczej i łat niwelacyjnych do wyznaczania punktów wysokościowych to nie najlepszy pomysł, bo taśma raczej służy do pomiarów liniowych, a nie wysokościowych. Może się sprawdzić do orientacyjnych pomiarów poziomych, ale nie da nam dokładności, której potrzebujemy do wyznaczania różnic wysokości. Węgielnica i pochylnik to narzędzia do kontrolowania kątów, a nie do pomiarów wysokości. Jak użyjemy ich do wyznaczania punktów wysokościowych, to możemy mieć błędne wyniki, bo nie pozwalają one na dokładne ustalenie poziomu odniesienia, co jest kluczowe w geodezji. Tak samo poziomnica i linijka – chociaż są lepsze do pomiarów poziomych, to też nie wystarczą do precyzyjnego wyznaczania różnic wysokości. Poziomnica potwierdzi tylko, że coś jest wypoziomowane, ale nie pomoże nam w ustaleniu wysokości w stosunku do poziomu odniesienia. Wszystkie te narzędzia mają swoje zastosowanie w budownictwie lub geodezji, ale do faktycznego niwelowania potrzebujemy niwelatora i łat, bo to one są przeznaczone do takich zadań i spełniają branżowe standardy pomiarów wysokości.

Pytanie 39

Saletry oraz saletrzaki powinny być używane do uzupełnienia braków w glebie

A. fosforu

B. wapnia

C. potasu

D. azotu

Saletry, takie jak saletra amonowa, oraz saletrzaki są podstawowymi nawozami azotowymi, stosowanymi w celu uzupełnienia w glebie niedoborów azotu. Azot jest kluczowym składnikiem dla wzrostu roślin, ponieważ stanowi istotną część aminokwasów oraz białek, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania komórek roślinnych. Wzbogacenie gleby w azot poprawia rozwój korzeni, liści oraz owoców, co przekłada się na wyższe plony. Przykładowo, w uprawach zbóż oraz roślin strączkowych, odpowiednie nawożenie azotem prowadzi do lepszego wchłaniania składników pokarmowych oraz zwiększenia odporności na choroby. Zgodnie z zaleceniami agrotechnicznymi, stosowanie nawozów azotowych powinno być dostosowane do potrzeb konkretnej rośliny oraz warunków glebowych, co można określić poprzez przeprowadzenie analizy gleby. Dobre praktyki nawożenia podkreślają także znaczenie zrównoważonego stosowania nawozów, aby uniknąć strat azotu i jego nadmiaru, co może prowadzić do eutrofizacji wód gruntowych.

Pytanie 40

Podczas sadzenia drzew w trudnych warunkach glebowych zaleca się

A. zaprawianie dołów

B. stosowanie intensywnego nawożenia po posadzeniu

C. znaczne zmniejszenie części nadziemnej drzewa

D. wapnowanie gleby w miejscu sadzenia

Zaprawianie dołów to kluczowy proces, który zwiększa szanse na przetrwanie młodych drzew w trudnych warunkach siedliskowych. Polega on na przygotowaniu miejsca sadzenia poprzez dodanie odpowiednich składników odżywczych i poprawienie struktury gleby. Dzięki temu korzenie drzew mogą łatwiej przyjąć się w nowym środowisku, co jest szczególnie istotne w glebach ubogich w składniki pokarmowe lub o niekorzystnej strukturze. Przykładem może być dodanie kompostu, który dostarcza nie tylko składników pokarmowych, ale również poprawia właściwości fizyczne gleby, zwiększając jej zdolność do zatrzymywania wody. W praktyce, zaprawianie dołów można przeprowadzać przed sadzeniem lub bezpośrednio po posadzeniu. Dobre praktyki wskazują, że stosowanie tego procesu znacząco zwiększa przyjęcie roślin, co potwierdzają różne badania agronomiczne. Warto również pamiętać, że zaprawianie dołów powinno być dostosowane do specyficznych warunków lokalnych, co wymaga analizy składu gleby oraz potrzeb konkretnej gatunku drzewa.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej