Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.12 - Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich
Data rozpoczęcia: 6 czerwca 2025 19:31
Data zakończenia: 6 czerwca 2025 19:50

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Określ właściwą sekwencję technologiczną działań związanych z obniżeniem poziomu posadowienia murowanych ław fundamentowych?

A. Podbicie fundamentu → odciążenie ław → wykonanie wykopu i zabezpieczenie deskowaniem

B. Odciążenie ław → podbicie fundamentu → wykonanie wykopu i zabezpieczenie deskowaniem

C. Wykonanie wykopu i zabezpieczenie deskowaniem → odciążenie ław → podbicie fundamentu

D. Wykonanie wykopu i zabezpieczenie deskowaniem → podbicie fundamentu → odciążenie ław

Prawidłowa odpowiedź wskazuje, że pierwszym krokiem w procesie obniżania poziomu posadowienia murowanych ław fundamentowych jest wykonanie wykopu oraz zabezpieczenie go deskowaniem. To kluczowy etap, gdyż odpowiednie przygotowanie terenu pozwala na bezpieczne przeprowadzenie kolejnych prac. Następnie, po zabezpieczeniu wykopu, przystępuje się do odciążenia ław, co ma na celu zmniejszenie obciążenia na fundamenty, aby zapobiec ich uszkodzeniu. Odciążenie jest niezbędne, aby fundamenty mogły być podbite bez ryzyka ich zniszczenia. Na końcu wykonuje się podbicie fundamentu, które jest procesem, w którym stosuje się specjalne materiały, takie jak beton lub zaprawa, aby podnieść poziom fundamentów do wymaganej wysokości. Taka sekwencja zgodna jest z procedurami zalecanymi w normach budowlanych, co zwiększa bezpieczeństwo i trwałość konstrukcji.

Pytanie 2

Jakiej zaprawy nie wykorzystuje się w miejscach, gdzie styka się z elementami stalowymi, z powodu ryzyka pojawienia się korozji stali?

A. Gipsowo-wapiennej

B. Cementowo-wapiennej

C. Cementowej

D. Szamotowej

Gipsowo-wapienna zaprawa nie jest stosowana w miejscach styku z elementami stalowymi, ponieważ jej skład chemiczny sprzyja korozji stali. Gips, jako mineralny składnik, zawiera wodę krystaliczną oraz siarczany, które w obecności wilgoci mogą prowadzić do reakcji chemicznych z materiałami stalowymi. W praktyce oznacza to, że w miejscach, gdzie gipsowo-wapienna zaprawa styka się ze stalą, może dochodzić do korozji i osłabienia konstrukcji. W związku z tym, w przemyśle budowlanym, szczególnie w obiektach narażonych na działanie wilgoci, zaleca się stosowanie zapraw, które są bardziej odporne na korozję, takich jak zaprawy cementowe czy cementowo-wapienne. Standardy budowlane, takie jak Eurokod 6, podkreślają znaczenie doboru materiałów w kontekście ich właściwości chemicznych i fizycznych, co ma kluczowe znaczenie dla długowieczności i bezpieczeństwa konstrukcji.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Na podstawie danych z KNR oblicz, ile pustaków ceramicznych Max220 potrzeba do wymurowania ścian o grubości 19 cm i powierzchni 35 m².

Nakłady na 1 m² ścian wykonanych z pustaków ceramicznych Max220 (wyciąg z KNR)
Grubość ścian	Liczba pustaków
19 cm	14,90 sztuk
39 cm	22,40 sztuk

A. 665 szt.

B. 426 szt.

C. 522 szt.

D. 784 szt.

Odpowiedź 522 szt. jest prawidłowa, ponieważ obliczenia oparte na danych z KNR (Katalog Norm Rzeczowych) wskazują, że do wymurowania ściany o grubości 19 cm i powierzchni 35 m² potrzeba 14,90 pustaków ceramicznych Max220 na każdy metr kwadratowy. Aby uzyskać całkowitą ilość pustaków, wystarczy pomnożyć tę wartość przez powierzchnię ściany: 14,90 szt./m² x 35 m² = 521,5 szt. Zgodnie z dobrymi praktykami budowlanymi, zawsze zaokrąglamy do najbliższej pełnej liczby, co w tym przypadku daje 522 sztuki. Dobrze jest również uwzględnić ewentualny zapas materiałów budowlanych na wypadek uszkodzeń czy błędów podczas montażu. W praktyce, znajomość tych zasad jest niezbędna do efektywnego planowania i zarządzania projektami budowlanymi, co pozwala uniknąć opóźnień i dodatkowych kosztów.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Czym charakteryzuje się tynk trójwarstwowy, który składa się z następujących po sobie warstw?

A. 1. gładź, 2. obrzutka, 3. narzut

B. 1. obrzutka, 2. narzut, 3. gładź

C. 1. narzut, 2. obrzutka, 3. gładź

D. 1. gładź, 2. narzut, 3. obrzutka

Tynk trójwarstwowy rzeczywiście składa się z trzech podstawowych warstw: obrzutki, narzutu oraz gładzi. Obrzutka, będąca pierwszą warstwą, ma za zadanie stworzyć odpowiednią przyczepność dla kolejnych warstw tynku. Zwykle jest wykonywana z materiałów o większej ziarnistości, co pozwala na lepsze związywanie się z podłożem. Następnie nakładany jest narzut, który jest warstwą o bardziej jednolitej strukturze, co zapewnia dodatkową izolację i estetykę powierzchni. Gładź, stanowiąca ostatnią warstwę, ma na celu wygładzenie powierzchni oraz nadanie jej odpowiednich właściwości dekoracyjnych. Przykładem zastosowania tynku trójwarstwowego może być renowacja budynków zabytkowych, gdzie zachowanie odpowiednich technik nakładania tynku jest kluczowe dla ochrony oryginalnych elementów architektonicznych. W praktyce, przestrzeganie tej kolejności warstw jest niezbędne do uzyskania trwałej i estetycznej powierzchni, co wpisuje się w standardy budowlane oraz zalecenia producentów materiałów budowlanych, które wskazują na konieczność stosowania się do powyższej technologii.

Pytanie 8

Bloczki silikatowe to wyroby poddawane autoklawizacji?

A. cementowo-piaskowe

B. z zaczynu gipsowego

C. z betonu komórkowego

D. wapienno-piaskowe

Choć odpowiedzi cementowo-piaskowe, z zaczynu gipsowego oraz z betonu komórkowego mogą budzić pewne skojarzenia z bloczkami silikatowymi, są to jednak zupełnie różne materiały, które nie mogą być traktowane jako ich substytuty. Cementowo-piaskowe wyroby są produkowane z cementu i piasku, co skutkuje różnymi właściwościami mechanicznymi i izolacyjnymi. Podczas gdy bloczki silikatowe charakteryzują się wysoką wytrzymałością na ściskanie i dobrą izolacyjnością, materiały cementowo-piaskowe z reguły nie osiągają tak dobrych wyników w tych parametrach, co może prowadzić do nieefektywności w budownictwie. Zaczyn gipsowy jest stosowany głównie do wykonywania tynków i nie nadaje się do produkcji bloczków, ponieważ nie zapewnia wymaganej trwałości i stabilności strukturalnej. Gips jest materiałem bardziej kruchym, co czyni go nieodpowiednim do zastosowań wymagających dużej wytrzymałości. Z kolei beton komórkowy, chociaż ma dobre właściwości izolacyjne, różni się od bloczków silikatowych zarówno pod względem składu, jak i procesu produkcji. Beton komórkowy wytwarzany jest na bazie cementu, wody, piasku oraz dodatków chemicznych, które wspomagają tworzenie porów, co prowadzi do odmiennych właściwości fizycznych. W efekcie te różnice mogą prowadzić do nieporozumień w zakresie zastosowania i wydajności materiałów budowlanych, dlatego ważne jest, aby dokładnie rozumieć, jakie właściwości i charakterystyki posiada każdy z tych materiałów.

Pytanie 9

Jaką grubość powinny mieć spoiny wsporcze (poziome) w tradycyjnych murach wykonanych z cegły ceramicznej?

A. 10 - 17 mm

B. 15 - 20 mm

C. 3 - 5 mm

D. 6 - 9 mm

Prawidłowe określenie grubości spoin wspornych w murach ceramicznych ma kluczowe znaczenie dla stabilności i wytrzymałości budowli. Odpowiedzi, które wskazują na grubości takie jak 6-9 mm, 3-5 mm czy 15-20 mm, opierają się na niepełnym zrozumieniu wymagań dotyczących materiałów oraz ich właściwości. Zbyt małe spoiny, takie jak 3-5 mm czy 6-9 mm, mogą nie zapewniać odpowiedniego wypełnienia zaprawy, co prowadzi do słabego połączenia cegieł. Takie podejście naraża konstrukcję na różne uszkodzenia, takie jak pęknięcia czy odspojenie, które mogą mieć poważne konsekwencje w dłuższym okresie eksploatacji. Z drugiej strony, zbyt szerokie spoiny, takie jak 15-20 mm, mogą powodować problemy z przejmowaniem obciążeń oraz nieefektywne wykorzystanie materiałów budowlanych, co prowadzi do zwiększenia kosztów i potencjalnych defektów budowlanych. Właściwe dobieranie grubości spoin jest kluczowe w kontekście zgodności z normami budowlanymi, które zalecają określone grubości dla zapewnienia odpowiednich parametrów technicznych. Dlatego warto zapoznać się z obowiązującymi standardami, aby unikać typowych błędów projektowych i budowlanych, które mogą skutkować poważnymi problemami w przyszłości.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Masa używana do tynków cienkowarstwowych powinna być wolna od

A. drobnego kruszywa

B. wody i spoiwa

C. pigmentów

D. zbryleń

Gotowa zaprawa do tynków cienkowarstwowych musi być gładka i bez zbryleń. To ważne, bo jak są zbrylenia, to potem na ścianie wychodzą nierówności i ogólnie tynk wygląda słabo. Z własnego doświadczenia wiem, że dobre wymieszanie składników to klucz do sukcesu. Jeśli dobrze się przygotujesz, to unikniesz tych zbryleń. Normy branżowe, jak PN-EN 998-1, mówią, że ważny jest też dobór surowców, takich jak piaski o właściwej granulacji. One razem z odpowiednimi spoiwami dadzą jednorodność mieszanki. Jeśli zaprawa będzie dobrze przygotowana, to nie tylko ładniej wygląda, ale też będzie trwała na różne warunki atmosferyczne. Dlatego warto zwracać uwagę na instrukcje producentów oraz normy, bo to daje pewność, że tynki będą wysokiej jakości.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Podczas budowy wewnętrznych ścian działowych o wysokości nieprzekraczającej 2,5 m nie wolno stosować rusztowań

A. stojakowego teleskopowego

B. kozłowego

C. drabinowego

D. warszawskiego

Odpowiedź 'drabinowego' jest prawidłowa, ponieważ w przypadku murowania ścian działowych o wysokości do 2,5 m, drabiny stają się najbezpieczniejszym i najbardziej efektywnym narzędziem pracy. Drabiny, szczególnie te o konstrukcji teleskopowej, umożliwiają łatwy dostęp do wyższych partii ścian, zapewniając jednocześnie stabilność. Użytkownicy mogą dostosować wysokość drabiny do wymagań wykonywanej pracy, co jest istotne w przypadku realizacji precyzyjnych zadań budowlanych. Zgodnie z normami bezpieczeństwa, użytkowanie drabin powinno odbywać się zgodnie z instrukcjami producentów oraz z zachowaniem zasad BHP. Dobre praktyki w zakresie murowania sugerują, że korzystaniu z drabiny towarzyszy dodatkowe zabezpieczenie, takie jak osprzęt zabezpieczający lub współpraca z drugą osobą, co zwiększa bezpieczeństwo na stanowisku pracy. Warto również wspomnieć, że drabiny zajmują mniej miejsca niż rusztowania, co wpływa na efektywność pracy w ograniczonych przestrzeniach budowlanych.

Pytanie 14

Który sposób przygotowania klejowej zaprawy wapiennej jest zgodny z przedstawioną instrukcją producenta?

Instrukcja producenta
PRZYGOTOWANIE KLEJOWEJ ZAPRAWY MURARSKIEJ
Należy przygotować 6 ÷ 7 litrów wody, do której wsypujemy zawartość worka (25 kg), a następnie za pomocą wiertarki z mieszadłem lub ręcznie urabiamy do momentu uzyskania odpowiedniej konsystencji. Zaprawę należy co pewien czas przemieszać. Tak przygotowaną mieszankę należy zużyć w ciągu 4 godzin

A. Wymieszać część suchej mieszanki z wodą, a następnie dodać pozostałą ilość suchej mieszanki.

B. Wymieszać część suchej mieszanki z małą ilością wody, a następnie dolewać stopniowo wodę i dodawać pozostałą ilość suchej mieszanki.

C. Do porcji suchej mieszanki dodać wodę, a następnie wymieszać składniki.

D. Do wody dodać całą porcję suchej mieszanki i razem wymieszać.

Generalnie, to dodawanie całej porcji suchej mieszanki do wody to najlepszy sposób, aby uzyskać idealną konsystencję zaprawy. Jest to zgodne z tym, co mówi producent, więc nie ma co z tym dyskutować. Ważne, żeby te suche składniki trafiły do wody, bo wtedy ładnie się rozprowadzają i nie ma mowy o grudkach. W budownictwie to jest dość istotne, bo jak zaprawa jest dobrze wymieszana, to lepiej się trzyma i dłużej wytrzymuje. Przykład? Przy murowaniu, gdzie równa konsystencja ma ogromne znaczenie dla przyczepności. Pamiętaj też, żeby nie lać za dużo wody, bo to może zepsuć cały efekt. Ogólnie rzecz biorąc, dobrze jest trzymać się wskazówek producenta i czasami warto sobie przeprowadzić kilka prób, żeby uniknąć kłopotów w trakcie pracy.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Który z poniższych komponentów rusztowania nie wchodzi w skład trzyczęściowego zabezpieczenia bocznego rusztowań, które występują na przykład przy drogach?

A. Poręcz środkowa

B. Bortnica

C. Ograniczniki ochronne

D. Poręcz górna

Ograniczniki ochronne, poręcz górna oraz bortnica to elementy, które stanowią część trzyczęściowego zabezpieczenia bocznego rusztowań. Ograniczniki ochronne są kluczowe w zapobieganiu wypadkom związanym z upadkiem przedmiotów, co jest niezmiernie istotne w kontekście pracy w rejonach miejskich. Poręcz górna, zapewniając stabilność, usztywnia konstrukcję rusztowania i chroni pracowników przed upadkiem. Z kolei bortnica działa jako fizyczna bariera, ograniczając przestrzeń roboczą i redukując ryzyko upadku narzędzi czy materiałów budowlanych na osoby znajdujące się poniżej. Niezrozumienie roli poręczy środkowej jako elementu, który nie należy do tego trio, może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących klasyfikacji zabezpieczeń. Poręcz środkowa, mimo że jest istotnym elementem w kontekście ogólnych zabezpieczeń na rusztowaniach, nie wchodzi w skład standardowego zestawienia zabezpieczeń bocznych. Takie nieprawidłowe zrozumienie może prowadzić do niewłaściwego planowania i realizacji bezpieczeństwa na budowach. Prawidłowe rozszyfrowanie i zastosowanie elementów zabezpieczeń jest niezbędne do przestrzegania standardów branżowych, takich jak PN-EN 12811, które określają zasady projektowania i montażu rusztowań.

Pytanie 17

Jakiego zestawu narzędzi należy użyć do budowy ścian z bloczków Ytong, murowanych na zaprawie cementowo-wapiennej?

A. Młotek gumowy, piła płatnica, prowadnica kątowa, kielnia

B. Młotek murarski, piła płatnica, kielnia, pędzel ławkowiec

C. Młotek gumowy, packa do szlifowania, strug, piła płatnica

D. Młotek murarski, kielnia, strug, packa do szlifowania

Wybór narzędzi do murowania bloczków Ytong na zaprawie cementowo-wapiennej wymaga przemyślenia ich funkcji oraz specyfiki materiału. Narzędzia, które mogą wydawać się odpowiednie, w rzeczywistości mogą być niewłaściwe lub nieefektywne. Na przykład, użycie młotka murarskiego, który jest zazwyczaj cięższy i przeznaczony do murowania z cegły, może prowadzić do uszkodzenia delikatnych bloczków Ytong, co jest szczególnie istotne w kontekście ich wrażliwości na uderzenia. Piła płatnica może być pomocna, ale nie w każdej sytuacji; niektóre odpowiedzi mogą sugerować, że jest to jedyne narzędzie do cięcia, podczas gdy precyzyjne cięcia wymagają bardziej złożonych metod, w tym użycia narzędzi elektrycznych. Kielnia to oczywiście kluczowe narzędzie, ale brak prowadnicy kątowej w niektórych odpowiedziach wprowadza w błąd, ponieważ stabilne i proste ściany wymagają odpowiedniego prowadzenia. Użycie struga lub packi do szlifowania w kontekście murowania nie jest zasadniczo potrzebne, ponieważ te narzędzia służą do obróbki powierzchni, a nie do samego murowania. Podsumowując, wybór niewłaściwych narzędzi może prowadzić do błędów konstrukcyjnych oraz obniżenia trwałości i stabilności budowy, co jest sprzeczne z podstawowymi zasadami budowlanymi, które podkreślają znaczenie odpowiedniego doboru narzędzi oraz technik.

Pytanie 18

Tynk zwykły w trzech warstwach, którego powierzchnia jest gładka, równomierna i ma połysk w ciemnym odcieniu, klasyfikuje się jako tynk kategorii

A. IV w

B. III

C. IV

D. IV f

Tynk kategorii IV w charakteryzuje się równością, gładkością oraz połyskiem, co czyni go idealnym rozwiązaniem w przypadku powierzchni, które mają być estetyczne i łatwe w utrzymaniu. Tynki te są często stosowane w obiektach o wysokich wymaganiach estetycznych, takich jak biura, hotele czy galerie sztuki. Gładka, lśniąca powierzchnia tynku IV w nie tylko podkreśla walory wizualne pomieszczenia, ale także ułatwia konserwację i czyszczenie. Warto dodać, że tynki te mogą być dostępne w różnych odcieniach, co pozwala na łatwe dopasowanie ich do koncepcji aranżacyjnej wnętrza. W branży budowlanej tynki klasy IV w są zgodne z normami jakościowymi, które zapewniają ich trwałość oraz odporność na uszkodzenia. W zastosowaniach praktycznych, ich wykorzystanie w miejscach o dużym natężeniu ruchu oraz narażeniu na zanieczyszczenia jest szczególnie korzystne, ponieważ gładka struktura ogranicza osadzanie się brudu.

Pytanie 19

Na podstawie fragmentu instrukcji producenta oblicz, ile bloczków gazobetonowych o wymiarach
240×240×590 mm potrzeba do wymurowania ściany grubości 24 cm, długości 12 m i wysokości 4 m.

Fragment instrukcji producenta
Wymiary bloczków [mm]	Zużycie bloczków [szt./m²]
240×240×590	7
120×240×590	7

A. 336 szt.

B. 672 szt.

C. 80 szt.

D. 8064 szt.

Dobrze, że obliczyłeś ilość bloczków gazobetonowych, które potrzebujesz na ścianę. Z tego co widzę, wykorzystałeś dane wymiary ściany i bloczków. Ściana 12 m długości i 4 m wysokości daje nam 48 m² powierzchni. Potem ładnie obliczyłeś powierzchnię bloczka, która wynosi 0,0576 m². Jeżeli podzielisz 1 m² przez tę wartość, otrzymasz coś koło 17,36 bloczków na m². To oznacza, że do pokrycia całej ściany potrzebujesz około 833 bloczków. Ale pamiętaj, że zazwyczaj warto doliczyć trochę więcej na wszelki wypadek, żeby uniknąć problemów na budowie. W końcu w praktyce budowlanej to nie tylko liczby, ale też umiejętność przewidywania strat materiałowych, więc dobrze, że wziąłeś to pod uwagę!

Pytanie 20

Jakim preparatem powinno się pokryć powierzchnię pylistego tynku, aby zwiększyć jego wytrzymałość?

A. Antyadhezyjnym

B. Penetrującym

C. Gruntującym

D. Barwiącym

Preparat gruntujący to naprawdę ważna rzecz, gdy chodzi o wzmacnianie powierzchni pylącego tynku. Gruntowanie to po prostu nałożenie specjalnego preparatu, który sprawia, że kolejne warstwy lepiej się przyczepiają do podłoża, a do tego redukuje pylenie. Te preparaty penetrują w tynk, co poprawia jego właściwości mechaniczne i zmniejsza problem z wchłanianiem wody. To istotne dla trwałości i odporności na wilgoć. Z moich doświadczeń wynika, że użycie gruntów akrylowych lub żywicznych faktycznie poprawia jakość kolejnych warstw, takich jak farby czy tynki dekoracyjne. W branży budowlanej często zaleca się stosowanie gruntów przed nałożeniem mineralnych czy syntetycznych materiałów wykończeniowych. Po gruntowaniu można uzyskać ładniejszą, jednolitą strukturę powierzchni, co działa lepiej na ogólny wygląd.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

W murarskich mieszankach, które są narażone na działanie wilgoci, powinno się używać wapna

A. palone

B. hydratyzowane

C. gaszone

D. hydrauliczne

Wapno palone, gaszone oraz hydratyzowane to różne formy wapna, które nie są wystarczająco odporne na działanie wilgoci w kontekście zapraw murarskich. Wapno palone, uzyskiwane poprzez wypalanie węgla wapiennego, jest materiałem o wysokiej reaktywności, ale nie ma zdolności do wiązania w obecności wody. W sytuacji, gdy jest narażone na wilgoć, jego właściwości wiążące mogą być znacznie ograniczone, co prowadzi do osłabienia struktury murów. Wapno gaszone natomiast, które powstaje z reakcji wapna palonego z wodą, również nie jest odpowiednie w warunkach wilgotnych, gdyż jego wiązanie jest znacznie mniej efektywne w obecności dużej ilości wody. Z kolei wapno hydratyzowane, mimo że jest bardziej stabilne, nie zapewnia odpowiednich właściwości hydraulicznych. Kluczowym błędem myślowym jest przekonanie, że wszystkie formy wapna mają podobne właściwości i mogą być stosowane zamiennie, co jest dalekie od rzeczywistości. Tylko wapno hydrauliczne gwarantuje właściwe wiązanie w obecności wody, co jest istotne w kontekście trwałości i bezpieczeństwa konstrukcji budowlanych. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego stosowania materiałów budowlanych w praktyce.

Pytanie 24

Remont odspojonego tynku należy przeprowadzić w poniższej kolejności:

A. skuć odspojony tynk, zwilżyć podłoże wodą, odkurzyć podłoże, otynkować ścianę

B. odkurzyć podłoże, zwilżyć podłoże wodą, skuć odspojony tynk, otynkować ścianę

C. odkurzyć podłoże, skuć odspojony tynk, zwilżyć podłoże wodą, otynkować ścianę

D. skuć odspojony tynk, odkurzyć podłoże, zwilżyć podłoże wodą, otynkować ścianę

Odpowiedź wskazująca na kolejność: skuć odspojony tynk, odkurzyć podłoże, zwilżyć podłoże wodą, otynkować ścianę jest prawidłowa, ponieważ odzwierciedla właściwy proces naprawy odspojonego tynku. Pierwszym krokiem jest skuśnięcie odspojonego tynku, co pozwala na usunięcie luźnych fragmentów, które mogłyby wpłynąć na jakość nowej warstwy. Następnie, przed dalszymi pracami, kluczowe jest odkurzenie podłoża, co eliminuje wszelkie zanieczyszczenia oraz pył, które mogą osłabić przyczepność nowego tynku. Zwilżenie podłoża wodą jest kolejnym istotnym krokiem, ponieważ wilgoć na podłożu pomaga w poprawnej adhezji materiału tynkarskiego. Na koniec, otynkowanie ściany tworzy nową, stabilną powierzchnię ochronną, która jest dobrze przylegająca do podłoża. Taki sposób działania jest zgodny z najlepszymi praktykami w budownictwie oraz standardami jakości, co zapewnia trwałość i estetykę wykonania. Warto również pamiętać, że staranność na każdym etapie procesu jest kluczowa dla uzyskania zadowalającego efektu końcowego.

Pytanie 25

Jakie materiały wykorzystuje się do łączenia warstw papy asfaltowej stosowanych jako izolacja ław fundamentowych?

A. lepikiem asfaltowym

B. roztworem asfaltowym

C. emulsją asfaltową

D. kitem asfaltowym

Lepik asfaltowy jest najczęściej stosowanym materiałem do łączenia warstw papy asfaltowej, ponieważ zapewnia doskonałą przyczepność i szczelność. Jego właściwości hydroizolacyjne są kluczowe przy izolacji ław fundamentowych, ponieważ zapobiegają przenikaniu wody do konstrukcji. Lepik asfaltowy, będący płynnym materiałem, pod wpływem ciepła staje się lepki, co umożliwia łatwe łączenie poszczególnych warstw papy. W praktyce, stosując lepik, można uzyskać ciągłość izolacji, co jest istotne dla długotrwałej ochrony fundamentów. Dobrą praktyką jest również przestrzeganie norm budowlanych, takich jak PN-EN 13707, które definiują wymagania dla materiałów hydroizolacyjnych. Dzięki zastosowaniu lepika asfaltowego na ławach fundamentowych, inwestorzy mogą mieć pewność, że ich struktury są odpowiednio zabezpieczone przed negatywnym działaniem wody i wilgoci, co w dłuższej perspektywie przekłada się na trwałość budowli.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Jaką powierzchnię tynku mozaikowego nałożono na cokole o wysokości 50 cm wokół budynku o wymiarach w rzucie 15 x 10 m?

A. 75 m2

B. 25 m2

C. 45 m2

D. 95 m2

W przypadku odpowiedzi, które wskazują na inne wartości powierzchni tynku mozaikowego, można zauważyć kilka typowych błędów myślowych. Na przykład, odpowiedzi takie jak 45 m2 czy 75 m2 mogą wynikać z błędnego wyliczenia obwodu budynku. Użytkownicy mogą pomylić się, dodając dodatkowe metry lub pomijając niektóre części konstrukcji, co prowadzi do znacznych rozbieżności w końcowym wyniku. Inna możliwość błędu dotyczy pomiaru wysokości cokołu – jeśli ktoś zastosuje wysokość 1 m zamiast 0,5 m, otrzyma niepoprawny wynik, który będzie dwukrotnie większy niż właściwy. Ważne jest zrozumienie, że każdy element w obliczeniach ma znaczenie i wpływa na końcowy wynik. W przypadku odpowiedzi 95 m2, błąd mógł wynikać ze pomyłkowego obliczenia powierzchni całkowitej ścian budynku, co jest błędnym podejściem, ponieważ obliczamy jedynie powierzchnię cokołu. W praktyce, takie nieporozumienia mogą prowadzić do niewłaściwego zlecania ilości materiałów, co przekłada się na nieefektywność kosztową i czasową w realizacji projektu budowlanego. Dlatego kluczowe jest dokładne i staranne podejście do obliczeń oraz znajomość podstawowych zasad dotyczących obliczania powierzchni w budownictwie.

Pytanie 28

Tynk należący do kategorii IV jest tynkiem

A. 2-warstwowym

B. 3-warstwowym

C. 4-warstwowym

D. 1-warstwowym

Tynk kategorii IV, znany jak tynk trzywarstwowy, to sprawdzony sposób na solidne i estetyczne wykończenie budynku. Składa się z trzech warstw: podkładowej, właściwej i końcowej. Ta pierwsza, zazwyczaj z zaprawy cementowo-wapiennej, daje mocny fundament, co jest ważne, żeby następne warstwy dobrze się trzymały. Warstwa właściwa, często z dodatkami, jak włókna szklane czy polipropylenowe, dodaje tynkowi wytrzymałości i sprawia, że jest odporny na pęknięcia. Na końcu mamy warstwę końcową, która odpowiada za wygląd tynku i może mieć różne faktury i kolory. W praktyce tynki trzywarstwowe używa się często w budynkach, które muszą stawić czoła trudnym warunkom atmosferycznym, co jest zgodne z normami PN-EN 998-1. To rozwiązanie jest polecane zarówno w budynkach publicznych, jak i mieszkalnych, bo znacznie zwiększa trwałość budynku i obniża koszty konserwacji.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

Do zbudowania 1 m² ściany o grubości 25 cm z pełnych cegieł budowlanych potrzebne jest 0,084 m³ zaprawy cementowo-wapiennej. Jaką kwotę należy przeznaczyć na zaprawę do postawienia ściany o powierzchni 12 m², jeśli cena jednostkowa zaprawy wynosi 250,00 zł/m³?

A. 252,00 zł

B. 2 520,00 zł

C. 242,00 zł

D. 2 420,00 zł

Obliczenia dotyczące kosztów zaprawy cementowo-wapiennej wymagają precyzyjnego podejścia do analizy parametrów i ich zastosowania w praktyce budowlanej. Niepoprawne odpowiedzi często wynikają z niedostatecznego zrozumienia zależności pomiędzy powierzchnią ściany a ilością zaprawy potrzebnej do jej wymurowania. Wiele osób mylnie zakłada, że koszt zaprawy można obliczyć na podstawie samej ceny jednostkowej bez uwzględnienia wymaganej objętości. W rzeczywistości, kluczowym krokiem w obliczeniach jest ustalenie, ile zaprawy potrzeba na konkretną powierzchnię. Na przykład, jeśli ktoś pomija krok mnożenia powierzchni przez zapotrzebowanie na m³ zaprawy na 1 m², może dojść do błędnych wniosków, co może prowadzić do znacznych różnic w kosztorysie. Zarządzanie kosztami materiałów budowlanych jest nie tylko kwestią ekonomiczną, ale także jakościową. Odpowiednie planowanie i dokładne obliczenia mogą zapobiec konieczności zamawiania dodatkowych materiałów w trakcie budowy, co często wiąże się z opóźnieniami i dodatkowymi kosztami. Często też, w odpowiedziach błędnych, pojawiają się mylne obliczenia, które nie uwzględniają całkowitych wymagań dotyczących objętości, co wskazuje na brak znajomości podstawowych zasad obliczeń budowlanych. Kluczowe jest, aby każdy, kto zajmuje się budownictwem, miał świadomość tych zależności i potrafił je zastosować w praktyce.

Pytanie 31

Całkowita powierzchnia dwóch ścian o rozmiarach 4,0 x 2,5 x 0,25 m, wykonanych z cegły ceramicznej pełnej na zaprawie cementowej, jest równa

A. 10,0 m2

B. 2,5 m2

C. 5,0 m2

D. 20,0 m2

Często pojawia się błąd, który może prowadzić do złych wyników, a mianowicie niewłaściwe zrozumienie tego, co to jest powierzchnia. Niektórzy użytkownicy mylą jednostki miary albo po prostu się gubią w obliczeniach, przez co wychodzą im nieprawidłowe wartości. Przykładowo odpowiedzi, które mówią, że łączna powierzchnia to 5,0 m2, 2,5 m2 czy 10,0 m2, mogą wynikać z błędów, jak np. liczenie tylko jednej ściany albo używanie złych wymiarów. Kiedy chcemy obliczyć całkowitą powierzchnię dwóch ścian, ważne jest, żeby pamiętać, że każda z nich ma swoje wymiary, które trzeba pomnożyć, a potem zsumować. Niektórzy mogą też nie zdawać sobie sprawy, że powierzchnie ścian liczymy w metrach kwadratowych, a nie w metrach, co prowadzi do pomyłek przy konwersji jednostek. Dodatkowo, warto mieć na uwadze kontekst, w jakim używamy tych obliczeń, bo w budownictwie precyzyjne wyliczenia są naprawdę istotne dla dalszego przebiegu projektu, jak dobór materiałów czy wycena kosztów budowy. Dlatego uczestnicy szkoleń i testów powinni szczególnie zwracać uwagę na praktyczne zastosowanie wzorów oraz na skutki błędnych obliczeń w całym procesie budowlanym.

Pytanie 32

Rozbiórkę ręczną stropu ceglanego na belkach stalowych należy zacząć od

A. rozebrania górnej części stropu, czyli podłogi

B. zbicia tynku z powierzchni stropu

C. wycięcia belek wzdłuż ścian

D. skucia wypełnienia stropowego

Zbicie tynku ze stropu jest kluczowym pierwszym krokiem w procesie ręcznej rozbiórki stropu ceglanego na belkach stalowych. Tynk pełni funkcję wykończeniową, ale jego usunięcie pozwala na dokładną ocenę stanu konstrukcji stropu oraz belek. Bez tego etapu, można napotkać nieprzewidziane trudności, które mogą prowadzić do uszkodzenia pozostałych elementów budynku. W praktyce, przed rozpoczęciem rozbiórki, ważne jest również zapewnienie odpowiedniego zabezpieczenia obszaru roboczego oraz użycie odpowiednich narzędzi, takich jak młoty pneumatyczne czy łomy, aby skutecznie usunąć tynk. Dobrą praktyką jest także sporządzenie dokumentacji fotograficznej stanu przed rozpoczęciem prac, co może być przydatne w późniejszych etapach oraz ewentualnych analizach odpowiadających za bezpieczeństwo budynku. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z normami budowlanymi, przed rozpoczęciem rozbiórki powinno się przeprowadzić ocenę stanu technicznego konstrukcji, aby zminimalizować ryzyko związane z pracami rozbiórkowymi.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Jakiego typu tynkiem jest tynk kategorii 0 nazywany "rapowany"?

A. Specjalistycznym

B. Wyborowym

C. Zwykłym

D. Surowym

Tynk surowy, znany również jako tynk rapowany, jest tynkiem kategorii 0, który charakteryzuje się minimalnym przetworzeniem i brakiem dodatkowych dodatków chemicznych, co sprawia, że jest przyjazny dla środowiska. Tynki surowe są stosowane głównie w obiektach, gdzie estetyka powierzchni nie jest kluczowa, a głównym celem jest ochrona konstrukcji budynku przed wpływem wilgoci oraz innych czynników atmosferycznych. Dzięki swojej naturalnej strukturze, tynki te pozwalają na swobodne oddychanie murów, co z kolei przyczynia się do regulacji wilgotności w pomieszczeniach. W praktyce, tynk surowy jest często stosowany w budownictwie ekologicznym oraz w renowacji obiektów zabytkowych, gdzie zachowanie oryginalnych materiałów i technik budowlanych jest szczególnie ważne. Ponadto, tynk rapowany zapewnia dobrą przyczepność do późniejszych warstw wykończeniowych, co czyni go wszechstronnym rozwiązaniem w pracach budowlanych.

Pytanie 36

Wymiary pomieszczenia przedstawionego na rysunku w skali 1:100 wynoszą 8x10 cm. Jaką objętość ma to pomieszczenie, jeżeli jego rzeczywista wysokość to 2,5 m?

A. 800 m3

B. 100 m3

C. 200 m3

D. 50 m3

Aby obliczyć kubaturę pomieszczenia, należy znać jego wymiary oraz wysokość. Wymiary pomieszczenia na rysunku są podane w skali 1:100, co oznacza, że każdy 1 cm na rysunku odpowiada 100 cm (czyli 1 m) w rzeczywistości. Zatem wymiary 8x10 cm w skali 1:100 przekładają się na rzeczywiste wymiary pomieszczenia, które wynoszą 8 m x 10 m. Kubatura pomieszczenia oblicza się jako iloczyn długości, szerokości i wysokości. W tym przypadku: 8 m (długość) * 10 m (szerokość) * 2,5 m (wysokość) = 200 m3. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest projektowanie wnętrz czy architektura, gdzie dokładne obliczenia kubatury są kluczowe dla określenia wymagań wentylacyjnych, grzewczych, a także dla optymalizacji przestrzeni. Zgodnie z normami budowlanymi, takie obliczenia muszą być precyzyjne, co pozwala na efektywne zarządzanie przestrzenią oraz komfort użytkowników.

Pytanie 37

Oblicz wynagrodzenie tynkarza za realizację tynku standardowego po obu stronach ściany o wymiarach 4×3 m, przy stawce wynoszącej 24,00 zł/r-g oraz normie pracy na wykonanie tego tynku wynoszącej 1,2 r-g/m²?

A. 288,00 zł

B. 345,60 zł

C. 576,00 zł

D. 691,20 zł

Aby obliczyć wynagrodzenie tynkarza za wykonanie tynku na obu stronach ściany, należy najpierw obliczyć powierzchnię, która będzie pokrywana tynkiem. Ściana ma wymiary 4 m na 3 m, co daje powierzchnię jednej strony równą 12 m². Ponieważ tynk będzie nakładany po obu stronach, całkowita powierzchnia wynosi 12 m² x 2 = 24 m². Następnie, korzystając z normy pracy tynkarza, która wynosi 1,2 r-g/m², obliczamy całkowity czas pracy: 24 m² x 1,2 r-g/m² = 28,8 r-g. Stawka za pracę tynkarza wynosi 24,00 zł/r-g, więc łączna kwota wynagrodzenia to 28,8 r-g x 24,00 zł/r-g = 691,20 zł. Tego rodzaju obliczenia są standardem w branży budowlanej i pomagają w efektywnym zarządzaniu kosztami projektów budowlanych.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Jaką pacą powinno się nałożyć tynk wypalany klasy IVw?

A. Poliuretanową

B. Stalową

C. Drewnianą

D. Styropianową

Odpowiedź 'stalowa' jest poprawna, ponieważ tynki wypalane, zwane również tynkami mineralnymi, mają specyficzne wymagania dotyczące aplikacji, które najlepiej spełniają narzędzia stalowe. Stalowe pacy charakteryzują się dużą wytrzymałością i sztywnością, co pozwala na równomierne i dokładne rozprowadzanie masy tynkarskiej na powierzchni. Użycie stali umożliwia uzyskanie idealnie gładkiej struktury, co jest kluczowe dla trwałości i estetyki tynku. W praktyce, dzięki stalowym pacom, można łatwo kontrolować grubość aplikowanego tynku oraz dostarczyć odpowiednią ilość materiału w wyznaczonym czasie. W branży budowlanej stosuje się także standardy takie jak PN-EN 13914-1, które określają wymagania dla tynków. Zastosowanie odpowiednich narzędzi przy tynkowaniu jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości i trwałości, co w przypadku tynków wypalanych ma istotne znaczenie, biorąc pod uwagę ich przeznaczenie i narażenie na warunki atmosferyczne.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej